75 JAAR NED. HEIDEMY WELSTANDSCOMMISSIE jeen knollen voor citroenen Politierechter WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN W.A.-VERZEKERINGEN Geestelijk artikel «tAKM /•ky*u!é» cr* Uaxvcau C j VRIJDAG 25 JANUARI 1963 No. 4 VIER EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS 55H5L5ÏJ UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO »»i\cRJJi?UEPRIJS 8 ct* per mm' ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venrajn 1.75) Of men nog ooit de Peelontginingen rond en in onze gemeente zal beschrijven is een vraag. Ondanks het feit dat hier in de loop van een halve eeuw grootse werken zijn verricht, zullen we cr niet gauw toe komen hierover nu eens een werkje het licht te laten zien, dat deze niet onbewogen geschiedenis vasthoudt en ook daarnaast een goed stuk public-relations-werk voor onze gemeente zou kunnen zijn. Maar zo het ooit verschijnen zal, dan zal men dankbaar gebruik maken van een jubileumnummer van het Tijdschrift der Nederlandse Heidemy, getiteld: Drie-kwart eeuw plattelands groei.... In dit nummer namelijk, dat is uitgegroeid tot een heel boekwerk, krijgt men de levensgeschiedenis Ned. Heidemy te lezen, die in feite de geschiedenis is van de ontgin ningen is. Hoewel we in Venray zelf met deze maatschappij weinig te doen hebben gehad, omdat ze hier in tegenstelling met Horst, Bakel en Rips geen werken voor de gemeente hebben uitgevoerd, toch is haar ge schiedenis belangrijk. DOELSTELLINC De geschiedenis van de cultuur techniek in ons vaderland is vreemd. In de tijden dat de Ned. Heidemy voor 75 jaren werd opgericht, werd in brede kring over ontginning ge sproken. Velen zagen in de ontgin ning een soort roeping. Men had geen vrede meer met „die duizenden hektaren dorre heigrond", men wil de de gronden, die „woest daar henen lagen te lijf gaan, de heide bestrijden", bossen aanleggen op „uit de slaap der eeuwen gewekte grond". En grondeigenaren, die hun woeste gronden woest lieten liggen werden niet alleen door dichters als Staring gehekeld, maar werden met de vingers nagewezen, om dat het als een even grote schande be schouwd werd niet aan heide-ont- ginningen te doen als thans het ontginnen, van wat er nog aan hei de over is ,als vandalisme wordt be titeld. Speelde enerzijds een soort idea lisme bij dit alles een rol, een soort van sport van grootgrondbezitters, anderzijds had men met die ontgin ningen toch ook in die tijd een soort sociale bijgedachte; n.l. het ver schaffen van werk, om daarmee de trek van het platteland naar de ste den tegen te gaan en omgekeerd de grote steden van overcompleet: aan arbeidskrachten te ontlasten. Het was de Gelders-Overijsselse Maatschappij 4van Landbouw, die naar Deens voorbeeld de Heidemy zou oprichten. Een Maatschappij, die zou zorgen voor deskundig perso neel bij de ontginningen, voor des kundige adviezen, het bemiddelen bij de aankoop van dennenzaad en het aankopen en beschikbaar stellen in huur van enkele werktuigen. DUITSLAND HET VOORBEELD Vakmensen op het gebied van ont ging waren er in Nederland weinig en de eerste taak van de nieuwe adjunct-directeur Lovink, die in 1891 was aangesteld, was jonge mensen naar Duitsland te sturen om daar het vak te leren. De Heide my in de gemeenten Bakel en Ge- mert de gelegenheid de harde prak tijk van de uitvoering te oefenen en de aanschaf in 1892 van een 7 lal ossen en een tweescharige dieppioeg was een gewichtig feit in de ge schiedenis der jonge maatschappij Later kwamen stoomploegen het ontginningswerk nog verbeteren, Maar daarnaast hield de jonge maatschappij zich bezig met bos bouw, bebossing van stuifzand, de aanleg van visvijvers, beek- wegverbetering. De wereldoorlog gaf door zijn werkloosheid nieuwe stimulansen voor ontginning en hieruit bleek steeds meer de noodzaak om te komen tot goede ruilverkavelin gen. In 1924 kwam de eerste ruil- verkavelingswet tot stand. Terwijl zich in de jaren na de eerste wereldoorlog de Heidemy steeds belangrijker werd, kwamen de crisisjaren. Het is vooral in die tijd geweest dat in de werkverschaf fing grondverbetering, ontwatering, drainage, wegenaanleg en -verbete ring, veelal uitgevoerd met de schop, de cultuurtechniek grotendeels be heerst heeft en de rol die de Hei demy hierbij speelde was geen ge ringe. aan had bijv. een Heidemy te vol doen. Daarnaast vroeg de openlucht recreatie een wijziging in het werk patroon, dat niet uitsluitend meer het cultuur-technische te behande len kreeg. Tenslotte was er de buitenlands, hulp, d.w.z. de hulp aan onderont wikkelde gebieden, die aan de Hei demy nieuwe uitbreidingsmogelijk heden gaf. De cultuurtechniek, zo blijkt wel uit dit verslag, is in de afgelopen 75 jaren gekenmerkt door een snelle groei en een voortdurende verbre ding van de doelstellingen, waarme de zij wordt toegepast. Ze heeft zich ontwikkelt van traditioneel am bacht tot moderne ingenieurskunde. Ze is ontstaan door voedseltekort, watersnood en werkloosheid, maar dient thans voor de verbetering van de agrarische structuur, gecombi neerd met of mede dienstbaar ge maakt aan de infrastructuur. BEWOGEN GESCHIEDENIS De geschiedenis van de Heidemy is de geschiedenis van 75 jaren ont ginnen en daardoor ook de geschie denis van de Nederlandse landbcuw. Dat deze jubileumuitgave dit alles in gedegen artikelen nog eens ten overvloede aantoont is een geluk kige gedachte geweest, die ook voor ons, die midden :n dit ontginnings werk wonen en leven zijn nut kan hebben. Mijnheer de Redakteur, Nogmaals verzoek ik U vriende lijk enige plaatsruimte in Uw blad te reserveren voor het onderstaande: Meende ik vorige maal met enige regels een misvatting recht ie kun nen zetten, thans blijkt uit het ar tikeltje van de Heer Luc. Pools, dat bij hem sprake is van een ernstig wanbegrip inzake het onderhavige onderwerp, een onderwerp dat thans in complexiteit dreigt toe te nemen. Thans zal ik de gestelde proble men en vragen zo kort mogelijk, het kan niet anders, behandelen; In de hoop, dat de geïnteresseerde lezer en vooral de geachte polemist deze keer goed lezen. A. Wie is architect. Dat is hij, die met goed gevolg één van de daartoe - ingestelde examens heeft afgelegd. Dat is hij, die door zijn werk aantoont werkelijk architect te zijn. Dat is hij, die zich onderscheidt bij deelname aan architectuur prijsvragen. INGEZONDEN gen als zij in de waan wordt ge bracht geld te sparen, vertrouwt dit zelfde kostbare geld toe aan deskundigen. Na het bovenstaande, geachte Heer Redacteur, begrijpen Uw lezers hopelijk, waarom er in ons land Welstandscommissies moeten zijn en misschien kunnen zij nu begrip «ipbrengen voor de zeer zware er moeilijke taak van de leden van de- commissies. Indien dit nog niet het geval 10, dan verklap ik dat het percentage goede en door deskundigen inge diende plannen uitermate gering is en dat de welstandscommissies veel al genoegen moeten nemen met plannen, die nog net niet absoluut onaanvaardbaar zijn. Juist de op de commissies m^pppe rende ondeskundigen, melden zich steeds weer met de vraag: „Willen de Heren even zeggen, 110e zij het precies willen hebben?" Zij begrij pen nog steeds niet, dat een wel standscommissie er niet is om te ontwerpen. B. Wie is bevoegd architectuur becritiseren? te Dat is hij, die aan een erkend op leidingsinstituut studenten met goede resultaten opleidt tot chitect en/of hun examenwerk beoordeelt. Dat is hij, die door de Overheid geroepen wordt in één of meer welstandscommissies als deskun dig lid zitting te nemen. 3. Dat is hij, die door woord en/of geschrift bewijst niet alleen vol doende inzicht te hebben, maar bovendien in staat is zijn gefun deerde mening onder woorden te brengen. NA DE LAATSTE WERELDOORLOG Na de laatste werldoorlog is er een sterke wijziging ontstaan. Nieu we werkmethoden vonden hun in gang. De mechanische ontginning met de nieuwe zware Amerikaanse en Engelse bulldozers begon. Daar naast stelde de mechanisatie van de boerenarbeid en de boerenbedrijven nieuwe eisen t.a.v. kavelingindeling en hieruit volgt dan automatisch een zo rationeel mogelijke ruilver kaveling. Daarnaast waren het niet meer de zgn. grondmaatschappijen, die het werk deden, maar aannemers, die onder leiding van een Heidemy en Grontmy bepaalde objecten vol tooiden. Dat een en ander een heel wat beter werkvoorbereiding eiste is vanzelfsprekend, maar cok hier- zijn fiets stapte. Pas veel later kwa men de borrels tot aktie. Meneer de rechter", zei hij vol overtuiging, „laat ik je nou 's iets vertellen, da'je nog nie weet". „Kom op", zei de rechter uitnodi gend, want' een mens is nooit te oud om te leren, zelfs een rechter iet. „Nou", vond de timmerman, „ze hebben me nou wel bekeurd omdat ik een borrel op had toen ik op de fiets zat. En die had ik ook wel op. Maar ik had er geen last van. Ik fietste nét zo fris en rechtop as een jonge kerel." De rechter- luisterde vol belang stelling en dat wakkerde de vertel trant van de verdachte danig aan. Hij vertelde hoe hij 't café had verlaten, rechtop van lijf en leden, fier en zelfbewust, een toonbeeld van Hollands trots. Hij was toen op 'n fiets gestapt. Zender gezwalk en zonder geslinger. In eer en deugd was hij door het dorp gereden. Alle bekenden had hij onderweg gegroet, zonder mankeren. Ik zallet je nog sterker vertel len", beloofde hij. „In de Dorps straat was de zaak opgebroken van wege de nieuwe riolering. Daar had den ze voor de fietsers een paadje vrijgehouden, zo breed als de palm van m'n hand, met direct daarnaast een diepe afgrond, voor de riole ringsbuizen. En wat is daar gebeurd? Niets. Maar dan ook helemaal niets. Ik ben er langs gereden as een post duif die recht op haar doel af vliegt, met kwieke vleugelslag en zonder aarzeling. As ik te veel had gedron ken was ik wel in dat gat terecht gekomen, waar of nie-waar?" „Goed", zei de rechter, „maar nu moet u mij eens iets laten vertellen dat u nog niet weet. Weet u welke weg de alcohol volgt door het men selijk lichaam?" De timmerman bleek het niet te weten. „Dan zal ik het uitleggen", zei de rechter. En hij begon bij de tanden, de bovenlip en het ver hemelte. De hele inventaris van het menselijk lichaam kwam er aan te pas. Tot tenslotte, na een lange, lan ge reis het gif in de hersenen be landt. En dan wordt het pas menens. Als je de rechter over die lange reis hoorde, zou je zeggen dat de borrel eigenlijk helemaal niet zo duur is. Ze kost wel veel geld, maar er ge beurt ook heel wat voor. „En bij de een gaat het vlugger dan bij de ander. Klaai'blijkelijk is het pas bij uw hersenen gekomen toen u de riolering voorbij was", zo besloot de politierechter zijn popu lair-wetenschappelijke uiteenzetting. Ook dit lesje in biologie bleek ech ter een lange reis te moeten maken naar de hersenen van de verdachte. De timmerman was er kennelijk nog niet achter 'toen de officier zeventig gulden boete eiste. „Een boel geld", vond de timmer man, „as je dan rekent dat ik in Nadrukkelijk voeg ik aan B toe, dat goed architecten niet impliciet goede critici zijn en dat het daaren tegen mogelijk is, dat niet architec ten het wel kunnen zijn. Helaas is in ons land de laatste greep uitermate klein. Ik wijt dit, Srëtf aan"BlTanB,l5nïng'':'VÓ&? He' kunsten. Terugkomend op A, moet ik he laas schrijven, dat er in ons land slechts ongeveer 2000 architecten zijn. Van dit aantal oefent een rela tief groot percentage het beroep niet zelfstandig uit, maar werkt bij de Overheid, bij ander instellingen of bij andere architecten; Ons land telt thans weinig of geen internationale topfiguren, daar staat gelukkig tegenover, dat in vergelijking met het buitenland de gemiddelde kwaliteiten vrij hoog liggen. Hiernaast moet ik echter onthul len, dat er in ons vrije Nederland bovendien ongeveer 4000 mensen zijn, die de brutaliteit opbrengen zichzelf, door middel van een bord- je op de deur of door middel van De taak van het welstandstoezicht is dan ook zeer negatief, immers het allerergste kan alleen vermeden worden. Thans wordt naarstig ge zocht naar middelen om het werk een meer positief karakter te geven, maar dan zouden meer deskundigen zich moeten inzetten, deskundigen die nu nog steeds voor de twijfel achtige eer bedanken. De gronden waarop een welstands commissie plannen afwijst of accep teert zou men schematisch met drie categorieën kunnen weergeven, waarbij allereerst dient vast te staan, dat het plan stedebouwkundig toelaatbaar is. Door ervaring en deskundigheid kan zij zonder meer haar veto of fiat uitspreken. 2. Vele eenvoudige plannetjes, wor den ontdaan van de eventuele foutjes. Dit zijn de zg. routine op merkingen. Er woi'dt een advies opgesteld, jüCtrvilèit' worat' öetracnYi'-ü.wV*. dat de architectuur op haar nor men wordt gewaardeerd reke ning houdend, weer zoveel als mogelijk is, met de omgeving van het te bouwen object. Als de heer Luc. Poels niet tevre den kan zijn over de verschijnings vorm van diverse bouwwerken Venray, dan zal het hem nu duide lijk zijn, dat hij de schuld daarvan moet zoeken bij de Venrayse ge meenschap. Het is deze gemeenschap die haar ontwerpers kiest, het deze gemeenschap die krijgt waar naar zij zelf vraagt, het is deze ge meenschap die eisen stelt en niet het Gemeentebestuur of de wel standscommissie, of de stedebouw kundige, of de Dienst van Bouw- ei Woningtoezicht. Deze lichamen kun nen slechts het absoluut ontoelaat bare voorkomen. Alleen de gemeen schap in 't algemeen heeft de ver- Geen enkel mens is, bij het doen yan aankopen, bereid zich knollen voor citroenen te laten verkopen. Het blijkt in de praktijk echter vaak bijzonder moeilijk ook deze vergissing te ontlopen. Men behoeft alleen maar te denken aan de enor me hoeveelheid nieuwe produkten op allerlei terrein die ijverige fabri kanten op de markt brengen. Onder een enorme kop NI E U W" de schoonste beloften ten aanzien van het nieuwe produkt en de vaak her- 1 haalde verzekering dat dit artikel veel kosten en tijd bespaart, wordt de meest recente uitvinding de we reld ingestuurd. Of het nu een nieuw soort weefsel is, wéér een andere limonade die alle andere overtreft, of een vervolmaakt tech nisch apparaat, altijd wordt gesug gereerd, dat dit artikel het „einde' is, het non-plus-ultra. Maar heus, het is niet alles goud wat er blinkt, de zo geprezen nieu wigheden blijken vaak ook nadelen te hebben. Dat kan geen sterveling op het eerste gezicht zien. m Het sterkt spreekt dit wel bij de vele nieuwe soorten stoffen en weefsels, die krimpen of pletten zon der dat men dit ook maar kon ver moeden. Het winkelpersoneel zelfs niet meer in staat de honderd en één verschillende behandelings methoden te onthouden. Maar onze verfijnde maatschappij heeft óok dit euvel opgevangen: de consument wordt beschermd tegen de bedriege- lijke reclame. Op het gebied van voorlichting aan de consument heeft de consu mentenbond reeds faam verworven, aanbevelingen van de Nederlandse Huishoudraad of de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen geven houvast bij verschillende aankopen. Zij zijn buiten de overheidsinstan ties ter keuring van waren een on misbare hulp geworden. fraai bedrukt briefpapier, architect antwóording voor de resultaten, te noemen. I Tenslotte wens ik nadrukkelijk te Dit is mogelijk, omdat onze volks- verklaren dat ieder mens het recht vertegenwoordiging, na vijftig jaar' heeft zich een oordeel te „vormen" lang op het probleem te zijn gewe- 0ver ieder cultuur verschijnsel, het zen, nog steeds niet inziet, dat be- js slechts de bevoegde critici toege- roeps-, zowel als titeibesclierming staan officieel critiek te leveren, de- noodzakelijk is. Zijn het niet onze bouwwerken, die onze cultuur gestalte geven" Is omgekeerd de architectuur niet me de cultuurbepalend? Als deze twee vragen met „ja! dienen te worden beantwoord, dan titel- en beroepsbescherming noodzakelijk. Alleen hierdoor kan dit aspect van onze cultuur positief worden beïnvloed. Iedere vakman in Nederland moet in het bezit zijn van een vakdiploma ook al doet hij niet anders, dan het aan de man brengen van machinaal verpakte artikelen; maar iedere Ne derlander (realiseert U zich dit goed) mag een bouwplan indienen en heeft uiteindelijk ook recht op een bouwvergunning. Iedere Neder lander, zonder uitzondering, mag zich ongestraft architect noemen. Het is duidelijk, dat deze grote groep ondeskundigen zich niet bij de architectenorganisaties kan aanslui ten en zich derhalve aan geen on derlinge afspraken houdt. Zij pleegt dus ongestraft acquisitie, zij werkt voor veel te lage honoraria, hetgeen mogelijk is, omdat zij haar zaken op haar manier behartigt. De gemeenschap, grif te overtui- ieder geval nog goed kon fietsen." „Maar op het politiebureau hebt u het zo bont gemaakt dat men u ter ontnuchtering moest insluiten. Reken dat er dan maar bij", zei de rechter toen hij hem conform de eis veroordeelde. ze zijn hier trouwens alleen maar toe in staat, terwijl anderen het ri sico lopen zich belachelijk te maken. Met vriendelijk dank, P. W. LEROU. TOT 250.000.NU VERPLICHT De verplichte W.A.-verzekering, de verzekering van motorrijtuigen tegen schade die zij aan anderen veroorzaken is een feit geworden, nadat reeds vele landen in Europa Nederland zijn voorgegaan. Het is een verstandige maatregel van de regering geweest te eisen, dat ieder die op motor, brommer of in auto rijdt, verplicht is, ook voor een be hoorlijk bedrag verzekerd is nl. 250.000,—. Dit schijnt hoog, maar ia werke lijkheid is het een dringend nood zakelijk bedrag, wanneer b.v. blij vende invaliditeit wordt veroor zaakt, zal het slachtoffer tot zeer hoge eisen kunnen komen en zal de schuldige inderdaad ook tot zeer hoge bedragen worden veroordeeld. De praktijk heeft dat bewezen. Er blijft een netelig geval aan de ze verzekering zitten. Wanneer de schade minder dan 50,is blijft deze voor eigen rekening, niet voor die van de verzekering. Is ze er boven, dan moet de verzekering het volle pond betalen. Nu zal men twee dingen te zien krijgen: ten eerste een poging om schade van rond 50,beslist bo ven de norm uit te drijven en ten tweede een ellende om de schade beneden f 50,van de schuldige particulier los te krijgen; daarbij kan men met chicanes rekenen. Ook daar heeft men reeds veel ervaring mee. uitgekomen aniKcitni; eventueel worden vergezeld van een labeltje: „Goedgekeurd door", wor den ook bestaande produkten getest op hun waarde en in de praktijk vergeleken met de door de fabrikant aangeprezen eigenschappen. In dit verband herinnert u zich misschien het overal gepubliceerde onderzoek naar binnenveringsma- trassen door de Nederlandse Consu mentenbond. De fabrikanten en hun produkten komen er bij zo'n onderzoek niet altijd zonder „kleerscheuren" vanaf. Ook worden door deze, voor de con sument zo nuttige stichtingen be paalde praktijken in de handel aan de kaak gesteld. Zo b.v. citeren wij uit de Maandelijkse Mededelingen van de Nederlandse Huishoudraad de volgende gegevens. Het betreft hier de colportage waarbij vaak zulke schone beloften worden gehanteerd die in de prak tijk bedrog blijken. Gerekend naar de inhoud betaalt u bij kleine flesjes tola per liter 1,19 bij grote flessen 80 cent. Andere prijsverschillen liggen als volgt: Sisi klein flesjes f 1,04 Itrgr. flessen 0.76 Seven up 1,14 ltr gr flessen 0,79 Green Spot 1,28 ltr., gr. flessen 0,87 Rivella 1,25 ltr., gr. flessen 0.80 Fanta 1,25 ltr., gr. flessen 0,80 Bij de Hero-limonades liggen de prijsverschillen per liter van 22 tot 29 cent. Tenslotte een wenk uit de Con sumentengids die van enorm belang is voor alle kousenverslindonde da mes. De Nederlandse vrouw ge bruikt gemiddeld 14 paar nylons per jaar. En, aldus genoemde gids, kij ken wij in de regel niet op een gul den bij aankoop van nylons. Handi ge fabrikanten maakten hiervan ge bruik en brachten dure nylons met een korte levensduur op c'e markt. Zij hebben zich hiermee echter in de vingers gesneden, want de laat ste tijd zijn er goedkope meest bui tenlandse kousen op de markt ver schenen die een even lange (of kor te!) levensduur bezitten aan de an dere kant kwamen er kousen met een langere levensduur, de zgn. lad- dervrije nylons. Conclusie, het neeft in vele geval len geen zin duurdere nylons aan te schaffen, omdat de levensduur hier niet navenant is. BIJBELLEZEN EEN CONTACT LEGGEN TUSSEN GOD EN DE MENS Puntsgewijze noemd: worden hier ge- Het artikel is aanbevolen door de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen of door de Neder landse Huishoudraad. Er worden door colporteurs nooit artikelen verkocht die, hoe dan ook, een dergelijke goedkeuring hebben verkregen. U krijgt een apparaat in huis („als grote uitzondering") wan neer u bereid bent te demonstre ren voor buren en kennissen. Het briefje, waarop u even voor ont vangst tekent .blijkt dan vaak een koopkontrakt te zijn. U komt met „de voor deze ge legenheid lage prijs" altijd be drogen uit. De aanbieding om het apparaat maar vast te nemen even te te kenen, en mocht manlief het er niet mee eens zijn, dan gaat de koop niet door is bedrog. Met het tekenen hebt u zichzelf verplicht tot 30-40 pet. schadevergoeding! Dit wat betreft de schone aanbie dingen bij colportage. Minder ern stig maar toch het weten waard is de uitslag van een ander onderzoek, van de Consumentenbond, die ons eens precies uit de doeken,- doet, wat u bij het kopen van kleine flesjes limonade of zgn. frisdranken teveel betaalt in verhouding tot de grote flessen. Men is geneigd, vooral bij een gering verbruik van deze dranken, kleine flesjes te kopen, maar de besparingen bij het kopen van grote flessen zijn in verhouding aanzienlijk Veel kleine beetjes ma ken een grote, niet waar? We citeren uit de opsomming de naar ons idee meest gebruikte dran ken. Coca Cola mag daar zeker on der gerekend worden. Nog niet zo lang geleden merkte bvCT ol^.v.f.1?iag.™ïï^SP-L>.r.i<;;ter: de katholieken nog altijd bestaat voor de H. Schrift. Hel bijbellezen komt bij ons katholieken, vooral in de gezinnen nog sporadisch voor. zo stelde men vast. Dat verwonderde me een beetje, omdat er de laatste jaren toch samen met de protestan ten heel wat gaande is, cm de H. Schrift in alle huisgezinnen te bren gen: er was colportage langs de deuren verricht. Het succes was wel niet ontstellend groot, maar ook niet ontmoedigend. Er bestaat dus bij de katholieken klaarblijkelijk zeker animo om de H. ^Schrift in huis te hebben, ze te bezitten. Maar het schijnt toch iets anders te zijn, die H. Schrift ook in te kijken en eruit te lezen. Het type van ons katholicisme is inderdaad jarenlang, eeuwenlang geweest de verkondiging van het geloof te ver nemen uit de katechismus op school en later dan nog, eens per week uit de preek voor zover dat dan geen bedelpreek was). Er bestaat ook een verdere type ring van het katholiek-zijn in onze streken nl. die van het tamelijk veelvuldig ontvangen van de sacra menten, vooral die van de H. Eucha ristie. Op zichzelf dus een degelijk christendom. Maaj voor het Woord van God, zoals dat in de H. Schrift opgetekend staat koesterde men al leen maar een verre waardering, die misschien door de protestantse na druk op de H. Schrift eer tegen werkt dan bevorderd werd. Intussen moeten wij vaststellen, dat zich in het katholiek denken en hier bedoel ik eerst en vooral dat van de upper teneen andere ge- dachtengang heeft ontwikkeld. Daar ziet men nu meer dan ooit,-hoe het Woord Gods, vooral dat ons in de vorm van de H. Schrift ter kennis wordt gebracht, evenzeer een saor«- ment is. God is genade, ook in Zijn Woord. En wanneer door de H. Schrift ons dat Woord bereikt, be reiken wij God zelf. Hij openbaart Zich dan aan ons. De gedachte is simpel, eenvoudig. Maar in zijn eenvoud groots en diep. De katholiek, die haar serieus op neemt, moet daarin dan ook wel een inspiratie vinden veelvuldiger het Boek der Boeken ter hand te nemen. De goddelijke uitnodiging is duide lijk: „Neemt en leest". oÜ» wmLrirtfcs J JULIANASINGEL 41 'ttUf. 1061 (K4780)

Peel en Maas | 1963 | | pagina 1