kou gevat?
40 jaren gymnastiek
in Venray
Kieuw klooster in Venray
KAKKER een probleem..
Land- en tuinbouw
Politierechter
ASSMimiMl
Vrijdag 17 november 1961 No. 46
Twee en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512
GIRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
(buiten Venray 1.75)
„Wette nog
Een vraag, die zondag op de receptie van de 40 jaren bestaande
gymnastiekvereniging „St. Christoffel" tientallen malen is ge
steld. Want behalve de geestelijke en wereldlijke autoriteiten, de
afgevaardigden van de andere sportorganisaties en vele, vele
anderen, waren daar ook de werkers van het eerste uur
„We zijn de haren intussen wel
kwijt gewerden" zei oud-secretaris
Truyen uit Blerick, maar deson
danks werd hij teruggekend door
zijn oude sportmakkers, die met
hem in de twintiger jaren het be
gin van St. Christoffel hebben mee
beleefd.
Zo was het er direct gezellig daar
aan dat oud-gedienden tafeltje,
waar nog oude foto's circuleerden
en verteld werd van de schelmen
streken van weieeer. Want ook toen
was dat zo ,dat er voor de op
groeiende jeugd feitelijk te weinig
ontspanningsmogelijkheid was.
Meester Kraaykamp hield ze be
zig met wat turn-oefeningen in het
patronaat, daarbij gesteund door
Pater Nielen, die nu eenmaal DE
Venrayse jeugdleider was.
De belangstelling bleek groot, zo
groot zelfs, dat Meester Kraay-
kamp zijn werk maar overgaf aan
Meester Jaspers uit Merselo en in
1920 zelfs een bevoegd leeraar, de
heer Beiltjes uit Roermond moest
worden aangesteld.
Toén besloot men er maar tevens
een aparte vereniging van te ma
ken. Of het de Roermondse invloed
was van deze leraar, dat St. Chris
toffel patroonheilige werd is moei
lijk te achterhalen maar wel waar
schijnlijk.
Wat er van zij in 1921 werd St.
Christoffel officieel opgericht en
ging het vlot cresendo met de jonge
vereniging, die voor de oorlog nog
achtereenvolgens Janssen, van de
Post en van Aarsen als leiders had
den.
Er werden zelfs aparte gym
nastiekzalen gebouwd en Christoffel
vierde triomfen.
Ook als toneelspelers want in het
grote patronaatgebeuren werden ze
overal bij ingeschakeld. In toneel
stukken als de Brand van Rooy en
het 7e gebod waren de turners te
vinden in alle hoofdrollen.
Ze werden echter ook graag ge
ziene gasten op bondsfeesten en
kringfestijnen en ze hadden een uit
stekende naam door hun presta
ties
Dat ze minder goede naam had
den door de schelmenstreken die
ze na de lesuren uithaalden, ver
droot zowel Pater Nielen als de
Venrayse veldwachters en dan
was het donderen geblazen. Dat
hielp dan enkele dagen
Maar al met al groeide Christof
fel in „last en tal" en het was voor
het bestuur dikwijls moeilijk de
eindjes aan elkaar te knopen
Er zijn ups en downs geweest en
verschillende moeilijkheden moes
ten overwonnen worden. Maar
steeds bleef Christoffel een van de
beste Venrayse jeugdverenigingen,
waarin vooral de opgeschoten jeugd
de overtollige energie behoorlijk
kon afblazen al kreeg Pater Nielen
er grijze haren bij.
NA DE OORLOG
De verwoesting van het patro
naat scheen ook St. Christoffel voor
goed weggevaagd te hebben. Maar
niets is minder waar, zo getuigde
burgemeester Custers in zijn felicï-
tatiewoord.
Met 300 leden presenteert zich
thans de jubilerende vereniging, die
vooral voor de Venrayse jeugd veel
betekent en daarvoor veel goed
werk heeft verricht. Werk, waar
voor het gemeentebestuur alle re
spect heeft en zeer dankbaar is. Een
cadeau onder couvert onderstreep
te die dank.
De heer Poels sprak een woord
van gelukwens namens de Neder
landse Katholieke Sportbond. Hij
roemde de opvatting die het be
stuur heeft van haar taak, die op
dit moment zo belangrijk is in ver
band met de ontwikkeling en de
ontspanning van de jeugd.
Dat bij de nieuwe jeugdleiders
cursus (3 jaren) die voor Noord-
Limburg gegeven wordt, thans 2
cursisten zijn van St. Christoffel,
geeft voldoende blijk van de hoge
opvatting die bestuur en leiders van
hun taak hebben.
Dat noemde spreker een zeer be
langrijke stap in de goede richting
en hij was dankbaar dat deze
jeugdvereniging zulk een prachtig
voorbeeld geeft aan vele andere.
Een nieuwe voorzittershamer was
het cadeau namen de Nederlandse
Bond.
De voorzitter van de Limburgse
Gymnastiekbond v. Gooi, kon bij dit
alles niet achterblijven. Ook hij
roemde de Venrayse vereniging als
een voorbeeld voor andere en dacht
daarbij aan de vele moeilijkheden,
die overwonnen hadden moeten
worden, maar die telkens opnieuw
een stimulans schenen te zijn tot
grotere opbouw en uitbloei van deze
vereniging, die de bond gediend
heeft met kringfeesten en bonds
feesten van de eerste orde. Daar
voor was de bond dankbaar, maar
meest nog dat in Venray de gym
nastiekvereniging als een jeugdver
eniging van de eerste orde genoemd
mag worden. Hij huldigde de pio
niers en de mannen van het eerste
uur.
Namens de bond kon hij secreta
ris Verbeek uitreiken het kruis
van verdiensten, terwijl penning
meester vd. Heuvel, lid van ver
diensten werd, ten teken waarvan
hem de gouden ere-speld werd
uitgereikt
Een welverdiende onderscheiding
voor deze twee mannen, die prac-
tisch van het begin af, St. Chris
toffel met al hun krachten hebben
gediend.
Het is een lange rij felicitanten
geworden die zondagmorgen.
De heer Deken met de parochie
geestelijken gaven blijk van waar
dering, evenals het college van Bur
gemeester en Wethouders, de Sport
raad en vele zusterverenigingen uit
de buurt.
Maar ook het Venrayse vereni
gingsleven gaf acte de presence en
voorzitter Keijzers kon op het einde
maar moeilijk woorden vinden voor
de vele, vele blijken van belang
stelling en waardering, die Christof
fel bij dit feest ten deel waren ge
vallen. Hij was er hartelijk dank
baar voor en het was een stimulans
temeer om op de ingeslagen weg
voort te gaan.
En secretaris Verbeek dankte
eveneens voor de verleende onder
scheidingen, die voor de gedeco
reerden een hoogtepunt waren in
het -werk, dat zij altijd graag voor
Christoffel en zijn vele leden heb
ben gedaan.
In de jongste raadsvergadering heeft de burgemeester aangekon
digd, dat de Rijksgoedkeuring verleend is voor de bouw van een
nieuw klooster van de Paters Mission Marien Hill, of zoals ze
beter bekend zijn, de Paters van St. Paul in Arcen.
Dat betekent dus, dat in Venray
een nieuw klooster gebouwd gaat
worden en wel op de hoek Lang-
straat-Hoebertweg.
Zoals bekend, hebben deze paters
geen eigen priester-opleiding en
hadden ze de jongelui, die de daar
voor nodige gymnasiale studies
moesten volgen, ondergebracht bij
de paters Passionisten in Mook,
waar ze dan de studies volgden in
Nijmegen. Dat is natuurlijk een
hele rompslomp en men heeft al
jaren overwogen „iets anders te
gaan doen".
Dat „iets anders" is dan deze ves
tiging in Venray, waarvoor het ar
chitecten-bureau Swinkels en Sale-
mans uit Maastricht een plan ont
worpen hebben.
Het nieuwe plan houdt in de
bouw van een klooster en onderko
men voor studenten, die hun op
leiding deels op het Lyceum alhier,
deels in eigen school, krijgen.
De architecten hebben de school
gesitueerd op de genoemde hoek.
De hoofdingang komt te liggen,
naast een ver naar voren sprin
gende kapel aan de Langstraat.
Men komt dus langs deze kapel
in de hoofdbouw, die gedeeltelijk is
ingericht voor de paters als kloos
ter, gedeeltelijk voor de jongelui,
die hierin hun studiezalen vinden
en enige slaapgelegenheid.
Dit twee verdiepingen hoge ge
bouw, dat evenwijdig loopt met de
Langstraat, wordt door een brede
corridor verbonden met een drie
verdiepingen hoge gebouw, dat een
stuk verder terug weer evenwijdig
aan de hoofdbouw ligt.
In die corridor zijn de recreatie
zalen ondergebracht voor de jonge
lui terwijl er bovendien enkele
klassen in liggen, voor die jongens,
die met HBS of Mulo-diploma als
nog een priester-opleiding willen
volgen. Die krijgen hier dan les in
Latijn en Grieks, dat door de pa
ters zelf gegeven wordt.
In dat drie verdiepingen hoge ge
bouw zijn dan de keukens, de ref
ter en de toneelzaal onder gebracht,
in de eerste verdieping, terwijl in
de twee andere verdiepingen de
slaapzalen en de ziekenafdeling een
plaats hebben gevonden....
Een en ander wordt een bouw
werk, dat deze hele hoek inder
daad een heel ander aanzien zal ge
ven. Men zal even aan het idee
moeten wennen, dat de hoofdingang
aan de Langstraat komt en dat de
hoofdgebouwen ook paralel aan
deze straat liggen.
In de eerste opzet had men ge
dacht, dat zulks zou gebeuren aan
de Hoebertweg als een soort afslui
ting van de kom. Maar de huidige
situering duidt er op, dat men de
Hoebertweg niet meer als een af
sluiting van de kom beschouwt.
Die wordt nog een eind verder
opgelegd en zal waarschijnlijk ge
vormd worden door een nieuwe weg
vanaf 't kruispunt met de Deurnse-
weg in Veltum door de Vier Uuters-
ten, achter het Ziekenhuis om.
Dit alles zal wel tot uitdrukking
komen in het nieuwe plan Veltum
dat, men bezig is op te stellen, maar
nogmaals de huidige situering van
dit nieuwe klooster duidt al ernstig
in genoemde richting.
Men hoopt nog deze maand te
kunnen beginnen met de bouw en:
men verwacht, dat in september van
het komende jaar 120 jongens met
paters en personeel al onderdak zul
len kunnen vinden in het nieuwe
klooster. Wat dit betreft zijn de pa
ters van Marienhill 'zeer optimis
tisch.
Een andere kwestie is, dat mins
tens een 60 jongens onderwijs moe-'
ten gaan volgen op het Venrayse ly
ceum, dat nu al ernstig met plaats
gebrek heeft te kampen.
Hier zal men dus waarschijnlijk
ook tot uitbreiding moeten komen,
temeer waar het aantal externen
ieder jaar toeneemt, niet het minst
omdat hier nu ook de HBS-richting
te volgen is.
Het is te verwachten, dat ook de
Paters Franciscanen eerstdaags met
plannen voor nieuwbouw op tafel
komen, maar blijkens ingewonnen
inlichtingen is op dit moment nog
niet te zeggen in welke richting die
zullen gaan en hoe deze er uit zul
len zien.
Dit is dus nog even afwachten
Onlangs verscheen van de hand
van dr. Van Duinen, een aldus ge
titelde brochure samengesteld on
der auspiciën van de Voorlichtings
commissie van de Landelijke Orga
nisatie voor de Kankerbestrijding.
Deze uitgave werd financieel mo
gelijk gemaakt door de Stichting
Koningin Wilhelmina Fonds.
De inhoud van deze brochure is
belangwekkend, omdat hierin o.m.
een duidelijke stelling wordt geno
men tegen de redeloze angst van de
mens voor alleen al het woord kan
ker.'
Het is helaas niet zo, dat, zoals
sommige sensationele krantenkop
pen ons graag zouden willen doen
geloven, het geheim van de kanker
al ontdekt zou zijn. Men hoort er
na zo'n eerste berichtgeving nooit
meer iets van of vindt enige tijd la
ter weer een nieuwe sensatie-kop
van het kankerfront.
Helaas wekken dit soort publica
ties een hoop op genezing, die de
patiënten straks toch weer zullen
moeten laten varen. De bittere ont
goocheling en het leed dat deze on
verantwoorde publicaties teweeg
brengen is met geen pen te be
schrijven.
KANKER ALTIJD ONGE
NEESLIJK?
Een geheel andere zijde van dit
probleem is, dat men uit deze el
kaar opvolgende sensatie-berichten,
die op niets uitlopen, de indruk
moet krijgen, dat men met het kan-
kervraagstuk nog niet veel verder
is gekomen. Dit zou het grote pu
bliek overigens ten onrechte, „kop
schuw" kunnen maken.
Voeg daarbij het feit, dat het
woord kanker op zichzelf al met de
nodige omzichtigheid en angst wordt
uitgesproken, dan raken wij nog
verder af van het doel, dat wij zou
den willen bereiken: het wegnemen
van de redeloze angst voor deze
ziekte. Een ziekte die tot nu toe in
Nederland volgens de leek bij voor
baat doch volkomen ten onrechte
als ongeneeslijk wordt bestem
peld.
TOCH WORDEN ER VORDE
RINGEN GEMAAKT
Er worden echter wel degelijk
vorderingen gemaakt om de ziekte
te bestrijden, getuige het feit, dat
alleen al in Amerika ruim een mil
joen mensen genezen zijn van kan
ker.
Is de wetenschap in Amerika dan
al verder voortgeschreden dan in
Nederland?
Neen, Nederland staat daarbij
geenszins ten achter, maar de in
stelling van het Amerikaanse pu
bliek t.o.v. kanker is een geheel an
dere dan hier te lande. Men durft
er daar vrij-uit over te spreken.
Toch zouden deze Amerikaanse
cijfers eigenlijk al in staat zijn, de
nuchtere beschouwer het redeloze
van de angst voor kanker te doen
inzien. Maar tot dit punt is het Ne
derlandse publiek helaas nog niet
gekomen.
ANGST EEN SLECHTE
RAADGEVER
En dan te bedenkene dat het nog
niet zo lang geleden is, dat men
uit angst voor het woord tubercu
lose dit maar maar afkortte tott.b.c.
Thans spreekt ieder openlijk over
tuberculose, omdat het sterfteper
centage is gereduceerd tot een be
trekkelijk klein percentage. Dat
weet iedereen!
Op dit ogenblik moet men helaas
nog constateren, dat de angst voor
kanker op zichzelf al een ziekte is,
die erger dreigt te worden dan de
ziekte zelf. Is dat redelijk?
„Ja" zegt het grote publiek, „want
de ziekte neemt toch maar in om
vang toe". Is dat waar?
GEEN OVERHAASTE CON
CLUSIES
Inderdaad komt kanker als doods
oorzaak op de tweede plaats in de
statistiek. Dus toch
Geen overhaaste conclusies alstu
blieft. Want bedenk dan wel, dat,
door verfijning van de diagnose,
kanker steeds meer als doodsoor
zaak kan worden vastgesteld.
Bovendien is hier nog een geheel
andere factor in het spel.
De bevolking van Nederland is de
afgelopen eeuw nl. geweldig toege
nomen en de gemiddelde leeftijd
van de Nederlanders wordt geluk
kig steeds hoger.
Een vergelijking tussen 1850 en
1950 leert, dat in 1850 het gemiddel
de aantal te verwachten levensjaren
voor de pasgeboren jongen 36,2 jaar
was, voor een pasgeboren meisje
38,5 jaar. Deze te verwachten leef
tijden in 1950 zijn resp. 70,6 en 72,9
jaar.
Deze stijging van de gemiddelde
leeftijd is enerzijds te danken aan
de vooruitgang der sociale omstan
digheden (hogere levensstandaard,
betere woningen), anderzijds aan de
vooruitgang op hygiënisch gebied
(goede riolering, vuilverwijdering,
etc.
Voorts ontwikkelde de preven
tieve geneeskunde het voorko
men van ziekten dus zich tot een
ongekende hoogte (bloedtransfusie,
long- en hartchirurgie) heeft tot die
verhoging van de gemiddelde leef
tijd een belangrijke bijdrage gele
verd.
Hoe gelukkig dit steeds hoger
worden van de gemiddelde leeftijd
ook moge zijn, het aantal kanker
gevallen wordt daardoor ongunstig
beïnvloed. Immers, het is een ziek
te, die voornamelijk begint op mid
delbare leeftijd en het meest voor
komt op oudere leeftijd. En juist
deze hoogste leeftijdsgroepen nu
zijn, zoals hierboven bleek, de laats
te jaren aanmerkelijk toegenomen.
Zoals gezegd, kan door verfijning
van de diagnostiek kanker beter
dan vroeger als doodsoorzaak wor
den vastgesteld. M.a.w. vroeger
overleden ook mensen aan kanker,
zonder dat dit medisch als oorzaak
kon worden aangetoond.
Dit betekent geenszins dat door
de perfectionering van het onder
zoek en te gevolge van het daar
door veelvuldige ontdekken van
kanker, die ziekte aan de winnende
hand zou zijn.
Integendeel, want er kan ook
veel meer dan vroeger met succes
worden ingegrepen.
Reeds thans kan worden gesteld,
dan de kankersterfte voor vrouwen
aan het afnemen is, terwijl deze
schommelde op 'n gemidd. van
per 100.000 inwoners per jaar. En
dat, terwijl de gemiddelde leeftijd
van de bevolking nog steeds stijgt.
Toch blijft het een feit, dat kan
ker in ons denken en in onze ge
sprekken zo'n grote plaats inneemt
en zo'n ongunstige betekenis heeft
gekregen.
Maar waaom accepteren wij in 't
algemeen dan wel en veel gemak
kelijker de dood ten gevolge van
hartverlamming?
En wat zegt u het woord griep?
Och ja, een ziekte als je het zo
noemen mag die je hoogstens een
paar onaangename dagen bezorgt.
Maar niemand denkt aan de dui
zenden doden per jaar die dat on
schuldige griepje tengevolge van
complicaties op zijn naam heeft
staan.
OOK IN NEDERLAND GE
NEZEN PATIËNTEN
Kanker blijft echter het merk
beeld dragen van een slepend, pijn
lijk en langdurig ziekteproces
waar onherroepelijk de dood op
moet volgen. Is dat merkbeeld ech
ter juist?
Het antwoord kan een krachtig
neen" zijn. Maar velen zullen dit
moeilijk kunnen geloven. Waarom?
Wel zolang de vrees voor de ziek
te blijft bestaan, zullen vele dokto
ren zich er wel voor wachten hun
patient te vertellen, dat hij kanker
heeft, ook al is die van betrekkelijk
onschuldige aard.
Het is waar, dat ook in Neder
land gelukkig duizenden genezen
kankerpatiënten rondlopen, maar
zij weten dit veelal niet, omdat zij
niet eens wisten dat zij aan die
.verschrikkelijke ziekte" hebben ge
leden.
GA VROEG NAAR DE DOKTER
Bedenk, dat de genezingskansen
veel en veel groter zijn voor hem,
die zich vroegtijdig voor een nader
onderzoek melden. Helaas weer
houdt de angst, die toch met recht
redeloos mag worden genoemd, ve
len van een zo vroeg mogelijk on
derzoek. Daarom dreigt die angst 'n
groter gevaar te worden dan de
ziekte zelf.
Maak het Uzelf en uw arts niet
moeilijker door U veel en veel te
laat te laten onderzoeken, indien U
meent, dat het kanker zou kunnen
zijn.
Veelal blijkt dan, dat U gelukkig
mis was in Uw lekendiagnose.
Niettemin is het verstandig vroeg
te komen.
Wees er van overtuigd, dat er
overal in Nederland en niet in
de laatste plaats in dertien speciale
centra onafgebroken wordt ge
vochten tegen deze ziekte.
Ook U kunt daai'bij helpen, door
alereerst die angst te laten varen!
LEES DIE BROCHURE
Laat U hierbij op weg helpen
door lezing van de in de aanhef van
dit artikel genoemde brochure, die
tegen betaling van 30 cent verkrijg
baar is bij Bureau Voorlichting van
de Landelijke Organisatie voor de
Kankerbestrijding, de Lairesse-
straat 33, Amsterdam-Z, tel.
020/73 55 74 en bij de Ver. tot Steun
aan het K.W.F., Koninginneweg 28,
Amsterdam-Z tel. 020/ 72 60 00.
GOED BOEREN IS VOORUITZIEN
Dit bekende gezegde geldt in bij
zondere mate voor de bemesting.
Zodra de gewassen van het veld
zijn en het vee gestald is, treft de
boer reeds weer de nodige voorbe
reidingen voor het komende sei
zoen.
Zo behoort het althans te zijn.
De basisbemesting vraagt thans in
het bijzonder de aandacht.
Er wordt veel getobt met arbeids
tekorten.
Meer dan ooit is het daarom nood
zaak door een betere arbeidsverde
ling het drukke voorjaar te ontlas
ten.
Daar bovendien de laatste jaren,
mede als gevolg van de sterk toe
genomen produktie, verschillende
sporenelemententekorten naar vo
ren komen is een bemesting van
meststoffen, die naast het hoofd
bestanddeel waardevolle nevenbe
standdelen bevatten, van zeer grote
betekenis.
Wij denken hierbij vooral aan
Thomasslakkenmeel en laag-pro-
centige kalizouten.
Nu is het de tijd om deze veelzij
dige bemesting toe te passen.
radio's en beeldonlvangers aandui
den.
Ja, de man bleek een groot ra
dio-enthousiast te zijn, die er echt
wel alles van wist. Vanzelfsprekend
bood de eigenaar de ander een tele
visietoestel op proef aan.
Op een zaterdag werd het ge
plaatst. Na een dag of wat ging de
handelaar eens informeren. De man
verklaarde evenwel dat het hem
toch niet zo best was bevallen. Hij
wilde zijn oude t.v. nog maar een
poosje houden en mijnheer kon het
nieuwe toestel weer meenemen.
De radiohandelaar vond het tot
zover vrij normaal. Maar ook na die
tijd bleef de belangstellende op de
stoep van de winkelier verwijlen,
turend naar het uitgestalde en met
levendige gebaren gesprekken voe
rend met anderen, die voor de eta
lage kwamen kijken.
„Och, de vent is niet goed snik!"
dacht de detaillist en hij maakte
zich niet meer druk om deze figuur,
die dagelijks op zijn stoep kam
peerde.
Het blijkt echter, dat men de mens
nooit moet onderschatten, ook al
doet hij nog zo raar. Want het toe
val wilde, dat op een dag een ken
nis van de zakenman voor de eta
lage stond, toen de raadselachtige
figuur een praatje met hem begon.
„Aardig transistortoestelletje,
meneei'", prees die. Er kwam een
gesprek van. En men woog de voor-
en nadelen van type zus en type
zo tegen elkaar af. Na wat heen en
weer gepraat zei de lange, schrale
man: „Loopt u maar eens even met
me mee, dan zal ik u nog heel wat
anders laten zien. Goedkoper en
stukken beter!"
Hij troonde de kennis, van de bona
fide radiohandelaar mee naar zijn
huis waar hij in de voorkamer een
Ihele collectie van deze vermaak-
toestellen had staan. Hij bleek een
verkapte vertegenwoordiger van de
concurrentie te ziin!
De etherleverancier was verbluft
toen hij het hoor,de. Hij ging er nu
op letten. En inderdaad hoorde hij
door het kelderraampje hoe de man
trachttte hem ziin klanten af te
snoepen.
Hij besloot daar een einde aan te
maken. Hij ging naar buiten en
sprak de man beleefd doch drin
gend aan. De ander, zich betrapt
voelend, deed wat veel mensen in
een zwakke strategische positie
doen, hij ging schelden.
In tegenwoordigheid van getuigen
ontglipten hem een aantal strafbare
uitdrukkingen, die tot gevolg had
den dat hij voor meneer de rechter
mocht verschijnen.
„Als marktkoopman kon ik deze
winter niets verdienen", zei hij.
„Daarom ben ik in radio's gegaan!"
De officier vond het nogal erg.
Hij eiste veertig gulden boete. „Zo
veel verdien ik er niet eens aan",
klaagde de man. „Reken het maar
als bedrijfsonkosten", troostte de
rechter toen hij hem conform de
eis veroordeelde. „Misschien kun je
het dan wel van de belasting af
trekken".
Reeds enige dagen bemerkte de
radio- en televisiehandelaar, dat
een lange schrale figuur als het wa
re bivak had gekozen op de stoep
voor zijn zaak.
Daar stond hij en keek met meer
dan gewone belangstelling in de
etalage. Uren stond hij en bekeek
de uitgestelde toestellen.
Hij knoopte daarbij gesprekken
aan met andere etalagekijkers, tuur-
met hen naar prijsjes en haalde nu
en dan uitgeknipte advertenties uit
zijn zak om de apparaten te verge
lijken.
De kiekkastverkoper zag in deze
man een klant. En daarom stapte
hij zijn winkel uit en begon een
praatje waarbij hem alras bleek,
dat de man zelfs de geheimzinnige
letters van buiten kende waarmee
de fabrikanten de typen van hun
JSLIANASINGEL41•tekf.M\ (K4780)
P.D.V. „DE ZWALUW"
A.s. zondag 19 november om 2 uur
n.m. zullen de duiven, hokken enz.
van onze overleden secretaris Gerrit
Janssen verkocht worden.
Wij hoeven onze leden er niet
meer op attent te maken wat voor
een unieke gelegenheid zich hier
voordoet, om het beste uit het bes
te te kunnen bekomen.
Vooral die liefhebbers die al ja
ren in het sukkelstraatje zitten en
links en rechts duiven kopen is hier
nu de kans om reeds volgend jaar
mee te kunnen doen.
Wij verwachten in ieder geval een
enorme belangstelling en hopen, dat
vele van Gerrits duiven in Venray
zullen blijven, om nog de nagedach
tenis aan Gerrit levendig te houden.
Verkoopplijsten zijn verkrijgbaar
in de zaal. Bezichtigen vanaf 11 uur
's morgens.