Eerste-steenlegging Politierechter Herdenking van Venray's bevrijding van de nieuwe kerk te Heide Koster JOS NELLEN verlaat de Smakt T ransf ormator- Iiuisje bad actie zwem VRIJDAG 16 OKTOBER 1964 No. 42 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG MAAS PAV nMQTDT7in?W ADVERTENTIEPRIJS 81/» oip.mm ABONNEMENTS- I Erl^i WIYIJ 1 I\ UlAlun PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venny 1.75 Zaterdagavond gaat Venray de bevrijding van deze gemeente her denken. Herdenken met een plech tige H. Mis van Requiem in de De kenale Kerk van St. Petrus-Banden, met een stille tocht naar het Hen- seniusplein, waar een korte gemeen schappelijke herdenking wordt ge houden We wezen er reeds eerder op dat er stemmen zijn opgegaan om deze herdenking achterwege te laten. De een heeft als argument dat er in tussen een hele generatie is opge groeid ,die van oorlog en bevrijding niets afweet; de ander, dat er al zo vele mensen in Venray zijn komen wonen, die van Venray's bevrijding niets weten. Men mag zich de vraag stellen of dit allemaal wel klopt. Wie in de laatste nummers van ons blad Ven ray's oorlogsgeschiedenis gelezen heeft, kan enigermate op de hoogte zijn van wat er in deze plaats, in deze gemeente van Nederland gele den is om de bevrijding. Hij of zij kan begrijpen dat juist deze tijd voor onze plaats niet alleen van enorme betekenis was, maar mede voor ons hele vaderland. Venray heeft zware offers moeten brengen. De bronzen tafels bij het oorlogsmonument houden de namen van tientallen Venrayse mensen vast; namen, die men ook weer zal horen bij deze dodenherdenking. Voor sommigen zullen het bekende namen zijn. Namen van familie leden, namen van vrienden, beken den. Anderen zeggen deze namen niets, als naam tenminsteMaar voor hem of haar zal ongetwijfeld bij enig nadenken toch de betekenis doordringen. De betekenis namelijk i dat zij het waren, die met hun le- r ven betaalden, dat wij nu in 1964, jong en oud, in vrede en vrijheid kunnen leven Zeker, het zal de jongere genera tie moeilijk zijn zich voor te stellen dat er een tijd is geweest, dat men van de straat opgepakt kon worden en weggevoerd ergens Duitsland in, om daar als slaaf in de een of an der fabriek te werk gesteld te wor den. Het zal moeilijk voor hem zijn zich voor te stellen wat het is te moeten leven onder de laars van een verdrukker, van een dictator, voor wie niets heilig was, waar men al leen maar instrument was om een oorlog te winnen. Jodenvervolging, terreur, doodvonnissen en executies zijn voor hen misschien woorden zonder betekenis, maar uit alles wat zij horen en lezen moeten zelfs zij toch beseffen welk een groot goed we teruggekregen hebben dank zij onze geallieerden, dank zij de slachtofers van de laatste oorlog. Dat is de zin van deze herdenking, namelijk ons even te bezinnen op wat we weer teruggekregen hebben. Voor mensen, voor wie de namen der Venrayse slachtoffers niets zegt, zegt misschien dan wel een Berlijn- se muur wat ,een ijzeren gordijn, waarachter ook miljoenen mensen leven, die evenals wij vrij willen zijn, maar die opgesloten zitten als in een gevangenis, te doen en te la ten hebben, wat anderen hen voor schrijven Vrijheid is zo'n abstract begrip, zoiets vanzelfsprekends voor ons, die in onderlinge samenwerking pro blemen kunnen oplossén, kunnen gaan en staan waar we willen, kun nen geloven wat we willen. Maar 20 jaren geleden kon dat allemaal niet. Met bloed en tranen met enorm leed is dat grote goed teruggekocht moeten worden. Daarom is het zin vol dat we 20 jaren daarna even stil staan bij de verjaardag van Venray's bevrijding, dat we onze doden herdenken en ons even be zinnen op wat was en is. Daarom heeft een herdenking als we hier in Venray houden wel de gelijk zin. En we twijfelen er niet aan, of werkelijk velen zullen de Requismmis bijwonen, deelnemen aan de herdenking op 't Hensenius- plein. Dat is dan tevens iets tonen van onze dankbaarheid voor wat we twintig jaren geleden terugkoch ten tegen zo'n hoge prijs. Uit de Heidse school klinken kinderstemmen, die een lied repete ren voor a.s. zondag. Daar tussendoor klinkt het geluid van een troffelslag op een steen. We staan op het toekomstige kerkplein van Venray's kerkdorp Heide. En die „wy" dat zyn dan Rector Cox en uw verslaggever, die de bouw van de nieuwe kerk daar eens bekyken VOOR ALLE RIJBEWIJZEN NAAR autorijschool Jansen Langstraat 33 - Overloonseweg 18 Venray - Telefoon 04780-1351 Ons nieuwe telefoonnummer: 16 0 0 Rector Cox wijst on9 met zijn pijp hoe het worden zal, dat nieuwe Godshuis van een van Venray's kleinste kerkdorpen. „Kijk naar de kant van de nieuwe scholen komt de kerk, daarnaast de sacristie en nieuwe pastorie en dan hier voor de toren. Van de week hebben ze bo ven op de spanten de vlag al ge hesen en je ziet dat ze met de zij muren al een heel eind hoog zijn. Ja en daar is het gat waarin zon dag de vicaris-generaal van het bis dom, Mgr. P. van Odijk, de eerste steen, een hoeksteen zal plaatsen. Ja, dan is er feest op de Heide en dat mag ook wel ZWARE OFFERS Later, in de oude rectorswoning, vertelt Rector Cox, bedachtzaam over z'n nieuwe kerk. Toen in 1956 de Heide rectoraat werd, ging een lang gekoesterde wens in vervulling van de bewoners van dit kerkdorp. O, ze hadden niet te klagen gehad over Pater Nölleke, de Hei-pater en zijn voorgangers, maar om nu altijd maar naar Leunen of naar Venray ter kerke te moeten, dat is ook niet je ware. Trouwens is men wel vol ledig kerkdorp, als men geen kerk heeft? Mgr. Hanssen zg. had begrip voor deze wensen en de Heide werd Rectoraat. Maar de nieuw benoem de Rector Wismans werd duidelijk te verstaan gegeven dat van meer dan een noodkerk de eerste 20 jaren geen sprake zou zijn. Geen prettig bericht voor een nieuw benoemde rector, maar met de noodkerk deed men het met vreugde. Men was nu onder elkaar. „Maar hoe gaat dat...."', vertelt de Rector. Toen hij in I960 benoemd werd en ook al weer diezelfde bood schap kreeg van het bisdom, toen zeiden de mensen van de Heide, dat hij zich daar maar niets van aan moest trekken. Ze hadden met de organisatie van Heidefeesten en de opzet van een motorcross al wat dubbeltjes bij elkaar en dan zou het bisdom wel toe moeten geven Maar voor een goede 500 paro chianen is de opgave een kerk te bouwen toch wel een verschrikkelij ke last.... Een last echter, die de mensen van Heide schijnbaar graag droegen, want de jaarlijkse bijdrage aan het nieuwbouwfonds bedroegen nog altijd ruim 5000,Toen er in de Vredepeel een kerk mocht ko men, toen was er geen houden meer aan. En jawel het Bisdom ging over stag. ARCHITECT BEIJNEN Ging overstag, toen Rector Cox aan kon tonen, dat de Heide bijna een kwart van het benodigde bedrag van een nieuwe kerk bijeen had. Met het kerkbestuur ging Rector Cox links en "^rechts eens kijken naar wat kleinere kerken tot hun keuze viel op een prachtige kloos terkerk in Aarle-Rixtel, die ge bouwd was door architect Beijnen uit Oss. Welnu, die werd ook archi tect van de Heidse kerk, al werden zijn oorspronkelijke ontwerpen van een geheel ronde kerk ook finaal door het bisdom afgekeurd. Tot hij kwam met de huidige kerk, die dan mocht worden aanbesteed. De aan besteding was wel een zware tegen valler. Want men had zo gerekend op een goede 2 ton, het werden er echter 3. Hoe men ook cijferde sa- men met de laagste inschrijvers, de Gebr. Koenen uit Holthees, veel te bezuingien was er niet en het heeft Rector Cox menige vergadering bij het bisdom gekost voordat hij uit-' eindelijk toestemming kreeg, deze kerk te mogen bouwen ZUINIG EN VLIJT En zo is deze priester als zovele anderen nu bouwheer geworden. Hij moet nu in een keer verstand heb ben van allerlei constructies, van allerlei materiaal. Hij moet onder handelen met bisdoms- en rijkscon troleurs, kortom hij weet zo nu en dan niet of hij nog wel rector is of handelsreiziger De centenkwestie laat hem na tuurlijk geen rust ,want de vroeger opgestelde begrotingen zijn door loonsverhogingen en hogere mate riaalkosten danig in het honderd ge schopt en hij moet proberen zo zui nig mogelijk te laverenMaar de mensen van de Heide laten hem nietin de steek. Links en rechts op huisbezoek wordt hem letterlijk en figuurlijk een riem onde;;- hpt hart gestoken en men laat hem niet alleen in zijn zorgen. Dat zal ook zondag blijken als Mgr. van Odyk daar de hoeksteen komt metselen. Een hoeksteen, die de voor Venray zo gedenkwaardi ge datum van 18 oktober draagt en als tekst heeft: Gij Sterke en Maria met Uw getrouwen er om heen. Het kleine kerkdorp toont dan zijn grootheid, zijn durf en zijn edelmoedigheid. De grootheid om met die kleine gemeenschap hier 'n waardig Godshuis te bouwen, de lasten daarvan te willen dragen in eensgezindheid en saamhorigheid. En daarom is er rede tot feesten. De plechtigheden beginnen met 'n plechtig lof om 3 uur waarna Mgr. van Odijk de steen zal plaatsen. Een slachtoffer van het nieuwe culturele centrum, dat gebouwd wordt langs de Schoolstraat en de fHensenstraat is het oude trans- ïatorhuisje. Nu is oud een be- kelijk begrip, want het gebouw dat men nu sloopt, stamt uit 17, het jaar dat Venray electrici- t kreeg. Met 8 andere transforma- fouisjes in de verschillende kerk ten zou dit moeten gaan zorgen tr de stroomverdeling in onze ge- inte. Maar aangezien de kom in- d de meeste klanten opleverde, |rd langs de Bleekstraat, zoals de Hensenstraat vroeger heette, 'n k bouwwerk neergezet. Toen het [isje in gebruik genomen werd kon in fier op liefst 21 kabelgroepen :n, die hier tesamen kwamen, zijn allerminst technicus en moet ons niet vragen, wat er [zo'n transformatorhuïsje nu pre- gebeurt. We hebben helemaal ;n verstand van hoog- of laag- lingskabels, weten alleen dat [gelijke huisjes verboden gebied voor iedereen behalve de man- hén van de PLEM. 1 Maar ergens geeft zo'n huisje een mjt eigenaardige kijk op de groei ons aller woonplaats. Want was men toen trots op de 21 kabelgroe- pen, op de paar honderd huizen, die stroom voorzien werden, op de 10 motoren, die met electriciteit en gaan draaien, vandaag aan lag- zijn er liefst 450 kabelgroe- praktisch geen huis meer zon- electricitqit en duizenden mo- in die draaien op stroom. Toen n er 9 transformatorhuisjes no- om de stroom goed verdeeld te nu 61 behalve de 17 extra, voor industrieën en inrichtingen afzonderlijk zijn gebouwd. Toen dde er geen enkele straatlamp, it die paar die er stonden brand- op het „stedelijke gas", en nu iten ze meer dan 1500 straat- en voorzien van stroom. Toen ile kilometers kabel, nu honder- als vanzelf denken we nu weer aan de 20 jaren geleden, toen praktisch het hele kabelnet kapot geschoten was, uitgegraven, ver nield. Hoe men al die stukken en brokken weer aan elkaar heeft moeten maken en met een generator stroom moest gaan maken. Een ge nerator, die prompt in elkaar draai de, toen de Engelsen ontdekten dat ze weer electrisch konden koken De sloop van zo'n enkel transfor matorhuisje is de sloop van een niet onbelangrijk stuk Venrayse ge schiedenis. En het is jammer dat de mensen van de PLEM er geen tijd voor hebben op zo'n moment eens na te gaan, wat er allemaal veran derd is in die jarenHet zou voor vele mensen een stuk ener verende geschiedenis zijn van onze plaats, die hen met verbazing zou slaan. Nu wordt het ding echter zon der meer omgeslagen en de vele, vele kabels in een ander nieuw ge bouwtje onder gebracht. Met de puin verdwijnt weer een stukje oud Venray, doodgewoon op een doodge wone vrachtwagen Dit was de dorpsroddelaar, ten voeten uit. Uit zijn kleding sprak de materiële welstand van de vrijgezel op leeftijd. Maar zijn kinderachtig gezicht vertelde hoe lang hij door zijn moeder was vertroeteld en met zijn wat waterige oogjes keek hij met een aldoor vrebaasde blik naar de rechter, overtuigd van eigen ge lijk en onschuld. De verdachte had opzettelijk de eer en goede naam aangerand van Bertus H., door „met het kennelijk doel daar aan ruchtbaarheid te geven aan Mej. A. mede te delen dat B. H. voornoemd zijn vorige wettige echtgenote had vergeven en dat hij een dief en een oplichter was althans mededelin gen van gelijke aard en strekking." „Ik heb ruzie met Bertus", ver klaarde de verdachte. Over de oor zaak van de ruzie wilde hij zich aan vankelijk niet uit laten. Maar eindelijk kwam hij er mee voor de dagBertus had hem verraden bij de fiscus, zei hij. „En oplichter heb ik niet gezegd." Maar de rest was wel verteld en dat was ruimschoots vol doende. Mej. A. was weduwe, zij was ver der een dame van gezet postuur en, naar de rechter vertrouwelijk mede deelde, onberispelijke wandel. „Niet dat is er op mij te zegge, meheer", riep ze schril, „en ik la me nie in de lure legge." De getuige, die bovendien nogal rad van tong was vertelde in en kele minuten meer dan menig ro manschrijver in een boek van vijf honderd pagina's. „Ik had een oog je op Bertus", bekende ze blozend. „En hebt u dat nog?" vroeg de rech ter belangstellend. „Niet zo'n èrg oogje meer", verklaarde ze. De kern van de zaak kwam hier op neer, dat de getuige aan de huis houdster van de verdachte inlichtin gen gevraagd had over Bertus, die naar haar hand dong. De verdachte had daarop die inlichtingen ver strekt, ongevraagd en niet zeer ob jectief. Hij kwam elke dag tegen theetijd terug, begon dan weer op- I Maandag gaat Jozef Nellen af scheid nemen van de Smakt. Een afscheid, dat hem beslist niet mee zal vallen, nu hij daar 43 jaren lang koster is geweest van de St. Jozef kapel en meteen feitelijk zo'n beet je vertrouwensman was. Hij en zijn vrouw komen in Ven- ray-centrum wonen, waar hij Pas toor Geerits zal gaan helpen in de nieuwe Vredeskerk. Dat is aanlei ding geweest voor grote kranten artikelen over touwtrekken tussen de Paters Carmelieten en Pastoor Geertis, maar de simpele waarheid Is, dat Koster Nellen, intussen ge pensioneerd, met zijn echtgenote al leen is overgebleven in het grote, grote St. Jozef huis, nu al zijn kin deren zijn „uitgevlogen". De wens naar een kleiner huis, wat geriefe lijker en gemakkelijker als waar ze tot heden toe in gewoond hebben, kon op de Smakt niet in vervulling gaan, maar wel in Venray-centx-um. En daar Jozef toevallig in de buurt okmt wonen van de nieuwe Vredes kerk heeft hij Pastoor Geerits zijn diensten aangeboden om nog wat om handen te hebben. Dat aanbod is aanvaard en daarmede is de kous Natuurlijk zal het afscheid van dit kerkdorp Jozef Nellen niet meeval len. Toen rector Cremers hem 43 jaar geleden uit Leunen naar de Smakt riep .kreeg hij in Jozef Nel len e enkoster, die weldra zijn rech terhand werd bij zijn pogingen de St. Jozefverering in Nederland gro tere bekendheid te geven, door zijn zorg voor de vele pelgrims, het on derhoud van het processiepark en de vele besognes ,die hij voor deze priester opknapte. En Jozef Nellen werd een bekend man, bekend bij vele pelgrims, bekend bij allen, die bij St. Jozef op bezoek kwamen Dat bleef ook toen Rector Cremers werd opgevolgd door rector van Haeff en het Smakter-rectoraat recht van begraven, dopen en trou wen kreeg. Bij de uitbreiding van de kapel met een travée, een doop kapel en een begraafplaats had Jo zef even veel bemoeienissen als met het verenigingsleven van Smakt en Holthees, die veelal in het pelgrims huis hun stamlokaal hadden. Rector Wonder die in 1939 Rector Verhaeff opvolgde had nog rootsere plannen om de Smakt tot bedevaartplaats uit te bouwen. Een nieuwe pastorie was daarvan het eerste resultaat, toen de oorlog roet in het eten kwam gooien. Na de evacuatie vond Jozef niet alleen zijn pelgrimshuis vernield te rug, maar bleek ook kerk en pasto rie geplunderd en vernield te zijn. Met nieuwe moed werd onder Rec tor Geurts begonnen, die echter in 1947 de leiding van het rectoraat overgaf aan de Paters Carmelieten. In 1949 bij het 250-jarig bestaan van de oude St. Jozefkapel, konden deze Paters de vele toegestroomden niet alleen een gerestaureerde kerk en pelgrimshuis tonen, maar ook de restauratie aankondigen van de oude kapel en de bouw van een nieuw klooster. Dat bij een en ander kos ter Jozef zijn helpende hand toestak wordt nu nog dankbaar erkend. En ook de Paters hebben Jozef Nellen leren kennen als een man, die niet alle enals koster zijn taak goed vervulde, maar als de grote Voor alle reparaties fa. MARTENS Schoolstraat 30 Tel. 2389 vertrouwensman en niet alleen van de Smakt. Een groot vereerder van de Hei lige, wiens naam hij draagt en een groot propagandist voor zijn ver ering. Hij nam daarvoor zelfs de soms wat spottende krantenberich ten over zijn doen en laten. Nu gaat hij afscheid nemen van de plaats, die hij met de inzet van zijn hele persoon, zovele jaren heeft gediend. Zonder ophef, zonder fran je, oznder daarvan een cent rijker geworden te zijn. De oude dag heeft ook bij hem en zijn vrouw aange klopt en dat is de reden, waarom niet alleen een kleiner huis gezocht werd, maar ook van een officieel af scheid geen sprake kan zijn, hoe graag de Paters en de parochianen van de Smakt het hun oude koster ook zouden hebben aangeboden „Ik bni stil gekomme, laot me ok mer stil gaon.was het bescheid van Jozef Nellen, de kleine be scheiden koster van St. Jozef. nieuw met zijn gruwelpropaganda en schoof elke middag dichter naar de weduwe. Tot ze hem op een kwade dag met de theepot op zijn hoofd sloeg, ,,'t Was net zulk regenweer die dag .meheer en m'n likdoorns die stake me zo en dan doet een mens al wat nietwaar?" De verdachte, die rozige dromen had gedroomd waarin hij zichzelf zag schrijden naast mej. A., de trots van het dorp, terwijl zijn aarts vijand Bertus zich wenend in het slijk van de straatgoten wentelde en zich knarsetandend afwendde van zoveel jong geluk, wiste de theebla den uit zijn gelaat, sprong op, nieste en sprak: „Daar zul je spijt van hebben, Alida!" Hij zei Alida, om daardoor aan te tonen dat de groeiende band van vertrouwelijk heid botweg was doorgesneden. Maar Mej. A. schold hem de deur uit ,met het oor van de kapotte theepot nog in de hand. Later stond ze bij hem aan de bel om schade vergoeding voor de theepot. En toen hij dat niet wenste te betalen, ging ze naar de postcommandant van de Rijkspolitie en vertelde alles. Na dit verhaal slaagde de rechter er in het aanstormend geweld van des dames voordracht te stuiten. Ze keerde naar de getuigenbank terug als een pauw op rupsbanden. „Dertig gulden of tien dagen voor dat geroddel!" eiste de officier. „Maar 't is een algemeen praatje!" reip de verdachte uit, en klagerig vervolgde hij: „Om nou voor die paar inlichtingen dertig gulden te gevenVan de belasting hebben ze me ook al zo te pakken. Maar de rechter vonniste conform. Bij de deur wilde de verdachte de getuige galant geleiden, door zijn hand in het voorbijgaan op haar schouder te brengen. Maar ze sprong op alsof ze gebeten werd door een pre-historische vlo en ze siste: „Raak me niet aan. Ik ben een vrouw van onberispelijke wandel!" Waaruit al weer blijkt dat het con gres van reclamemensen onlangs ge lijk heeft gehad ,toen het vaststel de, dat de slechtste reclame die is, waarbij de concurrent, wordt afge kamd. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Van zaterdagmiddag 12 uur tot zondagnacht 2 uur DR. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Telefoon 1335 Uitsluitend voor spoedgevallen! ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. J. Janssen Leunen tel. 1361 Albionstraat 15 GROENE KRUIS Dinsdag a.s. Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. ZIEKENAUTO Bel 04780-1592 b.f.f. 2116 ZONDAGSDIENST VERLOSKUNDIGEN Vroedvrouw Kruljsen-Meeiters Julianasingel 41-43 - Venray Tel. 1061 (04780) b.g.f. 1152 HINDERWET Openbare kennisgeving verzoek om vergunning Op de secretarie van de gemeente Venray ligt ter inzage een verzoek met bijlagen van P. L. van Lipzig, Jan Poelsweg 2, Ysselsteyn-Venray, om vergunning tot het oprichten van een benzine-vulstation met reservoirs 6000 ltr. met electro- motoren met een gezamenlijk ver mogen van 3.7 pk aan de Ripseweg te Vredepeel. Kadastraal gemeente Venray sectie K nr. 70 ged. Schriftelijke bezwaren tegen het verlenen van de vergunning kan eenieder gedurende tien dagen na dagtekening van deze bekendmaking inbrengen bij het gemeentebestuur, waar dit verzoek ter inzage ligt. De ingekomen bezwaarschriften worden mede ter inzage gelegd. Mondelinge bezwaren kan een ieder persoonlijk of bij gemachtigde inbrengen op een openbare zitting te houden op 2 november 1964 om 15.00 uur in het gemeentehuis. Beroep tegen een beschikking kan later o.a. slechts worden ingesteld door: a. een inwoner van een gemeente waar deze openbare kennisgeving is geschied, mits hij in persoon of bij gemachtigde op de bovenbe doelde zitting is verschenen; b. een andere belanghebbende, mits hij binnen de gestelde termijn schriftelijk bezwaren heeft inge bracht. Venray, 12 oktober 1964. Burgemeester en wethouders van Venray, A. v. DIJCK, loco-burgemeester H. P. L. VORST, secretaris. Ongeveer 550,is deze week 't totaal van de binnengekomen gel den. Dat geeft de burger weer een beetje moed. Hopelijk zijn we de inzinking van de laatste weken te boven en blijft de storm van bij dragen nu weer regelmatig door stromen. Er zijn nog enkele wijken „af te handelen". Mogelijk dat we dit komende week versieren. En als ze dan bij U aan de deur komen, doet U toch ook mee! Dan blijft U toch niet achter, dan helpt U toch ook mee de kuip vol te maken! Oude stand 10.419,29 H. M. 5,— W. E.-V. 16,— H. M. 20,— J. C. 24,— H. C. 12,— J. S. 16,— J. D. 4,— P. D. 4,— J. T. 15,— A. H. 20,— P. H. 4,— E. v. R. 4,— H. v. d. H. 4,— P. S. 2,— M. v. H. 4,— J. B. 4,— P. J. 20,— J. T. 12,— J. P. 50,— Th. L. 20,— P. H. 40,— J. N. 25,— P. C. 35,— C. P. 50,— P. M. 20,— T. J. 5,— G. P. 25,— H. B. 4,— P. D. 8,— E. C. 6,— J. J. 4,— H. L. 16,— L. S. 6,— J. N. 4,— J. A. 4,— M. T. 4,— M. K.-H. 4,— J. M. 20,— Nieuwe stand 10.963,29 ANTWOORD '64 Degenen die een antwoord-enve- loppe thuisbezorgd kregen die na vrijdagavond nog niet zou zijn af gehaald, kunnen deze alsnog inleve ren bij de Weleerw. Heer Keers, Gerbrandystraat 18. SUCCESSEN OP WELSCH PONEY-FOKDAG Op de eerste Welsch poney-fokdag te Neer behaalde de heer Brok uit Leunen met zijn Welsch merrie 2e premie; Versteegen, Oostrum met twee van zijn merries een le premie en een 3e premie; Verschuuren uit Leunen, Overbroek, met een veulen een le premie, met zijn merrie een 2e premie. Jacobs, Servatiusweg met zijn kruisling een le premie.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1