BERMBRAND Hófy ns de £olieieek onnodig en gevaarlijk 't Volle pond WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Kinderen en TV issu&fBil Politierechter landbouwcijfers van Venray e o. jaarvergadering KLETEX UitPeelenMaas VRIJDAG 20 MAART 1964 No. 12 VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52 ADVERTENTIEPRIJS 8Vt ct. p. mm ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75 Het voorjaar nadert. De katjes struiken bloeien al en in onze tuinen begint de eerste sier met voorzichti ge krokussen en de langer wordende neuzen van de aaslelies. De knoppen worden dik en veel kruiden steken de eerste spruiten uit de donkere grond. Maar de weiden en de vel den en de kanten van de wegen lig gen nog dor en schijnbaar levenloos op de aarde. De droge schrale winden waaien. En juist nu acht de boer de tijd ge komen hier en daar een lucifer te houden aan een dor bosje gras om die berm of die sloot eens fijn op te knappen om er schoon de zomer mee in te gaan .Als zij het niet doen, zal de schooljeugd wel zorgen voor „schone" weg- en slootkanten, en zij zal de stiekeme lol hebben van een lekker lang en gemakkelijk fikkie. Men wil eens gemakkelijk van de ruigte en de rommel afkomen en een lucifer is dan een zeer gemakkelijk en goedkoop hulpmiddel. De voort' kruipende vlammen doen het werk gratis en grondig. Dat meent men tenminste want het is namelijk juist het regelmatig elk voorjaar afbranden, dat hem bramen en kweek, distels en ander lastig onkruid bezorgt. Want deze planten bestaan bij de gratie van een storing, of die nu bestaat uit branden of uit spuiten met chemi sche stoffen. Men kan beter niets doen, want door de rust in het mi lieu verliezen de schadelijke planten de voorwaarde van gestoordheid van het milieu en ze zullen vanzelf ver dwijnen en plaats maken voor de oorspronkelijke flora van ongestoor de milieus. Maaien heeft niet zulke schadelij ke blijvende gevolgen. Nog beter is het, hout te planten op perceels scheidingen, langs sloten en langs wegen. Onder de schaduw van wat houtgewas is het gauw gedaan met le last van hinderlijke onkruiden, mits verder niet gestoord wordt. Dat is allemaal al lang door wetenschap pelijk onderzoek aangetoond. Maar met bomen en struiken moet men tegenwoordig al helemaal niet meer aankomen. Hoewel hierin toch een kentering valt te bespeuren .Geluk kig wordt weer veel hout aange plant, langs wegen en hier en daar op overhoeken en op de perceel scheidingen. GEVAAR Er zijn grote gevaren verbonden aan dat zinloze branden. De jeugd wordt niet met opzet uiteraard geleerd, dat het zo gemakkelijk is een lege kunstmestzak of een dorre bermkant aan te steken. Zij verliest hierdoor de eerbied voor het leven en het eigen landschap en zij leert onvoorzichtig handelen met ander mans goed. En waar blijft de brand? Gaat die vanzelf uit? Men is terug gegaan naar huis, want de fik wordt pas aangelegd o -het allerlaatst van het verblijf ter plaatse; men wil zelf niet in de walm verblijven. Niet zel den gebeurt het, dat zo'n onschuldig brandje zich over veel zij sloten en hel einden wegberm uitbreidt, bos sen doet branden en zelfs hooi- en stromijten doet verloren gaan. En wie is wettelijk aansprakelijk? Jong hout, in de bermen geplant of ex- spontaan opgeslagen, wordt gedood; het is niet bestand tegen de hitte van de langzaam voortkxuipende vlammen. Vlak boven de grond wordt het levende cambium tussen De politie heeft bij een Zutfense kruidenier proces-verbaal opge maakt, omdat deze waren had aan geprijsd per pond. Dat mag niet vanwege de ijkwet, die dateert van 1937 en na enkele jaren inlooptijd van kracht werd op 1 januari 1941. Het is een mooie wet, die ijkwet, er is geen grammetje onjuistheid in te vinden. Jammer echter, dat de mensen zich aan die nieuwe wet in het spraakgebruik helemaal niet storen en rustig blijven spreken van een half pond koffie en een ons thee. Het is maar goed, dat de krui denier goed in rekenen is, anders kwamen de huisvrouwen met al die grammen-honderdtallen prompt in de war. Maar intussen zit de kruidenier, die aan zijn klanten denkt met een proces-verbaal, omdat de Zutfense politie gram was over een pond. Zou het niet heel erg eenvoudig zijn om in die ijkwet achter de aanduiding van 100 en 500 gram het woordje ons resp. pond te schrijven. Op die ma nier worden bovendien goed Neder landse aanduidingen voor gewichten geen aanleiding meer voor een pro ces-verbaal. basten hout van de jonge boom ge dood; als dit gebeurt moet een boom sterven. Wanneer een boom nog net niet sterf, zijn toch de opgelopen wonden invalspoorten voor allerlei infecties ,die het afsterven wel zul len bewerkstelligen. De schade aan jonge bomen is jaarlijks aanzienlijk. Van wie zijn deze bomen? Van de onschuldige brandstichter? Of van ons allemaal? Ook de natuur lijdt schade. Het branden kan de hele zomer door gaan, want ook met chemische mid delen bespoten bermen en sloten worden dor en vatten gemakkelijk vlam. Menige vast broedende vogel wordt door zo'n onschuldig vuurtje op het nest verrast; als het dier tij dig vlucht is toch het (levende!) leg- sel verloren. De oorspronkelijke lus tige en binnen de perken blijvende plantengemeenschap moet plaats maken voor storingsplanten. Een zo veelste vorm van verarming en ni vellering. LELIJK Het mooie Venrayse land, waar over 't voorjaar vriendelijkheid, kleur en leven legt, brandt. Het wordt lelijker-. Golven van onzui verheid verpesten de atmosfeer. Men kan beter binnen blijven. Zwartge blakerde bermen en sloten en door gebrande bosjes en overhoekjes lig gen vele maanden lang leeg en arm. Geen vogel komt er broeden; er is geen dekking. De zo onschuldig en met een „goed doel" begonnen bran den kunnen honderden hectaren natuurschoon vernielen. Ga in apiil of mei maar eens naar de Peel, die immers elk voorjaar brandt! Dik wijls ziet men zo'n geblakerde berm die toch niet mooi meer is gebruikt worden als stiekeme vuil- stort. De kroon op het werk! Iedereeen vindt dit vanzelfspre kend. De boer moet toch zijn sloten schonen! Welke voorbijganger dooft de vlammen? Welke politieman waarschuwt? Men accepteeert deze nodeloze vernieling en verdrietige verarming met de vanzelfsprekend heid waarmee alle nuttigs wordt aanvaard. Maar men vergist zich. la. MARTENS Schoolstraat 30 Een onderwijzeres in Beieren heeft in haar klas een kleine en quête gehouden, waax-in zij probeer de de invloed van de t.v. en met na me van de misdaadfilms, op haar leerlingen te meten. Een paar van de kinderen ze waren allen 8 of 9 jaar vertelden des nachts van de misdaadfilms nachtmerries te hebben. De meesten echter hadden daar geen last van. Zij reageerden anders: „Je kunt er heel wat mooie en gevaarlijke dingen' van leren, b.v. een mens vermoorden", schreef er een. Een ander schreef, dat hij van de films veel trucs leerde en dat hij het leuk vond om te zien, hoe er iemand opgehangen werd. Weer een ander vond het machtig te zien hoe iemand werd vermoord. De Neder landse t.v. is wat kritischer geweest in haar uitzendingen tot dusver. Er was trouwens maar weinig zendtijd. Dit verlicht de ouders wel in hun taak bij de opvoeding van hun kin- deren, maar het ontheft hen niet van hun taak zeer kritisch te zijn bij hetgeen de kinderen op het t.v.- scherm te zien kunnen krijgen. Nu er meer zendtijd beschikbaar komt, zal de kritische selectie vermoedelijk wat minder worden bij de omroepen en zullen eventuele gaten in het program met meer films worden ge vuld. De ouders dienen hierbij eens na te denken over de medische con clusie n.a.v. de Beierse enquête. De ze achtte de invloed van de mis daadfilms funest voor het kind. Enerzijds bestaat het gevaar, dat er onnodige angst in het leven van het kind wordt gebracht met alle consequenties voor remmingen in de geestelijke en lichamelijke ont wikkelingen, anderzijds bestaat het gevaar, dat het kinderlijke gevoels leven door de systematische be- invloeding ernstig beschadigd wordt. INGEZONDEN Geachte redaktie. In uw blad van vorige week is 'n beschouwing te lezen over het ruil verkavelingsplan Lollebeek. Een be schouwing, waarin U zich pessimis tisch toont ten dele althans over het uitbuiten van de mogelijk heden, die deze ruilverkaveling "\a. de Venrayse landbouwers biedt. U zegt zelf, dat dit een leken-oordeel is, gegrondvest op het bezoek van enkele voorlichtingsavonden en het feit dat men b.v. in Horst al een heel stuk verder is met de oprichting Van een tuinbouwcentrum in het Oosten rijkse veld dan in Venray, waar zich voor het in Oirlo te stichten centrum nog geen gegadigden hebben gemeld. Ontkend kan niet worden dat een groep veelal ouderen, ondanks hun gegeven toestemming met de ruil verkaveling te beginnen, hiervan te weinig gebruik maken, in die zin, dat zij terdege overleggen hoe en wat in de toekomst voor hun bedrijf nuttig en nodig is en hoe dit in ruil- vei'kavelingsverband verwezenlijkt kan worden. Of dit een specifiek Venrayse kwaal is, is een andere kwestie, want voor de ouderen valt het zeker niet mee om de revolutie (nog liever dan evolutie) in de hui dige landbouw bij te houden. Van de andere kant is het feit dat de eerste tuinder in het Oos- tenrijkseveld een Venraynaar is en dat verschillende Venrayse boeren zich gemeld hebben voor de Dor- perpeel, zoals U zelf schrijft, toch wel een teken dat men zijn tijd ver staat en risico's durft te nemen. Wie geen vreemde onder de Venrayse boeren is, weet dat op verschillen de bedrijven inderdaad een omwen teling aan de gang is, die beslist de de moeite waard is ,al gaat dat niet zo naar buiten uit. Overschakeling van veefokkerij, naar varkensfok kerij en -mesterij, grotere eenheden kippen, meer tuinbouw, dat zijn zo allemaal tekenen dat de evolutie in de landbouw zijn weerslag vindt co. Venrayse bedrijven, waarbij zéker en terdege de nieuwe mogelijkheden van ruilverkaveling zijn ingecalcu leerd. Men heeft om het misschien eens wat hard te zeggen proef - boerderijen in de Vredepeel gezet om de Venrayse boeren te kunnen vertellen hoe men een en ander wel moest doen. Welnu, de Ven rayse boer heeft die proefbedrij ven vertelt hoe het moet en deze zullen zich nu aan moeten passen. Als men hoort dat onder Casten- ray kassen verrijzen van een hal ve ton, dat er verschillende Venray se jongelui in de Duitse grensstreek de bloementeelt aan het bestuderen zijn, dat in de Vredepeel ware kip- penfarmen zijn opgericht, dat op het ene bedrijf deze en het andere be drijf weer andere nieuwe mogelijk heden zijn toegepast, dan hoeft men zo bang niet te zijn. Het is alleen jammer dat de buitenwacht van dat „leven" in de Venrayse landbouw te weinig ervaart. En dat geeft voor een leek naar buiten-uit inderdaad de schijn of men bij de pakken neer zit. Ongetwijfeld zijn er mensen, die geen risico's durven nemen, ook al omdat de afgelopen jaren niet zo erg best waren voor de landbouwer. Èr zijn mensen, die liever hun geld oppotten en hun in talrijke stukjes verkavelde boerderij bij het oude willen houden, maar ze verdwijnen. Dwingt eigen nakomelingsschap hen daar niet toe, dan zal de tijd korte metten met hen maken. Een boer, die niet bij de tijd is, niet weet om te schakelen, geen risico's neemt, geen grotere eenheden samenstelt, zal verdwijnen. Men hoeft niet pessimistische te zijn over Venray's land- en tuin bouw. Want is het dan niet in Oirlo, de tuinbouw groeitEn kan men ze ongelijk geven als ze daar liever wat hogere grond voor uitzoeken, waar men niet zo lang behoeft te stoken? Want ook de brandstof kost geld We hoeven niet blind te zijn voor de fouten, die gemaakt worden, voor de soms wat aarzelende houding, die men tegenover al dat nieuwe en dure wordt aangenomen. Maar van de andere kant zijn er nog weinig van dergelijke ruilverkavelingen met zo algemene stemmen er door gegaan, als een zeker teken dat men open staat voor het nieuwe dat ko men gaat. In het verleden zijn de bewijzen Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portiei I N.V. INAlfA VENRAY geleverd in deze streek dat de Ven- rayse landbouw zijn mannetje staat en dat zal ze ook in de toekomst. Het feit adt misschien dan een enkeling het moede hoofd in de schoot zal leggen is nog geen bewijs dat men nu terugschrikt. Het feit dat men in Horst verder is met de tuinbouw zegt ook nog weinig. De vraag, die U zich stelde, nl. of de ruilvexvkave- ling zijn volle pi'ofijt voor alle „le den" zal hebben, zal over jaren geen vraag blijken, maar volle werkelijk heid. Daar staat het verleden beslist wel boi'g voor, de enkele twijfelaars mismoedigen en „potters" ten spijt. A. J„ Leunen oil* «metering» j ,1AKM ftvwu*fc«» <--# itoÜXUlf ftnancwrfoyiv^ JUL1ANASINGEL41 'tekf.M] (K4780) Op de dagvaarding stond, dat ze pas 82 was, maar ze zag er ouder uit. De sporen van moeilijke jaren had zelfs de kapper niet weg kunnen werken, die kennelijk gisteren nog een middag had besteed om dat hel blonde haar zo netjes in de plooi te krijgen. Toch zag ze er keurig uit. Maar die topper was ongetwijfeld geleend van een buurvrouw, die iets groter is. Het duurde even ,voor het twee jarig dochtertje aan de hand van ..nme plisie" de gang op en neer ^wandelde. Die hoefde er niet bij te zijn op dit moeilijke ogenblik. De dagvaarding noemde het wegnemen van een geringe hoeveelheid textiel. Eerst zei ze niet veel, maar met de tranen kwam ook het verhaal los; het verhaal dat de rechter al lang kende uit de stukken en dat een mens zijn hart zou laten omdraaien in z'n lijf. Ze had een blanco strafregister, die vrouw, die eigenlijk nog maar 'n meisje was. Ze was van fatsoenlijke kom-af. Haar ouders hadden lang gewaarschuwd tegen dat huwelijk. Maar die man deed ziclx zo keurig voor en tenslotte ging ze toch maar met hem trouwen. Toen begon de ellende. De keurig heid en de voox'komendheid waren er gauw af. De kei-el was te lui om te werken. Zijn naam had in de rechtszaal dezelfde uitwerking als die van de televisierubriek „Zo is het toevallig ook nog eens een keer" op een bijbelgenootschap. Maar toch wilde ze geen kwaad van hem zeg gen. „Hij is niet kwaad", zei ze, „heus niet. Maar zo erg zwak Er kwam een kind en er was geen geld. De garderobe van het moeder tje bestond uit zegge en schrijve vier stuks, nauwkeurig geteld door de politie. En onder die omstandig heden had ze zich aan andermans kleren vergrepen. Voor het dochter tje. Haar bekentenis werd één ge schiedenis van kommer en zorg, één lange poging om geen kwaad te zeg gen van een kwal van een vent; een gefluisterde camouflage van een mislukt leven. Het recht moet zijn loop hebben. Maar ook voor de rechter is het wel eens moeilijk de stoffige wetsartike len zo te hanteren, dat ze in het ka der van het werkelijke leven passen. De officier bleek zichtbaar blij, dat ons strafrecht de mogelijkheid van een voorwaardelijke veroorde ling kent. Een week voorwaardelijk, met een jaar proeftijd. „Dan merkt u er verder niets van, want het zal toch wel niet weer gebeuren", troost te de rechter. De gebruikelijke ver maning kon in dit geval achterwege blijven. Zonder iets te zeggen haastte ze zich opgelucht naar de gang. En toen gebeurde er iets, dat wel enig zal blijven in de ïxistorie van onze rechtspleging Moeke kwam terug, met de kleine meid aan de hand. „Danjewel, ome", zei die netjes en alle ooms achter de groene tafel kregen een handje. Zelfs de oude griffier kwam er even van uit de plooi. ,,'n Beentje in de vuilnisbak van de beschaving", mompelde de deur waarder. Van de bijna 25.000 ha., die 3900 landbouwbedrijven in de gemeenten Venray, Wanssum, Meerlo. Grub- benvorst, Broekhuizen, Horst en Sevenum hebben, is de helft 12.500 ha. in gebruik voor akkerbouw, 35°/o is grasland en 15%) tuinbouw. In de gemeente Venray liggen hiervan 1280 bedrijven met bijna 9800 ha. Hiervan is 56 pet. bestemd voor akker-bouw (1030 bedrijven); 37 pet. voor grasland (878 bedrijven) en 7 pet. voor tuinbouw (642 bedrijven). De cijfers voor andei-e plaatsen zijn: Totaal Akker- Gras- Tuin bouw land bouw ha pet. pet. pet. Horst 5400 44 34 22 Sevenum 3850 47 40 13 Wanssum 830 57 38 1 Limb. 150.000 48 39 13 TUINBOUW In de Venrayse tuinbouwgrond is 548 ha bestemd voor groente, 90 ha. voor boomgaarden, 33 ha klein fruit en slechts 0.03 ha fruit onder glas. Op 1.8 ha worden bollen gekweekt, op 0.28 ha bloemen, op de open grond en op 2 bedrijven wordt op een hal ve hektare bloemen in kas gekweekt. In Horst is 902 ha gereserveerd voor gx-oenten, 78 voor boomgaarden en 91 ha voor klein fruit, 13 ha voor bollen, terwijl de cijfers voor bloem teelt ongeveer op Venray's niveau liggen. RUNDVEE Op 18.10 bedrijven van het district Veni-ay (waax-onder Horst, Sevenum en Wanssum) waren er bij de mei telling 25.866 stuks rundvee of 14.3 stuks per bedrijf. Voor Venray zijn de cijfers 740 bedrijven 11.602 stuks rundvee of 15.7 per bedx'ijf. Voor Horst: 394 be drijven, 4549 stuks rundvee of 11.5 stuks per bedrijf. Voor Wanssum: 65 bedrijven 908 stuks rundvee of 13.9 per bedrijf. In Limburg is het ge middelde 14.3 per bedrijf. VARKENS Op 1768 bedrijven in het district wex-den in 1962 75.400 varkens ge houden, of 42.6 stuks per bedrijf. In Venray houdt men op 640 bedrijven 27.000 varkens of 42.2 stuks per be drijf. In Horst 381 bedrijven 14.300 varkens of 37.6 per bedrijf. In "Wans sum 2680 op 74 bedrijven ofwel 36.2 stuks per bedrijf. Het Limburgs ge middelde is 28.2. PAARDEN Op 1561 bedrijven in het gehele district komen 1930 landbouwpaar- den voor. 1.24 paard dus per bedrijf. In Venray zijn er 672 paarden op 564 bedrijven of 1.19 per bedrijf. In Horst 515 op 425 bedrijven of 1.21 per bedrijf. In Wanssum 72 op 52 bedrijven of 1.38 In Limburg 1.2 per bedrijf. OVERIGE Schapen wox-den er in totaal in het hele district 269 gehouden, waarvan 63 in Venray en 142 in Horst. Liefst 2.221.020 kippen zwermen op 2945 bedrijven of 755 per be drijf. In Venray zyn er 894.532 kip pen op 1068 bedrijven of 838 per bedrijf. In Horst zijn er 611.150 kippen op 778 bedrijven of 785 per bedryf. In Wanssum hebben 92 bedryven 59.230 kippen of 643 per bedryf. In Limburg is het gemid delde 451 kippen per bedrijf. HUB. VAN BAAR 70 JAAR Dinsdag 24 maart wordt te Eind hoven de kunstschilder Hub. van Baar 70 jaar. Hub. van Baar werd te Deurne ge- boi*en als zoon van de laatste brou wer van „De Pelikaan", maar ver huisde al op negenjarige leeftijd met zijn ouders naar Venx-ay. Als jongeman vertrok hij over Roermond naar Amsterdam waar hij studeerde aan de academie voor beeldende kunsten, samen onder an dere met Charles Eijk. Als jonge kunstenaar schilderde hij kruiswe gen voor meerdere kex'ken. Vooral Pater van Well S.J. moedigde hem aan. Na zijn huwelijk behaalde hij een onderwijsakte en werd dan als te kenleraar verbonden aan een tech nische school te Eindhoven. Vijf-en- dertig jaar stond hij daar voor de klas. Hij is nu al verscheidene jaren gepensioneerd. Natuurlijk bleef hij schilderen en tekenen: nu heeft hij daarvoor weer volop tijd. Het vorig jaar nam hij met een keuze uit zijn werk nog deel aan een gx-oepsten- toonstelling in „Krabbedans" te Eindhoven. Hub. van Baar schreef ook korte verhalen ,met de Peel waaraan hij met heel zijn hart trouw bleef als achtergrond. Al heel lang be hoort hij tot de Wijsgerige Kring van Eindhoven. Hij is zeer goed thuis in de moderne filosofie. Het was een kleine schare ge trouwen welke de moed hadden ge vonden naar de jaarvergadering te gaan in de bovenzaal van Hotel Kemps te Venray. De textielarbeidersbond is het zorgenkind van de grote KAB, im mers met een zo klein ledenaantal, terwijl er toch altijd meer dan 100 werkzaam zijn in de textielnijver heid. Maar bij de kleine schare getrou wen was wel een afvaardiging van de KAV en KAB toen voorzitter W. Franssen een vrij uitvoerig wel- komstwoord sprak. De voorzitter was tevreden over 1963 en kon ver trouwen hebben in de Euromarkt en Export. Hoogconjunctuur is goed voor de arbeider en de jongste loonsverhogingen waren boven ver wachting geweest wat zijn oorzaak vond in deze hoogconjunctuur. Jam mer was dat vele prijzen een reeële verhoging hadden teniet gedaan. Juist de Kletex is kwetsbaar omdat vele vrouwelijke leden in deze be drijfssector werkzaam zijn en deze zijn nu eenmaal moeilijk te bewegen lid te worden van hun organisatie, welke verbetering van arbeidsvoor waarden ook voor hun schept. Harry Snijders gaf een goed ge documenteerd jaarverslag waaruit wij kunnen vermelden dat ook de werkgelegenheid in de tetxielsector verbeterd is. Ondanks de kleine afdeling was er nog een ruim batig saldo, terwijl de begroting werd goedgekeurd. H .Ouwerkerk kon mededelen dat de kas in beste orde was bevonden. Districtsbestuurder Frissen ging eigenlijk te diep voor een zo kleine vergadering in op de verbeterde cao en welke rol de organisatie speelt in de verbetering der cao. Wel ging deze districtsbestuurder dieper in op de vele prijsverhogin gen van de laatste tijd maar was van oox-deel dat het ministerie van economische zaken zeer aktief is. Van de 8000 artikelen zijn er maar 400 in px-ijs gestegen maar deze zijn allen weermee de huisgezinnen te maken hebben. Onder-zocht wordt verder wat de oox-zaak is dat in de textielindustrie het hoogste ziekenpercentage is en of die oorzaak is van de ploegen dienst dan wel de doorgevoerde me chanisatie in deze tak van het ar beidsproces. Uitvoerig werd verder ingegaan op de laatste ontwikkelin gen in de sluitingen van textielbe drijven te Eindhoven, Tilburg en Tegelen en de houding der Christe lijke werkgevers welke zeker te Til burg en Tegelen niet getuigen van christelijke geest. Geestelijk adviseur kapelaan Bors gaf op de hem egen wijze zijn gees telijke injectie, daarbij ditmaal ook de nadruk leggende op de procent- aktie in de kerken te Venray. Een tombola was er debet aan dat allen met 'n prijsje huiswaarts kon den keren. In een volgende vergadering wil het bestuur de tijdsduur beperken wat het vergaderbezoek ten goede zal komen. Wij vermelden gaarne dat de textielfabrieksarbeidersbond momenteel een schriftelijke aktie aan het houden is voor hun afdeling te versterken. van 27 februari 1904 In de Staatscourant zijn de sta tuten opgenomen van de Vereeni- ging „St. Jozef" aan de Heide, wel ke zich ten doel stelt het voor ge zamenlijke rekening exploiteren van een wind-graanmolen aldaar. Te Roermond gevraagd eene fatsoenlijke stille dienstbode boven de 23 jaar, een burgerpot kunnende koken en alle huiswerk verrichten. Loon 100,per jaar. Het vervoer van meer dan 1 kilo suiker in de gemeente Venray, moet door een geleidebiljet gedekt zijn. van 5 maart 1904 De eierproduktie schijnt in Venray belangrijke verhoudingen te gaan krijgen. De 5 bestaande ver- eenigingen zouden voor 50.000, eieren geleverd hebben in 1903.. De Limburgsche Landbouw- bond levert te Venray beste lab- rogge a 6.30 per 100 kilo. van 12 maart 1904 De Metselaarsvereeniging te Venray maakt bekend, dat het dag loon van de metselaars voortaan zal berekend worden tegen 13 ct. per uur.

Peel en Maas | 1964 | | pagina 1