GASTARBEIDERS....
naar Lourdes
sriiietinstructies
Omroepslrijd is geluwd
S.V.V. JEUGD
Gehuwde vrouw werkt
om zelfstandig te zijn
Met handen en voeten, een woordenboek en de telefoon 1# de heer
Kuland van het Sociaal Caritatief Centrum bezig om te pogen
een Spaan.se vrouw wat duidelijk te maken, op het moment dat we
juist met hem een praatje wilden gaan maken over wat een ge
meenteraadslid eens eenondergrondse beweging noemde, namelijk
de Plaatselijke Werkgroep Bijstand Buitenlandse Werknemers.
We treffen het dus wel, ook al verstaan we er niets van. De
vrouw krijgt een naam op een briefje geschreven en de heer Ru-
land waarschuwt zijn echtgenote, die onze Spaanse verder zal
helpen.
Dan is er even tijd voor een praat-
Je over deze Werkgroep, die intus
sen al enige maanden bezig is. Ze
staat onder leiding van Dr. Blei
boom van Huize St. Anna. terwijl
de secretaris van het Sociaal Carita
tief Centrum de heer Rul and, in fei
te de „uitvoerende" kracht is.
Naast hem zitten nog in de werk
groep de heer Coppelmans, namens
de sociale dienst van de gemeente,
de personeelschefs van Inalfa, Blit-
ta en Robur. Mevr. Monnee namens
de vrouwenorganisaties en lest best,
Pater Joannes Peters van de Smakt,
wiens aktiviteiten voor de Spanjaar
den intussen iedereen wel kent.
BEGELEIDING
Iedere maandag- en dinsdagmor
gen tussen 10 en 12 uur is er op het
Centrum in de Jan Hensenstraat een
extra spreekuur voor de gastarbei
ders en hiervan wordt, nu deze men
sen de weg kennen, vrij druk ge
bruik gemaakt. Evenals door de
mensen, die deze gastarbeiders in de
kost hebben en soms met bepaalde
moeilijkheden zitten
Eind februari kende Venray 153
gastarbeiders, vrouwen en kinderen
niet meegerekend. Daaronder zijn:
Duitsers, Engelsen, Hongaren, Por
tugezen. Marokkanen, Italianen,
Grieken. Turken en liefst 65 Span
jaarden.
Deze mensen zijn naar Nederland
en naar Venray gekomen om te wer
ken. Maar daar is natuurlijk de kous
niet mee af. Met loonsituaties en
bedrijfsproblemen komt men op de
fabrieken, waar men tolken heeft,
natuurlijk best klaar, maar met de
andere problemen
De begeleidingscommissie weet er
intussen van mee te praten. Er zijn
moeilijkheden met het eten. De Ne
derlandse kost mag ons dan goed
smaken, maar andere volkeren heb
ben het niet begrepen op onze aard
appelen en vette jus.
Er zijn moeilijkheden met de kost
huizen. Gelukkig gaat het over het
algemeen best, maar er zijn ook ge
vallen bekend dat een „hulpvaardi
ge" kostjuffrouw 1,vroeg voor
een asperientje. Er zijn moeilijkhe
den met de vrije tijd. Op een vrije
zondag of zaterdag door de Grote
straat te blijven wandelen, mag een
keer of twee wel leuk zijn, maar als
je het uit verveling 50 keer op een
middag doet, word je stapelgek.
Er zijn natuurlijk moeilijkheden
met de talen. Je kunt met handen
en voeten, met wijzen en aanduiden
natuurlijk een hoop toch duidelijk
maken, maar er zijn nu eenmaal
dingen die op een andere manier
luidclijk gemaakt moeten worden en
dan is er niet altijd een tolk bij de
hand
Men ziet in een keer een Turk
zijn matje uitrollen en Allah aan
roepen en je vraagt je af wat de Is
lam is, wat Grieks-Orthodox? Maar
deze mensen moeten toch ook als
ze willen hun godsdienstplichten
kunnen vervullen.
Zo kunnen we met dit lijstje nog
wel een tijdje doorgaan. Maar ieder
een die even nadenkt zal begrijpen
dat iemand, die uit een dikwijls ver
en vreemd land komt. hier wel eens
staat te kijken als een kat in een
vreemd pakhuis. Hij vindt hier an
der weer. andere gewoonten en
zeden, dingen waar hij niets van
snapt en begrijpt en toch moet hij
er op de een of andere manier mee
klaar komen. Wat begeleiding is
daarbij nodig.
Trouwens ook wij zelf, die in een
keer met deze mensen geconfron
teerd zijn, kunnen zo nu en dan een
dergelijke begeleiding maar moeilijk
missen.
Wat haal Je je in huis, als je zo'n
vreemde snuiter in de kost wilt heb
ben? Wat eet hij het liefst en hoe
kan men zich enigermate verstaan
baar maken?
Ouders worden er mee geconfron
teerd, dat hun dochter kennis krijgt
met zo'n vreemde knul en wat moe-
ton ze er mee. Wat voor geloof heeft
hij en hoe gaat dat bij die man
thuis. Hebben ze dnör nog harems
en zijn er mogelijkheden dat hij ge
neutraliseerd zal worden?
Ook hier dus weer problemen, die
misschien dan niet allemaal op te
lossen zijn. maar waar deze Werk
groep tenminste enig begrip kan
kweken
GEZINNEN
Over het algemeen konden deze
mensen yoor enkele jaren naar Ne
derland. Xe kunnen hier een goed
loon verdienen, waarmee ze in eigen
land veel kunnen bereiken. Ze wer
ken hard, ze sparen hard. Hoewel
men gelukkig hier geen discrimina
tie kent, lopen velen met het idee,
dat deze mensen onderontwikkeld
zijn. Maar tussen die vreemdelingen
lopen universiteitsstudenten, die op
deze manier hun studie verdienen,
lopen vakmensen als goudsmeden
e.d. die op deze manier een eigen
zaak bij elkaar sparen, lopen verte
genwoordigers, die thuis heren wa
ren. maar te weinig vooruitzichten
haddenZe komen hier om geld
te verdienen, liefst veel geld en zijn
niet te beroerd voor hard en lang
werken. Ze moeten zich voor die tijd
„invoegen" in onze plaatselijke ge
meenschap. Daarbij te helpen is het
doel van deze werkgroep. Hulp,
waarvan wc iets ervaren, als we on
der de kerkelijke diensten van de
Smakt een spaans verhaal zien
staan, ten teken dat er daar voor de
Spanjaarden een speciale gods
dienstoefening wordt gehouden of
oen speciale avond wordt georgani
seerd. Een avond, waar ze onder
ons, eens kunnen praten, raad mee
krijgen, moeilijkheden naar voren
kunnen brengen. Hulp, die we ook
ervaren als we zien dat verschillen
de gastarbeiders een woning krijgen
toegewezen en vrouw en kinderen
kunnen laten overkomen.
Ze mogen dan pover zijn inge
richt deze woningen, naar onze Ne
derlandse begripen. voor deze men
sen zijn het paleizen en men is er
wat trots op. En reken er maar hei
lig op dat er feest zal zijn, als del
eerste kleine £panjaard in deze
nieuwe woningen geboren zal wor-
den
En kom maar eens kijken als door
bemiddeling van deze werkgroep
films gedraaid worden voor „onze"
Turken, waarop ze onder handge
klap iets terug zien van hun verre
vaderland. Hebben de Spanjolen
geen eigen voetbalclub opgericht om
zo de vrije tijd goed en nuttig te
besteden. En zijn er geen plannen
om in de bibliotheek een afdeling
met buitenlandse boeken in te rich
ten met behulp van ambassaden om
ook zo weer vrije tijd nuttig en goed
besteedbaar te maken. Zoekt men
niet naar een gesprekscentrum, een
soort soos voor onze buitenlanders
waar ze eens onder elkaar kunnen
klessebessen en plezier maken.
Het gaat er niet om deze mensen
te bevoordelen, maar alleen om een
menswaardige opvang van hen, die
ook voor ons een stukje welvaart
mogelijk maken.
SAMENWERKING
Bij al de aktiviteiten van deze
werkgroep zullen er in de toekomst
nog meer komen. Want men werkt
niet alleen samen met eenzelfde
werkgroep in Gennep, maar er is
nog een Regionale Commissie Bij
stand Buitenlandse Werknemers,
waarin behalve mensen uit Gennep
en Venray ook uit Horst mensen zijn
aangetrokken, die op hun beurt weer
kontakt hebben met andere werk
groepen in onze provincie. Al deze
ervaringen komen aan de plaatselij
ke werkgroep ten goede en dus aan
onze gastarbeiders. De ondergrond
se organisatie, zoals ze eens ge
noemd werd, mag dan misschien (te)
weinig aan de weg getimmerd heb
ben, uit alles blijkt dat ze haar werk
in alle ernst doet en goed werk
doet. Dat is behave hulp aan gasten
ook een stuk reclame voor eigen
plaats en vaderland, waarvan men
de waarde niet hoog genoeg aan kan
slaan.
ZIEKE KINDEREN UIT VENRAY
31 MAART
is de dag waarop wij onherroepelijk
de inzending van namen en adres
sen van zieke en gehandicapte kin
deren moeten sluiten. Wij moeten zo
spoedig mogelijk de namen door
geven aan de doktoren. Op 19 juli
a.s. zulen de kinderen vertrekken
naar Lourdes. Dus deze week nog
aanmelden bij H. van Soest, Bevrij-
dingsweg 46, Venray.
Vermeldt tevens naam, adres, aan
doende ziekte, huisarts en geboorte
datum. Zoals U weet niet jonger
dan 10 jaar en niet ouder dan 20
jaar en woonachtig in Venray, Mer-
selo, Vredepeel, Heide, Smakt.
Als U nog giften wilt storten voor
deze Lourdesreis kunt U terecht bij
Boerenleenbank Venray of Merselo,
Nede. Credietbank Venray, Amster
damRotterdam Bank, alles ten
name van „Zieke Kinderen uit Ven
ray naar Lourdes".
DE AFGELOPEN WEEK
In de dagen voor de verkiezingen
hebben vele politici weer aange
drongen op grote spoed met de tot
standkoming van de omroepwet.
Met name de WD en CHU gewaag
den er van, dat het Nederlandse
volk nog wacht op programma's van
nieuwe omroepverenigingen en dat
het bedrijfsleven nauwelijks zonder
reclame in de ether kan leven. Zel
den in onze parlementaire geschie
denis hebben de sprekers zich zo
druk gemaakt over een zaak, die de
meerderheid van ons volk juist nu
zo koud laat. Het aantal boze brief
schrijvers, dat in dag- of weekblad
aandringt op verandering van ons
omroepbestel, is opmerkelijk gering,
de aanwas van de TROS leek for
midabel te worden maar is sinds
vele maanden vrijwel geheel tot stil
stand gekomen, in tegenstelling tot
de RTN. die zijn gelederen wel ver
sterkte.
Er wordt in bepaalde kringen
scherp geageerd tegen de zuilen,
maar het eigenaardige is dat ver
scheidene omroepverenigingen hun
ledenverlies van enkele jaren gele
den voor een niet onaanzienlijk deel
weer goed maakten. De AVRO kan
misschien het dreigend gevaar om
tot B-omroep te degraderen nog tij
dig afwenden, de VARA zag het
laatste half jaar 20.000 nieuwe le
den toestromen en bij de KRO en
NCRV mag men helemaal niet kla
gen. Dat zal ook wel een gevolg zijn
van de vertragingspolitiek van mi
nister Vrolijk, die zo lang wachtte
met de toewijzing van concessies
aan nieuwe gegadigden dat de aan
hangers daarvan toch terugvallen op
de bestaande programmabladen en
weer als „lid" worden geboekt bij
de zuilen.
Naturlijk houdt een en ander niet
in, dat men over de programma's
van de Hilversumse zuilen in alle
opzichten tevreden is. Er is de laat
ste tijd heel wat deining geweest
rondom verschillende uitzendingen.
Maar kennelijk ondervinden de zui
len hier niet veel schade van. Ten
slotte zorgen zij af en toe ook voor
een flinke portie opwinding. En dat
zou zou een groot van het kijkers
publiek wel eens hard nodig kun
nen hebben dan neutrale amuse
mentsprogramma's, die misschien
wel de kooi en de geit sparen, maar
ook geen beroep doen op de emoties.
SPANNINGEN IN DE V.VJ).
Ieder in Nederland mag zijn me
ning zeggen, maar wee hem die het
doetDat moet drs. Gruyters ge
dacht hebben toen hij deze week be
dankte voor de VVD. De interne
spanningen in het kamp der Neder
landse liberalen bereikten hiermee
een climax.
Het voormalige Amsterdamse raads
lid wilde 10 maart de huwelijks
plechtigheid van Claus en Beatrix
niet bijwonen en hij werd deswege
gekapitteld door de bestuurders van
de VVD ofschoon de liberale jeugd
organisatie het wèl voor hem op
nam. Nu is dit voorval daarom zo
opmerkelijk, omdat het zich uitge
rekend in liberale kring heeft afg<f*
speeld. Het is altijd en overal weer
bewezen, dat de liberalen met hun
voornaamste beginsel, de individuele
vrijheid van de mens, steeds in de
knoop geraakten, zoals mensen die
naar iets streven wat eigenlijk bo
ven hun macht ligt.
Naturlijk kan men zeggen, dat
vrijheid verantwoordelijkheid en ge
bondenheid niet uitsluit en op die
gronden het gedrag van drs. Gruy
ters toch veroordelen. Maar over de
grenzen van die verantwoordelijk
heid en gebondenheid kan dan toch
maar weer heel verschillend worden
gedacht en dat doet men in het li
berale kamp dan ook hardnekkig. Al
met al is er nu verdeeldheid ont
staan in de WD; want het is niet
aan te nemen dat drs. Gruyters en
mr. Elias de enigen zullen zijn, die
de mening van het hoofdbestuur niet
delen en daaruit de konsekwenties
trekken.
GEKWETSTE ZIELEN
De heer Beernink wil wettelijke
maatregelen om kwetsende stukken
voor radio en televisie te voorko
men. Wil de voorman van de CHU
dan censuur? Dan brengt hij ons,
hoe goed bedoeld misschien ook, op
een heel gevaarlijke- weg, waar de
andere politieke partijen hem hope
lijk niet zullen volgen.
Het woord kwetsend wordt tegen
woordig nog gemakkelijk uitgespro
ken. Maar wat is kwetsend precies?
Voor de één iets heel anders dan
voor de ander waarschijnlijk. Wie
durft die eigenlijk uit te maken? Wq
willen aannemen dat wat „Zo is
hetdoet, kwetsend is voor de
heer Beernink. Maar is alles niet
„kwetsend" voor kerkelijke mensen
wat de ongelovigen doen? En is het
niet „kwetsend" voor de ongelovi
gen wat de kerken doen? Voelen li
beralen zich niet door de socialisten
gekwetst en omgekeerd? Zouden
preutse mensen niet gekwetst wor
den door de werkzaamheden van de
Vereniging voor Sexuele Hervor
ming? En voelen de leden van deze
vereniging zich niet gekwetst door
tal van conservatieve mensen? Voe
len de leden van het Concertge
bouworkest zich niet gekwetst, door
Rob de Nijs of Johnny Hoes? Men
kan zo tot in het oneindige door
gaan. En tenslotte de enige vraag
stellen die in dit opzicht ter zake is:
zouden er niet heel veel mensen
zijn, die zich graag gekwetst willen
voelen?
EMOTIES RONDOM PROVO'S
Recente relletjes in Amsterdam
hebben de provo's andermaal in het
nieuws gebracht. En dat is nu juist
hetgeen zij beogenDe Amster
damse politie zag zich wederom ge
noodzaakt hardhandig in te grijpen
en de handhaving der openbare orde
vereist zulks ook zeer zeker. En
daarmede was het hek van de dam.
Als men sommige ouderen moet ge
loven. dan zou het provocisme met
Uitslagen afgelopen weekend:
„Bisschopsbeker"
Hegelsom AVenray A 01
Venray BWanssum B 43
Competitie:
Venray B2 Lyc.DIS 70
Oostrum BIVenray B5 Lyc. 52
Vriendschappelijk
JuvenaatVenray B3
Venray AlVenray A2
Groep G1Groep C2
Groep C3Groep C4
Programma a.s. zaterdag:
Spel. Irene sel.Venray sel.
Venray AlHRC Al
America A2Venray A2
Venray BISparta BI
Wittenhorst B3-Venray B2 L.
Venray B5 L.Meerlo BI
Castenray B2Venray B6
Venray ClLeunen Cl
Venray C2Leunen C2
4—2
4—0
5—2
1—0
4.00 u.
4.00 u.
4.00 u.
2.30 u.
4.00 u.
3.00 u.
4.00 u.
1.30 u
1.30 u.
de gummiknuppel en zware straffen
itunnen worden uitgeroeid. Daarop
dringen zij dan ook aan. Een en an
der wordt gemotiveerd met allerlei
tamelijk sombere filosofieën over de
moderne jeugd, die niet bepaald
stroken met de inzichten die de we
tenschap zich omtrent dit probleem
heeft gevormd.
De inrichten van hen, die zich be
roepshalve in deze problematiek
hebben verdiept, praten het gedrag
van de provo's evenmin goed, maar
leggen er de nadruk op dat de jon
geren opgroeien in een wereld, waar
de ouderen hun geen passende idea
len hebben geschonken.
De moderne maatschappij, waarin
zij opgroeien, is opgebouwd door de
ouderen. Wanneer zij alleen maar
kunnen ageren tégen het excessieve
gedrag van sommige jongeren, dan
onttrekken zij zich aan hun verant
woordelijkheid. De provo's worden
dan de zondebokken, die moeten
worden uitgebannen opdat men niet
langer wordt herinnerd aan eigen
tekorten. Men behoeft bepaald geen
bewondering te hebben voor het ge
drag van allerlei provo's en nozems,
maar men kan nochtans vaststellen
dat de wijze waarop vele ouderen
dit probleem benaderen, gekenmerkt
wordt door een tekort aan liefde en
een te veel aan eigenliefde.
VERKIEZINGEN
De afgelopen dagen hebben geheel
in het teken de Statenverkiezingen
gestaan. Maar van een echte ver
kiezingsstrijd, met het accent op
strijd, is toch nauwelijks sprake ge
weest. Verschillende sprekers bor
duurden een beetje door op die za
ken, waarover in hun kring enkele
stevige uitspraken werden verwacht.
De heer Geertsema betoogde nog
eens. dat een kabinet met socialisten
en zonder uiteraard de libera
len ons volk zwaar te staan zou ko
men; de heer Beernink mikte zijn
pijlen op „Zo is heten de pro
vo's: de heer Roolvink deed voor de
afwisseling precies hetzelfde en de
heer Koekoek liet voor de duizend
ste maal niets van de PBO en mi
nister Biesheuvel heel. Alle partijen
waren tegen de luchtvervuiling en
voor meer recreatieruimte, tegen
armoede en voor welvaart enz. enz.
Maar werkelijk interessante dingen
werden er nauwelijks gezegd.
Slechts één ding werd duidelijk
de tweede tranche van de belasting
verlaging, welke per 1 januari 1967
zijn beslag zou krijgen, dreigt een
twistpunt te worden tussen de twee
grote regeringspartijen.
„Mijn vrouw werkt" is tegen
woordig een steeds meer gehoorde
uitdrukking. De werkende vrouw
geniet allerwege belangstelling en
dan denken we vooral aan de ge
huwde werkende vrouw.
Bij de thuisblijvende huisvrouwen
roept zij de vraag op: zou ik ook
niet eensVoor psychologen is zij
om zo te zeggen „voer". Zij stellen
belang in het antwoord op vragen
als: hoe reageert zij op het werken,
hoe is de verhouding tot haar man
geworden enz. De pedagogen op hun
beurt bestuderen de vraag wat de
gevolgen voor de kinderen zijn wier
moeders buitenshuis werken. En dat
blijkt voorwaar geen gering pro
bleem.
Maar los van deze en dergelijke
bespiegelingen staat het feit dat
steeds meer vrouwen geheel of ge
deeltelijk haar huishouden overdag
vaarwel zeggen.
Waarom gaat het de Nederlandse
vrouw als zij gaat werken. Zij staat
toch evenals vele van haar Europese
sexegenoten bekend als een echte
degelijke huisvrouw. Toch zoeken
rij allemaal steeds meer werk bui
tenshuis.
Meestal geeft de economische fak-
tor het vergroten van de gezins
inkomsten de doorslag. Volgens
een enquête van de commissie voor
de vrouw van de Economische en
sociale raad van de VN zijn de aan
gevoerde motieven in volgorde van
belangrijkheid: noodzaak van een
groter inkomen, financiering van de
studie van de kinderen, vrijwaring
tegen het risico van gehele of ge
deeltelijke werkloosheid van de
echtgenoot, behoefte aan een werk
kring buitenhuis, gebrek aan vol
doening van het huishoudelijk werk!
Een dergelijke enquête is ook in de
EEG landen gehouden en heeft deze
uitslag grotendeels bevestigd. Alleen
zijn er nog een aantal andere fak-
toren naar voren gekomen zoals de
wens zelfstandig te zijn, geld voor
zichzelf te hebben, een pensioen te
krijgen en aankopen op afbetaling
te doen. Dit wijst erop dat de Euro
pese vrouw niet alleen uit financiële
motieven gaat werken maar meer
uit behoefte aan zelfstandigheid en
persoonlijk evenwicht. De wens om
met de man gelijkgeschakeld te
worden speelt daarbij ongetwijfeld
een rol.
Is de drang tot werken bij de ge
huwde vrouw in Europa door het
emancipatieproces toegenomen, ook
de industrie en de dienstverlenende
sektoren proberen 't toenemend te
kort aan arbeidskrachten te com
penseren door een beroep op de
vrouwen te doen. Op het ogenblik"
wordt 1/3 van de beroepsbevolking
van Europa nog gevormd door de
vrouwen. Maar daar komt steeds
meer verandering in. Nu werkt nog
20 pet. van de Europese vrouwelijke
beroepsbevolking in een gezinsbe
drijf, kleine ondernemingen, zoals
winkels, restaurants, benzinestations
e.d.
Maar door het toenemend aantal
beroepen komen steeds meer ar
beidsplaatsen voor vrouwen open.
Daarvoor hoeven zij veelal weinig
scholing te hebben gehad. Op het
ogenblik zijn de meeste vrouwen
werkzaam op kantoren, in de ver
koop, in de verpleging, in de horeca
bedrijven en in het lager onderwijs.
Ook neemt de belangstelling toe
voor enkele vrije beroepen en tech
nische beroepen. In het algemeen-
worden de hogere en leidinggevende
funkties nog uitgeoefend door man
nen, terwijl het aantal vrouwen in
de typische mannenberoepen zeer
beperkt blijft.
Toch worden de mogelijkheden
voor vrouwen, die een middelbare
opleiidng hebben genoten en voor ho
gere beroepen in aanmerking komen
steeds beter.
Het verschil tussen „mannen"- en
„vrouwen"-beroepen is intussen wel
iets vervaagd, maar nog lang niet
uitgewist. Lang hebben vrouwen
voor hetzelfde werk niet dezelfde
beloning ontvangen als de man. Per
1 januari van vorig jaar zou aan
deze discriminatie een einde moeten
zijn gemaakt in de EEG. Nederland
met name heeft er echter nog een
jaartje langer over gedaan, zodat de
vrouw nu pas hetzelfde zal gaan
verdienen als de man, zij het in ver
gelijkbare beroepen.
De politie mag bij overtredingen
niet zonder meer gebruik maken
van vuurwapens. Er mag pas wor
den geschoten, wanneer er sprake is
van een ernstig misdrijf. Dat is de
strekking van de herziene wapen
instructie. die vorige week in de
Staatscourant werd gepubliceerd.
Met deze voorschriften kan men
content gaan. Na alle onverkwikke
lijke gebeurtenissen, die het gevolg
waren van het onverantwoord ge
bruik van schietwapens door som
mige politiefunctionarissen, was een
herziening van de voorschriften
stellig op zijn plaats.
Dat de politie wel schietwapens
mag gebruiken, wanneer zijzelf of
anderen met vuurwapens worden
bedreigd, is natuurlijk zonder meer
redelijk. Hier immers kan men zieh
op noodweer beroepen, dat in ons
wetboek van strafrecht als een straf
uitsluitingsgrond is aangemerkt.