Overpeinzingen Sociale OVERVERZEKERIHG op komst \l\ehaltii r Veilig Verkeer ASSJMMU 3 lAKM^ «top***» <-4 voor jonggehuwd* echtparen Missie activiteit ALLER NIEUWSTE uoedinqópïeutemen JW Na het ongeval naby Mook, waar de Venrayse ziekenauto totaal werd vernield, heeft men zich geruime tijd moeten behelpen met een am bulance-wagen van het Roode Kruis, afd. Venray. Sedert enkele weken is een nieuwe ziekenauto in gebruik genomen, waarvan bovenstaande foto een beeld geeft. Mocht U onverhoopt deze wagen eens nodig hebben, het telefoonnummer is 04780-1592, bij geen gehoor 2116 foto G. Kruijsen TIJDIG VOORSORTEREN VEILIG! Onder de titel „uw plaats op de weg" is het Verbond voor Veilig Verkeer begonnen met zijn tweede kwartaalaktie. In het kader van de ze kemthema-aktie wordt op grote schaal het in de kleuren rood, geel en zwart gehouden affiche met de tekst „tijdig voorsorteren veilig!" verspreid. Men zal dit af fiche kunnen zien hangen langs een aantal wegen, in vrijwel alle post kantoren en op tal van andere plaat sen. Steeds weer komt deze „slo gan" onder ieders ogen. Waarom? Omdat is gebleken dat ruim 40 pet. van de aanrijdingen plaatsvindt op of nabij kruisingen of splitsingen van wegen, en dat is gebleken dat daarvan weer het grootste deel te wijten was aan het niet, of niet juist voorsorteren. Dat betekent, dat globaal geschat zo'n 40.000 tot 50.000 ongelukken gebeu ren omdat het begrip voorsorteren óf niet werd begrepen, óf niet of onjuist in praktijk werd gebracht. Veertig- tot vijftigduizend ongeluk ken: dat betekent statistisch vier- tot vijfhonderd doden en zeventig tot tachtigduizend ernstig gewon den.... Alléén omdat niet goed werd voorgesorteerd. Daarom bepleit het Verbond voor Veilig Verkeer in dit kwartaal goed voorsorteren. Dus: tijdig aangeven dat men wil afslaan; voordien zich overtuigen of afslaan geen gevaar voor achteropkomend verkeer op levert; dan voorsorteren en wachten tot de vrije oversteek" mogelijk is gemaakt. Maar wat is nu dat voorsorteren? Dat is: als u links af wilt, tevoren naar de uiterste linkerkant van uw weghelft gaan (dus tegen de wegas gaan rijden), zodat al het achterop komende verkeer u aan de rechter kant kan passeren; rijdt u dus niet uiterst links, dan bestaat de kans dat achteropkomend verkeer u linies gaat inhalen, met alle gevolgen van dien. Als u rechts wilt afslaan, moet u uiterst rechts gaan rijden .dus haast tegen de stoeprand aan. En daarbij moet u niet op uw spiegel vertrou wen, maar vooral eerst even over uw schouder kijken om te zien of er geen fietsers naast uw wagen rij den. Bestuurders van motorrijtuigen moeten voorsorteren, bestuurders van de overige voertuigen mogen dat en moeten dus niet. Het hangt sterk van de situatie ter plaatse af. of voorsorteren door fietsers of bromfietsers gewenst is en veilig kan plaatsvinden; zij moeten echter voorsorteren, als er vakken met pij len op het wegdek zijn geschilderd. „Tijdig voorsorteren veilig!" Jawel, maar dan éérst goed rond kijken en vooral richting aangeven en dan pas goed voorsorteren. Dan werkt u mee aan een veilig verkeer. STEMT U MEE? Nederland kent geen stemplicht. Er bestaat slechts een plicht in het stemlokaal te verschijnen, maar zelfs daaraan onttrekt zich jaarlijks een aantal vaderlanders door bericht van verhindering te zenden cf een voudig een boete te riskeren. Achteraf zijn het vaak deze lau- wen, die zelf niet de moeite hebben genomen een keuze te maken, die het hardst klagen over de wijze waarop zij bedisseld worden door de regering. Daarom wijzen wij er nog eens met klem op. dat juist de genen die redenen hebben tot kla gen nu op 15 mei zélf kunnen kie zen hoe .en met name door wie zij geregeerd willen worden. En ook degenen die tevreden zijn, kunnen op 15 mei met één kleine potioodstip kenbaar maken, dat zij geen wijzi ging wensen of dat zij al hun ver trouwen schenken aan de huidige regeringspartners. Er zijn partijen waarin een grote stemdiscipline heerst. Wie niet door deze groeperingen overheerst willen worden, zal er goed aan doen daar een even grote zelfdiscipline tegen over te stellen. Er zijn ook uiterst aktuele kwesties ,waar ieder van ons zichzich afgelopen jaren druk over heeft gemaakt. Nu is het de tijd, daarover onze mening te zeggen Op het stembiljet. Na 15 mei kan dat niet meer en krijgen we weer de regering, de huizen, de televisie en de belastingen die we zelf hebben gewenst. VRIJE CONCURRENTIE De president van de Nederlandse Bank, Dr. Holtrop, heeft in z'n jaar verslag van de Bank de economische situatie van Nederland op de ge bruikelijke manier de revue laten passeren. Zijn woord is altijd ge zaghebbend, omdat hij vanuit zijn hoge positie, veel meer dan anderen weet. En toch is hij geen ambtenaar en vrij een objectief oordeel te vel len. Welnu, Dr. Holtrop heeft gezegd, dat ons land welvarend is; hij voor spelt dat het jaar 1963 opnieuw een jaar van economische voorspoed zal zijn. Maar hij heeft ook gevraagd meer vrije concurrentie toe te laten om de stijging der prijzen tegen te gaan. Kan dit werkelijk, vraagt men zich af? Zien wij niet veel meer dat de regering praktisch machteloos is tegen de strevingen van vele onder nemingen om door prijsafbraken concurrentie te voorkomen. Het in ieder geval zaak, dat de regering die na de verkiezingen gevormd wordt, het punt der vrije concurren tie eens ernstig onder ogen ziet. En daarbij ook denkt aan de on gelukkige ervaring met het vrij la ten van de woningbouw ,die een ze ker fiasco geworden is. HET NEDERLANDSE ONDERWIJS KAN MINISTER CALS NOG NIET MISSEN Het is al meer gezegd dat Minis ter Cals een uitstekend bewindsman is voor het Onderwijs. Of Minister Cals in het nieuwe kabinet weer de post van Minister van Onderwijs zal bekleden is nog niet zeker Veel hangt af van de verkiezingen en van de plannen van de minister zelf en van zijn fractie. Het is echter te hopen dat de mi nister ook volgend jaar weer terug zal komen om leiding te kunnen 'ge ven bij de uitvoering van zijn Mam moetwet. Bovendien heeft hij plannen de lager onderwijswet te veranderen, althans een voorstel daartoe in te dienen, waardoor het verkeersonder- wijs op de lagere scholen tot afzon derlijk vak wordt verheven. Ook wil hij voorgeschreven wekelijkse ver- keerslessen op Mulo- en Uloscholen. Dit plan kunnen wij van harte toejuichen, omdat daardoor weer 'n steentje wordt bijgedragen tot de opvoeding in verkeer, die ouderen zo vaak gemist hebben. Hetgeen ieder dag in het verkeer merkbaar is. Met zijn Belgische ambtgenoot heeft Minister Cals verder nog plan nen de huidige toestand in de spel ling weer eens grondig onder de loupe te nemen. Om deze redenen o.a. kan het Nederlandse onderwijs minister Cals nog moeilijk missen. olU «matafing» J fincmciariBgefi J JUUANASINGEL 4\'tilêf. 1061 (K4780) IN HET RETRAITEHUIS MANRESA TE VENLO Als U dit opschrift leest, denkt U misschien meteen: „Daar zou ik wel graag heen willen, maar dat is nu eenmaal onmogelijk!" Leest U dan toch eens verder want het zou wel eens kunnen blijken dat het niet zó onmogelijk is. Al dikwijls hoorden wij van man nen op retraite: „Konmijnvrouw dit ook maar eens meemaken en dan samen met mij". Er zijn immers zo veel dingen die langzamerhand in het huwelijk om gezamenlijke bezin ning vragen en een goed voorbereid onderling overleg. Uit dit verlangen ontstond de re traite voor echtparen en Zijne Hoog waardige Excellentie Monseigneur Moors vroeg ons met name om re traites voor jonggehuwde echtparen. Welnu, zo'n retraite wordt gehou den van 4 tot 7 juli a.s. en op de eerste plaats nodigen wij hen uit, die een jaar of vijf zes getrouwd zijn. De grootste moeilijkheid is: Waar laat ik de kinderen? Misschien is hier toch eerder een oplossing te vinden dan men denkt. Velen heb ben in deze jaren twee of drie kin deren en, gezien uw leeftijd, voelen dan veelal de grootouders zich nog zó jong, dat zij Uw schatten graag een paar dagen in huis nemen om ze te verwennen. Mochten zij deze drukte echt niet goed meer kunnen hebben dan zijn er misschien zussen of schoonzussen, die hiertoe bereid zijn en voor wie U later hetzelfde doet als zij met hun man ook naar Manresa zouden willen. Hoe het daar op zo'n retraite is? De echtparen genieten van licha melijke en geestelijke rust .De man nen die dikwijls al meer een retrai te hebben meegemaakt, zijn blij dat hun vrouw dit nu ook ervaart en samen met hen. De vrouwen begrij pen nu pas goed waarom him man in het verleden graag naar Manresa ging en kunnen nu alles veel beter verstaan en beleven van wat hij vroeger bij zijn thuiskomst vertelde. Beiden horen nu dezelfde lijn. Twee en een halve dag in deze sfeer bij elkaar doet enorm goed. Het gezegde dringt beter door. geen zorgen leiden U af en beiden komen tot een gesprek en groter begrip. Juist na enkele huwelijksjaren is dit zo belangrijk. Moeder behoeft deze dagen nergens voor te zorgen, alles staat klaar en is gedekt, géén koken, géén afwas en de mannen ge nieten zichtbaar van de rust van hun vrouw. „Pater, sinds ons eerste kindje ge boren is konden we nooit meer sa men naar de kerk, altijd moesten we elkaar afwisselen. Vanmorgen moest ik er ineens aan denken, voor her eerst weer eens met ons tweeën naar de kerk." Als U dit zo leest dan ziet U mis schien ook een kans om te komen, minstens vindt U het de moeite waard om het te proberen. En mocht U reeds tien of vijftien jaar ge trouwd zijn, maar het met Uw ge zin kunnen regelen, dan bent U ook van harte welkom. Ieder echtpaar heeft de beschik king over samen één slaapkamer zo als bij U thuis verder nog een zit kamer. De retraite vangt aan donderdag avond 4 juli met het avondeten te 8 uur en eindigt op zondag 7 juli met het middageten van 12 uur. De verblijfkosten zijn 20,per per soon, maar KAB en KAV dragen ieder 5,hiervan bij voor hun le den en dan is er nog de retraite penning. Verder in die dagen thuis geen gas, electriciteit enz., geen eten thuis, dus de kosten zullen niet het grootste bezwaar zijn. Veel bedrijven, zoals IJ weet, geven de vrijdag extra-verlof met doorbetaling en waar dat misschien niet mogelijk is, dan zal, denk ik zo, zelden een snipperdag beter besteed zijn. Als U dit leest hebt U nog twee maanden ongeveer, om alles te rege len; bespreekt U het eens met el kander en wacht niet te lang met aan uw Pastoor of Kapelaan of aan het Retraitehuis Manresa te Venlo. U bent van harte welkom en wij weten dat het U goed bevallen zal; dat getuigen de echtparen die reeds in Manresa geweest zijn. Tot ziens dan, hopen wij, in Man resa. Met de „stille trom" is, sedert enkele we ken, het bureau van het Waterschap ver plaatst van Markt straat naar de Leun- seweg, waar in een ruime nieuwbouw 'n goed onderkomen ge vonden werd. foto G. Kruijsen Met ingang van 1 januari betalen ook zelfstandigen al 10% van hun inkomen (tot 9000) aan sociale las ten. De premie voor de AOW be draagt voor dit jaar 6,8%, die voor de A.W.W. is 1,3% geworden en de Alg. Kinderbijslagwet, waarvan al leen de zelfstandigen profiteren met meer dan 2 kinderen, snoept 1,9% van het inkomen op. Hiermee is een nieuwe flinke ge dwongen inkomstenbesteding in het leven van velen gekomen. Dit tot heil van ons volk, maar dat zullen velen amper beseffen wanneer ze 't geld storten of moeten wegbrengen. Geld dat ze vroeger wellicht zouden besteden aan de uitbouw van hun zaak of tot versterking van hun in komenspositie. Evenals bij een loonstijging in de bouwvakken of in de metaalindus trie zou de overheid ons er nu van De laatste tijd zijn er veranderin gen gaande in de organisatie van de Missie-aktie in de parochies. Het is de bedoeling van de Bis schop, om de bestaande aktiviteiten voor de Pauselijke Missiewerken te bundelen. Daarvoor is opgericht een Diocesaan Missiecomité. In alle pa rochies is of wordt opgericht een parochieel Missiecomité, dat bedoeld wordt als actiegroep voor de Pause lijke Missiegenootschappen en als thuisfront voor de eigen plaatsgeno ten, die in de missie werkzaam zijn. Gedurende de laatste jaren groeit in de Kerk het bewustzijn, dat alle mensen één zijn met elkaar, dat de een verantwoordelijk is voor de an der, het ene land voor het andere, het ene werelddeel voor het andere. Daarvoor zijn zelfs wereldorganisa ties opgericht. Tegelijkertijd groeit bij de leden der Kerk een gedachte, die de Kerk zelf altijd bezield heeft: dat ieder Christen mede verantwoordelijk voor het geheel, voor het verbreiden van de Blijde Boodschap, voor 't heil van allen. Die gedachte was enigs zins op de achtergrond geraakt door een steeds groter wordende kloof tussen clericus en gelovigen, terwijl meerdere grote missiecongregaties, bedoeld als antwoord van „particu liere" zijde op de telkens herhaalde kreet van Christus: „gaat en onder wijst alle volkeren", tenslotte toch weer door de grote massa werden beschouwd als de instellingen, di' het werk wel als een soort hogere hobby opknappen en die wij heden ten dage nog zeer juist en graag steunen door koop van tijdschriften en kalenders. Daarnaast bloeiden op de Medische Missieaktie, de Missie- verkeersmiddelenaktie. Maar de grote meerderheid der gelovigen blijft nog in gebreke, de Missie se rieus, regelmatig en naar vermogen te steunen. Vanuit het grote missie- hoofdkwartier te Rome, de Romein se congregatie der „propaganda fi de" (geloofsverbreiding) gaat de meest doeltreffende en ook de om vangrijkste steun uit, die vanuit deze centrale Missiepost van de Paus zelf daar gegeven wordt, waar hij werkelijk 't hardst nodig is. Maar de Paus beschikt over veel te weinig middelen. Dat komt, om dat de Pauselijke Missiegenoot schappen in de parochies een heel pover bestaan leiden. De steun hier aan spreekt minder tot de fantasie der gelovigen dan de noodkreet die een missionaris die wij kennen tot ons richt per brief, of via zijn foto en de foto van een hoop miserie in een missieblaadje. Als wij dat zien en horen, worden we voor een ogen blik bewogen, we tasten in onze beurs. Die steun is goed, uitstekend zelfs, maar 't is een druppel op een gloeiende plaat. De zaak moet beter worden aangepakt. Een mogelijkheid nu tot betere aanpak is: de Paus zelf te helpen, de nr'ssie daar te steunen, waar dat 't beste is, gezien 't geheel der ker kelijke missieaktiviteit: dat komt neer op 'n reorganisatie der Paro chiële Missieaktie voor de drie Pau selijke Missiegenootschappen: het Genootschap tot Voortplanting van 't geloof; 't St. Petrus Liefdewerk voor opleiding van eigen Priesters in de missielanden en 't Pauselijk Missiewerk der kinderen (vroeger: H. Kindsheid). Om die reorganisatie te verwezen lijken is nu het Parochiële Missie comité. In verschillende parochies doen zij al zeer goed werk. In de parochie van St. Petrus Banden is ook zo'n comité opgericht. U zult Kier binnenkort meer van horen De bedoeling is, dat er een „ge- zins-bijdrage" zal worden ingesteld, waarvan de regelmatige opbrengst de vroegere bijdragen voor de Pau selijke Missiegenootschappen zal gaan vervangen en, naar we op grond van gegevens uit andere pa rochies mogen verwachten, zal gaan verveelvoudigen. Ook hierover hoort U binnenkort meer en aangezien echte liefde en offervaardigheid voor de uitbreiding van het geloof het kenmerk is van en de maatstaf voor een levende en volwassen Christus- gemeenschap, moet deze Parochie goed voor de dag komen. Echte mis sieaktiviteit kan ook meer vurigheid brengen en eenheid in onze eigen parochiegemeenschap. Laat niemand daarvoor achter blijven, wanneer er een beroep op ons gedaan wordt tot medewerking, hetzij direct of indirect, aan deze opdracht van Christus voor allen. moeten overtuigen dat die kosten van sociale lasten ergens in de kost prijs van allerlei producten terug gevonden moet worden. Maar daar spreekt niemand over.Nietemin gaat men voort 't midden- en klein bedrijf in te passen in het algemeen economisch beleid van de overheid, vermoedelijk zolang tot er niets meer te passen valt bij gebrek aan midden- en zeker aan kleinbedrijven ER VOLGT NOG MEER Intussen kan de vervolmaking van ons sociaal stelsel, zoals de regering die in de muts heeft, ons volk nog een lieve duit kosten. Een heel pro gramma met verdergaande sociale voorzieningen ligt neg te wachten. Wij willen nog niets spreken over de herziening van de al die sociale regelingen, die in het kader van on ze tijd zijn achter geraakt en die dus in de toekomst meer geld zul len kosten, maar ons alleen richten op nieuwe volksverzekeringen, die nog ter wereld geholpen moeien worden. Deze immers treffen ons hele volk en staan dus het meest in de belangstelling, omdat iedereen er aan betalen moet, terwijl ook ieder op zijn beurt daarvan de profijten kan trekken. Om te beginnen staat een verho ging van de AOW op stapel. Deze zal gereformeerd worden tot een volksverzekering voor de oude dag en 'n minimum bestaan garanderen. Er zijn n.l. nog duizenden mensen die naast hun ouderdomspensioentje geen cent inkomen hebben, na hun 65e jaar. En dit acht men ontoelaat baar, want iedereen moet toch leven Onder die duizenden zijn er die hun leven lang financieel gesukkeld hebben, en die verdienen beter. On der diezelfde duizenden zijn er ech ter ook die hun leven lang uitste kend verdiend hebben, maar alles er hebben doorgejaagdVoor hen mogen anderen straks ook nog meer betalen aan premie. Maar wie daar over doorzeurt temidden van een super-sociaal tijdperk is toch een kniesoor. RISICO VAN CHRONISCHE ZIEKTE Het tweede hoofdstuk in het nog komende sociale verzekeringswerk bestaat uit 'n volksverzekering voor zware geneeskundige risico's, als bv. kansen op geestesziekte; chronische lichamelijke ziekten enz. Ons volk wordt gemiddeld steeds ouder en de kansen op dit soort ziekten worden hoe langer hoe groter. Hier ligt 'n ernstig probleem, maar het is nog geen uitgemaakte zaak dat de volksverzekering met alle romp slomp daaraan verbonden op dit terrein uitkomst moet bieden. Tenslotte staat een uitkering aan gehandicapten op het programma. Dat zijn mensen die nooit aan net arbeidsproces zullen kunnen deel nemen Op zich zelf moet voor deze ongelukkigen een sociale op lossing komen. In feite is deze er via de z.g. bijstandsregeling, maai de overheid denkt in de richting van een volksverzekering. Deskundigen hebben berekend dat door dit sociaal vooruitstrevend pro gramma de premie voor iederen zal stijgen tot 25 - 30% van het premie plichtig inkomen. Dat betekent dus dat straks iedereen met 9000.- in komen, zo'n kleine 2500 per jaar aan de staat moet betalen voor so ciale zorg. VERPLICHTE ZALIGHEDEN Men shrijft de burgers dus ge woon voor welk deel van het inko men aan verzekeringenmoet worden besteed. Misschien zijn wij door alle propaganda van de zekerheidsge dachte, nu wel het stadium genadert dat wij alles slikken van hetgeen ons aan zekerheids-zaligheden wordt geboden. In verzekeringskringen is men er trots op, dat men de mensheid 'zo „zekerheids-minned" heeft gemaakt. Misschien komt die leus via de tal rijke volksverzekeringen nog eens als een boemerang op eigen hoofd terecht, want waar een volksverze kering bestaat, is de particuliere verzekering terstond op een zijspoor gerangeerd. Het is duidelijk dat de besteding aan sociale verzekering van een derde van het premie-plichtig inko men, dat bij de meerderheid van ons volk samenvalt met het werkelijke totale inkomen, op grote practische bezwaren stuit. Er kan druk op de percentages worden uitgeoefend door de grens van het premie-plichtig in komen naar boven te verschuiven, maar dan betekent dat eenvoudig een r.ogverdergaande herverdeling van inkomen, die met de sterk pro gressieve tarieven van inkomsten belasting toch reedst e ver is voort geschreden Dat laatste ontkent zelfs de minister van financiën niet UIT DE SCHATKIST Een oplossing zou nog kunnen ge vonden worden door de financiering ten laste te brengen van de staats kas. Dit schijnt echter 's Rijks finan ciën zo zwaar te belasten, dat ons land aan fiscale druk zou bezwijken, 't Maakt in de praktijk echter wei nig verschil of men door fiscale dan wel door sociale heffingen wordt uitgebeend. Het probleem van de volmaakte volksverzekering ligt nog in het ge brek aan middelen voor de financie ring. Naar onze mening moet hier naar beperking van het aantal ver zekeringen worden gestreefd. In het algemeen kan er een bijstandregeling komen voor de ergste noden,, op welk terrein ook. De gelden daar voor moeten uit de algemene mid delen komen, en dat lijkt ook niet onmogelijk. Voor zover mogelijk zal ook het individu nog risico's moe ten dragen. Wil men verder het pad op van volksverzekeringen dan zal de fiscale druk ervoor moeten wij ken, omdat elke nieuwe algemene verzekering de kosten van bijstand voor het Rijk doet afnemen Als laatste redmiddel voelen we meer voor een nieuwe indirecte be lasting, in de luxe sfeer, voor dit doel, dan voor een verder ongewenst beslag op ons inkomen. Dat kan al leen maar fnuikend werken op de arbeidsproductiviteit. Een voorbeeld van de verslappende werking van sociale oververzekering vinden we in Engeland. Dit land is mogelijk sociaal gezien een voorbeeld, maar in economisch opzicht meer te ver gelijken met een stervende zwaan WAT VOOR VET? DAT WE ER TEVEEL VAN GEBRUIKTEN WAS BEKEND Bewezen is er allemaal nog niets, maar er zijn zo enkele samenhan gen, die de voedingsdeskundigen te deken geven. Om te beginnen neemt in al die landen waar de welvaart is gestegen, het aantal sterfgevallen aan hartaandoeningen hand over hand toe. Verder wordt er in al die landen ook belangrijk meer gegeten: dan, laten we zeggen, vóór de oorlog. Bij de patiënten met aderverkalking en met ziekten van de coronairvaten is het cholesterolgehalte van het bloed belangrijk verhoogd. De voedingsvetten die wij gewend zijn te gebruiken overwegend vetten die opgebouwd zijn uit ver zadigde vetzuren doen het cho lesterolgehalte van het bloed stijgen. Schuilen er gevaren in het overma tig gebruik van boter, rund vet en margarine? LVENSVERZEKERING Natuurlijk schuilt daar een ge vaar in, daarvoor behoeven er geen cholesterolbepalingen in het bloed te worden verricht en daarvoor be hoeft men zich ook niet te verdiepen in de aard van de vetzuren waaruit onze voedings wetten zijn opge bouwd. Bij het publiek mag het dan nog steeds een soort mythe zijn, dat veel eten gezond is en dat dik-zijn een teken van blakende welstand is; de medici en andere deskundigen die op het gebied van de volksgezond heid werkzaam zijn, weten wel beter! Ook bij de levensverzekerings maatschappijen heeft men het niet zo erg begrepen op de zwaarlijvigen. De statistici hebben niet veel moeite gehad aan te tonen dat het met de levenskansen van corpulente perso nen minder gesteld is dan bij men sen van ormale proporties. ONVERZADIGDE VETZUREN Maar nu komen de laatste ont dekkingen: de cholesterolspiegel van het bloed wordt verhoogd door vetten die opgebouwd zijn uit verzadigde vetzuren. Dat zijn de gebruikelijke voedingsvetten zoals boter, rundvet, varkensvet en ooklargarine en plantenmar- gariner r De cholesterolspiegel van 't bloed ondergaat géén verandering wan neer de genuttigde vetzuren ma tig onverzadigd zijn. Dergelijke vetzuren treft men aan in som mige oliën, bijv. grondnotenolie en olijfolie. Het cholesterolgehalte van vetten die voor een groot deel bestaan uit sterk onverzadigde vetzuren. Dat is een ontdekking, die voor de behandeling van pa tiënten met teveel cholesterol in het bloed van gróót belang lean zijn. BUSJES STAAN ER AL Sterk onverzadigde vetzuren be vinden zich in maïsolie, zonne bloemolie en visolie. Linolzuur schijnt hierbij de stof te zijn waar het om gaat. De produktie van spijs- vetten op deze basis is inmiddels op ruime schaal ter hand genomen. In allerlei kruidenierswinkels ziet men al blikjes met smeerbare vet ten staan, de zonnebloemen en de maïskolven op de verpakking lachen u vriendelijk toe. Vanzelfsprekend hoopt de fabrikant dat iedereen (een gedeelte van) het vet dat hij ge bruikt in deze vorm tot zich zal ne- Misschien blijkt daar op den duur ook wel iets in te zitten èn voor de fabrikant èn voor de consument. Voorlopig lijkt het ons echter be langrijker, dat eerst het vetgebruik per hoofd per jaar eens heel wat minder wordt. Daar kunnen we nog wel enkele cijfers van geven, die deze kwestie aardig belichten. Vóór de oorlog was het vetgebruik per hoofd per jaar in Nederland plm. 35 kg. Thans ligt ditzelfde cijfer al boven 45 kg. dat is geen onbedenkelijke toename.

Peel en Maas | 1963 | | pagina 6