6® heeft PAGE een
nieuw arbeidsplan.
Dit brengt U op
L.T.S. hoogte,
om machines te
bedienen die aan
Uw wil en kennis
onderworpen zijn.
is het zaak bij PAGE te gaan praten (ook voor uw woning)
Overpeinzingen
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Ingezonden
Geestelijk artikel
N.Y. PAPIERFABRIEK GENNEP - WILLEM BOYEWEG 60. TEL 641
Vrijdag 19 oktober 1962 No. 42
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
Venray 1.75)
NOZEMS
De automobilist die deze week de
trotse Mercedesster kwijt raakte van
zijn wagen was de zesde in succes
sie, die tol heeft moeten betalen aan
onze nozems, die deze dingen van
de auto's halen om er stoer en fiei
hun brommertjes mee op te tuigen.
Dat die dingen nog altijd meer dan
25 gulden kosten, schijnt hun gewe
ten niet te bezwaren. Het mijn en
dijn is een gebod dat ze naar eigen
goeddunken toepassen
En worden ze gesnapt dan draaien
hun ouders wel voor de stukken op.
Een eigenaardige mentaliteit, die
zich niet beperkt tot de zgn. arbei
dersjeugd, maar bijv. ook bij de
studenten al langer hoe meer school
begint te maken. Wie de schandalen
leest over de ontgroeningstijd bij
onze toekomstige intellegentia, die
wrijft zich ergens in zijn ogen. Daar
worden een stel studenten in een
kelder opgesloten, waarbij een deel
flauw valt vanwege lucht- en
plaatsgebrek en bovendien worden
ze door oude-jaars dan nog eens
„overlopen"„Dachautje spelen"
noemen ze dat
Zelfs de minister moet zich er mee
bemoeien. Wat ieder zinnig mens
zich afvraagt is waarom de Justitie
zich niet met deze „studenten-op
voeders" bemoeit. Verstoort hier 'n
jonge kerel de rust en orde en mo
lesteert hij anderen, dan kan hij er
donder op zeggen, dat hij met de po
litie te maken krijgt
Nu het om studenten gaat met
eeuwenoude en „fiere" tradities
schijnt met die normale traditie op
eens gebroken te wordenQuod
licet Jovi
EIGEN WONING
Op dit moment doet men van
overheidswege moeite om te komen
tot woningbouw voor een bepaalde
groep van mensen, die niet op hun
plaats zijn in een woningwetwoning.
Via de industrie hoopt men deze
mensen warm te kunneft maken
voor een bepaald aantal afkoopwo
ningen, d.w.z. huurwoningen, waar
in de huurprijs meteen een be
paalde afkoopsom verdisconteerd is,
zodat na verloop van jaren de wo
ning eigendom is van degenen, die
een dergelijk contract aangaat.
Een gelukkig idee, want we vin
den het bepaald niets prettig dat er
zo vele, vele huurwoningen komen,
en dat de particuliere bouwer, on
danks allerlei beloften van- politieke
partijen gewoon niet aan bod komt,
omdat als hij eenmaal de lange weg
begint te bewandelen al op voor
hand kan rekenen op minstens 1,5-2
jaren wachten, voordat al zijn pape
rassen zijn goedgekeurd.
Dat schijnt in ons dierbaar vader
land nu eenmaal niet anders te kun
nen, met het gevolg, dat vele men
sen in woningwetwoningen „zitten"
die er feitelijk niet thuis horen.
Maar nu is er dan een kans dat men
toch het doel van een eigen huis kan
bereiken, dank zij de hulp van over
heid en industrie.
Nu men echter voor deze keus
komt te staan is het verklaarbaar
dat velen, die vroeger hard riepen
om een ander woning nu plotseling
zwijgen. Men is aan de huur gewend
aan de buurt en om zich nu opeens
vast te leggen voor heel wat jaren
lijkt sommigen een groot waagstuk.
Datzelfde hebben we indertijd be
leefd toen in Venray de eerste van
dergelijke huizen gebouwd gingen
worden in de Pr. Beatrixstraat. De
mensen, die toen de sprong gewaagd
hebben en daarbij dikwijls door
vriend en vijand voor dwaas wer
den uitgemaakt, prijzen op vandaag
de dag de hemel dat zij indertijd de
stap hebben gewwaagd en zo zoetjes
aan eigen baas beginnen te worden,
terwijl anderen met de ene huurtoe-
slag na de andere moeten worstelen.
Er is een kans en het zou zonde en
jammer zijn dat men deze kans
uit een soort kortzichtigheid niet
aangrijptLater zal men er be
slist spijt van hebben
CULTUUR.
Op de ontwikkeling en
ningsavonden in Deurne,
ontspan-
Stevens-
beek en Maashees treft men gere
geld Venrayse gezichten
Mensen uit Venray dus, die het
getrek en gereis er voor over hebben
in die plaatsen culturele voorstellin
gen bij te wonen, waar men hier
niet toe komtEen kleine groep
uiteraard ,maar waaruit wel blijkt
dat teievisie en bioscoop de echte
liefhebbers in Venray toch niet heeft
doen verdwijnen.
Tegenover die plaatsen slaat men
echter een raar figuurHerhaal
delijk klinkt de vraag waarom in
Venray zulks niet mogelijk is, dat
toch meer inwoners heeft en een
groter achterland en met zijn kloos
ters, onderwijs- en andere instel
lingen, betere en grotere mogelijk
heden heeft dan iedere andere
plaats in deze omgevingJa, dan
moet men beschaamd het hoofd
buigen en nederig erkennen, dat
zulks schijnbaar toch onmogelijk is.
Er is immers een bloeiende O. en O.
geweest voor de oorlog (met soms
overvolle patronaatszalen) en ook na
de oorlog is er de eerste jaren van
alles op dit tererin gebeurd. Dan is
het langzaam afgezwakt, de belang
stelling ging verloren en opeens
kwam dan het bericht, dat O. en O.
voorlopig zijn werkzaamhdeen
staakte. Dat is intussen alweer en
kele jaren geleden en tot heden
hoort en ziet men nergens meer van.
Voor een deel zal daar ook wel de
steeds maar uitgestelde bouw van 't
culturele centrum debet aan zijn, de
televisie en wat dies meer zij, maar
een afdoende verklaring heeft men
nooit kunnen vinden.
Afgezien van een hele kleine
groep, die men dan elders tegen
komt op zulke avonden, schijnt nie
mand dat ook belangrijk te vinden
en is er niemand, die zich er bar
druk over maaktZo min als men
er zich druk over maakt waarvoor
dan feitelijk wel die nieuwe schouw
burg moet dienen. Voor de twee
wekelijkse dansavond
Van harte stem ik in met uw ar
tikeltje in Peel en Maas van vorige
week omtrent het onderhoud der
graven en de daarop geplaatste mo
numenten. Ik zou er echter enkele
opmerkingen aan willen toevoegen,
nl.:
a. de schaarse groenstroken die
ons op het kerkhof nog resten, heb
ben weinig gelijkenis met 'n gazon
en hebben zowel-wat „gras" als wat
aanleg betreft hard een opfrissertje
nodig;
b. is het niet mogelijk, dat bijv.
aan de sacristiemuur een water
kraan geplaatst wordt waar de be
zoeker van het kerkhof water kan
krijgen voor bloemen en planten,
waar men dan de buurtbewoners
niet meer voor behoeft lastig te val
len.
Mogelijk dat deze twee opmerkin
gen en de gevraagde medewerking
van het publiek, voor het onderhoud
der graven, van ons kerkhof ook
werkelijk een „hof" helpen maken.
N. M.
PARKEERTERREIN
Het parkeerterrein in de School
straat komt onderhand bij politie en
automobilist in een kwade reuk te
staan. In de loop van enkele maan
den heeft men daar joy-riding, dief
stal uit auto's en beschadiging van
geparkeerde voertuigen moeten con
stateren. We kunnen niet verwach
ten dat de politie hier wacht gaat
kloppen om de daders op heterdaad
te betrappen. Maar wellicht mogen
we van het gemeentebestuur ver
wachten dat op dit terrein een of
twee lantaarns geplaatst worden,
welke het terrein overzichtelijker
maken èn voor de joy-riders, dieven
en vernielers gevaarlijker omdat ze
gesnapt kunnen worden.
De vroeger avonden maken dit
probleem thans wel urgent!
M. S.
Wij vragen nog steeds
PERSONEEL
geschoold en
ongeschoold
Aanmelden dagelijks -
ook na werktijd - aan
de fabriek, bij de portier
N.V. INALFA VENRAY
Vorige week hebben de meesten
van ons via radio en vooral via t.v.
de concilie-opening gezien. Een
plechtstatige gebeurtenis welke op
iedereen een diepe indruk heeft
gemaakt. Maar bij het zien van al
dat plechtige, al dat hoge, al dat on
doorzichtige in gebed en gebaar,
drong toch ook de vraag aan ons op:
Wat is ieder van ons eenvoudig ka
tholiek, tegenover die uitstalling van
leiderschap? Wat is de band, die on
ze noden verbindt met geest en hart
en studie van onze leiders, die thans
beraadslagen?
Hoe zijn onze wensen, verlangens
en behoeften in dit hoge beraad
doodgedrongen? Hoe zal later de
uitslag van dit beraad ons leven be
ïnvloeden ,aan onze verlangens te
gemoet komen, onze noden verlich
ten?
In de rede, die Paus Joannes uit
sprak, hoorden wij het antwoord,
toen Hij zei dat de jaren van voor
bereiding op het Concilie een perio
de \tfaren geweest, gewijd aan diep
gaand onderzoek naar de situatie
van het geloof en het godsdienstig
leven. De vaders weten onze noden
dus en zij zoeken wederom volgens
's Pausen woord naar de oplossing:
door een gepaste vernieuwing en
verstandige en georganiseerde sa
menwerking zal de Kerk bereiken,
dat de mensheid haar zinnen weer
richt op hemelse zaken.
En hier ligt de oplossing van al
onze vragen. De band, die ons ge
wone mensen met onze leiders ver
bindt, wordt in laatste instantie ge
vormd door de H. Geest, Wiens ga
ven van licht en wijsheid zo vurig
en veelvuldig afgesmeekt zijn door
de gebeden van ieder van ons af
zonderlijk.
Maar het is geen eenrichtingsver
keer ,in die zin, dat de leiders der
Kerk alleen tot ons moeten komen.
Ook onzerzijds moeten wij op stap
gaan naar onze leiders toe.
En hier citeren wij weer Paus Jo
annes: dit is het doel van het Con
cilie. Het heeft haar beste krachten
rond zich verzameld en spant zich in
aan mensen Gods heil zo te verkon
digen, dat zij het bereidwilliger aan
nemen.
Niet alleen de kerkelijke leiders
moeten dus aktief zijn, maar die
zelfde aktiviteit wordt ook van ieder
van ons verwacht.
Wij moeten ons namelijk gereed
maken om de vernieuwde taal der
Kerk te verstaan, aan te nemen en
er naar te leven. Niet alleen over de
Concilie-vaders is daarom de H.
Geest afgesmeekt, maar ook over
ieder van ons, opdat wij allen onze
taak zien en er naar handelen.
De trouwe televisiekijker heeft
deze week in verschillende pro
gramma's boeken aangekondigd ge
zien, die ook de moeite waard zijn.
Dat was op de eerste plaats de nieu
we Medische Encyclopaedie, zes
prachtige delen die tot 31 december
slechts 60,kosten. Een stan
daardwerk, waar behalve verple
gend personeel iedereen wat aan
heeft. Noteert U het vast voor St.
Nicolaas.
Het tweede boek is een biografie
over Prins Bemhard, die deze week
is uitgekomen, waarin de auteur Al-
den Hatch onze Prins getekend
heeft zonder mooischrijverij, maar
als een man die in een hoge positie
geplaatst zichzelf heeft ingezet met
heel zijn persoon. De plaats en de
funktie van de Prins in de moderne
monarchie is op uitstekende wijze
beschreven. Ook dit boek ligt voor U
klaar.
En tenslotte nog wat nieuws. Don
Camillo's avonturen zijn uitgebreid
te lezen in een nieuw boek van
Guareschi: Don Camillo in de bocht.
Don Camillo, de reusachtige Italiaan
se Pastoor heeft het ook in dit nieu
we boek weer op een allercharman-
ste manier aan de stok met Peppone,
de communistische burgemeester en
lossen op even hardhandige als
charmante wijze de gezamenlijke
problemen op van, het kleine stadje
in Noord Italië.
BOEKHANDEL
VAN DEN MUNCKHOF N.V.
Grotestraat 28 - Venray
telefoon 04780 - 1512
^DAGELIJKS VAN 9-12 EN 2-5 UUR AAN DE FABRIEK, OF 'S AVONDS VAN 7-8 UUR BIJ DE HEER J. DE JONG. SPOORSTRAAT 119
F