Eerste-steenlegging
Politierechter
Herdenking
van
Venray's
bevrijding
van de nieuwe kerk te Heide
Koster JOS NELLEN
verlaat de Smakt
T ransf ormator-
Iiuisje
bad
actie zwem
VRIJDAG 16 OKTOBER 1964 No. 42
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
MAAS
PAV nMQTDT7in?W ADVERTENTIEPRIJS 81/» oip.mm ABONNEMENTS-
I Erl^i WIYIJ 1 I\ UlAlun PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venny 1.75
Zaterdagavond gaat Venray de
bevrijding van deze gemeente her
denken. Herdenken met een plech
tige H. Mis van Requiem in de De
kenale Kerk van St. Petrus-Banden,
met een stille tocht naar het Hen-
seniusplein, waar een korte gemeen
schappelijke herdenking wordt ge
houden
We wezen er reeds eerder op dat
er stemmen zijn opgegaan om deze
herdenking achterwege te laten. De
een heeft als argument dat er in
tussen een hele generatie is opge
groeid ,die van oorlog en bevrijding
niets afweet; de ander, dat er al zo
vele mensen in Venray zijn komen
wonen, die van Venray's bevrijding
niets weten.
Men mag zich de vraag stellen of
dit allemaal wel klopt. Wie in de
laatste nummers van ons blad Ven
ray's oorlogsgeschiedenis gelezen
heeft, kan enigermate op de hoogte
zijn van wat er in deze plaats, in
deze gemeente van Nederland gele
den is om de bevrijding. Hij of zij
kan begrijpen dat juist deze tijd
voor onze plaats niet alleen van
enorme betekenis was, maar mede
voor ons hele vaderland.
Venray heeft zware offers moeten
brengen. De bronzen tafels bij het
oorlogsmonument houden de namen
van tientallen Venrayse mensen
vast; namen, die men ook weer zal
horen bij deze dodenherdenking.
Voor sommigen zullen het bekende
namen zijn. Namen van familie
leden, namen van vrienden, beken
den. Anderen zeggen deze namen
niets, als naam tenminsteMaar
voor hem of haar zal ongetwijfeld
bij enig nadenken toch de betekenis
doordringen. De betekenis namelijk
i dat zij het waren, die met hun le-
r ven betaalden, dat wij nu in 1964,
jong en oud, in vrede en vrijheid
kunnen leven
Zeker, het zal de jongere genera
tie moeilijk zijn zich voor te stellen
dat er een tijd is geweest, dat men
van de straat opgepakt kon worden
en weggevoerd ergens Duitsland in,
om daar als slaaf in de een of an
der fabriek te werk gesteld te wor
den.
Het zal moeilijk voor hem zijn
zich voor te stellen wat het is te
moeten leven onder de laars van een
verdrukker, van een dictator, voor
wie niets heilig was, waar men al
leen maar instrument was om een
oorlog te winnen. Jodenvervolging,
terreur, doodvonnissen en executies
zijn voor hen misschien woorden
zonder betekenis, maar uit alles wat
zij horen en lezen moeten zelfs zij
toch beseffen welk een groot goed
we teruggekregen hebben dank zij
onze geallieerden, dank zij de
slachtofers van de laatste oorlog.
Dat is de zin van deze herdenking,
namelijk ons even te bezinnen op
wat we weer teruggekregen hebben.
Voor mensen, voor wie de namen
der Venrayse slachtoffers niets zegt,
zegt misschien dan wel een Berlijn-
se muur wat ,een ijzeren gordijn,
waarachter ook miljoenen mensen
leven, die evenals wij vrij willen
zijn, maar die opgesloten zitten als
in een gevangenis, te doen en te la
ten hebben, wat anderen hen voor
schrijven
Vrijheid is zo'n abstract begrip,
zoiets vanzelfsprekends voor ons,
die in onderlinge samenwerking pro
blemen kunnen oplossén, kunnen
gaan en staan waar we willen, kun
nen geloven wat we willen. Maar
20 jaren geleden kon dat allemaal
niet. Met bloed en tranen met enorm
leed is dat grote goed teruggekocht
moeten worden. Daarom is het zin
vol dat we 20 jaren daarna even
stil staan bij de verjaardag van
Venray's bevrijding, dat we onze
doden herdenken en ons even be
zinnen op wat was en is.
Daarom heeft een herdenking als
we hier in Venray houden wel de
gelijk zin. En we twijfelen er niet
aan, of werkelijk velen zullen de
Requismmis bijwonen, deelnemen
aan de herdenking op 't Hensenius-
plein. Dat is dan tevens iets tonen
van onze dankbaarheid voor wat we
twintig jaren geleden terugkoch
ten tegen zo'n hoge prijs.
Uit de Heidse school klinken kinderstemmen, die een lied repete
ren voor a.s. zondag. Daar tussendoor klinkt het geluid van een
troffelslag op een steen. We staan op het toekomstige kerkplein
van Venray's kerkdorp Heide. En die „wy" dat zyn dan Rector
Cox en uw verslaggever, die de bouw van de nieuwe kerk daar
eens bekyken
VOOR ALLE RIJBEWIJZEN NAAR
autorijschool Jansen
Langstraat 33 - Overloonseweg 18
Venray - Telefoon 04780-1351
Ons nieuwe telefoonnummer: 16 0 0
Rector Cox wijst on9 met zijn pijp
hoe het worden zal, dat nieuwe
Godshuis van een van Venray's
kleinste kerkdorpen. „Kijk naar de
kant van de nieuwe scholen komt
de kerk, daarnaast de sacristie en
nieuwe pastorie en dan hier voor de
toren. Van de week hebben ze bo
ven op de spanten de vlag al ge
hesen en je ziet dat ze met de zij
muren al een heel eind hoog zijn.
Ja en daar is het gat waarin zon
dag de vicaris-generaal van het bis
dom, Mgr. P. van Odijk, de eerste
steen, een hoeksteen zal plaatsen.
Ja, dan is er feest op de Heide en
dat mag ook wel
ZWARE OFFERS
Later, in de oude rectorswoning,
vertelt Rector Cox, bedachtzaam
over z'n nieuwe kerk. Toen in 1956
de Heide rectoraat werd, ging een
lang gekoesterde wens in vervulling
van de bewoners van dit kerkdorp.
O, ze hadden niet te klagen gehad
over Pater Nölleke, de Hei-pater en
zijn voorgangers, maar om nu altijd
maar naar Leunen of naar Venray
ter kerke te moeten, dat is ook niet
je ware. Trouwens is men wel vol
ledig kerkdorp, als men geen kerk
heeft? Mgr. Hanssen zg. had begrip
voor deze wensen en de Heide werd
Rectoraat. Maar de nieuw benoem
de Rector Wismans werd duidelijk
te verstaan gegeven dat van meer
dan een noodkerk de eerste 20 jaren
geen sprake zou zijn. Geen prettig
bericht voor een nieuw benoemde
rector, maar met de noodkerk deed
men het met vreugde. Men was nu
onder elkaar.
„Maar hoe gaat dat...."', vertelt
de Rector. Toen hij in I960 benoemd
werd en ook al weer diezelfde bood
schap kreeg van het bisdom, toen
zeiden de mensen van de Heide, dat
hij zich daar maar niets van aan
moest trekken. Ze hadden met de
organisatie van Heidefeesten en de
opzet van een motorcross al wat
dubbeltjes bij elkaar en dan zou het
bisdom wel toe moeten geven
Maar voor een goede 500 paro
chianen is de opgave een kerk te
bouwen toch wel een verschrikkelij
ke last.... Een last echter, die de
mensen van Heide schijnbaar graag
droegen, want de jaarlijkse bijdrage
aan het nieuwbouwfonds bedroegen
nog altijd ruim 5000,Toen er in
de Vredepeel een kerk mocht ko
men, toen was er geen houden meer
aan. En jawel het Bisdom ging over
stag.
ARCHITECT BEIJNEN
Ging overstag, toen Rector Cox
aan kon tonen, dat de Heide bijna
een kwart van het benodigde bedrag
van een nieuwe kerk bijeen had.
Met het kerkbestuur ging Rector
Cox links en "^rechts eens kijken
naar wat kleinere kerken tot hun
keuze viel op een prachtige kloos
terkerk in Aarle-Rixtel, die ge
bouwd was door architect Beijnen
uit Oss. Welnu, die werd ook archi
tect van de Heidse kerk, al werden
zijn oorspronkelijke ontwerpen van
een geheel ronde kerk ook finaal
door het bisdom afgekeurd. Tot hij
kwam met de huidige kerk, die dan
mocht worden aanbesteed. De aan
besteding was wel een zware tegen
valler. Want men had zo gerekend
op een goede 2 ton, het werden er
echter 3. Hoe men ook cijferde sa-
men met de laagste inschrijvers, de
Gebr. Koenen uit Holthees, veel te
bezuingien was er niet en het heeft
Rector Cox menige vergadering bij
het bisdom gekost voordat hij uit-'
eindelijk toestemming kreeg, deze
kerk te mogen bouwen
ZUINIG EN VLIJT
En zo is deze priester als zovele
anderen nu bouwheer geworden. Hij
moet nu in een keer verstand heb
ben van allerlei constructies, van
allerlei materiaal. Hij moet onder
handelen met bisdoms- en rijkscon
troleurs, kortom hij weet zo nu en
dan niet of hij nog wel rector is of
handelsreiziger
De centenkwestie laat hem na
tuurlijk geen rust ,want de vroeger
opgestelde begrotingen zijn door
loonsverhogingen en hogere mate
riaalkosten danig in het honderd ge
schopt en hij moet proberen zo zui
nig mogelijk te laverenMaar
de mensen van de Heide laten hem
nietin de steek. Links en rechts
op huisbezoek wordt hem letterlijk
en figuurlijk een riem onde;;- hpt
hart gestoken en men laat hem niet
alleen in zijn zorgen.
Dat zal ook zondag blijken als
Mgr. van Odyk daar de hoeksteen
komt metselen. Een hoeksteen, die
de voor Venray zo gedenkwaardi
ge datum van 18 oktober draagt
en als tekst heeft: Gij Sterke en
Maria met Uw getrouwen er om
heen.
Het kleine kerkdorp toont dan
zijn grootheid, zijn durf en zijn
edelmoedigheid. De grootheid om
met die kleine gemeenschap hier 'n
waardig Godshuis te bouwen, de
lasten daarvan te willen dragen in
eensgezindheid en saamhorigheid.
En daarom is er rede tot feesten.
De plechtigheden beginnen met 'n
plechtig lof om 3 uur waarna Mgr.
van Odijk de steen zal plaatsen.
Een slachtoffer van het nieuwe
culturele centrum, dat gebouwd
wordt langs de Schoolstraat en de
fHensenstraat is het oude trans-
ïatorhuisje. Nu is oud een be-
kelijk begrip, want het gebouw
dat men nu sloopt, stamt uit
17, het jaar dat Venray electrici-
t kreeg. Met 8 andere transforma-
fouisjes in de verschillende kerk
ten zou dit moeten gaan zorgen
tr de stroomverdeling in onze ge-
inte. Maar aangezien de kom in-
d de meeste klanten opleverde,
|rd langs de Bleekstraat, zoals de
Hensenstraat vroeger heette, 'n
k bouwwerk neergezet. Toen het
[isje in gebruik genomen werd kon
in fier op liefst 21 kabelgroepen
:n, die hier tesamen kwamen,
zijn allerminst technicus en
moet ons niet vragen, wat er
[zo'n transformatorhuïsje nu pre-
gebeurt. We hebben helemaal
;n verstand van hoog- of laag-
lingskabels, weten alleen dat
[gelijke huisjes verboden gebied
voor iedereen behalve de man-
hén van de PLEM.
1 Maar ergens geeft zo'n huisje een
mjt eigenaardige kijk op de groei
ons aller woonplaats. Want was
men toen trots op de 21 kabelgroe-
pen, op de paar honderd huizen, die
stroom voorzien werden, op de
10 motoren, die met electriciteit
en gaan draaien, vandaag aan
lag- zijn er liefst 450 kabelgroe-
praktisch geen huis meer zon-
electricitqit en duizenden mo-
in die draaien op stroom. Toen
n er 9 transformatorhuisjes no-
om de stroom goed verdeeld te
nu 61 behalve de 17 extra,
voor industrieën en inrichtingen
afzonderlijk zijn gebouwd. Toen
dde er geen enkele straatlamp,
it die paar die er stonden brand-
op het „stedelijke gas", en nu
iten ze meer dan 1500 straat-
en voorzien van stroom. Toen
ile kilometers kabel, nu honder-
als vanzelf denken we nu weer
aan de 20 jaren geleden, toen
praktisch het hele kabelnet kapot
geschoten was, uitgegraven, ver
nield. Hoe men al die stukken en
brokken weer aan elkaar heeft
moeten maken en met een generator
stroom moest gaan maken. Een ge
nerator, die prompt in elkaar draai
de, toen de Engelsen ontdekten dat
ze weer electrisch konden koken
De sloop van zo'n enkel transfor
matorhuisje is de sloop van een
niet onbelangrijk stuk Venrayse ge
schiedenis. En het is jammer dat de
mensen van de PLEM er geen tijd
voor hebben op zo'n moment eens
na te gaan, wat er allemaal veran
derd is in die jarenHet zou
voor vele mensen een stuk ener
verende geschiedenis zijn van onze
plaats, die hen met verbazing zou
slaan. Nu wordt het ding echter zon
der meer omgeslagen en de vele,
vele kabels in een ander nieuw ge
bouwtje onder gebracht. Met de
puin verdwijnt weer een stukje oud
Venray, doodgewoon op een doodge
wone vrachtwagen
Dit was de dorpsroddelaar, ten
voeten uit. Uit zijn kleding sprak de
materiële welstand van de vrijgezel
op leeftijd. Maar zijn kinderachtig
gezicht vertelde hoe lang hij door
zijn moeder was vertroeteld en met
zijn wat waterige oogjes keek hij
met een aldoor vrebaasde blik naar
de rechter, overtuigd van eigen ge
lijk en onschuld. De verdachte had
opzettelijk de eer en goede naam
aangerand van Bertus H., door
„met het kennelijk doel daar aan
ruchtbaarheid te geven aan Mej. A.
mede te delen dat B. H. voornoemd
zijn vorige wettige echtgenote had
vergeven en dat hij een dief en een
oplichter was althans mededelin
gen van gelijke aard en strekking."
„Ik heb ruzie met Bertus", ver
klaarde de verdachte. Over de oor
zaak van de ruzie wilde hij zich
aan vankelijk niet uit laten. Maar
eindelijk kwam hij er mee voor de
dagBertus had hem verraden bij de
fiscus, zei hij. „En oplichter heb ik
niet gezegd." Maar de rest was wel
verteld en dat was ruimschoots vol
doende.
Mej. A. was weduwe, zij was ver
der een dame van gezet postuur en,
naar de rechter vertrouwelijk mede
deelde, onberispelijke wandel. „Niet
dat is er op mij te zegge, meheer",
riep ze schril, „en ik la me nie in
de lure legge."
De getuige, die bovendien nogal
rad van tong was vertelde in en
kele minuten meer dan menig ro
manschrijver in een boek van vijf
honderd pagina's. „Ik had een oog
je op Bertus", bekende ze blozend.
„En hebt u dat nog?" vroeg de rech
ter belangstellend. „Niet zo'n èrg
oogje meer", verklaarde ze.
De kern van de zaak kwam hier
op neer, dat de getuige aan de huis
houdster van de verdachte inlichtin
gen gevraagd had over Bertus, die
naar haar hand dong. De verdachte
had daarop die inlichtingen ver
strekt, ongevraagd en niet zeer ob
jectief. Hij kwam elke dag tegen
theetijd terug, begon dan weer op-
I
Maandag gaat Jozef Nellen af
scheid nemen van de Smakt. Een
afscheid, dat hem beslist niet mee
zal vallen, nu hij daar 43 jaren lang
koster is geweest van de St. Jozef
kapel en meteen feitelijk zo'n beet
je vertrouwensman was.
Hij en zijn vrouw komen in Ven-
ray-centrum wonen, waar hij Pas
toor Geerits zal gaan helpen in de
nieuwe Vredeskerk. Dat is aanlei
ding geweest voor grote kranten
artikelen over touwtrekken tussen
de Paters Carmelieten en Pastoor
Geertis, maar de simpele waarheid
Is, dat Koster Nellen, intussen ge
pensioneerd, met zijn echtgenote al
leen is overgebleven in het grote,
grote St. Jozef huis, nu al zijn kin
deren zijn „uitgevlogen". De wens
naar een kleiner huis, wat geriefe
lijker en gemakkelijker als waar ze
tot heden toe in gewoond hebben,
kon op de Smakt niet in vervulling
gaan, maar wel in Venray-centx-um.
En daar Jozef toevallig in de buurt
okmt wonen van de nieuwe Vredes
kerk heeft hij Pastoor Geerits zijn
diensten aangeboden om nog wat om
handen te hebben. Dat aanbod is
aanvaard en daarmede is de kous
Natuurlijk zal het afscheid van dit
kerkdorp Jozef Nellen niet meeval
len. Toen rector Cremers hem 43
jaar geleden uit Leunen naar de
Smakt riep .kreeg hij in Jozef Nel
len e enkoster, die weldra zijn rech
terhand werd bij zijn pogingen de
St. Jozefverering in Nederland gro
tere bekendheid te geven, door zijn
zorg voor de vele pelgrims, het on
derhoud van het processiepark en
de vele besognes ,die hij voor deze
priester opknapte. En Jozef Nellen
werd een bekend man, bekend bij
vele pelgrims, bekend bij allen, die
bij St. Jozef op bezoek kwamen
Dat bleef ook toen Rector Cremers
werd opgevolgd door rector van
Haeff en het Smakter-rectoraat
recht van begraven, dopen en trou
wen kreeg. Bij de uitbreiding van
de kapel met een travée, een doop
kapel en een begraafplaats had Jo
zef even veel bemoeienissen als met
het verenigingsleven van Smakt en
Holthees, die veelal in het pelgrims
huis hun stamlokaal hadden. Rector
Wonder die in 1939 Rector Verhaeff
opvolgde had nog rootsere plannen
om de Smakt tot bedevaartplaats
uit te bouwen. Een nieuwe pastorie
was daarvan het eerste resultaat,
toen de oorlog roet in het eten
kwam gooien.
Na de evacuatie vond Jozef niet
alleen zijn pelgrimshuis vernield te
rug, maar bleek ook kerk en pasto
rie geplunderd en vernield te zijn.
Met nieuwe moed werd onder Rec
tor Geurts begonnen, die echter in
1947 de leiding van het rectoraat
overgaf aan de Paters Carmelieten.
In 1949 bij het 250-jarig bestaan
van de oude St. Jozefkapel, konden
deze Paters de vele toegestroomden
niet alleen een gerestaureerde kerk
en pelgrimshuis tonen, maar ook de
restauratie aankondigen van de oude
kapel en de bouw van een nieuw
klooster. Dat bij een en ander kos
ter Jozef zijn helpende hand toestak
wordt nu nog dankbaar erkend.
En ook de Paters hebben Jozef
Nellen leren kennen als een man,
die niet alle enals koster zijn taak
goed vervulde, maar als de grote
Voor alle reparaties
fa. MARTENS
Schoolstraat 30 Tel. 2389
vertrouwensman en niet alleen van
de Smakt.
Een groot vereerder van de Hei
lige, wiens naam hij draagt en een
groot propagandist voor zijn ver
ering. Hij nam daarvoor zelfs de
soms wat spottende krantenberich
ten over zijn doen en laten.
Nu gaat hij afscheid nemen van
de plaats, die hij met de inzet van
zijn hele persoon, zovele jaren heeft
gediend. Zonder ophef, zonder fran
je, oznder daarvan een cent rijker
geworden te zijn. De oude dag heeft
ook bij hem en zijn vrouw aange
klopt en dat is de reden, waarom
niet alleen een kleiner huis gezocht
werd, maar ook van een officieel af
scheid geen sprake kan zijn, hoe
graag de Paters en de parochianen
van de Smakt het hun oude koster
ook zouden hebben aangeboden
„Ik bni stil gekomme, laot me ok
mer stil gaon.was het bescheid
van Jozef Nellen, de kleine be
scheiden koster van St. Jozef.
nieuw met zijn gruwelpropaganda en
schoof elke middag dichter naar de
weduwe. Tot ze hem op een kwade
dag met de theepot op zijn hoofd
sloeg, ,,'t Was net zulk regenweer
die dag .meheer en m'n likdoorns
die stake me zo en dan doet een
mens al wat nietwaar?"
De verdachte, die rozige dromen
had gedroomd waarin hij zichzelf
zag schrijden naast mej. A., de trots
van het dorp, terwijl zijn aarts
vijand Bertus zich wenend in het
slijk van de straatgoten wentelde en
zich knarsetandend afwendde van
zoveel jong geluk, wiste de theebla
den uit zijn gelaat, sprong op, nieste
en sprak: „Daar zul je spijt van
hebben, Alida!" Hij zei Alida, om
daardoor aan te tonen dat de
groeiende band van vertrouwelijk
heid botweg was doorgesneden.
Maar Mej. A. schold hem de deur
uit ,met het oor van de kapotte
theepot nog in de hand. Later stond
ze bij hem aan de bel om schade
vergoeding voor de theepot. En toen
hij dat niet wenste te betalen, ging
ze naar de postcommandant van de
Rijkspolitie en vertelde alles.
Na dit verhaal slaagde de rechter
er in het aanstormend geweld van
des dames voordracht te stuiten. Ze
keerde naar de getuigenbank terug
als een pauw op rupsbanden.
„Dertig gulden of tien dagen voor
dat geroddel!" eiste de officier.
„Maar 't is een algemeen praatje!"
reip de verdachte uit, en klagerig
vervolgde hij: „Om nou voor die
paar inlichtingen dertig gulden te
gevenVan de belasting hebben
ze me ook al zo te pakken.
Maar de rechter vonniste conform.
Bij de deur wilde de verdachte de
getuige galant geleiden, door zijn
hand in het voorbijgaan op haar
schouder te brengen. Maar ze sprong
op alsof ze gebeten werd door een
pre-historische vlo en ze siste:
„Raak me niet aan. Ik ben een
vrouw van onberispelijke wandel!"
Waaruit al weer blijkt dat het con
gres van reclamemensen onlangs ge
lijk heeft gehad ,toen het vaststel
de, dat de slechtste reclame die is,
waarbij de concurrent, wordt afge
kamd.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
DR. VERCAUTEREN
Grotestraat 11 Telefoon 1335
Uitsluitend voor spoedgevallen!
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. J. Janssen Leunen tel. 1361
Albionstraat 15
GROENE KRUIS
Dinsdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
ZIEKENAUTO
Bel 04780-1592 b.f.f. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
Vroedvrouw Kruljsen-Meeiters
Julianasingel 41-43 - Venray
Tel. 1061 (04780) b.g.f. 1152
HINDERWET
Openbare kennisgeving verzoek
om vergunning
Op de secretarie van de gemeente
Venray ligt ter inzage een verzoek
met bijlagen van P. L. van Lipzig,
Jan Poelsweg 2, Ysselsteyn-Venray,
om vergunning tot het oprichten
van een benzine-vulstation met
reservoirs 6000 ltr. met electro-
motoren met een gezamenlijk ver
mogen van 3.7 pk aan de Ripseweg
te Vredepeel. Kadastraal gemeente
Venray sectie K nr. 70 ged.
Schriftelijke bezwaren tegen het
verlenen van de vergunning kan
eenieder gedurende tien dagen na
dagtekening van deze bekendmaking
inbrengen bij het gemeentebestuur,
waar dit verzoek ter inzage ligt. De
ingekomen bezwaarschriften worden
mede ter inzage gelegd.
Mondelinge bezwaren kan een
ieder persoonlijk of bij gemachtigde
inbrengen op een openbare zitting
te houden op 2 november 1964 om
15.00 uur in het gemeentehuis.
Beroep tegen een beschikking kan
later o.a. slechts worden ingesteld
door:
a. een inwoner van een gemeente
waar deze openbare kennisgeving
is geschied, mits hij in persoon of
bij gemachtigde op de bovenbe
doelde zitting is verschenen;
b. een andere belanghebbende, mits
hij binnen de gestelde termijn
schriftelijk bezwaren heeft inge
bracht.
Venray, 12 oktober 1964.
Burgemeester en wethouders van
Venray,
A. v. DIJCK, loco-burgemeester
H. P. L. VORST, secretaris.
Ongeveer 550,is deze week 't
totaal van de binnengekomen gel
den. Dat geeft de burger weer een
beetje moed. Hopelijk zijn we de
inzinking van de laatste weken te
boven en blijft de storm van bij
dragen nu weer regelmatig door
stromen. Er zijn nog enkele wijken
„af te handelen". Mogelijk dat we
dit komende week versieren. En als
ze dan bij U aan de deur komen,
doet U toch ook mee! Dan blijft U
toch niet achter, dan helpt U toch
ook mee de kuip vol te maken!
Oude stand
10.419,29
H. M.
5,—
W. E.-V.
16,—
H. M.
20,—
J. C.
24,—
H. C.
12,—
J. S.
16,—
J. D.
4,—
P. D.
4,—
J. T.
15,—
A. H.
20,—
P. H.
4,—
E. v. R.
4,—
H. v. d. H.
4,—
P. S.
2,—
M. v. H.
4,—
J. B.
4,—
P. J.
20,—
J. T.
12,—
J. P.
50,—
Th. L.
20,—
P. H.
40,—
J. N.
25,—
P. C.
35,—
C. P.
50,—
P. M.
20,—
T. J.
5,—
G. P.
25,—
H. B.
4,—
P. D.
8,—
E. C.
6,—
J. J.
4,—
H. L.
16,—
L. S.
6,—
J. N.
4,—
J. A.
4,—
M. T.
4,—
M. K.-H.
4,—
J. M.
20,—
Nieuwe stand
10.963,29
ANTWOORD '64
Degenen die een antwoord-enve-
loppe thuisbezorgd kregen die na
vrijdagavond nog niet zou zijn af
gehaald, kunnen deze alsnog inleve
ren bij de Weleerw. Heer Keers,
Gerbrandystraat 18.
SUCCESSEN
OP WELSCH PONEY-FOKDAG
Op de eerste Welsch poney-fokdag
te Neer behaalde de heer Brok uit
Leunen met zijn Welsch merrie 2e
premie; Versteegen, Oostrum met
twee van zijn merries een le premie
en een 3e premie; Verschuuren uit
Leunen, Overbroek, met een veulen
een le premie, met zijn merrie een
2e premie. Jacobs, Servatiusweg met
zijn kruisling een le premie.