VENRAYSE CARNAVAL op de Grammofoonplaat
om in stemming te komen
Gemeentebegroting
Onafgewerkt soc. ontwerp
MARTENS
Filmnieuws
Politierechter
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
NOGMAALS
WONINGBOUW-PROBLEMEN
BLAUPi
televisie
komt van
fa. Nagelhout, Grotestraat - fa. Coenen, Hofstraat - Toledo-bar - café Hulsman - Janny-bar
VRIJDAG 11 FEBRUARI 1966 No. 6
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.7S (bvitoa V.nroy 1—
Venrays Gemeenteraad heeft zich in betrekkelijk korte tUd. via
besloten commissievergaderingen door onze gemeentebegroting „ge
worsteld". Een worsteling, die zijn weerslag vond in vele, vele vol-
getikte vellen papier, waarvan wU op onze beurt U vorige week
de nodige ultttreksels hebben voorgezet
De tijd is definitief voorbij dat een
gemeenteraad zich bij een dergelijke
begrotingsbehandeling warm kon
maken over het al of niet aanschaf
fen van een nieuwe typemachine. En
met de raad de hele bevolking. Het
gaat nu over honderdduizenden en
over heel andere machines en het
heeft er de schijn van of de bevol
king, in tegenstelling tot vroeger,
toen men er zich wel dik over kon
maken, al die cijfers maar heel ma
tig interesseert
Toch gaan juist deze cijfers over
en voor de bevolking
WONINGBOUW
Zonder in herhaling te vallen, wil
len we toch wijzen op enige van de
ze cijfers. En dat is met name de
woningbouw. De laatste twee jaren
zijn zo'n kleine 500 woningwetwo
ningen klaar gekomen, die als een
gezinswoningen of flats de nieuwe
uitbreidingsplannen van Venray-cen-
trum en die van de kerkdorpen lang
zaam vol doen raken.
Er zijn er thans nog zo'n goede
honderd in aanbouw, terwijl in
Maastricht nog aanvragen liggen
ook weer voor woningwetbouw
voor een 260 van dergelijke wonin
gen
Dat betekent dat in 3 jaren tijd
ruim 800 woningwetwoningen aan
Venrays woningbezit zullen zijn of
worden toegevoegd. Een respectabel
aantal, waar men alle respect voor
mag hebben en dat bij zal dragen de
woningnood in Venray te helpen le
nigen, zeker voor die mensen, die
om wat voor reden dan ook geen
eigen woning kunnen bouwen.
FLATS -
EENGEZINSWONINGEN
Maar in de begrotingsvergadering
zijn voor de eerste maal nu toch din
gen gezegd, die het waard maken,
hier even langer bij stil te staan. Op
de eerste plaats werd de vraag ge
steld, hoe de verhouding nu wel ligt
tussen eengezinswoningen en flats in
onze gemeente. Dit bleek ongeveer
fifty-fifty te zijn.
Op de tweede plaats werd de be
langrijke vraag gesteld, of de flat
bewoners nu wel allemaal zo echt
van harte die flats betrokken heb
ben of omdat er geen andere wo
ning voor hen beschikbaar was.
Want flats mogen dan wel riant
staan, langs de een of de andere sin
gel en mogen dan al een echt stads-
idee weggeven, belangrijk is op de
eerste plaats natuurlijk of de mensen
er graag in wonen.
Dat graag of niet. houdt ook ver
band met de huur.
Al weer in deze vergadering bleek
dat er feitelijk weinig verschil is
tussen de huren van flats (als men
extra voorzieningen als centrale ver
warming e.d. niet telt) en die van
eengezinswoningen. Ze liggen om en
nabij thans tenminste de
120,per maand. Er werd wel
waarschuwend bij gezegd, dat de
nieuwe woningwetwoningen duurder
gaan kmoen, ook op de kerkdorpen.
Of door het feit dat men in eenge
zinswoningen b.v. de kosten van
centrale verwarming 25,— per
maand) niet behoeft te betalen de
tendens van het woningzoekende pu
bliek meer naar eengezinswoningen
wordt gericht.
Of dat men deze ruimer vindt
en meer streek-eigen en meer, zoals
men dat van oudsher gewend is,
kwam niet goed uit de doeken. Men
wil schijnbaar hier meer eengezins
woningen. maar die kunnen weer
niet zoveel gebouwd worden als men
wil, omdat anders de prijzen weer
stijgen. Men moet er flats bij nemen
om de prijzen van beide woningsoor
ten te kunnen drukken
EEN RIJ VAN PROBLEMEN
doemt hierbij op. Temeer als reeds
blijkt dat deze huren voor een deel
van nieuwe bewoners toch wel hoog
liggen t.o.v. wat zij verdienen. „Nog
geen honderd gulden schoon in de
week", zoals verschillende trouwlus
tigen niet schijnen te halen, is be
paald geen aanmoediging de zgn.
„goedkope" woningwetwoning te be
treken. al dan niet uitgerust met
centrale verwarming. Een dergelijke
huur vormt dan wel een zware be
lasting voor het jong getrouwde stel,
dat bovendien nog de nieuw ver
kregen woning in zal moeten rich
ten
Van het beschikbaarstellen van
oudere en dus goedkopere woning
wetwoningen juist voor deze groepen
komt in de praktijk nog zeer weinig
terecht, doodgewoon, omdat de men
sen, die in deze goedkopere wonin
gen wonen, ongeacht hun salaris,
daar blijven. Men heeft ze daar nu
eenmaal aan gewoon gemaakt. Als er
geen maatregelen komen die huren
vaststellen op salarisbasis, dan lijkt
ons. dat van de hele doorstroming
weinig terecht komt.
AFREMMEN
Van de andere kant legt deze nood
toch wel bijzonder zware verplich
tingen op het college van B. en W.
dat in zijn nieuwe bestemmingsplan
nen toch wel tot eerste taak heeft
de zaak zo economisch in te delen,
dat le daarin bestemde ruimten voor
de woningwetwoningen toch 'ergens'
op een niveau blijven, dat de daarin
te bouwen woningen bij de steeds
stijgende grond- en bouwprijzen,
ook financieel bewoonbaar blijven,
door die groep, voor wie ze bestemd
zijn.
En dat terwijl van de andere kant
SCHOOLSTRAAT VENRAY
de druk steeds groter wordt om de
nieuwe uitbreidingsplannen wat rui
mer en grootser te maken, leefbaar
der met plantsoenen en speelruim
ten, met parkeergelegenheden en
ontspanningsmogelijkheden.
Maar die moeten weer vercalcu-
leerd worden in de grondprijzen. Ook
voor de toekomstige woningwetwo
ningen. Een viccuse cirkel, die
moeilijk te doorbreken zal zijn.
TEKENEND
Het is tekenend o.i. dat juist nu
we de woningnood aan het inlopen
zijn, dit probleem aan de orde wordt
gesteld. Niet omdat het eerst nu ont
staan is, maar wel omdat nu voor het
eerst in het openbaar naar voren
komt, dat voor verschillende van oo
ze inwoners de nieuwe woningen zo
niet onbetaalbaar, dan toch zeer
moeilijk betaalbaar worden. En dat
te moeten constateren in wat men
noemt de welvaartsstaat van Neder
land, is toch wel pijnlijk.
MAAR 6*/. VAN ONS VOLK BLIJFT ONVERZEKERD
De aktiviteiten van minister Veld
kamp aan het front der sociale ver
zekering duren voort De bewinds
man heeft thans een wetsontwerp
voor een volksverzekering tegen
zware geneeskundige risico's inge
diend. De naam dekt niet geheel het
geen met deze sociale maatregel be
reikt wordt. Het is de bedoeling dat
geestelijk en lichamelijk gehandicap
ten van de eerste dag hun opneming
in een inrichting voor de financiële
gevolgen daarvan op deze wet kun
nen steunen.
Het gaat hier dus of duurzaam ge
handicapten. Het is echter moeilijk
om precies uit te maken wanneer
er van duurzaamheid wordt gespro
ken. Iemand die in een ziekenhuis
wordt opgenomen is ook getroffen in
zijn lichamelijke enof geestelijke
bewegingsvrijheid. Dat erkent de
nieuwe wet ook, maar zij aanvaardt
het element duurzaamheid hier pas
na het eerste jaar.
Dat betekent in feite een voortdu
ren van de bestaande situatie ten
aanzien van de kosten voor het eer
ste jaar ziekenverpleging. Die beta
len wij dus ook in de toekomst zelf,
onze ziektekostenverzekeringsmaat
schappij of het ziekenfonds.
DE 70.000
Een deel van de discussies rond dit
wetsontwerp zal worden gevoerd
over dat vraagstuk van het eerste
eerste jaar ziekenhuiskosten. Want
het staat als een paal boven water
dat ook in dat eerste jaar voor velen
een zwaar geneeskundig risico aan
wezig is.
De minister vertelt ons dat 70.000
personen van onze ruim 12 miljoen
zielen een langdurige behandeling
nodig hebben in een inrichting. De
kosten daarvan bedragen gemiddeld
6.000,por persoon per jaar. Dat
kan praktisch niemand gedurende
lange tijd betalen en steunend op
het beginsel van maatschappelijke
solidariteit moet er dus een volks
verzekering komen.
Het is duidelijk dat de maatschap
pelijke solidariteit ten aanzien van
ziekte en gebrek niet na een jaar
begint maar onmiddellijk nadat deze
euvels ons belasten. Daarom zal de
verzekering tegen zware geneeskun
dige risico's op den duur nog moe
ten worden uitgebreid.
De minister zelf heeft het nu be
staande systeem van ziektekosten
verzekering nog niet willen aantas
ten. Middels de verplichte zieken
fondsverzekering en de vrijwillige
ziektekostenverzekering is naar
schatting plm. 94 pet. van ons volk
voor een aantal dagen tegen zieken
huisopening verzekerd.
TUSSEN WAL EN SCHIP
Toch valt er nog een aantal tussen
de wal en het schip. Dat zijn zij die
niet door een fonds worden opgeno
men. Vanzei fsprekend hebben ook
die een zekerheidsstelling nodig. Dat
zijn ook vele kleine zelfstandigen,
die de steeds stijgende premie voor
een ziektekostenverzekering niet uit
hun inkomen kunnen betalen. Dan
verzekeren zo zich maar niet maar
het is duidelijk dat dit niet verant
woord is. Bi) optredende calamitei
ten belanden deze mensen bij de bij
standswet. Nu is dat niet zo ver
schrikkelijk als het velen toeschijnt,
maar het verdient de voorkeur dat
ook de nog niet verzekerden worden
ingepast.
Wanneer ook het eerste jaar zie-
kenhuisverplcging onder do nu in
gediende wet zou komen, worden do
kosten veel hoger. De verpleegduur
In de ziekenhuizen bedraagt gemid
deld 20 dagen. De zeer hoge inrich
tingskosten en de nog altijd stijgen
de researchkosten van de medische
wetenschap drukken in wezen op de
ze kosten. Hoe hoog die wel zijn.
kunnen wij constateren aan de
snel stijgende premies voor de ver
plichte verzekering en de niet min
der hoge nota's van de ziektekosten
verzekering.
Nuchter gesproken ligt daar ons
sociale verzekeringsprobleem en veel
minder bij de zware geneeskundige
risico's na eèn jaar. Wij kleineren de
zorgen van de langdurige ziekten
geenszins en juichen het toe dat er
een volksverzekering voor komt.
Maar wij menen anderzijds dat met
deze stap naar het onderbrengen der
zware risico's niet mag worden vol
staan.
OOK DE KAATSTEN
Er dient een uitbreiding te komen
tot alle zware geneeskundige risico's,
ook dit van korter dan een jaar. bin
nen het terrein van de maatschap
pelijke solidariteit worden gebracht.
Dat betekent dat de gehele zicken-
huisverzekering binnen de volksver
zekering dient te worden gebracht
Nu is reeds 94 pet. van ons volk oo
de een of andere manier verzekerd
en de rest mag niet buiten blijven
staan.
Wij kunnen niet ontkennen dat zo'n
verzekering duur Is. Dat is zii nu op
half verplichte en half vrijwillige
basis eveneens. Voor zover de pre
mie-opheffing te hoog is, kun de
staatska.s te hulp schieten. Dat ge
beurt nu immers ook!
In een welvaartsstaat als waarin
wij leven mag er geen gebrek aan
medische zorg zijn. Onder geen voor
wendsel en bij geen enkel motief.
Als wij gebrek en ellende uit dc we
reld willen banen laten wij hier be
ginnen en iedereen, dus ook kleine
zelfstandigentegen een redelijke
premie de gelegenheid bieden zich te
vrijwaren tegen zware geneeskun
dige risico's, maar dan vanaf het eer
ste moment dat die optreden.
WEIJtE GRENS?
Onderzijds dient de vraag te wor
den opgeworpen of in diezelfde wel
vaartsstaat niet iedereen de verant
woordelijkheid dient te dragen voor
lichte geneeskundige risico's. Er kan
nader worden uitgezocht tot hoever
dat risico beperkt moet blijven. Het
komt ons echter voor dat een deel
van de kracht tot bestrijding van
ziekte en gebrek nu wordt verspild
omdat er te lichtvaardig een beroep
op wordt gedaan.
Laten wij de kracht verschuiven
naar een terrein waar zij nodig is.
Wij kunnncn dat mogelijk bereiken
door de ziekenfondswet eens grondig
te herzien en ook daar de gedachte
van maatschappelijke solidariteit
eens waarlijk recht te doen weder
varen.
Wij geloven dat minister Veld
kamp lof verdient voor dit wetsont
werp. Het is jammer dat de krachten
In ..de achterban" hem verhinderen
verder te gaan. Maar als de welvaart
verder groeit dan mag de zorg van
door ziekte en ellende getroffenen
daar niet bij achter blijvenOok
niet voor de zelfstandigen.
Voor alle reparaties
la. MARTENS *0
Schoolstraat 30 Tal. 2389
GOEDE FILMS VOOR JEUGD
EN OUDEREN
DE MAN VAN RJO
De Franse filmregisseur de Broca
heeft er slag van om avonturenfilms
te maken, die door alle lagen van de
bevolking naar waarde worden ge
noten.
Deze waarde i< die van het onge
remde amusement waarin alles mo
gelijk is cn waarbij met onstuimige
vaart het avontuur op breed doek en
in kleuren zich aan onze ogen ont
rolt.
Jean Paul Belmondo speelt er de
hoofdrol in van een soldaat, die op
verlof wil gaan. maar met zijn neus
in de misdaad valt Hij komt in Bra
zilië terecht waar hij elk gevaar
weet te bezweren, te land. te water
en in de lucht.
De makers zelf moeten wel geno
ten hebben van het landschap, dc
kleuren, de bewegingen, de dolle
pret De camera weet dit voortreffe
lijk te illustreren met prachtige pa
noramische beelden, als achtergrond
van een avontuur, dat letterlijk en
figuurlijk dc ruimte zoekt
SMAAK VAN HONING
Verschillende jonge Engelse fil
mers munten uit in hel weergeven
van een zogenaamd „burgerlijk rea
lisme". Tony Richardson is een der
bcfaamdste onder hen. en mot de
film „Taste of Honey" laat hij zich
van zijn beste zijde zien.
De film handelt over een een
zaam. door haar moeder verwaar
loosd meisje. Zij komt in aanraking
met een gekleurde zeeman, van wie
zij weldra een kind verwacht. Een
homofiele student trekt haar lot aan.
totdat haar moeder terugkeert waar
mee hij zijn taak abrupt ziet beëin
digd.
Richardson weet de karakters in
dringend en overtuigend te schetsen,
waarbij het bijzonder goede camera
werk cr eveneens toe bijdraagt om
een boeiend, soms aangrijpend film
werk te scheppen, dat op de volwas
sen toeschouwer grote indruk zal
maken.
BIG CITY BLUES
In de avondprogramma's zal deze
korte film. van de Nederlandse ci
neast Ch. H. v. d. Linden aan de
hoofdfilm voorafgaan. Hierin wordt
de tragiek verbeeldt, die schuil gaat
achter de nieuwsgierige sensatie
zucht van een krantenbericht
Een nozem-achtige jongen, die een
half-vol wassen meisje probeert te
overweldigen, waarbij het meisje
van een trapenhuis omlaag stort
De filmer heeft dit dramatische
gegeven op een bijzonder indringen
de manier in beeld gebracht cn door
een gave toepassing van beeld, geluid
en muziek tot een soort waarschu
wend symbool gemaakt
Een tegenhanger van ongezonde
sensatie, sex en Sadisme, waarmee
dc filmkijker maar al te vaak wordt
geconfronteerd.
De directie van Lux or Theater
blijft herhaaldelijk pogingen onder
nemen om het „betere" (is kieskeu
rig) publiek achter het T.V. toestel
vandaan te halen. Goede en waarde
volle films zoals bovenstaande be
hoort men in de bioscoop te zien.
Onze Werkgroep zou dit streven
graag steunen door dc oprichting
van een Filmkring met speciale be
sloten voorstellingen.
De kas-opbrengsten van goede
filmprogramma's bieden echter tot
op heden weinig garantie tot slagen
van dit tijdrovend initiatief.
Op de conferentie van het Neder
lands Overlegorgaan voor Film- en
T.V.-vorming. waaraan wij onlangs
deelnamen, deed Dr. J. M. L. Peters,
directeur van dc Film-Academie te
Amsterdam de volgende uitspraak:
„In deze eeuw. waarin het bewe
gende beeld een steeds belangrijker
plaats krijgt, behoort de goede film
aan het begin te staan van onze cul
turele vorming, zowel bij de jeugd.
maar evenzeer bij de ouders, willen
deze lot een goede waardc-bcpaltng
in staat blijven."
De ouder* van onze rijpere Jeugd
in Venray tonen in vele l<nnHsn oen
ontstellend gebrek aan belangstel
ling bij film- en toneeiaktivitcttcn.
waarbij eigen zoons cn dochters zijn
betrokken.
Deze onverschillige ongeïnteres
seerde houding t-o.v. do ongrnslanilo
Jeugd, voornl al* doze zich richt naar
waardevolle vrijetijdsbesteding. Is
een bedenkelijk verschiJnseL
Werkgroep Film vorming A.N.
Bar zenuwachtig kwam de bakker
voor de groene tafel Hij had daar
alle reden toe. Want hy verwachtte
niet anders, dan een fikse gevange
nisstraf. Want ztjn dagvaarding ver
meldde. dat hij als bestuurder van
een tweewielig motorrijtuig had ge
reden over de voor het openbaar
rUverkeer openstaande rijweg zon
der dat hij in staat was voornoemd
motorrijtuig naar behoren te bestu
ren. In dat opzicht is d<* rechter niet
mals en dat wist de bakker.
„Ik had niet erg veel gedronken",
zei de bakker berouwvol. Dat klopte
met het resultaat van de bloedproef,
een komma vijf pro mille. Dat is nog
een heel eind van dronkenschap ver
wijderd. De rechter zei dat troostend
maar dc bakker was niet van ziln ze
nuwachtigheid te genezen Hij bleef
van zijn ene been op het andere
drentelen, nu cn dan een beetje snik
kend van narigheid.
.De motor is weg", bibberde hij.
„Er deugde anders niet veel van",
wist de officier, „moet nu een ander
er maar ongelukken mee maken?"
„Nee meneer", zei de verdachte
klagerig, „ik moest hem afbreken
van mijn vrouw. Hij is helemaal uit
elkaar geschroefd
Dat was opzienbarend nieuws. De
eerste straf was dus al uitgedeeld
door dc echtgenote van dc verdach
te.
,.Zo", informeerde dc rechter, „dus
u moogt niet meer rijden van uw
vrouw?"
„Nee meneer. Zodra ik thuis kwam
met hel proccs-vcrba.il moest ik de
motor In het schuurtje zetten. En de
volgende dag heb ik hem moeten af
breken."
Voor herhaling van het misdrijf be
hoefde dus geen vrees le bestaan.
„Het is me nog nooit eerder over
komen". klaagde de verdachte ook
nog.
Dat klopte wel. Het waa namelijk
dc eerste k«-er. dat hij in zijn leven
op een motor zat. Hij had h<-t kar
retje die avond gekocht cn wilde het
meteen proberen. Een rijbewijs had
hij nog niet En dat zal hij ook nooit
krijgen.
„'t Is ook beter, dat ik niet rijd",
gaf de bakker trie, „het is slecht
voor mijn borstje."
.Wat is slecht", vroeg de rechter.
..motorrijden of drinken?"
„Allebei" gaf de man toe. .maar
drinken mag ik nu ook niet meer
Mijn vrouw zegt. dat ik me maar bij
de koffie moet houden. Ik krijg er
ook geen geld meer voor."
Na dit alles voelde de officier veel
voor oen voorwaardelijke straf,
maar dan zonder toezicht „Het toe
zicht zul wd worden uitgeoefend
door de cga van deze verdachte",
veronderstelde hij terecht I>e eis
luidde een week voorwaardelijk met
een jaar proeftijd.
„Meneer", huilde de bakker, „wat
ben ik U dankbaar".
„Niks te danken" zei de officier.
„Dan ga ik gauw naar huis", zei de
bakker, „hartelijk dank heren."
„Wacht even", zei de rechter, „u
bent nog niet veroordeeld." Maar 't
vonnis luidde conform de els en op
gelucht keerde de zenuwachtige bak
ker naar huis terug om toezicht van
zijn echtgenote te ondergaan.