X
Europa beleefde
de strengste winter...
kou gevat
De oudjes doen hei nog best
Zilveren (eest geitenhouders
de politierechter
SPORT
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Uit Peel en Maas
Aswummi
Zaterdag 21 januari 1961 No. 3
TWEE EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 150625
ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1.50 (buiten Venray 1.75)
220 JAREN GELEDEN.,,
„Wat was het toen koud", plegen de mensen te zeggen als ze in
een behaaglijk hoekje achter de snorrende kachel de barre ver
halen lezen over die winters van vroeger. „Neen, dan kunnen we
nu in onze handen klappen'. En daar is reden voor, want we mo
gen niet vergeten, dat zo'n wintertijd uit het. grijze verleden voor
onze in het algemeen primtief behuisde voorvaderen tienmaal zo
erg was dan voor ons nu. Het is niet moeilijk een rijtje van die
beruchte ijstijden op te sommen. Daar is bijvoorbeeld de winter
van 1794-'95, toen de Fransen doodgemoedereerd over de steen
harde rivieren ons land binnenentrokken. En die van 1855 en van
1917 en laten we niet te diep vorsen dat koudegolfje van
1947 en die 27 graden harde vorst in het oorlogsjaar van 1942.
We zouden nog best even door kunnen gaan. Maar vast staat, dat
koning Winter in de loop der geschiedenis zijn ijzige grillen nooit
zo wreed en onbarmhartig uitspeelde als in de winter van 1739-
'40, nu ruim twee eeuwen geleden. Het was de rampzaligste
vorstperiode die Europa beleefde. Ruim vijf maanden lang vroor
het dat het kraakte, slechts afgewisseld door enkele korte perio
den van dooi. Duizenden mensen kwamen om van de honger. En
met die dieren was het nog slechter gesteld.
MENSEN EN DIEREN BEVROREN; WOLVENPLAAG TEISTERDE
DE BEWOONDE WERELD
Ja, dat was me het wintertje wel!
Eind oktober 1739 begon het te vrie
zen en begin april van het volgend
jaar vroor het nog
In november gingen de ijzers al
onder en op de grachten en kanalen
en spoedig ook op rivieren schaat
ste iedereen wie dit kon.
Toen viel even de dooi in en aan
de vooravond van Kerstmis brak de
dijk bij Hedikhuizen, waardoor het
Land van Heusden en Altena her
schapen werd in één groot meer.
Huizen en schuren stortten in en
velen werden verzwolgen door het
ziedende water, dat een hoogte be
reikte van twee a drie meter.
In januari keerde de vorst met
ongekende hevigheid terug. De men
sen konden het nauwelijks warm
krijgen bij het open haarvuur.
De roggebroden werden zo hard
als steen en de kopjes vroren aan de
tafel vast. De harde oostenwind
sneed door alles heen.
Het scheepvaartverkeer raakte ge
stremd en dat betekende een stag
natie in de aanvoer van levensmid
delen en brandstoffen naar de grote
steden.. Immers, de treinen waren
er nog niet en alle vervoer op de
lange routes moest te water ge
schieden.
DRAMATISCHE BRUILOFT
Op 22 januari draaide plotseling
de wind waardoor het water werd
opgestuwd en het ijs scheurde. Een
Friese arreslee dreef urenlang rond
op een schots.
De inzittenden stonden doods
angsten uit maar tenslotte konden
ze door een bootje worden gered.
In een Frans dorp werd bij 20
graden vorst een boerenbruiloft ge
vierd op het ijs, maar het ijs brak
en bruid en bruidegom gingen met
vijfentwintig dansenden en zwie
renden de diepte in.
Intussen werd het ijs op de Zui
derzee met de dag dikker. Op 27 fe
bruari beleefde Enkhuizen een ware
invasie van arresleden uit Friesland.
Het waren er maar eventjes 160 en
3000 mensen gingen het ijs op om
dit schouwspel gade te slaan.
Vanuit Enkhuizen en omliggende
dorpen waagde het die dag een 50-
tal arresleders de Zuiderzee over te
steken. En een vrouw uit Hinde
lopen kwam de zee overzetten op
een prikslede. Nog diezelfde dag
maakte deze vermetele dame van
uit Enkhuizen de terugtocht.
BEVROREN POSTILJON
De vorst werd steeds strenger en
hardnekkiger.
In Schotland sprak men van een
koude, die men nog nooit eerder had
beleefd. De ijzige temperatuur deed
zelfs de rotsen barsten.
Veertien jongens, die onder één
van de rotsen speelden, werden door
vallende steenbrokken verpletterd.
Veel postiljons in ons land en daar-
buiten werden onderweg op hun
paarden door de koude bevangen.
Ze vielen op de grond en vroren
dood. De ziekenhuizen kwamen vol
te liggen met mensen met bevroren
ledematen.
Meermalen was het zó koud, dat
veel kerkgangers met bevroren ogen,
oren of neus thuis kwamen. Ande
ren zakten onderweg in elkaar en
moesten met de kar naar huis wor
den gebracht.
In Boxmeer en Druten moesten
de knechten van de mulder hun be
vroren handen laten amputeren.
Einde januari kon dan ook ge
sproken worden van een noodtoe
stand De turven die nog te krijgen
waren, werden verkocht voor een
stuiver per stuk. Hekken en schu
ren werden gesloopt om wat brand
hout te hebben. En voor een em
mertje drinkwater telde men tot
drie stuivers neer, wat toen veel
was.
Bijna nergens ook kon meer wor
den gewerkt. De arme mensen moes
ten op stro slapen bij gebrek aan 'n
bed. Het voedsel omstreeks die tijd
was bijzonder karig. De arbeiders
aten blauwe gort met stroop of wat
aardappelen met panharing. En
verder roggebrood. Melk en vlees
kwamen maar zelden op tafel. Toen
dan ook de voorraden voedsel nog
meer uitgeput raakten, was hetgeen
wonder dat velen van die arme
stakkers bezweken.
WOLVENPLAAG
Bij alle ellende kwam ook nog de
plaag der wolven.
Op de Veluwe en langs de Duitse
grens en in Brabant deden de uitge
hongerde beesten alsmaar aanval
len op mensen en dieren.
In Loon op Zand, Sprang-Capelle,
Udenhout en andere Brabantse dor
pen drongen de wolven 's nachts in
hele troepen afgelegen boerderijen
en schaapskooien binnen.
Tegen het einde van januari wa
ren ze bijzonder brutaal en bloed
dorstig. Verschillende postiljons
werden op eenzame wegen door
horden wolven overvallen en ver
scheurd. Door de boeren werden
grote wolvenjachten georganiseerd
om de streek te zuiveren. Op iedere
geschoten wolf stond een flinke
premie.
Ook uit andere landen kwamen
berichten over aanvallen van wol
ven.
In Polen en Litauen werd het
zelfs zó erg, dat de boeren hun hof
steden niet meer durfden te verla
ten. De wolven hadden de boerde
rijen omsingeld. Ongeveer een kilo
meter van Keulen werden naar
school gaande kinderen door een
wolf overvallen. Eén kind verloor
daarbij het leven.
Later op de dag werd een gees
telijke door hetzelfde dier bespron
gen en de man kreeg zulke zware
verwondingen, dat hij weldra over
leed.
In Zweden en Hongarije stoven
de wolven in troepen van vijftig
over de velden en wegen.
In de omgeving van Stockholm
moest een veldprediker een verbe
ten vuurgevecht leveren met de
huilende beesten. De aanvallers
deinsden terug en aardig wat wol
ven gingen eraan. Maar de troep
was veel te groot en toen de arme
man zijn laatste kruid verschoten
had, stormde de bende op hem af:
hij werd genadeloos verslonden.
STRUIKROVERS
Door de steeds groter wordende
nood kwamen ook veelvuldig roof
overvallen voor. En op het platte
land zwierven aanhoudend struik
rovers, er op loerend of ze niet hier
of daar hun slag konden slaan.
Als dergelijke sinjeurs in handen
van de politie vielen, kende die
meestal geen pax-don; ze werden op
gehangen.
Ook de dieren hadden ontzettend
van de koude te lijden. Reeën, her
ten en wilde zwijnen lagen bij tien-
talen doodgehongerd in de bossen.
In Amsterdam zat wekenlang een
bevroren hond op een bank. Het
dier was in een wak geschoten en
door zijn baas weer op het droge
gebracht. Maar wat later was de
poedel op een bank gaan zitten en
in een ijsklomp veranderd.
De meeste boeren hadden bijna
geen hooi meer voor hun vee. Voor
duizend pond hooi werd grif 130 gul
den betaald de normale prijs was
5 gulden. Veel beesten stierven van
honger en kou en het erbarmelijke
geloei was bijna niet aan te horen.
En ondertussen duurde de winter
maar voort. Slecht geklede en on
dervoede mensen stierven in huis
en op straat. Overal heerste koude,
armoede en ellende.
Tot vier kilometer uit de kust was
de Noordzee met ijs bedekt. En van
Stockholm kon zo met paarden en
sleden over de kilometers brede
Oostzee naar Finland worden gere
den.
Eerst in april week de vorst. Maar
daarmede was het leed niet geleden,
want toen begon het ijs te kruien.
Dijken scheurden open, bruggen
werden vernield. En half mei was
op sommige plaatsen de vorst nóg
niet uit de grond. Ziedaar de winter
1739-1740!
Er zullen ongetwijfeld niet zo heel
veel mensen zijn, die weten, dat er
volgens de laatste gegevens in ons
land nog ruim 115.000 werkers zijn
65 jaar en ouder.
Natuurlijk zijn hierin begrepen
een 70.000 zelfstandigen; de rest, dus
45.000, zijn werknemers in loon
dienst.
8.000 vrouwen van 65 jaar en
ouder werken meestal in huishou
delijke beroepen, in de landbouw en
in horica-bedrijven.
Het aantal ouden van dagen
neemt nog steeds toe en een voor
zichtige raming wijst uit, dat in
1980 anderhalf miljoen Nederlan
ders ouder zijn dan 65 jaar, d.w.z. dat
dit neerkomt op 10,4% van het to
taal.
Voor 1960 ligt de schatting op
8,4% waartegenover men kan stel
len dat dit percentage in 1850 lag
op 4,3%.
Wat leren ons nu deze cijfers?
Men kan hieruit opmaken, dat de
neiging bestaat, dat ondanks gees
telijke en lichamelijke verminde
ringen, deze mensen willen blijven
doorwerken!
Natuurlijk moet dit in hoofdzaak
worden toegeschreven aan de moei
lijkheden welke ontstaan op finan
cieel gebied, als men van werken
terug valt op niets doen.
Dat is begrijpelijk, want een groot
deel van deze oude werkers kan er
zich heus niet op beroepen finan
cieel sterk te staan na het opgeven
van de betrekking.
BELASTING BLIJFT
Daarbij komt nog dit, dat bedoel
de werkers vrijwel alleen in de in
komstenbelasting vallen, een be
lasting welke doorgaans na afloop
van het „werkjaar" betaald moet
worden, al heeft men reeds vooraf
een voorlopige aanslag ontvangen
en betaald.
Met zekerheid kan men, op deze
leeftijd, nooit precies opgeven hoe
veel er in 't komende jaar verdiend
zal worden, derhalve zijn de meeste
belastingplichtigen wat aan de voor
zichtige kant. Het gevolg hiervan is,
dat de voorlopige belastingaanslag
doorgaans niet meer bedraagt dan
de helft van de inkomsten welke
men in werkelijkheid zal gaan ge
nieten.
Dat heeft tot gevolg, dat ondanks
de ouderdomsaftrek, de belasting
plichtige zal komen te staan met een
vrij hoge definitieve aanslag, welke
toch ook weer betaald zal moeten
worden op de verplichte tijdstippen.
Wie nu niet meer werkt, zit toch
met een hoge belastingaanslag en
een veel lager inkomen in het jaar
waarin de belasting betaald moet
worden. Daardoor ontstaat de vrees
dan niet meer vooruit te kunnen,
m.a.w. dat men dan niet genoeg
meer zal overhouden voor het nood
zakelijke levensonderhoud.
ANDERE KNELPUNTEN
Men heeft dan niet genoeg aan de
wettelijke uitkering volgens de
a.o.w. en mogelijk een pensioentje,
waarop voor velen een niet geringe
korting wordt toegepast.
Al wordt die pensioenkorting dan
hopelijk wat verzacht, dat neemt
niet weg, dat de korting tóch altijd
nog 1,4% per dienstjaar zal blijven
bedragen of maximaal 56% van het
pensioenbedrag.
'Daar komt nog bij, dat de uitga
ven voor de vrijwillige ziekenfonds
verzekering voor bejaarden aan
een niet al te hoge grens is verbon
den, zodat deze grens al heel spoe
dig bereikt wordt, waardoor men in
een kostbare ziekenfondsverzeke
ring komt te vallen.
Het mag immers als bekend wor
den verondersteld, dat deze grens
maximaal ligt op f 3.800 en de vrij
willige ziekenfondspremie zeker op
3,25 per week per persoon.
Die premie vraagt dus al een
grote hap van het inkomen.
De levensbehoeften brandverzeke
ring en andere verzekeringspremies
enz. blijven vrijwel steeds op 't zelf
de peil en dat alles naast een steeds
maar stijgende levensstandaard.
GELEIDELIJKE OVERGANG
Hoeveel werknemers van 65 jaar
en ouder zijn er niet, die werken
beneden het vastgestelde loon, om
dat rekening wordt gehouden met
het pensioen en andere sociale uit
keringen?
Mede hierdoor vallen deze men
sen niet in de loonbelasting, doch
dat moeten zij betreuren, want de
belastingdienst komt na afloop met
een aangiftebiljet waarop alle ge
noten inkomsten moeten worden
opgegeven.
Wie doorwerkt komt dan te staan
voor 't volle belastingbedrag en om
dit te kunnen betalen, is hij wel
verplicht er wederom een jaartje
aan vast te koppelen.
Aldus komt het van kwaad tot er
ger en ten lange leste breekt on
herroepelijk het tijdstip aan, waar
op het werk toch moet worden
neergelegd en is hij toch het kind
van de rekening.
Deze oude werkers dienen het
daarheen te leiden, dat zij het wer
ken geleidelijk er aan gaan geven,
waardoor niet alleen hun belasting
lager wordt, maar ook de overgang
naar het algehele niets doen wordt
vergemakkelijkt.
Hiertoe kan de werkgever het
zijne bijdragen, b.v. door zijn trou
we werkkracht althans geruime
tijd, halve dagen in dienst te blij
ven houden, natuurlijk tegen een
evenredige vergoeding naar gelang
van 't gepresteerde.
In een zeer geanimeerde bijeen
komst in lokaal Vollënbergh, kwa
men de geitenhouders van de afde
ling Venray, omvattende de leden
geitenhouders van Noord-Limburg
en Oost-Brabant, bijeen voor het
zilveren bestaansfeest.
De heer van Duinhoven gaf een
resume van het wel en wee gedu
rende deze kwart eeuw en met
vreugde kon hij konstateren, dat
de drie oprichters, de heren Leike
Janssen, Sjefke Jacobs en van
Gestel aanwezig waren. Naast de
vele opgekomen leden gaven ook
acte de presence de leden van het
hoofdbestuur van de Provinciale
Limburgse Bond.
Al was de economische noodzaak
van het geitent houden niet meer
gezien de betere sociale voorzie
ningen zo erg aanwezig, aldus de
heren van het hoofdbestuur, juist
in het kader van de vrije tijdsbeste
ding, was het geiten houden nog aan
te bevelen. Venray was altijd, van
de tijd van de oprichting tijdens
de werkverschaffing in de Peel
tot op heden een zeer actieve afde
ling geweest vol levensdrang.
De andere grote afdelingen als
Heerlerheide en Wolder waren ter
ruste gegaan omdat wegens ge
meentelijke maatregelen i.v.m. uit
breidingsplannen het houden van
kleinvee verboden was geworden.
Venray heeft nog altijd 50 leden
met nog een 70 tal geiten en het ziet
er niet naar uit, dat dit aantal zal
verminderen.
Was het vroeger zo, dat de geit
naar de bok moest gaan, thans had
men de bok gemotoriseerd en gaat
de bok naar de geit toe.
Het is, aldus het hoofdbestuur
maar goed, dat de afdeling Venray
zo actief is, want mede door een
verordening is het onmogelijk voor
particulieren een bok aan te houden!
Economisch heeft men met het
houden van geiten nog voordeel.
Immers, de geit is niet kieskeurig
met het voer, de productie bedraagt
nog altijd 1200 kg melk, wat in ge
wicht meer is dan het 15-voudige
der geit, terwijl het aantal kg vet
meer bedraagt dan het eigen ge
wicht van het dier.
De afdeling Venray kan altijd op
financiële bijdragen van de bond
rekenen.
Natuurlijk kwamen nog andere
onderwerpen aan de orde maar zij
hadden toch allen te maken met de
„koe van de arbeider", zoals de
vertoning van de prachtige Duitse
film, over het leven van de geit al
daar (Bondsrepubliek heeft nog
900.000 geiten).
De verdere avond werd gezellig
doorgebracht met koffietafel, ver
loting en vertellen van voorvallen
des geit rakende in vroeger dagen.
Nee de gemeenten, Vierlingsbeek,
Wanssum en Venray geven de jaar
lijkse subsidie niet onnodig zo heb
ben wij ervaren.
Jammer is, dat de gemeente Horst
heeft gemeend, deze jaarlijkse bij
drage van de begroting te moeten
schrappen.
Zoete lieve Gerretje behoort niet
bepaald tot de meest populaire fi
guren op het dorp. Het was te voor
zien, dat ze op de bruiloft van Hen
drik en Marie het slachtoffer zou
worden, vooral omdat zij het was
die in de buurt de acht wekkers
had geleend, die om het half uur af
liepen in een kast die ze tevoren op
slot had gedaan.
De avond van de bruiloft had ze
de meeste praats en het was geen
wonder dat een van de jongens haar
het handtasje afhandig maakte, de
poederdoos meenam naar de keuken
en er zelfrijzend bakmeel in stopte
in plaats van de kostbare gelaats
poeder die Gerrie steeds in een wolk
van geuren doet rondwandelen.
Maar hoe later het werd die
avond, en hoe hoger de feeststem
ming steeg, des te meer moed kre
gen de jongens. Andermaal stalen
if *5
ze het tasje maar nu kwam er heel
iets anders in dan zelfrijzend bak
meel.
Een van de buren had namelijk
de zaterdagmiddag tevoren twee
kleine ringslangetjes gevangen en
in blikken trommels met zand en
groen opgeborgen, om te zien of het
wel waar is, dat die dieren een win
terslaap houden. Haastig haalden ze
er een van op, en deden die in het
groene handtasje van zoete, lieve
Gerretje.
Er volgde nu spannende ogen
blikken, want de ingewijden moes
ten Gerrie zo ver krijgen, dat ze in
haar handtasje ging graaien. Eén
begon te informeren naar die poe
derdoos. Dat was zo'n mooi ding, zei
hij, en of dat nu schildpad of zoiets
was.
Gerrie begon uit te wijden over
die doos die zo duur was, en die ze
gekregen had van een van haar be
wonderaars. Niet een van die zui
nige pinnen zoals de jongens van 't
dorp, maar een echte heer uit de
stad die weet wat een dame toë-
komt.
Ze kwam zo ver, dat ze de doos
voor de dag haalde en liet zien.
Daarna veegde ze zich wat zelfrij
zend bakmeel op de wangen en deed
de doos weer in de tas. Van het
slangetje een jong diertje van
hoostens een centimeter of vijftien
lang had ze niets gemerkt.
Opnieuw volgde nu de strijd om
het openen van de tas. Ze begonnen
over de liefdesbrieven die de stadse
jongens haar schreven en ze be
weerden, dat die handtas tot ber
stens toe met dergelijke brieven
was gevuld.
Gerrie bestreed dat en ze kregen
haar zo ver dat ze de tas zou leeg-
pakken om ze te laten zien dat er
geen liefdesbrieven in zaten.
Na zakdoekje, sleutel en lippen
stift kwam de doos met zelfrijzend
bakmeel weer voor de dag. Toen een
pcrtemonnaie. Leeg, leek het wel,
een paar handschoenen; zelf ge
breid, zei ze. Vervolgens een ko
peren armband. Echt goud beweerde
ze. En meer zat er niet in. Om dat
te bewijzen graaide ze met haar
rechterhand door het handtasje.
Het is tamelijk moeilijk te be
schrijven, wat er nu gebeurde. De
glimlach op haar gezicht verstarde.
Dat wil zeggen, dat haar gezicht
verstarde. Dat wil zeggen, dat haar
gezicht nog steeds lachende vormen
had, zonder dat ze echt lachte. On
der het zelfrijzend bakmeel ver
spreidde zich een vreselijke bleek
heid. Tegelijk met dit alles sprong
ze zó hoog op, dat menigeen naar
het plafond keek in de overtuiging
dat ze daar door zou schieten de
lucht in, om in de toekomst als een
andere spoetnik door het hemel
ruim te klieven. Het helemaal onge
vaarlijke slangetje, dat op haar
schoot had gekrioeld, viel op de
grond. Toen ze het zag, haalde ze
uit en mepte de dichtstbijzijnde
lacher driemaal om de oren, zodat
zijn bril in gruizels op de dansvloer
viel.
De verwarring verspreidde zich
over de hele zaal. Glazen en stoelen
vielen om en mensen die helemaal
niet wisten wat er aan de hand was,
waren een flauwte nabii.
Het was de bruidegom persoonlijk
die ingreep en onder de strijdkreet:
„Nou heb ik er tabak van" met har
de hand deze zaalhoek schoonveeg-
de door Gerrie èn haar belagers de
deur uit te smijten. Gerrie nam het
niet en klaagde hem en de plaag
geesten aan.
De politierechter wilde het niet
onder mishandeling rangschikken
ook niet onder huisvredebreuk.
De getuigen spraken elkaar op
alle punten tegen en één beweerde
zelfs, dat Gerrie zelf een slang had
gezocht.
Het werd vrijspraak maar zoete
lieve Gerretje klemt voortaan haar
tasje stijf onder de arm.
SCHAAKNIEUWS
Zondag jl. speelde S.C.V. I tegen
Reuver I voor de competitie van de
le klas L.S.B..
Na een zware en spannende wed
strijd behaalde Venray met 51/2-41/2
de overwinning.
De persoonlijke resultaten waren
als volgt:
J. Peters-A. Holtkamp 10
J. Verhaegh-P. Beyk 01
P. Rouvroye-L. Wilms 10
P. O. Janssen-F. v. Leeuwen 0-1
F. Broens-C. Altena 01
A. Lucassen-M. Heinen VaVa
J. Veldhoven-D. Hoyer 10
V. v. Mil-F. Erdkamp VaVa
W. Jeuken-H. Geerlings sr. VaVa
Th. Jeuken-J. Jetten 10
0o.
Loopt U met plannen rond een
bezoek aan uw kinderen te bren
gen in
CANADA, AMERIKA, AUSTRALIË
of NIEUW-ZEELAND
Schrijf een kaartje of telefoneer
voor een bezoek aan huis en wij
zullen u volledig over kosten en
mogelijkheden inlichten. Het ver
plicht tot niets. Geen extrakosten.
^uy<> 0o.
Molenstraat 225
HELMOND - tel. 04920-2401
PASSAGE-AGENTEN sedert 1868 -
De heer J. Poels, jeugd-lid van de
S.C.V., speelde in 's Hertogenbosch
in een simultaan wedstrijd tegen de
IJslandse Grootmeester Olafsson.
J. Poels was de enige die remise
speelde, alle andere partijen wer
den door de Grootmeester gewon
nen. Proficiat.
Venray II speelde tegen Arcen II
voor de 2e klas L.S.B. Venray be
haalde een grote overwinnig. 7-1.
De persoonlijke resultaten waren:
W. Jeuken-N.O. 1—0
J. Poels-E. Verstappen 01
J. Kok-P. Peeters 10
T. B aid win-J. v. Rijs wij ck 10
G. Spee-F. Marcellis 1-0
Th. Jeuken-J. Beeker 10
J. Nugteren-H. Rievers 10
R. Jenniskens-N.O. 10
Aan bord 7 speelde de oudste
deelnemer (71 jaar) uit Venray te
gen de jongste uit Arcen (9 jaar).
De schaakclub Venray mocht
deze week haar 3e dameslid inboe
ken. Enkele andere dames zijn zich
al aan 't oefenen in ons edele spel.
Nog even volhouden en de S.C.V.
komt 't volgend seizoen met een da
mes-team in de competitie.
Dit zou dan een unicum in Neder
land zijn. Wie volgt?
van zaterdag 4 febr. 1911
Tot onderwijzer te Leunen
werd benoemd de heer R. Maas uit
Merselo. Tot onderwijzer te Oos
trum werd benoemd de heer Coen-
ders uit Meerlo.
Aan de firma Vincken-Wolfs
te Roermond werd de standplaats
met de kermis toegewezen voor een
stoomcaroussel. Deze firma moest
hiervoor 405 betalen.
Er is een verbeterde verorde
ning van de hand- en spandiensten
ingesteld. Hiertoe zijn verplicht
alle hoofden van gezinnen, of alleen
lopende personen, die minstens 250
per jaar verdienen. De handiensten
kan men afkopen voor 1.20 per
dag, de spandiensten voor 3. Deze
moeten 2 X 24 uren van tevoren
worden aangekondigd. Boven 60
jaren is men hiervan vrijgesteld.
Plaatsvervangers moeten ouder dan
16 jaar zijn.
van zaterdag 1 febr. 1936
Voor de dienstplichtlichting
1937 werden in deze gemeente 117
personen ingeschreven, waarvan er
51 vrijstelling wegens broeder dienst
aangevraagd hebben.
Er bestaat de laatste weken 'n
levendige strohandel met België.
De prijs varieert van 4 tot 6 gulden
de 1000 kilo voor gewoon en van 10
tot 11 gulden voor geschud stro.
De kleine boeren en midden
standers werden opgeroepen ter
vergadering in zaal Wijnhoven, al
waar als spreker zal optreden A.
Bouwman uit Puiflijk.
oils Nwrrefisrin^n j
t AKM 4vpdM»i (--4
MUfQU C financwrmya S"
JU1IANASINGEL41 'twf. 1061 (K4780)