Overpeinzingen
Sociale OVERVERZEKERIHG op komst
\l\ehaltii
r
Veilig Verkeer
ASSJMMU
3
lAKM^ «top***» <-4
voor
jonggehuwd*
echtparen
Missie
activiteit
ALLER
NIEUWSTE uoedinqópïeutemen
JW
Na het ongeval naby Mook, waar de Venrayse ziekenauto totaal werd
vernield, heeft men zich geruime tijd moeten behelpen met een am
bulance-wagen van het Roode Kruis, afd. Venray. Sedert enkele weken
is een nieuwe ziekenauto in gebruik genomen, waarvan bovenstaande
foto een beeld geeft. Mocht U onverhoopt deze wagen eens nodig
hebben, het telefoonnummer is 04780-1592, bij geen gehoor 2116
foto G. Kruijsen
TIJDIG VOORSORTEREN
VEILIG!
Onder de titel „uw plaats op de
weg" is het Verbond voor Veilig
Verkeer begonnen met zijn tweede
kwartaalaktie. In het kader van de
ze kemthema-aktie wordt op grote
schaal het in de kleuren rood,
geel en zwart gehouden affiche
met de tekst „tijdig voorsorteren
veilig!" verspreid. Men zal dit af
fiche kunnen zien hangen langs een
aantal wegen, in vrijwel alle post
kantoren en op tal van andere plaat
sen. Steeds weer komt deze „slo
gan" onder ieders ogen.
Waarom? Omdat is gebleken dat
ruim 40 pet. van de aanrijdingen
plaatsvindt op of nabij kruisingen
of splitsingen van wegen, en dat is
gebleken dat daarvan weer het
grootste deel te wijten was aan het
niet, of niet juist voorsorteren. Dat
betekent, dat globaal geschat zo'n
40.000 tot 50.000 ongelukken gebeu
ren omdat het begrip voorsorteren
óf niet werd begrepen, óf niet of
onjuist in praktijk werd gebracht.
Veertig- tot vijftigduizend ongeluk
ken: dat betekent statistisch vier-
tot vijfhonderd doden en zeventig
tot tachtigduizend ernstig gewon
den.... Alléén omdat niet goed
werd voorgesorteerd.
Daarom bepleit het Verbond voor
Veilig Verkeer in dit kwartaal goed
voorsorteren. Dus: tijdig aangeven
dat men wil afslaan; voordien zich
overtuigen of afslaan geen gevaar
voor achteropkomend verkeer op
levert; dan voorsorteren en wachten
tot de vrije oversteek" mogelijk is
gemaakt.
Maar wat is nu dat voorsorteren?
Dat is: als u links af wilt, tevoren
naar de uiterste linkerkant van uw
weghelft gaan (dus tegen de wegas
gaan rijden), zodat al het achterop
komende verkeer u aan de rechter
kant kan passeren; rijdt u dus niet
uiterst links, dan bestaat de kans
dat achteropkomend verkeer u linies
gaat inhalen, met alle gevolgen van
dien.
Als u rechts wilt afslaan, moet u
uiterst rechts gaan rijden .dus haast
tegen de stoeprand aan. En daarbij
moet u niet op uw spiegel vertrou
wen, maar vooral eerst even over
uw schouder kijken om te zien of
er geen fietsers naast uw wagen rij
den.
Bestuurders van motorrijtuigen
moeten voorsorteren, bestuurders
van de overige voertuigen mogen
dat en moeten dus niet. Het hangt
sterk van de situatie ter plaatse af.
of voorsorteren door fietsers of
bromfietsers gewenst is en veilig
kan plaatsvinden; zij moeten echter
voorsorteren, als er vakken met pij
len op het wegdek zijn geschilderd.
„Tijdig voorsorteren veilig!"
Jawel, maar dan éérst goed rond
kijken en vooral richting aangeven
en dan pas goed voorsorteren. Dan
werkt u mee aan een veilig verkeer.
STEMT U MEE?
Nederland kent geen stemplicht.
Er bestaat slechts een plicht in het
stemlokaal te verschijnen, maar zelfs
daaraan onttrekt zich jaarlijks een
aantal vaderlanders door bericht
van verhindering te zenden cf een
voudig een boete te riskeren.
Achteraf zijn het vaak deze lau-
wen, die zelf niet de moeite hebben
genomen een keuze te maken, die
het hardst klagen over de wijze
waarop zij bedisseld worden door
de regering. Daarom wijzen wij er
nog eens met klem op. dat juist de
genen die redenen hebben tot kla
gen nu op 15 mei zélf kunnen kie
zen hoe .en met name door wie zij
geregeerd willen worden. En ook
degenen die tevreden zijn, kunnen
op 15 mei met één kleine potioodstip
kenbaar maken, dat zij geen wijzi
ging wensen of dat zij al hun ver
trouwen schenken aan de huidige
regeringspartners.
Er zijn partijen waarin een grote
stemdiscipline heerst. Wie niet door
deze groeperingen overheerst willen
worden, zal er goed aan doen daar
een even grote zelfdiscipline tegen
over te stellen. Er zijn ook uiterst
aktuele kwesties ,waar ieder van ons
zichzich afgelopen jaren druk over
heeft gemaakt. Nu is het de tijd,
daarover onze mening te zeggen Op
het stembiljet. Na 15 mei kan dat
niet meer en krijgen we weer de
regering, de huizen, de televisie en
de belastingen die we zelf hebben
gewenst.
VRIJE CONCURRENTIE
De president van de Nederlandse
Bank, Dr. Holtrop, heeft in z'n jaar
verslag van de Bank de economische
situatie van Nederland op de ge
bruikelijke manier de revue laten
passeren. Zijn woord is altijd ge
zaghebbend, omdat hij vanuit zijn
hoge positie, veel meer dan anderen
weet. En toch is hij geen ambtenaar
en vrij een objectief oordeel te vel
len.
Welnu, Dr. Holtrop heeft gezegd,
dat ons land welvarend is; hij voor
spelt dat het jaar 1963 opnieuw een
jaar van economische voorspoed zal
zijn. Maar hij heeft ook gevraagd
meer vrije concurrentie toe te laten
om de stijging der prijzen tegen te
gaan. Kan dit werkelijk, vraagt men
zich af? Zien wij niet veel meer dat
de regering praktisch machteloos is
tegen de strevingen van vele onder
nemingen om door prijsafbraken
concurrentie te voorkomen. Het
in ieder geval zaak, dat de regering
die na de verkiezingen gevormd
wordt, het punt der vrije concurren
tie eens ernstig onder ogen ziet.
En daarbij ook denkt aan de on
gelukkige ervaring met het vrij la
ten van de woningbouw ,die een ze
ker fiasco geworden is.
HET NEDERLANDSE
ONDERWIJS KAN MINISTER
CALS NOG NIET MISSEN
Het is al meer gezegd dat Minis
ter Cals een uitstekend bewindsman
is voor het Onderwijs. Of Minister
Cals in het nieuwe kabinet weer de
post van Minister van Onderwijs zal
bekleden is nog niet zeker
Veel hangt af van de verkiezingen
en van de plannen van de minister
zelf en van zijn fractie.
Het is echter te hopen dat de mi
nister ook volgend jaar weer terug
zal komen om leiding te kunnen 'ge
ven bij de uitvoering van zijn Mam
moetwet.
Bovendien heeft hij plannen de
lager onderwijswet te veranderen,
althans een voorstel daartoe in te
dienen, waardoor het verkeersonder-
wijs op de lagere scholen tot afzon
derlijk vak wordt verheven. Ook wil
hij voorgeschreven wekelijkse ver-
keerslessen op Mulo- en Uloscholen.
Dit plan kunnen wij van harte
toejuichen, omdat daardoor weer 'n
steentje wordt bijgedragen tot de
opvoeding in verkeer, die ouderen
zo vaak gemist hebben. Hetgeen
ieder dag in het verkeer merkbaar
is.
Met zijn Belgische ambtgenoot
heeft Minister Cals verder nog plan
nen de huidige toestand in de spel
ling weer eens grondig onder de
loupe te nemen.
Om deze redenen o.a. kan het
Nederlandse onderwijs minister Cals
nog moeilijk missen.
olU «matafing» J
fincmciariBgefi J
JUUANASINGEL 4\'tilêf. 1061 (K4780)
IN HET RETRAITEHUIS
MANRESA TE VENLO
Als U dit opschrift leest, denkt U
misschien meteen: „Daar zou ik wel
graag heen willen, maar dat is nu
eenmaal onmogelijk!" Leest U dan
toch eens verder want het zou wel
eens kunnen blijken dat het niet zó
onmogelijk is.
Al dikwijls hoorden wij van man
nen op retraite: „Konmijnvrouw dit
ook maar eens meemaken en dan
samen met mij". Er zijn immers zo
veel dingen die langzamerhand in
het huwelijk om gezamenlijke bezin
ning vragen en een goed voorbereid
onderling overleg.
Uit dit verlangen ontstond de re
traite voor echtparen en Zijne Hoog
waardige Excellentie Monseigneur
Moors vroeg ons met name om re
traites voor jonggehuwde echtparen.
Welnu, zo'n retraite wordt gehou
den van 4 tot 7 juli a.s. en op de
eerste plaats nodigen wij hen uit,
die een jaar of vijf zes getrouwd
zijn.
De grootste moeilijkheid is: Waar
laat ik de kinderen? Misschien is
hier toch eerder een oplossing te
vinden dan men denkt. Velen heb
ben in deze jaren twee of drie kin
deren en, gezien uw leeftijd, voelen
dan veelal de grootouders zich nog
zó jong, dat zij Uw schatten graag
een paar dagen in huis nemen om ze
te verwennen. Mochten zij deze
drukte echt niet goed meer kunnen
hebben dan zijn er misschien zussen
of schoonzussen, die hiertoe bereid
zijn en voor wie U later hetzelfde
doet als zij met hun man ook naar
Manresa zouden willen.
Hoe het daar op zo'n retraite is?
De echtparen genieten van licha
melijke en geestelijke rust .De man
nen die dikwijls al meer een retrai
te hebben meegemaakt, zijn blij
dat hun vrouw dit nu ook ervaart en
samen met hen. De vrouwen begrij
pen nu pas goed waarom him man
in het verleden graag naar Manresa
ging en kunnen nu alles veel beter
verstaan en beleven van wat hij
vroeger bij zijn thuiskomst vertelde.
Beiden horen nu dezelfde lijn.
Twee en een halve dag in deze
sfeer bij elkaar doet enorm goed.
Het gezegde dringt beter door. geen
zorgen leiden U af en beiden komen
tot een gesprek en groter begrip.
Juist na enkele huwelijksjaren is dit
zo belangrijk. Moeder behoeft
deze dagen nergens voor te zorgen,
alles staat klaar en is gedekt, géén
koken, géén afwas en de mannen ge
nieten zichtbaar van de rust van
hun vrouw.
„Pater, sinds ons eerste kindje ge
boren is konden we nooit meer sa
men naar de kerk, altijd moesten we
elkaar afwisselen. Vanmorgen moest
ik er ineens aan denken, voor her
eerst weer eens met ons tweeën naar
de kerk."
Als U dit zo leest dan ziet U mis
schien ook een kans om te komen,
minstens vindt U het de moeite
waard om het te proberen. En mocht
U reeds tien of vijftien jaar ge
trouwd zijn, maar het met Uw ge
zin kunnen regelen, dan bent U ook
van harte welkom.
Ieder echtpaar heeft de beschik
king over samen één slaapkamer zo
als bij U thuis verder nog een zit
kamer.
De retraite vangt aan donderdag
avond 4 juli met het avondeten te
8 uur en eindigt op zondag 7 juli
met het middageten van 12 uur. De
verblijfkosten zijn 20,per per
soon, maar KAB en KAV dragen
ieder 5,hiervan bij voor hun le
den en dan is er nog de retraite
penning. Verder in die dagen thuis
geen gas, electriciteit enz., geen eten
thuis, dus de kosten zullen niet het
grootste bezwaar zijn.
Veel bedrijven, zoals IJ weet,
geven de vrijdag extra-verlof met
doorbetaling en waar dat misschien
niet mogelijk is, dan zal, denk ik zo,
zelden een snipperdag beter besteed
zijn.
Als U dit leest hebt U nog twee
maanden ongeveer, om alles te rege
len; bespreekt U het eens met el
kander en wacht niet te lang met
aan uw Pastoor of Kapelaan of aan
het Retraitehuis Manresa te Venlo.
U bent van harte welkom en wij
weten dat het U goed bevallen zal;
dat getuigen de echtparen die reeds
in Manresa geweest zijn.
Tot ziens dan, hopen wij, in Man
resa.
Met de „stille trom"
is, sedert enkele we
ken, het bureau van
het Waterschap ver
plaatst van Markt
straat naar de Leun-
seweg, waar in een
ruime nieuwbouw 'n
goed onderkomen ge
vonden werd.
foto G. Kruijsen
Met ingang van 1 januari betalen
ook zelfstandigen al 10% van hun
inkomen (tot 9000) aan sociale las
ten. De premie voor de AOW be
draagt voor dit jaar 6,8%, die voor
de A.W.W. is 1,3% geworden en de
Alg. Kinderbijslagwet, waarvan al
leen de zelfstandigen profiteren met
meer dan 2 kinderen, snoept 1,9%
van het inkomen op.
Hiermee is een nieuwe flinke ge
dwongen inkomstenbesteding in het
leven van velen gekomen. Dit tot
heil van ons volk, maar dat zullen
velen amper beseffen wanneer ze 't
geld storten of moeten wegbrengen.
Geld dat ze vroeger wellicht zouden
besteden aan de uitbouw van hun
zaak of tot versterking van hun in
komenspositie.
Evenals bij een loonstijging in de
bouwvakken of in de metaalindus
trie zou de overheid ons er nu van
De laatste tijd zijn er veranderin
gen gaande in de organisatie van
de Missie-aktie in de parochies.
Het is de bedoeling van de Bis
schop, om de bestaande aktiviteiten
voor de Pauselijke Missiewerken te
bundelen. Daarvoor is opgericht een
Diocesaan Missiecomité. In alle pa
rochies is of wordt opgericht een
parochieel Missiecomité, dat bedoeld
wordt als actiegroep voor de Pause
lijke Missiegenootschappen en als
thuisfront voor de eigen plaatsgeno
ten, die in de missie werkzaam zijn.
Gedurende de laatste jaren groeit
in de Kerk het bewustzijn, dat alle
mensen één zijn met elkaar, dat de
een verantwoordelijk is voor de an
der, het ene land voor het andere,
het ene werelddeel voor het andere.
Daarvoor zijn zelfs wereldorganisa
ties opgericht.
Tegelijkertijd groeit bij de leden
der Kerk een gedachte, die de Kerk
zelf altijd bezield heeft: dat ieder
Christen mede verantwoordelijk
voor het geheel, voor het verbreiden
van de Blijde Boodschap, voor 't heil
van allen. Die gedachte was enigs
zins op de achtergrond geraakt door
een steeds groter wordende kloof
tussen clericus en gelovigen, terwijl
meerdere grote missiecongregaties,
bedoeld als antwoord van „particu
liere" zijde op de telkens herhaalde
kreet van Christus: „gaat en onder
wijst alle volkeren", tenslotte toch
weer door de grote massa werden
beschouwd als de instellingen, di'
het werk wel als een soort hogere
hobby opknappen en die wij heden
ten dage nog zeer juist en graag
steunen door koop van tijdschriften
en kalenders. Daarnaast bloeiden op
de Medische Missieaktie, de Missie-
verkeersmiddelenaktie. Maar de
grote meerderheid der gelovigen
blijft nog in gebreke, de Missie se
rieus, regelmatig en naar vermogen
te steunen. Vanuit het grote missie-
hoofdkwartier te Rome, de Romein
se congregatie der „propaganda fi
de" (geloofsverbreiding) gaat de
meest doeltreffende en ook de om
vangrijkste steun uit, die vanuit
deze centrale Missiepost van de
Paus zelf daar gegeven wordt, waar
hij werkelijk 't hardst nodig is.
Maar de Paus beschikt over veel
te weinig middelen. Dat komt, om
dat de Pauselijke Missiegenoot
schappen in de parochies een heel
pover bestaan leiden. De steun hier
aan spreekt minder tot de fantasie
der gelovigen dan de noodkreet die
een missionaris die wij kennen tot
ons richt per brief, of via zijn foto
en de foto van een hoop miserie in
een missieblaadje. Als wij dat zien
en horen, worden we voor een ogen
blik bewogen, we tasten in onze
beurs. Die steun is goed, uitstekend
zelfs, maar 't is een druppel op een
gloeiende plaat. De zaak moet beter
worden aangepakt.
Een mogelijkheid nu tot betere
aanpak is: de Paus zelf te helpen,
de nr'ssie daar te steunen, waar dat
't beste is, gezien 't geheel der ker
kelijke missieaktiviteit: dat komt
neer op 'n reorganisatie der Paro
chiële Missieaktie voor de drie Pau
selijke Missiegenootschappen: het
Genootschap tot Voortplanting van
't geloof; 't St. Petrus Liefdewerk
voor opleiding van eigen Priesters
in de missielanden en 't Pauselijk
Missiewerk der kinderen (vroeger:
H. Kindsheid).
Om die reorganisatie te verwezen
lijken is nu het Parochiële Missie
comité. In verschillende parochies
doen zij al zeer goed werk. In de
parochie van St. Petrus Banden is
ook zo'n comité opgericht. U zult
Kier binnenkort meer van horen
De bedoeling is, dat er een „ge-
zins-bijdrage" zal worden ingesteld,
waarvan de regelmatige opbrengst
de vroegere bijdragen voor de Pau
selijke Missiegenootschappen zal
gaan vervangen en, naar we op
grond van gegevens uit andere pa
rochies mogen verwachten, zal gaan
verveelvoudigen. Ook hierover hoort
U binnenkort meer en aangezien
echte liefde en offervaardigheid voor
de uitbreiding van het geloof het
kenmerk is van en de maatstaf voor
een levende en volwassen Christus-
gemeenschap, moet deze Parochie
goed voor de dag komen. Echte mis
sieaktiviteit kan ook meer vurigheid
brengen en eenheid in onze eigen
parochiegemeenschap.
Laat niemand daarvoor achter
blijven, wanneer er een beroep op
ons gedaan wordt tot medewerking,
hetzij direct of indirect, aan deze
opdracht van Christus voor allen.
moeten overtuigen dat die kosten
van sociale lasten ergens in de kost
prijs van allerlei producten terug
gevonden moet worden. Maar daar
spreekt niemand over.Nietemin
gaat men voort 't midden- en klein
bedrijf in te passen in het algemeen
economisch beleid van de overheid,
vermoedelijk zolang tot er niets
meer te passen valt bij gebrek aan
midden- en zeker aan kleinbedrijven
ER VOLGT NOG MEER
Intussen kan de vervolmaking van
ons sociaal stelsel, zoals de regering
die in de muts heeft, ons volk nog
een lieve duit kosten. Een heel pro
gramma met verdergaande sociale
voorzieningen ligt neg te wachten.
Wij willen nog niets spreken over
de herziening van de al die sociale
regelingen, die in het kader van on
ze tijd zijn achter geraakt en die
dus in de toekomst meer geld zul
len kosten, maar ons alleen richten
op nieuwe volksverzekeringen, die
nog ter wereld geholpen moeien
worden. Deze immers treffen ons
hele volk en staan dus het meest in
de belangstelling, omdat iedereen er
aan betalen moet, terwijl ook ieder
op zijn beurt daarvan de profijten
kan trekken.
Om te beginnen staat een verho
ging van de AOW op stapel. Deze
zal gereformeerd worden tot een
volksverzekering voor de oude dag
en 'n minimum bestaan garanderen.
Er zijn n.l. nog duizenden mensen
die naast hun ouderdomspensioentje
geen cent inkomen hebben, na hun
65e jaar. En dit acht men ontoelaat
baar, want iedereen moet toch leven
Onder die duizenden zijn er die
hun leven lang financieel gesukkeld
hebben, en die verdienen beter. On
der diezelfde duizenden zijn er ech
ter ook die hun leven lang uitste
kend verdiend hebben, maar alles
er hebben doorgejaagdVoor hen
mogen anderen straks ook nog meer
betalen aan premie. Maar wie daar
over doorzeurt temidden van een
super-sociaal tijdperk is toch een
kniesoor.
RISICO VAN
CHRONISCHE ZIEKTE
Het tweede hoofdstuk in het nog
komende sociale verzekeringswerk
bestaat uit 'n volksverzekering voor
zware geneeskundige risico's, als bv.
kansen op geestesziekte; chronische
lichamelijke ziekten enz. Ons volk
wordt gemiddeld steeds ouder en de
kansen op dit soort ziekten worden
hoe langer hoe groter. Hier ligt 'n
ernstig probleem, maar het is nog
geen uitgemaakte zaak dat de
volksverzekering met alle romp
slomp daaraan verbonden op dit
terrein uitkomst moet bieden.
Tenslotte staat een uitkering aan
gehandicapten op het programma.
Dat zijn mensen die nooit aan net
arbeidsproces zullen kunnen deel
nemen Op zich zelf moet voor
deze ongelukkigen een sociale op
lossing komen. In feite is deze er
via de z.g. bijstandsregeling, maai
de overheid denkt in de richting van
een volksverzekering.
Deskundigen hebben berekend dat
door dit sociaal vooruitstrevend pro
gramma de premie voor iederen zal
stijgen tot 25 - 30% van het premie
plichtig inkomen. Dat betekent dus
dat straks iedereen met 9000.- in
komen, zo'n kleine 2500 per jaar
aan de staat moet betalen voor so
ciale zorg.
VERPLICHTE ZALIGHEDEN
Men shrijft de burgers dus ge
woon voor welk deel van het inko
men aan verzekeringenmoet worden
besteed. Misschien zijn wij door alle
propaganda van de zekerheidsge
dachte, nu wel het stadium genadert
dat wij alles slikken van hetgeen
ons aan zekerheids-zaligheden wordt
geboden.
In verzekeringskringen is men er
trots op, dat men de mensheid 'zo
„zekerheids-minned" heeft gemaakt.
Misschien komt die leus via de tal
rijke volksverzekeringen nog eens
als een boemerang op eigen hoofd
terecht, want waar een volksverze
kering bestaat, is de particuliere
verzekering terstond op een zijspoor
gerangeerd.
Het is duidelijk dat de besteding
aan sociale verzekering van een
derde van het premie-plichtig inko
men, dat bij de meerderheid van ons
volk samenvalt met het werkelijke
totale inkomen, op grote practische
bezwaren stuit. Er kan druk op de
percentages worden uitgeoefend door
de grens van het premie-plichtig in
komen naar boven te verschuiven,
maar dan betekent dat eenvoudig
een r.ogverdergaande herverdeling
van inkomen, die met de sterk pro
gressieve tarieven van inkomsten
belasting toch reedst e ver is voort
geschreden Dat laatste ontkent zelfs
de minister van financiën niet
UIT DE SCHATKIST
Een oplossing zou nog kunnen ge
vonden worden door de financiering
ten laste te brengen van de staats
kas. Dit schijnt echter 's Rijks finan
ciën zo zwaar te belasten, dat ons
land aan fiscale druk zou bezwijken,
't Maakt in de praktijk echter wei
nig verschil of men door fiscale dan
wel door sociale heffingen wordt
uitgebeend.
Het probleem van de volmaakte
volksverzekering ligt nog in het ge
brek aan middelen voor de financie
ring. Naar onze mening moet hier
naar beperking van het aantal ver
zekeringen worden gestreefd. In het
algemeen kan er een bijstandregeling
komen voor de ergste noden,, op
welk terrein ook. De gelden daar
voor moeten uit de algemene mid
delen komen, en dat lijkt ook niet
onmogelijk. Voor zover mogelijk zal
ook het individu nog risico's moe
ten dragen. Wil men verder het pad
op van volksverzekeringen dan zal
de fiscale druk ervoor moeten wij
ken, omdat elke nieuwe algemene
verzekering de kosten van bijstand
voor het Rijk doet afnemen
Als laatste redmiddel voelen we
meer voor een nieuwe indirecte be
lasting, in de luxe sfeer, voor dit
doel, dan voor een verder ongewenst
beslag op ons inkomen. Dat kan al
leen maar fnuikend werken op de
arbeidsproductiviteit. Een voorbeeld
van de verslappende werking van
sociale oververzekering vinden we
in Engeland. Dit land is mogelijk
sociaal gezien een voorbeeld, maar
in economisch opzicht meer te ver
gelijken met een stervende zwaan
WAT VOOR VET?
DAT WE ER TEVEEL VAN
GEBRUIKTEN WAS BEKEND
Bewezen is er allemaal nog niets,
maar er zijn zo enkele samenhan
gen, die de voedingsdeskundigen te
deken geven. Om te beginnen neemt
in al die landen waar de welvaart is
gestegen, het aantal sterfgevallen
aan hartaandoeningen hand over
hand toe.
Verder wordt er in al die landen
ook belangrijk meer gegeten: dan,
laten we zeggen, vóór de oorlog. Bij
de patiënten met aderverkalking en
met ziekten van de coronairvaten is
het cholesterolgehalte van het
bloed belangrijk verhoogd.
De voedingsvetten die wij gewend
zijn te gebruiken overwegend
vetten die opgebouwd zijn uit ver
zadigde vetzuren doen het cho
lesterolgehalte van het bloed stijgen.
Schuilen er gevaren in het overma
tig gebruik van boter, rund vet en
margarine?
LVENSVERZEKERING
Natuurlijk schuilt daar een ge
vaar in, daarvoor behoeven er geen
cholesterolbepalingen in het bloed
te worden verricht en daarvoor be
hoeft men zich ook niet te verdiepen
in de aard van de vetzuren waaruit
onze voedings wetten zijn opge
bouwd.
Bij het publiek mag het dan nog
steeds een soort mythe zijn, dat veel
eten gezond is en dat dik-zijn een
teken van blakende welstand is; de
medici en andere deskundigen die
op het gebied van de volksgezond
heid werkzaam zijn, weten wel
beter!
Ook bij de levensverzekerings
maatschappijen heeft men het niet
zo erg begrepen op de zwaarlijvigen.
De statistici hebben niet veel moeite
gehad aan te tonen dat het met de
levenskansen van corpulente perso
nen minder gesteld is dan bij men
sen van ormale proporties.
ONVERZADIGDE VETZUREN
Maar nu komen de laatste ont
dekkingen: de cholesterolspiegel
van het bloed wordt verhoogd
door vetten die opgebouwd zijn
uit verzadigde vetzuren. Dat zijn
de gebruikelijke voedingsvetten
zoals boter, rundvet, varkensvet
en ooklargarine en plantenmar-
gariner r
De cholesterolspiegel van 't bloed
ondergaat géén verandering wan
neer de genuttigde vetzuren ma
tig onverzadigd zijn. Dergelijke
vetzuren treft men aan in som
mige oliën, bijv. grondnotenolie en
olijfolie. Het cholesterolgehalte
van vetten die voor een groot deel
bestaan uit sterk onverzadigde
vetzuren. Dat is een ontdekking,
die voor de behandeling van pa
tiënten met teveel cholesterol in
het bloed van gróót belang lean
zijn.
BUSJES STAAN ER AL
Sterk onverzadigde vetzuren be
vinden zich in maïsolie, zonne
bloemolie en visolie. Linolzuur
schijnt hierbij de stof te zijn waar
het om gaat. De produktie van spijs-
vetten op deze basis is inmiddels op
ruime schaal ter hand genomen.
In allerlei kruidenierswinkels ziet
men al blikjes met smeerbare vet
ten staan, de zonnebloemen en de
maïskolven op de verpakking lachen
u vriendelijk toe. Vanzelfsprekend
hoopt de fabrikant dat iedereen (een
gedeelte van) het vet dat hij ge
bruikt in deze vorm tot zich zal ne-
Misschien blijkt daar op den duur
ook wel iets in te zitten èn voor de
fabrikant èn voor de consument.
Voorlopig lijkt het ons echter be
langrijker, dat eerst het vetgebruik
per hoofd per jaar eens heel wat
minder wordt.
Daar kunnen we nog wel enkele
cijfers van geven, die deze kwestie
aardig belichten. Vóór de oorlog was
het vetgebruik per hoofd per jaar
in Nederland plm. 35 kg. Thans ligt
ditzelfde cijfer al boven 45 kg. dat is
geen onbedenkelijke toename.