J Zo maakt u zelf alle prijzen lager dftnjou Rookworst Albert Heijn (ampS Medezeggenschap van de werker Jamonette t Bent U ook verenigin gslid Albert Heijn klanten kopen per jaar meer dan 3 miljoen blikken sperziebonen. Daarom kan Albert Heijn zulke lage prijzen berekenen. LITERBLIK S0sÉDANjrf GELDERSE Mainzer Zuurkoolsoo gram 25 Casseler-rib «o gram 69 Echte Chocolade-hagel2" °t;;89 TéVé Zoute Pinda's 450gramRbö^ Nieuw! 75 jaar... en aktiever dan ooit! Vrijdag 2 november 1962 No. Drie en tachtigste jaargin; a PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN f ™CKHO^ VENRAY WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRUSRpER W^RTAAL *1.50 (bulten Venray 1 75) GROTESTRAAT 28 POSTBUS De wintermaanden komen weer in zicht en met deze avonden de ver gaderingen van alle mogelijke ver enigingen. We moeten qualitate qua veel van deze vergaderingen bezoe ken en het is ons de laatste jaren meermalen gebeurd dat we dan praktisch alleen zaten met het be stuur. De rest van de leden genoot thuis van een televisie-film of had andere dingen omhanden, maar naar de vergadering kwam en komt men niet. Heel deftig noemt men dat „vergaderings-moeheid" en men is hoogstens verwonderd als op een ge geven moment het bestuur dan het moede hoofd in de schoot legt en er ook verder het zwijgen toe doet. Een vereniging kan slechts haar taak vervullen en haar doel berei ken als de leiding de nodige deskun digheid heeft, deze deskundigheid tot uiting brengt in haar voorstellen en de leden zoveel mogelijk hun me dewerking willen geven. En verenigingen zijn bitter hard nodig. Niet alleen standsorganisa ties .waarin de verschillende ge wichtige problemen van deze tijd in onze maatschappij aan de orde ko men, maar alle andere verenigingen idem dito. Want een geitenfokver- eniging. evenals een vastelaoves- klup. een sportvereniging, evenals een O. en O. hebben een taak in een gemeenschap. Ze vormen, zo zegt men wel eens de „sjuus" van dat leven, zorgen dat er leven in de brouwerij komt, waardevolle initia tieven geboren worden en worden uitgevoerd, verlevendigen het con tract onderling en brengen dingen tot stand, tot nut van bepaalde groe pen en schakeringen ,die anders on mogelijk tot stand zouden kunnen komen.... Kortom ieder vereniging heeft zijn doel en dat doel verrijkt niet alleen de leden, die zich hierbij aangesloten hebben, maar ergens ook de gemeenschap. Daarom is het verenigingsleven in een bepaalde plaats van zo enorm gewicht. Daarom is een goed en vruchtbaar verenigingsleven niet alleen voor belang voor de vereniging zelf, maar voor de gehele gemeenschap. Wie Venray van A tot Z bestudeert, ervaart dat Venray een enorm aan tal verenigingen kent. Verenigingen met de meest uiteenlopende doel stellingen. Naast standsorganisaties vinden we daarin dozijnen andere clubs ,die allemaal in verenigings verband de een of andere vorm van «fee 1 sport, ontspanning .culturele ver heffing, groepsbelangen e.d. voor staan Maar zoals gezegd, wie eens ach ter de schermen kijkt, ervaart dat het in veel verenigingen maar zeer slecht gesteld is met het vergade- ringbezoek. Nu behoeft het vergade- ringbezoek niet het alleen zalig-ma kende te zijn in een vereniging, maar het is beslist wel zo, dat een behoorlijke ontwikkeling van initia tieven onmogelijk is als de leden geen vergaderingen bezoeken. Zo doende leert een bestuur ook nooit en te nimmer de wensen en verlan gens kennen en wordt een vereni ging langzaam verstikt. We lazen eens ergens de volgende regels om een behoorlijke vereniging ten gron de te richten. ORGANISATIEMOORD Er zijn twaalf manieren om een organisatie te doden en ze luiden: 1. Kom niet naar vergaderingen. 2. Als u toch komt, kom dan te laat. 3. Neem nooit een bestuursfunktie aan, daar het gemakkelijker is kritiek uit te oefenen dan wat te doen. 4. Als de voorzitter u vraagt uw mening te geven over de een of andere belangrijke kwestie, zeg hem dan dat u er geen mening over hebt; vertel na de vergade ring aan eenieder hoe de zaken gedaan behoren te worden. 5. Doet niets méér dan volstrekt noodzakelijk is, maar wanneer anderen hun mouwen opstropen en gewillig hun krachten geven om de zaken vooruit te helpen, roep dan dat de vereniging door een kliekje bestuurd wordt. 6. Wacht zolang als mogelijk is met het betalen van uw contributie. 7. Als u geen kwitantie aangeboden wordt voor uw contributie, be taal dan niet. 8. Krijgt u een kwitantie aangeboden nadat u betaald hebt, bedank dan als lid. 9. Als u diensten geniet zonder lid te zijn, wordt dan geen lid. 10. Wanneer u een vergadering bij woont, stem dan vóór iets, en ga heen en doet het tegenovergestel de. 11. Wees het eens met alles wat op de vergadering wordt gezegd en wees het er niet mee eens buiten de vergadering. 12. Wanneer de voorzitter u vraagt een zaak die nog in behandeling is ,als strikt geheim te beschou wen, vertel uw vrienden erover in strikt vertrouwen. Het heeft er alle schijn van dat onbewust velen deze regels in praktijk brengen. De televisie en de huiselijke haard schijnen hun meer te bekoren dan de vereniging, die zij door hun lidmaatschap toch uit gekozen hebben him belangen op het een of ander terrein te dienen. Men laat dat aan anderen over en be perkt zich tot passief toezien of wat erger is, tot kritiek achteraf Hierboven betoogden we reeds dat ze daarmede niet alleen zichzelf, niet alleen hun eigen vereniging, maar het gehele gemeenschapsleven schade toebrengen. We worden daar allemaal de dupe van. Er is al geruime tijd een discus sie gaande over de rol van het ka pitaal en dus van de aandeelhou ders in de onderneming, in casu de naamloze vennootschap. Er zijn hierover rapporten verschenen van de dr. Wiardi Beekman Stichting, 't wetenschapelijk centrum van de Partij van de Arbeid, onlangs van de liberale Prof. Telders Stichting, waarin uiteraard een geheel ander standpunt tot uitdrukking kwam, en ook de vakbonden beginnen er hun mening over te formuleren of heb ben dit reeds gedaan. Het is een lo gische ontwikkeling, voortvloeiend uit het grotere aanzien dat langza merhand aan de arbeidskracht van de mens is en wordt toegekend, de sociale inzichten en de grotere ver antwoordelijkheid voor de werkne mer in het arbeidsproces. Hoewel we niet de illusie hebben dat door dit artikel alle „lauwe" le den nu voortaan direct naar de ver gaderingen komen, toch hopen we dat verschillenden zich zullen bezin nen op het lidmaatschap en zijn verplichtingen. Een van die ver plichtingen is het bezoek aan de vergadering van hun vereniging, die daardoor nieuwe kansen krijgt tot ontplooiing. Tot Uw en mijn voor deel Sperziebonen alle gerechten (Ook heerlijk in dikke plakken bi] zuurkool) goudgeel jamspritsje. Ter kennismaking pak 225 gram van 79 voor Kwal i tel tsgara ntie Wanneer u enig AK-artikel met élke cent waard acht die u' er voor hebt betaald, -danwordtudoorAlbertHcijn het volle bedrag vergoed. Prompt.zonder enige be denking. O Hoe we politiek ook georiënteerd zijn, het valt niet te ontkennen, dat de maatschappij socialer van opvat ting en instelling is geworden. Hei kapitaal, hoe belangrijk ook voor het economisch leven, kan niet meer ge zien worden als de belangrijkste factor voor de onderneming. De ar beidskracht, de mens in de onderne ming, is een steeds belangrijker fac tor geworden. Niet alleen uit sociale, maar zeker ook uit economische overwegingen. Er is geen fabrikant meer, die zich kan veroorloven dit te negeren. In dit democratischer patroon van onze samenleving zijn de directeur en de aandeelhouders niet alleen meer degenen die het voor het zeg gen hebben. Er is nog groot verzet tegen her vormingen op dit gebied, maar dat verzet was er ook honderd jaar en zelfs korter geleden tegen de grotere invloed van de gewone werknemer op het politieke leven in de staat. Langzaam maar zeker is dat ver zet afgebrokkeld het algemeen kies recht is een feit geworden; ook de arbeiders dragen mede verantwoor delijkheid in de lichamen van volks vertegenwoordiging ,in besturen en commissies ten algemene nutte. Die ontwikkeling kan niet worden ge stopt. Er is geen punt waar men kan zeggen: tot hier toe en niet verder. Ook niet bij dat bolwerk van parti culier initiatief: de onderneming, !t bedrijf. Lange tijd is de arbeidskracht be schouwd als iets wat men verhuur de tegen een zekere vergoeding en daarmee uit. Had de huurder er geen behoefte meer aan dan ont sloeg hij degeen die hem zijn ar beidskracht had aangeboden. Men selijke overwegingen waren daarbij nauwelijks in tel, de goeden niet te na gesproken. Die tijd is voorbij. Het belang van de arbeider zelf telt nu ook mee bij de werkmogelijkheid. Nu geschiedt dat nog min of meer gedwongen, door de rijkswetten die hiervoor zijn gesteld. Maar hoe langer hoe meer wordt dit toch ook een vanzelfspre kend begrip De arbeider is al niet alleen meer een verhuurder van zijn werkkracht, maar een menselijk deel van de onderneming. En al is dit nog niet wettelijk vastgelegd, de on dernemer verwacht van hem, dat hij zich mede verantwoordelijk acht voor de goede gang van zaken in het bedrijf. Dat kan natuurlijk nog lang niet van iedere arbeiders wor den gezegd maar hoe zou men dit ook kunnen verwachten nu de ge schetste ontwikkeling nog zo jong is. Daar gaan natuurlijk een paar generaties overheen. Er zal op den duur niet aan zijn te ontkomen ,dat de werknemer ook een zekere zeggenschap verkrijgt bij het besturen van de onderneming waar hij zijn arbeidskracht aan geeft. En hoe groter de concentraties in het bedrijfsleven worden, hoe sterker dit belang voor de werkne mer gaat spreken. Men is er met af met te zeggen, dat de aandeelhouder de enige is die risico draagt. Ook de werknemer treft een zeker risico. Ook hij heeft er belang bij, dat het zijn werkgeefster goed gaat. Waar om zou zijn advies, zijn medezeg genschap bii de leiding van het be drijf dan veronachtzaamd moeten blijven? In de voortgaande ontwik keling van onze samenleving en maatsc-happijvorm past dat steeds minder. Het zal ongetwijfeld uiterst moei lijk zijn om voor de medezeggen schap van de werknemer in het be drijf de juiste vorm te vinden, want de materie is uitermate gevarieerd. Het ligt echter in de lijn der ont wikkeling dat het toch eens zo ver zal komen. Het zal met name aan de werknemers zelf liggen. O.a. aan hun ontwikkeling en opleiding of die dag ver af dan wel nabij zal zijn Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij ae portier N.V. INALFA VENRAY voor aparte brilmonturen!" Optiek sinds 1918

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5