Yenray strooide beleefde spij Dolle Dinsdag en ijke rs NIET VERGETEN! VOOR TWINTIG JAREN fa. MARTENS TAXIBEDRIJF P. ST0KS KEMPWEG 9 TEL. 1Z33 foam! Simid formtd foff w<f Wd BIER - HET BIER WAAR LIMBURG TROTS OP IS! VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1964 No. 37 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DBUK EN UITGAVE VAN DEN munckhof N.v. VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN rs'SSr GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 „Jao, hier stonden weejherinnert zich Grad van den Lisdonk uit Zeilberg achter Deurne. En die „weej" was dan Grad zelf, maar 20 jaren jonger dan nu en zijn paard en wagen. Ze hadden hem op die dolle dindsag in 1944 met zijn paard en wagen daar aan de Zeilberg aangehouden en op al zyn argumenten en foete ren kreeg hy geen ander bescheid dan: Wir mussen nach Venray- VenloToen een van de zwaar gehelmde en nog zwaarder be pakte Duitse soldaten Grad met een geweer in zijn rug begon te prikken, gaf hy toe. De Duitsers hadden hem niet nodig, maar zyn paard en kar. Maar zyn „perd en kar" in de steek laten „um de verrekkenis nie Zo beleefde dan Van den Lisdonk de dolle dinsdag van 20 jaren gele den. Hij had zelfs geen tijd meer om vrouw en kinderen te waarschuwen, hij moest voort. Voort met de terug trekkende Duitsers, die van moeiig- heid niet op de benen konden blij ven staan en apatisch op zijn wa gen in de richting Venray reden, 't Grote bravour van jarenher was verdwenen. Op Grad zijn kar zaten dodelijk vermoeide mannen op de vlucht voor de Engelsen, Amerika nen en Canadezen, die vanuit Frank rijk en België het Herren-volk van weleer op de hielen zaten. Ze tuur den wat schuw naar boven, bang voor de geallieerde jagers, die ze in België hadden leren kennen en vre zen. Ze zeiden niet veel en op Van Lisdonks vraag of de Krieg uit was, had slechts een gemompeld: hoffent- lich. Zo ging het door de Peel op Ven ray aan, over een Deurneseweg, waarop een druk verkeer was van alle mogelijke Duitsers. De een op een fiets ,de ander te voet, weer een ander op een boerekar, die hij zelf bestuurde en die vol hing met uit rustingsmateriaal. Hij kreeg wat brood en een stuk worst. Maar toen hij zijn paard wat rust wou gunnen, werd hem te verstaan gegeven dat hij verder moest. Zo kwam hij dan in de namiddag van die dolle dins dag in de Paterslaan aan, waar een druk verkeer was. Hij bracht de Duitsers weer aan hun verstand dat zijn paard rust moest hebben en ze slikten het na. Ze trokken zelf Hotel Gitzeis binnen en lieten voerman en paard en wagen met hun spullen buiten staan. Toen heeft Van Lisdonk zo links en rechts aan de kijkende mensen eens gevraagd of er geen weg bin nendoor was naar Deurne op aan. Men verwees hem naar de Kruis straat, het Molenpad en dan via de Heide binnendoor op Ysselsteyn. Toen heeft Grad zijn hitje stiekum uitgespannen en terwijl de Duitsers binen het hotel volop aan het duvel- jagen waren om drank en eten is hij er stiekum mee naar de bocht van de Kruisstraat gelopen en voor iemand er erg in had, zwaaide hij zijn been over het paard en ging het spoorslags de Kruisstraat op, huiswaarts. Dat hij in de haast zijn klomp verloor, 's nachts moest schuilen op de Heide voor de terug trekkende Duitsers en eerst 's an derdaags laat weer met zijn paard in zijn eigen huis was. was niet erg. Voor Grad was daarmede de dolle dinsdag ten einde. Voor ons Ven- rayers was er het vrij opwekkende gezicht van kwade Duitsers, die nu het paard foetsie was, hun spullen op hun schouders moesten nemen om te voet naar Venlo verder te trekken ORGANISATION TODT Men had trouwens met alle el lende toch al reden om te lachen gehad de laatste dagen. Want was er niet dagen tevoren een algemene opwinding geweest toen er plotse ling kamers en huizen gevorderd werden voor mannen van de orga nisatie Todt. De eerste ratten, die het zinkende schip gingen verlaten. Ze waren uit Frankrijk op de vlucht naar de Hei mat en de stoere bruggen- en we genbouwers, de bunkerontwerpers en de linie-bouwers hadden ge merkt dat hun linies en hun bun kers het niet hielden tegen het in vasieleger en daarom namen ze de benen. Zij waren het die de demora lisatie van het gewone Duitse leger veroorzaakten met hun berichten dat de optrekkende geallieerden hun Voor alle reparaties Schoolstraat 30 Tel. 2389 vlak op de hielen zaten. Ze waren in paniek, niet in het minst omdat ze merkten dat de bevolking van België en Nederland geheel op hand der geallieerden was. Moesten ze b.v. de banden van hun wagen niet be schermen met bossen brem om de uitgestrooide spijkers te keren? BLITZMaDEL En na hen vertrokken hals over kop de Blitzmadel, die op het Veu len en in het Patersklooster jaren hadden doorgebracht bij hun dienst voor de Luftschutz van het Rijnge bied. Zenuwachtig en doodsbenauwd vertrokken deze dames, die een deel van hun volgepropte koffers moes ten laten staan omdat er geen ver- voersmogelijkheid was. En toen kwam dan het leger, of wat er van over was. Op boerenkarren, gestolen fietsen, te voetVoor ons, die de Duitse soldaat al die jaren door ge kend had als de Sieger de onver slaanbare macht, was het een vreug devol beeld nu diezelfde stoer sol daat te zien trekken, dodelijk ver moeid, met angst in de ogen. En met hen gingen de NSB-ers, die een paar jaar lang heer en mees ter geweest waren. Hun baas was al eerder uit Venray vertrokken onder bescherming van de geweren van extra overgekomen SS-ers, die Hen- seniusplein en aangelegen straten schoonveegden, omdat men schijn baar bang was dat de Venrayse lei der op het laatste ogenblik nog ge weld zou worden aangedaan. De ge wone NSB-er moest evenals de Duitse soldaat te voet, wat beteken de dat vrouw en kinderen gepakt en gezakt Venlo-waarts trokken FUCHS Ja Venray lachte in die dagen, ook om de Fuchs. In de meisjes school aan de Maasheseweg hadden de Duitsers één groot textiellager, waar nu letterlijk van alles lag op geslagen op het gebied van textiel om uitgebombardeerde Duitse fami lies in het Rijngebied te kunnen helpen. Massa's goede spullen wa ren hier onder bewaking van de Duitsers maandenlang een doorn in het oog geweest voor de Venray er die op zijn schamele textielpunten ofwel niets ofwel veel te weinig kreeg. Toen ook hier de Duitse be waking uit angst ging lopen, kreeg men ongekende kansen, waarvan dan ook duchtig werd geprofiteerd. Men sloop over hekken en door de klassen om met een ware wellust te wroeten in deze bergen van textiel en gewoon te roven, wat men voor de voeten kreeg. Ja, de bevrijding was nabij Maastricht was immers al gevallen de bevrijding van Eindhoven was immer.s aanstaandeHet Duitse leger was immers op volle terug tocht en de berichten van Radio Oranje logen er immers niet om. Waarom lieten de Duitsers anders dat machtige Rode Kruis-depot in de Schoolstraat, in het oude school gebouw zo maar in de steek? Hier lagen voor miljoenen guldens instru mentaria en uitrusting voor hele ziekenhuizen om van de meer gewo ne spullen als verbandmateriaal, brancards e.d. maar niet te praten. Eigenaardig dat men hier niet tot dezelfde plundering kwam als aan de Maasheseweg, terwijl later juist Venray deze materialen zo best kon gebruiken. Maar niemand kon in de toekomst zien Men speelde ondergrondse. Er werden spijkers gestrooid op de wegen, zand gedaan in de smeer potten van wagens, fietsen gesto len van Duitsers, die ze ook al weer geistolen hadden. Men liep met kaarten van de Organisation Todt waarop alle bruggen van de Seine uitgetekend stonden. Kortom Venray stond op zijn kop, zoals het Duitse leger op zijn kop stond ,dat louter op hol geslagen was door de steeds groter wordende stroom van geruchten, die het ge allieerde leger tot dingen in staaS zou stellen ,die onmogelijk waren, maar toch geloofd werden. Ge loofd door vriend en vijand. Maar niet lang, want in Venlo worden die hele vluchtende benden opgevangen en afgevoerd. DE REACTIE Mocht dan een deel van het Duit se leger op de vlucht zijn, de leger leiding wist precies wat er aan het handje was. Ze wist dat zowel de Engelsen als Amerikanen het dolle tempo van hun doortocht door Bel gië onmogelijk vol konden houden, om de doodeenvoudige reden dat de aanvoertroepen het tempo niet bij konden houden. Zo liepen ze dan ook vast tegen het Leopoldskanaal in België waar Himmler SS stand hield en zich vastbeet. De opmars kwam tot stilstaan en alle optimis tische berichten van de geallieerden konden niet verhinderen dat de be vrijding van Zuid Nederland langer THANS GEVESTIGD: op zich zou laten wachten dan de enkele dagen, die men steeds voor speld had. Voor ons had dat tot con sequentie dat voor de Duitsers, die op dolle dinsdag deze contreien ver laten hadden, nieuwe soldaten te rugkwamen. En dat het deze heren ernst was, bleek al donderdags daar op. MANLOOS VENRAY Het feit dat een kabel doorgesne den zou zijn, was voor de Ortscom- mandant, die in een barak op het Veulen resideerde, aanleiding te eisen dat alle Venrayse mannen ka- belwacht zouden gaan houden. Ze moesten de Duitse verbindingen be schermen. De eerste groep vertrok nog, maar aan een tweede kwam men niet meer toe. Er waren name lijk geen mannen meer. Ze waren op de meest dwaze plaatsen soms ondergedoken en in sommige bossen in de omgeving was het precies marktdag, zo druk hadden de heren het. Maar in Venray centrum waren alleen nog maar vrouwen. De Orts- commandant kon hier niet tegen op en de kabelwacht verliep, zonder dat tegenmaatregelen genomen werden. Dat het hun ernst bleef, bleek uit de heel wat strengere houding t.o.v. het publiek. Fietsen werden gewoon gegapt en later kregen de NSB-ers, die het vee kwamen halen tegen waardeloze „scheine" hun hulp. Boe ren, die protesteerden tegen deze veeroof en geen medewerking ver leenden kregen te doen met onbe schofte Duitse soldaten, die met hun geweerkolven deuren insloegen en kinderen schrik aanjoegen. Het werd stil in Venray, waar de Duitser achter de Fuchs-goederen heen was, zo goed als achter de fiet sen en het vee. Het enthousiasme en optimisme van de eerste dagen van september was weg en voorbij. Men wachtte gelaten de dingen, die ko men zouden. Men luisterde naar de Engelse radio, voor zover er nog 'n radiotoestel was en leerde daaruit dat de opmars tot stilstand was ge komen, de aandacht van de geal lieerden meer gericht was op het west envan België en bevroedde niet dat grootse dingen te gebeuren ston den. Men werd een beetje apatisch in onze gemeente, waar de politie en de burgemeester ondergedoken was en alleen het meest noodzakelijke werk gedaan werd. Voor de rest trok men aan zijn sigaret van Bel gische shag, drukte zich als er Duit sers in de buurt waren en keek naar de lucht, waarin onverdroten de En gelse en Amerikaanse eskaders door vlogen op weg naar bombardemen ten in Rijn- en Roergebied. Wat zou de toekomst brengen? (Wordt vervolgd) JISIHM oS. mdumfn tAKM <r» fioancurimjttij JULIANASINGE L41'tekf. 1061 (K4780) GESLAAGD Te Maastricht slaagde voor het diploma meubelstoffeerder de heer L. Basten, Oranjestraat 4. Hij genoot zijn opleiding bij de Z.N.C. „Leolux" te Blerick. Een huislioudbriefje zoals wij dat allemaal kennen. Zet u er ook vaak BRAND'S BIER oj>? Dat is 'n goed idee! Want BRAND'S BEER is lekker bier voor alle mensen die van gezelligheid houden! Altijd wat flesjes in voorraad, dat is verstandig! Wat zegt u, is uw BRAND'S BIER op? Dan gauw wat flesjes op het boodschappenbriefje zetten en vandaag nog halen! Niet vergeten!

Peel en Maas | 1964 | | pagina 9