Werken in Duitsland..
Een nieuwe voetbalclub
de politierechter
Geestelijk artikel
Adverteer in dit blad
Zaterdag 25 maart 1961 No. 12
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF NV. VENRAY WFFKRT AH VDflR VFNRAY FN HM^TRFICFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm.
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 VV VUUIX V EtillXÜ I WlVlO 1 I\L/IVDiN PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (bui
ABONNEMENTS-
(buiten Venray 1.75)
HANDEL EN ARBEID BIJ DE
OOSTGRENS
BEMIDDELING VIA
ARBEIDSBUREAU NODIG
Wie op een doordeweekse ochtend
aan bepaalde grenskantoren een
kijkje neemt, kan in de vroege uren
verschillende Venrayse arbeiders de
grens in Oostelijke richting zien
overschrijden. Als hij zich daarvoor
de moeite geeft, kan hij deze aan het
eind van de middag en anders
laat in de avond weer zien te
rugkeren. Mannen, gekleed in over
all, de pet recht op het hoofd en de
handen geklemd om het trommeltje
met de middagkuch. Zij horen bij de
internationale pendelaars. Bij de Ne
derlanders, die in ons land wonen
en leven, maar bij onze Oosterbu
ren werken. Op het ogenblik zijn er
ongeveer 40.000. Over enkele maan
den zullen het er 45.000 zijn. alleen
al uit Limburg, zo zeggen de officiële
gegevens.
Het werken in Duitsland schijnt
veel voordelen te hebben, vooral
voordelen, die de arbeider direct
aanspreken, zoals een hoog loon en
een vijfdaagse werkweek. Maar de
nadelen zijn zeker even groot. Na
delen, die niet zo zeer voor de arbei
der zelf gelden als wel voor onze
nationale economie. Het stukje Wirt-
schaftswunder, dat wij in eigen land
meemaken, gedoogt niet dat duizen
den arbeidskrachten, die broodnodig
zijn, over de grens trekken. En de
50-60 Venrayse bouwvakkers om
van de andere nog niet te praten,
hebben we hier in onze gemeente
zelf hard nodig.
DUITSLAND UITGEPUT
De Westduitse industrie heeft door
vele factoren in de afgelopen jaren
een enorme uitbreiding ondergaan.
Er is geen fabriek van enige naam
te vinden, die niet op de een of an
dere manier een nieuwe vestiging
of een nieuwe bedrijfshal heeft ge
bouwd. De investeringen liepen op
tot in de miljarden Marken. Zolang
geld, machines, grondstoffen en ken
nis voldoende vooradig waren, ging
alles goed, mits er ook voldoende
mensen waren om die uitbreidingen
op te vangen. En juist deze factor,
die met geen enkele economische
wet is te regelen, liep vast. Duits
land kreeg eind 1959 plotseling een
enorm tekort aan arbeidskrachten.
Met een klap schoot de piek van in
vesteringen en uitbreidingen door 't
bereikbare plafond, verbaasd nage
keken door de Duitse industriëlen.
Men kan de Duitsers bewonderen
voor de doortastendheid en de te-
genwoordighied van geest, waarmee
ze de plotselinge moeilijkheden heb
ben aangepakt. Een economie, die al
sinds de afloop van de laatste oor
log uit was op verhoging van de pro
ductie kon niet plotseling van aard
worden veranderd. Mensen moesten
worden gevonden die de gaten in de
personeelsvoorziening konden opvul
len. Het binnenlandse reservoir leek
uitgeput, dus bleef er nog maar een
bron over: het buitenland.
ZUID-EUROPA
Zodra de eerste tekenen van een
stagnatie op de arbeidsmarkt duide
lijk leesbaar op de tafels van de eco
nomische plannenmakers kwamen,
werden met Duitse Gründlichkeit
commissies gevormd, die, onder su
pervisie van de Westduitse regering,
uitzwermden over de Europese lan
den. De wervingscommissies kregen
als ruggesteun mee de op regerings
niveau afgesloten verdragen tussen
Duitsland enerzijds en Italië, Spanje
en Griekenland anderzijds. Vooral
in deze Zuideuropese landen hoopte
men een aanvuling voor de Duitse
arbeidsmarkt te vinden, omdat de
economische situatie in deze landen
in dezelfde mate aan de grcnd als
de Duitse, algemeen gezien, op flu
weel zat.
Geen wonder dat de commissies
succes hadden. Ruim 300.000 vreem
de arbeiders trokken WestDuits
land binnen. Aangetrokken door de
honing van de hoge lonen, de betere
sociale voorzieningen en het zacht
economisch klimaat. Voor de Itali
anen, Grieken en Spanjaarden werd
Duitsland de hemel op aarde. De
zwarte industriesteden in het Ruhr-
gebied waren, vergeleken bij de
armetierige krot wij ken in Napels, op
Sicilië of in het te klassiek gewor
den Griekenland, een paradijs van
welvaart.
Toch konden de Zuid-Europese
hulpkrachten niet alle gaten vullen.
Vorig jaar werd nog een tekort van
een half miljoen werkbijen geteld.
LIMBURG
Het Nederlandse aandeel in de
Duitse arbeid mag in vergelijking
met het Zuid-Europese part gering
zijn, voor eigen land is het veel te
groot. De mogelijkheden om bij de
Oosterburen te werken hebben reeds
vóór de oorlog vele Venrayse arbei
ders aangegrepen, toen hier werke
loosheid heerste en vooral bouwvak
kers hebben toen'de weg naar Duits
land geleerd. Een proces, dat prak
tisch overal hetzelfde was, langs de
gehele grens. In de slechtere jaren
na de oorlog begon het weer
van voren af aan...
Maar nu ook in ons land de indus
trie zich sterk heeft ontwikkeld en
de arbeidsmarkt in plaats van een
overschot een veel te groot tekort
te zien geeft, is die uittocht van ar
beiders een kwalijk verschijnsel.
Ook onze gemeente, van waar uit
veel bouwvakarbeiders worden aan
gelokt door het hoge loonpeil in
Duitsland, begint men de narighe
den te bemerken. Kleine bedrijfjes
zitten zonder personeel en kunnen
geen nieuw krijgen. De arbeidsbu-
reaux in de grensstreken zijn een
actie begonnen om enige orde te
scheppen in de chaos langs de grens.
Veèl werknemers trekken naar
Duitsland zonder een arbeidsbureau
in te schakelen. Sommigen ontdek
ken achteraf, dat het niet alles goud
is wat er in het Oosten blinkt. Voor
hoog loon moet hard worden (over)
gewerkt, sociale voorzieningen, zo
als wij die in eigen land kennen,
ontbreken soms.
De arbeidsbureaux hebben zich ge
richt tot minister van Rooy (Soc.
Zaken). Zij vragen het verplicht te
stellen, dat een arbeider via een gé-
westelijk arbeidsbureau naar Duits
land gaat. Op deze manier kan men
een eind maken aan de oneerlijke
en soms ronduit bedriegelijke wer
vingscampagnes, die enkele ronse
laars op touw zetten. Op de arbeids
bureaux kan de man, die in West-
Duitsland wil gaan werken, alle
voorlichting krijgen, die hij hebben
wil. Voor zijn eigen bestwil....
PASEN VIEREN HEEFT TIJD
NODIG
De Vasten bestond vroeger hoofd
zakelijk in 'n vrij zware onthouding
van spijzen die met een hoger in
zicht van boete en offer werd opge
bracht. Hedendaagse verhoudingen
maken dit voor de meeste mensen
vrij moeilijk en daarom is door de
Kerk zelf het accent verlegd van
deze boete naar bijzondere aandacht
voor Christus' Tijden sterven en ver
rijzen.
Zij vraagt daarvoor dat de mens
persoonlijk en met eigen inzicht
daartoe komt. Want de vroegere
omstandigheden die een vastensfeer
brachten in het openbare leven, zijn
weg. Dat kan niet anders. Maar
daarom moet er een persoonlijke
keuze komen naar gebed en aan
dacht voor Christus. En wat voor
heel de vasten geldt, is van bijzon
dere betekenis voor de Goede Week
en Pasen.
Nu zegt een aloud spreekwoord:
Goeie dingen hebben tijd nodig. Men
kan ten enen male niet komen tot
gebed en bezinning, of men moet er
de tijd voor hebben.
Nu is het zo, dat in de Goede
Week toch al heel wat dingen gebeu
ren moeten, die met Christus en on
ze verhouding tot Hem weinig te
maken hebben. Men gaat op vacan-
tie of men krijgt logés. Men wil te
gen die dagen alles in orde hebben
en liefst klaar komen met een stuk
schoonmaak. Men wil ,wat in huis
halen," want het mag ook gezellig
zijn. Dat alles vergt tijd. Zo is dit
reeds een bedreiging van de sfeer
van gebed en bezinning. Maar dit is
niet te ontkomen. Als we voor de
rest danmaar tijd maken voor
Christus. Als we de dagen, die zo
christelijk getekend zijn en zo vol
heilige kansen, niet verder gaan op
vullen met profane dingen. Dat moet
de staat niet verbieden en de ker
kelijke overheid evenmin. Zij rekent
op de persoonlijke beslissing van de
volwassen christenmens.
Bent u, katholieke medemens,
daarvan overtuigd? U wilt mee de
Kerk zijn en dat bent u ook. Maar
dan appeleer ik op uw verantwoor
delijkheid. Want u breekt de Kerk
af, als u de meest christelijke dagen
gaat vullen met profane bezigheden
van sport, ontspanning en wat dies
meer zij. U kunt die verantwoor
delijkheid niet afwachten op uw
geestelijke overheid. Want het open
bare leven is het terrein, waarop de
katholieke leek ziin verantwoorde
lijkheden vindt. Zeker is het uit den
boze, om eerst het een en ander te
organiseren en dan als u toch be
zwaren voelt!! van de geestelijk
heid verlof te vragen, omdat het nu
niet meer anders kan!
Hier kan geen geestelijke verlof
geven, omdat het de zaak is van de
christenmens en de christenvrouw.
Het gaat hier om de Paasviering.
Die is niet rond met een biechtje-
in-d'r-haast en een communie tussen
de verdere drukte door. Wie zich
tot Christus bekent, die moet per
soonlijk tot Hem gaan in gebed en
bezinning. Die moet er tijd voor over
hebben en anderen zoveel mogelijk
tijd te laten.
Welk voorbeeld geven de ouderen
hier aan de jongeren? Ligt hier mis
schien ons eigentijds offer?
Er lopen in Venray mensen rond
met het idee een nieuwe voetbalclub
op te richten. Een idee, dat o.i. wel
een schoon ideaal zal blijven en
waar we dus in afwachting van con
cretere gegevens, dan alleen het feit,
dat men met een dergelijk idee
rondloopt, ook rustig het zwijgen toe
hebben gedaan. Ander kranten heb
ben echter onder een grote kop dit
.wereldschokkend" nieuws menen te
moeten vermelden en ook in het
clubblad van S.V.V. is er op dit be
richt gereageerd. We menen èn te
gen deze aankondiging èn tegen de
reactie in de SVV-er toch enig be
zwaar te moeten maken.
Wat is er in feite gebeurd. Enkele
mensen, woonachtig rond het Molen
plein maken zich daar o.m. voor die
buurt verdienstelijk door de jeugd
de kans te geven te voetballen. Sinds
er in Venray gepraat wordt over het
sportpark en men nu zelfs een eer
ste begin daarvan kan zien, hebben
deze mensen zich afgevraagd welke
voetbalclub daar wel zou spelen. Op
goede gronden hebben zij aangeno
men dat SW de speelterreinen van
Servaas voorlopig niet verlaten z$l
en toen is dan het idee geboren: een
nieuwe voetbalclub te stichten
Nu is dat gauwer gezegd dan ge
daan. Op de eerste plaats duurt het
nog enkele jaren voordat de voet
balvelden in het sportpark bespeel
baar zijn, en op de tweede plaats is
een voetbalclub zo niet maar even
uit de grond te stampenDe he
ren zullen gemakkelijk merken
als ze er mee doorgaan dat een
en ander dermate zware offers en
lasten met zich brengt, dat men die
activiteit beter ergens anders aan
kan besteden. Had er niets in de
krant gestaan, dan zou de zaak van
zelf zijn doodgebloeid, maar nu be
gonnen er zich meer mee te be
moeien. Verschillende argumenten
tegen een nieuwe voetbalclub kun
nen we onderschrijven. De fusie tus
sen Servaas en De Valk heeft ter
nauwernood zijn tweede lustrum ge
vierd en we weten nog uit vroeger
dagen dat twee voetbalclubs niet be
paald de saamhorigheid en de een
dracht in een plaats bevorderen.
Maar of men daarnaast zoals de
SW-er het doet deze idealisten
moet adviseren om zich alleen maar
met de bouw en inrichting van hun
nieuwe kerk, daar aan dat Molen
plein, te bemoeien, is niet bepaald
chique en heeft er trouwens ook to
taal, maar dan ook totaal niets mee
tè maken. Een stemming-kwekerij,
waarmede niemand en niets gediend
is.
Een tweede punt waar we bezwaar
tegen maken is de opmerking in een
der kranten dat de pas opgerichte
Sportraad hier wel even een stokje
voor zal steken, want de initiatief
nemers krijgen geen cent subsidie.
Voor zover ons bekend heeft een
Sportraad niets te verbieden. Laat
dit College eerst eens beginnen te
werken. Hun werk zal bestaan in 'n
samenbundeling van het sportgebeu
ren in Venray, de toewijzing en toe
deling van het sportgebeuren in
Venray, de toewijzing en toedeling
van het sportpark aan hen, die daar
voor in aanmerking komen en het
stimuleren van de sport in het alge
meen. Het verbieden van een voet
balclub valt niet onder haar compe
tentie. Dat ze subsidies in wiens
naam ook zal mogen of moeten
verstrekken geloven we voorhands
niet, maar mocht dit wel het geval
zijn, dan zal het zeker niet zo zijn,
dat zij die subsidies kan geven aan
wie zij maar wil. Of liever dat zij
de ene club wel, de ander echter
geen subisiide geeft
Nogmaals herhalen wij dat een en
ander veel meer stof heeft op doen
waaien als nodig, nuttig en nood
zakelijk was.
Het was beter dat men en voor
de voetbalclub en datzelfde geldt
ook voor de Sportraad gewacht had
met alle mogelijke publicaties voor
dat een en ander werkelijkheid zou
zijn geworden.
Nu veroorzaakt men stormen in
een glas water en zaait men twee
dracht, die men meent uit te roeien.
„Kijk nou zo'n gezicht 's, meneer
de edelachtbare, zie nou toch 'ns an,
daar moet je toch wel op slaan. Hebt
u ooit zo'n gezicht gezien om op te
slaan? Die man vraagt er toch om?"
„En u vraagt op een flinke gevange
nisstraf", zei de officier, waarna de
verdachte haastig in zijn schulp
kroop.
De dikke getuige loenste ondertus
sen vals naar het verdachtenbankje.
Maar na de eed brandde hij los.
„Deze persoon is de gesel van de
buurt", zei hij. Hij maakt ruzie met
iedereen, 't Is bij ons altijd een net
te buurt geweest, meneer de rechter,
maar sinds die man daar woont, is
't huilen met de pet op".
„Zo, zei de rechter, en tegen de
verdachte: „Hoe lang woont u daar
al?"
„Al zevenentwintig jaar, meneer
de edelachtbare, in eer en deugd."
„Laat dat laatste er maar af", vond
de rechter. „Hebt u deze man mis
handeld?"
„Nou, mishandeld, mishandelen
kun je 't eigenlijk niet noemen".
„Hoe u dat noemt, interesseert ons
niet", zei de rechter. „Getuige, heeft
deze man u pijnlijk getroffen?"
„Meneer de rechter, ik heb drie
dagen op mijn buik moeten liggen."
„Ga weg, 't waren maar een paar
klapjes!"
„Zwijg!" riep de rechter. „Getuige,
vertel eens in 't kort wat er die dag
gebeurd is."
„Nou meneer de rechter, da's rap
verteld hè. Mijn vrouw zegt: man,
waar is de sleutel van de kelder. Ik
zeg, die heb ik niet gehad, vrouw,
die zal wel aan de spijker hangen.
Nee, zegt ze, daar hangt-ie niet, en
kruip jij nou 'ns even door 't kelder
raam en geef die fles doperwten. Ik
door het kelderaam. Maar toen ik
halfweg was, kon ik niet verder,
want dat kelderraampje bij ons is
zeer nauw, en ik ben nogal gezet van
postuur. En achteruit ging ook niet.
Ik roep mijn vrouw, hè. Ik zeg: trek
me d'r uit. Maar ze stond daar maar
te lachen en ze trok niet. Ik zeg: als
je me d'r niet uittrekt gebeuren d'r
ongelukken. Maar ik hoorde d'r
maar lachen en ik kon niet voor- of
achteruit.
Toen komt die buurman d'r langs
en die zegt: wat is-t-er hier toch aan
de hand? M'n vrouw zegt: kom maar
'ns kijken. M'n man is halfweg in de
kelder vastgeroest. Toen zegt-ie:
buurman, waarom kom je d'r niet
uit? Ik zeg, ik kan niet en dat vervl..
vrouwmens staat daar maar te ka
kelen alsof ze d'r ei niet kwijt kan.
Toen zegt buurman: kom d'r toch
uit, zo gezellig is 't daar toch niet
Ik zeg: trek dan 's an m'n benen.
Toen zegt-ie: je kunt ook nog wel
even blijven zitten, da's wel 's goed
voor jou. Toen zeg ik: als je me niet
helpt, dan sla ik je de hersens in.
Toen zegt-ie: dan zal ik je d'r toch
eerst uit moeten helpen, want je
vrouw is helemaal ongans van 't la
chen. Ik zeg: buurman, zo waar as
ik hier vast zit in mijn ongeluk, ik
zal je de ribben breken. Toen zegt
hij weer: je bent te stijf, daar komt
't van; ik zal je eerst een beetje beu
ken, dan word je slap, net als stok
vis. Nou en toen heeft-ie me met z'n
stok gedeeltelijk mishandeld, meneer
de rechter.".
„Gedeeltelijk? Hoezo gedeelte
lijk?"
„Nou 't bovenste stuk van me zat
in de kelder, daar kon-ie niet bij'.
De rechter gaf een korte doch tref
fende uiteenzetting over burenplich-
ten en gemeenschapszin, en hij
sprak met gevoel over de schone
plicht van iedere mens om de naas
te te helpen. Daarna kreeg de beu
kende buurman vijftien gulden boe
te.
„En berg die sleutel van de kelder
nou in 't vervolg goed op!" adviseer
de de officier het slachtoffer.
„Ik had 'm wel goed opgeborgen.
Hij zat in m'n zak", zei die.
Te Venray kwamen de afgevaar
digden van de schuttersbond Venray
en omstreken bijeen, om te komen
tot een reoganisatie van deze niet bij
de federatie aangesloten z.g. kleine
bond. De leiding berustte bij de heer
H. Vollenberg van het Zandakker
Venray die er zijn teleurstelling over
uitsprak dat de schutterijen van
Oost Brabant, zoals Haps, St. Hubert
en Mill verstek hadden laten gaan.
Mr. Fr. Hafmans uit Helden, voor
zitter van de landelijke federatie,
hield een inleiding met als onder
grond: Hebben de schutterijen nog
recht van bestaan? Spreker stelde
vast dat het oude schuttersleven
wegkwijnt, maar dat door onderlin
ge samenwerking toch nog veel be
houden kan blijven.
Of er geschoten wordt op de wip,
de kruisboog of de hark is niet voor
naam wat wel voornaam is dat de
schuttersfolklore blijft voortleven.
De oplossing is, dat de schutterijen
samenwerken of zij nu in Noord-
Limburg of uit Oost-Brabant af
komstig zijn. De 11 aanwezige schut
terijen zegden gaarne medewerking
toe voor een reorganisatie. Als be
stuur werd voor een jaar gekozen A.
Janssen Overloon, Welbers Bergen,
Franken Milsbeek, J. Janssen St.
Anna Venray en H. Vollenberg van
het Zandakker, welke laatste ook
gekozen werd tot voorzitter. Bij lo
ting werd bepaald dat op de eerste
zendag in sept. aan Afferden is op
gedragen de organisatie van het
bondsconcours aan welk concours de
deelname verplichtend is terwijl ook
andere schutterijen aan dit concours
kunnen deelnemen.
Wat is het velschil?
f
.(|MH auii|cWp waa
Mercurius Garage, Venlo n.v.
Rotonde b/d brug, tel. 6364
NIEUWS UIT VENRAY
EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VAN THIEL
Patersstraat 30 Telefoon 1887
Uitsluitend voor spoedgevallen
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. T. TACKEN Landweertweg 22
telefoon 1629
BEKENDMAKING
INENTING DIPHTERIE-
KINKHOEST-TETANUS
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter openbare kennis
dat gelegenheid bestaat tot kosteloos
inenten tegen diphterie, kinkhoest
en tetanus:
In Venray-Kom:
op dinsdag 4 april 1961 om 2 uur
n.m. in het Groene Kruisgebouw
aan de Merseloseweg;
In de kerkdorpen Veulen, Ysselsteyn
Heide en Merselo:
op vrijdag 7 april 1961
om 2 uur n.m. in de lagere school
te Veulen;
om 2.20 uur n.m. in het Gemeen
schapshuis te Ysselsteyn;
om 2.40 u. n.m. in de lagere school
te Heide;
om 3 uur n.m. in het Jeugdhuis te
Merselo;
In de kerkdorpen Leunen, Castenray
Oirlo en Oostrum:
op dinsdag 11 april 1961
om 2 uur n.m. in de lagere school
te Leunen;
om 2.20 u. n.m. in de lagere school
te Castenray;
om 2.40 uur n.m. in de Kleuter
school te Oirlo;
om 3 u. n.m. in het Gemeenschaps
huis te Oostrum.
Wij vertrouwen erop, dat alle ou
ders, wier kinderen nog niet of niet
volledig zijn geënt tegen deze ge
vaarlijke kinderziekten, van de ge
boden gelegenheid gebruik maken,
en wijzen erop dat geen persoonlijke
oproepen zullen worden verzonden.
De kinderen moeten tenminste 2
maanden oud zijn en gezond.
Men wordt verzocht stipt op tijd
aanwezig te willen zijn en de inen
tingsboekjes mede te brengen.
Venray, 21 maart 1961.
Burgemeester en Wethouders vnd.
Mr. M.M.L.G.M. Custers, burgem.
H.P.L. Vorst, secretaris.
R.K. VROUWENGILDE
De eerstvolgende bijeenkomst van
het R.K. Vrouwengilde zal gehouden
worden op maandag 27 april a.s. om
8 uur n.m. in Hotel De Keizer.
Mevrouw Terlingen-Lücker zal er
spreken over „de Paasviering in het
gezin" en speciaal hoe wij ons in de
Goede Week op het Paasgebeuren
moeten voorbereiden en hoe wij de
nieuwe Paasliturgie ook bij de vie
ring thuis kunnen voortzetten.
Ook belangstellende niet-leden zijn
hartelijk welkom!
HEITJE VOOR 'N KARWEITJE
Zoals ieder jaar zullen de gidsen
van het Rektoraat ook nu weer bij
U aanklopen voor 'n heitje. Niets
voor niets, zult U denken, en U wilt
voor uw heitje 'n karweitje opge
knapt hebben. Zij helpen U met ple
zier
De junioren knappen alle kleine
klusjes voor U op. De senioren kun
nen prima schrobben, dweilen en
boenen. De leidsters willen ook niet
achterblijven en helpen U graag in
de avonduren.
Deze jaarlijkse actie wordt gehou
den op 6 en 7 april (donderdag en
vrijdag na Pasen).
Drie en dertig van de honderd ne
gentig georganiseerde leden van de
Venrayse Middenstand gaven deze
week blijk van hun belangstelling
voor de jaarvergadering van hun
afdeling.
Ondanks deze geringe belangstel
ling getuigden de jaarverslagen van
secretaris en penningmeester van de
nodige activiteit. Een activiteit die
er oorzaak van was dat het met de
financiële toestand maar zo zo was.
De ^penningmeester vertelde n.l.
dat er momenteel een nadelig saldo
was van 1.en nog 'n paar cen
ten, terwijl er vermoedelijk nog re
keningen zouden binnenkomen tot
een bedrag van 300.Daartegen
over echter hebben we nog een ezel,
aldus voorziter Fr. Janssen, die heb
ben we aan de kerststal overgehou
den. Dat was dan ook de enige bate
die aan de kerststal-actie is over
gehouden. De eerste kosten voor
het bouwen van de kerststal heb
ben n.l. ongeveer 1800 gekost ter
wijl de collecte-bus slechts 500 be
vatte. Al met al zag de voorzitter
echter wel kans om de financiële
positie in orde te houden.
De bestuursverkiezing levex'de een
nieuw lid op, n.l. de heer Toon Kate-
man, terwijl de heer M. Derickx be
dankt werd voor de bewezen dien
sten als bestuurslid.
Een nieuwe candidaat voor secre
taris heeft men in het bestuur blijk
baar niet kunen vindenDe heer
Th. Claessens zal daarom tot nader
orde het secretariaat blijven hand
teren.
Als spreker van deze avond fun
geerde de heer Lambooy van de K.N.
M.B., die het onderwerp behandelde:
,De middenstand en de vijfdaagse
werkweek". Zoals uit de voordracht
bleek en ook later bij de discussie
hierover naar voren kwam, is dit 'n
zeer ingewikeld en moeilijk onder
werp. De vijfdaagse werkweek voor
de arbeiders heeft de zaterdag nog
meer dan voorheen tot koopdag be
stempeld. Het is dus ondoenlijk dat
dan de midenstand haar zaken gaat
sluiten, temeer daar het groot-win
kelbedrijf door roulatie haar deuren
wel open kan houden. Van de an
dere kant krijgt de middenstander
in de nabije toekomst echter moei
lijkheden met het personeel in zijn
winkel, dat ook een vrije (zater)dag
wil hebben, terwijl de personeels
sterkte doorgaans niet van dien aard
is dat roulatie kan worden toegepast.
Al met al heeft dit punt veel ha
ken en ogen en het zal de taak zijn
van de plaatselijke afdelingen, of
van het gemeentebestuur hier rege
lend op te treden. Terwijl natuurlijk
ook branchegewijze afspraken ge
maakt kunnen worden. Hier betwij
felen we echter een volledig succes,
gezien het verschil in mening dat nu
reeds bestaat bij de dinsdagmiddag
sluiting. Een landelijke (wettelijke)
regeling inzake de werktijdverkor
ting in 't winkelbedrijf is voorshands
niet te verwachten, gezien de grote
verschillen die plaatselijk kunnen be
staan bij de koopactiviteit op be
paalde plaatsen.
Uit de ingekomen stukken welke
de voorzitter bij het begin der ver
gadering ter kennis bracht, memo
reren wij hier 't verzoek om inlich
tingen van de Middenstandsafdeling
Boxmeer inzake het houden van
kramerijen- en veemarkten. Na di
verse pogingen daartoe in Boxmeer
gedaan, blijken er thans concrete
plannen te bestaan om het instellen
van zulk 'n weekmarkt over te gaan.
AGENDA CENTRALE K.A.B.
Dinsdag 28 maart in café Sanders
vergadex-ing van de reis vereniging
van de K.A.B.
Het Bureau voor Rechtsbijstand
zal in het vervolg zitting houden
elke eerste dinsdag van de maand,
van 16.15 - 18 uur, in lokaal van Jan
Hensenstraat 6.
KON. HARMONIE EUTERPE
De heer Bakens heeft afscheid ge
nomen van de Kon. Harmonie Eu
terpe, als tamboer-maitre. In zijn
plaats zal voortaan de drumband
worden aangevoerd door de heer Th
Thielen. De drumband zal worden
uitgebreid met enkele trommen, ter
wijl een apax-te instructeur de leden
van deze band zal opleiden.
ONGELUKKEN
Dinsdag x-eed door onverklaarbare
oorzaak een personenwagen tegen de
pui van bloemisterij Keyzers. Een
jonge dame die net haar fiets voor
de etalage wou wegnemen, kon zich
door een fikse sprong nog redden.
De fiets werd echter vernield, zo
ook de etalageruit. Vanzelfsprekend
wax*en veel ge-etaleerde bloemstuk
ken door de glasscherven waarde
loos geworden. Persoonlijke onge
lukken deden zich gelukkig niet
voor.
MATER AMABILISSCHOOL
Maandag 27 maart a.s. wordt er
voor de leerlingen van de Mater-
Amabilisschool en de leerlingen van
de M.A. scholen van Bergen en Gen
nep een gezamelijke Passieavond ge
houden in zaal Wilhelmina. Deze
avond begint om 7.30 uur.
De voordracht-kunstenaar B. van