Tien jaren kindervacantie-
werk in Venray
Tussen korven en kasten
Overpeinzingen
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Zondagsdienst huisartsen
Vrijdag 4 augustus 1961 No. 31
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652
ABONNEMENTS-
(buiten Venray 1.75)
Toch zijn we soms rare wezens
We kankeren en klagen, we mopperen en kritiseren en menen,
dat er in onze gemeente nu letterlijk niets goeds isNeem nu
de jeugd. Er zyn geen kinderspeelplaatsen, er is geen zwembad,
er is dit niet en er is dat niet
En we vergeten dat er een kinderspeeltuin is opgericht die
klinkt als een klok dat er gymnastieklokalen gebouwd zijn, die
als voorbeeld voor het land gelden dat er even een drumband uit
de grond gestampt is, dat we een kindervacantiewerk hebben,
dat er zijn mag
Ja, dat kindervacantiewerk be
staat dit jaar 10 jaren. En we lopen
er achteloos langs heen, dat een
groep Venrayse mensen, die ook nog
wel wat anders te doen hebben,
zich maanden en jaren inspannen
om Uw en mijn kinderen in de
lange zomervacantie aangenaam
bezig te houden.
Men vergeet heel simpel weg, dat
er mensen al in februari beginnen
te vergaderen om plannen op te
stellen en voorstellen uit te werken,
die in augustus voor de Venrayse
kinderen van grote betekenis zijn.
Maar niet alleen de Venrayse kin
deren profiteren door hun zorgen
van een prettige en waardevolle va-
cantie, ook menig huismoeder wordt
in die drukke vacantiemaand een
zware last van haar schouders ge
nomen door het feit, dat ze som
mige van haar meest beweeglijke
peuters rustig en in goed vertrou
wen in handen kan stellen van lei
ders en leidsters die hun vacantie
opofferen om andermensens kinde
ren bezig te houden en te zorgen,
dat moeders niet overbelast worden.
We behoeven daar beslist geen
drama van te maken.Deze men
sen doen dat uit eigen vrije wil en
hebben er ook nog plezier in ook.
Maar het tekent onze mentaliteit
toch wel, dat in al die jaren zo bar
weinig belangstelling voor dit werk
is getoond.
Neen, we bedoelen beslist niet, de
geldelijke biidragen, zonder welke
het onmogelijk is gemiddeld 600
kinderen een week lang bezig te
houden.
Gelukkig mag men daar niet
over klagen.
Naast een ruime gemeentelijke
subsidie geven ook particulieren,
instellingen, bedrijven en kloosters
met ruime hand en de speldjesdag
voor het kindervacantiewerk geeft
immer een goede opbrengst. Maar
het is die daadwerkelijke belang
stelling, die zo bar klein is.
Het lijkt soms of men blij is van
de kinderen af te zijn en wat ze in
hun vacantieweek daar op 't Vlak
water, op de Boshuizen, in de speel
tuin, in de Ambachtsschool nu fei
telijk wel allemaal doen, schijnt
maar weinig interesse te hebben.
Men mag dat enerzijds zien als
een teken van vertrouwen ander
zijds animeert daadwerkelijke be
langstelling het werk van leiders en
leidsters.
VOORBEREIDEND WERK
Nogmaals men behoeft deze men
sen niet af te schilderen als een
soort martelaren. Waarom ook
Ze doen dit werk met plezier en
telkens opnieuw zijn ze er bij, als
het maar even kan.
Ze beginnen in februari al de
plannen op te stellen.
Dat is geen eenvoudige taak.
Want in de loop der jaren is het
getal kinderen niet alleen gestegen
maar is de deelname open gesteld
voor kinderen van de 4 laagste
klassen der lagere school. En het is
logisch, dat men voor de kleinsten
uit de eerste klas een ander pro
gramma moet opstellen dan voor
de ouderen uit de 4e klas.
Er moet rekening gehouden wor
den met het feit, dat de zon ver
stek laat gaan en dat men dan bin-
nen-spelen moet hebben.
Er moeten versjes gemaakt wor
den, die de kinderen kunnen zingen,
er moeten spelen opgezet worden,
waarin ook links en rechts een op
voedend puntje in verwerkt zit, er
moet speelmateriaal zijn, materiaal
voor handenarbeid, zowel als ver
bandspul om een eventueel onge
lukje te kunnen helpen.
Er moet drinkwater zijn en melk,
kortom er moet een programma
opgesteld worden, dat niets aan het
toeval overlaat en waarbij ook het
weer geen spelbreker kan zijn.
Dat is allemaal gauwer gezegd
dan gedaan maar wie de correspon
dentie ziet van de secretaris en de
verslagen van vergaderingen, die
begrijpt, dat deze leidsters en lei
ders toch wel een groot enthousas-
me voor hun taak moeten hebben,
om dit geweldige karwei tot een
goed einde te brengen
Het feit dat er bij zijn, die dit
werk al tien jaren lang doen, toont
echter ook duidelijk aan, dat dit
enthousiasme er is en dat men tel
kens opnieuw ook anderen inspi
reren kan om dit prachtige werk
voort te zetten.
10 JAREN GESCHIEDENIS
Als we hieronder wat cijfers gaan
noemen dan zijn die feitelijk ook
bedoeld als een soort meditatie
puntjeZe geven misschien aan
leiding dat sommigen onder ons
zich even realiseren, wat er voor de
Venrayse jeugd, door dit comité in
de afgelopen 10 jaren nu feitelijk
wel is gedaan.
En ze mogen wellicht bij anderen
wat meer begrip en waardering
kweken voor dit kindervacantie
werk, waarvan niet alleen een
groot deel der jeugd profiteert en
moeders wat meer armslag krij
gen, maar juist daardoor ook onze
hele gemeenschap de vruchten van
plukt.
In 1952 werd op initiatief van het
Dekenaal Sociaal Charitatief Cen
trum het comité Kindervacantie
werk opgericht en op 11 augustus
van dat jaar startte men voor de
eerste maal met 78 jongens en 90
meisjes uit de tweede klas van de
lagere school.
11 Leidsters en 3 leiders hadden
hun handen vol aan deze groep,
maar deden daarbij ook veel erva
ring op voor de toekomst.
Ervaring ook t.a.v. de gelijke uit
komsten, waarbij uitdrukkelijk ge
streefd werd om de last voor het
kind en zijn familie zo klein moge
lijk te doen zijn.
Als die geldelijke bijdragen in de
loop der jaren gestegen is tot 1,50
per kind (bij 2 kinderen per gezin
1 per kind, bij 3 en meer kinde
ren uit een gezin 0,80 per kind)
dan kan men toch beslist niet zeg
gen, dat dit voor een hele week van
huis duur is.
In 1953 konden de eerste klassen
der lagere school er al bij.
De groep steeg tot 150 jongens en
95 meisjes die iedere dag opnieuw,
een week lang, door 15 leidsters en
4 leiders pretttig werden bezig ge
houden.
Men kreeg wat meer armslag en
in 1954 kwamen ook de derde klas
sen van de lagere scholen er bij.
240 jongens en 210 meisjes kwamen
onder de hoede van 23 leidsters en
5 leiders.
De Ambachtsschool stelt de gym
nastiekzaal ter beschikking voor de
opening van de dag en eventueel
kan men daar terecht bij slecht
weer.
In 1955 stijgt het aantal kinderen
nog steeds. 297 jongens en 287 meis
jes komen onder de hoede van 7 lei
ders en 20 leidsters en amuseren
zich opperbest.
Het lustrum in 1956 wordt ge
vierd met 245 jongens en 278 meis
jes, die o.m. een extra filmmiddag
aangeboden krijgen door de 24 leid
sters en de 12 leiders. Men besluit
tot uitgiften van een KVW gids met
richtlijnen en raadgevingen, waar
van men elders enorm heeft kun
nen profiteren bij de oprichting van
eenzelfde activiteit.
In 1957 komen de 4e klassen er
bij, met weer eigen programma's
voor elke klasse.
Zo gaan deze jongens onder des
kundige leiding naar het Oorlogs
museum in Overloon bezoeken an
dere bezienswaardigheden, maken
fietstochten, waarbij hen iets over
Venray verteld wordt enz. enz. 246
jongens en 156 meisjes namen dat
jaar deel aan de kindervacantie-
week en 16 leidsters en 7 leiders
zorgden voor een vlot verloop van
een en ander.
In 1958 waren er 247 meisjes en
273 jongens, onder leiding van 9
leiders en 17 leidsters.
In 1959 waren het er 318 meisjes
en 268 jongens, 15 leidsters en 9 lei
ders. In dat jaar organiseerd het co
mité ook voor het eerst de jeugd-
vierdaagse, die intussen ook alweer
is uitgegroeid tot een groots evene
ment voor de Venrayse jeugd.
In 1960 tenslotte waren er 247
jongens en 259 meisjes, die met 23
leidsters en 11 leiders plezierige
dagen hebben doorgebracht.
Dat betekent dus dat in 10 jaren
tijd zo om en nabij 6000 kinderen
een aangename tijdpassering is
geboden, waarin ze zich volop
hebben kunnen uitleven en dat
voor velen van hen het hoogte
punt is en was van de grote va
cantie
Ook nu staat het comité weer
klaar om van 14 t.m. 19 augustus
de jongens en van 21 t.m. 26 augus
tus de meisjes diezelfde prettige da
gen te bezorgen. Men gaat in het
comité rustig door en men begint 'n
zekere routine te krijgen in het op
lossen van de vele problemen en
moeilijkheden, die een en ander met
zich brengen.
Al is het zeker waar, dat deze
mensen niet op een bedankje staan
te kijken (we werden bij onze na-
Niet voor niets vindt men in Venrays gemeentewapen een bijen
korf met bjjen.
De heidevelden in de Peel waren immers bij uitstek geschikt voor
deze kleine honingleveranciers en de heide-honing had in vroeger
dagen terecht een goede naam.
Van dit alles is, zo ogenschijnlijk,
niet veel meer over. De tijden zijn
voorbij dat men in de zomer, in de
tijden, dat de heide bloeide overal
in de Peel de bijenkorven zag staan
en dat er afzonderlijke transporten
naar die Peel van bijenvolken wer
den georganiseerd.
De peel is ontgonnen en een be
langrijk arbeidsterrein voor de nij
vere diertjes is daarmede wegge
vallen.
Wil dit nu zeggen, dat in deze
contreien het bijenhouden aan het
uitsterven is.
Wie dan eens praat met de heer
Waayenburg de voorzitter van de
bijenhouders vereniging St. Ambro-
sius afd. Venray-Leunen, ervaart,
dat de zaak er toch wel gunstiger
voorstaat als men zo oppervlakkig
zou denken.
Het aantal imkers, is ten opzichte
van vroeger dagen, natuurlijk aan
merkelijk minder geworden, maar
dit is geen Venrays verschijnsel
maar een algemeen landelijk. Daar
staat echter als een verheugend feit
tegenover, dat veel meer mensen uit
liefhebberij bijen zijn gaan houden.
Zo is b.v. in Amsterdam de groot
ste bijenhoudersvereniging van ons
land, iets wat men in de steenmassa
zeker niet verwacht zou hebben.
De Venrayse vereniging telt 30
leden, die allen enthousiaste bijen
houders zijn. Zoals de een van dui
ven houdt, de ander van voetballen,
zo hebben deze mensen als 'n soort
sport het „Imker-spelen".
Zij kunnen met de bijenkap over
hun hoofd en hun pijpje in de mond
uren naar het af- en aanvliegen van
de bijen zitten kijken en weten van
allerlei merkwaardigheden over
hun volkeren te vertellen.
Nu is een ding opvallend. Het
land, waar vroeger bijen zelfs zulk
een rol speelden, dat zelfs het ge
meentewapen daarvan nog uitdruk
king geeft, schijnt op het ogenblik
weinig om deze dieren te geven.
Want voor hun volkeren vinden de
imkers hier practisch geen emplooi.
Hoort men van de ene kant soms
klachten, dat door te weinig be
vruchting, fruitbomen e.d. niet
die opbrengsten geven, die men ge
zien hun vruchtzetting daarvan had
mogen verwachten (hier hebben
dus kennelijk te weinig bijen hun
bestuivingswerk gedaan) van de
andere kant voelen de fruittelers er
schijnbaar weinig voor deze diertjes
in de buurt te hebben.
En zo komt het, dat de meeste
Venrayse bijen ieder jaar opnieuw
naar de Betuwe worden vervoerd,
waar de daar wonende fruittelers
wel de Venrayse bijen als welkome
gasten ontvangt en zelfs een be
hoorlijk bedrag betaalt als stand
geld. Ze trekken zelfs de kop van
Noord-Holland in, waar men vecht
om bijen te krijgen.
Schijnbaar zien deze mensen be
ter het belang van bijen in, dan in
onze contreien.
Bovendien brengt deze verhuis-
partij ook nog nadere voordelen,
omdat de honing die de bijen daar
verzamelen smakelijker schijnt dan
welke men van deze gronden wint.
Men betaalt hiervoor, namelijk
iets meer.
Zoals met alle sporten is het ge
win aan deze beestjes natuurlijk
geen hoofdzaak, maar het is toch
meegenomen.
Trouwens de honingprijzen hier
liggen t.o.v. 't buitenland zeer laag
en het is onbegrijpelijk, dat dit
kostbare voedsel hier niet hoger
wordt gewaardeerd.
HOE WORDT MEN NU IMKER
Op deze vraag kan men maar
moeilijk antwoord krijgen. Als je
een duivenmelker vraagt, waarom
hij duivenmelker is geworden, dan
krijgt men geen antwoord dat moet
iemand schijnbaar aangeboren zijn.
Een buitenstaander begrijpt niets
van duivenmelkers en snapt ook
niet hoe iemand met zo'n zwart net
om zijn hoofd en de pijp tussen zijn
lippen tussen de korven en kasten
kan drentelen.
Het imkersvak, als we het zo mo
gen noemen, is een veelzijdig vak,
men moet de nodige kennis hebben
en telkens opnieuw ervaart men
andere dingen.
Zo heeft men nu b.v. in Zuid-
Limburg zeer veel last van een be
paald mijt-soort, die hele volkeren
aantast en die het zelfs noodzake
lijk maakt, dat aan deze bijen een
vraag uitdrukkelijk bezworen geen
naam te noemen) toch mag dit 10-
jarig bestaan aanleiding zijn om
eens even stil te staan bij dit on
baatzuchtig werk t.b.v. onze gehele
gemeenschap.
Een ere-saluut zij hen gebracht,
die ook nu weer bewezen hebben,
dat particulier initiatief ook in onze
plaats toch tot grote dingen in staat
is
reisverbod wordt opgelegd. Men wil
de besmetting niet verder brengen
als ze al is.
De LLTB in Limburg en in Bra
bant de NCB zorgen voor een zo
goed mogelijke voorlichting van de
imkers. Zij, als de grote landbou
wersbonden zien het belang vaneen
goede bijenstand in en organiseren
ook de jaarlijkse markten in april
in Weert en Tilburg.
Op de laatste markt in Weert
was de aanvoer niet denderend.
Een vijftigtal korven of kasten
waren te koop of te ruil. Maar de
kwaliteit is bijzonder goed.
„Wat kost nu zo'n korf met een
zwerm?" willen wij weten.
„Dat is moeilijk te zeggen", meent
de heer van Waayenburg „want het
is zoals alles op een markt, een
kwestie van vraag en aanbod. Op
dit moment heeft u voor ongeveer
een vijftien gulden al iets aardigs.
Een prachtige korf met een veelbe
lovend volkje kost zo ongeveer
twintig tot vijfentwintig gulden.
Met de kasten ligt de zaak wat an
ders, omdat men bij de koop van
een kast ook de gehele kast met in
ventaris er bij koopt. De prijs van
zulk een kast varieert van om
streeks veertig tot zeventig gulden,
waarbij het natuurlijk niet op vijf
gulden te zeggen valt
We praten nog even door over de
problemen verbonden aan het bijen-
houden. Behalve het feit, dat men
in eigen streek feitelijk te weinig
wordt geëerd, dat men last heeft
van het vele spuiten in boomgaar
den en in kassen, dat schimmel
ziekten bijenvolken kunnen uit
roeien, zijn er ook nog andere din
gen, die het leven van een imker
niet over rozen doen gaan.
Zo is de heer Waayenburg bezig
met proeven, die wel van belang
zijn.
De komkommer-telers menen nl.
dat de vorming van zaadkoppen
.(dieven) die afbreuk doen aan de
groei van de komkommer, te wijten
is aan de bestuiving van de bij.
Maar de augurken-kweker kan de
bijen onmogelijk missen en aange
zien beide gewassen dicht bij el
kaar staan, kan men ér allerlei con
flicten door krijgen.
De heer Waayenburg heeft met
verschillende proeven overtuigend
aangewezen, dat niet de bijen de
oorzaak zijn van deze zaadkop-
vorming, maar dat deze door an
dere factoren ontstaan
Zo ziet men, dat ook aan deze
liefhebberij haken en ogen zitten.
Dat verhindert gelukkig niet, dat
de belangstelling groeiende is en
dat er verschillende mensen rond
lopen met plannen om ook eens een
volk aan te schaffen en eens te kij
ken of men hiermede niet een goed
stuk vrije tijdsbesteding kan op
bouwen.
De echte vak-imkers sterven uit,
maar liefhebbers voor dit bijenhou
den blijven er steeds nieuwe komen
en daarom ziet de toekomst, on
danks alle problemen er heus niet
somber uit. En kan terecht de
bijenkorf zijn plaats in het Ven
rays gemeentewapen blijven op
eisen.
STANDBEELD
In De Tijd van zaterdag troffen
wij onderstaand berichtje:
„De Amsterdamse beeldhouwster
Mevr. Sawade heeft opdracht ge
kregen een beeld te maken van
de bekende kampioenstier Adema
21, dat geplaatst zal worden bij
het K.I.-station Sybercarspel
We hebben indertijd bij de dood
van het vaderpaard-bij-uitstek Nico
van Melo, de vraag durven stellen
of er niet zoveel aan dit beest ver
diend was, dat er een standbeeld
van hem gemaakt was.
En met dat verdienen bedoelden
we heus niet alleen het materiële
gewin, al is dat zeker niet onbedui
dend, maar ook de goodwill en
de goede naam, die deze hele streek
fok-technisch heeft gekregen
De enigste reactie er op was een
boze opmerking van een paarden
fokker, die vertelde, dat een derge
lijke „dieren-verheerlijking" wel al
te ver ging en dat het al mooi ge
noeg was dat zijn kop was opgezet.
Er blijken echter nog mensen in
Nederland te wonen, die dit soort
„dieren-verheerlijking" wel dienstig
achten, die wel van mening zijn, dat
een dier waaraan een bepaalde
streek in bepaalde opzichten veel
te danken heeft, ook in de herinne
ring bewaard moet blijven, in de
vorm van een standbeeld
Misschien dat dit goede voorbeeld
weer eens aanleiding moge zijn om
die zaak voor wat betreft Nico van
Melo weer eens aan de orde te stel
len. We blijven geloven, dat deze
daad van dankbaarheid ook als re
clame in zeker opzicht nog nuttig
werk zal doen
50.000
Een gedienstige mijnheer uit Se-
venum die van deze zaken verstand
heeft cijferde ons bij het einde van
het Oogstfeest aldaar eens voor,,
dat er bruto ongeveer een halve
ton geld is ontvangen
Men realiseert zich dan even, dat
daar in goed twee dagen eventjes
50.000 in handen gekomen is van
dit oogstfeest-comité dat na beta
ling van onkosten de rest verdelen
kan onder de Sevenumse verenigin
gen, als harmonie, voetbalclub, rui-
terclub e.d.
Deze clubs krijgen dus een finan
ciële injectie, die er zijn mag en die
hen in staat stelt meer en grotere
initiatieven te ontplooien dan el
ders, gewoonlijk het geval kan zijn.
Een staaltje particulier initiatief
waar men alleen maar jaloers op
kan zijn.
En niet alleen om het geld, maar
ook om de eendracht en de samen
werking, die al vijf en twintig jaren
lang ieder jaar opnieuw van dit
Oogstfeest een prettig feest weet te
maken, met nog prettiger gevolgen
voor de verenigingen.
BRANDGEVAAR
De brand in Leunen, waar enkele
brandweermensen zelfs vrij ernstig
verwond zijn door een springende
gasfles heeft nog al enige reacties
opgeroepen.
Verschillende grote bladen heb
ben en o.i. terecht er op ge
wezen, dat dergelijke gasfles-ont
ploffingen zeer gevaarlijk kunnen
zijn en dat de betrokken brand
weer-mensen feitelijk blij mogen
zijn er nog zo gelukkig af te zijn
gekomen.
Een afgesloten en sterk verhitte
gasfles is een soort bom, die bij het
uit elkaar springen meer dan le
vensgevaarlijk is
Het is logisch, dat de Venrayse
brandweer-mensen heilig respect
hebben voor deze in het dagelijks
gebruik nuttige, maar bij brand le
vensgevaarlijke flessen.
Het zal beslist geen wonder zijn
als men in landelijke brandweer
kringen aan dit probleem wat meer
aandacht gaat schenken
Voor het zover is dat via lande
lijke regelingen en wat dies meer
zij geboden of verboden worden uit
gevaardigd is het toch wel dienstig
dat degenen, die dergelijk gas ge
bruiken en dus gasflessen in huis
hebben, er op letten, dat een van de
eerste dingen, die uit een brandend
vertrek gedragen moeten worden,
de gasfles is.
Is die niet meer bereikbaar, om
dat ze in de vuurhaard staat, dan
is het dekken geblazen en moet men
zoveel mogelijk de mensen waar
schuwen uit de buurt te blijven.
Ook de brandweer, die in zo'n
geval niets zal doen, voordat de
fles is gesprongen. Het betreft hier
afgesloten reserve-gasflessen.
Opengedraaide flessen, die dus
aanstaan en waaruit brandend gas
naar buiten komt, vormen geen
kwaad, omdat hier het gas vanzelf
opbrandt.
Maar gesloten flessen moeten
direct naar buiten worden gebracht,
ver genoeg van de brandhaard en is
zulks niet meer mogelijk, dan moet
men de mensen direct waarschu
wen, helpers brandweer en kijkers.
Er staan dan mensenlevens op 't
spel
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. W. J.A. BLOEMEN
Stationsweg 15 Telefoon 1465
Uitsluitend voor spoedgevallen
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
telefoon 1629
ZIEKENAUTO
bel 04780-1592 b.g.g. 2116
VERANDERINGEN
IN HET PATERSKLOOSTER
In het Minderbroedersklooster al
hier, zal in de toekomst aan de fra
ters twee jaren filosofie en een jaar
thologie onderwezen worden, wat
betekent dat het aantal fraters zal
worden uitgebreid.
Het tweede en derde jaar theolo
gie wordt gegeven in Alverna, waar
ook voortaan de priesters gewijd
zullen worden.
In Weert blijft het Noviciaat ge
vestigd.
NIEUW SCHOOL-HOOFD
Als opvolger van de heer G. Ver
meulen is tot hoofd van de school
te Yselsteyn benoemd, de heer A.J.
Steverink, thans waarnemend hoofd
van de lagere school te Kilder bij
Doetinchem.
KINDERVACANTIEWERK
Nu het dan bijna weer zover is,
nog enkele praktische mededelin
gen: Wij beginnen op 13 aug. voor
de jongens. Elke dag begint met een
H. Mis om 9 uur in de Petrus-Ban
den kerk. Op 12 aug. zijn de meisjes
aan de beurt; de H. Missen zijn dan
in de Rektoraatskerk.
Ten overvloede wijzen we er nog
op, dat ook alle kinderen van de
KERKDORPEN van harte welkom
zijn.
WAT KOMT ER OP VENRAYSE
KERMIS?
Op de a.s. Venrayse kermis
zullen de nodige snoep- en speel-
goedkramen aanwezig zijn. En wie
zin heeft om te gokken, kan terecht
in de balco-rotor, in de bumper-
spelen, de grijpkraantent, het vol
leybalspel, de derby-rennen en de
puzzelsport.
Hij of zij heeft dus wat dat be
treft alle mogelijke keuze.
Ook vis, friet en ijs is in over
vloed verkrijgbaar.
De kinderen zullen hun plezier
weer hebben op twee draaimolens,
terwijl de ouderen, lunapark en
autoscooter zullen prefereren.
Bovendien komt er nog een ra-
ketbaan, de Round-up, een vreemd
soort kleefwand en waarschijnlijk
nog een sensatiebaan met ras-echte
spoken en zo meer.
Een lachspiegeltent sluit dan het
geheel af.
Wat betreft sluitingsuren, ver-
keersomleggingen enz. zie de be
treffende gemeentelijke bekendma
kingen.
CARITASWEEK 1961
De jaarlijkse caritasweek zal dit
jaar in Venray worden gehouden
van 24 september t.m. 1 oktober.
Het aktie-comité is begonnen met
de voorbereidingen. Verschillende
activiteiten zullen gedurende deze
week weer worden ontplooid.
RIJKSPOSTSPAARBANK
Bij de rijkspostspaarbank te Ven
ray is in de maand juli ingelegd de
somma van 101.000. Uitbetaald
werd in die maand 85.000.
Gemiddeld werd ingelegd 95 per
keer. Uitbetaald werd 240 per
keer.
GEVONDEN
bruine portemonnaie met inhoud,
gabardine regenjas blauw-grijs, dop
benzinetank van motor, Politie
bureau; regenjas en glacé hand
schoenen, Kampbeheerder Pijnen
burg Horst-America; ballpoint, Cle-
phas Hoenderstraat 19; licht bruine
damessjaal, Peeters Kleindorp 6;
jongensfiets, café „den Engel"; rood
geblokt kinderjasje met capuchon,
Swaghofer St. Odastraat 26; effen
populin regenjas met capuchon v.
kind van circa 8 jaar, Mevr. Pop
Oostsingel 24; bankbiljet, Loonen
Leunseweg 31; grijze damessjaal,
R. van Haaren Schoolstraat; licht
groen gekleurd kindervest met gele
manchetten, G. Rijbroek Nieuwland-
straat 16; plastic regenjas (Big ben)
geel gekleurd, Kolleman Reekgraaf-
straat 3; bruine herenportemonnaie
met inhoud, Sanders Charles Ruys-
straat 3; gouden trouwring, Geurts
Beek weg 32; witte verpleegster-
schort, Julianasingel 5.
ORIëNTATIERIT
De rijwiel-oriëntatierit voor het
personeel van het overhemden
atelier v/h Frans Beeren, werd don
derdagavond gehouden in en om
Venray.
Door de deelnemende dames en
heren werd een behoorlijk aantal
strafpunten verzameld. Toch bleef
men opgewekt doorrijden tot de fi
nish bij café „De Ouden Brier".
De prijzen werden als volgt toe
gekend:
le prijs H. Peters en P. Derks; 2e
pr. J. Arts en N. Voesten; 3e pr. J.
Suitela en L. v.d. Hoogenhof; 4e
pr. M. Beerkens en M. Rutten; 5e
pr. M. Janssen en A. v.d. Heuvel.
Na afloop bleef men nog enige
tijd gezellig bijeen.
GESLAAGD
Aan de L.T.S. te Venlo slaag
den voor het diploma electricien, de
heren J.J.M. Michels, Venray; J.A.
G. Hendrikx, Leunen; G.L.C.M.
Jeucken, Oostrum; M.W.G. Leys-
sen, Veulen en A.G.M. Litjens, Ven
ray.
Op het te Drunen gehouden
muziekexamen van de R.K. Fede
ratie van Diocesane muziekbonden
in Nederland, slaagde de heer Jo
van Meijel voor diploma B.
Voor het diploma L.T.S. ma
chine-bankwerker, slaagde op St.
Louis te Oudenbosch Ad. Custers,
Smakterweg, terwijl hem bovendien
de 2e prijs werd uitgereikt als een
der beste leerlingen.