jaren
Minder winkels
meer publiek
Ons aandeel
in de industriespreiding
Voor liet
Zorgenkind
Jengdhewpging
80
VRIJDAG 6 NOVEMBER 1964 No. 45
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPPïfRÏ AH VOHR VPNï?AY ADVERTENTIEPRIJS 8l/« ct. p. mm ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 E<LiIiDLHU V v/VJiV V UllAA I i-^Il VJIYIO 1 1\ UIVLrll PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (halten Venray 1.75
Het nieuwe komplan heeft mede tot taak plaatsruimte te scheppen
en vestigringsmogelijkheden vast te leggen voor nieuwe winkels
in Venray. Men mag verwachten dat daarby rekening is gehou
den met het landelijk en zelfs internationaal verschijnsel
dat het aantal verkoopplaatsen in de detailhandel sterk vermin
dert
Dat was met name in Nederland
ook in 1963 weer het geval zoals
blijkt uit de cijfers van het Centraal
Bureau voor de Statistiek. Ook deze
cijfers tonen aan welke grote ver
andering zich in de winkelsector
aan het voltrekken is ,een verande
ring welke ook in Venray speur
baar is.
De welvaartsvermeerdering blijkt
bij de consument tot sterke veran
deringen in zijn bestedingspatroon
geleid te hebben, waarbij onder i
meer een verschuiving naar de
duurzame consumptiegoederen
plaats vond. Dit komt tot uiting in
de hoeveelheid indexcijfers, die het
C.B.S. heeft berekend van de con
sumptieve bestedingen van gezin
nen. De bestedingen voor voedings-
en genotmiddelen bleken daarbij ge
durende de periode 19501963 met
60 pet. te zijn toegenomen; de beste
dingen voor duurzame consumptie
goederen stegen echter met 123 pet.
Dit duidt erop ,dat de consument
zijn welvaarts vermeerdering voor
een belangrijk deel heeft aangewend
voor verbeteringen in de inrichting
van zijn woning, voor rationalisering
van de huishoudelijke werkzaamhe
den door aanschaffing van huishou
delijke apparatuur enz. De bedrij
ven, die duurzame goederen verko
pen, ondervonden dus een sterke sti
mulans van de gunstige conjunc
tuur. In deze sector is het aantal
vestigingen dan ook wel toegeno
men.
TOEGESPITSTE CONCURRENTIE
De welvaartstijging, gepaard
gaande met een geduchte bevol
kingsgroei, heeft een negatieve in
vloed gehad op de ontwikkeling van
het aantal verkoopplaatsen in de
levensmiddelensector. De concurren
tiestrijd tussen het midden- en
kleinbedrijf enerzijds en het groot
bedrijf en de coöperaties anderzijds
spitste zich toe en menig eigenaar
van een kleinbedrijf kon deze con
currentiestrijd niet volhouden. Ook
de grote veranderingen in het ge
drag van de consument hebben tot
een vermindering van het aantal
verkoopplaatsen geleid. De consu
ment raakt meer en meer gepor
teerd voor snelle bediening. Vele
vrouwen willen zo snel mogelijk de
boodschappen doen. Ook hechten de
mensen tegenwoordig meer waarde
aan hun vrije tijd zodat zij het zon
de vinden uren te besteden aan de
dagelijkse boodschappen.
HET STERKE GROOTBEDRIJF
Het zelfbedieningssysteem kwam
aan de wensen van deze consument
tegemoet. In de afgelopen tien jaar
is het aantal zelfbedieningszaken op
gelopen van 80 tot ongeveer 4200.
Daarnaast zijn er in ons land 360
supermarkten.
Als gevolg van deze ontwikkeling
zijn grote verschillen ontstaan in de
concurrentievoorwaarden tussen de
diverse zaken in de levensmiddelen
sector. Overgang naar het zelfbe
dieningssysteem is niet voor elke
ondernemer mogelijk en dit heeft
menigeen van hen het hoofd gekost.
Vooral in de categorie kleinere en
kleinste ondernemers zijn veel
slachtoffers gevallen. In de periode
19501963 daalde het aantal onder
nemingen met één verkoopplaats in
de levensmiddelensecotr met bijna
22 pet. Het grootbedrijf speelt uit de
aard der zaak in deze concurrentie
strijd een rol van betekenis. Door
zijn grote kapitaalkracht kan het
sneller en beter reageren op de ver
anderingen ,die zich in het consu
mentengedrag voordoen. Bijna de
helft van de supermarkten is in
handen van het grootbedrijf.
De laatste jaren is er ook een stre
ven merkbaar om winkelcentra op
te richten, waar de consument mo
gelijkheden vindt om zijn gehele
behoeftenscala te bevredigen. Ook
hier heeft het groot bedrijf veelal
de leiding. Het is daarom duidelijk,
dat de aktiviteiten van het grootbe
drijf tot een vermindering van het
aantal kleinere ondernemingen heeft
bijgedragen. Dit proces zal zich
vermoedelijk verder voortzetten.
Wel trachten de kleihandelaren door
bundeling van krachten zich weer
te stellen tegen de concurrentie van
hun grote broers. Ook de overheid
kan hiertoe bijdragen. Op net ogen
blik wordt de mogelijkheid van een
ontwikkelingsfonds voor het mid
den- en kleinbedrijf onderzocht. Vo
rig jaar heeft de regering de maxi
ma van enkele kredieten onder
overheidsgarantie reeds verhoogd.
Of deze maatregelen voldoende zijn,
staat echter te bezien.
SPECIFICATIE IN VENRAY
Om het „verloop" in Venray over
6 jaren te laten zien volgen hier
onder de aantallen der voornaamste
detailhandelbedrijven.
De cijfers zijn van het Centraal
Registratie Kantoor in Den Haag.
1956
1964
Brandstoffen
15
15
Kruidenier
32
33
Groente, Fruit
6
6
Melk en zuivel
5
5
Tabak
17
16
Textiel
35
36
Huishoudelijke artikelen 7
7
Drogist
7
2
Rijwielhandel
17
13
Vis
X
1
Drank
5
3
Schoenen
13
13
Meubelen
6
7
Boeken
2
2
Ijzerwaren
5
6
Elektrische art.
6
6
Bullen
1
1
Radio's
1
3
Haarden en kachels
2
3
Goud en zilver
2
2
Aannemers
23
21
Garages
2
3
Kappers
7
11
Slagers
8
8
Schilders
11
12
Reeds verschillende keren hebben
wij in diverse artikelen gewag ge
maakt en gehoopt op een eigen con
sultatiebureau en een kleuter-dag
verblijf.
Hoevele moeders moesten tot nu
toe met hun gehandicapte baby,
moeilijke reizen maken naar Eind
hoven, Heerlen of Gennep om hun
kind een deskundig onderzoek te
kunnen geven.
Verschillende kinderen uit onze
gemeente die niet capable zijn het
gewone kleuteronderwijs te volgen,
worden dagelijks gependeld naar
Venlo of Helmond.
Gelukkig is dit thans teneinde. De
jeugd psychiatrische Dienst heeft de
thans te Horst bestaande consulta
tietijden en kleuterdagverblijf tot
een streekbelang bewerkt. Van nu
af aan kunnen ouders, die voor hun
kinderen van een of beide instellin
gen gebruik wensen te maken, zich
vervoegen bij het bestuur van de
afdeling, die hen op de goede weg
zal helpen om hun kind te kunnen
geven waar het recht op heeft..
Man ,wat maak je je eigen toch
sappel over een industrialisatienota
van een staatssecretaris, die Venray
nu opeens niet meer schijnt te ken
nen
Dat was de slotvraag na een ge
animeerd gesprek over Venrays in
dustrialisatie, waarbij de gespreks
partner zo eens even in vogelvlucht
de stand van zaken op dit gebied en
op dit moment bekeken had. Ven
ray's industrieterreinen zijn vol, zo
was een van zijn conclusies. Na een
wat aarzelend begin in de vijftiger
jaren .waarbij de gemeente zelf nog
de hallen bouwen moest en enkele
klappen kreeg te incasseren omdat
er bedrijfjes op de fles gingen of
verdwenen, kwam de grote vooruit
gang, die nu oorzaak is, dat het in
dustrieterrein niet alleen belangi'ijk
vergroot is, maar dat er ook andere
dan zgn. metaalbedrijven werk ge
ven aan ieder ,die werken wil. Ze
ker, men heeft een Amerikaans be
drijf langs de neus zien gaan, maar
een ander nu Engels bedrijf
bouwt met astronomische cijfers.
Turken, Grieken, Italianen en wat
dies meer zij heeft men al uit ande
re landen moeten halen om het ar
beidspotentieel te vergroten, omdat
hier al te weinig mensen waren.
Venray se industrieën hebben al ne
ven-vestigingen in andere plaatsen
moeten oprichten mede vanwege het
personeelspribleem, dus wat wil je
nog
Venray is wat aarzelend aan zijn
industrialisatie begonnen met de in
richting van een ambachtsschool in
een oud schoolgebuow. Nu staat er
een inmiddels al weer een uitgebrei
de nieuwe school, die met andere
vergrote en vernieuwde scholen
Venrays oude naam van onderwijs
centrum nieuwe glans geven. Zie
hoe onze wegen verbeterd zijn, hoe
een Beek weg nieuwe mogelijkheden
geeft voor snelle reizen en transpor
ten naar het midden en westen van
ons land en kijk naar de plannen
voor de Deurneseweg, die zeker als
hij straks doorgetrokken is tot
Wanssum wederom nieuwe ontslui
tingsmogelijkheden heeft. Kijk naar
het sportpark, het cultureel cen
trum, het in aanbouw zijnde zwem
bad ,kijk naar de nieuwe woonwij
ken in West en zie hoe er al weer
nieuwe plannen voor woonkernen in
de maak zijn voor Veltum en Land-
weert, om van het belangrijke kom
plan nog niet eens te spreken, dat
Venray als winkelcentrum nieuwe
impulsen moet geven
Me dunkt dat er ook op het ge
bied van de infra-structuur toch wel
het een en ander gebeurd is. Wat
wil je dan nog meer
ZO OP HET EERSTE OOG
is inderdaad de situatie op dit mo
ment zodanig, dat men zich moeilijk
voor kan stellen, dat 30 jaren gele
den in deze zelfde plaats niet alleen
honderden werklozen van elders,
maar ook honderden werklozen van
Venray zelf, hier of daar in de Peel
stonden te spitten, om tenminste
wat omhanden te hebben. Een voor-
utigang hebben we gekend, die we
zelf maar ternauwernood beseffen,
maar die men bij een bezoek van
'n oud-Venraynaar-uit-den-vreem-
de van zijn verbaasd gezicht af
kunnen lezen.
En men zou zich inderdaad de
vraag kunnen stellen: Man, waar
maken we ons sappel over.
Wie echter in een soort zelfver
genoegzaamheid de situatie van dit
moment als reden zou nemen om
met de handen in de schoot te gaan
zitten, bewijst op de eerste plaats
dat de geschiedenis hem weinig of
niets geleerd heeft. Economen en
andere deskundigen mogen dan ver
tellen dat crisissen als voor 30 jaren
nooit meer terug zullen komen, we
hebben ook na de jongste oorlog nog
ei-varen dat er soms zo heel weinig
nodig is om de hoogconjunctuur, die
we heden kennen te doen omslaan.
Hoe kwetsbaar dan een te eenzijdi
ge industrialisatie is, weet iedereen.
Veelzijdigheid is daarom een eerste
gebod. Maar hoe wil men spreiden,
als er geen arbeidskrachten genoeg
zijn? Dat mag inderdaad op dit mo
ment dan gelden, waarbij meteen
opgemerkt moet worden, dat dit
praktisch overal in Nederland geldt,
maar houdt dit in dat deze situatie
blijft bestaan?
Met name voor Venray blijven we
nog steeds geloven, dat veel jonge
ren uit landbouwkringen in deze
hele streek emplooi zullen (moeten)
gaan zoeken in de industrie. Hier
schuilt een reserve, die weliswaar
moeilijk te schatten is, maar die bij
de huidige ontwikkeling van land
en tuinbouw misschien te veel ver
waarloosd wordt.
Men schermt zo nu en dan wel
eens met bevolkingsprognoses met
statistieken ,met berekeningen e.d.
om aan te tonen dat het arbeids
potentieel van onze plaats en van
deze streek gemakkelijk kan opge
vangen worden door de thans ge
vestigde industrieën. En daar twij
felen we nu beslist niet aan. Maar
hebben deze industrieën zelf ooit
de bloei en de groei verwacht, die
ze thans meemaken? En hoeveel
neiuwe arbeidspotentieel i9 door het
aantrekken van arbeidskrachten
van elders weer nieuw naar Venray
gekomen, door kinderen of familie
leden van betrokkenen. De stelling
dat Philips niet groot geworden is
omdat deze industrie naar Eindho
ven gekomen is, maar Eindhoven zo
groot geworden is, omdat Philips
zich daar gevestigd heeft, mag dan
niet helmaal juist zijn, maar er is
veel waars aan. Geldt datzelfde niet
voor elke plaats, waar zich indus
trieën vestigen, dat haar toekomst
voor een deel mede wordt bepaald
door de industrie?
En hier ligt feitelijk de kern van
de zaak. Als men in Nederland
mede door overbevolking van het
Westen des Lands industrie wil
gaan spreiden en met name naar ge
bieden waar thans te weinig of geen
industrie is, dan behoort Venray
vooraan in de rij te staan
Wil men de gelukkige ontwikke
ling, die deze plaats na de laatste
wereldoorlog doormaakte bestendigd
zien, wil de groei en bloei blijven
voortdurend en de gezonde ontwik
keling zich doorzetten, dan moet
Venray attent blijven. Attent door
nu in de jaren van hoogconjunctuur
te zorgen dat haar infra-structuur
zo goed mogelijk wordt, zodat Ven
ray een aantrekkelijke plaats wordt
voor industrieën. Attent om van al
le voordelen, die van regeringswege
geboden wordt, in het kader van de
CHRISTUS KONING-PAROCHIE
Bij de opbouw van de Chritsus
Koningparochie is het jeugdwerk
niet vergeten. Vanuit de parochie
raad is door de dames-leden het be
gin gemaakt voor de oprichting van
de gidsengroep in september 1962
voor de meisjes. Toen deze goed en
wel gestart was werd er al gauw
aan gedacht iets voor de jongens te
gaan doen. Daar de jeugdbeweging
„Jong Nederland" de laatste tijd zo
in opgang is en ook beter geschikt
geacht werd voor de jeugd van on
ze parochie, werd begonnen met de
Rakkers van „Jong Nederland" voor
de leeftijd van 812 jaar. De leid
sters waren zeer enthousiast en de
den wat ze konden voor deze groep
kinderen.
In februari 1964 kwam er nog 'n
groep junioren bij voor de leeftijd
van 1215 jaar, zodat onze parochie
nu al 3 jeugdgroepen heeft plus de
wandelsport, waar de jeugd zich
thuis kan voelen en uitleven.
november was een tweede mijl
paal van 't jeugdwerk in onze pa
rochie, want nadat de gidsen door
de installatie van hun guido mej. Tr.
Lamers officieel in de jeugdbewe
ging hun intrede deden. Zo waren
het vandaag de Rakkers, die door de
installatie van de dames Chr. Weth-
ley en Bea Linders onder aanwezig
heid van de diocesane aalmoezenier
kapelaan Berens uit Horst en de
diocesane commissaris, de heer Pe
ters uit Swolgen, hun eigen aalmoe
zenier Past. Geerits, de dames van
het jeugdcomité, leidsters en leiders
van Gidsen en junioren.
De plechtige installatie werd met
grote belangstelling gevolgd. De aal
moezenier en commissaris spraken
nog een woordje van aanmoediging
en goede verwachting voor de toe
komst en wensten de leidsters veel
succes toe met hun werk.
Pastoor Geerits feliciteerde de
nieuwe leidsters en sprak de hoop
uit, dat de rakkertjes ook spoedig in
hun nieuwe uniform konden ver
schijnen en voor de leiders van de
junioren hoopte hij, dat ze ook spoe
dig geïnstalleerd kunnen worden.
Na een dronk uitgebracht te heb
ben op de nieuwe leidsters en enke
le leuke spelletjes gespeeld te heb
ben met de kinderen, werd deze
mooie avond besloten. Een avond,
waar we weer eens hadden kunnen
ondervinden wat door jeugdig en
thousiasme en offerzin tot stand kan
worden gebracht.
BEKROOND
Van Gassel's bakkerijen behaalde
op de vakwedstrijden te Geleen de
3e prijs met kokosmakronen en
werd bekroond met een eervolle
vermelding voor krentenbrood.
Wij vragen nog steeds
PER S„0 NEEl
i geschoold en
ongeschoold
1 Aanmelden dagelijks -
j ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portiei
N.V. INALFA VENRAY
industriespreiding, haar aandeel te
krijgen. Wil een staatssecretaris
uit nog steeds niet verklaarbare
gronden die voordelen wegne
men, dan moet men zich met hand
en tand er tegen verzetten. Dan
moet het zich inderdaad sappel ma
ken. En niet weinig ook, want het
gaat niet meer en niet minder dan
om de toekomst van deze plaats,
hoe goed dan ook de situatie van dit
moment mag zijn.
Tenslotte nog een kleine opmer
king. We stelden heirobven dat de
toekomst een plaats voor een deel
mede bepaald wordt door de indus
trieën in die plaats.
Dat daarom een goede samenwer
king o.a. tussen overheid en de in
dustrieën noodzakelijk is, zal nie
mand betwijfelen. aDt een dergelij
ke samenwerking hier gevonden is
in de Industriële Commissie mag
bekend geacht worden. Toch doet
het de buitenstaander vreemd aan,
dat met name over de jongste in
dustrialisatienota, die toch voor
Venray zo'n verstrekkende gevolgen
kan hebben, nog nooit of te nimmer
in deze commissie gesproken is. Doet
het vreemd aan dat de leden dezer
commissie het gemeentelijk protest
tegen deze nota uit de krant hebben
moeten lezen, ook omdat ze bijna
een jaar lang niet meer bijeen ge
komen zijn.
Ook op die goede samenwerking
dient men attent te zijn, wil men
een stevige basis hebben om in ge
zamenlijk overleg Venray's belan
gen te kunnen behartigen.
Als klein kind heeft men geen
vuriger wens dan „groot" te wor
den. Als je dan groot bent, de veer
tig bent gepasseerd, dan geloof je
dat je het leven zo langzaamerhand
begint te kennen. Je hebt dan er
varen dat het leren met de school
jaren niet is afgelopen, maar dat
het leven je elke dag nog veel bij
leert. En je benijdt dan weer de
,ouderen", wier kennis bestaat uit
eigen in de jaren door ver
worven ervaring en wier leven tot
een gaaf geheel is geworden.
Je weet als veertiger iets meer
van „tijd". Je kunt dan immers be
wust mee praten over een periode
van twintig, vijfentwintig jaren.
Dat zijn begrippen geworden, tast
baar en grijpbaar, geen onvoorstel
bare eeuwigheden, die ze je als kind
toeleken. Je hebt dan ook ervaren
dat „tijd" een betrekkelijk begrip
is, beangstigend lang, als men de
jaren nog voor de boeg heeft, on
voorstelbaar kort, als ze voorbij
zijn.
Als men die ervaring al heeft met
zijn veertig jaren ,hoe moet het dan
met de tachtigjarige zijn? Voor hem
toch worden zestig, vijf en zestig
jaren een grijpbaar begrip. En bij
het vooruitzien zullen de jaren, die
nog komen, niet langer als een ver
re afstand, doch veeleer als een ge
schenk schijnen.
Dit alles zijn gedachten, die on
willekeurig opkomen bij de tachtig
ste verjaardag van J. H. W. van den
Munckhof, die een groot deel van
zijn leven, als uitgever en redac
teur van dit blad. iedere week op
nieuw de gast was in vele gezinnen.
Sjang den drukker, zoals de oude'
ren hem kennen, bereikt heden vrij
dag 6 november de leeftijd van de
zeer sterken. Een gebeurtenis, die
hij zelf afdoet met de opmerking:
Als O.L. Heer je de tijd er voor
geeft, komt dat automatisch.
Toch menen we dat juist deze
verjaardag ons het voorecht geeft
iets te mogen schrijven over zijn
veeljarig werken voor dit blad en
daarmede voor onze hele gemeen
schap.
Als hij rond 1910 Peel en Maas op
zijn beurt overneemt van zijn vader,
is dit blad praktisch de enige infor
matiebron in deze plaats. Dagbladen
waren het voorrecht voor enkelen,
radio noch televisie waren bekend.
Daarmede was tevens de verant
woordelijkheid vastgelegd van de
uitgever en redacteur van dit plaat
selijk blad die niet alleen voorlich
ting moest geven op allerlei gebied
in positieve zin ,doch ook de voor
naamste nieuwsbron was en daar
naast stimulator van vele, vele
plaatselijke aktiviteiten.
Die verantwoordelijkheid heeft hij
niet geschuwd, integendeel welbe
wust op zich genomen. En van
kindsbeen aan herinneren zijn zo
nen zich hun vader: lezend, aante
keningen maken, schrijvend, corres
ponderend en bellend. D.w.z. in zijn
vrije tijd. Want ook het andere
werk in de drukkerij moest „ge
woon" doorgaan.
Dat hij in diezelfde drukkerij
mensen vond, die in 50, 40 en 30
jaren zijn medewerkers werden
in de ware zin des woords teke
nen zijn samenwerking ,zijn trouw
en sociale zin.
Chauvenistisch, in de goede zin
van het woord, was en is zijn ge
boorteplaats Venray hem lief, een
liefde, waarvan voorbije jaargangen
van dit blad getuigenis afleggen.
Waar het kon stimuleerde hij elke
poging plaats en streek hogerop te
brengen. En met de wijsheid van de
ouderdom weet hij thans ons te rem
men als wij soms te fel willen ageren
tegen misstanden .tekortkomingen.
Hij heeft zich daarbij nimmer op
de voorgrond geplaatst. Zijn plaats
was en is in de drukkerij, waar hij
ook nu nog altijd zijn volledige dag
taak heeft
Voor het maken van verslagen,
van weekoverzichten trok hij ande
ren aan, die dan maar meteen ook
het „showwerk" moesten doen, maar
hij bepaalde wat en hoe een en an
der in de krant kwam.Toen an
dere publiciteitsorganen een deel
van het werk der plaatselijke krant
overnamen, concentreerde hij wel
bewust zijn blad op Venray's ge
meenschap zelf, een gemeenschap,
waarvan hij de groei intens mee
beleeft en waar hij ook als 80-jarige
nog alle belangstelling voor heeft.
Miskenning en verdriet heeft dat
krantenwerk ook wel eens opgele
verd; goede bedoelingen zijn wel
eens mistekend. Maar de vreugde
om wat bereikt is ,mede door de
krant, op zovele terreinen van ons
gemeenschapsleven heeft dat weg
gespoeld en hem fris gehouden. En
met kennelijk plezier kan zijn ijzer-
sterk geheugen hem bepaalde ge
beurtenissen van 5060 jaren gele
den do envergelijken met gebeurte
nissen van nu, om dan tot de con
clusie te komen, dat er op de we
reld toch maar weinig verandert.
Tachtig jaren oud ,of liever 80 ja
ren jong.Al brengt de ouderdom
ook eenzaamheid met zich, omdat er
steeds minder mensen zijn, met wie
men beleefde herinneringen kan
uitwisselen .anderzijds kan zij ook,
juist door de schat van ervaringen,
doortastend en volhardend pogen
gelijke tred te houden met de jon
geren, of te streven om vele zaken
te zien door de bril van de jonge
ren. Dat is onze 80-jarige gelukt. Hij
is een gelukkig mens in en door zijn
werk dat hem lief is, in en door zijn
krant ,die hij meer dan 50 jaren ge
leid heeft.
Moge hij dat geluk nog vele jaren
van ganser harte kunnen genieten.
GESLAAGD
Op 3 november j.l. slaagde aan de
Kath. Universiteit te Nijmegen voor
het kandidaatsexamen II in de Fa-
kulteit der Geneeskunde onze
plaatsgenoot de heer Alphons F. M.
H. Receveur.
AGENDA CENTRALE K.A.B.
VENRAY
Vrijdag 6 nov. 20 uur in Hotel
Kemps bestuursvergadering St.
Eloy.
Donderdag 12 nov. 20 uur in Hotel
Kemps bestuursvergadering K.A.B.
Venray.