TBC IN NEDERLAND
DE ZUILEN
Politierechter
HET FEEST IS VANDAAG
GEZINSBIJDRAGE
in de drie centrum-parochies
fa. MARTENS
Verpliclite Ioon-
ronde van 5 pet
TAXIBEDRIJF P. ST0KS
KEMPWEG 9 TEL. 1233
V reemdelingen-
verkeer
VRIJDAG 11 DECEMBER 1964 No. 50
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
12 PEEL EN MAASH
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MIJNCKHOF NV. VENRAY WPPïfRï A Ti VOOR VRMRAV T?M HM^TRPPPN ADVERTENTIEPRIJS 8% ct p. mm ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 l V W V-/l\ V CrillVÜ 1 uil WiVAO 1 1\ CfIVull PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (botten Venray 1.75
EEN WITTE STIP OP DONKERE
WERELDKAART
De wereldgezondheidszorg was dit
jaar gewijd aan de tuberculose. Dit
behoeft ons niet te verwonderen
want in zeer grote delen van de we
reld is de tuberculose nog steeds een
der meest gevreesde volksziekten; in
totaal sterven hieraan drie miljoen
mensen per jaar, het merendeel in
Afrika, Azië en Zuid-Amerika.
Nog omstreeks 1900 was het bij
ons in Nederland niet veel beter ge
steld dan in de gebieden, die we te
genwoordig ontwikkelingslanden
noemen. Thans hebben wij in ons
land het laagste sterftecijfer voor
tuberculose en ook de morbiditeit
(het aantal ziektegevallen) is hier
naar verhouding gering.
Vandaar dat we geneigd zijn in
juichtonen te spreken over de „bijna
geheel" bedwongen tuberculose in
Nederland en dat sommige mensen
zelfs bepaald luchthartig gestemd
zijn geraakt ten aanzien van die
ziekte. Deze optimisten, die al van
volledige uitroeiing der tuberculose
dromen, vergeten dat de huidige, bij
ons zo gunstige, toestand maar al te
gemakkelijk kan worden verstoord.
INTERNATIONAAL KONTAKT
Want hoe is eigenlijk de situatie?
Nederland mag dan gunstige cijfers
vertonen, maar in de omgevende
Westeuropese landen is de toestand
lang niet zo rooskleurig. Het is al
leen Denemarken, dat kan bogen op
even gunstige resultaten van de tu
berculosebestrijding. West-Duits-
land .België .Zwitserland en Frank
rijk hebben een vele zo hoge sterfte
aan tuberculose als Nederland; ook
de aantallen patiënten zijn in deze
landen veel groter.
Het is duidelijk dat in ons land
hierdoor te allen tijde gemakkelijk
besmetting met deze ziekte kan
plaats hebben. Verschillende om
standigheden zijn daarbij van in
vloed. Ten eerste worden tegenwoor
dig zeer veel werknemers aange
trokken uit landen waar tuberculose
Ten tweede gaan ook wijzelf te
genwoordig vaak over onze lands
grenzen .vooral met vakantiereizen;
we behoeven dan waarlijk niet naar
Azië of Afrika te trekken om in
aanraking te kunnen komen met een
bevolking ,die nog veel tuberculeuze
personen in zijn midden heeft.
WEINIG AFWEERSTOFFEN
Een derde omstandigheid in ons
nadeel is het feit dat de Neder
landse bevolking thans over het al
gemeen weinig afweerstoffen tegen
de tuberkelbacillen bezit. Vroeger
was dat anders: vrijwel iedereen
was toen wel eens met lijders aan
tuberculeuze processen in aanraking
geweest en had daardoor een be
paalde mate van onvatbaarheid
kunnen verkrijgen.
Tegenwoordig echter blijkt bij tu-
berculine-onderzoek van school
kinderen, dat de overgrote meer
derheid een negatieve tuberculine-
DRIE OMROEP-ORGANISATIES
BEREIKEN
VERZADIGNGSPUNT
Het feit, dat de KRO, de grootste
omroepvereniging in Nederland met
een maximum van 600.000 leden nu
achteruit loopt, staat niet op zich
zelf.
Want ook de VARA en de AVRO
hebben leden verloren en zelfs veel
meer dan de KRO. Raakte die er
8000 kwijt in 1963, de VARA heeft
er 30.000 verloren. Hoe de situatie
in 1964 geworden is staat nog niet
vast.
Het is zeer goed mogelijk, dat de
voortdurende hetze tegen ons radio-
bestel daarin een rol speelt. Het
alkmaar spreken van „zuilen" op
een manier die alleen maar min
achting uitdrukt, heeft bij vele
mensen ,die meer gevoelsmatig rea
geren, een fatale uitwerking.
Van de andere kant heeft een
systeem als de AVRO, een partijloze
en beginselloze omroeporganisatie,
ook al geen succes; zij verliest even
hard aan aanhang .ondanks haar
meedoen aan de anti-zuilenaktivi-
teit.
Welke de voornaamste reden is,
waarom enkele omroepen achteruit
lopen is moeilijk te zeggen. Het feit,
dat radio Veronica en nadien weer
andere vrije omroepen op zee hun
plaats zijn gaan opeisen, kan een
rol gespeeld hebben.
Overigens was het te voorzien, dat
op zekere dag de „lepel tjes"-akties
en alle propaganda-methodes voor
nieuwe leden geen succes meer zou
den hebben. Misschien ook is een
verzadigingspunt bereikt.
reactie heeft, dat wil zeggen dat
immuunstoffen tegen tuberculose
by de meesten van hen ontbreken,
zü zijn daardoor in hoge mate
vatbaar voor de ziekte.
Dit laatste feit verklaart waarom
de epidemiologie der tuberculose in
Nederland de laatste tientallen ja
ren een ander karakter heeft gekre
gen dan vroeger. Het optreden in
zogenaamde explosies ,dat zich tel
kens weer kan voordoen, en waar
over wij ook dikwijls genoeg in de
kranten lezen, doet denken aan het
uitbreken van een acute besmettelij
ke ziekte.
TUBERCULINE-REACTIE
Dergelijke kleine epidemieën in
tamelijk besloten kring worden ge
lukkig zeer spoedig opgespoord en
tot staan gebracht. We dienen op dit
punt echter zeer waakzaam te blij
ven, want zoals gezegd, de ontvan
kelijkheid is groot .vooral onder de
jonge mensen.
Beperking van de bestaande ge
varen heeft op presentieve wijze
plaats door regelmatig herhaald
schermbeeldonderzoek van de vol
wassen bevolking. Voor kinderen is
men iets zuiniger met röntgenstralen
en daarom geeft men er de voorkeur
aan bij hen het tuberculine-onder-
zoèk te verrichten.
Een kleine hoeveelheid tubercu
line wordt hierbij in de huid ge
bracht met een zeer dunne injectie
naald. Na drie dagen gaat men dan
na of er op de plaats van inspuiting
een reactie is opgetreden en zo ja,
dan bepaalt men de omvang van de
tevoorschijn gekomen rode en ge
zwollen plek.
Op deze wijze ontdekt men bij
kinderen een mogelijke besmetting
met tuberkelbacillen in een vroeg
stadium en men kan, indien nodig,
eUfliciënt maatregelen nemen. Ook
de tuberculinegevoeligheid dient pe
riodiek te worden onderzocht. Wordt
een-omslag van de reactie, van ne-
gaietf naar positief, vastgesteld, dan
is een complementair onderzoek
noodzakelijk.
B.C.G.-INENTING
Een ander vorm van bescherming
betreft het vaccineren met het zo
genaamde B.C.G.; hierbij gaat het
lichaam van de gevaccineerde per
soon afweerstoffen maken waardoor
WERKGROEP FILMVORMING
Vijftien jaar geleden was de re
gisseur van deze film Jacques Tati
nog een vrij onbekende variété-ar-
tist, die met wat overgespaarde dui
ten naar een lieflijk Frans dorpje
trok, waar voor een dag een ker
mis werd opgebouwd. Hij ging daar
van een film maken met zichzelf in
de hoofdrol: als postbode Frangois
maakte hij zich daarin tot mikpunt
van iedere spot. Deze figuur van
een postbode kan niet uitgepraat ko
men, omdat hij de leiding mag heb
ben bij het omhoog hijsen van een
paal van een kermistent.
Ondertusen wordt hij zorgvuldig
door kermisgasten en dorpsgenoten
van drank voorzien tengevolge
waarvan hij op z'n bellefiets aller
lei stunts uithaalt, welke aan de oude
gooi- en smijtkluchten doen herin
neren.
Jacques Tati deed echter veel
meer dan een komisch mannetje te
weeg roepen ,dat in zijn weemoedi
ge vrolijkheid en goed vertrouwen
wel eens aan Chaplin doet denken.
Want buiten de figuur van de post
bode ontroerde zijn camera-oog door
een tedere aandacht te schenken
aan mensen en dingen. Men kan er
duidelijk uit besluiten, dat deze zeer
unieke filmfiguur een beminnelijk
en goed mens moet zijn.
Tati maakt slapstick-achtige films
maar dan veel spiritueler en veel
origineler dan de Amerikaanse pro-
dukten, die deze naam dragen. Op
vallend is het schaarse gebruik van
dialoog; het blijft meestal bij een
paar onbelangrijke woorden, wat
gebrom, mimiek en gebarenspel, het
filmbeeld zegt ons bijna alles.
De nieuwe versie van deze film
is voorzien van functionele kleuren
en ondervindt zodanig voor de twee
de maal een grote belangstelling van
film-minded publiek. Met dit werk
wordt eens te meer duidelijk aange
toond dat degelijk vakmanschap en
onuitputtelijke geldmiddelen uit de
grote filmcentra nog niet de wezen
lijke filmkunst uitmaken.
Met zijn scheppende filmfantasie
kon Tati middels deze film van
klein variété-artist evolueren tot be
roemd cineast van komische situa
ties. Onder dit komische uiterlijk
gaat nochtans een ernstig man
schuil, die op onverstoorbare wijze
unieke films heeft gemaakt.
Het is te betreuren, dat de laatste
jaren zijn film-fantasie schijnt uit
geput te zijn.
KERSTAKTIE
VOOR DE ZIEKEN
RECTORAAT O.L. VROUW VAN
ZEVEN SMARTEN
Zoals bekend is, geldt de aktie
voor de zieken met Kerstmis voor
heel de kom van Venray. Ook het
Rectoraat van de Paters Francisca
nen doet aan deze aktie mee. Alle
zieken en thuis-zittenden ontvangen
met Kerstmis een pakje.
Enkele dames komen in de loop
van deze dagen bij U aankloppen
voor deze sympathieke aktie. Laat
uw goede hart weer eens spreken,
opdat we deze mensen met Kerstmis
bly kunnen maken. Dank U wel.
Pater Rector.
een zekere onvatbaarheid ontstaat.
De situatie is in Nederland thans
van dien aard ,dat de deskundigen
de B.C.G.-inenting uitsluitend wen
sen toe te passen bij hen, die óf
door hun werk, óf door bepaalde ge-]
zinsverhoudingen doorlopend een
grotere kans op besmetting hebben
dan anderen. Dat zijn rus bijvoor
beeld verpleegsters, studenten in de
geneeskunde .kinderen van een tu
berculeuze vader of moeder.
Uit de hierboven gedane uiteen
zetting blijkt wel duidelijk hoe juist
het beeld is dat een. Nederlands
longarts kortgeleden gebruikte, toen
hij zei dat ons land ,wat betreft de
tuberculose ,een witte stip vormt o\ t
een zeer donkere wereldkaart;
Die witte plek kan by nadere be
schouwing ook nog wel donkere
smetten vertonen en dat ge
beurt ook telkens weer, namelyk
by het optreden van „explosies"
alsof er vuile voeten op een
schone vloer worden gezet, maar
by een oplettende en doortastende
houding laten zulke smetten zich
zeer goed en snel verwijderen.
Zoals bekend kent men ook in het Dekenaat Venray sinds april
van dit jaar de zgn. gezinsbijdrage. In de ene parochie doet men
het zus, in de andere zo, maar overal probeert men te bereiken
dat de parochianen l°/o van het netto-gezinsinkomen ter beschik
king stellen van de kerk. Men heeft becijferd dat als allen
hieraan meedoen de kerkbesturen rond kunnen komen, hun ver
plichtingen jegens het bisdom kunnen nakomen en de gelovgien
bevryd worden van een hoop gebedel, dat in het verleden terecht
soms wel eens de wrevel opriep.
Voor alle reparaties
Schoolstraat 30 Tel. 2389
De regering heeft na rijp beraad
besloten haar standpunt in te ne
men over de toelaatbare grens van
de loonsverhogingen.
Door een compromis, waarin men
duidelijk het werk van minister
Veltkamp herkennen kan, komt
maximaal 4,7% loonsverhoging uit
de bus plus een verlaging van de
belastingen per 1 juli van het vol
gend jaar. Dat wil dus zeggen dat
de loonsverhoging praktisch 5 pet.
mag zijn anders is het technisch
haast niet te berekenen voor de
loonadministraties.
Er komt dus zo te zien een nieu
we verruiming van de koopkracht,
die echter niet groot zal zijn, omdat
een deel van de loonsverhoging ge
bruikt moet worden voor verhoging
van verplichte premiebetaling.
De vakbonden zijn niet geheel te
vreden met dit standpunt van de
regering, zij zullen zeker proberen
meer uit het vuur te slepen. Maar
het is zeer de vraag of dat verstan
dig is. De regering is halverwege
aan de eisen van de vakbonden te
gemoet gekomen, die 7 pet. hadden
geëist, terwijl de werkgevers maar
3 pet. geboden hadden. Tenslotte
moeten we er wel aan denken, dat
onze nationale economie draaiend en
gezond draaiend moet worden ge
houden.
Als wij in het nu volgend artikel
alleen maar spreken over de drie
parochies uit de kom, t.w. de Gro
te Kerk, de Paterskerk en de Vre-
deskerk ,dan houdt dit geen mis
kenning in van de andere parochies
van ons Dekenaat, maar beperken
we ons omdat deze drie parochies
thans de cijfers op tafel gelegd
hebben over de periode van 1 april
1 oktober van dit jaar. En die cij
fers leren ons zo het een en ander.
WAAROM GEZINSBIJDRAGE
Stijging van onderhoudskosten der
kerken, de salarisverhogingen, als
mede betere sociale voorzieningen
voor het personeel, grotere verplich
tingen ten opzichte van het bisdom,
de vorming van een reserve voor te
stichten kerken in het zich snel uit
breidende Venray, dat vraagt in on
ze tijd allemaal meer geld van de
kerkbesturen ,waar praktisch geen
hogere inkomsten tegenover staan.
Dat is de reden, waarom men in
plaats van nog meer kollektes in
de kerken ,in april j.l. in navol
ging van andere dekenaten over
gegaan is tot invoering van de vrij
willige gezinsbijdrage. Een gezins
bijdrage, waarvan naast de steun
die aan de kerken gegeven wordt
meteen de Missieaktie, de Kath.
Universiteit .Gezinszorg en Carita
tief Centrum profiteren, daar de bij
dragen voor deze instellingen en ak-
ties hierin zijn vercalculeerd.
Een gezinsbijdrage ook, die de
bankenpacht (voor sommigen een
steen des aanstoots) liet verdwijnen
en voortaan het aantal kollektes tot
één beperkte.
■=**£en in het begin van dit jaar ge
houden enquête toonde aan, dat het
merendeel der parochianen het
meeste voelde voor de zgn. 1% re
geling, waarbij dus ieder gezin 1%
per jaar zou afstaan van het netto
gezinsinkomen (dus van alle gezins
leden) voor de parochiekerken.
RESULTATEN
In de toen rondgestuurde folders
was te lezen dat de tekorten van de
kerken, die door deze Gezinsbijdra
gen gedekt moesten worden als
volgt waren:
Petrus-Banden 55.325,
Paterskerk 25.315,
Vredeskerk 21.000,
Totaal
101.639,-
De parochianen zegden toe als
gezinsbijdragen te zullen bijdragen:
Petrus-Banden 48.106,90 86,9%
Paterskerk 26.918,80 106,3%
Vredeskerk 14.882,60 70,9%
Totaal
89.908,30
8,4%
Maar wat is nu het resultaat van
1 april tot 1 oktober van dit jaar,
dus nu een half jaar verstreken is?
Ontvangen is door:
Petrus-Banden 24.224,26 87,6%
Paterskerk 11.700,90 92,3%
Vredeskerk 7.725,25 73,6%
Totaal
43.650,40 85,9%
Uit bovenstaande cijfers en per
centages kan men allereerst opma
ken dat de toegezegde bedragen te
gering waren om de begrotingen van
de drie kerken sluitend te maken.
Men heeft zich dus al beperkingen
op moeten leggen.
Op de tweede plaats blijkt dat de
in het eerste halfjaar binnengeko
men bedragen ongeveer overeen
stemmen met de toezeggingen. Maar
hier bedreigt de schijn. Want in de
ze cijfers zitten ook al ontvangen
jaarbedragen, die dus gelden voor
een geheel jaar. Hierdoor geven de
halfjaarlijkse cijfers en percentages
feitelijk een optimistischer beeld,
dan er feitelijk is. In feite moet men
jammer genoeg constateren dat er
verschillende mensen zijn, die hun
toezeggingen niet zijn nagekomen.
Daar kunnen geldende redenen voor
zijn, als ziekten en plotselinge grote
uitgaven in een bepaald gezin voor
extra hulp etc. meer, maar in de
meeste gevallen is het een soort
nonchalance .die oorzaak is, dat men
zijn woord niet gestand doet
DE PEST OVER IN.
„Man als je toch eens wist hoe
ik er de pest over in heb over die
centen-geschiedenis te moeten pre
ken...." vertelde ons een pastoor
eens duidelijk en onomwonden. En
inderdaad is het voor de geestelijk
heid niet bepaald een pretje om tel
kens en voortdurend de mensen met
hun geld-nood te moeten lastig val
len. Ze zijn heus niet anders dan
wij, die er ook een gruwelijke he
kel aan hebben voor het een of an
dere schone doel kaarten, loten of
wat dies meer zij, te verkopen.
Maar ze moeten nu eenmaal, want
ook een parochie moet rond komen,
ook een parochie kan geen geld uit
geven, als daar geen inkomsten te
genover staan. Die inkomsten mogen
dan vroeger bij bepaalde kerken
overvloedig geweest zijn ,nu is het
in ieder geval zo, dat men knijpen
moet, waar men maar knijpen kan
om zonder tekorten te spelen. En
dat geldt met name voor deze drie
parochies.
DRINGEND BEROEP
Het is daarom dat het comité wat
de gezinsbijdrage regelt nog eens
een dringend beroep komt doen op
alle parochianen van deze drie ker
ken, op de eerste plaats om mee te
doen aan deze bijdragen-aktie en op
de tweede plaats de gegeven toezeg
gingen gestand te doen.
Men kan hier lang en breed over
praten. En men kan er van alles
tegen inbrengen. Maar feitelyk is
het belachelijk dat we als paro
chiaan niet een hele cent beschik
baar stellen van iedere gulden, die
we in deze welvaartstyd verdie
nen, voor het parochieel werk. De
morele plicht, die we als paro
chiaan hebben onze eigen paro
chie in stand te houden, kunnen
we toch wel op een heel goedkope
en heel gemakkelijke manier vol
doenWat let ons feitelyk dan?
THANS GEVESTIGD:
Opa was de zeventig gepasseerd,
maar dat wil niet zeggen dat hij
niet blaakte van levenslust. Strijd
vaardig stond hij in het verdachten
bankje om de rechter, de officier
en de hele wereld eens te vertellen
dat het een janboel was, een wereld
van niks ,een samenleving waarin
het particulier initiatief niet alleen
niet wordt gewaardeerd, maar
wat erger is in de hoek wordt
getrapt. Kortom, een land, waar een
man die iets wil beginnen met de
justitie in aanraking komt.
„En ik zeg u, meneer de rechter",
riep hij kribbig ,„dat het een eerlij
ke zaak is. Die arme bloedjes van
kinderen! En dat mens wilde haar
geld graag kwijt. Mogen wij iemand
de gelegenheid benemen om goed
werk te doen?"
Behalve strijdvaardig was opa een
liefhebbend grootvader, die veel van
zijn kleinkinderen hield. Maar daar
naast was hij iemand die, zoals hij
het zelf eerlijk bekende, „nogal vast
zit aan de centen." De combinatie
van deze twee eigenschappen in de
tijd voor Sinterklaas bracht de bot
sing met de Wet voort.
Opa was al eens rond geweest als
kollektant voor de kankerbestrij
ding. Dat was hem goed bevallen.
Hij had onthouden hoe sommige
mensen gul iets schenken voor een
goed doel, en hoe anderen de por
temonnee stijf dicht plegen te hou
den. De „goede" adressen had hij
genoteerd. Die konden later nog eens
te pas komen, dacht hij.
Bij het opruimen van de dressoir-
la vond hij in oktober dat briefje
met gulle adressen terug. Hij prak-
tizeerde over Sinterklaas. Opa wilde
ter gelegenheid van dat feest goed
voor de dag komen. De kinderen
zouden weten dat ze een liefhebben
de grootvader hadden. Maar waar
moest het geld vandaan komen?
Toch niet van zijn zuur verdiende
..o.w.? Neen, opa wist een betere
methode. Hij schreef met keurige
letters een prachtige intekenlijst van
ruitjespapier. „Bezorg den kinderen
een goed St. Nicolaasfeest", zette hij
er met krulletters boven. En met
deze lijst tussen twee kartonnetjes
ging hij de goede adressen af.
Hij hing een sentimenteel verhaal
op over de welvaart, de weeskinde
ren zonder gulle ouders, over de ar
moede die in sommige gezinnen
heerst en over kindertjes die de
mooiste dag van het jaar moesten
doorbrengen met de neuzen platge
drukt tegen etalageruiten waarach
ter allerlei onbereikbare schatten
liggen. Maar zij ontvangen niets,
deze armsten der armen. Ongetroost
keren zij huiswaarts om door een
morrende pleegmoeder en een onte
vreden stiefvader in hun bedjes te
worden gestopt, waar zij worden
toegedekt met oude jassen en kolen-
zakken. Want dekens zijn er in deze
gezinnen niet.
Opa had succes. Hij droeg zijn
verhaal zo smaakvol voor dat som
mige mevrouwen tot tranen toe wer
den bewogen. Zij tekenden de lijst
en gaven hem een sigaar omdat hij
zijn tijd opofferde voor zulk een
edel doel.
Nu, de kleinkinderen hebben er
weet van gehad. Al vóór Sints ver
jaardag verschenen er fantastische
hobbelpaarden en trapautotootjes,
autopeds op luchtbanden en elektri
sche treintjes waarop je als vader
terecht jaloers zou worden. Opa
werd steeds spraakzamer hij had
er nog een stevige borrel aan over
gehouden en de familie steeds
stiller, toen de schatten voor de dag
kwamen.
Maar het is uitgekomen door af
gunstige kinderen uit de buurt. De
officier van justitie wenste deze zaak
snel te berechten en zo kwam opa
voor de rechter. Een maand voor
waardelijk heeft hij gekregen, want
het verhaal was opzettelijk listig
lijk en valselijk en in strijd met de
waarheid. En het geld moet hij te
rug betalen van zijn spaarbankboek
je. Dat kan best ,want opa zit er
warmpjes bij.
Het jaarverslag 1963 van de Pro
vinciale VW in Limburg is wat
Venray betreft een onbeschreven
blad. Wat jammer is, want de kleine
groep, die hier nog altijd de vereni
ging voor vreemdelingenverkeer
vormt, mag dan misschien niet dik
wijls vergaderen ,ze ontplooit toch
nog altijd een gezien de finan
ciële mogelijkheden grote aktivi-
teit.
Reeds eerder hebben we melding
gemaakt van de vele informaties die
de Nederlandsche Credietbank na
mens VW zowel schriftelijk als
mondeling verstrekte en het feit, dat
in enkele jaren tijds meer dan 10.000
folders over Venray zijn verspreid,
toont wel aan dat er nog leven in de
brouwerij is.
Datzelfde toont aan de service, die
middels het restaurantje aan de be
zoekers van het Duitse kerkhof in
Ysselsteyn verstrekt wordt, de op
stelling en verspreiding van de
hotellijst e.d .Het feit dat het jaar
verslag van de Limburgse VW niets
over Venray zegt, zou de schijn kun
nen wekken, dat er niets gebeurt of
gebeurde en dat is onjuist.
Van de andere kant zijn de Ven-
rayse VVV mensen ervan overtuigd
dat er meer gedaan kon worden en
zelfs moet wirden om het steeds
groter wordende vreemdelingenver
keer die service te bieden, die van
'n plaats als Venray verwacht moet
worden. Het feit alleen al dat op de
Credietbank naast het gewone werk
nog inlichtingen gegeven moeten
worden, mag dan in het begin een
goede nood-oplossing geweest zijn,
zulks kan natuurlijk niet blijven
doorgaan. Zo zijn er meer dingen.
De folder over Venray is „op"!
Er zal een nieuwe moeten komen.
Het feit dat de camping Vlakwater
niet alleen ieder jaar meer vreemde
lingen gaat trekken, maar ook be
gint met de bouw van zgn. vaste
kampeerhuisjes maakt een betere
informatiedienst noodzakelijk. En zo
kunnen we nog door blijven gaan.
Dat een en ander geld kost, weet
intussen een klein kind en dat dit
geld er niet is, is ook al geen ge
heim.
Het ligt in de bedoeling dat in
januari a.s. dit allemaal nog eens
bekeken zal worden, waarbij natuur
lijk ook kontakt gezocht zal worden
met het nieuw opgerichte recreatie
schap Peel en Maas, waarin onze
gemeente met andere samenwerkt
om te komen tot een verbetering van
de recreatiemogelijkheden in deze
hele streek.
Dit recreatieschap staat nog in
zijn kinderschoenen, maar men
hoopt dat in januari a.s. de moge
lijkheid bestaat om een goede basis
te vinden voor samenwerking en
wederzijdse hulp.
De liefde kan echter niet van één
kant komen. Te lang heeft men dit
voor onze plaats en streek zo voor
name werk op de schouders van en
kele mensen geladen. Te lang heb
ben belanghebbenden en wie van
ons is dit niet? zich met een fooi
tje er vanaf gemaakt.
Wil dit VW-werk in onze plaats
inderdaad Venray waardig worden,
dan zal van alle kanten krachten en
geld gespendeerd moeten worden.
Zo niet, dan vrezen we dat we tot
eigen schade en schande nog dik
wijls en dan ten rechte een on
beschreven blad blijven in het jaar
verslag van de Limburgse VW!