November slachtmaand
KERSTVIERING
ZIGEUNERS
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Sl~ïïfift^i^bov™TÏÏ5
V reemdelingen
en kosthuizen
KERSTKOLLEKTE
VRIJDAG 18 DECEMBER 1964 No. 51
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
NET KOSTHUIS GEVRAAGD....
Advertenties, die men de laatste maanden meermalen in dit en
andere bladen vindt en waarvan de opstellers „vreemde" arbeiders
zijn. Spanjolen, Grieken, Italianen, Turken
Hoe gaat dat nu met deze vreem
de mensen in doodgewone Venrayse
gezinnen. Mensen van zo hele ande
re aard, die zo pardoes midden in
een Venray's huisgezin terecht ko
men. En waarom "blijven ze niet in
hun pensions ,waar toch nog altijd
meer rekening gehouden wordt met
hun mensen b.v. op het gebied van
eten.
Wat zoeken zij temidden van
vreemden, die hun taal en gewoon
ten niet kennen?
Dat zijn zo de vragen, die men
zich stelt als men hierover hoort.
Wie het huis van de Spanjaarden
ziet bij de Blitta en eens praat met
de mensen daar, dan kan men zich
voorstellen, hoe eenzaam feitelijk
deze vreemden hier zijn.
Men is er niet met wat olie in
hun eten te doen en hun twee vol
wassen warme maaltijden per dag
voor te schotelen. De levendige
Spanjool moet kunnen kletsen, pra
ten, pratenZijn begrip voor
huiselijkheid mag anders zijn dan
het onze, maar ga eens kijken naar
die kamertjes daar bij de Blitta, die
stuk voor stuk klein Spanje gewor
den zijn. Daar zijn Spaanse vrou
wen, waar tegen men iets anders
kna zeggen, dan tegen een Venray's
meisje, en ook een andere instelling
hebben als deze. Daar is televisie,
radio, een platenspeler
Daar zijn spelen en het eten be
reid mede door Spaansen is er
SpaansDeze mensen "trekken
daar niet weg. Men is er onder ons,
houdt daarnaast contacten genoeg
met de buitenwereld en men is te
vreden.
Ze hebben in Pater Peters van de
Carmelieten van de Smakt niet al-
leen een geestelijke leider, maar hij
organiseert zo nu en dan in het Pel
grimshuis aldaar een Spaanse avond
waar het Spaanse vuur uitspat en
waar ander Spanjolen, die niet hun
casa, hun verblijf bij de Blitta heb
ben, zich al maanden op spitsen
Want hoe goed een pensionverblijf
ook is, dat kan het niet bieden. Daar
is en blijft men „ergens" een num
mer, een klant, die moeilijk ver
staanbaar is'en op zijn beurt moei
lijk zijn wensen naar voren kan
brengen.
Een vijfdaagse arbeidsweek is kort
en zo worden ze gedwongen veel
van hun vrije tijd (te veel, zeggen
sommigen) te blijven hangen in hun
pension, waar men op elkaar is uit
gekeken en waar men ondanks het
goede eten toch gaat kankeren. Want
ons melkbrood b.v. is voor de Span-
jo. .1, die gewend is aan hard water
brood, een lap karton zonder geur
of kleur
Thuis zijn ze niets gewend, is een
dooddoener, waar men deze klachten
mee afdoet, maar niet mee uit de
wereld helptAls na enkele we
ken het nieuw er af is ,ze uitgekeken
zijn op al het nieuwe wat over hen
heen gekomen is, toen ze het (voor
velen nog steeds ongelofelijke) kon-
trakt tekenden, dan vervelen deze
mensen zich, omdat er te weinig
kontakten zijn.
Ze zijn naar Holland gekomen
omdat hier tenminste wat harde va
luta te verdienen zijn, waarmede in
Spanje, Griekenland en Turkije
wonderen gedaan kunnen worden.
Maar het zijn geen machines, die
men na werktijd stop kan zetten om
ze de volgende morgen weer aan 't
draaien te krijgen. Ze levenHun
leven is dan hun pension en de
straat.
En voor wie de zuidelijke zon
kent, valt dan hier het miezerige re
gentje wel bitter hard tegen. Een
bioscoop brengt geen oplossing, want
ze begrijpen de talen niet, die er ge
sproken worden evenmin als de Ne
derlandse vertaling onderop.
Men behoeft van dit alles beslist
geen drama te maken, maar feit is,
dat vele van deze misschien uiter
lijk harde kerels stiekem heimwee
hebben.
En nogmaals de Spanjaarden ver
keren in de gelukkige omstandigheid
dat ze in de Blitta-casa op bezoek
kunnen, een Pater Peters hebben,
die zich werkelijk om hun bekom
mert. Maar Italianen, Grieken en
Turken zijn er ook nog. Het enig
ste kontakt wat ze hebben is de fa
briek of werkplaats waar ze als on
geschoold arbeider inderdaad hun
mannetje staan en later de straat,
waar misschien dan een Venray's
meisjes eens lonkt, maar waar ze
toch ergens buitengesloten zijn. Men
verstaat hen niet in de winkels en
velen bekijken hen als een soort
onderontwikkelden.
Nu menen ze een oplossing voor
hun eenzaamheid gevonden te heb
ben door „in de kost te gaan". In de
kost bij mensen ,die ze veelal niet
kennen en die hen niet kennen. Ook
dit is een experiment, dat soms wel
zorgen met zich brengt. Niet op de
eerste plaats dat men te hoge kost
gelden gaat vragen. De vreemde ar
beiders ,die hier gekomen zijn om
geld te verdienen, mógen dan aan
vankelijk er in trappen om voor 2
kamers met pension 170,te be
talen, dat duurt maar een appelen-
tijd. Daarvoor is hun de harde Hol
landse gulden te lief. Ze hebben er
begrip voor, dat de mensen, die hen
in de kost nemen, dit op de eerste
plaats doen om een centje bij te
verdienen ,maar men moet redelijk
blijven
Neen, men gaat hier vreemden ne
men, die onze erwtensoep met kluif
nog wel weten te waarderen, maar
die met eten toch heel andere eisen
stellen. En met „eten wat de pot
schaft" is men er nietMen zal
er beslist wel eens wat olie tussen
moeten mengenDat is al een
probleem. Een tweede ,zo niet erger
is het taalprobleem, dat een goede
communicatie toch nog altijd in de
weg staat ,als staat men verbaasd
over 'het feit, hoe sommige van deze
mensen zich na betrekkelijk korte
tijd in het Nederlands weten uit te
drukken. En bovenal is er het men
selijk kontakt, wat ze kennelijk
zoeken. Bij de een lukt dat wonder
wel, bij de ander wordt dat een vol
slagen mislukking. Waarom?
Het antwoord is moeilijk te vin
den. Het ligt aan kleinigheden, als
een knoflookworst, die men extra
voor de man gekocht had; bij wat
gebrekkig tekst en uitleg, die hem
gegeven werd bij een televisie
uitzending; bij extra gekruide bo-
nenspijzen ,die men klaar gemaakt
epkeJe pn
bezoek kwamen; door meer te geven
en te nemen dan men bij „gewone
kostgangers" doet....
Doorgewone menselijkheid, met
een hoofdletter geschreven, zoeken
kennelijk velen. Of ze die vinden in
alle kosthuizen?
Men vraagt zich wel eens af, als
men zo links en rechts eens over dit
chapiter spreekt en ook met de
vreemde arbeiders zelf, voor zover
daar mee te praten is, of we het
ons niet te gemakkelijk maken.
We halen gewaardeerde en dure
arbeidskrachten naar hier, verzor
gen ze met goede sociale voorzienin
gen, geven hun meer vakantie en
goedkope pensions en dat zijn alle
maal prachtige en mooie dingen
Maar een week is langer dan 45
uren in een fabriek. Om wat er bui
ten die 45 uren gebeurt, bekomme
ren ons daarom niet te weinig? La
ten we die lange, lange tijd, niet
veel over aan het goede geluk, aan
de pensionhouder, de kostbaas
Twee dagen lang was Venray af
gelopen week het hoofdkwartier van
de zigeunerkoning Koko Petaio, wel
ke met zijn gevolg zijn residentie
had opgeslagen in het recreatieoord
Vlakwater. Bij een bezoek dat deze
zigeunervorst bracht aan de burge
meester mr. Custers, werd hem voor
twee dagen plaatsruimte toegestaan
op het Vlakwater, toen bleek dat hij
en zijn volgelingen niet. naar het
woonwagenkamp wilden.
Op weg naar België waar op 25
januari a.s. het treffen plaats vindt
van de nakomelingen van de Peta
io's en waar er een duizendtal van
worden verwacht, heeft hij te Ven
ray halt gehouden. Op de plaats,
waar Koning Koko Petaio eerst
standplaats had gevonden, werd hij
op last van de groepscommandant
der Rijkspolitie, adjudant Peynen-
burg en opperwachtmeester van
Hout verwijderd, waarna een onder
houd met burgemeester mr. Custers
plaats vond met het bovenomschre
ven resultaat.
Vrijdagavond werd de Rijkspolitie
mededeling gedaan dat ten nadele
van een limonadehandelaar tien
flesjes limonade gestolen waren
door zigeunerkinderen. De Rijks
politie ging de klacht na en hoewel
Koning Petaio van de onschuld van
zijn kinderen overtuigd was, betaal
de hij graag de schade. Nog wacht
een andere inwoner van Venray op
betaling voor verleende diensten en
wel een taxibedrijf, dat enige zigeu
nervrouwen van Venray uit naar 't
kamp vervoerd had. .Betaling zou
volgen maar nu de Koning en zijn
gevolg vertrokken zijn zal het moei
lijk zijn om de rekening vereffend
te krijgen.
Het is een ietwat eigenaardige er
varing als men met een stedeling
staat op een boerenerf voor de
ladder, met daarop een fors, vers
geslacht varken. „Doen ze dat
hier nog...." was zjjn verbaasde
vraag.
Dan realiseert men zich, dat je
zelf ook een tikkeltje verbaasd naar
al dit wit en rose vlees hebt staan
te kijken en komende uit Venray-
kom dit fenomeen al lang niet meer
gezien hebt.
Het doet wat Breugeliaans aan,
dat middendoor gekapte varken,
wijd gespreid en leeg gebloed, daar
in vrieskou te zien hangen tegen de
donkere achtergrond van de grote
schuurdeur. En je vraagt je af, hoe
lang het nog pas geleden is, dat der-j
gelijke slachtfeesten ook in Venray
kom in deze maanden doodgewone
gebeurtenissen waren.
Keurmeester v. d. Loo rijdt met
zijn wagen het erf op, als we voor
de ladder staan en naar de vlees
overvloed kijken, die daar hangt bo
ven fris geschrobde plavuizen.
Hij snijdt en keurt in dat lang-;
nen in de boerderij staan de ketels!
al te dampen op de kachels en staat'
het worstmachientje klaar op de
hoek van de tafel.
Het goedkeurend knikje van de
heer v. d. Loo is het teken, dat het J
feest voor moeder de vrouw begin-
Trouwens menig boer bestelt tus
sendoor bij zijn coöperatieve slage
rij de Limco ook nog wel eens een
ander stuk vlees, zodat elk wat wils
krijgt en iedereen op de boerderij
aan zijn trekken komt.
Er mogen dan misschien minder
beestjes sneuvelen in de huisslach
tingen dan vroeger, maar feit is en
blijft dat in deze maanden nog me
nig varkentje de oren gewassen
worden en een goede aanvulling
vormt van het dagelijks menu.
HET DODEN VAN VOOR DE
CONSUMPTIE BESTEMDE
DIEREN
Telkenjare bereiken de Neder-
landsche Vereeniging tot Bescher
ming van Dieren klachten, dat klei
ne dieren, als b.v. pluimvee en ko
nijnen, op vaak afschuwelijke wijze
worden gedood.
Dierenbescherming wijst er voorts
op, dat o.m. het ophangen van ko
nijnen en het levend plukken van
kippen en dergelijke voor de wet
strafbaar is en dat meer dan anders
zaam stijver wordende vlees en bin- hierop door de politie zal worden
een gesneden en gekapt is.
We praten met de keurmeester,
over zijn werk. Als er een slacht-,
vergunning gehaaldt wordt op het
gemeentehuis .krijgt hij de namen
door van de aspirant-slachters
moet hij het a.s. slachtoffer nu
Zo schrijft de vleeskeuringswet het
nu eenmaal voor. En heeft de slach
ter zijn werk gedaan, dan moet hij
wederom komen om het nu dode!
beestje te keuren.
toegezien.
Wenken voor pijnloos doden van
kleine huisdieren formuleert de Ne-
derlandsche Vereeniging tot Be
scherming van Dieren als volgt:
De instrumenten voor het slachten
^en 5a«Üi Yf en uit- {mes hakmes, bijl) moeten scherp en
zonder scharen (schaarden) zijn. Is
bedwelming onmogelijk dan zorge
!men ervoor, dat na de halssnede de
kop niet naar beneden hangt. Zolang
bloed in de hersenen is, leeft en
■voelt het dier. Bij een opgerichte
kop, waarbij de .snijwond van de
ihals naar beneden ligt, sterft het
nog in levende lijve gaan keuren, diep spoediger ,daar het bloed dan
uit de hersenen kan afvloeien.
GEVOGELTE
Waar de kopvorm het toelaat, be-
i dwelme men door een krachtige slag
»Kijk, daar ziet U een verschil met j e enhouten hamer, op de door
'vroeger". En hij wijst op"cie rügge-
graat van het varken, die keurig in
tweeën gespleten is door de slager.
Dat is ,dat het ruggemerg gekeurd
kan wordenVroeger achtte
men dat niet nodig en kapte men
langs de ruggegraat af, waardoor
men de ribstukjes, de zgn. houwkes
kreeg.
MEER VERSCHILLEN
Inderdaad loopt het aantal huis-
slachtingen terug, is het bescheid
van de keurmeester. Haalde men in
1950-1951 nig ongeveer zo'n kleine
3000 vergunningen, dit jaar komt
men even over de helft. De meeste
boeren slachten zelf nog steeds jaar
lijks hun varken. Bij particulieren
echter, die onder en na de oorlog
ook dikwijls een eigen varkentje
hadden, is het praktisch geheel ver
dwenen. Trouwens in de kom der
gemeente mogen zelfs geen varkens
stallen meer staan, dus hoe wil men
daar varkens houden?
Maar de tijd dat de boeren de een
of ander oude zeug voor hun jaar
lijks slachtfeest uitkozen is ook de
finitief voorbij. Men mest nu een
goed beestje dat zo'n kleine 120 kg
weegt speciaal voor dit doel en die
moet er dan in al zijn welgedaan
heid aan geloven. Zult, bloedworst
en brij worden nog altijd klaar ge
maakt, evenals meters worst, maar
ook hier is veel veranderd. Nieuwe
re recepten worden gebruikt, andere
verwerkingsmethoden, smakelijker
toebereiding. De voorlichting en de
huishoudschool heeft hier prachtige
resultaten geboekt, zodat er meer en
beter spul uit het dode beestje ge
fabriceerd wordt.
Wat er dan tenslotte overblijft,
gaat in plaats van in pekelkuipen
de plastic in, met een net labeltje
daarop. En voor de ouderwetse pe-
kelkuip is de moderne diepvries ge
komen, die het voordeel heeft dat
het vlees frisser blijft en niet zo af
grijselijk zout als vroeger.
En naar behoeven wordt er dan
een stuk van afgesneden en de rest
weer netjes ingevroren. Het gemak
dient de mens en het eten is er sma
kelijker door.
Trouwens, wie op menig boerderij
de diepvrieskist bekijkt, ziet daar
een uitstekende variatie in, die men
vroeger niet kende. Deze kisten of
kluizen maken het immers mogelijk
om in tijden b.v. dat het kalfsvlees
niet veel opbrengt een beestje voor
eigen gebruik te slachten en te be
waren zodat er variatie op tafel
komt.
Wij vragen nog steeds
PERSONEFL
-geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
een tafel gesteunde kop en snij de
daarna dit lichaamsdeel af. Voor
grotere vogels als ganzen verdient
het aanbeveling, deze van tevoren
zo in -een zak te doen, dat alleen de
kop er uitsteekt. Is bedwelming on
mogelijk, dan snij de men met een
scherp mes snel de kop af.
VISSEN
Men bedwelme met een krachtige
slag op de door een vaste onderlaag
gesteunde kop en snijde dan dit li
chaamsdeel af. Wanneer de vis be
stemd is om met de kop te worden
opgediend, dan snijde men na de be
dwelming der wervelkolom achter
de kop door. Pas daarna mogen de
vissen worden ontschubd.
Alen pakke men met een droge
doek en behandele ze overigens als
andere vissen. Nooit legge men ze
levend in zout af azijn en nimmer
mag de huid er af getrokken wor
den als ze nog levend zijn.
SCHAALDIEREN
Kreeften, krabben en garnalen
dompele men onder in kokend zout
water en houde ze ondergedompeld
tot ze levenloos zijn. Met het oog op
de afkoeling van het water neme
men niet te veel tegelijk in een pan
of ketel. Nooit mogen ze met koud
of lauw water worden opgezet. Pas
na de dood mogen, waar nodig, de
ingewanden worden weggenomen.
KONIJNEN
Konijnen houde men bij de lende
nen vast, zodat het hoofd naar be
neden hangt en geve dan met een
stevig stuk hout, b.v. een niet te
lichte hamersteel, een krachtige slag
op het achterhoofd achter de oren.
Daarna late men ze verbloeden.
Wanneer men geen routine heeft,
wende men zich zoals gezegd
tot een te goeder naam en faam be
kend staande poelier of tot het ge
meentelijk abattoir.
TRANSPORT EN BEWAREN
VAN DIEREN
Gevogelte moet men ongebonden
in een net met een vaste bodem
vervoeren en vissen in water. Is dit
laatste niet mogelijk, dan late men
ze door de verkoper op de boven
aangewezen wijze bewusteloos ma
ken en uitbloeden. Het bewaren
van kreeften in winkels en restau-
rnats met dichtgebonden scharen is
voor die dieren een kwelling. Is het
nodig ze levend te bewaren, dan
doet men dit in ijs.
HET AFSTEKEN VAN
VUURWERK OP OUDEJAARS
DAG
Ons bereiken ook elk jaar klach
ten, dat door het afsteken van knal
lend vuurwerk heel veel huisdieren
in grote angst worden gebracht.
Dierenbescherming doet een be
roep op de ouders, maar ook recht
streeks op de jeugd, om toch vooral
geen knallend vuurwerk af te ste-
DIOCESAAN DR. POELS-COMITE
Jaar in, jaar uit ondervinden vele
honderden gezinnen op een of ande
re wijze de weldaden van het om
vangrijke sociaal-caritatieve werk
van de Katholieke Arbeidersbewe
ging Limburg.
Ieder jaar worden honderden
moeders, die lichamelijk en geeste
lijk noodzakelijk rust behoeven, ter
verpleging in het Dr. Poels-Oord op
genomen. Sinds de opening van dit
rustoord in 1951 werden niet minder
dan 4.900 moeders en 200 baby's
verpleegd met in totaal 180.000 ver-
pleegdagen.
Ieder jaar genieten honderden
kinderen een geestelijk en lichame
lijk weldoende vakantie in de va
kantiecentra „Groenewoud" en
„Kasteel Well". Voor duizenden kin
deren is dit vakantiewerk een blij
vende aangename h'erinnering ge
bleven.
Ieder jaar ontvangen vele tiental
len noodlijdende gezinnen en hulp
behoevende rieken hulp en steun
van onze Dienst Hulpverlening.
Ieder jaar worden tientallen
zwakke kinderen met steun van de
K.A.B.-instellingen uitgezonden naar
Kindervakantie-nolnies.
Ieder jaar mogen 100 onbemiddel
de zieken voor rekening van het
Lourdes-ziekenfonds een bedevaart
naar Lourdes maken. Meer dan
1.300 zieken kinderen en volwas
senen danken reeds een Lourdes-
reis aan deze instelling.
Ieder jaar worden honderden ge
zinnen, die gezinshulp of gezinsver
zorging nodig hebben, geholpen
door „Ons Gezinszorgfonds".
Ieder jaar worden tientallen meis
jes in de gelegenheid gesteld de op
leiding tot gezinsverzorgster te kun
nen volgen om dit mooie sociale be
roep in onze gezinnen te kunnen uit
oefenen. Jaarlijks worden door ons
grote bedragen uit de kollekte-op-
brengst aangewend in de kosten
voor deze opleiding om de bestaan
de noodtoèstarid" óp fi^t~s*êtn'en""varrj
de gezinsverzorging' te lenigen, in
het belang van de gezinnen.
Dit noodzakelijke weldoende werk
kost jaarlijks enorme bedragen, die
slechts ten dele uit gewone midde
len kontributie e.a. bijdragen
gedekt kunnen worden.
Voor de instandhouding en nood
zakelijke uitbreiding van dit werk
ten behoeve van onze lijdende even
mensen wordt jaarlijks de grote
KERSTKOLLEKTE gehouden.
Gij, die de rijkdom ener goede ge
zondheid bezit, die geen armoede en
ziekte kent, die met uwe kinderen
blijde het Kerstfeest kunt vieren,
denkt in de komende Kërstdagen
een ogenblik aan uw lijdende even
mensen. Zij vragen om uw steun en
uw hulp. Laat Kerstmis ook voor
deze armen en zieken een feest van
licht en liefde zijn.
Geeft daarom, zoveel gij missen
kunt, voor de grote kerstkollekte.
Een dezer dagen wordt huis aan
huis een kerstkollektezakje bezorgd.
Laat elk gezinslid een kerstgave of
feren voor dit grote werk van naas
tenliefde.
ST. PETRUS-BANDENKERK
Op 2e Kerstdag zal er 's middags
om 5 uur een kerstviering worden
gehouden in de St. Petrus-Banden-
kerk. Deze kerstviering wordt ge
organiseerd door en voor het jon
genskoor van deze kerk.
Dit kerstconcert is bedoeld voor
de gehele Venrayse bevolking. Het
jongenskoor zet hiermee de viering
van zijn 5-jarig bestaan in, dat be
gin volgend jaar plaats heeft.
Al bijna 5 jaar verzorgen deze
jongens samen met het herenkoor
geregeld de diensten in de kerk. Dit
is wel een reden om dit eerste lus
trum met een mooie kerstviering
luister bij te zetten. De H.E.H. De
ken zal het kerstevangelie voor
lezen.
De jongens zullen samen met het
herenkoor een 15 tal kerstliederen
ten gehore brengen.
Aan dit kerstconcert werken ook
enkele solisten mee: de altzangeres
Gerrie van der Giessen, die het af
gelopen jaar al een van vastencon-
ferenties voor de jeugd heeft opge
luisterd met haar zang. Zij zingt en
kele kerstliederen alsmede 3 aria's
uit kantate's van J. S. Bach (o.a. uit
het Weinachtsoratorium).
Verder de fluittist Gerad van de
Endt uit Maassluis. Hij zal twee
fluitsonates spelen en Mevr. van der
Giessen begeleiden in een van de
aria's.
Het geheel staat onder leiding van
Rob Berben, die ook de orgelbegelei
ding van de alt en de fluittist zal
verzorgen. Bovendien zal hij nog
een tweetal orgelwerken spelen.
Het jongenksoor hoopt dat vele Ven-
rayers deze kerstviering zullen mee
maken, zodat in de toekomst nog
eens een dergelijke viering georga
niseerd kan worden. Het jongens
koor is dezè belangstelling ten volle
waard.
ken. In elk geval adviseren zij aan
de eigenaren van honden om hun
viervoeters binnen te houden, liefst
in de huiskamer waar men zelf ver
toeft en als het moet om de dieren
aan de lijn uit te laten, immers er
waren honden, die, gedreven door
angst, soms tot ver buiten de gren
zen van de bebouwde kom der ge
meente vluchtten.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
DR. VERCAUTEREN
Grotestraat 11 Telefoon 1335
Uitsluitend voor spoedgevallen!
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. Janssen, Kard. van Rossum-
straat, tel. 1504.
GROENE KRUIS
Dinsdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZIEKENAUTO
Bel 04780-1592 b.g.g. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
Vroedvrouw JKrujjsen-Mjj
~Juhanasingel~4r-?3 - Venray
Tel. 1061 (04780) b.g.g. 1152
STORMSCHADE
TE VENRAY
Met een enorme klap waaide zon
dag tijdens stormweer een volwas
sen berkenboom langs de Provincia
le weg Venray-Horst op de woning
van de fam. Vullinghs te Castenray
en doorboorde het dak.
Onder leidng van het hoofd we-
gendienst kring Noord van de Pro
vinciale Waterstaat, de heer Ruyter
uit Venlo, kwam direct hulp-mate
rieel ter plaatse. Een grote kraan
wagen van de firma Hermans uit
Venlo sleepte de boom van het dak.
De boom had zich door de dakspan
ten geslagen en een gedeelte-van de
buitenmuur in zijn val meegetrok
ken. De schade was groot en mede
door het uitvallen van het boven
gronds net was ook de stroom voor
een gedeelte der buurtschap uitge
vallen.
Met man en macht werd gewerkt
om het pand voor waterschade te
vrijwaren.
De omgeslagen boom was een vol
wassen en gezonde boom, waaruit
wel blijkt hoe enorm de wind was
welke zondagmiddag over onze ge
meente voerde.
IN DE NACHT VAN 18 OP
19 DECEMBER:
EEN TOTALE
MAANSVERDUISTERING
WAARSCHIJNLIJK BETERE
WAARNEMINGSOMSTANDIG
HEDEN DAN IN DE ZOMER.
Voor de liefhebbers valt er in de
nacht van 18 op 19 december aan
staande een interessant verschijnsel
waar te nemen. Dan zal zich in de
korte tijd van slechts zestig minu
ten een totale maansverduistering
voltrekken, waarbij de omstandig
heden waarschijnlijk bijzonder gun
stig zijn voor een goede waarne
ming. Hieraan werkt mee het feit,
dat de zon bijna haar diepste stand
(21 december) onder de horizon
heeft, terwijl de maan zich evenre
dig hoog boven de einder bevindt en
daardoor goed te observeren zal zijn
mits wolken ons in die nacht geen
parten spelen.
Dit jaar is wel een uitzonderlijk
gunstig jaar voor de wetenschappe
lijke onderzoekers van de maan,
want dit is de tweede totale ver
duistering in één jaar. In de nacht
van 24 op 25 juni van dit jaar speel
de zich eveneens dit schouwspel af.
Deze keer liggen de tijden vooral
voor leken wat ongunstiger dan de
vorige maal. De maan zal om 1.59
uur de kernschaduw binnentreden.
In de zestig minuten van 3.08 tot
4.08 uur zal zij hier geheel in ver
blijven, om daarna er weer uit te
treden, waarna rij om 5.15 uur weer
geheel in het licht van de zon zal
staan.