TRAUERTAG
DUIVENOORLOG IN LIMBURG
VRIJE loonvorming
onder curatele
ZWEEFVLIEGEN
boven Venray
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Voorlichtingsfilm
Zondagsdienst huisartsen
Vrijdag 23 november 1962 No. 47
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512
Het was koud en kil op het Duitse kerkhof in Ysselsteyn, toen
daar, al vroeg in de zondagmorgen, de eerste Duitse gasten
kwamen.Koud en kil waaide de wind over die uitgestrekte
vlakte met de meer dan 32.000 doden, die hier rusten onder een
grijze en grauwe hemel. De Duitsers kwamen aanrijden in de
bussen en wagens tot ver uit Duitsland toe, de een met een krans,
de ander met een bos bloemen
De officiële Duitse herdenkings
dag van de gevallenen uit twee we
reldoorlogen toont ten overvloede
de waanzin aan van oorlog, zoals
'n gang langs die vele, vele kruisen
telkens opnieuw diezelfde waanzin
aantoont. 20, 21, 19, 18 jaren
Jonge kerels, gehaald uit hun
werk, van hun school en de oorlog
ingedreven door machtswellustelin
gen, die droomden van een wereld
heerschappij. Die jonge levens lig
gen thans begraven in vreemde
grond, ergens achteraf
Hun ouders, hun familie cn ver
wanten komen eens, tweemaal in
een jaar de lange weg van huis
naar het graf. Naar de' duizenden
graven in de stille Peel
Nu op deze officiële doden-her-
denkingsdag kwamen ze ook, van
heinde en ver, kouwelijk gedoken in
dikke jassen. Ze meldden zich bij
het bureau, vragen naar de graf
plaats van hun zoon, hun broer. Dan
zwerven ze uit over de vlakte en
later ziet men ze staan voor een der
32.000 kruisen op dit uitgestrekte
kerkhof. Ze hebben hun krans, hun
bloemen 'daar neergelegd als een
groet van thuis, als een groet van
de Heimat, die ze nooit meer terug
zienZe staan met gevouwen
handen en kijken naar het kaars
licht dat ze ontstoken op het graf
van hun dierbare
De waanzin van een oorlog
Ze staan verloren op die wijde
dodenakker, zoals het graf verloren
ligt tussen de duizenden andere. Te
gen twee luidt dan de klok en ze
trekken op naar het grote kruis, in
het midden van de dodenakker
Daar staan autoriteiten, daar
staan mannen met kransen. En een
dominé van de Duits Evangelische
Gemeente in Den Haag, predikant
Kaetske wijst hen er dan op dat
Duitsland nu zijn miljoenen doden
herdenkt, gevallen op zo vele plaat
sen van de wereld, gevallen ook in
eigen land, onder bommen en gra
naten.
Daarnaast herdenken ze de mil
joenen die vielen door de oorlog, die
Duitsland ontketend heeft. Dit kerk
hof met zijn duizenden doden, is
als zovele kerkhoven in zovele lan
den, het resultaat. Hij wijst op het
kruis, op die duizenden kruisen, die
daar zijn neergezet als een teken
van verzoening, van hoop, van een
eeuwigheid. Dan klinken jongens
stemmen van het Missiehuis van
Steyl, die Duitse liederen zingen en
spreekt de Duitse consul Dr. K.
Buddeberg. Ook hij wijst op het
zinloze van deze oorlog en vraagt
vertrouwen voor een vreedzame toe
komst. Er worden kransen gelegd
en het carillon speelt: Ich hatte eine
Kamerade
Officieren van het Duitse leger
treden aan en leggen hun krans
evenals het Duitse oorlogsgraven-
comité. Dan is de plechtigheid ten
einde.
De autoriteiten gaan terug naar de
administratie, het publiek verspreid
zich weer over het kerkhof. Ergens
ver weg hoort men een kinderstem
het Vater unser bidden en bij het
VW-restaurantje zoekt men een
krans uitZe gaan en komen en
als de schemer grauw valt over de
ze begraafplaats pinkelen hier
daar de kaarsjes, die men -- naar
Duitse trant op de graven ontsto
ken heeft.
Trauertag is ten eindeEn de
poort van de begraafplaats knarst
dicht. De laatste wagen rijdt weg en
de lampen in het administratie
gebouw gaan uit.
Stil en verlaten liggen de 32.000
doden
Duivenhouden is een aparte sport, waarvan iemand, die er geen
verstand van heeft, geen snars begrijpen zal. Maar dat geldt ook
voor vissen e.d.
Maar dat het nogal emotionele mensen zyn, die deze sport be
oefenen bewees o.m. een urenlang durende vergadering, die zater
dag werd gehouden in Café Royal en waarop het soms nog alles
behalve „vreedzaam" toeging, ondanks dat de duif het symbool
van de vrede is.
Trouwens het rommelt overal in
de duivensport en ook de vergade
ring van zaterdag was het gevolg
van de strijd, die op het ogenblik
op het „duivenfront" wordt uitge
vochten.
Laten we proberen de zaak zo
duidelijk mogelijk voor te stellen.
De duivenhouders van Venray wer
ken samen met die van Wanssum,
Blitterswijck, Horst en Sevenum in
een zgn. combinatie.
Zij vliegen onderling, hebben on
derling contact, kortom zorgen ge
zamenlijk dat hun leden de duiven
sport zo prettig en plezierig moge
lijk kunnen beoefenen. Er zijn meer
van zulke combinaties, die allen
gezamenlijk één grote bond vormen,
La Colombe uit Maastricht.
Deze organisatie zorgt voor de
grote vluchten, voor het transport,
voor controle, voor administratie e.d
In Brabant kent men zo de Zuid
Nederlandse Bond, terwijl in de rest
van Nederland ook nog andere bon
den hun taak verrichten. Alle ge
zamenlijk vormen zij in federatief
verband de N.P.O. de Nederlandse
Postduiven Organisatie.
STRIJD.
Nu is er het laatste half jaar in
die Limburgse bond van alles ge
beurd. Men wilde daar bv. grote
vrachtwagens aanschaffen zgn. con
tainers, die de dui ventransporten
zouden gaan verzorgen en men wil
de nog veel meer. Maar het bestuur
wilde van dat alles niets en ro
yeerde op zekere dag alle leden, die
niet precies deden wat het bestuur
voorschreef.
Maar dat was ook weer niet vol
gens de statuten en reglementen en
tenslotte kwam de zaak zelfs voor
de rechter, die dan maar uit moest
maken, wat wel juist en wat niet
juist was. Maar die rechter ont
dekte heel iets anders, namelijk dat
La Colombe geen rechtspersoonlijk
heid had en dus voor de Nederland
se wet zelfs niet bestond
Toen was het hek van de dam en
zat men helemaal met de gebakken
peren.... Men besloot derhalve te
komen tot oprichting van een ge
heel nieuwe bond.
Laten we nu echter terugkomen
op Venray
Daar had men deze hele vechterij
natuurlijk niet zonder meer afge
keken. Per slot van rekening had
men zorg om zijn goede geld dat
in deze bond zat en men zag met
lede ogen de advocatenrekeningen
steeds maar stijgen zonder tot een
beslissing te komen. Daarbij was
men in verenigigsverband nooit be
paald enthousiast geweest voor La
Colombe omdat verschillende leden
meenden dat deze bond de belangen
van deze streek niet zo bijster hard
verdedigde en mede daarom en
ook uit vlieg-technisch oogpunt
liever aangesloten waren bij de Zuid
Nederlandse Bond.... Dit oud ver
langen kreeg nu nieuw leven
VERRAAD??
Intussen poogden men in Sittard
de stukken weer aan elkaar te lij
men. Maar tussen Zuid en Noord
Limburg bleek het niet te boteren
en daarom kwamen er nu twee or
ganisaties t.w. de Limburgse bond
met de Zuidelijke leden, de bond:
Phoenix met de Noordelijke leden.
Bij die noordelijke leden zou dan
ook Venray met zijn strijdmakkers
horenMaar dat deel van de le
den dat zich liever aansloot bij de
Zuid Nederlandse oftewel Brabantse
bond zagen nu de kans schoon
Ze gingen eens informeren of die
Zuid Nederlandse Bond bezwaren
had tegen hun toetreding, maar dat
viel reusachtig mee.
Het bestuur van de Zwaluw, de
Venrayse bond, vond dat echter al
lemaal minder prettig. Ze vertrouwt
namelijk de zaak niet, ornaat hier
goede vliegers zitten, die in Oost
Brabant wel eens te veel prijzen
konden weghalen naar de zin van
de Brabantse leden en dan is er
over een jaar weer herrie.
Maar goed de vergadering moest
dan maar beslissen
Van te voren had men de strijd
makkers gevraagd of zij met de he
le combinatie zouden overstappen
naar de Brabantse bond. Wanssum
en Blitterswijck beloofden mee te
gaan. Horst en Sevenum idem dito.
Men zou dus gezamenlijk als com
binatie de Brabantse kant kiezen
met alle risico's van dien.
Ml !U I hJ 1, -ili i - l-
Dat was het uiteindelijke besluit
van drie uren bewogen vergadering,
waarop nogal eens duchtig van leer
getrokken werd en men van zijn
hart geen moordkuil maakte. Inte
gendeel zelfs. Men vertelde fris van
de lever hoe men over elkaar dacht
en veel fraais was dat dikwijls be
paald niet.
Maar uiteindelijk kwam men dan
tot een beslissing. Nu Horst en Se
venum meegingen en Wanssum en
Blitterswijck zou men naar Brabant
overlopen.
Daarmede was de vergadering dan
ten eindeMaar niet het leed,
want ternauwernood was men thuis
of men kreeg daar het laconieke be
richt dat Horst en Sevenum zich
aangesloten hadden bij de Noord
Limburgse bond, zodat dus alle
plannen waardeloos waren. Want
Venray alleen in de Brabantse bond»
heeft geen zin.
Want wat bleek, tijdens de ver
gadering ontving De Zwaluw nog
bericht van de voorzitter van Horst,
dat na een onderhoud met enkele
bestuursleden van de Z.N.B., zonder
meer deze verenigingen, met inbe
grip van Venlo enz. bij de Z.N.B.
konden verzenden.
Helaas bleek zondagmorgen te
Roermond, dat van een en ander
geen sprake kon zijn en wederom
bleek dat deze plannen door dezelf
de heren werden tegengesproken,
met als gevolgd dat Horst en Seve
num zonder meer lid werden van
de nieuw opgerichte bond.
Voorlopig zal het voor Venray
taak zijn om rustig af te wachten
en laten we hopen dat, ondanks alle
beloften en zegwoorden van deze en
gene parten, De Zwaluw haar een
heid zal kunnen bewaren, om straks
in welke bond het ook zal worden,
(de N.P.O. zal toch eenmaal moeten
besluiten) de Venrayers weer even
veel plezier van hun duiven mogen
hebben als voorheen.
De vraag of voorlichtingsfilms, die
meestal recht op het doel afgaan in
de bioscoop vertoond dienen te wor
den, zou men kunnen koppelen aan
de vraag of noderwerpen van sexu-
ele omgang al dan niet openhartig
besproken dienen te worden.
De nieuwe generatie meent dat
openhartigheid te verkiezen is bo
ven het geheimzinnige gefluister dat
dikwijls noopt tot het zelf uitzoeken
met alle gevolgen van dien.
Er zijn voor- en tegenstanders van
het openhartige gesprek, zo zullen
er ook voor- en tegenstanders zijn
van openhartige behandeling van
belangrijke onderwerpen zoals de
sexualiteti via het medium film.
De voorstanders voeren aan, dat
deze voorstellnigen tenslotte alleen
toegankelijk zijn voor 18-jarigen en
dat het onderwerpen zijn, die ge
zien hun leeftijd, beslist aangeroerd
moeten worden.
De film DODENDE LIEFDE is 'n
harde flim, die er geen doekjes om
windt. Het gaat hier niet zozeer om
de sexualiteit, dan wel om de ge
volgen van het verkeerde gebruik
der sexualiteit. Gevolgen die velen
na het zien van deze film terug zal
houden van onbezonnenheid.
Wij citeren hier twee critieken van
Haagse bladen die ter gelegenheid
van de première gepubliceerd wer
den.
Haagsch Dagblad: Kwaliteiten be
zit „Dodende Liefde" in zoverre, dat
op zeer openhartige wijze soms vol
ledig documentair, sexuele proble
men worden behandeld. De film
valt in drie episoden uiteen. In de
eerste vergrijpt een man zich aan
een kind, in de tweede wordt abor
tus behandeld (met dodelijk gevolg),
in de derde wordt er veel over ge
slachtsziekten verteld.
Nieuwe Haagsche Courant: Eerlijk
gezegd is de Duitse film „Dodende
liefde een zeer ernstige voorlich
tingsfilm op sexueel gebied. De ti
tel is wat sensationeel, want hij had
ook kunnen heten „wat iedere man
of vrouw moet weten".
Behandeld worden achtereenvol
gens: een zedendelict met een klein
meisje: een abortusgeval met dode
lijke afloop en de gevolgen van en
kele geslachtsziekten. De vrouwen
arts Dr. H. J. Versteeg geeft er een
duidelijk commentaar bij.
Sinds de sexualiteit uit haar verbor
gen plaatsje is gehaald en een hoofd
stuk der redelijke opvoedkunde is
geworden, is de mogelijkheid ont
staan, dat ook de film bij de sexuele
opvoeding wordt ingeschakeld. Over
het algemeen is dat in deze film op
aanvaardbare manier geschied.
Het loonbeleid zal voortaan uit een ander vaatje worden getapt,
echter voorlopig nog geen vaatje waarin dat beleid zuren kan.
De twee hoofdbeginselen zijn dat er in de toekomst tweemaal
per jaar een advies van de S.E.R. zal komen over de bevoegdheid
op basis van de economische mogelijkheden de contracten vast te
leggen na overleg met de regering.
EEN WENS GAAT IN
VERVULLING
In feite is het uitbrengen van
rapporten door de S.E.R. niets
nieuws. Deze waren tot op heden
ook het uitgangspunt van de loon-
discussie. Nieuw en op het eerste
gezicht interessant is de delegatie
van de loonwerkzaamheden aan de
stichting van de Arbeid, een pri
vaatrechtelijk lichaam bestaande uit
vertegenwoordigers van werkgevers
en -nemers. Daarmee gaat een lang
gekoesterde wens, in het kader van
het streven naar vrijere loonvor
ming, in vervulling. Deze wens is
reëel omdat de loonhoogte in eerste
instantie een aangelegenheid is van
de werkgever en zijn ondergeschik
te. Binnen de muren van de stich
ting wordt in de toekomst uitge
maakt of het loon zal stijgen, of de
arbeidstijd verder verkort zal wor
den en op welke wijze een gemid
delde loonwijziging over de ver
schillende bedrijfstakken verdeeld
zal worden.
De florerende bedrijfstakken kun
nen langs deze weg een hogere
loontoeslag toekennen dan de ach
terblijvers. Aandacht kan worden
besteed aan de gevolgen met betrek
king tot de verschuiving van ar
beidskrachten. De produktiviteit zal
niet meer het enige criterium zijn
op basis waarvan een eventuele
loonsverhoging kan worden toege
kend.
REGERING IS HUIVERIG
Nadat het rapport van de S.E.R.
is verschenen, gaat de regering pra
ten met de Stichting van de Arbeid.
Normaal is dat uit dat overleg een
eensgezind oordeel volgt. Dit is
echter niet noodzakelijk. Bestond er
een grotere vrijheid dan voor
heen, dan zou de stichting en de
regering niet-welgevallige beslissing
kunnen nemen.
Daarvoor is de regering huiverig
en z- is nu voornemens alle beslis
singen van de stichting te onder
werpen aan een toetsingsrecht van
het college van rijksbemiddelaars.
Dit college krijgt dan aanwijzin
gen van de regering en kan dus in
feite elke beslissing van de stich
ting torpederen. Nog sterker, als de
stichting en het college het niet eens
worden kan zelfs het college be
voegdheden krijgen om zelf de
loonsvoorwaarden te decreteren.
Het college van rijksbemiddelaars
bemiddelt dus niet meer, maar con
troleert. Dit nu stuit op felle tegen
stand.
De kern van de zaak is gelegen in
de omstandigheid dat de regering
zich verantwoordelijk voelt voor
hetgeen er op het terrein van de
lonen gebeurt. Een van het over
heidsstandpunt afwijkende interne
coördinatie kan een evenwichtig so
ciaal beleid in de weg staan van
werkgelegenheid beïnvloeden. Bo
vendien wil de regering het prijs
niveau in het oog houden. In het
kader van de conjunctuurbeheersing
moet de regering ook tevoren we
ten welke weg zal worden ingesla
gen.
OVERBODIGE ROL
Om een oordeel te kunnen geven
over deze loonregeling moeten wij
bedenken dat deze zal voorafgaan
aan een definitieve regeling in een
zgn. arbeidsvoorwaardenwet. Bij de
ze arbeidsvoorwaardenwet krijgt de
Tweede Kamer dus alle kans om
haar oordeel over het loonsysteem
te geven en de wet daarbij aan te
passen.
In dit licht gezien is het een
groot voordeel dat er in de tijd
vooraf een soort proefregeling geldt
waarmee ervaring kan worden op
gedaan. Het is te betreuren dat deze
proefregeling nu onder voogdij komt
te staan. Alle overeenkomsten moe
ten nu tot stand komen met een
stok achter de deur. Dergelijke be
slissingen missen de zuiverheid die
aan volkomen vrijheid ten grond
slag liggen en wij kunnen ons voor
stellen dat de vertegenwoordigers
vna werkgevers en -nemers zich
onprettig voelen:
Het komt ons voor dat de rege
ring het college van rijksbemidde
laars een overbodige rol toebedeelt.
De stichting van de Arbeid gaat im
mers aan het werk nadat de mee
slepende partijen meer dan vijftien
jaar ervaring hebben opgedaan in
het afbakenen van de loonregels.
Die vijftien jaar hebben zich in
grote lijnen gekenmerkt door een
voorbeeldig overleg dat de bewon
dering heeft afgedwongen van het
buitenland. Nergens zijn de sociaal-
economische verhoudingen zo goed
als in ons land. Het zou derhalve
begrijpelijk zijn geweest wanneer
het college bevoegdheden had ge
kregen voor de gevallen waarin de
stichting van de Arbeid geen uit
komst kan vinden.
HET RISICO
Bij de door de regering voorge
stelde regeling is naar onze mening
vergeten dat lonen en andere ar
beidsvoorwaarden nog altijd onder
de kracht van concurrentie en an
dere economische wetten vallen.
Wanneer daar fouten worden ge
maakt worden ze per bedrijfstak en
per bedrijf wel afgestraft met een
gebrek aan orders en toenemende
werkloosheid. Deze wetenschap zal
de voormannen van het bedrijfs
leven heus wel met de nodige voor
zichtigheid te werk doen gaan.
Dit argument geldt te sterker nu
de grotere eenwording in Europa
voor de deur staat. Dit eist van het
bedrijfsleven een grote besluitvaar
digheid en dynamiek in het beleid.
Is hier sprake van falen dan bete
kent dit een falen van de industria
lisatie. Dat risico zal ons bedrijfs
leven vast niet nemen. Wanneer de
door de regering voorgestelde rege
ling ongewijzigd wordt dooregvoerd,
verandert er in feite niets. Er was
controle in leiding. Nu wordt de lei
ding uit handen gegeven maar de
bevoogding blijft. Dat heeft, met
vrije loonvorming niets te maken.
Het doel van een nieuwe regeling
moet een positieve stap zijn in het
overdragen van verantwoordelijk
heid uit de overheidssfeer naar het
particuliere bedrijfsleven. Dat bete
kent het aanvaarden van risico's, die
echter beslist niet groot zijn, gezien
de jarenlange voorgeschiedenis. Wij
hopen dat de regering alsnog de
moed heeft de loonzorgen over te
gen in wezen moeten dragen. Er
dragen aan degenen, die deze zor-
blijven de regering nog wetten ge
noeg om representief voor de nodi
ge correcties te zorgen. Zoals nu
voorgesteld wordt het alleen maar
ingewikkelder.
INGEZONDEN
Als lid van de zweefvliegclub be
doeld in het artikel in „Peel en
Maas" van 16 november is het mij
opgevallen dat de schrijver minder
.duidelijk is ingelicht over enkele
punten, die ik hierbij even recht wil
zetten. Bovendien lijkt mij iets meer
duidelijkheid op sommige punten
gewenst.
De weg naar de talloze brevetten
is niet gemakkelijk, maar een C-
brevet (minimaal vijf minuten hoog
tewinst) is voor de meeste vliegers
wel bereikbaar na 30 tot 60 mstruc-
tiestarts, welke in de tweezitter wor
den gemaakt en een aantal solo
starts. Na het C-brevet kan men
verder oefenen voor het zweefvlieg-
bewijs, waarvoor men een theore
tisch examen o.a. matereologie,
aerodinamica en de luchtvaartregels
en een aantal doellandingen moet
maken. Met dit zweef vliegbewijs
mag men nu ook overlandvluchten
maken, waarbij men een zo groot
mogelijke afstand probeert af te
leggen. (Nederlands record: 700 km).
Daarna wordt men door de club
weer opgehaald. De daarop volgende
brevetten zijn echter weggelegd
voor de betere vliegers, wat blijkt
uit enkele statistische gegevens.
Op 15 november 1961 bedroeg het
aantal solovliegers in Nederland
3553, het aantal C-brevetten 1346,
het aantal zilveren C-brevetten 213,
het aantal gouden C-brevetten 24
en het aantal gouden C-brevetten
met drie diamantjes (hoogste zweef-
vliegonderscheiding) 2.
Zweefvliegen is inderdaad een on
gevaarlijke sport. In 1961 was één
op de 3542 starts een kraak". In to
taal 22 kraken, waarbij 28 personen
betrokken waren. Slechts twee hier
van liepen ernstig letsel op, in de
overige gevallen geen letsel.
Een zweefvliegtuig kan gestart
worden door middel van een sleep-
start, waarbij het toestel door een
motorvliegtuig omhoog wordt ge
sleept, of door middel van een lier
start (de meest gebruikelijke manier
van starten op onze club) waarbij
het toestel wordt bevestigd aan een
1000 tot 1500 meter lange kabel
waarmee het vliegtuig na een laat
ste controle van de vlieger wordt
opgelierd tot een hoogte die varieert
van 350 tot 600 meter. Bij rustig
weer heeft het toestel na losgekop
peld te zijn een vliegsnelheid van
55 tot 90 km per uur en een daal
snelheid van iets minder dan één
meter per seconde, zodat de „piloot"
ook zonder stijgwind of „thermiek"
geruime tijd in de lucht kan blijven.
Er wordt daarom ook 's winters, als
het weer tenminste meewerkt, ge
vlogen.
Het is inderdaad de bedoelnig van
de club om volgend jaar naar Zeil
am See te gaan, maar van een waar
schijnlijk onmogelijke en in ieder
geval zeer gevaarlijke vlucht over
de alpen is geen sprake.
Onze luchtvloot bestaat op het
ogenblik uit een goevier (tweeper
soons lestoestel), twee overgangs
trainers (solotoestellen) en een Sky
lark (prestatietoestel) dat volgend
jaar vervangen zal worden door een
Ka-7, een combinatie van een les-,
solo- en prestatietoestel.
Ofschoon deze club een van de
goedkoopste is, is de maandcontri-
butie toch nog vrij hoog, behalve
voor scholieren (jongens van 15-18
jaar met goede studieresultaten,
vooral voor wis- en natuurkunde)
waarvoor het vliegen aanmerkelijk
goedkoper is.
Zweefvliegen is echter alleen weg
gelegd voor mensen die hun handen
uit de mouwen weten te steken,
want er moet ook flink gewerkt
worden bij de zweefvliegerij, maar
wie echt hart heeft voor zijn sport,
heeft er dat wel voor over.
H. H.
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon
dagnacht 2 uur.
Dr. VERCAUTEREN
Grotestraat 11 Telefoon 1335
Uitsluitend voor spoedgevallen I
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
telefoon 1629
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
ZIEKENAUTO
bel 94780-1592 b.f.g. 2116
GESLAAGD
Voor het diploma kappersbedien
den damesvak, slaagde te Eindhoven
onze dorpsgenote mej. Jeanne
Ewalts. Zij heeft haar vakonderwijs
gevolgd aan de vakschool te Nij
megen.
K.I. NIEUW LEVEN
De excursies, georganiseerd door
de K.I. „Nieuw Leven" zijn een
groot succes geweest. Voor deze ge
legenheid hebben een ongekend
groot aantal veehouders uit het land
van peel en Maas hun belangstel
ling getoond.
De aanwezigen waren zeer tevre
den over het stierenmateriaal dezer
vereniging. De heer Jenniskens
dankte allen voor de belangstelling
en benadrukte dat men ook in de
toekomst zal proberen het bereikte
pijl te handhaven of te verbeteren.
Inmiddels heeft deze vereniging
haar organisatie rond. Op alle afde
lingen zijn thans de afdelingsbestu
ren en ledenraad samengesteld. Nog
deze week komen de afdelings
voorzitters, dagelijks bestuur en
aankoopcommissie defenitief te kie
zen. Na deze zal dan spoedig een
algemene ledenraadsvergadering ge
houden worden.
GEGUND
Aan de fa. J. P. A. Nelissen al
hier is opgedragen het verbouwen
van de Schuimrubberfabriek te Ber
gen op het industrie-terrein aldaar,
voor de som van 645.000,Archi
tect is de heer P. Lerou uit Venray.
MOND- EN KLAUWZEER
Het vervoersverbod van varkens
en herkauwers, dat op 19 oktober in
de gemeente Bergen werd ingesteld,
is met ingang van dinsdag 30 no
vember ingetrokken.
Het verbod werd ingesteld wegens
een geval van mond- en kleuwzeer,
later gevolgd door nog een geval in
Siebengewald, onder deze gemeente.