De weg Leunen-Castenray
Moederdag
Handige en domme lieden
GERARD LEMMENS f
Pastoor Thomassen in 't zilver
Mei, de maand
v. nieuwe moed
Politierechter
Geestelijk artikel
Vrijdag 4 Mei* 1962 No. 18
Drie en tachtigste jaargang
^PEEL EN MAASH
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAT WPPIfRT ATI VOOR VFWR A Y PN OM^TPPPPN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050625 VV EtEtlVOLÜLl VUUI\ V EtilIVii I 12/11 WlVlO 1 I\£2/I\.£2/il PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75)
Bij een verkeersongeval werd in
Alverna donderdagavond de 65-jari
ge Gerard Lemmens gedood, die
daar met zijn broer liep te wande
len en door een auto werd gegrepen.
De heer Lemmens uit Venray ge
boortig was personeelschef van
de Oranje Nassau-mijnen te Schar
berg en zou eerstdaags met pensioen
gaan.
Met de heer Lemmens verliezen
we een man, die als geboren en ge
togen Venraynaar zijn geboorte
plaats nimmer heeft vergeten. Van
zijn vader ,de veldwachter J. Lem
mens, heeft hij de liefde tot en de
kennis over zijn geboorteplaats ge
ërfd, die hij later in talrijke ge
schriften tot uiting heeft gebracht.
Het was dr. Poels zg., die in de
twintiger jaren deze liefde ontdekte
en de heer Lemmens tot schrijven
aanspoorde. Hij schreef verschillen
de romans, zoals het Credo van
Mijnheer Kaasman, Vlaamse vrij
heid, Mijnwerkers-folklore e.a., die
zich gedeeltelijk in het Noord Lim
burgse land afspeelden. Maar daar
naast heeft hij vooral de Peel en
Venray beschreven in talrijke bij
dragen ,die hij leverde aan folklo
ristische en geschiedkundige tijd
schriften, terwijl hij speciaal voor
„Peel en Maas" de feuilleton ge
schreven heeft Rond de Toren,
waarin het leven en werken van en
in Venray rond de eeuwwisseling
zijn neerslag vond.
Deze feuilleton trok vele lezers,
die hier immers een deel van hun
eigen jeugd beschreven vonden. Ook
verschillende artikelen over de Peel
en de folklore ,die zich daarin af
speelden, werden door hem voor ons
blad beschreven, terwijl enkele
kerstverhalen ook weer Venray zelf
tot onderwerp hadden.
Hij heeft in Venray zelf het werk
van het Oudheidkundig Genoot
schap sterk gestimuleerd en was van
plan na zijn pensioenering juist op
dit terrein nog veel werk te gaan
verzetten. Het heeft zo niet mogen
zijn. Een ongeluk maakte een einde
aan een vruchtbaar leven en aan 'n
grote liefde voor Venray en de Peel.
Moge de heer Lemmens rusten in
vrede
Een feestelijk versierd Oostrum
heeft zondag het zilveren priester
feest van zijn parochieherder Pas
toor Thomassen, hartelijk gevierd.
In een stoet, waarin alle verenigin
gen van Oostrum vertegenwoordigd
waren, werd de zilveren jubilaris
naar de stijlvol versierde kerk ge
leid, waarin hij een plechtige H. Mis
opdroeg. Hij werd daarbij geassi
steerd door Pater van den Brink en
de Oostrum-neomist de Z.E. Heer
W. Raedts. Pater van Berkel hield
de feestpredicatie .waarin hij bena
drukte de bouwactiviteiten van de
jubilaris zowel in materiële zin, als
bouwer van kerken en scholen, als
in geestelijke zin, als bouwheer van
het eeuwig geluk van de aan hem
toevertrouwden.
Het Oostrums kerkkoor, versterkt
met broeders van St. Paschalis ver
zorgden o.l.v. de heer Buys de ge
zangen.
Na de plechtige H. Mis was dan
de officiële huldiging, in het paro
chiehuis. Namens de Oostrumse
parochie bracht de heer Pluk de
pastoor dank voor alles wat hij in
die afgelopen 25 jaren heeft gedaan,
speciaal voor de Oostrumse paro
chie. Die dank onderstreepte hij
met het aanbieden van een cadeau
onder couvert, mede bestemd voor
vernieuwing en verbetering van de
olieverwarming in de pastorie.
De heer G. Reintjes sprak namens
de Oostrumse verenigingen, die me
de dank zij de leiding van pastoor
Thomassen intensief kunnen wer
ken in de Oostrumse gemeenschap.
Die verenigingen boden hun pastoor
een nieuwe fiets aan en enkele boek
werken.
De daarop volgende receptie duur
de en duurde omdat practisch iede
re inwoner van de parochie de ju
bilaris persoonlijk kwam feliciteren.
Deze receptie was in twee delen ge
splitst en in het laatste deel kwa
men de velen aan de beurt, die bui
ten Oostrum wonen. Daarbij ver
schenen vele vrienden van de heer
Pastoor, ook uit vroegere parochies,
terwijl Burgemeester Custers en de
wethouders ook hun gelukwensen
kwamen aanbieden, alsmede vele
bekenden uit Venray zelf. Na het
plechtig Lof bracht Oostrums Har
monie en Gemengd koor nog een se
renade.
Hoofd-opzichter Pinkse van de Provinciale Waterstaat had zwaar
„de pest" inHet gebeurt je dan ook niet iedere dag dat als
je het verkeer zo'n beetje staat te regelen omdat daar een zware
asfalteermachine volop in bedrijf is, om de Castenrayseweg in
orde te maken, dat dan een chauffeur van een zware vracht
wagen het raampje neerdraait en je pardoes midden in je gezicht
spuwt. Ja, zo zyn onze manieren.En de wegenbouwers aan de
Leunseweg en de weg naar Castenray kunnen U meer staaltjes
vertellen, van die nette manieren. Dat schijnt de dank te zijn van
het rijdende publiek voor het in orde maken van de wegen
r ii - i
falteermachines konden beginnen.
Toen was het een kwestie van dagen
en was het ongemak van maanden
geleden.
Een werk dat bovendien niet
zonder gevaar is. "Want heeft het
opknappen van de weg op 't Schoor
ook weer geen dode geëist
Maar nu loopt dit grote karwei ten
einde. Een eindeloos karwei naar
het leek, want nog zelden heeft men
zo met het weer moeten tobben als
bij het herstel en de verbetering van
de weg in Leunen en naar Casten
ray.
„Minstens 3000 onwerkbare uren"
schat de opzichter van Vissers We
genbouwbedrijf, die verantwoorde
lijk is voor het „opknappertje" in
Leunen. En dat is een kapitale tijd.
Dat daardoor de automobilist wel
eens chagrijnig wordt als hij zo lang
door borden „Langzaam rijden" en
„werk in uitvoering" en rood-witte
tonnen gemaand wordt het wat kal
mer aan te doen, is begrijpelijk,
maar van de andere kant zijn de
mensen van Vissers wegenbouwers
geen weer-makers en kost iedere
dag verlet ook hen handen vol geld.
EIND GOED, AL GOED
Maar goed, binnenkort hoopt men
dan definitief de stukken aangaan
de deze verbetering op te kunnen
bergen. Daar is allereerst het stuk
van het Schoor naar Castenray.
Daar is de weg, die op sommige
plaatsen door allerlei oorzaken, wat
gekrompen was, weer teruggebracht
op zijn oude breedte van 6,5 m. Wel
heeft men de fundering wat ver
breed en dat was de reden, waarom
zo lang langs de kanten sleuven
open hebben gelegen.
Daarna is er een nieuwe slijtlaag
op gekomen ,maar dat kon niet eer
der voordat het wegdek kurkdroog
was en laten we eerlijk wezen, wan
neer is het de laatste maanden kurk
droog geweest? Men heeft ten einde
raad zelfs gedacht om vlammen
werpers in te zetten, maar toen
sloeg het weer om en de zware as-
LEUNEN DE HOOFDMOOT
Maar de hoofdmoot van een en
ander was toch wel 't verbeterings-
werk in Leunen zelf. Behalve dat
daar aan beide kanten een nieuw
troittoir moest komen, daar nieuwe
fietspaden moesten worden aange
legd, moest er een riolering komen.
Nu is dat gauwer gezegd als gedaan.
Men betaalt per slot van rekening
niet bijna 600.000,voor een prul
karweitje. Want alleen al voor die
riolering moest er een apart gemaal
komen, moesten er kabels omgelegd
worden van PTT en PLEM en gas
buizen, moesten er ruim 80 putten
gegraven en gemetseld worden en
ruimte gelaten worden voor zo'n
kleine 200 kolken, opdat het water
ook van de straat weg kan. Later
zijn daar nog allerlei karweien bij
gekomen, zoals de verlenging van
de riolering tot aan de Veulenseweg,
een nieuwe verbindingsweg van het
Veulen naar Leunen moest gemaakt
worden, de huis-aansluitingen voor
de riolering moest worden aange-
gelegd en de riolering zelf moest
worden doorgetrokken naar de Ca-
tharinastraat. Dat kostte tijd en ar
beiders. En ook deze mensen wor
den kostbaar. Er is niet aan te ko
men.
Maar nu is men dan zover dat de
heerbaan klaar is ,op de kattekoppen
na die fonkelende ogen die
nog over het midden van de gehele
weg worden aangebracht. Het fiets
pad aan beide kanten kan eerstdaags
bereden worden en de laatste tegels
voor de troittoirs worden gelegd.
Geen klein karwei. Uit het aan
tekenboek van de wegenbouwers
hebben we zo maar eens
ENKELE CIJFERS
overgenomen. Alleen aan de funde
ring zijn 2600 m2 hoogovenslakken
besteed, terwijl men voor de uitvul-
laag en tussenlaag bijna 1300 ton
asfalt nodig had, die wagen voor
wagen hierop zijn gebracht en waar
op de walsen zich bijna dol ge
draaid hebben. Dan is er een dek
laag opgekomen van 3 cm. dikke as
falt. Bijna 13.000 m2 heeft men daar
mede mooi glad gemaakt. De afsluit-
banden langs de rijwielpaden en
trottoirs vormen op een rij gelegd 'n
7,5 km lange slang en de trottoir
banden alleen al zouden aaneen
gelegd reiken van Venray-centrum
naar de kom van Ysselsteyn.
Op de nieuwe rijwielpaden liggen
1700 m2 tegels en op de trottoirs
4000 m2. Als men bedenkt dat er
ongeveer 11 tegels per m2 gaan, dan
blijkt dat de tegelleggers bijna
63.000 tegels in hun handen hebben
gehad. Het oude rijwielpad krijgt
nog binnenkort een extra koud-as-
faltlaag, om dat ook nog beter te
maken.
Ja, en dan die riolering. Hier zijn
wel 10 verschillende soorten buizen
in gebruikt, al naar het nodig was.
Maar op een lange rij gelegd zou
men er door kunnen kruipen van
Venray-centrum tot aan Trans-
cedron in Oostrum, 4,5 km lang.
Ruim 80 putten zorgen voor het
verval en in bijna 200 kolken kan
het regenwater van de straat weg.
ELECTRICITEIT
Men is nu met de afwerking bezig.
Hief en daar brengt men in taluds
nog wat tegels aan, om afkalven te
gen te gaan. De beplantingsstrook
wordt in orde gemaakt, maar er is
nog niet vastgesteld wat men er in
zal planten. De resten asfalt, kapot
te tegels, stukken riolering en wat zo
overblijft na zo'n karwei wordt op
geruimd en over enkele weken
hoopt men kant en klaar het werk
op te leveren.
En de schilder is al bezig om 63
nieuwe lichtmasten een kleurtje te
geven. Een heel verschil vormen de
ze 85 Watt 8 meter hoge natrium-
lampen met de 10 pitjes, die er
vroeger hingen. Wie nu 's avonds
door Leunen komt, wrijft zich ver
baasd in de ogen over het milde
gele licht dat van deze plaats een
sprookjesdorp maakt, ietwat onwe
zenlijk in het overvloedige licht.
Elders werkt men door, zoals in
de Gussenstraat, waar de riolering
gaat komen. Maar het is alsof deze
plaats opnieuw ontdekt is en nieu
we schoonheid heeft gekregen door
licht en weg, die hun voltooiing na
deren.
En in de administratiewagen van
Vissers is men bezig met de laatste
staten in te vullen van dit karwei.
Midden tussen de stukken vindt men
al tekeningen over de weg naar Oos
trum. Is dat het volgende karwei? is
onze nieuwsgierige vraag. Hopelijk
welis het korte bescheid. En
daar houden we het dan maar op.
Bij moederdag gaat het niet om
de grootte van het geschenk, maar
om het besef, dat iedereen, die aan
moeder de vrouw dank verschul
digd is, haar in de vorm van een
klein presentje daarvan laat blij
ken.
Als de kinderen te klein zijn om
zelf iets moois te kopen van hun
zakgeld, laat vader dan zijn
vrije zaterdag gebruiken om samen
met hen iets te gaan uitzoeken. Dat
geeft bij de kinderen dubbele
vreugde en bespaart dubbele teleur
stelling.
Vaders doen er heel verstandig
aan, het gehele jaar door moeders
kleine wensen ergens te noteren en
weten dan tegen moederdag, ver
jaardag en Sint Nicolaas precies, wat
haar hartje begeert.
Er zijn ook nog andere dingen te
koop dan moederdagtaarten en
bloemen. Natuurlijk, gebak en mooi
boeket hóren er bij, maar moeder
ziet toch ook graag iets blijvends
Laten we iets aardig zoeken. Ver
wen haar nu met een flesje Franse
parfum, met een stuk voor de nieu
we keukenuitzet, met dat lang be
geerde polshorloge, met een mooie
armband of met een eigen stoel.
De tijd voor zonnebaden is weer
aangebroken. Jeugdige huisvrouwen
zitten graag in een schommelstoel,
in een tuinstoel, in een kleurig
nieuw badcostuum, onder een fleu
rige tuinparasol en op nieuw tuin
meubilair.
Klein presentjes zijn er talloze:
bonbonnière, bladwijzer, bloembak,
boekenbon, borstels, boterwarmer,
brilledoos, broodrooster, beschuit
trommel, breiwol, bridgekaarten,
bowlschep, boekenrekje, bloesje,
blikopener, badmuts enz. En dat is
nog maar een greep met beginletter
b....
Als U tot de laatste dag hebt ge
wacht en u weet helemaal niets te
verzinnen .grijpt u dan gerust het
woordenboek en zoek eens bij een
veel gebruikte letter. Tien tegen één,
dat u iets passends vindt staan in
die reeksen voorwerpen.
Laat de kinderen zelf hun pre-
Wie op een door-de-weekse-dag zijn ogen de kost geeft, ziet in de
verschillende buurten min of meer luxe wagens staan, die zo'n
soort rijdende winkels zijn. We bedoelen niet de groenteboer en
de melkslijter, maar wel die vreemde heren, die met allerlei ar
tikelen, tot wasmachines toe, de huizen langs leuren.
De een handelt in zgn. zuiver wol
len dekens, de ander heeft een mag
nifieke spons-zeemlap-constructie,
waarmede het ramen-wassen e.d.
karweitjes in een vloek en een zucht
gebeuren kan; nummer drie leurt
met stofzuigers; nummer vier met
dit, nummer vijf met dat
En de huisvrouw kan telkens op
nieuw deze heren te woord staan,
die gewoonlijk begiftigd zijn met
'n buitengewoon radde tong en hun
verhaaltje dermate vlot en handig
op kunnen dienen, dat menig huis
vrouw er in vliegt
Dat deze heren zich daarbij niet
altijd aan de waarheid houden en
voorspiegelingen maken, die later
niet altijd uitkomen, heeft menigeen
tot zijn schade al moeten ondervin
den.
Zo ligt er nu weer een briefje voor
ons, waarin het verhaal staat van
een stofzuigerverkoper. Een stofzui
ger, die behalve stofzuigen, haar kan
drogen, verf kan spuiten en nog an
dere mogelijkheden heeft.
Dat apparaat zou 479,kosten
vanwege al die prachtige hoedanig
heden Maar de fabriek had beslo
ten om de tussenhandel, „die im
mers alles altijd zo duur maakt" uit
te schakelen en kon daarom maar
liefst 180,korting geven.
„En mevrouw, zoveel verstand
heeft U er toch wel van dat 299,
feitelijk voor een dergelijk handige
machine te geef isBuiten dat
zijn er gemakkelijke betalingscondi
ties enz. enz
En mevrouw, die feitelijk al lang
droomt van een nieuwe stofzuiger,
wordt bepraat en meent inderdaad
hier een fantastisch buitenkansje te
hebben en in één slag maar liefst
180,te verdienen. (Dat ze er
even goed nog 299,— voor uit
moet geven, daarover praat men
niet meer.
Als klap op de vuurpijl komt dan,
dat men slechts 25,voorop be
hoeft te betalen, dan komt dat in
strument de volgende dag netjes
franco thuis. Men kan het rustig nog
een week proberen en bevalt het
niet, stuurt men het eenvoudig re
tourKlaar is kees en simpeler
kan het niet. En mevrouw, die te
kent dan een groot vel papier, wat
haar in de gauwigheid even onder
de neus geduwd wordt met de me
dedeling dat dit nodig is voor de
administratie van de zaak, die altijd
zo'n kapsones heeft. Dan is de ope
ratie voorbij en inderdaad komt
's anderdaags een stofzuiger netjes
thuis. Maar het blijkt toch niet zo'n
denderend instrument te zijn als
men aanvankelijk wel dacht en
plotseling blijkt ook dat haardrogen
en verfspuiten niet karweitjes zijn,
waarvoor men dagelijks de stofzui
ger nodig heeft. Dan blijkt plotse
ling ook dat van het hele verhaal
van terugsturen niets waar is, dat
dat briefje een koopcontract is; dan
blijkt dat deze stofzuiger nooit 479,-
gekost heeft, maar in iedere winkel
voor 299,te krijgen is. Kortom,
dan blijkt men bezweken te zijn
voor een kleine, handige oplichter,
op wie geen verhaal is en naar
wiens service men slechts kan ra
den.
Domme mensen zegt UMaar
we zouden ze niet graag de kost
geven, die in Venray op dergelijke
verhalen dingen gekocht hebben
voor goed geld van vreemde snui
ters, die men slechts even gezien
heeft, waarvan men enkele uren
daarna of later spijt van had als
haren op zijn hoofd. Want het blijkt
nog altijd een beste handel te we
zen, waar deze handige heren een
goed bestaan aan hebben.
We zouden niet graag de huur
contracten zien (trouwens men is
wel zo wijs, die diep weg te duwen)
die men gesloten heeft met deze
agenten voor dingen, die men feite
lijk best kon missen, of die men in
eigen plaats en op een andere voor
deligere manier had kunnen krijgen.
Maar men is bezweken voor de
handige praatjes van deze scharre
laars, wier geweten dikwijls nog al
ruim is.
Telkens opnieuw tippelen er men
sen in. Men bezwijkt voor mooie
praatjes, voor fraaie voorspiegelin
gen en men gaat onbewust finan
ciële verplichtingen aan, die later te
zwaar en te moeilijk blijken.
Zo lang het om dingen gaat van
een tientje is er niet veel verloren.
Men heeft dan zelfs een goedkoop
lesgeld gegeven. Maar als het om
duurzame stukken gaat ,om stofzui
gers, radios, televisietoestellen,
bandapparaten, wasmachines, cen
trifuges, e.d. wordt het wat anders.
En het is verbazend om te zien hoe
mensen, die anders wel degelijk een
dubbeltje 2 x omdraaien, zich ge
wonnen geven door de eertse beste,
die aan de deur komt.
sent je inpakken en 's morgens ge
lijk aan haar bed komen om de ca
deaus aan te bieden, dat verhoogt de
gezamenlijke vreugde.
Het was begrijpelijk als men er
gens woonde, waar geen behoor
lijke winkelstand alle wensen kon
vervullen, die men heeft. Maar 't
is onbegrijpelijk, dat er telkens op
nieuw slachtoffers vallen ook
in onze plaats, waar op ieder ge
bied niet alleen behoorlijke keuze
is, maar ook vakmensen aanwezig
zijn, die bereid zijn alle service te
geven, die nodig is, nu maar ook
in de toekomst. Mensen, die men
kent en waar men zo nodig tel
kens terug kan gaan
Het is een vraag of deze zo
veelste waarschuwing weer eens
helpen zal. Men kan wel eens „ge
luk" hebben met dit soort handel,
maar in de meeste gevallen blijkt
telkens opnieuw dat men in eigen
plaats en bij eigen winkelstand zo
niet goedkoper dan toch zeker even
goed terecht had gekunnen, met de
zekerheid van service, met een gro
tere keuze, met een deskundiger ad
vies.
Toch zullen de luxe wagens van
deze heren weer opdagen. Toch zul
len er weer mensen de dupe wor
denDomme mensen, die weer
voor de zoveelste maal de prijs zul
len moeten betalen voor wat ze me
nen, dat slimmigheid was
De maand mei is ontegenzeggelijk
de mooiste periode van het jaar.
Dichters hebben haar steeds verge
leken met een jonge vrouw, liefst
met blond golvend haar en helder
blauwe ogen.
Tenminste wanneer het dichters
waren van Germaanse of Angelsak
sische bloede. De Spanjaard en de
Italiaan hebben meestal niet van
die mooie gedichten over mei, want
dan gloeit de zon er al onbarmhar
tig. Daar is april wat mei voor ons
is.
Haar naam ontleent de bloei
maand aan de godin Maja. Zij zal
wel een mooie godin geweest zijn.
Maar die heidense oorsprong is in
vroeger eeuwen natuurlijk gekers
tend door de Kerk, zoals die de hele
heidense cultuur doordesemd heeft.
En geleidelijk aan is de mooiste
maand van het jaar de maand van
Maria geworden, de mensis Mariae.
En met wat goede wil en fantasie
vinden wij in beide woorden ook
weer het woord mei terug.
Het is niet voor niets ,dat de be
woners van de meer noordelijk ge
legen gebieden van onze moederaar
de zo gek op de maand mei zijn. En
bijzonder ons land heeft meestal bij
zonder veel reden om te hunkeren
naar zon en warmte. De afgelopen
winter is lang, nat en guur geweest.
Hoe vaak hebben wij allemaal niet
verkouden, grieperig en futloos ge
zucht. Kwam de zon maar, dan
knappen wij weer op.
En volgens de statistieken levert
de maand mei ons meestal dat wel
op: zon en wat warmte. In die
maand komt de natuur tot vol ont
waken en vandaar de naam bloei
maand, waarmee wij mei aanduiden.
Maar wanneer U dit leest, kunt u
onmiddellijk concluderen, dat het
alleen maar een stadsmens geschre
ven kan hebben. Want de boeren
zijn over het algemeen helemaal niet
gek op een zonnige, warme mei
maand. De boerengezegcfen wijzen
allemaal in andere richting. De boer
heeft liever een koele, natte mei.
want: mei koel en nat, geeft koren
in het vat. Of: natte mei geeft boter
in de wei.
Maar misschien krijgen zowel de
stadsmensen als de boeren hun zin.
Ons klimaat is wisselvallig genoeg
om afwisselend de ene dag de een
en de andere dag de ander zijn zin
te geven.
Hoe het zij, de maand, waarnaar
wij zo verlangd hebben is gekomen.
De maand van bloeiende honger
den, de maand van moeders met
kinderwagens in parken, de maand,
waarin de vakantieplannen vaste
vorm gaan aannemen, de maand,
waarin de belofte van de zomer zich
begint te voltrekken. De maand
waarin bleke neusjes weer bruin
worden en zomersproetjes als bo
terbloemen in de wei opvlammen in
de leuke toetjes van meisjes, die
dansend en met zwaaiende rokjes de
zon tegemoet dansen.
ZENUWRUST
nodig voor rustig denken
en werken en goede nachtrust
Mijnhardt's Zenuwtobietten
De bijna 70-jarige dame was voor
de politierechter gedagvaard wegens
mishandeling, hoewel zij er in het
geheel niet bloeddorstig uitzag.
„Deze verdachte is een beetje do
vig", waarschuwde de deurwaarder
tevoren. „Wat zegt die meneer? Ik
kan 't niet verstaan, zie je, ik ben
een beetje dovig", lamenteerde de
verdachte.
De officier van justitie perste een
onwaarschijnlijke hoeveelheid zuur
stof in zijn longen en brandde los.
„Mishandeling!" bulderde hij, met
verwaarlozing van iedere zorg voor
zijn stembanden.
„Ja", zei de verdachte op haar oor
wijzend, „dat komt van de zenu
wen."
Nu verhief de rechter zijn stem
en als het na zonsondergang was
geweest, had hij zich schuldig ge
maakt aan burengerucht. „U mis
handelt toch niet iemand van de ze
nuwen?" schreeuwde hij, want hij
had het gebaar naar het oor zo gauw
niet gezien.
„Ja", zei de verdachte, „beetje do
vig van de zenuwen".
Daarmee was de oorpsrong van de
kwaal vastgesteld, maar niet de
aanleiding tot het strafbare feit
Gelukig was de verdachte nogal
spraakzaam. Zij begon ervan te
vertellen zonder dat iemand iets
vroeg.
„Ik stak netjes de weg over", zei
ze. „Nog wel op het zebrapad. Nou,
en toen ik bijna aan de overkant
was, komt zij daaraan met haar
kinderwagen. Rijdt ze me daar over
mijn linkervoet. Nu zou ik nog niets
gezegd hebben, maar daar gaat me
dat wiel van de kinderwagen pre
cies over mijn likdoorn. Van schrik
gaf ik haar een douw".
Daarmee stond alles voldoende
vast. „Twintig gulden!" riep de offi
cier enthousiast, alsof hij bij een
Amerikaanse verkoping een rumoe
rige zaal moest overstemmen.
„Meneer", protesteerde de be
jaarde verdachte ,toen ze het einde
lijk verstond, „bent u nou mal? Het
moet allemaal van mijn AOW af.
Dat is veel te veel. Het is mijn
schuld toch eigenlijk niet?"
„Nou" .brulde de rechter, „die juf
frouw had wel in de goot terecht
kunnen komen en haar nek breken.
Alles wat je niet per ongeluk doet
mag niet". Hij moest die volzin vier
keer herhalen.
„Maar ik heb een klap gekregen
dat ik er twee weken later nog last
van had", klaagde de verdachte
toen.
„U bent op uw beurt ook zo lief
niet geweest tegen de politie", wist
de officier, „ik zal het procesverbaal
maar niet voorlezen. Anders denken
ze dat hier brand is en dat er om
hulp wordt geroepen."
„Ach", zuchtte de dame, „ik ga
toch niet wandelen om mensen te
slaan? Ik heb nog nooit iets met de
politie te doen gehad."
Maar de rechter was onvermurw
baar. Tenslotte is twee tientjes geen
geld voor een douw. Hij riep: „Twee
tientjes boete!" Zij knikte.
„Jaja, op m'n voeten. Maar met
een likdoorn". De politierechter
zuchtte diep. „En veertien dagen
tijd voor hoger beroep", zei hij er
achteraan, „maar laat de deurwaar
der u dat maar vertellen. Dan heeft
die ook wat."
Tevreden ging de verdachte de
deur uit „Hé hé", zei ze, „ik ben
blij dat ik ben vrijgesproken."
IS „SUMME CUM LAUDE" BIJ
VOORBAAT VOOR
CHRISTENEN?
Hoe moeilijk we dikwijls komen
tot een duidelijk begrip van de
meest eenvoudige dingen, viel mij
dezer dagen weer eens op, toen ik
de redevoering nalas, welke de
evangelisch-lutherse bisschop, Dr.
Noth uit Dresden (West-Duitsland)
gehouden heeft voor de Wereldraad
van Kerken in New Delhi. Deze
moedige kerkelijke leider heeft de
vele honderden zieleherders-collega's
van hem uit heel de wereld onder
houden over dit simpele gezegde,
dat Christus het Licht der Wereld
is. En alsof het een nieuwigheid
was, hebben al die hoogstaande
mensen naar hem geluisterd. Toch
is die waarheid niet nieuw, dat we
ten we zeer beslist. Maar de manier
waarop wij haar beleven klopt toch
allerminst met de bedoeling en in
houd. En juist dat heeft Dr. Noth zo
boeiend en zo verrassend zijn ge
hoor voorgehouden.
Want wat doen wij christenen in
de practijk, ook wij katholieken;
Wij hebben ons in de loop der jaren
ja der eeuwen een gevoel aangema
tigd alsof Christus door zijn waar
heid te schenken, ons een door van
Pandora ter hand gesteld heeft. We
doen alsof wij voor alle problemen
van deze wereld en dit leven DE
oplossing in onze beginselen, in on
ze Kerk en in onze leiders hebben
gevonden.
Aan die misvatting maken we ons
allemaal schuldig ,soms als eenling,
soms als gemeenschap, onze leiders
niet uitgezonderd.