Lollebeekplan in gevaar
De vijfdaagse werkweek
De Yenrayse Apostel-klok
de politierechter
Overpeinzingen
Heydse Peel en oorlog...
Ingezonden
Zaterdag 28 januari 1961 No. 4
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAÏ WFFRRI Al"l VOOR VFNRAY FN HM^TRFKFN ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per min. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150652 VY £2#J2fJYoLf AU V UUl\ V EtiNuil I E^lN UIVIO 1 IvEtlVEtii PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.7o)
Op een moment dat niemand nog dacht aan enig uitstel btf de
verwezenlijking van het ruilverkavelingsplan Lollebeek, is er een
dikke kink in de kabel gekomenDeze kink is dan het Mi
nisterie van Oorlog, die de Heydse Peel voor oorlogsdoeleinden
nodig schynt te hebben. Met de jaarwisseling nog werd de vrome
wens geuit, dat dit jaar 't herverkavelingsplan Lollebeek in stem
ming zou komen en de officiële instanties waren vol goede moed,
dat zulks ook gebeuren zou. Maar nu dit
De Heydse Peel immers is een be
langrijk „draaipunt" in het Lolle
beekplan. Met de peelvlakten van
de gemeente Horst vormde dit. laat
ste stuk onontgonnen Venray se Peel
de zo dringend nodige uitwijkruimte
voor het herverkavelingsplan.
Hier zou men immers na ontgin
ning nieuwe grond vinden voor die
landbouwers, die in het kader van
't herverkavelingsplan naar elders
moeten verhuizen.
Hier kunnen een twintigtal boer
derijen gesticht worden, die elders
in het z.g. oude land versnippering
en ondoelmatig gebruik van land
bouwgrond doen opheffen en sane
ring van bestaande bedrijven mo
gelijk maken. Een unieke kans die
men elders gewoonlijk niet heeft en
juist de kans van slagen van het
Lollebeekplan zo groot maakte.
Maar nu is dan het Ministerie van
Oorlog gekomen en schijnt andere
plannen te hebben met deze onont
gonnen grond, die de gemeente Ven
ray reeds voor de verkaveling en
ontginning heeft verkocht aan een
desbetreffende Stichting..
Welke de plannen zijn van het
Ministerie is niet te zeggen, omdat
zoals te doen gebruikelijk een
en ander onder militaire geheimen
valt. Maar dat doet er ook zeer wei
nig toe. De kwestie, waar 't ons om
gaat is, dat hier boerengrond of lie
ver verkavelingsgrond onttrokken
wordt aan zijn toekomstig gebruik
en daarmede een spoedige ruilver
kaveling o.i. onmogelijk wordt.
Daarenboven brengt het onze ge
meente in een tamelijk moeilijke
onderhandelingspositie, omdat nu
van enige uitwijkmogelijkheden
voor onze gemeente geen sprake
meer is
We kunnen niet en wagen ons
daar trouwens ook niet aan be
oordelen of de Heydse Peel zo'n
dringende noodzaak is voor onze
militairen.
Maar we vragen ons wel af, waar
om indertijd bij de ontginning van
de Meerselse Peel op het allerlaat
ste nippertje het Ministerie van
Oorlog de gronden voor het vlieg
veld op kwam eisen en daarmede
allerlei schone plannen in de war
schopte.
De Vredepeel is nog dagelijks het
„slachtoffer" van deze militaire in
greep, daar een gezonde ontplooiing
van dit nieuwe dorp onmogelijk is
gemaakt door het complex „slapend
vliegterrein", dat als een wig tus
sen Meerselse Peel en Vredepeel in
gedreven is.
Nu we aan de vooravond staan
van de verwezenlijking van het ruil
verkavelingsplan Lollebeek, komt
datzelfde Ministerie op de valreep
de plannen weer in de war sturen.
Onze vraag is, of men nu pas de
waarde van dit stuk peelgrond voor
wat des militairs is, heeft ontdekt
en of men niet eerder op de hoogte
was van de mogelijkheden, zodat
hier vroeger in had kunnen voor
zien
Nu worden plannen, die zijn op
gesteld deels waardeloos en zal b.v.
de gemeente Venray andere moge
lijkheden voor haar mensen moeten
zoeken.
Mogelijkheden, die alleen in Horst
nog liggen en die dus Venray als
deelgenoot in dit plan, daar zal
moeten zoeken. En dat terwijl Horst
zelf al de nodige plannen voor haar
eigen ingezetenen met deze gronden
heeft. Een en ander is toch wel zeer
moeilijk en zal een spoedige verwe
zenlijking van het Lollebeekplan al
leen maar schaden
Een en ander heeft, als indertijd
met het vliegveld, onze boeren
ongerust gemaakt. Landbouw
grond gaat hier verloren en die
is ook in Venray voortaan zeer
kostbaar. Men mag dan van ho
gerhand stellen, dat b.v. op het
vliegveld nog graan wordt geteeld
en dergelijke meer, zodat de grond
toch wat opbrengt, het is duide
lijk, dat de Venrayse boer die
teelt liever zelf in eigen handen
heeft, i.p.v. het Ministerie van
Oorlog. Zij zijn het, die per slot
van rekening van boeren hun vak
en hun levensbestaan maken en
niet het Ministerie
En vooral is men geërgerd, dat
men eerst de mensen blij maakt, met
wat later blijkt een dode mus te
zullen zijn.
Daarenboven vraagt men zich af
of de gemeente Venray met het of
fer van de vliegveld en andere
gronden haar tol aan de defensie
niet zwaar genoeg heeft betaald.
Ziet men van de ene kant de
noodzaak voor het Ministerie vlieg
velden, oefenterreinen, magazijn en
wat dies meer zij aan te kunnen
leggen, van de andere kant is het
Militaire complex in Ysselsteyn, het
Duitse kerkhof en het vliegveld een
behoorlijke brok gemeentegrond en
men ziet met lede ogen nu ook de
Heydse Peel verdwijnen
Bij dit alles speelt sentiment en
eigen belang een grote rol, maar
hier mag toch ook rustig rekening
mee gehouden worden
Het zal niet eenvoudig zijn om 'n
oplossing te vinden. Mocht de zaak
doorgaan en het Ministerie inder
daad de gronden van de Heydse
Peel opeisen, dan zal van diezelfde
„machtige" kant gezorgd dienen te
worden, dat Venray zodanig gecom
penseerd wordt, dat het Lollebeek
plan door kan gaan.
Ook geen eenvoudige zaak, nu
Venray op Horst aangewezen is.
En misschien, dat men voor elders
in het land dan leren kan om vroe
ger zulke grondkwesties aanhangig
te maken, opdat niet nog meer men
sen teleurgesteld worden op het
moment, dat men denkt aan uit
breiding en verbetering
Lopend over het kerkhof ziet men
voor hoelang nog in de daar ge
plaatste klokkenstoel, de machtige
Apostelklok hangen, die om zijn ge
wicht en om zijn geschiedenis een
der voornaamste kerkklokken van
Nederland is.
Aan de klauwen van de bezetter
ontkomen aan wie dat te danken
is zal altijd een raadsel blijven
kan de klok die reeds vijf eeuwen
oud is en een merkwaardige histo
rie heeft, blijven voortgaan zijn
machtige bronzen stem weer te la
ten klinken.
Viermaal werd deze klok in de
vijf eeuwen met de ondergang be
dreigd. Vaardige klokkengieters
hebben ze viermaal hergoten. Het is
onbekend wanneer, door wie en op
welke plaats de klok voor het eerst
werd gegoten.
Met het oog op haar omvang en
gewicht mag men slechts bewonde
ring hebben voor de klokkengieters
kunst van vijf eeuwen geleden. Een
onbekende meester moet de klok
omstreeks 1400 gemaakt hebben,
toen de toren van St. Petrus Banden
werd gebouwd.
Men tast ook in- het duister om
trent de redenen, die er toe leidden,
dat Hans Noortmeyer in 1618 de
klok voor het eerst hergoot.
Voor het nogmaals hergieten in
1645 door de bekende klokken
gieter Petrus Hemony, zou men een
aanknopingspunt zoeken in de ver
melding in de archieven, van de to
renbrand in 1640.
DE KLEPEL VIEL
In 1849 gebeurde er een ernstig
ongeluk. Bij de dood van Willem II
werd ook de Apostelklok geluid,
waarbij de klepel uit de klok viel
en de klokkeluider Jan Schreven
doodde.
Opnieuw moest de klok er gerui
me tijd het zwijgen toe doen, toen
bij de plechtige dogmaverklaring
van Maria's Onbevlekte Ontvange
nis, een stuk van 150 kg, naar be
neden viel.
Pas op 2 mei 1870 wérd de klok
naar beneden gehaald, op het kerk
hof in stukken geslagen en naar
Petit en Fritsen te Aarle Rixel ver
voerd.
Op 5 oktober 1870 kon de klok
voor de derde keer hergoten, wor
den gewijd en met de naam Petrus
gedoopt. Aan het feit dat er behalve
de beeltenis van de H. Familie, ook
de beeltenis der twaalf Apostelen op
werden aangebracht, zal de naam
Apostelklok niet vreemd zijn.
GEROOFD
In 1942 klonken voor het laatst
haar machtige klanken over het
Peelland.
Wat er met de klok na de roof ge
beurd is, weet men niet.. In ieder
geval echter keerde zij na negen
jaren onbeschadigd in Venray te
rug. Rijk aan uiterlijk schoon en
aan klank heeft Petit en Fritsen
haar, hergoten weer afgeleverd.
In het kort staat er thans haar
geschiedenis op vermeld:
Gegoten in grijs verleden, hergo
ten in 1618, Hans Noortmeyer, 1645
Petrus Hemony, 1870 Petit en Frit
sen.
VRIJE ZATERDAG
EN MIDDENSTAND
Het schijnt dat werken tegen
woordig als een (noodzakelijk)
kwaad wordt gevoeld, waarom het
streven er op gericht is tot een
steeds kortere werktijd te komen.
Na de strijd in de eerste decen
nia dezer eeuw voor een 48-urige
werkweek begint nu de 45-urige al
lerwegen door te dringen, waar
mede nog geen einde zal komen aan
een nog verder gaande beperking.
We kunnen over noodzaak, nut
en voordeel van de kortere arbeids
tijd denken zoals we willen, het
feit ligt er eenmaal en de maat
schappij zal er zich bij moeten aan
passen.
Nog enkele maanden en de vrije
zaterdag zal voor de meeste indus
triële bedrijven niet meer weg te
denken zijn.
Deze nieuwe situatie schept uiter
aard problemen, waarvan vooral de
middenstand de grootste moeilijk
heden krijgt te verdragen.
Voor alle winkelbedrijven is tot
nu toe de zaterdag meestal de beste
verkoopdag van de week.
Bij het verschijnsel van de vrije
zaterdag is het nu in de eerste
plaats de vraag, zullen de consu
menten nu toch of juist op zater
dag het meest hun inkopen gaan
doen of wordt dat juist meer een
dag van uitgaan, zodat men dan
minder geneigd zal zijn tot win
kelen.
Dat zal over het algemeen wel
verschillend uitvallen, waarmede de
zaterdag in ieder geval een koop
grage dag blijft voor een groot deel
der bevolking.
De middenstand komt daarmede
voor een ander dilemma te staan.
Zij kan dus haar personeel die dag
niet vrij geven en dat schept dus
voor de winkelbedrijven grote
spanningen ten aanzien van de per
soneelsbezetting.
Reeds nu horen we van winkel
personeel, dat een andere baan aan
neemt in een bedrijf waar wel de
vrije zaterdag geldt.
Dat verlangen en de mogelijkheid
daartoe zal zich in steeds sterker
mate gaan voordoen, tenzij de win
kelbedrijven daar een goed equiva
lent tegenover weten te stellen.
Op den duur zullen zij niet ont
komen aan een 45-urige werkweek
voor het personeel.
Willen zij dus de zaterdag ge
heel of gedeeltelijk open blijven,
dan zal men op een andere dag in
de week de winkel gesloten moeten
houden, hetgeen dan in de meeste
gevallen wel dinsdag zal worden.
De vraag blijft daarbij echter of
het personeel hiermede over het al
gemeen genoegen zal nemen.
Wellicht niet als andere leden van
het gezin de zaterdag dus vrij heb
ben en men die het liefst gezamen
lijk wil spenderen.
Het is dus zeer de vraag of de
winkelbedrijven het straks zullen
redden met een sluiting op dinsdag.
Men" hoort dan ook reeds van
plannen om in ieder geval zater
dagsmiddags te sluiten, zoals dat
trouwens ook reeds in Duitsland o.a.
en in grote delen van Frankrijk het
geval is. Daaraan zou men dus nog
de dinsdagmiddag kunnen verbin
den.
De grote winkelbedrijven zijn
wellicht nog in staat de moeilijk
heden op te vangen door in ploeg-
systeem te laten werken, voor de
kleinere middenstandswinkels met
één, twee of drie man personeel
zal dat meestal niet mogelijk zijn.
Daar komt nog bij, dat de mid
denstand tot nu toe maar heel wei
nig eensgezindheid toont in het
vaststellen van de reeds nu nood
zakelijke sluitingstijden der winkels.
Bij een uitbreiding van de geslo
ten zijnde uren zullen de eigen be
langen dus ongetwijfeld nog ster
ker gaan spreken.
Misschien echter, dat de nood nu
wel gaat dwingen om zich hierin te
beperken en dat dit dus de noodza
kelijke eensgezindheid meer in de
hand zal werken.
Wordt uiteindelijk de vrije zater
dagmiddag ook in het winkelbedrijf
toegepast, dan zal de drukte zich
concentreren op de wekelijkse koop
avond, op vrijdag. Natuurlijk is ook
dit niet los te zien van het perso
neelsvraagstuk.
Maar bij al deze vraagstukken be
hoort zeker ook het belang van de
consument in het oog te worden ge
houden.
""Daarover wordt maar vaak al te
gemakkelijk heengelopen, omdat die
consument nu eenmaal als zodanig
niet georganiseerd is en er dus niet
gauw een georganiseerde actie van
Aan de andere zijde staat in het
latijn te lezen:
In het heilig jaar 1951 ben ik her
rezen in Venray, Jezus, Maria Joseph
en de Apostelen ben ik toegewijd.
Onder het Dekenaat van Willem
Berden in het jaar des Heren 1951
hebben Petit en Fritsen mij her
goten.
is te verwachten.
En toch dient de middenstand
hiermede rekening te houden, want
de wegen der concurrentie zijn
veelvuldig en zullen steeds aange
vuld worden naar de omstandighe
den.
Het winkelbedrijf staat voor be
langrijke beslissingen, die ernstig
beraad en grote eensgezindheid ver
eisen.
De verdachte was naar een ver-
jaarspartijtje gegaan en hij had er
zich uitstekend vermaakt, hoewel
de gastheer had verzuimd te zor
gen voor sigaretten. Zo geviel het,
dat de man zijn eigen spullen moest
roken om de goedgesmeerde keel
wat ruw te houden. Toen hij huis
waarts keerde, had hij geen siga
retten meer.
Hij besloot nog even naar een
automaat in de buurt te gaan. Wel
iswaar naderde het middernachte
lijk uur met rasse schreden, maai
bij automaten kan men dag en nacht
terecht.
Enigszins landerig en ook wel
vermoeid vanwege de alcohol kwam
de man bij de sigarenwinkel. Daar
trok hij zijn portemonnaie. En con
stateerde, dat hij niet kleiner had
dan een papieren gulden. Geen
automaat ter wereld is bereid iets
uit te spuwen als men er een pa
pieren gulden in steekt.
Men kan zich voorstellen, dat deze
ondervinding niet opwekkend werk
te. Een weinig boos begon de man
aan de winkeldeur te rukken en te
bellen, om de gulden tegen kwartjes
in te wisselen. Maar de winkelier
was niet thuis. Er kwam geen ge
hoor.
Wederom zakte de thermometer
in 'smans binnenste enkele graden.
Maar in het huis ernaast brandde
nog licht. Daar woonde een bereid
willig iemand, die na enig heen en
weer gepraat, bereid was de gulden
te wisselen tegen 4 kwartjes.
Het zpnnetje in 'smans humeur
begon weer een beetje te schijnen,
toen hij volgens de voorschriften
de vier kwartjes in de automaat
duwde. Maar toen hij aan het deur
tje rukte was er meteen weer
sprake van zware bewolking. Het
ding ging niet open.
De man sprak woorden waarvan
de automaat wel zal zijn verbleekt.
Maar het deurtje bleef dicht. Er
kwamen geen sigaretten uit.
In arren moede drukte de man
op het knopje, dat volgens de fa
brikant de vier kwartjes zou terug
geven als het mechanisme onver
hoopt dienst zou weigeren.
Het knopje klikte. De vier kwar
tjes bleven echter binnen.
De tierende man begon nu te ruk
ken, te trekken en te drukken aan
en op alles wat maar aan een auto
maat kan zitten. Edoch zonder re
sultaat.
Een tevreden roker moge volgens
de zegswijze geen onruststoker zijn
een roker, die zijn kwartjes kwijt
raakt, zonder er iets voor terug te
krijgen, is dat ontegenzeggelijk wel.
Woedend stond de man tegen de
automaat te trappen en op de ruit
jes te slaan. Aangemoedigd door zijn
eigen kreten nam hij tenslotte een
fikse aanloop. Hii plantte zijn vuist
tegen het glaasje, waar het zozeer
begeerde merk achter lag te lok
kenEnbloedend stak hij
een sigaret opHij had 't glaasje
stuk geslagen
Op dit ogenblik stopte met luid
gesj iep-sj iep een bromfiets.
Daarop zaten de sigarenwinkelier
en zijn echtgenote, die van hun uit
stapje terugkeerden. De sigaretten
roker ging op de bon wegens ver
nieling. Hij betaalt twee tientjes
boete en de schade aan de auto
maat!
KAARTEN
Voor ons ligt een kaart uit Kam
pioen, het blad van de A.N.W.B. Een
kaart, waarop de routes vermeld
staan van de Wegenwacht.
We vinden hier aangekondigd, dat
„eventueel" de Wegenwacht ook
overdag zal gaan rijden op het tra
ject Venlo-Venray-Helmond, zoals
ze dat thans ook al doet op het tra
ject Venlo-Nijmegen.
Een reden om de vlag uit te ste
ken, indien tenminste dat „even
tueel" zich gauw genoeg wijzigt in
„definitief". Want dat deze gele rij
ders oo£ op deze route goed werk
kunnem doen, gezien het vele ver
keer v®t hier rijdt, daaraan zal wel
niemarifl twijfelen. Dit initiatief van
de A.N.W.B. is dus alleen maar te
prijzen
KAARTEN
Een andere kaart bracht wel een
teleurstelling. In Elseviers Week
blad vonden we n.l. in een grote
kaart een overzicht van de voor
naamste Rijkswegen, die worden of
zijn aangelegd
Die kaart overziende blijkt Ven
ray in een uitgebreid wit vlak te
liggen. Een dermate groot vlak, dat
men elders nergens vindt in ons
land.
Nu is dat allemaal nog niet erg
als dan provincie, gemeente of een
andere instantie, mëar wegen aan
legt, zoals b.v. met de Midden Peel-
weg gebeurt en met de weg Horst-
Venray en Venray-Deurne.
Maar zo eenzaam op die kaart te
liggen, dat bevalt toch maar half.
Een Midden Peelweg zal uiteinde
lijk toch zeker een rijksweg gaan
worden als die van uit het Zuiden
van Limburg rechtstreeks moet
gaan lopen naar de nieuwe snelweg
N ij megen-Rotterdam.
Maar op deze kaart ontbreekt er
elk spoor van, zoals trouwens heden
ten dagen nog nergens bescheid te
krijgen is over wat in Brabant nog
gedaan wordt aan de kop van de
Midden Peelweg
KAARTEN
We hebben reeds eerder er op ge
attendeerd, dat in vele z.g. auto-
kaarten de verkeerssituatie volko
men verkeerd staat aangegeven.
Deze week kwam ons een auto-
kaart onder de neus (uitgave 1961
waarop noch iets van de Midden
Peelweg bij Venray te zien was,
noch iets van de omlegging nabij
Veltum.
Nu is het wel zo, dat de uitgevers
van kaarten voor hun uitgave zelf
verantwoordelijk zijn en dat men
deze mensen dus terecht venvijten
kan niet bij de tijd te zijn, maar van
de andere kant zal geen enkele
kaarten-uitgever er enig belang bij
hebben kaarten uit te geven, die
niet up-to-date zijn.
Desniettemin valt het op, dat de
verkeerssituatie rond Venray in een
soms wel heel vreemde versie ver
spreid wordt.
Waar deze kaarten-uitgevers hun
gegevens vandaan halen is ons na
tuurlijk onbekend, maar als dit offi
ciële instanties zijn, dan doet een
en ander wel vreemd aan.
Het is misschien goed om hiervoor
eens iets te doen of een onderzoek
in te stellen
KAARTEN
In de laatste raadsvergadering is
ook al weer gesproken over de weg
wijzers in onze gemeente. Een cha
piter dat ook menigmaal in onze
krant ter sprake is gekomen.
De schuld daaraan is de ANWB,
'die nog steeds niet haar richting
aanwijzers heeft aangepast aan de
nieuwe verkeersregeling en b.v. to
taal geen rekening heeft gehouden
met de Midden Peelweg en de om
legging bij Veltum.
De huidige bewegwijzering is
daardoor verkeerd, onvoldoende en
onvolledig. Dit alles is verklaarbaar.
Maar onverklaarbaar is, waarom
nu bijna al een jaar deze treurige
situatie gehandhaafd wordt.
In die tijd hadden toch heus wel
de nieuwe borden klaar kunnen zijn.
Hoeveel lof we anders voor onze
ANWB ook hebben, hier in Venray
laat ze een dikke steek vallen
OPGELET IN KLEIN-OIRLO
Wat waren de inwoners van Kl.-
Oirlo blij toen de gemeente einde
lijk de wegen in dat gebied eens
wat opknapte. De mensen die daar
wonen waren 't beu over die knob
bels en door die gaten te rijden. Zij
waren de gemeente dan ook zeer
dankbaar voor de medewerking.
Men heeft over de wegen die nog
niet verhard zijn, puin gestort en
prima ingewalst, doch toen kwam
de tegenslag. Alle auto's en fietsen
die dit gebied binnenrijden, zijn er
van verzekerd, dat ze hun banden
kapot rijden.
Het puin zit nl. vol glas, nagels
van 5 duim en groter en stukken
staalafval. Kinderen die eerst per
fiets naar school gingen moeten nu
te voet naar school.
Nu wonen daar veel boeren die
er een auto op na houden doch die
moeten ze thuis laten, want de ban
den gaan er aan.
Ook de diverse besteldiensten van
b.v. zuivelfabriek, posterijen enz.
gaan met angst de route langs.
Verschillende paarden lopen reeds
kreupel door de rommel in de weg.
De inwoners van Kl.-Oirlo heb
ben reeds contact opgenomen met
bevoegde instanties.
De mensen waarderen ten volle
de goede bedoelingen van de ma
kers, doch vinden 't jammer, dat
zowel zij als de makers zelf de dupe
geworden zijn van dit werk. Men
hoopt echter binnenkort de meeste
rommel er uit te hebben.
K.
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VAN THIEL
Patersstraat 30 Telefoon 1887
Uitsluitend voor spoedgevallen
GROENE KRUIS
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
ZONDAGSDIENST GROENE KRUIS
Zr. Janssen, Kard. van Rossum-
straat 4, tel. 1504.
KERMIS VENRAY
Burgemeester en wethouders van
Venray maken bekend, dat inschrij
vingen voor een standplaats op de
in 1961 te Venray te houden kermis
vóór 1 maart 1961 kunnen worden
ingediend;
De inschrijvingen dienen te ge
schieden op formulieren welke ter
gemeente-secretarie, afdeling I kun
nen worden afgehaald of aange
vraagd.
Vermakelijkheidsbelasting wordt
niet geheven.
Tevens kan worden ingeschreven
voor de in de kerkdorpen Leunen,
Oirlo, Heide, Merselo, Ysselsteyn,
Castenray, Veulen en Oostrum in
1961 te houden kermissen, met dien
verstande echter, dat voor de kin
derdraaimolen, viskraam en suiker-
kraam gecombineerd moet worden
ingeschreven voor de kermissen in
Venray-kom en de kerkdorpen.
Venray, 19 januari 1961.
Burgemeester en wethouders vnd.,
M.A.H. VAN DIJCK, l.b.
H. VORST, secretaris
HOOG BEZOEK
Minister-president prof. de Quay,
bezocht vooreen familiebezoek Ven
ray. Het Tweede Kamerlid J. Peters
uit Roosteren, bracht eveneens een
bezoek aan Venray, waarbij hij o.m.
met enkele industriëlen de indus
trialisatie van Venray besprak.
CURSUS OVER OPVOEDING
Maandag 30 januari 7.30 uur in
San Damiano: GEWETENSVOR
MING, door Drs Otho Thomaasse
O.F.M.
Wat is het geweten eigenlijk?
Kan je al van zo iets spreken bij
een heel klein kind?
Vormt zo'n kind zijn eigen gewe
ten of wordt het gevormd?
Kan je daar invloed op uitoefe
nen?
Wat betekent gewetensvorming
bij het schoolkind, wat in de jeugd
jaren?
Wanneer is de gewetensvorming
voltooid?
Wanneer kan je de gewetensvor
ming echt godsdienstig noemen?
Hoe kan je soms merken, dat het
kind zelf op zoek is naar een juist
geweten?
Wat betekent een gewetensvor
ming voor het latere leven?
Hoe merk je soms bij volwassenen
soms de gevolgen van een tekort
aan juiste gewetensvorming in de
kinderjaren?
OPPER PEETERS IN HET ZILVER
De opperwachtmeester van de
rijkspolitie G. H. Peeters, vierde
vrijdag zijn zilveren ambtsjubileum.
Hij trad in 1936 in politiedienst
als agent te Rotterdam. Daarna was
hij rijksveldwachter o.a. in Soest-
dijk en in 1945 trad hij toe tot het
korps der rijkspolitie. Hij was ge
stationeerd te Bergen, Well en
Meerlo, in welke laatste plaats hij
in 1946 bevorderd werd tot opper
wachtmeester.
Opper Peeters, die geboortig is uit
Belfeld, kwam in 1957 naar Venray.
Zijn zilveren jubileum werd her
dacht met een hoogmis om 9 uur in
de St. Petrus Bandenkerk. Om 11
uur werd de zilveren jubilaris in
het groepsbureau van de rijkspolitie
aan de Wilhelminastraat gehuldigd.
JAARVERGADERING K.A.B.O.
De KABO van Venray, houdt op
7 februari haar jaarvergadering in
café Manders.
Na de jaarverslagen en begroting
worden de nieuwe leden geïnstal
leerd en spreekt de geestelijk advi
seur.
De bestuursleden Groenen, van
Kessel, Peeters en Verkoeyen zijn
aftredend en behalve de laatste,
herkiesbaar.
In de kascontrole-commissie is
wethouder Schols aftredend.
De districtsbestuurder zal de jubi
larissen huldigen en tenslotte wordt
de vaandelactie besproken.
BRAND
Dinsdagnacht werd Venrays brand
weer gealarmeerd voor 'n brand op
Stoffelenhoeve te Lull. Hier bleek
een kippenhok in brand te zijn ge
raakt en brandde totaal uit. In dit
hok zouden anders woensdagmiddag
jonge kuikens zijn gekomen.
Kort na de eerste melding kwam
de tweede brandmelding voor een
brand op de steenfabriek ,,'t Veu
len", alwaar in de droogkamers
brapd was ontstaan. Daar bleek de
brand veel ernstiger. Men had dan