MOEDER
ZORGENKINDEREN
Slichting
van een
voorbeeld
tuinbouwbedrijf
in Venray?
hei
Zuinig zijn
op bos en
Politierechter
blindenbibliotheek
VRIJDAG 1.2 APRIL 1963 No. 15
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY lITPPT/nv R
GKOTE8TRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm ABONNEMENTS-
PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75)
De cijfers, die vorige week van onze boerenleenbanken zün ge
publiceerd tonen aan dat er miljoenen omgezet worden en dat on
ze landbouw, al krijgt ze niet meer dat zware accent van vroeger
toch nog een grote en voorname rol speelt in het economische
vlak van onze gemeente. Maar diezelfde cijfers zouden hebben
aangetoond als men die van voorafgaande jaren ter vergelij
king er bij had gezet - dat het jaar 1962 voor vele van onze
landbouwers alles behalve florissant is geweest en dat ondanks
de ongetwpfeld forse cijfers, die nog altijd op de balansen der
boerenleenbanken voorkomen de besparingen en de winsten op
de boerenbedrijven een heel stuk lager waren en dikwijls ook
te laag dan jaren terug.
Het zit niet zo gelukkig met onze
landbouw en het kind van de reke-
ning was gewoonlijk het gemengde
bedrijf, dat ten opzichte van de gro
tere en de zgn. klei-bedrijven toch
al heel wat meer arbeid op moet
brengen om een heel wat mindere
opbrengst binnen te kunnen halen.
Als het dan met eieren niet zo flo
rissant is, de afzet van de melk
moeilijker loopt, de varkensprijzen
laag zijn en ziekten deze fok waar
deloos maken, het weer voor minde
re opbrengst van akkerbouwproduk-
ten zorgt, dan komt dikwijls het mo
ment waarop een boer vraagt of zijn
werken inderdaad nog zin heeft en
of hij niet beter iets anders kan
gaan doen
Hieraan moesten we denken toen
we in Bergen een voorbeeldbedrijf
voor de teelt van klein-
fruit en asperges opzochten, waar
een landbouwer op een gegeven mo
ment ook zich de vraag heeft ge
steld of hij niet iets anders moest
gaan doen. Specialisatie, selectie,
het zijn twee woorden, die men
landbouwkringen steeds meer in de
mond heeft, als middel om een be
ter rendement te krijgen als middel
om in deze tijd van arbeidsschaars-
te toch een zo intensief mogelijk
grondgebruik te verwezenlijken met
daarnaast een lopende opbrengst
voor de arbeid.
Dat zulks ook op de kleinere en
gemengde bedrijven te verwezen
lijken is toont dit voorbeeldbedrijf
in Bergen aan.
VOORJAAR DOORGAANS
KRITIEKE PERIODE
Tussen 1955 en 1962 ontstond on
geveer de helft van alle bos- en hei
debranden door onvoorzichtigheid of
kwaadwilligheid. Dit is deze week
op een perskonferentie van het Bos-
schap in Den Haag meegedeeld. Een
treurig cijfer, wanneer men be
denkt, dat Nederland uiterst zuinig
moet zijn op zijn 260.0001 hektaren
aan bossen en ruim 82.000 hektaren
aan heidevelden. Zij vertegenwoor
digen een waardevol ekonomisch
bezit en worden uit een oogpunt van
rekreatie steeds belangrijker.
Mr. A. L. des Tombe, voorzitter
Commissie Bosbrandweer van het
Bosschap, vertelde op deze perscon
ferentie ,dat alleen al sedert 1952
rond 11.000 hektaren aan bos en hei
de verloren zijn gegaan. Ook dit
jaar zal een intensieve kampagne
worden gevoerd, om aan dit kost
bare euvel paal en perk te stellen.
Aan deze kampagne zullen behalve
het Bosschap onder andere meewer
ken het Staatsbosbeheer, de Konink
lijke Nederlandsche Heidemaat
schappij, de A.N.W.B., de Neder
landsche Spoorwegen en de P.T.T.
Daarbij zal gebruik gemaakt wor
den van affiches, zegels, films en
dia's.
Gedurende een bepaalde periode
zullen poststukken van de P.T.T.
van speciale jstempelvlaggen Wor
den voorzien. Speciaal in bosrijke
streken zullen op daarvoor geschik
te plaatsen waarschuwingsborden
worden geplaatst en speciale plastic
waarschuwingsplaatjes worden aan
gebracht. Op de medewerking van
tal van verenigingen zal een beroep
worden gedaan, om te bereiken, dat
in zo wijd mogelijke kring voorlich
ting wordt gegeven.
De heer des Tombe wees nog op
het vrij algemeen verbreide misver
stand, dat bos en hei vooral in zo
mermaanden door brand worden be
dreigd. Het gevaar is echter in het
voorjaar het grootst, wanneer de
heide- en grassen-vegetatie nog niet
aan uitlopen toe is en dus ook in
wendig kurkdroog is.
In juni, juli en augustus is het
plantendek saprijker en dragen de
bomen nieuwe naalden en bladeren.
Het brandgevaar is dan dus min
der, behalve in perioden van grote
droogte, gepaard met sterke wind.
Dit laatste was b.v. het geval in de
droge zomers van 1947 en 1959.
Zoals steeds zullen de bosbrand-
weren weer paraat zijn. Dankzij de
medewerking van velen kunnen met
technisch hulpmiddelen bos- en hei
debranden snel opgespoord en ge
blust worden. Maar nog veel belang
rijker is dat zij worden voorkomen!
TUINBOUW...
Van de 1250 boerderijen, die Ven
ray kent, zijn er 450, dus ruim 1/3
deel die niet meer grond ter be
schikking hebben dan minder dan
5 ha. Verdere 260, dus ongeveer een
kwart, kan slechts beschikken over
510 ha. grond.
Onder de genoemde 450 bedrijven
vindt een langzame „sanering"
plaats, hetgeen zeggen wil dat er
verschillende van verdwijnen of sa
mengevoegd worden, een proces dat
door de ruilverkaveling Lollebeek
slechts bespoedigd zal worden. Toch
blijven er voldoende over om het
zelfde eens te pogen, als wat in Ber
gen gedaan wordt, namelijk een ze
kere overschakeling naar tuinbouw,
waardoor de beschikbare grond
niet alleen intensief gebruikt kan
worden* maar ook zekere en hogere
opbrengsten te verkrijgen zijn.
Nu is tuinbouw een woord dat on-
Venrayse landbouwers zwaar
schijnt te liggen. We geloven echter
dat het meer schijn dan werkelijk
heid is. De ontwikkeling van de
laatste 12 jaren toont immers dui
delijk een vooruitgang op dit ter
rein aan.
In 1950 was de oppervlakte tuin
grond 386 ha., in 1957 430 ha., thans
700 ha.
Als we een overzicht maken van
de huidige tuinbouw in Venray, dan
zien we de volgende cijfers:
aardbeien 15,5 ha.
asperges 166,5 ha.
augurken 44 ha.
vroege aardappelen 3 ha.
bloemkool 1 ha
witlof 1 ha!
zwarte bessen 10.5 ha
Ook de glasteelt gaat vooruit, al
is dat mede door de teeltvergun
ningen een heel moeilijke ge
schiedenis. Maar in 1962 was 3,5 ha.
reeds glascultuur en we mogen
verwachten dat weer in het ka
der van het ruilverkavelingsplan
deze glascultures in de streek Oirlo-
Castenray beduidend toe zal nemen.
Ook de boomgaarden worden stil
aan groter. Liefst 60 ha appelen,
7,5 ha. peren, 1 ha. pruimen en 3,5
ha. kersen zijn een nog klein, maar
toch arbeidsintensief areaal. De
vraag mag echter gesteld worden of
dit soort tuinbouw, dus die tuin
bouw waarvoor geen speciale diplo
ma's nodig zijn evenmin als teelt-
vergunningen, niet nog belangrijker
kan worden uitgebreid. Het voor
beeldbedrijf in Bergen toont de mo
gelijkheden daartoe duidelijk aan.
WAT NODIG IS
De grond in deze contereien is ge
schikt voor verschillende tuinbouw-
gewassen, zeker wanneer berege
ning kan worden toegepast. Dan is
deze grond geschikt voor kleinfruit-
gewassen, opengronds groentègewas-
sen en augurken, eventueel ook
glasteelten en vooral ook asperges.
Nu ontbreekt het dikwijls aan een
behoorlijke tuinbouwervaring, maar
de gewaskeuze kan daaraan worden
aangepast, terwijl op een voorbeeld
bedrijf de nodige voorlichting kan
gegeven worden.
Dat zulks nodig is mag een enkel
voorbeeld duidelijk maken. Te
recht mag men trots zijn op de
grote aardbeienteelt, maar hoe
komt het dat de een 5000,-, de
ander 25.000,— bruto-opbrengst
per ha heeft? Goed plantmateriaal
is een eerste vereiste, terwijl de
teelt onder plastic ook aandacht
verdient.
Op het voorbeeldbedrijf kan men
dus zien hoe men een zo groot aan
tal kleinfruitgewassen kan nemen
om zo weinig mogelijk afzetrisico's
te lopen en de arbeidsverdeling zo
gunstig mogelijk te maken. Boven
dien kan men zien hoe pluimvee
teelt toch mogelijk blijft, terwijl
daarnaast de beregening ook ter
bestrijding van nachtvorst de vol
le aandacht trekt.
Natuurlijk moet de boer liefheb'
berij hebben voor een en ander,
keurig en zorgvuldig werken en het
beste materiaal aankopen wat hij
krijgen kan. De rijkstuinbouwcon-
sulent en de voorlichtingsdienst zul
len hem graag helpen.
OOK IN VENRAY
Het is een gelukkige gedachte ge
weest van de federatie van tuin-
bouwverenigingen om te pogen ook
in Venray een dergelijk voorbeeld
bedrijf te gaan stichten. Het is uiter
mate belangrijk vooral voor onze
kleinere boeren, dat ze hun aan
dacht eens wat meer op deze tak
richten, die meer dan de landbouw
in de tegenwoordige tijd, hun een
goed bestaan zal verzekeren. Men
kan daarom slechts hopen dat niet
alleen zulk een voorbeeldbedrijf als
in Bergen, ook in Venray gaat ko
men, maar vooral dat onze boeren
hiervan volop zullen profiteren.
De belangstelling die voor het be
drijf in Bergen bestaat ook van
Venrayse zijde toont duidelijk aan
dat men hier wel wil. Die belang
stelling kan alleen maar groeien als
men in Venray zelf op een derge
lijk voorbeeldbedrijf nog duidelijker
dan in Bergen de mogelijkheden
aantoont, die hier op dat terrein nog
liggen.
Deze beide knapen waren naar
Venray gekomen om te dansen. Zij
hadden een retourtje genomen met
de bus, staken het buskaartje zorg
zaam in het zijvakje van hun por
temonnee en gingen vol enthousias
me over de dansvloer schuifelen. Ze
sloegen geen dansnummertje over.
Er werd gerockt, getwist, gebossa-
novaad en zelfs trachtte één van hen
de madison uit te voeren.
Deze vorip, van amusement maakt
de beoefenaar bijzonder dorstig. Zij
spoelden zowel de dorst als het op-
wervelende stof weg met een res
pectabel aantal glazen bier. Een
van de knapen vertelde achteraf dat
hij al dansende vijftien glazen bier
naar binnen had gegoten, een pres
tatie die de aanwezigen in de rechts-
S.11 xffetófe^rvfiP^fecnap van
leden der andere kunne. De Ven
rayse megjes waren die avond zo
aantrekkelijk en zij converseerden
zo leuk en zo langdurig, dat 't twee
tal de laatste bus naar huis miste.
En hier begint eigenlijk het avon
tuur. Want wat heeft men aan een
buskaartje in het zijvakje van de
portemonnaie, als er geen bus meer
rijd? Niets hoegenaamd, want men
heeft de buskaartjes zo klein ont
worpen en uitgevoerd, dat zij nau
welijks andere doeleinden kunnen
dienen. Een beetje beteuterd stonden
de beide jongens te kijken.
De dansmuziek was verstorven en
het laatste meisje was naar huis ge
gaan. Plotseling stonden zij daar sa
men alleen in een verregend Ven
ray, dat ineens niets gezelligs meer
had. Een eindeloze regen gutste on
barmhartig uit de pikzwarte lucht.
Hier en daar brandde nog een eta-
lagelicht, door de winkelier vergeten.
Dat was alles. Het centrum was uit
gestorven. Venray in de nacht is
minstens zo dood als een eenzame
zandweg op hetzelfde uur. Want
langs de zandweg ademen bomen en
struiken en vogels. In de kom zijn
alleen maar natgeregende stenen en
plassen, die je pas ziet als je er in
hebt getrapt. Dikke druppels die
neervallen op je „test" brengen je
af en toe weer tot de werkelijkheid.
Ver na middernacht besloten de
knapen zich bij de politie te gaan
melden. Maar de politie, hoe gastvrij
ook overigens, had geen plaats. Dus
drentelden zij. verder door de regen.
Achtereenvolgens belden zij aan bij
drie huizen. Geen van de mensen
was bereid de jongens, die volkomen
platzak waren na de dansorgiën, op
te nemen.
Het liep tegen drie uur en het
regende nog steeds. In de verte na
derde een voorbijganger. Hij wist
wel raad. Een paar straten verder
was een cafetaria. Daar moesten ze
maar aanbellen.
Zij repten zich er heen, zoals de
woestijnreiziger plotseling haast
krijgt als hij na dagenlang zwerven
een oase voor zich ziet. Maar wat
viel dat tegen! De deur was dicht en
bleef dicht.
In arrenmoede zijn de beide kna
pen toen via een laddertje aan de
achterkant toch binnen geklommen.
Het was hun strop dat ze net op de
slaapkamer van de heer des hui
zes terecht kwamen. Die haalde er
natuurlijk de politie bij. En nu
stond het tweetal vol spijt, maar op
gedroogd voor de groene tafel.
Vijftig gulden boete eiste de offi
cier. „Dat kunnen we niet betalen"
zeiden de twee, „want we zijn werk
loos."
„Dan maar een week gevangenis
straf", vond de officier.
Maar de rechter zag niet in waar
om men de staat zou laten opdraaien
voor de kosten van die twee weken
gevangenisstraf. Bovendien wilde
hij er rekening mee houden dat de
jongens zich fatsoenlijk hebben ge
dragen nadat hun „inbraak" was
ontdekt. Daarom deed hij het af
met twee tientjes boete voor elk.
Sinds de Fransman Louis Braille
in 1825 het naar hem genoemd,
blindenschrift uitvond, is het voor
een zeer groot aantal blinden mo
gelijk geworden om via dit punten-
schrift lectuur te genieten, waarmee
'n niet te schatten mogelijkheid tot
ontwikkeling en ontspanning voor
hen werd geopend. Toch bleef een
groot aantal blinden van lectuur
verstoken om de eenvoudige reden,
dat vooral mensen die op latere leef
tijd blind worden vaak niet meer
in staat zijn om dit brailleschrift
nog te leren. Naar schatting kan
slechts 30 pet. van de visueel ge
handicapten in Nederland braille
lezen.
Daarom was het vooral voor deze
grote groep zo'n prachtige uitkomst,
dat de Graafse blindenbibliotheek
in 1955 begon met boeken in gespro
ken vorm uit te geven, die de blin
de dan zelf op een bandrecorder
kan afdraaien.
Zo kreeg de Graafse Blindenbiblio
theek bij het R.K. Blindeninstituut
HET WERK VAN DE GRAAFSE
St. Henricus, er in 1955 een afdeling
Gesproken Boek bij, waar nu dage
lijks ruim 400 bandjes de deur uit
gaan. In 1962 zijn er 106.009 bandjes
verstuurd, wel een bewijs dat dit
middel ter lectuur voorziening is in
geslagen. Daarvan gingen 11183
bandjes naar Limburg, terwijl er
aan de Venrayse blinden in 1962 sa
men 459 bandjes werden verstrekt.
Ook de braille-afdeling mag zich
over een grote bloei blijven verheu
gen, omdat de blinden die het brail
le wel beheersen, vooral als het om
studieboeken of populair-weten-
schappelijke lectuur gaat, liever
braille lezen waar men zelf zoveel
aktiever bij betrokken is. In totaal
omvat de braillebibliotheek nu
68377 banden, waarvan er in 1962
weer 21150 werden uitgeleend.
Om te zorgen dat deze beide vor
men van blindenlectuur op peil blij
ven, werken er in heel Nederland
enkele honderden mensen geheel
onbaatzuchtig mee ,om gratis goede
lectuur aan blinden van alle ge
zindten ter beschikking te
kunen stellen. Voor de braille
afdeling van Grave zijn er
dat 400, die lettertje voor let
tertje de boeken in braille
overprikken. Voor de afdeling
Gesproken Boek zijn dat 80
voorlezers uit de omgeving,
die in de Graafse studio de
gelijk gemaakt "d&öïJo>3eno
van de overheid en van de
vrienden van Graafse blinden
bibliotheek, verenigd in „Ver
eniging Le Sage ten Broek",
die in alle belangrijke plaat
sen in ons land een afdeling
heeft. Zo nog niet in Venray,
terwijl Venray toch een echt
streekcentrum is. Wel zijn er
afdelingen in Helmond, Venlo
en Boxmeer. Wat daar kan,
kan in Venray zeker. Als er
dus in Venray dames en heren
zijn die hun vrije tijd nog
voor dit sociaal-charitatieve
werk wilen inzetten, kunnen
zij zich in verbinding stellen
met de Graafse Blindenbibli
otheek te Grave.
roepsopleiding te ontvangen. Deze
opleiding zal aangepast zijn aan de
verstandelijke vermogens en aanleg
van de leerling. De leerstof dus ver
eenvoudigd, hoofdzakelijk gericht
op praktische kennis.
De eigenlijke wieg van het I.T.O.
te Utrecht stond in één van de vele
kelders, die de Utrechtse Nieuwe-
gracht rijk is. Daar is men in 1956
begonnen met leerlingen van de
BLO-school en later pas ook de ach
terblijvers van de lagere school.
Op het ogenblik zijn er in ons
land reeds verschillende I.T.O.-scho-
len o.a. Nijmegen, Breda en Roer
mond al9 dichtstbijzijnde voor onze
streek. U begrijpt deze afstanden
zijn te gz-oot voor 15-jarige jongens
om met vrucht dit onderwijs te vol
gen.
Toch zijn er enkele jongens, oud
leerlingen van de BLO die dagelijks
op en neer moeten reizen naar Roer
mond en zijn daarbij 10 tot 12 uren
per dag onderweg.
Uit gegevens nu van BLO en LTS
is ons gebleken dat Venray meer dan
voldoende leerlingen kan leveren
voor een streekschool met zelfs 4
vakken, bijv. timmeren, metselen,
schilderen en metaal. Er zijn reeds
stappen ondernomen om te komen
tot oprichting van een I.T.O.
Laten we hopen dat binnen niet al
te lange tijd gestart kan worden,
want de I.T.O. is een zegen voor de
gehandicapte jongens. Een verlich
ting voor de B.O.-nazorg en vooral
ook voor de overbevolkte LTS-scho-
len, waar men bij de toelatingsexa
men veel beter zal kunnen selecte
ren en het peil van de LTS op kan
trekken.
Volgende keer iets over het vol
gende werkplan der oudervereniging
voor het Zorgenkind.
A. H.
DE UITNODIGING VAN EEN
Hebben we in het vorige artikel
geschreven over de samenstelling
van het bestuur van een eventuele
stichting als overkoepeling van de
oudervereniging, thans geven wij U
resumerend het werkplan voor het
komende verenigingsjaar der afde
ling. Zoals wij in een vorig schrijven
hebben aangehaald willen wij ko
men tot een
1. Eigen consultatiebureau in sa
menwerking bijv. van de afdeling
Horst en het Groene Kruis.
Ouders met een gestoord kind, die
thans dure reizen moeten onderne
men om hun kind te laten onder
zoeken, observeren of testen naar
bijv. Nijmegen of Venlo, zouden
dan in Venray zelf terecht kunnen.
Baby-sit, andere kinderen uitbeste
den ,de angst om met dit kind in
openbare vervoersgelegenheden te
moeten reizen e.d. zijn met een eigen
consultatiebureau uit de wereld, af
gezien nog van de hoge kosten.
2. Te komen tot een eigen I.T.O.-
school. Er liggen alvorens over dit
onderwerp te spreken nog vele an
dere plannen voor de oudervereni
ging die van even groot belang zijn,
Sociale Bijstand, vakantiekam
pen, BLO-onderwijs, Nazorg-BLO,
voorlichting enz. enz.
Doch daar het I.T.O.-onderwijs
thans de belangstelling begint te
krijgen in deze streek zullen we
eerst wat vertellen over dit werk
plan.
De meeste lezers zullen bij het ge
bruik van de naam „Zorgenkind"
uitsluitend denken aan hét geeste
lijk mindervalide kind, kinderen die
het onderwerp zijn van een serie
t.v.-documentaires, radio en tele-
visie-akties, zoals Open het Dorp
etc.
In feite echter zijn er nog tal van
ander zorgenkinderen. Denken wij
slechts aan spastische ,dove, blinde
of lichamelijk gebrekkige kinderen.
Is ook een kind met normale of
misschien wel bovenverstandelijke
aanleg maar met een zeer lastig ka
rakter, geen zorgenkind. En moeten
we het dan vreemd vinden dat bij
tijd en wijle eens een dergelijk on
derwerp aan de orde komt.
<-/S V
waibami MUURVERF WHopcnNa
KLEUREN. OOK OVER BEHANG.
aixb kleuren sum mengbaar.
Crooymans, Paterslaan 7
Theuws, Jan Hensenstraat 16
Ik meen deze vraag ontkennend
te moeten beantwoorden. Vandaar
dat we ditmaal eens een zaak willen
bespreken die een grote groep van
zorgenkinderen aangaat en daarom
in het werkplan (stimulerend) is op
genomen.
Het gaat hier nl. over een groep
kinderen die op de lagere school tot
de regelmatige achterblijvers be
hoort, kinderen die na de lagere
school (6e klas) wegens milieu, ge-
gebrek aan voldoende verstandelijke
vermogens om ULO of ander onder
wijs te volgen, pardoes in het vol
le leven worden gezet, bijv. inge
schakeld in industrie, land- of tuin
bouw of los arbeider.
Voor dit ontstane schooltype heeft
men op vele plaatsen in het land
een onderwijs en opleidingsvorm be
dacht nl. het I.T.O. Individueel
Technisch Onderwijs, waarbij deze
kinderen de kans krijgen een be-
Meer dan honderd jaren is het
geleden, dat die uitnodignig werd
uitgesproken. „Wilt U zo lief zijn
om hier naar toe te komen? Ik wil
dat hier veel mensen komen."
Nog steeds wordt die invitatie
Waarom woruen
nooit moe om naar die grot met cm
witte beeld te trekken?
De ongelovige dokter uit Austra
lië. Hij kwam om te onderzoeken,
heel sceptisch. Hij zei, dat in Lour-
des iets gebeurde ,wat hij niet be
greep. Hij wil terugkomen.
De zigeuners van heel Europa
trekken op naar die grot. Zij spelen
op hun violen en andere instrumen
ten voor hun grote Moeder.
De Londenaren en andere Engel
sen houden er sinds enkele jaren
regelmatig hun nachtwake van za
terdag op zondag.
Wat trekt ons naar Lourdes?
Zelf ben ik honderden malen naar
die Grot gegaan. Ik heb er gebeden,
gekeken als Bemadette, geluisterd,
gewacht. En nog altijd onderga ik de
aantrekkingskracht van een geheim.
Hier is eens de Hemel opengegaan,
hier is eens de Moeder van Christus
gekomen om ons weg te trekken
naar de intimiteit van haar Zoon.
Als je eenmaal echt iets van die
wondere wereld hebt ontdekt, laat
het je niet meer los voor je verdere
leven. Dat kontakt maakt je beter,
vermeerdert je geluk. Het zet je aan
om als die Moeder, als die Christus,
betere mensen te worden.
Betere mensen zoals die verple
gers, die de zieken helpen. Betere
mensen zoals alle goedwillenden te
Lourdes.
Moeder Maria nodigt ons uit, naar
haalr Lourdes, naar haar Grot,
naar de Christus op de Esplanade,
naar de blijvende manifestatie van
een intens beleefd christelijk leven.
In Lourdes kun je iets van dat
geluk vermoeden, dat God voorbe
reidt voor degenen, die Hem zoeken.
Daarom leiden de Paters Montfor-
tanen ook dit jaar weer de pelgrims
naar Lourdes op de bergen rond het
Pinksterfeest en de eerste dagen
van augustus. Tien volle dagen zijn
we op reis, we bezoeken ook Li-
sieux en Parijs.
Interesseert het U? Vraagt U dan
eens gratis inlichtingen bij: Mont-
fortaanse Werken BERG EN DAL,
telefoon 08805-264.
tinfrtno» ft.'