6® heeft PAGE een nieuw arbeidsplan. Dit brengt U op L.T.S. hoogte, om machines te bedienen die aan Uw wil en kennis onderworpen zijn. is het zaak bij PAGE te gaan praten (ook voor uw woning) Overpeinzingen WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Ingezonden Geestelijk artikel N.Y. PAPIERFABRIEK GENNEP - WILLEM BOYEWEG 60. TEL 641 Vrijdag 19 oktober 1962 No. 42 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 Venray 1.75) NOZEMS De automobilist die deze week de trotse Mercedesster kwijt raakte van zijn wagen was de zesde in succes sie, die tol heeft moeten betalen aan onze nozems, die deze dingen van de auto's halen om er stoer en fiei hun brommertjes mee op te tuigen. Dat die dingen nog altijd meer dan 25 gulden kosten, schijnt hun gewe ten niet te bezwaren. Het mijn en dijn is een gebod dat ze naar eigen goeddunken toepassen En worden ze gesnapt dan draaien hun ouders wel voor de stukken op. Een eigenaardige mentaliteit, die zich niet beperkt tot de zgn. arbei dersjeugd, maar bijv. ook bij de studenten al langer hoe meer school begint te maken. Wie de schandalen leest over de ontgroeningstijd bij onze toekomstige intellegentia, die wrijft zich ergens in zijn ogen. Daar worden een stel studenten in een kelder opgesloten, waarbij een deel flauw valt vanwege lucht- en plaatsgebrek en bovendien worden ze door oude-jaars dan nog eens „overlopen"„Dachautje spelen" noemen ze dat Zelfs de minister moet zich er mee bemoeien. Wat ieder zinnig mens zich afvraagt is waarom de Justitie zich niet met deze „studenten-op voeders" bemoeit. Verstoort hier 'n jonge kerel de rust en orde en mo lesteert hij anderen, dan kan hij er donder op zeggen, dat hij met de po litie te maken krijgt Nu het om studenten gaat met eeuwenoude en „fiere" tradities schijnt met die normale traditie op eens gebroken te wordenQuod licet Jovi EIGEN WONING Op dit moment doet men van overheidswege moeite om te komen tot woningbouw voor een bepaalde groep van mensen, die niet op hun plaats zijn in een woningwetwoning. Via de industrie hoopt men deze mensen warm te kunneft maken voor een bepaald aantal afkoopwo ningen, d.w.z. huurwoningen, waar in de huurprijs meteen een be paalde afkoopsom verdisconteerd is, zodat na verloop van jaren de wo ning eigendom is van degenen, die een dergelijk contract aangaat. Een gelukkig idee, want we vin den het bepaald niets prettig dat er zo vele, vele huurwoningen komen, en dat de particuliere bouwer, on danks allerlei beloften van- politieke partijen gewoon niet aan bod komt, omdat als hij eenmaal de lange weg begint te bewandelen al op voor hand kan rekenen op minstens 1,5-2 jaren wachten, voordat al zijn pape rassen zijn goedgekeurd. Dat schijnt in ons dierbaar vader land nu eenmaal niet anders te kun nen, met het gevolg, dat vele men sen in woningwetwoningen „zitten" die er feitelijk niet thuis horen. Maar nu is er dan een kans dat men toch het doel van een eigen huis kan bereiken, dank zij de hulp van over heid en industrie. Nu men echter voor deze keus komt te staan is het verklaarbaar dat velen, die vroeger hard riepen om een ander woning nu plotseling zwijgen. Men is aan de huur gewend aan de buurt en om zich nu opeens vast te leggen voor heel wat jaren lijkt sommigen een groot waagstuk. Datzelfde hebben we indertijd be leefd toen in Venray de eerste van dergelijke huizen gebouwd gingen worden in de Pr. Beatrixstraat. De mensen, die toen de sprong gewaagd hebben en daarbij dikwijls door vriend en vijand voor dwaas wer den uitgemaakt, prijzen op vandaag de dag de hemel dat zij indertijd de stap hebben gewwaagd en zo zoetjes aan eigen baas beginnen te worden, terwijl anderen met de ene huurtoe- slag na de andere moeten worstelen. Er is een kans en het zou zonde en jammer zijn dat men deze kans uit een soort kortzichtigheid niet aangrijptLater zal men er be slist spijt van hebben CULTUUR. Op de ontwikkeling en ningsavonden in Deurne, ontspan- Stevens- beek en Maashees treft men gere geld Venrayse gezichten Mensen uit Venray dus, die het getrek en gereis er voor over hebben in die plaatsen culturele voorstellin gen bij te wonen, waar men hier niet toe komtEen kleine groep uiteraard ,maar waaruit wel blijkt dat teievisie en bioscoop de echte liefhebbers in Venray toch niet heeft doen verdwijnen. Tegenover die plaatsen slaat men echter een raar figuurHerhaal delijk klinkt de vraag waarom in Venray zulks niet mogelijk is, dat toch meer inwoners heeft en een groter achterland en met zijn kloos ters, onderwijs- en andere instel lingen, betere en grotere mogelijk heden heeft dan iedere andere plaats in deze omgevingJa, dan moet men beschaamd het hoofd buigen en nederig erkennen, dat zulks schijnbaar toch onmogelijk is. Er is immers een bloeiende O. en O. geweest voor de oorlog (met soms overvolle patronaatszalen) en ook na de oorlog is er de eerste jaren van alles op dit tererin gebeurd. Dan is het langzaam afgezwakt, de belang stelling ging verloren en opeens kwam dan het bericht, dat O. en O. voorlopig zijn werkzaamhdeen staakte. Dat is intussen alweer en kele jaren geleden en tot heden hoort en ziet men nergens meer van. Voor een deel zal daar ook wel de steeds maar uitgestelde bouw van 't culturele centrum debet aan zijn, de televisie en wat dies meer zij, maar een afdoende verklaring heeft men nooit kunnen vinden. Afgezien van een hele kleine groep, die men dan elders tegen komt op zulke avonden, schijnt nie mand dat ook belangrijk te vinden en is er niemand, die zich er bar druk over maaktZo min als men er zich druk over maakt waarvoor dan feitelijk wel die nieuwe schouw burg moet dienen. Voor de twee wekelijkse dansavond Van harte stem ik in met uw ar tikeltje in Peel en Maas van vorige week omtrent het onderhoud der graven en de daarop geplaatste mo numenten. Ik zou er echter enkele opmerkingen aan willen toevoegen, nl.: a. de schaarse groenstroken die ons op het kerkhof nog resten, heb ben weinig gelijkenis met 'n gazon en hebben zowel-wat „gras" als wat aanleg betreft hard een opfrissertje nodig; b. is het niet mogelijk, dat bijv. aan de sacristiemuur een water kraan geplaatst wordt waar de be zoeker van het kerkhof water kan krijgen voor bloemen en planten, waar men dan de buurtbewoners niet meer voor behoeft lastig te val len. Mogelijk dat deze twee opmerkin gen en de gevraagde medewerking van het publiek, voor het onderhoud der graven, van ons kerkhof ook werkelijk een „hof" helpen maken. N. M. PARKEERTERREIN Het parkeerterrein in de School straat komt onderhand bij politie en automobilist in een kwade reuk te staan. In de loop van enkele maan den heeft men daar joy-riding, dief stal uit auto's en beschadiging van geparkeerde voertuigen moeten con stateren. We kunnen niet verwach ten dat de politie hier wacht gaat kloppen om de daders op heterdaad te betrappen. Maar wellicht mogen we van het gemeentebestuur ver wachten dat op dit terrein een of twee lantaarns geplaatst worden, welke het terrein overzichtelijker maken èn voor de joy-riders, dieven en vernielers gevaarlijker omdat ze gesnapt kunnen worden. De vroeger avonden maken dit probleem thans wel urgent! M. S. Wij vragen nog steeds PERSONEEL geschoold en ongeschoold Aanmelden dagelijks - ook na werktijd - aan de fabriek, bij de portier N.V. INALFA VENRAY Vorige week hebben de meesten van ons via radio en vooral via t.v. de concilie-opening gezien. Een plechtstatige gebeurtenis welke op iedereen een diepe indruk heeft gemaakt. Maar bij het zien van al dat plechtige, al dat hoge, al dat on doorzichtige in gebed en gebaar, drong toch ook de vraag aan ons op: Wat is ieder van ons eenvoudig ka tholiek, tegenover die uitstalling van leiderschap? Wat is de band, die on ze noden verbindt met geest en hart en studie van onze leiders, die thans beraadslagen? Hoe zijn onze wensen, verlangens en behoeften in dit hoge beraad doodgedrongen? Hoe zal later de uitslag van dit beraad ons leven be ïnvloeden ,aan onze verlangens te gemoet komen, onze noden verlich ten? In de rede, die Paus Joannes uit sprak, hoorden wij het antwoord, toen Hij zei dat de jaren van voor bereiding op het Concilie een perio de \tfaren geweest, gewijd aan diep gaand onderzoek naar de situatie van het geloof en het godsdienstig leven. De vaders weten onze noden dus en zij zoeken wederom volgens 's Pausen woord naar de oplossing: door een gepaste vernieuwing en verstandige en georganiseerde sa menwerking zal de Kerk bereiken, dat de mensheid haar zinnen weer richt op hemelse zaken. En hier ligt de oplossing van al onze vragen. De band, die ons ge wone mensen met onze leiders ver bindt, wordt in laatste instantie ge vormd door de H. Geest, Wiens ga ven van licht en wijsheid zo vurig en veelvuldig afgesmeekt zijn door de gebeden van ieder van ons af zonderlijk. Maar het is geen eenrichtingsver keer ,in die zin, dat de leiders der Kerk alleen tot ons moeten komen. Ook onzerzijds moeten wij op stap gaan naar onze leiders toe. En hier citeren wij weer Paus Jo annes: dit is het doel van het Con cilie. Het heeft haar beste krachten rond zich verzameld en spant zich in aan mensen Gods heil zo te verkon digen, dat zij het bereidwilliger aan nemen. Niet alleen de kerkelijke leiders moeten dus aktief zijn, maar die zelfde aktiviteit wordt ook van ieder van ons verwacht. Wij moeten ons namelijk gereed maken om de vernieuwde taal der Kerk te verstaan, aan te nemen en er naar te leven. Niet alleen over de Concilie-vaders is daarom de H. Geest afgesmeekt, maar ook over ieder van ons, opdat wij allen onze taak zien en er naar handelen. De trouwe televisiekijker heeft deze week in verschillende pro gramma's boeken aangekondigd ge zien, die ook de moeite waard zijn. Dat was op de eerste plaats de nieu we Medische Encyclopaedie, zes prachtige delen die tot 31 december slechts 60,kosten. Een stan daardwerk, waar behalve verple gend personeel iedereen wat aan heeft. Noteert U het vast voor St. Nicolaas. Het tweede boek is een biografie over Prins Bemhard, die deze week is uitgekomen, waarin de auteur Al- den Hatch onze Prins getekend heeft zonder mooischrijverij, maar als een man die in een hoge positie geplaatst zichzelf heeft ingezet met heel zijn persoon. De plaats en de funktie van de Prins in de moderne monarchie is op uitstekende wijze beschreven. Ook dit boek ligt voor U klaar. En tenslotte nog wat nieuws. Don Camillo's avonturen zijn uitgebreid te lezen in een nieuw boek van Guareschi: Don Camillo in de bocht. Don Camillo, de reusachtige Italiaan se Pastoor heeft het ook in dit nieu we boek weer op een allercharman- ste manier aan de stok met Peppone, de communistische burgemeester en lossen op even hardhandige als charmante wijze de gezamenlijke problemen op van, het kleine stadje in Noord Italië. BOEKHANDEL VAN DEN MUNCKHOF N.V. Grotestraat 28 - Venray telefoon 04780 - 1512 ^DAGELIJKS VAN 9-12 EN 2-5 UUR AAN DE FABRIEK, OF 'S AVONDS VAN 7-8 UUR BIJ DE HEER J. DE JONG. SPOORSTRAAT 119 F

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5