Wisten wij wat oorlog was Veilig Verkeer... KASTJE KIJKEN! Zuster op de preekstoel WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN JV&Z Srattd fcrottd fcrcuid èraud draad bier HET BIER WAAR LIMBURG TROTS OP IS! VRIJDAG 18 SEPTEMBER 1964 No. 38 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 ABONNEMENTS- (buiten Venray 1.75 HERINNERINGEN AAN TWINTIG JAAR GELEDEN Wat wist Venray in die septem berdagen van 1944 eigenlek wel van oorlog en oorlogvoering af? Men had op filmjournaals en in kranten foto's kunnen zien hoe bommen en granaten insloegen, hoe kanonnen werden afgevuurd en hoe soms de burgerbevolking moest vluchten uit hun huizen. Maar uit eigen ondervinding? Wat oorlog was, wist toen geluk kig nog geen mens. In 1940 had men de doffe knallen gehoord, toen de bomen langs de hoofdwegen van onze gemeente als versperring wer den opgeblazen ,maar enkele uren daarna fietsten de Duitse soldaten Venray binnen en was de oorlog ten einde. Men gaapte naar enkele kapotgeschoten bunkers langs de Maas, zag het verbogen staal van gesprongen bruggen en een enkel vernield huis op andere plaatsen, maar wat oorlog was, daarvan had men geen idee. Men was in 1942 geschrokken toen aan de Broekweg door een onbe kend vliegtuig een bom gegooid werd en daar wat schade was aan gericht, maar oorlogDat was zo'n vaag begrip. En hij zou immers gauw ten einde zijnWaren we niet zelf getuigen geweest van het terugtrekken van de gedemorali seerde Duitsers? Daarvoor waren dan wel anderen in de plaats ge komen, die bar lastig waren, op fietsen aasden en mensen uitvloek ten. Maar we waren ervan over tuigd dat dit de laatste stuiptrek-: kingen waren. Radio Oranje ver kondigde immers de verovering van Nederland of het een kwestie van uren was. ZONDAG 17 SEPTEMBER 1944 En wie op die gedenkwaardige zondag 17 september 1944 naar bo ven, in de heldere lucht keek, moest ook wel tot die overtuiging komen. Want ongehinderd trokken daar immers de honderden vliegende for- - ten hun condensstrepen noordwaarts. Men kon de gliders, de zweefvlieg tuigen zien hangen achter de lang zaam voortzeulende machines, waarvan het diepe geronk klonk over het zon-overgoten Venray. Niemand wist wat er aan de hand was in diezelfde gemeente, die het 's morgens nog had beleefd dat een trein nabij Oostrum fel beschoten werd door een uit de lucht vallen de Engelse Spitfire. „Kijk maar 's, hoe ze de heren op hun hielen zittenEn weer keken we naar boven, waar de stroom vliegtuigen niet scheen te eindigen en de blauwe hemel wit werd van condensstrepen. Ja, het ging menens worden En 's avonds zaten we te frieme len aan de paar overgebleven ra dio's om te luisteren en om te ho ren, wat er aan de hand was. Dan kwam het bericht door dat de Air- bomes geland waren bij Son en Eindhoven, bij Nijmegen en Arn hem. Daar was de dolkstoot tegen de Duitsers in Zuid-Nederland en nog wel uit de lucht. En deze in drukwekkende luchtoperatie werd bovendien ondersteund door het, nu ook de Britten vanuit België op trokken tegen Eindhoven. De beroemde en beruchte corri dor door Zuid-Nederland kwam tot stand. Een week vol spanning, een week vol geruchten. Eindhoven was gevallen, men vierde er uitbundig feest. Dan ging het naar Grave en vandaar uit naar Nijmegen, waar hevig gevochten was om de Waal brug, maar die behouden bleef. We hoorden van Arnhem, waar bitter hard gevochten werd, omdat daar toevalligerwijze pantsercolonnes van de Duitsers de stoot van de Air- 'bc^mes ha|d opgevangen en afge slagen hadden en meteen tot een tegenaanval overgingen. Een tegen aanval, die uiteindelijk de Engelsen terug izou Idrijven, de Rijn weer over. OP BEZOEK Maar zover waren we oent nog niet. Neen, de stoutmoedigsten on der ons trokken naar Grave, om de Tommies te zien, hun tanks, hun legermateriaal, hun sigaretten en hun chocolade. Een waanzinnige on derneming, nu achteraf gezien, maar het duidelijkste bewijs hoe verward ook de Duitse troepen wa ren, die tussen de corridor en de Maas opgesloten waren. En kwam daar niet een Venray er, die onder de oorlog naar Engeland gevlucht was, op bezoek in Venray met een overall over zijn Engels soldaten- pakje? De Prinses Irene-brigade, waarvan hij deel uitmaakte, lag immers in Grave en zou waar schijnlijk door moeten naar het noorden. Daarom wilde hij de kans niet missen even gauw zijn ouders en familie goede dag te komen zeg gen. .Wisten wij wat oorlog was Zo moedeloos als we geweest waren toen direct op die Dolle Dinsdag de geallieerden niet kwamen ,zo opti mistisch waren we nu. Hier, moet je een Engelse sigaret, hier chocolade voor Mamma DE DEUR VALT DICHT Maar de Duitsers mochten dan door deze koene luchtoperatie danig in de war geraakt zijn, ze bleven het niet. Ineens was het front af gegrendeld en er was geen doorko men meer aan. De SS-ers hadden weer eens getoond nog niet versla gen te zijn. De tocht naar Grave was van de ene minuut op de ande re afgelopen en bovengenoemde Ne derlandse soldaat moest bijna een maand hier in Venray wachten, voordat hij zich bij zijn onderdeel aan kon dienen. De deur sloot zich en het zou de geallieerden en de burgerij duizen den mensenlevens kosten voordat ze ze weer opengebroken was en de geallieerden verder konden trekken. Heel, heel langzaam eerst besef ten we dat we in een val zaten, maar wat oorlog was, wisten we nog steeds niet. Waren de landen het? Waren het de land wachters, die plotseling opdoken om het vee weg te halen en in troepen naar Venlo te drijvenWas dat oorlog? Was het oorlog, dat de Duitsers aan het plunderen sloegen en links en rechts voor wat briefjes spullen kwamen halen, waarvan niemand wist, wat ze er mee konden doen? Was het oorlog, dat men 's avonds aan de einder de lucht in het Bra bantse zag oplichten en doffe knal len gehoord werden Was het oorlog, als 's avonds de vliegende forten overtrokken Duits land in en men daar tegen de he mel de bommenregen zag oplichten en de zoeklichten zag zwaaien We wisten het nietHet zou 30 september worden, voor we langzaam maar zeker aan den lijve zouden gaan ondervinden wat dat woord in werkelijkheid wel bete kende (Wordt vervolgd) Voor alle reparaties la. MARTENS Schoolstraat 30 Tel. 2389 OOK PILLEN BRENGEN WEGGEBRUIKERS „ONDER INVLOED" ZELFS KOFFIE KAN GEVAARLIJK ZIJN Dat alcoholgebruik en verkeer twee onverenigbare begrippen zijn, weet zo langzamerhand wel ieder een. Maar, zo vraagt het Verbond voor Veilig Verkeer zich af, hoeveel automobilisten denken aan de ge varen waaraan zij zichzelf en ande ren blootstellen, wanneer ze op wekkende of kalmerende pillen ge bruiken en onder invloed daarvan aan het verkeer gaan deelnemen? Weet men eigenlijk wel, in hoe verre het beoordelingsvermogen en alle overige menselijke reacties wor den beinvloed door dit soort prepa raten? Het probleem van pillen en ver keer heeft de laatste tijd steeds meer de aandacht getrokken van de internationale medische vakpers, die verschillende belangwekkende on derzoekingen heeft verricht op dit gebied .waarvan de resultaten ons allen te denken geven. In een Duits medisch tijdschrift werd kortgeleden gewezen op het gevaarlijke karakter van de combi natie slaapmiddelen en alcohol. Het betreft.hier de allergewoonste soor ten slaapmiddelen van het zgn. bar- bituurzuurtype. Zelfs kleine doses van deze preparaten kunnen in com binatie met alcoholgebruik buiten gewoon gevaarlijke effecten veroor zaken. Slechts één enkele slaappil veroorzaakt de volgende dag een veel grotere gevoeligheid voor de uitwerking van alcohol! Uit de Duitse onderzoekingen f bleek o.a. dat meer dan 80 pet. van de proefpersonen na gebruik van slaapmiddelen zich reeds dizzy voel den na één flesje bier. Bij de tech nische en psychische testen kon ver der worden vastgesteld, dat ook de reacties van de proefpersonen in be langrijke mate waren vertraagd. Vroeger meende men, dat alleen een gelijktijdig gebruik van pillen en alcohol dergelijke effecten kon opleveren. Nu wéét men evenwel, aldus het Verbond voor Veilig Ver keer, dat er zelfs acht uren tussen kunnen liggen, tussen het gebruik vna slaapmiddelen en het drinken van alcoholische dranken, terwijl het effect toch even gevaarlijk blijft. Er bestaan tegenwoordig ook ver-; schillende soorten opwekkende, ze- nuwstillende pillen, die tot doel hebben de mens ongevoelig te ma ken voor de diverse spanningen en emoties van het gejaagde moderne leven. Zonder te willen bestrijden, dat deze „gelukspillen" zoals ze in sommige landen worden genoemd op de juiste wijze gebruikt en door de juiste mensen ingenomen bepaald positieve resultaten kunnen hebben, wil het Verbond voor Vei-, lig Verkeer er echter aan herinne ren, dat de medische autoriteiten: van alle landen het er roerend over eens zijn, dat dit soort pillen voorgeschreven aan mensen, die last hebben van hun zenuwen nooit en te nimmer gebruikt mogen worden door bestuurders van motorvoertui gen, die deelnemen aan het verkeer. Hoe vaak is het niet voorgekomen, dat automobilisten de domste en ge vaarlijkste fouten en overtredingen begaan in het verkeer door rood licht te rijden, geen voorrang te ge ven, gevaarlijk inhalen, enz. om dat ze door hun opwekkende mid deltjes een beetje buiten de werke lijkheid zijn komen te staan, zijn gaan zweven, hun voeten niet meer op de grond hebben. Zelfs doodgewone koffie is niet ongevaarlijk. In politiekringen en onder verkeersmedici heeft men vaak kennis moeten maken met de zgn. coffeïne-roes, die kan optreden bij vrachtwagenchauffeurs en ande re automobilisten, die lange, ver moeiende ritten moeten maken. Wanneer deze mensen zich moe voelden worden, slaperig en loom, gingen ze massa's koffie drinken of coffeïnttabletten slikken waarna ze manoeuvres uitvoerden ,die ze in „nuchtere" toestand nooit zouden hebben aangedurfd. Natuurlijk, een kleine dosis stimulerende koffie of coffeïne kan bij een fris, gezond en uitgerust mens de moeheid op af stand houden. Maar is diezelfde mens vermoeid, de uitputting na bij, dan zijn dergelijke stimulantia alleen maar onrustverwekkers en gaan de gebruikers ervan als het ware leven in eeen soort „flitstoe- stand" met alle risico's voor zichzelf en anderen vandien. Bijna misdadig zijn de praktijken, waarmee sommige lange afstands rijders menen te kunnen opscheppen na hun thuiskomst: „Je kunt me ge loven of niet, maar ik reed de hele afstand van Nice tot Venlo zonder ook maar ergens gerust te hebben". Ja, misschien spreken deze lieden de waarheid, maar in dat geval heb ben ze hun waanzinnige prestatie alleen maar te danken aan een hoop fenedrin- of coffeïnetabletten. Wel ke verschrikkelijke risico's hebben deze .flinke" mensen met hun uitge putte, opgepepte zintuigen en herse nen niet gelopen, risico's voor zich zelf, hun familieleden, hun mede weggebruikers! Zuster Traus Lemmens uit Oos trum, lid van de Franciscanessen van Christus Koning een Pakis taanse zustercongregatie zal zon dag a.s. in alle H. Missen in de Paterskerk zelf preken t.b.v. haar missie. Voor zover ons bekend is het de eerste maal dat een zuster de preek stoel bestygt om de „beminde paro chianen" toe te spreken. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na weiktijd - aan de fabriek, bi| de portiei N.V. INALFA VENRAY De kinderen zijn naar bed en de TV staat aan. Nu is er de huiselijke rust na een dag van werken. Nu wordt 't gezellig! Met een koel glas BRAND'S BIER wordt die gezelligheid nog groter! Kastje kijken en BRAND'S BIER! Gemoedelijker kan 't niet! Zorg er voor, dat u altijd BRAND'S BIER in huis hebt!

Peel en Maas | 1964 | | pagina 9