Veilig verkeer...
De Telefoon zoekt
nieuwe wegen
Verbond voor Veilig Verkeer
licht bevolking voor
Politierechter
Uit Peel en Haas
Het oieaws van de dag
't Welzijn der bejaarden is niet
alleen afhankelijk van de A.O.W.
AS!
tius&M
gStets
Do!
LKM
PU
\C JV
11UIIANASINGEL41 •t(Uf. 1061 (M/80;|
Vrijdag 25 augustus 1961 No. 34
Twee en tachtigste jaargang
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAY WFFKRT AH VOOR VFNRAY FNf OM^TRFïCFM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. PCI
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 W ErEtllOLHU V UUI\ V LflMvH I ErlH V-JJLVlO 1 lXEtliEtll PRIJS PER KWARTAAL l.£
NIEUWE VOETGANGERS
REGELING
Zoals bekend zal op 1 november
a.s. een nieuwe regeling met be
trekking tot overstekende voetgan
gers van kracht worden.
Met ingang van die datum zullen
de oranje knipperbollen uit het
stands- en dorpsbeeld verdwijnen,
zullen de voetgangers op de „ze
bra's" bescherming genieten en
dient het rijdende verkeer aan zich
op zebra's bevindende voetgangers
onbelemmerde doorgang te verle
nen.
De Minister van Verkeer en Wa
terstaat heeft het Verbond voor
Veilig Verkeer opgedragen het Ne
derlandse publiek zo uitvoerig mo
gelijk op deze nieuwe regeling voor
te bereiden.
Het Verbond organiseert daartoe
in oktober en november een om
vangrijke voorlichtingsactie, waar
bij vrijwel alle auditieve en visuele
hulpmiddelen te baat zullen worden
genomen.
LANDELIJKE ACTIE
Het Centraal Bureau van het Ver
bond te Utrecht zal de landelijke
verspreiding van affiches, raambil
jetten en z.g. „wandkranten" ge-
illustreerde muurbladen ter hand
nemen; men zal de affiches van 1
oktober af kunnen zien hangen in
alle postkantoren, in tal van bank
instellingen, in en aan politiebu
reaus, in belastingkantoren, in bus
sen en wachthuisjes van een aantal
vervoersmaatschappijen, in Kamers
van Koophandel en Fabrieken,
enz.; de „wandkranten" worden
aangeboden aan militaire tehuizen,
poliklinieken, artsen en tandartsen,
t.b.c.-consultatiebureaus, wijkge-
bouwen van kruisverenigingen, enz.
Met betrekking tot de affiches
kan worden opgemerkt, dat er twee
soorten in omloop worden gebracht:
één, een kalenderbloc met de da
tum 1 november, zal in oktober
worden opgehangen om de aandacht
van alle weggebruikers op deze be
langrijke datum te vestigen mis
verstanden zouden tot ernstige on
gelukken aanleiding kunnen geven
de andere zal in november wor
den opgehangen, deze laatste is ont
worpen door Eppo Doeve en zegt:
„Voetgangers, zo moet het nu".
Eveneens zal door het Centraal
Bureau zorg worden gedragen voor
de verspreiding van dia's ter ver
toning in het reclameprogramma in
de bioscopen, alsmede de voorlich
ting via pers, radio en televisie;
voor vertoning op de t.v. werden 2
zgn. „spots" korte filmpjes ge
maakt. Hiertoe in staat gesteld door
een biscuitfabriek wordt tevens een
speciale voetgangersfilm opgeno
men, waarin de hoofdrol wordt ge
speeld door Bueno de Mesquita.
PLAATSELIJKE ACTIVITEITEN
De plaatselijke afdelingen van het
Verbond de Verenigingen van
Veilig Verkeer zullen contact op
nemen met hun gemeentebesturen
teneinde plaatselijk een aan de om
standigheden en financiële mid
delen aangepaste actie te kunnen
voeren.
Het Verbond heeft zich onlangs
tot de gemeenteraden en de plaat
selijke afdelingen gewend met een
circulaire, waarin een overzicht
wordt gegeven van de door het
Verbond ter beschikking gestelde
materialen.
Naast de reeds genoemde affiches
en raambiljetten kunnen overdruk
ken uit 't Verbondspencaiek „Ver-
bondsperiodiek ,Verkeerstijdschrift',
alsmede de speciale nummers van
het gezinsblad „Wegwijs", „Veilig-
Uit" voor de middelbare school
jeugd en Jeugd vekeerskrant"
voor de lagere scholen worden
besteld.
Met de folder „Voetganger, zo
meet het nü" en „Bestuurder, zo
moet het nü" wordt een positieve
beeld- en tekeninstructie voor alle
weggebruikers gegeven.
De brochure „Veilig over" richt
zich speciaal tot de bejaarden.
VOOR DE SCHOLEN
Uiteraard wordt een belangrijk
deel van de voorlichtings-actie van
het Verbond gericht tot de school
jeugd.
Voor leerlingen van de midden
klassen van de lagere scholen werd
een „loop-pas" en een „fiets-
visum" ontworpen; dit zijn boekjes
in paspoortmodel, waarin naast het
instructie-element een ruilwedstrijd
is verwerkt: in elk boekje zitten nl.
stukjes van een verknipte zebra, en
de kinderen die door onderling rui
len een complete zebra weten te
verzamelen en deze opzenden naar
het Verbond, zullen aantrekkelijke
prijzen kunnen ontvangen.
Met medewerking van een olie
maatschappij wordt voor de scholen
een speciale kalender uitgegeven,
waarvan het kalendarium loopt van
1 september 1961 tot 1 september
1962.
OP STRAAT
Het Verbond suggereert de plaat
selijke afdelingen om voor de duur
van b.v. een week „zebra-brigades"
in te stellen.
Deze zouden gevormd kunnen
worden uit jongelui van pl.m. 18
jaar, die bereid zijn hun diensten te
verlenen bij het oversteken van
voetgangers; zij zouden dan tevens
de folders kunnen uitreiken aan de
voetgangers en aan het (wachten
de) rijverkeer, alsmede eventueel de
zelfklevende zebra-insignes kunnen
uitreiken aan voetgangers, die op de
juiste wijze oversteken.
Deze zelfklevende zebra-insignes
worden verstrekt, indien door de
bestellingen hiervoor een totale op
lage van 100.000 wordt bereikt.
Mogelijk zullen tevens bewoners
van bepaalde steden en dorpen in
de ochtend van 1 november witte
voetstappen op de trottoirs zien, die
naar de zebra's leiden.
Dit onderdeel van de actie, waar
toe het Verbond in staat werd ge
steld door een schoenfabriek, zal
eveneens slechts worden gereali
seerd indien de oplage hiervoor de
100.000 bereikt.
In verband met de reclame, die
in deze zelfklevende voetzolen is
verwerkt, is deze suggestie van het
Verbond bij tal van gemeenteen nog
in beraad, zodat op dit moment nog
niet kan worden medegedeeld of dit
onderdeel van de actie voortgang zal
vinden.
houden, heeft hij nog een behoor
lijke navordering te goed, ondanks
de 624 ouderdomsaftrek, als 't een
echtpaar betreft en ondanks het
rangschikken in tabel II als hij al
leen staat.
EN WAT GAAT HIJ DOEN?
Speelt het financiële deel wel een
grote rol, er moet ook rekening wor
den gehouden met de verpozing.
Men kan nu eenmaal niet iemand die
't grootste deel van zijn leven ac
tief is geweest, zo maar ineens tot
werken gedaan is. De nog goed ter
niets doen dwingen als het met
been zijnde bejaarde kan er nog
eens een uurtje uittrekken en een
wandelingetje maken, maar ons
grillige klimaat laat dit niet altijd
toe en vrijwel iedere bjaarde heeft
wel een of ander ongemak.
Het is daarom maar gelukkig, dat
er televisie is uitgevonden en dat
vele gezinnen tot de aanschaf van
'n (liefst grootbeeld) ontvanger zijn
overgegaan.
Het is opvallend te zien met hoe
veel genot de bejaarde naar een uit
zending zit te kijken. Al zullen er
velen bij zijn, die in normale geval
len een be
paald programma niet zouden aan
zetten, nu blijken ze er wel naar te
kijken; het is voor hem immers een
prettige aanvulling op het nieuws
uit het krantje en een aangename
verpozing.
GEEN AFZONDERING
Met de radio zijn de ervaringen
heel anders, want het valt voor ve
len niet mee, alles te verstaan wat
er wordt uitgezonden, als het toestel
in een gemeenschappelijke zaal
moet worden beluisterd
Er zijn immers altijd mensen die
b.v. een luisterspel of lezing niet
waarderen en dan gaat een groot
deel van het behandelde verloren
door het gepraat onderling in de
zaal.
De bejaarde kan zich dan terug
trekken op zijn kamer, maar hij
doet er goed aan zich niet af te zon
deren. Hij moet onder de mensen
blijven, zoals hij dat voorheen ook
gewoon was of misschien zo lang
heeft gemist.
Naast de duizenden die hun intrek
(hebben moeten) nemen in een be
jaardentehuis zijn er nog honderd
duizenden die op zich zelf wonen.
Velen van hen moeten het doen met
het ouderdomspensioentje aange
vuld met een bedrag van sociale
zaken.
Slechts een kleine groep van deze
mensen heeft zich de weelde kun
nen veroorloven een radio en/of te
levisie aan te schaffen.
We zijn er niet ver naast als we
stellen dat 60 pet van het miljoen
bejaarden 't zonder t.v. moet doen,
omdat zij tot de groep met het laag
ste inkomen behoren.
GEEN AFBETALING
Zelfs een aankoop op afbetaling
is er voor deze mensen niet bij, nog
afgezien van het feit, dat het aan
betalingsbedrag hoe langer hoe ho
ger wordt gesteld.
Hoe een maatschappelijke werker
of werkster belast met de contiIe
zou reageren op de aanschaf van 'n
dergelijke luxe, zullen we maar in
het midden laten als we hierbij be
denken, dat degenen die sociale
steun van staat of kerk genieten in
bepaalde plaatsen des lands al op
de vingers getikt worden als zij op
een door de weekse dag een koekje
etc. presenteren.
Wat dergelijke opvattingen be
treft, leven we nog in het tijdperk
van 25 30 jaar geleden, toen een
steuntrekker om zo te zeggen een
minderwaardig iemand was.
De cafetariahouder had in strijd
met de wet gehaktballen, croquet-
ten en gebakjes ten verkoop gehad.
Want hij had zonder de daartoe in
gevolge het Besluit Algemeen Ves
tigingsverbod Kleinbedrijf 1941 ver
eiste vergunning een inrichting of
onderneming gevestigd, zijnde een
cafetariabedrijf. En hij had boven
dien dit bedrijf, me betrekking tot
welke de vestiging was geschied,
uitgeoefend. -
Zo ongeveer luidde het proza, dat
de man voor de groene tafel» van de
economische politierechter riep in
de lange rij van middenstaqders en
pseudomiddenstanders, die niet
kunnen bewijzen dat zij waardig
zijn deze titel te dragen.
Op een kwade dag was een poli
tieman de splinternieuwe cafetaria
binnengestapt. „U hebt geen vesti
gingsvergunning" zei hij.
„Dat klopt", zei de verdachte, en
in korte tijd was het geval bekeken.
Het zou allemaal zijn afgelopen
met de gebruikelijke boete, verste
vigd door de verplichting tot het
storten van een waarborgsom die
na twee processenverbaal-vrije ja
ren wordt terugbetaald, als de po
litie 't geval zelf had ontdekt. Maar
dat was niet zo. De cafetariahouder
was, zoals hij het noemde, aange
bracht. En de aanbrenger was zijn
collega-concurrent, die in hetzelfde
straatjes woonde.
Dat gebeurt wel vaker, want tus
sen collega-concurrent staat maar
een heel klein streepje. In dit geval
was de ander echter op een bizon
der originele manier achter het
misdrijf gekomen.
Op een dag in dit milde voorjaar
was de verdachte naar de Kamer
van Koophandel gestapt met zijn
diploma's en alle andere paperas
sen, die in dit land nodig zij om aan
te tonen, dat men in staat is een
cafetaria te openen. Bij de Kamer
keek men de papierwinkel goed
keurend in. Het klopte als een bus
en het zou wel in orde komen,
luidde de boodschap. En de toe
komstige cafetariahouder ging mon
ter zijns weegs.
Ondertussen werd de verbouwing
van het pand voltooid en twee
maanden later kon de cafetaria
worden geopend. De vestigingsver
gunning was er toen nog niet, maar
men moet de overheid nooit zenuw
achtig maken, dacht de man. Hij
vroeg dus niets.
Maar het pand kostte midden
vijftig gulden per week huur en dat
is een heel bedrag voor een a.s.
zakenman. Daarom begon hij maar
vast.
Tenslotte werden hem de papie
ren toegezonden. Maar tante Pos
tobt dit jaar met personeelsgebrek
en de invallers hebben soms bij
ziende buien.
In dit geval kwam de gele enve
loppe terecht bij de collega-concur
rent in hetzelfde straatje.
Die had gauw in de gaten waar
het om ging. Hij legde de kostelijke
papieren van de verdachte in de
kast en haastte zich naar de politie
om aangifte te doen van de clan
destiene cafetaria in zijn straatje.
Zo kwam de zaak aan het rollen.
De verdachte snelde naar de Ka
mer van Koophandel, doch daar
vernam hij dat alles lang was ver
zonden. Hij spoedde zich vervolgens
naar de post, en daar zocht men de
documenten op. Bij de concurreren
de en aangevende buurman.
De officier vond het allemaal
nogal erg. Hij vond onder deze om
standigheden vijf en twintig gulden
boete genoeg. De rechter vond dat
nog te veel. Die maakte er een tien
tje van.
KLEINE TIPS VOOR EEN
VEILIGER VERKEER
's Morgens, wanneer u de tocht
begint, na de eerste kilometers eens
een paar maal uw remmen probe
ren. Dit geldt speciaal na zeer kou
de, en ook wel na natte nachten.
Op vuile of gladde weggedeelten
of op gedeelten die op andere wijze
slecht zijn voorzichtig korte rem
proeven uitvoeren om de remmen
aan te passen aan de toestand van
de weg, aan het gewicht van het
voertuig op dat moment en aan uw
eigen gemoedsgesteldheid die dag.
Werp beslist eerst een blik in de
achteruitkijkspiegel en een blik
vooruit.
In een dichte file klaar zijn om te
remmen. De rechtervoet moet, om
zo te zeggen, „in spanning" zijn.
Ook het bliksemsnelle wisselen van
gas en remmen even beoefenen.
Vooruitdenken. Altijd maar weer
vooruitdenken. Als u alleen maar
let op de achterlichten van degene
die vóór U rijdt, kunt U tegen hem
aanrijden. Men moet het tempo dat
zich in de file ontwikkelt voor ogen
houden en niet alleen maar letten
op die ene wagen voor u.
De man daar vóór u moet u altijd
wantrouwen. Vooral wanneer hij op
punten komt waar zich zijwegen
bevinden.
De meeste bestuurders rijden
langzamer en onregelmatig, ze ha
len zelfs met een kleine auto naar
-links uit voordat ze rechtsaf slaan.
Voorzichtig achter hen aan die huis
nummers zoeken! Ze veranderen
hun tempo en komen soms plotse
ling op de linker weghelft.
In files moet u zich instellen op
de manier van rijden van de man
vóór u, al doet hij het nog zo ver
keerd. eigen veiligheid gebiedt dat.
Er zijn chronische „snelmeters".
Voor elke km snelheid per uur één
meter minstens. Afstand van deze
mensen bewaren!
Bij nadering van stuwruimte voor
•kruisingen bijzonder voorzichtig
zijn. Weifelende mensen zoeken hun
rijstrook, vergissen zich dan, schie
ten plotseling uit. Wanneer het
verkeerslicht van groen op geel
springt, wordt door de autorijders
vóór U sterk geremd.
Remwegen laten zich niet door
remtabellen bepalen.
Tabellen kunnen slechts heel be
paalde voorwaarden bevatten, nooit
echter de duizend en één variaties
van het wegverkeer, van de toe
stand van de weg, van de toestand
van de remmen op een bepaald
ogenblik enz. Daarom: remmen al
tijd maar weer proberen, op de
remwegen acht slaan, afstand leren
schatten.
's Nachts vooral oppassen. Slech
te achterlichten van de man voor u
misleiden u aangaande de werke
lijke afstand. In donkere straten
niet met een hoog tempo rijden. De
man vóór u niet via de achteruit
kijkspiegel verblinden, dat provo
ceert snel remmen.
Bij het aanzetten om in te halen
niet te dicht langs de man vóór u
rijden. Komt u iets tegemoet, dan
kan het „scheren" moeilijkheden
geven. Houd er ook rekening mee,
dat vrachtautochauffeurs soms,
door opbollende zeilen van de laad
bak, u niet via de achteruitkijkspie
gel kunnen zien aankomen!
Bij het blijven staan op een hel
ling op vrijloop zetten en de hand
rem aantrekken. Dat spaart uw
koppeling en voorkomt terugrijden.
van zaterdag 5 sept. 1936
Donderdag overleed alhier de
oudste inwoner van Venray, de heer
Joh. Haenraets, in de ouderdom
van bijna 91 jaren. Hij was ruim 50
jaren lid van het Armbestuur en
werd door Z.H. de Paus vereerd
me de onderscheiding „Pro Eccle
sia et Pontifice" en door H.M. de
Koningin met de onderscheiding
van Oranje-Nassau.
Hoe brutaal-uitdagend de
N.S.B. de fijne tactvolle geste van
Mgr. Lemmens, om op 5 sept. zich
te onthouden van elke demonstratie
beantwoordden, lazen wij donderdag
morgen vroeg op de Venray se
straatstenen, welke in het holst van
de nacht bleken ontsierd te zijn
door de belachelijke snoeverij van
de Boven-Moerdijkse ex-liberale
duisterlingen: „Mussert wint, hou
zee!"
Op woensdag 16 sept. zal de
Venrayse Derde Orde een bedevaart
houden naar de Zoete Lieve Vrouwe
van 's-Hertogenbosch,
Benoemd tot Officier van
Oranje-Nassau werd onze dorpsge
noot, Mgr. J.H. Goumans, Aposto
lisch Prefect van Bandoeng.
KABELS ZULLEN VERDWIJNEN
De P.T.T. heeft een uitgewerkt
plan op tafel liggen om de steden in
Nederland onderling te verbinden
-japuazieejis uaa uea lappxux joop
net.
In verscheidene steden zullen
grote radiotorens worden gebouwd.
Het straalzendemet werkt op het
principe van de hoog-frequentie-
trillingen, die langs radiografische
weg worden overgebracht. Door dit
straalzendemet wordt het leggen
van lange interlocale kabels over
bodig.
Het bestaande kabelnet zal nog
worden gebruikt. Het nummer moet
op de vertrouwde manier worden
gekozen.
Het telefoontoestel in huis moet
via kabels met de telefooncentrales
verbonden blijven.
De uitvinding van straalzenders
en de toepassing in het telefoonver
keer zijn niet nieuw.
In Amerika werd al tien jaren ge
leden een straalproject uitgevoerd.
Op het ogenblik worden in de
Nieuwe Wereld ongeveer dertig
percent van alle interlokale tele
foongesprekken via straalzenders
gevoerd.
Ook in het bergachtige Zwitser
land, waar het leggen van telefoon
kabels geen gemakkelijk werk is,
loopt een groot deel van het tele
foonverkeer via straalzenders.
De P.T.T. gaat nu tot de bouw
van zo'n zendernet over omdat het
huidige kabelnet langzamerhand te
klein wordt om aan de steeds
groeiende vraag naar verbindingen
te voldoen. De telefoon is in de
maatschappij langzamerhand een
onmisbaar instrument geworden.
Op het ogenblik belt de Neder
lander gemiddeld iedere week een
maal op naar een andere stad. Het
aantal telefoontjes binnen de stad
loopt in de miljarden. De vraag
naar het wonderinstrument van
Alexander Craham Bell, die in 1876
voor het eerst de menselijke stem
door electro-magnetische energie
over enige tientallen meters hoor
baar maakte, is zo sterk toegeno
men, dat het telefoonverkeer eens
in de zeven jaren verdubbelt.
GRAAFWERK EN RIVIEDEN
De telefoon is razendsnel in op
komst gekomen. Ruim vijftien jaren
na de uitvinding in 1892 wer
den in Nederland al 82.000 interlo
kale gesprekken gevoerd.
Vorig jaar waren het er 440 mil
joen. Al deze gesprekken werden
gevoerd via kabels.
In de beginjaren werden die ka
bels opgehangen aan masten, waar
door het poëtische beeld van zwa
luwen, die een muziekstuk schrij
ven op de „balken" van de telefoon-
„Dat de publieke opinie duidelijk
in overeenstemming is met het
menselijk geweten en de leer der
Kerk".
Al is het misschien karakteristiek
voor Nederland dat de krantenlezer
zijn blaadje thuisbezorgd krijgt, het
feit dat de krant gelezen wordt is
iets wat voor alle landen hetzelfde
is. De meeste mensen buiten ons
land kopen hem op weg naar hun
werk in een van de vele stalletjes.
In trein of bus of onder de och
tendkoffie wordt hij door iedereen
verslonden.
Iedereen krijgt weer op een an
dere manier het laatste nieuws
voorgeschoteld en de meeste kran
tenlezers gaan er vanuit dat alles
wat wit op zwart staat neergeschre
ven onfeilbaar is.
Verder is er de radio die de men
sen een hele dag bezig houdt en hen
onwillekeurig beïnvloedt. Men treft
mensen aan die zo verknocht zijn
aan hun toestel en het geluid dat
het voortbrengt, dat zij het overal
en altijd met zich meedragen. En
's avonds is daar ten slotte voor een
steeds groter aantal de televisie met
zijn goede en slechte programma's
die gezien worden door groot en
klein, die verrijken en bederven.
Zestien uur per week besteedt de
gemiddelde Nederlander aan krant,
radio, film en televisie. Zestien uur
waarin hij meegenomen wordt door
wat anderen hem laten horen, laten
lezen, laten zien.
Zo groeit de publieke opinie, de
algemene mening van de mensen,
die de hele samenleving in een be
paalde richting stuurt, die oordeelt
over goed en kwaad.
Het is niet zonder rede dat de in
tentie van het Apostolaat van het
Gebed deze maand bijzonder de
aandacht vraagt voor het feit, dat
de publieke opinie in overeenstem
ming dient te zijn met het geweten
van de mensen en de leer van de
Kerk.
i
VJ
oïU MfMwinp» J
t IVl 1
kabels, kon ontstaan.
Maar deze „luchtige" verbindin
gen waren uiterst kwetsbaar en le
den bovendien onder de niet-ideale
klimaatsomstandigheden.
De P.T.T. heeft daarop steeds
meer overgeschakeld op onder
grondse kabels. Maar ook die heb
ben nadelen.
Voor de verbindingen tussen
Noord en Zuid-Nederland moeten
heel wat rivieren en brede zee
armen (Zuidhollandse en Zeeuwse
eilanden worden „overwonnen".
Wanneer kabels eenmaal zijn ge
legd, kunnen ze gemakkenlijk be
schadigd worden door de uitvoering
van grondwerken.
Bovendien bleek in 1953 bij de
grote .watersnood hoe kwetsbaar
deze verbindingen zijn. Bij 't straal
zendemet is het ingraven van on
telbare kilometers kabel niet meer
nodig.
TORENS
In de provide Zeeland wordt al
gewerkt aan een straalzendemet,
dat bij noodgevallen de verbindin
gen kan overnemen.
Het straalproject, dat nu »p het
programma van de P.T.T. staat,
voorziet in een wijdvertakt verbin-
dingsnet over geheel Nederland. De
eerste lijn is al bijna gereed.
Het is het traject Eindhoven-
Maastricht. De zendtoren in Maas
tricht is al gebouwd.
In 1963 hoopt de P.T.T. het net
voor de Randstad-Holland, de
verbindingen tusen de steden Am
sterdam, Den Haag, Rotterdam en
Utrecht gereed te hebben.
Ruim dertig torens moeten dan
in de loop van enkele jaren in an
dere, minder grote steden worden
gebouwd. De torens moeten gemid
deld zo'n kleine zeventig meter hoog
worden.
Op de spits komen twee parabo
lische antennes, die wel wat lijken
op de oude radar-antennes. Deze
dienen voor het overbrengen van de
gebundelde electro-magnetische
energie.
In de grote steden moeten de to
rens zoveel mogelijk buiten de
stadskernen komen, maar dat zal in
Een van de moeilijkste dingen
in het leven van een mens is wel
't oud worden. Dit is niet alleen 'n
lastig te verteren verandering in
het lichaam en in de levensloop
van de mens zelf, doch ook een
maatschappelijk en sociaal, ja
zelfs een nationaal probleem.
Er zijn momenteel op elke 100
Nederlanders al 8 personen boven
de 65 en geleerden hebben uitge
rekend, dat dit er over tien jaar
niet minder dan 12 zullen zijn!
Honderd jaar geleden liep de
gemiddelde leeftijd in ons land zo
tegen de 35 jaar, vijftig jaar ge
leden bedroeg dit al 50 jaar en nu
is de gemiddelde leeftijd van een
Nederlandse vrouw al 74 en van
een man 71.
Uit deze cijfers blijkt wel, dat
het dringend nodig is, dat er voor
zieningen worden getroffen om
bejaarden van een onbezorgde
oude dag te verzekeren.
WIJ STAAN PAS AAN
GEBREKKIG BEGIN
Natuurlijk, wij erkennen het
graag, wordt er al veel gedaan voor
de oudjes. Allerwegen worden pen
sioenvoorzieningen getroffen, de
A.O.W. deed reeds zijn intrede, en
al wordt er door een onbegrijpelijke
opvatting van onze regeringsautori
teiten vreemd omgesprongen met
de diverse uitkeringen (men denke
aan de kortingen op de pensioenen
als men tegelijkertijd A.OW. geniet,
aan het inhouden van de „toeslagen"
op renten, waardoor met deene
hand wordt gegeven, om dit met de
andere hand weer in te palmen)
het neemt niet weg, dat reeds vele
oudjes een beter bestaan hebben ge
kregen, dan voorheen het geval was.
Er verrijzen bejaardenhuizen als
paddestoelen uit de grond; verzor
gingsflats, verpleegtehuizen zagen
het licht, maar hiermede zijn we er
niet.
Vele bejaarden werken zo lang
mogelijk door, deels omdat zij geen
afstand kunnen doen van hun werk,
deels omdat zij 't er financieel beter
door hebben, deels ook omdat zij
wel verplicht zijn om te blijven
werken om de belastingdienst te
vreden te kunnen stellen.
DE DREIGENDE NAVORDERING
Van A.O.W. en/of pensioen is im
mers belasting verschuldigd en als
de zekerheid niet bestaat dat de be
jaarde werknemer het nog een jaar
tje kan blijven volhouden hij
kan immers plotseling met een of
andere kwaal komen te sukkelen
dan zal hij beginnen eerst aan
zich zelf te denken en dan aan de
belastingdient, dus geeft hij zijn
vermoedelijke inkomsten zo laag
mogelijk op.
De aanslag is dan weliswaar la
ger, maar indien hij het wederom
een vol jaartje heeft kunnen uit
