VERBOUWINGS OPRUIMING ALLES MOET WEG!! II n 1 rob van haaren Gouden imkerjaren Kost leefbaarheid te veel geld Enorme keuze - Fantasfische prijzen VANAF VRIJDAG 15 MEI tDAH- ZieZo Filmavond te Oostrum k! bij PATERSSTRAAT 10 PLASTIC-OP-VfLTTAPIJT TELEFOON 1016 SCHOOLSTRAAT 29 VENRAY opening IN EN UIT Toren van Babel Geslaagd VRIJDAG 15 MEI 1964 No. 20 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS ia DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N V. VENRAY WFFKRIAH VOOR VFNRAY FN OM^TRFTCFN ADVERTENTIEPRIJS 8V» ct p. mm ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 LWVULAU V VJVJ1V V LflllV/l 1 ErlV UlVlü 1 IXEjIiUlN PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray f 1.75 Praat met Jan van Goch, Philipsen van de Buus en W. v. Waayen burg niet over bijen. Want bij elkaar staat er dan zo'n kleine 150 jaar imker-ervaring en als die over uw lekenhoofd als honing wordt uitgestort, begint het daarin nog harder te zoemen als in een zwerm bijen. Jan van Goch en Philipsen zijn gouden imkers. Ze hebben dit scho ne vak 50 lange jaren beoefend, sinds ze als opgeschoten jongen er mee begonnen. En ook Waayenbui'g heeft er 46 jaren bij op zitten. Een hobby, die voor de buitenwacht mis schien wat „stekerig" uitziet, maar hen en vele anderen een prachtige tijdspassering is, die ze voor geen geld van de wereld willen missen. TERUGLOOP Ze vinden het maar zo-zo, dat hun bijenbond afdeling Venray nog slechts 20 leden telt, al betekent dat nog altijd zo'n 400 volken a 40.000 tot 50.000 bijen per volk. In de oor logsjaren telde de Venray se afdeling liefst 120 leden, en al waren er ver schillende bij, die het alleen deden om meer tabak te krijgen, dat het aantal zo drastisch terug zou lopen had men niet verwacht. Dit is geen Venray's verschijnsel, het is algemeen. En men kan op dit moment zelfs spreken van een te kort aan bijen, want ongeveer 60.000 ha boomgaard moet het zonder be- stuivingswerk van deze nijvere dier tjes stellen. En toch heeft de bijenhouderij nooit zo'n goede jaren gekend als nu. De honingprijs is hoog, de markt is vlot en de fruittelers, door scha en schande wijs geworden, be talen goede huren voor het plaatsen van .bijenvolken in hun bloeiende boomgaarden. Hoe belangrijk de bij is, hebben de kersentelers in Zuid-Limburg gezien. Daar had men deze dier tjes niet nodig, maar de keitsen- opbrengst liep zienderogen terug. Zelfs de aardbeientelers ervaren dat na bijenbezoek hun opbrengs ten stijgen en ook de augurken telers komen om bijen vragen. De vraag is groot, het aanbod klein. Hoe het komtJan van Goch meent dat de opgroeiende jeugd tegenwoordig zo veel vertier heeft dat ze eenvoudig er niet aan denkt deze hobby te gaan beoefenen. Vroeger, toen er geen brommers wa ren niet zoveel amusement, vond in de bijenhouderij een prachtige hob by en een goede bijverdienste. VROEGER Als het thema „vroeger" dan een maal aangesneden is, gaan de drie imkers er eens voor zitten. Vroeger toen om iedere boerderij bloeiende hagen stonden, iedere boer zijn eigen koolzaadveld je had, er meer wilde bloemen waren en in deze contreien de hei nog volop bloeide, toen was het ook op de zandgronden voor de bijenhouderij een gouden tijd. Niet wat de opbrengsten betrof, maar men kon vlak bij huis zijn bijen bl ven houden. Nu moet men ze naar de Betuwe, naar Zuid-Lim burg, de Polder of naar Noord-Hol land sturen om de raten vol te krij gen. VroegerDat was in de tijd dat er nog bijenkorven gebruikt werden. Dezelfde bijenkorf, die in Venray's gemeentewapen staat en daardoor toch wel aantoont in deze streken altijd belangrijk te zijn ge weest. Men wist toen nog weinig af van kunstmatig zwermen, van aller lei foefjes en hulpmiddelen, die thans gebruikt worden maar men haalde toch 40-50 pond honing uit zo'n korf. Tegenwoordig is dat allemaal veranderd. In 1925 kwamen de eer ste kasten en ging men experimen teren met kunstraten e.d. Jan van Goch weet daar het no dige over, want hij was een van de eersten die die kasten ging gebrui ken. In 1933 kwamen dan de genor maliseerde Simplex-kasten en toen werd de bijenhouderij en bijenteelt bijna een wetenschap op zich. Men leerde kunstmatig zwermen, betere volken kweken, de opbrengsten gro ter te maken door op bepaalde pe riodes te zorgen dat er geen broed in de kasten is, waardoor alle capa citeit van een volk alleen besteed wordt aan het halen van honing, kortom de foefjes en kneepjes wer den ingewikkelder en moeilijker, maar de opbrengst groter. Maar de tijd dat men op vele vele boerderijen soms wel 40-50 stuks bijenkorven aantrof is voor bij. De tijd dat bijenteelt een aardig tijdverdrijf was voor de zondagmid dag wordt nu voor vertier besteed en de verdiensten schijnt men niet meer nodig te hebben. DOORGAAN Maar de oude getrouwen gaan door. In hun afdeling wordt ge zorgd dat er voor de diex-tjes vol doende „Lebensraum" is. In het vroege voorjaar verhuurt men de volken aan kersentelers. Daarna gaan ze naar Flevoland waar ze zich te goed kunnen doen aan de bloeien de koolzaadvelden, of naar die plaatsen, waar men de bijen graag heeft in de appel-, peren- en prui menbomen. Half juni reist men naar de plaatsen waar veel linden staan en in augustus gaan ze naar de bloeiende heide. Daar- tussen door wordt gezorgd dat nieuwe volken zich kunnen vormen, wordt kunst matig gezwermd, de beste koningin (die per dag zo'rv 2000 eitjes legt) uit gezocht, raten vernieuwd en honing geslingerd. De oude korven staan er nog, in de bijenstallen, maar in de kasten SpecRt het dich allemaal af. „Bij de korven zijn de bijen de baas", zegt van Waayenburg, „maar in de kasten de imker. De oogst is bij de kasten veel groter, want dan kun je het hele jaar door slingerenEn zonder masker, met zijn blote armen trekt hij een overvolle raat uit een kast. Als een bij hem steekt, schijnt hij het niet te merken. Even rustig en kalm brengt hij de raat weer op zijn plaats en pikt dan eerst de bij weg, die hem stak. Het loopt zelfs niet op en men moet hem er zelfs op attent maken, dat hij gestoken is. „Men maakt zich over een bijen steek veel te druk", aldus van Waayenburg. „Als men zelf rustig is en kalm heeft men van de diertjes weinig last Dan praten ze weer over de toe komst, die er voor de bijenteelt op de zandgronden niet zo honingzoet uit ziet. Gelukkig blijken eigen aardig genoeg in de steden het aantal liefhebbers omhoog te gaan. Daar schijnt deze vorm van recrea tie aan te slaan en worden de spe ciale bijencursussen, die door de bijenbond georganiseerd worden, goed bezocht. In Venray heeft men al enkele jaren hiervoor geen liefhebbers meer kunnen vinden. Maar zou men zich melden bij de Venray se afdeling, dan wil men ook graag hier weer mee starten. De gouden imkers zouden dat als het beste cadeau bij hun ju bileum beschouwen „Du bist die Welt für mich" In samenwerking met de Bond zonder Naam te Haarlem, is het ons een genoegen al onze leden uit te nodigen voor een filmavond, welke gegeven zal worden op dondei-dag 21 mei a.s. om 7 uur in het parochie huis te Oostrum. Naast deze film zal de heer Hoen, districtsvertegenwoordiger, een kor te inleiding houden over het werk en de doelstelling van de Bond zon der Naam. Ook niet-leden welke interesse hebben, zijn van harte welkom. In verband met het groot aantal leden kunnen we niet meer dan twee personen per gezin toelaten, echter niet beneden de 16 jaar. BEKENDMAKING De burgemeester van Venray bi-engt ter kennis van belangheb benden dat een verzoekschrift aan de Commissaris der Koningin in de ze provincie om toestemming als be doeld in artikel 41 der Drankwet (stbl. 1931 no. 476) tot het verkopen van zwak-alcoholische dranken in tenten bij bijzondére gelegenheden uiteriyk 8 weken vóór de datum waarop de toestemming zal gelden moeten zijn ingediend ter secretarie, afdeling I. Belanghebbenden wordt aangera den zich stipt aan voormeld tijdstip te houden, omdat het anders vrijwel zeker is dat op hun verzoek niet tijdig kan woi'den beschikt. Venray, 5 mei 1964. De burgemeester voornoemd, A. VAN DIJCK, loco-burgemeester Twintig jaren na de oorlog kunnen we terecht trots zijn op wat ge presteerd is. Heel wat nieuwe wij ken zijn er tot stand gekomen, nieuwe buurtschappen, nieuwe wegen en straten en honderden woningen zijn bijgebouwd. Een prestatie, die vriend en vijand be wondering afdwingt En toch Toch kan men, als men zo loopt door de nieuwe uitbreidingsplannen in Zuid, op het Desselke, in West, om van nieuwe buurten in Oostnxm en andere kerkdorpen niet te pra ten, dikwijls een gevoel van onbe hagen niet onderdrukken. We zijn weliswaar geen Amster dam of Rotterdam en hebben nog geen behoefte aan wolkenkrabbers en torenhoge flats, maar missen van de andere kant toch wel dingen, die men daar wel vindt in uitbreidings plannen, namelijk groen, plantsoe nen, speelgelegenheden. In plan Oost is men leuk begon nen. Daar was ruimte op de Kolk- weg voor een aardig plantsoen en de lange Prins Bernhardstraat kon gebroken worden voor een behoor lijke groenstrook. Langs de Juliana- singel kwam een plantsoentje. Er werd een tuinarchitect ingeschakeld, die links en rechts wat verschillen de soorten bomen groepeerde, kort om men deed er een min of meer geslaagde poging om de betrekke lijke eentonigheid van woningwet- en premiebouw te dooi'breken, ruim te te schepper^ groen er in te bren gen, de buurt „leefbaarder" te ma ken. Die poging schijnt in de kiem gesmoord. Want noch in Zuid, noch op het Desselke, noch in West schijnt hier voor ruimte te zijn. Begrijpelijk van de ene kant, want de kosten ontsluiting, de aanleg van wegen en wat dies meer zij duwen de huurprijzen van de nieuw te bou wen woningen in deze uitbreidings plannen toch al omhoog, laat staan zulke onproduktieve dingen als plantsoenen enzovoorts. En zo rijen zich huizenblokken aan huizenblokken, die nu in al hun nieuwigheid wel aardig en fraai zijn, maar die later wellicht te doods en te eentonig zullen blijken. Het staat allemaal zo dicht op el kaar, zo zonder veel variatie, zonder veel „muziek". En dat terwille van j een paar centen huur per week. We krijgen toch een recreatieoord in de Vier Uutersten, tussen zieken huis en Veltum en daar is immers ruimte voor wandelen, sporten en wat dies meer zij, is het antwoord als men over dit onderwerp praat. Maar hoe fraai en noodzakelijk zulk een recreatieoord op zich ook is, dat is nooit geen reden om dan in ver schillende buurtschappen groen- en andere versieringen achterwege te I laten. De „leefbaarheid" van een bepaal de buurt wordt hier voor een groot deel door bepaald. In onze eigen ge meente, in onze eigen kom hebben we al vooi'beelden dat waar men maar wat huizen neerzet, zonder verdere „entourage" dat die buurt afzakt, letterlijk en figuurlijk. We hebben dit onderwerp vrij re gelmatig in dit blad ter sprake ge bracht en de reacties hierop zijn mi niem. Hoogstens een opmerking als: we zijn in Venray nog niet aan fon teinen toe. We hebben standbeelden genoeg, kijk Henschenius maar aan en voor groenstroken moet je maar op de Langstraat en in Zuid gaan kijken. Maar waarom zijn we nog niet aan fonteinen toe? Waarom is van de mogelijkheid die bij scholen en andere openbare gebouwen geboden wordt om hier kunstwerken bij aan te brengen zo weinig gebruik ge maakt? Waarom liggen die groen stroken er zo bij? Als men nu van groenstroken par keerruimten moet gaan maken, als in een officieel rapport thans al ge wezen wordt op het gebrek aan speelruimten voor de kleineren in eigen buurt, als men nu al met de handen in het haar zit, omdat er geen gelegenheid meer is om kin derspelen te organiseren, om een circus te ontvangen, om een tentoon stelling te organiseren, dan is er iets verkeerds in onze planning. Daar draait het zich in de eerste plaats om. Men wil goedkope huren, dus dichte bebouwing en zo eenvoudig mogelijk. Wel nu, dan blijft er voor de rest niets over en komt binnen afzien bare tijd voor onze plaats het mo ment dat men zich beklagen zal zo pietepeuterig, zo zuinig geweest te zijn. Het schijnt slechts weinigen op dit moment te interesseren, maar we bouwen voor een toekomst. Willen de duizenden, die dan Venray be volken in een „leuke" dat is leef bare plaats wonen en wei-ken, dan moeten we daar NU de grondslag voor leggen. En moeten de klach ten over te weinig speelgelegenheid, te weinig parkeerruimte, te weinig groen van dit moment ons een waar schuwing zijn. dat we op de ver keerde weg zijn. Er is nog ruimte en er zijn nog mogelijkheden. Laten we die toch in 's hemelsnaam aangrijpen, om niet later verweten te worden, dat we krentenwegers en cententellers waren. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aaninelc'en dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY bapiHex It bestand tegen krassen, morsen M tchulven kan niet krimpen of uitzetten It heel eenvoudig schoon te houden; Dién wrijfwasl it lei i leverbaar In vele kleurschake ringen la ongaletalljk voordelig De opening van de nieuwe zelfbe dieningszaak ZieZo van de Edah in de Grotestraat heeft vrijdag j.l. een ongekende belangstelling getrokken. Was het om de reclamekoopjes die hier te halen waren? Was het om de vlotte verbouwing te bewonde ren, die de aannemingsmij Gebr. Janssen N.V. hier in weinig weken tot stand heeft gebracht? Of was het om het grote assortiment dat in deze zelfbediening te vinden was? Wat er van zij, reeds voor de ope ning stonden de mensen te wachten om binnen gelaten te worden. En eenmaal binnen, kon men toetasten in de overzichtelijke rekken, waar te kust en te keur alles wat een zelf bedieningszaak maar brengen kan, te vinden was. De heer Brouwers en zijn assisten ten kwamen handen te kort, zeker in de afdeling vers vlees en vlees waren, waarin schijnbaar koopjes te halen waren. De Edah is door de verhuis- en verbouwpartij heel wat meer in de belangstelling gekomen en zo is het niet te verwonderen dat men hoopt spoedig de verdere uitbreidingsplan nen te kunnen realisei'en. Woensdag overhandigde de dix*ec- tie van N.V. Inalfa aan een tweetal werknemers in haar bedrijf het lie ve bedrag van 970,als beloning voor enkele ideeën, die een behoor lijke besparing opleverden bij de de produktie van olieniveauregelaax-s. De heer F. M. Linskens uit Ven- ra ontving een premie van f 370, de heer J. Cornelissen uit Bocholt (België) 600, Het is de tweede maal dat derge lijke grote bedragen konden worden uitgekeerd door de idëeenbuscom- missie ,die per jaar ongeveer een 50 tal ideeën te beoordelen krijgt. Een klein percentage er van blijkt on bruikbaar, andere leveren besparin gen of kwaliteitsverbeteringen op, die dan via een bepaalde punten telling beloond worden. De ideeën van genoemde heren bleken van dien aard, dat bij de pro duktie van olieniveauregelaars tel kens een belangrijke machinale be werking kon worden uitgeschakeld, iets wat gezien de omzet van een bepaalde afdeling, een grote bespa ring oplevert. De heer Linskens, sinds 1956 bij Inalfa, waar nog 4 kinderen van hem werken, heeft reeds eerder een premie van 17,gekregen uit de ideeënbus. De ideeënbus is sinds de oprich ting bij Inalfa geplaatst. In 1956 is er een officiële ideeënbus-commissie gekomen, die de voorgestelde ver beteringen op de voordelen beoor deelt, terwijl in 1962 het reglement nog eens werd herzien. Bij de Ambonezen, Spanjolen, Turken, Italianen, Belgen en Grie ken, die thans reeds in Venray werkzaam zijn, hebben zich Engel sen en Fransen gevoegd, die de bouw van Rank-Xerox voorbereiden en de aanleg van de grote aardgas leiding. Daarnaast zijn een 40-tal Perzen te verwachten, die ook worden in gezet voor de grote aardgasleiding. We hebben de kans polyglotten te worden. In Heerlen slaagde voor het exa men Vroedvrouw mej. M. Jeuken. Als sportleidster is geslaagd Mej. Truus De Bruyni van Wandelsport vereniging „Desselke". In Den Haag slaagde voor het eindexamen van de Horeca-vak- school Mej. Mieke Vorst.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 9