jaren Minder winkels meer publiek Ons aandeel in de industriespreiding Voor liet Zorgenkind Jengdhewpging 80 VRIJDAG 6 NOVEMBER 1964 No. 45 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPPïfRÏ AH VOHR VPNï?AY ADVERTENTIEPRIJS 8l/« ct. p. mm ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 E<LiIiDLHU V v/VJiV V UllAA I i-^Il VJIYIO 1 1\ UIVLrll PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (halten Venray 1.75 Het nieuwe komplan heeft mede tot taak plaatsruimte te scheppen en vestigringsmogelijkheden vast te leggen voor nieuwe winkels in Venray. Men mag verwachten dat daarby rekening is gehou den met het landelijk en zelfs internationaal verschijnsel dat het aantal verkoopplaatsen in de detailhandel sterk vermin dert Dat was met name in Nederland ook in 1963 weer het geval zoals blijkt uit de cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Ook deze cijfers tonen aan welke grote ver andering zich in de winkelsector aan het voltrekken is ,een verande ring welke ook in Venray speur baar is. De welvaartsvermeerdering blijkt bij de consument tot sterke veran deringen in zijn bestedingspatroon geleid te hebben, waarbij onder i meer een verschuiving naar de duurzame consumptiegoederen plaats vond. Dit komt tot uiting in de hoeveelheid indexcijfers, die het C.B.S. heeft berekend van de con sumptieve bestedingen van gezin nen. De bestedingen voor voedings- en genotmiddelen bleken daarbij ge durende de periode 19501963 met 60 pet. te zijn toegenomen; de beste dingen voor duurzame consumptie goederen stegen echter met 123 pet. Dit duidt erop ,dat de consument zijn welvaarts vermeerdering voor een belangrijk deel heeft aangewend voor verbeteringen in de inrichting van zijn woning, voor rationalisering van de huishoudelijke werkzaamhe den door aanschaffing van huishou delijke apparatuur enz. De bedrij ven, die duurzame goederen verko pen, ondervonden dus een sterke sti mulans van de gunstige conjunc tuur. In deze sector is het aantal vestigingen dan ook wel toegeno men. TOEGESPITSTE CONCURRENTIE De welvaartstijging, gepaard gaande met een geduchte bevol kingsgroei, heeft een negatieve in vloed gehad op de ontwikkeling van het aantal verkoopplaatsen in de levensmiddelensector. De concurren tiestrijd tussen het midden- en kleinbedrijf enerzijds en het groot bedrijf en de coöperaties anderzijds spitste zich toe en menig eigenaar van een kleinbedrijf kon deze con currentiestrijd niet volhouden. Ook de grote veranderingen in het ge drag van de consument hebben tot een vermindering van het aantal verkoopplaatsen geleid. De consu ment raakt meer en meer gepor teerd voor snelle bediening. Vele vrouwen willen zo snel mogelijk de boodschappen doen. Ook hechten de mensen tegenwoordig meer waarde aan hun vrije tijd zodat zij het zon de vinden uren te besteden aan de dagelijkse boodschappen. HET STERKE GROOTBEDRIJF Het zelfbedieningssysteem kwam aan de wensen van deze consument tegemoet. In de afgelopen tien jaar is het aantal zelfbedieningszaken op gelopen van 80 tot ongeveer 4200. Daarnaast zijn er in ons land 360 supermarkten. Als gevolg van deze ontwikkeling zijn grote verschillen ontstaan in de concurrentievoorwaarden tussen de diverse zaken in de levensmiddelen sector. Overgang naar het zelfbe dieningssysteem is niet voor elke ondernemer mogelijk en dit heeft menigeen van hen het hoofd gekost. Vooral in de categorie kleinere en kleinste ondernemers zijn veel slachtoffers gevallen. In de periode 19501963 daalde het aantal onder nemingen met één verkoopplaats in de levensmiddelensecotr met bijna 22 pet. Het grootbedrijf speelt uit de aard der zaak in deze concurrentie strijd een rol van betekenis. Door zijn grote kapitaalkracht kan het sneller en beter reageren op de ver anderingen ,die zich in het consu mentengedrag voordoen. Bijna de helft van de supermarkten is in handen van het grootbedrijf. De laatste jaren is er ook een stre ven merkbaar om winkelcentra op te richten, waar de consument mo gelijkheden vindt om zijn gehele behoeftenscala te bevredigen. Ook hier heeft het groot bedrijf veelal de leiding. Het is daarom duidelijk, dat de aktiviteiten van het grootbe drijf tot een vermindering van het aantal kleinere ondernemingen heeft bijgedragen. Dit proces zal zich vermoedelijk verder voortzetten. Wel trachten de kleihandelaren door bundeling van krachten zich weer te stellen tegen de concurrentie van hun grote broers. Ook de overheid kan hiertoe bijdragen. Op net ogen blik wordt de mogelijkheid van een ontwikkelingsfonds voor het mid den- en kleinbedrijf onderzocht. Vo rig jaar heeft de regering de maxi ma van enkele kredieten onder overheidsgarantie reeds verhoogd. Of deze maatregelen voldoende zijn, staat echter te bezien. SPECIFICATIE IN VENRAY Om het „verloop" in Venray over 6 jaren te laten zien volgen hier onder de aantallen der voornaamste detailhandelbedrijven. De cijfers zijn van het Centraal Registratie Kantoor in Den Haag. 1956 1964 Brandstoffen 15 15 Kruidenier 32 33 Groente, Fruit 6 6 Melk en zuivel 5 5 Tabak 17 16 Textiel 35 36 Huishoudelijke artikelen 7 7 Drogist 7 2 Rijwielhandel 17 13 Vis X 1 Drank 5 3 Schoenen 13 13 Meubelen 6 7 Boeken 2 2 Ijzerwaren 5 6 Elektrische art. 6 6 Bullen 1 1 Radio's 1 3 Haarden en kachels 2 3 Goud en zilver 2 2 Aannemers 23 21 Garages 2 3 Kappers 7 11 Slagers 8 8 Schilders 11 12 Reeds verschillende keren hebben wij in diverse artikelen gewag ge maakt en gehoopt op een eigen con sultatiebureau en een kleuter-dag verblijf. Hoevele moeders moesten tot nu toe met hun gehandicapte baby, moeilijke reizen maken naar Eind hoven, Heerlen of Gennep om hun kind een deskundig onderzoek te kunnen geven. Verschillende kinderen uit onze gemeente die niet capable zijn het gewone kleuteronderwijs te volgen, worden dagelijks gependeld naar Venlo of Helmond. Gelukkig is dit thans teneinde. De jeugd psychiatrische Dienst heeft de thans te Horst bestaande consulta tietijden en kleuterdagverblijf tot een streekbelang bewerkt. Van nu af aan kunnen ouders, die voor hun kinderen van een of beide instellin gen gebruik wensen te maken, zich vervoegen bij het bestuur van de afdeling, die hen op de goede weg zal helpen om hun kind te kunnen geven waar het recht op heeft.. Man ,wat maak je je eigen toch sappel over een industrialisatienota van een staatssecretaris, die Venray nu opeens niet meer schijnt te ken nen Dat was de slotvraag na een ge animeerd gesprek over Venrays in dustrialisatie, waarbij de gespreks partner zo eens even in vogelvlucht de stand van zaken op dit gebied en op dit moment bekeken had. Ven ray's industrieterreinen zijn vol, zo was een van zijn conclusies. Na een wat aarzelend begin in de vijftiger jaren .waarbij de gemeente zelf nog de hallen bouwen moest en enkele klappen kreeg te incasseren omdat er bedrijfjes op de fles gingen of verdwenen, kwam de grote vooruit gang, die nu oorzaak is, dat het in dustrieterrein niet alleen belangi'ijk vergroot is, maar dat er ook andere dan zgn. metaalbedrijven werk ge ven aan ieder ,die werken wil. Ze ker, men heeft een Amerikaans be drijf langs de neus zien gaan, maar een ander nu Engels bedrijf bouwt met astronomische cijfers. Turken, Grieken, Italianen en wat dies meer zij heeft men al uit ande re landen moeten halen om het ar beidspotentieel te vergroten, omdat hier al te weinig mensen waren. Venray se industrieën hebben al ne ven-vestigingen in andere plaatsen moeten oprichten mede vanwege het personeelspribleem, dus wat wil je nog Venray is wat aarzelend aan zijn industrialisatie begonnen met de in richting van een ambachtsschool in een oud schoolgebuow. Nu staat er een inmiddels al weer een uitgebrei de nieuwe school, die met andere vergrote en vernieuwde scholen Venrays oude naam van onderwijs centrum nieuwe glans geven. Zie hoe onze wegen verbeterd zijn, hoe een Beek weg nieuwe mogelijkheden geeft voor snelle reizen en transpor ten naar het midden en westen van ons land en kijk naar de plannen voor de Deurneseweg, die zeker als hij straks doorgetrokken is tot Wanssum wederom nieuwe ontslui tingsmogelijkheden heeft. Kijk naar het sportpark, het cultureel cen trum, het in aanbouw zijnde zwem bad ,kijk naar de nieuwe woonwij ken in West en zie hoe er al weer nieuwe plannen voor woonkernen in de maak zijn voor Veltum en Land- weert, om van het belangrijke kom plan nog niet eens te spreken, dat Venray als winkelcentrum nieuwe impulsen moet geven Me dunkt dat er ook op het ge bied van de infra-structuur toch wel het een en ander gebeurd is. Wat wil je dan nog meer ZO OP HET EERSTE OOG is inderdaad de situatie op dit mo ment zodanig, dat men zich moeilijk voor kan stellen, dat 30 jaren gele den in deze zelfde plaats niet alleen honderden werklozen van elders, maar ook honderden werklozen van Venray zelf, hier of daar in de Peel stonden te spitten, om tenminste wat omhanden te hebben. Een voor- utigang hebben we gekend, die we zelf maar ternauwernood beseffen, maar die men bij een bezoek van 'n oud-Venraynaar-uit-den-vreem- de van zijn verbaasd gezicht af kunnen lezen. En men zou zich inderdaad de vraag kunnen stellen: Man, waar maken we ons sappel over. Wie echter in een soort zelfver genoegzaamheid de situatie van dit moment als reden zou nemen om met de handen in de schoot te gaan zitten, bewijst op de eerste plaats dat de geschiedenis hem weinig of niets geleerd heeft. Economen en andere deskundigen mogen dan ver tellen dat crisissen als voor 30 jaren nooit meer terug zullen komen, we hebben ook na de jongste oorlog nog ei-varen dat er soms zo heel weinig nodig is om de hoogconjunctuur, die we heden kennen te doen omslaan. Hoe kwetsbaar dan een te eenzijdi ge industrialisatie is, weet iedereen. Veelzijdigheid is daarom een eerste gebod. Maar hoe wil men spreiden, als er geen arbeidskrachten genoeg zijn? Dat mag inderdaad op dit mo ment dan gelden, waarbij meteen opgemerkt moet worden, dat dit praktisch overal in Nederland geldt, maar houdt dit in dat deze situatie blijft bestaan? Met name voor Venray blijven we nog steeds geloven, dat veel jonge ren uit landbouwkringen in deze hele streek emplooi zullen (moeten) gaan zoeken in de industrie. Hier schuilt een reserve, die weliswaar moeilijk te schatten is, maar die bij de huidige ontwikkeling van land en tuinbouw misschien te veel ver waarloosd wordt. Men schermt zo nu en dan wel eens met bevolkingsprognoses met statistieken ,met berekeningen e.d. om aan te tonen dat het arbeids potentieel van onze plaats en van deze streek gemakkelijk kan opge vangen worden door de thans ge vestigde industrieën. En daar twij felen we nu beslist niet aan. Maar hebben deze industrieën zelf ooit de bloei en de groei verwacht, die ze thans meemaken? En hoeveel neiuwe arbeidspotentieel i9 door het aantrekken van arbeidskrachten van elders weer nieuw naar Venray gekomen, door kinderen of familie leden van betrokkenen. De stelling dat Philips niet groot geworden is omdat deze industrie naar Eindho ven gekomen is, maar Eindhoven zo groot geworden is, omdat Philips zich daar gevestigd heeft, mag dan niet helmaal juist zijn, maar er is veel waars aan. Geldt datzelfde niet voor elke plaats, waar zich indus trieën vestigen, dat haar toekomst voor een deel mede wordt bepaald door de industrie? En hier ligt feitelijk de kern van de zaak. Als men in Nederland mede door overbevolking van het Westen des Lands industrie wil gaan spreiden en met name naar ge bieden waar thans te weinig of geen industrie is, dan behoort Venray vooraan in de rij te staan Wil men de gelukkige ontwikke ling, die deze plaats na de laatste wereldoorlog doormaakte bestendigd zien, wil de groei en bloei blijven voortdurend en de gezonde ontwik keling zich doorzetten, dan moet Venray attent blijven. Attent door nu in de jaren van hoogconjunctuur te zorgen dat haar infra-structuur zo goed mogelijk wordt, zodat Ven ray een aantrekkelijke plaats wordt voor industrieën. Attent om van al le voordelen, die van regeringswege geboden wordt, in het kader van de CHRISTUS KONING-PAROCHIE Bij de opbouw van de Chritsus Koningparochie is het jeugdwerk niet vergeten. Vanuit de parochie raad is door de dames-leden het be gin gemaakt voor de oprichting van de gidsengroep in september 1962 voor de meisjes. Toen deze goed en wel gestart was werd er al gauw aan gedacht iets voor de jongens te gaan doen. Daar de jeugdbeweging „Jong Nederland" de laatste tijd zo in opgang is en ook beter geschikt geacht werd voor de jeugd van on ze parochie, werd begonnen met de Rakkers van „Jong Nederland" voor de leeftijd van 812 jaar. De leid sters waren zeer enthousiast en de den wat ze konden voor deze groep kinderen. In februari 1964 kwam er nog 'n groep junioren bij voor de leeftijd van 1215 jaar, zodat onze parochie nu al 3 jeugdgroepen heeft plus de wandelsport, waar de jeugd zich thuis kan voelen en uitleven. november was een tweede mijl paal van 't jeugdwerk in onze pa rochie, want nadat de gidsen door de installatie van hun guido mej. Tr. Lamers officieel in de jeugdbewe ging hun intrede deden. Zo waren het vandaag de Rakkers, die door de installatie van de dames Chr. Weth- ley en Bea Linders onder aanwezig heid van de diocesane aalmoezenier kapelaan Berens uit Horst en de diocesane commissaris, de heer Pe ters uit Swolgen, hun eigen aalmoe zenier Past. Geerits, de dames van het jeugdcomité, leidsters en leiders van Gidsen en junioren. De plechtige installatie werd met grote belangstelling gevolgd. De aal moezenier en commissaris spraken nog een woordje van aanmoediging en goede verwachting voor de toe komst en wensten de leidsters veel succes toe met hun werk. Pastoor Geerits feliciteerde de nieuwe leidsters en sprak de hoop uit, dat de rakkertjes ook spoedig in hun nieuwe uniform konden ver schijnen en voor de leiders van de junioren hoopte hij, dat ze ook spoe dig geïnstalleerd kunnen worden. Na een dronk uitgebracht te heb ben op de nieuwe leidsters en enke le leuke spelletjes gespeeld te heb ben met de kinderen, werd deze mooie avond besloten. Een avond, waar we weer eens hadden kunnen ondervinden wat door jeugdig en thousiasme en offerzin tot stand kan worden gebracht. BEKROOND Van Gassel's bakkerijen behaalde op de vakwedstrijden te Geleen de 3e prijs met kokosmakronen en werd bekroond met een eervolle vermelding voor krentenbrood. Wij vragen nog steeds PER S„0 NEEl i geschoold en ongeschoold 1 Aanmelden dagelijks - j ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portiei N.V. INALFA VENRAY industriespreiding, haar aandeel te krijgen. Wil een staatssecretaris uit nog steeds niet verklaarbare gronden die voordelen wegne men, dan moet men zich met hand en tand er tegen verzetten. Dan moet het zich inderdaad sappel ma ken. En niet weinig ook, want het gaat niet meer en niet minder dan om de toekomst van deze plaats, hoe goed dan ook de situatie van dit moment mag zijn. Tenslotte nog een kleine opmer king. We stelden heirobven dat de toekomst een plaats voor een deel mede bepaald wordt door de indus trieën in die plaats. Dat daarom een goede samenwer king o.a. tussen overheid en de in dustrieën noodzakelijk is, zal nie mand betwijfelen. aDt een dergelij ke samenwerking hier gevonden is in de Industriële Commissie mag bekend geacht worden. Toch doet het de buitenstaander vreemd aan, dat met name over de jongste in dustrialisatienota, die toch voor Venray zo'n verstrekkende gevolgen kan hebben, nog nooit of te nimmer in deze commissie gesproken is. Doet het vreemd aan dat de leden dezer commissie het gemeentelijk protest tegen deze nota uit de krant hebben moeten lezen, ook omdat ze bijna een jaar lang niet meer bijeen ge komen zijn. Ook op die goede samenwerking dient men attent te zijn, wil men een stevige basis hebben om in ge zamenlijk overleg Venray's belan gen te kunnen behartigen. Als klein kind heeft men geen vuriger wens dan „groot" te wor den. Als je dan groot bent, de veer tig bent gepasseerd, dan geloof je dat je het leven zo langzaamerhand begint te kennen. Je hebt dan er varen dat het leren met de school jaren niet is afgelopen, maar dat het leven je elke dag nog veel bij leert. En je benijdt dan weer de ,ouderen", wier kennis bestaat uit eigen in de jaren door ver worven ervaring en wier leven tot een gaaf geheel is geworden. Je weet als veertiger iets meer van „tijd". Je kunt dan immers be wust mee praten over een periode van twintig, vijfentwintig jaren. Dat zijn begrippen geworden, tast baar en grijpbaar, geen onvoorstel bare eeuwigheden, die ze je als kind toeleken. Je hebt dan ook ervaren dat „tijd" een betrekkelijk begrip is, beangstigend lang, als men de jaren nog voor de boeg heeft, on voorstelbaar kort, als ze voorbij zijn. Als men die ervaring al heeft met zijn veertig jaren ,hoe moet het dan met de tachtigjarige zijn? Voor hem toch worden zestig, vijf en zestig jaren een grijpbaar begrip. En bij het vooruitzien zullen de jaren, die nog komen, niet langer als een ver re afstand, doch veeleer als een ge schenk schijnen. Dit alles zijn gedachten, die on willekeurig opkomen bij de tachtig ste verjaardag van J. H. W. van den Munckhof, die een groot deel van zijn leven, als uitgever en redac teur van dit blad. iedere week op nieuw de gast was in vele gezinnen. Sjang den drukker, zoals de oude' ren hem kennen, bereikt heden vrij dag 6 november de leeftijd van de zeer sterken. Een gebeurtenis, die hij zelf afdoet met de opmerking: Als O.L. Heer je de tijd er voor geeft, komt dat automatisch. Toch menen we dat juist deze verjaardag ons het voorecht geeft iets te mogen schrijven over zijn veeljarig werken voor dit blad en daarmede voor onze hele gemeen schap. Als hij rond 1910 Peel en Maas op zijn beurt overneemt van zijn vader, is dit blad praktisch de enige infor matiebron in deze plaats. Dagbladen waren het voorrecht voor enkelen, radio noch televisie waren bekend. Daarmede was tevens de verant woordelijkheid vastgelegd van de uitgever en redacteur van dit plaat selijk blad die niet alleen voorlich ting moest geven op allerlei gebied in positieve zin ,doch ook de voor naamste nieuwsbron was en daar naast stimulator van vele, vele plaatselijke aktiviteiten. Die verantwoordelijkheid heeft hij niet geschuwd, integendeel welbe wust op zich genomen. En van kindsbeen aan herinneren zijn zo nen zich hun vader: lezend, aante keningen maken, schrijvend, corres ponderend en bellend. D.w.z. in zijn vrije tijd. Want ook het andere werk in de drukkerij moest „ge woon" doorgaan. Dat hij in diezelfde drukkerij mensen vond, die in 50, 40 en 30 jaren zijn medewerkers werden in de ware zin des woords teke nen zijn samenwerking ,zijn trouw en sociale zin. Chauvenistisch, in de goede zin van het woord, was en is zijn ge boorteplaats Venray hem lief, een liefde, waarvan voorbije jaargangen van dit blad getuigenis afleggen. Waar het kon stimuleerde hij elke poging plaats en streek hogerop te brengen. En met de wijsheid van de ouderdom weet hij thans ons te rem men als wij soms te fel willen ageren tegen misstanden .tekortkomingen. Hij heeft zich daarbij nimmer op de voorgrond geplaatst. Zijn plaats was en is in de drukkerij, waar hij ook nu nog altijd zijn volledige dag taak heeft Voor het maken van verslagen, van weekoverzichten trok hij ande ren aan, die dan maar meteen ook het „showwerk" moesten doen, maar hij bepaalde wat en hoe een en an der in de krant kwam.Toen an dere publiciteitsorganen een deel van het werk der plaatselijke krant overnamen, concentreerde hij wel bewust zijn blad op Venray's ge meenschap zelf, een gemeenschap, waarvan hij de groei intens mee beleeft en waar hij ook als 80-jarige nog alle belangstelling voor heeft. Miskenning en verdriet heeft dat krantenwerk ook wel eens opgele verd; goede bedoelingen zijn wel eens mistekend. Maar de vreugde om wat bereikt is ,mede door de krant, op zovele terreinen van ons gemeenschapsleven heeft dat weg gespoeld en hem fris gehouden. En met kennelijk plezier kan zijn ijzer- sterk geheugen hem bepaalde ge beurtenissen van 5060 jaren gele den do envergelijken met gebeurte nissen van nu, om dan tot de con clusie te komen, dat er op de we reld toch maar weinig verandert. Tachtig jaren oud ,of liever 80 ja ren jong.Al brengt de ouderdom ook eenzaamheid met zich, omdat er steeds minder mensen zijn, met wie men beleefde herinneringen kan uitwisselen .anderzijds kan zij ook, juist door de schat van ervaringen, doortastend en volhardend pogen gelijke tred te houden met de jon geren, of te streven om vele zaken te zien door de bril van de jonge ren. Dat is onze 80-jarige gelukt. Hij is een gelukkig mens in en door zijn werk dat hem lief is, in en door zijn krant ,die hij meer dan 50 jaren ge leid heeft. Moge hij dat geluk nog vele jaren van ganser harte kunnen genieten. GESLAAGD Op 3 november j.l. slaagde aan de Kath. Universiteit te Nijmegen voor het kandidaatsexamen II in de Fa- kulteit der Geneeskunde onze plaatsgenoot de heer Alphons F. M. H. Receveur. AGENDA CENTRALE K.A.B. VENRAY Vrijdag 6 nov. 20 uur in Hotel Kemps bestuursvergadering St. Eloy. Donderdag 12 nov. 20 uur in Hotel Kemps bestuursvergadering K.A.B. Venray.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1