Boerenleenbank
Gemengde zandbedrijven
de Statenverkiezingen
"1
MARTENS
Politierechter
KON. HARMONIE »EUTERPE«
gat uitstekend concert
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
BLAUPUNKT
televisie
komt van
Voor aan- en verkoop van buitenlands geld
NOG EENS
VRIJDAG 1 APRIL 1966 No. 13
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 cl m. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL IJS (ImAm Vw.ro, f 1—1
Wat zijn gemengde belrüven? Dat ztfn bedrijven met meer dan
één produktietak: naast melkvee bijvoorbeeld ook varkens, of
pluimvee, of mcetkalveren, of bouwland, of tuinbouw, of van alles
wat. U ziet, dat er een onafzienbare variatie is. De meeste ge
mengde bedrijven vinden we op dc zandgronden. En praktisch elke
Venrayse boerderij is een gemengd bedrijf. Hoe komt dat? Dat
komt door de traditie. Vanouds had men op de zand de mest van
huisdieren nodig om bouwland te bemesten. Dus hield men daar
varkens, pluimvee en runderen naar bouw- en weiland. Dat ge
mengde bedrijf is sinds 15 jaar voorwerp van discussie. Het had
voor- en tegenstanders. Intussen is de discussie nu wel zó ver
gevorderd, dat men toegeeft, dat specifieke bedrijven voor de
dierlijke veredeling bepaald niet nodig zijn, als men maar vol
doende grote eenheden opzet van slachtkuikens, legdieren, mest-
kalveren, varkens of wat ook. Want dan zijn arbeidsbesparende
technieken mogelijk. En die maken het weer mogelijk deze dieren
te houden naast bouwland, weiland en melkvee.
EEN ZEER ONGELUKKIG
RAPPORT
Het Landbouwschap heeft een
„Studiegroep Gemengde Zandbedrij
ven" ingesteld en die heeft rappor
ten uitgebracht. Dat rapport is be
oordeeld door de Commissie Ge
mengd Bedrijf en een samenvatting
van rapport en beoordeling is aan
de pers verstrekt. Hoe men ook over
het Landbouwschap moge denken
(daarin is ieder tenslotte vrij), het
rapport is wel zeer ongelukkig uit
gevallen. Tot dusver zweeg de vak
pers er over als het graf en dat is
geen goed teken.
De uitslag stond van te voren al
vast. De gemengde bedrijven, zelfs
die op de zandgronden, verschillen
van bedrijf tot bedrijf, al naar de
bedrijfsvorm (pacht of eigendom), en
naar de oppervlakte. Over een zo
heterogeen geheel is dan ook geen
zinvol rapport uit te brengen. Men
heeft zich dan ook beperkt tot wat
beschouwingen over bedrijfsecono
mische onderwerpen in het algemeen
en zelfs daarin is men tekort ge
schoten. Zo is het zelfs de commis
sie niet ontgaan, dat men gemaks
halve de tuinbouw overgeslagen
heeft, terwijl de moderne ontwikke
ling toch deze is, dat tal van tuin
bouwteelten in verband met de me
chanisatie naar het gemengde bedrijf
verhuizen.
Dit tekort is niet het ergste. Het
ergste is, dat het rapport is verzand
in algemeenheden, die misschien bij
sociaal-economische voorlichting van
nut kunnen zijn, maar waar de
praktijk niets aan heeft. Met enige
voorbeelden is dat wel aan te tonen.
ALGEMEENHEDEN
Het rapport geeft een schets van
de ontwikkeling sinds 1950 en dan
ziet men natuurlijk, dat de produk
tiviteit gestegen is, dat het aantal
arbeidskrachten verminderd is, dat
grasland en rundvee, maar ook var
kens en leghennen en vooral de
slachtkuikens, in aantal zijn toege
nomen. Ook bevat het rapport wel
nuttige gegevens over het beschik
bare eigen vermogen, de nodige in
vesteringen en over de vraag hoe
men de financiering moet aanpak
ken. Af en toe worden concrete cij
fers gegeven en ook wordt wel ge
wezen op wat nodig is: vervanging
van arbeid door kapitaal, aanpassing
van de bedrijfsgebouwen, vergroting
van de oppervlakte, cultuurtechni
sche werken enz. Is dat dan niet
waar?
Natuurlijk is dat waar. Maar wij
hebben niets aan rapporten die vol
komen waar zijn en daarbij de aan
sluiting op de praktijk missen. En
dat is hier het geval. Natuurlijk mag
men niet eisen, dat de aansluiting
bij de actualiteit zo ver gaat, dat de
catastrofe bij de kalvermesters door
de uitbraak van mkz, de ingestorte
eierprijzen sinds de ongelukkige in-
r
SCHOOLSTRAAT VKNRAY
greep van december j.l. en de moei
lijkheden bij de varkens er in ver
werkt zouden zijn. Deze onderwer
pen zijn kennelijk van te recente da
tum. Maar er zijn andere dingen en
die zouden de praktijkmensen er
wèl graag in verwerkt hebben ge
zien. En die mist men wel zeer pijn
lijk.
BEDRIJFSZEKERHEID EN
PRIJSBELEID
Wij leven in maart 1966. De EEG
heeft haar werk hervat. Voorstel
len zijn in Brussel neergelegd om te
komen tot produktiemaxima voor de
dierlijke veredeling: zoveel leghen
nen, slachtkuikens. eenden, kalkoe
nen, ganzen en varkens per bedrijf
en niet méér. Dit om de al te snelle
afvloeiing van arbeidskrachten uit
de landbouw wat te remmen en
vooral om enige psijsstabilisatie te
bereiken.
Tegelijk gaat de vorming van pro-
ducentengroepen in allerlei vorm
voort. Wat de afzet betreft hangt
veel af van de datum van 1 juli 1967
wanneer er een vrije markt voor al
le agrarische prod uk ten in de EEG
moet zijn bereikt. Subsidies, belas
tingen en hulpverlening moeten dan
gelijk zijn getrokken.
Tegelijk gaat de verticale integra
tie voort en wordt samenwerking, in
welk verband dan ook, noodzakelijk.
De zeer grote bedreven komen op en
afzet en prijsvorming zijn de onder
werpen van vandaag de dag.
Kort en goed: de man die zich
thans met dierlijke veredeling bezig
houdt vraagt boven alles één ding:
enige zekerheid over de prijzen die
hij voor zijn produkten zal kunnen
maken en de regelingen die men al
of niet daarvoor treffen zal, in na
tionaal verband en in het kader van
de EEG. En terwijl er zulke bran
dende vraagstukken aan de orde zijn
verschijnt een rapport dat niets dan
algemeenheden bevat. Het zijn goede
en ware algemeenheden, dat is
waar. maar het sluit niet aan bij de
praktijk. Er is niet één praktische
boer die er wat mee doet.
DE OORZAAK
Dat het Landbouwschap thans
voor de dag komt met een onprak
tisch rapport komt op de eerste
plaats door het simpele feit, dat zo'n
rapport te veel tijd van voorberei
ding vraagt om nog aan te kunnen
sluiten op de actualiteit. Dat wisten
wij van te voren.
Een andere oorzaak is echter, dat
men kennelijk er de voorkeur aan
geeft problematiek te vermijden. Het
is immers veel gemakkelijker waar
heden ten beste te geven over pro-
duktieverbetering, rationalisatie, af
vloeiing van arbeidskrachten, be-
drijfsvergroting, vermogensbehoefte
enz. enz. dan over de noden van
vandaag de dag!
Theorie dus. Nu is er tegen dat
begrip „theorie" niets aan te voeren.
Goede theorie is onmisbaar. Maar
die theorie moet uitvoerbaar zijn in
de praktijk: ze moet zelfs de richt
lijnen daarvoor geven. En dat is
thans niet het geval.
Wat moet een gemengd bedrijf
doen? Ontmengen? Dat hangt hele
maal af van de beschikbare arbeids
krachten en de structuur van het
bedrijf. Grotere eenheden dieren op
zetten? Dat kan. maar niet altijd.
Hier naderen wij de kem van de
zaak. Er is behoefte aan een analyse
die opgaat voor ieder bedrijf. Die is
wel degelijk mogelijk. Wij weten
wat nodig is voor een bepaald aan
tal dieren, of dat nu leghennen,
slachtkuikens, eenden, ganzen, kal
koenen, mestvarkens, mestkalveren
of melkkoeien zijn. Wij weten welke
arbeid zij vragen. Wij kunnen na
gaan, welke combinaties bij bepaal
de aantallen arbeidskrachten moge
lijk zijn. Maar hierover geeft het
rapport geen concrete aanwijzingen.
Wel zegt men iets over de kapitaal
behoefte, maar juist daarbij kan de
verticale integratie of coöperatie an
dere mogelijkheden scheppen. Deze
worden niet genoemd. Ook hier mist
men dus de aansluiting bij de prak
tijk.
WAT NU?
Praktijkmensen vragen steeds
naar zeer concrete gegevens: wat
zijn de toekomstverwachtingen ten
opzichte van de prijsontwikkeling en
de afzet? Welke maatregelen moet
men nemen of staan ons te wach
ten?
In het algemeen kan men zeggen,
dat ieder wel bereid is bepaalde
ontwikkelingen te volgen, wanneer
de kas op een sluitende begroting
aanwezig is. Ook op dit zeer aktuele
punt zwijgt het rapport in alle talen.
Het verliest zich in bespiegelingen,
die wel waar kunnen zijn, maar die
zo weinig van belang zijn voor de
praktijk van maart 1966.
Ziehier een van de oorzaken, dat
een actueel overzicht van de toe
stand op een bepaald ogenblik van
méér belang is dan een theoretisch
rapport. Zelfs de marktberichten
zijn van méér belang dat wat het
Landbouwschap ons thans aanbiedt,
omdat men niet vermocht in te zien,
dat er voldoende instituten zijn die
zich met de theoretische vraagstuk
ken bezig houden en omdat men van
het Landbouwschap iets anders ver
wachtte. Het is jammer, maar een
andere gevolgtrekking is niet te ma
ken. Ofschoon het rapport doodge
zwegen wordt, heeft het te veel geld
gekost om het ongenoemd te laten.
de spaarbank vaar iederéén
Er ruiste een vrouwspersoon de
raadszaal binnen op grond van ver
valsing van een geschrift als be
doeld in artikel 225 Wetboek van
Strafrecht, en ze ruiste er weer uit
met een week voorwaardelijk met
een jaar proeftijd en bovendien nog
met een nat gehuille zakdoek en een
boze echtgenoot. Maar buiten had
den ze elkaar weer onder de arm,
zodat het verder wel goed zal gaan.
De deurwaarder had nog maar
nauwelijks de zaak uitgeroepen of
de dame kwam wenend de zaal bin
nen en begon te bekennen: „Ik heb
het gedaan edelachtbare, ja ik heb
het gedaan!" Onderwijl begon op de
tribune een manspersoon, die zich
achteraf als de echtgenoot ontpopte,
te roepen: „Ik houd mijn vrouw al
tijd kort. rechter; ik moet mijn
vrouw wel kort houden, want ze
heeft een gat in de hand."
Deze persoon was de man die bij
na achter de tralies was beland om
dat zijn vrouw een nieuw handtasje
had gekocht ten koste van de begro
ting van het ministerie van justitie.
Nadat de gemoederen enigszins
waren gekalmeerd, kwam de ware
toedracht van het geval boven wa
ter. De man op de tribune had een
of andere bok geschoten met zijn
fiets. Daar kreeg hij een bekeuring
voor, die hem twintig gulden boete
of tien dagen hechtenis opleverde.
De man wachtte tot de kinderbijslag
kwam en overhandigde zijn vrouw
toen twee tientjes, met de opdracht
de boete te gaan betalen.
De vrouw echter werd, zoals de
man het noemde, kort gehouden,
omdat zij een gat in de hand had.
Haar verlangen ging uit naar een
handtasje van het model dat de
buurvrouw van nicht Engelien be
zat. Zo'n tasje kostte tien gulden.
Daarom ging de vrouw naar de
overheid, betaalde van de twee tien
tjes boete slechts één en schafte
zich van het ander tientje het be
geerde tasje aan.
Thuisgekomen begreep zij echter,
dat haar echtvriend de kwitantie
zou bekijken. Hij zou nooit willen
geloven dat de staat 50 pet. korting
op boeten gaat geven bij wijze van
reclame-aanbieding. Daarom veran
derde ze de 1 op de boetekwitantie
in een 2. En de man leefde rustig
voort in de overtuiging, dat hij mi
nister Samkalden geen cent tekort
had gedaan.
De boekhouder van de staat werkt
echter zeer secuur. Het rijk ontdek
te dat de man nóg schulden had en
twee agenten kwamen de heer des
huizes halen met de gastvrije uit
nodiging. de rest van de boete ofte
wel vijf dagen in het Huis van Be
waring te komen logeren. Triomfan
telijk begon de man met zijn kwi
tantie te zwaaien, maar even triom
fantelijk ontdekten de politiemannen
dat de 2 vervalst was. Zij beheersten
hun gastvrijheid echter in afwach
ting van een nader onderzoek.
En toen kwam de aap in de vorm
van het handtasje uit de mouw. De
vrouw ging op de bon wegens vals
heid in geschrifte en de man kreeg
gelegenheid door storting van een
tientje de begroting van justitie als
nog kloppend te maken.
„Nooit, nooit doe ik het weer", zei
de vervalster terwijl ze het natte
zakdoekje in het dure tasje probeer
de te wriemelen. „Ze krijgt geen
kans meer, rechter", riep de man
van de tribune. „Ik houd haar kort,
zo kort als ik kan."
„Zie maar dat je dat gat in je
hand dicht krijgt", zei de rechter
toen hij haar met een week voor
waardelijk wegstuurde.
We komen nog even terug op de
Statenverkiezingen van vorige week.
Op de eerste plaats omdat er in de
door ons gepubliceerde uitslag voor
wat betreft de ongeldige en blanco
stemmen enige fouten zijn geslopen.
Hieronder volgt de juiste stand van
zaken:
Ongeldig Blanco
De Zwaan 1 28
Molenplein 5 44
San Damiano 3 18
Franciscusschool 1 20
Ulo 5 8
Ma ash esew eg 8 38
L.T.S. 12 40
Oostrum 7
Oirlo 2 1
Castenray 2
Veulen
Leunen 7 2
Heide 2 2
Ysselsteyn 4 5
Merselo 2
52
215
Het zijn en blijven veel te veel
blanco stemmen, die ook weer ver
loren zijn gegaan voor Venray.
merledcn plotseling kan laten ..op
draven" om wat reclame te maken
voor de KVP, maar dat Juist bij de
ze gelegenheden alleen maar ter
sprake is gekomen de landelijke po
litiek en Boer Koekoek
Gratis reclame voor deze partij,
wiens lijstaanvoerder toch te dik
wijls belachelijk en zo tot martelaar
is gemaakt. Maar deze heren hebben
de kans gemist om Juist het grote
nut van eigen vertegenwoordigers In
de Staten het kiezersvolk diets te
maken en het publiek een* duide
lijk te vertellen met welke proble
men noord Limburg en met name de
Statenkring Horst tc maken heeft
Afkalvende maasoevers zijn alleen
naar voren gekomen, naar de rest
mocht men raden.
Daarnaast is er het euvel van dc
groslijstverkiezingertWe hebben
al Jaren geleden geschreven en ge
zegd. dat dit een uit-de-tijdse ge
schiedenis is. KVP-leden mogen
kandidaten stellen en via groslijst-
Op de tweede plaats moeten we
terugkomen op deze verkiezingen
omdat zelfs na een week bedenk
tijd het nog altijd maar moeilijk
ie slikken is, dat Venray een goed
"taienlid moet gaan missen. In het
meest gunstige geval komt daar een
auto-sloper uit Wellerlooi voor in de
plaats, die dan met de overige sta
tenleden Noord-Limburgs belangen
uit de kring Horst zal moeten ver
dedigen. We weten niet of die man
intussen de spreekcursus van de
Boerenpartij is gaan volgen, wel we
ten we dat we een goed bespraakt
en met kennis van zaken oordelend
statenlid zijn kwijt geraakt
Kwijt geraakt op de eerste plaats,
omdat ruim 1400 Venrayse stemmen
naar elders ging. De zin daarvan
kunnen we eerlijk nog steeds niet
begrijpen. Het ging hier om de Sta
tenverkiezing. En de grootste politi
cus kan het feit niet wegpraten, dat
het bij deze verkiezingen zaak is,
dat iedere kieskring zoveel mogelijk
goede kandidaten uit eigen streek en
plaats in die Staten probeert te krij
gen. Deze mensen kennen immers
de problemen en moeilijkheden van
plaats en streek het beste en kunnen
aan de oplossing daarvan in het al
gemeen provinciaal beleid meewer
ken of er op zijn minst op atten
deren.
Waar praktisch in ons Limburg,
voor wat de Statenkring Horst be
treft. geen enkele andere partij de
ze „eigen" mensen kandidaat gesteld
heeft, dan de KVP, had men op
grond daarvan mogen verwachten
dat deze kandidaten gekozen werden.
Ruim 1400 mensen hebben daar an
ders over gedacht, hebben uit een
bepaalde politieke of geloofsovertui
ging mensen buiten de kring ver
kozen of hebben vanwege het „gein
tje" hun stem gegeven aan iemand
van de boerenpartij, die ze niet eens
kennen en waarvan niemand weet.
wat hij of zij er van verwachten
kan
En dat op het moment, dat men
zich ln Noord- en Miden-Limburg
toch wel enige zorg maakt. Zorg
maakt namelijk over het feit dat de
sluiting van de mijnen alle aandacht
opeist van het provinciaal bestuur
en dat voor de overige provinciale
problemen misschien te weinig aan
dacht overblijft. Zulks zal natuurlijk
nooit met opzet gebeuren, maar de
mogelijkheid is er
De harde praktijk leert ook in de
ze tijd van „bredere blik" en hoe
het allemaal ook heten mag, dat o$>k
in de politiek het hemd nader is dan
de rok en dat men zeker in de Sta
ten nog altijd het beste gediend is
met mensen uit eigen plaats en
streek.
Op dat moment stuurt Venray een
prima Statenlid de woestijn in. Het
is een trieste zaak
Nu we de hand in eigen boezem
gestoken hebben, mogen we ook iets
zeggen over de KVP. We hebben
reeds vorige week in onze verslagen
over politieke vergaderingen al ge
zegd. dat men weliswaar Staatsse
cretarissen, Eerste- en Tweede Ka-
Wij vragen nog
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks-
ook na w.eiklijd - nan
de fabriek, b-j ce purtiei
NV. INALFA VENRAY
verkiezingen hun volgorde bepalen
op de officiële lijst Aangezien al Ja
ren geleden bleek dat zeker in deze
statenkring de agrariërs het grootste
aantal KVP-leden uitmaakten, was
hel logisch dat agrarische voorman
nen bovenaan op de lijst kwamen.
Op zich geen bezwaar, mits daarbij
oo)t rekening gehouden zou worden,
zo niet met dc andere standen dan
toch wel met veranderende situatie
ln deze statenkring. waar industrie,
handel en ambacht een heel wat
grotere betekenis ln de loop der Ja
ren hebben verkregen Men heeft
eerst gezegd, dan moeten werkgever*
en werknemers maar zorgen lid te
worden van de KVP en to de
groeiende betekenis door een groter
stommen-aantal bij de groslijst-ver
kiezingen waar maken. Maar dit
bleek onhoudbaar. Men laat zich
nu eenmaal do wetten niet voor
schrijven. Dit Jaar heeft men zelf
bij het kringbestuur een bepaalde
volgorde vastgesteld om een zo ge
schakeerd on goed uitgerust moge
lijk gezelschap in Maastricht te krij
gen. De paar honderd KVP-leden,
dio nog aan de groslijststcmming
hebben deelgenomen, hebben aan die
volgorde weinig veranderd.
Natuurlijk heeft deze uitslag het
KVP-kringbestuur ook overdonderd
en is het achteraf natuurlijk ook ge
makkelijk zeggen dat men de heer
Laurensse een meer verkiesbare
plaats had moeten geven, maar feit
is. dat men het agrarisch belang wel
heel zwaar heeft laten wegen (en
niet alleen in deze kring). Daarvan
zijn andere belangengroepen nu de
dupe.
Men heeft dc heer Laurensse de
Grote Verliezer genoemd. We gelo
ven dat Venray de Grote Verliezer
is cn hopen aleen maar dat de toe
komst zulks niet bewijzen zal.
Intussen zal het de verschillende
KVP-afdelingen In deze statenkring
cn voroal ln Venray wol duidelijk
zijn geworden dat men niet meer op
de gewone voet voort kan gaan. wat
betekent dat men nu uit dc slaap van
vele Jaren wakker dient tc worden.
En wat de gemeenteraadsverkie
zingen betreft, als PvdA en Boeren
partij inderdaad een lijst zuilen In
dienen. is do Boerenpartij al zeker
van een raadszetel cn dc PvdA er
zeer dichtbij. Ook dat is een ontwik
keling. die de bestaande belangen
groeperingen wel eens minder lief
on aangenaam kan zijn.
De jammer genoeg te weinig be
zoekers hebben zaterdagavond in
zaal Wilhelmina elkaar toch wel
eens aangekeken, toen dc Kon. Har
monie Euterpe zijn eerste-zaal-con
cert sinds jaren gaf. Want had men
wel aangekondigd dat Euterpe zich
eens uit een andere hoek zou laten
horen, wat de nieuwe dirigent, dc
heer P. J. Steyvers uit Hom. zijn
muzikanten in zes maanden tijds had
bijgebracht, was voor de meesten
een openbaring. Dat begon a! met
het pittige Washington Grays van
Grafulla. waarin hij dc verschillen
de partijen alle kansen gaf, vooral
de klarinetten. Het klankvolume van
onze harmonie was nauwelijks her
kenbaar tegen vroeger cn de Drei
Inventionen van van Dijck wekte
zelfs associaties op met die van de
Luchtmachtkapel.
De Foster Ouverture van Boedijn
was ook een nummer waar alle par
tijen hun kansen kregen en vooral
tuba's en trompetten die kans ook
aangrepen. De inzetten mochten hier
en daar wat twijfelend zijn, over het
algemeen speelde de Harmonie met
een flair en een gemak deze toch
beslist niet gemakkelijke stukken,
die algemeen bewondering afdwong.
Dat gold ook voor het nummer van
Fülling: Kleine Blasorchcstersuite.
een koraalachtig nummer met besist
moeiijkc partijen, die gaaf gebracht
werden.
Na de pauze, toen ook Burgemees
ter Custcrs en echtgenote zich bij de
bezoeker» gevoegd hadden, werd de
Second Suite gebracht van Host, wel
het moeilijkste stuk van deze avond.
Maar ook hier kon men alle waar
dering heben voor Interpretatie cn
uitvoering. Het Concertino van We
ber gaf de twee solo-klarinettisten
uit Thom. de heren van Achten en
Vossen, alle mogelijkheden hun ta
lenten te ontplooien. En die waren
niet gering. Weke hoogte amateur-
muziekbeoefenaars kunnen bereiken
werd hier op bijzonder indrukwek
kende wijze getoond, waarbij Ven
ray» Harmonie voor een uitstekende
begeleiding zorgde. Een Zuid-Ame
rikaans aandoend Banda Sucre van
Orsomando besloot dit concert, wat
op hoog peil stond en waarin de
nieuwe dirigent cn de muzikanten
hun kunnen op overtuigende wijze
getoond hebben. Daarvun getuigde
ook Burgemeester Custera, die er op
wees dat in deze tijd van herstruc
turering ook de Kon. Harmonie ge
toond heeft nog iets anders ln haar
mars te hebben. Hij hoopte dat de
muzikanten met dezelfde ijver door
zouden blijven gaan en dat vele
nieuwe leden zich zullen opgeven.
De muzikale vorming op de lage
re scholen, waormee men dit Jaar
zal starten, alsmede de oprichting
van een Venrayse muziekschool zal
hopcnltjk het animo om lid te wor
den van een muziekgezelschap al
leen maar verhogen.
President Laurensse had bij het
begin van dit concert de gasten wel
kom geheten, speciaal de heren Seu-
ren en Adams, bestuursleden van de
Limburgse Muziek bond. die eens
kwamen luisteren naar de vorderin
gen van Euterpe. Hij wees ook op de
moeilijke financiële toestand van de
Harmonie, die een jaarlijkse kosten
heeft op te brengen van bijna
10 000,—.
Had de drumband het concert ge
opend met een technisch moeilijke,
maar goed gebrachte mar», de Kon.
Harmonie kwam aan het slot niet
onder een toegift uit en bleek de
oude liefde: de mars niet vergeten te
zijn. Het was een welluidende punt
achter een welluidende avond, waar
op.' dc Harmonie met recht trots kan
zijn en die alleen maar kan anime
ren op deze weg voort te gaan.
Sanatogan
het versterkend
middel voor jong en
oud voor lichaam
en geest.
Hoont hol olko iiogl\