1964 Sociaal perspectief Alle wegen leiden naar Rome Politierechter Ingezonden VRIJDAG 11 OKTOBER 1963 No. 41 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS M DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFPlfM A Fl VHOP VFWPAY RW ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 ff Lj£rIlDLjALI V V U111V/1 1 I-#l! VJIUO A IVLjIVLjll PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (bulten Venray 1.75) Uit verschillende uitlatingen van regeringszijde is ons nu duidelijk ge worden dat er in de toekomst zal worden gestreefd naar het optrek ken van het ouderdomspensioen tot een sociaal minimum. Gesproken wordt over een bedrag van 3200, per jaar voor gehuwden, maar ge zien de ontwikkeling aan het loon- front is het nog een open vraag of dit bedrag niet hoger moet worden gesteld. Bovendien is het zeker dat door de jongste loonontwikkeling roet in het eten van de sociale ver zekering wordt geworpen. Minister Marijnen sprak al van een uitge stelde, maar verhoogde a.o.w. Wanneer een volk gedwongen is een groter deel van het ngtionaal in komen aan de werkenden af te staan, dan is het duidelijk dat dit altijd ten koste van de niet-produk- tieven moet gaan. De regering zal overigens niet nalaten de werkne mersvertegenwoordigers er op te wijzen dat een bovenmatige loon- druk ons sociaal bestel dreigt aan te tasten. Wij vertrouwen dat de komende loononderhandelingen in redelijk heid zullen worden gevoerd en ba seren daarop ons betoog. DEEL A.O.W. UIT SCHATKIST Het kabinet heeft de gedachte prijs gegeven dat de premie voor el ke sociale verzekering voldoende moet zijn om de uitkeringen te dek ken. In de toekomst zal een deel van de uitkeringen volgens de Algemene Ouderdomswet uit de schatkist wor den gedekt. Het is duidelijk dat hiermee de rijksmiddelen extra zwaar worden belast. Bovendien dreigt het gevaar dat wanneer er eenmaal een begin is gemaakt met deze financiering, er spoedig voor andere socialèT voorzieningen ook 'n beroep op de algemene middelen zal worden gedaan. Wij moeten hier met name de kin derbijslagverzekering, omdat deze tot op heden voor zelfstandigen de grote onbillijkheid inhield, dat zij pas vanaf het derde kind voor kin derbijslag in aanmerking komen, terwijl zij evengoed het volle pond aan premie betaalden. De loontrek- kenden daarentegen ontvangen al vanaf het eerste kind kinderbijslag. Alleen kleine zelfstandigen beneden een bepaald inkomen mochten de hand ophouden. Die inkomensgrens moet vervallen. WAAR KOMT HET GELD VANDAAN? Wij zien langzaam een ontwikke ling in de richting van het centrali seren van de heffing en van de uit keringen. De heffing van de algeme ne kinderbijslagpremie en die voor de A.O.W. geschiedt immers reeds door de ontvangers van de rijksbe lastingen. Aan deze ontwikkeling is niet te ontkomen en de toekomst zal ons een beeld te zien geven, waarbij alle volksverzekeringen door de rijkskanalen zullen stromen. Daarbij worden kansen geboden om de ad ministratie op vele punten te ver eenvoudigen, welke kansen met bei de handen moeten worden aange grepen. Wanneer er ergens nog ad ministratieve inefficiency bestaat, dan is het o.i. zeker op het terrein van de sociale verzekering! Alles goed en wel, zo zal menig een verzuchten, maar waar moet het geld vandaan komen om al die rijksuitkeringen te dekken? Tot nu toe geschiedt dit door premieheffing. Die kan blijven bestaan en de rest van de uitkeringen moet dan door belastingheffing worden gedekt. Het resultaat van deze gang van zaken wordt, dat een willekeurig deel via de weg van de premie op tafel komt en een ander deel via de inkomsten-, loon- of vennootschapsbelasting. WAAROM NIET INEENS? Bij nadere beschouwing blijkt dus dat de overheid dan maar beter al die afzonderlijke premieheffingen kan afschaffen en in plaats daarvan beter verschillende soorten belas ting kan verhogen. Naar onze me ning moet het thans in gang gezette proces daarin uiteindelijk uitmon den, dat wij minder soorten premies betalen, zo mogelijk ook minder soorten belasting en dat het totale bedrag aan heffing ineens van ons inkomen wordt afgetrokken of ons in één enkele aanslag bereikt. Het zal op de duur blijken dat een deel van de heffingen niet ter stond op het inkomen of loon zal kunnen worden verhaald. De druk op hét loon of inkomen zou te groot worden. Er blijft dan niets anders over dan de heffingen of van het bedrijfsleven te vragen of deze via indirecte belastingen in de schatkist te doen vloeien. A.O.W. WORDT OPGETROKKEN EN ZO MOGELIJK OPGESCHOVEN EN KINDER BIJSLAG VOOR ALLE ZELFSTANDIGEN Willen wij ons voegen in de Euro pese mansorde, dan zullen we er niet aan ontkomen om stapsgewijze onze indirecte belastingen te verho gen, omdat de landen van de EEG buiten Nederland stuk voor stuk 'n systeem kennen van hogere indirec te belastingen, waarbij terstond moet worden opgemerkt dat zij veel lagere directe belastingen hebben. Waneer ons volk verder de weg op wil naar vervolmaking van de legkaart der sociale voorzieningen zullen daar via de indirecte belas tingen offers voor moeten worden gebracht. A.O.W. PAS OP LATERE LEEFTIJD? Er bestaan nog wel andere wegen, die naar hetzelfde doel leiden, maar zij zullen onbegaanbaar blijken om dat dan langs die weg gedeeltelijk moet worden afgebroken hetgeen in het verleden met moeite werd tot stand gebracht. Teneinde snel te komen tot een ruimere arbeidsmarkt, is voorgesteld de a.o.w. eerst op een latere leeftijd te laten ingaan, bijvoorbeeld op 67- of 68-jarige leeftijd. Het streven naar een korter arbeidsduur in het leven wordt dan omgezet in een lan gere arbeidsduur. Het is dus een systeem waarbij het thans sociaal- wenselijke gedeelte het reeds so ciaal verworvene verdringt. Op de zelfde manier zou de overheid kun nen besluiten 't toekennen van kin derbijslag voor het eerste kind over de gehele linie af te schaffen en in de plaats daarvan aan iedereen, dus ook aan zelfstandigen, vanaf het 2e kind kinderbijslag te verlenen. De ene groep gaat er dan op vooruit ten koste van de andere groep. Niemand is erop gesteld achteruit te gaan en daarom zijn dergelijke maatregelen sociaal maar ook po litiek dikwijls moeilijk te verteren. Het sociaal perspectief in het alge meen is gunstig, maar wij moeten niet denken dat verder gewenste voorzieningen zo maar uit de lucht kunnen worden geplukt. Het amechtige heertje met streep jesbroek op de getuigenbank had aardstralen in huis. Dat verklaarde hij onder ede aan de edelachtbare rechter. Door die aardstralen had hif1 rheumatiek, legde hij uit en door die rheumatiek ging hij 's avonds vroeg naar bed. Niet aldus Janus, de ijverige be diende van de melkboer. Al had hij bij wijze van spreken zo veel aard stralen in huis gehad, dat ze Dij de ramen uitpuilden, dan zou hij daar nog geen last van hebben gehad. Want Janus was nooit thuis. Over dag maar steeds op stap met de dub bele hit van de zuivelleverancier, die Marie heette. En 's avonds met de dienstbode van de meneer .met de streepjes. Zij heette toevallig ook Marie. Hier lag nu, volgens de amechtige getuige, het kardinale punt. Janus had 's morgens welgeteld drie kwar tier werk om een liter melk in- het pannetje te gieten. Maar daar wilde de getuige het nog niet eens over hebben. Want die avonden, daar ging het om. Die avonden, wanneer de streepjesbroek ledig en werkloos over een stoelleuning hing, terwijl de getuige in bed troost zocht voor zijn beaardstraalde ledematen. Dan wen telde de getuige zich van zijn linker- op zijn rechterzijde. En van beneden klonk het dof gemompel van Janus en Marie, de gewichtige dienstbode. Op een avond, toen de maan scheen, was de maat van de meneer vol. Hij schoot stilletjes de streepjes broek aan en sloop de trap af. Dooi de spleet van de brievenbus kon hij het .minnekozende tweetal in heft portaal zien staan. De verdachte gaf een zeer objec tieve lezing van de gebeurtenissen in het portiek: „Ik zeg tegen m'n Marie, Marie, zeg ik, as die ouwe snurker dood is motte we zien asdat we dat huus kriege. Mer heej is nog lang nie zo wiet, miene jong, zeg Merie, went die rimmetiek is niks as kapsones, dat-ie geen ienwoning kriegt. Heej kan nog wel honderd werre assie nie slechter wurd. Ik zeg Merie, zeg ik, luuster now 's efkes goed. Ik en geej, dat zien d'r twië. Mer den aide Judas, das noe mer drie den lup os ien de weg, zeg ik. As we now maar 's kosse zurge, dat d'r mier aardstrale in huus kwa- me, dan trok-ie d'r misschien wel uut. Went heej is bang vur zien hachie, zeg ik. En as heej weg was, kosse weej hier en melkzaak opene. En mit dat Merie zich stevig tigge meej andrukt dat duut ze altied as ik ower die melkzaak begin daor gut me die deur los en daor VERKEERSREGELING Geachte redaktie. Bent U wel eens vanaf de Markt straat de Schoolstraat ingereden. Ik moet als vrachtwagenchauffeur deze weg nog al eens volgen. Nu staat even achter deze bocht een ver keersbord, dat aangeeft dat men slechts op een gedeelte van de Schoolstraat parkeren mag. Dit is er aanleiding toe ,dat men prompt achter deze verkeerspaal parkeert, maar daarmede de bocht ook ge deeltelijk blokkeert. Men moet dan het trottoir op en herhaaldelijk is al gebeurd, dat ook wagens, die de bocht wat te vlot namen, diezelfde operatie ook moesten doen waarbij men in zoverre geluk had dat op het trottoir geen mensen waren. In dezelfde straat komt men vrij regel matig wagens tegen, die in de ver boden richting rijden. Deze mensen hinderen niet alleen het verkeer in deze vrij enge straat, maar lopen ook de kans op een bon. De oorzaak? Het bord tegen zaal Wilhelmina is soms niet zichtbaar voor mensen, die van de Merseloseweg komen, met het gevolg dat ze rustig de ver keerde kant oprijden. Wordt het niet tijd ,hier verandering in aan te brengen ,ook al om de verkeersvei ligheid te verhogen? En wat denkt U van een beperkt wachtverbod (al dan niet met par- keerschijven) in de Grotestraat, waar dikwijls de hele straat langs geparkeerd wordt, zodat bestel- en bodediensten geen plaatsje kunnen vinden om hun wagens te laden of te lossen? A. B. SCHOONHEID Geachte Redaktie. Met mij valt het vele anderen op hoe in de kom van het dorp nog steeds open plekken liggen, die voor lopig wel niet bebouwd zullen wor den. Met name aan de Eindstraat en in de Schoolstraat. Reeds vroeger hebt U zich afgevraagd waarom men deze plekken bv. niet inzaait met gras en hier een perk van maakt. Bovendien staat me iets voor de geest, dat wat betreft het open stuk aan de Eindstraat de gemeenteraad al jaren geleden besloten heeft hier van een parkeerterrein te maken. Wat er van zij ,het worden puin- plaatsen midden in het dorp, die be paald niet de schoonheid daarvan ten goede komen. Trouwens het zal iedere rechtge aard Venraynaar aangaan ,dat men en U hebt daar ook al meermalen opgewezen feitelijk nieuwe wij ken niet afwerkt. Ik kan me name lijk niet voorstellen dat b.v. de Langstraat „af" is. Of men heeft daar een groenstrook bedoeld, die men dan ook verder af moet maken, of men maakt er parkeerruimte van, maar dan goed. Hetzelfde ziet men King kent, kent ook dat heerlijke verkwikkende gevoel, dat elk tablet l b onmiddellijk geeft. I Neem King, bereid uit het zuivere natuur- *u product en ga de dag tegemoet met frisse l moed en frisse mond. De natuurzuivere kumt d'n aide knar zelf naor buute. En schreuwe dattie deuj. Gillie wilt meej kepot make ,zei, mer dat zal ow nie lukke. Ik zeg: now vader, zeg ik, doe 't mer kalm an huur. Ik zeg, d'r is nog niks an de hand. Geej stot nog gezond en wel op ow stief putjes. Geej gaot d'r uut, zittie, dat portiek is van meej en daor hedde nie ien te scharrele. Now en toen bin ik gegaon hè." „Ja, ja', oordeelde rechter, „maar dat is toch niet zo mooi, de woorden „snurker" en „knar" en „alde Judas" te bezigen met betrekking tot de werkgever van uw verloofde." De verloofde op de tribune begon te snikken. Maar Janus was niet uit het 'veld geslagen. „Menier de rech ter', zei hij, „weej laeve hier ien en vreej land, mer de waorheid mug nie gezeed werre!" „Daar hebben we het nu niet over", vond de rechter. En toen be loofde de melkslijter beterschap. ,.Ik zal wel zien alsdat ik zo'n noodkip- pehok krijg", zei hij, „went menier hier mug, wat meej betreft, nog wel honderd jaor laeve. En ik hoop 't al den tied de melk te brenge. Dat is indirekt miene wens." De rechter kon zich dat wel voor stellen. Maar die lelijke woorden moesten een tientje kosten. Men zegt maar niet ongestraft snurker tegen een heer in streepjesbroek. in plan Zuid, waar de vroeger ge projecteerde groenstroken vol on kruid staan, of als parkeerruimte gebruikt worden, hetgeen zo beslist niet fraai is .Evenmin als fraai is, dat de nieuwe bewoners van het Desselke al versterkingen rond hun voortuintje gaan bouwen, middels palen en zelfs prikkeldraad. Waarom kan hier niet, wat elders ook kan, dat deze betrekkelijk smal le voortuintjes van gemeentewege verzorgd worden, eventueel tegen een kleine vergoeding in het huur bedrag? Ik vermoed dat ook dit briefje geen effect zal hebben, evenmin als het feit dat U op deze punten reeds meermalen hebt geattendeerd. Desniettemin waag ik het weer op om nog eens te vragen om meer „schoonheid" voor onze gemeente, wat beslist geen overbodige luxe is. WEGWIJZERS Geachte Redaktie. Het overkwam me in Vegchel dat ik getuige was dat een automobilist aan een toevallige voorbijganger de weg naar Venray vroeg. Hij werd prompt over Erp de binnenlanden in gestuurd en zal na verloop van tijd en veel bochtwerk uiteindelijk wel in Venray terecht zijn gekomen. Een klein onderzoek ter plaatse toonde mij aan, dat verschillende mensen in Vegchel nog niet op de hoogte waren van de grote nieuwe verkeersweg in Volkel, die via de Beekweg feitelijk lijnrecht naar Venray gaat. Hoe zouden ze ook. Men vindt in deze hele streek geen enkel bord of richtingaanwijzer, dat de weggebruikers van deze korte en goede verbinding op de hoogte stelt. En men zal ze de kost moeten ge ven ,die van Den Bosch via Hel mond uiteindelijk nu nog steeds Venray bereiken, in de heilige veronderstelling dat er geen kortere weg is. Ik heb alle respect voor de ANWB, maar ten aanzien van de borden in deze contereien laat ze toch wel een steek vallen. Trouwens op de Venrayse borden vindt U ook nergens de weg naar Den Bosch. Daarop eindigt de wereld nog steeds in het westen van Merselo. Mag ik ten overvloede ook nog even wijzen op de wat dwaze situa tie aan de Overloonseweg, waar het bord dat de mensen naar Helmond verwijst, nu ergens in een open stuk neergezet is. En op de Deurneseweg, precies hetzelfde. Het officiële bord verwijst de weggebruiker dat hij rechtdoor naar Helmond moet. maar vijf meter achter dit bord vindt hij een pijl, dat hij rechtsaf moet. Een beetje dwaas H. V. Antwoord van de redaktie: Schrijver overdrijft. We hebben na lang zoeken juist voor de Beek- weg een, zij het klein, maar toch fraai geschilderd paaltje gezien, in een heerlijk blauw, waarop weer een weliswaar klein, maar toch in het zelfde hemelsblauwe kleurtje ge schilderde bordje was aangebracht, met daarop in duidelijke, zij het kleine letters: Venraij. De schilder kende wel niet het verschil tussen een y en ij ,maar voor de rest: keuuuuuurigAls U heel goed zoekt, vindt U het beslist Ze zeggen dat dit een bordje van de KNAC is ,maar dat hebben we niet kunnen achterhalen. Misschien dat we bij die organisatie vlugger bediend worden 40-JARIG DIENSTJUBILEUM J. H. JACOBS Zoals wij reeds vorige week meld den, herdenkt op 15- oktober a.s. de heer J. H. Jacobs, Paterslaan alhier, de dag dat hij 40 jaren geleden als onderhoudsmonteur in dienst trad van de internaat- en schoolgemeen schap van de paters Franciscanen te Venray. De heer Jacobs heeft zich gedu rende zijn 40-jarig dienstverband doen kennen als een werknemer met veelzijdige bekwaamheden. In het onderhoudsteehnische vlak verrichtte hij vrijwel alle voorko mende werkzaamheden aan installa ties en apparatuur. Hij paarde vak manschap aan een grote vinding rijkheid en zo wist hij steeds zijn taak met succes te volbrengen. De heer Jacobs heeft gedurende zijn 40-jarige loopbaan de groei van bovengenoemde instelling volledig meegemaakt. De verschillende voorzieningen en uitbreidingen die in de loop der jaren aan gebouwen, inrichting en installaties werden gerealiseeerd, heeft hij mede tot stand gebracht. Hij was hierbij niet alleen een be kwaam uitvoerder of medewerker, doch bovenal onmisbaar door zijn Zondag 29 september is de twee de zitting van het Tweede Vaticaan se Concilie geopend. Wij waren hier in Rome zeer goed voorbereid op deze dag. Iedere avond liet de Ita liaanse T.V. zien welke bisschoppen gearriveerd waren. Stiekum hadden we gehoopt Kard. Alfrink of een van onze Nederlandse bisschoppen te zien aankomen, maar 't waren telkens vliegtuigen met missie-bis schoppen, die op 't scherm kwamen. Soms zaten er wel 60 of 70 concilie vaders in zo'n vliegtuig, 't Doet 'n mens soms genoegen om te consta teren dat 't waar is, hetgeen hij op de schoolbanken geleerd heeft, nl. dat alle. wegen nog steeds naar Ro me leiden! Ook in de St. Pieter en op 't gro te St. Pietersplein werkte men voor de opening van 't concilie; alles kreeg nog eens een extra beurt. Je merkte het iedere dag en overal dat t concilie weer spoedig zou begin nen. Bij gelegenheid van een mas sale audiëntie in de St. Pieter op 18 september vroeg Z.H. Paus Pau- lus VI nog eens opnieuw aan de aanwezigen om extra te bidden voor het welslagen van 't concilie. Dit maakt indruk op een christen-mens als je de H. Vader persoonlijk hoort vragen om gebed voor 't concilie. Zo heeft Rome ons voorbereid op de aanvang van dit tweede gedeelte van 't concilie, afgezien nog van de vele en zware arbeid in de studie kamers. Zondagmorgen was 't hier prach tig zomers weer. De zon scheen zo als ze dat bij ons deed in juli. Toen ik om half acht naar een zusters- klooster ging om daar m'n heilige mis op te dragen ,zag ik toevallig hoe 'n concilie-vader voor een ben zinestation stond om te tanken. Het was een onverwacht, modern tafe reeltje! Om 8 uur ben ik toen naar 't St. Pietersplein gegaan, om de opening te kunnen zien. 't Was bom vol in de autobus ,maar ondanks dat kan een Italiaan dan toch nog zijn krant lezen boven 't hoofd van z'n mede-reizigers. In iedere krant stond natuurlijk een foto van de Paus. Toen onze bus om ongeveer kwart over acht in de buurt van de St. Pieter stopte, was 't plein al behoor lijk vol. Iedereen stond te wachten om de processie van de bisschoppen te zien of zo mogelijk zelfs tot de St. Pieter door te dringen en dan de meesten zonder toegangskaart zo als ik. Maar om in zo'n geval de St. Pieter te bereiken eist werkelijk enige romeinse ervaring. Toevallig was ik bij drie Franciscanen, die dat enigszins hadden. Ze loodsten me netjes door de eerste controle post heen, zonder toegangskaart, maar wel met 'n groot stuk papier en dat maakt hier altijd indruk! Deze eerste post was voor velen reeds teveel, zoals b.v. voor een Oosterse priester, compleet met baard en kruin. Maar de tweede post was ook voor ons te veel. Pa- pief en zelfs een toog hielp niet meer! Enkel een mooie, witte super plie en daarbij een Italiaanse volzin! Zodoende heb ik van ver af de stoet van de Vaders de St. Pieter zien binnentrekken en daarna heb ik BIJ DE OPENING VAN HET CONCILIE Pater Herman Janssen, Mont- fortaan uit Oirlo, verblijft thans voor studie in Rome. Hij was zo vriendelijk ons zjjn impressies uit deze thans zo voorname stad te sturen en zal ook in de toekomst zo nu en dan iets rond het gebeuren van het Concilie publiceren. maar meteen de stadsbus genomen om thuis naar de T.V. te kijken! Maar 't was al mooi genoeg 't be gin van veraf te hebben mogen mee maken. Aan 't belang van dit concilie zal wel geen mens meer twijfelen. Trou wens Paus Paulus VI verklaarde in z'n radio-boodschap op 22 juni dat de voortzetting van 't concilie 't voornaamste deel zou zijn van zijn pontificaat. In zijn toespraak van zondag in de St. Pieter legde de Paus nog eens de nadruk op 't grote belang voor de kerk en iedere chris ten, dat dit concilie zal slagen. Zijn passage over de hereniging der ker ken heeft in dit verband grote bijval gekregen van kardinaal Frings in de zitting van maandag. Maar vooral de woorden van de H. Vader over de zwijgende kerk waren ontroe rend en het is een teken van fijn- - gevoeligheid dat de Paus kardinaal Wyszynski van Polen als eerste ont ving in persoonlijke audiëntie, na de opening van dit tweede gedeelte van 't concilie. De Osservatore Romano merkt hierbij op dat de kardinaal de ver tegenwoordiger is van alle christe nen achter 't ijzeren gordijn. En het wijst toch wel op een merkwaardige instelling bij de communisten als je dan maandag in „L'Unita", 't orgaan van de communistische partij in Italië, leest, dat zij 't betreuren dat Paus Paulus VI de toon van ver oordeling van Pius Xn had overge nomen; een toon, die door Johannes XXIII verdwenen was. Over het al gemeen zijn de kranten echter vol lof over deze openingsrede van Paus Paulus VI. Ze hebben alle waarde ring voor de vastberadenheid, reali teit en evenwichtigheid van deze toespraak. Maandag is de eeseie dag geopend met een H. Mis, opgedragen door Mgr. Colombo, aartsbisschop van Milaan en opvolger van de Paus op die bisschopszetel. De Vaders zijn toen begonnen aan 't nieuwe schema over de Kerk. De voorzitter van deze serrio, kardinaal Agagianan vroeg aan de Vaders om met liefde te werken. Dit nieuwe schema maakte een goed indruk, hoewel er ook opmerkingen waren als zou dit schema niet genoeg rekening houden met de niet-christenen. De aarts bisschop van Florence prees 't om z'n bijbels, positief, oecumenisch leergehalte. Dit kwam ook wel dege lijk tot uiting bij de stemming op dinsdag 1 oktober, waarbij 't sche ma in 't algemeen werd aanvaard. Zo mogen we nu gerust, met een grote tevredenheid zeggen, dat dit tweede gedeelte goed begonnen is en dat de H. Geest onze bisschoppen ook nu zal bijstaan. grote kennis van de interne situa tie op het gebied van huisvesting en alles wat daar in brede zin mee sa menhangt. In 1937 werd daar Jacobs officieel benoemd tot amanuensis van de school. Het vorig jaar herdacht hij in dit verband zijn 25-jarig jubi leum. Ook in deze hoedanigheid heeft hij blijk gegeven van een juis-- te opvatting van z'n taak als assis tent der vakleraren en van 'n groot verantwoordelijkheidsgevoel in zijn houding tegenover de leerlingen als ook in het beheer over het instru mentarium van de praticumlokalen. Bij de vorming en opvoeding van de aan de school toevertrouwde leer lingen was hij de schoolleiding en het docentenkorps op de hem aange wezen plaats een zeer gewaardeerde hulp en steun. Door zijn persoonlijke eigenschap pen en door zijn technische be kwaamheden heeft hij vele ver diensten voor genoemde instelling verworven. Ofschoon hij de pensioengerech tigde leeftijd reeds enkele jaren heeft overschreden en een jongere kracht reeds als zijn toekomstige op volger is benoemd .verricht de heer Jacobs nog dagelijks met een grote vitaliteit zijn werk. Op zondag 13 oktober a.s. zal zijn 40-jarig jubileum in besloten kring gevierd worden. Op die dag is er ge legenheid tot feliciteren van 11.30 12.30 uur in de „Groene Zaal" van het Lyceum. Ongetwijfeld zal het de jubilaris en zijn familie op die dag niet aan belangstelling ontbre ken. Zondag 22 sept. werd de 20-jarige Ant. van Asten uit Ysselsteyn te Deurne aangereden door een perso nenauto. De heer van Asten, die op weg was naar zijn verloofde in Deurne, werd in bewusteloze toe stand overgebracht naar het zieken huis te Deurne. Zaterdag 5 oktober overleed hij aan de gevolgen van dit ongeluk. Grote belangstelling bestond er woensdag j.l. bij de lijkdienst en be grafenis in de parochiekerk te Ys selsteyn. In het St. Elisabeth-Ziekenhuis alhier overleed in de nacht van maandag op dinsdag mevr. van Op bergen-Verheugen, die na een ern stig ongeval op 2 januari van dit jaar nabij het Overbroek levensgevaar lijk werd verwond. Sinds dit onge val is mevr. v. Opbergen niet meer tot bewustzijn gekomen. De begra fenis heeft plaats a.s. zaterdag op 't kerkhof van de St. Petrus Banden. De echtgenoot, dhr. Jac. van Op bergen, werd bij hetzelfde ongeval op slag gedood.

Peel en Maas | 1963 | | pagina 1