kou gevat? 40 jaren gymnastiek in Venray Kieuw klooster in Venray KAKKER een probleem.. Land- en tuinbouw Politierechter ASSMimiMl Vrijdag 17 november 1961 No. 46 Twee en tachtigste jaargang PEEL EN MAAS GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1050652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN (buiten Venray 1.75) „Wette nog Een vraag, die zondag op de receptie van de 40 jaren bestaande gymnastiekvereniging „St. Christoffel" tientallen malen is ge steld. Want behalve de geestelijke en wereldlijke autoriteiten, de afgevaardigden van de andere sportorganisaties en vele, vele anderen, waren daar ook de werkers van het eerste uur „We zijn de haren intussen wel kwijt gewerden" zei oud-secretaris Truyen uit Blerick, maar deson danks werd hij teruggekend door zijn oude sportmakkers, die met hem in de twintiger jaren het be gin van St. Christoffel hebben mee beleefd. Zo was het er direct gezellig daar aan dat oud-gedienden tafeltje, waar nog oude foto's circuleerden en verteld werd van de schelmen streken van weieeer. Want ook toen was dat zo ,dat er voor de op groeiende jeugd feitelijk te weinig ontspanningsmogelijkheid was. Meester Kraaykamp hield ze be zig met wat turn-oefeningen in het patronaat, daarbij gesteund door Pater Nielen, die nu eenmaal DE Venrayse jeugdleider was. De belangstelling bleek groot, zo groot zelfs, dat Meester Kraay- kamp zijn werk maar overgaf aan Meester Jaspers uit Merselo en in 1920 zelfs een bevoegd leeraar, de heer Beiltjes uit Roermond moest worden aangesteld. Toén besloot men er maar tevens een aparte vereniging van te ma ken. Of het de Roermondse invloed was van deze leraar, dat St. Chris toffel patroonheilige werd is moei lijk te achterhalen maar wel waar schijnlijk. Wat er van zij in 1921 werd St. Christoffel officieel opgericht en ging het vlot cresendo met de jonge vereniging, die voor de oorlog nog achtereenvolgens Janssen, van de Post en van Aarsen als leiders had den. Er werden zelfs aparte gym nastiekzalen gebouwd en Christoffel vierde triomfen. Ook als toneelspelers want in het grote patronaatgebeuren werden ze overal bij ingeschakeld. In toneel stukken als de Brand van Rooy en het 7e gebod waren de turners te vinden in alle hoofdrollen. Ze werden echter ook graag ge ziene gasten op bondsfeesten en kringfestijnen en ze hadden een uit stekende naam door hun presta ties Dat ze minder goede naam had den door de schelmenstreken die ze na de lesuren uithaalden, ver droot zowel Pater Nielen als de Venrayse veldwachters en dan was het donderen geblazen. Dat hielp dan enkele dagen Maar al met al groeide Christof fel in „last en tal" en het was voor het bestuur dikwijls moeilijk de eindjes aan elkaar te knopen Er zijn ups en downs geweest en verschillende moeilijkheden moes ten overwonnen worden. Maar steeds bleef Christoffel een van de beste Venrayse jeugdverenigingen, waarin vooral de opgeschoten jeugd de overtollige energie behoorlijk kon afblazen al kreeg Pater Nielen er grijze haren bij. NA DE OORLOG De verwoesting van het patro naat scheen ook St. Christoffel voor goed weggevaagd te hebben. Maar niets is minder waar, zo getuigde burgemeester Custers in zijn felicï- tatiewoord. Met 300 leden presenteert zich thans de jubilerende vereniging, die vooral voor de Venrayse jeugd veel betekent en daarvoor veel goed werk heeft verricht. Werk, waar voor het gemeentebestuur alle re spect heeft en zeer dankbaar is. Een cadeau onder couvert onderstreep te die dank. De heer Poels sprak een woord van gelukwens namens de Neder landse Katholieke Sportbond. Hij roemde de opvatting die het be stuur heeft van haar taak, die op dit moment zo belangrijk is in ver band met de ontwikkeling en de ontspanning van de jeugd. Dat bij de nieuwe jeugdleiders cursus (3 jaren) die voor Noord- Limburg gegeven wordt, thans 2 cursisten zijn van St. Christoffel, geeft voldoende blijk van de hoge opvatting die bestuur en leiders van hun taak hebben. Dat noemde spreker een zeer be langrijke stap in de goede richting en hij was dankbaar dat deze jeugdvereniging zulk een prachtig voorbeeld geeft aan vele andere. Een nieuwe voorzittershamer was het cadeau namen de Nederlandse Bond. De voorzitter van de Limburgse Gymnastiekbond v. Gooi, kon bij dit alles niet achterblijven. Ook hij roemde de Venrayse vereniging als een voorbeeld voor andere en dacht daarbij aan de vele moeilijkheden, die overwonnen hadden moeten worden, maar die telkens opnieuw een stimulans schenen te zijn tot grotere opbouw en uitbloei van deze vereniging, die de bond gediend heeft met kringfeesten en bonds feesten van de eerste orde. Daar voor was de bond dankbaar, maar meest nog dat in Venray de gym nastiekvereniging als een jeugdver eniging van de eerste orde genoemd mag worden. Hij huldigde de pio niers en de mannen van het eerste uur. Namens de bond kon hij secreta ris Verbeek uitreiken het kruis van verdiensten, terwijl penning meester vd. Heuvel, lid van ver diensten werd, ten teken waarvan hem de gouden ere-speld werd uitgereikt Een welverdiende onderscheiding voor deze twee mannen, die prac- tisch van het begin af, St. Chris toffel met al hun krachten hebben gediend. Het is een lange rij felicitanten geworden die zondagmorgen. De heer Deken met de parochie geestelijken gaven blijk van waar dering, evenals het college van Bur gemeester en Wethouders, de Sport raad en vele zusterverenigingen uit de buurt. Maar ook het Venrayse vereni gingsleven gaf acte de presence en voorzitter Keijzers kon op het einde maar moeilijk woorden vinden voor de vele, vele blijken van belang stelling en waardering, die Christof fel bij dit feest ten deel waren ge vallen. Hij was er hartelijk dank baar voor en het was een stimulans temeer om op de ingeslagen weg voort te gaan. En secretaris Verbeek dankte eveneens voor de verleende onder scheidingen, die voor de gedeco reerden een hoogtepunt waren in het -werk, dat zij altijd graag voor Christoffel en zijn vele leden heb ben gedaan. In de jongste raadsvergadering heeft de burgemeester aangekon digd, dat de Rijksgoedkeuring verleend is voor de bouw van een nieuw klooster van de Paters Mission Marien Hill, of zoals ze beter bekend zijn, de Paters van St. Paul in Arcen. Dat betekent dus, dat in Venray een nieuw klooster gebouwd gaat worden en wel op de hoek Lang- straat-Hoebertweg. Zoals bekend, hebben deze paters geen eigen priester-opleiding en hadden ze de jongelui, die de daar voor nodige gymnasiale studies moesten volgen, ondergebracht bij de paters Passionisten in Mook, waar ze dan de studies volgden in Nijmegen. Dat is natuurlijk een hele rompslomp en men heeft al jaren overwogen „iets anders te gaan doen". Dat „iets anders" is dan deze ves tiging in Venray, waarvoor het ar chitecten-bureau Swinkels en Sale- mans uit Maastricht een plan ont worpen hebben. Het nieuwe plan houdt in de bouw van een klooster en onderko men voor studenten, die hun op leiding deels op het Lyceum alhier, deels in eigen school, krijgen. De architecten hebben de school gesitueerd op de genoemde hoek. De hoofdingang komt te liggen, naast een ver naar voren sprin gende kapel aan de Langstraat. Men komt dus langs deze kapel in de hoofdbouw, die gedeeltelijk is ingericht voor de paters als kloos ter, gedeeltelijk voor de jongelui, die hierin hun studiezalen vinden en enige slaapgelegenheid. Dit twee verdiepingen hoge ge bouw, dat evenwijdig loopt met de Langstraat, wordt door een brede corridor verbonden met een drie verdiepingen hoge gebouw, dat een stuk verder terug weer evenwijdig aan de hoofdbouw ligt. In die corridor zijn de recreatie zalen ondergebracht voor de jonge lui terwijl er bovendien enkele klassen in liggen, voor die jongens, die met HBS of Mulo-diploma als nog een priester-opleiding willen volgen. Die krijgen hier dan les in Latijn en Grieks, dat door de pa ters zelf gegeven wordt. In dat drie verdiepingen hoge ge bouw zijn dan de keukens, de ref ter en de toneelzaal onder gebracht, in de eerste verdieping, terwijl in de twee andere verdiepingen de slaapzalen en de ziekenafdeling een plaats hebben gevonden.... Een en ander wordt een bouw werk, dat deze hele hoek inder daad een heel ander aanzien zal ge ven. Men zal even aan het idee moeten wennen, dat de hoofdingang aan de Langstraat komt en dat de hoofdgebouwen ook paralel aan deze straat liggen. In de eerste opzet had men ge dacht, dat zulks zou gebeuren aan de Hoebertweg als een soort afslui ting van de kom. Maar de huidige situering duidt er op, dat men de Hoebertweg niet meer als een af sluiting van de kom beschouwt. Die wordt nog een eind verder opgelegd en zal waarschijnlijk ge vormd worden door een nieuwe weg vanaf 't kruispunt met de Deurnse- weg in Veltum door de Vier Uuters- ten, achter het Ziekenhuis om. Dit alles zal wel tot uitdrukking komen in het nieuwe plan Veltum dat, men bezig is op te stellen, maar nogmaals de huidige situering van dit nieuwe klooster duidt al ernstig in genoemde richting. Men hoopt nog deze maand te kunnen beginnen met de bouw en: men verwacht, dat in september van het komende jaar 120 jongens met paters en personeel al onderdak zul len kunnen vinden in het nieuwe klooster. Wat dit betreft zijn de pa ters van Marienhill 'zeer optimis tisch. Een andere kwestie is, dat mins tens een 60 jongens onderwijs moe-' ten gaan volgen op het Venrayse ly ceum, dat nu al ernstig met plaats gebrek heeft te kampen. Hier zal men dus waarschijnlijk ook tot uitbreiding moeten komen, temeer waar het aantal externen ieder jaar toeneemt, niet het minst omdat hier nu ook de HBS-richting te volgen is. Het is te verwachten, dat ook de Paters Franciscanen eerstdaags met plannen voor nieuwbouw op tafel komen, maar blijkens ingewonnen inlichtingen is op dit moment nog niet te zeggen in welke richting die zullen gaan en hoe deze er uit zul len zien. Dit is dus nog even afwachten Onlangs verscheen van de hand van dr. Van Duinen, een aldus ge titelde brochure samengesteld on der auspiciën van de Voorlichtings commissie van de Landelijke Orga nisatie voor de Kankerbestrijding. Deze uitgave werd financieel mo gelijk gemaakt door de Stichting Koningin Wilhelmina Fonds. De inhoud van deze brochure is belangwekkend, omdat hierin o.m. een duidelijke stelling wordt geno men tegen de redeloze angst van de mens voor alleen al het woord kan ker.' Het is helaas niet zo, dat, zoals sommige sensationele krantenkop pen ons graag zouden willen doen geloven, het geheim van de kanker al ontdekt zou zijn. Men hoort er na zo'n eerste berichtgeving nooit meer iets van of vindt enige tijd la ter weer een nieuwe sensatie-kop van het kankerfront. Helaas wekken dit soort publica ties een hoop op genezing, die de patiënten straks toch weer zullen moeten laten varen. De bittere ont goocheling en het leed dat deze on verantwoorde publicaties teweeg brengen is met geen pen te be schrijven. KANKER ALTIJD ONGE NEESLIJK? Een geheel andere zijde van dit probleem is, dat men uit deze el kaar opvolgende sensatie-berichten, die op niets uitlopen, de indruk moet krijgen, dat men met het kan- kervraagstuk nog niet veel verder is gekomen. Dit zou het grote pu bliek overigens ten onrechte, „kop schuw" kunnen maken. Voeg daarbij het feit, dat het woord kanker op zichzelf al met de nodige omzichtigheid en angst wordt uitgesproken, dan raken wij nog verder af van het doel, dat wij zou den willen bereiken: het wegnemen van de redeloze angst voor deze ziekte. Een ziekte die tot nu toe in Nederland volgens de leek bij voor baat doch volkomen ten onrechte als ongeneeslijk wordt bestem peld. TOCH WORDEN ER VORDE RINGEN GEMAAKT Er worden echter wel degelijk vorderingen gemaakt om de ziekte te bestrijden, getuige het feit, dat alleen al in Amerika ruim een mil joen mensen genezen zijn van kan ker. Is de wetenschap in Amerika dan al verder voortgeschreden dan in Nederland? Neen, Nederland staat daarbij geenszins ten achter, maar de in stelling van het Amerikaanse pu bliek t.o.v. kanker is een geheel an dere dan hier te lande. Men durft er daar vrij-uit over te spreken. Toch zouden deze Amerikaanse cijfers eigenlijk al in staat zijn, de nuchtere beschouwer het redeloze van de angst voor kanker te doen inzien. Maar tot dit punt is het Ne derlandse publiek helaas nog niet gekomen. ANGST EEN SLECHTE RAADGEVER En dan te bedenkene dat het nog niet zo lang geleden is, dat men uit angst voor het woord tubercu lose dit maar maar afkortte tott.b.c. Thans spreekt ieder openlijk over tuberculose, omdat het sterfteper centage is gereduceerd tot een be trekkelijk klein percentage. Dat weet iedereen! Op dit ogenblik moet men helaas nog constateren, dat de angst voor kanker op zichzelf al een ziekte is, die erger dreigt te worden dan de ziekte zelf. Is dat redelijk? „Ja" zegt het grote publiek, „want de ziekte neemt toch maar in om vang toe". Is dat waar? GEEN OVERHAASTE CON CLUSIES Inderdaad komt kanker als doods oorzaak op de tweede plaats in de statistiek. Dus toch Geen overhaaste conclusies alstu blieft. Want bedenk dan wel, dat, door verfijning van de diagnose, kanker steeds meer als doodsoor zaak kan worden vastgesteld. Bovendien is hier nog een geheel andere factor in het spel. De bevolking van Nederland is de afgelopen eeuw nl. geweldig toege nomen en de gemiddelde leeftijd van de Nederlanders wordt geluk kig steeds hoger. Een vergelijking tussen 1850 en 1950 leert, dat in 1850 het gemiddel de aantal te verwachten levensjaren voor de pasgeboren jongen 36,2 jaar was, voor een pasgeboren meisje 38,5 jaar. Deze te verwachten leef tijden in 1950 zijn resp. 70,6 en 72,9 jaar. Deze stijging van de gemiddelde leeftijd is enerzijds te danken aan de vooruitgang der sociale omstan digheden (hogere levensstandaard, betere woningen), anderzijds aan de vooruitgang op hygiënisch gebied (goede riolering, vuilverwijdering, etc. Voorts ontwikkelde de preven tieve geneeskunde het voorko men van ziekten dus zich tot een ongekende hoogte (bloedtransfusie, long- en hartchirurgie) heeft tot die verhoging van de gemiddelde leef tijd een belangrijke bijdrage gele verd. Hoe gelukkig dit steeds hoger worden van de gemiddelde leeftijd ook moge zijn, het aantal kanker gevallen wordt daardoor ongunstig beïnvloed. Immers, het is een ziek te, die voornamelijk begint op mid delbare leeftijd en het meest voor komt op oudere leeftijd. En juist deze hoogste leeftijdsgroepen nu zijn, zoals hierboven bleek, de laats te jaren aanmerkelijk toegenomen. Zoals gezegd, kan door verfijning van de diagnostiek kanker beter dan vroeger als doodsoorzaak wor den vastgesteld. M.a.w. vroeger overleden ook mensen aan kanker, zonder dat dit medisch als oorzaak kon worden aangetoond. Dit betekent geenszins dat door de perfectionering van het onder zoek en te gevolge van het daar door veelvuldige ontdekken van kanker, die ziekte aan de winnende hand zou zijn. Integendeel, want er kan ook veel meer dan vroeger met succes worden ingegrepen. Reeds thans kan worden gesteld, dan de kankersterfte voor vrouwen aan het afnemen is, terwijl deze schommelde op 'n gemidd. van per 100.000 inwoners per jaar. En dat, terwijl de gemiddelde leeftijd van de bevolking nog steeds stijgt. Toch blijft het een feit, dat kan ker in ons denken en in onze ge sprekken zo'n grote plaats inneemt en zo'n ongunstige betekenis heeft gekregen. Maar waaom accepteren wij in 't algemeen dan wel en veel gemak kelijker de dood ten gevolge van hartverlamming? En wat zegt u het woord griep? Och ja, een ziekte als je het zo noemen mag die je hoogstens een paar onaangename dagen bezorgt. Maar niemand denkt aan de dui zenden doden per jaar die dat on schuldige griepje tengevolge van complicaties op zijn naam heeft staan. OOK IN NEDERLAND GE NEZEN PATIËNTEN Kanker blijft echter het merk beeld dragen van een slepend, pijn lijk en langdurig ziekteproces waar onherroepelijk de dood op moet volgen. Is dat merkbeeld ech ter juist? Het antwoord kan een krachtig neen" zijn. Maar velen zullen dit moeilijk kunnen geloven. Waarom? Wel zolang de vrees voor de ziek te blijft bestaan, zullen vele dokto ren zich er wel voor wachten hun patient te vertellen, dat hij kanker heeft, ook al is die van betrekkelijk onschuldige aard. Het is waar, dat ook in Neder land gelukkig duizenden genezen kankerpatiënten rondlopen, maar zij weten dit veelal niet, omdat zij niet eens wisten dat zij aan die .verschrikkelijke ziekte" hebben ge leden. GA VROEG NAAR DE DOKTER Bedenk, dat de genezingskansen veel en veel groter zijn voor hem, die zich vroegtijdig voor een nader onderzoek melden. Helaas weer houdt de angst, die toch met recht redeloos mag worden genoemd, ve len van een zo vroeg mogelijk on derzoek. Daarom dreigt die angst 'n groter gevaar te worden dan de ziekte zelf. Maak het Uzelf en uw arts niet moeilijker door U veel en veel te laat te laten onderzoeken, indien U meent, dat het kanker zou kunnen zijn. Veelal blijkt dan, dat U gelukkig mis was in Uw lekendiagnose. Niettemin is het verstandig vroeg te komen. Wees er van overtuigd, dat er overal in Nederland en niet in de laatste plaats in dertien speciale centra onafgebroken wordt ge vochten tegen deze ziekte. Ook U kunt daai'bij helpen, door alereerst die angst te laten varen! LEES DIE BROCHURE Laat U hierbij op weg helpen door lezing van de in de aanhef van dit artikel genoemde brochure, die tegen betaling van 30 cent verkrijg baar is bij Bureau Voorlichting van de Landelijke Organisatie voor de Kankerbestrijding, de Lairesse- straat 33, Amsterdam-Z, tel. 020/73 55 74 en bij de Ver. tot Steun aan het K.W.F., Koninginneweg 28, Amsterdam-Z tel. 020/ 72 60 00. GOED BOEREN IS VOORUITZIEN Dit bekende gezegde geldt in bij zondere mate voor de bemesting. Zodra de gewassen van het veld zijn en het vee gestald is, treft de boer reeds weer de nodige voorbe reidingen voor het komende sei zoen. Zo behoort het althans te zijn. De basisbemesting vraagt thans in het bijzonder de aandacht. Er wordt veel getobt met arbeids tekorten. Meer dan ooit is het daarom nood zaak door een betere arbeidsverde ling het drukke voorjaar te ontlas ten. Daar bovendien de laatste jaren, mede als gevolg van de sterk toe genomen produktie, verschillende sporenelemententekorten naar vo ren komen is een bemesting van meststoffen, die naast het hoofd bestanddeel waardevolle nevenbe standdelen bevatten, van zeer grote betekenis. Wij denken hierbij vooral aan Thomasslakkenmeel en laag-pro- centige kalizouten. Nu is het de tijd om deze veelzij dige bemesting toe te passen. radio's en beeldonlvangers aandui den. Ja, de man bleek een groot ra dio-enthousiast te zijn, die er echt wel alles van wist. Vanzelfsprekend bood de eigenaar de ander een tele visietoestel op proef aan. Op een zaterdag werd het ge plaatst. Na een dag of wat ging de handelaar eens informeren. De man verklaarde evenwel dat het hem toch niet zo best was bevallen. Hij wilde zijn oude t.v. nog maar een poosje houden en mijnheer kon het nieuwe toestel weer meenemen. De radiohandelaar vond het tot zover vrij normaal. Maar ook na die tijd bleef de belangstellende op de stoep van de winkelier verwijlen, turend naar het uitgestalde en met levendige gebaren gesprekken voe rend met anderen, die voor de eta lage kwamen kijken. „Och, de vent is niet goed snik!" dacht de detaillist en hij maakte zich niet meer druk om deze figuur, die dagelijks op zijn stoep kam peerde. Het blijkt echter, dat men de mens nooit moet onderschatten, ook al doet hij nog zo raar. Want het toe val wilde, dat op een dag een ken nis van de zakenman voor de eta lage stond, toen de raadselachtige figuur een praatje met hem begon. „Aardig transistortoestelletje, meneei'", prees die. Er kwam een gesprek van. En men woog de voor- en nadelen van type zus en type zo tegen elkaar af. Na wat heen en weer gepraat zei de lange, schrale man: „Loopt u maar eens even met me mee, dan zal ik u nog heel wat anders laten zien. Goedkoper en stukken beter!" Hij troonde de kennis, van de bona fide radiohandelaar mee naar zijn huis waar hij in de voorkamer een Ihele collectie van deze vermaak- toestellen had staan. Hij bleek een verkapte vertegenwoordiger van de concurrentie te ziin! De etherleverancier was verbluft toen hij het hoor,de. Hij ging er nu op letten. En inderdaad hoorde hij door het kelderraampje hoe de man trachttte hem ziin klanten af te snoepen. Hij besloot daar een einde aan te maken. Hij ging naar buiten en sprak de man beleefd doch drin gend aan. De ander, zich betrapt voelend, deed wat veel mensen in een zwakke strategische positie doen, hij ging schelden. In tegenwoordigheid van getuigen ontglipten hem een aantal strafbare uitdrukkingen, die tot gevolg had den dat hij voor meneer de rechter mocht verschijnen. „Als marktkoopman kon ik deze winter niets verdienen", zei hij. „Daarom ben ik in radio's gegaan!" De officier vond het nogal erg. Hij eiste veertig gulden boete. „Zo veel verdien ik er niet eens aan", klaagde de man. „Reken het maar als bedrijfsonkosten", troostte de rechter toen hij hem conform de eis veroordeelde. „Misschien kun je het dan wel van de belasting af trekken". Reeds enige dagen bemerkte de radio- en televisiehandelaar, dat een lange schrale figuur als het wa re bivak had gekozen op de stoep voor zijn zaak. Daar stond hij en keek met meer dan gewone belangstelling in de etalage. Uren stond hij en bekeek de uitgestelde toestellen. Hij knoopte daarbij gesprekken aan met andere etalagekijkers, tuur- met hen naar prijsjes en haalde nu en dan uitgeknipte advertenties uit zijn zak om de apparaten te verge lijken. De kiekkastverkoper zag in deze man een klant. En daarom stapte hij zijn winkel uit en begon een praatje waarbij hem alras bleek, dat de man zelfs de geheimzinnige letters van buiten kende waarmee de fabrikanten de typen van hun JSLIANASINGEL41•tekf.M\ (K4780) P.D.V. „DE ZWALUW" A.s. zondag 19 november om 2 uur n.m. zullen de duiven, hokken enz. van onze overleden secretaris Gerrit Janssen verkocht worden. Wij hoeven onze leden er niet meer op attent te maken wat voor een unieke gelegenheid zich hier voordoet, om het beste uit het bes te te kunnen bekomen. Vooral die liefhebbers die al ja ren in het sukkelstraatje zitten en links en rechts duiven kopen is hier nu de kans om reeds volgend jaar mee te kunnen doen. Wij verwachten in ieder geval een enorme belangstelling en hopen, dat vele van Gerrits duiven in Venray zullen blijven, om nog de nagedach tenis aan Gerrit levendig te houden. Verkoopplijsten zijn verkrijgbaar in de zaal. Bezichtigen vanaf 11 uur 's morgens.

Peel en Maas | 1961 | | pagina 9