SLIPPEN ziens Bu. tpt Overpeinzingen Puls P'jls Koninginne dag 1966 STEUNT DIT WERK ket is nc dig! lichameliike opvoeding DIAMANTEN BRUILOFT Politierechter snijbloemen K tQt WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN r DAG 29 APRIL 1966 No. 17 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGAh PEEL EN MAAS RUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY rROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 §r ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1J5 (buiten Venray 2.—) 30 april wordt onze koningin Ju liana 57 jaar. Van harte feliciteren wij haar met deze dag. Dit jaar denken wij misschien nog eens terug aan die zesde september 1948, toen zij koningin werd. Bij die gelegenheid verklaarde ze:: ben ik geroepen tot een taak, die zo zwaar is, dat niemand, die zich daar in ook maar een ogenblik heeft in gedacht, haar zou begeren, maar ook zo mooi, dat ik alleen maar zeggen kan: wie ben ik, dat ik dit doen mag?" Bij alle moeilijkheden, die zij de laatste maanden als moeder van Beatrix heeft moeten meemaken kan je je terecht afvragen of koningin Juliana haar taak nu nog zo mooi vindt. Het is weer koninginnedag. Op de ze dag zullen weer velen hun aan hankelijkheid aan ons vorstenhuis betuigen, terwijl anderen zich zullen afvragen of in onze moderne demo cratie het koningschap nog wel zin heeft Het wordt onze koningin niet be paald gemakkelijk gemaakt. En prinses Beatrix krijgt het misschien nog moeilijker. Maar volgens haar eigen zeggen vindt zij het aanmoe digen van gezonde kritiek van vitaal belang, vooral bij jonge mensen omdat die veelal negatief in hun op vattingen zijn (september-1959). Zij heeft er recht op te weten wat men van een koningin verwacht. Het zal in de toekomst steeds moeilijker worden het Oranjehuis nog te zien als symbool van onze door de eeuwen heen verworven vrijheden, of als een band van een heid in een volk, waarvan de vroe ger zo verschillend geaarde groepe ringen elkaar steeds meer naderen. De jongeren kennen koningin Wil- helmina bijvoorbeeld alleen nog van horen zeggen. De uitzendingen van Radio Oranje tijdens de oorlog, waarin zij' voor vele Nederlanders de hoop op de uiteindelijke bevrij ding van het Duitse juk levend 'hield, zijn voor hen al legende. Zij zien een koningin nu alleen nog maar als een lintjes-doorknipster bij de opening van nieuwe bruggen of van bloemententoonstellingen. Maar al te dikwijls vergeten we wat voor enorme taken het koningshuis ook in deze tijd voor ons land en voor ons volk verricht. Welke bijdragen hebben de vorstelijke reizen naar vele landen in de wereld niet ge leverd door zijn vele internationale kontakten. Een vorstenhuis kan in een lange reeks van jaren meer dan een president in een korte ambts periode die goodwill en die kontak ten opbouwen. Maar er is de inzet van de hele persoon voor nodig om ook werkelijk te slagen. Wij wensen de koningin sterkte bij haar werk, dat door de steeds kritischer stem van het volk, bijzonder moeilijk wordt. .jaarlijks is er per kind nog f 50 nodig OpbrengslMeW^ Daarom besfaahGIRO60<0 <0 tnx Slichling SAKOR, Ulrecht- OP SCHOOL NOG STEEDS HET ARME STIEFKIND „De gymnastiekleraren willen dat er meer tyd vrtf komt voor de sport", zo lazen wü kortgeleden in een onder wjjsorgaan. „Een gene raal roept al het zelfde, want de conditie van de recruten gaat achteruit. Hier ligt een merk waardige konsekwentie. Vroeger bestond er helemaal geen sport Nu er de laatste vijfentwintig jaar minstens twee schooluren per week aan sport worden besteed, blijkt de lichamelijke conditie achteruit te gaan. Als er nog méér gymnastiekuren komen, gaat dan de conditie niet nóg verder ach teruit?" Dit citaat uit een onder- wijsperiodiek maakt duidelijk, dat ook in onderwijskringen de waad de van de lichamelijke opvoeding nog steeds niet wordt erkend. LICHAMELIJKE VORMING NODIGER DAN OOT Hoe is het mogelijk, dat onder wijsdeskundigen op deze wijze ba dineren over de lichamelijke vor ming, zo zal men zich na lezing van een dergelijke beschouwing afvra gen. Inderdaad, wat de auteur be weerd heeft een schijn van waar heid. Vroeger werd er op de scho len nagenoeg niets aan sport ge daan, tegenwoordig wordt aan de lichamelijke opvoeding althans nog iets gedaan. Toch loopt de lichame lijke conditie van de jeugd terug. Maar vergelijkingen met vroeger gaan in dit opzicht volkomen mank. Waarachtig niet alleen wat de li chamelijke vorming betreft. Wat men vroeger op de z.g. latijnse school aan algemene ontwikkeling meekreeg, zou in onze dagen als waardeloos worden aangeduid. Een feit is, dat de kinderen vroe ger veel meer beweging kregen dan thans het geval is. Zij speelden bui ten en liepen in weer en wind naar school; nu wordt er gebromfietst of gebust, of worden de kinderen met een auto gebracht. Onze maatschap pij maakt het in zekere zin de jon geren erg gemakkelijk, er worden zelfs bijzonder weinig eisen aan het lichaam gesteld. Men wordt als het ware overal heengedragen of hangt binnenshuis voor de televisie. Juist daarom is lichamelijke oefening nu meer nodig dan ooit. 1 MILJARD Werd de lichamelijke opvoeding binnen schoolverband voor een tien tal jaren vooral gehandicapt door het schrijnend tekort aan sport accommodatie, nu is in Venray dit tekort praktisch opgeheven. Is dit geen reden om bij voorbeeld het aan tal lesuren lichamelijke opvoeding op te voeren, waarvoor ijverig wordt gepleit? Daarnaast valt ook buiten het gym nastieklokaal wel iets' te organiseren. Het kan ook gezond zijn wanneer de leerlingen eens een stevige wande ling in de vrije natuur maken. Dat is een vorm van beweging, die zelfs bevorderlijker voor hun lichamelijk welzijn is dan menig balspel of het hangen aan de rekstok. En daarmee is het nut van onze vele wandel clubs meteen nog een onderstreept. De lichamelijke opvoeding op de scholen komt echter wel in het ge drang, wanneer de onderwijsmensen zelf niet inzien, dat de lichamelijke vorming geen verwaarlozing duldt. Op verschillende scholen, zéker die van het lager onderwijs, hangt de lichamelijke vorming er maar zo'n beetje bij. Het is altijd het eerste vak, dat wegvalt. „VREES" In onderwijskringen wordt wel eens de vrees geuit, dat de sport bonden het gebied van de school trachten binnen te dringen. Men stelt dat de door de sportbonden genomen maatregelen niet in over leg met de school worden genomen. Zo zou het toenemend aantal school- wedstrijden de school te zwaar be lasten. Men denkt dat de groeiende aan dacht voor de sport de aandacht voor de andere vakken afleidt. Maar zegt men dat ook van een leerling die altijd in geschiedenisboeken snuffelt? Of die een overgrote be langstelling voor wiskunde aan de dag legt, wat toch wel eens schade lijk zou kunnen zijn voor zijn talen ontwikkeling? Het is nog altijd zo dat een grote belangstelling van een leerling voor een bepaald vak altijd gewaardeerd wordt, behalve wanneer het de sport betreft. INSTELLING VERKEERD De lichamelijke opvoeding hoort thuis op de school, en moet ook als zodanig worden erkend en aanvaard. Het mag niet mogelijk zijn, dat op sommige scholen de regelmaat van de gymnastieklessen zo gemakkelijk wordt doorbroken. Het argument kan nu niet meer zijn de gebrekkige accomodatie. Er vallen verschillende redenen aan te voeren voor de grote waarde van de lichamelijke vorming binnen schoolverband. De voornaamste is wel, dat een goede lichamelijke con ditie goede prestaties, ook geestelijk, gemakkelijker mogelijk maakt, kort om dat ze veelal een gunstige weer slag zal hebben op de prestaties, die de leerling bij andere vakken moet leveren. Voorts verbeteren de lichaamsoefeningen de conditiever- slechterende factoren als het zitten in de schoolbanken, betekenen zij een prachtige afwisseling op het verdere schoolprogramma. Het zal niemand moeilijk vallen dit lijstje nog met andere argumenten uit te breiden. De vraag of men in Venray niet kan komen met de vele scholen tot extra vakkraohten, juist om de lichamelijke opvoeding te verbe teren, mag dus ernstig bekeken wor den. Het in Venray nog wel bekende echtpaar Driek Gubbels en Bets Hendriks, die vroeger woonachtig waren aan de Stationsweg alhier, op de boerderij thans bewoond door M. Broeren, hoopt op 6 mei a.s. hun diamanten bruiloft te vieren te Stiphout, Kloosterstraat 13. Dit nog zeer krasse echtpaar, dat van de Stationsweg naar Ysselsteyn verhuisde en vandaar naar Stiphout, telt samen 170 jaren. Papa 87 en mama 83 jaren. Ze hebben 14 kin deren, allen in leven, 66 kleinkinde ren en 25 achterkleinkinderen. Ongetwijfeld zal dit zeldzaam ge beuren niet ongemerkt voorbijgaan. De receptie is van 13 uur n.m. Deze zonderlinge strafzaak zal ons nog lang heugen. Zelden is er een geval geweest dat zo belachelijk en tegelijk zo droevig was. De beide mannen die elkaar ijve rig hadden mishandeld, behoorden tot de vaste relaties van Vrouwe Justitia. De een had een respecta bele straflijst met drie en dertig vonnissen; de ander was „maar" negen keer met de justitie in aan raking geweest. Op de eerste juli besloten de man nen een gezellige zondagmiddag te organiseren. Zij gingen er op hun gemak bij zitten en lieten de waaili bedrijvig heen en weer sjouwen met de dranken, die gemeenlijk meer geest bezitten dan de grossierende genieters ervan. Van lieverlede raakten zij danig boven hun thee water. Toen het geld ongeveer op was en de gasten als slordige aard appelzakken in hun stoelen hingen, werkte de herbergier de beide man nen de deur uit, om zijn aandacht aan de volgende klanten te wijden. Zo 'laveerden de twee genieters ovr de straat, elkander steun bie dend in een wereld, die nog wankel der leek dan zij in werkelijkheid al is. Nu is het interessant na te gaan, welke gevolgen het gebruik van sterke dranken kan hebben op het geen in nuchtere toestand een mens genoemd wordt. Sommigen gaan wenen, anderen beginnen te zingen, weer anderen maken ruzie en hier was er een, die met de drie en der tig vonnissen, die zich plotseling zijn vaderschap herinnerde. Het begon sentimenteel te doen, verklaarde dat zijn dochtertje zo veel op hem leek, dat het een lief meisje was, het zonnetje in zijn somber bestaan en dat zo'n kind ook wel eens iets mocht hebben. Na de vele guldens die hij in drank had omgezet, besloot hij nu een schenking te doen aan zijn dochter tje. Aldus sukkelde het tweetal een snoepwinkel binnen om daar een lolly te kopen. Dat is een zonderling produkt van suikerbakkerskunst, 'n kleverige massa aan een stokje be vestigd, die dient om onder luid ge smak te worden opgezogen, opdat de tandarts aan zijn „trek" komt Na aldus zijn geweten te hebben ontlast, begon die met de 33 von nissen schalks te worden. Hij tikte speels zijn kameraad met de loly op het hoofd. Maar die nam dat niet. Hij wond zich op tot grote boosheid, hief zijn hand en sloeg van woede een ruit van een gemeentelijke wo ning aan diggelen. Die met de loly en de 33 vonnissen vond een flesjes bier in zijn zak en tikte er zijn col lege met buiten westen. Vervolgens kwam de apparatuur van politie en geneeskundige dienst in actie om alles verder op te knappen en op te lappen. Beiden verschenen voor het hekje en ieder kreeg 85, boete. Die met de negen veroordelingen, die de ruit had stukgeslagen, droeg zijn arm in een wanstaltige hoeveelheid gips en verband op een plankje voor zich uit. En dat is eigenlijk het zon derlinge en het droevige van dit verhaal. Die man zal zijn leven lang invalide blijven. De hand is door de glasscherven zo beschadigd, dat hij deze nooit meer normaal zal kunnen gebruiken. Allemaal vanwege de tik met de lolly. Die vrolijke middag kost ons sa men tienduizenden guldens aan on dersteuning en die man z'n hand. Daarbij vergeleken zinkt die rechter met z'n boeten van 25,volkomen in het niet IN DE DEURNESE DEPENDENCE VAN ROB SLOTEMAKERS' ANTI-SLIPS CHOOL NA EEN DAG GEWAPEND TEGEN „VALS WEER" Behalve in Zandvoort exploiteert Rob Slotemaker ook in Deurne een anti-slipschool. Een bescheiden bordje rechts van de weg naar Hel- mod verwijst naar de al even be scheiden grond en opstallen van de .school", waar men met enig theo retisch en een boel praktisch onder richt op een super-slipperig stuk weg in vinnige Simcaatjes Duizend datgene leert wat nodig is om onder barre weersomstandigheden te kun nen blijven voeren. De cursussen van een dag (een kwart van de cursisten komt voor bijles terug) maken volgens Rob Slotemaker de afgestudeerde vooral :jok psychologisch sterker. Rob Slotemakers Deurnese depen dance heeft het druk, zegt hij. De agenda's zijn volgeboekt. Lang niet alleen door particulieren, vooral ook worden afspraken gemaakt door grote bedrijven die hun chauffeurs wel wat „hogere studie" willen la ten volgen. De anti-slipschool werkdag begint 's morgens om 9 uur, als de drie kandidaten van die dag zich heb ben gemeld bij het hoofd der school, de 29-jarige Ferry de Barbanson, chef-instructeur van de school in Deurne. De auto, waarmee U geko men bent, blijft voorlopig aan de kant staan. Een half uur later bent U er theo retisch van overtuigd dat de rem in uw auto een paniek veroorzakend onding is. weer een half uur later is het wettige en onaantastbare be wijs daarvan geleverd. Dat is de eerste kennismaking met een glad wegdek. Om nu duidelijk te maken, wat men deze cursusdag zoals af moet leren, mag de auto op de eerste rit geheel naar eigen in zicht handelen. Als 't U daarbij net zo vergaat als vele anderen, zit u uw maag vast te houden.... ergens in de buurt van het linkeroor. Niets in het menselijk corpus schijnt op zijn plaats te blijven als de leswa- gen met gladde en veel te harde banden gaat zigzaggen en tollen. Zo gebeurt het ook in werkelijkheid. Glad wegdek: remmen, aan de wraakgodin overgeleverd. Het tweede deel van dit spectacu lair onderricht is het rijden met de zelfde auto op hetzelfde wegdek, maar dan goed. Nu blijft de wagen wel in het spoor, ook tijdens het remmen, dat in afwijking tot de eerste keer volgens een andere me thode geschiedt. U mag het zelf ook proberen. Na tien meter staat de door U bestuurde wagen achterste voren tegen een denkbeeldige boom, nadat U terloops een denkbeeldigë tegenligger aan de overzijde in de berm hebt gedrukt. Over autorijden gesproken. Tijdens de tweede theorieles, die volgt op deze demonstratie, wordt de zwarte lijst van fouten doorgeno men en met een veel duidelijker omschreven plan stapt u voor de tweede praktijkles in de auto. In structeur De Barbanson zit weer naast de chauffeur en hij vindt het uitstekend als u hem na tien minu ten met de voornaam aanspreekt. Hij raakt er echter ook niet van overstuur als U na een half uur „beul" tegen hem zegt. Tot dat laatste laat men zich nogal eens ver leiden op het moment dat hij met kennelijk genoegen ingrijpt, als u speelt met de gedachte de slip-zaak al behoorlijk onder de knie te heb ben. Een voor de cursist kleinerend greepje aan de speciaal gemonteerde slipkabel in de leswagen en zijn prestige tolt even hard in het rond als de auto, die hij meende volko men in zijn macht te hebben. Een grote troost zijn de mede-leerlingen want ook zij gaan onherroepelijk de zelfde fouten. De anti-slipschool helpt u er van af. Dat blijkt later op de middag. Dan ontwekt u, op een spekgladde weg een kind, dat ondoordacht, zonder uitkijken oversteekt en u zit weer keurig op het voor u bestemde weg gedeelte. nog voor de tegenligger binnen bumperbereik is gekomen. Dan hebt u de (eenvoudige) zaak begrepen, dan zult u veiliger rijden dan kan ook geen listige instructeur u meer tot foutieve handelingen for ceren, wat hij ook probeert. Nu wordt uw eigen auto ingezet en ook die gehoorzaamt onderdanig aan de instructies, die u via het stuurwiel geeft. De anti-slipschool is een school met diploma's, het be wijs van deskundigheid. Afhanke lijk van de geleverde prestaties wordt het soms voorzien van een aantekening „goed" of „zeer goed". Beter gewapend tegen „vals weer" gaat men na een uiterst vermoeien de dag weer naar huis. Wat U ge leerd hebt is goud waard en in stil te hoopt U op een glad wegdek. WILT U LANG VAN UW GENIETEN? Men kan van snijbloemen langer plezier hebben, wanneer voedsel- houdend water wordt gébruikt. Enkele wenken om dit kunnen be reiken volgen hier. De bloemen-moe ten het snijbloemenvoedsel kunnen opzuigen, daarom is het noodzakelijk de stelen met een scherp mes schuin af te snijden, dan blijven de opzuig- kanaaltjes open. Zachte stelen drukt men met knippen samen, zodat het opzuigen wordt belemmerd. Slaat men met de hamer op het onderste deel van de steel, dan wor den veel cellen verminkt en als op- zuigkanaal uitgeschakeld. Is tocht slecht voor bloemen? Niet wanneer deze op voedselhoudend water staan, waarin ook een bacte rie-dodend middel zit, dat de snij- wond-cellen open houdt, zodat het water dat via de bladeren verdampt, voldoende kan worden opgezogen. Wanneer de bloemen in kaal wa ter staan, vervuilt het water snel en verstoppen de opzuigkanaaltjes op het snijvlak, hierdoor wordt nieuwe aanvoer van water belem merd. Daarom raadt men wel aan de bloem iedere dag weer uit de vaas te nemen en weer een stukje van de steel te snijden. Naast het vele werk dat dit geeft, blijft het toch „lapwerk". Men kan de bloemen beter in snij bloemen voedsel-hou dend water zetten, de bloemen blij ven dan bovendien langer mooi. Tenslotte nog iets over bloemen die in de zon staan. Is dat slecht voor bloemen? Niet als ze Chrysal snijbloemenvoedsel krijgen, wel als ze op kaal water staan, dus of dezelfde reden als tocht. Zon zet de groei van bloemen ook aan en daardoor bloeien ze sneller uit, evenals in een warme kamer. Bloemen zet men natuurlijk i in de warme kamer, omdat men er alleen van kan genieten als ze in directe omgeving staan en dat kan. als er maar wordt gezorgd dat er snijbloemen-voedsel „Chrysal" in 't water rit en de snijwond open is. MOETEN WE MET ROTTE TANDEN BLIJVEN LOPEN? Het tandbederf in Nederland heeft schrikbarende vormen aange nomen en het ziet er naar uit, dat daar op korte termijn verandering in zal komen. De doorslaggevende reden is, dat er een tekort aan tand artsen is, namelijk 3000 in plaats van 20.000, volgens de hoogleraar Dr. Scheffer. Nu kan men het zo stellen, dat al le tandartsen bevoegde personen moeten zijn, die him 6-jarige studie aan de universiteit achter de rug hebben. Dan is de nood inderdaad zo groot als de hoogleraar stelt. Men kan echter ook zo redeneren, dat er tandartsen en tandartsen rijn d.w.z. mensen, di volledig bevoegd en in staat zijn tot alle behandelin gen en van de andere kant ook tandartsen, die tot minder aktivitei- ten bevoegd zijn, zo ongeveer als 'n verschil tussen huisartsen en specia listen. Er wordt vaak geklaagd, dat men sen naar een tandarts moeten gaan voor eenvoudige behandelingen, die ook een tandtechnicus kan doen. Z>aar is heel wat over te doen ge- 'Weest, maar nooit een goede oplos sing voor gevonden. Is de nood van nu misschien niet reden met veel goede wil toch de opleiding van tandartsen eens te herzien. Desnoods in etappen te ver delen. Zoals tegenwoordig ook be voegde onderwijskrachten bij het middelbaar onderwijs werken, die toch op weg zijn naar hun academi sche titel? BISSCHOPPEN DRAGEN ONDERWUS- VERANTWOORDELIJKHEID OVER Vertegenwoordigers van de ka tholieke organisaties van schoolbe sturen, docenten en ouders, hebben dezer dagen de nieuwe Nederland se Katholieke Schoolraad opgericht Er is een algemene vergadering ge constitueerd, er zijn 6 afdelingen gevormd en het bestuur is samenge steld. Het meest opmerkelijke van de reorganisatie is het feit, dat de bis schoppen, die jarenlang de uitein delijke verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van het katholieke on derwijs hebben gedragen en de uit groei hebben bevorderd tot wat het nu is, de behartiging van al het geen tot de maatschappelijke funk- tie daarvan behoort aan de samen werkende organisaties hebben over gedragen. De bisschoppelijke be moeienis zal zich voortaan beperken tot pastorale begeleiding van het onderwijs. Dit is een logische konsekwentie van de geëmancipeerde ontwikkeling in het katholieke leven in Neder land. De leken nemen zelf de ver antwoordelijkheid voor een belang rijke zaak: de opvoeding van de kin deren. Die verantwoordelijkheid is groot en het pleit voor de Nederlandse katholieke leek dat hij zo mondig wordt geacht, dat hij het voortaan op onderwijsgebied geheel zelf mag doen. Wederom is een stukje be voogding ongedaan gemaakt Wij vragen nog ''jedi Vtó PERSONciL geschoold en y*' ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na weiklijd - aan de labriek, bij de portie* N.V. INAIFA VENRAY

Peel en Maas | 1966 | | pagina 5