kou gevat?
AFBRAAK van óns iezit
HOOG BEZOEK
SMAKT
Bomen - Struiken - Groen
Woningbouw...
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN kWASL
Afscheidscomité
Dr. F. Houben
/it>
VRIJDAG 22 FEBRUARI 1963 No. 8
VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
per mm. ABONNEMENTS-
.50 (buiten Venray 1.75)
Nu Prins Carnaval zondag a.s. een einde zal maken aan de aktie
die Venrays middenstand bij zijn gouden jubileum georganiseerd
heeft, is het misschien goed toch eens te wijzen op enkele pun
ten, die voor onze middenstand van belang zyn
In de Troonrede is reeds door de
regering opgemerkt, dat het beleid
zal zijn gericht op een evenwichtige
sociale opbouw van de maatschappij
en op bevordering van een zo ruim
mogelijke spreiding van verantwoor
delijkheid. „Zo hebben", zegt de re
gering letterlijk: „de bezitsvorming,
de publiekrechtelijke bedrijfsorgani
satie en het zelfstandig midden- en
kleinbedrijf onze onverminderde
aandacht, hetgeen mede in de wet
gevende arbeid in het komende zit
tingsjaar tot uiting zal worden ge
bracht." Het zijn zinnen met schone
boekentaal, waar helaas in de prak
tijk niets van terecht komt.
Zelfs in de deftige taal van de
Eerste Kamer kan een aantal leden
van dit nobel college in het voorlo
pig verslag over het beleid van de
minister slechts opmerken dat het
ministerie alleen prijsverhogingen
kan overwegen wanneer de bedrij
ven „in de rode cijfers raken".
Hiermee wordt bedoeld: wanneer
de bedrijven bezig zijn ter ziele te
gaan. Deze leden van ons hoogste
vertegenwoordigende college vragen
zich af of er niet in sterkere mate
dan tot dusver rekening moet wor
den gehouden met de geringe weer
standskracht van het midden- en
kleinbedrijf. Zij constateren dat het
midden- en kleinbedrijf in tegen
stelling tot het grootbedrijf slechts
over geringe reserves beschikt.
DE STOK EN DE HONDEN
Reeds een ander maal is door ons
en anderen opgemerkt dat de oor
zaken van het noodlijdende midden-
en kleinbedrijf niet alleen schuilen
in de onvoldoende geschooldheid en
onvoldoende organisatiekracht van
deze groeperingen. Het is de stok,
die altijd gevonden wordt wanneer
men deze hond wil slaan om het
eens spreekwoordelijk uit te druk
ken.
Overigens is het niet zo dwaas ge-
If hffa«n ?n N»t'ars
honden worden beha!adeld. De rege
rina is er helemaal met op uit een
evenwichtig sociale opbouw van ons
volk te bevorderen en evenmin
worden de bezitsvorming en de
eigen verantwoordelijkheid van de
burgers verbeterd. De regering
de grootbedrijven en aait de indus.
trie om alle middengroepen te tr
pen.
„-ctoren van
De winstmarges in ^fften worden
de 'eersite levenskvinst van de be
laag gehouden, sectoren zodanig dat
drijven in iërves kunnen vormen,
zij geejes zelf zijn er niet hoog ge-
De ^voor en aan hetgeen er voor
festering in de zaak zou overblij
ven wordt gerukt door enorme be
lasting-aanslagen en afgedwongen
sociale verzekeringen.
SPREKENDE CIJFERS
Voor een zelfstandige moet nu 10
pet. van het inkomen aan sociale
lasten worden besteed wanneer dit
inkomen de loongrens niet over
schrijdt. Hierin is begrepen 6,8 pet
AOW-premie, 1,3 pet. AWW-premie
en 1,9 pet. voor de nieuwe Kinder
bijslagwet.
Nemen wij nu als voorbeeld een
zelfstandige die gehuwd is, twee kin
deren bezit en 9.000,inkomen
heeft. Deze man betaalt aan inkom
stenbelasting 796,en aan sociale
lasten f 900,—. Samen rond 1700,
Een ziekenhuis- en ziektekostenver
zekering van 300,per jaar is al
't minst waarin voorzien moet wor
den. Dan resteert hem nog 7.000,-
om met 4 mensen van te wonen en
te leven. Nu verwacht de overheid
dat deze man ook nog enkele dui
zenden reserveert om zich aan te
passen aan de dynamiek van het
economisch leven?
Niemand heeft er dan nog gespro
ken over een oudedagsvoorziening.
In de praktijk is de man met zijn
kleine zaak met bruto-inkomen van
175,per week (en dat is lang
niet slecht!) tot randbedrijf gebom
bardeerd.
1 BAKKERIJ PER DAG
Uit deze gang van zaken hebben
wij de ondergang van 5000 detail
handelsvestigingen in 1961 aan
schouwd. Men spreekt erover dat er
momenteel per dag 1 bakkerszaak
sluit. Over 1962 zal het getal der
verdwenen detailhandelsvestigingen
niet lager zijn. Een prachtig voor
beeld van evenwichtige sociale op
bouw van de maatschappij
In feite is de overheid in snelle
pas bezig een flink deel van de mid
denstand te likwideren en tot loon-
trekkenden te maken ten bate van
de groeiende industrie en het groot
bedrijf. Zij heeft bij de opbouw der
sociale voorzieningen voor iedere
burger er geen rekening mee ge
houden dat het midden- en kleinbe
drijf in het verleden haar expansies
financierde ten koste van eigen so
ciale voorziening.
De regering, die zo graag aan deze
groep voorlichting wil geven, had in
haar prijsbeleid deze premies voor
sociale voorziening minimaal moe
ten inbouwen, Voorts had de rege
ring voor midden- en kleinbedrijf
gelegenheid moeten scheppen om
saneringsreserves te vormen. Dit is
verzuimd.
„SLECHTE ZAKENMENSEN"?
Er is een proefschrift verschenen
van dr. Dreesmann, dat „expansie en
evolutie" heet. De „doctor in het
grootbedrijf" heeft verklaard dat 't
gebrek aan rendabiliteit veel kleine
middenstanders naar de loondienst
zullen drijven. Hij had er geen dis
sertatie van 900 bladzijden voor be
hoeven te schrijven. Hij had kunnen
gaan praten met dr. J. P. van Waas-
bergen, specialist in Breda, die be
zig is een Nederlandse Bond van
Belastingbetalers in 't leven te roe
pen.
Deze medicus is van mening dat de
zelfstandigen aan hun middelgrote
inkomen komen door ontzettend
hard werken. Van een normale
werkweek is geen sprake. Zij moe
ten van dit inkomen zoveel belas
ting betalen dat zij niet eens fond
sen kunnen vormen voor een be
hoorlijke oude dag.
De dokter is een intellectueel. Men
mag verwachten dat hij zijn beroep
heeft bijgehouden. Ook hij kan geen
reserves vormen. Waarom scheldt
dan de regering de middenstand uit
voor slechte zakenmensen omdat zij
evenmin reserves kunnen vormen?
Het ligt niet of niet alleen aan on
voldoende economische kennis. Wie
geen hand heeft, kan geen vuist ma
ken. De overheid belast de midden
groepen in ons volk veel te zwaar.
Vandaar de vele verdwijnende klei
ne zaken; vandaar het protest van
de medicus en zijn bond van belas
tingbetalers.
De regering moet geen mooie vol
zinnen maken. Zij moet rechtvaar
digheid betrachten en geen zinnen in
een troonrede laten voorkomen die
zij niet in waarheid kan doen ver
keren.
J.l. dinsdag bracht Mr. Dr. Fr. Houben, Gouverneur van Limburg,
vergezeld van zyn kabinetssecretaris, de heer Huinen en het Hoofd van
de tweede afdeling der provinciale griffie, de heer Bekkering, een oriën-
tatiebezoek aan de gemeente Venray.
Na een werkbespreking met het college van burgemeester en wet
houders in de voormiddag over de diverse aktuele problemen in de ge
meente Venray heeft de Gouverneur'in de loop van de namiddag nog
een kort bezoek gebracht aan de R.K. Levensschool voor jongens aan
de Kruisstraat, de Protestants christelijke school aan de Prins Bern-
hardstraat en de nieuwe werkplaats voor aangepaste arbeid aan de
Maasheseweg.
Voorts heeft hij de nieuwe Beek weg en de nieuwe Midden Peel weg
bezichtigd en zich op de hoogte gesteld van de situatie van de Deur-
pn ae Kieuierscnuoi m v reuepeei en ue aiuaar m aan*.-—»
S^i?kerk in ogenschouw genomen. Daarnaast heeft hij nog een enkel
particulier bezoek gebracht.
LACHEN MET CARNAVAL
Luxor brengt twëe bijzondere amu
sementsfilms die U doen gieren
Vorig jaar Carnaval bezochten 4000
mensen ons theater, ze genoten er
en spaarden een helehoop uit in de
uren dat ze in de bioscoop MEER
genoten dan op straat.
TOEVLUCHT VOOR VELEN
In de aardrijkskundeles zal men
het plaatsje Smakt wel nooit hebben
horen vernoemen. En toch is voor
velen in de loop der jaren Smakt
een begrip geworden, velen is de
naam dierbaar. Ontelbaren hebben
de weg gevonden naar dit dorpje op
de grens van Limburg en Brabant.
Geen wonder, dit dorpje is het eni
ge genadeoord St. Jozef ter ere in
den lande.
Een eeuwenoud kapeltje is het
middelpunt van dit genadeoord. De
stenen dorpel is uitgesleten door de
schuifelende tred van de pelgrims,
die de Heilige met een bezoek kwa
men vereren. In de eindeloze rijen
trokken zij langs het beeldje dat
prijkt boven het barokke altaar,
langs Sint Jozef, de man met een
glimlach van geluk en goedheid op
de lippen. Eenieder deed er zijn ge
bed, niet te lang, maar innig en
devoot: „St. Jozef van Smakt, be
schermer van de Kerk, patroon van
een zalige dood, beschermer van 't
huisgezin en patroon van een zalige
levensstaat, bid voor ons."
En elkeen die eenmaal ter bede
vaart is geweest, gaat vanzelf ieder
jaar terug, want hij voelt zich op
gebeurd en verlicht in de nabijheid
van Hem, die juist om zijn eenvoud
en bescheidenheid zozeer de harten
van eenieder weet te trekken.
Het is vanwege de maand maart
St. Jozef maand, waarin ook het
feest valt van het mysterieuze ge
beuren van de menswording: histo-
rich ogenblik voor Jozef - dat wij
onze heilige weer bijzonder binnen
onze gezichtskring halen.
Weer zullen ze komen de pel
grims uit alle hoeken van het
land naar het eenvoudige kapelle
tje onder de twee lindebomen. Voor
al de zondag dat de vasten weer
half voorbij is, zal er 'n grote druk
te heersen. De jonge mensen zullen
zich weer in het leven van St. Jo
zef verdiepen om van deze zwijgza
me maar sterke man te leren dat
waarachtige liefde bereid moet zijn
tot het uiterste te gaan, maar dan
tot het uiterste van verzaking en
wegcijfering van zichzelf omwille
van de waarachtig beminde andere.
In Smakt wacht ons weer SL Jo
zef om zijn gave uit te delen. Hij
wacht ook op ieder van U. Ook nu
zal hij weer klaar staan om hen, die
vol vertrouwen tot hem komen bid
den, te helpen.
In verband met de pensioenge
rechtigde leeftijd van dr. F. J. M.
A. Houben, als commissaris der ko
ningin in de provincie Limburg, is
een uitvoerend comité in het leven
geroepen, bestaande uit de heren:
J. H. Maenen, Heerlen, voorzitter;
mr. W. Baron Michiels van Kesse-
nich, Maastricht, vice-voorziter; P.
H. Boogaerts, Heel, secretaris; L M.
M. Laurensse, Venray, penningmees
ter; prof. dr. ir. H. C. J. H. Gelissen,
Maastricht; G. Goossens, Tegelen;
mr. R. G. A. Höppener, Roermond;
dr. J. G. A. Tans, Maastricht; ir. F.
C. M. Wijffels, Brunssum en mr. L.
M. Soeters,
secretaris.
Maastricht, uitvoerend
Het ligt in de bedoeling van dit
comité om een ere-comité te vormen
alsmede een comité van aanbeve
ling welke comité's zich tot de ver
schillende geledingen van het Lim
burgse leven zullen wenden, ten
einde de middelen te verkrijgen om
aan de scheidende gouverneur een
passend geschenk aan te bieden.
AMSTERDAMSE STUDENTEN
BEZOCHTEN VENRAY
Vijfentwintig studenten van het
Katholiek Instituut voor Sociale
Opleiding „De Aemstelhom" in Am
sterdam zijn maandag op Kasteel
Well aangekomen voor een oriënta
tie-bezoek aan Noord-Limburg. Hun
aandacht richtte zich voornamelijk
tot de economische en sociale aspec
ten van de Peel.
Maandagmiddag werden de stu
denten ontvangen op het gemeente
huis in Venray, waar secretaris de
heer H. Vorst, een inleiding hield
over de plaats van Venray in het
Peelgebied.
's Avonds hield pastoor Driessen
van Well voor hen een causerie over
de geschiedenis van Noord-Limburg.
Dinsdagmorgen brachtten de stu
denten weer een bezoek aan Ven
ray. 's Morgens hadden zij een ge
sprek met enkele leden van de in
dustriële club en !s middags volgde
een excursie naar enkele bedrijven
w.o. Inalfa.
Donderdag had het gezelschap in
Venray gesprekken met vertegen
woordigers van het maatschappelijk
leven.
Heden, vrijdag, keren de studen
ten weer naar Amsterdam terug.
Wij verwachten van geen enkele
zijde tegenspraak, wanneer wij zeg
gen, dat bomen en struiken aan
zienlijk kunnen bijdragen tot ver
fraaiing van ons landschap. De pro
blematiek ontstaat eerst, wanneer
men wil aangeven hoe wij meer bo
men en struiken in onze dorpen en
in het gehele landschap kunnen
neerzetten.
Wij leven in een streek zonder
veel bodemverheffingen. Daardoor
;ajn gebouwen en bomen zo onge
veer de enige hulpmiddelen om de
vlakke horizon^ te breken en een le
vend landschap te vormen. Vandaar,
dat rijk, provincie en gemeente de
in hun bezit zijnde wegen en stra
ten vaak van enige beplanting voor
zien. Op dit gebied kan nog veel
meer gebeuren, ware het niet, dat
het hiervoor nodige inzicht wat snel
ler doorbrak.
In de eerste plaats moet vastge
steld worden, dat in onze nieuwe
wijken feitelijk op dit gebied te
weinig gebeurt. Zeker er zijn groen
stroken, er staat links en rechts een
boom. We hebben zelfs een boom
plantingsdag georganiseerd en aan
de Oostsingel de jeugd bomen laten
planten. We hebben zelfs een be
paalde deskundige eens een beplan
tingsplan op laten stellen voor Oost,
maar daar zijn we nooit verder ge
komen dan enkele boompjes. In de
ander plannen (Henseniusschool in
Zuid) is op dit gebied nog bijzonder
weinig gepresteerd. En van de an
der kant willen we bestaande groen-
stukken alweer „omtoveren" tot
parkeerstroken.
Dat men langs een Deurneseweg
de bomen moet kappen wil niet zeg
gen dat ze daarom langs andere we
gen of straten weg moeten blijven.
Integendeel. Dan wijzen we daar
naast nog even op de nieuwe wijken
in sommige van onze kerkdorpen,
waar op dit gebied echt wel wat
meer kan gebeuren
DE BOER
Nu we op onze kerkdorpen aan-
ding, over bomen en struiken. Bo
men die geen economische waarde
hebben zijn bij hem uit d'n boze.
Struiken halen hem te veel vocht
uit zijn velden en zowel in Yssel-
steyn en de Vredepeel om bij de
ze twee te blijven waren en zijn
dikwijls weinig gecharmeerd over
windsingels en boomaanplant.
DE WINDKERING
Hoe zou een goede erfbeplanting
onze boerderijen niet alleen een
veel vriendelijker en fraaier aan
blik geven (dat is de kant van de op
recreatie zijnde stadsbewoner), maar
ook het verblijf voor de boer en zijn
gezinsleden veel aangenamer maken.
Wij leven in een winderig landje
en een goede windkering voor onze
boerenerven is bepaald geen weel
de. Ook op de er/en zou heel wat
minder overlast van stuifsneeuw
zijn geweest, indien men hieraan
had gedacht. Daken en landbouw-
schuren kan men beschermen met
bomen. Het uitzicht vanuit de woon
vertrekken op de openbare weg be
hoeft er niet door te worden belem
merd. Bij aanplanting van de goe
de soorten is het onderhoud (snoei)
miniem. Ook de open loopstal of
ander gebouwen kan men omplanten
zonder daarvan bij de bedrijfsuit
oefening enige hinder te hebben. De
groente- en fruittuin zou in vele ge
vallen beter floreren, indien men
aan windkering gedacht had.
Kortom,, er zijn vele tientallen ar
gumenten. Doch aangezien de agra
riër het meest gevoelig is voor het
financiële argument, wijden wij aan
het laatste speciale aandacht. Hier
bij gaat het er niet om, dat de aan
geplante bomen naderhand handels
waarde krijgen. Dat is zeer zeker 't
geval, maar ook bij de snelgroeiende
populieren duurt dat wel even. Er
is thans een ander argument.
BOMEN PLANTEN VOOR NIETS
Omdat bij aanplant in het wilde
weg teleurstelling niet uit zou blij
ven i.v.m. de grondsoort en de lig
ging, is er een subsidieregeling in
gesteld, waarvan de uitvoering be
rust bij het staatsbosbeheer (Mu
seumlaan 2, Utrecht). De kosten van
het beplantingsplan worden voor de
volle 100 procent vergoed.
Zulk een plan verdient alle aan
beveling omdat men dan een goed
advies krijgt over wat er gedaan kan
worden. Voorts weet men aan de
hand van dit plan, of de kosten
meer dan 100,zullen bedragen.
Is dit inderdaad het geval, dan kan
men van de op maximale kosten ge
baseerde begroting een subsidie van
75 pet. verkrijgen met de mogelijk
heid het resterende bedrag door mid
del van arbeid aan te zuiveren. Dat
betekent, dat de gehele beplanting
geen cent kost, wanneer men zelf 't
werk (grondbewerking) wil doen.
De subsidie wordt uitbetaald
twee termijnen, nl. de ene helft zo
dra de beplanting tot genoegen van
Staatsbosbeheer is aangebracht
de andere helft één of twee jaar la
ter, indien de eventueel noodzake
lijke inboetingen of verbeteringen
zijn uitgevoerd. Het kan dus voor
komen, dat men twee jaar op de
helft van de toegezegde subsidie
moet zitten wachten, maar dat is
dan de uiterste termijn als men
meewerkt.
Dit geldt dan speciael voor die
gebieden buiten de ruilverkaveling
omdat in de ruilverkaveling erf- en
andere beplantingen al inbegrepen
zijn.
Wanneer het er om ging de boer
op kosten te jagen teneinde de ste
deling een plezier te doen, zouden
wij de zaak niet bepleiten. Doch
waar zij er beiden voordeel van heb
ben en de boer weinig of geen kos
ten krijgt, te dragen, daar verdient
de zaak alle aanbeveling. Tenzij
men natuurlijk aan open vlakten
rondom het huis de voorkeur geeft.
Wij zijn echter geen steppebewo
ners. Men make dus gebruik van de
bestaande regeling. Dat hier en daar
verouderde inzichten overwonnen
moeten worden mag geen bezwaar
zijn.
En laten we in de kernen waar
zulks maar mogelijk is groen, strui
ken en bomen dat fleurige accent
geven dat deze kernen vrolijker en
„lebensfahiger" maken.
veel? Welnu ga dan naar PKFK, t
zult dan meer genieten dan U in
jaren genoten hebt. TOP-AMUSE
MENT zoals alleen de bioscoop U
bieden kan.
Wie de laatste weken de kranten
bestudeerd heeft, krijgt ergens de
indruk dat de woningbouw in de
komende jaren in zijn slotfase zal
komen.
Er is immers een nieuwe regeiing
voor woningwetbouw cn particulie
re bouw en die schijnt zo veel be
lovend dat men binnen enkele ja
ren uit de nood zal zijn.
Intussen is daarvan nc-g allemaal
niets gebleken. Er is inderdaad een
nieuwe regeling op stapel gezet, die
o.a. inhoudt dat toewijzingen voor
woningwetwoningen nu over een
tijdvak van drie jaren zullen wor
den uitgegeven en wel in zulk een
mate als de betrokken gemeente of
bouwvereniging bouwrijpe bouw
grond (inclusief straten-aanleg, rio
lering e.d.) gereed heeft en aanne
mers ter beschikking heeft met ge
noeg personeel.
Voorwaarden, die op zich niet zo
heel gemakkelijk zijn. We hebben
daar in Venray op het Desselke bv.
al een goed voorbeeld van.
De gemeente c.q. de woningbouw
vereniging zal moeten zorgen voor
bouwgrond, voor Je ontsluiting
daarvan en zal aannemers moeten
M-.ntrekken met voldoende
pariteit Een grote opgave, waar
voor echter ce nodige krachten lc-
lukUtar *i;r.
I- ts rx J#r; is dat t'i particulieren
Wie ook nu nog de euvel inred h->ft
om de verkiezingsparolen van be
zitsvorming in de vorm van een
eigen huis in praktijk te brengen,
die zal ervaren dat ook de nieuwe
regeling hem weinig soulaas geeft.
Er zijn op het ogenblik in onze
gemeente zo'n 50 aanvragen weg
voor ongesubsidieerde woningbouw
door particulieren. Daarnaast nog
een 80 voor gesubsidieerde woning
bouw. Deze aanvragers moesten in
Voelt U niets meer voor hossen en
springen en wilt U toch een
ONVERGETELIJKE CARNAVAL
Ga dan naar Luxor, daar ontmoet U
PEPE - Beschaafd amusement
dan bent U eens ECHT UIT geweest.
het verleden 1-1,5 jaar wachten en
de vraag is of de nieuwe regeling
(waarover dadelijk meer) die wacht
tijd zal bekorten. In deze sector
heeft de provincie namelijk 1600 wo
ningen te verdelen en aangezien
Limburg 100 gemeenten kent kan
men op zijn vingers uittellen dat van
al die aanvragen (die voor een deel
,al van vorig jaar januari lopen) er
slechts 20-25 dit jaar kans op ver
wezenlijking hebben.
De oude regeling ging uit van een
bepaald geldsbedrag dat voor deze
sector ter beschikking was. Naar ra
to er geld was en de aanvrager kon
aanwijzen, die deze karwei kon kla
ren, werd vergunning gegeven. Of
men over die karwei lang dan kort
deed, maakte in de praktijk weinig
uit. Of de grond bouwrijp was en
ontsloten was een zaak voor de aan
vrager.
Nu gaat men van een andere kant
uit. De aanvrager moet een aanne
mer opgeven. Via Arbeidsbureau en
Gemeente weet men of deze aanne
mer op de door hem opgegeven tijd
de nodige capaciteit ter beschikking
heeft en zo ja, dan zal in Maas
tricht de vergunning worden afge
geven. De aannemer heeft dan de
zorg binnen een bepaalde tijd ook
inderdaad klaar te zijn.
Blijkt hij ondanks deze verklaring
niet over de nodige bouwcapaciteit
te beschikken, dan komt er geen
goedkeuring en mag de aanvrager
weer wachten
Men gaat nu dus terdege letten op
de bouwcapaciteit van de aanne
mers en naar rato deze om meer
werk verlegen zitten, komen er
meer vergunningen los voor een be
paalde streek.
Men komt ergens dus tot touw
trekken. Enerzijds de gemeente c.q.
de bouwvereniging, die hun best
zenlij kt te krijgen. Anaerzijas ae
veel zwakkere particuliere bouwer,
die naast zijn ander besognes nu ook
nog op een aannemer zonder werk
uit mag gaan.
De lachende derde is o.i. de aan
nemer, die rustig kiezen kan en de
vette brokken natuurlijk het eerst
zal nemen. Natuurlijk is niet iedere
aannemer in staat woningwetwonin
gen te bouwen tegen de thans gel
dende prijzen. Maar toch blijkt men
telkens opnieuw in Venray op de
kerkdorpen zgn. kleine aannemers
voor deze karweien te kunnen in
teresseren, hetgeen de woningwet-
bouw daar ter plaatse alleen maar
ten goed komt. Wat echter als deze
mensen daar meer zien in particu
liere bouw?
Een ander vraag is of de kippen-
kooi- en varkenshokkenbouwerij
een taak van verschillende kleine
aannemers niet te veel bouwca
paciteit opeist. Wie ziet hoeveel
rijksgoedkeuringen er in 1962 zijn
uitgegeven en wat voor een bedrag
er feitelijk gebouwd is zal ervaren
welk een grote bouwcapaciteit er
zit in deze bouwwerken onder de
10.000,waarvoor van gemeente
wege direct vergunning gegeven kan
worden.
Een tweede punt waar bij de toe
wijzing van particuliere woningen
veel meer op gelet zal worden is of
de grond genoegzaam bouwrijp en
ontsloten is. Ook hier is de parti
culiere bouwer in het nadeel.
Hij moet immers wachten op de
gemeente, die bij de verwezenlijking
van haar uitbreidingsplannen na
tuurlijk voorang moet verlenen aan
de woningwetcomplexen en voor
wie de zorgen van particuliere bou
wer op de tweede plaats komen
Al met al kan ons deze met veel
fanfare aangekondigde nieuwe
regeling niet zo heel hard bekoren.
O.i. zal misschien ergens de bouw
capaciteit voor de particuliere bouw
beter benut gaan worden al zal
dat nog bewezen moeten worden
maar de lijdensweg voor de particu
liere bouwer is en blijft nog even
lang.
Dat vinden we in een streek als
de onze nog altijd een hele harde
dober en waarom men feitelijk zo
hard met dat woord bezitsvorming
schermt, is ons nog altijd een grote
vraag.
Kinderen en oude van dagen hebben
deze week in LUXOR toegang te
gen half geld, omdat zoveel moge
lijk mensen kunnen genieten van de
uitstekende en vrolijke films.
CARNAVAL wordt pas een waar
feest, wanneer U in Luxor bent
geweest.