Keelpijn
v
£ólieieek"
oncilie
ASPRO
commissie
Plaatselijke
voor de ruilverkaveling
Uit Peel en Maas
Politierechter
Veilig verkeer
op het graf van prins
der apostelen
Herfst-tips
voor
rsjëfsu weekblad voor venray en omstreken
Geestelijk artikel
neem
Vrijdag 26 oktober 1962 No. 43
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN
GROTESTRAAT 28 POSTBUS
PRIJS PER KWARTAAL /"l.50 (bullen Venrmy 1.75)
OPERATIE „LK"
Dat een kaart in de huidige sa
menleving een belangrijke plaats in
neemt zal iedereen wel bekend zijn.
Voor <'e uitvoering van de ruilver
kaveling „Lollebeek" is het noodza
kelijk dat via fotogrammetrische
weg een z.g. kadastrale kaart tot
stand komt. Het samenstellen van
deze kaart is de taak van 't Bureau
Ruilverkaveling van het Kadaster te
Roermond.
Om tot het vervaardigen ervan te
komen zijn een reeks handelingen
nodig.
LUCHTFOTO'S
Met een speciaal daarvoor inge
richt vliegtuig van de KLM zullen
luchtfoto's worden gemaakt. Het z.g:
fotovliegtuig vliegt op een vaste
hoogte (circa 2.000 meter), een be
paalde, van tevoren vastgestelde
route over het ruilverkavelingsblok
en maakt een groot aantal foto's,
welke het hele gebied weergeven.
Het maken van deze foto's geschiedt
bij voorkeur in de maanden maart
en april ,bij zéér helder weer. In
deze periode zijn de omstandigheden
het gunstigst, omdat er zich nog
weinig of geen bladeren aan de bo
men bevinden, terwijl de percelen
door de lage stand van de gewassen
duidelijke grenzen tonen.
MEETPUNTEN IN HET
TERREIN
Inmiddels is met de terreinwerk
zaamheden welke voor de lucht
opnamen nodig zijn een begin ge
maakt. Op vele punten (plm. 10.000)
dienen vóór 15 januari a.s. witte
schijven te worden uitgelegd. Deze
schijven worden op piketten op
betonnen blokken geplaatst. Met het
plaatsen van deze piketten en blok
ken is men reeds begonnen, terwijl
op verschillende punten ook reeds
de witte schijven zijn geplaatst.
Deze schijven zijn straks op de
van 26 oktober 1912
Door Mgr. Drehmanns, bisschop
van Roermond, werden deze week
aan 800 kinderen uit de gemeente
Venray het H. Vormsel toegediend.
De voetballer T. uit Venray, die
deelnam aan 'n competitiewedstrijd
te Venio, kreeg aldaar zulk een har
de schop, dat hij een been brak.
In de smëderij kreeg A. de H.
alhier een aantal zware ijzeren pla
ten op zijn beenen. Dr. Struben con
stateerde beenbreuken.
Te Oostrum werd voor Jos. Jen-
niskens aanbesteed het bouwen van
een woonhuis aldaar. Ingeschreven
werd als volgt:
Louis Wijnhoven, Venray f 5890,—
Gebr. Jacobs en J. v. Dijck 5860,
Th. Vissers, Wanssum 5610,
Chr. Wijnhoven, Venray 5495,
A. Tacken, Oostrum 5495,
Gebr. Oudenhoven, Venray
5430,-
Aan de laagste inschrijvers ge
gund.
Zondag 17 november zal de
plechtige opening plaats hebben var.
het nieuwe St. Antonius-patronaa.
in de Patersstraat.
Slaap gerust
En als de duisternis over de aar
de was neergedaald en de mensen
sliepen den slaap des rechtvaardi
gen, kwamen er dieven en braker
in het station. Ende zij snuffelden
in laden en kasten en namen mede
de ping ping. En als zij zagen staan
een kist, groot ende zwaar, sleepten
zij deze mede in den donkeren
nacht, denkende gevonden te heb
ben: Mozes en de profeten. Edoch
in plaats van het slijk der aarde, be
vatte deze allerhande fraais om te
maken gebroken beenen heel en half
dode mensen weer levend. En als zi;
openden de kist en roken de apo
theken j, wierpen zij haar woedenc
weg en vluchtten over heg en struik
En als des morgens kwamen de sta
tionsbeambten en aanschouwden de
ze verwoesting, riepen en jammer
den zij om de verdwenen dubbeltjes
Alsdan riepen zij de politie en dc
dienaren des rechts met hunne hon
den, slim ende sterk. Edoch zij kre
gen ten antwoord: gaat snel hener
en zoek zelf uwe dieven, want onze
politie moet toezien bij het werker
door de boeren op de wegen des
velds.
Daarvoor gebruikte men te Peel-
dorp de politie in den jare 1900 en
twaalf.
luchtfoto's duidelijk waarneembaar.
Aan de hand van deze schijven wor
den door de landmeterdeskundige en
zijn assistenten de z.g. koórdinalen
berekend, welke de ruggegraat vor
men van de gehele kaarterings-
arbeid. Via metingen wordt het
stukje aarde zo nauwkeurig moge
lijk in beeld gebracht. Alles lean dus
goed gaan, wanneer de witte schij
ven inderdaad op de luchtfoto's ko
men en niet worden verwijderd door
personen, aan wie net doel van deze
meetpunten niet bekend is Het is
duidelijk, dat zonder medewerking
van de bevolking de operatie
,Luchtkaartering" gedoemd is te
mislukken.
De Plaatselijke Commissie doet
dan ook een dringend beroep op de
bevolking om bij het aantreffen
van dergelijke piketten en beton
blokken deze niet te verwijderen of
te verplaatsen.
Mocht toch onverhoopt een derge
lijke verstoring plaatsvinden, dan
gelieve men dit te melden tot een
der leden van de Plaatselijke Com
missie, of tot de landmeter-deskun
dige te Roermond, Lindanusstraat 5,
telefoon 04750-5415.
Tot aan het einde van deze open
tie „LK" zullen geregeld medede
lingen ever de stand van zaken be
kend worden gemaakt.
De kosten van de hele operatie
,LK", deze omvatten de werkzaam
heden van de landmeter-deskundige
en zijn assistenten, het maken van
de luchtfoto's en het samenstellen
van de nieuwe kadastrale kaart,
zullen geheel voor rekening van het
Rijk komen.
Het kadaster is ingevoerd door
Napoleon als basis voor de grondbe
lasting. Het geheel steunt op dc
kartering van de eigendommen.
Thans is het noodzakelijk, dat een
algehele vernieuwing van het basis
materiaal plaatsvindt. Dit is dan ook
de reden, waarom het Rijk van de
ruilverkaveling gebruik maakt om
gelijktijdig geheel nieuw materiaal
te verkrijgen.
„Maar wat maakt-ie dan voor een
geluid?" vroeg de officier. „Dat
beest is toch niet doofstom? Hij zegt
toch wel eens wat?" „Hij zegt wel
eens wat", bevestigde de verdat hte
„Hoe spreekt-ie dan''" wilde de
rechter weten, alsof hij de man een
koekje boven de neus hield. „Hij
maakt een soort van piepend-miau-
wend geluid", legde de verdachte
uit, terwijl hij het been weer iets
verschoof.
„Dus 't is een kat?" dacht de of
ficier. „Geen kat", zei de man raad
selachtig, „want ik ben hier om de
waarheid te zeggen en niets dan de
waarheid."
„Maar wat is het dan? Een tam
me leeuw of zoiets?" „Geen tamme
leeuw" .volhardde de man in zijn
negativisme.
,,Ik had 'm in net aanrechtkastje
gestopt toen d'r controle kwam.
edelachtbare", verduidelijkte de
schoondochter. „Stil" ,zei de rechter,
,u bent hier niet als getuige".
„Hou jij je mond", zei de ver
dachte. „Jij kunt de zaak alleen
maar bederven want jo praat toch
altijd je mond voorbij".
„Maar wat was dat dan, wat m
het aanrechtkastje zat?" vroeg de
officier aan de juffrouw, die niets
mocht zeggen. „Ach ,dic hond na
tuurlijk", antwoordde ze en meieen
sloeg ze zich geschrokken op haar
mond.
Zie je nou wel", mopperde de
verdachte huilerig, „je bederft mijn
hele proces met je stommiteiten!'
En dreigend hief hij zijn stok op.
„Geen handtastelijkheden", waar
schuwde de rechter. „Dus 't was toch
een hond?" „Nee, meneer de rechter,
nog niet".
„Nog niet? Dus 't zou wel een
hond worden?" „Ja meneer, de rech
ter. Zij heeft 't nou toch al bedor
ven. Als-t-ie gezond blijft zal 't wel
een hond worden, denk ik. Maar 't
is nog geen hond ,want hij is pas
vijf maanden .En nou hoef ik d'r
nog geen belasting voor te betalen."
„Vijf maanden?" kreet de officier,
„met vier maanden moet je al beta
len man!"
„Maar jij betaalt die tien gulden,
sufferd!" zei de verdachte tegen z'n
schoondochter, toen hij het been
weer van de stoel haalde.
De verdachte kwam het zaaltje
binnen met in de ene hand een stok
en aan de andere zijn schoonochter.
Zijn ene been was in een dikke laag
zwachtels verpakt. „Reuma thiek",
zei hij tegen de deurwaarder, „dat
krijg je met dit weer". Toen begaf
hij zich met zijn attributen naar
voren. De stok zette hij naast zich
neer .het zere been legde hij recht
voor zich op een stoel, die de deur
waarder, beleefd als altijd, extra
aangaf. De schoondochter bleef eer
biedig cp een pas afstand staan.
„Héhé", zei hij, „daar zitten we
dan". En opgewekt keek hij de zaal
rond.
„Daar zitten we zeker", zei de
rechter streng. „Maar u kon hier
beter zitten as ik", vond de om
zwachtelde verdachte.
„Het staat niet aan u om dat te
beoordelen" kaatste de rechter. Maai
de officier sneed een verdere woor
denwisseling af door de dagvaar-
ling te voorschijn te halen. „Deze
verdachte heeft als belastingplich
tige hondenhouder niet, althans niet
behoorlijk, voldaan of nagekomen
enige formaliteit, voorgeschreven
met betrekking tot de belasting op
honden, hebbende hij immers als
eigenaar en houder van een of mee
honden, daarvan geen afgifte ten
daartoe aangewezen burele gedaan
noch de daarvoor verschuldigde be
lasting voldaan."
„Nou dat is zo, hè?" zei de rech
ter .„Waarom hebt u die hondenbe
lasting niet op tijd betaald?"
„Ik heb geeneens een hond", zei
de verdachte en hij schikte het zere
been wat gemakkelijker op de twee
de stoel. „En u hebt tegenover de
verbalisant bekend, dat het beest
van u was".
„Hij is ook van mij. Maar 't is
geen hond!"
„Wat?" riep de rechter verbaasd,
,is 't geen hond? Wat is het dan
voor een beest?"
„Da weet ik nie". vervolgde de
man met het been onverstoorbaar,
„maar 't is geen hond. Ik ken toch
zeker wel een hond?"
„Blaft-ie wel eens?" vroeg de offi
cier. „Nooit!" beweerde de verdach
te en trok een gezicht van „je maakt
me niks".
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
WILLEN WIJ ZIEN OF
GEZIEN WORDEN?
Of wij willen zien of gezien wil
len worden is veelal een kwestie
van persoonlijke smaak, en over
smaak valt niet te twisten. Maar
in het hedendaagse verkeer is geen
discussie mogelijk: daarin is het een
zaak van zélf zien èn (goed) gezien
kunnen worden!
Nu de dagen korter worden en de
schemer vroeger invalt, zult u meer
dan in de afgelopen maanden in
schemer of donker naar huis of el
ders heen rijden. U zult dezer dagen
waarschijnlijk voor het eerst se
dert lange tijd de lichten weer
moeten ontsteken als u in uw auto
of op uw tweewieler zit. Kijkt u
dan even na, of alle lampjes nog
wel branden; vooral het achterlicht
je is héél belangrijk om „gezien te
worden". Bij enkele steekproeven,
door het Verbond voor Veilig Ver
keer georganiseerd, is komen vast
te staan dat bij een relatief groot
aantal voertuigen de lichtcontacten
slecht waren, waardoor de verlich
ting niet naar behoren kon functio
neren; gezien het feit dat tal van
automobilisten bij deze enquête op
gaf dat hun wagen kort tevoren 'n
servicebeurt had ondergaan, is de
indruk gevestigd dat sommige gara-
gabedrijven hieraan wel eens onvol
doende aandacht besteden.
Bij het onderzoek is tevens komen
vast te staan dat meer dan de helft
van de automobilisten geen reserve-
lampjes bij zich heeft en ook geen
schroevendraaier. De schroeven
draaier is in verreweg de meeste
gevallen onontbeerlijk om kapotte
lampjes te vervangen! Een set re
servelampjes is bovendien maar een
eenmalige uitgave en niet zo'n
grote zodat het Verbond alle be
stuurders van motorvoertuigen
(maar ook fietsers) met klem advi
seert een stel in reserve ,aan boord"
te hebben.
Naar de mening van het Verbond
is echter de veiligste weg op gezette
tijden alle lampjes te vernieuwen
of ze nu goed zijn of niet. Zo'n zgn.
„groepsvervanging" biedt grotere
zekerheid dat uw verlichting altijd
in orde is. En het is bovendien eco
nomischer ook!
Om de hoeveel tijd deze groeps-
vervanging moet plaats hebben, is
afhankelijk van het type auto en de
soorten lampjes. Als richtlijn kan
worden aangehouden: elke iwee
jaar. Wanneer u op regelmatgie tij
den al uw lampen vernieuwt en de
contacten regelmatig op corrosie en
verbuigingen controleert, weet u ze
ker dat u zélf nieten gezien
wordt.
e
Ik kon mijn ogen niet goed gelo
ven, toen ik het las. Maar het stond
er echt en de prachtige televisie
uitzending van de opening van het
Concilie bevestigde het: men heeft
in de St. Pieter het bekende beeld
van Petrus de Pausmantel omgehan
gen en een tiaar op zijn hoofd gezet.
Het is gedaan zo lazen wij - - om
daarmee de verbondenheid van de
Concilievaders met de eerste Paus te
symboliseren.
Nu ligt dat soort symboliek de
Italianen beter dan ons nuchtere
Noord-Europeanen, die een dergelij
ke aankleedpartij nogal kinderach
tig vinden. Trouwens het Concilie
heeft een dergelijke symboliek niet
nodig. Veel sterker dan door het Pe
trusbeeld in Pauskleren wordt de
verbondenheid van het Concilie met
de eerste Paus duidelijk door het
feit, dat de wereldvergadering
wordt gehouden in de basiliek, die
boven het graf van de eerste Paus
is gebouwd en die zijn naam draagt.
Het staat wel vast dat de St. Pie
ter op het ogenblik het tweede Va-
tikaanse Concilie huisvest, omdat 't
de meest geschikte plaats is om 3000
deelnemers onder te brengen en om
dat de basiliek naast de deur van
Paus Joannes' departementen in het
Vatikaans paleis ligt.
Maar de werkelijke reden, die te
vens reden van bestaan van de St.
Pietersbasiliek is, ligt dieper. Om
precies en letterlijk te zijn: iets
meer dan vier meter onder de mar
meren vloer, bijna recht onder de
zetel waarvan Paus Joannes het
Concilie presideert, is het graf van
de H. Petrus. Het is maar een ar-
meluisgraf, maar het is tevens de
reden waarom in een van de luister
rijkste tijdperken, de Renaissance,
men daar zo'n prachtig bouwwerk
neerzette. De St. Pieter is eigenlijk
één kolossale graftombe ter ere van
de eerste Paus.
Maar toen men in die tijd de ba-
plaats nu vond men een oud graf,
een nis met aan weerszijden een
marmeren pilaar. Op de pleistermu
ren waren honderden opschriften,
Vele dwars over elkaar heen. Op de
bodem van de nis lagen honderden
munten, daterend van de le tot de
15e eeuw. Zij waren uit alle landen
van Europa afkomstig. Deze mun
ten vormden het bewijs, dat het
graf eeuwenlang doel van pelgrima
ge was geweest. Pelgrims lieten die
munten achter als een offer of als
bewijs van hun bezoek.
Maar het feit, dat keizer Constan-
tijn alle zorg had betracht om dit
graf ongeschonden te laten, de ma
nier en de plaats waar hij de basi
liek liet bouwen, namelijk precies
boven het graf, bewijst in ieder ge
val ,dat dit graf iets bijzonders was
en dat Constantijn speciaal aan dit
graf bijzondere eer wilde bewijzen.
De vroege gewoonte in Rome niet
een heilige naar de kerk te brengen,
maar de kerk te bouwen boven het
bestaande graf van de heilige,
draagt ertoe bij het geloof te ver
sterken, dat de keizer zijn basiliek
boven het graf van Petrus bouwde.
De muur, waarin het graf van Pe
trus was uitgehouwen, leverde ster
ke bewijzen, dat hier inderdaad het
graf van Petrus is. De moderne ar
cheologie heeft de talloze vaak over
elkaar aangebrachte, inscripties ont
cijferd. Zij hebben alle betrekking
op Petrus. Het zijn vaak crypto
grammen, die moeilijk ontcijferd
konden worden. Maar het duidelijk
ste bewijs vond men vlak bij het
graf, namelijk op de buitenkant van
de nismuur. Daar staat in het
Grieks te lezen: Petrus rust hierbin
nen.
Wat vonden de archeologen daar
nu binnen? In een grafachtig gat
vonden zij de beenderen van een
fors gebouwde man, die ongeveer 70
jaar moet zijn geweest, toen hij
stierf. Maar geen schedel vonden zij.
En dat zou kunnen kloppen met een
andere en ook zeer sterke traditie,
volgens welke de schedels van Pe
trus en Paulus tezamen bewaard
worden in de basiliek van St. Pau
lus buiten de Muren. Indien de we
tenschappers erin slagen te bewij
zen, dat schedel en beenderen van
dezelfde herkomst ziin dan zal een
nieuw bewijs voor de echtheid van
Pertus' graf geleverd zijn.
Maar er zijn al bewijzen te over.
Het graf van St. Petrus is onder de
St. Pieter. Dit is net zo waar als de
reusachtige koepel die de reuzen-
bouwmeester Michel Angelo erbo
ven bouwde en waaro^ de woorden
te lezen zijn: „Gij zijt Petrus en op
deze rots zal Ik mijn Kerk bouwen
en u zal IK de sleutels van het he
mels koninkrijk geven."
siliek bouwde, had men geen weten
schappelijk bewijs, dat daar inder
daad het graf van St. Petrus was.
Men nam dat aan, omdat het tradi
tie was dat aan te nemen. In geen
eeuwen had men het graf gezien.
Bewijsstukken waren nauwelijks
voorhanden en dan nog niet erg dui
delijk. Maar het traditionele geloof
was genoeg voor de mensen, die de
basiliek bouwden, en ook nog sterk
genoeg voor de latere wetenschap
pelijke kritiek en onzekerheid.
Volgens deze traditie nu was St.
Petrus begraven op de Vatikaanse
heuvel na zijn marteldood in de na
bij gelegen arena van Nero. Er zijn
geen geschreven verklaringen meer
over, tenminste niet uit die tijd. Het
eerste geschreven stuk dateert uit
de tweede eeuw, dus ongeveer hon
derd jaar later. De toegang tot het
graf van de H. Petrus werd toeval
lig ontdekt. Tweemaal voor zijn
dood in 1939 had Pius XI al eens de
wens te kennen gegeven, dat men
zou gaan zoeken in de crypten on
der het Confessio-altaar in de St.
Pieter. Daar worden van oudsher de
Pausen begraven en daar ligt nu
Pius XI zelf en ook zijn illustere op
volger Pius XII.
Toen de werklui een nis gereed
maakten voor het graf van Pius XI
vonden zij resten van oude graven.
Pius XII gaf toen opdracht een se
rieus onderzoek in te stellen. En dit
onderzoek betekende het begin van
de herontdekking van Petrus' graf.
Onder de vloer van de crypte, wel
ke oorspronkelijk de vloer was van
de in de 4e eeuw door keizer Con
stantijn gebouwde basiliek, vond
men een nauwe doorgang. Het was
letterlijk een dodengang, want aan
weerszijden waren graven. De gang
steeg gelijk met de helling van de
Vatikaanse heuvel. Maar onder de
oorspronkelijke basiliek was het d ik
van de doorgang verlaagd om plaats
te maken voor de vloer. Op die
DE BIJBEL IS GEEN
STICHTELIJK BOEK
De Bijbel is weer modern. Een on
feilbaar teken daarvoor zijn de tal
rijke films ,die met de technicolor
en breeddoek allerlei schilderachtige
taferelen uit de heilsgeschiedenis
van het Joodse volk al dan niet
waarheidsgetrouw weten weer te
geven. Schilderachtig en vol sex.
Wanneer de filmproducenten er
geld in zien, dan is dat een overdui
delijke bevestiging van de belang
stelling ervoor.
Wij zouden het als een bijprodukt
kunnen zien van de belangstelling,
welke inderdaad overal groeit en 't
meest in katholieke kring. Bij de
protestanten is dat van het begin af
zo geweest. Maar het feit, dat het
bijbellezen thans in de Katholieke
Kerk zo gepropageerd wordt, heeft
nog een ander aspect. Het bewijst de
groei van de gelovige naar een zelf
standig en bewust geloofsleven. De
gelovige wordt volwassen. En vol
wassen kunnen en moeten meer le
zen dan kinderen.
Ook de Bijbel is een grote mensen-
boek. De lezing vereist gezonde,
evenwichtige beoordeling. Nog niet
zo lang geleden was er menigeen,
die de bijbel maar een slecht boek
vond. Hoe kon het anders, de bijbel
bevat ir*derdaad barre verhalen.
Ik herinner mij als kind eens een
passage uit de bijbel van een pro
testants vriendje te hebben gelezen
over een man, die zijn vrouw in ze
ven mootjes had gesneden omdat zij
hem ontrouw was geweest. Ik had
er weinig van begrepen, maar die
zeven mootjes zijn me altijd bijge
bleven.
Vroeger lazen we stichtelijke boe
ken: heel simpel zo'n boek. Over
kwaad werd eenvoudigweg niet ge
sproken In elk goed katholiek huis
houden waren wel een paar van die
heiligen-levens.
De bijbel zift het kwade niet uit
het leven .want hij is waarheid. In
de bijbel zien we, dat de mens niet
volmaakt is. We zien Paulus schel
den, als hij een klap in z'n gezicht
krijgt (Handelingen 23). We zien Da
vid zondigen (Sam. 11,12) en de pro
feten er het bijltje bij neerleggen (I,
Koningen 19) en we lezen dat Osee
en Jeremias het Joodse volk met een
lichtekooi vergelijken.
Dat iets in de Bijbel staat, bete
kent niet, dat God het goedkeurt
maar wel, dat het binnen Gods
heilsplan is gebeurd. God is er niet
mee eens .wanneer Jacob bedrog
pleegt. De bijbel is daarom geen
„stichtelijk" boek, dat is het leven
ook niet.
De bijbel is een beschrijving van
God en Zijn zondaars. En aangezien
wij allen z<3ndaars zijn, kunnen wij
uit de Bijbel alles over God leren
en krijgen w misschien een idee
van wat Hij van ons wil.
AUTOMOBILISTEN EN ANDERE
WEGGEBRUIKERS
Nu de herfst zijn intrede heeft ge
daan dienen automobilisten bijzon
der waakzaam te zijn. Niet alleen,
omdat op de natte wegen de kans
op slippen groter is geworden, doch
ook, omdatde afgevallen boom
bladeren het op de lak van de auto
voorzien hebben.
Bladeren ademen nl. een onzicht
bare zure vloeistof uit, die in het
bijzonder gedurende de herfstmaan
den autolakken aantast. Vooral de
synthetische laksoorten zijn zeer ge
voelig voor dit zuur, terwijl de lak-
tinten bruingeel en rocd bijzonder
kwetsbaar zijn.
Wanneer u dus uw wagen gaat
parkeren, zoekt u dan, indien moge
lijk, een plekje uit dat ver van bo
men is verwijderd. En past u vooral
op, dat u uw auto niet onder linden
of populieren achterlaat. De blade
ren van deze bomen zijn nl. de
grootste vijanden van alle autolak
ken.
SUIKERBIETEN CAMPAGNE
EXTRA SLIPGEVAAR
Op vele plaatsen in ons land is de
suikerbietenoogst reeds begonnen.
De bieten, die met karrevrachten
van het land komen, worden vaak
over hoofdwegen vervoerd, waar
door zich op het wegdek klei, loof
en zelfs ook bieten kunnen bevin
den, die afkomstig zijn van de „bie
tenwagens".
Dit afval vormt, vooral wanneer
het door auto's e.d. is platgereden,
glibberige massa's, die voor het
snelverkeer bijzonder gevaarlijk
zijn. Indien u van de wegen, waar
over suikerbieten worden getrans
porteerd .gebruik moet maken, let u
er dan op, dat het op de weg lig
gende afval u niet in moeilijkheden
brengt.
Ook afgevallen boombladeren zijn
vaak oorzaak van verkeeisongeval-
len. Zowel auto's, motoren als
(brom)fietsen kunnen hiervan grote
hinder ondervinden, doordat de vaak
natte bladeren het wegdek glad ma
ken en het slipgevaar aanzienlijk
doen toenemen.
Behalve de afgevallen bladeren
e.d. zal straks ook de nachtvorst de
weggebruikers weer parten gaan
spelen. Opritten van bruggen cn via
ducten kunnen vooral in de vroege
ochtend behoorlijk glad zijn!
TENSLOTTE NOG DE LAATSTE
TIPS:
Nu het vroeger donker wordt is
het noodzakelijk, dat de achterlich
ten (ook van fietsen en bromfietsen)
eens aan een nauwkeurige inspectie
worden onderworpen. Het komt nog
te vaak voor, dat defecte achterlich
ten de oorzaak van aanrijdingen zijn.
En vergeet vooral niet op een mis
tige dag de verlichting van uw voer
tuig in te schakelen.
Andere weggebruikers bemerken
dan nl. tijdig dat u zich óók op de
weg bevindt.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
-1 ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
