SUS 13 »Lollebeek« Overpeinzingen Indonesische generaals voor de keuze Kerkenbouw 1966 Spanning.... Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN de fijne dropbonbonlekker en... goed voor VRIJDAG 28 JANUARI 1966 No. 4 ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG gr PEEL EN MAAS gr DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652 ADVERTENTIEPRIJS 12 et p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL ITS (bwtaa V.nray 2.—) De populariteit en daarmee samen het gezag van president Soekarno zijn de laatste maanden zienderogen achteruitgelopen. Dat blijkt nu niet alleen uit demonstraties van stude rende jeugd in Djakarta tot de le gerleiding dit verbood maar het valt ook te merken uit de reacties van de gewone mensen op straat, al schromen die meer dan de studenten om uiting te geven aan hun bezwa ren tegen de haast mythische grote leider. Voor een groot deel zijn het reac ties op de economische misère, die tot dusver voornamelijk de staat als geheel betrof, piaar waarvan nu pas goed de burgerij de gevolgen gaat voelen. In de eerste plaats door de invoering van de „zware" roepia, die de overdaad van nullen in de prijzen moet wegwerken. Maar het is niet alleen een omrekensommetje geworden: de prijzen zijn in nieuwe roepia's aanzienlijk meer dan een duizendste van vroeger. Bovendien zijn de goederen schaars doordat menigten de winkels be stormden om voor de oude roepia's nog gauw zoveel mogelijk in te slaan, liever dan de biljetten in te wisselen! 87.000 DODEN Een ander punt is de sinds de mis lukte staatsgreep gaande moordpar tij, waarvan de president nu het aantal slachtoffers bekend maakte: 87.000, een getal dat volgens sommi gen nog aan de lage kant is. In het westen is men nogal vlot over dit verschrikkelijke getal heengelopen, al betekent het dat de laatste maan den in Indonesië meer slachtoffers zijn gevallen dan in Vietnam, zoals Soekarno berekende. Het waren tenslotte vooral com munisten en dat maakt in het wes ten kennelijk minder indruk dan bij voorbeeld san paar honderd doden bij een overstroming in Brazilië. Het cijfer heeft overigens in Indonesië bepaald wel een diepe indruk ge maakt. Bij deze twee tekenen van gezags- en bestuursverval komen er nog veel meer die gemakkelijk te verzamelen zijn uit de hele bewindsperiode van Soekarno. En zoals het voordien ge woonte was de president zelf on schuldig te achten maar de feilen te wijten aan zijn onderhorigen, zo maakt men nu een rekening op waarbij de naam Soekarno steeds terugkeert. Hij was toch de baas. ROER OM? Wat er nu precies broeit in Dja karta is moeilijk te zeggen. Zeker is dat de generaals tot het besef zijn gekomen dat het op deze manier be slist niet langer kan doorgaan. Aan de andere kant willen ze nog zoveel mogelijk profiteren van de het land bijeen houdende invloed van Soekar no, die wel getaand maar nog aan zienlijk is. Dat betekent ook dat ze slechts zoveel voor elkaar krijgen als ze de president kunnen overreden te gelasten of hem meer kunnen afper sen. Tot dusver was dat wel vrij veel, maar bepaald nog niet alles. Bijvoorbeeld: een afzetten van Soebandrio hebben de generaals er niet door weten te krijgen. En even eens faalden ze tot dusver om een poging op gang te krijgen drastisch de Indonesische economie te sane ren met behulp van buitenlandse steun. De laatste is Soekarno's eer steeds te na geweest en voortdurend brouwde hij weer nieuwe slagzinnen waarin vooral de nationale eenheid het zelfstandigheidsgevoel werden geschoord, maar die zelden veel ver der kwamen dan dat ze aanspraken LOTEN OVERAL VERKRIJGBAAR Prijs per lot f. 1.25 GIRO 1100 - SUS ROTTERDAM Goedgekeurd door de Minister v. Justitie onder nr. 10 6*0/057/102 d.d. 8 nov. 1960. bij de simpele zielen, enige geest drift verwekten zonder resultaat op te leveren. ZONDER SOEKARNO? Het leger heeft nu een tijdje lang geprobeerd van twee wallen te eten: Soekarno als nationaal symbool te handhaven en intussen ook het be stuur weer eens echt bestuur te maken. Het gebruikelijke gevolg van zon streven, twee dingen tegelijk te doen is niet uitgebleven: noch het een, noch het ander slaagde erg. Dus zal het leger moeten kiezen en in Djakarta verwacht men dat dit neer zal komen op een uitrangeren van Soekarno, wellicht naar de stoel van president zonder eigen invloed op het landsbestuur dat dan in feite door een eerste minister wordt ge leid. Voor die laatste functie zou dan de sterke man van het leger veel voelen: Nasoetion. Er is ook sprake van een terug keer naar de democratische vormen. Dat lijkt minder waarschijnlijk en het is bovendien wellicht ook min der gewenst. Als er ooit een Indone sische democratie moet groeien, dan zou dit gelijk moeten gebeuren met een groei van een geordende staat en daarop is voorlopig weinig kijk. Een systeem als Nasser in Egypte en Ajoeb Khan in Pakistan volgen lijkt voor Indonesië de beste kans om al thans voor geruime tijd een stabiel bewind te krijgen dat de kans krijgt om de straat eindelijk eens wat schoon te vegen. MEDEDELINGEN VAN DE PLAATSELIJKE COMMISSIE VOOR DE RUILVERKAVELING HEBT U BOUW- OF ANDERE PLANNEN. VRAAGT TIJDIG INLICHTINGEN Ingevolge bepalingen in de ruil- verkavelingswet zijn binnen 't ruil- verkavelingsblok bouwplannen en meerjarige teelten onderworpen aan de goedkeuring van de Plaatselijke Commissie. Iedereen ziet in. dat dit een nood zaak is voor de onbelemmerde uit voering van de verbetering van we gen en waterlopen. Maar dit is niet het enige aspekt. Belangrijker is dikwijls nog dat een bepaald plan voor b.v. een boomgaard of een flin ke tuinderskas beslissende invloed heeft op de ligging van een groot aantal toekomstige perceelsgrenzen. Een tuinderskas. een kippenhok van enige omvang, een boomgaard, dwingen de landmeter-deskundige 'n bepaalde kavelrichting, dikwijls voor een heel blok omsloten door wegen nen waterlopen aan te houden. Men moet thans, nu de ruilverkaveling nog in volle gang is en de nieuwe kavelgrenzen nog niet bekend zijn. bij zijn bouw- en teeltplannen in de toekomst durven kijken. Denk die heggen en greppeltjes die Uw perceel omsluiten eens weg. Kijk eens iets verder en als U een plan van enige omvang in uw hoofd heeft, kom dan eens om advies naar het Bureau te Castenray. De Plaatselijke Commissie be schikt over een aantal percelen, zij kan door het beschikbare kaarten- materiaal een grotere omgeving overzien en dat is het voornaam ste zij vraagt U niet Uw eigen belangen op te offeren voor Uw bu ren, maar de Commissie en de des kundigen willen met U samen zoe ken naar een oplossing die voor IEDEREEN de best bereikbare is. De procedure bij bouwplannen is zodanig dat de Plaatselijke Commis sie een van de laatste instanties is die goedkeuring moet verlenen. Dik wijls zijn dan de bouwmaterialen op het perceel aangevoerd en is al grondwerk uitgevoerd of er is al plantgoed ingekocht Onder hoogspanning en in tijdnood moeten dan de onderhandelingen worden gevoerd. Soms heeft de Commissie in zo'n geval onder druk van de omstandigheden een beslis sing moeten nemen die niet de best bereikbare was. In de meeste geval len lukte het echter ook dan nog een goede oplossing te vinden, doch niet nadat nog vele keren was verzucht: „Was men maar drie maanden eer der naar Castenray gekomen"." De medewerkenden aan de uitvoe ring van de ruilverkaveling stellen een tijdig contact dan ook bijzonder op prijs. De Plaatselijke Commissie. Voor alle reparatie» la. MARTEHS Schoolstraat 30 Tal. 2389 Men zou het zo niet aan hem zeg gen, maar de dikke kruidenier, die in de raadzaal zo zenuwachtig met zijn bolhoedje stond te draaien, was een echte droogkomiek. Zijn voorstel om ter gelegenheid van een carnavalsbal met alle oudere echtparen samen te gaan. was zon dags na de Hoogmis onder bulderend gelach aangenomen. Het hele dorp vroeg zich vol spanning af. in welk kostuum die komiekerige kruidenier wel zou verschijnen. Als men alles mag geloven, wat de getuigen vertelden, dan had men op dat dorp wel fantasie. De slager, die nog dikker was dan de kruidenier, had een ossenkop gehuurd. De amechtige vrouw van de bakker verscheen als prima-ballerina, met een heleboel strikjes en kantjes en een tuiltje nagemaakte kersen op haar hoofd. De drogist was in zijn vak gebleven, door zich in een le vensgroot asnirinebuisje te steken, waarin hij biina niet lopen kon. De kruidenier kwam binnen, ver momd als de dood, met rare dwars- strepen op zijn jas. die de ribben voorstelden, een zandloper in de ene en een zeis van triplex in de andere hand. De muziek was in goede vorm en weldra was de stemming er in. Men besloot tot een polonaise en even la ter ging het juichend door de zaal. de gang door, de stoep af, het plein over en door de tuin weer naar de achterdeur. De kruidenier liet zijn zandloper in het portaal staan en marcheerde lustig mee, met in zijn ene arm de zeis en in de andere de hijgende pri ma-ballerina van de bakker. Het geen helemaal niet naar de zin was van de bakker zelf, die altijd al een hekel aan de droogkomiekerige krui denier had gehad. Want ook de bak ker was een weinig komiek, maar hij had minder succes. Hij was die avond verschenen als Flinstone. de held van het stenen tijdperk, met de vacht van de kinderwagen om zijn buik en een heleboel touwtjes, die haren moesten voorstellen aan zijn benen. En hij had gedacht, de held van de dag te zijn. In de tuin achter het feestgebouw zag de bakker uit het stenen tijd perk zijn kans schoon. ,.s dat nou een pak om mee hier te komen?" mopperde hij tegen de dood. „Gerrit, maak hier asjeblieft geen ruzie!" hijgde zijn bestrikte echtjenote. ter wijl de kersjes begonnen te biberen. „Ruziet haha! Als hij ruzie maakt, sla ik 'm hiermee subiet de kop af!" lachte de kruidenier komiekerig. En meteen zwaaide hij zijn triplex-zcis in de richting van de nagemaakte Flinstone Hoe komiekerig ook bedoeld, de zwaai met de zeis had een zeer on gewenste uitwerking. De bakker werd juist getroffen in het elastiek je, waarmee hij de vacht om zijn buik had gebonden. Het knapte en de vacht met de harige benen be gonnen langzaam maar zeker af te zakken. Flinstone jammerde luidkeels „Habbediebedabedoe" en trachtte met beide handen de vacht en daar mee zijn prestige te redden. Maar tevoren gaf hij nog gauw meneer de dood een flinke mep met de knots, die hij uit het stenen tijdperk had meegebracht. De dood zag sterretjes en wist niet beter te doen dan een flinke opdoffer met zijn zeis terug te geven. Het triplex brak. maar de bakker werd toch licht beschadigd. Toen kwam de accordeonist en maakte een einde aan de bijeen komst. Flinstone waggelde met de handen in de zij naar huis en de dood danste met een blauw oog en de zandloper verder. Een tientje geldboete voor de dood en een tientje voor deze mislukte te- levisiefiguur besliste de rechter. ..We hadden die twee tientjes beter sa men op kunnen maken", sprak de dikke kruidenier droefgeestig. Zondag vragen de Nederlandse bisschoppen wederom onze aandacht voor dc kerkenbouw. Ondanks het feit dat sinds de oorlog 536 kerken en 160 noodkerken zijn gebouwd i3 ook de kerkennood nog niet opgelost Immers, de sterke uitgroei van de steden en met name dus van dc vele nieuwe woonwijken maakt het nood zakelijk. dat kerkenbouw daarmee gelijke tred houdt Bovendien is er in Nederland een toenemende ver schuiving merkbaar van de bevolking van de steden naar de daarbuiten gelegen dorpen. We kennen dit ver schijnsel bijvoorbeeld in de Rand stad Holland. Weer een ander probleem vormt de toenemende stroom van mensen, die in het weekend naar buiten gaat. Dit alles brengt problemen met zich mee. Waar moeten de toeristenker ken komen? Wat kan er in de stille tijd tijd mee gedaan worden? De Nederlandse bisschoppen krij gen zeer binnenkort e>en rapport van een commissie Kerkenbouw, waarin enkele gedachten over de toekomst van onze kerken worden uiteenge zet mede in verband met bovenge noemde problemen. Daarna kan een eerder opgericht Studiecentrum voor de Kerkenbouw met architecten, theologen, zielzorgers cn leken gaan praten over de vormgeving van de kerken in de toekomst. Er zijn veel vragen, bijvoorbeeld moeten er in een wijk meerdere kleine kerken komen of een grote, moet men eerst met een kleine nood kerk beginnen, die dan later, als de hele wijk is volgebouwd, wordt ver vangen door een grote definitieve kerk, moeten er flatkerken komen, waar zullen we de toeristenkerken bouwen etc. Maar waar het nu op Kerkcn- bouwzondag om gaat is het geven van geld, veel geld. Want er moeten nog veel nieuwe kerken gebouwd worden. Dit jaar hoopt men 68 ker ken aan te besteden, waaronder drie toeristenkerken en twee noodkerken. Hiermee is een bedrag van 50 mil joen gulden gemoeid. De Kerken- bouwzondag van vorig jaar bracht 1.295.142.op. In totaal werd aan koliekten voor de kerkenbouw vorig jaar het record bedrag van ruim 9.5 miljoen bijeen gebracht. De toenemende soberheid en ver eenvoudiging in de kerken hebben waarschijnlijk de gelovigen meer ontvankelijk gemaakt voor de nood kreet van hun bisschoppen. Er is weinig overbodigs in de kerken, die momenteel worden gebouwd. Men kan zich zelfs afvragen of een ko mende generatie ons niet zal verwij ten dat wij onze Godshuizen te sober hebben aangekleed, zoals Mgr. Moors BRAVO 26.500 DOORWERKENDE BOUWVAKKERS Hulde aan dc 28.500 bouwvakkers, die nu tijdens de vorstperiode regel matig doorwerken is zeker op zijn plaats. Deze mannen werken immers nog bij tmeperaturen, waarbij ons gewone burgers allang rillingen langs de rug lopen. Natuurlijk krij gen de doorwerkers meer betaald, anders zou het ook niet aantrekkelijk zijn, maar ze doen dan toch maar hun werk (en helpen ons wat snel ler uit de woningnood). Op het ogenblik wordt op 790 bouwprojekten in Nederland door gewerkt dank zij speciale voorzie ningen als winterpakken. hete lucht kanonnen, verwarmd beton en specie met anti-vries. Deze projekten om vatten 330 woningprojekten; 148 ge bouwen voor gezondheid, kerken, scholen e.d.; 157 voor industrie, han del, verkeer. 52 kantoorgebouwen cn 103 andere projekten. Ondanks het feit dat men op zo veel projekten nog met de bouw kan doorgaan is het toch wel gewenst dat een einde aan de vorst komt. al was het alleen maar omdat bij langer aanhouden ook op deze projekten niet meer kan worden doorgewerkt In ieder geval is bewezen, dat het initiatief van onze minister voor Volkshuisvesting en Bouwnijverheid, drs. Bogaers, de Stichting Verlet be strijding Bouwnijverheid in het le ven te roepen, tot nu toe ongekende resultaten heeft opgeleverd. verklaarde bij gelegenheid van Ker- konbouwzondag. En dat in deze tijd van welvaart. Dc grote kostenverhogende faktor bij dc kerkbouw in deze tijd is dat de kosten enorm zijn gestoken. De grondprüzen zijn de Knuste tijd om hoog geschoten. Men heeft berekend dat sinds I960 dc grondprijzen 50 100 procent zijn gestegen. Wie zondag niet In de gelegenheid mocht zijn zijn gift op de kollektc- school tc gooien, kan deze ook over maken op giro 323300 Katholieke Kerkenbouw te Utrecht Men kan bij zijn gift dan desgewenst vermelden: ..voor de kerkenbouw In het bis dom. Sanafogon j|" Geeft nieuwe energie Sterkt lichaam en geest van jong en oud. Moom hot olko dag! SPANNNING OM IXK>NAKTIE8 IN NEDERLAND NEEMT TOE De afgelopen dagen is de spanning om de loonsverhogingen in Neder land sterk toegenomen. Terwijl het Planbureau voor ons land een toe neming van dc welvaart in 1966 voorspelt, staan de vakbonden naar alle kanten gereed bij het afsluiten van nieuwe overeenkomsten met de ondernemingen, hogere lonen te eisen. De hoogte van die lonen is een aparte zaak, waarbij het altijd weer een kwestie van loven en bieden is. Met dit verschil, dat de kansen op stakingen van de laatste ttjd toene men, omdat de oude bereidheid tot eendrachtig samengaan tussen werk gevers en werknemers aan het af nemen is. Een tweede punt in de spanning betreft de eis van de vakbonden, dat er door de ondernemers op een of andere manier onderscheid zal wor den gemaakt tussen georganiseerde werknemers en ongeorganiseerden. Konkreet heeft die wens vorm ge kregen in een eis, dat ondernemin gen gelden zullen storten in vak bondsfondsen. En daar willen de on dernemers niet aan, hoewel zij voor hun bedrijven en aandeelhouders wel reserves kweken. Zijn die reserves echter ook niet ten bate van de arbeiders? Hoe het ook zij. er pakken zich dreigende wolken samen boven het economisch leven in Nederland. GEMEENTELIJKE AUTONOMIE We vonden, eerlijk gezegd, de agenda voor de raadsvergadering van deze week een beetje tegenval len. Tegenvallen in die zin. dat er ditmaal de mening van de raad niet gevraagd wordt over sa la ris-verho gingen van sommige ambtenaren of suppleties van zoveel en zoveel pro cent. Een telkens terugkerend punt. waarbij G.S. de mening van de Raad willen horen over wat een Minister van Binnenlandse Zaken, al dan niet in samenwerking met het Ge organiseerd Overleg in Ambtenaren zaken. voor de ambtenaren heeft „klaar gestoomd". Maar we zijn nog maar pas aan dc eerste vergadering van 1966 toe. Over dergelijke voorstellen moe ten we. ook eerlijk gezegd, ons altijd ergeren. In Den Haag onderhandelt men met afgevaardigden van amb tenaren-organisaties, zoals het be drijfsleven dit doet met de vakorga nisaties. En men komt op een ge geven ogenblik tot een bepaalde con clusie of tot meerdere conclusies. Is het in het bedrijfsleven dan zo. dat dit gepubliceerd wordt en dat daar mede de zaak uit is. bij de ambtena ren-salarissen is dat schijnbaar on mogelijk. Daar worden eerst de Ged. Staten op de hoogte gesteld, die dan op hun beurt alle gemeenteraden gaan raadplegen, hun meningen ver zamelen en weer doorgeven naar Den Haag. Een papieren rompslomp, waar Je akelig van wordt en wat erger is geen spier verandert aan wat eenmaal besloten is. Het ls alle maal werk pro forma, dat alleen maar veel tijd cn veel energie vraagt die men heel wat beter aan andere dingen kon besteden. Dat is dan om dc zgn. gemeente lijke autonomie niet tekort te doen. maar Intussen is het een farce, die onnodig tijd cn geld kost Een zin loze cultus van Sint Bureaucrat lus. waarmede we in 1966 nog menig maal kennis zullen maken. Er dreigen binnenkort ernstige moeilijkheden te ontstaan tussen werkgevers en werknemer*. Bij de nieuwe loononderhandelingen bren gen dc vakbonden namelijk ook de cis naar voren tot uitkering van gel den aan vakbondsleden al* vergoe ding voor dc offer* die dezen bren gen voor hun georganiseerd zijn en daardoor meer dragen van de so ciale verantwoordelijkheid. Waren er vorig Jaar enkele co op gericht een stichting Onderlinge vakbonden gelden beschikbaar te stellen voor speciale doeleinden cn de werknemer* bij hun pensione ring een extra uitzrnding te verle nen. om daardoor moeilijkheden in het bedrijf tc voorkomen cn 't werk niet te storen, thans moet er op dit ^punt van werkgeverszijde tegenstand gorden verwacht De vier centrale werkgevers orga nisaties hebben inmiddels namelijk roepen als waartoe de vakbonden al Werkgevers Garantieregeling, een fonds waaruit uitkeringen worden verstrekt aan de werkgevers, wier bedrijven door een staking worden getroffen nis gevolg van hel niet in willigen der bovengenoemde vak- bondseiscn. Bij zo'n staking verkrijgt dc onderneming uit dit fonds een uitkering gelijk aan het totale loon der stakende werknemers (cn zij die er noodgedwongen ook niet door kunnen werken) tot een maximum van 45,per werknemer por werkdag. De regeling geldt uiteraard alleen voor de werkgevers die in de ga rantieregeling bijdragen, maar dat blijken er heel wat te zijn, waaron der ook verschillende grote bedrij ven. Een anti-stakingskas dus. die al over vele miljoenen beschikt, als te genstanders van de stakingskas der vakbonden. Dit duidt op een keihard „noen" van werkgeverszijde op de eisen der vakbonden tot enige ver goeding voor het georganiseerd zijn van werknemers. De eis heeft op zichzelf wel een begrijpelijke ondergrond. Het is heel menselijk, dat het de georganiseer- den. die hun niet gennge contributie aan de vakbonden betalen, zwaar op dc maag ligt dat ook dc nict-gcor- ganiseerden in dezelfde mate profi teren van hetgeen dc vakbonden ten aanzien van lonen en sociale voor waarden weten te bereiken bi) dc onderhandelingen met de werkge versorganisaties. Daar lijkt Inder daad iets onredelijks in te liggen, te meer daar de georganiseerden niet dc meerderheid van alle werknemers vormen. Maar het „recht van vereniging" is oen van onze bil de grondwet ge garandeerde democratische voor rechten. echter geen plicht Ook dit laatste is een markant Dunt van dc democratie. Gaat men nu een premie stellen op het wel-georganiseerd zijn. dan betekent dit in wezen een ondergraving van het democratische principe der menselijke vrijheid. Men gaat discrimineren. Men gaat twee soorten burgers instellen: dc georganiseerde, die (gedwongen) ge subsidieerd wordt omdat hij het voor zich beter achtte lid van een vak bond te zijn en de nict-gcorgani- scerde. die deze behoefte niet ge voelde en even vrij is om zich niet aan tc sluiten. Nu kan men deze laatsten als pro fiteurs betitelen, maar hun houding is een logisch gevolg van de de mocratie. Die heeft uiteraard als ieder stelsel raar voor- en nadelen, welke men nu eenmaal moet nemen als men het principe geen geweld wil aandoen en niet overboord wil gooien. Er valt hierover verschillend te oordelen. zoals uit de eis der vak bonden blijkt, maar het ls even zeer begrijpelijk en te tolereren. dat de werkgevers zich tegen die opvatting verzetten een zelfde middel tc hulp ropeen als waartoe de vakbonden al van dc aanvang af besloten, een sta kingskas. Ook dasr zal wel niet iedere werkgever aan meebetalen, maar de deelnemers zullen toch niet bij de vakbonden willen en behoeven aan te kloppen om subsidie voor bun lidmaatschap. Nu het nieuwe strijdmiddel vsn de vakbonden kennelijk op korte tegen stand zal gaan stuiten bij dc werfc- gcvc-rsorganisaUcs. is de kans groot dat er een zeer gespannen toestand tussen beide partijen gaat ontslaan. De werknemersorganisaties blazen op dit punt nogal hoog van de to ren. We ajn benieuwd of het tot tien compromis zal komen.

Peel en Maas | 1966 | | pagina 9