Een rondgang door de
gemeenie Venray...
Begrotings-beschouwingen...
Geestelijk artikel
Voor de Vredeskerk
Uit Peel en Maas
Verantwoordelijkheid
der ouders
Zaterdag 21 mei 1960 No. 21
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN JKRSSSKiwM
m.m. ABONNEMENTS-
.40 (buiten Venray 1.60)
Op onze rondgang door Venrays
kerkdorpen, ervaart men. dat over 't
algemeen de Venraynaar zijn ge-
Vieente maar slecht kent.
Minder belangrijk is, dat hij niet
weet, dat de Wester Thienweg in
Oostrum ligt en de Hoofdstraat in
Oirlo, maar wel gelangrijk is, dat in
deze tijd, nu door middel van tele
visie, film en radio de gehele wereld
voor ons open ligt, men als Venray
naar zo heel weinig weet heeft, van
de noden en problemen, waarmede
men tobt in de verschillende ge
meenschappen.
De Oirlonaar met zijn fraaie kerk
heeft er maar weinig weet van dat
op de
HEIDE
de kerk een nogal zielig noodgeval
is. Een bouwwerk, dat misschien
:n missionaris heel mooi zal vinden,
maar dat in deze streken toch wel
schril afsteekt tegen de andere
Godshuizen. En het is dan ook geen
wonder, dat de mensen van de Hei
de alle mogelijke plannen hebben
opgezet om hierin verandering te
krijgen.
Dat dit voor zulk een kleine ge
meenschap wel een bijzonder zware
opgave is, behoeft geen betoog.
Maar zo redenei-en ze daar op de
Heide, doordat we. voor een nieuwe
kerk zorgen, krijgen we ook wat
meer mogelijkheden voor de jeugd.
De oude kerk, of liever het oude
noodgebouw mag dan voor O.L.Heer
niet goed genoeg zijn, voor onze
jeugd is het dat wel. En we maken
daar een prima patronaat of ge
meenschapshuisje van en we zijn uit
de brandHetgeen wel klopt,
maar toch even goed grote offers zal
vragen van deze mensen.
De verdere wensen? Och, men is
nog al gauw tevreden daar op de
Heide. Men wijst trots op de nieuwe
kleuterschool, die er wordt gebouwd,
op de nieuwe huizen, die er liggen.
Men zou graag een echt sportveld
Tiebben, omdat men nu van de ene
wei naar de andere moet. En men
zou een betere verbinding willen
hebben naar de Nachtegaal en naar
Ysselsteyn. Die wegen, zijn, ondanks
dat ze wat verhard zijn, toch wel
slecht
Maar voor het overige is men er
best tevreden.
Datzelfde beeld toont zo opper
vlakkig gezien ook de
SMAKT,
dat daar- zo rustig en kalm ligt langs
de spoorlijn en ternauwernood uit
zijn dommel schrikt, als daar op ge
zette tijden de dieseltjes langs den
deren.
Rond de kapel van St. Jozef,
waarin altijd kqarsen branden, ligt
een nieuw trottoir en een nieuwe
parkeerruimte.
Er liggen rond die kerk wat nieu
we huizen, waarvan de tuintjes alle
kleuren bloemen tonen. Een rustig
dorpje, waar toch geen problemen
spelen
Maar ook hier bedriegt de schijn.
Want, zoal pratende met de mensen,
ontdekt men weer een zorgpunt te
meer.
Men wil nieuwe huizen op de
Smakt. Niets meer en niets min
der.... Nieuwe huizen voor men
sen, die op de silo in Maashees
werken, nieuwe huizen voor de
mensen die in Venray werken.
„Die hoeven niet weg, die moeten
op de Smakt kunnen blijven, waar
ze by hun huisje nog wat grond
hebben liggen voor hun liefheb
berij.... Want boerenaard ver
loochent zich niet; men mot ien
ziene hof kunne klöje...."
Heel nuchter krijgt men dat te
horen en inderdaad bevestigt ook
later een gesprek met enkele van
deze mensen, dat zij liever in hun
geboortedorp blijven. Zelfs schrik
hebben naar Venray te moeten.
Nummer te worden....
Wie het verhaal verteld heeft of
waar het vandaan is gekomen, weet
niemand, maar op de Smakt weet
men U te vertellen, dat er besloten
is om de kerkdorpen „te bevriezen"
d.w.z. dat er geen nieuwe huizen
bijkomen, maar dat alles bij het
oude moet blijven.
Daar is men het, zoals U trouwens
lezen kunt, lang niet mee eens en
daar zal nog wel eens over gebab
beld worden, reken daar gerust op.
Want er hangt meer aan vast als
-enkele nieuwe huisjes
Denk maar eens aan de school,
die nu drie klassen teltDenk
maar eens aan de waterleiding, die
men graag heeft. En lest best, aan
de nieuwe kerk, die er komen moet.
De oude is te klein en versleten.
Datzelfde geldt voor het pelgrims
huis, voor het nieuwe processiepark.
En voor de weg achter de spoorlijn,
die men liever verhard zou zien
U ziet het, die ogenschijnlijke
dommel is maar een heel licht slaap
je en met de groei van de bedevaar
ten naar St. Jozef wil ook de Smakt
zelf groeien. Niet alleen in z'n kerk,
maar ook in zijn inwonertal.
„Bevriezende Smakt is geen
diepvrieskistwas het afscheid
en St. Jozef knikte, zoals altijd
VREDEPEEL
In de Vreej ronken weer de bul-
dozers. Nu voor de Midden-Peelweg,
die zich aardig af begint te tekenen
midden tussen de bossen.
Regeninstallaties vormen fraaie
erebogen, men kan merken dat men
geen risico's wenst te dragen en dat
het voorbeeld van de proefboer-
derijen al doorwerkt. Dan zitten we
al midden in het water-probleem.
Och het is intussen al zo dikwijls
herkauwd dat verhaal van dat wa
ter, dat men er in de Vreej nog niet
meer over praat. Men sjouwt met
de bussen van de zuivelfabriek en
men tobt maar Verder. Er staan al
zoveel flesjes met bruin-grauwe
drab, dat men water noemt, op mi-
nistriële en provinciale bureaux,
maar er is schijnbaar niemand, die
helpen kan
En wij voor ons denken dan al
tijd aan de misschien niet diplo
matieke, maar toch duidelijke
woorden van de eerste rector, die
zei: men kan niet ongestraft jonge
gezinnen ergens aan de rand van
de wereld neerzetten op dure be
drijven en dan deze mensen aan
hun lot overlaten....
Het heeft er met de waterleiding
toch alle schijn van. Beloofd is er
veel, maar water, doodgewoon or
dinair water is er niet....
Waarover kan men nog meer pra
ten met mensen van de Vredepeel.
Waarover men het ook heeft, bin
nen enkele minuten draait het ge
sprek op de nieuwe kerk, die men
hier wil stichten.
Weg uit de school, waar de men
sen zondags uitpuilen en de jeugd
zich door de week niet draaien kan.
Men wil een kerk en ondanks de
grote lasten, waarmee men zit, zal
die er komen. Natuurlijk rekent men
op de hulp van buitenaf, want 50
gezinnen alleen spelen dat niet klaar.
Maar komen zal ze er.
Datzelfde geldt voor het gemeen
schapshuis. „Gemeenschap?" zo zei
er een, „man, laat me hiet lachen.
Hoe wil mén hier een gemeenschap
krijgen, als men niet eens de kans
heeft om fatsoenlijk te vergaderen
en bijeen te komen
Maar het schijnt toch te lukken,
want men heeft een Vredepeel-co-
mité, dat er zijn mag en dat o.m. al
de Vredepeel-feesten heeft georga
niseerd t.b.v. de kerk.
Maar goed, het valt ook altijd niet-
mee, hier of daar in een schuur te
moeten verg'aderen of in de een of
andere huiskamer-. Daar moet een
ruimte voor komen. Een ruimte,
waarin ook eens toneel en andere
dingen gebracht kunnen worden,
waarin men voor de jeugd wat kan.
doen en waarbij in de buurt ook een
sportterrein ligt.
Er leven- dus nog al wat proble
men in dat jongste kerkdorp, maar
daarnaast moet men ook het op
merkelijke optimisme zien van deze
piofriers, die ondanks de teleurstel
lingen van het verleden, toch vast
besloten zijn niet bij de paken te
blijven zitten, maar door te gaan.
Door te gaan tot alle moeilijkheden
zijn opgelost en de Vredepeel tot een
volwaardig kerkdorp is uitgegroeid.
MERSELO
In Merselo is ook allerhand aan
de gang. De verantwoordelijke man
nen praten lang en veel over de
vrijwillige ruilverkaveling.
Geen eenvoudige zaak, maar wil
Merselo de bus niet missen, dan zal
men tegelijkertijd met de uitvoering
van het Lollebeekplan ook in Mer
selo de ruilverkaveling doormoeten
voeren. Dan kan men metee?f"profi-
teren van de kansen van het Lolle
beekplan, waarbij dan speciaal ge
dacht wordt aan uitwijkmogelijk
heden in de Heidse Peel.
Deze levensnoodzaak voor dit oude
boerenland wordt nog niet aller-
wege beseft. Men is bang een van
de tientallen stukjes, waaruit daar
boerderijen zijn samengesteld, te
zullen verliezen en realiseert zich
niet de winsten, die er tegenover
staan. Conservatief wordt het
nieuwe afgewezen. Het nieuwe dat
komen zal en komen moet, wil ook
Merselo mee kunnen by de ratio
nalisatie van de landbouw.
Een en ander brengt de verant
woordelijke mensen vele zorgen.
Want met de ruilverkaveling zijn
meteen vele andere problemen op te
lossen.
Ook hier weer woningbouw voor
bejaarden, ook hier weer sportter
reinen voor de jeugd, die ook op de
kerkdorpen meer sport en ontspan
ning gaat vragen.
Ook hier weer het zandwegen
probleem, dat wellicht door het
nieuwe Grontmy-plan, wat wordt
opgesteld, voor een deel verbeterd
zal worden.
Ja en dan is er voor het overige
nog de kleuterschool, die net als in
Castenray het jeugdhuis grotendeels
in beslag neemt, wat ook al weer
zijn nadelen heeft voor het overige
werk.
En tenslotte is er de vuilnisbelt
geschiedenis. Bij het aantal grote en
ernstige problemen, die zo in alle
kerkdorpen zijn aangesneden, klinkt
dit misschien wel heel belachelijk.
Maar zo is het beslist toch niet
Men bouwt daar een nette kapel
langs de weg, maar men kan er ter
nauwernood in komen, want men
breekt zijn nek over de rommel, die
men hier neer gooit. En hier niet al
leen, maar overal liggen van die
rommelhopen die men bij gebrek
aan een stort-gélegenheid, maar hier
of daar neerkletst, tot schade en
schande van het dorp.
Een fatsoenlijke belt, waarop men
terecht kan en waar de hand ge
houden wordt aan de regels, zal dit
euvel snel doen verdwijnen. Maar
dan moet er eerst een belt zijn
0—
Zo keren we dan naar huis terug,
na deze drieweekse toer over en
door onze kerkdorpen. We hebben in
vogelvlucht voor U genoteerd de
moeilijkheden en problemen, welke
in de verschillende kerkdorpen voor
handen zijn én om een oplossing
vragen.
We hopen volgende week niet al
leen een samenvatting te geven,
maar ook onze conclusies te trekken
uit dit bliksembezoek.
In de laatste x-aadsvergadering
zijn weer de nodige begrotingsbe
schouwingen gegeven.
Hierin heeft dus de raad voor
zover daarvan in comité-generaal
niet gebruik is gemaakt haar
wensen en verlangens naar voren
gebracht en haar af- of goedkeu
ring doen 14 ij ken over het gevoerde
en nog te voeren beleid.
Men komt als raad er nu eenmaal
niet gauw toe in de loop van het
jaar. zelf voorstellen naar voren te
brengen en men laat dit over aan B.
en W. Maar bij de behandeling van
de begroting is er een kans om ook
eens met eigen initiatieven te ko
men en zelf wensen naar voren te
brengen.
Dat B. en W. hiermede ernstig re
kening wil houden, blijkt dit jaar
uit het feit, dat het College zich de
tijd gunt een en ander eens te be
kijken (waarbij vooral de financiële
kant wel de doorslag zal geven).
Nu is het anderen en ons opge
vallen, dat bij deze begrotingsbe
schouwingen de stem der kerkdor
pen niet klinkt.
Wie onze artikelen-serie gevolgd
heeft en nog volgt, over de wensen
en verlangens op onze lcerkdropen,
kan zich enigermate een beeld vor
men van de noden, die daar zijn en
wat men graag wil. En al is het ze
ker waar, dat in verschillende be
grotingsbeschouwingen ook over en
kele kerkdorpen gesproken is, feit is
dat geen enkele „kerkdorp-afge
vaardigde" die wensen naar voren
heeft gebracht.
De oorzaak menen we wel te ken
nen. T.o.v. de wensen en verlangens
welke er in de kom leven, vallen
die van ieder kerkdorp afzonderlijk
in het niet. Daarnaast liggen de pro
blemen dikwijls ook op een heel an
der meer agrarisch-terreïn, waar
voor men plaatselijk toch geen heil
meent te kunnen zoeken
De hoofd-oorzaak echter is dat
vooral onze bóeren-afgevaardigden
i.e. de^kerkdorp-raadsleden nog im
mer niet die onderlinge samenwer
king gevonden hebben, die naar onze
mening noodzakelijk is.
Zij voelen zich nog altijd afge
vaardigde van een bepaald kerkdorp,
welks belangen ze alleen te verdedi
gen hebben i.p.v. een van de afge
vaardigden, die ook alle belangen
van alle kerkdorpen hebben te die
nen
Het is nog een overblijfsel uit
vroeger tijden, toen ieder kerkdorp
een of meerdere afgevaardigden in
de raad had en de problemen lang
zo ver niet gingen als vandaag aan
de dag.
Nu komen de kerkdorpen in de
minderheid, zijn de agrariërs uit de
kom verdwenen, maar in politiek
opzicht doet men of er sinds 1900
niets is veranderd. En toch dwingt
de veelheid van problemen op de
kerkdorpen in deze tijd, dat men
ook daarvoor naar een oplossing
gestreefd wordt.
Het is de raad die dit werk moet
animeren en stimuleren. En die met
name moet aangeven, waar en hoe
de plaatselijke overheid dient in te
grijpen
Uit de begrotings-beschouwingen
is daar t.a.v. de problemen in de
kom genoeg te leren, maar wat de
-kerkdorpen betreft op een enkele
uitzondering na naar onze smaak
veel te weinig.
Voordat men echter de kom gaat
verwijten alles en alles aan zich te
trekken, is het goed eens te bekij
ken of gebrek aan onderlinge sa
menwerking onder de boerenraads-
leden niet een der oorzaken is, dat
men de noden en problemen dei-
kerkdorpen achteloos voorbij loopt!
GOD, KROETSJEV EN WIJ
Zo zouden dan de heren, vertegen
woordigers der grote mogendheden
in Parijs rond de tafel moeten zitten
en spreken overhet onrecht in de
wereld, en officieel proberen hier
en daar wat onrecht uit de wereld j
helpen, als Kroetsjev maar wou....
„De vier rechtvaardige mannen",
die we op de T.V. in de K.R.O.-uit-
zending hebben leren kennen, daar
op moeten zij volgens hun eigen
opvattingen gelijken.
Maar als wij deze mensen uit mo
reel oogpunt bekijken, vinden we ze
toch vast niet allemaal zulke recht
vaardige mannen. Tegen Kroetsjev
heeft jpractisch iedereen veel be
zwaren.
Ik voor mij vindt hem op som
mige ogenblikken een misdadiger.
Als deze man b.v. in ons land het
zelfde had- uitgehaald wat hij met
Hongarije bedreven had, zat hij al
lang in de gevangenis.
In de Ver. Staten of in Frankrijk
was hij voor deze daden tot de gas
kamer, electrische stoel of guillo
tine veroordeeld. Naar onze zede
lijke begrippen bedrijft deze man
misdaden, die in de grote politiek
„onrecht" heten.
Wat de zaak nog erger maakt is
het feit, dat hij dit onrecht nog als
recht vooi-stelt: hij sluit mensen in
concentratiekampen op, opent tank
vuur op mensen, die hun vrijheid
verlangen, drijft honderduizenden
uit hun eigen huizen of van hun
land.
Wij weten allen, dat Kroetsjev
niet naar Parijs kwam om een eer
lijke afschaffing van een mogelijke
ooi-log te bepleiten. En zo zijn er
meer zaken.
In Eisenhower hadden we meer
vertrouwen, v in Mac Millan mis
schien minder. We weten dat grote
politieke hei-en meer dan eens on
recht bedrijven en goedkeuren, ook
al zijn zij christelijke beginselen toe
gedaan. En lang niet iedereen zal de
Gaulle's politiek in Algerije als
christelijk bestempelen, hoewel be
kend is, dat dit Franse staatshoofd
als katholiek practiseert.
Als mensen kijken we het onrecht
pal in de ogen. Machteloos staan we
er bovendien tegenover.
Maar als katholiek niet, beslist
niet. Geen enkele christen gelooft in
zijn machteloosheid, juist omdat hij
steunt op een machtige God en Va
der. Hij weet, dat hij kan bidden.
Hij weet ook, dat de meest simpele
gedachten van Ki-oetsjev, Eisenho
wer en van alle grootste^ staatslie
den, door een simpel gebaar van
God kunnen worden omgebogen.
Jazeker,, de mens bepaalt zijn wil,
maar God kan deze wil ombuigen.
Het kost hem geen moeite.
En als in alle kei-ken jl. zondag
gevraagd is door het Interkerkelijk
overleg, om voor het welslagen der
Topconferentie te bidden, dan is dat
geschied vanwege onze gemeen
schappelijke christelijke overtuiging,
dat God het denken en de harten
der mensen kan richten. Ook van
deze heren.
Onze invloed op Kroetsjev, Eisen
hower, Millan, De Gaulle en Ade
nauer is beslist voorhanden. Niet
via pers, radio, parlement of peti
tie, want die halen meestal niet
veel uit.
Maar via God, via het in stilte ge
zegde gebed.
We zouden wel degelijk controle
op de top-conferentie gehad hebben,
als God dat wilde.
GIFTEN VOOR DE NIEUWE KERK
VAN PASTOOR GEER1TS
Hieronder volgt ons maandelijks
overzicht van de parociële aktie en
V I-aktie over april. We kunnen in
elk geval -de eerste van de 20 vlag
getjes uitsteken. Want we zijn de
10.000 gepasseerd. De opbrengst
van de parociële aktie bedraagt.:
408,75
de V I-aktie met enkele
giften van
N.N. 700
N.N. 10
N.N. 25
familie voetbalpool
N.N.
bruiloft
N.N.
N.N.
totaal
vorig saldo
10
110
10,50
50
1.530,59
1.939,34
J 8.988,24
algemeen totaal 10.927,58
Aan alle gevers hartelijk dank,
Het gironummer is 4690 t.n.v. Kerk
bestuur Christus Koning.
van 28 mei 1910
In de raadsvergadering van 24
mei werd besloten 75 beschikbaar
te stellen voor eventueel voorko
mende geschillen over de Vredepeel
uit de weg te kunnen ruimen.
Aan de fanfare „Euterpe" wordt
40 toegekend voor het aanbieden
van de erewijn bij de herdenking
van het 50-jarig bestaan te houden
Festival.
Een kwekeling, die 5 maanden
dienst deed aan de school te Oirlo
werd 15 per maand vergoeding
toegekend. De heer Geurts was voor
20.- per maand werkzaam.
Het droeve gebeuren te Venlo,
waar een 16-jarig meisje op gruwe
lijke wijze door een psychopaat ver
moord is, toont opnieuw hoezeer de
ouders de waakzaamheid over hun
kinderen in acht behoren te nemen.
Herhaaldelijk wordt van politie
zijde'gewaarschuwd, dat jonge meis
jes op moeten passen voor betrek
kingen in het buitenland, voor po
seren als foto-model, voor z.g. op
leidingen tot schoonheidsspecialiste
en dergelijke beroepen meer.
Velen zullen zich ook afgevraagd
hebben hoe het mogelijk is, dat met
medeweten van ouders, een meisje
van 16 met een wildvreemde kerel
op stap gaat.
Het is natuurlijk bijzonder pijn
lijk voor de betrokken vader er
moeder, dat zij zich niet beter te
voren rekenschap van hun daad
gegeven hebben. Zij zullen daarover
bijzonder bedroefd zijn en wie weet
onherstelbaar leed blijven voelen.
Voor anderen echter is dit zeer
trieste gebeuren toch opnieuw een
aanwijzing, hoe ernstig men zijn
ouderplichten behoort te nemen.
Het feit, dat Venrays gemeente
raad in de laatste raadsvergadering
de politie-verordening zodanig moest
aanvullen, dat nu opgetreden kan
worden tegen paartjes, die achter-af
ergens in een auto dingen doen, die
niet door de beugel kunnen, toont
allereerst dan dat deze dingen
ook in Venray meer gebeuren,
dan men wel denkt, want zo'n aan
vulling maakt men niet voor niets
en toont op de tweede plaats aan,
dat ook in ons Venray veel ouders
te achteloos voorbijgaan aan de
vraag waar hun opgroeiende kinde
ren ergens zijn.
En wie het „spelletje" beziet, wat
er gespeeld wordt door en met de
Duitse nozempjes, die vooral op zon
dagen al langer hoe beter de weg
naar Venray weten te vinden, komt
tot dezelfde conclusies. Want ver
schillende meisjes schijnen er niets
in te zien om op scooter of brom
mer met zulke wildvreemde jongens
ritjes te gaan maken.
BURGEMEESTERS MET
PENSIOEN
Er komen nog al wat burgemees
tersvacatures fn Noord-Limburg.
Was vorige week het afscheid van
de burgemeesters van Sevenum en
Maasbree, op 1 september zal bur
gemeester Gielen van Arcen en Vel
den afscheid nemen.
Op 1 december zal dan burge
meester Pesch van Tegelen volgen,
waarna op 1 januari burgemeester
mr. A.H.M. Janssen, Venray, voor
lopig de rij sluit.
Van de club van elf burgemeesters
die tijdens de bezetting in Noord-
Limburg aan het bewind waren, is
dan nog maar alleen de burgemees
ter van Ottersum en Meerlo-Wans-
sum over.
ZOMERZEGELS: HULP IN NOOD
Nederlanders zijn vrijgevig en
steunen graag een goed doel. Ze wil
len echter precies weten welk doel
ze steunen. Daarom wordt, wanneer
Zomerzegels te koop worden aange
boden, vaak de vraag gehoord: waar
is het voor?
Het antwoord is niet zo heel een
voudig. Of eigenlijk is het wel een
voudig, maar zo lang. Er zijn heel
veel instellingen, die een deel krij
gen van de opbrengst de Zomer-
postzegels. Het zijn Nederlandse in
stellingen voor volksgezondheid,
maatschappelijk werk en cultuurbe
vordering.
Een vierde deel van de opbrengst
wordt verdeeld onder de provincies.
Ook Limburg krijgt zijn deel naar
gelang van de oppervlakte, het aan
tal inwoners en het aantal Zo
merzegels, dat daar wordt verkocht.
De Commissarissen der Koningin
adviseren het bestuur van de stich
ting „Comité voor de Zomerpost-
zegels" welke regionale of plaatse
lijke instellingen voor een bijdrage
in aanmerking komen.
Het grootste part van de op
brengst drie kwart dus wordt
verdeeld onder instellingen, die in
ons gehele land werkzaam zijn.
Iedereen, die Zomerzegels koopt,
weet welke instellingen hij steunt,
want de verdeling van de opbrengst
wordt 'elk jaar vantevoren vastge
steld. Het is dus niet zo, dat de huid
pas verdeeld wordt nadat de beer
geschoten is.
Elke Nederlandse inselling voor
volksgezondheid, maatschappelijk
werk of culturele zorg kan tevoren
een aanvraag indienen. Voordat de
eerste Zomerzegel wordt verkocht,
staat vast wie in de opbrengst zul
len delen
De Zomerzegels 1960 zijn geldig
t/m 31 december 1961 en zijn ver
krijgbaar van 23 mei t/m 9 juli 1960.
De afbeelding op de Zomerzegels
zijn die van bloemen.
Fiets aankopen
Meer besparen dan met lopen.
P0ELS Rijwielhandel
BODE KRUIS-RIT
Op zondag 29 mei a.s. wordt in
Boxmeer voor de vijfde maal een
Rode Kruis-oriëntatierit voor auto
mobilisten verreden, ten bate van
het Rode Kruis. Evenals vorige ja
ren is ook deze rit weer met zorg
uitgezet, ter lengte van ongeveer 70
km en voerend over harde "en ver
harde wegen.
Hoewel het goede doel, nl. steun
voor het Rode Kruis voorop staat,
kunnen de organisatoren, dank zij
de medewerking van middenstand
en industrie een zeer goed voorziene
prijzentafel aanbieden.
Inschrijfgeld 7 gld. per deelne
mende wagen. Het startbureau is
gevestigd in hotel Riche te Boxmeer
en geopend van 12 uur 30 af. De
eerste wagen start om half 2.
Noteer dus: Zondag 29 mei Rode
Kruisrit
IR. J.H. VOORBURG LANDBOUW-
CONSULENT VOOR
NOORD-LIMBURG
De minister van landbouw en vis
serij heeft de heer ir. J.H. Voorburg
te rekenen van 15 februari 1960 af
belast met de leiding van het rijks-
landbouwconsulentschap voor Nrd-
Limburg te Horst.
Voor de duur, dat ir. Voorburg
met deze leiding is belast is hem de
persoonlijke titel van rijksland-
bouwconsulent verleend.
Met deze benoeming is voorzien
in de vacature, ontstaan door de de
tachering van de vorigé landbouw-
consulent, ir. W.C.A.C. Francken bij
het Proefstation voor de Akker- en
Weidebouw.
Jacobus Hendrikus Voorburg werd
als boerenzoon op 25 november 1929
te Hoogland (Utr.) geboren. Hij be
zocht van 1943-1948 de hogere bur
gerschool te Hilversum.
Op de landbouwhogeschool te Wa-
geningen studeerde hij in de rich
ting akker- en weidebouw. Na be
ëindiging van deze studie was hij
vanaf februari 1954 in militaire
dienst als reserve officier bij de In
tendance.
Vanaf november 1955 was hij
werkzaam als ingenieur bij derijks-
landbouwvoorlichtingsdienst en wel
tot 1 september 1959 in Tilburg en
tot 5 februari 1960 in Hengelo (O.)
HEROPENING
NATIONAAL OORLOGSMUSEUM
Maandag 23 mei om 11 uur zal
H.K.H. Prinses Irene de heropening
verrichten van het Nationaal Oor
logsmuseum te Overloon.
NIEUWS UIT
VENRAY EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
practijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. L. COENEN
Hensseniusstraat Telefoon 1878
Uitsluitend voor spoedgevallen.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
geen zuigelingenbureau
Zondagsdienst Groene Kruis:
Zr. M. JANS
Overloon TeL K 4788262
HENGELSPORT
Zaterdagavond vergaderde de
nieuw opgerichte kring van hengel
sportvissers in café Verheijen te
Oostrum.
De nieuwe kring kreeg van de le
den de naam „de vriendschap". Als
bestuur werd gekozen, voorzitter M.
Bonants Venray; secretaris J. Jans
sen, Venray; leden: Baltussen, Well;
Gerrits Wellerlooi; Gielen, Tienray
en Rongen Blitterswijck.
De tien aangesloten verenigingen
zijn Afferden, Bergen, Well,, Wel
lerlooi, Arcen, Tienray, Blitters-
wijk, Wanssum, Oostrum en Venray,
terwijl nog twee verenigingen ver
zocht hebben om lid te worden van
de kring „de Vriendschap".
Er zullen voor het eerste jaar, 4
concoursen worden gehouden, welke
door loting worden vastgesteld.