Parkeren in Yenray
Meer macht voor
provincie en gemeente
IQeniayóe Wfllddenstand
JAN WAARMA - BOXMEER
Politierechter
Ook voor U een gratis
bruidsfoto in kleur!
Fotostudio JAN WAARMA
Jaarvergadering
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Ook nu weer een stap voor I
eigen laboratorium
Vrijdag 20 april 1962 No. 16
Drie en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050625
ABONNEMENTS-
(buiten Venray 1.75)
Wie op een zondagmorgen ter kerke gaat, ziet zowel in het cen
trum als op de kerkdorpen een rij van wagens op parkeerplaat
sen en in straten staan, waarvan de bezitters hun zondagsplicht
aan het vervullen zijn. Bij vergaderingen van grotree organisaties
gedurende winkelavonden, markten, kortom bij meer dan gewone
gebeurtenissen is datzelfde beeld te zien: veel geparkeerde wagens.
We zün nu eenmaal een centrum en velen van buiten komen met
een zekere regelmaat naar hier om hun inkopen te doen, verpo
zing te zoeken, of om andere redenen. Daarvan komen velen met
een auto naar Venray en ook die wagens worden ergens gepar
keerd.
We tobben gelukkig nog niet met
parkeerproblemen al staat zondags
bij een enkele kerk de weg wel eens
te vol. Het gaat nog
Trouwens twee grote markt-ter-
reinen een Henseniusplein, een par
keerplaats in de Schoolstraat en
Eindstraat, behoorlijke ruimte bij de
Paterskerk en het Lyceum, behoor
lijke parkeergelegenheid bij de
meeste van onze kloosters en in
richtingen (behalve bij het zieken
huis!) is meer dan men normaliter
kan verwachten in een plaats van
de grootte van Venray, dat boven
dien nog enige uitvluchtmogelijkhe
den heeft in de omgeving van het
Molenplein en in de Veldstraat.
Toch is deze kwestie al eens in de
raad geweest, waar men zelfs radi
caal voorstelde om verschillende
groenstroken langs hoofdwegen op
te ruimen en beschikbaar te stellen
voor parkeerruimten. Hierop kwam
we zouden haast zeggen vanzelfspre
kend weer commentaar in de
vorm van ingezonden stukken. Maar
o.i. terecht maakt men zich toch
wel enige zorgen over dit probleem,
dat allerwege stedebouwers en
stadsbesturen voor grote moeilijk
heden zet. Het feit dat men in Am
sterdam zelfs grachten hier voor op
wil offeren, dat er in Düsseldorf ex
tra parkeergarages gebouwd moe
ten worden (om maar 2 voorbeelden
te noemen) bewijst dat dit inderdaad
een probleem is of gaat worden, in
dien men er niet genoeg aandacht
aan besteedt. Al zijn we nog geen
Amsterdam of Düsseldorf, toch geldt
ook voor onze plaats wat „De Auto",
het weekblad van de Kon. Ned.
Automobielclub schreef, namelijk
dat de ontwikkeling van de auto zo
danig is, dat binnen afzienbare tijd
in de meeste plaatsen van ons land
het parkeerprobleem een niet op te
lossen puzzle wordt, indien thans
niet de mogelijkheden geschapen
worden om hiervoor ruimten te
scheppen.
En uitdrukkelijk wordt daarbij
gewaarschuwd om dat parkeren van
auto's maar weg te schuiven naar
de rand, de periferie van een plaats,
mede omdat men parkeerruimte in
het centrum niet fraai vindt. Dege
nen, aldus „De Auto", die dit voor
staan, vergissen zich, als ze menen
dat het probleem daarmede wordt
opgelost.
L'-i'-i-isni-trrjiw?
De automobilist heeft een wagen
aangeschaft om daarmede te rijden
naar de plaats die hij wil. Hij zet
zijn wagen niet aan de rand van de
stad om dan verder te wandelen of
te „bussen". Dan gaat hij naar el
ders.
Nogmaals, het loopt nog allemaal
zo'n vaart niet in Venray. Maar men
is naast vele andere plannen
doende met de opstelling van het
zgn. kom-plan, waarin de situatie in
Venray-centrum bekeken wordt en
nieuwe richtlijnen voor de toekom
stige ontwikkeling van dat centrum
worden gegeven. En daarbij zal
naar we mogen vertrouwen ook
voldoende aandacht aan dit pro
bleem worden gegeven, hopenlijk
zonder dat dit ten koste gaat van
eventuele groenstroken, plantsoenen
en dergelijke.
Maar in dit verband is het toch
goed weer deze „De Auto" te cite
ren, die er zich ongerust over maakt
dat in de meeste plaatsen de win
keliers weinig inzicht tonen in wat
hen te wachten staat bij de aan de
gang zijnde motorisering. Ze en
dat zijn dan winkeliers in de ver
schillende centra maken zich geen
realistisch beeld van hun toekomst,
die zorgelijk zal worden, als men
binnensteden onbereikbaar maakt
en het vraagt zich af of handel en
nijverheid niet eigen initiatieven in
deze moet ontplooien. Afgezien van
de bouw van parkeergarages, zal
men met alle kracht dienen te zor
gen voor de aanleg van parkeerter
reinen in de centra zelf en voor
ringwegen met de daarbij behoren
de parkeergelegenheden.
In onze middenstandsvergaderin
gen is wel eens de mening ge
vraagd over verkeersregelingen
e.d. maar wie dan het weinige be
zoek telt en dan hoort hoe men
uiteraard een dergelijke kwes
tie bespreekt, vraagt zich af, of
men in ons Venray, juist in win
kelierskringen, deze opmerkingen
van het blad der KNAC niet wat
beter ter harte kan doen gaan.
Dat zal zeker gelden voor het
nieuwe centrum-plan, dat gaat ko
men en waarbij samenwerking en
overleg met de winkeliers o.i. ook
over deze kwestie van groot belang
zal zijn, wil men inderdaad ook in
de toekomst van Venray het win
kelcentrum voor deze hele streek
maken.
FORUM EN
VOORLICHTINGSAVOND
OVER AUSTRALIË
Vanaf de start van het geleide
emigratiewerk in Nederland na de
laatste werldoorlog, heeft het Aus
tralian Migration Office getracht
voeling te houden met de Neder
landse bevolking. En ook thans nog
zien wij dat ditzelfde Office regel
matig kontakt zoekt via radio en
krant.
In het afgelopen jaar zijn er meer
dan 15.000 reakties gekomen op deze
radio- en krantenberichten van as
pirant-emigranten en reeds geëmi-
greerden, van ouders en familie
leden, van vrienden en verloofden
van emigré's. Deze enorme belang
stelling heeft het Australian Migra
tion Office doen besluiten een voor-
lichtings- en gespreksavond te doen
plaatsvinden in Heerlen en wel op
woensdag 2 mei a.s. in de Schouw
burg.
Op deze avond die om 8 uur be
gint is iedereen welkom. Het
woord zal gevoerd worden door Mr.
E. Waterman, Migration Officer
voor Australië, dhr. H. A. van Luyk,
Hoofd afdeling Voorlichting van de
Nederlandse Emigratiedienst, Drs.
Jos. F. van Campen, lid van het
Emigratiebestuur.
Er zal een uitgebreide voorlich
ting gegeven worden over Australië.
Alle genoemde heren zullen het
woord voeren en alle facetten van
Australië bespreken en toelichten.
Twee films zullen het gesproken
woord aanvullen.
Uitvoerige inlichtingen kunnen
verkregen worden bij de Katholieke
Limburgse Emigratie Stichting, Sta
tionsstraat 58, Heerlen.
Op het Ministerie van Binnen
landse Zaken in Den Haag ligt nu
een lijvig rapport over een zaak,
die voor iedere provincie en iede
re gemeente van groot belang is.
Het is de studie van de Commis
sie Territoriale Decentralisatie",
achter welke naam zich een groep
vooraanstaande Nederlanders ver
schuilt, die een lange tijd hebben
gestudeerd op de grotere zelfstan
digheid van gemeentelijke en pro
vinciale overheden ten opzichte
van het rijk. Het uitvoerige rap
port geeft enkele algemene be
schouwingen over decentralisatie,
maar ook praktische wenken hoe
minister Toxopeus (binnenlandse
zaken) de provincies en gemeen
ten ook inderdaad meer zelfstan
digheid kan geven. Zelfstandigheid
van de plaatselijke bestuursorga
nen betekent meer vitaliteit voor
het platteland. De plaatselijke ac
tiviteiten zouden er sterk door
worden gestimuleerd. In een twee
tal artikelen zullen wij een be
schouwing geven over de decen
tralisatie naar aanleiding van het
rapport.
De wenselijkheid van een zo groot
mogelijke decentralisatie behoeft
nauwelijks te worden verdedigd. De
bestuursvorm van de Nederlandse
staat pleegt te worden aangeduid
als die van een gedecentraliseerde
eenheidsstaat. Naast de eenheid
als de tegenstelling tot de federale
vorm van de oude republiek valt
de nadruk in deze definitie op de
decentralisatie in het bestuur. Bij
deze decentralisatie wordt allereerst
gedacht aan territoriale decentrali
satie door middel van provincies en
gemeenten."
Met deze soms wat plechtstatige
woorden omschreef de „Commissie
Territoriale Decentralisatie" het
probleem waarop zij nu acht jaren
heeft gestudeerd. De commissie werd
in 1954 ingesteld. De leden werden
voornamelijk gekozen uit kringen
van de provinciale en gemeentebe
sturen, terwijl ook enkele hoofd
ambtenaren van de verschillende
ministeries tot lid werden benoemd.
Eind maart heeft de studiegroep,
die aanvankelijk werkte onder lei-
Als eerste in de streek starten wij met een
voor de afwerking van kleurenfoto's
Speciale kleuren-donkere kamer met de nieuwste
apparatuur. FOTOSTUDIO
Steenstraat 91 Telef. 429
Neem eens proef en laat van een van uw kleuren-
negatieven een vergroting maken.
ding van dr. J. E. baron De Vos van
Steenwijk, maar later onder de com
missaris van de koningin in Gelder
land, mr. H. W. Bloemers, het re-
sultaai van de studies een rapport
van 125 pagina's aan minister To
xopeus (binnenlandse zaken) over
handigd.
ALGEMEEN AANVAARD
Voor ieder gemeentelijk en pro
vinciaal bestuur in Nederland is de
centralisatie een zaak van leven of
dood. Het zal de groei van platte
landskernen sterk stimuleren en de
ontwikkeling van de gehele provin
cie ten goede komen als niet „Den
Haag", maar het plaatselijke be
stuur het in meer opzichten voor het
zeggen krijgt. Het begrip decentrali
satie betekent, dat zoveel mogelijk
taken moeten worden overgelaten
aan de „lagere organen" provin
cie en gemeente in plaats van aan
het rijk. Dat tegen doorvoering
van dit beginsel, dat de macht van
de gemeenten aanzienlijk zou ver
groten, wel het nodige verzet is
aangetekend, spreekt vanzelf. Toch
is het allemaal volgens het rapport
van de commissie hard meegevallen.
„Decentralisatie van het bestuur is
in Nederland eèn algemeen aanvaard
beginsel, dat buiten de strijd van de
politieke meningen staat". Volgens
de studiegroep kan „alleen de mate,
waarin zij moet worden verwezen
lijkt tot verschil van mening aan
leiding geven. En dat nog voor het
grootste deel op overwegingen van
praktische aard", aldus het rapport.
VOORDELEN
Dat binnen afzienbare tijd een
groter vrijheid voor plaatselijke be
sturen inderdaad werkelijkheid
wordt, staat wel vast. De nieuwe
Provinciewet was een eerste teken
aan de wand. Het is tenslotte wel
raadzaam ook, zegt de Commissie-
Bloemers, want er is een lange reeks
van voordelen op te noemen, die
stuk voor stuk voor decentralisatie
pleiten. „Spreiding van de bestuurs
bevoegdheden doet meer recht we
dervaren aan het uiteenlopende ka
rakter van onderscheidende gebieds
delen en hun bewoners: het lokale
bestuur is beter dan het centrale be
kend met plaatselijke toestanden. De
burgerij wordt in haar verschillen
de geledingen meer in het bestuur
betrokken en kan zo de handelingen
van de bestuurders gemakkelijker
controleren. Decentralisatie vormt
verder een tegenwicht tegen over
belasting van de centrale organen
en is een krachtig wapen tegen bu
reaucratie." De organen van de la
gere lichamen, zo schrijft het rap
port in zijn wat ambtelijke bewoor-
dingen verder, zijn in het algemeen
sneller dan de rijkswetgever in staat
een nieuwe door de omstandig
heden geboden regeling tot stand
te brengen of een geldende regeling
aan de veranderende situatie aan te
passen.
Dat provinciale en gemeentelijke
organen financieel afhankelijk zijn
van het rijk behoeft, aldus de com
missie, helemaal nog niet te beteke
nen, dat decentralisatie nauwelijks
meer zou zijn dan een wat smake
loze 1 april grap. „Een geheel zelf
standig financieel beheer voor de
lagere besturen is tot een onmoge
lijkheid geworden. Zij moeten er in
berusten, dat om redenen van alge
meen financieel en fiscaal beleid de
bronnen, waaruit de middelen voor
de overheidswerkzaamheid worden
geput, vrijwel geheel onder het be
heer van de centrale overheid wor
den gesteld. De eigen belastinghef
fing is in omvang zeer beperkt ge
worden."
De commissie schrijft in haar rap
port aan de minister ,dat zij uitbrei
ding van een zekere financiële ruim
te zal toejuichen. Maar ook dan zul
len de lagere bestuursorganen toch
in hoofdzaak blijven aangewezen op
de middelen, welke uit door de rijks
overheid geheven belastingen voor
hen beschikbaar worden gesteld.
Volgens de studiegroep is het
zwaartepunt bij het oplossen komen
te liggen bij het streven naar een
financiële verhouding met het rijk,
die de lagere overheden voldoende
inkomsten geeft en hen toch niet
„door zilveren koorden bindt waar
de algemene wetgeving hen vrijlaat".
Een verruiming van de financiële
toelagen aan provincies en gemeen
ten, zal volgens de commissie in elk
geval niet achterwege mogen blij
ven.
De verdachte was vóór in de der
tig en hij stond zo te beven voor de
groene tafel, dat de rechter zei: „Ga
d'r maar even bij zitten". De verde
diger vertelde, dat de man gisteren
nog met griep in bed lag. Vandaar
dat hij er zo treurig uit zag.
De officier las de tenlastelegging
voor op de gewone dreun. Twee zil
veren rijksdaalders had de verdach
te zich toegeëigend, die hij als win
kelbediende voor zijn patroon van
een klant had ontvangen en die hij
uit dien hoofde anders dan door
misdrijf onder zich had. Verduiste
ring heet dat in gewoon Nederlands
en heet is heel iets anders dan dief
stal.
De winkelbediende ontkende. Dat
wekte verbazing, want men had de
verdwenen rijksdaalders in zijn zak
gevonden. Maar hij bleef er bij en
een verdachte mag zeggen wat hij
wi1,. voorzover zijn fatsoen hem er
tenminste niet van weerhoudt te
liegen. „Het bewijs is rond", vond de
officier. Toen de politie kwam, zat
de winkelbediende rustig thuis te
eten. Men haalde de geldstukken, die
gemerkt waren, uit zijn zak, en die
middag hoefde hij voor 't eerst niet
naar de zaak sinds zestien jaar.
Er was een reclasseringsrapport
dat veel goeds van de jongeman
vertelde. De eis was daarom mild,
wat niet vaak gebeurt als een ver
dachte ontkent, terwijl de feiten zo
vast staan. „Een maand voorwaar
delijk met twee jaar proeftijd en
toezicht", requireerde de officier.
De raadsman was het daar hele
maal niet mee eens. Hij liet de baas
nog eens naar voren komen om al
les te vertellen. Er was een keer 'n
zakje met vijfhonderd gulden uit 't
kantoortje van de baas verdwenen,
op een raadselachtige manier. Nie
mand wist er het rechte van en hoe
men zocht, de dader lag om zo te
zeggen op het kerkhof. De winkelbe
diende was die dag met vakantie.
Hij kon het niet gedaan hebben.
Maar een helderziende bekeek een
foto van het personeel, streek eens
met de hand over zijn voorhoofd en
wees een oude man als de dader
aan. Maar die was al jaren dood.
Toen streek hij nog eens langs zijn
hoofd en wees op deze verdachte.
„Dat is de schuldige", zei hij.
Nou, de baas geloofde er aanvan
kelijk niet veel van, maar een ac
countant, die de boeken bijhield,
dacht er anders over. „Ik zal hem
wel betrappen", zei hij. Hij ging met
zijn vrouw de winkel in, net voor de
middagsluiting. Ze kochten samen
voor bijna honderd vijf tig gulden aan
spullen, rekenden en gingen weg.
Toen zijn vrouw al op de stoep
stond, draafde hij terug, drukte de
winkelbediende de beide gemerkte
rijksdaalders in zijn zak, nam een
casette van 4,75 en zei: „Dat is een
verrassing voor mijn vrouw. Ze mag
't niet weten. Geef me maar geen
kassabon. Dat kwartje wat over is
mag je wel houden". En meteen was
hij weg.
Ondertussen was het al over slui
tingstijd. De verdachte ruimde de
boel op, maar de accountant ging
naar de baas. Toen de zaak gesloten
was, controleerden ze samen de kas
sa. De beide gemerkte rijksdaalders
zaten er nog niet in. De politie werd
gewaarschuwd en net toen de win
kelbediende de tweede aardappel in
zijn mond wilde steken, haalde men
het geld uit zijn zak
„Het wettig bewijs is toevallig ge
leverd", zei de raadsman, ..maar het
overtuigend bewijs niet. Ik geloof
niet dat deze jongeman, die als vol
komen eerlijk en betrouwbaar be
kend staat en met zijn patroon om
ging als met een oudere vriend, de
zaak wilde bestelen."
De rechter krabde eens achter zijn
oor. Toen sprak hij de verdachte
vrij. Die begreep niet eens zo gauw
wat er gebeurde. Maar de baas was
de eerste die opsprong. Hij gaf zijn
winkelbediende een hand en samen
gingen ze het zaaltje uit. Die ver
dachte zal zijn betrekking wel te
rugkrijgen.
i
Bij gelegenheid van de ingebruikname van ons
eigen kleurenlaboratorium, ontvangt elks bruids
paar dat bij ons de bruidsfoto's bespreekt vóór
30 april a.s., een gratis opname in kleur.
BOXMEER Tel. 429
Voorzitter Fr. Janssen opende
maandagavond, in Hotel De Keizer,
voor een karig bezet zaaltje, de jaar
vergadering van de Venrayse Mid
denstandsvereniging. Deze geringe
belangstelling van de 180 leden
slechts 25 aanwezig zat hem
blijkbaar erg hoog. In zijn openings
woord benadrukte hij dit uitvoerig,
waarbij hij nog opmerkte dat de con
tributie-inning ook te lijden had van
het weinige animo voor de stands
organisatie.
Verder memoreerde de heer Fr.
Janssen de oprichting van een mid
denstandsvereniging in Oirlo, zodat
de gemeente Venray thans 4 afdelin
gen heeft, nl. Venray-kom, Oostrum,
Oirlo en Ysselsteyn.
BEJAARDENREIS
Ook dit jaar zal de plaatselijke
middenstand een reisje organiseren
voor de bejaarden en wel in juni a.s.
Vermoedelijk zal St. Oedenrode het
reisdoel zijn. Zoals gebruikelijk re
kende de voorzitter op de medewer
king van de autobezitters.
SANTOS
Voor „Steun Aan Nederlands Tu
berculose Onbemiddelde Standgeno
ten" heeft de heer H. Verheugen
zich jarenlang ingezet. Verandering
van woonplaats was o.m. de oor
zaak dat naar een opvolger moest
worden uitgezien. Het bestuur heeft
dhr. Raaymakers bereid gevonden
deze taak op zich te nemen. Eerst
daags kan men dus de aanbieding
van een kwitantie verwachten.
Mocht de heer Raaymakers het
werk voor zich alleen te veel vin
den, dan zal alsnog een SANTOS-
commissie worden samengesteld.
GEMEENTE-POLITIEK
De voorzitter vroeg van de leden
bijzondere aandacht voor de a.s. ge
meenteraadsverkiezingen. De sane
ring van de kom, met het stichten
van (nieuwe) winkelkernen, de win
kelsluiting en wat dies meer zij,
vragen in de komende jaren de aan
dacht van de raadsleden. Het is
daarom zaak dat voldoende midden
standsafgevaardigden daarin mee
kunnen beslissen.
FINANCIEEL VERSLAG
De penningmeester, dhr. G. Cus-
ters, gaf een kort en bondig verslag
over de stand der financiën. Was
het voordelig saldo begin 1961
747,43 op het einde van dat jaar
restte nog 491,86.
De kascontrolecommissie die het
vorig jaar benoemd was had echter
nog geen boeken ingezien maar zou
alsnog beide jaren onder de loupe
nemen.
Voor de kerststal was een aparte
exploitatierekennig opgezet. On
danks de inkomsten van ruim
1750,bedroeg het netto over
schot dit jaar slechts 300,Het
nadelig saldo sedert de oprichting
van de kerststal daalde daarmee tot
ruim 1100,
De voorzitter vond dit geen angst
aanjagend tekort, want zonodig zal
de Commissie van Samenwerking de
helpende hand reiken, terwijl de
K.A.B. belangeloze medwering toe
zegde bij opbouw en afbraak. Naast
dit tekort steunt echter nog steeds
de „middenstands-ezel" in levende
lijve. Deze te gaan exploiteren door
middel van „gezinsuitbreiding" zo
als uit de vergadering geopperd
werd, kreeg geen steun van het be
stuur. De ezel is destijds aangebo
den aan de speeltuin Vlakwater,
maar daar vond men dat de „baat
niet voor de kost" ging. Nu heeft zij
een goed onderdak gevonden in de
dierenweide van huize St. Anna.
BESTUURSVERKIEZING
Aangezien er zich geen nieuwe
candidaten beschikbaar hadden ge
steld voor drie vacante bestuurs
functies en de aftredende leden zich
herkiesbaar stelden, was de zaak
gauw opgelost en blijft het bestuur
in zijn huidige samenstelling in
functie.
RONDVRAAG
In de rondvraag werd onder meer
geïnformeerd naar de aktiviteiten
van de Ring-Zegels organisatie. De
meningen hierover liepen nogal uit
een, doch het bestuur zal ter be
voegde plaatse navraag doen en de
leden waarschuwen indien de zaak
niet bonafide is.
Op aandrang van enkele leden
zullen de winkeliers geadviseerd
worden om op Koninginnedag, 30
april, des namiddags te sluiten en
het winkelpersoneel vrijaf te geven.
Dit onderwerp deed weer de vraag
rijzen welke activiteiten het Oranje
comité op die dag zal ontplooieit.
,Een vraag waarop men het ant
woord schuldig moest blijven, om
dat volgens dhr. A. Jeuken er
nog geen programma door de diver
se commissies is samengesteld.
Het woord commissie riep herin
neringen wakker van de in novem
ber j.l. voorgedragen leden voor di
verse commissies, als Onderwijs,
Bouworde en Oranje-comité. Blijk
baar is alleen de laatste werkzaam;
de Bouworde wachtende en het On
derwijs rustende. Het bleek nogal
een duistere aangelegenheid te zijn.
Op een vraag naar de dinsdag
middagsluiting, bv. bij een door-de-
weekse feestdag, gaf de voorzitter
ten antwoord dat men dit kon lezen
in het boekje „Venray van A- Z".
Tenslotte deelde de voorzitter bij
de sluiting mede dat in februari '63
het 50-jarig bestaan van de afdeling
gevierd zal worden. Om nu echter
al meteen daarvoor organisatie-com
missies te benoemen was hem ech
ter te bar. En dat vond de vergade
ring ook.
DE HEER W. H. M. NIESTEN
OVERLEDEN
In de avond van 12 april jl. is te
Heer (L.) plotseling overleden de
heer W. H. M. Niesten, provinciaal
voedselcommissaris voor Limburg.
De heer Niesten was in Heer aan
wezig bij de officiële ingebruikstel
ling van de nieuwe melkfabriek van
de Coöperatieve Zuivelvereniging Si-
bema.
Wilhelmus Niesten, geboren 30
april 1909 te Oud Vroenhoven, stam
de van een boerenbedrijf te Caberg.
Op 1 april 1938 kwam hij in dienst
van de Landbouw Crisis Organisatie
voor Limburg, na korte tijd als kas
sier van de boerenleenbank te Ca
berg werkzaam te zijn geweest. Na
dat deze crisisorganisaties waren
overgegaan in het apparaat van
provinciale voedselcommissarissen
bleef de heer Niesten hierbij werk
zaam, tot zijn benoeming als P.V.C.,
laatstelijk in de functie van plaatse
lijk bureauhouder te Maastricht,
waar hij ook lid van de gemeente
raad is geweest. Op 1 augustus 1946
werd hij benoemd tot provinciaal
voedselcommissaris voor Limburg te
Roermond.
De heer Niesten was nauw be
trokken bij het georganiseerde agra
rische bedrijfsleven in dit gewest en
heeft zich op velerlei terrein be
ijverd voor de ontwikkeling van de
landbouw in de provincie Limburg.
Vanaf de bevrijding heeft de heer
Niesten zich bijzonder ingespannen
voor de belangen van emigranten
van het agrarische volksbestanddeel.
Sedert de oprichting van de Katho
lieke Stichting voor het bisdom
Roermond in 1950 heeft hij het be
stuur geleid als voorzitter, later
vice-voorzitter en trad hij op als
landelijk specialist voor de agrari
sche emigratie naar België, Luxem
burg en Frankrijk. In deze functie
bracht hij herhaaldelijk bezoeken
aan immigratielanden, ook aan Ca
nada en Italiër