Parkeren in Yenray Meer macht voor provincie en gemeente IQeniayóe Wfllddenstand JAN WAARMA - BOXMEER Politierechter Ook voor U een gratis bruidsfoto in kleur! Fotostudio JAN WAARMA Jaarvergadering WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Ook nu weer een stap voor I eigen laboratorium Vrijdag 20 april 1962 No. 16 Drie en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050625 ABONNEMENTS- (buiten Venray 1.75) Wie op een zondagmorgen ter kerke gaat, ziet zowel in het cen trum als op de kerkdorpen een rij van wagens op parkeerplaat sen en in straten staan, waarvan de bezitters hun zondagsplicht aan het vervullen zijn. Bij vergaderingen van grotree organisaties gedurende winkelavonden, markten, kortom bij meer dan gewone gebeurtenissen is datzelfde beeld te zien: veel geparkeerde wagens. We zün nu eenmaal een centrum en velen van buiten komen met een zekere regelmaat naar hier om hun inkopen te doen, verpo zing te zoeken, of om andere redenen. Daarvan komen velen met een auto naar Venray en ook die wagens worden ergens gepar keerd. We tobben gelukkig nog niet met parkeerproblemen al staat zondags bij een enkele kerk de weg wel eens te vol. Het gaat nog Trouwens twee grote markt-ter- reinen een Henseniusplein, een par keerplaats in de Schoolstraat en Eindstraat, behoorlijke ruimte bij de Paterskerk en het Lyceum, behoor lijke parkeergelegenheid bij de meeste van onze kloosters en in richtingen (behalve bij het zieken huis!) is meer dan men normaliter kan verwachten in een plaats van de grootte van Venray, dat boven dien nog enige uitvluchtmogelijkhe den heeft in de omgeving van het Molenplein en in de Veldstraat. Toch is deze kwestie al eens in de raad geweest, waar men zelfs radi caal voorstelde om verschillende groenstroken langs hoofdwegen op te ruimen en beschikbaar te stellen voor parkeerruimten. Hierop kwam we zouden haast zeggen vanzelfspre kend weer commentaar in de vorm van ingezonden stukken. Maar o.i. terecht maakt men zich toch wel enige zorgen over dit probleem, dat allerwege stedebouwers en stadsbesturen voor grote moeilijk heden zet. Het feit dat men in Am sterdam zelfs grachten hier voor op wil offeren, dat er in Düsseldorf ex tra parkeergarages gebouwd moe ten worden (om maar 2 voorbeelden te noemen) bewijst dat dit inderdaad een probleem is of gaat worden, in dien men er niet genoeg aandacht aan besteedt. Al zijn we nog geen Amsterdam of Düsseldorf, toch geldt ook voor onze plaats wat „De Auto", het weekblad van de Kon. Ned. Automobielclub schreef, namelijk dat de ontwikkeling van de auto zo danig is, dat binnen afzienbare tijd in de meeste plaatsen van ons land het parkeerprobleem een niet op te lossen puzzle wordt, indien thans niet de mogelijkheden geschapen worden om hiervoor ruimten te scheppen. En uitdrukkelijk wordt daarbij gewaarschuwd om dat parkeren van auto's maar weg te schuiven naar de rand, de periferie van een plaats, mede omdat men parkeerruimte in het centrum niet fraai vindt. Dege nen, aldus „De Auto", die dit voor staan, vergissen zich, als ze menen dat het probleem daarmede wordt opgelost. L'-i'-i-isni-trrjiw? De automobilist heeft een wagen aangeschaft om daarmede te rijden naar de plaats die hij wil. Hij zet zijn wagen niet aan de rand van de stad om dan verder te wandelen of te „bussen". Dan gaat hij naar el ders. Nogmaals, het loopt nog allemaal zo'n vaart niet in Venray. Maar men is naast vele andere plannen doende met de opstelling van het zgn. kom-plan, waarin de situatie in Venray-centrum bekeken wordt en nieuwe richtlijnen voor de toekom stige ontwikkeling van dat centrum worden gegeven. En daarbij zal naar we mogen vertrouwen ook voldoende aandacht aan dit pro bleem worden gegeven, hopenlijk zonder dat dit ten koste gaat van eventuele groenstroken, plantsoenen en dergelijke. Maar in dit verband is het toch goed weer deze „De Auto" te cite ren, die er zich ongerust over maakt dat in de meeste plaatsen de win keliers weinig inzicht tonen in wat hen te wachten staat bij de aan de gang zijnde motorisering. Ze en dat zijn dan winkeliers in de ver schillende centra maken zich geen realistisch beeld van hun toekomst, die zorgelijk zal worden, als men binnensteden onbereikbaar maakt en het vraagt zich af of handel en nijverheid niet eigen initiatieven in deze moet ontplooien. Afgezien van de bouw van parkeergarages, zal men met alle kracht dienen te zor gen voor de aanleg van parkeerter reinen in de centra zelf en voor ringwegen met de daarbij behoren de parkeergelegenheden. In onze middenstandsvergaderin gen is wel eens de mening ge vraagd over verkeersregelingen e.d. maar wie dan het weinige be zoek telt en dan hoort hoe men uiteraard een dergelijke kwes tie bespreekt, vraagt zich af, of men in ons Venray, juist in win kelierskringen, deze opmerkingen van het blad der KNAC niet wat beter ter harte kan doen gaan. Dat zal zeker gelden voor het nieuwe centrum-plan, dat gaat ko men en waarbij samenwerking en overleg met de winkeliers o.i. ook over deze kwestie van groot belang zal zijn, wil men inderdaad ook in de toekomst van Venray het win kelcentrum voor deze hele streek maken. FORUM EN VOORLICHTINGSAVOND OVER AUSTRALIË Vanaf de start van het geleide emigratiewerk in Nederland na de laatste werldoorlog, heeft het Aus tralian Migration Office getracht voeling te houden met de Neder landse bevolking. En ook thans nog zien wij dat ditzelfde Office regel matig kontakt zoekt via radio en krant. In het afgelopen jaar zijn er meer dan 15.000 reakties gekomen op deze radio- en krantenberichten van as pirant-emigranten en reeds geëmi- greerden, van ouders en familie leden, van vrienden en verloofden van emigré's. Deze enorme belang stelling heeft het Australian Migra tion Office doen besluiten een voor- lichtings- en gespreksavond te doen plaatsvinden in Heerlen en wel op woensdag 2 mei a.s. in de Schouw burg. Op deze avond die om 8 uur be gint is iedereen welkom. Het woord zal gevoerd worden door Mr. E. Waterman, Migration Officer voor Australië, dhr. H. A. van Luyk, Hoofd afdeling Voorlichting van de Nederlandse Emigratiedienst, Drs. Jos. F. van Campen, lid van het Emigratiebestuur. Er zal een uitgebreide voorlich ting gegeven worden over Australië. Alle genoemde heren zullen het woord voeren en alle facetten van Australië bespreken en toelichten. Twee films zullen het gesproken woord aanvullen. Uitvoerige inlichtingen kunnen verkregen worden bij de Katholieke Limburgse Emigratie Stichting, Sta tionsstraat 58, Heerlen. Op het Ministerie van Binnen landse Zaken in Den Haag ligt nu een lijvig rapport over een zaak, die voor iedere provincie en iede re gemeente van groot belang is. Het is de studie van de Commis sie Territoriale Decentralisatie", achter welke naam zich een groep vooraanstaande Nederlanders ver schuilt, die een lange tijd hebben gestudeerd op de grotere zelfstan digheid van gemeentelijke en pro vinciale overheden ten opzichte van het rijk. Het uitvoerige rap port geeft enkele algemene be schouwingen over decentralisatie, maar ook praktische wenken hoe minister Toxopeus (binnenlandse zaken) de provincies en gemeen ten ook inderdaad meer zelfstan digheid kan geven. Zelfstandigheid van de plaatselijke bestuursorga nen betekent meer vitaliteit voor het platteland. De plaatselijke ac tiviteiten zouden er sterk door worden gestimuleerd. In een twee tal artikelen zullen wij een be schouwing geven over de decen tralisatie naar aanleiding van het rapport. De wenselijkheid van een zo groot mogelijke decentralisatie behoeft nauwelijks te worden verdedigd. De bestuursvorm van de Nederlandse staat pleegt te worden aangeduid als die van een gedecentraliseerde eenheidsstaat. Naast de eenheid als de tegenstelling tot de federale vorm van de oude republiek valt de nadruk in deze definitie op de decentralisatie in het bestuur. Bij deze decentralisatie wordt allereerst gedacht aan territoriale decentrali satie door middel van provincies en gemeenten." Met deze soms wat plechtstatige woorden omschreef de „Commissie Territoriale Decentralisatie" het probleem waarop zij nu acht jaren heeft gestudeerd. De commissie werd in 1954 ingesteld. De leden werden voornamelijk gekozen uit kringen van de provinciale en gemeentebe sturen, terwijl ook enkele hoofd ambtenaren van de verschillende ministeries tot lid werden benoemd. Eind maart heeft de studiegroep, die aanvankelijk werkte onder lei- Als eerste in de streek starten wij met een voor de afwerking van kleurenfoto's Speciale kleuren-donkere kamer met de nieuwste apparatuur. FOTOSTUDIO Steenstraat 91 Telef. 429 Neem eens proef en laat van een van uw kleuren- negatieven een vergroting maken. ding van dr. J. E. baron De Vos van Steenwijk, maar later onder de com missaris van de koningin in Gelder land, mr. H. W. Bloemers, het re- sultaai van de studies een rapport van 125 pagina's aan minister To xopeus (binnenlandse zaken) over handigd. ALGEMEEN AANVAARD Voor ieder gemeentelijk en pro vinciaal bestuur in Nederland is de centralisatie een zaak van leven of dood. Het zal de groei van platte landskernen sterk stimuleren en de ontwikkeling van de gehele provin cie ten goede komen als niet „Den Haag", maar het plaatselijke be stuur het in meer opzichten voor het zeggen krijgt. Het begrip decentrali satie betekent, dat zoveel mogelijk taken moeten worden overgelaten aan de „lagere organen" provin cie en gemeente in plaats van aan het rijk. Dat tegen doorvoering van dit beginsel, dat de macht van de gemeenten aanzienlijk zou ver groten, wel het nodige verzet is aangetekend, spreekt vanzelf. Toch is het allemaal volgens het rapport van de commissie hard meegevallen. „Decentralisatie van het bestuur is in Nederland eèn algemeen aanvaard beginsel, dat buiten de strijd van de politieke meningen staat". Volgens de studiegroep kan „alleen de mate, waarin zij moet worden verwezen lijkt tot verschil van mening aan leiding geven. En dat nog voor het grootste deel op overwegingen van praktische aard", aldus het rapport. VOORDELEN Dat binnen afzienbare tijd een groter vrijheid voor plaatselijke be sturen inderdaad werkelijkheid wordt, staat wel vast. De nieuwe Provinciewet was een eerste teken aan de wand. Het is tenslotte wel raadzaam ook, zegt de Commissie- Bloemers, want er is een lange reeks van voordelen op te noemen, die stuk voor stuk voor decentralisatie pleiten. „Spreiding van de bestuurs bevoegdheden doet meer recht we dervaren aan het uiteenlopende ka rakter van onderscheidende gebieds delen en hun bewoners: het lokale bestuur is beter dan het centrale be kend met plaatselijke toestanden. De burgerij wordt in haar verschillen de geledingen meer in het bestuur betrokken en kan zo de handelingen van de bestuurders gemakkelijker controleren. Decentralisatie vormt verder een tegenwicht tegen over belasting van de centrale organen en is een krachtig wapen tegen bu reaucratie." De organen van de la gere lichamen, zo schrijft het rap port in zijn wat ambtelijke bewoor- dingen verder, zijn in het algemeen sneller dan de rijkswetgever in staat een nieuwe door de omstandig heden geboden regeling tot stand te brengen of een geldende regeling aan de veranderende situatie aan te passen. Dat provinciale en gemeentelijke organen financieel afhankelijk zijn van het rijk behoeft, aldus de com missie, helemaal nog niet te beteke nen, dat decentralisatie nauwelijks meer zou zijn dan een wat smake loze 1 april grap. „Een geheel zelf standig financieel beheer voor de lagere besturen is tot een onmoge lijkheid geworden. Zij moeten er in berusten, dat om redenen van alge meen financieel en fiscaal beleid de bronnen, waaruit de middelen voor de overheidswerkzaamheid worden geput, vrijwel geheel onder het be heer van de centrale overheid wor den gesteld. De eigen belastinghef fing is in omvang zeer beperkt ge worden." De commissie schrijft in haar rap port aan de minister ,dat zij uitbrei ding van een zekere financiële ruim te zal toejuichen. Maar ook dan zul len de lagere bestuursorganen toch in hoofdzaak blijven aangewezen op de middelen, welke uit door de rijks overheid geheven belastingen voor hen beschikbaar worden gesteld. Volgens de studiegroep is het zwaartepunt bij het oplossen komen te liggen bij het streven naar een financiële verhouding met het rijk, die de lagere overheden voldoende inkomsten geeft en hen toch niet „door zilveren koorden bindt waar de algemene wetgeving hen vrijlaat". Een verruiming van de financiële toelagen aan provincies en gemeen ten, zal volgens de commissie in elk geval niet achterwege mogen blij ven. De verdachte was vóór in de der tig en hij stond zo te beven voor de groene tafel, dat de rechter zei: „Ga d'r maar even bij zitten". De verde diger vertelde, dat de man gisteren nog met griep in bed lag. Vandaar dat hij er zo treurig uit zag. De officier las de tenlastelegging voor op de gewone dreun. Twee zil veren rijksdaalders had de verdach te zich toegeëigend, die hij als win kelbediende voor zijn patroon van een klant had ontvangen en die hij uit dien hoofde anders dan door misdrijf onder zich had. Verduiste ring heet dat in gewoon Nederlands en heet is heel iets anders dan dief stal. De winkelbediende ontkende. Dat wekte verbazing, want men had de verdwenen rijksdaalders in zijn zak gevonden. Maar hij bleef er bij en een verdachte mag zeggen wat hij wi1,. voorzover zijn fatsoen hem er tenminste niet van weerhoudt te liegen. „Het bewijs is rond", vond de officier. Toen de politie kwam, zat de winkelbediende rustig thuis te eten. Men haalde de geldstukken, die gemerkt waren, uit zijn zak, en die middag hoefde hij voor 't eerst niet naar de zaak sinds zestien jaar. Er was een reclasseringsrapport dat veel goeds van de jongeman vertelde. De eis was daarom mild, wat niet vaak gebeurt als een ver dachte ontkent, terwijl de feiten zo vast staan. „Een maand voorwaar delijk met twee jaar proeftijd en toezicht", requireerde de officier. De raadsman was het daar hele maal niet mee eens. Hij liet de baas nog eens naar voren komen om al les te vertellen. Er was een keer 'n zakje met vijfhonderd gulden uit 't kantoortje van de baas verdwenen, op een raadselachtige manier. Nie mand wist er het rechte van en hoe men zocht, de dader lag om zo te zeggen op het kerkhof. De winkelbe diende was die dag met vakantie. Hij kon het niet gedaan hebben. Maar een helderziende bekeek een foto van het personeel, streek eens met de hand over zijn voorhoofd en wees een oude man als de dader aan. Maar die was al jaren dood. Toen streek hij nog eens langs zijn hoofd en wees op deze verdachte. „Dat is de schuldige", zei hij. Nou, de baas geloofde er aanvan kelijk niet veel van, maar een ac countant, die de boeken bijhield, dacht er anders over. „Ik zal hem wel betrappen", zei hij. Hij ging met zijn vrouw de winkel in, net voor de middagsluiting. Ze kochten samen voor bijna honderd vijf tig gulden aan spullen, rekenden en gingen weg. Toen zijn vrouw al op de stoep stond, draafde hij terug, drukte de winkelbediende de beide gemerkte rijksdaalders in zijn zak, nam een casette van 4,75 en zei: „Dat is een verrassing voor mijn vrouw. Ze mag 't niet weten. Geef me maar geen kassabon. Dat kwartje wat over is mag je wel houden". En meteen was hij weg. Ondertussen was het al over slui tingstijd. De verdachte ruimde de boel op, maar de accountant ging naar de baas. Toen de zaak gesloten was, controleerden ze samen de kas sa. De beide gemerkte rijksdaalders zaten er nog niet in. De politie werd gewaarschuwd en net toen de win kelbediende de tweede aardappel in zijn mond wilde steken, haalde men het geld uit zijn zak „Het wettig bewijs is toevallig ge leverd", zei de raadsman, ..maar het overtuigend bewijs niet. Ik geloof niet dat deze jongeman, die als vol komen eerlijk en betrouwbaar be kend staat en met zijn patroon om ging als met een oudere vriend, de zaak wilde bestelen." De rechter krabde eens achter zijn oor. Toen sprak hij de verdachte vrij. Die begreep niet eens zo gauw wat er gebeurde. Maar de baas was de eerste die opsprong. Hij gaf zijn winkelbediende een hand en samen gingen ze het zaaltje uit. Die ver dachte zal zijn betrekking wel te rugkrijgen. i Bij gelegenheid van de ingebruikname van ons eigen kleurenlaboratorium, ontvangt elks bruids paar dat bij ons de bruidsfoto's bespreekt vóór 30 april a.s., een gratis opname in kleur. BOXMEER Tel. 429 Voorzitter Fr. Janssen opende maandagavond, in Hotel De Keizer, voor een karig bezet zaaltje, de jaar vergadering van de Venrayse Mid denstandsvereniging. Deze geringe belangstelling van de 180 leden slechts 25 aanwezig zat hem blijkbaar erg hoog. In zijn openings woord benadrukte hij dit uitvoerig, waarbij hij nog opmerkte dat de con tributie-inning ook te lijden had van het weinige animo voor de stands organisatie. Verder memoreerde de heer Fr. Janssen de oprichting van een mid denstandsvereniging in Oirlo, zodat de gemeente Venray thans 4 afdelin gen heeft, nl. Venray-kom, Oostrum, Oirlo en Ysselsteyn. BEJAARDENREIS Ook dit jaar zal de plaatselijke middenstand een reisje organiseren voor de bejaarden en wel in juni a.s. Vermoedelijk zal St. Oedenrode het reisdoel zijn. Zoals gebruikelijk re kende de voorzitter op de medewer king van de autobezitters. SANTOS Voor „Steun Aan Nederlands Tu berculose Onbemiddelde Standgeno ten" heeft de heer H. Verheugen zich jarenlang ingezet. Verandering van woonplaats was o.m. de oor zaak dat naar een opvolger moest worden uitgezien. Het bestuur heeft dhr. Raaymakers bereid gevonden deze taak op zich te nemen. Eerst daags kan men dus de aanbieding van een kwitantie verwachten. Mocht de heer Raaymakers het werk voor zich alleen te veel vin den, dan zal alsnog een SANTOS- commissie worden samengesteld. GEMEENTE-POLITIEK De voorzitter vroeg van de leden bijzondere aandacht voor de a.s. ge meenteraadsverkiezingen. De sane ring van de kom, met het stichten van (nieuwe) winkelkernen, de win kelsluiting en wat dies meer zij, vragen in de komende jaren de aan dacht van de raadsleden. Het is daarom zaak dat voldoende midden standsafgevaardigden daarin mee kunnen beslissen. FINANCIEEL VERSLAG De penningmeester, dhr. G. Cus- ters, gaf een kort en bondig verslag over de stand der financiën. Was het voordelig saldo begin 1961 747,43 op het einde van dat jaar restte nog 491,86. De kascontrolecommissie die het vorig jaar benoemd was had echter nog geen boeken ingezien maar zou alsnog beide jaren onder de loupe nemen. Voor de kerststal was een aparte exploitatierekennig opgezet. On danks de inkomsten van ruim 1750,bedroeg het netto over schot dit jaar slechts 300,Het nadelig saldo sedert de oprichting van de kerststal daalde daarmee tot ruim 1100, De voorzitter vond dit geen angst aanjagend tekort, want zonodig zal de Commissie van Samenwerking de helpende hand reiken, terwijl de K.A.B. belangeloze medwering toe zegde bij opbouw en afbraak. Naast dit tekort steunt echter nog steeds de „middenstands-ezel" in levende lijve. Deze te gaan exploiteren door middel van „gezinsuitbreiding" zo als uit de vergadering geopperd werd, kreeg geen steun van het be stuur. De ezel is destijds aangebo den aan de speeltuin Vlakwater, maar daar vond men dat de „baat niet voor de kost" ging. Nu heeft zij een goed onderdak gevonden in de dierenweide van huize St. Anna. BESTUURSVERKIEZING Aangezien er zich geen nieuwe candidaten beschikbaar hadden ge steld voor drie vacante bestuurs functies en de aftredende leden zich herkiesbaar stelden, was de zaak gauw opgelost en blijft het bestuur in zijn huidige samenstelling in functie. RONDVRAAG In de rondvraag werd onder meer geïnformeerd naar de aktiviteiten van de Ring-Zegels organisatie. De meningen hierover liepen nogal uit een, doch het bestuur zal ter be voegde plaatse navraag doen en de leden waarschuwen indien de zaak niet bonafide is. Op aandrang van enkele leden zullen de winkeliers geadviseerd worden om op Koninginnedag, 30 april, des namiddags te sluiten en het winkelpersoneel vrijaf te geven. Dit onderwerp deed weer de vraag rijzen welke activiteiten het Oranje comité op die dag zal ontplooieit. ,Een vraag waarop men het ant woord schuldig moest blijven, om dat volgens dhr. A. Jeuken er nog geen programma door de diver se commissies is samengesteld. Het woord commissie riep herin neringen wakker van de in novem ber j.l. voorgedragen leden voor di verse commissies, als Onderwijs, Bouworde en Oranje-comité. Blijk baar is alleen de laatste werkzaam; de Bouworde wachtende en het On derwijs rustende. Het bleek nogal een duistere aangelegenheid te zijn. Op een vraag naar de dinsdag middagsluiting, bv. bij een door-de- weekse feestdag, gaf de voorzitter ten antwoord dat men dit kon lezen in het boekje „Venray van A- Z". Tenslotte deelde de voorzitter bij de sluiting mede dat in februari '63 het 50-jarig bestaan van de afdeling gevierd zal worden. Om nu echter al meteen daarvoor organisatie-com missies te benoemen was hem ech ter te bar. En dat vond de vergade ring ook. DE HEER W. H. M. NIESTEN OVERLEDEN In de avond van 12 april jl. is te Heer (L.) plotseling overleden de heer W. H. M. Niesten, provinciaal voedselcommissaris voor Limburg. De heer Niesten was in Heer aan wezig bij de officiële ingebruikstel ling van de nieuwe melkfabriek van de Coöperatieve Zuivelvereniging Si- bema. Wilhelmus Niesten, geboren 30 april 1909 te Oud Vroenhoven, stam de van een boerenbedrijf te Caberg. Op 1 april 1938 kwam hij in dienst van de Landbouw Crisis Organisatie voor Limburg, na korte tijd als kas sier van de boerenleenbank te Ca berg werkzaam te zijn geweest. Na dat deze crisisorganisaties waren overgegaan in het apparaat van provinciale voedselcommissarissen bleef de heer Niesten hierbij werk zaam, tot zijn benoeming als P.V.C., laatstelijk in de functie van plaatse lijk bureauhouder te Maastricht, waar hij ook lid van de gemeente raad is geweest. Op 1 augustus 1946 werd hij benoemd tot provinciaal voedselcommissaris voor Limburg te Roermond. De heer Niesten was nauw be trokken bij het georganiseerde agra rische bedrijfsleven in dit gewest en heeft zich op velerlei terrein be ijverd voor de ontwikkeling van de landbouw in de provincie Limburg. Vanaf de bevrijding heeft de heer Niesten zich bijzonder ingespannen voor de belangen van emigranten van het agrarische volksbestanddeel. Sedert de oprichting van de Katho lieke Stichting voor het bisdom Roermond in 1950 heeft hij het be stuur geleid als voorzitter, later vice-voorzitter en trad hij op als landelijk specialist voor de agrari sche emigratie naar België, Luxem burg en Frankrijk. In deze functie bracht hij herhaaldelijk bezoeken aan immigratielanden, ook aan Ca nada en Italiër

Peel en Maas | 1962 | | pagina 5