u<at nu c óv&theid moei zuinig zijn 'AM SCHOOL AF Gemeente- Massificatie CCtt ÓHuLHCf WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Zondagsdienst huisartsen Vrijdag 13 juli 1962 No. 28 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 Toos is van school af. Tweemaal - zij blijven zitten en na de tweede klas mulo vond moeder het mooi genoeg; het werd tijd, dat die meid wat ging verdienen. Toos is nu zestien, zij zou wat graag in de huishouding gaan, het liefst bij kinderen, maar vader en moeder hebben het hoog in de bol; Toos moet naar kantoor, bij voor keur naar een bank en dan maar in „de stad" in zo'n groot gebouw. Toos gaat naar kantoor. Zij krijgt een spoorabonnement en een nieu we actetas. Zij vindt het allemaal wel jgwish|ig en thuis voelt ze zich niet weinig. Tegenover de buurvrou wen pocht moeder over het kantoor van haar dochter en vader, die het nooit verder lieeft weten te brengen dan loopknecht bij een groot maga zijn, maakt er al spoedig een ge woonte van om in zijn gesprekken zo kwasi terloops te gewagen van zijn-dochter-op-de-bank. Geen van beiden bemerkt, dat anderen hen achter hun rug uitlachen om dit dik doen. TEVEEL GEVRAAGD Als Toos een poosje op kantoor is, blijkt, dat men om vooruit te komen toch minstens een einddiploma mulo dient te bezitten. Toos wordt naar de avondschool gestuurd. „Alla meid dat kleine rukkie, je bent er im mers bijna", vindt moeder, die zelf niet meer dan vier klassen van de lagere school heeft doorlopen. Toos krijgt trein vriendjes en vrien dinnetjes en dat vindt ze best leuk, evenals die actetas en dat spoor abonnement ,dat je als een volleerd forens zo even achteloos aan de con ducteur toont, maar het kantoor werk staat haar tegen. Zij kan er haar aandacht niet bij bepalen, het vergt een teveel aan inspanning van haar en des avonds kan zij de ener gie voor het schoolwerk niet op brengen. Ieder avond gaat Toos veel te laat naar bed en zij krijgt wallen onder de ogen en een geelbleke ge laatskleur. Moeder moppert over een grote dochter-waar-zij-geen-sikkepit hulp aan heeft en vader moppert over de eeuwige ruzies en Toos zwijgt. Bleek en verbeten doet zij haar werk, trei terend waar zij maar kan. OUDERS, GEEFT ACHT! Ouders geeft acht, dat gij u niet laat misleiden door eigen ijdelheid en zucht naar vertoon! Begaat niet de fout .dat gij van uw kinderen verlangt, dat zij zullen volbrengen in het leven, waartoe gij niet bij machte zijt gebleken. Het is een vaak voorkomend v «rschijnsel, dat ouders menen, aat als hun kinderen er maar in slagen de idealen te bereiken die zij zichzelf lang geleden hebben ge steld, dat dan iedereen blij en ge lukkig kan zijn. Niets daarvan! Kinderen hebben het recht er hun eigen persoonlijke idealen op na te houden en te trach ten die na te streven en te verwe zenlijken. Evenmin als kinderen graag in ouderwetse en versleten kleren van hun ouders rondlopen, evenmin zien zij zich graag de oude versleten idealen, die de hunne niet zijn, opgedrongen. Ook het zacht moedigste en volgzaamste kind ver zet zich hiertegen, omdat alles in hem in opstand komt tegen het ge- dwOïlgCF.-worden in een niet zelf ge kozen richting. Ieder kind heeft het recht op een eigen leven en.... op het begaan van zijn eigen fouten en dwalingen. Meer dan door succes leert de jonge mens door zijn falen en, het is een grove onbillijkheid hem dat te be letten, welke ook de motieven zijn, die daarvoor worden aangevoerd. DAT „BESTWIL" _Zij die onbewust hun kind gebrui ken als instrument ter bevrediging van de eigen ijdelheden, hebben doorgaans de mond vol over „best wil". Het ware „bestwil" is aan te ho ren wat de wensen van het kind zijn, en als volwassene daarnaar te handelen om deze ambities in goede banen te leiden. Dat is „bestwil". Natuurlijk moeten we de kinderen maar niet laten dobberen, wij heb ben de verantwoording over hen en dienen hen te leiden .maar niet ten bate van eigen ijdelheid, tegen de wil en mogelijkheden van het kinèk in. Jonge mensen dwingen om tegen hun zin en aanleg een beroep te aanvaarden, is weinig minder dan misdadig. Wanneer de grimmige nood dwingt, dan is het ai erg ge noeg dat men soms pen dergelijk be sluit moet nemen, bijvoorbeeld een kind dat graag leert en daartoe be kwaam is, van school te halen, maar nimmer mag dit of het omgekeerde gebeuren uit egoïsme of ijdelheid. Laten we niet vergeten, dat vooral voor jongens het beroep dta zij aan vaarden, veelal een keuze voor het leveh is. Hiermee zullen ze de kost moeten verdienen en elke dag van hun leven van vroeg toe laat wor den geconfronteerd. De beroepskeuze is een zaak van het allergrootste belang om een mens gelukkig te kunnen maken. Laat daarom als het even mogelijk is, een beroepswens bij jonge men sen in vervulling gaan, ook al strookt die wens niet met de onze. Een eerlijk en openhartig gesprek tussen het kind en de ouders dient aan dat besluit vooraf te gaan. Kan een kind of wil een kind niet ver der studeren, dan moet het de kans krijgen een eenvoudig beroep te kie zen naar eigen wens. Wel mag op voor- en nadelen geattendeerd wor den, maar blijft de wens, dan is het verstandig dit te laten gebeuren. Want wanneer een kind in een een voudig beroep met plezier werkt, kan het daarin veel bereiken tn een belangrijke schakel in de maat schappij zijn. Dat was mei Toos het geval. Had zij in de huishouding bij een gezin met kinderen gekomen, dan zou zij ongetwijfeld een gewaardeerde kracht zijn geweest, die zelf geluk kig was met haar werk. ALGEMENE REKENKAMER TIKT OP DE VINGERS Ambtenaren in Nederland moeten wel heel handig zijn als ze onder de reglementen van hun ministeries door een financiële transactie op eigen houtje willen opknappen. Ne derland kent het instituut van de Algemene Rekenkamer. Een over heidsorgaan, dat nauwlettend toe ziet op de ambtelijke gang van za ken in ons vaderlandje. De Reken kamer heeft nu aan het parlement het verslag aangeboden over de werkzaamheden in het jaar 1961. Uit het verslag blijkt, dat op het reilen en zeilen bij de overheid nog heel wat is aan te merken. De televisie-organisaties bijv. blij ken over 1959 bijna 'n half miljoen gulden (om precies te zijn 491.350,55) te hebben achtergehouden. Het wa ren overschotten op de begrotingen en het ter beschkking gestelde be drag voor financiering van de zen- derskosten en de kosten van straal verbindingen. De omroeporganisaties stortten het geld overigens met goedkeuring van de staatssecretaris van onderwijs, kunsten en weten schappen in hun „reservefonds studio-nieuwbouw". Niets nieuw bouw, zei echter de Rekenkamer. Er werd een artikel in het Televisiebe- sluit-1956 gevonden, waarin staat voorgeschreven, dat „voor zover de beschikbaar gestelde fondsen de uit gaven overtreffen zij in '3 Rijks kas moeten worden teruggestort". De staatsecretaris was de eerste, die op zijn vingers werd getikt. De be windsman gaf zijn vergissing toe. Het halve miljoen zal nu worden afgetrokken van de uitgavenfinan- ciering over 1960. DUBBELE ADMINISTRATIE De Algemene Rekenkamer zorgde er ook voor, dat het rijk een schulc van ruim twee ton (212.000 gulden) kon innen op de Stichting voor Plantenveredeling in Wageningen. Bij een controle kwam de Rekenka mer er achter, dat deze Stichting per december 1959 een schuld had, door dat de door het rijk verleende voor schotten op later te geven subsidies hoger waren geweest dan wat er uiteindelijk aan subsidies uit de bus kwam. De Stichting zelf had een vordering van ruim twee ton op het zogenaamde „Bintjefond.s'een door het Nederlandse bedrijfsleven in stand gehouden reservekas. Het fonds bestaat echter grotendeels uit beleggingen. Terugbetaling zou al leen kunnen plaats hebben na groot koersverlies. De Rekenkamer wees er in ieder geval op, dat het fonds naast de schuld ook een zekere ren tevergoeding (ruim tien mille) zou geven. Laconiek staat nu in liet ver slag, dat de twee ton inmiddels aan de staat zijn betaald, maar dat op de rente nog altijd wordt gewacht. Dubbele administraties schijnen ook nog wel eens voor te komen in het overheidswereldje. Zo werd bij de opleidingsschool van de rijkspoli tie in Arnhem een volledige admini stratie gevoerd, wat ook gebeurde over hetzelfde onderwerp -- bij de Directiepolitie in Den Haag. Op aan dringen van de Rekenkamer heeft een reorganisatie plaats gehad, waarmee de kosten van vier perso neelsleden konden worden bespaard. MILITAIRE MOEILIJKHEDEN De strijdkrachten leveren in Ne derland altijd stof op voor kritiek. Nu is in een miljoenenbedrijf altijd wel een foutje te ontdekken. Dat heeft de Algemene Rekenkamer dan ook nu gedaan. Het merkwaardigst is wel de geschiedenis met vier du re luchtcamera's (aanschaffingskos- ten 220.000 gulden), die jaren gele den door de luchtmacht zijn ge kocht. De vliegers hadden er opeens geen behoefte meer aan en gaven de camera's maar door aan de marine. Ook daar verdwenen ze in een de pót zonder dat iemand er verder naar om keek. Twee camera's zijn inmiddels verkocht voor 6.600 gul den. De waarde was bij aankoop 120.000 gulden, zodat het rijk een verlies leed van ongeveer 113.000 gulden. De derde camera is gedeel telijk gesloopt, de vierde heeft het zelfde lot ondergaan. De luchtmacht zit met grote hoe veelheden overtollige voorraden met een totale waax-de van vijftien mil joen gulden. Op een vraag van de Rekenkamer heeft minister Visser (defensie) erkend, dat te grote be stellingen zijn geplaatst. Volgens de bewindsman zal men nog wat van de onderdelen kunnen gebruiken voor de Huntervliegtuigen op Nieuw Guinea. BEDEVAART Maar niet alleen militairen maken fouten. De meest vreemde zaak, welke wij in het verslag van de Re kenkamer zijn tegengekomen, gaat over een subsidie, die het Commis sariaat voor de Ambonezenzorg heeft gegeven op een.... bedevaart naar Mekka. De Rekenkamer kwam er achter, dat in 1960 enige Ambonr zen een bedevaax't naar Mekka ha .- den gemaakt. Tijdens hun afwezig heid was aan hun familie hier in Nederland een uitkering verstrekt als tegemoetkoming in de kosten van levensonderhoud. De Kamer vroeg daarop aan minister Kloimpé (maatschappelijk werk) hoe zoiets mogelijk kon zijn. De bedevaart naar Mekka was toch louter een particuliere aangelegenheid. Volgens het antwoord van de bewindsvrou we is het een gevolg geweest van een niet verwachte ontwikkeling. Toen zich in 1960 twee Ambonezen meldden, meende het Commissariaat bij hoge uitzondering te moeten hel pen. Het jaar daarop kwamen ech ter nog zeven Ambonezen indachtig het spreekwoord, dat als één schaap over de dam is, de rest volgt,, ook naar het Comissariaat om een bij drage. De huisvaders wilden naar Mekka en wie moest dan voor de achterblijvende familieleden zorgen? Er is nu bepaald ,dat dergelijke on derhoudsuitkeringen niet meer voor rekening van het rijk kunnen wor den gebracht. De Rekenkamer is er daarom mee akkoord gegaan, dat wel de veex-tienduizend gulden, die voor de negen Ambonezen zijn uit gegeven, op de rijksbalans worden gezet. Pijnlijk waren de ontdekkingen, die de Rekenkamer deed bij de Di rectie Overijssel van de Rijkswater staat. Daar zijn talrijke administra tieve onregelmatigheden voorgeko men. Door een aannemer van onder houdswerk wex'den, gedeeltelijk voor zijn rekening en gedeeltelijk voor rekening van het rijk, periodiek aan waterstaatspersoneel en hun echtge noten uitstapjes aangeboden. Eén geval werd bekend, waarin een ge fingeerde ontvangstbon werd uitge schreven, tex*wijl twee maal niet kon worden verklaax*d waarom in afre kenstaten de hoeveelheden waren vex-hoogd. Het ging om bedragen van vierhonderd en vijfduizend gulden. Ook bleek, dat als gevolg van re kenfouten, dubbel opgenomen posten e.d. aan verscheidene aannemers te veel is betaald. Minister Korthals (verkeer en waterstaat) is om maat regelen verzocht. MOND- EN KLAUWZEER Op het moment dat men in Ven- ray de vlag wou opsteken omdat men nu eindelijk bevrijd zou zijn van mond- en klauwzeer kwam we derom een melding binnen dat bij enkele dieren deze zo gevreesde ziekte was geconstateerd, nu in de buurt van Ysselsteyn. Of dit nu het laatste geval zal zijn? Men hoopt het van harte. Want al mag men over het algemeen niet klagen over de uitkeringen, er is geen enkele varkenshouder, die graag ziet dat hij op zo'n manier van zijn beesten af komt. En het zijn er duizenden die in onze gemeente moesten worden afgemaakt, om dat ze óf de ziekte hadden, óf ge vaar bestond voor besmetting. Vele boeren hebben weken met lege kooien gezeten, wat ook weer de nodige bedrijfsschade opleverde, hebben moeten „duveljagen" met natronloog, met vervoersvergunnin- gen, met alle mogelijke restricties, hebben de zaak moeten laten ont smetten, kortom alle mogelijke on- gemaken gehad ,die hun bedrijfs voering maar ongunstig hebben be- Het College van Rijksbemiddelaars heeft 23 gemeenten in een hogere gemeenteklasse ingedeeld, maar Venray daarbij vergeten. Dat Wychen in de 3e klas is gekomen, Mijdrecht in de 3e, Baren- drecht in de 2e, Rhoon de 2e (als U het weet liggen evenals Kethel dal ook al in de 2e klas is gekomen) mag prettig zyn voor die plaatsen maar doet toch wel de vraag rijzen, wat de oorzaak is dat Venray nog steeds in 4e en 5e klas staat. Het wordt zo onderhand wel een tikkeltje een zielige vertoning. Het is niet de eerste keer dat we de dwaasheid aangetoond hebben dat iemand die aan de linkse kant van de Oude Oostrumseweg woont in de 4e loonklasse valt en wie rechts woont van diezelfde weg in de 5e loonklasse. Het heeft heel wat ha ren en snaren gekost voor dat men die zgn. kom-grens heeft verlegd naar de Zuidsingel waar de situa tie wel niet zo evident, maar toch even dwaas te noemen is. DWAASHEID Men is er al lang van overtuigd, dat de gemeente-klassificatie feite lijk uit de tijd is, zo ze al ooit juist was. Vroeger en dat is dan lang voor de oox-log ging men van de veronderstelling uit dat op het plat teland het leven een heel stuk goed koper was dan in de stad. Men be taalde er minder huur, had dikwijls een eigen varkentje en een eigen tuintje, die bij de voorziening in het levensondei'houd een gewichtige rol speelden. Dat een fabrieksarbeider in Rotterdam, die hetzelfde werk deed en hetzelfde presteerde als een zelfde fabrieksarbeider in Venray, toch enkele dubbeltjes per uur meer- moest verdienen (omdat hij zgn. duurder aan de kost kwam) was een tegenspraak, die men toen accep teerde en die men jammer genoeg heden nog accepteert. Want zo deze factoren ooit gel ding hadden, dan heden beslist niet meer. Men woont in Venray en met name de werknemers voor het overgrote deel in nieuwe wo ningwetwoningen. De huren hiex*van zijn berekend naar bouwkosten, grondprijzen e.d. Cijfers die niet ver schillen van die in de steden. En de levenskosten in onze plaats zijn be slist niet lager dan in de stad, want het eigen tuintje is een heel stuk kleiner geworden en voor een eigen varkentje is geen plaats meer. Ook hier moet men naar de slager, bak ker, kruidenier en groenteman, die met hun prijzen gelijk liggen met die van de grotere plaatsen Maar het ergste is o.i. dat men net doet of er sinds de oorlog ook op ander terrein niets veranderd is. Of men nooit gehoord heeft dat Ven ray is omgeschakeld van landbouw op industrie en dat hier sinds de be vrijding meer dan 1500 arbeidsplaat sen geschapen zijn in nieuwe en grote fabrieken. Een en ander met Rijkssteun en met zwax-e subsidies om de bevolkingsgroei van deze streken te kunnen opvangen en de latente werkloosheid onder onze agrariërs. Met dit industrialisatie proces is men nog druk bezig. Ven ray heeft heel wat werknemers meer gekregen, die aan de lijve de dis- fxnminatie onderwinden van de loonklasificatie die in cao's en bin dende loonregelingen immers steeds doorwerkt, maar is intussen met zijn bijna 22.000 inwonex-s uitgegroeid tot een kleine stad, dat zich zeker met Wychen, Mijdrecht, Barendrecht, Rhoon en Kethel kan meten Toch staan die in hogere gemeente klassen dan Venray. PENDEL. Dat men deze discriminatie merkt is duidelijk als men het betrekke lijke groot aantal pendelaars ziet vertrekken dat in Tegelen (3e klas), Eindhoven en Helmond (2e klas). Venlo (2e klas) gaat werken. Deze mensen gaan texwville van 't meerdere geld dat ze voor dezelfde invloed. Zij, wier hokken niet besmet wa ren, hebben met overvolle kooien gezeten, zijn hun dieren niet op tijd kwijt geworden, terwij 1 de voerre- keningen doorliepen. Deze epidemie heeft veel beroer digheid met zich gebracht en nu men het einde eindelijk verwacht te is wederom een nieuwe be smettingshaard ontdekt. We lopen hier wel eens te achte loos aan voorbij. Maar wat dit ver lies van duizenden dieren nog als nasleep zal hebben moeten we af wachten. Evenals we af moeten wachten, wat de nabije toekomst ons nog brengen zal aan nieuwe be smettingen. En al is de Veulense boer te veroordelen, die met 3 beest jes aangehouden werd op wandeling naar een beer, die enkele honderden meters verder gestald was, begrijpe lijk is het toch wel. De man heeft eerst in Venray een veiwoersbiljet los moeten zien te krijgen. Dat kostte hem twee maal een fietstocht naar Venray, één om dit biljet aan te vragen, één om het af te halen. Dan moest hij zorgen arbeid in deze plaatsen krijgen rus tig op en neer en nemen de moei lijkheden die aan het pendelen ver bonden zijn graag op de koop toe. vanwege het gunstige loonverschil dat deze plaatsen bieden kunnen. Als men op een gegeven moment meer dan 800 pendelaars uit onze gemeente telt, dan moet dit toch wel te denken geven. En dat terwijl eigen industrie dringend om werk krachten verlegen is. Maar ze kun nen deze mensen niet krijgen van wege het loonverschil. En het wordt nog al eiger als men het zgn. hoger personeel uit andere plaatsen wil aantrekken. Dan spreekt helemaal het loonverschil een hartig woordje mee en men heeft al verschillende malen de droeve ervaring moeten opdoen dat daardoor zeer geschikte krachten niet naar Venray kwamen. Dat men onder de gegeven om standigheden met het toch al aan trekkelijke Duitsland vlak naast de deur vast blijft houden aan de laagste klasse-indeling voor Venray is feitelijk een schandaal en een ernstige belemmering van de in- dustrialisatiepolitiek die ook door de Rijksoverheid hier gevoerd wordt. We horen al zegen dat Venray toch in de 4e klas staat en dat de 5e klas toch de laatste is. In vele cao's is echter deze 5e klas al verdwenen en zijn die plaatsen automatisch in de 4e klas ingedeeld. We staan dus in feite al lang in de laagste klas. Het wordt de allerhoogste tijd, dat èn de klachten van de gemeenteraad èn de klachten der KAB, alsmede van industriële commissies e.a. een even duidelijk gehoor vinden in Den Haag bij het Colege van Rijksbe middelaars als die van plaatsen als Wychen enz. BEKENDMAKING VERPLICHTE INENTING TEGEN POKKEN Bux'gemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat gelegenheid bestaat, om de kinderen van TWEE maanden en ouder kosteloos te doen inenten te gen pokken en wel: de kinderen wonende te VENRAY- KOM en KERKDORPEN op don derdag 19 juli 1962 om 2 uur namid dag, in het Groene Kruisgebouw aan de Merseloseweg. de kinderen wonende in YSSEL STEYN op woensdag 25 juli 1962 om 2 uur namiddag in het Gemeen schapshuis. Men wordt verzocht op tijd aan wezig te zijn en bü de inenting én de controle de oranje-inemings- bcekjes mede te brengen. Om het verloop der enting te la ten onderzoeken en daarna het be wijs te ontvangen ,dat de inenting met goed gevolg heeft plaats gehad, moeten de kinderen ,die op donder dag 19 juli geënt zijn, terugkomen op donderdag 2 augustus 1962 en die op woensdag 25 juli zijn geënt op woensdag 8 aug. 1962 op dezelfde plaats en op hetzelfde uur als bo ven aangegeven. Ingevolge de Inentingswet moeten de kmderen, voordat zij de leeftijd van één jaar bereikt hebben, worden geënt. De kinderen moeten op de dag der enting TWEE maanden oud zijn en gezond. Venray, 10 juli 1962. Burgemeester en wethouders voor noemd, Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS, burgemeester. H. P. L. VORST, secretaris. voor een gesloten wagen, die voor en na de tocht met natronloog ont smet moest worden en dat terwiil hij van zijn huis uit de berenstal kon zien. Intussen waren er nog enkele zeugen bijgekomen, die een tocht naar die beer konden ondernemen en is het dan een wonder dat hij het aantal beesten op zijn vervoers- biljet maar veranderde en te voet aan kuierde. Hij werd daarbij prompt betrapt en 't zal hem waar schijnlijk nog een behoorlijk bedrag kosten ook. Maar het onderstreept weer eens de grote moeilijkheden en de last en de moeite, die onze var kenshouders met deze ziekte hebben gehad, waarbij we daarnaast naar financiële gevolgen van een en an der slechts raden kunnen. Maar we durven te voorspellen, dat ook die zwaarder zijn dan men thans zo oppervlakkig wel denkt. Menig boerenbalans zal einde van dit jaar ook voor de varkenshou derij ongunstige cijfers laten zienEn dat terwijl ook in de andere afdelingen het ook al geen botertje bij de boom is. Integendeel zelfs NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon dagnacht 2 uur. Dr. VERCAUTEREN Grotestraat 11 Telefoon 1335 Uitsluitend voor spoedgevallen I ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. T. TACKEN Lancfweertweg 22 telefoon 1629 GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen Pokkenzetten voor kom en kerk dorpen. ZIEKENAUTO bel 04780-1592 b.f.f. 2116 HERVORMDE GEMEENTE BLITTERSWIJCK Voorzitter v. d. kerkeraad ds. J. Strufs, Julianastraat 7, Venlo. Ouderling en correspondentie adres: J. D. Kousemaker, Langstraat 60a, Venray. Dienst op zondag 15 juli 10.30 uur; voorganger ds. Hommes. GESLAAGD Aan het R.K. Lyceum voor Jon gens te Venray slaagden voor het di ploma HBS A: H. Albers, Gennep; Fr. Dumolin, Bunde; M. Gommans, Venray; G. van Heeswijk, Cuijk; P. Janssen, Venx'ay; P. Jehoel, Drunen; L. Kruijsen, Venray; H. Tukker, Venray; Th. Rongen, Horst-America; J. Snoeks, Venray; J. van der Voorn, Venray; M. Ypma, Rips. Voor het diploma HBS B slaag den: J. Berendsen, Venlo; J. van Bolderik, Maashees; P. van den Boom, Nederweert; J. van Gemert, Wanroy; J. Heibes, Haarlem; J. Hendricx, Venray; P. Hoedemaekers, Venray; J. Jeuken, Venray; J. de Kok, Cuijk; G. Kroef, Odiliapeel; J. Manders, Venray; W. Maussen, Schaesberg; J. van de Pas, Vrede- peel; P. Peters, Meerlo; L. Roefs, Horst; E. Suijlen, Waubach; L. Tacken, Horst. De heer K. Beei'kens van hier slaagde voor het P.B.N.A.-diploma tekenaar-constructeur. K.I. ZUIVELFABRIEK GELIQUIDEERT Per 30 juni is de K.I. Zuivelfa briek Venray geliquideerd. De te- goedschrij vingen van de leden- ledingen gaan over naar de twee nieuw opgerichte verenigingen t.w. de K.I.-verenigingen Nieuw Leven en Venray indien de leden zulks wensen. MATER AMABILISSCIIOOL VENRAY Woensdag 11 juli was voor de 5e keer het „Manoli-tournooi" d.i. een sportontmoeting tussen de M.A.- scholen van Gennep, Bergen en Ven ray, m het sportpark te Bergen. In ax cantine van de Fa. Faassen was de pxijsuitreiking, waarna 'n ge zellige feestavond met medewerking van het duo Nabben-Kroon uit Venray. 17 en 24 juli is er nog zwemmen in het sportfondsenbad te Venlo. Vertrek om 7.30 uur vanaf Iï?t club huis. Voor de Elck wat Wils leden was donderdagavond 12 juli een fiets tocht door de Geysterse bossen, met een pauze in Café Restaurant Op den Berg en donderdagavond 19 juli wordt een bezoek gebracht aan het Dekenaal Sociaal Charitatief Cen trum te Venray. JONGERENCURSUS VENRAY Dinsdag 17 juli is de laatste les middag voor de J C Woensdag 13 juli >s om haU acht de ouderavond van de Jongeren Cursus in San Da rn xa no. De Z.E. Pater Servaas zal een spreekbeurt houden cn de eerste en tweedjaars curs'sten zullen deze avoxxd hun getuigschrift in ont vangst mogen nemen. De cursisten brengen in enkele liedjes en schetsjes huix wel en wee van het afgelopen jaar naar voren. De toneelclub van de Mater Ama- bilisschool zal vo »r alle aanwezigen het toneelstukje „Blauw Bloed" op voeren. In september a.s. worden de meis jes voor het tweede cursusjaar terug verwacht. TENTOONSTELLING DEURNE In de Kasteeltuin te Deume zal van 15 t.m. 23 september a.s. een grote streektentoonstelling gehou den worden., 9-D genaamd. Aan deze tentoonstelling nemen deel de gemeente Deume, de plaat selijke industrieën, middenstand, KAB en boerenbonden. Aan deze tentoonstelling zullen verschillende festiviteiten verbonden zijn, als con gressen, concoursen e.d.

Peel en Maas | 1962 | | pagina 11