Boerenleenbank Gemengde zandbedrijven de Statenverkiezingen "1 MARTENS Politierechter KON. HARMONIE »EUTERPE« gat uitstekend concert WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN BLAUPUNKT televisie komt van Voor aan- en verkoop van buitenlands geld NOG EENS VRIJDAG 1 APRIL 1966 No. 13 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 cl m. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL IJS (ImAm Vw.ro, f 1—1 Wat zijn gemengde belrüven? Dat ztfn bedrijven met meer dan één produktietak: naast melkvee bijvoorbeeld ook varkens, of pluimvee, of mcetkalveren, of bouwland, of tuinbouw, of van alles wat. U ziet, dat er een onafzienbare variatie is. De meeste ge mengde bedrijven vinden we op dc zandgronden. En praktisch elke Venrayse boerderij is een gemengd bedrijf. Hoe komt dat? Dat komt door de traditie. Vanouds had men op de zand de mest van huisdieren nodig om bouwland te bemesten. Dus hield men daar varkens, pluimvee en runderen naar bouw- en weiland. Dat ge mengde bedrijf is sinds 15 jaar voorwerp van discussie. Het had voor- en tegenstanders. Intussen is de discussie nu wel zó ver gevorderd, dat men toegeeft, dat specifieke bedrijven voor de dierlijke veredeling bepaald niet nodig zijn, als men maar vol doende grote eenheden opzet van slachtkuikens, legdieren, mest- kalveren, varkens of wat ook. Want dan zijn arbeidsbesparende technieken mogelijk. En die maken het weer mogelijk deze dieren te houden naast bouwland, weiland en melkvee. EEN ZEER ONGELUKKIG RAPPORT Het Landbouwschap heeft een „Studiegroep Gemengde Zandbedrij ven" ingesteld en die heeft rappor ten uitgebracht. Dat rapport is be oordeeld door de Commissie Ge mengd Bedrijf en een samenvatting van rapport en beoordeling is aan de pers verstrekt. Hoe men ook over het Landbouwschap moge denken (daarin is ieder tenslotte vrij), het rapport is wel zeer ongelukkig uit gevallen. Tot dusver zweeg de vak pers er over als het graf en dat is geen goed teken. De uitslag stond van te voren al vast. De gemengde bedrijven, zelfs die op de zandgronden, verschillen van bedrijf tot bedrijf, al naar de bedrijfsvorm (pacht of eigendom), en naar de oppervlakte. Over een zo heterogeen geheel is dan ook geen zinvol rapport uit te brengen. Men heeft zich dan ook beperkt tot wat beschouwingen over bedrijfsecono mische onderwerpen in het algemeen en zelfs daarin is men tekort ge schoten. Zo is het zelfs de commis sie niet ontgaan, dat men gemaks halve de tuinbouw overgeslagen heeft, terwijl de moderne ontwikke ling toch deze is, dat tal van tuin bouwteelten in verband met de me chanisatie naar het gemengde bedrijf verhuizen. Dit tekort is niet het ergste. Het ergste is, dat het rapport is verzand in algemeenheden, die misschien bij sociaal-economische voorlichting van nut kunnen zijn, maar waar de praktijk niets aan heeft. Met enige voorbeelden is dat wel aan te tonen. ALGEMEENHEDEN Het rapport geeft een schets van de ontwikkeling sinds 1950 en dan ziet men natuurlijk, dat de produk tiviteit gestegen is, dat het aantal arbeidskrachten verminderd is, dat grasland en rundvee, maar ook var kens en leghennen en vooral de slachtkuikens, in aantal zijn toege nomen. Ook bevat het rapport wel nuttige gegevens over het beschik bare eigen vermogen, de nodige in vesteringen en over de vraag hoe men de financiering moet aanpak ken. Af en toe worden concrete cij fers gegeven en ook wordt wel ge wezen op wat nodig is: vervanging van arbeid door kapitaal, aanpassing van de bedrijfsgebouwen, vergroting van de oppervlakte, cultuurtechni sche werken enz. Is dat dan niet waar? Natuurlijk is dat waar. Maar wij hebben niets aan rapporten die vol komen waar zijn en daarbij de aan sluiting op de praktijk missen. En dat is hier het geval. Natuurlijk mag men niet eisen, dat de aansluiting bij de actualiteit zo ver gaat, dat de catastrofe bij de kalvermesters door de uitbraak van mkz, de ingestorte eierprijzen sinds de ongelukkige in- r SCHOOLSTRAAT VKNRAY greep van december j.l. en de moei lijkheden bij de varkens er in ver werkt zouden zijn. Deze onderwer pen zijn kennelijk van te recente da tum. Maar er zijn andere dingen en die zouden de praktijkmensen er wèl graag in verwerkt hebben ge zien. En die mist men wel zeer pijn lijk. BEDRIJFSZEKERHEID EN PRIJSBELEID Wij leven in maart 1966. De EEG heeft haar werk hervat. Voorstel len zijn in Brussel neergelegd om te komen tot produktiemaxima voor de dierlijke veredeling: zoveel leghen nen, slachtkuikens. eenden, kalkoe nen, ganzen en varkens per bedrijf en niet méér. Dit om de al te snelle afvloeiing van arbeidskrachten uit de landbouw wat te remmen en vooral om enige psijsstabilisatie te bereiken. Tegelijk gaat de vorming van pro- ducentengroepen in allerlei vorm voort. Wat de afzet betreft hangt veel af van de datum van 1 juli 1967 wanneer er een vrije markt voor al le agrarische prod uk ten in de EEG moet zijn bereikt. Subsidies, belas tingen en hulpverlening moeten dan gelijk zijn getrokken. Tegelijk gaat de verticale integra tie voort en wordt samenwerking, in welk verband dan ook, noodzakelijk. De zeer grote bedreven komen op en afzet en prijsvorming zijn de onder werpen van vandaag de dag. Kort en goed: de man die zich thans met dierlijke veredeling bezig houdt vraagt boven alles één ding: enige zekerheid over de prijzen die hij voor zijn produkten zal kunnen maken en de regelingen die men al of niet daarvoor treffen zal, in na tionaal verband en in het kader van de EEG. En terwijl er zulke bran dende vraagstukken aan de orde zijn verschijnt een rapport dat niets dan algemeenheden bevat. Het zijn goede en ware algemeenheden, dat is waar. maar het sluit niet aan bij de praktijk. Er is niet één praktische boer die er wat mee doet. DE OORZAAK Dat het Landbouwschap thans voor de dag komt met een onprak tisch rapport komt op de eerste plaats door het simpele feit, dat zo'n rapport te veel tijd van voorberei ding vraagt om nog aan te kunnen sluiten op de actualiteit. Dat wisten wij van te voren. Een andere oorzaak is echter, dat men kennelijk er de voorkeur aan geeft problematiek te vermijden. Het is immers veel gemakkelijker waar heden ten beste te geven over pro- duktieverbetering, rationalisatie, af vloeiing van arbeidskrachten, be- drijfsvergroting, vermogensbehoefte enz. enz. dan over de noden van vandaag de dag! Theorie dus. Nu is er tegen dat begrip „theorie" niets aan te voeren. Goede theorie is onmisbaar. Maar die theorie moet uitvoerbaar zijn in de praktijk: ze moet zelfs de richt lijnen daarvoor geven. En dat is thans niet het geval. Wat moet een gemengd bedrijf doen? Ontmengen? Dat hangt hele maal af van de beschikbare arbeids krachten en de structuur van het bedrijf. Grotere eenheden dieren op zetten? Dat kan. maar niet altijd. Hier naderen wij de kem van de zaak. Er is behoefte aan een analyse die opgaat voor ieder bedrijf. Die is wel degelijk mogelijk. Wij weten wat nodig is voor een bepaald aan tal dieren, of dat nu leghennen, slachtkuikens, eenden, ganzen, kal koenen, mestvarkens, mestkalveren of melkkoeien zijn. Wij weten welke arbeid zij vragen. Wij kunnen na gaan, welke combinaties bij bepaal de aantallen arbeidskrachten moge lijk zijn. Maar hierover geeft het rapport geen concrete aanwijzingen. Wel zegt men iets over de kapitaal behoefte, maar juist daarbij kan de verticale integratie of coöperatie an dere mogelijkheden scheppen. Deze worden niet genoemd. Ook hier mist men dus de aansluiting bij de prak tijk. WAT NU? Praktijkmensen vragen steeds naar zeer concrete gegevens: wat zijn de toekomstverwachtingen ten opzichte van de prijsontwikkeling en de afzet? Welke maatregelen moet men nemen of staan ons te wach ten? In het algemeen kan men zeggen, dat ieder wel bereid is bepaalde ontwikkelingen te volgen, wanneer de kas op een sluitende begroting aanwezig is. Ook op dit zeer aktuele punt zwijgt het rapport in alle talen. Het verliest zich in bespiegelingen, die wel waar kunnen zijn, maar die zo weinig van belang zijn voor de praktijk van maart 1966. Ziehier een van de oorzaken, dat een actueel overzicht van de toe stand op een bepaald ogenblik van méér belang is dan een theoretisch rapport. Zelfs de marktberichten zijn van méér belang dat wat het Landbouwschap ons thans aanbiedt, omdat men niet vermocht in te zien, dat er voldoende instituten zijn die zich met de theoretische vraagstuk ken bezig houden en omdat men van het Landbouwschap iets anders ver wachtte. Het is jammer, maar een andere gevolgtrekking is niet te ma ken. Ofschoon het rapport doodge zwegen wordt, heeft het te veel geld gekost om het ongenoemd te laten. de spaarbank vaar iederéén Er ruiste een vrouwspersoon de raadszaal binnen op grond van ver valsing van een geschrift als be doeld in artikel 225 Wetboek van Strafrecht, en ze ruiste er weer uit met een week voorwaardelijk met een jaar proeftijd en bovendien nog met een nat gehuille zakdoek en een boze echtgenoot. Maar buiten had den ze elkaar weer onder de arm, zodat het verder wel goed zal gaan. De deurwaarder had nog maar nauwelijks de zaak uitgeroepen of de dame kwam wenend de zaal bin nen en begon te bekennen: „Ik heb het gedaan edelachtbare, ja ik heb het gedaan!" Onderwijl begon op de tribune een manspersoon, die zich achteraf als de echtgenoot ontpopte, te roepen: „Ik houd mijn vrouw al tijd kort. rechter; ik moet mijn vrouw wel kort houden, want ze heeft een gat in de hand." Deze persoon was de man die bij na achter de tralies was beland om dat zijn vrouw een nieuw handtasje had gekocht ten koste van de begro ting van het ministerie van justitie. Nadat de gemoederen enigszins waren gekalmeerd, kwam de ware toedracht van het geval boven wa ter. De man op de tribune had een of andere bok geschoten met zijn fiets. Daar kreeg hij een bekeuring voor, die hem twintig gulden boete of tien dagen hechtenis opleverde. De man wachtte tot de kinderbijslag kwam en overhandigde zijn vrouw toen twee tientjes, met de opdracht de boete te gaan betalen. De vrouw echter werd, zoals de man het noemde, kort gehouden, omdat zij een gat in de hand had. Haar verlangen ging uit naar een handtasje van het model dat de buurvrouw van nicht Engelien be zat. Zo'n tasje kostte tien gulden. Daarom ging de vrouw naar de overheid, betaalde van de twee tien tjes boete slechts één en schafte zich van het ander tientje het be geerde tasje aan. Thuisgekomen begreep zij echter, dat haar echtvriend de kwitantie zou bekijken. Hij zou nooit willen geloven dat de staat 50 pet. korting op boeten gaat geven bij wijze van reclame-aanbieding. Daarom veran derde ze de 1 op de boetekwitantie in een 2. En de man leefde rustig voort in de overtuiging, dat hij mi nister Samkalden geen cent tekort had gedaan. De boekhouder van de staat werkt echter zeer secuur. Het rijk ontdek te dat de man nóg schulden had en twee agenten kwamen de heer des huizes halen met de gastvrije uit nodiging. de rest van de boete ofte wel vijf dagen in het Huis van Be waring te komen logeren. Triomfan telijk begon de man met zijn kwi tantie te zwaaien, maar even triom fantelijk ontdekten de politiemannen dat de 2 vervalst was. Zij beheersten hun gastvrijheid echter in afwach ting van een nader onderzoek. En toen kwam de aap in de vorm van het handtasje uit de mouw. De vrouw ging op de bon wegens vals heid in geschrifte en de man kreeg gelegenheid door storting van een tientje de begroting van justitie als nog kloppend te maken. „Nooit, nooit doe ik het weer", zei de vervalster terwijl ze het natte zakdoekje in het dure tasje probeer de te wriemelen. „Ze krijgt geen kans meer, rechter", riep de man van de tribune. „Ik houd haar kort, zo kort als ik kan." „Zie maar dat je dat gat in je hand dicht krijgt", zei de rechter toen hij haar met een week voor waardelijk wegstuurde. We komen nog even terug op de Statenverkiezingen van vorige week. Op de eerste plaats omdat er in de door ons gepubliceerde uitslag voor wat betreft de ongeldige en blanco stemmen enige fouten zijn geslopen. Hieronder volgt de juiste stand van zaken: Ongeldig Blanco De Zwaan 1 28 Molenplein 5 44 San Damiano 3 18 Franciscusschool 1 20 Ulo 5 8 Ma ash esew eg 8 38 L.T.S. 12 40 Oostrum 7 Oirlo 2 1 Castenray 2 Veulen Leunen 7 2 Heide 2 2 Ysselsteyn 4 5 Merselo 2 52 215 Het zijn en blijven veel te veel blanco stemmen, die ook weer ver loren zijn gegaan voor Venray. merledcn plotseling kan laten ..op draven" om wat reclame te maken voor de KVP, maar dat Juist bij de ze gelegenheden alleen maar ter sprake is gekomen de landelijke po litiek en Boer Koekoek Gratis reclame voor deze partij, wiens lijstaanvoerder toch te dik wijls belachelijk en zo tot martelaar is gemaakt. Maar deze heren hebben de kans gemist om Juist het grote nut van eigen vertegenwoordigers In de Staten het kiezersvolk diets te maken en het publiek een* duide lijk te vertellen met welke proble men noord Limburg en met name de Statenkring Horst tc maken heeft Afkalvende maasoevers zijn alleen naar voren gekomen, naar de rest mocht men raden. Daarnaast is er het euvel van dc groslijstverkiezingertWe hebben al Jaren geleden geschreven en ge zegd. dat dit een uit-de-tijdse ge schiedenis is. KVP-leden mogen kandidaten stellen en via groslijst- Op de tweede plaats moeten we terugkomen op deze verkiezingen omdat zelfs na een week bedenk tijd het nog altijd maar moeilijk ie slikken is, dat Venray een goed "taienlid moet gaan missen. In het meest gunstige geval komt daar een auto-sloper uit Wellerlooi voor in de plaats, die dan met de overige sta tenleden Noord-Limburgs belangen uit de kring Horst zal moeten ver dedigen. We weten niet of die man intussen de spreekcursus van de Boerenpartij is gaan volgen, wel we ten we dat we een goed bespraakt en met kennis van zaken oordelend statenlid zijn kwijt geraakt Kwijt geraakt op de eerste plaats, omdat ruim 1400 Venrayse stemmen naar elders ging. De zin daarvan kunnen we eerlijk nog steeds niet begrijpen. Het ging hier om de Sta tenverkiezing. En de grootste politi cus kan het feit niet wegpraten, dat het bij deze verkiezingen zaak is, dat iedere kieskring zoveel mogelijk goede kandidaten uit eigen streek en plaats in die Staten probeert te krij gen. Deze mensen kennen immers de problemen en moeilijkheden van plaats en streek het beste en kunnen aan de oplossing daarvan in het al gemeen provinciaal beleid meewer ken of er op zijn minst op atten deren. Waar praktisch in ons Limburg, voor wat de Statenkring Horst be treft. geen enkele andere partij de ze „eigen" mensen kandidaat gesteld heeft, dan de KVP, had men op grond daarvan mogen verwachten dat deze kandidaten gekozen werden. Ruim 1400 mensen hebben daar an ders over gedacht, hebben uit een bepaalde politieke of geloofsovertui ging mensen buiten de kring ver kozen of hebben vanwege het „gein tje" hun stem gegeven aan iemand van de boerenpartij, die ze niet eens kennen en waarvan niemand weet. wat hij of zij er van verwachten kan En dat op het moment, dat men zich ln Noord- en Miden-Limburg toch wel enige zorg maakt. Zorg maakt namelijk over het feit dat de sluiting van de mijnen alle aandacht opeist van het provinciaal bestuur en dat voor de overige provinciale problemen misschien te weinig aan dacht overblijft. Zulks zal natuurlijk nooit met opzet gebeuren, maar de mogelijkheid is er De harde praktijk leert ook in de ze tijd van „bredere blik" en hoe het allemaal ook heten mag, dat o$>k in de politiek het hemd nader is dan de rok en dat men zeker in de Sta ten nog altijd het beste gediend is met mensen uit eigen plaats en streek. Op dat moment stuurt Venray een prima Statenlid de woestijn in. Het is een trieste zaak Nu we de hand in eigen boezem gestoken hebben, mogen we ook iets zeggen over de KVP. We hebben reeds vorige week in onze verslagen over politieke vergaderingen al ge zegd. dat men weliswaar Staatsse cretarissen, Eerste- en Tweede Ka- Wij vragen nog PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks- ook na w.eiklijd - nan de fabriek, b-j ce purtiei NV. INALFA VENRAY verkiezingen hun volgorde bepalen op de officiële lijst Aangezien al Ja ren geleden bleek dat zeker in deze statenkring de agrariërs het grootste aantal KVP-leden uitmaakten, was hel logisch dat agrarische voorman nen bovenaan op de lijst kwamen. Op zich geen bezwaar, mits daarbij oo)t rekening gehouden zou worden, zo niet met dc andere standen dan toch wel met veranderende situatie ln deze statenkring. waar industrie, handel en ambacht een heel wat grotere betekenis ln de loop der Ja ren hebben verkregen Men heeft eerst gezegd, dan moeten werkgever* en werknemers maar zorgen lid te worden van de KVP en to de groeiende betekenis door een groter stommen-aantal bij de groslijst-ver kiezingen waar maken. Maar dit bleek onhoudbaar. Men laat zich nu eenmaal do wetten niet voor schrijven. Dit Jaar heeft men zelf bij het kringbestuur een bepaalde volgorde vastgesteld om een zo ge schakeerd on goed uitgerust moge lijk gezelschap in Maastricht te krij gen. De paar honderd KVP-leden, dio nog aan de groslijststcmming hebben deelgenomen, hebben aan die volgorde weinig veranderd. Natuurlijk heeft deze uitslag het KVP-kringbestuur ook overdonderd en is het achteraf natuurlijk ook ge makkelijk zeggen dat men de heer Laurensse een meer verkiesbare plaats had moeten geven, maar feit is. dat men het agrarisch belang wel heel zwaar heeft laten wegen (en niet alleen in deze kring). Daarvan zijn andere belangengroepen nu de dupe. Men heeft dc heer Laurensse de Grote Verliezer genoemd. We gelo ven dat Venray de Grote Verliezer is cn hopen aleen maar dat de toe komst zulks niet bewijzen zal. Intussen zal het de verschillende KVP-afdelingen In deze statenkring cn voroal ln Venray wol duidelijk zijn geworden dat men niet meer op de gewone voet voort kan gaan. wat betekent dat men nu uit dc slaap van vele Jaren wakker dient tc worden. En wat de gemeenteraadsverkie zingen betreft, als PvdA en Boeren partij inderdaad een lijst zuilen In dienen. is do Boerenpartij al zeker van een raadszetel cn dc PvdA er zeer dichtbij. Ook dat is een ontwik keling. die de bestaande belangen groeperingen wel eens minder lief on aangenaam kan zijn. De jammer genoeg te weinig be zoekers hebben zaterdagavond in zaal Wilhelmina elkaar toch wel eens aangekeken, toen dc Kon. Har monie Euterpe zijn eerste-zaal-con cert sinds jaren gaf. Want had men wel aangekondigd dat Euterpe zich eens uit een andere hoek zou laten horen, wat de nieuwe dirigent, dc heer P. J. Steyvers uit Hom. zijn muzikanten in zes maanden tijds had bijgebracht, was voor de meesten een openbaring. Dat begon a! met het pittige Washington Grays van Grafulla. waarin hij dc verschillen de partijen alle kansen gaf, vooral de klarinetten. Het klankvolume van onze harmonie was nauwelijks her kenbaar tegen vroeger cn de Drei Inventionen van van Dijck wekte zelfs associaties op met die van de Luchtmachtkapel. De Foster Ouverture van Boedijn was ook een nummer waar alle par tijen hun kansen kregen en vooral tuba's en trompetten die kans ook aangrepen. De inzetten mochten hier en daar wat twijfelend zijn, over het algemeen speelde de Harmonie met een flair en een gemak deze toch beslist niet gemakkelijke stukken, die algemeen bewondering afdwong. Dat gold ook voor het nummer van Fülling: Kleine Blasorchcstersuite. een koraalachtig nummer met besist moeiijkc partijen, die gaaf gebracht werden. Na de pauze, toen ook Burgemees ter Custcrs en echtgenote zich bij de bezoeker» gevoegd hadden, werd de Second Suite gebracht van Host, wel het moeilijkste stuk van deze avond. Maar ook hier kon men alle waar dering heben voor Interpretatie cn uitvoering. Het Concertino van We ber gaf de twee solo-klarinettisten uit Thom. de heren van Achten en Vossen, alle mogelijkheden hun ta lenten te ontplooien. En die waren niet gering. Weke hoogte amateur- muziekbeoefenaars kunnen bereiken werd hier op bijzonder indrukwek kende wijze getoond, waarbij Ven ray» Harmonie voor een uitstekende begeleiding zorgde. Een Zuid-Ame rikaans aandoend Banda Sucre van Orsomando besloot dit concert, wat op hoog peil stond en waarin de nieuwe dirigent cn de muzikanten hun kunnen op overtuigende wijze getoond hebben. Daarvun getuigde ook Burgemeester Custera, die er op wees dat in deze tijd van herstruc turering ook de Kon. Harmonie ge toond heeft nog iets anders ln haar mars te hebben. Hij hoopte dat de muzikanten met dezelfde ijver door zouden blijven gaan en dat vele nieuwe leden zich zullen opgeven. De muzikale vorming op de lage re scholen, waormee men dit Jaar zal starten, alsmede de oprichting van een Venrayse muziekschool zal hopcnltjk het animo om lid te wor den van een muziekgezelschap al leen maar verhogen. President Laurensse had bij het begin van dit concert de gasten wel kom geheten, speciaal de heren Seu- ren en Adams, bestuursleden van de Limburgse Muziek bond. die eens kwamen luisteren naar de vorderin gen van Euterpe. Hij wees ook op de moeilijke financiële toestand van de Harmonie, die een jaarlijkse kosten heeft op te brengen van bijna 10 000,—. Had de drumband het concert ge opend met een technisch moeilijke, maar goed gebrachte mar», de Kon. Harmonie kwam aan het slot niet onder een toegift uit en bleek de oude liefde: de mars niet vergeten te zijn. Het was een welluidende punt achter een welluidende avond, waar op.' dc Harmonie met recht trots kan zijn en die alleen maar kan anime ren op deze weg voort te gaan. Sanatogan het versterkend middel voor jong en oud voor lichaam en geest. Hoont hol olko iiogl\

Peel en Maas | 1966 | | pagina 1