ItQöningé
Veilig verkeer...
Keistitai
ut aanbouw...
lo t
dammmïkinty
óuu>
K.l. blijft (nog) in Venray
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Leesbibliotheek
Visitekaartjes
v.d. Munckhof
en woningnood
Vrijdag 15 december 1961 No. 50
Twee en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DEUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512
Deze week begint men weer met de opbouw van de kerststal op
de hoek Julianasingel-Veldstraat.
Het vorig jaar heeft de Venrayse middenstand in samenwerking
met verschillende particulieren hier voor de eerste maal een
grootse kerststal opgebouwd, die terecht veel bezoekers trok.
Men had gezorgd voor magni
fieke beelden in deze ouderwetse
stal, die nog herinneringen opriep
aan lang vervlogen tijden. Men had
met veel moeite gezorgd voor een
echte ezel en een os, terwijl buiten
de schapen sfeer en stemming aan
het geheel gaven.
Dit alles komt dit jaar terug, nog
mooier en uitgebreider dan voor
heen, want men zal een betere ver
lichting aanbrengen, zodat een en
ander nog beter tot zijn recht komt.
Er zullen wat meer schapen bij
komen en op gezette tijden zullen
kerstliederen ten gehore worden ge
bracht.
Een en ander hoopt men te kun
nen financieren uit de verkoop van
foto's van deze kerststal, die zeer
geschikt zijn om als kerstkaart ver
stuurd te worden.
MEER ENTOURAGE
Ja en men droomt feitelijk ook
nog van een nog grotere entourage.
We hebben, zo zeggen de organi
satoren, met veel moeite, maar toch
ook met veel plezier een oude stal
uit het Venrayse land kunnen be
houden en die dienstbaar gemaakt
om het grote Kerstgeheim duidelijk
voor te doen stellen.
Is het nu zo dwaas om juist rond
die oude Venrayse stal nog meer
oude dingen te verzamelen, die
vroeger in deze contreien gebruikt
werden rond de schaapskooien en
de stallen.
Er is met de modernisering veel
van dat oude materiaal, als wan
molens en wat dies meer zij ver
dwenen. Maar links en rechts staan
op verschillende bedrijven nog wel
van die echte oude dingen, die fei
telijk maar in de weg staan, maar
uit een soort piëteit voor het oude
bewaard, worden, feitelijk zonder
zin en zonder doel.
Zoi^ het niet prachtig zijn als
deze dingen juist rond en in die
oude stal iets van die sfeer, van die
vredige sfeer van vroeger opriep en
ons weer even terugroept naar die
oude tijden, waarin door middel
van die beelden het kerstgebeuren
geplaatst wordt.
Daarom wordt bij deze een drin
gend beroep gedaan .vooral op
onze Venrayse landbouwers zulke
oude dingen in bruikleen te wil
len afstaan als een soort versie
ring voor deze unieke kerststal.
Samen kunnen we daar iets
eigens van maken, dat terecht de
aandacht trekt en dat ook weer
iets van dat oude vertrouwde te
rughaalt bij de vele bezoekers van
deze stal. Laat allen die hiervoor
ergens dingen hebben staan of lig
gen, even de secretaris van de
middenstandsvereniging bellen:
Th. Claessens Grotestraat 27 tele
foon 1385, dan komt de rest van
zelf in orde.
Laat dit beroep niet vergeefs zijn,
maar laten we, als we daar de spul
len voor hebben en iedereen weet
zelf goed genoeg, wat er zo bij zo'n
oude boerenstal feitelijk hoort
die ter beschikking stellen om hier
werkelijk iets unieks van te maken.
De landkaart van Nederland toont bij de Brabantse en Limburgse
grens in onze gemeente een eigenaardig beeld. Het is alsof men
langs een lineaal een hoek getrokken heeft en die in Brabant
springende hoek, ligt dan ons Venray, op Limburgs dierbare
grond
Dat men hier niet als elders een vrij kronkelige grenslijn volgt, is
te danken aan de vroegere Peel-barrière, die ons van Brabant
scheidde.
Men heeft indertijd op de kaart
inderdaad maar enkele lijnen ge
trokken en die als grens tussen bei
de provincies aangenomen.
Geen mens, die zulks interesseer
de, omdat er in die wijde en verre
Peel nooit iemand kwam en als men
er kwam zich van die denkbeel
dige lijn niets aantrok. Waarom
ook
Het schijnt dat iets van dat oude
is blijven hangen, ook nadat die
wijde peelvlakten door ontginning
is veranderd in vruchtbaar boeren
land en boerderijen en wegen dit
vroeger verlaten gebied ontsloten
hebben.
Want wat er in onze directe na
bijheid, op het Brabantse nu pre
cies allemaal gebeurt, is iets, waar
we feitelijk geen deel aan hebben.
De provinciale grens blijkt in onze
tijd van Europese eenwording nog
sterker te zijn dan landsgrenzen.
De een hoort onder Maastricht, zo
zegt men en de ander hoort onder
Den BoschEn dat moet dan
alles verklaren.
Het is nog niet zo heel lang ge
leden, dat de Overloonseweg op
de grens van Brabant en Lim
burg, daarvan een treffende il
lustratie gaf. Het Brabantse stuk
sloot niet aan op het Limburgse en
het heeft jaren geduurd, voordat
beide provinciale diensten 't eens
konden worden, hoe feitelijk het
tracee wel worden moest.
Dat intussen de gebruikers hals
brekende toeren moesten verrich
ten om van het ene stuk weg op
het andere te komen, interesseer
de schynbaar geen enkele instan
tie.
Wat er in Overloon gebeurt lezen
we natuurlijk uit de kranten en met
Maashees en Vierlingsbeek hebben
we alleen contact als het gaat om
een gijntje, zoals b.v. het gevecht
om de Vredepeel.
Met Deurne hebben we helemaal
niets te maken. Daar hebben we ter
nauwernood dank-je-wel tegen ge
zegd toen op de Grote Berg door
„die van Deurne" een kruis werd
gezet ter nagedachtenis aan het
werk en streven van Pastoor Ja
cobs. Dat het een gemeente is met
een oppervlakte als Venray, met
bijna hetzelfde zielental en met de
zelfde problemen en moeilijkheden,
daar hebben we geen weet van.
Evenmin als we er weet van heb
ben hoe zij daar met die moeilijke
problemen zoal klaar komen, hoe
zij die oplossen en weten te „ver
sieren". Want Deurne hoort onder
Den Bosch en Venray onder Maas
tricht, alsof het over Moskou en
Washington gaat
Het is feitelijk een tikkeltje be
lachelijk, zoals we in Venray met
onze westerburen omspringen.
Hebben we met Wanssum en Horst
en in groter verband met andere
Limburgse plaatsen contacten en
contact-punten, met die van Bra
bant schijnen we opeens in een heel
ander werelddeel te belanden.
We weten precies waar uiteinde
lijk de Midden Peel weg in Lim
burg terecht zal komen, maar
vragen we hoe dat in Brabant zit,
dan kjjkt men je net aan of men
zeggen wil: man, wat hebben wij
daarmee te makenOf de kop
van een weg niet net zo belang
rijk is dan zijn staart.
Er wordt gepraat over het Arcen
Ruhrort-kanaal, maar praten we
over de doortrekking van Brabant
se waterwegen naar de kop van
Limburg, dan zwijgt alles. Want dat
schijnt een heel apart hoofdstuk te
zijn.
Vriend en vijand is er nog niet
van bekomen, dat twee deputé's in
dertijd de euvele moed gehad heb
ben om de Vredepeel-geschiedenis
bij de kop te pakken en 't is schijn
baar sommige mensen nog niet dui
delijk hoe het mogelijk is dat in een
paar jaar een kwestie opgelost werd,
waarover men vroeger eeuwen heeft
gebakkeleid
Wij stellen het misschien wel
scherper als het in werkelijkheid is,
maar niemand kan ontkennen, dat
het onderlinge contact tussen Lim
burg en Brabant en speciaal dan
het contact tussen Venray en zijn
Brabantse nabuur-gemeenten toch
wel erg, bar erg gering is.
Na een „officieel" bezoek aan
Deurne voor een paar jaren terug,
is er nooit verder enig contact ge
weest. En zouden wij van Deurne,
dat toch ook met ontginningen te
doen heeft, dat toch ook industria
liseert, dat toch ook een zandwegen-
net en een scholenprobleem heeft,
beslist niets kunnen leren? En om
gekeerd?
Heeft Venray, dat pretendeert het
winkel- en werkcentrum te zijn
ook voor verschillende Brabantse
plaatsen, het niet nodig hier ook in
streekverband wat meer contact te
hebben en te leggen
Hebben die plaatsen allemaal te-
R.K. OPENBARE LEESZAAL EN
BIBLIOTHEEK
Nieuwe aanwinsten
KINDERBOEKEN:
Atkinson .E., Het eiland van Ro
binson Crusoë;
Betlem G., Toontje en zijn won
der hond;
Butner C., Van schoolbank tot
schietstoel
Bruns U., Hindernissen voor Hu-
berta;
Degreef J.D., De tocht naar het
onbekende;
Egeraat L. van, De tovenaar met
de beitel;
Forest A., Spionage voor de kust;
Groot C. de, Dit is Parijs, Cecilia;
Kersley, L. en J. Sinclair, Ballet
van A tot Z;
Kis S., Een race met millioenen
auto's;
Leippe U., Rome wolvenstad;
Olivier J., De twee verdwenen le
pelaars;
Peterson H., Matthias in gevaar;
Pitkin D., Die ene zomer;
Posthast-Gimberg C.E., Corso
heeft het laatste woord;
Saint-Marcoux, De groene schoen
tjes;
Stelli E., Hou moed Anja;
Visser W.F.H., Onder de laars van
Napoleon;
Winsenius D., „Juffie" Ineke;
Wustmann E., Zon over de bergen.
ROMANS:
Betlem G., Romance in Trocadero;
Breedveld W., De familie Swager-
man; Christie A., Avontuur met een
kerstpudding;
Debrot C., Mijn zuster de negerin;
Dullemen I. van, Een hand vol
vonken;
Erven Ch., Bloemen bloeien op
Jamaica;
Fabricius J., Gordel van smaragd;
Hagers F., Petra zoekt haar eigen
weg;
Hodder-Williams Ch., de fatale
vlucht;
Jenkins C., Boodschap van Sirius;
Kuypers M., Marjans dilemma;
Lagerkvist P., De priesteres van
Delphi;
Maurier D. du, Mary Anne;
Mons M., Meineed;
Munck M. de, Rebecca Valden
huisarts;
Peters A.; Joyce vindt haar weg;
Rop J. de, De wachttijd;
Searls H., XF - 18, de roman van
een testpiloot;
Stewart M„ Dal van de stormen;
White R.J., Het schoonste graf;
STUDIEBOEKEN:
Aukes H.W.F., Het leven van Ti
tus Brandsma;
Berghuis H., Tweehonderd copla'i
zoals Spanje ze zingt;
Bodlander M.L., Politeia, 2dln;
Chaplin Jr. Ch., Mijn vader Chai'lie;
Dominicus F.C., Schrijft u ook
zulk Nederlands?
Dussel W., De wereld is nog altijd
rond;
Egeraat L. van, Costa Brava en
Mallorca;
Guardini R., De zondag gisteren,
vandaag, altijd;
Hana W.F.J., Klokken;
Hooftman H., Met een sportkist
!u95hom. ap uassn^
Jaeger L., Het oecumenisch con
cilie;
Kok Th.C.L., Levensverzekering
als bezit;
Kossmann F.K.H., De sluizen der
geleerdheid
Kuyken P.J., Effectenbezit;
Nes J.G.Th, van, De eieren en
nesten van onze vogels;
Rodenko P., Nieuwe griffels,
schone leien;
Schreuder F., Tips voor de ouders
van de studerende jeugd;
Vedder P.J.C., Moderne champig
nonteelt;
Weyer Jr., E., Primitieve volken
in een moderne wereld;
Zandvoort W., Behouden vaart.
samen geen punten, waarover
reëel en goed overleg gewenst is?
Die oude peelbarrière, zo schre
ven we vier jaren geleden, blijkt
nog even stevig te zijn dan vroeger.
De oude historie, die een Pater
Jakobs eens over deze barrière heen
dreef als een stuk vervolgd wild,
blijkt ook thans nog te bestaan.
Dat is o.i. voor al die plaatsen
feitelijk jammer, want de tijden, dat
een plaats op zichzelf aangewezen
was is voorbij. Men heeft gezamen
lijke belangen, gezamenlijke moei
lijkheden slechts ten dele opgelost
en die acties blijven achterwege,
indien we die oude eens getrok
ken lijnen blijven beschouwen
als een zichtbaar gordijn, dat hangt
tussen ons en die van Brabant....
De plannen die moesten worden
opgesteld om de woningtoewijzing
1961 voor de gemeente Venray te
kunnen verwezenlijken, zijn klaar.
Architecten van de woningvereni
ging Ons Limburg en de Venrayse
architecten Lerou en de Vries heb
ben voor deze toewijzing van 146
woningen drie onderwerpen ge
maakt, nl. 57 een-gezin-woningen,
32 idem, waar premie op wordt ver
leend en 57 z.g. 2 op 1 woningen.
Van die 57 een-gezin-woningen ko
men er 45 op het Desselke, 6 in Oos
trum (in blokken van 2) en 6 in Ys-
selsteyn (1 blok van 2 en 1 van 4).
De andere woningen komen ook op
het Desselke.
Het uitbreidingsplan Desselke is
nog niet officieel in de gemeente
raad goedgekeurd, maar het com
plex gronden, waarin deze wonin
gen komen liggen, is onlangs door
diezelfde raad aangekocht van de
Zusters Urselinen, en vormt een on
derdeel van het grote uitbreidings
plan Desselke.
VEILIGHEIDSGORDELS?
Grijp die kans
Wat gebeurt er wanneer u van 25
meter hoogte naar beneden springt
zonder dat nijvere brandweerlieden
klaarstaan om u in een springzeil op
te vangen?
U weet het niet, want u heeft het
nooit geprobeerd. En dat is maar
goed ook, want het is héél gevaar
lijk.
Maar wist u overigens, dat u als
automobilist iedere dag aan een
soortgelijk gevaar blootstaat?
Wanneer een met een snelheid
van 75 km per uur rijdende auto te
gen een vast voorwerp botst, dan is
dat in botsingskracht voor de be
stuurder ongeveer als een „vrije
val" uit de 5e verdieping van een
modern flatgebouw
En voor wie deze vergelijking nog
wat verder wil doortrekken: bij 125
per uur wordt die botsingskracht
ongeveer gelijk aan die na een
sprong van een 62 meter hoge
kerktoren.
Wanneer een auto in volle snel
heid tegen een vast of stilstaand
voorwerp vliegt gebeuren er overi
gens even vreselijke als interessante
dingen.
Het lichaam van de bestuurder
en ook dat van zijn mede-inzit
tende volgt de wet van traag
heid; dat wil zeggen, dat de auto
stilstaat, maar het lichaam dóór-
vliegt en met geweldige kracht te
gen de stuurkolom, tegen het dash
board of door de voorruit wordt ge
worpen. Dit laatste dan met alle ge
volgen van dien. Die gevolgen be
hoeven wij hier niet nader te om
schrijven. Ze zijn ons helaas
uit dagelijkse krantenberichten ge
noeg bekend.
Maar nog niet algemene bekend
is, dat de veiligheidsgordel hier een
belangrijke bescherming van be
stuurder en inzittende kan bieden.
De gordel vangt nl. de klap op,
dankzij een zekere elasticiteit die
de energie van de botsing reduceert
en het lichaam op zijn plaats houdt.
Natuurlijk, ook zo'n gordel is géén
garantie, dat men er bij iedere bot
sing goed afkomt. Maar het is in elk
geval een kans om er beter af te
komen.
Volgens Zweedse statistieken
zelfs een kans van 75 pet. om ern
stige verwondingen te voorkomen.
Die kans wordt in steeds meer lan
den door steeds meer automobilis
ten gegrepen.
In Zwitserland waar sedert een
jaar de veiligheidsgordel sterk
wordt gepropageerd zal om
streeks de jaarwisseling 25 pet. van
alle particuliere auto's met gordels
zijn uitgerust.
In andere landen o.a. Zweden
ligt dit percentage beduidend hoger.
Het is daarom, dat het Verbond
voor Veilig Verkeer nu in aan
sluiting op het zo lofwaardige ini
tiatief van de A.N.W.B. bij het
reëel worden van de vorstkansen
(slipgevaar!) de raad geeft:
GRIJP DE KANS, UZELF EN UW
MEDE-INZITTENDEN TE BEVEI
LIGEN.
Dat kan men door goede veilig
heidsgordels te kopen, d.w.z. gor
dels die de in alle landen van Euro
pa gestelde goedkeuringseisen kun
nen doorstaan.
En voor wie tegen de kosten van
de aanschaf opziet: bedenk dat een
stel goede veiligheidsgordels minder
kost dan levenslange gewetenswroe
ging....
Het grote plan Desselke wordt
feitelijk begrensd door de Lange-
weg, Hoenderstraat, nieuwe Hagel-
weg (verlenging van de Hoebertweg
tot de Overloonseweg) en de Over
loonseweg zelf.
Het onderdeel waar deze wonin
gen in komen liggen wordt be
grensd door de Langeweg (achter
de Nijverheidsschool) de Bevrij-
dingsweg, de doorgetrokken Burge
meester van de Loostraat en de
Overloonseweg. Hier komen dus 134
woningen op, n.l.:
De 45 een-gezin-woningen, de 32
premie woningen en de 57 2 op 1 wo
ningen. Dit laatste is een nieuw
type. Men bouwt namelijk op de
begane grond een soort bungalow,
waar dus alles (keuken en kamers)
gelijkvloers liggen en bouwt daar
boven op 2 twee verdiepingswonin
gen, zodat dus feitelijk 3 woningen
bij elkaar driehoog verenigd zijn.
De rijksgoedkeuring voor de wo
ningen op de kerkdorpen is al bin
nen en men verwacht hier iedere
dag met het werk te kunnen begin
nen.
Op de rijksgoedkeuringen voor de
woningen op het Desselke is men
wachtende. Een gedeelte van deze
woningen zal worden gebouwd door
het aannemingsbedrijf Akerboom,
alhier, een andere gedeelte door de
fa. Haegens uit Horst.
EINDE WONINGNOOD?
Is hiermede de woningnood in
Venray goedsdeels opgelost, was de
vraag, die we naar aanleiding van
deze bouwplannen aan Wethouder
Schols stelden.
Neen, was het bondige bescheid.
Weliswaar zal een groot deel van
de, nood inderdaad verholpen kun-
-OM. 008 uiiru ap aAieqaq iep
'laiu 3M ua;a§aaA aeeui -uapaoAv uau
ningzoekenden Venray ook nog een
groot aantal ongewenste samenwo
ningen kent.
Bovendien is in dit kwantum wonin
gen een complex van 25 stuks uit
drukkelijk gereserveerd als bestemd
voor de Venrayse industrie, terwijl
we tevens de verplichting op ons
hebben genomen, om minstens 12
noodwoningen en krot-gevallen op
te ruimen
Van de beschikbare ruimten heeft
dus al een deel een bestemming ge
kregen.
Als we nog eens een keer zo'n
kwantum als toewijzing krijgen,
gaan we echter de goede richting
in. Maar zoals bekend, zal de toe
wijzing voor het komend jaar
waarschijnlijk minder groot zijn als
die voor 1961 en zo zullen we dus
nog wel enige jaren blijven tobben
met de woningnood in Venray.
Veertien dagen geleden moesten
wij U melden, dat er een splitsing
dreigde in de K.l Venray. Zelfs de
volslagen leek op het gebied van
kunstmatige inseminatie is er intus
sen mee bekend, dat met ingang
van 1 januari a.s. een nieuwe K.I.-
vereniging in Venray moet worden
opgericht, omdat dan 't Landbouw
schap geen K.l. verenigingen meer
erkend, die als die van Venray, fei
telijk ressorteert onder het bestuur
van de Zuivelfabriek.
Met ingang van die datum moet
de K.l. zelfstandig zijn. Dat is op
zich geen probleem, als in Venray
niet iets anders meegespeeld had.
En dat was een oud voorstel van 't
bestuur der Zuivelfabriek om in de
toekomst samen te werken met
Horst in een K.l. Centrum Noord-
Limburg
Hoewel men dit op grond van on
der andere fok-technische en eisen
indertijd verdedigde, bleek zij 't
dan na de nodige strubelingen
dat een groot deel van de leden
zulk een fusie wenste.
Een splitsing dreigde. Terwijl de
ene groep leden voorstander was
voor fusie met Horst, was de andere
groep, de z.g. „oppositie" hier tegen
stander van. Die wenste in Venray
te blijven en daarmede recht te doen
aan een eenmaal genomen besluit
van een algemene vergadering.
Deze twee groepen bleven tegen
over elkaar staan, ondanks enkele
bemiddelingspogingen o.a. van de
Provinciale Commissiie, die in deze
ook nog iets in de melk te brok
kelen heeft.
Zo is dan veertien dagen geleden
de ene groep voorstanders voor
fusie bijeengekomen en heeft een
eigen K.I-vereniging op willen rich
ten. Deze K.l. zou een voorlopig be
stuur krijgen en een ledenraad.
Deze laatste zou samengesteld
worden op grond van het aantal in
seminaties, die gegeven werden.
Maar voorop stond bij dit plan,
dat men met Horst zou samengaan.
Dat was voor de andere groep,
dus de oppositie, een onaanvaard
baar voorstel, reden waarom zij de
opx-ichtingsvergadering verlieten.
Zij hadden tegen een nieuwe ver
eniging geen bezwaar en zelfs met
een fusie met Horst niet, indien de
algemene vergadering van die nieu
we vereniging zulks op grond van
goede rapporten nodig zou oorde
len. Maar om zo maar voorop te
stellen, dat men zou fuseren, dat
vonden deze heren te gortig
Zo er dus ooit splitsing dreigde,
dan was het nu, want er scheen
geen andere oplossing te zijn dan
dat de oppositie ook een vereniging
zou gaan oprichten, met alle kwa
lijke gevolgen vandien.
Vooral in Ysselsteyn en Leunen
was men het niet eens met de ge
volgde gang van zaken. En dat is
juist in het gebied, waarin een
groot deel der koeien staan, die
tot de beste klanten van de K.l.
horen. In beide plaatsen bleken
de veehouders meer te voelen
voor een nieuwe vereniging in
Venray zelf, die dan later in alle
rust en na ampele overwegingen
zouden beslissen of men zelf
standig voort zou blijven gaan, of
dat men alsnog met Horst tot 'n
fusie zal kunnen komen.
Toen deze stemming daar bleek te
heersen heeft het voorlopig bestuur
van de nieuwe vereniging nog eens
gepraat en heeft met de oppositie
overleg gepleegd.
Dit is dan aanleiding geworden
om de zaken minder scherp te stel
len, dan aanvankelijk gebeurd was
en ook van die kant is er water bij
de wijn gedaan.
Nu ligt er dan het plan om een
nieuwe Venrayse vereniging op te
richten, waarbij alle leden van de
thans nog bestaande K.l. zich aan
kunnen sluiten.
Deze nieuwe vereniging blijft
voorlopig op de oude voet in Ven
ray voortgaan en zal via een com
missie, waarin ook neutrale men
sen zitten, een onderzoek instellen
of een fusie inderdaad wenselijk is.
Dit rapport komt dan later een
keer op de algemene vergadering,
die dan uit zal maken pi men naar
Horst gaat of in Venray door blijft
werken
Het leek dus allemaal heel mooi
en ook de buitenstaander wreef zich
al in de handen, dat nu eindelijk
deze vervelende geschiedenis alsnog
een vrij gelukkig einde zou vinden.
Maar de veehouders van de Maas
dorpen, die dit getrek en geruk al
die tijd van verre gevolgd hebben
en van meet af aan tot degenen be
hoorden, die een fusie met Horst
voorstonden, en als zodanig ook hun
afgevaardigden naar de nieuwe ver
eniging hadden gezonden, wensten
niet mee te gaan met dit compro
mis.
In vergaderingen, die zondag j.l.
gehouden zijn. is uitdrukkelijk ge
steld, dat men op de Maasdorpen
naar Horst wil en dat dit ook voor
op moet staan bij de nieuwe vereni
gingEn zo is er dus nog steeds
geen einde gekomen aan dit vrij
verwarde verhaal.
We mogen misschien als bui
tenstaander een enkel woord over
deze kwestie zeggen. Men kan het
betreuren, dat men 10 jaren geleden,
toen dit alles ook ter sprake kwam,
niet tot fusie besloten heeft. Dan
was de stierenstal op Venrays
grondgebied verrezen en waren veel
bezwaren, die thans gelden ofwel
nooit ter sprake gekomen ofwel door
de tand des tijds verdwenen.
Dat is nakaarten, waar niemand
iets aan heeft
Maar niemand heeft er ook iets
aan, dat de oude K.I. uiteenvalt in
twee verenigingen, want die oplos
sing kan geen redelijk mens geluk
kig maken.
In de model-vereniging die de
coöperatie vroeger was, komt dan
een scheur, die ook voor de toe
komst maar moeilijk overbrugbaar
kan zijn.
We weten niets van de foktech-
nische en economische voordelen,
die een eventuele fusie heeft of heb
ben kan. maar we staan daarin niet
alleen. Men kan veel van wat door
de oppositie naar voren gebracht is,
wegwaaien met de opmerking: die
hebben nog altijd wat tegen Horst.,
wij voor ons geloven, dat veel van
dit alles ook zijn oorzaak vindt in
de onkunde, die er wellicht heerst
over deze voordelen.
In de z.g. compromis-vereniging
zal binnen afzienbare tijd echter 'n
gedegen rapport op tafel komen
waarin voor- en tegenstander van
neutrale mensen te horen krijgen