VERBOUWINGS
OPRUIMING
ALLES MOET WEG!!
II
n
1
rob
van
haaren
Gouden imkerjaren
Kost leefbaarheid
te veel geld
Enorme keuze - Fantasfische prijzen
VANAF VRIJDAG 15 MEI
tDAH-
ZieZo
Filmavond te
Oostrum
k!
bij
PATERSSTRAAT 10
PLASTIC-OP-VfLTTAPIJT
TELEFOON 1016
SCHOOLSTRAAT 29
VENRAY
opening
IN EN UIT
Toren
van Babel
Geslaagd
VRIJDAG 15 MEI 1964 No. 20
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS ia
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N V. VENRAY WFFKRIAH VOOR VFNRAY FN OM^TRFTCFN ADVERTENTIEPRIJS 8V» ct p. mm ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 LWVULAU V VJVJ1V V LflllV/l 1 ErlV UlVlü 1 IXEjIiUlN PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray f 1.75
Praat met Jan van Goch, Philipsen van de Buus en W. v. Waayen
burg niet over bijen. Want bij elkaar staat er dan zo'n kleine 150
jaar imker-ervaring en als die over uw lekenhoofd als honing
wordt uitgestort, begint het daarin nog harder te zoemen als in
een zwerm bijen.
Jan van Goch en Philipsen zijn
gouden imkers. Ze hebben dit scho
ne vak 50 lange jaren beoefend,
sinds ze als opgeschoten jongen er
mee begonnen. En ook Waayenbui'g
heeft er 46 jaren bij op zitten. Een
hobby, die voor de buitenwacht mis
schien wat „stekerig" uitziet, maar
hen en vele anderen een prachtige
tijdspassering is, die ze voor geen
geld van de wereld willen missen.
TERUGLOOP
Ze vinden het maar zo-zo, dat hun
bijenbond afdeling Venray nog
slechts 20 leden telt, al betekent dat
nog altijd zo'n 400 volken a 40.000
tot 50.000 bijen per volk. In de oor
logsjaren telde de Venray se afdeling
liefst 120 leden, en al waren er ver
schillende bij, die het alleen deden
om meer tabak te krijgen, dat het
aantal zo drastisch terug zou lopen
had men niet verwacht.
Dit is geen Venray's verschijnsel,
het is algemeen. En men kan op dit
moment zelfs spreken van een te
kort aan bijen, want ongeveer 60.000
ha boomgaard moet het zonder be-
stuivingswerk van deze nijvere dier
tjes stellen.
En toch heeft de bijenhouderij
nooit zo'n goede jaren gekend als
nu. De honingprijs is hoog, de
markt is vlot en de fruittelers, door
scha en schande wijs geworden, be
talen goede huren voor het plaatsen
van .bijenvolken in hun bloeiende
boomgaarden.
Hoe belangrijk de bij is, hebben
de kersentelers in Zuid-Limburg
gezien. Daar had men deze dier
tjes niet nodig, maar de keitsen-
opbrengst liep zienderogen terug.
Zelfs de aardbeientelers ervaren
dat na bijenbezoek hun opbrengs
ten stijgen en ook de augurken
telers komen om bijen vragen.
De vraag is groot, het aanbod
klein. Hoe het komtJan van
Goch meent dat de opgroeiende
jeugd tegenwoordig zo veel vertier
heeft dat ze eenvoudig er niet aan
denkt deze hobby te gaan beoefenen.
Vroeger, toen er geen brommers wa
ren niet zoveel amusement, vond in
de bijenhouderij een prachtige hob
by en een goede bijverdienste.
VROEGER
Als het thema „vroeger" dan een
maal aangesneden is, gaan de drie
imkers er eens voor zitten. Vroeger
toen om iedere boerderij bloeiende
hagen stonden, iedere boer zijn eigen
koolzaadveld je had, er meer wilde
bloemen waren en in deze contreien
de hei nog volop bloeide, toen was
het ook op de zandgronden
voor de bijenhouderij een gouden
tijd. Niet wat de opbrengsten betrof,
maar men kon vlak bij huis zijn
bijen bl ven houden. Nu moet men
ze naar de Betuwe, naar Zuid-Lim
burg, de Polder of naar Noord-Hol
land sturen om de raten vol te krij
gen. VroegerDat was in de tijd
dat er nog bijenkorven gebruikt
werden. Dezelfde bijenkorf, die in
Venray's gemeentewapen staat en
daardoor toch wel aantoont in deze
streken altijd belangrijk te zijn ge
weest. Men wist toen nog weinig af
van kunstmatig zwermen, van aller
lei foefjes en hulpmiddelen, die
thans gebruikt worden maar men
haalde toch 40-50 pond honing uit
zo'n korf.
Tegenwoordig is dat allemaal
veranderd. In 1925 kwamen de eer
ste kasten en ging men experimen
teren met kunstraten e.d.
Jan van Goch weet daar het no
dige over, want hij was een van de
eersten die die kasten ging gebrui
ken. In 1933 kwamen dan de genor
maliseerde Simplex-kasten en toen
werd de bijenhouderij en bijenteelt
bijna een wetenschap op zich. Men
leerde kunstmatig zwermen, betere
volken kweken, de opbrengsten gro
ter te maken door op bepaalde pe
riodes te zorgen dat er geen broed
in de kasten is, waardoor alle capa
citeit van een volk alleen besteed
wordt aan het halen van honing,
kortom de foefjes en kneepjes wer
den ingewikkelder en moeilijker,
maar de opbrengst groter.
Maar de tijd dat men op vele
vele boerderijen soms wel 40-50
stuks bijenkorven aantrof is voor
bij. De tijd dat bijenteelt een aardig
tijdverdrijf was voor de zondagmid
dag wordt nu voor vertier besteed en
de verdiensten schijnt men niet meer
nodig te hebben.
DOORGAAN
Maar de oude getrouwen gaan
door. In hun afdeling wordt ge
zorgd dat er voor de diex-tjes vol
doende „Lebensraum" is. In het
vroege voorjaar verhuurt men de
volken aan kersentelers. Daarna
gaan ze naar Flevoland waar ze zich
te goed kunnen doen aan de bloeien
de koolzaadvelden, of naar die
plaatsen, waar men de bijen graag
heeft in de appel-, peren- en prui
menbomen. Half juni reist men
naar de plaatsen waar veel linden
staan en in augustus gaan ze naar
de bloeiende heide. Daar- tussen door
wordt gezorgd dat nieuwe volken
zich kunnen vormen, wordt kunst
matig gezwermd, de beste koningin
(die per dag zo'rv 2000 eitjes legt) uit
gezocht, raten vernieuwd en honing
geslingerd.
De oude korven staan er nog, in
de bijenstallen, maar in de kasten
SpecRt het dich allemaal af. „Bij
de korven zijn de bijen de baas",
zegt van Waayenburg, „maar in de
kasten de imker. De oogst is bij de
kasten veel groter, want dan kun je
het hele jaar door slingerenEn
zonder masker, met zijn blote armen
trekt hij een overvolle raat uit een
kast. Als een bij hem steekt, schijnt
hij het niet te merken. Even rustig
en kalm brengt hij de raat weer op
zijn plaats en pikt dan eerst de bij
weg, die hem stak. Het loopt zelfs
niet op en men moet hem er zelfs
op attent maken, dat hij gestoken is.
„Men maakt zich over een bijen
steek veel te druk", aldus van
Waayenburg. „Als men zelf rustig
is en kalm heeft men van de diertjes
weinig last
Dan praten ze weer over de toe
komst, die er voor de bijenteelt op
de zandgronden niet zo honingzoet
uit ziet. Gelukkig blijken eigen
aardig genoeg in de steden het
aantal liefhebbers omhoog te gaan.
Daar schijnt deze vorm van recrea
tie aan te slaan en worden de spe
ciale bijencursussen, die door de
bijenbond georganiseerd worden,
goed bezocht.
In Venray heeft men al enkele
jaren hiervoor geen liefhebbers meer
kunnen vinden. Maar zou men zich
melden bij de Venray se afdeling, dan
wil men ook graag hier weer mee
starten. De gouden imkers zouden
dat als het beste cadeau bij hun ju
bileum beschouwen
„Du bist die Welt für mich"
In samenwerking met de Bond
zonder Naam te Haarlem, is het ons
een genoegen al onze leden uit te
nodigen voor een filmavond, welke
gegeven zal worden op dondei-dag
21 mei a.s. om 7 uur in het parochie
huis te Oostrum.
Naast deze film zal de heer Hoen,
districtsvertegenwoordiger, een kor
te inleiding houden over het werk
en de doelstelling van de Bond zon
der Naam.
Ook niet-leden welke interesse
hebben, zijn van harte welkom.
In verband met het groot aantal
leden kunnen we niet meer dan twee
personen per gezin toelaten, echter
niet beneden de 16 jaar.
BEKENDMAKING
De burgemeester van Venray
bi-engt ter kennis van belangheb
benden dat een verzoekschrift aan
de Commissaris der Koningin in de
ze provincie om toestemming als be
doeld in artikel 41 der Drankwet
(stbl. 1931 no. 476) tot het verkopen
van zwak-alcoholische dranken in
tenten bij bijzondére gelegenheden
uiteriyk 8 weken vóór de datum
waarop de toestemming zal gelden
moeten zijn ingediend ter secretarie,
afdeling I.
Belanghebbenden wordt aangera
den zich stipt aan voormeld tijdstip
te houden, omdat het anders vrijwel
zeker is dat op hun verzoek niet
tijdig kan woi'den beschikt.
Venray, 5 mei 1964.
De burgemeester voornoemd,
A. VAN DIJCK, loco-burgemeester
Twintig jaren na de oorlog kunnen
we terecht trots zijn op wat ge
presteerd is. Heel wat nieuwe wij
ken zijn er tot stand gekomen,
nieuwe buurtschappen, nieuwe
wegen en straten en honderden
woningen zijn bijgebouwd. Een
prestatie, die vriend en vijand be
wondering afdwingt
En toch
Toch kan men, als men zo loopt
door de nieuwe uitbreidingsplannen
in Zuid, op het Desselke, in West,
om van nieuwe buurten in Oostnxm
en andere kerkdorpen niet te pra
ten, dikwijls een gevoel van onbe
hagen niet onderdrukken.
We zijn weliswaar geen Amster
dam of Rotterdam en hebben nog
geen behoefte aan wolkenkrabbers
en torenhoge flats, maar missen van
de andere kant toch wel dingen, die
men daar wel vindt in uitbreidings
plannen, namelijk groen, plantsoe
nen, speelgelegenheden.
In plan Oost is men leuk begon
nen. Daar was ruimte op de Kolk-
weg voor een aardig plantsoen en
de lange Prins Bernhardstraat kon
gebroken worden voor een behoor
lijke groenstrook. Langs de Juliana-
singel kwam een plantsoentje. Er
werd een tuinarchitect ingeschakeld,
die links en rechts wat verschillen
de soorten bomen groepeerde, kort
om men deed er een min of meer
geslaagde poging om de betrekke
lijke eentonigheid van woningwet-
en premiebouw te dooi'breken, ruim
te te schepper^ groen er in te bren
gen, de buurt „leefbaarder" te ma
ken. Die poging schijnt in de kiem
gesmoord.
Want noch in Zuid, noch op het
Desselke, noch in West schijnt hier
voor ruimte te zijn.
Begrijpelijk van de ene kant, want
de kosten ontsluiting, de aanleg van
wegen en wat dies meer zij duwen
de huurprijzen van de nieuw te bou
wen woningen in deze uitbreidings
plannen toch al omhoog, laat staan
zulke onproduktieve dingen als
plantsoenen enzovoorts.
En zo rijen zich huizenblokken
aan huizenblokken, die nu in al hun
nieuwigheid wel aardig en fraai zijn,
maar die later wellicht te doods en
te eentonig zullen blijken.
Het staat allemaal zo dicht op el
kaar, zo zonder veel variatie, zonder
veel „muziek". En dat terwille van j
een paar centen huur per week.
We krijgen toch een recreatieoord
in de Vier Uutersten, tussen zieken
huis en Veltum en daar is immers
ruimte voor wandelen, sporten en
wat dies meer zij, is het antwoord
als men over dit onderwerp praat.
Maar hoe fraai en noodzakelijk zulk
een recreatieoord op zich ook is, dat
is nooit geen reden om dan in ver
schillende buurtschappen groen- en
andere versieringen achterwege te I
laten.
De „leefbaarheid" van een bepaal
de buurt wordt hier voor een groot
deel door bepaald. In onze eigen ge
meente, in onze eigen kom hebben
we al vooi'beelden dat waar men
maar wat huizen neerzet, zonder
verdere „entourage" dat die buurt
afzakt, letterlijk en figuurlijk.
We hebben dit onderwerp vrij re
gelmatig in dit blad ter sprake ge
bracht en de reacties hierop zijn mi
niem. Hoogstens een opmerking als:
we zijn in Venray nog niet aan fon
teinen toe. We hebben standbeelden
genoeg, kijk Henschenius maar aan
en voor groenstroken moet je maar
op de Langstraat en in Zuid gaan
kijken.
Maar waarom zijn we nog niet
aan fonteinen toe? Waarom is van
de mogelijkheid die bij scholen en
andere openbare gebouwen geboden
wordt om hier kunstwerken bij aan
te brengen zo weinig gebruik ge
maakt? Waarom liggen die groen
stroken er zo bij?
Als men nu van groenstroken par
keerruimten moet gaan maken, als
in een officieel rapport thans al ge
wezen wordt op het gebrek aan
speelruimten voor de kleineren in
eigen buurt, als men nu al met de
handen in het haar zit, omdat er
geen gelegenheid meer is om kin
derspelen te organiseren, om een
circus te ontvangen, om een tentoon
stelling te organiseren, dan is er iets
verkeerds in onze planning. Daar
draait het zich in de eerste plaats
om. Men wil goedkope huren, dus
dichte bebouwing en zo eenvoudig
mogelijk.
Wel nu, dan blijft er voor de rest
niets over en komt binnen afzien
bare tijd voor onze plaats het mo
ment dat men zich beklagen zal zo
pietepeuterig, zo zuinig geweest te
zijn.
Het schijnt slechts weinigen op dit
moment te interesseren, maar we
bouwen voor een toekomst. Willen
de duizenden, die dan Venray be
volken in een „leuke" dat is leef
bare plaats wonen en wei-ken, dan
moeten we daar NU de grondslag
voor leggen. En moeten de klach
ten over te weinig speelgelegenheid,
te weinig parkeerruimte, te weinig
groen van dit moment ons een waar
schuwing zijn. dat we op de ver
keerde weg zijn.
Er is nog ruimte en er zijn nog
mogelijkheden. Laten we die toch
in 's hemelsnaam aangrijpen, om
niet later verweten te worden, dat
we krentenwegers en cententellers
waren.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aaninelc'en dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
bapiHex
It bestand tegen krassen, morsen
M tchulven
kan niet krimpen of uitzetten
It heel eenvoudig schoon te houden;
Dién wrijfwasl
it lei
i leverbaar In vele kleurschake
ringen
la ongaletalljk voordelig
De opening van de nieuwe zelfbe
dieningszaak ZieZo van de Edah in
de Grotestraat heeft vrijdag j.l. een
ongekende belangstelling getrokken.
Was het om de reclamekoopjes die
hier te halen waren? Was het om
de vlotte verbouwing te bewonde
ren, die de aannemingsmij Gebr.
Janssen N.V. hier in weinig weken
tot stand heeft gebracht? Of was
het om het grote assortiment dat in
deze zelfbediening te vinden was?
Wat er van zij, reeds voor de ope
ning stonden de mensen te wachten
om binnen gelaten te worden. En
eenmaal binnen, kon men toetasten
in de overzichtelijke rekken, waar
te kust en te keur alles wat een zelf
bedieningszaak maar brengen kan,
te vinden was.
De heer Brouwers en zijn assisten
ten kwamen handen te kort, zeker
in de afdeling vers vlees en vlees
waren, waarin schijnbaar koopjes te
halen waren.
De Edah is door de verhuis- en
verbouwpartij heel wat meer in de
belangstelling gekomen en zo is het
niet te verwonderen dat men hoopt
spoedig de verdere uitbreidingsplan
nen te kunnen realisei'en.
Woensdag overhandigde de dix*ec-
tie van N.V. Inalfa aan een tweetal
werknemers in haar bedrijf het lie
ve bedrag van 970,als beloning
voor enkele ideeën, die een behoor
lijke besparing opleverden bij de de
produktie van olieniveauregelaax-s.
De heer F. M. Linskens uit Ven-
ra ontving een premie van f 370,
de heer J. Cornelissen uit Bocholt
(België) 600,
Het is de tweede maal dat derge
lijke grote bedragen konden worden
uitgekeerd door de idëeenbuscom-
missie ,die per jaar ongeveer een 50
tal ideeën te beoordelen krijgt. Een
klein percentage er van blijkt on
bruikbaar, andere leveren besparin
gen of kwaliteitsverbeteringen op,
die dan via een bepaalde punten
telling beloond worden.
De ideeën van genoemde heren
bleken van dien aard, dat bij de pro
duktie van olieniveauregelaars tel
kens een belangrijke machinale be
werking kon worden uitgeschakeld,
iets wat gezien de omzet van een
bepaalde afdeling, een grote bespa
ring oplevert.
De heer Linskens, sinds 1956 bij
Inalfa, waar nog 4 kinderen van
hem werken, heeft reeds eerder een
premie van 17,gekregen uit de
ideeënbus.
De ideeënbus is sinds de oprich
ting bij Inalfa geplaatst. In 1956 is
er een officiële ideeënbus-commissie
gekomen, die de voorgestelde ver
beteringen op de voordelen beoor
deelt, terwijl in 1962 het reglement
nog eens werd herzien.
Bij de Ambonezen, Spanjolen,
Turken, Italianen, Belgen en Grie
ken, die thans reeds in Venray
werkzaam zijn, hebben zich Engel
sen en Fransen gevoegd, die de
bouw van Rank-Xerox voorbereiden
en de aanleg van de grote aardgas
leiding.
Daarnaast zijn een 40-tal Perzen
te verwachten, die ook worden in
gezet voor de grote aardgasleiding.
We hebben de kans polyglotten te
worden.
In Heerlen slaagde voor het exa
men Vroedvrouw mej. M. Jeuken.
Als sportleidster is geslaagd Mej.
Truus De Bruyni van Wandelsport
vereniging „Desselke".
In Den Haag slaagde voor het
eindexamen van de Horeca-vak-
school Mej. Mieke Vorst.