Ontwikkelingsplan jWc (ampS OPEL de betrouwbare ATEBE GARAGE Politierechter in Wanssm ;rxw.; Ml' «MM. VRIJDAG 2 JULI 1965 No. 26 ZES EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N T VENRAY WRFIfRT AH VOOR VFNRAY FN DMSTRFKFN ADVERTENTIEPRIJS 81/. rt. p mm. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 Efl-flvDLHU V UUI\ V ErillxH. I Ui" V-flYlO 1 I\PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (bulten Venray 2. De- provincie Noord-Brabant heeft een ruimtelijk ontwikkelingsplan .Het is interessant op een tentoon- gepubliceerd. Het is opgenomen in een tweedelig boekwerk, dat stelling als die in Wanssum, waar onder de naam „Welvaartsbalans" vorige week is gepubliceerd. Gussen Wie en Gerard Kruijsen res- Venray, dat als een speerpunt van de Maas af, datzelfde Noord- pectievelijk schilderijen, beeldhouw- Brabant binnendringt en zowel in het Noorden als in het Westen werken en foto's exposeren, zijn oor grenst aan Brabant, heeft natuurlijk de nodige belangstelling voor te luisteren te leggen. Niet op de dit ruimtelijk ontwikkelingsplan voor deze nabuur-provincie, dat [eerste plaats naar de opening-spee- groenHaar fantasie is aan het vraagd, wat het dan wel voorstelt. „Ik weet het nietzegt ze, maar ik vind de kleuren mooi, de combinatie van een en anderhet is als een wei vol met bloemen en een richtlijn vormt voor de komende decennia. Daarnaast komen in dit plan bepaalde conclusies vcor, die ook voor deze kant van de Brabantse grens belangrijk zijn. Zien we om met dit laatste punt maar te beginnen b.v. eens naar de Brabantse landbouw. Van de 100 werkende Brabanders, behoren er nu nog 10 tot de agrarische sector. Over 25 jaar zullen er dat van elke hon derd maar 4 meer zijn. Aldus de verwachtingen neergelegd in de „Welvaartsbalans". In het jaar 1947 waren van de hon derd werkende Brabanders er nog 24 in de landbouw werkzaam. In abso lute cijfers zijn in de dertien jaar tussen 1947 en 1960 in totaal 24.000 mannen uit de Brabantse landbouw vertrokken. In Oost-Brabant waren dat overwegend boerenzoons die een ander beroep zochten; in West-Bra bant waren het vooral de landarbei ders. Het aantal bedrijfshoofden (zelfstandige boeren dus) daalde in dezelfde periode met 9 pet. en het aant&l landbouwbedrijven ging slechts zeer weinig achteruit. Ondanks de sterke afvloeiing van arbeidskrachten uit de landbouw, kwam er nauwelijks een vergroting van bedrijf soppervlakte tot stand. De vergroting van het gemengde bedrijf op zandgronden bedroeg gemiddeld slechts 1,2 hectare. Het gemengde be drijf zou in de huidige omstandighe den een oppervlakte van 18 ha. moe ten hebben. Dat vele gemengde be drijven zich met een veel kleinere oppervlakte weten te handhaven, is een gevolg van een ,„bedrijfsvergro- ting" in andere zin, namelijk door intensiveren, specialiseren en ont- mengen. In de tien jaren tussen 1950 en I960 nam de veestapel in Noord- Brabant sterk toe. In 1950 was 12 procent van de gehele Nederlandse "ï'U-ÏU v oC-Pi «XïuKtie aikl/htfixg UU JDld- *"bant; tien jaar later was dat 15 pet. In dezelfde periode heeft EjQord- Brabant zijn aandeel in de Neder landse varkensstapel met 7 procent vergroot en zijn deel in de pluimvee- produktie met 9 procent. De bedrijfsvoering is totaal anders aan het worden ten gevolge van me chanisatie, betere samenwerkings vormen. Het aantal tractoren is sinds 1950 vervijfvoudigd en er zijn ruim vijfentwintig keer zoveel melkmachi nes als toen. Het gezinsbedrijf groeit naar een éénmansbedrijf met alle nadelen vandien. Dank zij de tech niek kan één man op de akkerbouw bedrijven in het Westbrabantse zee kleigebied nu 15 tot 20 ha bewerken (in 1950 slechts 8.5 ha). De brutopro- duktie per man is enorm gestegen. Verregaande produktiviteitsverho- ging vergt echter reusachtige inves teringen, die alleen op grotere opper vlakten rendabel gemaakt kunnen worden. In 1950 bedroeg de begin-investe- ring per arbeidskracht 30.000 gulden. In 1960 was ze gestegen tot 75.000 gulden en thans wordt ze geschat op minstens 100.000 gulden. (Deze cijfers gelden voor een bedrijf van 10 ha met 1.3 arbeidskracht). DALING NODIG Kleine bedrijven zullen zich eco nomisch kunnen handhaven, mits de onderneming slechts op één of twee veredelingstakken (b.v. varkens en kippen) is gebouwd. Daar het aantal landbouwbedrijven met een opper vlakte van minder dan 12 ha nog zeer groot is en de nauwelijks begon nen ontmenging slechts voor een deel van de landbouwbedrijven een oplossing kan bieden, mag een ver der afnemen van het aantal land bouwbedrijven worden verwacht. De afneming wordt door de samenstel lers van de welvaartsbalans ook noodzakelijk geacht. HERSTRUCTURERING De ontwikeling van de moderne landbouw is niet mogelijk zonder een herstructurering van grote delen van landbouwgebieden en modernisering van de bedrijfsgebouwen. De helft van die bedrijfsgebouwen in Noord- Brabant is meer dan een halve eeuw oud. Voor de herstructurering van landbouwgebieden is ruilverkaveling van belang. De oude ruilverkaveling is geevolueerd tot een instrument dat niet alleen de processen binnen de landbouw versnelt, maar dat bijvoor beeld de nadelen van waterstaats werken (zoals aanleg van grote ver keerswegen) ondervangt. Eind 1964 was voor ruim twee-derde van het Brabantse cultuurland ruilverkave ling aangevraagd. Daarvan 82.000 ha in uitvoering en 80.000 ha in voor bereiding. TUINBOUW De tuinbouw —in Brabant veelal uitgeoefend als een vorm van spe cialisatie op het gemengde bedrijf neemt sterk toe. De oppervlakte tuinbouw groeide sinds 1950 met 35 procent en vertegenwoordigt nu 13,5 procent van het Nederlands areaal. Gezien de ligging van de provincie tussen de grote stedelijke conurbaties biedt deze bedrijfstak goede perspec tieven. Men beoefent nu voorname lijk de vollegrondsteelten. Een uit breiding van de glascultuur (nu: 176 ha., 3 procent van Nederland) is ge wenst. Een knelpunt bij de verdere ont wikkeling van de tuinbouw in Noord Brabant is de decentralisatie. De tuinbouw wordt in Noord-Brabant in het algemeen verspreid beoefend. Concentraties zijn er in West-Bra bant, de Langstraat, Helenaveen, So meren en Asten. Maar door de veel heid van produkten en produktie- methoden kunnen van de bestaande concentraties niet alle vruchten ge plukt worden. Ontwikkeling van tuinbouwbedrijven zelf en voor de toeleveringsbedrijven van belang. Noodzakelijk is ook een verdere concentratie van veilingen. Een an der knelpunt vormen de cultuur technische omstandigheden. Deze la ten veel te wensen over. Vooral is een toevoer van goed water en een goede ontwatering niet te ontberen. STROOMVERSNELLING De „Welvaartsbalans" concludeert dat de Noordbrabantse landbouw zich sterker heeft ontwikkeld dan in het welvaartsplan 1950 werd voor zien. De in de landbouw o tS lyi'iut „siiuuim ficiViVi de komende jaren voortzetten. Voor de vooruitzichten van de (moderne en aangepaste) landbouw n Noord-Bra bant is de „Welvaartsbalans" niet pessimistisch. De aanwezigheid van grote gave landelijke gebieden, waar in de verschillende agrarische be- drijfstypen tot volledige ontplooiing kunnen komen is noodzakelijk. VERSTEDELIJKING Dit zal dan de reden zijn, waarom men vooral in Oost-Brabant onge veer langs de lijn Uden-Gemert- Deurne blijvende landelijke gebieden geprojecteerd heeft, die de versnip pering van landbouw en recreatie- gronden moeten tegengaan. Met uit zondering van de plaatsen Cuyck en Boxmeer, die nog enige „groei-ruim- te" geschonken kregen in dit gebied, is de rest voor land- en tuinbouw gereserveerd. Venray is zodoende ten noorden en ten westen als het ware ingekapseld. Uit dit rapport blijkt verder nog dat men bij de industrialisatie verder wil gaan dan uitsluitend gemeente lijke indusrieterreinen. Men wil re gionale industrieterreinen aan gaan leggen, maar waar en hoe groot die zullen worden, hoe ze zullen worden ingericht en wanneer, moet nog be studeerd worden. Men gaat zelfs nog verder o.m. de aanleg van super-regionale indus trieterreinen wordt op twee of drie plaatsen in deze provincie overwo gen o.a. bij Bergen op Zoom, om zo te komen tot verbreding van het na tionale zeehavenfront. Verder een nabij Zevenbergen en Moerdijk om hier de Maas-monding produktiever te maken. En tenslotte bij EindhovenHelmond. Men mag zich afvragen of de aan leg van dit laatste terrein niet van invloed zal zijn op de Limburgse plannen t.a.v. de industrialisatie van Midden-Limburg. Vreemd is dat in dit verband een doortrekking van verschillende ka nalen van West naar Oost-Brabant niet aan de orde komt, waarbij in- dustreën in Etten, Breda, Tilburg, Eindhoven en Helmond belangen kunnen hebben. Trouwens bij het doorworstelen ches, waarin gesproken wordt over de moderne kunst en de waarde daarvan in het dagelijkse leven, maar naar de op- en aanmerkingen van de doodgewone bezoekers, die uit nieuwsgierigheid naar wat een Burgemeester Dittrich en zijn men sen nu weer in Wanssum klaar ge spookt hebben, een kijkje komen ne men. Het werk van Gerard Kruijsen her kent men. Er zijn foto's van eigen dorp en streek en men knikt goed keurend als men vertrouwde plek jes, door de fotograaf in pracht zwart-wit opnamen gevangen, terug ziet. In de foto van Doortje Dapper werk gezet door het geëxposeerde en zij ontdekte tussen dat onbegrijpe lijke opeens „ergens" de bedoeling van de kunstenaar. Zijn spel van ^kleuren en lijnen daar op dat doek voor haar heeft voor haar zin en be tekenis gekregen. Het is de jeugd, die het minste moeite heeft met dit abstracte. Maar voor de ouderen, gewend nog aan duidelijk herkenbare gipsen H. Hart beelden en schilderijen met schapen, landschappen en harde blomeen, valt het kennelijk niet mee. Er zijn er die, gelukkig, drie-, viermaal terug komen om de zin te leren begrijpen. Ze vragen Gussen Wie om nader met de pindakaas nog om haar tekst en uitleg, maar die kan moei- mond, herkent men eigen kinderen of kleinkinderen en foto's van de aardgas-leiding-leggende Perzen roe pen onwillekeurig de rovers uit de sprookjes van duizend-en-een-nacht weer te voorsrhijn. Via zijn hard uitgedrukte bedrijfs- foto's van beton en^hout, van beton ijzer en betonelementen wordt de overgang gevormd naar het meer ab stracte werk, waar de fotograaf ge speeld heeft met wat kristallen. Hier wordt de herkenning moeilijker en moet eigen fantasie aan het werk komen. Het is op zijn beurt weer in een inleiding op het werk, de schil derijen en beeldhouwwerken van, Gussen Wie, die, geheel abstract, voor de .gewone" man toch dikwijls raadsels oproept. „Zo kan ik 't ookzei een oudere man achter ons „Daar heeft ie maar wat verf op gesmeerdwas het commentaar van nummer twee. „Wat zijn nu toch wel sprie* zich af voor het zo genoemde schil derij. „Hij had zich beter Gussen Wat kunnen noemenmerkte een vol gende op, onbegrijpend kijkend naar een schilderij met de voor hem on begrijpelijke naam „maskerbloem". De meesten zeggen niets. Ze kijken naar de schilderijen en naar de beeldhouwwerken met wat paniek in hun ogen en men leest vaj^hun ge zichten de bange vraag of zij nu de enigen zijn, die niet begrijpen. Een juffrouw, die durft te zeggen, dat ze een schilderij mooi vindt, wordt haastig door haar buurman ge lijk anders doen dan wijzen naar schilderij of beeld. Dat moet voor zichzelf spreken. Neen, het valt niet mee, zo'n ten- jonstelling te bekijken. De meesten unnen zich daarvoor niet de tijd och de rust. Ze zijn gewend aan het concrete, waarvan de herkenning geen moeite kost en staan nu voor bewerkte steen en hout. voor schil derijen vol kleuren, waarvan de zin niet duidelijk is. Het zijn er niet veel die pogen toch de zin te vatten, iets eigens te ontdekken in vorm en kleur, die Gussen Wie hen daar voorscho telt. Geldt hetzelfde ook niet zij het dan in mindere mate voor de ge dichten die Rein van de Wetering in de catalogus van deze tentoonstelling en op de tentoonstelling zelf brengt? Ook hier zijn platgereden paden ver laten en moet de lezer de bedoeling van de dichter zien te achterhalen uit de korte zinnen, die hij schreef, schijnbaar zonder verband en moei lijk' U begrijpen. Tgr,«sser.-JjfioTltïx/ïg Wq 'fijgd A1ju ei JKFtwnTikar jjunue, Mmssum zijn bézoekers voor grote opgaven. Men mag zich afvragen of het niet beter geweest zou zijn via meerdere tentoonstellingen de ab stracte kunst, zoals o.a. Gussen Wie die brengt, voor te bereiden. Dat i: niet gebeurd en dat is er mede oor zaak van dat het geëzposeerde voor verschillenden een gesloten boek zal blijven. Van de andere kant mag men Wanssum prijzen dat ze het aange durfd heeft een dergelijke tentoon stelling te grengen, die voor andere mensen een kennismaking en een herkenning brengt, die hen rijker maakt. Zij is nog geopend tot 18 juli a.s. vertellen, dat dit ongeluk veroor zaakt was door het feit dat hij door een tegenligger verblind was. Het hele politie-apparaat kwam dus in beweging om die onverlaat te ach terhalen. Maar tenslotte ontdekte men, dat het hele verhaal uit de duim gezogen was om niet het scha debedrag te hoeven te betalen. Dat moet hij nu wel, terwijl hij daar naast nog eens 100,boete kreeg en zijn rijbewijs 6 maanden voor waardelijk kwijt raakte. Het Bestuur van SVV moest ook op het matje komen, omdat ze eep lid geroyeerd had met het jenden van een brief.., waarin hét betref fende lid beschuldigd werd van we derrechtelijke toeëigening van kon- tributiekaarten, het bewegen van de vrouw van de kontributie-ophaler de kaarten af te geven. Het betrokken lid voelde zich door deze aantijgin gen in zijn eer aangetast en nu had de politierechter te oordelen. In de zinsnede als zou er pressie op ge noemde vrouw zijn uitgeoefend kon de politierechter in tegenstelling tot de klager geen belediging zien. De vraag was of het SVV bestuur onder wederrechtelijke toeëigening diefstal had verstaan, zoals de jurist dat doet, of iets anders. Het bestuur verklaarde dat zij met deze uitdruk king niets anders bedoeld had dan een ontevreden lid te wijzen op een onbehoorlijk gedrag en toen was de zaak al rond. De politierechter kon achter deze bedoeling ook geen bele diging zien en sprak derhalve het be stuur vrij. Een kruidenierszoon uit Horst was op een avond met zijn wagen een brommer gepasseerd en had wat ha ren rammelen. Hij stopte, keek ach teruit, maar ontdekte niets. Toch had hij de brommer geraakt en de be stuurder hiervan belandde in het zie kenhuis. Thuis gekomen vertelde hij zijn belevenis, waarop zijn vader met de jongen terugreed en weer ging kijken op de plaats des onheils. Intussen was de bromfietsbestuur der door buurtbewoners gevonden en naar het ziekenhuis gebracht, zodat toen vader en zoon aankwamen er niets meer te zien was. Een paar da gen later las de vader in de krant, dat op die betreffende plaats een on geluk gebeurd was, doch dat de aan rijder doorgereden was. Hij bracht brommer nog steeds last heeft van het ongeluk. Hij noemde de handel wijze onmenselijk, iets wat door de advocaat van de verdachte bestre den werd. maar het werden uitein delijk toch 150,— boete en hij is zijn rijbewijs twee maanden defini tief kwijt en houdt dan nog 4 maan den voorwaardelijk over. Een mijnwerker en een wegenbou wer hebben met vastelavond danig ruzie gemaakt. De mijnwerker sloeg de wegenbouwer voor pampus, maar wie nu met het feest begonnen was kon ondanks zeden en getuigen niet behoorlijk worden vastgesteld. De mijnwerker, die de hardste klappen had uitgedeeld, kreeg 50, boete en 14 dagen voorwaardelijk. De wegenbouwer 50,En buiten op de gang begon de ruzie al weer van voren af aan. Maar daar hogen we dan nog wel van. Dat men zo maar geen telefoon paal om kan rijden en dan verdwij nen weet schijnbaar nog niet ieder een. Op deze zitting mocht een „niet- weter" die wetenschap dan kopen met een boete van 60, Dekbewijzen dienen om de leeftijd van een bepaald dier te kunnen vaststellen en gaat men aan zo'n dekbewijs zitten knoeien, dan knoeit men met de leeftijd en gaat het be denkelijk naar oplichting ruiken. Dat ook de politierechter hiervan niet gediend is ondervond een Sevenumse veehandelaar die prompt 50,- boe te kreeg. De mijnheer uit Siebengewald, die met een grote vaart over de Rijks weg door Bergen reed, had pech dat een politieagent zijn vaart contro leerde. Toen hij later nog een paar paaltjes overhoop reed, toen was hij helemaal zuur, wat ook de Officier nog eens onderstreepte, want hij kreeg 150,boete voor zijn te hard rijden, 100,voor het omrijden van de paaltjes en is zijn rijbewijs liefst 8 maanden kwijt om tot rust te ko men. Tenslotte was er nog de man uit Well, die toen de deurwaarder ambtshalve bij hem op bezoek kwam maar een stuk hout greep en de deurwaarder afroste. Het werd 100 boete en de politierechter luisterde van deze overigens goed gedetail leerde plannen krijgt men „ergens" de indruk dat de Limburgse kant letterlijk en figuurlijk in het ver geetboek is geraakt. Er wordt over de weg Leende Weert geschreven, maar over de doortrekking van b.v. de Midden- Peelweg over de Maas nabij Oss zwijgt men in alle talen. Men kon- stateert alleen dat er tot 1980 4 of 5 bruggen bij moeten komen. En daar zal dan hopelijk ook iets voor deze weg aan gedaan worden. Of gelooft men met de aanleg van de E3 weg genoeg te hebben om als centraal middelpunt te kunnen die nen in het komende EEG-verband. Wij voor ons hadden speciaal de ver bindingen van Brabant met Duits land gaarne breder toegelicht gezien, maar noch het „brabants kanaal" noch andere wegen worden ver noemd. SAMENWERKING We hebben ook door dit lijvige rapport niet behaald de indruk gekregen dat Limburg en Brabant een voorbeeld zijn van samenwer king in het steeds inniger samen werkende Europa. Misschien zit bij ons de schrik om een Overloonse- weg en een Deurneseweg te diep en kijken we wat zwart, maar een wel vaartsbalans op te stellen, zonder daarbij de naburen te betrekken lijkt ons nog altijd een hachelijke zaak. Dat ze bij het opstellen er wel bij betrokken zijn hebben wij nog niet kunnen ontdekken Oude Oostrumseweg Venray Tel. 2288 toont U iets beters in uurwerken Mr. Uiterwaal, de Officier van Justitie, moet iedere zitting van de politierechter opnieuw waarschuwen voor het feit dat in het arrondisse ment Roermond nog altijd de fnees- te verbalen gemaakt worden in ons dierbaar vaderland voor „dronken- chaufferen". Een Gennepenaar, die dronken in een wagen zat, een onge luk maakte en toen ook nog door reed, kreeg dan ook prompt 2 weken tegen zich, is 6 maanden zijn rijbe wijs kwijt waar dan nog eens 6 maanden extra voorwaardelijk bij komen. Trouwens ook J. uit Venray, die met een brommer zodanig over de weg zwalkte, dat hij ook tegen een geparkeerde wagen opbotste, hoorde 100,tegen zich eisen en mag drie maanden niet op een brommer rij den. Een Turk die bij Grubbenvorst stukken gemaakt had, ook al omdat hij niet nuchter in de wagen zat mag twee weken naar Roermond en mag 1 jaar geen auto meer besturen. De verbaaltjes liegen er dus niet om Maar er waren ook andere zaken. De Venraynaar, die een wagen ge huurd had en daarmede nabij Horst in een sloot beland was, dacht er slim aan te doen om bij le politie te die er verbaal van opmaakte. De Of ficier nam deze zaak nogal hoog, te meer waar de bestuurder van de FEEST IN YSSELSTEYN FANFARE KREEG NIEUWE INSTRUMENTEN Het was niet druk, zaterdagavond in het Gemeenschapshuis van Ys- selsteyn, ondanks het feit dat Pas toor Janssen daar maar even 13.000 kon overreiken aan de voorzitter van de Ysselsteynse fanfare in de 'vorm van nieuwe instrumenten voor al de leden van De Peelklank. Desondanks is het een prachtig ge beuren geworden. Een gebeuren, dat, zoals de heer Ruyten in zijn geluk wens namens de Kon. Harmonie Euterpe zei, een mijlpaal was in de Ysselsteynse geschiedenis, een mijl paal ook van gemeenschapszin, waar menig andere en grotere plaats ja loers op zou zijn. Hij vroeg zich zelfs af of men niet een van de oude in strumenten moest gebruiken om een monumentje van te maken, dat de herinnering levendig zou houden aan de gulheid en de steun, de plaatse lijke fanfare gegeven. De feestavond was begonnen met een concert van de fanfare o.l.v. de dirigent Konijnenburg op de oude in strumenten. Een concert, dat aan de lichte kant was gehouden en hoofd zakelijk uit marsen bestond. De dirigent sprak een dankwoord en vertelde nog eens hoe bitter hard de vervanging van de instrumenten nodig- was. Hij hoopte en vertrouwde dat de leden van de fanfare hun dankbaarheid jegens hun gulle plaatsgenoten zouden tonen door mei eens naar aijxi vernaai uai uj- dens het deurwaardelijke bezoek zijn portefeuille verdwenen was met liefst 2480,—. goed te repeteren op de nieuwe in strumenten, zodat bij het concours in het najaar een goed resultaat be haald zou kunnen worden. Pastoor Janssen was trpts op de bereikte resultaten. Trots op de ge meenschapszin, die hieruit bleek. En dat in een tijd, dat vele verenigingen door gebrek aan belangstelling en steun 'n kommervol bestaan leidden. Hij memoreerde hoe men een half jaar geleden met het aktie-comité is begonnen en hoe bij de eerste rondgang langs de Ysselsteynse wo ningen het enorme bedrag van 9000 werd gehaald. Naast schenkingen van verschillende Ysselsteynse ver enigingen wees hij ook dankbaar op de vele giften van buiten Ysselsteyn, die tenslotte alles bij elkaar de kapi tale som van 13.000,had opgele verd. Zijn dankwoord aan" de gulle gevers, maar ook aan de mensen van het aktiecomité wérd onderstreept door een hartelijk applaus. Dan was de beurt aan Burgemees ter Mr. Custers, die in gezelschap van zijn echtgenote en de wethou ders van Dijck en Schols ook hier acte de presence gaf. Ook hij felici teerde de Ysselsteynse gemeenschap met dit prachtige resultaat, dat niet alleen financieel een succes was, maar nog eens nadrukkelijk aantoon de. waarin een kleine plaats groot kan zijn. Hij hoopte dat diezelfde eensgezindheid en samenwerking ook gevonden zou worden, als men bin nenkort plannen gaat maken voor nieuwe sportterreinen e.d. in dit kerkdorp. Met een gelukwens voor ieder afzonderlijk overhandigde hij de leden van de Peelklank de nieu we instrumenten. Voorzitter Jenniskens was de laat ste spreker en wat kon hij meer doen dan alle inwoners van Ysselsteyn en alle gevers van buiten dit kerkdorp hartelijk danken voor dit unieke ge schenk, dat zulk een zware verplich tingen oplegt aan de leden van De Peelklank. Met het geld heeft men de Yssel steynse fanfare het vertrouwen ge geven en hij horpte dat dit niet be schaamd zou worden. Dan trad op het toneel de fanfare aan met de nieuwe instrumenten, terwijl het tamboercorps de con coursnummers ten gehore bracht, waarmede het nog onlangs op het te Liessel gehouden concours zoveel succes geoogst heeft. En dat was het einde van het officiële gedeelte. Ter wijl de nieuwe instrumenten netjes in de eveneens nieuwe foudraals werden opgeborgen be/ion de dans muziek. En nam het bestuur nog gauw de kans waar om met Burge meester Custers nog even na te kaar ten over de nog ontbrekende 1.000 waarvoor een subsidie is aange vraagd bij het Anjerfonds en bij de gemeente.

Peel en Maas | 1965 | | pagina 1