een mooi gazon MATTHXUS PASSION Suikerbieten natuubiifk uoob schoenen naat AliaGflS-Kosman Qbotestcaat 6 Politierechter mode pasvorm kwaliteit Rijschool JAN JANSEN Ja. MARTENS VRIJDAG 9 APRIL 1965 No. 14 ZES EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPPffRIAFl VOOR VP\RAY RN OM^TRRïfRN ADVERTENTIEPRIJS 8l/t ct. p. mm. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 ff V V W1UO 1 1\ U1VU11 PRIJS PER KWARTAAL 1.75 (buiten Venray 2.—) Het zal dit jaar voor het eerst zijn, dat Venray zich mag scharen in de rij van steden, waar de Matthaus- passion van Johann Sebastian Bach zal worden uitgevoerd. In steden als Venlo, Maastricht, Amsterdam, Hulst, Naarden enz. is een dergelijke uitvoering een jaarlijks terugkerend evenement in de passietijd. Het is te hopen, dat de ervaringen, die men dit jaar in Venray op zal doen bij deze eerste utvoering van dien aard zullen zijn, dat wij ook kunnen gaan praten over een jaarlijks terugkeren de gebeurtenis! Binnenkort zijn wij een prachtig cultureel centrum rijk. Nu heeft de uitvoering plaats in de Paterskerk. Ook Bach zelf dirigeer de zijn eerste uitvoering van zijn Matthaus-passion in een kerk. Er zijn natuurlijk enkele bijzonde re voorzieningen te treffen. Men kan nu eenmaal een kerk niet op een zelfde manier betreden als een or kestzaal, schouwburg of theater. Er is geen loge, parterre of stalles. Men kan ook geen plaatsen bespreken. Het is eigenlijk zo, dat ieder zorgt op tijd te zijn. zonder een Venray's kwartiertje en dan zijn of haarplaats opzoekt, die hem of haar het beste lijk. Het is helemaal niet zo vreemd, als U een kussentje meeneemt naar de kerk. Want weet U de M.P". duurt ongeveer drie en een half uur. En de kerkbanken zijn nu eenmaal niet gemaakt om er zo'n lange tijd in te zitten. Een kussentje in de rug kan het verblijf aangenamer ma ken. Stelt U zich eens voor, dat U in het gelukkige bezit bent gekomen van een toegangskaart (drie gulden, in andere steden is het veel duur der), U zorgt dan om b.v. om kwart voor zeven op maandag 12 april in de Paterskerk te zijn. Op uw en treebiljet vindt u de namen van de verschillende uitvoerenden en solis ten. Het is voor U prettig als U weet, wie de uitvoerenden zijn: Het Lim burgs Symphonie-orkest, de Venlose Oratoriumvereniging en de Zanger tjes van St. Frans. Bovendien een keur van solisten, te weten: Gerda Pons, sopraan; Mariëtte Dierckx, alt; Sylvain Deruwe, tenor; Leo Kete laars, bas; Sybert van Keeken, bas- aria's; Jaap Spigt, clavecimbel; Mar- tien Kooien, orgel. Hoort U dadelijk een tenor, dan kunt U even kijken wie die tenor eigenlijk is. Het geheel staat onder leiding van Wieke Jordans. Heel raadzaam is het om een tekst boekje bij zich te hebben. Wie vo rige jaren een M.P. heeft meege maakt zal er wellicht nog een heb ben. Bij de kerk zal ook gelegen heid bestaan een dergelijk boekje te kopen. U heeft beslist nog even tijd om dit tekstboekje door te kijken. Het zal U dan opvallen dat het bij belverhaal telkens onderbroken wordt door toepasselijke koralen en bespiegelende aria's op'profane teks ten. Deze profane teksten schreef een zekere Picander, schuilnaam voor een postbode uit Leipzig, die zeer goed met Bach kon samenwer ken. Om zeven uur precies worden de kerkdeuren gesloten. Iedereen moet dan zijn plaats gevonden hebben. Als de dirigent zijn dirigeer-gestoel- te betreedt, gaat iedereen staan. In een schouwburg applaudiseert men. In een kerk doet men dit natuurlijk niet. Na een kort voorspel van het or kest begint dan onmiddellijk het grootse openingskoor: „Komt ihr Töchter helft mir klagen". Dit begin- koor is een gezang van twee koren, aanvankelijk in de trant van vraag en antwoord, waartussen zich nog een derde groep (jongenskoor) mengt met het koraal: „O Lam Gottes un- schuldig". Direct na dit koor geeft de Evangelist (Sylvain Deruwe) de dramatische expositie: „Ihr wisset, dass nach zweien Tagen Ostern wird, und des MenschenSohn wird über- antwortet werden, dass er gekreuzigt werde". In uw tekstboekje kunt U deze en volgende teksten, koren, aria's vol gen. Het zou nuttig zijn volgende ja ren, indien mogelijk, van te voren een of andeer inleiding te volgen, die dan een groter begrip van dit prach tige werk zou bewerkstelligen. He den donderdagavond kan men een dergelijke uiteenzeting nog volgen in San Damiano om 8 uur. Het zou ons te ver voeren, als wij de hele Matthaus-Passion op de voet zouden volgen. De aandachtige toe hoorder zal de M.P. toch met behulp van zijn tekstboekje kunnen volgen. Let U b.v. eens op de aria van de alt (Mariëtte Dierckx) „Busz und Reu", waarin Bach ons de algemene betekenis van de aria's laat beseffen: een persoonlijk meeleven, een zich vereenzelvigen soms, van de gelo vige Bach, met het lijden van Jezus. Een grootse koraalfantasie: „O, Mensch bewein dein Sünden grosz" (elke regel begint met een als tot be zinning manende lange noot) sluit het eerste deel af. Hiei*ha is het pauze. Letten we even op het volgende: Alle aanwe zigen in de kerk is het dan toege staan zich wat te vertreden. Men kan dan naar de aula van het Gym nasium gaan (aan de overkant). De ze aula is te bereiken via het kleine poortje schuin tegenover de kerk aan de kant van de Leunseweg. Het is zelfs mogelijk wat verfrissingen te gebruiken. Deze pauze kan echter beslist niet langer duren dan een half uur. Weest U zo vriendelijk weer op tijd in de kerk uw plaatsen in te nemen. Ook bij het begin van het tweede deel worden de kerkdeu ren weer gesloten. Over dit tweede deel zou veel te zeggen zijnhelaas Als de laatste tonen van het weer galoos schone slot koor: „Wir setzen uns mit tranen nieder", weerklonken zijn, zouden we misschien weer wil len applaudiseren. U weet nu. dat dit aan het einde van de Matthaus- Passion niet de gewoonte is. Eén simpel gebaar van gaan staan is reeds voldoende. U begrijpt, dat de organisatoren van deze uitvoering veel werk verzet hebben. Dank zij de hulp van velen onder U, was het mo gelijk deze uitvoering te doen plaats vinden. Wat zou het heerlijk zijn, als vele inwoners van onze gemeenschaap de ze mooie avond zouden meemaken. Het is voor het eerst in Venray. dat een zo grote gebeurtenis plaats vindt. Koor en orkest en solisten zullen hun beste krachten geven. Trots kunnen wij zijn, dat aan deze grote manifestatie jongens uit onze eigen omgeving, uit onze eigen ge meenschap meedoen. Beloon de ijver van allen, die aan deze uitvoering meewerken of mee werkten door uw aanwezigheid. Kaarten voor deze uitvoering zijn verkrijgbaar bij de Fa. van den Munckhof, Grotestraat 28. Ook op maandagavond 12 april zullen kaar ten verkrijgbaar zijn voor de kerk. Organisatorisch zagen wij liever, dat U kaarten kocht in de voorverkoop bij Fa. van den Munckhof. W. B. ASSURANTIE en FINANCIERINGSKANTOOR KRUIJSEN - MEESTERS julianasingel 41 „ook goed en goedkoop VENRAY Tel. 1 061 (04780) voor autoverzekering" Ook nu nog concurerende autopremies. Vrijwel elk bedrag beschikbaar voor HYPOTHEEK, rente 51/ „IJs en weder dienende", zullen er deze week weer duizenden ha suikerbieten worden ingezaaid. Hoeveel? Na het dieptepunt van drie en vier jaar gelden, toen van wege de lage prijzen nauwelijks neg 50.000 ha ingezaaid werd, be reikten wij vorig jaar al weer de 80.000 ha. 1964 was goed: een hoge opbrengst, een goed gehalte en een redelijke prijs. Zal er dit jaar nóg meer uitgezaaid worden? En mag men er op rekenen, dat de suiker biet voortaan een belangrijk ge was zal blijven? WIJ DOEN HET NIET ZO SLECHT Ofschoon de prijs nog niet in Euromarktverband is vastgesteld en wij dus met een nationale richtprijs werken, zullen het ook in 1965 twee factoren zijn, die beslissen over winst en verlies^namelijk opbrengst en ge halte. Elk ogenblik kan er echter een Europese regeling afkomen en dan zullen wij maar moeten afwach ten wat ons boven het hoofd hangt. Dit schijnt onze akkerbouwers niet in het minst te deren. Vol goede moed hebben zij het land zaaiklaar gemaakt en gézaaid. Men heeft ons immers altijd verteld, dat wij in Ne derland het zo goed doen. Nu, dat klopt ook wel. Die lof mo gen wij de bouwboer niet onthouden. Het vademecum van de EEG geeft toe, dat wij gem. 43,7 ton bieten en 6,09 ton suiker van een ha halen, Italië slechts 30 en 4,9 ton en de bes te op één na, Duisland, blijft ste ken bij 35,9 en 5,08 ton. Wij winnen het dus in opbrengst. Ook in techniek trouwens: dit jaar zullen wij reeds 65°/o van ons areaal met precisiezaad en dito zaaimachi- nes inzaaien met alle voordelen daar van voor een rationele teelt: gemak kelijk op één zetten, minder werk bij de onderkruidbestrijding en een beter opkomst, groei en structuur. BIET OF RIET Dat is hetzelfde, alleen de her komst verschilt. Men kan moeilijk nagaan welk soort het goedkoopste kan worden voortgebracht. De sui kerprijs op de wereldmarkt schom melt nogal. Wel kan één ha riet in de tropen méér suiker leveren dan een ha bieten bij ons, maar ook dat zegt nog weinig. Wél kunnen wij er van uitgaan, dat wij nu beleven (de uitschakeling van alle handwerk) nog maar het begin is. Op het ogenblik zijn de Nederland se en vooral de Duitse regering nog bereid de telers de hand boven 'het hoofd te houden. Deze bescherming zal echter binnen weinige jaren verdwenen zijn. Dan zal men niet meer de grap kunnen beleven, dat listige handelaren bieten uit België naar Duitsland vervoeren omdat de prijs daar zo goed was en niemand in ernst aan suikerbietenuitvoer had gedacht. Er zal dan één EEG-prijs zijn maar bovendien zal de bescher ming tegen de nukken van de we reldmarktprijs aanzienlijk minder zijn. Met name zal dan nagegaan wor den, wat de kostprijs van suiker is op goed geleide bedrijven. Wat zijn dat? Mammoetbedrijven of kleine gemengde? Vermoedelijk geen van beide. Wij zijn nu reeds zó ver, dat twee mannen samen zeker 20 ha sui kerbieten volledig aan kunnen. Eén man kan zeker 10 ha aan, maar hij j zal dan af en toe hulp nodig hebben' van de buren of de loonwerker. Alleen bij een dergelijke rationali satie zal de biet het op kunnen ne men tegen het riet. j ONDOELMATIGE TEELTEN Men heeft 10 ha suikerbieten no dig om voorjaarswerk en oogst vol ledig te kunnen mechaniseren zon der onverantwoorde investerignen te doen, maar ofschoon wij in het noor den, in de Haarlemmermeer, de IJs- selmeerpolders en in het zuidwesten reeds bedrijven kennen met 10 ha bieten schat men, dat de 80.000 ha van vorig jaar op zijn minst van 40.000 bedrijven kwam en dat men dus gemiddeld niet meer dan twee ha bieten per bedrijf teelt. Ook in deze troosten wij ons met de gedachte, dat het elders niet veel beter i. In Duitsland teelt men nau welijks één ha per bietentelend be drijf en in België evenzo. Men ver geet echter, dat Frankrijk reeds bo ven de drie ha per bedrijf ligt. Hoe graag velen de teelt zouden willen voorbehouden aan de kleine re en middelgrote bedrijven, wij zul len er terdege rekening mee moeten houden, dat het weldra niet meer lo nend zal zijn nog kleine hoekjes te verbouwen. Het betekent niet, dat iedere boer nu 10 ha bieten moet te len. Men kan ook mechaniseren in combinatie. Een loonwerker kan wel degelijk helpen om ook kleinere stukken dan 10 ha te betelen. Maar in het algemeen zullen de grote, aan eengesloten percelen steeds sterker in het voordeel komen. Omdat Frankrijk wat dit betreft nogal mo gelijkheden bezit mogen wij dat niet uit het oog verliezen. DE VERWERKING In Nederland wordt de gehele bietenoogst verwerkt door een -twaalftal fabrieken. Men kan niet, zonder meer zeggen, dat de verwer kingskosten lager zijn naarmate de fabrieken groter zijn, al is dit wel regel. Een en ander hangt immers ook af van de ligging, de wijze van vervoer en de inrichting. Toch \ralt op, dat onze fabrieken reeds zeer veel verwerken. Hier volgen de cijfers van 1961. Nederland 3.855 ton, 12 fabrieken; België 3.300 ton, 25 fabrieken; West- Duitsland 9.385 ton, 68 fabrieken; Italië 7.045 ton, 76 fabrieken en Frankrijk 11.500 ton en 101 fabrie ken. Dit ziet er voor ons natuurlijk nog al hoopvol uit. Frankrijk is echter reeds bezig aan een plan om tot con centratie te komen en wij moeten afwachten of dat gelukt. REKENEN Vanzelfsprekend behoeft de groot ste opbrengst aan kg niet samen te vallen me de hoogste opbrengst in geld. Ook zal de hoogste mechani- satiegraad niet samen vallen met de hoogste opbrengst in kg per ha. Dit is bekend genoeg. Wij kunnen nog verder gaan. Wie een bietenareaal bezit dat hij praktisch zonder hand werk kan verzorgen en oogsten, heeft nog niet de zekerheid, dat hij de juiste investeringen heeft gedaan in verhouding tot zijn areaal en de opbrengst daarvan. We van vreemde hulp gebruik maakt, kan onder be paalde omstandigheden wel eens even voordelig uit zijn. Toch kunnen deze dingen nagere kend worden. Naast de veelheid van teelttechnische vraagstukken komen deze problemen nog aan de orde. Men moet er zin in hebben, maar wie voor zichzelf de juiste gegevens verzamelt en ze vergelijkt me die van anderen, kan op deze wijze zeer veel leren. Bij een juiste aanpak ziet het er inderdaad wel naar uit, dat de sui kerbiet ook in de toekomst een be langrijk gewas zal blijven. Onze pro- duktieomstandigheden zijn gunstig. Bezien wij de teelt in streken als Zuid-Duitsland met zijn ongelijke terreinen dan liggen wij wel wat voor. Toch zullen wij op onze hoe de moeten zijn en moeten leren re kenen. Gelukkig hebben de meeste van onze akkerbouwers deze kunst wel geleerd. Voor: G0MMA.NS KLEDING LANGSTRAAT TEL. 1281 Wie autorijden wil leren, moet het bij Jansen proberen. Overloonseweg 18 - tel. 1600 IS EEN SIERAAD VAN DE TUIN Gedurende praktische het gehele jaar kijkt men naar het gazon. Voor al in de zomermaanden is een mooi gazon een lust voor het oog. Helaas zijn er maar al te veel ga zons waaraan te weinig aandacht wordt besteed. Er zijn mensen die denken dat een gazon weinig onderhoud vraagt. De ze mening is beslist onjuist. Het te gendeel is waar, een goed gazon stelt zéér hoge eisen. Vooral de grasma chine moet veel worden gebruikt om het gras kort te houden, om de vruchtbaarheid te herstellen, dient na het maaien het gazon te worden bemest. Tegenwoordig is het bemesten en het bestrijden van onkruid in het gazon wel zeer gemakkelijk. Door gebruik te. maken, van Fisons Greenkeepèr, een mengsel van orga nische en anorganische voedings stoffen, waaraan bovendien een se lectief onkruidbestrijdingsmiddel is toegevoegd, slaat men twee vliegen in één klap. Het voordeel van dit meststoffen- mengsel is niet alleen twee hande lingen in één, maar door de organi sche delen wordt een langzamere, maar veel regelmatigere toevoer van voedingsstoffen verkregen. Door een langzame, regelmatige toevoer „drijft" men het gras niet de grond uit. Hierdoor hebben de klei ne, fijne grassoorten ook een kans te groeien en deze fijne grassoorten maken het gazon zo mooi. Het is nu heel eenvoudig om een mooi en goed gazon te krijgen, men houde dan met bovenstaande reke ning. Voor alle reparaties Schoolstraat 30 Tel. 2389 De meneer was eigenaar van een stukje bos. Een pietepeuterig stuk je weliswaar met goed 20 boompjes, maar hij was en is bos-eigenaar en dat is iets wat de meesten van ons niet kunnen zeggen. Voor deze prachtige titel betaalde hij 's jaar lijks dan 25,aan een andere me neer, die dan in zijn vrije tijd dat bosje bijhield, d.w.z. overtollige bo men kapte, kortom zorgde dat het bos een bos bleef. En dat was dan de enige lol die onze bos-eigenaar van dat stukje grond had. Want het lag ver buiten zijn woonplaats en om er een bezoek aan te brengen, loonde de moeite nietMaar ja, je bent bos- eigenaar of je bent het niet en zo nam hij de lasten van deze titel, zij het wat grommend, op zich en erger de zich over het feit dat als er eens een boompje gekapt moest worden, hij het aan de straatstenen niet kwijt kon en het zeïfs als kerstboom niet bruikbaar was, want daarvoor was dat houtsoort bepaaldelijk nog te slecht. Zo ziet men dat ook het leven van een boseigenaar beslist niet over ro zen gaat, zelfs niet over kerstbomen. En onze egienaar trof het wel bijzon der slecht want naast zijn bos woon de een kinderrijke familie, die op de eerste plaats zijn bos beschouwde als kinderspeelplaats en op de tweede plaats als de meest geschikte vuil nisbelt, die er te vinden was. De en kele keren dat de goede man zijn bos ging bewonderen, moest hij de Jant jes en de Pietjes verdrijven, die toch al armoedige boompjes verder uit kleedden en zijn weg zoeken over alle mogelijke smeerlapperij, die met gulle hand in zijn bos was neerge- strooid. Maar aangezien er geen visi tekaartje bij lag, mocht de hemel weten waar het spul vandaan kwam. En het kwartje dat hij Jantje gaf in de hoop dat die zou verraden dat zijn eigen vader die rommel daar neer gekwakt had, was boter aan de galg gesmeerd. Met het kwartje in een overigens vies, zwart handje schoot het joch er tussen-uit en bij al het verdriet om het bos. kwam ook nog het verdriet om het verlo ren kwartje. Onze bos-eigenaar prees dan ook de hemel toen het kinderrijke gezin naar elders ging verhuizen en een ouder paar de huurwoning betrok. En inderdaad, toen hij zijn kerst boom uit ging zoeken zag zo op het eerste oog er alles heel anders uit. De keten en bijbouwsels bij het buurhuis waren verdwenen en alles lag er keurig bij. Maar toen hij bij zijn bosje kwam, sprongen hem de tranen in de ogen. Want het puin van de opgeruimde rommel was net jes tussen zijn verpierde en verpie terde boompjes terecht gekomen, die hij door al dat vuilnis niet eens meer bereiken kon. Laten we eerlijk wezen, eens mens is niet van steen en dat onze bos- eigenaar het zwart voor de ogen werd, is begrijpelijk. Onbegrijpelijk is dat hij bij het buurhuis naar bin nen stormde en het verschrokken buurpaar eens even vertelde wat hij er van dacht Dat was gezien al dat puin, de Jantjes en de Pietjes en al de guldentjes, die ieder jaar waren neergeteld voor het onderhoud, niet bijster fraaie taal en mag in een net te krant als Peel en Maas niet her haald worden. En toen buurman, die net zijn kopje koffie aan het drin ken was, dit alles zo maar niet nam en dat ook zei, toen veegde onze boseigenaar zelfs dat kopje koffie van de blank geschuurde tafel. Kort om het is er een hele rel geworden en uiteindelijk speelt zich dan het laatste bedrijf af bij de politie, die niet bij machte was om de bos eigenaar te troosten, laat staan hem tot zwijgen te dwingen En dat lukte zelfs de officier niet. Want onze bos-eigenaar heeft al die jaren stilletjes zijn ellende op zitten vreten en nu de deksel van de pot was, kwam dat allemaal steeds opnieuw weer naar boven. j,Waarvoor hebben we dan poli tie?" snikte de man, maar het ant woord, dat de politie er niet is om op andermans bossen te passen, mag dan misschien wel juist zijn, maar bood hier weinig soulaas. „Moet ik dan maar alles laten wel gevallen. snikte hij vérder. Neen dat hoefde hij ook niet, maar andere mensen hoeven zich ook niet laten welgevallen, dat ze in hun eigen huis beschuldigd worden en hun eigen koffiekoppen om hun oren krijgen Het werden 25,even zoveel als het bosonderhoud voor een jaar. De man is de zaal uitgewankeld. Zijn rechtsgevoel is kapot en gerechtig heid heeft hij niet gevondenZijn schrale boompjes zijn de schrale troost die hem blijft en op het puin mag hij gaan zitten peinzen hoe zwaar het toch wel is bos-eigenaar te zijn.

Peel en Maas | 1965 | | pagina 9