30-40
rob
van
haaren
Onze Seizoen-Opruiming duurt nog voort!
Een topjaar voor de
vacantie-arbeid
Woninginrichting ROB VAN HAAREN Schoolstraat 39 Telef. 1334
Politierechter
Ruimte in de
nieuwe buurt
Voor de vrouw
bankstellen, bergmeubels
huiskamerameublementen
slaapkamerameublementen hout - staal
bedden - dekens
vloerbedekking, gordijnen,
Op al deze artikelen geven
wij de enorme korting van
Vrijdag 28 juli 1961 No. 30
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
ABONNEMENTS-
(buiten Venray 1.75)
Enige jaren lang heeft men met
gemengde gevoelens het werken in
de vacantie zien groeien. Er is ge
aarzeld bij het toestaan, er is even
zeer geaarzeld bij het afwijzen. De
jeugd heeft intussen zelf wel voor
een antwoord gezorgd.
Ons land is overspoeld met va
kantie-arbeid. Het is een ingebur
gerd verschijnsel waarmee nog niet
gezegd is, dat 't gewenst en maat
schappelijk gezien juist is.
Er zijn voordelen op te noemen:
wij kunnen ons even goed werpen
op de nadelen.
GOEDE EN KWADE
INVLOEDEN
Voorstanders zeggen, dat scholie
ren even goed het contact met de
maatschappij moeten bewaren als
ieder ander.
Zij zien dan al vroeg, dat er hard
gewerkt moet worden om vooruit
te komen. Zij kunnen eens gced cm
zich heen zien in welke richt.ng zij
een toekomst zullen zoeken.
Zij verlichten de financiële zor
gen van hun ouders door zelf de
middelen voor hun eigen vakantie
te verdienen. Dit versterkt de ge
zinsgemeenschap.
Tenslotte leert men eens een an
der sociaal milieu kennen dan waar
in de scholier gewend is zich te be
wegen en dit verruimt zijn blik.
Wordt hij door zijn inkomsten in
de vakantie in staat gesteld een
buitenlandse vakantie te houden,
dan komt dit eveneens zijn vorming
ten goede.
Het instemmen met de voordelen
mag ons de ogen niet doen sluiten
voor de nadelen. Het meest gehoor
de en belangrijkste is wel, dat de
scholier onvoldoende van zijn eigen
vakantie geniet.
Verder werkt het vroegtijdig be
schikken over eigen inkomsten het
materialisme in de hand, omdat er
allerlei artikelen voor het verdien
de geld worden gekocht waar een
scholierzonder inkomsten niet aan
denkt. En wie eenmaal de smaak te
pakken heeft.
De verplaatsing naar een ander
(niet zeldenl een ager) milieu, kan
evengoed nadelig werken. De gro
tere financiële onafhankelijkheid
van de scholieren kan ook gezags
conflicten scheppen in het gezin.
DE OUDERS BESLISSEN
Voor- of nadelen, wij staan voor
het feit, dat wij het werken in de
vacantie moeten aanvaarden
In zo'n toestand gaat het er om,
dat in tijden van arbeidsschaarste
deze arbeid vooral van de zijde van
het bedrijfsleven wordt aangemoe
digd.
Behalve het bedrijfsleven zijn de
ouders en de mensen van het on
derwijs belanghebbenden bij de va
kantiebesteding.
In de eerste plaats is dit een zaak
van de ouders, die helaas maar al
te dikwijls van mening zijn, dat de
school de verantwoording voor de
leerlingen volledig heeft overgeno
men zodra een jongen of meisje een
bepaald soort onderwijs volgt.
Vanzelfsprekend waken de leer
krachten over de kinderen die hun
op school worden toevertrouwd,
maar de verantwoordelijkheid voor
de minderjarigen blijft in de eerste
plaats bij de ouders.
In de vakanties is de jeugd thuis
en daar heerst het gezag van hun
vader en moeder.
Het beslissende woord moet dus
door de ouders worden gesproken,
want voor hen is het toezicht.
KINDEREN ZIJN OOK VER
SCHILLEND
De ouders dienen uit te maken
of hun kind het karakter, de capa
citeiten en de conditie heeft die of
hij of zij geschikt maakt voor va-
kantiearbeid.
Voor elk kind moet worden vast
gesteld of hij lichamelijk en men
taal tegen de nadelen zal zijn op
gewassen en of hij van de voordelen
het volle profijt zul kunnen trek
ken.
Elk mens heeft verschillende ca
paciteiten. De een kan veel meer
verzetten dan de ander. Het ene
kind moet zich tot het uiterste in
spannen om zich op een school te
handhaven, het andere doet zijn
plicht daar spelend.
Niemand dan de ouders kan beter
beoordelen of een kind aan vakan
tie toe is. Richten de ouders zich tot
het hoofd van de onderwijsinstel
ling dan kan deze zijn oordeel
geven.
De meeste kinderen zullen beslist
niet lichamelijk afgetobd 't school
jaar beëindigen.
De vermoeidheid is van mentale
aard, al is er sprake van een zekere
wisselwerking tussen geest en li
chaam. Het kan echter zo zijn, dat
een meisje of jongen wel vakantie
werk kan doen, mits dit in hoofd
zaak lichamelijke arbeid kan zijn
en in de buitenlucht kan worden
verricht.
BINNEN OF BUITEN?
Dit brengt ons op het probleem
van de keuze der vakantie-arbeid.
Er wordt nogal eens opgemerkt dat
het niveau van de vakantiearbeid
meestal laag is. Het voorgaande
wijst er al op dat dit ook wel een
voordeel kan zijn.
Eenvoudige arbeid vraagt meestal
lichamelijke inspanning en ontziet
de geest. Kan daarbij nog een flinke
dosis buitenlucht worden opgedaan,
dan is aan alle voorwaarden vol
daan om voor bepaalde groepen
van onze jeugd doeltreffende va
kantie-arbeid te vinden.
Hieruit moet echter niet de con
clusie worden getrokken, dat nu
alle -scholieren voor de seizoen
arbeid buiten moeten worden aan
getrokken en dat alle arbeid in
kantoor, winkel of fabriek taboe is!
Dat werk blijft over voor dege
nen, die niet aan de schoolmoeheid
lijden.
In die sectoren is het raadzaam
te zoeken naar werkzaamheden, die
het beste passen of aansluiten bij
de opleiding die gekozen is of bij de
richting waarin men de toekomst
voor de leerling(e) wil zoeken.
Hier kan dé leiding van de school
bemiddelend optreden en het be
drijfsleven zal er gced aan doen,
voor dit doel contact te zoeken met
de onderwijsdeskundigen.
Het kan de schoolleiding niet
kwalijk worden genomen, wanneer
zij zich niet op dit terrein wil of
kan begeven. De vakantietijd is er
ook voor hoofden, directeuren en
leraren.
De tijd daaraan voorafgaande is
de drukste van het hele schooljaar,
in verband met de toelatings en de
eindexamens. Toch kan er bij goede
wil wel een oplossing worden ge
vonden. En het onderwijzend per
soneel zal graag een advies geven.
EN HET MATERIALISME?
De meeste fouten worden niet ge
maakt door het toestaan van va
kantie-arbeid, maar omdat daarbij
gestreefd wordt naar hoge inkom
sten voor het kind. De hoogte van
het vakantie-inkomen mag niet be
slissend zijn bij de keuze van het
werk.
Ook de duur van de vakantie-
arbeid is belangrijk. Door samen
werking tussen school en bedrijf en
door verstandige inzichten van de
personeelschefs kunnen hier onge
lukken worden voorkomen.
Ook zou het verstandig zijn, wan
neer de ouders enige controle uit
oefenden bij de besteding van het
vakantiegeld. Daarmee kan een op
hol geslagen materialisme worden
afgeremd.
De personeelshonger in vele be
drijven houdt voor 1961 het ernstige
gevaar in, dat men bij de vakantie-
arbeid te ver gaat. Daar moet voor
gewaakt worden.
Meer dan ooit zal de schooljeugd
welkom zijn op het arbeidsveld.
Laten wij er voor zorgen dat ons
opgroeiend geslacht niet het kind
wordt van de conjunctuurrekening.
Veel van de zorg en inspanning
in het schooljaar kan in enkele va
kantieweken worden bedorven.
Daarvoor te waken is de taak van
het bedrijfsleven, maar vooral van
de ouders.
Op gezette tijden zien we in ons
aller vaderstad zich de historie van
de 10e mei herhalen.
Toen fietsten enkele jonge Duit
sers Venray binnen, behangen met
allerlei oorlogstuig en veroverden
Venray
Nu doen ze het wat moderner, ze
zitten op fantastisch versierde
brommers of scooters, dingen, die
nog harder knetteren als de V I's
z.g. Maar ze zijn nog even oorlogs-
lustig als damals.
Vooral als ze Venrayse meisjes
zien, die en dat moeten we eer
lijkheidshalve er ook bij vertellen
schijnbaar voor een deel deze
jonge Germanen wel mogen.
Anderen daarentegen zijn van
deze sturihische aanvallen minder
gediend, ook al omdat ze ouders
hebben, die terecht bezwaar maken
dat hun dochter met de eerste de
beste onbekende op stap gaat.
Zo gebeurde het op een schone
zondagmiddag, dat enkele van deze
edel-germanen weer op oorlogspad
waren en daarbij zelfs gebruik
maakten van een min of meer ver
sierde auto. Een Venrayse schone
moest het ontgelden.
Krijgshaftige uitroepen klonken
uit de wagen naar dit meisje, dat
echter wijs genoeg niet reageerde
op het krijgsgebrul uit de auto,
maar rustig naar huis fietste.
Onze Germaanse broeders waren
het spel echter niet moe en gaven
voor het ouderlijk huis een claxon-
nade weg, dat de hele buurt uit
haar middagslaapje wakker schrok
en vol verbazing zich afvroeg of het
alweer oorlog was.
Het meisje vertelde aan haar
vader, wat er gebeurd wasen
wat zich buiten feitelijk afspeelde.
Ja, en wat doet dan zo'n papa.
Het is een van die moeilijke pro
blemen, aan het vaderschap ver
bonden.
Telefoon om politie te bellen had
hij niet en om op zijn fietsje eerst
de politie te gaan waarschuwen was
gezien de Sturm und Drang van
genoemde heren wellicht gevaarlijk.
Dies besloot genoemde heer het
recht in eigen hand te nemen en
liet de spektakelmakers in duide
lijk Nederlands verstaan, dat hun
bezoek niet gewenst was, hun ge-
claxonneer hem danig de keel uit
hing en zijn dochter met rust gela
ten moest worden.
Maar de Duitse knapen hadden
het niet verder gebracht dan een
simpele 6 voor duits op de lagere
school en Nederlands verstonden ze
niet.
Ze begonnen er iets van te be
grijpen toen de intussen woedend
wordende papa een lege melkfles
greep en daarmede dreigend begon
te zwaaien. Toen drong het tot hun
botte hersens door, dat men schijn
baar niet overal gediend was van
hun pogingen een Venrays meisje
te verschalken.
Men besloot weg te rijden, startte
derhalve, maar kon het toch niet
nalaten nog gauw even de mening
te zeggen over de zeer bekrompen
houding van deze woedende vader.
Dat hadden deze heren niet moe
ten doen, want dat was net de
druppel, die vaders gal deed over
lopen en oorzaak was, dat de melk
fles uit zijn handen glipte
De gevolgen waren navenant. Ze
kletste de voorruit van de wagen.
Zulke voorruitten hebben de min
der prettige gewoonte om dan in
duizend stukjes uiteen te barsten,
met het gevolg dat de Duitse jon
gelui plotseling tegen een volkomen
wit vlak zaten te kijken en niet
eerder weer wat van de weg kon
den zien, voordat ze met vereende
krachten een gat in de voorruit ge
slagen hadden, waarbij een aan de
pols en een ander aan zijn hand
verwond werd. f
Toen begrepen de heren, dat het
menens ging worden en dat ook
Nederlanders iets van hen geleerd
hadden in de 5 beroerde jaren dat
hun vaders en Onkels hier op be
zoek waren. Daarom namen ze tu
rende door het gat in de voorruit
de vlucht, hun wonden verbindend.
Ja en toen moest er natuurlijk
politie bij te pas komen. Want zo
behandelt men immers geen nette
buitenlanders. So eine Frechheit.
En dat had weer tot gevolg, dat
de vader, wiens woede intussen
reeds lang gekoeld was, zich te ver
antwoorden had voor de politie
rechter.
Een politierechter, die weliswaar
de wet moest hanteren, die duide
lijk \fertelt, dat men niet eigen
machtig rechter mag spelen, maar
van de andere kant toch wel sym
pathie had voor deze vader, die op
zo'n hardhandige wijze hem con
currentie had aangedaan.
De boete bleef heel bescheiden,
omdat het nu eenmaal moest
Maar de sympathie van iedereen
in de rechtszaal was volkomen aan
de kant van de vader, die plechtig
beloofde zijn melkflessen voortaan
braaf te zullen inleveren
Met een enkel woord willen wij
nog terugkomen op een ingezonden
artikel, dat wij voor enkele maan
den in dit blad publiceerden.
Daarin werd stelling genomen te
gen een zo eng mogelijke bebou
wing in plan West.
In de gemeenteraadsvergadering
was namelijk enkele malen ter
sprake gekomen, dat de bouwgrond
in plan West waarschijnlijk hoger
zal komen liggen, dan tot nu toe in
Venray gebruikelijk.
Om tenminste nog te redden, wat
er te redden valt, zou dan de oplos
sing zijn die grond zo productief
mogelijk te maken door er zo veel
op te bouwen als maar mogelijk is.
De bouwgrondkosten worden
daardoor iets gedrukt.
In genoemd ingezonden stuk nam
de schrijver tegen deze bewering
stelling.
Op de eerste plaats weet niemand
hoe hoog de aankoopprijzen voor de
grond liggen en is 't dus al vreemd
om op voorhand maar vast aan te
nemen dat hij veel hoger zal liggen
dan b.v. in plan Zuid.
Op de tweede plaats, zo stelde de
schrijver, zal men van deze mis
plaatste zuinigheid later onherroe
pelijk spijt krijgen, omdat het be
grip „grondprijs" dan waarschijn
lijk terdege gewijzigd is en men
dan om meer ruimte te winnen
heel wat meer zal moeten beta
len om die ruimte te kunnen schep
pen
Tegen deze stellingen is weinig in
te brengen.
We hebben in een overzicht vo
rige week verteld, dat als de aan
koop van het Desselke doorgaat (en
men verwacht komende raadsver
gadering hierover meer nieuws)
daar 130-150 woningen gebouwd
gaan worden. Men staat dus prac-
tisch aan het begin van de „exploi
tatie" van het Desselke in zijn ge
heel. En hierbij gaat dus „ruimte
winning" al zijn rol spelen.
In de naoorlogse jaren mogen we
niet ontevreden zijn over de
„ruimte-politiek" die er gevoerd is.
We hebben niet alleen de Paoters-
koel omgetoverd tot een net plant
soen, maar langs de Kolkweg en
het Desselke plantsoenen gemaakt,
om van de Julianasingel e.a. min of
meer brede groenstroken nog te
zwijgen.
In de kerkdorpen is ook 'n begin
gemaakt, zoals in Oostrum en Ys-
selsteyn, waar in de kom van het
dorp ruimte gereserveerd is in de
vorm van plantsoenen.
We moeten ook in het nieuwe,
dat in West komen gaat zeker deze
politiek voortzetten.
We moeten zorgen dat daar ruim
te overblijft. Ruimte voor plant
soenen, voor speelruimten, voor an
dere recreatieve doeleinden.
Wat in de grotere plaatsen
thans met zeer grote kosten en
enorme moeilijkheden weer moge
lijk gemaakt wordt, n.l. het schep
pen van ruimten, moeten wij thans
nu we beginnen, reeds reserveren.
En royaal reserveren.
Nu spreken natuurlijk de kosten
hun woordje mee, want iedere m2
grond, die voor zulke doeleinden
wordt gereserveerd moet de toekom
stige bouwer mee betalen.Ze
drukken de kostprijs van de grond
in die buurt.
Maar we geloven, dat deze meer
kosten er dubbel en dwars uit ko
men. Een huis gelegen in een riante
omgeving is nog altijd meer waard
als uit een lange rij huizen blokken,
nu en later.
En inderdaad is de grondprijs aan
grote schommelingen onderhevig.
We maakten nog geen 10 jaren
geleden van de Julianasingel de
villa-buurt en brachten derhalve 'n
grondprijs van 5 in rekening. Een
prijs die de „goegemeente" letter
lijk en figuurlijk gepeperd noemde.
Nu vecht men voor een stukje
grond aan de Zuidsingel, waarvoor
15 betaald wordt en de stedelin
gen, die naar Venray komen vinden
het schandalig goedkoop.
Bovendien blijft het voor ons een
vraag of het nu bepaald noodzake
lijk is, dat de kosten van dergelijke
recreatieve ruimten nu speciaal op
die buurt moeten rusten waarin ze
gelegen zijn.
Zeker voor een groot deel is het
ten bate en ten behoeve van die
buurt gedaan, maar ook de andere
leden van de gemeenschap profite
ren er van. Daarmede zou met de
kosten-verdeling terdege rekening
kunnen worden gehouden.
Wij voor ons geloven, dat in een
steeds maar uitgroeiend Venray
binnen 50 jaren groot gebrek zal
zijn aan deze ruimten, ondanks het
feit, dat we nu nog trots wijzen op
een Vier Uutersten en een recrea
tieplan.
Zij zullen voor een deel de nu en
dan bestaande behoeften opheffen,
maar voor een ander deel zullen
dat die stukken moeten doen, die
wij thans reserveren voor parken,
plantsoenen speelplatsen e.d.
Nu hebben we de kans om daar
nog iets goeds en moois van te ma
ken.
Laten we die kans niet voorbij
gaan, nu we de mogelijkheden nog
hebben en laten we de zaak goed
overwegen, vóórdat we voor enkele
centen misschien, dat laten wat la
ter met honderden guldens niet
meer goed te maken is.
NEDERLANDSE HUISHOUDRAAD
EEN BAKEN VOOR DE
HUISVROUW
Sedert reclame, propaganda en
public relations, vooral na de oor
log in allerlei vorm naar voren
kwamen en zelfs een speciale we
tenschap werden, is het voor de
consumenten steeds belangrijker ge
worden op juiste wijze voorlichting
te krijgen.
Nederland heeft daarvoor eigen
organisaties, zoals het Consumen
ten Contactorgaan (C.C.O.), waarin
de Nederlandse vakverenigingen
K.A.B., N.V.V. en N.C.V., de Con
sumentenbond en de Verbruiks
coöperaties samenwerken. Doch te
vens kent de Nederlandse huis
vrouw al geruime tijd de Neder
landse Huishoudraad (N.H.R.), die
zich op dit gebied in de afgelopen
jaren reeds bijzonder verdienstelijk
gemaakt heeft.
De Nederlandse Huishoudraad is
een stichting, waarin 16 vrouwen
organisaties waaronder de Katho
lieke Arbeidersvrouwenbeweging,
de Vrouwenbond van de Partij van
de Arbeid de Vrouwengroep Chris
telijk Nationaal Vakverbond, de
Vrouwenbond Nederlands Verbond
van Vakverenigingen, de Vrouwen
in de V.V.D. etc., samenwerken.
Verder zijn er nog drie voorlich
tingsinstanties aan verbonden en 7
deskundigen-groeperingen, die allen
een gemeenschappelijk doel nastre
ven, de bevordering van een doel
matige huishouding en de beharti
ging van consumentenbelangen en
huishoudelijke belangen bij de
overheid, wetenschappelijke insti
tuten, industrie en handel.
Waarom heeft de Nederlandse
Huishoudraad op dit ogenblik reeds
vele aangesloten verenigingen en
instituten?
Waarom komen er steeds weer
begunstigers bij en waarom be
schikt de Nederlandse Huishoud
raad op dit ogenblik over de adres
sen van 5000 a6000 huisvrouwen.
Het antwoord hierop is vrij een
voudig te geven. De huisvrouw wil
niet meer bedrogen worden en wil
weten wat zij koopt, nu talloze han
delaars en verkopers alle methoden
gebruiken cm hun produkten op de
markt te brengen.
Een handige reclame-campagne
via folders, advertenties in kranten
of op het witte doek, of via de com
merciële radio kan wonderen doen.
Maar zijn de produkten, waarmee
verbruikend Nederland overstroomd
wordt wel zo goed als de reclame
mensen het voor laten komen?
Geen enkele huisvrouw zal dit in
de meeste gevallen uit kunnen ma
ken. Daarvoor is een instelling no
dig, die over de middelen beschikt,
om bepaalde artikelen op hun
bruikbaarheid te toetsen.
De Nederlandse Huishoudraad be
schikt hierover in de voorlichtings
instanties en deskundigengroeperin
gen, zoals de afdeling Landbouw-
huishoudkunde van de Landbouw
hogeschool te Wageningen, die
haar technische apparatuur be
schikbaar stelt aan de Raad, het
College van Directeuren van de
Keuringsdiensten van Waren enz.
En zo gaat de Nederlandes Huis
houdraad voort met haar dankbare
werk in de overtuiging de Neder
landse huisvrouw er een dienst mee
te bewijzen.
Want de huisvrouw heeft minder
tijd dan vroeger, hoe gek dit ook
mag klinken sinds ook het huishou
delijke werk aanzienlijk gemecha
niseerd is.
Wasmachines en stofzuigers zijn
de gewoonste zaak van de wereld
en koelkasten, centrifuges en aard
appelschilmachines zijn in de mo
derne tijd ook geen overdreven luxe
meer.
Door het grote aanbod van der
gelijke huishoudelijke apparaten
echter ziet de huisvrouw soms door
het bos de bomen niet meer.
De Nederlandse Huishoudraad
geeft op dit gebied nuttige wenken.
Anderzijds is hij werkzaam op het
gebied van 'n eensluidende textiel-
etikettering, waardoor de winkelen
de huisvrouw direct kan zien of zij
met no-iron, wol, kunstzijde enz. te
doen heeft.
Er zijn b.v. gevallen gesignaleerd
van dekens, waar het schaap als
wolsymbool op prijkt en waar noch
het schaap noch de wol ooit aan te
pas gekomen zijn.
Verder geeft de Nederlandse Huis
houdraad brochures uit, die bijna
ieder terrein van de huishouding
bestrijken. Ook tot UW voordeel
Zeer ruime sortering m;