TRAUERTAG DUIVENOORLOG IN LIMBURG VRIJE loonvorming onder curatele ZWEEFVLIEGEN boven Venray WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Voorlichtingsfilm Zondagsdienst huisartsen Vrijdag 23 november 1962 No. 47 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 Het was koud en kil op het Duitse kerkhof in Ysselsteyn, toen daar, al vroeg in de zondagmorgen, de eerste Duitse gasten kwamen.Koud en kil waaide de wind over die uitgestrekte vlakte met de meer dan 32.000 doden, die hier rusten onder een grijze en grauwe hemel. De Duitsers kwamen aanrijden in de bussen en wagens tot ver uit Duitsland toe, de een met een krans, de ander met een bos bloemen De officiële Duitse herdenkings dag van de gevallenen uit twee we reldoorlogen toont ten overvloede de waanzin aan van oorlog, zoals 'n gang langs die vele, vele kruisen telkens opnieuw diezelfde waanzin aantoont. 20, 21, 19, 18 jaren Jonge kerels, gehaald uit hun werk, van hun school en de oorlog ingedreven door machtswellustelin gen, die droomden van een wereld heerschappij. Die jonge levens lig gen thans begraven in vreemde grond, ergens achteraf Hun ouders, hun familie cn ver wanten komen eens, tweemaal in een jaar de lange weg van huis naar het graf. Naar de' duizenden graven in de stille Peel Nu op deze officiële doden-her- denkingsdag kwamen ze ook, van heinde en ver, kouwelijk gedoken in dikke jassen. Ze meldden zich bij het bureau, vragen naar de graf plaats van hun zoon, hun broer. Dan zwerven ze uit over de vlakte en later ziet men ze staan voor een der 32.000 kruisen op dit uitgestrekte kerkhof. Ze hebben hun krans, hun bloemen 'daar neergelegd als een groet van thuis, als een groet van de Heimat, die ze nooit meer terug zienZe staan met gevouwen handen en kijken naar het kaars licht dat ze ontstoken op het graf van hun dierbare De waanzin van een oorlog Ze staan verloren op die wijde dodenakker, zoals het graf verloren ligt tussen de duizenden andere. Te gen twee luidt dan de klok en ze trekken op naar het grote kruis, in het midden van de dodenakker Daar staan autoriteiten, daar staan mannen met kransen. En een dominé van de Duits Evangelische Gemeente in Den Haag, predikant Kaetske wijst hen er dan op dat Duitsland nu zijn miljoenen doden herdenkt, gevallen op zo vele plaat sen van de wereld, gevallen ook in eigen land, onder bommen en gra naten. Daarnaast herdenken ze de mil joenen die vielen door de oorlog, die Duitsland ontketend heeft. Dit kerk hof met zijn duizenden doden, is als zovele kerkhoven in zovele lan den, het resultaat. Hij wijst op het kruis, op die duizenden kruisen, die daar zijn neergezet als een teken van verzoening, van hoop, van een eeuwigheid. Dan klinken jongens stemmen van het Missiehuis van Steyl, die Duitse liederen zingen en spreekt de Duitse consul Dr. K. Buddeberg. Ook hij wijst op het zinloze van deze oorlog en vraagt vertrouwen voor een vreedzame toe komst. Er worden kransen gelegd en het carillon speelt: Ich hatte eine Kamerade Officieren van het Duitse leger treden aan en leggen hun krans evenals het Duitse oorlogsgraven- comité. Dan is de plechtigheid ten einde. De autoriteiten gaan terug naar de administratie, het publiek verspreid zich weer over het kerkhof. Ergens ver weg hoort men een kinderstem het Vater unser bidden en bij het VW-restaurantje zoekt men een krans uitZe gaan en komen en als de schemer grauw valt over de ze begraafplaats pinkelen hier daar de kaarsjes, die men -- naar Duitse trant op de graven ontsto ken heeft. Trauertag is ten eindeEn de poort van de begraafplaats knarst dicht. De laatste wagen rijdt weg en de lampen in het administratie gebouw gaan uit. Stil en verlaten liggen de 32.000 doden Duivenhouden is een aparte sport, waarvan iemand, die er geen verstand van heeft, geen snars begrijpen zal. Maar dat geldt ook voor vissen e.d. Maar dat het nogal emotionele mensen zyn, die deze sport be oefenen bewees o.m. een urenlang durende vergadering, die zater dag werd gehouden in Café Royal en waarop het soms nog alles behalve „vreedzaam" toeging, ondanks dat de duif het symbool van de vrede is. Trouwens het rommelt overal in de duivensport en ook de vergade ring van zaterdag was het gevolg van de strijd, die op het ogenblik op het „duivenfront" wordt uitge vochten. Laten we proberen de zaak zo duidelijk mogelijk voor te stellen. De duivenhouders van Venray wer ken samen met die van Wanssum, Blitterswijck, Horst en Sevenum in een zgn. combinatie. Zij vliegen onderling, hebben on derling contact, kortom zorgen ge zamenlijk dat hun leden de duiven sport zo prettig en plezierig moge lijk kunnen beoefenen. Er zijn meer van zulke combinaties, die allen gezamenlijk één grote bond vormen, La Colombe uit Maastricht. Deze organisatie zorgt voor de grote vluchten, voor het transport, voor controle, voor administratie e.d In Brabant kent men zo de Zuid Nederlandse Bond, terwijl in de rest van Nederland ook nog andere bon den hun taak verrichten. Alle ge zamenlijk vormen zij in federatief verband de N.P.O. de Nederlandse Postduiven Organisatie. STRIJD. Nu is er het laatste half jaar in die Limburgse bond van alles ge beurd. Men wilde daar bv. grote vrachtwagens aanschaffen zgn. con tainers, die de dui ventransporten zouden gaan verzorgen en men wil de nog veel meer. Maar het bestuur wilde van dat alles niets en ro yeerde op zekere dag alle leden, die niet precies deden wat het bestuur voorschreef. Maar dat was ook weer niet vol gens de statuten en reglementen en tenslotte kwam de zaak zelfs voor de rechter, die dan maar uit moest maken, wat wel juist en wat niet juist was. Maar die rechter ont dekte heel iets anders, namelijk dat La Colombe geen rechtspersoonlijk heid had en dus voor de Nederland se wet zelfs niet bestond Toen was het hek van de dam en zat men helemaal met de gebakken peren.... Men besloot derhalve te komen tot oprichting van een ge heel nieuwe bond. Laten we nu echter terugkomen op Venray Daar had men deze hele vechterij natuurlijk niet zonder meer afge keken. Per slot van rekening had men zorg om zijn goede geld dat in deze bond zat en men zag met lede ogen de advocatenrekeningen steeds maar stijgen zonder tot een beslissing te komen. Daarbij was men in verenigigsverband nooit be paald enthousiast geweest voor La Colombe omdat verschillende leden meenden dat deze bond de belangen van deze streek niet zo bijster hard verdedigde en mede daarom en ook uit vlieg-technisch oogpunt liever aangesloten waren bij de Zuid Nederlandse Bond.... Dit oud ver langen kreeg nu nieuw leven VERRAAD?? Intussen poogden men in Sittard de stukken weer aan elkaar te lij men. Maar tussen Zuid en Noord Limburg bleek het niet te boteren en daarom kwamen er nu twee or ganisaties t.w. de Limburgse bond met de Zuidelijke leden, de bond: Phoenix met de Noordelijke leden. Bij die noordelijke leden zou dan ook Venray met zijn strijdmakkers horenMaar dat deel van de le den dat zich liever aansloot bij de Zuid Nederlandse oftewel Brabantse bond zagen nu de kans schoon Ze gingen eens informeren of die Zuid Nederlandse Bond bezwaren had tegen hun toetreding, maar dat viel reusachtig mee. Het bestuur van de Zwaluw, de Venrayse bond, vond dat echter al lemaal minder prettig. Ze vertrouwt namelijk de zaak niet, ornaat hier goede vliegers zitten, die in Oost Brabant wel eens te veel prijzen konden weghalen naar de zin van de Brabantse leden en dan is er over een jaar weer herrie. Maar goed de vergadering moest dan maar beslissen Van te voren had men de strijd makkers gevraagd of zij met de he le combinatie zouden overstappen naar de Brabantse bond. Wanssum en Blitterswijck beloofden mee te gaan. Horst en Sevenum idem dito. Men zou dus gezamenlijk als com binatie de Brabantse kant kiezen met alle risico's van dien. Ml !U I hJ 1, -ili i - l- Dat was het uiteindelijke besluit van drie uren bewogen vergadering, waarop nogal eens duchtig van leer getrokken werd en men van zijn hart geen moordkuil maakte. Inte gendeel zelfs. Men vertelde fris van de lever hoe men over elkaar dacht en veel fraais was dat dikwijls be paald niet. Maar uiteindelijk kwam men dan tot een beslissing. Nu Horst en Se venum meegingen en Wanssum en Blitterswijck zou men naar Brabant overlopen. Daarmede was de vergadering dan ten eindeMaar niet het leed, want ternauwernood was men thuis of men kreeg daar het laconieke be richt dat Horst en Sevenum zich aangesloten hadden bij de Noord Limburgse bond, zodat dus alle plannen waardeloos waren. Want Venray alleen in de Brabantse bond» heeft geen zin. Want wat bleek, tijdens de ver gadering ontving De Zwaluw nog bericht van de voorzitter van Horst, dat na een onderhoud met enkele bestuursleden van de Z.N.B., zonder meer deze verenigingen, met inbe grip van Venlo enz. bij de Z.N.B. konden verzenden. Helaas bleek zondagmorgen te Roermond, dat van een en ander geen sprake kon zijn en wederom bleek dat deze plannen door dezelf de heren werden tegengesproken, met als gevolgd dat Horst en Seve num zonder meer lid werden van de nieuw opgerichte bond. Voorlopig zal het voor Venray taak zijn om rustig af te wachten en laten we hopen dat, ondanks alle beloften en zegwoorden van deze en gene parten, De Zwaluw haar een heid zal kunnen bewaren, om straks in welke bond het ook zal worden, (de N.P.O. zal toch eenmaal moeten besluiten) de Venrayers weer even veel plezier van hun duiven mogen hebben als voorheen. De vraag of voorlichtingsfilms, die meestal recht op het doel afgaan in de bioscoop vertoond dienen te wor den, zou men kunnen koppelen aan de vraag of noderwerpen van sexu- ele omgang al dan niet openhartig besproken dienen te worden. De nieuwe generatie meent dat openhartigheid te verkiezen is bo ven het geheimzinnige gefluister dat dikwijls noopt tot het zelf uitzoeken met alle gevolgen van dien. Er zijn voor- en tegenstanders van het openhartige gesprek, zo zullen er ook voor- en tegenstanders zijn van openhartige behandeling van belangrijke onderwerpen zoals de sexualiteti via het medium film. De voorstanders voeren aan, dat deze voorstellnigen tenslotte alleen toegankelijk zijn voor 18-jarigen en dat het onderwerpen zijn, die ge zien hun leeftijd, beslist aangeroerd moeten worden. De film DODENDE LIEFDE is 'n harde flim, die er geen doekjes om windt. Het gaat hier niet zozeer om de sexualiteit, dan wel om de ge volgen van het verkeerde gebruik der sexualiteit. Gevolgen die velen na het zien van deze film terug zal houden van onbezonnenheid. Wij citeren hier twee critieken van Haagse bladen die ter gelegenheid van de première gepubliceerd wer den. Haagsch Dagblad: Kwaliteiten be zit „Dodende Liefde" in zoverre, dat op zeer openhartige wijze soms vol ledig documentair, sexuele proble men worden behandeld. De film valt in drie episoden uiteen. In de eerste vergrijpt een man zich aan een kind, in de tweede wordt abor tus behandeld (met dodelijk gevolg), in de derde wordt er veel over ge slachtsziekten verteld. Nieuwe Haagsche Courant: Eerlijk gezegd is de Duitse film „Dodende liefde een zeer ernstige voorlich tingsfilm op sexueel gebied. De ti tel is wat sensationeel, want hij had ook kunnen heten „wat iedere man of vrouw moet weten". Behandeld worden achtereenvol gens: een zedendelict met een klein meisje: een abortusgeval met dode lijke afloop en de gevolgen van en kele geslachtsziekten. De vrouwen arts Dr. H. J. Versteeg geeft er een duidelijk commentaar bij. Sinds de sexualiteit uit haar verbor gen plaatsje is gehaald en een hoofd stuk der redelijke opvoedkunde is geworden, is de mogelijkheid ont staan, dat ook de film bij de sexuele opvoeding wordt ingeschakeld. Over het algemeen is dat in deze film op aanvaardbare manier geschied. Het loonbeleid zal voortaan uit een ander vaatje worden getapt, echter voorlopig nog geen vaatje waarin dat beleid zuren kan. De twee hoofdbeginselen zijn dat er in de toekomst tweemaal per jaar een advies van de S.E.R. zal komen over de bevoegdheid op basis van de economische mogelijkheden de contracten vast te leggen na overleg met de regering. EEN WENS GAAT IN VERVULLING In feite is het uitbrengen van rapporten door de S.E.R. niets nieuws. Deze waren tot op heden ook het uitgangspunt van de loon- discussie. Nieuw en op het eerste gezicht interessant is de delegatie van de loonwerkzaamheden aan de stichting van de Arbeid, een pri vaatrechtelijk lichaam bestaande uit vertegenwoordigers van werkgevers en -nemers. Daarmee gaat een lang gekoesterde wens, in het kader van het streven naar vrijere loonvor ming, in vervulling. Deze wens is reëel omdat de loonhoogte in eerste instantie een aangelegenheid is van de werkgever en zijn ondergeschik te. Binnen de muren van de stich ting wordt in de toekomst uitge maakt of het loon zal stijgen, of de arbeidstijd verder verkort zal wor den en op welke wijze een gemid delde loonwijziging over de ver schillende bedrijfstakken verdeeld zal worden. De florerende bedrijfstakken kun nen langs deze weg een hogere loontoeslag toekennen dan de ach terblijvers. Aandacht kan worden besteed aan de gevolgen met betrek king tot de verschuiving van ar beidskrachten. De produktiviteit zal niet meer het enige criterium zijn op basis waarvan een eventuele loonsverhoging kan worden toege kend. REGERING IS HUIVERIG Nadat het rapport van de S.E.R. is verschenen, gaat de regering pra ten met de Stichting van de Arbeid. Normaal is dat uit dat overleg een eensgezind oordeel volgt. Dit is echter niet noodzakelijk. Bestond er een grotere vrijheid dan voor heen, dan zou de stichting en de regering niet-welgevallige beslissing kunnen nemen. Daarvoor is de regering huiverig en z- is nu voornemens alle beslis singen van de stichting te onder werpen aan een toetsingsrecht van het college van rijksbemiddelaars. Dit college krijgt dan aanwijzin gen van de regering en kan dus in feite elke beslissing van de stich ting torpederen. Nog sterker, als de stichting en het college het niet eens worden kan zelfs het college be voegdheden krijgen om zelf de loonsvoorwaarden te decreteren. Het college van rijksbemiddelaars bemiddelt dus niet meer, maar con troleert. Dit nu stuit op felle tegen stand. De kern van de zaak is gelegen in de omstandigheid dat de regering zich verantwoordelijk voelt voor hetgeen er op het terrein van de lonen gebeurt. Een van het over heidsstandpunt afwijkende interne coördinatie kan een evenwichtig so ciaal beleid in de weg staan van werkgelegenheid beïnvloeden. Bo vendien wil de regering het prijs niveau in het oog houden. In het kader van de conjunctuurbeheersing moet de regering ook tevoren we ten welke weg zal worden ingesla gen. OVERBODIGE ROL Om een oordeel te kunnen geven over deze loonregeling moeten wij bedenken dat deze zal voorafgaan aan een definitieve regeling in een zgn. arbeidsvoorwaardenwet. Bij de ze arbeidsvoorwaardenwet krijgt de Tweede Kamer dus alle kans om haar oordeel over het loonsysteem te geven en de wet daarbij aan te passen. In dit licht gezien is het een groot voordeel dat er in de tijd vooraf een soort proefregeling geldt waarmee ervaring kan worden op gedaan. Het is te betreuren dat deze proefregeling nu onder voogdij komt te staan. Alle overeenkomsten moe ten nu tot stand komen met een stok achter de deur. Dergelijke be slissingen missen de zuiverheid die aan volkomen vrijheid ten grond slag liggen en wij kunnen ons voor stellen dat de vertegenwoordigers vna werkgevers en -nemers zich onprettig voelen: Het komt ons voor dat de rege ring het college van rijksbemidde laars een overbodige rol toebedeelt. De stichting van de Arbeid gaat im mers aan het werk nadat de mee slepende partijen meer dan vijftien jaar ervaring hebben opgedaan in het afbakenen van de loonregels. Die vijftien jaar hebben zich in grote lijnen gekenmerkt door een voorbeeldig overleg dat de bewon dering heeft afgedwongen van het buitenland. Nergens zijn de sociaal- economische verhoudingen zo goed als in ons land. Het zou derhalve begrijpelijk zijn geweest wanneer het college bevoegdheden had ge kregen voor de gevallen waarin de stichting van de Arbeid geen uit komst kan vinden. HET RISICO Bij de door de regering voorge stelde regeling is naar onze mening vergeten dat lonen en andere ar beidsvoorwaarden nog altijd onder de kracht van concurrentie en an dere economische wetten vallen. Wanneer daar fouten worden ge maakt worden ze per bedrijfstak en per bedrijf wel afgestraft met een gebrek aan orders en toenemende werkloosheid. Deze wetenschap zal de voormannen van het bedrijfs leven heus wel met de nodige voor zichtigheid te werk doen gaan. Dit argument geldt te sterker nu de grotere eenwording in Europa voor de deur staat. Dit eist van het bedrijfsleven een grote besluitvaar digheid en dynamiek in het beleid. Is hier sprake van falen dan bete kent dit een falen van de industria lisatie. Dat risico zal ons bedrijfs leven vast niet nemen. Wanneer de door de regering voorgestelde rege ling ongewijzigd wordt dooregvoerd, verandert er in feite niets. Er was controle in leiding. Nu wordt de lei ding uit handen gegeven maar de bevoogding blijft. Dat heeft, met vrije loonvorming niets te maken. Het doel van een nieuwe regeling moet een positieve stap zijn in het overdragen van verantwoordelijk heid uit de overheidssfeer naar het particuliere bedrijfsleven. Dat bete kent het aanvaarden van risico's, die echter beslist niet groot zijn, gezien de jarenlange voorgeschiedenis. Wij hopen dat de regering alsnog de moed heeft de loonzorgen over te gen in wezen moeten dragen. Er dragen aan degenen, die deze zor- blijven de regering nog wetten ge noeg om representief voor de nodi ge correcties te zorgen. Zoals nu voorgesteld wordt het alleen maar ingewikkelder. INGEZONDEN Als lid van de zweefvliegclub be doeld in het artikel in „Peel en Maas" van 16 november is het mij opgevallen dat de schrijver minder .duidelijk is ingelicht over enkele punten, die ik hierbij even recht wil zetten. Bovendien lijkt mij iets meer duidelijkheid op sommige punten gewenst. De weg naar de talloze brevetten is niet gemakkelijk, maar een C- brevet (minimaal vijf minuten hoog tewinst) is voor de meeste vliegers wel bereikbaar na 30 tot 60 mstruc- tiestarts, welke in de tweezitter wor den gemaakt en een aantal solo starts. Na het C-brevet kan men verder oefenen voor het zweefvlieg- bewijs, waarvoor men een theore tisch examen o.a. matereologie, aerodinamica en de luchtvaartregels en een aantal doellandingen moet maken. Met dit zweef vliegbewijs mag men nu ook overlandvluchten maken, waarbij men een zo groot mogelijke afstand probeert af te leggen. (Nederlands record: 700 km). Daarna wordt men door de club weer opgehaald. De daarop volgende brevetten zijn echter weggelegd voor de betere vliegers, wat blijkt uit enkele statistische gegevens. Op 15 november 1961 bedroeg het aantal solovliegers in Nederland 3553, het aantal C-brevetten 1346, het aantal zilveren C-brevetten 213, het aantal gouden C-brevetten 24 en het aantal gouden C-brevetten met drie diamantjes (hoogste zweef- vliegonderscheiding) 2. Zweefvliegen is inderdaad een on gevaarlijke sport. In 1961 was één op de 3542 starts een kraak". In to taal 22 kraken, waarbij 28 personen betrokken waren. Slechts twee hier van liepen ernstig letsel op, in de overige gevallen geen letsel. Een zweefvliegtuig kan gestart worden door middel van een sleep- start, waarbij het toestel door een motorvliegtuig omhoog wordt ge sleept, of door middel van een lier start (de meest gebruikelijke manier van starten op onze club) waarbij het toestel wordt bevestigd aan een 1000 tot 1500 meter lange kabel waarmee het vliegtuig na een laat ste controle van de vlieger wordt opgelierd tot een hoogte die varieert van 350 tot 600 meter. Bij rustig weer heeft het toestel na losgekop peld te zijn een vliegsnelheid van 55 tot 90 km per uur en een daal snelheid van iets minder dan één meter per seconde, zodat de „piloot" ook zonder stijgwind of „thermiek" geruime tijd in de lucht kan blijven. Er wordt daarom ook 's winters, als het weer tenminste meewerkt, ge vlogen. Het is inderdaad de bedoelnig van de club om volgend jaar naar Zeil am See te gaan, maar van een waar schijnlijk onmogelijke en in ieder geval zeer gevaarlijke vlucht over de alpen is geen sprake. Onze luchtvloot bestaat op het ogenblik uit een goevier (tweeper soons lestoestel), twee overgangs trainers (solotoestellen) en een Sky lark (prestatietoestel) dat volgend jaar vervangen zal worden door een Ka-7, een combinatie van een les-, solo- en prestatietoestel. Ofschoon deze club een van de goedkoopste is, is de maandcontri- butie toch nog vrij hoog, behalve voor scholieren (jongens van 15-18 jaar met goede studieresultaten, vooral voor wis- en natuurkunde) waarvoor het vliegen aanmerkelijk goedkoper is. Zweefvliegen is echter alleen weg gelegd voor mensen die hun handen uit de mouwen weten te steken, want er moet ook flink gewerkt worden bij de zweefvliegerij, maar wie echt hart heeft voor zijn sport, heeft er dat wel voor over. H. H. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon dagnacht 2 uur. Dr. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Telefoon 1335 Uitsluitend voor spoedgevallen I ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. T. TACKEN Landweertweg 22 telefoon 1629 GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. ZIEKENAUTO bel 94780-1592 b.f.g. 2116 GESLAAGD Voor het diploma kappersbedien den damesvak, slaagde te Eindhoven onze dorpsgenote mej. Jeanne Ewalts. Zij heeft haar vakonderwijs gevolgd aan de vakschool te Nij megen. K.I. NIEUW LEVEN De excursies, georganiseerd door de K.I. „Nieuw Leven" zijn een groot succes geweest. Voor deze ge legenheid hebben een ongekend groot aantal veehouders uit het land van peel en Maas hun belangstel ling getoond. De aanwezigen waren zeer tevre den over het stierenmateriaal dezer vereniging. De heer Jenniskens dankte allen voor de belangstelling en benadrukte dat men ook in de toekomst zal proberen het bereikte pijl te handhaven of te verbeteren. Inmiddels heeft deze vereniging haar organisatie rond. Op alle afde lingen zijn thans de afdelingsbestu ren en ledenraad samengesteld. Nog deze week komen de afdelings voorzitters, dagelijks bestuur en aankoopcommissie defenitief te kie zen. Na deze zal dan spoedig een algemene ledenraadsvergadering ge houden worden. GEGUND Aan de fa. J. P. A. Nelissen al hier is opgedragen het verbouwen van de Schuimrubberfabriek te Ber gen op het industrie-terrein aldaar, voor de som van 645.000,Archi tect is de heer P. Lerou uit Venray. MOND- EN KLAUWZEER Het vervoersverbod van varkens en herkauwers, dat op 19 oktober in de gemeente Bergen werd ingesteld, is met ingang van dinsdag 30 no vember ingetrokken. Het verbod werd ingesteld wegens een geval van mond- en kleuwzeer, later gevolgd door nog een geval in Siebengewald, onder deze gemeente.

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5