ItQöningé Veilig verkeer... Keistitai ut aanbouw... lo t dammmïkinty óuu> K.l. blijft (nog) in Venray WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Leesbibliotheek Visitekaartjes v.d. Munckhof en woningnood Vrijdag 15 december 1961 No. 50 Twee en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS DEUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 Deze week begint men weer met de opbouw van de kerststal op de hoek Julianasingel-Veldstraat. Het vorig jaar heeft de Venrayse middenstand in samenwerking met verschillende particulieren hier voor de eerste maal een grootse kerststal opgebouwd, die terecht veel bezoekers trok. Men had gezorgd voor magni fieke beelden in deze ouderwetse stal, die nog herinneringen opriep aan lang vervlogen tijden. Men had met veel moeite gezorgd voor een echte ezel en een os, terwijl buiten de schapen sfeer en stemming aan het geheel gaven. Dit alles komt dit jaar terug, nog mooier en uitgebreider dan voor heen, want men zal een betere ver lichting aanbrengen, zodat een en ander nog beter tot zijn recht komt. Er zullen wat meer schapen bij komen en op gezette tijden zullen kerstliederen ten gehore worden ge bracht. Een en ander hoopt men te kun nen financieren uit de verkoop van foto's van deze kerststal, die zeer geschikt zijn om als kerstkaart ver stuurd te worden. MEER ENTOURAGE Ja en men droomt feitelijk ook nog van een nog grotere entourage. We hebben, zo zeggen de organi satoren, met veel moeite, maar toch ook met veel plezier een oude stal uit het Venrayse land kunnen be houden en die dienstbaar gemaakt om het grote Kerstgeheim duidelijk voor te doen stellen. Is het nu zo dwaas om juist rond die oude Venrayse stal nog meer oude dingen te verzamelen, die vroeger in deze contreien gebruikt werden rond de schaapskooien en de stallen. Er is met de modernisering veel van dat oude materiaal, als wan molens en wat dies meer zij ver dwenen. Maar links en rechts staan op verschillende bedrijven nog wel van die echte oude dingen, die fei telijk maar in de weg staan, maar uit een soort piëteit voor het oude bewaard, worden, feitelijk zonder zin en zonder doel. Zoi^ het niet prachtig zijn als deze dingen juist rond en in die oude stal iets van die sfeer, van die vredige sfeer van vroeger opriep en ons weer even terugroept naar die oude tijden, waarin door middel van die beelden het kerstgebeuren geplaatst wordt. Daarom wordt bij deze een drin gend beroep gedaan .vooral op onze Venrayse landbouwers zulke oude dingen in bruikleen te wil len afstaan als een soort versie ring voor deze unieke kerststal. Samen kunnen we daar iets eigens van maken, dat terecht de aandacht trekt en dat ook weer iets van dat oude vertrouwde te rughaalt bij de vele bezoekers van deze stal. Laat allen die hiervoor ergens dingen hebben staan of lig gen, even de secretaris van de middenstandsvereniging bellen: Th. Claessens Grotestraat 27 tele foon 1385, dan komt de rest van zelf in orde. Laat dit beroep niet vergeefs zijn, maar laten we, als we daar de spul len voor hebben en iedereen weet zelf goed genoeg, wat er zo bij zo'n oude boerenstal feitelijk hoort die ter beschikking stellen om hier werkelijk iets unieks van te maken. De landkaart van Nederland toont bij de Brabantse en Limburgse grens in onze gemeente een eigenaardig beeld. Het is alsof men langs een lineaal een hoek getrokken heeft en die in Brabant springende hoek, ligt dan ons Venray, op Limburgs dierbare grond Dat men hier niet als elders een vrij kronkelige grenslijn volgt, is te danken aan de vroegere Peel-barrière, die ons van Brabant scheidde. Men heeft indertijd op de kaart inderdaad maar enkele lijnen ge trokken en die als grens tussen bei de provincies aangenomen. Geen mens, die zulks interesseer de, omdat er in die wijde en verre Peel nooit iemand kwam en als men er kwam zich van die denkbeel dige lijn niets aantrok. Waarom ook Het schijnt dat iets van dat oude is blijven hangen, ook nadat die wijde peelvlakten door ontginning is veranderd in vruchtbaar boeren land en boerderijen en wegen dit vroeger verlaten gebied ontsloten hebben. Want wat er in onze directe na bijheid, op het Brabantse nu pre cies allemaal gebeurt, is iets, waar we feitelijk geen deel aan hebben. De provinciale grens blijkt in onze tijd van Europese eenwording nog sterker te zijn dan landsgrenzen. De een hoort onder Maastricht, zo zegt men en de ander hoort onder Den BoschEn dat moet dan alles verklaren. Het is nog niet zo heel lang ge leden, dat de Overloonseweg op de grens van Brabant en Lim burg, daarvan een treffende il lustratie gaf. Het Brabantse stuk sloot niet aan op het Limburgse en het heeft jaren geduurd, voordat beide provinciale diensten 't eens konden worden, hoe feitelijk het tracee wel worden moest. Dat intussen de gebruikers hals brekende toeren moesten verrich ten om van het ene stuk weg op het andere te komen, interesseer de schynbaar geen enkele instan tie. Wat er in Overloon gebeurt lezen we natuurlijk uit de kranten en met Maashees en Vierlingsbeek hebben we alleen contact als het gaat om een gijntje, zoals b.v. het gevecht om de Vredepeel. Met Deurne hebben we helemaal niets te maken. Daar hebben we ter nauwernood dank-je-wel tegen ge zegd toen op de Grote Berg door „die van Deurne" een kruis werd gezet ter nagedachtenis aan het werk en streven van Pastoor Ja cobs. Dat het een gemeente is met een oppervlakte als Venray, met bijna hetzelfde zielental en met de zelfde problemen en moeilijkheden, daar hebben we geen weet van. Evenmin als we er weet van heb ben hoe zij daar met die moeilijke problemen zoal klaar komen, hoe zij die oplossen en weten te „ver sieren". Want Deurne hoort onder Den Bosch en Venray onder Maas tricht, alsof het over Moskou en Washington gaat Het is feitelijk een tikkeltje be lachelijk, zoals we in Venray met onze westerburen omspringen. Hebben we met Wanssum en Horst en in groter verband met andere Limburgse plaatsen contacten en contact-punten, met die van Bra bant schijnen we opeens in een heel ander werelddeel te belanden. We weten precies waar uiteinde lijk de Midden Peel weg in Lim burg terecht zal komen, maar vragen we hoe dat in Brabant zit, dan kjjkt men je net aan of men zeggen wil: man, wat hebben wij daarmee te makenOf de kop van een weg niet net zo belang rijk is dan zijn staart. Er wordt gepraat over het Arcen Ruhrort-kanaal, maar praten we over de doortrekking van Brabant se waterwegen naar de kop van Limburg, dan zwijgt alles. Want dat schijnt een heel apart hoofdstuk te zijn. Vriend en vijand is er nog niet van bekomen, dat twee deputé's in dertijd de euvele moed gehad heb ben om de Vredepeel-geschiedenis bij de kop te pakken en 't is schijn baar sommige mensen nog niet dui delijk hoe het mogelijk is dat in een paar jaar een kwestie opgelost werd, waarover men vroeger eeuwen heeft gebakkeleid Wij stellen het misschien wel scherper als het in werkelijkheid is, maar niemand kan ontkennen, dat het onderlinge contact tussen Lim burg en Brabant en speciaal dan het contact tussen Venray en zijn Brabantse nabuur-gemeenten toch wel erg, bar erg gering is. Na een „officieel" bezoek aan Deurne voor een paar jaren terug, is er nooit verder enig contact ge weest. En zouden wij van Deurne, dat toch ook met ontginningen te doen heeft, dat toch ook industria liseert, dat toch ook een zandwegen- net en een scholenprobleem heeft, beslist niets kunnen leren? En om gekeerd? Heeft Venray, dat pretendeert het winkel- en werkcentrum te zijn ook voor verschillende Brabantse plaatsen, het niet nodig hier ook in streekverband wat meer contact te hebben en te leggen Hebben die plaatsen allemaal te- R.K. OPENBARE LEESZAAL EN BIBLIOTHEEK Nieuwe aanwinsten KINDERBOEKEN: Atkinson .E., Het eiland van Ro binson Crusoë; Betlem G., Toontje en zijn won der hond; Butner C., Van schoolbank tot schietstoel Bruns U., Hindernissen voor Hu- berta; Degreef J.D., De tocht naar het onbekende; Egeraat L. van, De tovenaar met de beitel; Forest A., Spionage voor de kust; Groot C. de, Dit is Parijs, Cecilia; Kersley, L. en J. Sinclair, Ballet van A tot Z; Kis S., Een race met millioenen auto's; Leippe U., Rome wolvenstad; Olivier J., De twee verdwenen le pelaars; Peterson H., Matthias in gevaar; Pitkin D., Die ene zomer; Posthast-Gimberg C.E., Corso heeft het laatste woord; Saint-Marcoux, De groene schoen tjes; Stelli E., Hou moed Anja; Visser W.F.H., Onder de laars van Napoleon; Winsenius D., „Juffie" Ineke; Wustmann E., Zon over de bergen. ROMANS: Betlem G., Romance in Trocadero; Breedveld W., De familie Swager- man; Christie A., Avontuur met een kerstpudding; Debrot C., Mijn zuster de negerin; Dullemen I. van, Een hand vol vonken; Erven Ch., Bloemen bloeien op Jamaica; Fabricius J., Gordel van smaragd; Hagers F., Petra zoekt haar eigen weg; Hodder-Williams Ch., de fatale vlucht; Jenkins C., Boodschap van Sirius; Kuypers M., Marjans dilemma; Lagerkvist P., De priesteres van Delphi; Maurier D. du, Mary Anne; Mons M., Meineed; Munck M. de, Rebecca Valden huisarts; Peters A.; Joyce vindt haar weg; Rop J. de, De wachttijd; Searls H., XF - 18, de roman van een testpiloot; Stewart M„ Dal van de stormen; White R.J., Het schoonste graf; STUDIEBOEKEN: Aukes H.W.F., Het leven van Ti tus Brandsma; Berghuis H., Tweehonderd copla'i zoals Spanje ze zingt; Bodlander M.L., Politeia, 2dln; Chaplin Jr. Ch., Mijn vader Chai'lie; Dominicus F.C., Schrijft u ook zulk Nederlands? Dussel W., De wereld is nog altijd rond; Egeraat L. van, Costa Brava en Mallorca; Guardini R., De zondag gisteren, vandaag, altijd; Hana W.F.J., Klokken; Hooftman H., Met een sportkist !u95hom. ap uassn^ Jaeger L., Het oecumenisch con cilie; Kok Th.C.L., Levensverzekering als bezit; Kossmann F.K.H., De sluizen der geleerdheid Kuyken P.J., Effectenbezit; Nes J.G.Th, van, De eieren en nesten van onze vogels; Rodenko P., Nieuwe griffels, schone leien; Schreuder F., Tips voor de ouders van de studerende jeugd; Vedder P.J.C., Moderne champig nonteelt; Weyer Jr., E., Primitieve volken in een moderne wereld; Zandvoort W., Behouden vaart. samen geen punten, waarover reëel en goed overleg gewenst is? Die oude peelbarrière, zo schre ven we vier jaren geleden, blijkt nog even stevig te zijn dan vroeger. De oude historie, die een Pater Jakobs eens over deze barrière heen dreef als een stuk vervolgd wild, blijkt ook thans nog te bestaan. Dat is o.i. voor al die plaatsen feitelijk jammer, want de tijden, dat een plaats op zichzelf aangewezen was is voorbij. Men heeft gezamen lijke belangen, gezamenlijke moei lijkheden slechts ten dele opgelost en die acties blijven achterwege, indien we die oude eens getrok ken lijnen blijven beschouwen als een zichtbaar gordijn, dat hangt tussen ons en die van Brabant.... De plannen die moesten worden opgesteld om de woningtoewijzing 1961 voor de gemeente Venray te kunnen verwezenlijken, zijn klaar. Architecten van de woningvereni ging Ons Limburg en de Venrayse architecten Lerou en de Vries heb ben voor deze toewijzing van 146 woningen drie onderwerpen ge maakt, nl. 57 een-gezin-woningen, 32 idem, waar premie op wordt ver leend en 57 z.g. 2 op 1 woningen. Van die 57 een-gezin-woningen ko men er 45 op het Desselke, 6 in Oos trum (in blokken van 2) en 6 in Ys- selsteyn (1 blok van 2 en 1 van 4). De andere woningen komen ook op het Desselke. Het uitbreidingsplan Desselke is nog niet officieel in de gemeente raad goedgekeurd, maar het com plex gronden, waarin deze wonin gen komen liggen, is onlangs door diezelfde raad aangekocht van de Zusters Urselinen, en vormt een on derdeel van het grote uitbreidings plan Desselke. VEILIGHEIDSGORDELS? Grijp die kans Wat gebeurt er wanneer u van 25 meter hoogte naar beneden springt zonder dat nijvere brandweerlieden klaarstaan om u in een springzeil op te vangen? U weet het niet, want u heeft het nooit geprobeerd. En dat is maar goed ook, want het is héél gevaar lijk. Maar wist u overigens, dat u als automobilist iedere dag aan een soortgelijk gevaar blootstaat? Wanneer een met een snelheid van 75 km per uur rijdende auto te gen een vast voorwerp botst, dan is dat in botsingskracht voor de be stuurder ongeveer als een „vrije val" uit de 5e verdieping van een modern flatgebouw En voor wie deze vergelijking nog wat verder wil doortrekken: bij 125 per uur wordt die botsingskracht ongeveer gelijk aan die na een sprong van een 62 meter hoge kerktoren. Wanneer een auto in volle snel heid tegen een vast of stilstaand voorwerp vliegt gebeuren er overi gens even vreselijke als interessante dingen. Het lichaam van de bestuurder en ook dat van zijn mede-inzit tende volgt de wet van traag heid; dat wil zeggen, dat de auto stilstaat, maar het lichaam dóór- vliegt en met geweldige kracht te gen de stuurkolom, tegen het dash board of door de voorruit wordt ge worpen. Dit laatste dan met alle ge volgen van dien. Die gevolgen be hoeven wij hier niet nader te om schrijven. Ze zijn ons helaas uit dagelijkse krantenberichten ge noeg bekend. Maar nog niet algemene bekend is, dat de veiligheidsgordel hier een belangrijke bescherming van be stuurder en inzittende kan bieden. De gordel vangt nl. de klap op, dankzij een zekere elasticiteit die de energie van de botsing reduceert en het lichaam op zijn plaats houdt. Natuurlijk, ook zo'n gordel is géén garantie, dat men er bij iedere bot sing goed afkomt. Maar het is in elk geval een kans om er beter af te komen. Volgens Zweedse statistieken zelfs een kans van 75 pet. om ern stige verwondingen te voorkomen. Die kans wordt in steeds meer lan den door steeds meer automobilis ten gegrepen. In Zwitserland waar sedert een jaar de veiligheidsgordel sterk wordt gepropageerd zal om streeks de jaarwisseling 25 pet. van alle particuliere auto's met gordels zijn uitgerust. In andere landen o.a. Zweden ligt dit percentage beduidend hoger. Het is daarom, dat het Verbond voor Veilig Verkeer nu in aan sluiting op het zo lofwaardige ini tiatief van de A.N.W.B. bij het reëel worden van de vorstkansen (slipgevaar!) de raad geeft: GRIJP DE KANS, UZELF EN UW MEDE-INZITTENDEN TE BEVEI LIGEN. Dat kan men door goede veilig heidsgordels te kopen, d.w.z. gor dels die de in alle landen van Euro pa gestelde goedkeuringseisen kun nen doorstaan. En voor wie tegen de kosten van de aanschaf opziet: bedenk dat een stel goede veiligheidsgordels minder kost dan levenslange gewetenswroe ging.... Het grote plan Desselke wordt feitelijk begrensd door de Lange- weg, Hoenderstraat, nieuwe Hagel- weg (verlenging van de Hoebertweg tot de Overloonseweg) en de Over loonseweg zelf. Het onderdeel waar deze wonin gen in komen liggen wordt be grensd door de Langeweg (achter de Nijverheidsschool) de Bevrij- dingsweg, de doorgetrokken Burge meester van de Loostraat en de Overloonseweg. Hier komen dus 134 woningen op, n.l.: De 45 een-gezin-woningen, de 32 premie woningen en de 57 2 op 1 wo ningen. Dit laatste is een nieuw type. Men bouwt namelijk op de begane grond een soort bungalow, waar dus alles (keuken en kamers) gelijkvloers liggen en bouwt daar boven op 2 twee verdiepingswonin gen, zodat dus feitelijk 3 woningen bij elkaar driehoog verenigd zijn. De rijksgoedkeuring voor de wo ningen op de kerkdorpen is al bin nen en men verwacht hier iedere dag met het werk te kunnen begin nen. Op de rijksgoedkeuringen voor de woningen op het Desselke is men wachtende. Een gedeelte van deze woningen zal worden gebouwd door het aannemingsbedrijf Akerboom, alhier, een andere gedeelte door de fa. Haegens uit Horst. EINDE WONINGNOOD? Is hiermede de woningnood in Venray goedsdeels opgelost, was de vraag, die we naar aanleiding van deze bouwplannen aan Wethouder Schols stelden. Neen, was het bondige bescheid. Weliswaar zal een groot deel van de, nood inderdaad verholpen kun- -OM. 008 uiiru ap aAieqaq iep 'laiu 3M ua;a§aaA aeeui -uapaoAv uau ningzoekenden Venray ook nog een groot aantal ongewenste samenwo ningen kent. Bovendien is in dit kwantum wonin gen een complex van 25 stuks uit drukkelijk gereserveerd als bestemd voor de Venrayse industrie, terwijl we tevens de verplichting op ons hebben genomen, om minstens 12 noodwoningen en krot-gevallen op te ruimen Van de beschikbare ruimten heeft dus al een deel een bestemming ge kregen. Als we nog eens een keer zo'n kwantum als toewijzing krijgen, gaan we echter de goede richting in. Maar zoals bekend, zal de toe wijzing voor het komend jaar waarschijnlijk minder groot zijn als die voor 1961 en zo zullen we dus nog wel enige jaren blijven tobben met de woningnood in Venray. Veertien dagen geleden moesten wij U melden, dat er een splitsing dreigde in de K.l Venray. Zelfs de volslagen leek op het gebied van kunstmatige inseminatie is er intus sen mee bekend, dat met ingang van 1 januari a.s. een nieuwe K.I.- vereniging in Venray moet worden opgericht, omdat dan 't Landbouw schap geen K.l. verenigingen meer erkend, die als die van Venray, fei telijk ressorteert onder het bestuur van de Zuivelfabriek. Met ingang van die datum moet de K.l. zelfstandig zijn. Dat is op zich geen probleem, als in Venray niet iets anders meegespeeld had. En dat was een oud voorstel van 't bestuur der Zuivelfabriek om in de toekomst samen te werken met Horst in een K.l. Centrum Noord- Limburg Hoewel men dit op grond van on der andere fok-technische en eisen indertijd verdedigde, bleek zij 't dan na de nodige strubelingen dat een groot deel van de leden zulk een fusie wenste. Een splitsing dreigde. Terwijl de ene groep leden voorstander was voor fusie met Horst, was de andere groep, de z.g. „oppositie" hier tegen stander van. Die wenste in Venray te blijven en daarmede recht te doen aan een eenmaal genomen besluit van een algemene vergadering. Deze twee groepen bleven tegen over elkaar staan, ondanks enkele bemiddelingspogingen o.a. van de Provinciale Commissiie, die in deze ook nog iets in de melk te brok kelen heeft. Zo is dan veertien dagen geleden de ene groep voorstanders voor fusie bijeengekomen en heeft een eigen K.I-vereniging op willen rich ten. Deze K.l. zou een voorlopig be stuur krijgen en een ledenraad. Deze laatste zou samengesteld worden op grond van het aantal in seminaties, die gegeven werden. Maar voorop stond bij dit plan, dat men met Horst zou samengaan. Dat was voor de andere groep, dus de oppositie, een onaanvaard baar voorstel, reden waarom zij de opx-ichtingsvergadering verlieten. Zij hadden tegen een nieuwe ver eniging geen bezwaar en zelfs met een fusie met Horst niet, indien de algemene vergadering van die nieu we vereniging zulks op grond van goede rapporten nodig zou oorde len. Maar om zo maar voorop te stellen, dat men zou fuseren, dat vonden deze heren te gortig Zo er dus ooit splitsing dreigde, dan was het nu, want er scheen geen andere oplossing te zijn dan dat de oppositie ook een vereniging zou gaan oprichten, met alle kwa lijke gevolgen vandien. Vooral in Ysselsteyn en Leunen was men het niet eens met de ge volgde gang van zaken. En dat is juist in het gebied, waarin een groot deel der koeien staan, die tot de beste klanten van de K.l. horen. In beide plaatsen bleken de veehouders meer te voelen voor een nieuwe vereniging in Venray zelf, die dan later in alle rust en na ampele overwegingen zouden beslissen of men zelf standig voort zou blijven gaan, of dat men alsnog met Horst tot 'n fusie zal kunnen komen. Toen deze stemming daar bleek te heersen heeft het voorlopig bestuur van de nieuwe vereniging nog eens gepraat en heeft met de oppositie overleg gepleegd. Dit is dan aanleiding geworden om de zaken minder scherp te stel len, dan aanvankelijk gebeurd was en ook van die kant is er water bij de wijn gedaan. Nu ligt er dan het plan om een nieuwe Venrayse vereniging op te richten, waarbij alle leden van de thans nog bestaande K.l. zich aan kunnen sluiten. Deze nieuwe vereniging blijft voorlopig op de oude voet in Ven ray voortgaan en zal via een com missie, waarin ook neutrale men sen zitten, een onderzoek instellen of een fusie inderdaad wenselijk is. Dit rapport komt dan later een keer op de algemene vergadering, die dan uit zal maken pi men naar Horst gaat of in Venray door blijft werken Het leek dus allemaal heel mooi en ook de buitenstaander wreef zich al in de handen, dat nu eindelijk deze vervelende geschiedenis alsnog een vrij gelukkig einde zou vinden. Maar de veehouders van de Maas dorpen, die dit getrek en geruk al die tijd van verre gevolgd hebben en van meet af aan tot degenen be hoorden, die een fusie met Horst voorstonden, en als zodanig ook hun afgevaardigden naar de nieuwe ver eniging hadden gezonden, wensten niet mee te gaan met dit compro mis. In vergaderingen, die zondag j.l. gehouden zijn. is uitdrukkelijk ge steld, dat men op de Maasdorpen naar Horst wil en dat dit ook voor op moet staan bij de nieuwe vereni gingEn zo is er dus nog steeds geen einde gekomen aan dit vrij verwarde verhaal. We mogen misschien als bui tenstaander een enkel woord over deze kwestie zeggen. Men kan het betreuren, dat men 10 jaren geleden, toen dit alles ook ter sprake kwam, niet tot fusie besloten heeft. Dan was de stierenstal op Venrays grondgebied verrezen en waren veel bezwaren, die thans gelden ofwel nooit ter sprake gekomen ofwel door de tand des tijds verdwenen. Dat is nakaarten, waar niemand iets aan heeft Maar niemand heeft er ook iets aan, dat de oude K.I. uiteenvalt in twee verenigingen, want die oplos sing kan geen redelijk mens geluk kig maken. In de model-vereniging die de coöperatie vroeger was, komt dan een scheur, die ook voor de toe komst maar moeilijk overbrugbaar kan zijn. We weten niets van de foktech- nische en economische voordelen, die een eventuele fusie heeft of heb ben kan. maar we staan daarin niet alleen. Men kan veel van wat door de oppositie naar voren gebracht is, wegwaaien met de opmerking: die hebben nog altijd wat tegen Horst., wij voor ons geloven, dat veel van dit alles ook zijn oorzaak vindt in de onkunde, die er wellicht heerst over deze voordelen. In de z.g. compromis-vereniging zal binnen afzienbare tijd echter 'n gedegen rapport op tafel komen waarin voor- en tegenstander van neutrale mensen te horen krijgen

Peel en Maas | 1961 | | pagina 1