Goede
week
beter
1 verzorgd
drukwerk
komt
natuurlijk
van
van den
munckhof
n.v.
Vergadering
Sportraad
NU UW KAMPEERTENT KOPEN
Overtrokken
sociaal
patroon
Jaarvergadering
Invalidenbond
dan GRATIS GRONDZEIL in woongedeelte van zwaar
dubbel geplastificeerd, canvas - 23 modellen tenten o a.
André Jamet, H.D.L., Sperwer - Alles voor camping in
enorme sorteringen IN 1000 M2 GROOT BEDRIJF
Vrijdags tot 21 uur, zondags van 14 tot 17 uur geopend
0ampingóport Gebr. REIJNEN
telefoon 08851-1535 Alléén in GENNEP
De Sportraad heeft afgelopen week
een tweetal vergaderingen belegd,
waarin nu eens niet de materiële
voorzieningen onderwerp van ge
sprek waren, maar waarin onder
werpen als: de taak van verenigings
bestuurder t.a.v. de jeugd en de
jeugdleiders en de opvoedkundige
waarde van de sport en de ideale
vorming van de sport jeugd ter dis
cussie werden gesteld.
Het eerste onderwerp werd behan
deld door de heer Rippe sr., die als
docent Lichamelijke Opvoeding en
de Pedagogiek M.O. stelde dat ieder
bestuurslid op de eerste plaats ge
zagsdrager is. Gezag, dat hem via
statuten en huishoudelijke reglemen
ten wordt toegekend.
Maar in een sportvereniging is het
noodzakelijk dat een bestuurslid de
betreffende sport ook kent, of an
ders technische deskundigen naast
zich heeft staan, die hem kunnen ad
viseren. Slechts dan kan hij zijn be
stuurstaak naar behoren volbrengen-
Zijn zorg hoort natuurlijk uit te
gaan naar leden en aspirant-leden,
maar vooral naar de jeugd, die im
mers ook in de sport de toe
komst heeft. Men zal dus pogen goe
de jeugdleiders aan te trekken, die
de leiding nemen over groepen van
1520 jongelui. Dat leiding nemen
houdt in dat de grootst mogelijke
correctheid in acht genomen wordt,
dat er orde en regelmaat is, dat men
poogt inzicht te krijgen in wat leeft
onder de jeugd.
Overdrijving in de sport moet voor
al bij de jeugd voorkomen worden.
De sport is er om de jeugdige mens
te helpen, maar het moet geen hoofd
zaak worden. Te sterke mentale
training is even goed uit den boze
als te grote gezelligheid.
Dit streven van de jeugdleiders
moet door het bestuur op alle moge
lijke wijze gesteund worden. Zij zijn
met de jeugdleiders verantwoorde
lijk voor een goede sportopvoeding.
Zijn inleiding, die met vele voor
beelden toegelicht was, werd aan
dachtig beluisterd door de vele aan
wezige bestuursleden en jeugleiders
(die er wel hun verbazing over uit
spraken dat noch van Spio noch van
Spio noch van SW iemand aanwe
zig was) en over het gesprokene
werd lang en breed gediscussieerd.
Het tweede onderwerp kwam en
kele dagen later aan de orde door
de heer Kok, docent aan de Sociale
Academie in Sittard, die speciaal
sprak voor de jeugdleiders.
Hij stelde dat de jeugdsport fei
telijk de verlenging is van de vor
ming, die de jeugd thuis en op school
krijgt.' Natuurlijk is de vorming thuis
en op school zeer belangrijk, maar
men moet ook de vorming via de
sport niet onderschatten. Dit laatste
gebeurt nog al eens in ons land,
waar dikwijls te weinig zalen en ter
reinen zijn in tegenstelling tot bv.
Duitsland om goede jeugdsport
te beoefenen. De jeugd leert in de
sport kontakten leggen, leert samen
te werken, zich zelf ondergeschikt
te maken om een bepaald doel te be
reiken, leert gehoorzamen, leert zelf
standigheid en begrip voor elkanders
moeilijkheden.
Dat alles moet begeleid worden en
dat is de taak van de jeugdleider,
die een deel van de opvoeding der
jeugd op die manier in handen heeft.
Hij moet begrip weten op te bren
gen voor de aan hem toevertrouw
den, hen leiding geven en dat valt in
onze moderne tijd dikwijls niet mee,
nu de jeugd zo heel anders is dan
voor enkele tientallen jaren terug.
Maar juist omdat de jeugdleider
zelf nog een jonge mens is, zal en
kan hij zich inleven in de gedachten-
wereld van de jeugd en kan hij
richting geven, adviezen, hulp.
Ook op deze inleiding volgde een
geanimeerde discussie, die tot aan
sluitingstijd met veel enthousiasme
gevoerd werd.
ARBEIDSVERBOD
14-JARIGE JONGENS
Met belangstelling hebben wij uw
artikel gelezen over het voorwaarde
lijk arbeidsverbod voor 14-jarige
jongens. Dat wij thans hierop reage
ren, is niet omdat dit artikel onjuist
heden zou bevatten, maar wel menen
wij dat de algemene stelling van dit
stuk weinig praktische en voorlich
tende waarde heeft. Zo wordt er bv.
gesproken over cursussen en oplei-
dignen zonder te vermelden om wel
ke cursussen en opleidingen het hier
gaat.
Waar komt nu dit arbeidsverbod
voor 14-jarigen op neer?
Na 1 april j.l. is het verboden om
een veertienjarige in loondienst te
nemen, tenzy hiervoor ontheffing
wordt verleend. Deze ontheffing kan
worden gegeven indien aan de vol
gende drie voorwaarden is voldaan:
1. Een medische keuring van de be
trokken werknemer.
2. Een maximale werkduur van 32
uur per week.
3. Minimaal acht uur per week een
vormings- of vakcursus volgen
onder bedrijfstijd.
Het laatste punt komt in Venray
neer op:
te nog een batig saldo in kas is ook.
Mej. Engels werd herkozen als be
stuurslid en mej. A. Janssen zal de
kascommissie completeren.
Besloten werd dat het jaarlijks uit
stapje dit jaar naar Duitsland zou
gaan en Rector Pothof, de geestelijk
adviseur, wenste de afdeling geluk
met een dergelijke aktiviteit.
Voorzitter Bartels werd nog ge
huldigd voor de wijze waarop hij. al
15 jaren lang leiding geeft aan deze
afdeling, maar dan kwamen de kien-
kaarten op tafel, die zorgden dat al
le aanwezigen een goed slot aan de
ze jaarvergadering mee naar huis
konden nemen.
GEEN RECHT GESCHIEDDE
ZELFS DE SCHIJN VAN
RECHTMATIGHEID ONTBRAK
Bij Pilatus werd de tragi-komedie
voortgezet. Zonder aanklacht kon bij
de Romeinen geen strafproces wor
den gevored. Men diende nu een
klacht in van drie punten: het volk
wordt opgeruid, de aangeklaagde
verbiedt het betalen van belasting en
beweert bovendien koning te zijn.
Men zou het majesteitsschennis kun
nen noemen, een buitengewoon ern
stig vergrijp in de ogen van de Ro
meinen.
MACHT VAN DE MENIGTE
Pilatus onderzocht de zaak, maar
hij kon niet aan het bewijs van
schuld toe komen. Hij stuurde de be
schuldigde naar Herodes, omdat de
ze tot diens gerechtigheid zou beho
ren. Men kent de geschiedenis.
Daarna stelde Pilatus een tweede
maal de onschuld van de aange
klaagde vast. Volkomen in strijd
daarmee is zijn voorstel Jezus eerst i
te laten geselen en daarna vrij te la- 1
ten.
De geseling was een straf, die de
Romeinen hun slaven oplegden als
die zich aan een ernstig vergrijp
hadden schuldig gemaakt. De Ro- 1
meinse burgers zelf waren door de
wet van deze sraf gevrijwaard. Het
voorstel werd door de menigte niet
aanvaard. Waarschijnlijk heeft
Christus deze geseling dan ook niet
ondergaan, maar een andere, die met j
de kruisstraf was verbonden en daar
onmiddellijk aan vooraf pleegde te
gaan.
Een volgende poging van Pilatus
om Jezus vrij te laten was het stel-
len van de keus tussen Barabbas en
Hem. Het was de gewoonte, met het
Paasfeest een gevangene vrij te la
ten naar de keuze van het volk. Hij
kreeg echter geen fromeel antwoord
en zich machteloos voelend tegen- 1
over het fanatisme van het gepeupel,
besloot hij tot de terdoodveroorde- 1
ling.
DE HANDEN GEWASSEN J
Klaarblijkelijk is hij er zich van
bewust geweest, daardoor mede te
werken aan een gerechtelijke moord.
Om de verantwoordelijkheid van
zich af te schuiven waste hij de han-
den, daarmee waarschijnlijk een
Joods gebruik volgend. Na de gese
ling sprak hij nogmaals over de on
schuld van de aangeklaagde.
Tenslotte volgde een nieuwe be
schuldiging van de kant van de Jo
den en wel op godsdienstig gebied, j
nu zij bemerkten dat de politieke
klacht 'het gewenste resultaat niet 1
opleverde. Er volgde weer een ver
hoor en pas nadat hem was toege-
roepen dat hij de zaak van de kei
zer niet diende, nam de weifelende
Pilatus zijn besluit. Hij zette zich op
de rechterstoel en sprak op de Ro
meinse wijze het vonnis uit.
Aan het voltrekken van een we
reldschokkende moord stond niets
meer in de weg
Lezen wij de cijfers van de be
dragen, die thans aan een reeks van
sociale en andere verzekeringen wor
den uitgegeven, dan krijgen wij de
indruk dat ons verzekeringswezen
is voltooid. Toch moeten wij ons
daarin niet vergissen. Niet alleen
zijn er voor allerlei groepen van ons
volk nog grote verschillen, maar er
zijn daarnaast risico's waartegen nog
geen enkele dam is opgeworpen.
Het is met een streven naar vol
strekte veiligheid als met het ver_
jaardagsverlanglijstje van 'n school
kind. Al nadenkend komen er hoe
langer hoe meer wensen boven. Per
saldo moet de conclusie volgen dat
aan het leven zelf een aantal risico's
inherent is, die niet geheel door het
afsluiten van verzekeringen kunnen
worden gedekt. Het dragen van een
risico kan een1 last zijn, het opbren
gen van een bijna oneindige reeks
van premies legt evenzeer een zwa
re druk op het leven.
Het oude kabinet bleef zich niette
min inspannen om het net van so
ciale voorzieningen verder af te
breien. Het ontmoette daarbij niet
alleen de werknemers maar ook de
zelfstandigen.
MEER RISICO
Bij de laatsten bestaat uiteraard
een minder indrukwekkende lijst
van sociale voorzieningen dan bij de j
eersten. Zij kennen een minder uit- J
gebreide kinderbijslagregeling en zij
missen een arbeidsongeschiktheids-
voorziening die verplicht is. Hun J
voorzieningen tegen ziekte en onge- j
val zijn op vrijwillige basis gestoeld j
enz. In het algemeen kan men stel
len dat het zelfstandig ondernemer-
schap er toe leidt dat men naast het
risico van de inkomensvorming ook
de verantwoordelijkheid aanvaardt
voor calamiteiten in het gezin.
Intussen zijn de risico's voor ziek
te- en ziekenhuiskosten zo voor de
hand liggend en zo groot geworden
door de stijgende kosten, dat hier in
elk gezin wel een verzekering voor
gewenst is. Hoe liggen hier de pro
blemen?
Voor werknemers is er de ver
plichte ziekenfondsverzekering met
een premie van 5,4% van het loon
tot 10.000,voor de helft te beta
len door werknemers, voor de ande
re helft door de werkgevers.
DE HOGE PREMIE
Zelfstandigen en bejaarden kun-
U ziet meer, U ziet veiliger, U
ziet zonder hinderlijke schit
tering met een
POLAROID
Camps Horlogerie
nen op vrijwillige basis een soort
gelijke verzekering afsluiten mits
hun inkomen evenmin de 10.000,
overschrijdt. De premies voor deze
vrijwillige verzekeringen lopen nog
al uiteen al naar gelang het zieken
fonds waarbij men zich wil verzeke
ren.
Ongeacht het inkomen moet men
een vaste premie betalen, die voor
een gemiddeld gezin meestal meer
dan 400,per jaar bedraagt. Het
is duidelijk dat gezinnen met een
laag inkomen die premie nauwelijks
of niet kunnen opbrengen.
Minister Veldkamp heeft als eens
geprobeerd een premieheffing naar
inkomen in te voeren maar onze
volksvertegenwoordiging voelde
daar niets voor. Als de genieters van
hogere inkomens immers een deel
moeten betalen van de premie voor
zelfstandigen, die beneden een mini-
mum-grens leven, dan komen die
groepen met midden-inkomens ook
in financiële moeilijkheden.
Een commissie, die door minister
Veldkamp is bijeengebracht, moet nu
uit de moeilijkheden komen. Deze
commissie tobt om te beginnen met
het vraagstuk van de ongelijke pre
mie. Daarnaast moet zij eigenlijk
antwoord geven op de vraag of er
voor zelfstandigen en loontrekenden
soms een volksverzekering moet
worden geschapen tegen het risico
van ziektekosten.
WELKE GRENS?
Enige rechtsgrond daarvoor is
nauwelijks te vinden, zelfs niet
wanneer men erkent dat iedereen
thans een ziekenfondsverzekering
behoort te hebben. Dan rijst immers
de vraag op welke voorwaarden en
tegen welke kosten moet er dekking I
worden gezocht. En die kosten lo
pen bij de een en de ander nogal
uiteen.
Er zou gezocht kunnen worden
naar een beperkt verplichte verzeke
ring voor genieters van inkomen be
neden een bepaald bedrag, maar
waar moet dan de grens liggen van
dat bedrag? Het is duidelijk dat men
bij de keuze van dit systeem spoedig
op de gedachte komt om die inko
mensgrens maar op te trekken. De
kosten moeten immers worden opge
bracht en als de lagere inkomens
daartoe niet in staat zijn, dan draait
het er weer op uit dat de middelba
re en hogere inkomens he gelag weer
moeten betalen. Dat gelag wordt dan
voor de middelbare inkomens bijzon
der hard.
Het kostenprobleem van de socia
le verzekering eindigt niet bij de
ziekenfondsverzekering. In de maak
is ook de arbeidsongeschiktheidsver
zekering. Ook daarbij bestaan voor
nemens om de zelfstandigen er in te
trekken, zij het op andere basis dan
de werknemers. Niettemin zal de
premie op tafel moeten komen.
NAAR 20%
Daarnaast bestaan er plannen voor
een verzekering voor zware genees
kundige risico's. Nemen we de daar
aan verbonden premieplicht en pas
sant mee, dan komen wij samen met
de reeds bestaande a.o.w. en a.w.w.
gemakkelijk tot een premiepercenta
ge van 20% van het inkomen. Voor
iemand met 10.000,inkomen be
tekent dit 2.000,per jaar.
Telt deze zelfstandige daar zijn te
betalen inkomstenbelasting en ande
re verplichtingen bij, dan zal hij tot
de conclusie komen dat hij alleen 'n
draaglijk bestaan heeft wanneer hij
van die uitkeringen kan profiteren.
Het is duidelijk dat de overheid met
de opbouw van sociale verbonden
heid werkt aan de economische ont
binding van zelfstandigen.
De droom van een sluitend stelsel
van sociale voorzieningen moge
schoon lijken, zij vertoont bij het fi
nancieel ontwaken een monsterlijk
gezicht. En het zijn niet alleen de
zelfstandigen die op dit terrein met
schrikbeelden worden geconfron
teerd. Ook de loontrekkenden zien
een steeds hoger loon op papier
maar minder beschikbaar inkomen
in de hand. Moeten wij bij het al dan
niet aanvaarden van sociale voor
zieningen ons niet afvragen of in de
beperking niet de hoogste wijsheid
schuilt?
Ofwel een halve dag per week
part-time vakonderwijs op de LTS
alsmede een halve dag per week
de Levensschool voor werkende
jongens volgen.
Ofwel een hele dag per week deel
nemen aan de Levensschool.
Slechts in zeer bijzondere gevallen
kan door het departement een be
drijfsopleiding als vormingsinstituut
worden beschouwd. Voor zover ons
bekend is geen der bestaande be
drijfsopleidingen in deze streek in
de zin van deze wet erkend.
Namen en adressen inzenders
bekend.
DEKENALE AFDELING VENRAY
VAN DE
De jaarvergadering van de Ned.
Kath. Invalidenbond werd dinsdag
gehouden in zaal In d'n Engel, na
dat vooraf een avondmis voor de
levende en overleden leden was op
gedragen.
Uit de verslagen, maar vooral ook
uit het overzicht wat voorzitter Bar
tels gaf, bleek dat deze afdeling
niet alleen veel werk verzet, maar
ook haar leden weet te binden en te
helpen.
De aanwezige gasten uit Horst,
waar men ook een dekenale afdeling
wil stichten hebben verbaasd geluis
terd naar het vele wat St. Lidwina
in Venray voor haar leden wist te
bereiken.
Maar nog is men niet tevreden.
Voorzitter Bartels wees er op dat een
gezellige avond natuurlijk wel leuk
is en zijn nut heeft voor onderlinge
kontakten, maar dat de afdeling toch
liever gespreksgroepen wil gaan for
meren om zodoende de invalide nog
meer te emanciperen. De invalide
mens heeft van nature als het
ware de neiging om zich schuil
te houden. Ergens voelt hij zich een
soort uitgestotene. Dat moet veran
deren en dat wil men proberen via
de gespreksgroepen, dat probeert
men ook al via de sportbeoefening
o.a. door het zwemmen in Venlo.
Wel vreemd is in dit verband dat
de gemeente nog steeds niet de in
1963 toegezegde subsidie in het
vervoer naar het Sportfondsenbad
heeft uitbetaald.
De sportmogelijkheden wil men
nog uitbreiden door o.a. zit volleybal
te gaan invoeren.
Maar veel heil verwacht de heer
Bartels van de komende gespreks
groepen, waarin niet alleen sociale
voorzieningen t.b.v. de gehandicap
ten ter sprake worden gebracht,
maar ook andere vraagstukken aan
de orde komen, door deskundige in
leiders en over allerlei moderne on
derwerpen. Dit kan alleen maar de
emancipatie van de invalide mens
ten goede komen, die nu ook door de
nieuwe Bijstandswet in een heel an
dere positie is komen te verkeren
dan vroeger in de Armenwet. Hij of
zij heeft thans recht op hulp en de
ze zal hem ook gegeven worden, al
verheelde de voorzitter niet, dat in
vele kleinere gemeenten de inter
pretatie van de Bijstandswet nog
dezelfde is als indertijd bij de Ar
menwet.
Een vereniging als Lidwina is bit-
ter hard nodig om de wensen en ver
langens van de invalide mens naar
voren te brengen in onze moderne
en streng georganiseerde wereld. Hij
verwachtte dan ook dat zeker de jon
geren lid zouden worden van deze
organisatie, die b.v. voor wat Venray
betreft toeziet dat bij het nieuwe
zwembad rekening gehouden wordt
met de invaliden en die wat het bis
dom betreft, bereikt heeft dat bij de
nieuwbouw van kerken ook rekening
gehouden wordt met hun wensen.
Zoals gezegd brachten de jaarversla
gen de nodige aktiviteiten aan de
dag en bleek hieruit b.v. dat de af
deling gegroeid is met 5 leden, dat
8 van de 15 invalide zwemmers in
tussen hun diploma al hebben, dat
de Poppenaktie nog steeds loopt en
zorgt voor financiële steun aan het
aanschaffingsfonds en dat er tenslot
Het proces tegen Christus is als
strafzaak niet anders geweest dan
een weerzinwekkende verdraaiing
van recht en rechtspraak en het dra
ma van Golgotha is een klassiek
voorbeeld van een gerechtelijke
moord. De veroordeling door de Ho
ge Raad geschiedde tijdens een zit
ting die niet rechtsgeldig was en op
getuigenverklaringen die ver bezij
den de waarheid bleven. Het vonnis
van Pilatus uitgesproken nadat
deze „rechter" zelf herhaaldelijk de
onschuld van de aangeklaagde had
betuigd was de laffe uitspraak
van op zijn rust gestelde Romein,
die het Joodse volk slechts zag als
een troep onbeschaafde bijgelovigen.
De zitting van de Hoge Raad had
in de nacht plaats in het huis van
de hogepriester. Alleen om deze re
denen al voldeed het proces niet aan
de eisen van de Wet. Men mocht
geen zitting houden in deze woning
en men mocht niet 's nachts verga
deren. Geen zitting mocht beginnen
vóór het morgenoffer. En bovendien
mochten op deze dag geen halszaken
worden berecht en wel om twee re
denen. Op feestdagen en op Sabbath
mochten geen rechtszittingen worden
gehouden. Maar een doodvonnis
mocht pas worden uitgesproken op
de dag na de zitting. Men kon dus
ook geen ziting houden op de dag
voor een feestdag of Sabbath en de
rechtszaak mocht in geen geval wor
den behandeld in de nacht voor Je
zus' Dood.
LAWINE VAN FOUTEN
Dit is dus het juridisch fundament,
waarop deze comedie van het recht
berustte. Een schijn van wettigheid
trachtte men naderhand aan het pro
ces te geven, maar ook dit mislukte
schromelijk. Er werd tijdens de pro
cedure zo ergerlijk geknoeid, dat één
van de vele fouten in een rechts
staat voldoende zou zijn geweest
voor een vernietiging van het von
nis.
Uit de hele gang van zaken blijkt
dat men besloten had de beschuldig-
digde ter dood te veroordelen, al
lang voor het proces een aanvang
nam. De Hoge Raad zocht mensen,
die tegen Jezus wilden getuigen.
Maar de wet vorderde, dat in der
gelijke gevallen eerst de getuigen
werden gehoord, die een verklaring
konden afleggen ten gunste van de
beschuldigde. Men liet dat zonder
meer achterwege. Getuigen, die te
voren bewerkt waren, werden ge
hoord, opdat men uit hun verkla
ringen de aanklacht kon opmaken
voor een misdaad, waar de doodstraf
op stond. Het hele gebeuren ging
echter te haastig en de getuigen wa
ren niet goed afgericht. Bij het aan
geven van de omstandigheden bij
voorbeeld bleek er geen overeen
stemming.
De wet eiste echter minstens twee
gelijkluidende verklaringen. Tenslot
te had men er twee die kwamen
vertellen dat Christus de Tempel
had gelasterd. Maar ook in dit ge
val klopte het getuigenis niet en uit
het vervolg van het proces blijkt
dat de rechters deze beschuldiging
tenslotte niet hebben aanvaard.
DWANG
Na deze mislukkingen probeerde
men Jezus te dwingen ondër ede een
verklaring over zichzelf af te leggen.
Men mocht echter niet zo handelen:
volgens de wet mocht geen' aange
klaagde tot een bekentenis worden
gedwongen.
Het vonnis dat tenslotte volgde
was dus volkomen in strijd met de
wet. Het werd uitgesproken zonder
nader onderzoek, op een beschuldi
ging, die uitsluitend werd gegrond
op de verklaring van de aangeklaag
de. Bovendien werd het geveld bij
acclamatie, terwijl volgens de voor
schriften ieder afzonderlijk zijn me
ning moest uitspreken, die met de
motieven door de schrijvers moest
worden opgetekend. En verder mocht
het vonnis niet worden uitgesproken
op de dag, waarop de zaak werd be
handeld.
Er is wel gezegd dat een morgeii-
zitting van het Sanhedrin werd ge
houden om de beslissing achteraf te
wettigen. Maar in dat geval bleef
ook deze zitting onwettig, want er
werden geen getuigen gehoord. En
bovendien rekenden de Joden de dag
van avond tot avond. Het vonnis
bleef dus op dezelfde dag als waar
op de zitting werd gehouden.