SUS 13
Vijftig jaar jaar energie
uit onze eigen bodem...
Uit de school geklapt
Mond- en klauwzeer
MARTENS
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
teisterde de varkenshouderij
Meten met
twee maten
BLAUPUNKT
televisie
komt van
VRIJDAG 14 JANUARI 1966 No. 2
ZEVEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS If
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL 1512 GIRO 1050652
ADVERTENTIEPRIJS 12 cl. p. mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (builen Vonroy 2.—)
Velen de zich thans nog warmen
bij de gloeiende haard, die jarenlang
het symbool was van huiselijke ge
zelligheid. zullen over enkele jaren
een andere warmte-bron zoeken. Zal
het aardgas zijn dat zijn komst voor
1967 in onze gemeente heeft aange
kondigd?
De „leefwarmtewarmte" van kolen
schijnt zoetjes aan verdrongen te
worden door de zoemende pitten van
het aardgas.
Het levende vuur verdwijnt uit
ons oog. De romantiek van het war
me hoekje bij de haard maakt plaats
voor de zakelijke en gelijkmatige
verwarming uit een centrale, die zich
soms binnen, maar meer dan eens
buitenshuis bevindt. In onze nieuwe
flats is het al zover.
Toch wordt de weemoed om het
vergane spoedig verdrongen door de
bewondering om het nieuwe, dat op
spectaculaire wijze zijn opmars in 't
economisch leven voortzet. We mer
ken nu al de strijd van kolen, olie,
aardgas en straks kernenergie om
de leverantie van temperatuur en
materieel licht.
GELUK
Economisch kunnen wij dankbaar
zijn voor de sissende energie uit de
bronnen bij Slochteren en elders in
ons goede land, dat zowaar nog tot
de grondstof-producerende landen
gaat behoren.
Twintig jaar boren wij energie uit
eigen bodem. Het was midden in de
tweede wereldoorlog toen in 1943 bij
Schoonebeek de olie omhoog spoot.
En twee jaar later boorden wij. Wij
boren nog. Gas en olie, in steeds gro
ter hoeveelheden, in Groningen en
Drente, Zuid- en Noord-Holland, tot
ver in de zee.
DURE OLIE
Optimisten cue wij waren. Wij
dachten dat wij zelf wel in onze olie
behoefte zouden kunnen voorzien.
De ontwikkeling van de olie-vraag
heeft ons wel anders geleerd. Ons
aardolieverbzruik steeg in zes jaar
tijd van 3 miljoen ton in 1958 tot 14
miljoen ton in 1964. En de eigen bo
dem leverde in dat laatste jaar
slechts een zevende deel. Twee mil
joen gulden vliegt er per dag door
de oliepijpen. Een kwetsbare ader
lating aan deviezen, die ons zorgen
zou baren als wij geen aardgas had
den.
Het aardgas is van grote betekenis
voor onze economie en die van ge
heel west-Europa. Tot heden zijn wij
de bezitter van een kampioens-gas-
bel bij Slochteren van ongeveer 1100
miljard m3, maar dat betekent niet
dat de overige landen geen gas be
zitten.
Wij mogen op verschillende plek
ken in de zeeën langs de kusten van
West-Europa nog vondsten verwach
ten. Dit kan van grote betekenis
worden voor de welvaartsontwikke
ling van ons werelddeel, waarvan
wij nu reeds kunnen zeggen dat het
bepaald niet achter loopt als het
gaat om het levenspeil van de bur
gers.
EXPORT
In de rij van Europese volken zal
Nederland volop gas geven en daar
van naar evenredigheid profiteren
voor zijn bewoners. Er bestaan grote
exportplannen voor ons aardgas, die
de stand van onze deviezenpot wel
dadig zullen beïnvloeden wanneer zij
worden verwezenlijkt. Zoals bekend
wordt het Groningse aardgas ge
kocht en verkocht door de n.v. Ne
derlandse Gasunie. In deze maat
schappij neemt de staat zelf deel
voor 10 procent, terwijl het staats
bedrijf van de mijnen in Limburg
voor 40 pet. aandeelhouder is.
Na de gasvondst bij Slochteren
zijn de internationale oliemaat
schappijen als vliegen op onze bodem
neergestreken om ook een deel van
de buit te kunnen vangen. Zij ver
dringen elkaar op ons kleine landje
en tot ver in de Noordzee. Het is van
grote betekenis dat ook duidelijk
wordt wie buiten onze kust zullen
gaan exploreren, omdat onze buur
landen dreigen voorop te gaan in 't
verlenen van concessies. Die brengen
veel geld op omdat er" leveranties
voor onze industrie uit voortvloeien.
Daarnaast is het zaak om de olie
maatschappijen het financiële vel
niet te strak over de oren te trek
ken omdat zij hun woningsmoge
lijkheden verkleind zien naarmate
de offers groter zijn.
VERVLOGEN DROMEN
Terwijl de exploitanten van olie
en gas met de regering vechten om
belastingen, royalties en winstdeling
zijn de verbruikers reeds in een fi
guurlijk handgemeen gewikkeld met
plaatselijke overheden en met door
hen gevormde provinciale energie
bedrijven.
Want ook deze instanties zien een
winstbron in gas wanneer zij dat
leveren aan bedrijven en huisvrou
wen.
Zo zijn de zoete dromen van goed
koop aardgas weer deels vervlogen.
Als men alle verhalen geloven mag.
De stedelijke vroedschappen vechten
tegen hoge aanlegkosten van instal
laties. Hun leden mopperen op de
Gasunie en verweren zich anderzijds
tegen huisvrouwen, die met kwitan
ties zwaaien als bewijsstukken van
hun uitroepen dat het gas vroeger
nog goedkoper was dan nu dat uit
Slochteren.
Trouwens in onze eigen plaats
hebben verschillende huiseigenaren
al fikse rekeningen gepresenteerd
gekregen om kapot geperste leidin
gen, waarover een uitvoerige rechts
zitting nog altijd moet komen.
CONCURRENTIE
Intussen schelden legioenen van
kolenhandelaren op de overheid, die
hun deze vreemde kool gestoofd
heeft. Zij vormen een duet met
loodgieters en handelaren in fornui
zen, die de provinciale gasbedrijven
als concurrenten ontmoeten op het
veld van hun broodwinning.
Hun klaagzangen worden afgew.
seld door die van de ondernemers,
die op eigen kosten een nieuwe gas
installatie voor hun bedrijf moeten
laten bouwen.
Het is dus allemaal nog geen koek
en ei met „onze gasbel", maar het
duurt nog een dik jaar voor we in
Venray met dit feomeen kennis ma
ken en in die tijd kan nog veel. heel
veel veranderen.... Laten we ver
trouwen dat het ten goede is
MEISJES NIET ZWAKKER IN
WISKUNDE
Op de middelbare scholen zijn de
jongens wat de wiskundevakken
betreft beslist niet superieur aan
de meisjes. Dat de leerprestaties
dalen, naarmate het aantal leer
lingen op een school groter is, is
meer een voorbarige veronderstel
ling dan een bewezen feit.
Tot deze en andere belangwekken
de conclusies komt de Leeuwarder
socioloog èn gymnastiekleraar drs.
Lieuwe Pietersen. Hij heeft maan
denlang met wetenschappelijke
nauwgezetheid de rapportcijfers van
een kleine 600 hbs-leerlingen bestu
deerd en met medewerking van het
rekencentrum van een onzer univer
siteiten berekeningen opgesteld, die
een inzicht geven in de keuken van
ónze middelbare schoolwereld. De
resultaten van dt onderzoek, gepu
bliceerd in het sociologisch tijd
schrift „Mens en maatschappij", be
vatten wetenswaardigheden die voor
leerkrachten, ouders van scholieren
en misschien voor de scholieren zelf
interessant kunnen zijn.
STEDELINGEN NIET
BEGAAFDER DAN
PLATTELANDERS
Rapportcijfers gaven vroeger al
leen in de docentenkamer en het ge
zin aanleiding tot bespiegelingen. Die
tijd is voorbij. De psychologen heb
ben er zich ook al op geworpen, om
er beschouwingen aan te verbinden
over intellectuele prestaties. Maar
ook voor de sociologen kunnen de
leerprestaties interessant materiaal
aandragen. Wij kunnen de school
immers niet los zien van andere
maatschappelijke verschijnselen.
Het sociologisch instituut in Lei
den houdt zich al geruime tijd bezig
met de studie over de verbanden
tussen studieprestaties en het milieu
van de leerlingen. In het onderzoek
van drs. Pietersen zijn tal van facto
ren als schoolgrootte, autoriteit, le
vensbeschouwelijke kleur van de
school, inwonertal (van de plaats
waar de school staat) betrokken.
Hoe heeft deze Friese geleerde zijn
onderzoek opgezet? Vijfentwintig
van de 151 hbs'ers in ons land ver
zocht hij om medewerking, die be
stond uit het opzenden van het eind
rapport 2de klas, leerjaar 1963-1964.
Zo kreeg hij 590 rapporten in han
den.
Waarom juist de 2de klas? Drs.
Pietersen zegt hierover: „In de eer
ste klas zitten leerlingen die nog niet
geacclimatiseerd zijn, in de 3e klas
worden leerlingen van andere
schooltypen (ulo enz.) opgenomen en
in de 4de en 5de klas wordt een
splitsing tussen a- en b-richting ge
maakt."
WISKUNDE T MOEILIJKSTE
Wat blijkt nu uit de rapporten?
De gemiddelde hoogste cijfers vielen
op tekenen en lichamelijke oefening.
De laagste op algebra, meetkunde en
natuurkunde. Naast tekenen en li
chamelijke oefening halen ook vak
ken als geschiedenis, aardrijkskunde
en biologie hoge gemiddelden. Het
vak Nederlands steekt boven de
vreemde talen uit.
De prestaties tussen de 4 talen
correleren hoog. d.w.z. een leerling
die uitstekend Frans leert, doet het
meestal ook wel goed in andere ta
len. Eenzelfde correlatie van natuur
kunde met de beide wiskundevak
ken. Wie goed is in aardrijkskunde,
die kent zijn geschiedenisles meestal
ook goed.
Vrij algemeen wordt beweerd, dat
in de talenvakken de meisjes en in
de wiskundevaken de jongens su
perieur zijn. Drs. Pietersen kwam
tot de conclusie dat het eerste wel
waar is. „maar van een superioriteit
van de jongens op de exacte vakken
blijkt niets." Maar dat meisjes ho
gere cijfers voor aardrijkskunde en
geschiedenis scoren, zoals veelal be
weerd wordt, bleek al evenmin met
de feiten te stroken.
ONAFHANKELIJK
De vaardigheden, die de leerlin
gen voor tekenen en gymnastiek no
dig hebben, zijn ïeer specifiek. Met
andere woorden: deze vaardigheden
zijn onafhankelijk van die, welke de
andere leervakken vereisen.
Dat de specifieke eisen voor die
twee vakken zeer hoog zijn, wisten
we al lang. Drs. Pietersen stelde
echter ook vast, dat er enkele vak
ken zijn, waarvoor specifieke vaar
digheden vereist zijn. waar men m> i
betrekking tot andere vakken wei'
aan heeft. Dt/e Vakken zjJrrTTodei«
lands, biologie, natuurkunde, aard
rijkskunde en geschiedenis.
STAD EN PLATTELAND
Dat de stadskinderen hogere cij
fers zouden halen dan plattelands
kinderen, werd in dit onderzoek niet
bevestigd. Vele psychologen hadden
aan de hand van intelligentiemetin
gen daartoe wel geconcludeerd. Ken
nelijk schijnt aan die metingen dan
vermoedelijk wel iets te hebben ge
schort
Van een stijging van de rapport
cijfers bij leerlingen der grotere ge
meenten is volgens drs. Pietersen
geen sprake. „Bij meetkunde zien we
zelfs een daling van de cijfers naar
mate de stad groter wordt."
Uit de samenhang met het percen
tage academici onder de docenten
viel de tendens af te leiden dat aca
demici vooral in de kleinere plaat
sen les geven. Vaak wordt veron
dersteld dat academici hogere eisen
stellen dan docenten met een andere
opleiding en dus lagere cijfers zou
den geven. De Friese onderzoeker
zag deze veronderstellingen slechts
voor enkele vakken en dan nog vrij
zwak, bevestigd.
AUTORITEIT
Ook de autoriteit werd in dit on
derzoek betrokken. Gezagsaanvaar-
ding en gezagsonderwerping blijken
het sterkst onder de leerlingen van
protestants-christelijke scholen. On
geveer 17 pet. van de gereformeer
den menen dat verering van het ge
zag een hoedanigheid is die beslist
bij de kinderen moet worden aange
moedigd (tegen 12 pet. van de bevol
king).
Men zegt dikwijls: hoe groter de
autoriteit op een school, hoe hoger
de cijfers op de leervakken. Drs.
Pietersen concludeert aan de hand
van de door hem bestuurde rapport
cijfers. dat deze hypothese inderdaad
aanleiding tot bevestiging geeft.
Vooral bij het geschiedenisonderricht
zou autoriteit een factor van gewicht
zijn.
Op scholen met een grotere mate
va het „zich voegen naar het gezang"
zullen vakken als geschiedenis en
aardrijkskunde hogere scores note
ren.
HET „ERFDEEL"
Niet vergeten mag worden dat de
interesse voor geschiedenisonderwijs
op de protestants-christelijke scho
len groter is, omdat het „erfdeel der
vaderen" hier wellicht meer aan
spreekt dan op de openbare scholen.
De autoriteit op de plattelandsscho-
lefi is groter dan op scholen in de
grote steden.
Op scholen, waar meer academici
onder de docenten zijn. is het gezag
beslist niet groter. Eer is het tegen
deel het geval, ofschoon drs. Pieter-
Er is, sinds zaterdag 9 oktober j.l. heel wat te doen geweest op de
varkensbedrijven in Nederland. Op die datum ontdekte een var
kenshouder in Reuver dat hij een beestje had. dat kreupel ging,
blaren op zUn neus had. kortom dat mond- en klauwzeer had en
dat deze ziekte op zUn bedrijf was uitgebroken.
De 112 varkens van deze Reuver-
se varkenshouder waren de eersten
van een hele lange rij, die sinds die
dag naar de Chemische Bedrijven
van de NCB in Son zijn vervoerd
om daar vernietigd te worden. Want
ondanks alle moeiten die de Vee-
artsenijkundige dienst deed om deze
gevreesde ziekte tot dit ene boeren
bedrijf te beperken, was er weldra
geen houden meer aan.
Ontsmetting met natronloog van
erf en stallen bleek onvoldoende om
deze ziekte in te perken, want en
kele dagen daarna kwamen de be
ruchte waarschuwingsborden van 't
mond- en klauwzeer bij de ingang
van de boerderij en op de deuren
van de stallen te hangen en
waarbij dan automatisch een vee-
vervoersverbod van kracht werd in
een kring van 5 kilometer rond het
getroffen bedrijf.
OOK VENRAY
Het schijnt niet te baten. Want op
21 oktober bereikt de ziekte het be
drijf van de veehouder J. Classens
uit Leunen en heeft daarmede het
Venrayse grondgebied bereikt.
Dan schijnt het hek van de dam.
Want het een na het andere Ven
rayse bedrijf wordt het slachtoffer
en duizenden varkens gaan de weg
naar Son. In café Kusters in Leunen
vestigt de regionale Veeartsenijkuh-
dige Dienst een zgn. diagnotisch
centrum.
Van hieruit worden diagnoseploe-
gcn de besmette gebieden in ge
stuurd. Hun streven: binnen een uur
na de melding de diagnose te hebben
gesteld, de waarde van de veewaar-
de te hebben getaxeerd, de zieke en
gezonde varkens naar een destruc
tiebedrijf te hebben gebracht en het
bedrijf te hebben ontsmet. We schrij
ven dan al november. En intussen is
de ziekte al lang naar Brabant over
gesprongen. Rond Deurne spreekt
men zelfs van een explosie.
VOORSCHRIFTEN
Alles wordt in het werk gesteld
om de besmetting beneden de ri
vieren te houden. Brabant en Lim
burg en tot 29 december ook Zee
land worden door een cordon van
voorschriften omgeven. Geen var
ken, koe, schaap of geit kan naar
boven de rivieren worden gebracht.
De Waal vormt de grens. Bij elke
rivierovergang, van de Duitse grens
tot de Grevelingendam, worden dag
en nacht bewakingsposten betrok
ken. Op de dijken en in de besmette
zones zijn constant patrouilleploegen
op pad. Iedere verdachte auto wordt
onderzocht. Bij de Moerdijk, Gor-
kum en Nijmegen wordt aan beide
zijden van de brug gepost. Per por
tofoon worden de noordelijke bewa-
LOTEN OVERAL VERKRIJGBAAR
Prijs per lot f. 1.25
GIR01100 SUS - ROTTERDAM
Goedgekeurd door do Minister v. Justitie
onder nr. LO 650/057/102 d.d. I nov. 1005.
x—
sen hier geen absolute zekerheid
over kon krijgen.
Tegen de algemene opvattingen
concludeert de Leeuwarder socioloog
tenslotte, dat van duidelijke invloed
van de grootte der school op de rap
portcijfers geen sprake is. Dat men
op kleinere scholen met meer indi
vidueel onderricht grotere prestaties
bereikt, werd door deze geleerde al
evenmin geconstateerd.
kers door de zuideiingen van de
komst van verdachte wagens op de
hoogte gebracht
VEEL OP T SPEL
Er staat veel op het spel meer
dan de doorsnee Nederlander beseft.
Het buitenland houdt de ontwikke
ling in het oog. België verbiedt als
eerste de invoer van vlees en vee
vanuit de drie zuidelijke provincies.
Frankrijk volgt snel het voorbeeld.
Men vreest een invoerverbod van
vee. vlees en andere agrarische pro-
dukten (groenten, bloembollen en
zelfs in stro verpakt keramiek) uit
geheel Nederland. Andere landen
zullen dan ongetwijfeld volgen. Er is
een exportpakket van niet minder
dan drie tot vier miljard gulden in
het geding.
INTENSIEF
De strijd wordt intensief gestre
den. Er zijn miljoenen mee gemoeid.
Maar men hoopt er miljarden mee
te redden.
Hier werken de veeartsen dag en
nacht om de nog niet aangetaste
varkens geënt te krijgen.
Men gebruikt daarvoor het eerst
een nieuw vacccin. Tot dusver was
het enten van varkens tegen mond
en klauwzeer een moeilijke zaak.
Men had de kwestie, in tegenstel
ling met de runderentingen, weten
schappelijk nog niet helemaal rond.
Runderen spuit men jaarlijks tegen
mond- en klauwzeer. Dat is vol
doende. Bij de varkens is de proce
dure wat moeizamer. Om drie maan
den immuun te worden, moeten zij
tweemaal, met een tusscnligende pe
riode van veertien dagen worden
ingespoten. Maar omdat varkens
zelden ouder worden dan zes maan
den .is dit entingsschema te om
slachtig.
Om al deze redenen werden de
varkens niet voorbehoedend ingespo
ten en het kostte nog al enige over
tuigingskracht om de varkenshou
ders zo ver te krijgen, dat ze dit wel
lieten doen.
De Venrayse varkenshouders heb
ben vrij algemeen vrijwillig deze
entingen doen verrichten. En sinds
1 december zijn ze zelfs tot een
tweede extra enting overgegaan om
vooral zekerheid te hebben.
Dat het ook anders kan is b.v. in
Deurne gebleken waar men gedwon
gen werd te enten. Maar hierop ko
men wc nog later terug. Laten we
eerst het verhaal verder vertellen.
WAALLINIE DOORBROKEN
Wachtposten en patrouilledicnstcn
ten spijt: half november blijkt de
Waallinie te zijn doorbroken. De po
ging Noord-Nederland vrij te hou
den is mislukt In Gelderland wor
den nieuwe gevallen gemeld. De eer
ste week van december verbreidt de
ziekte zich explosiegewijze over
Gelderland uit Overijssel wordt tot
zwart gebied verklaard. Onzichtbaar
rukt het venijnige virus op. Enkele
dagen later blijken ook bedrijven in
Drente besmet te zijn.
Onvermijdelijk gevolg van deze
niet te stuiten virus-opmars: het
buitenland sluit de grenzen, voor
Nederlands vee, vleesartikelen, en
kele agrarische en aanverwante ar
tikelen. Frankrijk (onze grootste af-
neemster) en België openen de rij.
Duitsland en Zwitserland volgen.
Italië aarzelt nog een paar dagen,
maar verbiedt de invoer dan ook.
Daarmee dreigt ook de kalvermestc-
rij ineen te zakken.
Want deze tak van onze agrarische
industrie is voor het grootste ge
deelte op Italië afgestemd. Deze uit-
voerderving kost ons land vijftien
miljoen guldens per week.
VEEMARKTEN
De binnenlandse handel volgt de
oorlogsverrichtingen op de voet. Er
zijn al meer dan vijftienhonderd be
drijven besmet: bijna duizend in
Brabant, bijna tweehonderd in Lim
burg, ongeveer tweehonderdvijfen
twintig in Gelderland een zestig ge
vallen in Utrecht en Drente. Ruim
100.000 varkens en meer dan elfhon
derd runderen zijn in de destructie
bedrijven tot diermeel en technisch
vet verwerkt
De varkensmark ten in het gehele
land worden geschorst. De varkens
markt dreigt ineen te gtorten. Huis
vrouwen profiteren van lagere prij
zen voor varkensvlees. De slagers
kondigden de prijsdaling met koeie-
letters aan. Op de markt ontstaat
een zenuwachtige stemming. Als
eerste maatregel om de rust te ver
zekeren besluit men voorlopig maxi
maal dertigduizend geslachte var
kens in te vriezen.
Intussen bestrijdt men de onzicht
bare vijand intensief. De boeren
krijgen hun vergoeding 100 pro
cent voor de zieke dieren, wie laat
enten, ontvangt subsidie. l')e veeart
sen hebben voor de massale entingen
een goedkoop tarief vastgesteld: 6.-
cn 1,35 per vaccinatie.
Maar de boeren die door mond- en
klauwzeer worden getroffen, worden
er niet beter op.
Over de vergoeding hebben wij
geen klagen, zeggen de getroffen
boeren. Maar je bent een poosje uit
het bedrijf. Veertien dagen lang mag
je geen varkens houden. De mensen
komen steeds terug om de boel te
ontsmetten. Al die tijd lig Je werke
loos en staan je varkensverdiensten
stil.
BELANG
Meer dan vijftienhonderd boeren
kunnen dat zeggen. En wie weet
hoeveel er nog zullen volgen. De ge
vallen in Drente hoopt men tijdig te
kunnen isoleren. Maar niemand kan
voorzeggen dat het hierbij zal blij
ven. Men vecht tegen een even on
zichtbare als onberekenbare vijand
met grootscheepse afslachtingen
en tienduizenden inentingen en in
natronloog gedrenkte lappen voor de
staldeuren. Voor de nationale econo
mie is het van groot belang dat de
buurlanden hun grenzen weer ope
nen. Maar daarvoor moeten de zwar
te gebieden weer tot witte kunnen
worden verklaard.
En dat varkentje lijkt niet gemak
kelijk te wassen.
ADDERTJE ONDER HET GRAS
Nemen de 115 getroffen Venray*
varkenshouders, die tot vorige
week liefst 11.537 varkens uit hun
bedrUven zagen verdwijnen, dit
alle* nog, omdat bet nu eenmaal
niet anders kan en het in 's land»
belang nodig en noodzakelijk is,
een ding vinden ir onbegrijpelijk.
En dat is dat terwijl zij ais slacht
offers van het eerste uur de inen-
tingskosten zelf moeten betalen, nu
er bepaalde plaatsen zijn aange
wezen als Merel, Helden. Kewsel
en Deurne (om in deze eonlrrlen
te blijven) waar de varkenshou
ders volledig hun inentingen te
rugbetaald krijgen. Zelfs met te
rugwerkende kracht Men vindt
dit onbillijk en onredriUk en men
vraagt zich in Iandbouwerskringrn
o.i. terecht af, met welk recht de
minister de varkeashouder* In die
plaatsen meer rechten geeft, dan
bijv. in Venray, Horst en Seve-
num. ZU staan op het standpunt
dat degenen, die vrijwillig hun
varkens hebben laten enten en
daarmede het hunne gedaan heb
ben om hun bedrijf te vrijwaren
van deie verschrikkelijke ziekte,
net zoveel rechten hebben als wel
ke andere varkenshouder ook. ze
ker meer nog als er daaronder
zUn, die gedwongen werden te
enten.
Men kijkt met belangstelling wat
de Boerenorganixaties in deze zul
len doen en of deze dit onrecht
zullen laten bestaan. Want onrecht
is het en blijft het. Daar zi|n alle
betrokkenen bi) de bestrijding van
deze ziekte wel van overtuigd.
Het enigste lichtpuntje in deze
hele geschiedenis is. dat op het mo
ment. dat wij dit schrijven, geen
nieuwe gevallen gemeld zijn sinds
enkele dagen. Maar in Horst on Se-
venum waar men ook al enkele da
gen vrij was, zijn nieuwe gevallen
gemeld en dat doet weer het ern
stigste vrezen.
6CUOOL8TRAAT VENRAY