belastingschroef melkprijs Verdelgingsmiddelen WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN NIEUWE DRAAD op de fa. MARTEHS ook gevaarlijk voor de sproeier ACHTERGRONDEN van de VRIJDAG 15 APRIL 1966 No. 15 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 A p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Vmnroy 2.-) Het jubileumcongres van het NVV heeft de kwestie van de inkomens- verdeling via belastingheffing op- nieuw in het centrum van de be langstelling geplaatst Daar be toogde immers voorzitter Kloos van het NW dat er nog geen eind is gekomen aan de mogelijk heden om in de sfeer der directe belastingen tot inkomensover dracht te geraken. Als bronnen daarvoor noemde hij de successie belasting, de vermogensheffing en de speculatiewinstbelasting. Daar bij bleef het niet. Hij doelde ook op de inkomsten- en loonbelas ting: „immers, ook onze leden dra gen er toe bij dat binnen de groep werknemers misschien wel meer overheveling van inkomen plaats vindt dan tussen werknemers en zelfstandigen. Althans de offers drukken relatief zwaarder op lage inkomens." ZEER ZWARE DRUK De opmerkingen van de heer Kloos zijn in tressant, temeer daar hij op- opmerkte dat directe belasting veel geruislozer werken dan de indirecte. Het progressie-effect vond hij een probaat middel om inflatie te rem men. De kwestie van de belastinghef fing is bijzonder actueel omdat aan de hoge belastingheffing ook deels de nederlaag van de regeringspar tijen bij de statenverkiezingen zijn geweten. Laten wij de verschillende belas tingen nog eens op het tapijt halen. Allereerst is er de inkomsten- en loonbelasting. Deze beide belastin gen. die in wezen één zijn, zijn zeer zwaar voor de middeninkomens. Vanzelfsprekend zal de heer Kloos de zeer hoge inkomens allereerst nog zwaarder willen belasten maar het aantal daarvan is te gering om de staatskas daarmee indrukwek kend te kunnen spekken. Voor zover de middengroepen in het geding mochten zijn, kunnen de werkne mers in kaderfuncties en de hoge ambtenaren, die nogal eens op de ledenlijst van de vakverenigingen ontbreken, zich dat voor gezegd hou den. Juist in dit middenkader ligt een goed deel van onze produktieve kracht. Deze zal dalen wanneer wij voortgaan haar voor extra-prestaties uit te melken. Dit gaat minder ge ruisloos dan de heer Kloos meent. MINDER EXTRA De belastingtarieven laten ons van uur tot uur uitrekenen hoeveel er van elke honderd gulden extra in spanning naar de staat gaat. En dit weerhoudt talloze goede krachten er van extra prestaties te leveren. Nu echter deze gedachtengang toch is open geboord, zouden wij ons nog maals af kunnen vragen of de toe passing van de progressie op de ge zamenlijke inkomens van de man en de vrouw niet een ernstige rem be tekent voor de intrede van vele ge huwde vrouwen in het arbeidspro ces. En dat terwijl ieder zegt dat zulks zo nodig is. Zou het zo vreemd zijn als men die gedachte van het gezamenlijke arbeidsinkomen van een echtpaar voor de belastingheffing eens los liet? Is het niet doelmatiger om ieder individu fiscaal voor zijn eigen arbeidsinkomen te laten bijdragen voor de staatskas? Het zgn. straf- tarief voor de ongehuwden zou dan ook nog eens kunnen worden beke ken. Door een radicale verandering van de tabellen en de vorming van twee tariefgroepen zou het fiscale offer voor de staat niet zo hoog be hoeven te zijn en zou wellicht de arbeidsproduktiviteit flink kunnen stijgen. En dat is bitter nodig. SPAREN? Echter zou voor de bij telling van arbeidsloze inkomens toch een af zonderlijke heffing nodig blijven. Bij elke nadruk die wij leggen op hoge directe belastingen bij hogere inkomens door besparing zullen wij ernstig moeten bedenken dat onze spaarlust er ernstig door wordt ge schaad. Voor alle reparaties Sohoolstraat 30 Tel. 2389 In het licht van vele grote kapi taalsvoorzieningen die zowel in de collectieve als in de particuiere sfeer in de komende jaren nodig zijn zal er met zware straffen in de vorm van belasting op deze bespa ringen niet veel positiefs worden bereikt. En daarmee is tevens een antwoord gegeven op de vraag of soms de vermogensbelasting en de successiebelasting moet worden ver hoogd. De gedachte van een speculatie winstbelasting heeft minister Von deling al geponeerd. Hij hoeft maar naar onze lauwe kapitaalmarkt te kijken om te zien welke resultaten hij kan verwachten. GERUISLOOS? De heer Kloos heeft o.i. bepaald ongelijk als hij de directe belastin gen geruislozer noemt dan de indi recte. Remmen de eerste geruisloos de besparing af, de laatste leggen een geruisloze druk op de besteding die een veel groter voedingsbodem voor de inflatie vormen. Wie veel wil verbruiken, moet ook maar veel bijdragen voor de onderwerpen van staatszorg. Gedeelde vreugde is hier dubbele vreugde. Dit is geen a-so ciale gedachte in de moderne tijd. De inkomens van grote gezinnen kunnen met hogere kinderbijslag worden bijgespijkerd, desnoods door die bijslag belastingvrij te maken. Voorts kunnen eerste levensbehoef ten van indirecte belastingen wor den vrijgesteld. Naast de categorie eerste levensbehoeften is er in onze welvaartstijd een brede groep van niet-noodzakelijke goederen op de markt verschenen, die zonder be zwaar kunnen worden belast In Europees verband kunnen wij aan het beklemtonen van de indi recte belasting niet ontkomen. West- Duitsland heeft 43 pet. directe en 57 pet. indirecte belastingen. Wij doen het precies andersom. Frank rijk heeft slechts voor 30 pet. direc te belastingen. Italië eveneens. EENVOUDIGER Fiscale deskundigen in Nederland zijn o.i. in meerderheid van mening dat het accent van onze belasting heffing meer naar de indirecte sfeer moet worden verlegd. Het komt ons voor dat de heffing ook nog eenvou diger kan zijn wanneer deze niet te veel wordt verspreid. Wanneer deze weg wordt bewandeld, zal de kans op fiscale harmonisatie in Europa groter worden. Tot heden is men in dit vlak op Europees niveau nog niet ver gevorderd. De belastingpolitiek zal in het re geringsbeleid van de eerstkomende jaren een belangrijke rol spelen. Reeds heeft de zittende regering on dervonden dat ons volk begrepen stap de indirecte belastingen, schroeft de uitgaven nog iets op en maakt een verdere verlaging van de directe belastingen onmogelijk Het percentage van ons nationaal inkomen dat in de staatskas ver dwijnt, is nu tot 27 gestegen. Het behoort tot de hoogste in de wereld al is het misschien niet de top. Laten wij het kampioenschap hier aan an deren en doen wij ons best ons be lastingstelsel niet verder te doen verworden tot een rem op de pro- duktiviteit. TAL VAN VOORZORGEN NOODZAKELIJK Het seizoen is weer zover gevor derd dat er in de tuin- en fruitteelt volop wordt gesproeid en geneveld met insektenverdelgingsmiddelen. Daarom volgt hier een bespreking van twee zeer belangrijke medede lingen, die onlangs over de bestrij ding van het gevaar dat het werken met insecticiden met zich meebrengt zijn verschenen. Allereerst is daar een publicatie in de medische vakpers over een onderzoek inzake de vergiftiging met Dinitro-Ortho-Crsol, gemaks halve DNC genoemd. Aan dit arti kel ontlenen wij de volgende gege- Vergiftiging met DNC komt dik wijls voor, ook als nóch van on voorzichtigheid, nóch van grove na latigheid ten aanzien van veilig heidsmaatregelen kan worden ge sproken. Het DNC wordt gebezigd, in water opgelost, voor verdelging van onkruid in granen of als ovocide eidodend middel) op vruchtbo men. terwijl het in olie opgelost wordt toegepast voor het „dood spuiten" van loof van pootaardappe- len. EN DINITROFENOL In het lichaam van de mens kan DNC worden opgenomen door de mond en door de neus, maar het kan eveneens door de huid naar binnen dringen. Een gedeelte van de opge nomen DNC wordt in het lichaam onschadelijk gemaakt en met de uri ne gescheiden. Deze ontgifting gaat slechts lang zaam, bij telkens weer inslikken of inademen zal zich dus steeds meer van de schadelijke stof in het li chaam ophopen. DNC èn daaraan verwante preparaten, bijvoorbeeld 't DNP (Dinitrofenol) veroorzaken ver anderingen in de stofwisselingspro- De patiënt krijgt het zeer warm en hij blijkt ook koorts te hebben. Hij zweet hevig, lijdt aan dorst en kortademigheid, is moe en loom, maar tevens onrustig en tobt met slapeloosheid. Verder pleegt gebrek aan eetlust voor te komen, alsmede misselijkheid, soms braken en diar ree. GRAAD VAN VERGIFTIGING DNC is een geelgekleurde schei kundige vervinding. Wie er meer of minder lange tijd mee in kontakt is krijgt een gele kleur, vooral z'n nages en z'n haren. Op zichzef zegt dit niet veel over de graad van een eventuele vergiftiging: om dat te beoordelen kan men een betere maatstaf vinden in de uitkomsten van bepalingen van de hoeveelheid DNC in het bloed. Wanneer de diagnose van een DNC-vergiftiging is gesteld, verdient het nemen van een aantal maatre gelen aanbeveling. Dat zijn: de huid zo goed mógelijk schoonwassen met koud water en zeep; de verontrei nigde kleren uit laten trekken; de patiënt naar een koele plaats bren gen; veel laten drinken, liefst glu- cose-bevattende vloeistoffen. Vanzelfsprekend dient de behan deling van een DNC-vergiftiging door een arts te geschieden. In ern- stige gevallen kunnen bovendien speciale medicaties en ingrepen noodzakelijk zijn. MANIEREN VAN WERKEN De hier beschreven onderzoekin gen werden verricht naar aanleiding van het veelvuldig optreden van vergiftigingsgevallen bij de onkruid- bestrijding op graanvelden in onze noordelijke provincies. Vooral het jaar 1954 heeft veel van dit soort intoxicaties opgeleverd, maar ook in 1958 zijn er veel gevallen van sproeiersvergiftiging bekend gewor den. De opzet van de wetenschappelij ke naspeuringen was de verschillen de manieren van werken, vooral met betrekking tot de toegepaste veilig heidsmaatregelen, te vergelijken. En daarin waren wel enkele verschil len! Soms werd er gewerkt zonder eni ge beveiliging, soms met handschoe nen en soms met verse-luchtkappen, dat zijn geheel afgesloten kappen, waarin door middel van een venti lator zuivere butenlucht wordt ge blazen die wordt aangezogen door een uitschuifbare buis. waarvan de opening zich drie meter boven de grond bevindt. NIET MEER SPROEIEN Het bleek, dat sproeiers die zon der enige beschutting werkten, over het algemeen een belangrijke opne ming van DNC in het lichaam had den, met alle risico's van dien. Handschoenen gaven dikwijls, maar niet in alle gevallen, een bescher ming tegen DNC-vergiftiging. De combinatie van handschoenen met verse-luchtkap was, zoals zich ook liet verwachten, het gunstigst. Aan het eind van hun publicatie vermelden de schrijvers, dat iemand die verschijnselen van vergiftiging met DNC heeft gehad, voor het ge hele verdere seizoen van sproei- werkzaamheden moet afzien, want hét duurt een hele tijd voordat de stof uit het lichaam verdwenen is. Ongeveer te zelfder tijd dat deze publicatie het licht zag, richtte de hoofdinspecteur van de volksge zondheid zich in een rondschrijven tot alle Nederlandse artsen, even- Nee, we willen ditmaal geen uitvoerige kritiek wijden aan de eni ge weken geleden al door de minister vastgestelde richtprijs voor de melk. Ook willen wij niet trachten een economische dissertatie te schrijven over richtprijzen, verrekenprijzen, industriemelktoe- slag enz. De kritiek is reeds van alle kanten geleverd en de dis sertatie ligt boven onze macht Er zijn nog andere vragen. De be langrijkste is wel deze: „Als op grond van L.EX-berekeningen is aangetoond, dat een veel hogere richtprijs gewenst was, waarom wordt die dan niet verwerkelijkt?" Natuurlijk kan men antwoor den, dat Nederland er thans minder dan ooit behoefte aan heeft dat de prijzen van levensmiddelen nóg harder stijgen. Dat is ook zo. Maar wij schieten er weinig mee op, want dan komt de weder vraag: „Moet de veehouder dus maar de dupe worden van de eisen van anderen?" Het antwoord luidt ja en nee tegelijk. De kwestie is, dat men in de hele E.E.G. zo spoedig mogelijk tot gelijke prijzen wil komen voor melk, melkprodukten en zuivel. Beter gezegd: de grondstof moet aan de fabrieken aangeboden worden tegen een en dezelfde prijs. Over twee jaar moet dat met geval zijn. En ook elders in de E.E.G. is de melkprijs laag! LOPEN WIJ DAN ACHTER? Op dit punt dreigt er een groot misverstand te ontstaan bij onze veehouders en bij de mensen met gemengde bedrijven. Hun is altijd voorgehouden, dat zij het, in land- bouwtechnisch oogpunt, zo goed de den. Dat hun grond zo goed was, hun vee het beste ter wereld en dat onderwijs en voorlichting nergens ter wereld beter waren georgani seerd dan bij ons. En desondanks komt men niet aan redelijk arbeids inkomen, uitzonderingen daargela ten. Nee, wij lopen niet achter: wij lo pen te veel vóór. Wie veel door de E.E.G.-landen heeft rondgereisd (en uw bericht gever heeft alle landen van de ge meenschap bereisd en bestudeerd), die komt al gauw tot de gevolgtrek king, dat men ook elders niet geluk kig is met de melkprijs. In Frank rijk is dat al duidelijk gebleken. In Italië is de prijs wat hoger dan hier, maar het is er geen vetpot meer. n. Begië tracht men door hoeveboter- bereiding, zelf uitventen enz. wat er bij te verdienen en de Duitse boer klaagt steen en been. Waarom breekt er dan geen soort melkstaking uit, zoals een paar jaar geleden in Frankrijk? Waarom zien wij dan niet wat wij nu in Amerika zien, n.l. dat in hele streken het melkteveel wordt opgeruimd, vooral in het midden-westen, zodat er een plotselinge daling in de melkproduk- tie optreedt? Het antwoord is niet zo eenvou dig. DE ACHTERAANKOMERS! Overal in de E.E.G. is de melkvee houder bereid te werken voor lage re lonen dan de industriearbeider, aanvaardt hij onbetaalde gezinsar- beid, onbetaalde overuren en dito „onaangename" uren om een nijver heidsterm te gebruiken! Men komt er dus evenmin als wij hier. Het enige verschil is (behalve een klein, werkelijk verschil in prijs), dat wij een L.E.I. hebben, dat in zijn be rekeningen uitgaat van werkelijke man-uren. Duidelijk gezegd: als u bereid bent uw vrouw en kinderen voor niets mee te laten werken, uw 14- urige arbeidsdag te beschouwen als een 8-urige en de arbeid tijdens het eens over sproeimiddelen. ANDERE VERBINDINGEN Dit rondschrijven had betrekking op een andere vee gebruikte soort sproeimiddelen, namelijk de fosfor- verbindingen en de carbamaten. De ze stoffen hebben een geheel ander soortige schadelijke uitwerking op het menselijk lichaam dan DNC. Het zijn verbindingen die een be paald onmisbaar enzym, de zoge naamde cholesterinase, tegenwerken. Voor diagnose en therapie van ver giftiging met zulke insecticiden kan het daarom noodzakelijk zijn te be palen hoe sterk het cholesterinase- gehalte van het bloed is gedaald. De eerste vergiftigingsverschijn selen bestaan uit: hoofdpijn, duize ligheid, misselijkheid en braken. Vaak zijn er klachten over slecht zien, de oogpupillen zijn nauw. Le vensreddend kan het zijn als men tij dig onder geneeskundige behande ling komt. Om te beginnen zal een geraadpleegd medicus hulp kunnen bieden, daarna moet de behandeling in een ziekenhuis worden voortge zet. SPECIALE BEHANDELING De eerste hulp zal natuurlijk in houden. dat het kontakt met de gif tige stof zo spoedig mogelijk wordt beëindigd. Verder dient de ademha ling op gang te worden gehouden. Het voornaamste redmiddel zal dan wel bestaan uit inspuiting met atro pine. weekend als die van een gewone werkdagdèn komt u wél uit met de melkprijs, als u het goed doet. Ja maar, zegt u, moet dat dan zo? Ja, dat moet zo, tenzij de veehou ders zelf zéér drastisch ingrijpen. Overuren, gezinsarbeid, compensa tie voor onaangename uren. ze zijn alleen te verkrijgen via zeer grote bedrijven waar een soort ploegstel- sel wordt toegepast. Niet alsof dit het ideaal is: wij spreken van eco nomische noodzaak. Wij doen dit echter niet. Wij ma ken er liever éénmansbedrijven van, onverschillig of de grootte van elk bedrijf daarmee in overeenstemming is of niet. Kort gezegd: na de sociale achteruitgang (die wij gemeen heb ben met alle veehouders uit de EEG) aanvaarden wij óók nog de econo mische achteruitgang. Het zit namelijk helemaal niet goed met dat eenmansbedrijf. OPTIMALE BEDRUFSGROOTTE Nu de loonkosten een steeds gro ter aandeel krijgen in de totale kos ten, moeten wij meer dan ooit er op letten, dat onze arbeid goed besteed is. Wij streven dus naar arbeidspro duktiviteit en zij stijgt ook wel, dank zij de mechanisatie. Het gaat er echter om, dat per man de groot ste produktie verkregen wordt en dan natuurlijk per uur arbeid. Dat is uiteraard nooit het geval op een eenmansbedrijf, waar de organisatie van de arbeid zo moeilijk ligt en geen werkverdeling mogelijk is, waar een loodzware gebondenheid aan het bedrijf heerst en men in fei te nooit klaar komt. Alweer: elders in de EEG is dat óók zo, zij het dan dat in de andere landen de gezinsleden in het alge meen meer plezier in het meehelpen hebben dan de onze. Maar er is één verschil: het deel van de melk dat afkomstig is van grote, gemengde bedrijven, is in Frankrijk en Duits-- land veel groter dan bij ons. Het ge volg is, dat de voederkosten vaak lager zijn. Zouden wij onder de huidige om standigheden een belangrijke voor sprong willen nemen op onze colle ga's in de EEG, dan zouden wij ogenblikkelijk moeten beginnen met het vormen van óf eenmansbedrij- Atropine is op zichzelf een uiter- matig giftige stof, die niet licht als medicament zal worden toegediend, maar bij fosfor- en carbamaatver- giftiging is ze onmisbaar. In het ziekenhuis worden aan de atropine- medicatie wellicht nog uitspuitingen met P.A.M. (Pyridine Aldoxine Me- thiodide) toegevoegd. Uitdrukkelijk werd door de hoofdinspecteur de aandacht gevestigd op het feit, dat deze behandeling, speciaal de toe diening van atropine, niet toepasse lijk is bij de vergiftiging met andere insecticiden. Verder werd uitdrukkelijk mee gedeeld dat op het etiket van de verpakking van alle organische fos- forverbindingen staat vermeld: „or ganische forforester met anticholes- terinasewerking" en dat op de ver pakkingen der carbamaten staat: „carbamaat met anticholesterinase- werking." ETIKET MET DOODSKOP Van de zéér giftige fosforesters gekenmerkt door een doodskop op het etiket werd in het schrijven van de hoofdinspectie een opsom ming van zestien preparaten gege ven. terwijl er van de iets minder giftige fosforverbindingen op het etiket staat het z.g. andreaskruis negen worden genoemd. Van de car bamaten zijn er slechts twee ver meld. Voortdurend komen er echter nieuwe soorten insecticiden in de handel: een gegeven opsomming is daardoor meestal snel door de feiten ven met tenminste 30 melkkoeifin óf zeer grote bedrijven met een paar honderd melkdieren en aangepaste organisatie. Geen van beide gebeurt MELKPRODU KTIE EEN MOEILIJK VAK Economisch gezien is het produ ceren van melk een moeilijk vak omdat men het aantal produktie- eenheden zelden nauwkeurig kan aanpassen aan de beschikbare ar beidskrachten. Men is gebonden aan een bepaalde oppervlakte van het bedrijf en de inhoud van de stallen. Het zou alleen kunnen door het bij- kopen van voeder en het vergroten van de stal, maar dat is niet altijd voordelig. Bij varkens, kippen, mest- kalveren enz. is dat anders. Hierbij is men immers niet aan grond ge bonden. Eigenlijk wisten we dat al lang. Daarom gingen wij de melkproduk- tie per koe verbeteren totdat het bij na niet meer ging. En wij rekenden uit, dat de voordeligste koe die was, welke de meeste melk gaf (met re delijk vet- en eiwitgehalte). Het was waar, maar het was slechts een hal ve waarheid. Als wij per jaar 300,- aan een melkkoe „overhouden" dan is dat mooi. Maar als één man er maar 20 kan verzorgen heeft hij een schamel bestaan, ondanks zijn beste beesten. Deze waarheid dringt moeilijk door, omdat men niet altijd weiland er bij kan krijgen dat gunstig ligt. Intensiveren dus? Meer koeien per hectare? Als dat kan, moet dat wel: bij een lage melkprijs moeten wij méér melk (per man) aan de weg zetten om aan een redelijk inkomen te geraken dan bij een hoge prijs. Daarom damt een lage melkprijs de te grote melkstroom ook volstrekt niet af. Natuurlijk kan men zich op het standpunt stellen, dat de EEG moet streven naar een zodanige richtprijs, dat het eenmansbedrijf met 25 goe de melkkoeien een arbeidsinkomen van tien mille per jaar oplevert bij een redelijk aantal arbeidsuren. Het zou een prima slogan zijn voor een politieke partij. De werkelijkheid is, dat dit ideaal onbereikbaar is. Geen enkele landsregering in de EEG is bereid om dit voor haar rekening te nemen. Het vraagstuk van de te lage melk prijs moet door de veehouders zélf worden opgelost. Deze boodschap is bijzonder slecht verkoopbaar. Dat blijkt al uit de reacties van de prak tijk en uit het uitblijven van de no dige bedrij fsvergroting. De sanering, om dat lelijke woord maar eens van stal te halen, zal daarom een slepen de mekziekte worden. Pas wanneer een redelijke bedrij fsvergroting in zicht komt, bijvoorbeeld doordat ve le jongeren geen melkveehouder willen worden, zal het beter gaan. Dat zijn de weinig rooskleurige ach tergronden van de strijd om de melkprijs. Nogmaals: ideaal voor de boreenstand is dit alles in 't geheel niet. Vraagt men echter naar de werkeijke achtergrond, dan kan dit antwoord niet uitblijven. Het ligt besloten in de zo laag gestelde richt prijs van vandaag of morgen. achterhaald. Het is echter goed, dat een ieder die met deze stoffen om gaat er terdege van doordrongen is dat hij misschien met zeer giftige verbindingen werkt. Hij moet daarom goed lezen wèt er op de verpakking staat. Naast de handelsnaam is daarop ook de naam van de verwerkzame stof vermeld, b.v. fosforester of carbamaat „met anticholesterinasewerking". GEBRUIKSAANWIJZING Dat zij nu wel vreemd klinkende namen die de leek niet veel zeggen, maar ze bevatten een waarschuwing die niemand over het hoofd mag zien. Op de verpakking is ook 'n be schrijving te vinden hoe men het preparaat dient toe te passen. Bij zulke gevaarlijke stoffen is het na tuurlijk zaak zich strikt aan de ge bruiksaanwijzing te houden. Tot slot nog een waarschuwing van andere aard: wie een vergifti ging met een dezer stoffen heeft doorgemaakt, mag het sproeiwerk beslist niet snel hervatten, ook al voelt hij zich goed en al heeft hij geen klachten meer. Het duurt nameijk maanden voor dat het cholesterinasegehalte van 't bloed weer een normaal peil heeft bereikt. Een te vroeg opnieuw bloot gesteld zijn aan de giftige inwerking van het sproeimiddel veroorzaakt gemakkelijk een zeer ernstige terug keer van de ziekteverschijnselen.

Peel en Maas | 1966 | | pagina 9