Goede week beter 1 verzorgd drukwerk komt natuurlijk van van den munckhof n.v. Vergadering Sportraad NU UW KAMPEERTENT KOPEN Overtrokken sociaal patroon Jaarvergadering Invalidenbond dan GRATIS GRONDZEIL in woongedeelte van zwaar dubbel geplastificeerd, canvas - 23 modellen tenten o a. André Jamet, H.D.L., Sperwer - Alles voor camping in enorme sorteringen IN 1000 M2 GROOT BEDRIJF Vrijdags tot 21 uur, zondags van 14 tot 17 uur geopend 0ampingóport Gebr. REIJNEN telefoon 08851-1535 Alléén in GENNEP De Sportraad heeft afgelopen week een tweetal vergaderingen belegd, waarin nu eens niet de materiële voorzieningen onderwerp van ge sprek waren, maar waarin onder werpen als: de taak van verenigings bestuurder t.a.v. de jeugd en de jeugdleiders en de opvoedkundige waarde van de sport en de ideale vorming van de sport jeugd ter dis cussie werden gesteld. Het eerste onderwerp werd behan deld door de heer Rippe sr., die als docent Lichamelijke Opvoeding en de Pedagogiek M.O. stelde dat ieder bestuurslid op de eerste plaats ge zagsdrager is. Gezag, dat hem via statuten en huishoudelijke reglemen ten wordt toegekend. Maar in een sportvereniging is het noodzakelijk dat een bestuurslid de betreffende sport ook kent, of an ders technische deskundigen naast zich heeft staan, die hem kunnen ad viseren. Slechts dan kan hij zijn be stuurstaak naar behoren volbrengen- Zijn zorg hoort natuurlijk uit te gaan naar leden en aspirant-leden, maar vooral naar de jeugd, die im mers ook in de sport de toe komst heeft. Men zal dus pogen goe de jeugdleiders aan te trekken, die de leiding nemen over groepen van 1520 jongelui. Dat leiding nemen houdt in dat de grootst mogelijke correctheid in acht genomen wordt, dat er orde en regelmaat is, dat men poogt inzicht te krijgen in wat leeft onder de jeugd. Overdrijving in de sport moet voor al bij de jeugd voorkomen worden. De sport is er om de jeugdige mens te helpen, maar het moet geen hoofd zaak worden. Te sterke mentale training is even goed uit den boze als te grote gezelligheid. Dit streven van de jeugdleiders moet door het bestuur op alle moge lijke wijze gesteund worden. Zij zijn met de jeugdleiders verantwoorde lijk voor een goede sportopvoeding. Zijn inleiding, die met vele voor beelden toegelicht was, werd aan dachtig beluisterd door de vele aan wezige bestuursleden en jeugleiders (die er wel hun verbazing over uit spraken dat noch van Spio noch van Spio noch van SW iemand aanwe zig was) en over het gesprokene werd lang en breed gediscussieerd. Het tweede onderwerp kwam en kele dagen later aan de orde door de heer Kok, docent aan de Sociale Academie in Sittard, die speciaal sprak voor de jeugdleiders. Hij stelde dat de jeugdsport fei telijk de verlenging is van de vor ming, die de jeugd thuis en op school krijgt.' Natuurlijk is de vorming thuis en op school zeer belangrijk, maar men moet ook de vorming via de sport niet onderschatten. Dit laatste gebeurt nog al eens in ons land, waar dikwijls te weinig zalen en ter reinen zijn in tegenstelling tot bv. Duitsland om goede jeugdsport te beoefenen. De jeugd leert in de sport kontakten leggen, leert samen te werken, zich zelf ondergeschikt te maken om een bepaald doel te be reiken, leert gehoorzamen, leert zelf standigheid en begrip voor elkanders moeilijkheden. Dat alles moet begeleid worden en dat is de taak van de jeugdleider, die een deel van de opvoeding der jeugd op die manier in handen heeft. Hij moet begrip weten op te bren gen voor de aan hem toevertrouw den, hen leiding geven en dat valt in onze moderne tijd dikwijls niet mee, nu de jeugd zo heel anders is dan voor enkele tientallen jaren terug. Maar juist omdat de jeugdleider zelf nog een jonge mens is, zal en kan hij zich inleven in de gedachten- wereld van de jeugd en kan hij richting geven, adviezen, hulp. Ook op deze inleiding volgde een geanimeerde discussie, die tot aan sluitingstijd met veel enthousiasme gevoerd werd. ARBEIDSVERBOD 14-JARIGE JONGENS Met belangstelling hebben wij uw artikel gelezen over het voorwaarde lijk arbeidsverbod voor 14-jarige jongens. Dat wij thans hierop reage ren, is niet omdat dit artikel onjuist heden zou bevatten, maar wel menen wij dat de algemene stelling van dit stuk weinig praktische en voorlich tende waarde heeft. Zo wordt er bv. gesproken over cursussen en oplei- dignen zonder te vermelden om wel ke cursussen en opleidingen het hier gaat. Waar komt nu dit arbeidsverbod voor 14-jarigen op neer? Na 1 april j.l. is het verboden om een veertienjarige in loondienst te nemen, tenzy hiervoor ontheffing wordt verleend. Deze ontheffing kan worden gegeven indien aan de vol gende drie voorwaarden is voldaan: 1. Een medische keuring van de be trokken werknemer. 2. Een maximale werkduur van 32 uur per week. 3. Minimaal acht uur per week een vormings- of vakcursus volgen onder bedrijfstijd. Het laatste punt komt in Venray neer op: te nog een batig saldo in kas is ook. Mej. Engels werd herkozen als be stuurslid en mej. A. Janssen zal de kascommissie completeren. Besloten werd dat het jaarlijks uit stapje dit jaar naar Duitsland zou gaan en Rector Pothof, de geestelijk adviseur, wenste de afdeling geluk met een dergelijke aktiviteit. Voorzitter Bartels werd nog ge huldigd voor de wijze waarop hij. al 15 jaren lang leiding geeft aan deze afdeling, maar dan kwamen de kien- kaarten op tafel, die zorgden dat al le aanwezigen een goed slot aan de ze jaarvergadering mee naar huis konden nemen. GEEN RECHT GESCHIEDDE ZELFS DE SCHIJN VAN RECHTMATIGHEID ONTBRAK Bij Pilatus werd de tragi-komedie voortgezet. Zonder aanklacht kon bij de Romeinen geen strafproces wor den gevored. Men diende nu een klacht in van drie punten: het volk wordt opgeruid, de aangeklaagde verbiedt het betalen van belasting en beweert bovendien koning te zijn. Men zou het majesteitsschennis kun nen noemen, een buitengewoon ern stig vergrijp in de ogen van de Ro meinen. MACHT VAN DE MENIGTE Pilatus onderzocht de zaak, maar hij kon niet aan het bewijs van schuld toe komen. Hij stuurde de be schuldigde naar Herodes, omdat de ze tot diens gerechtigheid zou beho ren. Men kent de geschiedenis. Daarna stelde Pilatus een tweede maal de onschuld van de aange klaagde vast. Volkomen in strijd daarmee is zijn voorstel Jezus eerst i te laten geselen en daarna vrij te la- 1 ten. De geseling was een straf, die de Romeinen hun slaven oplegden als die zich aan een ernstig vergrijp hadden schuldig gemaakt. De Ro- 1 meinse burgers zelf waren door de wet van deze sraf gevrijwaard. Het voorstel werd door de menigte niet aanvaard. Waarschijnlijk heeft Christus deze geseling dan ook niet ondergaan, maar een andere, die met j de kruisstraf was verbonden en daar onmiddellijk aan vooraf pleegde te gaan. Een volgende poging van Pilatus om Jezus vrij te laten was het stel- len van de keus tussen Barabbas en Hem. Het was de gewoonte, met het Paasfeest een gevangene vrij te la ten naar de keuze van het volk. Hij kreeg echter geen fromeel antwoord en zich machteloos voelend tegen- 1 over het fanatisme van het gepeupel, besloot hij tot de terdoodveroorde- 1 ling. DE HANDEN GEWASSEN J Klaarblijkelijk is hij er zich van bewust geweest, daardoor mede te werken aan een gerechtelijke moord. Om de verantwoordelijkheid van zich af te schuiven waste hij de han- den, daarmee waarschijnlijk een Joods gebruik volgend. Na de gese ling sprak hij nogmaals over de on schuld van de aangeklaagde. Tenslotte volgde een nieuwe be schuldiging van de kant van de Jo den en wel op godsdienstig gebied, j nu zij bemerkten dat de politieke klacht 'het gewenste resultaat niet 1 opleverde. Er volgde weer een ver hoor en pas nadat hem was toege- roepen dat hij de zaak van de kei zer niet diende, nam de weifelende Pilatus zijn besluit. Hij zette zich op de rechterstoel en sprak op de Ro meinse wijze het vonnis uit. Aan het voltrekken van een we reldschokkende moord stond niets meer in de weg Lezen wij de cijfers van de be dragen, die thans aan een reeks van sociale en andere verzekeringen wor den uitgegeven, dan krijgen wij de indruk dat ons verzekeringswezen is voltooid. Toch moeten wij ons daarin niet vergissen. Niet alleen zijn er voor allerlei groepen van ons volk nog grote verschillen, maar er zijn daarnaast risico's waartegen nog geen enkele dam is opgeworpen. Het is met een streven naar vol strekte veiligheid als met het ver_ jaardagsverlanglijstje van 'n school kind. Al nadenkend komen er hoe langer hoe meer wensen boven. Per saldo moet de conclusie volgen dat aan het leven zelf een aantal risico's inherent is, die niet geheel door het afsluiten van verzekeringen kunnen worden gedekt. Het dragen van een risico kan een1 last zijn, het opbren gen van een bijna oneindige reeks van premies legt evenzeer een zwa re druk op het leven. Het oude kabinet bleef zich niette min inspannen om het net van so ciale voorzieningen verder af te breien. Het ontmoette daarbij niet alleen de werknemers maar ook de zelfstandigen. MEER RISICO Bij de laatsten bestaat uiteraard een minder indrukwekkende lijst van sociale voorzieningen dan bij de j eersten. Zij kennen een minder uit- J gebreide kinderbijslagregeling en zij missen een arbeidsongeschiktheids- voorziening die verplicht is. Hun J voorzieningen tegen ziekte en onge- j val zijn op vrijwillige basis gestoeld j enz. In het algemeen kan men stel len dat het zelfstandig ondernemer- schap er toe leidt dat men naast het risico van de inkomensvorming ook de verantwoordelijkheid aanvaardt voor calamiteiten in het gezin. Intussen zijn de risico's voor ziek te- en ziekenhuiskosten zo voor de hand liggend en zo groot geworden door de stijgende kosten, dat hier in elk gezin wel een verzekering voor gewenst is. Hoe liggen hier de pro blemen? Voor werknemers is er de ver plichte ziekenfondsverzekering met een premie van 5,4% van het loon tot 10.000,voor de helft te beta len door werknemers, voor de ande re helft door de werkgevers. DE HOGE PREMIE Zelfstandigen en bejaarden kun- U ziet meer, U ziet veiliger, U ziet zonder hinderlijke schit tering met een POLAROID Camps Horlogerie nen op vrijwillige basis een soort gelijke verzekering afsluiten mits hun inkomen evenmin de 10.000, overschrijdt. De premies voor deze vrijwillige verzekeringen lopen nog al uiteen al naar gelang het zieken fonds waarbij men zich wil verzeke ren. Ongeacht het inkomen moet men een vaste premie betalen, die voor een gemiddeld gezin meestal meer dan 400,per jaar bedraagt. Het is duidelijk dat gezinnen met een laag inkomen die premie nauwelijks of niet kunnen opbrengen. Minister Veldkamp heeft als eens geprobeerd een premieheffing naar inkomen in te voeren maar onze volksvertegenwoordiging voelde daar niets voor. Als de genieters van hogere inkomens immers een deel moeten betalen van de premie voor zelfstandigen, die beneden een mini- mum-grens leven, dan komen die groepen met midden-inkomens ook in financiële moeilijkheden. Een commissie, die door minister Veldkamp is bijeengebracht, moet nu uit de moeilijkheden komen. Deze commissie tobt om te beginnen met het vraagstuk van de ongelijke pre mie. Daarnaast moet zij eigenlijk antwoord geven op de vraag of er voor zelfstandigen en loontrekenden soms een volksverzekering moet worden geschapen tegen het risico van ziektekosten. WELKE GRENS? Enige rechtsgrond daarvoor is nauwelijks te vinden, zelfs niet wanneer men erkent dat iedereen thans een ziekenfondsverzekering behoort te hebben. Dan rijst immers de vraag op welke voorwaarden en tegen welke kosten moet er dekking I worden gezocht. En die kosten lo pen bij de een en de ander nogal uiteen. Er zou gezocht kunnen worden naar een beperkt verplichte verzeke ring voor genieters van inkomen be neden een bepaald bedrag, maar waar moet dan de grens liggen van dat bedrag? Het is duidelijk dat men bij de keuze van dit systeem spoedig op de gedachte komt om die inko mensgrens maar op te trekken. De kosten moeten immers worden opge bracht en als de lagere inkomens daartoe niet in staat zijn, dan draait het er weer op uit dat de middelba re en hogere inkomens he gelag weer moeten betalen. Dat gelag wordt dan voor de middelbare inkomens bijzon der hard. Het kostenprobleem van de socia le verzekering eindigt niet bij de ziekenfondsverzekering. In de maak is ook de arbeidsongeschiktheidsver zekering. Ook daarbij bestaan voor nemens om de zelfstandigen er in te trekken, zij het op andere basis dan de werknemers. Niettemin zal de premie op tafel moeten komen. NAAR 20% Daarnaast bestaan er plannen voor een verzekering voor zware genees kundige risico's. Nemen we de daar aan verbonden premieplicht en pas sant mee, dan komen wij samen met de reeds bestaande a.o.w. en a.w.w. gemakkelijk tot een premiepercenta ge van 20% van het inkomen. Voor iemand met 10.000,inkomen be tekent dit 2.000,per jaar. Telt deze zelfstandige daar zijn te betalen inkomstenbelasting en ande re verplichtingen bij, dan zal hij tot de conclusie komen dat hij alleen 'n draaglijk bestaan heeft wanneer hij van die uitkeringen kan profiteren. Het is duidelijk dat de overheid met de opbouw van sociale verbonden heid werkt aan de economische ont binding van zelfstandigen. De droom van een sluitend stelsel van sociale voorzieningen moge schoon lijken, zij vertoont bij het fi nancieel ontwaken een monsterlijk gezicht. En het zijn niet alleen de zelfstandigen die op dit terrein met schrikbeelden worden geconfron teerd. Ook de loontrekkenden zien een steeds hoger loon op papier maar minder beschikbaar inkomen in de hand. Moeten wij bij het al dan niet aanvaarden van sociale voor zieningen ons niet afvragen of in de beperking niet de hoogste wijsheid schuilt? Ofwel een halve dag per week part-time vakonderwijs op de LTS alsmede een halve dag per week de Levensschool voor werkende jongens volgen. Ofwel een hele dag per week deel nemen aan de Levensschool. Slechts in zeer bijzondere gevallen kan door het departement een be drijfsopleiding als vormingsinstituut worden beschouwd. Voor zover ons bekend is geen der bestaande be drijfsopleidingen in deze streek in de zin van deze wet erkend. Namen en adressen inzenders bekend. DEKENALE AFDELING VENRAY VAN DE De jaarvergadering van de Ned. Kath. Invalidenbond werd dinsdag gehouden in zaal In d'n Engel, na dat vooraf een avondmis voor de levende en overleden leden was op gedragen. Uit de verslagen, maar vooral ook uit het overzicht wat voorzitter Bar tels gaf, bleek dat deze afdeling niet alleen veel werk verzet, maar ook haar leden weet te binden en te helpen. De aanwezige gasten uit Horst, waar men ook een dekenale afdeling wil stichten hebben verbaasd geluis terd naar het vele wat St. Lidwina in Venray voor haar leden wist te bereiken. Maar nog is men niet tevreden. Voorzitter Bartels wees er op dat een gezellige avond natuurlijk wel leuk is en zijn nut heeft voor onderlinge kontakten, maar dat de afdeling toch liever gespreksgroepen wil gaan for meren om zodoende de invalide nog meer te emanciperen. De invalide mens heeft van nature als het ware de neiging om zich schuil te houden. Ergens voelt hij zich een soort uitgestotene. Dat moet veran deren en dat wil men proberen via de gespreksgroepen, dat probeert men ook al via de sportbeoefening o.a. door het zwemmen in Venlo. Wel vreemd is in dit verband dat de gemeente nog steeds niet de in 1963 toegezegde subsidie in het vervoer naar het Sportfondsenbad heeft uitbetaald. De sportmogelijkheden wil men nog uitbreiden door o.a. zit volleybal te gaan invoeren. Maar veel heil verwacht de heer Bartels van de komende gespreks groepen, waarin niet alleen sociale voorzieningen t.b.v. de gehandicap ten ter sprake worden gebracht, maar ook andere vraagstukken aan de orde komen, door deskundige in leiders en over allerlei moderne on derwerpen. Dit kan alleen maar de emancipatie van de invalide mens ten goede komen, die nu ook door de nieuwe Bijstandswet in een heel an dere positie is komen te verkeren dan vroeger in de Armenwet. Hij of zij heeft thans recht op hulp en de ze zal hem ook gegeven worden, al verheelde de voorzitter niet, dat in vele kleinere gemeenten de inter pretatie van de Bijstandswet nog dezelfde is als indertijd bij de Ar menwet. Een vereniging als Lidwina is bit- ter hard nodig om de wensen en ver langens van de invalide mens naar voren te brengen in onze moderne en streng georganiseerde wereld. Hij verwachtte dan ook dat zeker de jon geren lid zouden worden van deze organisatie, die b.v. voor wat Venray betreft toeziet dat bij het nieuwe zwembad rekening gehouden wordt met de invaliden en die wat het bis dom betreft, bereikt heeft dat bij de nieuwbouw van kerken ook rekening gehouden wordt met hun wensen. Zoals gezegd brachten de jaarversla gen de nodige aktiviteiten aan de dag en bleek hieruit b.v. dat de af deling gegroeid is met 5 leden, dat 8 van de 15 invalide zwemmers in tussen hun diploma al hebben, dat de Poppenaktie nog steeds loopt en zorgt voor financiële steun aan het aanschaffingsfonds en dat er tenslot Het proces tegen Christus is als strafzaak niet anders geweest dan een weerzinwekkende verdraaiing van recht en rechtspraak en het dra ma van Golgotha is een klassiek voorbeeld van een gerechtelijke moord. De veroordeling door de Ho ge Raad geschiedde tijdens een zit ting die niet rechtsgeldig was en op getuigenverklaringen die ver bezij den de waarheid bleven. Het vonnis van Pilatus uitgesproken nadat deze „rechter" zelf herhaaldelijk de onschuld van de aangeklaagde had betuigd was de laffe uitspraak van op zijn rust gestelde Romein, die het Joodse volk slechts zag als een troep onbeschaafde bijgelovigen. De zitting van de Hoge Raad had in de nacht plaats in het huis van de hogepriester. Alleen om deze re denen al voldeed het proces niet aan de eisen van de Wet. Men mocht geen zitting houden in deze woning en men mocht niet 's nachts verga deren. Geen zitting mocht beginnen vóór het morgenoffer. En bovendien mochten op deze dag geen halszaken worden berecht en wel om twee re denen. Op feestdagen en op Sabbath mochten geen rechtszittingen worden gehouden. Maar een doodvonnis mocht pas worden uitgesproken op de dag na de zitting. Men kon dus ook geen ziting houden op de dag voor een feestdag of Sabbath en de rechtszaak mocht in geen geval wor den behandeld in de nacht voor Je zus' Dood. LAWINE VAN FOUTEN Dit is dus het juridisch fundament, waarop deze comedie van het recht berustte. Een schijn van wettigheid trachtte men naderhand aan het pro ces te geven, maar ook dit mislukte schromelijk. Er werd tijdens de pro cedure zo ergerlijk geknoeid, dat één van de vele fouten in een rechts staat voldoende zou zijn geweest voor een vernietiging van het von nis. Uit de hele gang van zaken blijkt dat men besloten had de beschuldig- digde ter dood te veroordelen, al lang voor het proces een aanvang nam. De Hoge Raad zocht mensen, die tegen Jezus wilden getuigen. Maar de wet vorderde, dat in der gelijke gevallen eerst de getuigen werden gehoord, die een verklaring konden afleggen ten gunste van de beschuldigde. Men liet dat zonder meer achterwege. Getuigen, die te voren bewerkt waren, werden ge hoord, opdat men uit hun verkla ringen de aanklacht kon opmaken voor een misdaad, waar de doodstraf op stond. Het hele gebeuren ging echter te haastig en de getuigen wa ren niet goed afgericht. Bij het aan geven van de omstandigheden bij voorbeeld bleek er geen overeen stemming. De wet eiste echter minstens twee gelijkluidende verklaringen. Tenslot te had men er twee die kwamen vertellen dat Christus de Tempel had gelasterd. Maar ook in dit ge val klopte het getuigenis niet en uit het vervolg van het proces blijkt dat de rechters deze beschuldiging tenslotte niet hebben aanvaard. DWANG Na deze mislukkingen probeerde men Jezus te dwingen ondër ede een verklaring over zichzelf af te leggen. Men mocht echter niet zo handelen: volgens de wet mocht geen' aange klaagde tot een bekentenis worden gedwongen. Het vonnis dat tenslotte volgde was dus volkomen in strijd met de wet. Het werd uitgesproken zonder nader onderzoek, op een beschuldi ging, die uitsluitend werd gegrond op de verklaring van de aangeklaag de. Bovendien werd het geveld bij acclamatie, terwijl volgens de voor schriften ieder afzonderlijk zijn me ning moest uitspreken, die met de motieven door de schrijvers moest worden opgetekend. En verder mocht het vonnis niet worden uitgesproken op de dag, waarop de zaak werd be handeld. Er is wel gezegd dat een morgeii- zitting van het Sanhedrin werd ge houden om de beslissing achteraf te wettigen. Maar in dat geval bleef ook deze zitting onwettig, want er werden geen getuigen gehoord. En bovendien rekenden de Joden de dag van avond tot avond. Het vonnis bleef dus op dezelfde dag als waar op de zitting werd gehouden.

Peel en Maas | 1965 | | pagina 14