SLIPPEN
ziens
Bu.
tpt
Overpeinzingen
Puls
P'jls
Koninginne
dag 1966
STEUNT
DIT WERK
ket is nc dig!
lichameliike opvoeding
DIAMANTEN
BRUILOFT
Politierechter
snijbloemen
K
tQt
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
r
DAG 29 APRIL 1966 No. 17
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGAh
PEEL EN MAAS
RUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
rROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652
§r
ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1J5 (buiten Venray 2.—)
30 april wordt onze koningin Ju
liana 57 jaar. Van harte feliciteren
wij haar met deze dag.
Dit jaar denken wij misschien nog
eens terug aan die zesde september
1948, toen zij koningin werd. Bij die
gelegenheid verklaarde ze:: ben
ik geroepen tot een taak, die zo
zwaar is, dat niemand, die zich daar
in ook maar een ogenblik heeft in
gedacht, haar zou begeren, maar ook
zo mooi, dat ik alleen maar zeggen
kan: wie ben ik, dat ik dit doen
mag?"
Bij alle moeilijkheden, die zij de
laatste maanden als moeder van
Beatrix heeft moeten meemaken kan
je je terecht afvragen of koningin
Juliana haar taak nu nog zo mooi
vindt.
Het is weer koninginnedag. Op de
ze dag zullen weer velen hun aan
hankelijkheid aan ons vorstenhuis
betuigen, terwijl anderen zich zullen
afvragen of in onze moderne demo
cratie het koningschap nog wel zin
heeft
Het wordt onze koningin niet be
paald gemakkelijk gemaakt. En
prinses Beatrix krijgt het misschien
nog moeilijker. Maar volgens haar
eigen zeggen vindt zij het aanmoe
digen van gezonde kritiek van vitaal
belang, vooral bij jonge mensen
omdat die veelal negatief in hun op
vattingen zijn (september-1959). Zij
heeft er recht op te weten wat men
van een koningin verwacht.
Het zal in de toekomst steeds
moeilijker worden het Oranjehuis
nog te zien als symbool van onze
door de eeuwen heen verworven
vrijheden, of als een band van een
heid in een volk, waarvan de vroe
ger zo verschillend geaarde groepe
ringen elkaar steeds meer naderen.
De jongeren kennen koningin Wil-
helmina bijvoorbeeld alleen nog van
horen zeggen. De uitzendingen van
Radio Oranje tijdens de oorlog,
waarin zij' voor vele Nederlanders
de hoop op de uiteindelijke bevrij
ding van het Duitse juk levend
'hield, zijn voor hen al legende. Zij
zien een koningin nu alleen nog
maar als een lintjes-doorknipster bij
de opening van nieuwe bruggen of
van bloemententoonstellingen. Maar
al te dikwijls vergeten we wat voor
enorme taken het koningshuis ook
in deze tijd voor ons land en voor
ons volk verricht. Welke bijdragen
hebben de vorstelijke reizen naar
vele landen in de wereld niet ge
leverd door zijn vele internationale
kontakten. Een vorstenhuis kan in
een lange reeks van jaren meer dan
een president in een korte ambts
periode die goodwill en die kontak
ten opbouwen. Maar er is de inzet
van de hele persoon voor nodig om
ook werkelijk te slagen. Wij wensen
de koningin sterkte bij haar werk,
dat door de steeds kritischer stem
van het volk, bijzonder moeilijk
wordt.
.jaarlijks is er per kind nog f 50
nodig
OpbrengslMeW^
Daarom besfaahGIRO60<0 <0 tnx
Slichling SAKOR, Ulrecht-
OP SCHOOL NOG STEEDS
HET ARME STIEFKIND
„De gymnastiekleraren willen dat
er meer tyd vrtf komt voor de
sport", zo lazen wü kortgeleden in
een onder wjjsorgaan. „Een gene
raal roept al het zelfde, want de
conditie van de recruten gaat
achteruit. Hier ligt een merk
waardige konsekwentie. Vroeger
bestond er helemaal geen sport
Nu er de laatste vijfentwintig
jaar minstens twee schooluren per
week aan sport worden besteed,
blijkt de lichamelijke conditie
achteruit te gaan. Als er nog méér
gymnastiekuren komen, gaat dan
de conditie niet nóg verder ach
teruit?" Dit citaat uit een onder-
wijsperiodiek maakt duidelijk, dat
ook in onderwijskringen de waad
de van de lichamelijke opvoeding
nog steeds niet wordt erkend.
LICHAMELIJKE VORMING
NODIGER DAN OOT
Hoe is het mogelijk, dat onder
wijsdeskundigen op deze wijze ba
dineren over de lichamelijke vor
ming, zo zal men zich na lezing van
een dergelijke beschouwing afvra
gen. Inderdaad, wat de auteur be
weerd heeft een schijn van waar
heid. Vroeger werd er op de scho
len nagenoeg niets aan sport ge
daan, tegenwoordig wordt aan de
lichamelijke opvoeding althans nog
iets gedaan. Toch loopt de lichame
lijke conditie van de jeugd terug.
Maar vergelijkingen met vroeger
gaan in dit opzicht volkomen mank.
Waarachtig niet alleen wat de li
chamelijke vorming betreft. Wat
men vroeger op de z.g. latijnse
school aan algemene ontwikkeling
meekreeg, zou in onze dagen als
waardeloos worden aangeduid.
Een feit is, dat de kinderen vroe
ger veel meer beweging kregen dan
thans het geval is. Zij speelden bui
ten en liepen in weer en wind naar
school; nu wordt er gebromfietst of
gebust, of worden de kinderen met
een auto gebracht. Onze maatschap
pij maakt het in zekere zin de jon
geren erg gemakkelijk, er worden
zelfs bijzonder weinig eisen aan het
lichaam gesteld. Men wordt als het
ware overal heengedragen of hangt
binnenshuis voor de televisie. Juist
daarom is lichamelijke oefening nu
meer nodig dan ooit.
1 MILJARD
Werd de lichamelijke opvoeding
binnen schoolverband voor een tien
tal jaren vooral gehandicapt door
het schrijnend tekort aan sport
accommodatie, nu is in Venray dit
tekort praktisch opgeheven. Is dit
geen reden om bij voorbeeld het aan
tal lesuren lichamelijke opvoeding
op te voeren, waarvoor ijverig wordt
gepleit?
Daarnaast valt ook buiten het gym
nastieklokaal wel iets' te organiseren.
Het kan ook gezond zijn wanneer de
leerlingen eens een stevige wande
ling in de vrije natuur maken. Dat
is een vorm van beweging, die zelfs
bevorderlijker voor hun lichamelijk
welzijn is dan menig balspel of het
hangen aan de rekstok. En daarmee
is het nut van onze vele wandel
clubs meteen nog een onderstreept.
De lichamelijke opvoeding op de
scholen komt echter wel in het ge
drang, wanneer de onderwijsmensen
zelf niet inzien, dat de lichamelijke
vorming geen verwaarlozing duldt.
Op verschillende scholen, zéker die
van het lager onderwijs, hangt de
lichamelijke vorming er maar zo'n
beetje bij. Het is altijd het eerste
vak, dat wegvalt.
„VREES"
In onderwijskringen wordt wel
eens de vrees geuit, dat de sport
bonden het gebied van de school
trachten binnen te dringen. Men
stelt dat de door de sportbonden
genomen maatregelen niet in over
leg met de school worden genomen.
Zo zou het toenemend aantal school-
wedstrijden de school te zwaar be
lasten.
Men denkt dat de groeiende aan
dacht voor de sport de aandacht
voor de andere vakken afleidt. Maar
zegt men dat ook van een leerling
die altijd in geschiedenisboeken
snuffelt? Of die een overgrote be
langstelling voor wiskunde aan de
dag legt, wat toch wel eens schade
lijk zou kunnen zijn voor zijn talen
ontwikkeling?
Het is nog altijd zo dat een grote
belangstelling van een leerling voor
een bepaald vak altijd gewaardeerd
wordt, behalve wanneer het de
sport betreft.
INSTELLING VERKEERD
De lichamelijke opvoeding hoort
thuis op de school, en moet ook als
zodanig worden erkend en aanvaard.
Het mag niet mogelijk zijn, dat op
sommige scholen de regelmaat van
de gymnastieklessen zo gemakkelijk
wordt doorbroken.
Het argument kan nu niet meer
zijn de gebrekkige accomodatie.
Er vallen verschillende redenen
aan te voeren voor de grote waarde
van de lichamelijke vorming binnen
schoolverband. De voornaamste is
wel, dat een goede lichamelijke con
ditie goede prestaties, ook geestelijk,
gemakkelijker mogelijk maakt, kort
om dat ze veelal een gunstige weer
slag zal hebben op de prestaties,
die de leerling bij andere vakken
moet leveren. Voorts verbeteren de
lichaamsoefeningen de conditiever-
slechterende factoren als het zitten
in de schoolbanken, betekenen zij
een prachtige afwisseling op het
verdere schoolprogramma. Het zal
niemand moeilijk vallen dit lijstje
nog met andere argumenten uit te
breiden.
De vraag of men in Venray niet
kan komen met de vele scholen
tot extra vakkraohten, juist om
de lichamelijke opvoeding te verbe
teren, mag dus ernstig bekeken wor
den.
Het in Venray nog wel bekende
echtpaar Driek Gubbels en Bets
Hendriks, die vroeger woonachtig
waren aan de Stationsweg alhier,
op de boerderij thans bewoond door
M. Broeren, hoopt op 6 mei a.s. hun
diamanten bruiloft te vieren te
Stiphout, Kloosterstraat 13.
Dit nog zeer krasse echtpaar, dat
van de Stationsweg naar Ysselsteyn
verhuisde en vandaar naar Stiphout,
telt samen 170 jaren. Papa 87 en
mama 83 jaren. Ze hebben 14 kin
deren, allen in leven, 66 kleinkinde
ren en 25 achterkleinkinderen.
Ongetwijfeld zal dit zeldzaam ge
beuren niet ongemerkt voorbijgaan.
De receptie is van 13 uur n.m.
Deze zonderlinge strafzaak zal ons
nog lang heugen. Zelden is er een
geval geweest dat zo belachelijk en
tegelijk zo droevig was.
De beide mannen die elkaar ijve
rig hadden mishandeld, behoorden
tot de vaste relaties van Vrouwe
Justitia. De een had een respecta
bele straflijst met drie en dertig
vonnissen; de ander was „maar"
negen keer met de justitie in aan
raking geweest.
Op de eerste juli besloten de man
nen een gezellige zondagmiddag te
organiseren. Zij gingen er op hun
gemak bij zitten en lieten de waaili
bedrijvig heen en weer sjouwen met
de dranken, die gemeenlijk meer
geest bezitten dan de grossierende
genieters ervan. Van lieverlede
raakten zij danig boven hun thee
water. Toen het geld ongeveer op
was en de gasten als slordige aard
appelzakken in hun stoelen hingen,
werkte de herbergier de beide man
nen de deur uit, om zijn aandacht
aan de volgende klanten te wijden.
Zo 'laveerden de twee genieters
ovr de straat, elkander steun bie
dend in een wereld, die nog wankel
der leek dan zij in werkelijkheid al
is.
Nu is het interessant na te gaan,
welke gevolgen het gebruik van
sterke dranken kan hebben op het
geen in nuchtere toestand een mens
genoemd wordt. Sommigen gaan
wenen, anderen beginnen te zingen,
weer anderen maken ruzie en hier
was er een, die met de drie en der
tig vonnissen, die zich plotseling zijn
vaderschap herinnerde.
Het begon sentimenteel te doen,
verklaarde dat zijn dochtertje zo
veel op hem leek, dat het een lief
meisje was, het zonnetje in zijn
somber bestaan en dat zo'n kind
ook wel eens iets mocht hebben.
Na de vele guldens die hij in drank
had omgezet, besloot hij nu een
schenking te doen aan zijn dochter
tje. Aldus sukkelde het tweetal een
snoepwinkel binnen om daar een
lolly te kopen. Dat is een zonderling
produkt van suikerbakkerskunst, 'n
kleverige massa aan een stokje be
vestigd, die dient om onder luid ge
smak te worden opgezogen, opdat
de tandarts aan zijn „trek" komt
Na aldus zijn geweten te hebben
ontlast, begon die met de 33 von
nissen schalks te worden. Hij tikte
speels zijn kameraad met de loly op
het hoofd. Maar die nam dat niet.
Hij wond zich op tot grote boosheid,
hief zijn hand en sloeg van woede
een ruit van een gemeentelijke wo
ning aan diggelen. Die met de loly
en de 33 vonnissen vond een flesjes
bier in zijn zak en tikte er zijn col
lege met buiten westen. Vervolgens
kwam de apparatuur van politie en
geneeskundige dienst in actie om
alles verder op te knappen en op te
lappen.
Beiden verschenen voor het hekje
en ieder kreeg 85, boete. Die
met de negen veroordelingen, die de
ruit had stukgeslagen, droeg zijn
arm in een wanstaltige hoeveelheid
gips en verband op een plankje voor
zich uit. En dat is eigenlijk het zon
derlinge en het droevige van dit
verhaal. Die man zal zijn leven lang
invalide blijven. De hand is door de
glasscherven zo beschadigd, dat hij
deze nooit meer normaal zal kunnen
gebruiken. Allemaal vanwege de tik
met de lolly.
Die vrolijke middag kost ons sa
men tienduizenden guldens aan on
dersteuning en die man z'n hand.
Daarbij vergeleken zinkt die rechter
met z'n boeten van 25,volkomen
in het niet
IN DE DEURNESE DEPENDENCE
VAN ROB SLOTEMAKERS'
ANTI-SLIPS CHOOL
NA EEN DAG GEWAPEND
TEGEN „VALS WEER"
Behalve in Zandvoort exploiteert
Rob Slotemaker ook in Deurne een
anti-slipschool. Een bescheiden
bordje rechts van de weg naar Hel-
mod verwijst naar de al even be
scheiden grond en opstallen van de
.school", waar men met enig theo
retisch en een boel praktisch onder
richt op een super-slipperig stuk
weg in vinnige Simcaatjes Duizend
datgene leert wat nodig is om onder
barre weersomstandigheden te kun
nen blijven voeren.
De cursussen van een dag (een
kwart van de cursisten komt voor
bijles terug) maken volgens Rob
Slotemaker de afgestudeerde vooral
:jok psychologisch sterker.
Rob Slotemakers Deurnese depen
dance heeft het druk, zegt hij. De
agenda's zijn volgeboekt. Lang niet
alleen door particulieren, vooral ook
worden afspraken gemaakt door
grote bedrijven die hun chauffeurs
wel wat „hogere studie" willen la
ten volgen.
De anti-slipschool werkdag begint
's morgens om 9 uur, als de drie
kandidaten van die dag zich heb
ben gemeld bij het hoofd der school,
de 29-jarige Ferry de Barbanson,
chef-instructeur van de school in
Deurne. De auto, waarmee U geko
men bent, blijft voorlopig aan de
kant staan.
Een half uur later bent U er theo
retisch van overtuigd dat de rem in
uw auto een paniek veroorzakend
onding is. weer een half uur later
is het wettige en onaantastbare be
wijs daarvan geleverd.
Dat is de eerste kennismaking met
een glad wegdek. Om nu duidelijk
te maken, wat men deze cursusdag
zoals af moet leren, mag de auto op
de eerste rit geheel naar eigen in
zicht handelen. Als 't U daarbij net
zo vergaat als vele anderen, zit u
uw maag vast te houden.... ergens
in de buurt van het linkeroor. Niets
in het menselijk corpus schijnt op
zijn plaats te blijven als de leswa-
gen met gladde en veel te harde
banden gaat zigzaggen en tollen.
Zo gebeurt het ook in werkelijkheid.
Glad wegdek: remmen, aan de
wraakgodin overgeleverd.
Het tweede deel van dit spectacu
lair onderricht is het rijden met de
zelfde auto op hetzelfde wegdek,
maar dan goed. Nu blijft de wagen
wel in het spoor, ook tijdens het
remmen, dat in afwijking tot de
eerste keer volgens een andere me
thode geschiedt. U mag het zelf ook
proberen. Na tien meter staat de
door U bestuurde wagen achterste
voren tegen een denkbeeldige boom,
nadat U terloops een denkbeeldigë
tegenligger aan de overzijde in de
berm hebt gedrukt. Over autorijden
gesproken.
Tijdens de tweede theorieles, die
volgt op deze demonstratie, wordt
de zwarte lijst van fouten doorgeno
men en met een veel duidelijker
omschreven plan stapt u voor de
tweede praktijkles in de auto. In
structeur De Barbanson zit weer
naast de chauffeur en hij vindt het
uitstekend als u hem na tien minu
ten met de voornaam aanspreekt.
Hij raakt er echter ook niet van
overstuur als U na een half uur
„beul" tegen hem zegt. Tot dat
laatste laat men zich nogal eens ver
leiden op het moment dat hij met
kennelijk genoegen ingrijpt, als u
speelt met de gedachte de slip-zaak
al behoorlijk onder de knie te heb
ben. Een voor de cursist kleinerend
greepje aan de speciaal gemonteerde
slipkabel in de leswagen en zijn
prestige tolt even hard in het rond
als de auto, die hij meende volko
men in zijn macht te hebben. Een
grote troost zijn de mede-leerlingen
want ook zij gaan onherroepelijk de
zelfde fouten. De anti-slipschool
helpt u er van af.
Dat blijkt later op de middag. Dan
ontwekt u, op een spekgladde weg
een kind, dat ondoordacht, zonder
uitkijken oversteekt en u zit weer
keurig op het voor u bestemde weg
gedeelte. nog voor de tegenligger
binnen bumperbereik is gekomen.
Dan hebt u de (eenvoudige) zaak
begrepen, dan zult u veiliger rijden
dan kan ook geen listige instructeur
u meer tot foutieve handelingen for
ceren, wat hij ook probeert.
Nu wordt uw eigen auto ingezet
en ook die gehoorzaamt onderdanig
aan de instructies, die u via het
stuurwiel geeft. De anti-slipschool
is een school met diploma's, het be
wijs van deskundigheid. Afhanke
lijk van de geleverde prestaties
wordt het soms voorzien van een
aantekening „goed" of „zeer goed".
Beter gewapend tegen „vals weer"
gaat men na een uiterst vermoeien
de dag weer naar huis. Wat U ge
leerd hebt is goud waard en in stil
te hoopt U op een glad wegdek.
WILT U LANG VAN UW
GENIETEN?
Men kan van snijbloemen langer
plezier hebben, wanneer voedsel-
houdend water wordt gébruikt.
Enkele wenken om dit kunnen be
reiken volgen hier. De bloemen-moe
ten het snijbloemenvoedsel kunnen
opzuigen, daarom is het noodzakelijk
de stelen met een scherp mes schuin
af te snijden, dan blijven de opzuig-
kanaaltjes open. Zachte stelen drukt
men met knippen samen, zodat het
opzuigen wordt belemmerd.
Slaat men met de hamer op het
onderste deel van de steel, dan wor
den veel cellen verminkt en als op-
zuigkanaal uitgeschakeld.
Is tocht slecht voor bloemen? Niet
wanneer deze op voedselhoudend
water staan, waarin ook een bacte
rie-dodend middel zit, dat de snij-
wond-cellen open houdt, zodat het
water dat via de bladeren verdampt,
voldoende kan worden opgezogen.
Wanneer de bloemen in kaal wa
ter staan, vervuilt het water snel
en verstoppen de opzuigkanaaltjes
op het snijvlak, hierdoor wordt
nieuwe aanvoer van water belem
merd.
Daarom raadt men wel aan de
bloem iedere dag weer uit de vaas
te nemen en weer een stukje van
de steel te snijden. Naast het vele
werk dat dit geeft, blijft het toch
„lapwerk". Men kan de bloemen
beter in snij bloemen voedsel-hou
dend water zetten, de bloemen blij
ven dan bovendien langer mooi.
Tenslotte nog iets over bloemen
die in de zon staan.
Is dat slecht voor bloemen? Niet
als ze Chrysal snijbloemenvoedsel
krijgen, wel als ze op kaal water
staan, dus of dezelfde reden als
tocht. Zon zet de groei van bloemen
ook aan en daardoor bloeien ze
sneller uit, evenals in een warme
kamer. Bloemen zet men natuurlijk
i in de warme kamer, omdat men er
alleen van kan genieten als ze in
directe omgeving staan en dat kan.
als er maar wordt gezorgd dat er
snijbloemen-voedsel „Chrysal" in 't
water rit en de snijwond open is.
MOETEN WE MET ROTTE
TANDEN BLIJVEN LOPEN?
Het tandbederf in Nederland
heeft schrikbarende vormen aange
nomen en het ziet er naar uit, dat
daar op korte termijn verandering
in zal komen. De doorslaggevende
reden is, dat er een tekort aan tand
artsen is, namelijk 3000 in plaats
van 20.000, volgens de hoogleraar
Dr. Scheffer.
Nu kan men het zo stellen, dat al
le tandartsen bevoegde personen
moeten zijn, die him 6-jarige studie
aan de universiteit achter de rug
hebben. Dan is de nood inderdaad
zo groot als de hoogleraar stelt. Men
kan echter ook zo redeneren,
dat er tandartsen en tandartsen rijn
d.w.z. mensen, di volledig bevoegd
en in staat zijn tot alle behandelin
gen en van de andere kant ook
tandartsen, die tot minder aktivitei-
ten bevoegd zijn, zo ongeveer als 'n
verschil tussen huisartsen en specia
listen.
Er wordt vaak geklaagd, dat men
sen naar een tandarts moeten gaan
voor eenvoudige behandelingen, die
ook een tandtechnicus kan doen.
Z>aar is heel wat over te doen ge-
'Weest, maar nooit een goede oplos
sing voor gevonden.
Is de nood van nu misschien niet
reden met veel goede wil toch de
opleiding van tandartsen eens te
herzien. Desnoods in etappen te ver
delen. Zoals tegenwoordig ook be
voegde onderwijskrachten bij het
middelbaar onderwijs werken, die
toch op weg zijn naar hun academi
sche titel?
BISSCHOPPEN DRAGEN
ONDERWUS-
VERANTWOORDELIJKHEID
OVER
Vertegenwoordigers van de ka
tholieke organisaties van schoolbe
sturen, docenten en ouders, hebben
dezer dagen de nieuwe Nederland
se Katholieke Schoolraad opgericht
Er is een algemene vergadering ge
constitueerd, er zijn 6 afdelingen
gevormd en het bestuur is samenge
steld.
Het meest opmerkelijke van de
reorganisatie is het feit, dat de bis
schoppen, die jarenlang de uitein
delijke verantwoordelijkheid voor de
ontwikkeling van het katholieke on
derwijs hebben gedragen en de uit
groei hebben bevorderd tot wat het
nu is, de behartiging van al het
geen tot de maatschappelijke funk-
tie daarvan behoort aan de samen
werkende organisaties hebben over
gedragen. De bisschoppelijke be
moeienis zal zich voortaan beperken
tot pastorale begeleiding van het
onderwijs.
Dit is een logische konsekwentie
van de geëmancipeerde ontwikkeling
in het katholieke leven in Neder
land. De leken nemen zelf de ver
antwoordelijkheid voor een belang
rijke zaak: de opvoeding van de kin
deren.
Die verantwoordelijkheid is groot
en het pleit voor de Nederlandse
katholieke leek dat hij zo mondig
wordt geacht, dat hij het voortaan
op onderwijsgebied geheel zelf mag
doen. Wederom is een stukje be
voogding ongedaan gemaakt
Wij vragen nog ''jedi
Vtó PERSONciL
geschoold en
y*' ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na weiklijd - aan
de labriek, bij de portie*
N.V. INAIFA VENRAY