ONDERWIJS IN DE TOEKOMST
Hebben we nog 'n kans?
Yenrays Vroede Vaderen vergaderden
Veranderingen in Leunen
Uitbreidingsplannen kosten geld
Licht en zwemmen...
Vrijdag 6 oktober 1961 No. 40
Twee en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512
i (buiten Venray 1.75)
Gaat machine de onderwijzer
vervangen?
Pedro Rodriguez van de Santa
Domingo-school in een buitenwijk
van de Venezolaanse hoofdstad Ca
racas, stapt de kleine cabine bin
nen, drukt op de knop van het t.v.-
apparaat en gaat zitten,.
Het grijze, blinde oog gloeit op en
er verschijnt het gezicht van zijn
leraar. Vandaag is het aardrijks
kunde.
De leraar vertelt over de interna
tionale voedselproduktie en noemt
en laat de voornaamste exporte
rende landen zien.
Ondertussen zoemt een machine,
welke onder het t.v.-toestel stdat.
Pedro maakt zijn notities. Een
kwartier lang is de leraar aan het
woord. Dan is zijn les teneinde.
Een half uur heeft Pedro nu de
tijd om de gegevens van zijn t.v.-
les te verwerken.
Hij schakelt vervolgens de ma
chine onder het t.v.-toestel in. Hij
doet zijn ogen dicht om zich beter
te kunnen concentreren, want de
machine begint vragen te stellen.
Welk land heeft een overschot aan
tarwe?
Waaraan bestaat de meeste be
hoefte in China.
Hoeveel is de produktie van rijst
in Birma?
Pedro antwoordt. De eerste twee
vragen kan hij smetteloos beant
woorden.
Maar wanneer de machine geen
vierde vraag stelt, weet, Pedro, dat
hij met de beantwoording van de
derde vraag er naast is.
Hij raadpleegt zijn notities en zijn
leerboek en vindt de fout. Dan gaat
de machine weer verder, totdat de
leerstof van het kwartier grondig is
uitgewerkt.
Dit zou een beschrijving kunnen
zijn van een toekomstfantasie, waar
schooljongens geen les meer krijgen
van een man van de klas, maar
waar duizenden jongens en meisjes
het t.v.-apparaat inschakelen en
met behulp van machines de stof
doorwerken en bestuderen. Maar
het is geen fantasie uit het brein
van 'n moderne Jules Verne, doch
een practisch plan,dat overwogen
wordt döör de directeur-généraal
van de Unesco, Prof. Dr. Vittorino
Veronese en dat onderwerp van dis
cussie zal zijn tussen vele geleerden
en andere deskundigen op de Unes-
co-conferentie van onderwijsdes
kundigen, welke in maart volgend
jaar gehouden wordt.
In maart 1962 houdt de Unesco
namelijk een conferentie voor on
derwijsdeskundigen, in het bijzon
der op het gebied van de ontwikke
ling en toepassing van nieuwe on
derwijsmethoden.
Het gaat hierbij niet om nieuwe
leerboekjes, maar om niets minder
dan om de vraag of onderwijsma-
chines en onderwijs door middel
van de t.v. de enorme achterstand
pp onderwijsgebied in vele delen
van de wereld kunnen inhalen.
De feiten zijn immers, dat de helft
van de wereldbevolking analfabeet
is en dat er een geweldig tekort aan
onderwijskrachten is.
Voor menigeen is de gedachte, dat
televisie en een onderwijsmachine
de plaats van een leraar of onder
wijzer voor de klas innemen ont
stellend, maar is het niet veel
schokkender, dat het voor honder
den miljoenen kinderen nu onmo
gelijk is, om naar een school te gaan
en er de noodzakelijke kennis en
ontwikkeling te verkrijgen, die no
dig zijn voor een beter leven?
Hoe het ook zij, een feit is, dat in
Amerika op een twaalftal uinversi-
teiten reeds geëxperimenteerd
wordt met onderwijsmachines. Zij
geven les in algebra, Frans, reke
nen, taal en driehoeksmeting.
Onderwijsmaqhines, televisie, ra
dio en film hebben dit met elkaar
gemeen hoe verschillend hun ge
bruik en mogelijkheden ook zijn
dat zij een leraar in staat stellen
een veel groter aantal kinderen te
gelijk les te geven dan in een klas
mogelijk is.
Via deze hulpmiddelen is het dus
theoretisch mogelijk met een rela
tief klein aantal leerkrachten en
scholen een veel groter aantal kin
deren onderwijs te geven.
Het is dus mogelijk, dat er nog
eens een dag komt, dat kinderen 'n
luister- of kijkcel binnen stappen,
een koptelefoon opzetten en 'n les
ontvangen, die uit de ruimte tot hen
komt.
Zij gaan wellicht vragen beant
woorden, die gesteld worden door
een electronisch brein, doen exa
men bij 'n electronisch toestel zon
der dat er een leraar aan te pas
komt.
Zo zou het kunnen gaan, maar
dat het zo zal gaan is toch niet
waarschijnlijk. Hoe ingenieus der
gelijke machines en hulpmiddelen
ook mogen zijn of worden, de leraar
zullen zij toch niet kunnen vervan
gen.
Toch worden op dit gebied in vele
delen van de wereld uitgebreide on
derzoekingen gedaan; hieruit blijkt,
dat de televisie het meest voortge
schreden is op dit gebied. De televi
sie is immers in staat om cursussen,
gegeven door slechts enkele leer
krachten, onder het bereik van mil
joenen huiskamers gebracht wor
den.
Tegenwoordig worden televisie
uitzendingen op speciale uren over
de normale kanalen gebracht of in
een „gesloten circuit" een reeds
veel toegepaste methode in Frank
rijk, Japan, Amerika en Rusland.
Zij stelt de leraren in staat o.a.
door aanschouwelijke aardrijkskun
delessen een veel grotere luister-
kring te bereiken dan tot dusver
voor mogelijk was gehouden.
Toch is ook dit middel niet onbe
grensd en beperkt tot de landen,
die reeds een grote mate van ont
wikkeling hebben bereikt.
Het grote probleem ligt echter in
de landen, die worstelen met een
groot percentage van analfabeten.
Wil men de grenzen van eigen ge
bied, die gesteld worden door de
reikwijdte van zenders overschrij
den, dan is het nodig programma's
te relayeren en dat is 'n zeer kost
bare geschiedenis.
In Amerka heeft men op dit ge
bied niet stil gezeten en er iets op
gevonden. In drie staten van de V.S.
gebruikt men voor het bereiken van
een zo groot mogelijk publiek een
omgebouwd vliegtuig, dat op grote
hoogte dienst doet als zendstation.
In de toekomst en dat wordt tech
nisch voor mogelijk gehouden,
hoopt men ook programma's te re
layeren via aardsatellieten, die in de
ruimte zijn gebracht.
Deze ontwikkeling heeft echter
niet alleen technische, maar ook ju
ridische, politieke en opvoedkundige
aspecten.
Wie controleert b.v. het gebruik
van een dergelijke satelliet?
Wie gaat uitmaken welke pro
programma's uitgezonden worden
en wie wijst de t.v.-kanalen in de
ruimte aan?
Ook dit punt zal op de conferentie
in Brussel van maart 1962 ter spra
ke komen.
Intussen stelt de ontwikkeling
van onderwijsmachines nieuwe pro
blemen.
De benaming ..onderwijs-machi-
nes" is eigenlijk niet goed gekozen,
want zij stellen de leerling ook in
staat zichzelf onderricht te geven,
omdat zij de machine kunnen in
stellen.
Bovendien geeft de machine de
3} jpziptz piaq^Cijagoui ap Sunaaai
overhoren.
Ingenieus is een dergelijke ma
chine zeker, want nadat zij de leer
ling „onderwijs" heeft gegeven,
stelt zij vragen en de leerling moet
deze beantwoorden voordat de ma
chine verder gaat. Ook bij een fou
tief antwoord gaat de machine niet
verder met vragen stellen.
Zo kan de leerling dus zelf zijn
kennis controleren. Sommige machi
nes gaan zelfs zover, dat zij bij een
foutief antwoord een explicatie
geven van wat het antwoord wel
had moeten zijn en waarom; ook is
het mogelijk, dat de machine aan
het eind van de les de verkeerde
antwoorden met de leerling nog
even doorneemt
De voorstanders van de onder
wijsmachines waarschuwen overi
gens zelf tegen de overschatting van
de betekenis van deze machines en
met name tegen de opvatting als
zou een dergelijke machine een le
raar overbodig maken.
Zij geloven zelfs niet, dat zij de
oplossing bieden voor 't chronisch
tekort aan leerkrachten in de we
reld, maar zij menen wel, dat zij de
leraren ontlasten van veel tijdro
vende bezigheden zoals het vraag en
antwoord spel, het nakijken van
examen-opgaven, proefwerken e.d.
dat zij tevens de leerling in staat
stellen zijn eigen tempo van onder
wijs te bepalen.
De snelle leerling behoeft niet te
wachten op de langzame en de
langzame krijgt geen complexen,
omdat hij de stof niet snel genoeg
kan verwerken.
Zo zitten aan al deze hulpmid
delen zeer interessante kanten en
daarom is het goed, dat de Unesco
het initiatief heeft genomen de des
kundigen op dit gebied bijeen te
brengen voor uitwisseling van er
varingen en het trekken van con
clusies, voor zover dat mogelijk is.
Bescherming Bevolking in
oorlogstijd
Het initiatief van de regering om
de bevolking voor te lichten om
trent wat haar te wachten (en te
doen) staat in geval van oorlog, kan
alleen effect hebben wanneer de
bevolking zelf in die mogelijkheden
gelooft.
Want het advies komt in hoofd
zaak hierop neer, dat de beste be
scherming de zelfbescherming is, in
eigen huis, van eigen gezin.
Indien men van de regering ver
wachten zou, dat zij kan zeggen:
wanneer er oorlog komt, ook een
oorlog met kernwapens, dan hebt
U niets meer te vrezen, daartegen
bent U afdoende beschermddan
vraagt men teveel. Dat is ook in 't
verleden nimmer mogelijk geweest.
Het is een wreed spreekwoord:
„waar gehakt wordt vallen spaan
ders". En de vervolmaking van het
luchtwapen, dat alweer achterhaald
is door het raketwapen, maakt met
name de burgerbevolking kwets
baarder dan ooit.
Daartegenover moet men weer niet
in een ander uiterste vervallen en
zeggen: In een moderne oorlog (met
kernwapens) gaan we er allemaal
aan. Een H-bom en geheel Neder
land is van de kaart. Deze opvatting
is te enenmale onjuist.
Er zullen velen zijn, die binnen
een bepaalde cirkel rondom het
punt van explosie, geen kans op
overleven hebben. Het zullen er
meer zijn dan voorheen bij het ge
bruik van brisant- en brandbom
men, hoewel de verschrikkelijke
dodenlijsten van steden als Berlijn,
Dresden en Hamburg nauwelijks
te overtreffen zijn. Maar.... zeer
velen zullen er het leven afbrengen,
onder hen misschien vele gewon
den, vele daklozen.
Als men nu aanneemt, dat men
wel zal behoren tot de mensen die
het niet overleven, dan is de con
sequentie van zulk een pessimisme
een volstrekt niets doen. Maar dat
is de aard van de mens niet. Wij
hebben een sterk overlevings
instinct, en als we een kans hebben
zullen we die trachten te benutten.
Het streven der regering bij haar
voorlichting is, deze mentaliteit in
het Nederlandse volk te versterken.
Maar dat vereist voorzorgen. Wan
neer men wacht tot „het uur nul"
is het voor velen waarschijnlijk te
laat.
DE NIEUWE DREIGING
Is het atoomwapen, wat zijn uit
werking qua hitte en luchtdruk be
treft, een vergrote editie van de tot
nu toe gebruikte wapens, één ele
ment is er dat nieuw en slechts aan
zeer enkelen bij ervaring bekend is
en dat daardoor temeer wordt ge-/
vreesd: de radio-actieve straling.
Deze straling treedt op bij een di
recte explosie, maar dan gaat ze
vergezeld van hitte en luchtdruk,
die al even dodelijk zijn. Men wordt
dus als het ware door drie dode
lijke wapens tegelijk getroffen. Wie
dit overleeft heeft geluk gehad.
Er is echter ook nog de indirecte
straling, de z.g. fall-out. De explo
sie zuigt het stof tot in de hoge
luchtlagen, waaruit het later, gela
den met radio-activiteit, weer naar
beneden valt, soms over een front
van tientallen kilometers en hon
derden kilometers ver.
Nu is deze radio-actieve straling
gebonden aan de radio-actieve stof
deeltjes, met andere woorden: zon
der stof geen straling. Slaagt men
er in dit stof te ontwijken (door
binnen te blijven) en het buitens
huis te houden (door hiervoor maat
regelen te nemen), dan heeft men
van deze straling geen last.
Ze neemt trouwens gestaag af.
Soms duurt het een week, soms
maar 48 uren, al naar gelang van
de afstand, en dan is de intensiteit
zo ver verminderd, dat men zich
weer op straat kan begeven. Zelfs
al zou ons land voor een kern-bom
bardement gespaard blijven, dan
nog kunnen we grote last krijgen
van deze fall-out, als gevolg van
bombardementen eldersja, zelfs
van kernexplosies in vredestijd. Dat
hangt voornamelijk af van de wind
richting.
Wanneer men dit niet weet, gaat
men uit angst voor het onbekende
(altijd de hevigste angst) soms din
gen laten, welke men had moeten
doende dingen, die de regering
aangeeft in de wenken, die dezer
dagen bij ieder Nederlands burger
werden thuisbezorgd.
Hebben wij nog een kans?
Ongetwijfeld hebben wij een kans.
Als we die kans maar benutten.
BINNENKORT
IN LUXOR-T
Een agenda van 23 punten is niet bepaald een peulenschilletje.
Maar in vrij vlot tempo gingen deze toch onder de hamer door.
Zijdelings echter werden bovendien verschillende belangrijke
punten nog aan de orde gesteld, als de grondverwerving, licht
punten, de uitbreidingsplannen en het zwembad. Laten we echter
beginnen bij het begin, bij de
INGEKOMEN STUKKEN
Dat waren merendeels goedkeu
ringen van genomen raadsbesluiten
door Ged. Staten.
Dit college had echter wel zijn
goedkeuring onthouden aan de ver
koop van grond aan A.J. Janssen
nabij het bungalow-park. Een en
ander is volgens B. en W. aan een
misverstand te danken, dat men zal
pogen recht te zetten bij G.S..
Er waren ook nog enkele brieven
over de nieuw te bouwen ambts
woning, maar wat daar nu feitelijk
wel speelt bleef Uw verslaggever
onbekend
GRONDVERKOPEN
De raad werd in het eerste agen
da-punt gevraagd om zijn vroeger
genomen besluit in te trekken,
waarbij grond op het industrie-ter-
rein werd verkocht aan de lijsten-
fabriek Deco in Rotterdam.
Deze industrie blijkt al in Bergen
gevestigd te zijn en heeft de grond
hier dus niet nodig. Enigszins spij
tig trok de raad haar besluit in.
Kavel 8, in het uitbreidingsplan
Ysselsteyn (groot 458 m2 a 5.50
per m2) werd zonder commentaar
toegewezen aan J. de Greef Hel
mond, die hier een woning wil bou-
Alleen vroeg BARTELS of de weg
daar in de buurt nu ook eens opge
knapt wordt.
De VOORZITTER vertelde, dat
men deze verbetering had laten lig
gen om die tegelijk met het tweede
gedeelte van de Midden-Peelweg te
kunnen doen. Dan zal een en ander
waarschijnlijk goedkoper zijn.
Ook de verkoop van een strook
grond (59 m2 a 2 per m2) aan G.
Lemmens Mgr. Hanssenstraat in
Oestrum, kreeg geen commentaar.
Dit stuk is overgebleven bij de weg-
verbetering naar het uitbreidings
plan en voor de gemeente van
generlei nut meer.
Om de Hogeweg te Oirlo te kun
nen verbeteren heeft men een stuk
je grond nodig van de wed. J. Pee-
ters-Hermans in Orlio. Die wil wel
ruilen tegen een ander stukje, dat
de gemeente niet meer nodig heeft,
een en ander op basis van 1 per
m2.
Daartegen had de raad geen be
zwaar.
De 22,5 ha gemeente landbouw
grond gelegen aan de Deumseweg,
die G. Verheyen aldaar in pacht
heeft, wil hij van de gemeente over
nemen voor 2.000 per ha.
De landbouwcommissie heeft een
en ander bestudeerd en goedgunstig
geadviseerd en dus had de raad er
vrede mee.
INDUSTRIETERREIN OOSTRUM
In Oostrum-Zuid zijn langs de
spoorlijn 16 ha aangewezen als in-
dustrieterein. Hierop zal o.m. een
Amerikaanse industrie zich vesti-
gen.
Intussen is men druk bezig de
gronden aldaar te taxeren om dan
via minnelijk overleg tot aankoop
te geraken.
Opdat een principiële weigeraar
de hele zaak niet zal stagneren
kwamen B. en W. met het voorstel
het cnteigeningsplan voor dit ter-
reni goed te keuren. Dan kan in
afwachting van een rechterlijke
beslissing voor die stukken, die men
Jweigert te verkopen tdch al het
terrein gebruikt worden door de ge
meente
Hiertegen had de raad geen be
zwaar. Temeer waar men uit de
voorlichting van de VOORZITTER
de indruk kreeg, dat eerst alles ge
daan zal worden om tot minnelijke
schikking te geraken, voordat men
tot onteigeninng zal overgaan.
De VOORZITTER deelde verder
nog mede, dat deze week de taxa
tie-rapporten binnen zullen ko
men, waarna de betreffende eige
naren zullen worden opgeroepen
ten gemeentehuize om hun ziens
wijze over de prijs naar voren te
brengen en hun bezwaren maar
eens te vertellen
De indruk bestaat, dat met de
meeste eigenaren inderdaad te
praten valt
BARTELS informeerde of de ge
meente al niet verder moest gaan
en ook voor de uitbreiding van de
industrieterreinen aan de Maas-
heseweg en de aanleg van 'n nieuw
terrein in Oostrum-Noord vast
taxaties moest laten maken.
De VOORZITTER vertelde, dat
B. en W. zulks ook van plan zijn.
De opdrachten daartoe zijn reeds
verstrekt en de raad hoort er dus
binnenkort meer van
HOGERE PRESENTIEGELDEN
Vanaf 1 januari waren de presen
tiegelden voor de raadsleden als
volgt:
raadsvergadering 15,
landbouwcommissie 7,50
overige commissies 5,
Ged. Staten vroegen nu of er be
zwaar tegen is, die presentiegelden
als volgt te wijzigen:
raadsvergadering f 17,50
landbouwcommissie 8,75
overige commissies 6,
Natuurliik had de raad hiertegen
geen bezwaar.
BARTELS merkte op, dat Ged.
Staten voor deze verhoging 2 argu
menten aan voeren nl. het gestegen
loon- en prijspeil en de grotere ver
antwoordelijkheid en de toenemen
de betekenis van het raadslidmaat
schap. Zijn vraag is nu of dit dan
niet zeker geldt voor de wethouders.
Waarom worden hun salarissen niet
verhoogd?
Het is een vaststaand feit, dat het
wethcuderschan voor Venray, ge
zien zijn uitgestrektheid en de pro
blemen daaraan en aan zijn snelle
ontwikkeling verbonden, langza
merhand uitgroeit tot een dagtaak,
die ook als zodanig gehonoreerd
dient te worden. Gebeurt dit niet
dan lopen we de kans voor deze
baan in toekomst slechts gepensio
neerden te kunnen vinden, die als
een soort bijverdienste nog wethou
der willen spelenMet alle ge
volgen van dien.
Ook STEEGHS liet zich in deze
zin uit en meende, dat men in Maas
tricht te weinig rekening hield met
de uitgestrektheid en de problemen
van onze gemeente. Als hier een
wethouder op stap moet, vraagt dat
meer tijd als in een gemeente met
heel wat kleiner oppervlakte
De VOORZITTER kon deze be
togen onderschrijven. Al deze pun
ten waren herhaaldelijk zowel mon
deling als schriftelijk bij Ged. Sta
ten naar voren gebracht, Maar men
is in Maastricht bang, dat een ver
hoging in Venray, hoe billijk ook,
een precedent zal scheppen en dat
dan andere gemeenten aanleiding
zullen vinden cm ook aan te dringen
op wethouders-verhogingen
Men zal echter nogmaals de wens
van de raad aldaar naar voren
brengen.
VERANDERINGEN IN LEUNEN
Leunen stond ditmaal wel de no
dige keren op de agenda.
Allereerst kost het daar aan te
leggen pompgemaal en de perslei
ding naar het stamriool 25.000
meer dan oorspronkelijk was ge
raamd. (De aanbesteding was
169.390).
De raad moest dus alsnog die ver
hoging goedkeuren. Dat deed ze dan
ook, maar BERKHOUT vond, dat 'n
dergelijk bedrag toch wel erg hoog
was. Had men dat van te voren niet
beter kunnen bekijken?
Daarnaast was hem gebleken, dat
er ook nog technische wijzigingen in
de eerste opzet zijn aangebracht en
ook dat gaf hem niet het vertrou
wen, dat deze plannen ernstig be
studeerd zijn.
De VOORZITTER was een andere
mening toegedaan. Men heeft een
goed bureau een en ander laten be
cijferen, toen deze het plan had op
gezet. Haar begroting was inder
daad 25.000 lager dan de aanbeste
ding, maar wie wijst nu de fouten
aan?
Inderdaad zijn bij de uitvoering
nog technische wijzigingen doorge
voerd, maar dat gebeurt practisch
altijd en zijn ook op financieel ge
bied niet doorslaggevend.
Dan was er de straatverlichting.
Nu de PLEM haar bovengronds
net van Venray-kom naar Leunen
gaat vervangen door een kabel is
tevens de mogelijkheid geschapen
hier een geheel nieuwe straatver
lichting aan te brengen. 44 stalen
masten van 8 meter hoog met een
85 watt natriumlamp zullen voort
aan deze weg in het licht doen
baden. Deze verlichting gaat dan
tot het kruispunt St. Catharina-
straat-Leunseweg.
Een en ander kost 35.860. Een
groot bedrag, wat zijn reden vindt
in het feit, dat de provincie niets
wil bijdragen in deze verlichtings-
kosten. G.S. menen, dat die alleen
van plaatselijk belang zijn.
Deze laatste stelling vond BAR
TELS wel wat cru. Op de eerste
plaats is het een provinciale weg en
op de tweede plaats de drukste weg
van Venray, wat alleen nog maar
erger zal worden als de Deurnse-
weg eenmaal doorgetrokken is naar
Wanssum. Hij verzocht derhalve het
College hiertegen ernstig te protes
teren.
De VOORZITTER vertelde, dat
zulks reeds is gebeurd.
Ook STEEGHS en VERMEULEN
vonden, dat de provincie er zich wel
heel gemakkelijk van af maakt.
PONJEE was van mening, dat hier
feitelijk al veel eerder iets gedaan
had moeten worden en vroeg of de
gemeente nu maar wachtte tot de
PLEM eens met plannen kwam of
dat het de gemeente was, die tegen
de PLEM zegt: zo en zo wil ik het
hebben.
De VOORZITTER wilde het zo
niet stellen. Er is een voortdurend
samenspel met de PLEM, die een
bepaald werkschema heeft.
He heeft geen zin om over ver
lichting naar Leunen b.v. te praten,
als de PLEM niet op haar lijst heeft
staan, dat daar een kabel komt
Men houdt dus nauw contact met
elkaar, waarbij de gemeente reke
ning houdt met de plannen van de
PLEM en de PLEM rekening houdt
met die van de gemeente.
Tenslotte was er dan nog 't voor
stel tot verlegging van de hoek Veu-
lense grindweg-Leunseweg. Komt
deze weg van het Veulen thans
schuin op de provinciale weg, nabij
de kapel aldaar, nu wil men die
verleggen, meer naar het zuiden toe,
ongeveer ter hoogte van een daar
staand wegkruis. Een en ander kost
6.200.
De raad had er geen bezwaar te
gen.
De BRUYN vroeg wel om 't weg
kruis daar in de buurt te handha
ven. Zulks werd toegezegd.
GRONDAANKOPEN
Voor de aanleg van een sportveld
in Oostrum werd, zonder commen
taar, aangekocht een complex gron
den, groot 1,7 ha van L. Weijs al
daar voor de prijs van f 16.156,16.
Voor het bungalowpark in plan
West 2 kan men in de omgeving
van den Dril 6975 m2 grond aanko
pen van J.H.A. Janssen. Hensenius-
plein 7. Na enig onderhandelen is
de prijs vastgesteld op 2,50 per
m2, zodat een en ander 17.438 gaat
kosten. Ook hiertegen had de raad
geen bezwaar.
BERKHOUT merkte echter op,
dat ook wat grondprijzen betreft
Venray een evolutie doormaakt.
Toen men een jaar geleden gron
den aan moest kopen voor het
zwembad is er nog al deining ge
weest omdat men daar 65 cent
durfde te vragen. De prijs is in
een jaar tijd dus wel gestegen
De BRUYN zowel als VERMEU
LEN meenden, dat men deze
stukken niet vergelijken kon. Bij
het zwembad ging het om een
groot binnenterrein,, voor geen
ander doel geschikt, terwijl de
wijze waarop die aankoop tot
stand kwam ook niet bepaald chi
que te noemen is. Hier gaat 't om
een stuk grond, gelegen aan be
staande wegen, dat verkaveld kan
worden tot enkele behoorlijke
bouwterreinen
Het voorstel tot onttrekking van
een gedeelte weg te Kleindorp aan
het openbaar verkeer heeft ter in
zage gelegen. Een bezwaarschrift
daartegen is binnengekomen en was
niet terzake dienend. Nu nam de
raad derhalve het definitief besluit
tot intrekking, waardoor het moge
lijk wordt ook in die hoek land-
bouwwegen te gaan opknappen.
SCHOLEN
In de lagere school van 't Veulen
is de nieuwe kleuterschool geko
men. Om een en ander goed te doen
functioneren moeten daar voor 800
voorzieningen getroffen worden
(kinder-w.c.'s en zandbak). Daarte
gen had de raad geen bezwaar.
In Oirlo zit men te tobben met
de centrale verwarming in de kleu
terschool. Al die problemen worden
opgelost indien de bestaande ver
warming wordt omgebouwd op olie-
stook. Een en ander gaat 6.222
kosten en ook hiertegen kwam de
raad niet in verzet.
(vervolg zie elders in dit blad)