Tien jaren kindervacantie- werk in Venray Tussen korven en kasten Overpeinzingen WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Zondagsdienst huisartsen Vrijdag 4 augustus 1961 No. 31 TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 ABONNEMENTS- (buiten Venray 1.75) Toch zijn we soms rare wezens We kankeren en klagen, we mopperen en kritiseren en menen, dat er in onze gemeente nu letterlijk niets goeds isNeem nu de jeugd. Er zyn geen kinderspeelplaatsen, er is geen zwembad, er is dit niet en er is dat niet En we vergeten dat er een kinderspeeltuin is opgericht die klinkt als een klok dat er gymnastieklokalen gebouwd zijn, die als voorbeeld voor het land gelden dat er even een drumband uit de grond gestampt is, dat we een kindervacantiewerk hebben, dat er zijn mag Ja, dat kindervacantiewerk be staat dit jaar 10 jaren. En we lopen er achteloos langs heen, dat een groep Venrayse mensen, die ook nog wel wat anders te doen hebben, zich maanden en jaren inspannen om Uw en mijn kinderen in de lange zomervacantie aangenaam bezig te houden. Men vergeet heel simpel weg, dat er mensen al in februari beginnen te vergaderen om plannen op te stellen en voorstellen uit te werken, die in augustus voor de Venrayse kinderen van grote betekenis zijn. Maar niet alleen de Venrayse kin deren profiteren door hun zorgen van een prettige en waardevolle va- cantie, ook menig huismoeder wordt in die drukke vacantiemaand een zware last van haar schouders ge nomen door het feit, dat ze som mige van haar meest beweeglijke peuters rustig en in goed vertrou wen in handen kan stellen van lei ders en leidsters die hun vacantie opofferen om andermensens kinde ren bezig te houden en te zorgen, dat moeders niet overbelast worden. We behoeven daar beslist geen drama van te maken.Deze men sen doen dat uit eigen vrije wil en hebben er ook nog plezier in ook. Maar het tekent onze mentaliteit toch wel, dat in al die jaren zo bar weinig belangstelling voor dit werk is getoond. Neen, we bedoelen beslist niet, de geldelijke biidragen, zonder welke het onmogelijk is gemiddeld 600 kinderen een week lang bezig te houden. Gelukkig mag men daar niet over klagen. Naast een ruime gemeentelijke subsidie geven ook particulieren, instellingen, bedrijven en kloosters met ruime hand en de speldjesdag voor het kindervacantiewerk geeft immer een goede opbrengst. Maar het is die daadwerkelijke belang stelling, die zo bar klein is. Het lijkt soms of men blij is van de kinderen af te zijn en wat ze in hun vacantieweek daar op 't Vlak water, op de Boshuizen, in de speel tuin, in de Ambachtsschool nu fei telijk wel allemaal doen, schijnt maar weinig interesse te hebben. Men mag dat enerzijds zien als een teken van vertrouwen ander zijds animeert daadwerkelijke be langstelling het werk van leiders en leidsters. VOORBEREIDEND WERK Nogmaals men behoeft deze men sen niet af te schilderen als een soort martelaren. Waarom ook Ze doen dit werk met plezier en telkens opnieuw zijn ze er bij, als het maar even kan. Ze beginnen in februari al de plannen op te stellen. Dat is geen eenvoudige taak. Want in de loop der jaren is het getal kinderen niet alleen gestegen maar is de deelname open gesteld voor kinderen van de 4 laagste klassen der lagere school. En het is logisch, dat men voor de kleinsten uit de eerste klas een ander pro gramma moet opstellen dan voor de ouderen uit de 4e klas. Er moet rekening gehouden wor den met het feit, dat de zon ver stek laat gaan en dat men dan bin- nen-spelen moet hebben. Er moeten versjes gemaakt wor den, die de kinderen kunnen zingen, er moeten spelen opgezet worden, waarin ook links en rechts een op voedend puntje in verwerkt zit, er moet speelmateriaal zijn, materiaal voor handenarbeid, zowel als ver bandspul om een eventueel onge lukje te kunnen helpen. Er moet drinkwater zijn en melk, kortom er moet een programma opgesteld worden, dat niets aan het toeval overlaat en waarbij ook het weer geen spelbreker kan zijn. Dat is allemaal gauwer gezegd dan gedaan maar wie de correspon dentie ziet van de secretaris en de verslagen van vergaderingen, die begrijpt, dat deze leidsters en lei ders toch wel een groot enthousas- me voor hun taak moeten hebben, om dit geweldige karwei tot een goed einde te brengen Het feit dat er bij zijn, die dit werk al tien jaren lang doen, toont echter ook duidelijk aan, dat dit enthousiasme er is en dat men tel kens opnieuw ook anderen inspi reren kan om dit prachtige werk voort te zetten. 10 JAREN GESCHIEDENIS Als we hieronder wat cijfers gaan noemen dan zijn die feitelijk ook bedoeld als een soort meditatie puntjeZe geven misschien aan leiding dat sommigen onder ons zich even realiseren, wat er voor de Venrayse jeugd, door dit comité in de afgelopen 10 jaren nu feitelijk wel is gedaan. En ze mogen wellicht bij anderen wat meer begrip en waardering kweken voor dit kindervacantie werk, waarvan niet alleen een groot deel der jeugd profiteert en moeders wat meer armslag krij gen, maar juist daardoor ook onze hele gemeenschap de vruchten van plukt. In 1952 werd op initiatief van het Dekenaal Sociaal Charitatief Cen trum het comité Kindervacantie werk opgericht en op 11 augustus van dat jaar startte men voor de eerste maal met 78 jongens en 90 meisjes uit de tweede klas van de lagere school. 11 Leidsters en 3 leiders hadden hun handen vol aan deze groep, maar deden daarbij ook veel erva ring op voor de toekomst. Ervaring ook t.a.v. de gelijke uit komsten, waarbij uitdrukkelijk ge streefd werd om de last voor het kind en zijn familie zo klein moge lijk te doen zijn. Als die geldelijke bijdragen in de loop der jaren gestegen is tot 1,50 per kind (bij 2 kinderen per gezin 1 per kind, bij 3 en meer kinde ren uit een gezin 0,80 per kind) dan kan men toch beslist niet zeg gen, dat dit voor een hele week van huis duur is. In 1953 konden de eerste klassen der lagere school er al bij. De groep steeg tot 150 jongens en 95 meisjes die iedere dag opnieuw, een week lang, door 15 leidsters en 4 leiders pretttig werden bezig ge houden. Men kreeg wat meer armslag en in 1954 kwamen ook de derde klas sen van de lagere scholen er bij. 240 jongens en 210 meisjes kwamen onder de hoede van 23 leidsters en 5 leiders. De Ambachtsschool stelt de gym nastiekzaal ter beschikking voor de opening van de dag en eventueel kan men daar terecht bij slecht weer. In 1955 stijgt het aantal kinderen nog steeds. 297 jongens en 287 meis jes komen onder de hoede van 7 lei ders en 20 leidsters en amuseren zich opperbest. Het lustrum in 1956 wordt ge vierd met 245 jongens en 278 meis jes, die o.m. een extra filmmiddag aangeboden krijgen door de 24 leid sters en de 12 leiders. Men besluit tot uitgiften van een KVW gids met richtlijnen en raadgevingen, waar van men elders enorm heeft kun nen profiteren bij de oprichting van eenzelfde activiteit. In 1957 komen de 4e klassen er bij, met weer eigen programma's voor elke klasse. Zo gaan deze jongens onder des kundige leiding naar het Oorlogs museum in Overloon bezoeken an dere bezienswaardigheden, maken fietstochten, waarbij hen iets over Venray verteld wordt enz. enz. 246 jongens en 156 meisjes namen dat jaar deel aan de kindervacantie- week en 16 leidsters en 7 leiders zorgden voor een vlot verloop van een en ander. In 1958 waren er 247 meisjes en 273 jongens, onder leiding van 9 leiders en 17 leidsters. In 1959 waren het er 318 meisjes en 268 jongens, 15 leidsters en 9 lei ders. In dat jaar organiseerd het co mité ook voor het eerst de jeugd- vierdaagse, die intussen ook alweer is uitgegroeid tot een groots evene ment voor de Venrayse jeugd. In 1960 tenslotte waren er 247 jongens en 259 meisjes, die met 23 leidsters en 11 leiders plezierige dagen hebben doorgebracht. Dat betekent dus dat in 10 jaren tijd zo om en nabij 6000 kinderen een aangename tijdpassering is geboden, waarin ze zich volop hebben kunnen uitleven en dat voor velen van hen het hoogte punt is en was van de grote va cantie Ook nu staat het comité weer klaar om van 14 t.m. 19 augustus de jongens en van 21 t.m. 26 augus tus de meisjes diezelfde prettige da gen te bezorgen. Men gaat in het comité rustig door en men begint 'n zekere routine te krijgen in het op lossen van de vele problemen en moeilijkheden, die een en ander met zich brengen. Al is het zeker waar, dat deze mensen niet op een bedankje staan te kijken (we werden bij onze na- Niet voor niets vindt men in Venrays gemeentewapen een bijen korf met bjjen. De heidevelden in de Peel waren immers bij uitstek geschikt voor deze kleine honingleveranciers en de heide-honing had in vroeger dagen terecht een goede naam. Van dit alles is, zo ogenschijnlijk, niet veel meer over. De tijden zijn voorbij dat men in de zomer, in de tijden, dat de heide bloeide overal in de Peel de bijenkorven zag staan en dat er afzonderlijke transporten naar die Peel van bijenvolken wer den georganiseerd. De peel is ontgonnen en een be langrijk arbeidsterrein voor de nij vere diertjes is daarmede wegge vallen. Wil dit nu zeggen, dat in deze contreien het bijenhouden aan het uitsterven is. Wie dan eens praat met de heer Waayenburg de voorzitter van de bijenhouders vereniging St. Ambro- sius afd. Venray-Leunen, ervaart, dat de zaak er toch wel gunstiger voorstaat als men zo oppervlakkig zou denken. Het aantal imkers, is ten opzichte van vroeger dagen, natuurlijk aan merkelijk minder geworden, maar dit is geen Venrays verschijnsel maar een algemeen landelijk. Daar staat echter als een verheugend feit tegenover, dat veel meer mensen uit liefhebberij bijen zijn gaan houden. Zo is b.v. in Amsterdam de groot ste bijenhoudersvereniging van ons land, iets wat men in de steenmassa zeker niet verwacht zou hebben. De Venrayse vereniging telt 30 leden, die allen enthousiaste bijen houders zijn. Zoals de een van dui ven houdt, de ander van voetballen, zo hebben deze mensen als 'n soort sport het „Imker-spelen". Zij kunnen met de bijenkap over hun hoofd en hun pijpje in de mond uren naar het af- en aanvliegen van de bijen zitten kijken en weten van allerlei merkwaardigheden over hun volkeren te vertellen. Nu is een ding opvallend. Het land, waar vroeger bijen zelfs zulk een rol speelden, dat zelfs het ge meentewapen daarvan nog uitdruk king geeft, schijnt op het ogenblik weinig om deze dieren te geven. Want voor hun volkeren vinden de imkers hier practisch geen emplooi. Hoort men van de ene kant soms klachten, dat door te weinig be vruchting, fruitbomen e.d. niet die opbrengsten geven, die men ge zien hun vruchtzetting daarvan had mogen verwachten (hier hebben dus kennelijk te weinig bijen hun bestuivingswerk gedaan) van de andere kant voelen de fruittelers er schijnbaar weinig voor deze diertjes in de buurt te hebben. En zo komt het, dat de meeste Venrayse bijen ieder jaar opnieuw naar de Betuwe worden vervoerd, waar de daar wonende fruittelers wel de Venrayse bijen als welkome gasten ontvangt en zelfs een be hoorlijk bedrag betaalt als stand geld. Ze trekken zelfs de kop van Noord-Holland in, waar men vecht om bijen te krijgen. Schijnbaar zien deze mensen be ter het belang van bijen in, dan in onze contreien. Bovendien brengt deze verhuis- partij ook nog nadere voordelen, omdat de honing die de bijen daar verzamelen smakelijker schijnt dan welke men van deze gronden wint. Men betaalt hiervoor, namelijk iets meer. Zoals met alle sporten is het ge win aan deze beestjes natuurlijk geen hoofdzaak, maar het is toch meegenomen. Trouwens de honingprijzen hier liggen t.o.v. 't buitenland zeer laag en het is onbegrijpelijk, dat dit kostbare voedsel hier niet hoger wordt gewaardeerd. HOE WORDT MEN NU IMKER Op deze vraag kan men maar moeilijk antwoord krijgen. Als je een duivenmelker vraagt, waarom hij duivenmelker is geworden, dan krijgt men geen antwoord dat moet iemand schijnbaar aangeboren zijn. Een buitenstaander begrijpt niets van duivenmelkers en snapt ook niet hoe iemand met zo'n zwart net om zijn hoofd en de pijp tussen zijn lippen tussen de korven en kasten kan drentelen. Het imkersvak, als we het zo mo gen noemen, is een veelzijdig vak, men moet de nodige kennis hebben en telkens opnieuw ervaart men andere dingen. Zo heeft men nu b.v. in Zuid- Limburg zeer veel last van een be paald mijt-soort, die hele volkeren aantast en die het zelfs noodzake lijk maakt, dat aan deze bijen een vraag uitdrukkelijk bezworen geen naam te noemen) toch mag dit 10- jarig bestaan aanleiding zijn om eens even stil te staan bij dit on baatzuchtig werk t.b.v. onze gehele gemeenschap. Een ere-saluut zij hen gebracht, die ook nu weer bewezen hebben, dat particulier initiatief ook in onze plaats toch tot grote dingen in staat is reisverbod wordt opgelegd. Men wil de besmetting niet verder brengen als ze al is. De LLTB in Limburg en in Bra bant de NCB zorgen voor een zo goed mogelijke voorlichting van de imkers. Zij, als de grote landbou wersbonden zien het belang vaneen goede bijenstand in en organiseren ook de jaarlijkse markten in april in Weert en Tilburg. Op de laatste markt in Weert was de aanvoer niet denderend. Een vijftigtal korven of kasten waren te koop of te ruil. Maar de kwaliteit is bijzonder goed. „Wat kost nu zo'n korf met een zwerm?" willen wij weten. „Dat is moeilijk te zeggen", meent de heer van Waayenburg „want het is zoals alles op een markt, een kwestie van vraag en aanbod. Op dit moment heeft u voor ongeveer een vijftien gulden al iets aardigs. Een prachtige korf met een veelbe lovend volkje kost zo ongeveer twintig tot vijfentwintig gulden. Met de kasten ligt de zaak wat an ders, omdat men bij de koop van een kast ook de gehele kast met in ventaris er bij koopt. De prijs van zulk een kast varieert van om streeks veertig tot zeventig gulden, waarbij het natuurlijk niet op vijf gulden te zeggen valt We praten nog even door over de problemen verbonden aan het bijen- houden. Behalve het feit, dat men in eigen streek feitelijk te weinig wordt geëerd, dat men last heeft van het vele spuiten in boomgaar den en in kassen, dat schimmel ziekten bijenvolken kunnen uit roeien, zijn er ook nog andere din gen, die het leven van een imker niet over rozen doen gaan. Zo is de heer Waayenburg bezig met proeven, die wel van belang zijn. De komkommer-telers menen nl. dat de vorming van zaadkoppen .(dieven) die afbreuk doen aan de groei van de komkommer, te wijten is aan de bestuiving van de bij. Maar de augurken-kweker kan de bijen onmogelijk missen en aange zien beide gewassen dicht bij el kaar staan, kan men ér allerlei con flicten door krijgen. De heer Waayenburg heeft met verschillende proeven overtuigend aangewezen, dat niet de bijen de oorzaak zijn van deze zaadkop- vorming, maar dat deze door an dere factoren ontstaan Zo ziet men, dat ook aan deze liefhebberij haken en ogen zitten. Dat verhindert gelukkig niet, dat de belangstelling groeiende is en dat er verschillende mensen rond lopen met plannen om ook eens een volk aan te schaffen en eens te kij ken of men hiermede niet een goed stuk vrije tijdsbesteding kan op bouwen. De echte vak-imkers sterven uit, maar liefhebbers voor dit bijenhou den blijven er steeds nieuwe komen en daarom ziet de toekomst, on danks alle problemen er heus niet somber uit. En kan terecht de bijenkorf zijn plaats in het Ven rays gemeentewapen blijven op eisen. STANDBEELD In De Tijd van zaterdag troffen wij onderstaand berichtje: „De Amsterdamse beeldhouwster Mevr. Sawade heeft opdracht ge kregen een beeld te maken van de bekende kampioenstier Adema 21, dat geplaatst zal worden bij het K.I.-station Sybercarspel We hebben indertijd bij de dood van het vaderpaard-bij-uitstek Nico van Melo, de vraag durven stellen of er niet zoveel aan dit beest ver diend was, dat er een standbeeld van hem gemaakt was. En met dat verdienen bedoelden we heus niet alleen het materiële gewin, al is dat zeker niet onbedui dend, maar ook de goodwill en de goede naam, die deze hele streek fok-technisch heeft gekregen De enigste reactie er op was een boze opmerking van een paarden fokker, die vertelde, dat een derge lijke „dieren-verheerlijking" wel al te ver ging en dat het al mooi ge noeg was dat zijn kop was opgezet. Er blijken echter nog mensen in Nederland te wonen, die dit soort „dieren-verheerlijking" wel dienstig achten, die wel van mening zijn, dat een dier waaraan een bepaalde streek in bepaalde opzichten veel te danken heeft, ook in de herinne ring bewaard moet blijven, in de vorm van een standbeeld Misschien dat dit goede voorbeeld weer eens aanleiding moge zijn om die zaak voor wat betreft Nico van Melo weer eens aan de orde te stel len. We blijven geloven, dat deze daad van dankbaarheid ook als re clame in zeker opzicht nog nuttig werk zal doen 50.000 Een gedienstige mijnheer uit Se- venum die van deze zaken verstand heeft cijferde ons bij het einde van het Oogstfeest aldaar eens voor,, dat er bruto ongeveer een halve ton geld is ontvangen Men realiseert zich dan even, dat daar in goed twee dagen eventjes 50.000 in handen gekomen is van dit oogstfeest-comité dat na beta ling van onkosten de rest verdelen kan onder de Sevenumse verenigin gen, als harmonie, voetbalclub, rui- terclub e.d. Deze clubs krijgen dus een finan ciële injectie, die er zijn mag en die hen in staat stelt meer en grotere initiatieven te ontplooien dan el ders, gewoonlijk het geval kan zijn. Een staaltje particulier initiatief waar men alleen maar jaloers op kan zijn. En niet alleen om het geld, maar ook om de eendracht en de samen werking, die al vijf en twintig jaren lang ieder jaar opnieuw van dit Oogstfeest een prettig feest weet te maken, met nog prettiger gevolgen voor de verenigingen. BRANDGEVAAR De brand in Leunen, waar enkele brandweermensen zelfs vrij ernstig verwond zijn door een springende gasfles heeft nog al enige reacties opgeroepen. Verschillende grote bladen heb ben en o.i. terecht er op ge wezen, dat dergelijke gasfles-ont ploffingen zeer gevaarlijk kunnen zijn en dat de betrokken brand weer-mensen feitelijk blij mogen zijn er nog zo gelukkig af te zijn gekomen. Een afgesloten en sterk verhitte gasfles is een soort bom, die bij het uit elkaar springen meer dan le vensgevaarlijk is Het is logisch, dat de Venrayse brandweer-mensen heilig respect hebben voor deze in het dagelijks gebruik nuttige, maar bij brand le vensgevaarlijke flessen. Het zal beslist geen wonder zijn als men in landelijke brandweer kringen aan dit probleem wat meer aandacht gaat schenken Voor het zover is dat via lande lijke regelingen en wat dies meer zij geboden of verboden worden uit gevaardigd is het toch wel dienstig dat degenen, die dergelijk gas ge bruiken en dus gasflessen in huis hebben, er op letten, dat een van de eerste dingen, die uit een brandend vertrek gedragen moeten worden, de gasfles is. Is die niet meer bereikbaar, om dat ze in de vuurhaard staat, dan is het dekken geblazen en moet men zoveel mogelijk de mensen waar schuwen uit de buurt te blijven. Ook de brandweer, die in zo'n geval niets zal doen, voordat de fles is gesprongen. Het betreft hier afgesloten reserve-gasflessen. Opengedraaide flessen, die dus aanstaan en waaruit brandend gas naar buiten komt, vormen geen kwaad, omdat hier het gas vanzelf opbrandt. Maar gesloten flessen moeten direct naar buiten worden gebracht, ver genoeg van de brandhaard en is zulks niet meer mogelijk, dan moet men de mensen direct waarschu wen, helpers brandweer en kijkers. Er staan dan mensenlevens op 't spel NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. W. J.A. BLOEMEN Stationsweg 15 Telefoon 1465 Uitsluitend voor spoedgevallen GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS Zr. T. TACKEN Landweertweg 22 telefoon 1629 ZIEKENAUTO bel 04780-1592 b.g.g. 2116 VERANDERINGEN IN HET PATERSKLOOSTER In het Minderbroedersklooster al hier, zal in de toekomst aan de fra ters twee jaren filosofie en een jaar thologie onderwezen worden, wat betekent dat het aantal fraters zal worden uitgebreid. Het tweede en derde jaar theolo gie wordt gegeven in Alverna, waar ook voortaan de priesters gewijd zullen worden. In Weert blijft het Noviciaat ge vestigd. NIEUW SCHOOL-HOOFD Als opvolger van de heer G. Ver meulen is tot hoofd van de school te Yselsteyn benoemd, de heer A.J. Steverink, thans waarnemend hoofd van de lagere school te Kilder bij Doetinchem. KINDERVACANTIEWERK Nu het dan bijna weer zover is, nog enkele praktische mededelin gen: Wij beginnen op 13 aug. voor de jongens. Elke dag begint met een H. Mis om 9 uur in de Petrus-Ban den kerk. Op 12 aug. zijn de meisjes aan de beurt; de H. Missen zijn dan in de Rektoraatskerk. Ten overvloede wijzen we er nog op, dat ook alle kinderen van de KERKDORPEN van harte welkom zijn. WAT KOMT ER OP VENRAYSE KERMIS? Op de a.s. Venrayse kermis zullen de nodige snoep- en speel- goedkramen aanwezig zijn. En wie zin heeft om te gokken, kan terecht in de balco-rotor, in de bumper- spelen, de grijpkraantent, het vol leybalspel, de derby-rennen en de puzzelsport. Hij of zij heeft dus wat dat be treft alle mogelijke keuze. Ook vis, friet en ijs is in over vloed verkrijgbaar. De kinderen zullen hun plezier weer hebben op twee draaimolens, terwijl de ouderen, lunapark en autoscooter zullen prefereren. Bovendien komt er nog een ra- ketbaan, de Round-up, een vreemd soort kleefwand en waarschijnlijk nog een sensatiebaan met ras-echte spoken en zo meer. Een lachspiegeltent sluit dan het geheel af. Wat betreft sluitingsuren, ver- keersomleggingen enz. zie de be treffende gemeentelijke bekendma kingen. CARITASWEEK 1961 De jaarlijkse caritasweek zal dit jaar in Venray worden gehouden van 24 september t.m. 1 oktober. Het aktie-comité is begonnen met de voorbereidingen. Verschillende activiteiten zullen gedurende deze week weer worden ontplooid. RIJKSPOSTSPAARBANK Bij de rijkspostspaarbank te Ven ray is in de maand juli ingelegd de somma van 101.000. Uitbetaald werd in die maand 85.000. Gemiddeld werd ingelegd 95 per keer. Uitbetaald werd 240 per keer. GEVONDEN bruine portemonnaie met inhoud, gabardine regenjas blauw-grijs, dop benzinetank van motor, Politie bureau; regenjas en glacé hand schoenen, Kampbeheerder Pijnen burg Horst-America; ballpoint, Cle- phas Hoenderstraat 19; licht bruine damessjaal, Peeters Kleindorp 6; jongensfiets, café „den Engel"; rood geblokt kinderjasje met capuchon, Swaghofer St. Odastraat 26; effen populin regenjas met capuchon v. kind van circa 8 jaar, Mevr. Pop Oostsingel 24; bankbiljet, Loonen Leunseweg 31; grijze damessjaal, R. van Haaren Schoolstraat; licht groen gekleurd kindervest met gele manchetten, G. Rijbroek Nieuwland- straat 16; plastic regenjas (Big ben) geel gekleurd, Kolleman Reekgraaf- straat 3; bruine herenportemonnaie met inhoud, Sanders Charles Ruys- straat 3; gouden trouwring, Geurts Beek weg 32; witte verpleegster- schort, Julianasingel 5. ORIëNTATIERIT De rijwiel-oriëntatierit voor het personeel van het overhemden atelier v/h Frans Beeren, werd don derdagavond gehouden in en om Venray. Door de deelnemende dames en heren werd een behoorlijk aantal strafpunten verzameld. Toch bleef men opgewekt doorrijden tot de fi nish bij café „De Ouden Brier". De prijzen werden als volgt toe gekend: le prijs H. Peters en P. Derks; 2e pr. J. Arts en N. Voesten; 3e pr. J. Suitela en L. v.d. Hoogenhof; 4e pr. M. Beerkens en M. Rutten; 5e pr. M. Janssen en A. v.d. Heuvel. Na afloop bleef men nog enige tijd gezellig bijeen. GESLAAGD Aan de L.T.S. te Venlo slaag den voor het diploma electricien, de heren J.J.M. Michels, Venray; J.A. G. Hendrikx, Leunen; G.L.C.M. Jeucken, Oostrum; M.W.G. Leys- sen, Veulen en A.G.M. Litjens, Ven ray. Op het te Drunen gehouden muziekexamen van de R.K. Fede ratie van Diocesane muziekbonden in Nederland, slaagde de heer Jo van Meijel voor diploma B. Voor het diploma L.T.S. ma chine-bankwerker, slaagde op St. Louis te Oudenbosch Ad. Custers, Smakterweg, terwijl hem bovendien de 2e prijs werd uitgereikt als een der beste leerlingen.

Peel en Maas | 1961 | | pagina 1