ei uiónen óók kunstenaaib
Roode Kruis oefening
GIF
Dierenarts L. BOLLEN
GEVESTIGD
Rouwkuilenweg 6 Iel. 04785-320
DIERENARTS BERTELS 0YERL00N TEL 04788-300
Zondagsdienst huisartsen
VRIJDAG 11 SEPTEMBER 1964 No. 37
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MTJNCKHOF N.V. VENKAY WPFKRI ATI VOOR VRNRAY FN OMSTRFKFN ADVERTENTIEERUS »'/l ot. mm ABONNEMEKTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 CLIvDLAU V UUl\ V CrllAA I Clil wlVlO i A CflxUll PRIJS PER KWARTAAL 150 (buiten Venray 1.75
OP BEZOEK BIJ EEN
VENRAYSE
BEELDHOUWER EN
SCHILDER
De Huube-plats aan de Enge Steeg in Leunen is een oude fraaie
boerderij, een van de weinige Saksische boerderijen, die er in
Venray nog staan, compleet met put en schaapsstal. Een boerderij
als een monument, en als zodanig zal het misschien in de toe
komst ook wel behandeld worden, als tenminste de plannen van
de Restauratie Stichting Limburg, al dan niet met Monumenten
zorg doorgang vinden
Voor ons is dat op dit moment
nog niet belangrijk. Belangrijk is
wel, dat sinds de famlie Achten de
ze oude hofstede verlaten heeft een
kunstenaarsfamilie hier zijn intrek
heeft genomen, namelijk Lewie
Claessen, beter bekend als Gussen
Lewie, met zijn jonge vrouw en zijn
collega dichter v. d. Wetering.
DOODGEWOON
Het kan vreemd gaan in een men
senleven. En het is vreemd gegaan
in het leven van Lewie Claessen, een
doodgewone Leunse jongen, die in
de boerderij op de Gussenplats zijn
jonge jaren sleet als ieder ander,
met leren en spelen, met eten en
slapen. Geen braaf boontje, geen
hoogvlieger, alleen het joch had iets
in zijn vingers, wat anderen niet
hadden, hij sneed namelijk graag
beeldjes en hij tekende ieder papier
tje vol.
Geen kunstwerken, integendeel
zelfs, maar dat was een soort krie
bel in zijn bloed, waarvoor hij van
de meester op zijn duvel kreeg en
wel eens ruzie thuis, omdat de ka
mer zo vol spaanders hout lag en
het laatste vel briefpapier weer net
volgetekend was.
Maar voor het overige een doad-
gewone jongen, niet braver en beter
dan welke andere Leunse knul ook.
En als de lagere school dan door
lopen" is zoals men dat zegt, dan
komt de Mulo, waarin de jonge Le
wie echter helemaal geen zin heeft.
Vrij snel zit hij dan ook op de am
bachtsschool van Boxmeer om het
vak van koperslager te leren. En
dat wordt hij dan ook, als hij die
school verlaat. Koperslager, een
vakman, die als ieder ander wel
eens probeert met een stukje koper
iets meer te doen, dan de doorsnee
vakman, maar die voor het overige
zijn uren braaf volmaakt, met repa
raties en nieuw werk, wat in iedere
koperslagerij voorkomt.
OMZWERVINGEN
Dan komt de diensttijd, het sol
daatje spelen, dat echter voor deze
jongeman wel een omzwaai in zijn
leven betekent. Want de Welfare
mensen ontdekken in hem kwalitei
ten, die aanleiding geven tot het ad
vies: Jong, ga eens naar de kunst
nijverheidsschool. En zo is dan Le
wie Claessen in' koningsrok
vrij gauw ingeschreven bij de
Kunstnijverheidsschool in Arnhem,
waar zijn teken- en vormingstech-
niek bijgeschaafd wordt en in hem
het verlangen gewekt wordt op dit
terrein verder te kunnen gaan. Zijn
kwaliteiten zijn van dien aard dat
hij beurzen krijgt en subsidies om
zijn studies voort te zetten aan de
Akademie in Maastricht.
Het is daar hard werken geblazen
voor deze Leunse jongen, die aan
vankelijk vrii schuchter tegenover al
dit vreemde en nieuwe stond. Hij
heeft er zijn up en downs, zijn mee-
en tegenvallers. Hij krijgt ze van
profs op zijn nek en wordt een an
dermaal geprezen om zijn werk,
maar hij is niet tevreden. Hij zoekt
andere kontakten, eerst in Antwer
pen aan de Akademie, later in Pa
rijs. Hij maakt er schilderijen en
beelden, maakt kennis met kunste
naars en kunstrichtingen en zwerft
de wereld door, steeds maar zoeken
de, steeds maar studerend. Na enige
tijd in Luxemburg gewerkt te heb
ben, waar hij een intussen al
weer verloren medaille verdiende
met beeldhouwwerk, komt hij te
recht in het kunstenaarsdorp Wolfs-
leven onder Bremen, een Duits
dorp, waarin praktisch in ieder huis
kunstenaars leven en werken. Hier
treft hij v. d. Wetering, die later zijn
trouwe vriend en metgezel zal wor
den. Een jong schilder, met een gro
te belangstellnig voor literatuur,
waarop hij ook weer later al
zijn kracht zal geven.
Van daaruit trekt hij naar Zwe
den en Noorwegen meestal te
voet steeds maar opnieuw nieuwe
indrukken opdoende, kontakt zoe
kende met ander kunstenaars, stu
dies makende. Een reis naar Schot
land heeft hetzelfde doel. De „ge
wone burger" gaat al onbegrijpend
knikken als hij hoort hoe deze
zwerftochten betaald worden met
een schilderij hier, met een opdracht
daar uit te voeren. Dit leven van de
ene dag in de andere, dit zwerven
over Gods schone wereld, zonder
dat een of ander reisbureau netjes
uitgestippeld heeft, waar men te
recht komt, zal slapen en eten,
schijnt alleen het voorrecht te zijn
van kunstenaars, zoals een Lewie
Claessen.
Maar het geboortedorp blijft. De
oude Gussenplaats is en blijft het
vaste punt in het leven van deze
Leunse jongeman, die intussen is
uitgegroeid tot een baardige knaap,
die veel gezien, hard gestudeerd en
flink gewerkt heeft.
VESTIGING
Als dan na die omzwervingen de
rust gaat komen, de rust en de ver-
antwooi'delijkheid, ook van een hu
welijk, dan is de vraag voor een
vaste woonplaats gauw opgelost. Het
wordt niet Duitsland, waarheen hem
goede opdrachten lokken en waar
goede relaties hem vele mogelijk
heden geven, het wordt Venray of
liever nog, Leunen. Venray dat hem
niets anders bieden kan dan een
onbewoonbaar verklaarde woning.
Venray dat deze ruige kerel een
beetje vreemd bekijkt, dat zijn non-
figuratieve beelden en schilderijen
niet begrijpt, noch waardeert.
Venray, dat het vreemd vindt dat
hij de oude Huubenplats, die uitge
leefde boerderij aankoopt om hier
eigenhandig zijn woning en werk
plaats van te maken. Venray, dat ten
opzichte van de kunst zo onverschil
lig lijkt.
Maar toch werken beide kunste
naars door. Het wantrouwen tegen
hen zakt weg in onverschilligheid en
men bekijkt hoogstens nieuwsgierig
naar wat er op die oude Huuben
plats nu wel gebeurt. Hoe daar het
oude woonhuis nieuwe glans krijgt
door vreemde, oude, maar mooie
meubelen. Hoe daar de bloemen in
oude buikige kruiken in de grote
woonkeuken nieuwe glans geven
aan het donkere en zware eikenhout
en de witte wanden breken. Men
kijkt naar de oude stalling die ate
lier wordt, waar het witte linnen
wacht op de inspiratie en oude
schuurbalken omgetoverd zullen
worden tot beelden
TOEKOMST
Praat men met beide kunstenaars
met Lewie's vrouw over dit alles,
dan blijken ze teleurgesteld te zijn
over Venray. Niet dat er praktisch
geen opdracht uit komt, want daar
had men voorshands al geen reke
ning mee gehouden. Maar het is
de onverschillighied, het gebrek aan
levensgevoel dat zich in onze plaats
naar hun mennig zo duidelijk mani
festeert. En dat zou nog te verhelpen
zijn als men activiteiten om dit te
gen te gaan, om eigen creativiteit te
bevorderen dan maar niets in de
weg legden. Maar ook deze aktivi-
teiten worde'h door onbegrip en on
verschilligheid getorpedeerd.
Als we Lewie vragen naar con
crete voorbeelden, wijst hij op het
werk van zijn collega Coppes in
Horst, die van gemeentewege o.a.
geholpen is met de bouw van zijn
atelier, waarin hij op zijn beurt
voor kinderen weer gelegenheid
schept eigentijds creatief werkzaam
te zijn, een levensgevoel zich eigen
te maken, waarin hun eigen per
soonlijkheid tot uitdrukking komt.
Een werk dat door kinderen en
goedwilende ouderen enthousiast be
groet is.
Hier heeft men ook dergelijke
plannen voorgelegd, maar nul op
request gekregen. Men aanhoort ze
heel enthousiast, maar geen enkele
reactie toont dat dit enthousiasme
echt gemeend was.
Het creatief zelf werkzaam zijn is
noodzakelijk voor de mens in deze
tijd, nu hij in tegenstelling tot
zijn voorouders meer tijd heeft
dan nodig is om te werken, te eten
en te slapen. Dat er een muziek
school komt is een gelukkig ding,
maar het is slechts een begin, voor
al voor de kinderen, die jammer ge
noeg op school te weinig kans krij
gen een eigen levensgevoel te ont
wikkelen. En die nu in confectiehui-
zen wonen, confectiekleding dragen,
confectiemeubels hebben, kortom
geleefd worden, zonder zelf te le-
Een ander voorbeeld is, dat de
oude schaapskooi achter de boerderij
met betrekkelijk geringe middelen
om te toveren zou zijn tot een ex
positie-ruimte, waarin vele collega's
kunstenaars ongetwijfeld zouden
willen exposeren. Dan kan een be
volking als die van Venray kennis
maken met de kunst, ze daardoor
gaan leren en waarderen, waardoor
een vruchtbare wisselwerking moge
lijk wordt. Noch de kwestie schaaps
kooi, noch andere plannen, die men
heeft opgezet voor dit doel hebben
het ooit verder gebracht dan een be
leefd aanhoren. Er zou een zgn. cul
turele commissie komen, die een en
ander met deze kunstenaars zou
gaan regelen, maar noch de cultu
rele commissie, noch iets anders is
er ooit geweest.
Men praat er lang en ernstig over
met deze mensen, die we soms be
nijden kunnen om de zwier, waar
mede ze leven en werken. Die zo
heel anders zijn ingesteld dan de
doorsnee-burger, die zich soms al
leen maar bezorgd maakt om zijn
stand, om zijn waardigheid. Ze zijn
fel in hun kritiek, wijzen op b.v. de
waanzin van het feit dat men een
commissie de hoeveelste overi
gens? gaat instellen, die de groen
voorziening in Venray in orde moet
brengen, terwijl men op datzelfde
ogenblik rustig het doodvonnis uit
spreekt over enkele treurwilgen aan
de Vlakwaterweg, die deze hoek een
heel ander aanzien gegeven hebben
dan de steeds maar weer herhaalde
blokkendozen van de nieuwbouw
ooit zullen geven en men moet toe
geven, dat ze inderdaad dikwijls ge
lijk hebben.
Het is goed dat er mensen onder
ons leven, die misschien niet zo
rechtlijnig, zo zakelijk denken als
wij. Die niet zo onverschillig voorbij
lopen aan goede en mooie dingen,
die wij zelfs niet meer zien. Die zich
bezorgd maken dat we allemaal
kleine robots worden en met hun
kleuren het alledaagse leven nieuwe
fleur en nieuwe impulsen geven.
Maar moeten we ze dan niet een
eerlijke kans geven, hun niet laten
roepen in een woestijn?
Nu we weer byna de verjaardag herdenken van Venray se be
vrijding, komt als vanzelf ook de herinnering boven aan de soms
stuntelige manier, waarop in die tijd gewonden gered, geholpen en
vervoerd werden. Het gebrek aan deskundige krachten en mate
rieel hebben toen veel onnodig leed veroorzaakt. Trouwens ook
het jongste treinongeluk bij Westervoort heeft voor de zoveelste
maal aangetoond hoe belangrijk het is een goed uitgerust en ge
traind hulpcorps noodzakelijk is.
De laatste twee jaren is het pu
bliek herhaaldelijk opgeschrikt, zijn
medici en politie gealarmeerd door
dodelijke ongelukken of zelfs moor
den met het landbouwgif pax-athion.
Een „gewoon" gif kan men niet zo
maar krijgen, arsenicum bijvoor
beeld, dat destijds nogal eens door
gifmengers gebruikt werd: uiterma
te dom want reeds een HBS-er leert
in de scheikundeles ,dat de aanwe
zigheid van dit gif door de proef
met de porseleinen spiegel s~ v;an
worden aangetoond.
Onkruid- en ongediertebestrij
dingsmiddelen voor de landbouw,
welke middelen in de regel zwaar
giftig zijn, haalt men evenwel om
zo te zeggen naast de deur. Ze kun
nen in handen komen van bonafide
gebruikers maar ook in die van mis
dadigers. De ongelukken en erger
zijn dan ook aan de orde van den
dag want er wordt maar al te dik
wijls met grote zorgeloosheid mee
omgesprongen. Kinderen kunnen het
bemachtigen als ze onvoorzichtige
ouders hebben, boosdoeners vinden
het onder hun bereik.
Het is daarom een goed denkbeeld
van het socialistische Tweede Ka
merlid Oele de ministers van Socia
le Zaken en van Landbouw te ver
zoeken maatregelen tegen lichtvaar
dig gebruik van het gevaarlijke
middel te nemen. De heer Oele
denkt daarbij aan toevoeging van
een alarmerende reuk- en smaak
stof, die de argeloze gebruiker moet
waarschuwen naast een opvallende
kleur. Nu lijkt ons dit laatste niet
zo effectief; het publiek immers is
onderhand aan allerlei opvallende
kleuren gewend. Reuk en smaak
zenuwen kunnen evenwel een waar
schuwende prikkel ondergaan, aan
genomen, dat het mogelijk is, die
waarschuwing aan parathion toe te
voegen zonder dat het bestrijdings
middel aan kracht verliest. Schei
kundigen zullen moeten uitmaken,
wat hier het beste is maar het
wordt wèl tijd, dat er van over
heidswege snel maatregelen geno
men worden, die het misbruik van
parathion tot de kleinst denkbare
kansen terugbrengt, hoe eerder, des
te beter.
Wat moeilijker onder de arm van
de wetgever te brengen is, is het ge
bruik van nog ander bestrijdings
middelen, waarmee bij land- en
tuinbouw en vooral in de fruitteelt
geregeld gewerkt wordt. Er is een
theorie, die dit gebruik onnodig
vindt, maar haar aanhangers vor
men een duidelijke minderheid, mis
schien ook omdat zij vaak overdrij
ven en b.v. zich ook tegen het ge
bruik van kunstmest keren. Bespui
ting moge onvermijdelijk geworden
zijn tegen mogelijke ziekten, ze kan
intussen zelf gevaar opleveren voor
de insectenbestrijders van nature, de
vogels.
Het gevolg is met dat al, dat het
amper meer verantwoord is om gre
tig in ongeschild fruit te bijten, zo
als dat in onze jonge jaren mogelijk
was aangezien men altijd de kans
loopt mèt de schil nog iets van de
bestrijdingsmiddelen binnen te krij
gen. De tuinder, die zelf het middel
toepast, wapent zich wel tegen on
voorzichtig gebruik maar de consu-
men moet zich vertrouwd maken
met het denkbeeld, dat hij vrijwel
niets meer ongewassen kan eten.
Dat is een van de keerzijden van de
giftoepassing.
Daarom had wellicht de Rode
Kruisoefening, die zaterdag in Ven
ray plaats vond, zo de aandacht van
het publiek. En terecht, want al de
27 colonnes, die Lmburg heeft, kwa
men op die dag als het ware examen
afleggen van hun kundigheid en hun
vermogen met andere samen te wer
ken om in geval van nood deskun
dige en snelle hulp te geven. Men
had het de 650 deelnemers niet ge
makkelijk gemaakt.
ERNSTIG SPEL
Op de Vier Uutersten, zo luidde
de opgave, was een ramp gebeurd.
Er waren daar dodelijk verongeluk
ten, er lagen gewonden, die men
vanuit de zoveelste verdieping van
een huis naar beneden moest zien
te halen. Kortom een grote ramp
was daar voorgevallen de tientallen
gewonden moesten gered, geholpen,
verbonden en vervoerd worden. Een
honderdtal jongelui speelden op
soms aangrijpende wijze voor de ge
troffenen, die bovendien soms le
vensecht geschminkt waren, zodat
een argeloos buitenstaander werke
lijk de indruk kreeg dat het bloed
met stromen vloeide en de gebroken
botten naar buiten staken.
De hele lange stoet van hulpbie-
dende mensen kwam dan in bewe
ging. De doden en gewonden werden
geborgen. Zelfs kabelbanen werden
aangelegd om een snel en goed ver
voer naar de begane grond moge
lijk te maken. Daar werd dan eerste
hulp verleend, waarna de getroffe
nen via brancards, ambulancewa
gens of doodgewoon op de rug van
een Rode Kruisman naar de verza
melplaats gebracht werden, waar zij
geregistreerd werden en zo nodig
[-''""•gestuurd werden naar de grote
.itaaltenten ter verdere hulp. Zij
.;}§uiTzelfs daar niet geholpen konden
worden, werden verder getrans
porteerd naar het noodhospitaal, dat
in het ziekenhuis was ingericht. Een
en ander moest zo vlot mogelijk ver
lopen, reden waarom via veldtele
foons de commando's overal door
het „rampgebied" vlogen. Kortom,
het was een ernstig spel, dat èn
door de Rode Kruis-mensen èn door
de gewonden en doden gespeeld
werd om zo de samenwerking en de
individuele vaardigheid van elk der
colonnes te testen. Jammer was dat
de toelichting via de microfoon on
voldoende was om het talrijke pu
bliek in te lichten over het waarom
van de gang van zaken.
HOGE GASTEN
Intussen had in Hotel de Zwa^i
dokter Kroft namens het Rode Kruis
afdeling Venray de hoge gasten be
groet, die deze oefening kwamen be
kijken. Daar waren leden van het
nationaal bestuur van het Rode
Kruis, met de ondervoorzitter aan
het hoofd evenals de directeur-gene
raal. Daarnaast was generaal Alons
er van het nationaal hulpcorps, de
provinciaal commandant van Neder
lands en Belgisch Limburg en de
kringcommandanten alsmede de be-
stuurderen van de Limburgse afde
lingen. Namens het provinciaal be
stuur was er het lid van Ged. Staten
drs. Lebens terwijl Burgemeester
Custers en de wethouders der ge
meente Venray vertegenwoordigden.
Dr. Kroft heette hen welkom en
gaf aan de hand van kaarten tekst
en uitleg van de te houden oefenin
gen en de bedoeling daarvan.
Na deze ontvangst bezichtigden de
gasten het oefenterrein en namen
kennis van de maatregelen, die de
verschillende corpsen en de leiding
daarvan genomen hadden om de
verschillende reddingsakties zo vlot
mogelijk te doen verlopen.
HELICOPTERS
Het spectaculairste moment van
deze middag was ongetwijfeld de
demonstratie, die twee helicopters
van de Kon. Luchtmacht gaven in
aansluiting op deze oefening op het
Servatiusterrein aan de Oostsingel.
Daar demonstreerden zij voor de
ogen van de deelnemers en de tal
rijke toeschouwers hoe deze machi
nes in staat zijn een drenkeling uit
zee op te vissen en hoe gewonden en
zieken per brancard via de lucht
vervoerd kunnen worden. Dat daar
bij door de rondtollende wentelwie
ken wel eens een hoed ging vliegen
mocht aan deze keurige demonstra
tie niets afdoen. De beide militaire
vliegers werden voor deze demon
stratie hartelijk bedankt door de co
lonnecommandant Dr. Oosterbaan.
DEFILé
Nadat men zich in Huize Servatius
eens goed had kunnen opknappen
kondigde de komst van de Kon.
Harmonie Euterpe aan, dat het slot
stuk van deze goed georganiseerde
middag was gekomen, namelijk het
défilé voor de autoriteiten.
Voordien had Burgemeester Cus
ters de autoriteiten in de raadszaal
van het gemeentehuis ontvangen,
waar hij hen welkom heette en zo
tussen neus en lippen te verstaan
gaf, dat Venray meer te bieden had
dan twee psychiatrische ziekenhui
zen. De Kringcommissaris van Lim
burg Mr. Reinards sprak een dank
woord voor de ontvangst en bena
drukte nog eens het belang van het
Rode Kruiswerk, dat zoveel facetten
hééft en dat van groot belang is
voor de lijdende mens.
Het hele gezelschap nam dan het
défilé af van de stoer voorbij trek
kende colonnes, waarbij die van
Venray voorop ging, aangevoerd
door de officier P. Rippe. Verder
viel op dat de colonne verpleegsters
aangevoerd werd door dr. Koppers,
die in de oorlogsdagen in Venray
werkzaam geweest is als assistent bij
dr. Bloemen z.g. en thans werkzaam
in Maastricht.
Na afloop van dit défilé werden
de hongerigen gespijzigd, niet met
erwtensoep, zoals sommige kranten
berichten doen geloven, maar met
tomatensoep met ballen, die met 700
lunchpakketten er in gingen als
koek. Voor de gasten was er een
lopend buffet, en toen daar de erg
ste honger voorbij was, bracht de
ondervoorzitter van het Rode Kruis
de Venrayse afdeling dank voor het
goede organisatiewerk, dat zij de
afgelopen middag heeft geleverd, de
prettige ontvangst in Venray en het
smakelijke slot aan het einde. Dat
daarbij speciaal Mr. Reinards de
Limburgse kringcommissaris nog
eens huldigde met zijn 25-jarig
ambtsjubileum in dienst van het
Rode Kruis was vanzelfsprekend.
Ook de voorzitter van de Belgisch
Limburgse Kring was dankbaar voor
wat hij die middag^ allemaal had
mogen beleven, maar terwijl deze
gasten dan nog luisterden naar het
slotwoord van dr. Kroft waren de
colonneleden al vertrokken naar
Prinsenhof, waar een gezellig sa
menzijn de moeiten en het verzette
werk van die middag deed vergeten.
Rest nog te vermelden dat hier
mede de aktiviteiten van Venrays
afdeling niet uitgeput zijn, integen
deel, binnenkort start men met een
nieuwe donor-actie voor de bloed
transfusiedienst en met een EHBO-
cursus. Daarnaast zal waarschijnlijk
bij voldoende belangstelling nog een
extra Eerste Hulp cursus gegeven
worden voor automobilfsten, die on
derweg zo dikwijls getuige zijn van
ongelukken en dan een deskundige
helpende hand kunnen bieden. Maar
daarover hoort U later meer.
TE YSSELSTEYN (Venray)
tijdelijk adres:
spreekuur van 8-9 uur v.m.
bij geen gehoor:
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
Dr. L. COENEN
Henseniusstraat Telefoon 1878
Uitsluitend voor spoedgevallen I
ZONDAGSDIENST GROENE KRUI8
Zr. J. Janssen Leunen tel. 136J
Albionstraat 16
GROENE KRUIS
Dinsdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZIEKENAUTO
Bel 04780-1591 b.f.f. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
Vroedvrouw Stevens-Heinen
Merseloseweg 23 - Venray
Tel. 1152 (04780) b.g.g. 1061
RECREATIESCHAP
PEEL EN MAAS
In de Nederlandse Staatscourant
nr. 173 die H.M. de Koningin o.a.
ontving toen zij het nieuwe gebouw
van de Staatsdrukkerij opende, kon
zij behalve haar eigen foto en rede
voering ook zien en lezen dat de ge
meenschappelijke regeling recreatie
schap Peel en Maas een feit is ge
worden.
Zoals bekend hebben reeds eerder
de gemeenteraden van Broekhuizen,
Grubbenvorst, Horst ,Meerlo, Ven
ray, Sevenum en Wanssum deze ge
meenschappelijke regeling goedge
keurd, terwijl zich ook Ged. Staten
met deze gemeentelijke samenwer
king om te komen tot behartigingen
van de belangen van openluchtrecre
atie .toerisme, landschapsverzorging
en natuurbescherming, akkoord ver
klaarden.
Het recreatieschap heeft nu dus
zijn wettelijke status en de gemeen
ten kunnen beginnen aan de opstel
ling van het recreatieplan, een der
eerste voorwaarden om te komen tot
goed samenspel en een verantwoor
de opbouw van het nieuwe en grote
werk.
AUTO-ZEGENING
Op zeven plaatsen in Noord-Lim
burg worden op zondag 13 sept. a.s.
autozegeningen gehouden. Te Ven
ray begint de autozegening om 12 u.
op de Grote Markt.
VOOR ALLE RIJBEWIJZEN NAAR
nulcri/schccl Jansen
Langstraat 33 - Overi' onseweg 18
Venray - Telefoon 04780-1351
Ons nieuwe telefoonnummer: 16 0 0
MOTORCROSS HEIDE
De motorsportliefhebbers weten
natuurlijk dat 7 september a.s. een
belangrijke dag is voor de motor
renners, maar het is toch wel diens
tig dat ook anderen dit weten. Want
op die dag wordt voor de motorcros
sers niet meer en niet minder dan
het kampioenschap van Nederland
verreden. En dat nog wel op de
crossbaan, die de motorclub van de
Heide aan de Deumeseweg heeft op
gezet. Een uitverkiezing die voor
deze nog jonge club van groot be
lang is, omdat hier wel uit blijkt
dat haar baan en haar organisatie
tip-top in orde is.
Dat is een felicitatie waard voor
deze jonge club, die ook nu weer
hard aan het werk is om het cir
cuit zo goed mogelijk te maken.
Want men rekent zondag 27 sep
tember op een hard gevecht daar
aan de Deumeseweg. In de halve li
terklasse mag dan Molengraaf al bo
venaan staan met 27 punten, van
Dijk met 23, van Gompel met 19,
van den Elzen en Keizer met ieder
15 punten zitten hem dicht op de
hielen en zullen alles in het werk
stellen om hem te overhalen. Men
verwacht dan ook dat alle baan-
recorden hier gebroken gaan worden
en dat er verdraaid hard gereden en
gevochten gaat worden. Daarom
wordt extra aandacht geschonken
aan de veiligheid van de kijkers, die
nog eens extra beschermd worden
door stropakken, terwijl ook de vei
ligheidsvoorschriften extra streng
zullen zijn. Voor degenen, die van
deze harde sport houden en de min
naars van sensatie komen die zon
dag dik aan hun trekken en zullen
ongetwijfeld die datum reserveren
voor een bezoek aan het circuit aan
de Deumeseweg.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na wetkiijd - aan
de fabriek, bij de portiei
N.V. INALFA VENRAY