LOLLEBEEK en mentaliteit
Stoeterij in Venray
Wien
water deert
water keert
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Vredeskerk
Wat is
een
Waterschap?
Zondagsdienst huisartsen
VRIJDAG 13 MAART 1964 No. 11
VIJF EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1.05.06.52
ADVERTENTIEPRIJS 8l/i ct. p. mm ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75
LOLLEBEEK.
Ieder mens uit deze streek weet dat daarmede iets aan de hand
is. Zelfs de burger, die al langer hoe meer van de landbouw ver-
vreemt, weet dat voor de boeren, tuinders van deze streek iets ge
weldigs op stapel gezet is, dat mede bepalend is voor de toekomst
van deze streek en wel het ruilverkavelingsplan Lollebeek, ge
naamd naar het beekje dat praktisch de grens tussen Horst en
Venray vormt.
Hij weet dat men honderden hek-
taren boerengrond aan beide zijden
van deze beek gaat herverkavelen,
dat er nieuwe wegen en waterlossin
gen komen, dat dit jaren zal duren
en miljoenen zal kosten. Hij weet
dat mede voor dit doel de Heydse
Peel, Venrays laatste peelgrond, ont
gonnen gaat worden en dat op de
duur ook de Venray se landbouw een
nieuw „gezicht" gaat krijgen, zich
door dit plan beter kan aanpassen,
of liever nog inpassen in de grote
evolutie, die land- en tuinbouw de
laatste 25 jaren doormaakt en mee
maakt. Hoe dat allemaal precies in
zijn werk gaat, wat er allemaal ge
beurt, dat merkt de burger pas als
hij nieuwe wegen ziet aanleggen,
nieuwe sloten ziet graven. „O, ja",
denkt hij dandat zal wel voor
dat Lollebeekplan zijn
Is dit het enige wat de burger er
van weet, de boeren zijn er beter
mee op de hoogte. Logisch uiteraard,
want hen gaat het meeste aan. Ze
hebben voorlichtingsavonden, er
zijn schatters en meters gekomen,
er liggen tekeningen ter inzage, hoe
het is en hoe het worden zal en men
weet al zo'n beetje wat uiteindelijk
de kosten zullen zijn, die ieder voor
zich in dit miljoenen-project te
dragen zal krijgen. Men heeft met
algemene stemmen voor dit project
gekozen en men weet vrij nauwkeu
rig wat er precies gebeuren gaat.
En toch
VOORLICHTINGSAVONDEN.
Wie de moeite doet om b.v. Ir.
Mohrman eens te volgen op een van
zijn vele voorlichtingsavonden in de
dorpen, die liggen in het verkave-
lingsgebied, die merkt dat in het
ene dorp veel meer belangstelling
bestaat alg in het andere. Men
merkt dan op dat b.v. in het ene
dorp de discussies over verschillen
de onderwerpen met kennis van za
ken gevoerd worden, dat er dwang
van de boeren zelf achter zit, dat
het hen schijnbaar niet vlug genoeg
afgaat, terwijl men in een ander
dorp praktisch geen vragen heeft,
.schijnbaar minder interesse heeft in
wat komen gaat en komen moet en
Gods water over Gods land laat
lopen
Men ontkomt als leek niet
aan de indruk dat het ene deel van
de betrokken landbouwers dit plan
aangrijpt om er uit te halen, wat er
maar in zit voor de toekomst van
hun bedrijf, terwijl een ander deel
rustig afwacht wat er nu feitelijk
wel allemaal uit de bus zal gaan
komen.
Dit leken-oordeel wordt wellicht
bevestigd door b.v. het feit dat voor
het tuinbouwcentrum wat men in
het Oostenrijks veld onder Horst
heeft gepland, voor het grootste deel
reed9 „weg" is, dat daar binnenkort
de eerste tuinder al naar toetrekt
(uitgerekend een Venray naar) en de
plannen voor een tweede bedrijf al
ver gevorderd zijn. In 't tuinbouw
centrum voor onze gemeente nl. in
Oirlo is nog niets, omdat er nog
geen mensen zijn
Uit het vrij jonge en dus nog niet
zo verkavelde ontginningsgebied van
Ysselsteyn liggen meer aanvragen
voor een nieuw bedrijf in de Dor-
perpeel dan uit het oude boerenge-
bied, waar de gronden meer ver
spreid liggen en in kleinere stukken
verkaveld zijn.
En zo kunnen we nog verder
gaan. Terwijl de ene de mogelijkhe
den aangrijpt om tot een nieuw en
modern bedrijf te komen, daarbij fi
nanciële risico's niet schuwt, blijven
anderen zitten op versplinterde be
drijven en maken zich schijnbaar al
leen maar zorgen of de bedrijfs
schade die men krijgt voor grond,
nodig voor weg of waterlossingen,
wel hoog genoeg zijn.
Of de Lollebeek nergens anders
voor is dan om bedrijfsschade uit
te betalen.
Terwijl de een zich afvraagt of
door middel van de Lollebeekverka-
veling een uitbreiding van zijn
weidegrond niet mogelijk wordt, te
gen inbreng van akkergrond, om zo
doende een rationeel veebedrijf op
te bouwen, daarvoor overleg pleegt
met de mensen van de ruilverkave
ling, zijn plannen bepraat met des
kundigen, doen anderen niets, hou
den het bij het oude en vragen zich
alleen maar af, hoeveel ze betalen
moeten.
Ze laten de mensen van de Lolle-
beek-verkaveling de initiatieven
nemen, in plaats van het zelf te
doen
Nogmaals het is een leken-oordeel,
dat misschien te hard zal zijn, maar
vast staat en daar hoeft men al
leen maar de verslagen van de boe
renleenbanken op na te slaan
dat in verschillende plaatsen de
krediet-aanvragen stukken en stuk
ken hoger liggen dan op andere
plaatsen. Maar juist waar het geld
rolt, daar ziet men moderne be
drijven, ziet men nieuwe methoden
toegepast, ziet men de evolutie van
de landbouw zich het beste open
baren. En het zijn juist deze men
sen, die zakelijk en met durf de toe
komst durven te bekijken, risico's
durven némen, die het meeste van
de herverkaveling profiteren, omdat
zij er uit halen, wat er uit te halen
is, aan de hand van de plannen hun
bedrijfsbeleid voor de toekomst dur
ven bepalen, vooruitzien en vooruit
handelen.
En men vraagt zich wel eens af
of in bepaalde dorpen, in bepaalde
families geen te groot wantrouwen
bestaat tegen het nieuwe, dat onher
roepelijk komen gaat. Of men niet
te veel vasthoudt aan de boerderij
„vrij op naam" in plaats van op
verantwoorde wijze kredieten te
nemen om het oude aan te passen;
of men niet te veel liefde heeft
voor oude versplinterende percelen,
die nog van vader.s-vader stammen,
maar die te veel geld kosten in de
ze tijd van rationalisatie.
Wie nu de Lollebeek op gang gaat
komen, zijn oor te luisteren legt er
vaart als leek dat er grote en
ook verklaarbare mentaliteitsver-
schillen zijn, die wel eens hinderpa
len blijken voor een zo goed moge
lijke totstandkoming van dit grote
herverkavelingsplan. omdat nog te
velen menen dat de mannen-aan-de-
top het voor het zeggen hebben,
top het voor het zeggen hebben wat
deze verkaveling gaat worden en
die zich niet realiseren dat ze het
zelf zijn, die met behulp van deze
mensen een nieuwe toekomst gaan
bouwen. Gelukkig beseffen dat ve
len en ondanks de misschien nu
zwaar lijkende financiële verplich
tingen, die ze op zich moeten nemen,
pakken ze de kansen aan, bestude
ren zij intensief welke mogelijkhe
den dit herverkavelingsplan voor
hun bedrijf met zich brengt en bou
wen zo niet alleen eigen bedrijf
maar ook dit verkavelingsplan uit.
Maar er zijn jammer genoeg ande
ren, die dat niet doen. Zij of hun
kinderen zullen daar later alleen
maar spijt en nadeel van ondervin
den, omdat ze nu om wat voor
reden ook kansen aan zich voor
bij laten gaan, die nooit meer te
rugkomen.
Te pessimistisch dit stuk? We ho
pen het ,maar nogmaals wie oren
heeft om te horen en ogen om te
zien, die merkt dat er te veel ver
schillen liggen tussen verschillende
dorpen onder Venray t.a.v. hun in
stelling tegenover dit miljoenen
project en die vraagt zich toch wel
met enige zorg af, waaraan dit men-
taliteitsverschil nu wel ligt en of
daardoor geen prachtige kansen ver
loren gaan
OEFENRENBAAN VOOR DE
DRAFSPORT
De uitslagen van de zondag in
Hilversum gehouden paardenrennen
noemden als een van de prijswin
naars de ruin Admiral Voilan van
Dennenoord Venray. Een paard dat
die dag voor zijn baas een behoor
lijke geldprijs in de wacht sleepte
en dat zijn home in Venray zou heb
ben, is voor iedere verslaggever het
sein geweest om er eens wat meer
van te horen.
Het raadsel is betrekkelijk gauw
opgelost. De vroegere boerderij van
Kessels in de Spurkt draagt niet ten
onrechte de schone naam Dennen-
oord. Deze boerderij is opgekocht
door de eigenaar van een super
markt in Venlo, de heer Heymans,
die deze boerderij en de 15 ha
daarbij gelegen grond een nieuwe
bestemming heeft gegeven. Hij gaat
er namelijk een stoeterij in stichten,
daarbij naarstig geholpen door de
voormalige pikeur van de bekende
paardenfokker Geertsen, de heer
Seijpheer uit Bergen (N.H.).
In deze stoeterij zullen prachtige
koudbloeddravers hun verblijf heb
ben, getraind worden, er zal mee
gefokt worden en van hieruit zullen
ze deelnemen aan de verschillende
wedstrijden in en buiten ons land.
Dat ze daarbij geen slecht figuur
slaan, werd zondag al bewezen toen
Admiral Vollan op de coursen van
Hilversum een derde prijs weghaal
de. Naast deze ruin, die gefokt is
door mevr. Franssen in Zeist, dra
ven op dit moment voor Dennenoord
de hengst Baron Miss Heny en de
merrie Christal Heny, beiden uit de
stallen van van Dunn en Dora Brian
uit de Schermerhorn stallen in Ber
gen N.H. Deze paarden zijn op dit
moment nog in training op de baan
in Baarlo ,maar komen naar Venray
zo gauw hier de oefenbaan klaar is.
Die wordt waarschijnlijk in april
a.s. aangelegd. Twee fokmerries
staan thans al in de keurige paar-
denboxen, terwijl men binnenkort
nog enkele Amerikaanse gasten ver
wacht. De heer Heymans hteft na
melijk in Amerika nog een tweetal
renpaarden aangekocht, nl. een 2-
jarige hengst en een 3-jarige mer
rie, die binnenkort per KLM zullen
worden overgevlogen samen met
hun Amerikaanse trainer. Ook deze
worden in Venray getraind.
Men is op het ogenblik druk bezig
de boxen in orde te brengen, de ma
nege te vervolmaken en het wach
ten is nu tot men aan de oefen-
baan kan beginnen.
KINDERPENSION
Daarnaast worden de planen voor
een kinderpension verder uitge
werkt. Op deze stoeterij zijn name
lijk nog een dertiental paarden van
het bekende Engelse New Forester
ras, kleine paarden, uitstekend ge
schikt voor kinderen.
Deze paarden worden hier niet
alleen gefokt, al zijn er 11 drachtig,
maar zijn ook bestemd om de jeugd
met het paard vertrouwd te maken
en hen hier rijles op te geven. De
kinderen kunnen hier onder de va
kantie logeren en krijgen dan onder
leiding van bekwame instructeurs
les in paardrijden. Het is een prach
tig gezicht deze rustige paardjes
daar te zien, waarover de hengst
Monkhorb Danny als een koning
regeert. Trouwens deze hengst
schijnt zeer goede fokkwaliteiten te
bezitten, zodat ook die kant van^
de zaak voor de toekomst veel be
lovend is.
Zo blijkt Venray dus praktisch
ongemerkt in het bezit te zijn
gekomen van een prachtige stoete
rij met keurklassen van paarden,
met een keurig kinderpension, met
een manege en in de toekomst een
renbaan, die wellicht de mogelijk
heid schept dat ook in de toekomst
Venray de oude paardenrennen
weer terug krijgt.
GIFTEN VOOR DE
In verband met de uitvoering van
de gezinsbijdrage per 1 april aan
staande zullen zowel de parochiële
bijdrage als de VI aktie komen te
vervallen. Wij vinden dit jammer
omdat er in de jaren waarin U hebt
bijgedragen een band is ontstaan
tussen U en de kollektanten.
Ook in februari hebt U onze zor
gen verminderd door Uw financiële
offer.
Mogen wij ook in april nog op Uw
bijdragen rekenen?
De parochiële bijdrage bracht
in februari op 234,25
De VI aktie w.o. giften van:
N.N. te Venray 10,
N.N. te Venray 50,
N.N. te Venray 12,
N.N. te Venray 40,
N.N. te Venray 50,
N.N. te Venray 10,
N.N. te Venray 3,
N.N. te Venray 25,
N.N. te Venray 2,50
N.N. te Venray 5,50
N.N. te Venray 25,
N.N. Venray (bruiloft) 80,
N.N. te Venray 10,
N.N. te Venray 3,
In totaal 524,10
Vorige saldo
Algemeen totaal
758,35
86420,40
87178,75
Girorekening 1030120 ten name
van R.K. Kerkbestuur Christus Ko
ning te Venray. Bankrekeningen bij
Ned. Credietbank en Boerenleen
bank te Venray.
MATTHaUS-PASSION
IN NIJMEGEN
Dinsdag 24 maart (vóór-uitvoering)
en woensdag 25 maart 1964 in de
„Vereeniging" te Nijmegen. Aan
vang 7.30 uur. Aangezien de gege
vens nu pas zijn binnengekomen en
uiterlijk 19 maart alle deelnemers
opgegeven moeten zijn, kunnen we
tot onze spijt onze traditionele reis
naar Nijmegen op zo korte termijn
dit jaar niet meer rond krijgen.
Wij verwijzen u naar de raambil
jetten en sporen u dringend aan op
eigen gelegenheid te gaan.
Pater Urbanus
Wat is nu feitelijk een waterschap? Een vraag, die men enkele
maanden geleden nog al eens hoorde stellen in ons Venray, toen
men plotseling een aanslag thuis kreeg van deze instelling van
1,Dan blijkt dat er in Venray verschillende mensen zijn, die
niet weten wat een waterschap is, iets wat jaren geleden ondenk
baar was. Het is daarom misschien wel eens goed om het water
schap, in het algemeen wat meer te vertellen en om daarnaast de
taak en het werk van het „Venrayse" waterschap eens wat nader
te bekqken. Dit temeer waar iedereen van het waterschap-werk
min of meer profiteert.
WAT IS?
Op de vraag wat een waterschap
nu feitelijk wel is, zijn verschillende
antwoorden mogelijk. Een rechts
kundige zal zeggen dat het water
schap een publiekrechterlijk lichaam
is met verordendende bevoegdheden,
ingesteld door de provinciale staten
(met goedkeuring van de Kroon) en
met een cultuur technisch doel. Hij
zal een vergelijking maken met de
staat, die ook verordent, recht
spreekt en iets uitvoert.
Vraagt men het een taalkundige
dan zal hij een hele rede afsteken
over een „taalkring met eigen woor
den" als ingelanden, watergraaf enz.
De geschiedkundige weet weer
heel ander dingen over het water
schap te vertellen.
GESCHIEDENIS
Er is een oud spreekwoord dat
zegt: Wien water deert, water keert.
Het is deze strijd tegen het water,
eerst individueel, later gezamenlijk
gevoerd, die in ons land tot de eer
ste staatsrechtelijke samenlevings
vormen heeft geleid. Gemeenten,
provincies en vroegere staatjes (o.a.
de zeven, republiekjes die later de
zeven verenigde Nederlanden vorm
den) zouden hieruit zijn ontstaan.
Het merkwaardige is nu, dat des
ondanks de waterschappen een eigen
bestaan zijn blijven leiden en som
mige zijn zelfs een tijdlang volko
men zelfstandige republiekjes ge
weest, compleet met wetgevende,
uitvoerende en rechterlijke macht,
die zich van de buitenwereld wei
nig of niets aantrokken. Nadien is
hun macht wel teruggebracht; tot
hun eigenlijke taak, maar die be
hielden ze dan toch wel tot heden
toe. In 1895 werd met de keurenwet
de bevoegdheden nog wat beter ge
regeld en in 1900 kwam de water -
staatwet ,die de waterschappen stel
de onder toezicht van de provinciale
besturen, die deze schappen oprich
ten en ontbinden.
Het is duidelijk dat met name de
zeewering, het onderhoud van ri
vierdijken, de waterbeheersing in
de polders op de eerste plaats aan
leiding gaven voor het oprichten van
waterschappen en dat in het vrij
zandige Noord Limburg met zijn
peelvlakten vrij laat eerst tot een
dergelijke instelling kwam.
ONTGINNING VAN DE PEEL
Het was juist de ontginning van
de peel en alles wat daar aan vast
zat, die hier een waterschap nood
zakelijk maakten. Men had namelijk
bij de eerste ontginningen veel
overlast van water, dat slechts moei
lijk weg kon. Een kwaal, die overi
gens niet alleen de peelgronden
hadden. Er werd ook op de oudere
gronden dikwijls geklaagd over wa
terlast en dit was oorzaak dat in de
dertiger jaren enkele gemeenten de
koppen bij elkaar staken om aan
dit probleem wat te gaan doen. De
oplossing kwam toen wegens de
heersende werkloosheid de nor
malisatie van de Noord Limburgse
beken ten Westen van de Maas als
zgn. werklozen-object een feit werd
Om de bereikte resultaten te
handhaven was een waterschap
noodzakelijk dat in 1932 dan ook
door G.S. van Limburg werd inge
steld, met een werkgebied van ruim
25.000 ha.
INGELAND
De mensen, die in het werkgebied
van zo'n waterschap gronden heb
ben liggen noemt men in de ietwat
statige waterschap-taal: ingeland.
Zoals de inwoners van een ge
meente de gemeenteraad kiezen, zo
kiezen eenmaal in de zes jaar de
kiezen. Via een vrij ingewikkelde
procedure zorgt men er voor dat van
ieder kiesdistrict een juist mogelijke
verdeling komt van de beschikbare
zetels, om zodoende de belangen
van alle ingelanden zo goed moge
lijk te kunnen behartigen. Dat de
gemeenten, die grote belangen heb
ben in het waterschap ook finan
cieel eveneens hun vertegenwoor
digers in het bestuur aan kunnen
wijzen, is vanzelfsprekend.
De watergraaf, de voorzitter van
het bestuur en van het waterschap
wordt benoemd door Ged. Staten.
VERBETERING WATERSTAAT
KUNDIGE TOESTAND
Laten we nu weer teruggaan naar
1932 toen het „eerste waterschap"
hier met zijn werk begon en o.m. de
betrokken landeigenaren moest op
dragen om de beken en waterlossin
gen zo goed mogelijk vrij te hou
den van ongerechtigheden, zodat 't
water vlot weg kon naar de hoofd
beken en naar de Maas.
Geregelde kontrole (schouw) zorg
de van de kant van het waterschap
dat de grondeigenaren hun verplich
tingen nakwamen. Het oude spreek
woord: wien water deert, water
keert kreeg ook in deze streken
nieuwe betekenis. Betekenis in die
zin, dat men naast de financiële
lasten voor de instandhouding van
deze instelling ook daadwerkelijk
werd ingezet de genormaliseerde
beken in zo goed mogelijke staat te
houden. Deze niet geringe verplich
tingen werden echter over. het alge
meen toch zonder klagen gedragen,
omdat men aan eigen land de goe
de resultaten van een en ander kon
merken.
Doch in de jaren merkte men dat
verbetering van de waterafvoer ook
tot gevolg had dat verschillende
stukken landbouwgrond te droog
werden en dat op sommige plaatsen
te veel water onttrokken werd. Men
kwam er toen aan om een groots
plan op te stellen om te komen tot
een verbetering van de waterstaat
kundige toestand van 't hele Noord-
Limburgse gebied. Een plan dat
verstrekkende gevolgen had.
VOORLOPER LOLLEBEEKPLAN
In 1950 werd het bestaande water
schap omgedoopt tot het Water
schap Noord Limburg en kwamen
die gedeelten van de gemeenten
Maasbree en Helden onder dit wa
terschap, die eerst er niet toe be
hoord hadden. Het gebied groeide
aan tot 38.406 ha., terwijl dit later
nog] werd uitgebreid o.a. met de
ruilverkaveling Broekhuizen, Kes-
sel e.a. tot 44.200 ha. Had intussen
het waterschap op verzoek van de
boeren het onderhoud van de hoofd
beken al op zich genomen, perso
neelsgebrek e.d. waren oorzaak dat
steeds groter aandrang kwam om
het onderhoud van alle beken en
waterlossingen via het waterschap
te laten lopen. Dit dwong tot me
chanisering en zo zijn een veegboot
en maaimachines al ingezet om de
ruim 700 kilometer lange „waterwe
gen" in goede staat te houden.
Thans is men bezig om een talud
maaier in te zetten, die mecha
nisch zorgt voor het afmaaien van
de beekwanden en het bijeenhar-
ken van het afval. Daarvoor moet
men echter een werkpad langs de
beken hebben, waarvoor de be
nodigde gronden thans worden
aangekocht.
Maar terug naar de nieuwe water
beheersing. Zoals gezegd, de na
oorlogse waterstaatkundige toestand
moest verbeterd worden omdat te
veel water onttrokken werd. In sa
menwerking met vele andere in
stanties is men toen gekomen tot het
grote plan van de waterbeheersing,
dat de voorloper is geworden van
het Lollebeekplan. Waterbeheersing
wil zeggen, daar water heen bren
gen, waar het nodig is, daar water
afvoeren, waar het te veel is. Zelfs
een leek kan begrijpen dat dit- een
enorm karwei is ondanks het feit
dat deze gebieden door hun helling
naar de Maas toe van de Peel af
doorvloeien van water vergemakke
lijken Dat daarvoor o.a. grote cul
tuurtechnische werken, streekverbe-
tering, ruilverkaveling en herverka
veling noodzakelijk zijn, ondervin
den we met name in het ruilverka
velingsplan Lollebeek.
Het plan Lollebeek, waarin dit
waterschap alleen al 1.7 miljoen
gulden subsidie geeft, alleen om de
waterbeheersing zodanig te kunnen
maken dat alle landbouwers er het
meeste profijt van hebben.
GROOT BELANG
Er zijn de laatste tijd wel eens
o.a. in verband met de Delta-plan
nen stemmen opgegaan om de al zo
lang bestaande waterschappen te
doen verdwijnen en b.v. de provin
ciale waterstaat de waterstaatkun
dige taak van de waterschappen te
laten overnemen. We gaan ons in dit
debat niet mengen, ook al omdat
met de Delta-werken heel andere
belangen gemoeid zijn. We willen
slechts vaststellen dat het betrekke
lijk jonge „Venrayse" waterschap in
zijn 30 jarig bestaan van groot nut
is geweest voor de landbouwers in
deze streek en dat mede op zijn ini
tiatieven ook voor de toekomst be
langrijke projecten worden uitge
voerd. De waterbeheersing van het
Noord Limburgse land zal een be
langrijke taak blijven, zeker nu
land- en tuinbouw een geweldige
evolutie doormaakt.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Van zaterdagmiddag 12 uur tot
zondagnacht 2 uur
Dr. VAN DEN HOMBERGH
Oostsingel 6 Telefoon 1393
Uitsluitend voor spoedgevallen!
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. M. JANS
Overloon
Telefoon 04788-262
GROENE KRUIS
Dinsdag a.s.
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
Voortaan op ieder zuigelingenbureau
pokken zetten.
ZIEKENAUTO
Bel 04780-1592 b.g.g. 2116
ZONDAGSDIENST
VERLOSKUNDIGEN
Vroedvrouw Kruijsen-Meesters
Julianasingel 41-43 - Venray
Tel. 1061 (04780) b.g.g. 1152
VANUIT VENRAY
NAAR ROME—ASSISIE
De reis begint op 3 september
1964 .duurt 13 dagen en kost 375,-
(alles inbegrepen; exclusief natuur
lijk zakgeld). Bij voldoende deelna
me vanuit Venray reserveren we de
trein van Venray naar Venlo.
Folders met volledige inlichtingen
over deze reis zijn te verkrijgen bij
broedr portier en pater Urbanus,
Leunseweg 1.
Liefst zo weinig mogelijk telefoon
tjes en aanloop. Alle gegevens vindt
u in de folder.
Omdat we nu reeds de hotels moe
ten bespreken en omdat we bericht
hebben gekregen dat er ook vanuit
Sittard en Wychen veel belangstel
ling voor deze reis bestaa*, moeten
liefhebbers zo spoedig mogelijk be
slissen en zich UITERLIJK deze
maand (maart) definitief
opgeven. Hak de knoop door. We
wensen u alvast de voorpret, die
aan elke grote reis verbonden is.