TBC IN NEDERLAND DE ZUILEN Politierechter HET FEEST IS VANDAAG GEZINSBIJDRAGE in de drie centrum-parochies fa. MARTENS Verpliclite Ioon- ronde van 5 pet TAXIBEDRIJF P. ST0KS KEMPWEG 9 TEL. 1233 V reemdelingen- verkeer VRIJDAG 11 DECEMBER 1964 No. 50 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG 12 PEEL EN MAASH DRUK EN UITGAVE VAN DEN MIJNCKHOF NV. VENRAY WPPïfRï A Ti VOOR VRMRAV T?M HM^TRPPPN ADVERTENTIEPRIJS 8% ct p. mm ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 l V W V-/l\ V CrillVÜ 1 uil WiVAO 1 1\ CfIVull PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (botten Venray 1.75 EEN WITTE STIP OP DONKERE WERELDKAART De wereldgezondheidszorg was dit jaar gewijd aan de tuberculose. Dit behoeft ons niet te verwonderen want in zeer grote delen van de we reld is de tuberculose nog steeds een der meest gevreesde volksziekten; in totaal sterven hieraan drie miljoen mensen per jaar, het merendeel in Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Nog omstreeks 1900 was het bij ons in Nederland niet veel beter ge steld dan in de gebieden, die we te genwoordig ontwikkelingslanden noemen. Thans hebben wij in ons land het laagste sterftecijfer voor tuberculose en ook de morbiditeit (het aantal ziektegevallen) is hier naar verhouding gering. Vandaar dat we geneigd zijn in juichtonen te spreken over de „bijna geheel" bedwongen tuberculose in Nederland en dat sommige mensen zelfs bepaald luchthartig gestemd zijn geraakt ten aanzien van die ziekte. Deze optimisten, die al van volledige uitroeiing der tuberculose dromen, vergeten dat de huidige, bij ons zo gunstige, toestand maar al te gemakkelijk kan worden verstoord. INTERNATIONAAL KONTAKT Want hoe is eigenlijk de situatie? Nederland mag dan gunstige cijfers vertonen, maar in de omgevende Westeuropese landen is de toestand lang niet zo rooskleurig. Het is al leen Denemarken, dat kan bogen op even gunstige resultaten van de tu berculosebestrijding. West-Duits- land .België .Zwitserland en Frank rijk hebben een vele zo hoge sterfte aan tuberculose als Nederland; ook de aantallen patiënten zijn in deze landen veel groter. Het is duidelijk dat in ons land hierdoor te allen tijde gemakkelijk besmetting met deze ziekte kan plaats hebben. Verschillende om standigheden zijn daarbij van in vloed. Ten eerste worden tegenwoor dig zeer veel werknemers aange trokken uit landen waar tuberculose Ten tweede gaan ook wijzelf te genwoordig vaak over onze lands grenzen .vooral met vakantiereizen; we behoeven dan waarlijk niet naar Azië of Afrika te trekken om in aanraking te kunnen komen met een bevolking ,die nog veel tuberculeuze personen in zijn midden heeft. WEINIG AFWEERSTOFFEN Een derde omstandigheid in ons nadeel is het feit dat de Neder landse bevolking thans over het al gemeen weinig afweerstoffen tegen de tuberkelbacillen bezit. Vroeger was dat anders: vrijwel iedereen was toen wel eens met lijders aan tuberculeuze processen in aanraking geweest en had daardoor een be paalde mate van onvatbaarheid kunnen verkrijgen. Tegenwoordig echter blijkt bij tu- berculine-onderzoek van school kinderen, dat de overgrote meer derheid een negatieve tuberculine- DRIE OMROEP-ORGANISATIES BEREIKEN VERZADIGNGSPUNT Het feit, dat de KRO, de grootste omroepvereniging in Nederland met een maximum van 600.000 leden nu achteruit loopt, staat niet op zich zelf. Want ook de VARA en de AVRO hebben leden verloren en zelfs veel meer dan de KRO. Raakte die er 8000 kwijt in 1963, de VARA heeft er 30.000 verloren. Hoe de situatie in 1964 geworden is staat nog niet vast. Het is zeer goed mogelijk, dat de voortdurende hetze tegen ons radio- bestel daarin een rol speelt. Het alkmaar spreken van „zuilen" op een manier die alleen maar min achting uitdrukt, heeft bij vele mensen ,die meer gevoelsmatig rea geren, een fatale uitwerking. Van de andere kant heeft een systeem als de AVRO, een partijloze en beginselloze omroeporganisatie, ook al geen succes; zij verliest even hard aan aanhang .ondanks haar meedoen aan de anti-zuilenaktivi- teit. Welke de voornaamste reden is, waarom enkele omroepen achteruit lopen is moeilijk te zeggen. Het feit, dat radio Veronica en nadien weer andere vrije omroepen op zee hun plaats zijn gaan opeisen, kan een rol gespeeld hebben. Overigens was het te voorzien, dat op zekere dag de „lepel tjes"-akties en alle propaganda-methodes voor nieuwe leden geen succes meer zou den hebben. Misschien ook is een verzadigingspunt bereikt. reactie heeft, dat wil zeggen dat immuunstoffen tegen tuberculose by de meesten van hen ontbreken, zü zijn daardoor in hoge mate vatbaar voor de ziekte. Dit laatste feit verklaart waarom de epidemiologie der tuberculose in Nederland de laatste tientallen ja ren een ander karakter heeft gekre gen dan vroeger. Het optreden in zogenaamde explosies ,dat zich tel kens weer kan voordoen, en waar over wij ook dikwijls genoeg in de kranten lezen, doet denken aan het uitbreken van een acute besmettelij ke ziekte. TUBERCULINE-REACTIE Dergelijke kleine epidemieën in tamelijk besloten kring worden ge lukkig zeer spoedig opgespoord en tot staan gebracht. We dienen op dit punt echter zeer waakzaam te blij ven, want zoals gezegd, de ontvan kelijkheid is groot .vooral onder de jonge mensen. Beperking van de bestaande ge varen heeft op presentieve wijze plaats door regelmatig herhaald schermbeeldonderzoek van de vol wassen bevolking. Voor kinderen is men iets zuiniger met röntgenstralen en daarom geeft men er de voorkeur aan bij hen het tuberculine-onder- zoèk te verrichten. Een kleine hoeveelheid tubercu line wordt hierbij in de huid ge bracht met een zeer dunne injectie naald. Na drie dagen gaat men dan na of er op de plaats van inspuiting een reactie is opgetreden en zo ja, dan bepaalt men de omvang van de tevoorschijn gekomen rode en ge zwollen plek. Op deze wijze ontdekt men bij kinderen een mogelijke besmetting met tuberkelbacillen in een vroeg stadium en men kan, indien nodig, eUfliciënt maatregelen nemen. Ook de tuberculinegevoeligheid dient pe riodiek te worden onderzocht. Wordt een-omslag van de reactie, van ne- gaietf naar positief, vastgesteld, dan is een complementair onderzoek noodzakelijk. B.C.G.-INENTING Een ander vorm van bescherming betreft het vaccineren met het zo genaamde B.C.G.; hierbij gaat het lichaam van de gevaccineerde per soon afweerstoffen maken waardoor WERKGROEP FILMVORMING Vijftien jaar geleden was de re gisseur van deze film Jacques Tati nog een vrij onbekende variété-ar- tist, die met wat overgespaarde dui ten naar een lieflijk Frans dorpje trok, waar voor een dag een ker mis werd opgebouwd. Hij ging daar van een film maken met zichzelf in de hoofdrol: als postbode Frangois maakte hij zich daarin tot mikpunt van iedere spot. Deze figuur van een postbode kan niet uitgepraat ko men, omdat hij de leiding mag heb ben bij het omhoog hijsen van een paal van een kermistent. Ondertusen wordt hij zorgvuldig door kermisgasten en dorpsgenoten van drank voorzien tengevolge waarvan hij op z'n bellefiets aller lei stunts uithaalt, welke aan de oude gooi- en smijtkluchten doen herin neren. Jacques Tati deed echter veel meer dan een komisch mannetje te weeg roepen ,dat in zijn weemoedi ge vrolijkheid en goed vertrouwen wel eens aan Chaplin doet denken. Want buiten de figuur van de post bode ontroerde zijn camera-oog door een tedere aandacht te schenken aan mensen en dingen. Men kan er duidelijk uit besluiten, dat deze zeer unieke filmfiguur een beminnelijk en goed mens moet zijn. Tati maakt slapstick-achtige films maar dan veel spiritueler en veel origineler dan de Amerikaanse pro- dukten, die deze naam dragen. Op vallend is het schaarse gebruik van dialoog; het blijft meestal bij een paar onbelangrijke woorden, wat gebrom, mimiek en gebarenspel, het filmbeeld zegt ons bijna alles. De nieuwe versie van deze film is voorzien van functionele kleuren en ondervindt zodanig voor de twee de maal een grote belangstelling van film-minded publiek. Met dit werk wordt eens te meer duidelijk aange toond dat degelijk vakmanschap en onuitputtelijke geldmiddelen uit de grote filmcentra nog niet de wezen lijke filmkunst uitmaken. Met zijn scheppende filmfantasie kon Tati middels deze film van klein variété-artist evolueren tot be roemd cineast van komische situa ties. Onder dit komische uiterlijk gaat nochtans een ernstig man schuil, die op onverstoorbare wijze unieke films heeft gemaakt. Het is te betreuren, dat de laatste jaren zijn film-fantasie schijnt uit geput te zijn. KERSTAKTIE VOOR DE ZIEKEN RECTORAAT O.L. VROUW VAN ZEVEN SMARTEN Zoals bekend is, geldt de aktie voor de zieken met Kerstmis voor heel de kom van Venray. Ook het Rectoraat van de Paters Francisca nen doet aan deze aktie mee. Alle zieken en thuis-zittenden ontvangen met Kerstmis een pakje. Enkele dames komen in de loop van deze dagen bij U aankloppen voor deze sympathieke aktie. Laat uw goede hart weer eens spreken, opdat we deze mensen met Kerstmis bly kunnen maken. Dank U wel. Pater Rector. een zekere onvatbaarheid ontstaat. De situatie is in Nederland thans van dien aard ,dat de deskundigen de B.C.G.-inenting uitsluitend wen sen toe te passen bij hen, die óf door hun werk, óf door bepaalde ge-] zinsverhoudingen doorlopend een grotere kans op besmetting hebben dan anderen. Dat zijn rus bijvoor beeld verpleegsters, studenten in de geneeskunde .kinderen van een tu berculeuze vader of moeder. Uit de hierboven gedane uiteen zetting blijkt wel duidelijk hoe juist het beeld is dat een. Nederlands longarts kortgeleden gebruikte, toen hij zei dat ons land ,wat betreft de tuberculose ,een witte stip vormt o\ t een zeer donkere wereldkaart; Die witte plek kan by nadere be schouwing ook nog wel donkere smetten vertonen en dat ge beurt ook telkens weer, namelyk by het optreden van „explosies" alsof er vuile voeten op een schone vloer worden gezet, maar by een oplettende en doortastende houding laten zulke smetten zich zeer goed en snel verwijderen. Zoals bekend kent men ook in het Dekenaat Venray sinds april van dit jaar de zgn. gezinsbijdrage. In de ene parochie doet men het zus, in de andere zo, maar overal probeert men te bereiken dat de parochianen l°/o van het netto-gezinsinkomen ter beschik king stellen van de kerk. Men heeft becijferd dat als allen hieraan meedoen de kerkbesturen rond kunnen komen, hun ver plichtingen jegens het bisdom kunnen nakomen en de gelovgien bevryd worden van een hoop gebedel, dat in het verleden terecht soms wel eens de wrevel opriep. Voor alle reparaties Schoolstraat 30 Tel. 2389 De regering heeft na rijp beraad besloten haar standpunt in te ne men over de toelaatbare grens van de loonsverhogingen. Door een compromis, waarin men duidelijk het werk van minister Veltkamp herkennen kan, komt maximaal 4,7% loonsverhoging uit de bus plus een verlaging van de belastingen per 1 juli van het vol gend jaar. Dat wil dus zeggen dat de loonsverhoging praktisch 5 pet. mag zijn anders is het technisch haast niet te berekenen voor de loonadministraties. Er komt dus zo te zien een nieu we verruiming van de koopkracht, die echter niet groot zal zijn, omdat een deel van de loonsverhoging ge bruikt moet worden voor verhoging van verplichte premiebetaling. De vakbonden zijn niet geheel te vreden met dit standpunt van de regering, zij zullen zeker proberen meer uit het vuur te slepen. Maar het is zeer de vraag of dat verstan dig is. De regering is halverwege aan de eisen van de vakbonden te gemoet gekomen, die 7 pet. hadden geëist, terwijl de werkgevers maar 3 pet. geboden hadden. Tenslotte moeten we er wel aan denken, dat onze nationale economie draaiend en gezond draaiend moet worden ge houden. Als wij in het nu volgend artikel alleen maar spreken over de drie parochies uit de kom, t.w. de Gro te Kerk, de Paterskerk en de Vre- deskerk ,dan houdt dit geen mis kenning in van de andere parochies van ons Dekenaat, maar beperken we ons omdat deze drie parochies thans de cijfers op tafel gelegd hebben over de periode van 1 april 1 oktober van dit jaar. En die cij fers leren ons zo het een en ander. WAAROM GEZINSBIJDRAGE Stijging van onderhoudskosten der kerken, de salarisverhogingen, als mede betere sociale voorzieningen voor het personeel, grotere verplich tingen ten opzichte van het bisdom, de vorming van een reserve voor te stichten kerken in het zich snel uit breidende Venray, dat vraagt in on ze tijd allemaal meer geld van de kerkbesturen ,waar praktisch geen hogere inkomsten tegenover staan. Dat is de reden, waarom men in plaats van nog meer kollektes in de kerken ,in april j.l. in navol ging van andere dekenaten over gegaan is tot invoering van de vrij willige gezinsbijdrage. Een gezins bijdrage, waarvan naast de steun die aan de kerken gegeven wordt meteen de Missieaktie, de Kath. Universiteit .Gezinszorg en Carita tief Centrum profiteren, daar de bij dragen voor deze instellingen en ak- ties hierin zijn vercalculeerd. Een gezinsbijdrage ook, die de bankenpacht (voor sommigen een steen des aanstoots) liet verdwijnen en voortaan het aantal kollektes tot één beperkte. ■=**£en in het begin van dit jaar ge houden enquête toonde aan, dat het merendeel der parochianen het meeste voelde voor de zgn. 1% re geling, waarbij dus ieder gezin 1% per jaar zou afstaan van het netto gezinsinkomen (dus van alle gezins leden) voor de parochiekerken. RESULTATEN In de toen rondgestuurde folders was te lezen dat de tekorten van de kerken, die door deze Gezinsbijdra gen gedekt moesten worden als volgt waren: Petrus-Banden 55.325, Paterskerk 25.315, Vredeskerk 21.000, Totaal 101.639,- De parochianen zegden toe als gezinsbijdragen te zullen bijdragen: Petrus-Banden 48.106,90 86,9% Paterskerk 26.918,80 106,3% Vredeskerk 14.882,60 70,9% Totaal 89.908,30 8,4% Maar wat is nu het resultaat van 1 april tot 1 oktober van dit jaar, dus nu een half jaar verstreken is? Ontvangen is door: Petrus-Banden 24.224,26 87,6% Paterskerk 11.700,90 92,3% Vredeskerk 7.725,25 73,6% Totaal 43.650,40 85,9% Uit bovenstaande cijfers en per centages kan men allereerst opma ken dat de toegezegde bedragen te gering waren om de begrotingen van de drie kerken sluitend te maken. Men heeft zich dus al beperkingen op moeten leggen. Op de tweede plaats blijkt dat de in het eerste halfjaar binnengeko men bedragen ongeveer overeen stemmen met de toezeggingen. Maar hier bedreigt de schijn. Want in de ze cijfers zitten ook al ontvangen jaarbedragen, die dus gelden voor een geheel jaar. Hierdoor geven de halfjaarlijkse cijfers en percentages feitelijk een optimistischer beeld, dan er feitelijk is. In feite moet men jammer genoeg constateren dat er verschillende mensen zijn, die hun toezeggingen niet zijn nagekomen. Daar kunnen geldende redenen voor zijn, als ziekten en plotselinge grote uitgaven in een bepaald gezin voor extra hulp etc. meer, maar in de meeste gevallen is het een soort nonchalance .die oorzaak is, dat men zijn woord niet gestand doet DE PEST OVER IN. „Man als je toch eens wist hoe ik er de pest over in heb over die centen-geschiedenis te moeten pre ken...." vertelde ons een pastoor eens duidelijk en onomwonden. En inderdaad is het voor de geestelijk heid niet bepaald een pretje om tel kens en voortdurend de mensen met hun geld-nood te moeten lastig val len. Ze zijn heus niet anders dan wij, die er ook een gruwelijke he kel aan hebben voor het een of an dere schone doel kaarten, loten of wat dies meer zij, te verkopen. Maar ze moeten nu eenmaal, want ook een parochie moet rond komen, ook een parochie kan geen geld uit geven, als daar geen inkomsten te genover staan. Die inkomsten mogen dan vroeger bij bepaalde kerken overvloedig geweest zijn ,nu is het in ieder geval zo, dat men knijpen moet, waar men maar knijpen kan om zonder tekorten te spelen. En dat geldt met name voor deze drie parochies. DRINGEND BEROEP Het is daarom dat het comité wat de gezinsbijdrage regelt nog eens een dringend beroep komt doen op alle parochianen van deze drie ker ken, op de eerste plaats om mee te doen aan deze bijdragen-aktie en op de tweede plaats de gegeven toezeg gingen gestand te doen. Men kan hier lang en breed over praten. En men kan er van alles tegen inbrengen. Maar feitelyk is het belachelijk dat we als paro chiaan niet een hele cent beschik baar stellen van iedere gulden, die we in deze welvaartstyd verdie nen, voor het parochieel werk. De morele plicht, die we als paro chiaan hebben onze eigen paro chie in stand te houden, kunnen we toch wel op een heel goedkope en heel gemakkelijke manier vol doenWat let ons feitelyk dan? THANS GEVESTIGD: Opa was de zeventig gepasseerd, maar dat wil niet zeggen dat hij niet blaakte van levenslust. Strijd vaardig stond hij in het verdachten bankje om de rechter, de officier en de hele wereld eens te vertellen dat het een janboel was, een wereld van niks ,een samenleving waarin het particulier initiatief niet alleen niet wordt gewaardeerd, maar wat erger is in de hoek wordt getrapt. Kortom, een land, waar een man die iets wil beginnen met de justitie in aanraking komt. „En ik zeg u, meneer de rechter", riep hij kribbig ,„dat het een eerlij ke zaak is. Die arme bloedjes van kinderen! En dat mens wilde haar geld graag kwijt. Mogen wij iemand de gelegenheid benemen om goed werk te doen?" Behalve strijdvaardig was opa een liefhebbend grootvader, die veel van zijn kleinkinderen hield. Maar daar naast was hij iemand die, zoals hij het zelf eerlijk bekende, „nogal vast zit aan de centen." De combinatie van deze twee eigenschappen in de tijd voor Sinterklaas bracht de bot sing met de Wet voort. Opa was al eens rond geweest als kollektant voor de kankerbestrij ding. Dat was hem goed bevallen. Hij had onthouden hoe sommige mensen gul iets schenken voor een goed doel, en hoe anderen de por temonnee stijf dicht plegen te hou den. De „goede" adressen had hij genoteerd. Die konden later nog eens te pas komen, dacht hij. Bij het opruimen van de dressoir- la vond hij in oktober dat briefje met gulle adressen terug. Hij prak- tizeerde over Sinterklaas. Opa wilde ter gelegenheid van dat feest goed voor de dag komen. De kinderen zouden weten dat ze een liefhebben de grootvader hadden. Maar waar moest het geld vandaan komen? Toch niet van zijn zuur verdiende ..o.w.? Neen, opa wist een betere methode. Hij schreef met keurige letters een prachtige intekenlijst van ruitjespapier. „Bezorg den kinderen een goed St. Nicolaasfeest", zette hij er met krulletters boven. En met deze lijst tussen twee kartonnetjes ging hij de goede adressen af. Hij hing een sentimenteel verhaal op over de welvaart, de weeskinde ren zonder gulle ouders, over de ar moede die in sommige gezinnen heerst en over kindertjes die de mooiste dag van het jaar moesten doorbrengen met de neuzen platge drukt tegen etalageruiten waarach ter allerlei onbereikbare schatten liggen. Maar zij ontvangen niets, deze armsten der armen. Ongetroost keren zij huiswaarts om door een morrende pleegmoeder en een onte vreden stiefvader in hun bedjes te worden gestopt, waar zij worden toegedekt met oude jassen en kolen- zakken. Want dekens zijn er in deze gezinnen niet. Opa had succes. Hij droeg zijn verhaal zo smaakvol voor dat som mige mevrouwen tot tranen toe wer den bewogen. Zij tekenden de lijst en gaven hem een sigaar omdat hij zijn tijd opofferde voor zulk een edel doel. Nu, de kleinkinderen hebben er weet van gehad. Al vóór Sints ver jaardag verschenen er fantastische hobbelpaarden en trapautotootjes, autopeds op luchtbanden en elektri sche treintjes waarop je als vader terecht jaloers zou worden. Opa werd steeds spraakzamer hij had er nog een stevige borrel aan over gehouden en de familie steeds stiller, toen de schatten voor de dag kwamen. Maar het is uitgekomen door af gunstige kinderen uit de buurt. De officier van justitie wenste deze zaak snel te berechten en zo kwam opa voor de rechter. Een maand voor waardelijk heeft hij gekregen, want het verhaal was opzettelijk listig lijk en valselijk en in strijd met de waarheid. En het geld moet hij te rug betalen van zijn spaarbankboek je. Dat kan best ,want opa zit er warmpjes bij. Het jaarverslag 1963 van de Pro vinciale VW in Limburg is wat Venray betreft een onbeschreven blad. Wat jammer is, want de kleine groep, die hier nog altijd de vereni ging voor vreemdelingenverkeer vormt, mag dan misschien niet dik wijls vergaderen ,ze ontplooit toch nog altijd een gezien de finan ciële mogelijkheden grote aktivi- teit. Reeds eerder hebben we melding gemaakt van de vele informaties die de Nederlandsche Credietbank na mens VW zowel schriftelijk als mondeling verstrekte en het feit, dat in enkele jaren tijds meer dan 10.000 folders over Venray zijn verspreid, toont wel aan dat er nog leven in de brouwerij is. Datzelfde toont aan de service, die middels het restaurantje aan de be zoekers van het Duitse kerkhof in Ysselsteyn verstrekt wordt, de op stelling en verspreiding van de hotellijst e.d .Het feit dat het jaar verslag van de Limburgse VW niets over Venray zegt, zou de schijn kun nen wekken, dat er niets gebeurt of gebeurde en dat is onjuist. Van de andere kant zijn de Ven- rayse VVV mensen ervan overtuigd dat er meer gedaan kon worden en zelfs moet wirden om het steeds groter wordende vreemdelingenver keer die service te bieden, die van 'n plaats als Venray verwacht moet worden. Het feit alleen al dat op de Credietbank naast het gewone werk nog inlichtingen gegeven moeten worden, mag dan in het begin een goede nood-oplossing geweest zijn, zulks kan natuurlijk niet blijven doorgaan. Zo zijn er meer dingen. De folder over Venray is „op"! Er zal een nieuwe moeten komen. Het feit dat de camping Vlakwater niet alleen ieder jaar meer vreemde lingen gaat trekken, maar ook be gint met de bouw van zgn. vaste kampeerhuisjes maakt een betere informatiedienst noodzakelijk. En zo kunnen we nog door blijven gaan. Dat een en ander geld kost, weet intussen een klein kind en dat dit geld er niet is, is ook al geen ge heim. Het ligt in de bedoeling dat in januari a.s. dit allemaal nog eens bekeken zal worden, waarbij natuur lijk ook kontakt gezocht zal worden met het nieuw opgerichte recreatie schap Peel en Maas, waarin onze gemeente met andere samenwerkt om te komen tot een verbetering van de recreatiemogelijkheden in deze hele streek. Dit recreatieschap staat nog in zijn kinderschoenen, maar men hoopt dat in januari a.s. de moge lijkheid bestaat om een goede basis te vinden voor samenwerking en wederzijdse hulp. De liefde kan echter niet van één kant komen. Te lang heeft men dit voor onze plaats en streek zo voor name werk op de schouders van en kele mensen geladen. Te lang heb ben belanghebbenden en wie van ons is dit niet? zich met een fooi tje er vanaf gemaakt. Wil dit VW-werk in onze plaats inderdaad Venray waardig worden, dan zal van alle kanten krachten en geld gespendeerd moeten worden. Zo niet, dan vrezen we dat we tot eigen schade en schande nog dik wijls en dan ten rechte een on beschreven blad blijven in het jaar verslag van de Limburgse VW!

Peel en Maas | 1964 | | pagina 9