SPAREN Eigen woningbezit wordt onbetaalbaar Wascomaat in Venray "7? handels avondschool Filmnieuws Politierechter VRIJDAG 6 SEPTEMBER 1963 No. 36 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFPRR1 AH VOOR VFNRAY PM OAAQTRPPf P1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per i GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 L(JC<I\DL/iL' V UUi\ V DINlVii I E#1V UiVlO 1 l\E<I\.LjIl PRIJS PER KWARTAAL 1.50 mm. ABONNEMENTS- (bulten Venray 1.75) Degene die in 1953 een contract tekende voor de bouw van een eigen woning in de Prinses Bcatrixstraat (aannemingssom 12.000 grond 1000) werd een beetje argwanend bekeken. Die aspirant bouwer durfde nog al13.000 is immers geen kleinigheid. Op dit moment 10 jaren later kan men het vingerlek voor de dubbele prijs kwijt. Vorige week stond in deze krant een advertentie waarin een nog te bouwen middenstandswoning werd aangeboden. 183 liefhebbers vroegen om het adres van de verkoper En men hoeft niet te raden of dit enorm aantal liefhebbers de prijs niet omhoog zal duwen Een behoorlijke vooroorlogse wo ning in ons Venray, op goede stand, kostte voor de oorlog kant en klaar 6000,Met pijn en zuchten werd deze woning voor de oorlog ver huurd voor 6.50 per week, tot de eigenaar zelf hem enige tijd geleden ging bewonen. Toen was de huur inmidels gestegen tot 15.50. De eigenaar ging kleiner wonen, maar verhuurde de woning niet meer. Hij verkocht hem voor de somma van 28.000,De nieuwe eigenaar was met overdrachtskosten zo'n f 30.000 kwijt. Alleen aan rente kost dit huis 1500 per jaar, dan praten we nog niet van onderhoud, verzekering en belasting. Het totaal-bedrag is prak tisch een verdubbeling van de huur prijs. De oude eigenaar heeft de 30.000 netjes uitgezet als hypo theek, krijgt 1500,rente, dus bij na 700, meer dan vroeger en heeft geen last van huurders, onder houdskosten e.d. Een voorbeeld uit vele, dat aan toont dat wat 10 jaren geleden in de woningsector duur was, thans goedkoop genoemd mag worden en dikwijls zelfs tegen de 10 jaar ge leden veel te dure prijs niet meer te krijgen is. De Gelderlander van j.l. zaterdag heeft aan dit verschijnsel de aan dacht gewijd. Terwijl rnen 1015 ja ren geleden dacht dat de woning prijzen aan hun top stonden, blijken ze thans nog steeds op te lopen en is het einde van de top niet in zicht. Wat zijn de oorzaken. Schaarse en kostbaarder grond steeds duurdere materialen en niet te vergeten de bouwstop jagen de prijzen steeds verder op. De Gelderlander tekent hierbij aan: Drie, vier jaar geleden betaalde men voor een vrij te betrekken midden standswoning in een middelgrote stad ongeveer twintigduizend gul den. Die prijs ligt nu zeker bij de dertig, vaak dichter bij de veertig. Een beroep op „alles is zoveel duur der geworden in die tijd" gaat niet op. Weliswaar is het levensonder houd in de afgelopen drie jaar enigs zins opgelopen, daartegenover staat dat vele andere zaken (auto's, came ra's, huishoudelijke apparatuur) aan zienlijk in prijs zijn gezakt. In elk geval staat de prijsstijging van hui zen in geen enkele verhouding tot de algemene prijsstijging. evenmin tot de stijging van lonen en salarissen. Met andere woorden: het kopen van een eigen woning wordt voor de gemiddelde Neder lander ondanks zijn stijgende in komen, ondanks de algemene wel vaart steeds moeilijker. De voortdurende woningnood de grondschaarste hebben met een heleboel geheide „regels" op de wo ningmarkt afgerekend. Men kan constateren dat: a. er nauwelijks meer binding tussen de waarde van een huis en het bedrag dat er voor neergeteld wordt. Enkele jaren'geleden kon men ongeveer uitrekenen wat een vrij opgeleverd huis op zou bren gen ;door de huurprijs met vijf tien te vermenigvuldigen (kapi talisatie dus tegen rond zeven procent) en daarbovenop twintig a dertig procent te zetten voor het feit dat het huis leeg stond. Een huis met een huurwaarde van 1000 kwam op die manier op een prijs van 18.000. Tegen woordig is de marge voor „vrij te aanvaarden" opgelopen tot vijftig, honderd procent en soms méér. b. de leeftijd van de woning nog maar een betrekkelijke rol speelt. De koper zegt: nieuwbouw kost me (als ik vergunning krijg) f 75 per kubieke meter. Als hij die ikubieke meters goedkoper kan krijgen interesseert het hem nau welijks of een huis in 1930 of in 1950 is gebouwd. De man, die met zijn klein gezin, 10 jaren geleden begon le sparen voor een eigen woning ,toen wacht te tot hij wat meer verdiende om zijn ideaal te verwezenlijken haalt de bus niet, omdat ondanks zijn ge stegen salaris de huizenprijs veel forser gestegen is. Ondanks zijn ra zend sparen stijgt de koopprijs nog razender. EN GEEN CENT BELASTING Hoe komen we eruit? vraagt ook De Gelderlander. Hoe bereiken we dat de normale woningzoekende met een normaal inkomen een normale woning binnen zijn bereik krijgt? Dat is heel gemakkelijk: zorgen dat de woningnood opgeheven wordt. Zóveel huizen Douwen dat de normale verhoudingen van vraag en aanbod terugkeren. Maar deze gemakkelijke oplossing ligt alle optimistische geluiden in de regeringsverklaring en alle hooggestemde verwachtingen ten spijt nog (ver) in de toekomst. En zolang er een tekort aan woonruim te is zijn lege huizen op de markt waard „wat de gek ervoor geeft." De huren staan momenteel op 239 pro cent van het huurbedrag van mei 1940. De prijs van een vrij opgele verde woning is vervijf-, soms ver tienvoudigd. Maar er is tenminste één aspect dat bijzonder de aandacht vraagt. Het feit namelijk dat iemand die een huis verkoopt, de winst in zijn zak kan steken zonder er één cent belasting van te betalen. We nemen het voorbeeld van een meneer, die in 1959 van geleend geld een huis kocht voor f 20.000. Deze meneer verkoopt dit huis nu voor 35.000. De vijftienduizend gul den zijn niet „uit arbeid verkregen" maar vormen „speculatiewinst". En dus hoefde meneer ze niet op te ge ven bij zijn inkomen. Hij verdient dit jaar „normaal" f 10.000, betaalt daarvan (hij heeft vrouw en 2 kin deren) duizend gulden belasting. De vijftienduizend gulden kan hij vro lijk in zijn zak steken. Het feit dat die vijftien mille ver diend zijn „op de rug" van de wo ningzoekende en bij de gratie van de woningnood, doet er niets aan cf. Maar meneers buurman, die het hele jaar lang 's avonds hard gewerkt heeft om wat bij te verdienen (en daarmee zijn aandeel bijdraagt aan de algemene welvaart) betaalt van zijn vierduizend bijverdiende gul dens fors belasting De Venrayse wasserij De Peelpa- rel heeft in Venlo groot succes ge boekt met de inrichting van een Wascomaat ,een wasgelegenheid voor iedereen. Nu komt ook een dergelij ke wasgelegenheid in onze gemeen te. Wasserij De Peelparel heeft nl een contract gesloten met de N.V. EDAH, waardoor het winkelpand van dit concern aan het Hensenius plein ter beschikking zal komen voor de vestiging van een Wasco maat in Venray. Zoals bekend gaat de N.V. EDAH het pand aan het Henseniusplein binnenkort verlaten en verhuist naar Grotestraat 29, dat nog ver bouwd en uitgebreid wordt. Men hoopt over enkele maanden zover te zijn .Dan zal Wasserij De Peelpa rel in het oude EDAH-pand een rij was- en centrifugeermachines plaat sen, om ook het Venrayse publiek in de gelegenheid te stellen binnen het uur hun was te wassen en schoon en droog weer thuis te heb ben. In Venlo is deze wasgelegenheid een groot succes geworden De da mes, maar ook heren komen met de was naar de Wascomaat, kopen daar een pakje zeeppoeder van 50 cent en gaan naar de wasmachine, die voor 1,25 56 kg was verwerkt. Het was- en centrifugeerprocedé kost ongeveer 20 minuten, in welke tijd de dames andere boodschappen kunnen doen of in een leuk zitje een kopje koffie kunnen drinken. Na de wasbeurt kan men de was in met gas verwarmde droogmachi- nes plaatsen, die in 10 minuten de was strijkdroog maken (25 cent) en in 20 minuten de was helemaal droog maken (50 cent). Men kan dus binnen het uur thuis zijn met de was kant en klaar. Dat van deze ge legenheid niet alleen mensen gebruik maken die geen wasmachine hebben of waarvan de vrouw des huizes ziek is, bewijst wel de wascomaat in Venlo, waar zelfs dames die thuis een prima en goed wasmachine heb ben toch gebruik maken van deze gelegenheid, die hen immers de kans geeft tussen het winkelen door de hele was kant en klaar te krijgen en dat voor een bedrag, wat hen het thuis wassen ook kost. Een vooruitgang van Venray die voor de zoveelste maal de ver stedelijking van Venray accentueert, en met welk initiatief men Wasserij De Peelparel alleen maar alle suc ces toe mag wensen. Kortom: het belastingstelsel pre- mieert de huizenspeculatie en grijpt pas in als iemand van het verkopen van huizen zijn beroep mankt. Er is al vaak geopperd met na me van socialistische zijde dat aan deze misstand snel een einde moet worden gemaakt. Enkele leden van het nieuwe kabinet (prof. dr. J. E. Andriessen o.a.) maken er geen geheim van dat de belasting van speculatiewinst een dringende eis van sociale rechtvaardigheid is. Maar insiders weten dat de ka mermeerderheid voor een wijziging van de belastingwetgeving die hier voor nodig zou zijn, niet geporteerd is. Dit is helaas in mineur ten slotte de mening van Frans van der Gun, prominent KAB-er en direc teur van het katholiek instituut voor Volshuisvesting: „Ik ben geneigd om de onbelaste speculatiewinst zonder meer als een grove misstand te beschouwen. Maar ondanks het feit dat ik met name de nieuwe minister van Volks huisvesting en diens inzichten uit stekend ken, maak ik me op dit punt weinig illusies." U ziet het. De kans is niet uitgesloten dat we over vijf jaar samen lachen over de belachelijke fooien ,die men in 1963 neertelde om een huis te kopen. Misschien dat intussen een kleine oplossing geboden wordt als eigen bouwers nu extra kansen krijgen door gemakkelijke financiering, vlotte afwerking van aanvragen alle mogelijke hulp op ieder gebied geboden wordt. Wellicht dat dan de vraag naar ouder woningen en dus hogere prijzen iets zakt. Maar zoiets schijnt niet mogelijk. ru Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portiei N.V. INALFA VENRAY KENT U DE MIDDELBARE Zij geeft een 3-jarige opleiding onder rijkstoezicht, uitsluitend door bevoegde leraren. De opleiding is voor ieder die in de handel of in de administratieve sector van het bedrijfsleven werk zaam is of wil zijn. Doel der school is de vorming van jongens en meisjes tot volwaardige krachten in de handel en de admi nistratieve sector van het bedrijfs leven. Toegelaten worden jongens en meisjes, die tenminste 6 klassen la gere school met goed gevolg hebben doorlopen, of 12 jaar Ulo of HBS hebben genoten. Leerlingen, die in het bezit zijn van een Ulo- of 3-ja rige HBS-diploma (of een daarmee gelijk te stellen diploma) worden toegelaten tot het 3e leerjaar. De opleiding wil zijn: zinvol prak tijkonderwijs op middelbaar niveau en wordt gegeven in de avonduren op 3 avonden per week. De examens worden afgenomen onder toezicht van door het Rijk be noemde gecommitteerden, 't Schrif telijk eindexamen wordt gemaakt aan de hand van door het Rijk ver strekt schriftelijk -werk. Er wordt 'n zeer matig schoolgeld geheven. Het programma der school is: Handelswetenschappen a. Boekhouden b. Handelsrekenen c. Wetskennis d. Bedrijfseconomie e. Organisatie en Techniek van de handel. Handelscorrespondentie a. Nederlands b. Frans c. Duits d. Engels Het diploma 3-jarige Handels avondschool geeft vrijstelling voor het Middenstandsdiploma. Belangstellenden verwijzen wij naar de advertentie elders in dit blad. ONDERNEMENDE SPAARDERS NOG ZELDZAAM Nederland spaart overvloedig en Venray vormt daarin geen uitzonde ring. Integendeel de cijfers der spaarbanken en de PTT geven zelfs voor Venray een hoog gemiddelde aan. Elke maand of elk kwartaal maken de spaarbanken record-cij- fers bekend en deze getallen zullen nog groter worden wanneer de wel vaart blijft aanhouden. Het sparen geschiedt voor vele doeleinden. Sommigen geven hun geld voor korte tijd op de spaarbank af. Zij willen duurzame gebruiksgoe deren kopen of leggen iets opzij voor en vacantie. Dat wordt anders wan neer men gaat sparen voor de oude dag of wanneer men van plan is op de duur uit de gekweekte rente een klein neven-inkomen te vormen. Beide laatste vormen kan men re kenen tot het sparen voor de lange duur. In dat laatste geval zal het geld op de een of andere manier weer uitgeleend moeten worden voor een produktief doel. Het kan nu ge- investeerd worden d.w.z. omgezet in produktiemiddelen ,want men weet dat men het op korte termijn niet nodig zal hebben. In het geval van duurzaam sparen staat de spaarder voor de vraag of hij de spaarinstelling voor de inves tering zal laten zorgen of er zelf toe over zal gaan. Besluit 'lij tot eerste dan laat hij zijn geld op de spaarbank die hem een vaste rente blijft vergoeden, die iets hoger kan zijn dan de rente, die vergoed wordt voor saldi die dagelijks kunnen wor den opgevraagd. WAT GAAT DE BANK DOEN? Nu rijst de vraag wat de bank met de toevertrouwde middelen zal gaan doen. Een echte spaarbank zal deze op een solide en veilige manier gaan beleggen, waarbij liet risico tot het uiterste wordt beperkt. Dat is zo'n echte spaarbank niet kwalijk te nemen, want die heeft een sociaal doel n,l. het sparen te bevorderen en verder wordt geen risico gelopen. Het geld van de spaarder zal ver moedelijk belegd worden in staats obligaties, leningen van dc bank van Ned. Gemeenten of andere dergelij ke fondsen, waarbij de spaarinstel- lingen altijd nog wel een rente van ca. 1 pet. meer weten te vormen.dan zij zelf geven. Dit overschot is alles zins te verdedigen wanneer wij den ken aan de administratiekosten e.d Een spaarde - zou echter ook zelf tot een langdurige belegging l vestering kunnen overgaan. Hij kan dat doen door een huis ie kopen zelf obligaties aan te schaffen .f door bijv. aandelen te gaan kopen. Het is duidelijk dat een aldus den kende spaarder de kans heeft een hogere rente van zijn geld te ma ken, maar dat hij ook veel meer ri sico's loopt. Een huis kan stijgen en dalen in waarde en de koersen van aandelen plegen eveneens een wisselend waardebeeld te verionen. Bij een door de Stichting tot ver breiding van het Effectenbezit inge steld onderzoek is gebleken dat de in het buitenland in doorsnee zoals koopman gedoodverfde Nederlander helemaal niet zo effecten-minded is. Hij blijft in sparen en geldzaken over 't algemeen aan de veilige kant en laat dat maar over aan banken en financiërs. Tien prvcent van onze bevolking tussen 21 en 65 jaar kan zich aandeelhouder noemen. Samen met de obligatiehouders komen wij tot 15 pet. Het ellendige is dat het er nog zo-weinig kennis is over ef fecten bij de bevolking. Me; weet nauwelijks dat een obligatie steeds een schuldbekentenis is en dat een aandeel geen recht geeft op een vas te rente. De kwestie van coupons, van de veelal verstrekte dividenden in aandelen enz., maakt het een een voudige spaarder al spoedig tot een doolhof, waaruit hij zich met de meeste spoed terugtrekt. Dit is niet zo erg, zal menigeen zeggen, dan kunnen de beroepsmensen het op dit terrein alleen verdienen. Niets is on juister ,dan deze opmerking. TOEKOMST IN DE INDUSTRIE De popularisering van het effect en het aandeel in het bijzonder moet toch van groot belang worden ge acht. Reeds is op duizend en een wijze ons volk verteld dat. het zijn toekomst grotendeels in de industrie moet zoeken. Dat is uitstekend, maar voor de opbouw van die industrie is zoveel geld nodig dat dit niet alleen door de ondernemers bijeen kan worden gebracht. In een tijd waar in er door werknemers dagelijks meer over winstdeling wordt ge sproken, kan het niet uitblijven dat ook diezelfde werknemers worden uitgenodigd aan de financiering van de industrie deel te nemen. Dat zal aanvankelijk wel alleen op kleine schaal kunnen, maar zo ergens dan geldt hier dat vele kleintjes een gro te maken. Het zal dus in de toe komst niet meer mogelijk zijn dat alle besparingen van de kleine man alleen in de risico-mijdende sector kunnen geschieden. Niet alleen de Ver. voor Effecten handel ,maar ook de vakbonden, de banken en de ondernemingen zullen meer aandacht moeten besteden aan de voorlichting voor met name de aandelen. De vakbonden hebben hun pers en zij bereiden zelfs het stich ten van beleggingsmaatschappijen voor. De banken hebben gelukkig thans meer open en inviterende kan toren en hun folders worden ook minder zwaar op de hand, maar aan deskundig effecten-personeel ont breekt het op menig plaatselijk kan toor of agentschap. De ondernemin gen hebben hun jaarverslagen, waarin de cijfers langzamerhand wel iets meer doorzichtig worden gepubliceerd, maar die verder ge speend zijn van elke voorlichting Bij het dichtslaan van menig jaar overzicht weet men soms nauwelijks iets meer over het produktie-pro- gramma van zo'n bedrijf dan bij het openslaan. Wie zal ooit waardepa pieren kopen van een bedrijf waar van men niet eens de voortgebrach te produkten kent, zelfs niet bij naam! Aan de public-relations van vele n.v.'s ontbreekt alles. Het lijkt ons nauwelijks nodig op de noodzaak te wijzen van verdere popularisering van de risico-dragen de financiering. Al was het alleen maar omdat de volkskracht erdoor versterkt wordt. Bovendien kan de welvaart van ons volk van morgen dit soort financiering niet ontberen. En wanneer wij in grote getale aan deelhouders- zijn geworden van onze eigen industrie, misschien verdiepen wij ons dan ook nog eens in de ont wikkeling van ons economisch leven. Omdat wij er bij betrokken zijn. VERANDERINGEN IN DE FILMPRODUKTIE Onder invloed van de televisie, waardoor kleine filmstudio's de deu ren moesten sluiten, de filmproduk tie werd ingekrompen en over de gehele wereld theaters werden ge sloten, heeft de filmwereld het over een totaal andere boeg gegooid. Nog nooit tevoren werden in de filmindustrie zoveel miljoenen ge ïnvesteerd als thans het geval is. De produktie van uitzonderlijke films is waarlijk imponerend. De grootste films van enkele jaren geleden worden aan de lopende band over troffen en men vraagt zich af -.vaar de producenten de vindingrijkheid vandaan halen. Om U een klein beeld te géven van hetgeen thans te zien is >f in de komende maanden klaar komt geven wij U een aantal projecten. Samuel Bronston, de producent van El Cid heeft drie films aange kondigd elk met een lengte van 2Va3 uur, nl. „5 dagen in Peking" met Charlton Heston (de ster uit El Cid en Ben Hur), „Story of Circus" met een rolbezetting van 30 wereld sterren. „De val van het romeinse rijk" met Sophia Loren. Dr. Zhivago komt in november voor de camera's. Op ieders lippen ligt de naam van CLEOPATRA de 120 miljoen gulden film, waarvoor in New York alle plaatsen 6 maanden vooruit zijn uit verkocht. Fox film brengt tevens de beroem de film „De Tijgerkat" van Luchino Visconti met Claudia Cardinalle, Alain Delon en Burt Lancaster. Cleopatra duurt vier uur en De Tij gerkat 3Vs uur. Warner Bros gaat de 120 miljoen van Cleopatra overschrijden met de verfilming van „My Fair Lady". Audrey Hepburn en Rex Harrison vertolken de hoofdrollen. Dino de Laurentiis is begonnen aan de verfilming van de bijbel. De ze 12 uur durende film in drie delen uit te brengen gaat volgens dc pro ducent het topunt worden van de filmkunst. Dezelfde man heeft te vens BARJEtABAS verfilmd naar Par Lagerkvist beroemde boek. In de hoofdrollen Silvana Mangano en An thony Quinn. Anthony Quin kan men tevens zien in de 3Vt uur durende monster film „Lawrence van Arabië". Duitslands kolossos „Kali Yug" is ook in produktie. Zwartkijkers ver kondigden enkele jaren geleden het einde van Romy Schneider. Ver gist U zich niet .want ze is momen teel naast Elisabeth Taylor in Hol lywood de meest gevraagde en meest betaalde ster. U zult haar zien in „De Kardinaal" van Otto Premmiu- ger en in „De overwinnaars". Deze laatste film waarvan de speelduur evenals van alle andere genoemde films ruim 3 uur bedraagt is een superfilm met fenominale rolbezet ting. Ze werd gemaakt door Carl Forreman. die reeds „De kanonnen van Navarone" tot succes bracht. Eveneens van Carl Forreman is de hervertoning van „The Bridge on the River Kwai" te verwachten. Na „La dolce Vita" blinkt Fellinni uit met „8Vs". Voor zover de films klaar zijn en in Nederland spoedig in vertoning komen zijn die films allen vastge legd voor vertoning in Venray. Over de filmproduktie van films van normale speelduur waarvan er mo menteel ongeveer 400 in produktie zijn, komen wij t.z.t. terug. 't Was een raar puzzeltje, waar voor de politierechter stond. Wat was namelijk het geval. Een eerza me huisvader was deze winter op zijn werk toen daar twee paters aankwamen, die kennelijk wilden gaan schaatsen op een aangrenzende ijsbaanHij zag de twee monnik- ken een nabij gelegen schuur in schieten en even later tevoorschijn komen in een keurige lange broek en trui, een schaatsuitrusting in opti- ma-forma. Nieuwsgierig geworden ging ook onze huisvader de schuur binnen en ja, daar lagen twee prach tige pijen te wachten tot hun eige naars terug zouden komen van het schaatsfestijn. In ieder mens schuilt een klein duiveltje en zo ook in onze eerzame huisvader, die de pij ai over zijn hoofd had, voor hij er zelf goed en wel erg had in wat hij deed. En zo veranderde onze eerzame huisvader in een nog eerzamer monnik, voor al toen hij zijn gezicht in een plech tige plooi trok. Hij wandelde een, twee keer de schuur door en kon toen hij de verleiding niet weer staan om ook in de buitenlucht z.ijn nieuwe „forma" te tonen. Zo wan delde hij naar buiten en toen was 't gebeurd. Want buiten wenkte het huis van de buurman en het dui veltje- in-de-mens zorgde er voor dat hij al op de bel gedrukt had, voor hij het zelf wistDe deur zwaaide open en buurvrouw ver scheen ,die voor zich op de stoep onze eerzame monnik zag staan. „Ik kwaam vur de termien.lispelde de monnik en buurvrouw was al in haar portemonnaie aan het grijpen, toen ze zich realiseerde dat monnik- ken-gezicht meer gezien te hebben. Ze keek en keek toen in het glunde rend monnikkengezicht van buur man, die ondanks alles, toch zijn hand openhield voor een milde gift. „Verhip", zei de buurvrouw en toen werd er natuurlijk gelachen En van daaruit naar het ook in de buurt gelegen kantoor was slechts enkele meters. De verbaasde kan toormeisjes zagen ook hier de ter- mijnpater plotseling opduiken, gin gen de baas al vragen, wat ze hem moesten geven toen ook hier de her kenning plezier en schik bracht De eerzame huisvader speelde rijn rol uitmuntend, want toen plotseling een vreemde bezoeker het kantoor binnenkwam en hem met een: dag eerwaarde plechtstatig begroette neeg en boog de eerzame monnik of hij dagelijks in het koor stond. De bezoeker werd gealarmeerd door de giechelende kantoormeisjes en wist niet wat hij er van denken moest. „Hoe is het met het concilie vroeg hij de pater ,die wat zenuw achtig aan zijn koord stond te trek ken. Met een „dor motte gewoon meense nie ower praote, mer allien vur bidde...." schoot onze monnik de deur uit, want door het kantoor- raam had hij de twee monnikken ge zien, die van de schaatsbaan kwa men. Het ging er om dat hij eerder bij de schuur zou zijn dan zijn col legae ,maar dat lukte niet. En ter wijl een van de paters al zenuwach tig naar zijn verdwenen pij stond te zoeken, kwam daar een andere monnik met een hoog rode kop de schuur binnen. Onze eerzame huis vader moest zijn schuld bekennen en schutterend zijn geleende pij uittrek ken. De naters namen het sportief op na nog geïnformeerd te heb ben of hij geen gekke dingen uitge haald had werden hem zijn zon den vergeven en een en ander werd nog bekrachtigd met een sigaar. Blij dat zijn gekke streken hem zo genadigd vergeven waren schoot hij terug naar het kantoor, maar met een dat hij de deur open deed, kreeg hij een labberdoedns van de plotselinge bezoeker ,die een en an der intussen duidelijk was gewor den. Nu kunt U zelf bidden gromde de boze bezoeker Nu moet men eerzame huisvaders, midden in hun geluk, geen Jabber- doedassen geven, want dan blijken ze giftig te kunnen worden, ook als een soort zenuw-reactie.... „Oremus" zei hij van de weer omstuit en de bezoekefr had een klap te pakken en het zou op een vechtpartij uitgelopen zijn als men beiden niet met een zacht lijntje buiten gewerkt had. De bezoeker bleef niet sportief. Hij ging naar de politie en toen bleek dat hij van die klap-geverij moeilijk een verbaal kon laten maken, omdat hij zelf de eerste gegeven had, maakte hij er diefstal van een monnikspij van. Dat moest nu de politierechter beoor delen. Doch de „gedupeerde" mon nik had een sportief briefje geschre ven dat hij dit alles niet als een diefstal kon beschouwen en zich heus niet benadeeld had gevoeld dat een eerzaam huisvader nog eens kindheidsoptocht-herinneringen had opgehaald, door even zijn pij te le nen. Hij besloot zijn brief dat men inderdaad voor het concilie maar goed bidden moest en de politierech ter concludeerde op zijn beurt dat er dan geen diefstal gepleegd was, al moest hij de eerzame huisvader terwille van het gebeurde adviseren voortaan als huisvader i.p.v. mon nik door het leven te gaanIets wat de huisvader hoog-rood beloof de

Peel en Maas | 1963 | | pagina 1