THOMASSEN
12 mei de dag van moeder
lil»
HEER
VAART ut onze mluaait
Bekendmaking
Economische samenuiekkinq
Uit Peel en Haas
Politierechter
10
(ll-o
ijiCo
po
lp*
V
Geestelijk artikel
VRIJDAG 3 MEI 1963 No. 18
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
^PEEL EN MAASH
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WFFFFÏ AH VOOR VF1MRAY FN HM^TRFÏCFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 IwClVDLAU V UVJi\ V ErillxA I Crlv V-/IV10 1 rVuIiCrll PRIJS PER KWARTAAL f 1.50 (buiten Venray f 1.75)
Uit gegevens, die onlangs ter be
schikking zijn gekomen, is gebleken
dat de gemiddelde Nederlander op
het ogenblik tamelijk tevreden is
met de welvaartstoestand van ons
land. Ongeveer 80 pet. van ons volk
zou er wel vrede mee hebben en
hoewel op de wijze waarop deze ge
gevens verzameld en beoordeeld
werden wel iets valt af te dingen,
zal menn er toch niet zo ver naast
zijn geweest. De sociale rust in ons
land mag ook als een bewijs van die
tevredenheid gelden.
Vanzelfsprekend betekent dit niet
dat ieder in gelijke mate tevreden
is of dat er geen welvaartswensen
meer zijn. Zo is het belangrijk dat
meer dan de helft van ons volk de
inkomensverschillen (nog) te groot
achtte en dat nog maar een kwart
van ons volk zich bij benadering
met de bestaande welvaartsverde
ling kan verenigen.
Over het algemeen vinden wij on
der jongeren de meesten, die met
het hun toegemeten inkomen tevre
den zijn. Geheel onbegrijpelijk is dit
niet. Zij zijn het meest zelfbewust en
zij willen stuk voor stuk een toe
komst met een hoger inkomen ver
overen. Dat wordt minder bij de
leeftijdsklasse 35 en 45 jaar. De
meesten van hen zijn nog wel tevre
den met hun eigen welvaartspositie
binnen het bestaande bestel, maar
deze groep brengt de meeste voor
standers voort van een verschuiving
in de inkomensverdeling.
MEER HAPPEN VAN DE KOEK
In dit verband is het nuttig te zien
naar de wijze waarop een verdere
herverdeling van het inkomen tot
stand gebracht kan worden. Daar
naast is het in Europees verband
van 't grootste belang om te zien
hoe de welvaartspositie van de Ne
derlanders is tegenover andere vol
ken, omdat de ontwikkeling ook hier
gaat in de richting van een zekere
nivellering.
De meest voorkomende wens in
zake de verschuiving van inkomens
is stellig die, waarbij het aandeel
van de werknemers in de verdeling
van de jaarlijks terugkerende in-
komenskoek steeds groter wordt.
In de laatste jaren is aan deze
wens stellig tegemoet gekomen. Men
berekende daartoe de stijging van
de arbeidsproduktiviteit en men
zorgde er dan voor dat de lonen en
salarissen meer stegen dan de ge
noemde produktiviteit. Zo is het
mogelijk geweest dat van '59 tot en
met 1962 de lonen en salarissen hun
aandeel van de nationale inkomens-
koek zagen stijgen van 68 tot 73 pet.
Deze 5 pet. stijging is ten laste
gekomen van de winstmarges. Uit
deze winstmarges moeten de bespa
ringen worden gevormd en de in
vesteringen tot stand komen.
STEEDS MEER BESPARINGEN
Daartegenover staat dat het aan
deel besparingen uit de looninko-
mens steeds groter wordt, terwijl
ook het verbruik van de overheid
procentueel is terugslopen. De
overheid heeft dus meer gespaard.
Het is gebleken dat de geschetste
inkomensverschuiving zonder grote
schokken tot stand kan komen.
In de naaste toekomst kan men
verdere verschuivingen in de rich
ting van het loon- en salarisinkomen
verwachten. Komen de spaar- en
investeringsaandelen in gevaar, dan
volgt inflatie-invloed, die trouwens
ook nog zijn partijtje meeblaast
wanneer de prijzen gaan stijgen.
Hoe is onze welvaartspositie te
midden der andere volken van de
E.E.G. De statistiek leert ons daar
over dat het gemiddelde inkomen
per hoofd per jaar in Nederland nog
tot de laagste behoort van het wes
teik deel van ons continent.
In 1960 bedroeg dit inkomen
3055,-. Over hetzelfde jaar hadden
onze zuiderburen een gemiddeld in
komen van 3.755,-, onze oosterburen
3.675,-, de Fransen 3.644,- en al
leen de Italianen waren onze min
deren met 1.934,- per hoofd per
jaar. Ook de Engelsen sloegen ons
met 4.131,- en de Zweden boekten
PLECHTIGE HERDENKING DER
GESNEUVELDEN TE ODILIAPEEL
M 'M I- lui iiUt i 1 11*$1
De Peelbond, de vereniging van
oud-gemobiliseerden bij 11 2 R.I.
houdt een reünie en plechtige her
denking der gesneuvelden op zondag
5 mei 1963 te Odiliapeel (Uden).
Het programa vermeldt o.m.:
11.30 uur: Plechtige H. Mis met
assitentie voor de gesneuvelden en
overleden leden.
12.45 uur: Herdenkingsplechtig
heid bij het Monument.
Na de plechtigheid wordt vertrok
ken naar de vliegbasis Volkel al
waar korte koffiepauze in het R.K.
Militairtehuis De Wing.
Het kaartje voor deelname moet
voor 1 mei a.s. ingezonden zijn.
zelfs 5.559,- gemiddeld per hoofd
per jaar.
WAAROM DAT VERSCHIL?
Hoe zijn deze aanmerkelijke ver
schillen te verklaren? In de eerste
plaats moeten wij er rekening mee
houden dat de nationale inkomens
in elk land op andere wijze worden
samengesteld. De hoogte van het Ne
derlandse inkomen per hoofd wordt
voorts gedrukt omdat er in ons land
naar verhouding minder mensen als
produktieven aan de vorming van
het nationale inkomen meewerken.
Het percentage werkende gehuw
de vrouwen in Nederland is in ver
houding met andere landen laag. De
bevolkingsaanwas is hier sterk en
er is dus een groot aantal kinderen,
dat niet meewerkt. Het aantal ouden
van dagen is groot omdat ons sterf
tecijfer zo laag is. Daarnaast be
schikken onze buurvolken over rui
mer natuurlijke hulpbronnen. Ten
slotte kan b.v. een verschil in leng
te van militaire diensttijd ai spoedig
van invloed zijn. In Italië bv. speelt
de snelle uitbreiding van de bevol
king ook een rol.
Maken wij nu een vergelijking
met vroeger jaren, dan zien wij wel
dat Nederland bezig is de achter
stand in te lopen. Wij kunnen dat
vooral doen door de bouw van een
hypermoderne industrie, die dus op
zeer efficiënte wijze kan werken.
WELVAART KAN STIJGEN
Het is verheugend te constateren
dat in Nederland door de vele diep
teinvesteringen over weinige jaren
een zeer modem industrieel appa
raat zal zijn, in staat om elke con
currentie het hoofd te bieden. Bo
vendien is het te verwachten dat on
ze voorsprong bij de snelle bevol
kingsuitbreiding wel aanzienlijk zal
afnemen. Ook het aantal gehuwde
vrouwen in het arbeidsproces zal bij
ons nog wel toenemen.
Bij al deze factoren heb
ben wij wenselijkheden er buiten
gelaten en zuiver het oog laten val
len op verwachtingen, die reëel
voortspruiten uit de ontwikkeling
der cijfers.
Voegen wij samen met de tenden
tie naar een verdergaande herverde
ling van het nationale inkomen en
de verwachte ontwikkeling van het
inkomen per hoofd van de bevol
king, dan mag hieruit worden ge
concludeerd dat de welvaart in Ne
derland in de eerstkomende jaren
in verhouding meer kan en zal stij
gen dan bij onze buurlanden.
Van de praktische economische
politiek zal het afhangen of wij
daarbij nog in meer of mindere ma
te een „goedkoopte-eiland" zullen
kunnen blijven.
HINDERWET
Openbare kennisgeving verzoek
om vergunning.
Op de secretarie van de gemeente
Venray ligt ter inzage een verzoek
met bijdagen van het Bestuur LLTB
Heide-Venray, Heidsemolen 2, om
vergunning tot het oprichten van 'n
benzinepompinstallatie aan de Heid
semolen 2, kadastraal gemeente Ven
ray, sectie D nr. 4031.
Schriftelijke bezwaren tegen het
verlenen van de vergunning kan
eenieder gedurende tien dagen na
dagtekening van deze bekendmaking
inbrengen bij het gemeentebestuur,
waar dit verzoek ter inzage ligt. De
ingekomen bezwaarschriften worden
mede ter inzage gelegd.
Mondelinge bezwaren kan een
ieder persoonlijk of bij gemachtigde
inbrengen op een openbare zitting te
houden op 6 mei 1963 om 11 uur in
het gemeentehuis.
Beroep tegen een beschikikng kan
later o.a. slechts worden ingesteld
door:
a. een inwoner van een gemeen
te waar deze openbare kennisgeving
is geschied, mits hij in persoon of bij
gemachtigde op de bovenbedoelde
zitting is verschenen;
b. een andere belanghebbende,
mits hij binnen de gestelde termijn
schriftelijk bezwaren heeft inge
bracht.
Venray, 22 april 1963.
Burgemeester en wethouders van
de gemeente Venray.
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS,
burgemeester.
J. H. v. d. BOOM, loco-secretaris
Wil het midden- en kleinbedrijf
zich in de toekomst kunnen hand
haven, dan zal het zijn kracht, meer
dan tot nu toe is gebeurd, moeten
zoeken in samenwerking. Samen
werking op economisch terrein is
mogelijk in velerlei vorm en op ver
schillend terrein.
Economische samenwerking moet
dan ook niet beperkt blijven, tot de
klassieke vormen van samenwer
king, zoals inkoopcombinaties e.d.,
doch men zal ook moeten streven
naar meer moderne uitingen van
samengaan, zelfs over de branche-
grenzen heen. Gelukkig zijn er al
enige initiatieven genomen en zelfs
gerealiseerd. Hierbij attenderen we
op het winkelcentrum „De Crabbe-
hof" te Dordrecht, een belangrijk
initiatief van een aantal Dordtse
middenstanders en op de Maat
schappij tot exploitatie van het Zee
bad Breskens. Breskens, dat indus
trie-arm is geworden, wil door het
aantreken van toeristen men is
daarin al voor een goed deel ge
slaagd een nieuwe bron van in
komsten opbouwen.
Niettegenstaande deze resultaten,
menen wij er goed aan te doen, aan
economische samenwerking in het
midden- en kleinbedrijf enige aan
dacht te besteden. Wellicht ter over
tuiging van een aantal twijfelaars.
Wij stellen hierbij nadrukkelijk
voorop, dat wij geen enkele vorm
van samenwerking in het bijzonder
aanbevelen. Iedere geïnteresseerde
ondernemer zal er goed aan doen,
nauwgezet na te gaan, met inscha
keling van deskundigen, die hij bij
zijn organisatie en/of bij de rijks-
middenstandsvoorlichtingsdienst kan
vinden, wat in zijn geval de beste
oplossing zou kunnen zijn. Uiteraard
blijft nadien de verantwoordelijke
beslissing altijd aan de ondernemer
voorbehouden. Overwegingen met
betrekking tot het geheel of gedeel
telijk prijsgeven van zijn zelfstan
digheid, zulen bij het nemen van een
beslissing zeker een belangrijke rol
moeten spelen.
Wij menen, dat voor zover econo
mische samenwerking leidt tot
handhaving en verbetering van de
positie van de middenstand in het
algemeen, en van de betrokken on
dernemer in het bijzonder, men po
sitief kan staan tegenover economi
sche samenwerking.
Wij hebben eens gelezen, dat eco
nomische samenwerking is begon
nen in de crisistijd van de dertiger
jaren. Het is dus ook hier, zoals bij
zovele andere zaken, dat bijzondere
(nood)-omstandigheden dwingen tot
prestaties ,die voordien voor onmo
gelijk werden gehouden.
Er is nu weliswaar geen sprake
van een crisistijd, doch wèl moet
erop worden gewezen, dat de tijd
van sleur en afwachten voorbij is.
De middenstand zal ,door velen is
daarop al gewezen, alle zeilen moe
ten bijzetten, om geen terrein te
verliezen. Op de ontwikkelingen in
de laatste jaren behoeven we hierbij
niet in te gaan. Die zijn aan iedere
ondernemer, ook in het midden- en
kleinbedrijf, bekend.
DOEL
Het doel van economische samen
werking is het verkrijgen van eco
nomische voordelen voor de samen
werkende ondernemers. Oorspronke
lijk ging het erom de concurrentie
van de middenstands-ondernemers
t.o.v. de ander bedrijfsvorm te be
houden en/oft e versterken. Nadien
werd economische samenwerking
ook aangegaan, tot verbetering van
de bedrijfsresultaten van de indivi
duele ondernemer. Al samenwerken
de, kan men grotere projecten onder
handen nemen zonder dat men zijn
zelfstandigheid geheel prijs geeft.
HOE SAMENWERKEN?
Zoals hiervoor reeds vermeld, kan
er op verschillend gebied en in ve
lerlei vorm worden samengewerkt.
Bijvoorbeeld op het terrein van de
inkoop, de verkoop, de produktie, de
reclame, de financiering enz. Het
zou ons te ver voeren op ieder van
deze vormen uitvoerig in te gaan.
Bovendien zijn er voor belangstel
lende ondernemers mogelijkheden
genoeg om de gewenste voorlichting
te verkrijgen.
In het algemeen stellen wij. dat
het voor iedere ondernemer, zowel
in de detailhandel als het ambacht
en de dienstverlenende sector, zon
der meer duidelijk moet zijn, dat
samenbundeling van krachten
„macht" betekent.
Bij gezamenlijke massale in
koop, kunnen lagere inkoopprijzen
worden bedongen. Gezamenlijke re-
clame-akties kunnen veel grootser
worden opgezet dan individueel en
daardoor meer effect sorteren.
Gezamenlijk opereren maakt het
mogelijk specialisten aan te trekken,
waardoor meer kans op succes ont
staat. Samenwerkende producenten,
het is hiervoor reeds gezegd, kun
nen grotere projecten onder handen
nemen dan ieder van de deelnemers
afzonderlijk.
Een zeer belangrijke vorm van
samenwerken willen wij niet on
vermeld laten, nl. „bedrijfsvergelij-
king". Hierbij gaat het erom, dat een
aantal branchegenoten in clubver
band op geregeled tijden bijeenkomt
en dan bedrijfseconomische ervarin
gen en cijfers uitwiselt. Zo'n discus
sie is voor ieder van de deelnemers
zeer leerzaam.
Een conclusie mag dus zijn, dat
economische samenwerking het de
middenstands-ondernemers mogelijk
maakt de voordelen van het groot
bedrijf binnen hun bereik te bren
gen, zonder verlies van de voorde
len aan hun eigen bedrijfsvorm ver
bonden.
SAMEN WERKINGSKREDIET
De rijksoverheid vindt samenwer
king belangrijk. Daarom is door
haar een „krediet voor economische
samenwerking" in het leven geroe
pen. De garantie die de overheid
voor dit krediet geeft, maakt het
mogelijk, dat samenwerkende onder
nemers een rationelere bedrijfsopzet
kunen financieren. Dit samenwer-
kingskrediet kan zowel dienen voor
financiering van investeringen (bv.
aanschaffing van machines, uitbrei
ding van bedrijfsruimte etc.) al9 voor
het verstrekken van bedrijfskapi
taal, (bv. ter financiering van voor
raden en vorderingen). De krediet
verstrekking moet in een redelijke
verhouding staan tot het door de
aanvragers reeds in hun onderne
mingen geïnvesteerde eigen of op
lange termijn aangetrokken vreemd
geld. Enig kapitaal moet dus reeds
ter beschikking staan, hetgeen dan
kan dienen tot deelname in de fi
nanciering, of tot het stellen van ze
kerheid. Aan het .economisch sa-
menwerkingskrediet" is geen limiet
gesteld. De looptijd bedraagt maxi
maal 10 jaar. De gebruikelijke de
betrente en omzetprovisie worden
aan de kredietnemers in rekening
gebracht.
Het krediet kan bij een van de
kantoren van de Nederlandse Mid-
denstandsbank N.V. worden aange
vraagd. De gekozen vorm van sa
menwerking moet tevoren door de
Minister van Economische Zaken
zijn goedgekeurd.
Dit overzicht is niet volledig. Het
bevat echter voldoende gegevens
voor een eerste gedachtenbepaling.
MOEDERS DAG VAN HET JAAR
Zondag 12 mei is het weer Moe
derdag. We zullen het de zaterdag
er voor best kunnen merken. Aan
vaders hand, of als het maar even
kan alleen, zullen we de kleuters
die dag langs de bloemenzakcn en
lekkemyenwinkels zien flaneren.
Met de spaarcentjes stevig in het
knuistje .misschien druk delibere
rend met vriendje of vriendinnetje
zal na hoogst ernstig wikken en
wegen de keus worden bepaald.
Aan de kleuters zal het ook dit
jaar niet liggen om Moederdag
weer tot een hoogtijdag te maken
in ons gezonde gezinsleven.
Niet allemaal zullen ze iets gaan
kopen. De wat grotere, handige kin
deren zullen zelf iets maken voor
moeder. Moeders hebben voor deze
dag geen verlanglijstje. Maar och,
de kinderen weten heus wel waar ze
echt blij mee is. Ook kan een een
voudig klein cadeautje, op een heel
leuke manier versierd of verpakt
worden. Zelfs een gewoon huishou
delijk cadeautje wordt een apart
presentje als er een fleurige, bloem
rijke vresiering aan wordt beves
tigd. Een kop en schotel kunnen heel
gemakkelijk met bloemetjes worden
opgevuld. Ook een klein schaaltje
wordt met een bloemprikker, een
paar voorjaarsbloempjes en waf tak
jes groen, een feestelijk cadeautje.
Ze willen allemaal iets voor moe
der doen op die Moederdag.
EN WAT MOET MOEDER DOEN?
Zou het ook niet leuk zijn om
moeder die dag eens helemaal niets
te laten doen? Dat moeder die dag
mag beginnen met uitslapen en ont
bijt op bed en dat ze daarna volop
de tijd krijgt zich heel op haar ge
mak te kleden. Tegen de tijd dat ze
beneden komt is de koffie klaar en
zijn de kamers netjes opgeruimd.
Met de hulp van vader kan er
vast wel een gezellige eenvoudige
maaltijd in elkaar worden gedraaid.
Als het helemaal niet anders kan,
zou moeder kunnen koken en de an
deren tafeldekken en later afwassen
Met al deze goede zorgen zijn moe
ders blij, want heus, om moederdag
te vieren hoeven er geen luxe en
van zaterdag 10 mei 1913
Bij gelegenheid van de militaire
oefeningen, te houden in de Peel
van 30 juli tot 10 augustus, zullen
aan het O verbroek en Veulen een
10-tal veldartilleristen met hunne
paarden ingekwartierd worden.
Van de elf leerlingen der Nor
maalschool alhier, die deelnamen
aan het examen voor onderwijzer te
Arnhem, slaagden er twee, nl. de
heren Janssen uit Merselo en Kers
ten uit Maashees.
De vraag naar paarden voor
Duitsland, waardoor de legeruitbrei-
ding voor dit jaar een tekort is van
27.000 paarden, blijkt zeer groot.
Handelaars doen groote aankoo-
pen tegen prijzen van 450,tot
650.per stuk.
Men vindt reeds vele weilan
den, welke door de emelten zijn kaal
gevreten, die zich bij grote partijen
in de weilanden ophouden. Men
schrijft dit toe aan de verdelging der
mollen, welke in de laatste herfst
door de mollenvangers plaats had.
38 dienstplichtigen uit Venrty
werden opgeroepen om in de a.s. zo
mer onder de wapenen te komen
vreselijke cadeaux gegeven te wor
den. 'n Moeder begrijpt ook de goe
de bedoeling van Jan, als hij met
een grammofoonplaat aankomt, die
hij eigenlijk zelf zo graag wil heb
ben. Ze heeft toch daedlijk een ver
ontschuldiging klaar voor het kind,
dat het eigengemaakte cadeautje
niet helemaal klaar kreeg?
Degenen, die zeggen: „Och, Moe
derdag, dat is een instelling van de
winkeliers, daar doe ik niet aan
mee", die hebben zeker ongelijk. Na
tuurlijk spant de zakenman zich in
deze tijd in. In verschillende bran
ches is een belangrijk stuk aktivi-
teit gericht op een goed verloop van
deze verjaardag. Maar dat, is met
Sinterklaas en Kerstmis toch ook
zo?
Maak er voor moeder een oer-ge-
zellige dag van. Laat het haar dag
zijn. Verwen en verzorg haar eens
goed, de kans dat ze zich dat laat
doen is er alleen die 12e mei.
De laatste jaren kan men in toe
nemende mate onder katholieken
de verzuchting horen, dat in het ge
loof vele zekerheden verdwenen
zijn. Men hoort die verzuchting in
vele toonaarden herhalen zoals:
„alles staat op losse schroeven", „je
weet niet meer waar je aan toe
bent", „wat moet ik nog geloven of
niet geloven". Nemen we een zeer
praktisch voorbeeld.
Een aantal heiligen werd van de
liturgische kalender afgevoerd, om
dat ze waarschijnlijk nooit bestaan
hebben. Een ander voorbeeld: vroe
ger waren de protestanten ketters,
bezaten de katholieken alleen cie
waarheid, maar tegenwoordig zijn 't
mede-christenen, die een groot deel
van de waarheid hebben, soms zelfs
enige waarheden beter bewaard
heben dan de katholieken.
En wat staat er ten aanzien van
bijbel en huwelijk al niet op losse
schroeven!
Kortom, de eenvoudige solide
christen raakt de vaste koers kwijt,
zijn zekerheid. Terecht sluiten voor
aanstaande zielzorgers zich bij zulke
uitlatingen aan, omdat zij hetzelfde
bij de parochianen moeten vaststel
len.
Dit alles wijst erop hoe het Con
cilie de Kerk aan het gisten ge
bracht heeft, hoe een crisis ontstaan
is, hoe vele oude zekerheden ter zij
de worden gesteld als zekerheden,
zonder dat daar nieuwe richtlijnen
tegenover staan, om de gemeenschap
houvast te schenken.
Zonder te willen ontkennen, dat in
derdaad heel veel stellingen .die ons
als onomstotelijke waarheid zijn
voorgehouden en geleerd, helemaal
geen goddelijke, zelfs vaak geen
menselijke of historische waarheden
zijn zouden wij wel aandacht willen
vragen voor hetgeen wèl als waar
heid gebleven is.
En dat is niet gering. Nemen wij
maar eens het CREDO, door ons
meestal verkort samengevat m de
12 artikelen van het geloof. Stellen
wij daarnaast de zeven sacramenten,
de apostolische opvolging der apos
telen. Stellen wij daarnaast ook onze
zending op aarde.
Dit laatste voorbeeld brengt ons
zelfs tot de ontdekking van nieuwe
(of beter, vergeten) waarheden. Kar
dinaal Suenens wilde b.v. de eerste
katechismusvraag: „Waartoe zijn wij
op aarde?" aldus geformuleerd zien:
„Wij zijn op aarde om God te be
minnen en te doen beminnen."
Een ander nieuw aspect is de her
ontdekking der H. Eucharistie als
gemeenschapsviering en de Doop als
een beleving der kerkgemeenschap.
En welk een winst zit er nier in het
centraal stellen van het Paasteesf, in
plaats van Kerstmis?
Die goede katholieken van de oude
stempel lezen en horen wel van de
De pers wreef zich in de handen,
toen de blonde sukkelaar een maand
gevangenisstraf kreeg. Na een einde
loze zitting van allemaal gelijke za
ken kwam daar eindelijk het ver
haal van de dag te voorschijn. De
ze verdachte was een keer of vier
eerder veroordeeld. Tenslotte had
men hem ter beschikking van de
regering gesteld.
Nu is het in die inrichtingen zo,
dat patiënten die zich goed gedragen
na verloop van tijd met proefverlof
naar huis worden gestuurd. Proef
verlof betekent dan, dat men hem
meteen weer kan opbergen als er
iets mis gaat. Zo'n proefverlof wordt
dikwijls voorafgegaan door een paar
proefneminkjes; korte vakanties,
waarin zo'n man kans krijgt zich bij
zijn omgeving aan te passen. Hij
wordt dus niet op een kwade dag
niet zo maar plompverloren uit de
inrichting weggestuurd en in het
gewone leven gezet.
Deze man had met kerstmis een
paar dagen vakantie gekregen. En
wat deed hij in de kerstvakantie?
Ging hij onder de kerstboom zitten
om toepaselijke liederen te zingen
en de huisgenoten te vergasten op
moppen, die daar wèl kunnen wor
den verteld? Neen. Hij ging er op
uit .Hij leende een fiets, reed een
flink eind weg, brak toen een kip
penhok open en stal een half dozijn
kippen. De volgende dag zat hij
smullend de kerstmaaltijd te genie
ten. Alle verheven gedachten wer
den uitgebannen door het malse kip-
peboutje. Maar de nasmaak was on
prettig, want de politie kwam er
achter, 't Boutje was nog niet he
lemaal verteerd toen de man al weer
achter de tralies van het Huis vrn
Bewaring was verdwennen.
U voelt wel hoe men van zoiets
een leuk artikeltje kan schrijven.
Zoiets van „Kaarsen op tafel, ge
stolen kip op het bord." Maar het
viel anders uit. De deurwaarder
kende deze man van diverse beslag
nemingen. „Een sukkelaar", zei hij
meewarig, toen de zitting was afge
lopen. „Een jongen, die zell's bij het
B.L.O. niet kon meekomen. Die met
vallen en opstaan door de wereld
struikelde .Die trouwen ging en va
der werd van twee kinderen. En die
tenslotte in een inrichting werd op
genomen omdat hij zich toch niet in
de maatschapij konh nadhaven.
Zijn vrouw bleef achter niet bei
de kinderen. Een vrouw zonder
strafblad, maar een, die het evenmin
kon rooien in 'n samenleving, waar
men bij de pinken moet zijn om er
zonder kleerscheuren af te komen.
In het najaar werd een van de kin
deren ziek. Aanvankelijk liet het
zich niet ernstig aanzien. Maar twee
dagen later was het kindje in het
ziekenhuis overleden. Daar kon die
vrouw niet overheen. De dokter en
de reclassering en iedereen bemoei
de zich er mee. Daarop werd beslo
ten dat men de man maar elk week
end naar huis zou laten gaan. Hij
was er eigenlijk nog niet aan toe.
Hij was allerminst genezen, maar 't
gezin was bezig kapot te gaan. Dus
leek dit de enige oplossing.
Met die weekends ging het wel
goed. En in de kerstvakantie kreeg
de man dus langer tijd om na te
denken. Zevenentwintig gulden per
week kreeg zijn vrouw aan onder
steuning. Er moest een manteltje ko
men voor het kind. Maar er was
geen geld voor. Geen geld voor kle
ren van zijn dochtertje? Neen. dacht
de man, dat kan niet. Dan zal ik zor
gen dat er geld komt. En hij ging
weg en stal de kippen. De sukkel,
zei de deurwaarder hoofdschuddend.
En toen zat er echt geen leuk ver
haal meer in. Daarom zuit u er In
andere kranten weinig over lezen.
«-iriaMBf
De eerste indruk
aanvechting der oude stellingen,
welke hun zo vertrouwd waren.
Maar ze hebben moeite het nieuwe
het andere op te nemen. Soms zijn
ze er zelf te oud voor, soms voelen
ze apriori niets voor nieuwigheden;
deels schuwen ze de moeite der om
schakeling en deels falen mensen en
middelen om het hun allemaal dui
delijk te maken.
Daarom is de onrust bij de gewone
gelovigen geen slecht verschijnsel,
waarover de leiders weer ongerust
moeten zijn; het is een natuurlijke
krisis, het proces der zuivering bin
nen de Kerk, geleid door de H.
Geest zelf.