KERMIS
VENRAY
De eerste
wereldoorlog
Filmnieuws
Politierechter
VRIJDAG 31 JULI 1964 No. 31
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WRFITRT Wï VOOR VPNRAY FN OIV/T^TRPïCFN ADVERTENTIEPRIJS 8'/i ct p. mm ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 d-jllDLHU V UUA V ErllA/i I CrlV KJIVIO 1 1\ UlVuil PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75
WAT KOMT ER MET DE KERMIS?
Men kan met Venrayse kermis te
recht in een autoscooter, in het luna
park, de rupsbaan, de Peter Pan-
railway, de ouderwetse hoepla, de
baysport en in de draaimolen.
The Rocket Star is een of ander
vreemd geval, waar we nader ken
nis mee moeten maken evenals The
Balco Rotor om van het Fata-Mor-
gana nog maar te zwijgen.
Gokkers kunnen terecht bij de tent
met brievensport, de Berwij grijp-
kranen, de sporttent en de lijntrek-
sport. De hongerigen kunnen terecht
bij de paling, vis- en zuurkraam, de
gebakkraam, de suikerpin, de frituur
en de nougat-suikerkraam. Het ijs
ontbreekt natuurlijk niet.
De sportlui kunnen hun hart op
halen in de sporttent en de foto
schiettent. En die moe zijn van al
het geloop kan zich in een minia
tuurtreintje door Venrays straten
laten vervoeren.
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat zij in verband met de jaar
lijkse kermis in Venray-kom hebben
besloten:
I. voor het tijdvak van donderdag
30 juli t.m. vrijdag 7 augustus
1964 of zoveel korter of langer
als de omstandigheden vereisen:
A. gesloten te verklaren voor 't
verkeer met alle voertuigen
rij- en trekdieren en vee:
1. de Schoolstraat, voor wat
betreft het gedeelte tussen
de Jan Hensenstraat en
het Henseniusplein en
2. het Henseniusplein met
uitzondering van de rij
baan aan de oostzijde;
B. vast te stellen een verbod
50 JAREN GELEDEN
DE VESTING LUIK HIELD IN
AUGUSTUS 1914 DE
DUITSERS 11 DAGEN TEGEN
BELGISCHE VERDEDIGING
BRACHT PLAN-SCHLIEFFEN
IN TIJDNOOD
Na de fatale datum van 28 juni
1914 de dag, waarop de schoten
in Serajewo geheel Europa deden
wankelen haalden de militaire
veldtocht-plannenmakers maar al te
graag hun zorgvuldig uitgewerkte
operatieschema's te voorschijn. Hun
verlangen om de „papieren oorlog"
om te zetten in een realiteit was
groot. Helaas was hun invloed op
de staatshoofden even groot. Groter
dan die der diplomaten, die wanho
pige pogingen deden om het onheil
af te wenden.
De generale staven wisten hun re
geringen ervan te overtuigen, dat in
een snelle aktie van enkele maanden
de eindoverwinning volledig zou
kunnen worden behaald. Zij droom
den van een romantische oorlog met
cavalerie-charges, bajonetaanvallen,
vliegende vaandels, slaande trom
men en trompetgeschal.
En, zoals zo vaak in de geschiede
nis is voorgekomen, vrijwel bij elke
militaire prognose, werd de eigen
kracht overschat en die van de vij
and te gering geacht.
Ook bleek spoedig, dat de werke
lijke oorlog niet geheel overeen
kwam met de verbeelding Van ro
mantiek was weinig sprake, want
het trompetgeschal werd overstemd
door het gekerm der gewonden, ca
valerie-charges verwoestten de ak
kers en bij stormaanvallen werden
dorpen en huizen vernield
Het meest teleurstellende was ech
wachten voor beide zijden
van de Merseloseweg, voor
wat betreft het gedeelte tus
sen de Kempweg en de Jan
Hensenstraat;
II. voor het tijdvak van zondag
2 augustus t.m. woensdag 5 aug.
1964 vast te stellen een verbod
wachten voor beide zijden van
het gedeelte van de Prins Bern-
hardstraat, gelegen tussen de
Julianasingel en de Prins Hen
drikstraat;
III. voor het tijdvak van zondag 2
augustus t.m. woensdag 5 aug.
1964, dagelijks van 16 tot 24 uur,
of zoveel korter of langer als de
omstandigheden vereisen, geslo
ten te verklaren voor het ver
keer met alle voertuigen, rij- en
trekdieren en vee:
1. de Hofstraat, voor wat be
treft het gedeelte tussen de
Julianasingel en de Grote
Markt;
2. de Poststraat;
3. de Patersstraat;
4. de Henseniusstraat;
5. de Langstraat, voor wat be
treft het gedeelte tussen de
Paterslaan en de Hensenius
straat;
6. de Grote Markt;
7. het Schoutenstraatje;
8. de Schoolstraat; en
9. de Jan Hensenstraat.
Venray, 21 juli 1964.
Burgemeester en Wethouders vnd.
Mr. M.M.L.G.M. Custers, burg.m.
H.P.L. Vorst, secretaris.
BEKENDMAKING
De Burgemeester der gemeente
Venray brengt ter openbare kennis
dat:
A. gedurende de kermisdagen (zon
dag 2 t.m. woensdag 5 aug. a.s.
1. aan houders van voor het pu
bliek toegankelijke inrichtingen
ter wel, dat de vijand zich vrijwel
nooit volgens eigen aanvalsprogram-
ma gedroeg.
Zo had reeds in de eerste dagen
van de eerste wereldoorlog rondom
Luik een veldslag plaats, die niet in
de „tekst" van he toch zo „gründ-
lich" uitgewerkte plan „Von Schlief-
fen" voorkwam.
NIET VOLGENS PROGRAMMA
Langs de Frans-Belgische grens
stonden eind juli 1914 niet minder
dan zeven Duitse legers opgesteld,
tezamen anderhalf miljoen man. De
eerste drie legers 24 divisies
zouden België binnenvallen.
Op 1 augustus overschreed een
compagnie van het 69e regiment in
fanterie de grens van Luxemburg.
Op 2 augstus was het groothertog
dom reeds volledig bezet. Op 4 aug.
trokken de „Uhlanen", Duitse bere
den verkenningstroepen, België bin
nenZij reden in kalme draf en
waren onbevreesd, want, zo hadden
hun commandanten verteld dat
stond immers te lezen in het plan-
Schlieffen de Belgen zouden nau
welijks tegenstand bieden. Het pa
rool luidde dan ook: uitkijken naar
Franse enBritse tróepen.
Achter de Uhlanen kwam de in
fanterie volledig uitgerust en per
fect bewapend. Het waren soldaten
van het „Maasleger", een onderdeel
van het tweede leger, dat, onder be
vel van Von Emmicht, Luik moest
bezetten. De Duitse troepen trokken
zingend voorwaarts, de „frische,
fröhliche Krieg" was begonnen. Even
gauw in paradepas door België en
dan„nach Paris". Bij het berei
ken van de Maasoever kwam de eer
ste teleurstellingHet bleek, dat
de Belgen niet van plan waren om
medewerking te verlenen aan het
Duitse aanvalsprogramma, want zij
hadden zowaar de euvele moed ge
had om de Maasbruggen op te bla
zen. En toen de Duitse pionniers
aanstalten maakten om een ponton
brug te slaan, werden zijonder
vuur genomen
Het gezang verstomde, voor som
als bedoeld in artikel 121 der
„Algem. Politieverordening Ven-'
ray", voor zover gelegen in de
kom der gemeente, door hem
toestemming wordt verleend hun
lokaliteiten voor het publiek ge
opend te houden tot des nachts
één uur;
2. indien daartoe vergunning is
verleend, dansgelegenheid kan
worden geboden 's zondags van
17.30 tot 23 uur en op de overige
dagen van 10 tot 14 uur en van
17.30 tot 23.00 uur;
3. de openbare kermisvermake
lijkheden mogen geopend zijn
tot 24 uur;
4. alle winkels in Venray-kom
mogen geopend zijn tot 24 uur;
5. het geven van muziek of ver
makelijkheden, waarvoor ver
gunning is verleend, in de voor
het publiek toegankelijke inrich
tingen moet zijn beëindigd om
des nachts half één;
6. aan de houders van de in ar
tikel 121 van de „Algemene Po
litieverordening VENRAY" be
doelde inrichtingen wordt uit
sluitend indien en voorzover in
deze inrichtingen geen gelegen
heid tot dansen wordt gegeven
toestemming verleend, aldaar
vrouwelijk personeel gedurende
de uitoefening van het bedrijf
dienst te laten doen of door of
vanwege de houder aanwezig te
doen zijn, onder voorwaarde, dat
zij de leeftijd van 16 jaar heb
ben bereikt en van onbesproken
levenswandel zijn;
7. aan de houders van vergun
ningslokaliteiten wordt verzocht
in die lokaliteiten of aanhorig-
heden geen sterke drank te
schenken gedurende het tijdvak
van 15 tot 19 uur;
B. de onder 1, 2, 3 en 5 bedoelde
toestemming zonder enige voor
afgaande waarschuwing, inci
denteel of in het algemeen, zal
worden ingetrokken bij geble
ken ongeregeldheden of niet na
leving van door de ambtenaren
van politie gegeven voorschrif
ten en dat verder op strikte na
leving van de bestaande of hier
bij gegeven voorschriften ten
strengste zal worden toegezien.
Venray, 27 juli 1964.
De Burgemeester voornoemd,
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS.
BEKENDMAKING
Dringende uitnodiging aan alle
inwoners, in het bijzonder de
ouders en verzorgers.
De burgemeester van Venray ver
zoekt de ingezetenen met de meeste
aandrang hun algehele medewer
king te verlenen om alle wanorde
lijkheden en drankmisbruik tijdens
de kermis te voorkomen en aan de
kasteleins tussen 15 en 19 uur geen
sterke drank te vragen.
Op de ouders en verzorgers doet
jhij een dringend beroep mede te
orgen, dat de hand wordt gehouden
ian het verbod van bezoeken aan
avondvermakelijkheden door kinde
ren, voorzover daarvan geen onthef
fing is verleend.
Dit verbod is in het belang van de
mdors en de kinderen zelf vastge-
itcld.
Venray, 27 juli 1964.
De Burgemeester voornoemd,
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS
BEKENDMAKING
Openstelling gemeentebureaux
gedurende de kennis
migen voorgoedDe eerste doden
en gewonden vielenHet zou niet
zo vrolijk gaan als men zoals Von
Schlieffen had gedacht.
MISLUKTE AANVAL
Luik, gelegen tegen de stijle lin
keroever van de Maas, was omge
ven door twaalf forten. De functie
van deze forten was: de verdedig
baarheid van de Belgische Oostgrens
tussen het Nederlands grondgebied
en de moeilijker begaanbare Arden
nen te completeren.
De forten waren aan het eind van
de 19e eeuw op initiatief van ko
ning Leopold II gebouwd in een
ivijde ring rondom de stad, aan elke
oever van de rivier zes betonnen
vestingen. Bovengronds waren alleen
de geschutskoepels te zien. Onder
gronds bevonden zich de Kazemat
ten, onderling verbonden door gan
gen. De vuurkracht bestond uit
vierhonderd kanonnen van vrij
zwaar kaliber, verder nog tal van
kleinere snelvuurkanonnen en ma
chinegeweren. Elk fort was omringd
door een diep droge gracht. Zoek
lichten dienden ervoor om ook bij
duisternis de vijand op te sporen.
Daar België tot op het moment
van de vijandelijkheden een strikte
neutraliteit moest handhaven, waren
te elfder ure nog haastig prikkel
draadversperringen en loopgraven
aangelegd en huizen en bomen uit
het schootsveld verwijderd.
25.000 Belgische soldaten, onder
aanvoering van generaal Leman
waren na een min of meer geïmpro
viseerde mobilisatie in Luik aan
gekomen. Zij bezetten de forten en
de pas aangelegde loopgraven. Hun
bewapening was onvoldoende. Daar
tegenover stonden 60.000 man Duit
se troepen, goed georganiseerd, mo
dem bewapend en model-voorwaarts
gebracht.
Op 5 augustus gingen de Duitsers
in de aanval tegen de Oostelijke for
ten. Na een inleidende artilleriebe
schieting volgde de stormloop. De
granaten hadden echter de verdedi
gingswerken vrijwel niet beschadigd
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken-
his dat de gemeentesecretarie, het
kantoor van de gemeenteontvanger
én het kantoor van gemeentewerken
óp maandag 3, dinsdag 4 en maan
dag 5 augustus a.s. voor het publiek
geopend zullen zijn uitsluitend des
yoormiddags van 10 tot 12 uur.
Venray, 27 juli 1964.
Burgemeester en wethouders voor-
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS,
burgemeester.
H. P. L. VORST, secretaris.
LUXOR THEATER VENRAY
PRESENTEERT
De kermis mag voor velen gele
genheid zijn om op vakantie te gaan,
te gaan dansen of op de markten te
vertoeven, het feit dat vorig jaar
met de kermis niet minder dan 4000
mensen het Luxor Theater bezoch
ten toont aan dat de bioscoop een
grote kermis-attractie is.
Het programma, een der meest ge
varieerde dat men in Venray ooit
kon zien is verdeeld over niet min
der dan 17 voorstellingen.
DE LEFSCHOPPER is een lach
film met de nieuwste vondsten op
lachgebied. Iedereen die Norman
Wisdom vroeger reeds bewonderde,
zal beamen, dat hij een groter grap
penmaker is dan Chaplin, Laurel en
Hardy en andere groten van de lach
samen. Norman is hier verpleegster,
tandarts, politieagent en dan is de
lach niet uit de lucht. Via de T.V.
werden van deze film enkele frag
menten vertoond. Toen zei iedereen
dat moeten we zien, welnu DE
LEFSCHOPPER IS in Venray!
PT. 109 THE JOHN F. KENNEDY
WAR STORY. Wijlen president
Kennedy schreef voor zijn dood oor
logservaringen op, die thans door
Warner Bros bijzonder stijlvol ver
filmd werden. Het is een subliem
oorlogsepos geworden waaraan de
film al haar krachten heeft gegeven.
Een van de beste oorlogsfilms noem
en de Belgen kregen daardoor alle
gelegenheid om de aanstormende
troepen te beschieten. Hier en daar
dreigde een doorbraak, maar de Bel
gische machinegeweren maaiden de
doorgedrongen eenheden neer. Tot
grote verbazing van de verdedigers
bleven de Duitsers toch steeds maar
weer aanvallen.
„Een afschuwelijke barricade van
doden en gewonden dreigt ons
schootsveld te versperren", zo luidde
een beschrijving van een Belgische
officier. Tegen de avond moesten de
aanvallers zich hergroeperen.
Ludendorff, de man, die bij Tan-
nenberg tegen de Russen zou zege
vieren en later het politieke leven in
Duitsland ongunstig zou beïnvloe
den, trof een onderdeel aan „somber
en nerveus". Vóór de soldaten lagen
de dreigende vestingenDe ge
neraal vernam, dat de commandant
was gesneuveld. Hij nam het bevel
over en wist tussen de twee forten
Fléron en d'Evegnée door te drin
gen, maar de generaal en zijn bri
gade hadden zichzelf hierdoor ge-
isoleerd. De Duitsers deden vele po
gingen om de doortocht af te dwin
gen. Zij gooiden vanuit een Zeppe
lin bommen op de stad Luik. Maar
generaal Leman gaf zich niet over.
De Duitsers probeerden zelfs ver
momd als Belgische soldaten de
vestingscommandant te ontvoeren.
De opzet mislukte en het groepje
avonturiers werd gedood.
Op den duur werd de vijandelijke
druk toch te sterk. Generaal Leman
besloot teniende troepen te spa
ren voor de verdere verdediging van
het land de stad prijs te geven
en nadat Luik een gehele nacht on
der zwaar artillerievuur had gele
gen, werd de stad door de Belgen
ontruimd. Maar al was de stad ge
vallen, nog geen enkel fort was ver
overd
GEHEIM WAPEN
Nu namen de Duitsers hun mis
rekening ten aanzien van de Belgi
sche tegenstand inziend hun toe
vlucht tot het gebruik van hun ge
heime wapeneen reusachtige
de de internationale pers deze unie
ke kleurenfilm.
WEDREN MET DE OOIEVAAR is
een lach- en familiefilm bij uitstek.
Het is beschaafd amusement voor
iedereen. Deze komedie sluit aan bij
de grote vooroorlogse successen, die
sindsdien gevolgd werden door o.a.
Slaapkamergeheimpjes; Een pyama
voor twee e.a. Wedren met de ooie
vaar werd gedurende de Pinksterda
gen reeds in Venray vertoond, maar
het succes en het enthousiasme van
het publiek was zó groofr, dat de film
onmiddellijk opnieuw werd inge
deeld en dat nog wel in de kermis-
week. Hebt U deze leuke kleuren
film nog niet gezien? Dan kunt U
nu een verzuim goed maken. U kunt
er gerust met de hele familie heen,
U zult er allen van genieten.
BLACKBOARD JUNGLE is een
beroemd geworden film over het no-
zemvraagstuk. Zes jaar geleden was
deze film een sensatie van de eerste
orde. De hervertoning van deze be
kroonde film zal zeker het succes
van toen herhalen.
„Dit is 'm", zei de juffrouw met
het bibberveertje op de hoed, terwijl
ze de rechter met haar paraplu bijna
een oog uitstak. „Doe die paraplu
maar weg" vermaande die geschrok
ken, „we kunnen het wel zonder".
„Maar ik heb nog meer meege
bracht" beefde het veertje zenuw
achtig. „Kom 's hier Sorrie" riep ze
naar de tribune. En, een beetje ver
ontschuldigend tegen de rechter: „Zie
heet eigenlijk Sjorsien, maar we
noemen haar altijd Sorrie."
Van de tribune kwam een mager,
langwerpig meisje met in haar hand
een groot pak, gewikkeld in een
blauw geruite handdoek. „Laat dat
meisje maar op de tribune", ver
maande de rechter. „Maar dat is m'n
corpus delirium!" riep de verdachte.
„Kom hier Sorrie, anders verlies ik
m'n proces", „Ja, opoe" antwoordde
Georgina tam en met een wijde boog
om de parketwacht stapte ze het
zaaltje in.
„Ga daar maar zitten meisje"
wees de rechter, „en laten we nu
eens bij het begin beginnen."
„Niks te zitten. Ze heeft nog jon
ge benen. Kom hier met m'n corpus"
weersprak opoe. „Laat dat pak maar
dicht", adviseerde de rechter, „we
zullen eerst de getuige horen." Maar
opoe zette het pak op de grond en
begon ijverig aan de blauwe hand
doek te prutsen.
Er trad een manspersoon naar vo
belegeringskanon, waarvan er
slechts enkele in voorraad waren.
De vervaardiger van dit wapen
was uiteraardde firma Krupp.
Het kanon had een lengte van acht
meter en een kaliber van 420 mm.
De granaat was 70 cm lang en woog
honderden kilo's. Het vuurbereik be
droeg 20 km. Voor de bediening wa
ren niet minder dan 200 kanonniers
nodig. De affuit moest van tevoren
in een meter dik beton worden ge
goten teneide de terugslag van de
loop op te vangen.
Twee van deze monsterexempla
ren stonden in Essen. Het vervoer
van deze lompe gevaarten was een
probleem apart. Op 9 augustus wer
den de kanonnen gedemonteerd, in
goederenwagens geladen en richting
Luik vervoerd. Bij Herbestlia'. 40 km
ten oosten van Luik, was echter de
spoorwegtunnel opgeblazen. Alles
werd weer uit de trein geladen en
de v^ïdere tocht zou over de weg
geschieden. Nog 20 km moest wor
den afgelegd om de forten binnen
het bereik van het monsiergeschut
te krijgen. Hiermede ging weer een
hele dag verloren.
Nog waren de Duitsers voor Luik.
Slechts wat Uhlanen wisten tot Leu
ven door te dringen, zij werden
o, wonderdoor de Belgische ca-
vallerie onder aanvoering van gene
raal De Witte vernietigend versla
gen
De geallieerden juichten. „Les
forts tiennent toujours'", aldus het
opschrift van een krantenbericht. De
Duitsers werden steeds nerveuzer. In
het toneelstuk „Von Schlieffen"
werd maar al te vaak gedwongen
gepauseerdDus voorwaarts met
het belegeringsgeschut. Op 12 augus
tus werden de kanonnen opgesteld.
Nog enkele „soortgenoten" afkom
stig van de Skodafabrieken in Pil-
sen, met een kaliber van 305 mm.,
werden aan de Krupp-exemplaren
toegevoegd.
Een der stukken stond in het Pare
d'Avroy, midden in Luik Cm half
zeven 's avonds weerklonk het eer
ste schot. Een verschrikkelijke knal
slingerde de zeer ge-chrokken toe
ren met een ontzettende snor. Zijn
vierkant hoofd rustte direct op de
schouders en hij kende de eed van
buiten. Hij bleek dan ook gepensio
neerd gemeenteveldwachter te zijn.
„Edelachtbare', bekende hij „ik houd
veel van katten."
„Zo", zei de rechter in zijn pape
rassen zoekend, „en op de achtste
mei ,wat gebeurde er toen met die
juffrouw? Herinnert u zich dat
nog?"
„Op 8 mei 1964, des voormiddags
te tien uur vijftien...." begon de
getuige. „Maakt u het een beetje
kort", verzocht de rechter.
„Juist edelachtbare. Om 10 uur 15
dan verliet mijn poes, genaamd
Mieke, mijn woning. Zij begaf zich
naar het huis van de verdachte. De
ze was al geruime tijd met de melk
boer in gesprek."
„Ziet u nou wel rechter! Een mens
kan geen liter melk kopen of die
man bemoeit er zich mee!" zei de
juffrouw met het veertje, die nog
steeds met een rood hoofd op de
grond aan de blauwe handdoek zat
te frutselen.
„Houdt u zich er buiten", beval de
rechter, „en maakt u het asteblieft
zo kort mogelijk."
„Juist", zei de gewezen veldwach
ter. „Mijn poes, genaamd Mieke, be
gaf zich naar de woning van dit
vrouwspersoon en hield zich daar
enige tijd op. Vervolgens nam ze
plaats op de vensterbank. De buur
vrouw merkte dat op en ging ijlings
naar binnen waar ze haar paraplu
greep. Ze ging daarmee haar kamer
in en stiet vaa binnen uit mijn poes
van de vensterbank, zodat het arme
dier op de stoep viel."
„Arm dier? Mooi arm dier! Een
moordenaar is 't meneer de rechter.
U moest maar eens kunnen zien hoe
bloeddorstig dat dier uit zijn ogen
kijkt!" Onverstoorbaar ging de ge
tuige verder. „Ik begaf mij daarop
persoonlijk naar de woning van de
verdachte. Toen ik daar aankwam,
riep zij het woord „Kwer* tegen mij,
zoals in de dagvaarding staat om
schreven."
„Kwer?" vroeg de rechter ver
baasd. „Wat betekent dat: Kwer?"
„Dat weet ik niet edelachtbare,
maar ik voel me er zo door bele
digd."
„Juffrouw kom eens hier. Wat be
tekent Kwer?" wilde de rechter we
ten.
„Niks meneer, 't Is zo maar een
woord. Kwertegelijk schoot de
knoop uit de blauwe handdoek.
„Hier is-t-ie meneer de rechter!"
riep ze triomfantelijk en met wijds
gebaar zette ze een vogelkooi op de
groene tafel. Angstig hipte de kana
rie van het ene stokje op het ande
re. „Al twee jaar loert die gemene
kat op mijn Piet. En dat beest heeft
net zo goed recht van bestaan, zeg
u nou zelf."
Over het bestaansrecht van kat
ten en kanariepietjes deed de rech
ter geen uitspraak. Maar de juf
frouw met het veertje werd vrijge
sproken. Omdat Kwer geen beledi
gend woord is.
Sorrie sloeg de kooi weer onder
de arm. Teneergesiagen verliet de
gewezen politieman het zaaltje.
„Kwerkwer...." koerde opoe
zachtjes toen hij langs haar kwam.
schouwers tegen de grond. Alle rui
ten in de omgeving sprongen. De be
dieningsmanschappen lagen reeds op
een veilige afstand van 200 m van
het stuk. Het afvuren gebeurde elek
trisch.
De uitwerking van de projectielen,
die eerst een hoogte bereikten van
1.000 m en daarna stijl naar beneden
vielen, het beton doorboorden en
toen pas ontploften, was verschrik
kelijkDe forten werden letter
lijk uiteengerukt.
Op 16 augustus waren elf van de
twaalf forten verwoest en ingeno
men.
DRAMATISCH EINDE
Alleen fort Loncin hield nog stand.
Vanuit dit fort bleef generaal Le
man de verdediging leiden. Maar ook
deze vesting kwam onder vuur van
de zware kanonnen te liggen. Een
granaat trof het kruitmagazijn. Fort
Loncin werd van binnen uit opge
blazen. Direct daarop vielen de Duit
sers aan. Door ingestorte koepels en
langs grote blokken geblakerd beton
baanden de aanvallers zich een weg.
Tegenstand werd niet meer geboden.
De Duitsers zochten en vonden de
generaal. Een adjudant stond naast
het lichaam van Leman en zei: „Heb
eerbied voor de generaal, hij is
dood
Leman was echter alleen maar be
wusteloos. Tegen Von Emmich zei
hij later: „Ik was bewusteloos, toen
ik gevangen werd genomen, zet dat
in uw rapport„De militaire eer
is door Uw zwaard niet geschonden",
antwoordde Von Emmich en hij gaf
hem zijn sabel terug.
Von Emmich en Ludendorff kre
gen hun onderscheiding „orde Pour
le Mérite", een Franse naam voor
een Duits ereteken
Op 17 augustus werd de Duitse
opmars voortgezetlater dan was
„getimed". De Duitsers waren woe
dend. Deze woede zou nog meer toe
nemen mét die van de Belgische te
genstandEn de slachtoffers van
de gramschap van de veroveraar
werden de Belgische burgers
(Wordt vervolgd)