u<at
nu
c óv&theid moei zuinig zijn
'AM SCHOOL AF
Gemeente-
Massificatie CCtt ÓHuLHCf
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Zondagsdienst huisartsen
Vrijdag 13 juli 1962 No. 28
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652
Toos is van school af. Tweemaal
- zij blijven zitten en na de tweede
klas mulo vond moeder het mooi
genoeg; het werd tijd, dat die meid
wat ging verdienen.
Toos is nu zestien, zij zou wat
graag in de huishouding gaan, het
liefst bij kinderen, maar vader en
moeder hebben het hoog in de bol;
Toos moet naar kantoor, bij voor
keur naar een bank en dan maar in
„de stad" in zo'n groot gebouw.
Toos gaat naar kantoor. Zij krijgt
een spoorabonnement en een nieu
we actetas. Zij vindt het allemaal
wel jgwish|ig en thuis voelt ze zich
niet weinig. Tegenover de buurvrou
wen pocht moeder over het kantoor
van haar dochter en vader, die het
nooit verder lieeft weten te brengen
dan loopknecht bij een groot maga
zijn, maakt er al spoedig een ge
woonte van om in zijn gesprekken
zo kwasi terloops te gewagen van
zijn-dochter-op-de-bank. Geen van
beiden bemerkt, dat anderen hen
achter hun rug uitlachen om dit dik
doen.
TEVEEL GEVRAAGD
Als Toos een poosje op kantoor is,
blijkt, dat men om vooruit te komen
toch minstens een einddiploma mulo
dient te bezitten. Toos wordt naar
de avondschool gestuurd. „Alla meid
dat kleine rukkie, je bent er im
mers bijna", vindt moeder, die zelf
niet meer dan vier klassen van de
lagere school heeft doorlopen.
Toos krijgt trein vriendjes en vrien
dinnetjes en dat vindt ze best leuk,
evenals die actetas en dat spoor
abonnement ,dat je als een volleerd
forens zo even achteloos aan de con
ducteur toont, maar het kantoor
werk staat haar tegen. Zij kan er
haar aandacht niet bij bepalen, het
vergt een teveel aan inspanning van
haar en des avonds kan zij de ener
gie voor het schoolwerk niet op
brengen. Ieder avond gaat Toos veel
te laat naar bed en zij krijgt wallen
onder de ogen en een geelbleke ge
laatskleur.
Moeder moppert over een grote
dochter-waar-zij-geen-sikkepit hulp
aan heeft en vader moppert over de
eeuwige ruzies en Toos zwijgt. Bleek
en verbeten doet zij haar werk, trei
terend waar zij maar kan.
OUDERS, GEEFT ACHT!
Ouders geeft acht, dat gij u niet
laat misleiden door eigen ijdelheid
en zucht naar vertoon! Begaat niet
de fout .dat gij van uw kinderen
verlangt, dat zij zullen volbrengen
in het leven, waartoe gij niet bij
machte zijt gebleken. Het is een vaak
voorkomend v «rschijnsel, dat ouders
menen, aat als hun kinderen er maar
in slagen de idealen te bereiken die
zij zichzelf lang geleden hebben ge
steld, dat dan iedereen blij en ge
lukkig kan zijn.
Niets daarvan! Kinderen hebben
het recht er hun eigen persoonlijke
idealen op na te houden en te trach
ten die na te streven en te verwe
zenlijken. Evenmin als kinderen
graag in ouderwetse en versleten
kleren van hun ouders rondlopen,
evenmin zien zij zich graag de oude
versleten idealen, die de hunne niet
zijn, opgedrongen. Ook het zacht
moedigste en volgzaamste kind ver
zet zich hiertegen, omdat alles in
hem in opstand komt tegen het ge-
dwOïlgCF.-worden in een niet zelf ge
kozen richting.
Ieder kind heeft het recht op een
eigen leven en.... op het begaan
van zijn eigen fouten en dwalingen.
Meer dan door succes leert de jonge
mens door zijn falen en, het is een
grove onbillijkheid hem dat te be
letten, welke ook de motieven zijn,
die daarvoor worden aangevoerd.
DAT „BESTWIL"
_Zij die onbewust hun kind gebrui
ken als instrument ter bevrediging
van de eigen ijdelheden, hebben
doorgaans de mond vol over „best
wil".
Het ware „bestwil" is aan te ho
ren wat de wensen van het kind
zijn, en als volwassene daarnaar te
handelen om deze ambities in goede
banen te leiden. Dat is „bestwil".
Natuurlijk moeten we de kinderen
maar niet laten dobberen, wij heb
ben de verantwoording over hen en
dienen hen te leiden .maar niet ten
bate van eigen ijdelheid, tegen de
wil en mogelijkheden van het kinèk
in. Jonge mensen dwingen om tegen
hun zin en aanleg een beroep te
aanvaarden, is weinig minder dan
misdadig. Wanneer de grimmige
nood dwingt, dan is het ai erg ge
noeg dat men soms pen dergelijk be
sluit moet nemen, bijvoorbeeld een
kind dat graag leert en daartoe be
kwaam is, van school te halen, maar
nimmer mag dit of het omgekeerde
gebeuren uit egoïsme of ijdelheid.
Laten we niet vergeten, dat vooral
voor jongens het beroep dta zij aan
vaarden, veelal een keuze voor het
leveh is. Hiermee zullen ze de kost
moeten verdienen en elke dag van
hun leven van vroeg toe laat wor
den geconfronteerd.
De beroepskeuze is een zaak van
het allergrootste belang om een
mens gelukkig te kunnen maken.
Laat daarom als het even mogelijk
is, een beroepswens bij jonge men
sen in vervulling gaan, ook al strookt
die wens niet met de onze.
Een eerlijk en openhartig gesprek
tussen het kind en de ouders dient
aan dat besluit vooraf te gaan. Kan
een kind of wil een kind niet ver
der studeren, dan moet het de kans
krijgen een eenvoudig beroep te kie
zen naar eigen wens. Wel mag op
voor- en nadelen geattendeerd wor
den, maar blijft de wens, dan is het
verstandig dit te laten gebeuren.
Want wanneer een kind in een een
voudig beroep met plezier werkt,
kan het daarin veel bereiken tn een
belangrijke schakel in de maat
schappij zijn.
Dat was mei Toos het geval. Had
zij in de huishouding bij een gezin
met kinderen gekomen, dan zou zij
ongetwijfeld een gewaardeerde
kracht zijn geweest, die zelf geluk
kig was met haar werk.
ALGEMENE REKENKAMER
TIKT OP DE VINGERS
Ambtenaren in Nederland moeten
wel heel handig zijn als ze onder de
reglementen van hun ministeries
door een financiële transactie op
eigen houtje willen opknappen. Ne
derland kent het instituut van de
Algemene Rekenkamer. Een over
heidsorgaan, dat nauwlettend toe
ziet op de ambtelijke gang van za
ken in ons vaderlandje. De Reken
kamer heeft nu aan het parlement
het verslag aangeboden over de
werkzaamheden in het jaar 1961. Uit
het verslag blijkt, dat op het reilen
en zeilen bij de overheid nog heel
wat is aan te merken.
De televisie-organisaties bijv. blij
ken over 1959 bijna 'n half miljoen
gulden (om precies te zijn 491.350,55)
te hebben achtergehouden. Het wa
ren overschotten op de begrotingen
en het ter beschkking gestelde be
drag voor financiering van de zen-
derskosten en de kosten van straal
verbindingen. De omroeporganisaties
stortten het geld overigens met
goedkeuring van de staatssecretaris
van onderwijs, kunsten en weten
schappen in hun „reservefonds
studio-nieuwbouw". Niets nieuw
bouw, zei echter de Rekenkamer. Er
werd een artikel in het Televisiebe-
sluit-1956 gevonden, waarin staat
voorgeschreven, dat „voor zover de
beschikbaar gestelde fondsen de uit
gaven overtreffen zij in '3 Rijks kas
moeten worden teruggestort". De
staatsecretaris was de eerste, die op
zijn vingers werd getikt. De be
windsman gaf zijn vergissing toe.
Het halve miljoen zal nu worden
afgetrokken van de uitgavenfinan-
ciering over 1960.
DUBBELE ADMINISTRATIE
De Algemene Rekenkamer zorgde
er ook voor, dat het rijk een schulc
van ruim twee ton (212.000 gulden)
kon innen op de Stichting voor
Plantenveredeling in Wageningen.
Bij een controle kwam de Rekenka
mer er achter, dat deze Stichting per
december 1959 een schuld had, door
dat de door het rijk verleende voor
schotten op later te geven subsidies
hoger waren geweest dan wat er
uiteindelijk aan subsidies uit de bus
kwam. De Stichting zelf had een
vordering van ruim twee ton op het
zogenaamde „Bintjefond.s'een door
het Nederlandse bedrijfsleven in
stand gehouden reservekas. Het
fonds bestaat echter grotendeels uit
beleggingen. Terugbetaling zou al
leen kunnen plaats hebben na groot
koersverlies. De Rekenkamer wees
er in ieder geval op, dat het fonds
naast de schuld ook een zekere ren
tevergoeding (ruim tien mille) zou
geven. Laconiek staat nu in liet ver
slag, dat de twee ton inmiddels aan
de staat zijn betaald, maar dat op de
rente nog altijd wordt gewacht.
Dubbele administraties schijnen
ook nog wel eens voor te komen in
het overheidswereldje. Zo werd bij
de opleidingsschool van de rijkspoli
tie in Arnhem een volledige admini
stratie gevoerd, wat ook gebeurde
over hetzelfde onderwerp -- bij de
Directiepolitie in Den Haag. Op aan
dringen van de Rekenkamer heeft
een reorganisatie plaats gehad,
waarmee de kosten van vier perso
neelsleden konden worden bespaard.
MILITAIRE MOEILIJKHEDEN
De strijdkrachten leveren in Ne
derland altijd stof op voor kritiek.
Nu is in een miljoenenbedrijf altijd
wel een foutje te ontdekken. Dat
heeft de Algemene Rekenkamer dan
ook nu gedaan. Het merkwaardigst
is wel de geschiedenis met vier du
re luchtcamera's (aanschaffingskos-
ten 220.000 gulden), die jaren gele
den door de luchtmacht zijn ge
kocht. De vliegers hadden er opeens
geen behoefte meer aan en gaven de
camera's maar door aan de marine.
Ook daar verdwenen ze in een de
pót zonder dat iemand er verder
naar om keek. Twee camera's zijn
inmiddels verkocht voor 6.600 gul
den. De waarde was bij aankoop
120.000 gulden, zodat het rijk een
verlies leed van ongeveer 113.000
gulden. De derde camera is gedeel
telijk gesloopt, de vierde heeft het
zelfde lot ondergaan.
De luchtmacht zit met grote hoe
veelheden overtollige voorraden met
een totale waax-de van vijftien mil
joen gulden. Op een vraag van de
Rekenkamer heeft minister Visser
(defensie) erkend, dat te grote be
stellingen zijn geplaatst. Volgens de
bewindsman zal men nog wat van
de onderdelen kunnen gebruiken
voor de Huntervliegtuigen op Nieuw
Guinea.
BEDEVAART
Maar niet alleen militairen maken
fouten. De meest vreemde zaak,
welke wij in het verslag van de Re
kenkamer zijn tegengekomen, gaat
over een subsidie, die het Commis
sariaat voor de Ambonezenzorg heeft
gegeven op een.... bedevaart naar
Mekka. De Rekenkamer kwam er
achter, dat in 1960 enige Ambonr
zen een bedevaax't naar Mekka ha .-
den gemaakt. Tijdens hun afwezig
heid was aan hun familie hier in
Nederland een uitkering verstrekt
als tegemoetkoming in de kosten
van levensonderhoud. De Kamer
vroeg daarop aan minister Kloimpé
(maatschappelijk werk) hoe zoiets
mogelijk kon zijn. De bedevaart
naar Mekka was toch louter een
particuliere aangelegenheid. Volgens
het antwoord van de bewindsvrou
we is het een gevolg geweest van
een niet verwachte ontwikkeling.
Toen zich in 1960 twee Ambonezen
meldden, meende het Commissariaat
bij hoge uitzondering te moeten hel
pen. Het jaar daarop kwamen ech
ter nog zeven Ambonezen indachtig
het spreekwoord, dat als één schaap
over de dam is, de rest volgt,, ook
naar het Comissariaat om een bij
drage. De huisvaders wilden naar
Mekka en wie moest dan voor de
achterblijvende familieleden zorgen?
Er is nu bepaald ,dat dergelijke on
derhoudsuitkeringen niet meer voor
rekening van het rijk kunnen wor
den gebracht. De Rekenkamer is er
daarom mee akkoord gegaan, dat
wel de veex-tienduizend gulden, die
voor de negen Ambonezen zijn uit
gegeven, op de rijksbalans worden
gezet.
Pijnlijk waren de ontdekkingen,
die de Rekenkamer deed bij de Di
rectie Overijssel van de Rijkswater
staat. Daar zijn talrijke administra
tieve onregelmatigheden voorgeko
men. Door een aannemer van onder
houdswerk wex'den, gedeeltelijk voor
zijn rekening en gedeeltelijk voor
rekening van het rijk, periodiek aan
waterstaatspersoneel en hun echtge
noten uitstapjes aangeboden. Eén
geval werd bekend, waarin een ge
fingeerde ontvangstbon werd uitge
schreven, tex*wijl twee maal niet kon
worden verklaax*d waarom in afre
kenstaten de hoeveelheden waren
vex-hoogd. Het ging om bedragen van
vierhonderd en vijfduizend gulden.
Ook bleek, dat als gevolg van re
kenfouten, dubbel opgenomen posten
e.d. aan verscheidene aannemers te
veel is betaald. Minister Korthals
(verkeer en waterstaat) is om maat
regelen verzocht.
MOND- EN KLAUWZEER
Op het moment dat men in Ven-
ray de vlag wou opsteken omdat
men nu eindelijk bevrijd zou zijn
van mond- en klauwzeer kwam we
derom een melding binnen dat bij
enkele dieren deze zo gevreesde
ziekte was geconstateerd, nu in de
buurt van Ysselsteyn.
Of dit nu het laatste geval zal
zijn? Men hoopt het van harte.
Want al mag men over het algemeen
niet klagen over de uitkeringen, er
is geen enkele varkenshouder, die
graag ziet dat hij op zo'n manier
van zijn beesten af komt. En het zijn
er duizenden die in onze gemeente
moesten worden afgemaakt, om
dat ze óf de ziekte hadden, óf ge
vaar bestond voor besmetting.
Vele boeren hebben weken met
lege kooien gezeten, wat ook weer
de nodige bedrijfsschade opleverde,
hebben moeten „duveljagen" met
natronloog, met vervoersvergunnin-
gen, met alle mogelijke restricties,
hebben de zaak moeten laten ont
smetten, kortom alle mogelijke on-
gemaken gehad ,die hun bedrijfs
voering maar ongunstig hebben be-
Het College van Rijksbemiddelaars heeft 23 gemeenten in een
hogere gemeenteklasse ingedeeld, maar Venray daarbij vergeten.
Dat Wychen in de 3e klas is gekomen, Mijdrecht in de 3e, Baren-
drecht in de 2e, Rhoon de 2e (als U het weet liggen evenals
Kethel dal ook al in de 2e klas is gekomen) mag prettig zyn voor
die plaatsen maar doet toch wel de vraag rijzen, wat de oorzaak
is dat Venray nog steeds in 4e en 5e klas staat.
Het wordt zo onderhand wel een
tikkeltje een zielige vertoning. Het
is niet de eerste keer dat we de
dwaasheid aangetoond hebben dat
iemand die aan de linkse kant van
de Oude Oostrumseweg woont in de
4e loonklasse valt en wie rechts
woont van diezelfde weg in de 5e
loonklasse. Het heeft heel wat ha
ren en snaren gekost voor dat men
die zgn. kom-grens heeft verlegd
naar de Zuidsingel waar de situa
tie wel niet zo evident, maar toch
even dwaas te noemen is.
DWAASHEID
Men is er al lang van overtuigd,
dat de gemeente-klassificatie feite
lijk uit de tijd is, zo ze al ooit juist
was. Vroeger en dat is dan lang
voor de oox-log ging men van de
veronderstelling uit dat op het plat
teland het leven een heel stuk goed
koper was dan in de stad. Men be
taalde er minder huur, had dikwijls
een eigen varkentje en een eigen
tuintje, die bij de voorziening in het
levensondei'houd een gewichtige rol
speelden. Dat een fabrieksarbeider
in Rotterdam, die hetzelfde werk
deed en hetzelfde presteerde als een
zelfde fabrieksarbeider in Venray,
toch enkele dubbeltjes per uur meer-
moest verdienen (omdat hij zgn.
duurder aan de kost kwam) was een
tegenspraak, die men toen accep
teerde en die men jammer genoeg
heden nog accepteert.
Want zo deze factoren ooit gel
ding hadden, dan heden beslist niet
meer. Men woont in Venray en
met name de werknemers voor
het overgrote deel in nieuwe wo
ningwetwoningen. De huren hiex*van
zijn berekend naar bouwkosten,
grondprijzen e.d. Cijfers die niet ver
schillen van die in de steden. En de
levenskosten in onze plaats zijn be
slist niet lager dan in de stad, want
het eigen tuintje is een heel stuk
kleiner geworden en voor een eigen
varkentje is geen plaats meer. Ook
hier moet men naar de slager, bak
ker, kruidenier en groenteman, die
met hun prijzen gelijk liggen met
die van de grotere plaatsen
Maar het ergste is o.i. dat men net
doet of er sinds de oorlog ook op
ander terrein niets veranderd is. Of
men nooit gehoord heeft dat Ven
ray is omgeschakeld van landbouw
op industrie en dat hier sinds de be
vrijding meer dan 1500 arbeidsplaat
sen geschapen zijn in nieuwe en
grote fabrieken. Een en ander met
Rijkssteun en met zwax-e subsidies
om de bevolkingsgroei van deze
streken te kunnen opvangen en de
latente werkloosheid onder onze
agrariërs. Met dit industrialisatie
proces is men nog druk bezig. Ven
ray heeft heel wat werknemers meer
gekregen, die aan de lijve de dis-
fxnminatie onderwinden van de
loonklasificatie die in cao's en bin
dende loonregelingen immers steeds
doorwerkt, maar is intussen met zijn
bijna 22.000 inwonex-s uitgegroeid tot
een kleine stad, dat zich zeker met
Wychen, Mijdrecht, Barendrecht,
Rhoon en Kethel kan meten
Toch staan die in hogere gemeente
klassen dan Venray.
PENDEL.
Dat men deze discriminatie merkt
is duidelijk als men het betrekke
lijke groot aantal pendelaars ziet
vertrekken dat in Tegelen (3e klas),
Eindhoven en Helmond (2e klas).
Venlo (2e klas) gaat werken.
Deze mensen gaan texwville van 't
meerdere geld dat ze voor dezelfde
invloed.
Zij, wier hokken niet besmet wa
ren, hebben met overvolle kooien
gezeten, zijn hun dieren niet op tijd
kwijt geworden, terwij 1 de voerre-
keningen doorliepen.
Deze epidemie heeft veel beroer
digheid met zich gebracht en nu
men het einde eindelijk verwacht
te is wederom een nieuwe be
smettingshaard ontdekt.
We lopen hier wel eens te achte
loos aan voorbij. Maar wat dit ver
lies van duizenden dieren nog als
nasleep zal hebben moeten we af
wachten. Evenals we af moeten
wachten, wat de nabije toekomst
ons nog brengen zal aan nieuwe be
smettingen. En al is de Veulense
boer te veroordelen, die met 3 beest
jes aangehouden werd op wandeling
naar een beer, die enkele honderden
meters verder gestald was, begrijpe
lijk is het toch wel.
De man heeft eerst in Venray een
veiwoersbiljet los moeten zien te
krijgen. Dat kostte hem twee maal
een fietstocht naar Venray, één om
dit biljet aan te vragen, één om het
af te halen. Dan moest hij zorgen
arbeid in deze plaatsen krijgen rus
tig op en neer en nemen de moei
lijkheden die aan het pendelen ver
bonden zijn graag op de koop toe.
vanwege het gunstige loonverschil
dat deze plaatsen bieden kunnen.
Als men op een gegeven moment
meer dan 800 pendelaars uit onze
gemeente telt, dan moet dit toch wel
te denken geven. En dat terwijl
eigen industrie dringend om werk
krachten verlegen is. Maar ze kun
nen deze mensen niet krijgen van
wege het loonverschil. En het wordt
nog al eiger als men het zgn. hoger
personeel uit andere plaatsen wil
aantrekken. Dan spreekt helemaal
het loonverschil een hartig woordje
mee en men heeft al verschillende
malen de droeve ervaring moeten
opdoen dat daardoor zeer geschikte
krachten niet naar Venray kwamen.
Dat men onder de gegeven om
standigheden met het toch al aan
trekkelijke Duitsland vlak naast de
deur vast blijft houden aan de
laagste klasse-indeling voor Venray
is feitelijk een schandaal en een
ernstige belemmering van de in-
dustrialisatiepolitiek die ook door de
Rijksoverheid hier gevoerd wordt.
We horen al zegen dat Venray
toch in de 4e klas staat en dat de 5e
klas toch de laatste is. In vele cao's
is echter deze 5e klas al verdwenen
en zijn die plaatsen automatisch in
de 4e klas ingedeeld. We staan dus
in feite al lang in de laagste klas.
Het wordt de allerhoogste tijd, dat
èn de klachten van de gemeenteraad
èn de klachten der KAB, alsmede
van industriële commissies e.a. een
even duidelijk gehoor vinden in Den
Haag bij het Colege van Rijksbe
middelaars als die van plaatsen als
Wychen enz.
BEKENDMAKING
VERPLICHTE INENTING TEGEN
POKKEN
Bux'gemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat gelegenheid bestaat, om de
kinderen van TWEE maanden en
ouder kosteloos te doen inenten te
gen pokken en wel:
de kinderen wonende te VENRAY-
KOM en KERKDORPEN op don
derdag 19 juli 1962 om 2 uur namid
dag, in het Groene Kruisgebouw
aan de Merseloseweg.
de kinderen wonende in YSSEL
STEYN op woensdag 25 juli 1962 om
2 uur namiddag in het Gemeen
schapshuis.
Men wordt verzocht op tijd aan
wezig te zijn en bü de inenting én
de controle de oranje-inemings-
bcekjes mede te brengen.
Om het verloop der enting te la
ten onderzoeken en daarna het be
wijs te ontvangen ,dat de inenting
met goed gevolg heeft plaats gehad,
moeten de kinderen ,die op donder
dag 19 juli geënt zijn, terugkomen
op donderdag 2 augustus 1962 en die
op woensdag 25 juli zijn geënt op
woensdag 8 aug. 1962 op dezelfde
plaats en op hetzelfde uur als bo
ven aangegeven.
Ingevolge de Inentingswet moeten
de kmderen, voordat zij de leeftijd
van één jaar bereikt hebben, worden
geënt.
De kinderen moeten op de dag der
enting TWEE maanden oud zijn en
gezond.
Venray, 10 juli 1962.
Burgemeester en wethouders voor
noemd,
Mr. M. M. L. G. M. CUSTERS,
burgemeester.
H. P. L. VORST, secretaris.
voor een gesloten wagen, die voor
en na de tocht met natronloog ont
smet moest worden en dat terwiil hij
van zijn huis uit de berenstal kon
zien.
Intussen waren er nog enkele
zeugen bijgekomen, die een tocht
naar die beer konden ondernemen
en is het dan een wonder dat hij
het aantal beesten op zijn vervoers-
biljet maar veranderde en te voet
aan kuierde. Hij werd daarbij
prompt betrapt en 't zal hem waar
schijnlijk nog een behoorlijk bedrag
kosten ook. Maar het onderstreept
weer eens de grote moeilijkheden en
de last en de moeite, die onze var
kenshouders met deze ziekte hebben
gehad, waarbij we daarnaast naar
financiële gevolgen van een en an
der slechts raden kunnen. Maar we
durven te voorspellen, dat ook die
zwaarder zijn dan men thans zo
oppervlakkig wel denkt.
Menig boerenbalans zal einde van
dit jaar ook voor de varkenshou
derij ongunstige cijfers laten
zienEn dat terwijl ook in de
andere afdelingen het ook al geen
botertje bij de boom is. Integendeel
zelfs
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Van zaterdagmiddag 12 uur tot zon
dagnacht 2 uur.
Dr. VERCAUTEREN
Grotestraat 11 Telefoon 1335
Uitsluitend voor spoedgevallen I
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Lancfweertweg 22
telefoon 1629
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen
Pokkenzetten voor kom en kerk
dorpen.
ZIEKENAUTO
bel 04780-1592 b.f.f. 2116
HERVORMDE GEMEENTE
BLITTERSWIJCK
Voorzitter v. d. kerkeraad ds. J.
Strufs, Julianastraat 7, Venlo.
Ouderling en correspondentie
adres: J. D. Kousemaker, Langstraat
60a, Venray.
Dienst op zondag 15 juli 10.30 uur;
voorganger ds. Hommes.
GESLAAGD
Aan het R.K. Lyceum voor Jon
gens te Venray slaagden voor het di
ploma HBS A: H. Albers, Gennep;
Fr. Dumolin, Bunde; M. Gommans,
Venray; G. van Heeswijk, Cuijk; P.
Janssen, Venx'ay; P. Jehoel, Drunen;
L. Kruijsen, Venray; H. Tukker,
Venray; Th. Rongen, Horst-America;
J. Snoeks, Venray; J. van der Voorn,
Venray; M. Ypma, Rips.
Voor het diploma HBS B slaag
den: J. Berendsen, Venlo; J. van
Bolderik, Maashees; P. van den
Boom, Nederweert; J. van Gemert,
Wanroy; J. Heibes, Haarlem; J.
Hendricx, Venray; P. Hoedemaekers,
Venray; J. Jeuken, Venray; J. de
Kok, Cuijk; G. Kroef, Odiliapeel; J.
Manders, Venray; W. Maussen,
Schaesberg; J. van de Pas, Vrede-
peel; P. Peters, Meerlo; L. Roefs,
Horst; E. Suijlen, Waubach; L.
Tacken, Horst.
De heer K. Beei'kens van hier
slaagde voor het P.B.N.A.-diploma
tekenaar-constructeur.
K.I. ZUIVELFABRIEK
GELIQUIDEERT
Per 30 juni is de K.I. Zuivelfa
briek Venray geliquideerd. De te-
goedschrij vingen van de leden-
ledingen gaan over naar de twee
nieuw opgerichte verenigingen t.w.
de K.I.-verenigingen Nieuw Leven
en Venray indien de leden zulks
wensen.
MATER AMABILISSCIIOOL
VENRAY
Woensdag 11 juli was voor de 5e
keer het „Manoli-tournooi" d.i. een
sportontmoeting tussen de M.A.-
scholen van Gennep, Bergen en Ven
ray, m het sportpark te Bergen.
In ax cantine van de Fa. Faassen
was de pxijsuitreiking, waarna 'n ge
zellige feestavond met medewerking
van het duo Nabben-Kroon uit
Venray.
17 en 24 juli is er nog zwemmen
in het sportfondsenbad te Venlo.
Vertrek om 7.30 uur vanaf Iï?t club
huis.
Voor de Elck wat Wils leden was
donderdagavond 12 juli een fiets
tocht door de Geysterse bossen, met
een pauze in Café Restaurant Op
den Berg en donderdagavond 19 juli
wordt een bezoek gebracht aan het
Dekenaal Sociaal Charitatief Cen
trum te Venray.
JONGERENCURSUS VENRAY
Dinsdag 17 juli is de laatste les
middag voor de J C Woensdag 13
juli >s om haU acht de ouderavond
van de Jongeren Cursus in San Da
rn xa no.
De Z.E. Pater Servaas zal een
spreekbeurt houden cn de eerste en
tweedjaars curs'sten zullen deze
avoxxd hun getuigschrift in ont
vangst mogen nemen.
De cursisten brengen in enkele
liedjes en schetsjes huix wel en wee
van het afgelopen jaar naar voren.
De toneelclub van de Mater Ama-
bilisschool zal vo »r alle aanwezigen
het toneelstukje „Blauw Bloed" op
voeren.
In september a.s. worden de meis
jes voor het tweede cursusjaar terug
verwacht.
TENTOONSTELLING DEURNE
In de Kasteeltuin te Deume zal
van 15 t.m. 23 september a.s. een
grote streektentoonstelling gehou
den worden., 9-D genaamd.
Aan deze tentoonstelling nemen
deel de gemeente Deume, de plaat
selijke industrieën, middenstand,
KAB en boerenbonden. Aan deze
tentoonstelling zullen verschillende
festiviteiten verbonden zijn, als con
gressen, concoursen e.d.