GASTARBEIDERS.... naar Lourdes sriiietinstructies Omroepslrijd is geluwd S.V.V. JEUGD Gehuwde vrouw werkt om zelfstandig te zijn Met handen en voeten, een woordenboek en de telefoon 1# de heer Kuland van het Sociaal Caritatief Centrum bezig om te pogen een Spaan.se vrouw wat duidelijk te maken, op het moment dat we juist met hem een praatje wilden gaan maken over wat een ge meenteraadslid eens eenondergrondse beweging noemde, namelijk de Plaatselijke Werkgroep Bijstand Buitenlandse Werknemers. We treffen het dus wel, ook al verstaan we er niets van. De vrouw krijgt een naam op een briefje geschreven en de heer Ru- land waarschuwt zijn echtgenote, die onze Spaanse verder zal helpen. Dan is er even tijd voor een praat- Je over deze Werkgroep, die intus sen al enige maanden bezig is. Ze staat onder leiding van Dr. Blei boom van Huize St. Anna. terwijl de secretaris van het Sociaal Carita tief Centrum de heer Rul and, in fei te de „uitvoerende" kracht is. Naast hem zitten nog in de werk groep de heer Coppelmans, namens de sociale dienst van de gemeente, de personeelschefs van Inalfa, Blit- ta en Robur. Mevr. Monnee namens de vrouwenorganisaties en lest best, Pater Joannes Peters van de Smakt, wiens aktiviteiten voor de Spanjaar den intussen iedereen wel kent. BEGELEIDING Iedere maandag- en dinsdagmor gen tussen 10 en 12 uur is er op het Centrum in de Jan Hensenstraat een extra spreekuur voor de gastarbei ders en hiervan wordt, nu deze men sen de weg kennen, vrij druk ge bruik gemaakt. Evenals door de mensen, die deze gastarbeiders in de kost hebben en soms met bepaalde moeilijkheden zitten Eind februari kende Venray 153 gastarbeiders, vrouwen en kinderen niet meegerekend. Daaronder zijn: Duitsers, Engelsen, Hongaren, Por tugezen. Marokkanen, Italianen, Grieken. Turken en liefst 65 Span jaarden. Deze mensen zijn naar Nederland en naar Venray gekomen om te wer ken. Maar daar is natuurlijk de kous niet mee af. Met loonsituaties en bedrijfsproblemen komt men op de fabrieken, waar men tolken heeft, natuurlijk best klaar, maar met de andere problemen De begeleidingscommissie weet er intussen van mee te praten. Er zijn moeilijkheden met het eten. De Ne derlandse kost mag ons dan goed smaken, maar andere volkeren heb ben het niet begrepen op onze aard appelen en vette jus. Er zijn moeilijkheden met de kost huizen. Gelukkig gaat het over het algemeen best, maar er zijn ook ge vallen bekend dat een „hulpvaardi ge" kostjuffrouw 1,vroeg voor een asperientje. Er zijn moeilijkhe den met de vrije tijd. Op een vrije zondag of zaterdag door de Grote straat te blijven wandelen, mag een keer of twee wel leuk zijn, maar als je het uit verveling 50 keer op een middag doet, word je stapelgek. Er zijn natuurlijk moeilijkheden met de talen. Je kunt met handen en voeten, met wijzen en aanduiden natuurlijk een hoop toch duidelijk maken, maar er zijn nu eenmaal dingen die op een andere manier luidclijk gemaakt moeten worden en dan is er niet altijd een tolk bij de hand Men ziet in een keer een Turk zijn matje uitrollen en Allah aan roepen en je vraagt je af wat de Is lam is, wat Grieks-Orthodox? Maar deze mensen moeten toch ook als ze willen hun godsdienstplichten kunnen vervullen. Zo kunnen we met dit lijstje nog wel een tijdje doorgaan. Maar ieder een die even nadenkt zal begrijpen dat iemand, die uit een dikwijls ver en vreemd land komt. hier wel eens staat te kijken als een kat in een vreemd pakhuis. Hij vindt hier an der weer. andere gewoonten en zeden, dingen waar hij niets van snapt en begrijpt en toch moet hij er op de een of andere manier mee klaar komen. Wat begeleiding is daarbij nodig. Trouwens ook wij zelf, die in een keer met deze mensen geconfron teerd zijn, kunnen zo nu en dan een dergelijke begeleiding maar moeilijk missen. Wat haal Je je in huis, als je zo'n vreemde snuiter in de kost wilt heb ben? Wat eet hij het liefst en hoe kan men zich enigermate verstaan baar maken? Ouders worden er mee geconfron teerd, dat hun dochter kennis krijgt met zo'n vreemde knul en wat moe- ton ze er mee. Wat voor geloof heeft hij en hoe gaat dat bij die man thuis. Hebben ze dnör nog harems en zijn er mogelijkheden dat hij ge neutraliseerd zal worden? Ook hier dus weer problemen, die misschien dan niet allemaal op te lossen zijn. maar waar deze Werk groep tenminste enig begrip kan kweken GEZINNEN Over het algemeen konden deze mensen yoor enkele jaren naar Ne derland. Xe kunnen hier een goed loon verdienen, waarmee ze in eigen land veel kunnen bereiken. Ze wer ken hard, ze sparen hard. Hoewel men gelukkig hier geen discrimina tie kent, lopen velen met het idee, dat deze mensen onderontwikkeld zijn. Maar tussen die vreemdelingen lopen universiteitsstudenten, die op deze manier hun studie verdienen, lopen vakmensen als goudsmeden e.d. die op deze manier een eigen zaak bij elkaar sparen, lopen verte genwoordigers, die thuis heren wa ren. maar te weinig vooruitzichten haddenZe komen hier om geld te verdienen, liefst veel geld en zijn niet te beroerd voor hard en lang werken. Ze moeten zich voor die tijd „invoegen" in onze plaatselijke ge meenschap. Daarbij te helpen is het doel van deze werkgroep. Hulp, waarvan wc iets ervaren, als we on der de kerkelijke diensten van de Smakt een spaans verhaal zien staan, ten teken dat er daar voor de Spanjaarden een speciale gods dienstoefening wordt gehouden of oen speciale avond wordt georgani seerd. Een avond, waar ze onder ons, eens kunnen praten, raad mee krijgen, moeilijkheden naar voren kunnen brengen. Hulp, die we ook ervaren als we zien dat verschillen de gastarbeiders een woning krijgen toegewezen en vrouw en kinderen kunnen laten overkomen. Ze mogen dan pover zijn inge richt deze woningen, naar onze Ne derlandse begripen. voor deze men sen zijn het paleizen en men is er wat trots op. En reken er maar hei lig op dat er feest zal zijn, als del eerste kleine £panjaard in deze nieuwe woningen geboren zal wor- den En kom maar eens kijken als door bemiddeling van deze werkgroep films gedraaid worden voor „onze" Turken, waarop ze onder handge klap iets terug zien van hun verre vaderland. Hebben de Spanjolen geen eigen voetbalclub opgericht om zo de vrije tijd goed en nuttig te besteden. En zijn er geen plannen om in de bibliotheek een afdeling met buitenlandse boeken in te rich ten met behulp van ambassaden om ook zo weer vrije tijd nuttig en goed besteedbaar te maken. Zoekt men niet naar een gesprekscentrum, een soort soos voor onze buitenlanders waar ze eens onder elkaar kunnen klessebessen en plezier maken. Het gaat er niet om deze mensen te bevoordelen, maar alleen om een menswaardige opvang van hen, die ook voor ons een stukje welvaart mogelijk maken. SAMENWERKING Bij al de aktiviteiten van deze werkgroep zullen er in de toekomst nog meer komen. Want men werkt niet alleen samen met eenzelfde werkgroep in Gennep, maar er is nog een Regionale Commissie Bij stand Buitenlandse Werknemers, waarin behalve mensen uit Gennep en Venray ook uit Horst mensen zijn aangetrokken, die op hun beurt weer kontakt hebben met andere werk groepen in onze provincie. Al deze ervaringen komen aan de plaatselij ke werkgroep ten goede en dus aan onze gastarbeiders. De ondergrond se organisatie, zoals ze eens ge noemd werd, mag dan misschien (te) weinig aan de weg getimmerd heb ben, uit alles blijkt dat ze haar werk in alle ernst doet en goed werk doet. Dat is behave hulp aan gasten ook een stuk reclame voor eigen plaats en vaderland, waarvan men de waarde niet hoog genoeg aan kan slaan. ZIEKE KINDEREN UIT VENRAY 31 MAART is de dag waarop wij onherroepelijk de inzending van namen en adres sen van zieke en gehandicapte kin deren moeten sluiten. Wij moeten zo spoedig mogelijk de namen door geven aan de doktoren. Op 19 juli a.s. zulen de kinderen vertrekken naar Lourdes. Dus deze week nog aanmelden bij H. van Soest, Bevrij- dingsweg 46, Venray. Vermeldt tevens naam, adres, aan doende ziekte, huisarts en geboorte datum. Zoals U weet niet jonger dan 10 jaar en niet ouder dan 20 jaar en woonachtig in Venray, Mer- selo, Vredepeel, Heide, Smakt. Als U nog giften wilt storten voor deze Lourdesreis kunt U terecht bij Boerenleenbank Venray of Merselo, Nede. Credietbank Venray, Amster damRotterdam Bank, alles ten name van „Zieke Kinderen uit Ven ray naar Lourdes". DE AFGELOPEN WEEK In de dagen voor de verkiezingen hebben vele politici weer aange drongen op grote spoed met de tot standkoming van de omroepwet. Met name de WD en CHU gewaag den er van, dat het Nederlandse volk nog wacht op programma's van nieuwe omroepverenigingen en dat het bedrijfsleven nauwelijks zonder reclame in de ether kan leven. Zel den in onze parlementaire geschie denis hebben de sprekers zich zo druk gemaakt over een zaak, die de meerderheid van ons volk juist nu zo koud laat. Het aantal boze brief schrijvers, dat in dag- of weekblad aandringt op verandering van ons omroepbestel, is opmerkelijk gering, de aanwas van de TROS leek for midabel te worden maar is sinds vele maanden vrijwel geheel tot stil stand gekomen, in tegenstelling tot de RTN. die zijn gelederen wel ver sterkte. Er wordt in bepaalde kringen scherp geageerd tegen de zuilen, maar het eigenaardige is dat ver scheidene omroepverenigingen hun ledenverlies van enkele jaren gele den voor een niet onaanzienlijk deel weer goed maakten. De AVRO kan misschien het dreigend gevaar om tot B-omroep te degraderen nog tij dig afwenden, de VARA zag het laatste half jaar 20.000 nieuwe le den toestromen en bij de KRO en NCRV mag men helemaal niet kla gen. Dat zal ook wel een gevolg zijn van de vertragingspolitiek van mi nister Vrolijk, die zo lang wachtte met de toewijzing van concessies aan nieuwe gegadigden dat de aan hangers daarvan toch terugvallen op de bestaande programmabladen en weer als „lid" worden geboekt bij de zuilen. Naturlijk houdt een en ander niet in, dat men over de programma's van de Hilversumse zuilen in alle opzichten tevreden is. Er is de laat ste tijd heel wat deining geweest rondom verschillende uitzendingen. Maar kennelijk ondervinden de zui len hier niet veel schade van. Ten slotte zorgen zij af en toe ook voor een flinke portie opwinding. En dat zou zou een groot van het kijkers publiek wel eens hard nodig kun nen hebben dan neutrale amuse mentsprogramma's, die misschien wel de kooi en de geit sparen, maar ook geen beroep doen op de emoties. SPANNINGEN IN DE V.VJ). Ieder in Nederland mag zijn me ning zeggen, maar wee hem die het doetDat moet drs. Gruyters ge dacht hebben toen hij deze week be dankte voor de VVD. De interne spanningen in het kamp der Neder landse liberalen bereikten hiermee een climax. Het voormalige Amsterdamse raads lid wilde 10 maart de huwelijks plechtigheid van Claus en Beatrix niet bijwonen en hij werd deswege gekapitteld door de bestuurders van de VVD ofschoon de liberale jeugd organisatie het wèl voor hem op nam. Nu is dit voorval daarom zo opmerkelijk, omdat het zich uitge rekend in liberale kring heeft afg<f* speeld. Het is altijd en overal weer bewezen, dat de liberalen met hun voornaamste beginsel, de individuele vrijheid van de mens, steeds in de knoop geraakten, zoals mensen die naar iets streven wat eigenlijk bo ven hun macht ligt. Naturlijk kan men zeggen, dat vrijheid verantwoordelijkheid en ge bondenheid niet uitsluit en op die gronden het gedrag van drs. Gruy ters toch veroordelen. Maar over de grenzen van die verantwoordelijk heid en gebondenheid kan dan toch maar weer heel verschillend worden gedacht en dat doet men in het li berale kamp dan ook hardnekkig. Al met al is er nu verdeeldheid ont staan in de WD; want het is niet aan te nemen dat drs. Gruyters en mr. Elias de enigen zullen zijn, die de mening van het hoofdbestuur niet delen en daaruit de konsekwenties trekken. GEKWETSTE ZIELEN De heer Beernink wil wettelijke maatregelen om kwetsende stukken voor radio en televisie te voorko men. Wil de voorman van de CHU dan censuur? Dan brengt hij ons, hoe goed bedoeld misschien ook, op een heel gevaarlijke- weg, waar de andere politieke partijen hem hope lijk niet zullen volgen. Het woord kwetsend wordt tegen woordig nog gemakkelijk uitgespro ken. Maar wat is kwetsend precies? Voor de één iets heel anders dan voor de ander waarschijnlijk. Wie durft die eigenlijk uit te maken? Wq willen aannemen dat wat „Zo is hetdoet, kwetsend is voor de heer Beernink. Maar is alles niet „kwetsend" voor kerkelijke mensen wat de ongelovigen doen? En is het niet „kwetsend" voor de ongelovi gen wat de kerken doen? Voelen li beralen zich niet door de socialisten gekwetst en omgekeerd? Zouden preutse mensen niet gekwetst wor den door de werkzaamheden van de Vereniging voor Sexuele Hervor ming? En voelen de leden van deze vereniging zich niet gekwetst door tal van conservatieve mensen? Voe len de leden van het Concertge bouworkest zich niet gekwetst, door Rob de Nijs of Johnny Hoes? Men kan zo tot in het oneindige door gaan. En tenslotte de enige vraag stellen die in dit opzicht ter zake is: zouden er niet heel veel mensen zijn, die zich graag gekwetst willen voelen? EMOTIES RONDOM PROVO'S Recente relletjes in Amsterdam hebben de provo's andermaal in het nieuws gebracht. En dat is nu juist hetgeen zij beogenDe Amster damse politie zag zich wederom ge noodzaakt hardhandig in te grijpen en de handhaving der openbare orde vereist zulks ook zeer zeker. En daarmede was het hek van de dam. Als men sommige ouderen moet ge loven. dan zou het provocisme met Uitslagen afgelopen weekend: „Bisschopsbeker" Hegelsom AVenray A 01 Venray BWanssum B 43 Competitie: Venray B2 Lyc.DIS 70 Oostrum BIVenray B5 Lyc. 52 Vriendschappelijk JuvenaatVenray B3 Venray AlVenray A2 Groep G1Groep C2 Groep C3Groep C4 Programma a.s. zaterdag: Spel. Irene sel.Venray sel. Venray AlHRC Al America A2Venray A2 Venray BISparta BI Wittenhorst B3-Venray B2 L. Venray B5 L.Meerlo BI Castenray B2Venray B6 Venray ClLeunen Cl Venray C2Leunen C2 4—2 4—0 5—2 1—0 4.00 u. 4.00 u. 4.00 u. 2.30 u. 4.00 u. 3.00 u. 4.00 u. 1.30 u 1.30 u. de gummiknuppel en zware straffen itunnen worden uitgeroeid. Daarop dringen zij dan ook aan. Een en an der wordt gemotiveerd met allerlei tamelijk sombere filosofieën over de moderne jeugd, die niet bepaald stroken met de inzichten die de we tenschap zich omtrent dit probleem heeft gevormd. De inrichten van hen, die zich be roepshalve in deze problematiek hebben verdiept, praten het gedrag van de provo's evenmin goed, maar leggen er de nadruk op dat de jon geren opgroeien in een wereld, waar de ouderen hun geen passende idea len hebben geschonken. De moderne maatschappij, waarin zij opgroeien, is opgebouwd door de ouderen. Wanneer zij alleen maar kunnen ageren tégen het excessieve gedrag van sommige jongeren, dan onttrekken zij zich aan hun verant woordelijkheid. De provo's worden dan de zondebokken, die moeten worden uitgebannen opdat men niet langer wordt herinnerd aan eigen tekorten. Men behoeft bepaald geen bewondering te hebben voor het ge drag van allerlei provo's en nozems, maar men kan nochtans vaststellen dat de wijze waarop vele ouderen dit probleem benaderen, gekenmerkt wordt door een tekort aan liefde en een te veel aan eigenliefde. VERKIEZINGEN De afgelopen dagen hebben geheel in het teken de Statenverkiezingen gestaan. Maar van een echte ver kiezingsstrijd, met het accent op strijd, is toch nauwelijks sprake ge weest. Verschillende sprekers bor duurden een beetje door op die za ken, waarover in hun kring enkele stevige uitspraken werden verwacht. De heer Geertsema betoogde nog eens. dat een kabinet met socialisten en zonder uiteraard de libera len ons volk zwaar te staan zou ko men; de heer Beernink mikte zijn pijlen op „Zo is heten de pro vo's: de heer Roolvink deed voor de afwisseling precies hetzelfde en de heer Koekoek liet voor de duizend ste maal niets van de PBO en mi nister Biesheuvel heel. Alle partijen waren tegen de luchtvervuiling en voor meer recreatieruimte, tegen armoede en voor welvaart enz. enz. Maar werkelijk interessante dingen werden er nauwelijks gezegd. Slechts één ding werd duidelijk de tweede tranche van de belasting verlaging, welke per 1 januari 1967 zijn beslag zou krijgen, dreigt een twistpunt te worden tussen de twee grote regeringspartijen. „Mijn vrouw werkt" is tegen woordig een steeds meer gehoorde uitdrukking. De werkende vrouw geniet allerwege belangstelling en dan denken we vooral aan de ge huwde werkende vrouw. Bij de thuisblijvende huisvrouwen roept zij de vraag op: zou ik ook niet eensVoor psychologen is zij om zo te zeggen „voer". Zij stellen belang in het antwoord op vragen als: hoe reageert zij op het werken, hoe is de verhouding tot haar man geworden enz. De pedagogen op hun beurt bestuderen de vraag wat de gevolgen voor de kinderen zijn wier moeders buitenshuis werken. En dat blijkt voorwaar geen gering pro bleem. Maar los van deze en dergelijke bespiegelingen staat het feit dat steeds meer vrouwen geheel of ge deeltelijk haar huishouden overdag vaarwel zeggen. Waarom gaat het de Nederlandse vrouw als zij gaat werken. Zij staat toch evenals vele van haar Europese sexegenoten bekend als een echte degelijke huisvrouw. Toch zoeken rij allemaal steeds meer werk bui tenshuis. Meestal geeft de economische fak- tor het vergroten van de gezins inkomsten de doorslag. Volgens een enquête van de commissie voor de vrouw van de Economische en sociale raad van de VN zijn de aan gevoerde motieven in volgorde van belangrijkheid: noodzaak van een groter inkomen, financiering van de studie van de kinderen, vrijwaring tegen het risico van gehele of ge deeltelijke werkloosheid van de echtgenoot, behoefte aan een werk kring buitenhuis, gebrek aan vol doening van het huishoudelijk werk! Een dergelijke enquête is ook in de EEG landen gehouden en heeft deze uitslag grotendeels bevestigd. Alleen zijn er nog een aantal andere fak- toren naar voren gekomen zoals de wens zelfstandig te zijn, geld voor zichzelf te hebben, een pensioen te krijgen en aankopen op afbetaling te doen. Dit wijst erop dat de Euro pese vrouw niet alleen uit financiële motieven gaat werken maar meer uit behoefte aan zelfstandigheid en persoonlijk evenwicht. De wens om met de man gelijkgeschakeld te worden speelt daarbij ongetwijfeld een rol. Is de drang tot werken bij de ge huwde vrouw in Europa door het emancipatieproces toegenomen, ook de industrie en de dienstverlenende sektoren proberen 't toenemend te kort aan arbeidskrachten te com penseren door een beroep op de vrouwen te doen. Op het ogenblik" wordt 1/3 van de beroepsbevolking van Europa nog gevormd door de vrouwen. Maar daar komt steeds meer verandering in. Nu werkt nog 20 pet. van de Europese vrouwelijke beroepsbevolking in een gezinsbe drijf, kleine ondernemingen, zoals winkels, restaurants, benzinestations e.d. Maar door het toenemend aantal beroepen komen steeds meer ar beidsplaatsen voor vrouwen open. Daarvoor hoeven zij veelal weinig scholing te hebben gehad. Op het ogenblik zijn de meeste vrouwen werkzaam op kantoren, in de ver koop, in de verpleging, in de horeca bedrijven en in het lager onderwijs. Ook neemt de belangstelling toe voor enkele vrije beroepen en tech nische beroepen. In het algemeen- worden de hogere en leidinggevende funkties nog uitgeoefend door man nen, terwijl het aantal vrouwen in de typische mannenberoepen zeer beperkt blijft. Toch worden de mogelijkheden voor vrouwen, die een middelbare opleiidng hebben genoten en voor ho gere beroepen in aanmerking komen steeds beter. Het verschil tussen „mannen"- en „vrouwen"-beroepen is intussen wel iets vervaagd, maar nog lang niet uitgewist. Lang hebben vrouwen voor hetzelfde werk niet dezelfde beloning ontvangen als de man. Per 1 januari van vorig jaar zou aan deze discriminatie een einde moeten zijn gemaakt in de EEG. Nederland met name heeft er echter nog een jaartje langer over gedaan, zodat de vrouw nu pas hetzelfde zal gaan verdienen als de man, zij het in ver gelijkbare beroepen. De politie mag bij overtredingen niet zonder meer gebruik maken van vuurwapens. Er mag pas wor den geschoten, wanneer er sprake is van een ernstig misdrijf. Dat is de strekking van de herziene wapen instructie. die vorige week in de Staatscourant werd gepubliceerd. Met deze voorschriften kan men content gaan. Na alle onverkwikke lijke gebeurtenissen, die het gevolg waren van het onverantwoord ge bruik van schietwapens door som mige politiefunctionarissen, was een herziening van de voorschriften stellig op zijn plaats. Dat de politie wel schietwapens mag gebruiken, wanneer zijzelf of anderen met vuurwapens worden bedreigd, is natuurlijk zonder meer redelijk. Hier immers kan men zieh op noodweer beroepen, dat in ons wetboek van strafrecht als een straf uitsluitingsgrond is aangemerkt.

Peel en Maas | 1966 | | pagina 6