viXYt
Een rondgang door de
gemeente Yenray....
de politierechter
deTfL£M\S(E specialist
Geslaagd:
Uii Peel en Haas
Geestelijk artikel
Zaterdag 14 mei 1960 No. 20
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
ssrssrr:/™ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN omstreken sa»SfSB^/gmtrgys
Hebben wij vorige week een be
zoek gebracht aan Castenray, Oirlo
en Oostrum, deze week waren we
o.m. in
LEUNEN
Leunen biedt ongeveer hetzelfde
beeld als Oostrum. Ook hier is het
aantal percentage niet-agrariërs na
de oorlog beduidend gestegen, mede
door de nieuwbouw, die o.m. in de
Gussenstraat tot stand kwam. En
bedriegen de voortekenen niet dan
zal deze ontwikkeling geleidelijk
blijven doorgaan.
Ja, waar tobt Leunen nu feitelijk
mee. Als we beginnen bij de jeugd,
dan is er op de eerste plaats de
dwingende noodzaak om te komen
tot de bouw van een kleuterschool.
Want de ukkepukken van Leunen
groeien in last en tal en het wordt
hoogtijd, dat men hiervoor een op
lossing zoekt.
Die is dan uiteindelijk ook in het
verschiet en o.m. bij de komst van de
nieuwe parochie-herder aangekon
digd. Dus binnen afzienbare tijd
wordt dit probleem opgelost. Een
ander probleem is jeugdterreinen.
Nu komen we daarmede, als in zo
vele andere kerkdorpen weer op een
uitermate moeilijk chapiter terecht.
Want jeugdterreinen vragen nu een
maal boerengrond en daar is men
niet bepaald scheutig mee. Integen
deel.
Wellicht dat in ruilverkavelings-
verband in de meeste kerkdorpen
hiervoor een oplossing gevonden kan
worden. Al is men er heus niet mee,
om dan een bepaald terrein aan te
wijzen en een bordje neer te han
gen: dit wordt speelterrein.
De inrichting van dergelijke speel
terreinen verslindt ook schatten, dat
kan men U b.v. wel vertellen in Ys-
selsteyn, waar met man macht aan
een dergelijke verwezenlijking is ge
werkt.
Reeds eerder hebben we gezegd
en geschreven, dat het sportvel
den-probleem op al onze kerkdor
pen nijpende is. Heeft de ene
plaats zelfs geen grond daarvoor
beschikbaar, op een andere
wel de meeste plaatsen kost de
inrichting dermate grote bedra
gen, dat aan een verwezenlijking
niet te denken is. En zo blijft
men hummelen en knoeien zon
der een doordachte oplossing te
vinden.
We hebben al eens verslag mo
gen doen van een bijeenkomst van
de plaatselijke voetbalclubs uit
onze gemeente en alleen al de
wensen en verlangens van deze
groep z\jn uitermate groot en kos
ten énorm geld. Maar toch zal men
hier tot een oplossing moeten ko
men, waar ook het probleem der
vrije-tüds-besteding op de kerk
dorpen een rol gaat spelen.
Nauw met de jeugd hangt ook sa
men het gemeenschapshuis. Wie
geen vreemdeling in Jerusalem is,
weet, dat in Leunen het z.g. boeren
bondsgebouw feitelijk niet denaam
van zaal mag hebben.
Vele boerenschuren zijn voor dat
doel geschikter dan dit gebouw, dat
vroeger heel goedkoop daar is neer
gezet, maar dat nu zo hopeloos uit
de tijd is, dat men werkelijk niet
weet hoe hier nog iets fatsoenlijks
en dienstbaar van te maken is.
Tenslotte is er dan nog de riole
ring, maar die zal aldus de jong
ste nota van B. en W. met de ver
betering van de Leunseweg worden
aangelegd.
Naar aanleiding van dit laatste
de verbetering van de weg naar
Horst valt het op dat in Leunen
verschillende mensen zich afvragen
wat feitelijk de toekomst brengen
gaat.
Men hoort fluisteren, dat de
planologische dienst en de provin
ciale waterstaat met plannen lopen
voor een omlegging van deze weg in
die zin dat hij van Venray uit, ter
hoogte van Servatius, rechtstreeks
naar Castenray zal gaan lopen, en
dus Leunen in de toekomst links
laat liggen.
Voeg daarbij, dat men feitelijk ook
niet weet waar de uitbreiding in
Leunen zelf tot stand moet ko
men, omdat men het uitbreidings
plan te plaatse niet kent, dan is het
verklaarbaar dat men zich ietwat
onzeker voelt. En onzekerheid is al
een hele slechte basis om op verder
te bouwen. Uitbouwen wil men daar
namelijk.
Er lopen middenstanders met
plannen maar ook verschillende par
ticulieren, terwijl daarnaast de „ge
wone" woningbouw ook nog vraagt
om de bouw van woningwet-wonin
gen.
Maai' nogmaals, dat houdt alle
maal weer nauw verband met toe
komst-plannen, die allemaal nog on
zeker zijn, in die zin, dat men niet
weet waar men aan toe is.
VEULEN
Als men in dit jonge kerkdorp
komt, dat daar ligt in de zon en moe
is van de Boerenkermis, dan valt
het telkens op hoe deze mensen, die
toch ook allemaal met hard
werken de kost moeten verdienen,
zoveel beschikbaar stellen voor hun
kerk
Men heeft inderdaad A gezegd,
toen men aandrong op een kerk
bouw in dit kerkdorp, ondanks dat
men wist dat alles niet zo heel een
voudig zou zijn. En men zegt nu B
al is het de B van boerenkermis
om ieder jaar opnieuw de formida
bele som op tafel te kunnen leggen,
die nodig zijn voor kerk en recto
raat.
Geen eenvoudige zaak, maar die
met onverdroten ijver aangevat is
en waarvoor men blijft werken.
Of deze taak van de Veulenaren
uitgekookte cijferaars heeft ge
maakt, Is een vraag waar we geen
antwoord op weten, maar als men
dacht dat er op het Veulen wel
geen andere problemen meer zijn,
dan heeft men het toch danig mis.
Want prompt weten ze achter een
borreltje bij van Gassel te wijzen
op de kleuterschool, die er zo no
dig komen moet, op het jeugdhuis,
dat dringend noodzakelijk is. En
men hoort ook hier, dat deze pro
blemen zelfs een onzer kleinste
dorpsgemeenschappen niet met
rust laten, integendeel, dat men
zelfs de plannen al weer klaar
heeft tot op de cent nauwkeu
rig uitgeteld wat het kosten gaat
en hoe het „versierd" moet wor
den. En dat men wacht op de
„heren van hogerhand", die hun
fiat moeten geven
Brengt men woningbouw ter
sprake, dan veert men op en eist
voor het Veulen enkele woningwet
woningen, want daar schijnt ook
nood te zijn.
Spreekt men over wegen dan
wordt men zo achteloos langs de
neus weg gevraagd of we dan al
goede wegen op het Veulen hebben
gezien, zonder dat men dit sarcas
tisch bedoelt.
Practische mensen daar op het
Veulen, want toen het verkavelings
plan daar ter sprake kwam, legde
men de heren van „hogerhand" al
een nette tekening voor de neus,
waar het nieuwe jeugdhuis moest
komen, waar de nieuwe kleuter
school en waar de sportvelden
En men had de moed om de slin
gerweg naar deze plaats wat recht
te maken, al zal het zo eenvoudig
niet zijn. En als tussen-oplossing
zou men graag een betere wegmar
kering hebben, o.a. witte reflecto
ren-paaltjes in de talrijke bochten,
zodat er niet zoveel ongelukken ge
beuren.
De verka\jtelings-plannen-makers
zijn een tikkeltje beduusd terug ge
gaan, want iets dergelijks had men
niet verwacht. Maar er is wel be
loofd rekening mee te zullen hou
den
Intussen is men financieringsplan
nen aan het uitdokteren en wordt
zelfs onder de Boerenkermis over
deze problemen nog wel eens ge
sproken
YSSELSTEYN
Van Veulen naar Ysselsteyn, met
ials tussenstation Peelplan Zuid.
Droog en stoffig.
We hebben dezelfde weg eens
gereden met de mensen van het
Duitse Fernsehen, die Waren ko
men ktfken naar de peelbranden
In Helenaveen. We zien nog de
verbaasde gezichten toen we hen
vertelden, dat dit dezelfde Peel
was, maar ontgonnen. Met man
kracht en buldozers. In de beroer
de tyd van de werkloosheid, in de
beroerde tyd van de na-oorlogse
wederopbouw. En de mannen van
het Duitse Wirschaft-wunder heb
ben elkander niet begrijpend aan
gekeken, toen we vertelden, dat
dit ook een manier is om land te
veroveren
Het was er droog en stoffig bij ons
laatste bezoek. En menig boer loerde
naar de strakke hemel, waar het
water toch bleef
Het water-probleemEen van
de grote problemen waarmede onze
jongste kerkdorpen tobben. Water
voor het land dat wegstuift, water
voor de woningen, waar de pompen
in plaats van water een vieze sme
rige drab naar boven brengen, dat
voor mens en dier ongenietbaar is
en waarin de was van verkleurd en
nooit helder wit wordt, zoals de ad
vertenties van alle mogelijke was
middelen vertellen
Ysselsteyn, een dorp, dat ternau
wernood 40 jaren bestaat en waarin
die 40 jaren zo ontzaggelijk veel is
gebeurd, dat het soms onbegrijpelijk
is, heeft zorgen
Mocht men menen, dat juist in
deze jonge nederzettingen alles pri
ma geregeld is, de harde praktijk
leert anders
We praten niet over de toenma
lige planning, die er oorzaak van is,
dat tientallen kinderen nu dagelijks
kilometers ver moeten gaan om naar
school te kunnen.
We praten niet over de slechte
verbinding met Griendtsveen, waar
door onderling contact door een
karweg onmogelijk is. We praten
niet over de vijf kengetallen, die
men hier draaien moet om per tele
foon Ysselsteynse mensen te berei
ken, dat alles neemt men op de koop
toe
We praten wel over de onder
hand vervelende sportvelden
kwestie. Want het mag dan waar
zijn, dat de Ysselsteynse gemeen
schap gezorgd heeft voor een voet
balveld, dat er zijn mag, vraag niet
wat dit- gekost heeft. En nog kost.
Maar daarmede is alleen de voetbal
club geholpen. Ook andere jeugd-
en sportverenigingen hebben echter
ruimte nodig en wie zorgt daar voor?
Het is overal hetzelfde liedje met
hetzelfde uitzichtloze refrein.
We praten over woningbouw,
waarin ook hier weer ouderen zich
terug willen trekken opdat hun kin
deren het bedrijf voort kunnen zet
ten. Men wil niet naar de kom van
Venray, wel in de plaats zelf. Ook
al weer een bekend liedje, alhoewel
juist ta.v. dit punt zo weinig met
zekerheid vaststaat. Want men kan
zich als buitenstaander niet aan de
indruk onttrekken, dat dit argument
ook wel eens gebruikt wordt als een
smoesje
Als een smoesje om grote kin
deren nog wat zoet te houden en de
leiding op het bedrijf in eigen han
den te houden.
Juist ten aanzien van deze kwes
tie zou een nader onderzoek in
kom, maar ook en vooral op de
kerkdorpen van groot belang zijn.
Het zal alleen moeilijk zijn om
hiervoor een goede methode te
ontdekken. Maar met een steeds
ouder wordende bevolking krijgen
ook de kerkdorpen langzaam maar
zeker te maken. Een oudere be
volking, die wellicht sneller plaats
zal maken voor een jongere, in
dien de bejaarden woningen be
schikbaar krijgen in eigen plaats
en eigen omgeving. Maar nog
maals, een en ander is waarschijn
lijk moeilijk uit >»te vissen", maar
zeker de moeite waard, nu men
in gesprekken met kerkdorp-be
woners telkens opnieuw met dit
argument komt aandragen.
Ook in Ysselsteyn wreekt zich,
wat wij ook in Leunen reeds aan
stipten. Het feit n.l., dat de mensen
niet weten hoe en wat.
Zal de Midden-Peel weg door Ys
selsteyn lopen ja dan nee. Wordt het
een omlegging achter Ysselsteyn om,
of wat gebeurt er feitelijk.
Dit heeft b.v. al 'n rol gespeeld bij
de aanleg van het sportveld, waar
de mensen de schrik in de benen
sloeg toen op eens 't verhaal kwam,
dat de Midden-Peelweg een stuk
voetbalveld nodig zou hebben.
Men weet in Ysselsteyn net zo
goed als in de kom, dat over deze
kwestie het laatste woord nog niet
gevallen is. Maar de gerechtvaar
digde vraag, die gesteld wordt luidt,
of men hierover niet veel eerder
had moeten praten
En of het niet hoog tijd wordt dat
men t.a.v. de voornaamste kerkdor
pen nu eens wat meer hoort over de
toekomstige ontwikkeling. Want het
heeft toch maar weinig nut om al
les maar af te schuiven op het ruil
verkavelingsplan.
Dit zal ongetwijfeld veel goeds
kunnen doen voor de ontwikkeling
van onze kerkdorpen, maar voordat
een en ander in uitvoering komt,
zijn we wel een paar dagjes ouder.
Om intussen nu maar alles op te
schorten tot het zover is, lijkt ons
wel een tikkeltje overdreven.
Maar laten we wachten met alge
mene conclusies tot ook de rest van
de kerkdorpen bezocht is, voordat
we enkele algemene conclusies gaan
trekken.
van zaterdag 25 mei 1935
De verkiezing voor de leden
van de Gemeenteraad zal plaats
hebben maandag 27 mei.
Bouwvergunning werd ver
leend aan J.M. Smeets te Ysselsteyn
voor het bouwen van een boerderij
aldaar; aan A. Vissers te Leunen
voor het bouwen van een woonhuis
aldaar; aan P.F.M. Janssen voor het
bouwen van een woonhuis aan de
Landweerdweg; aan J.L. Renkens
voor het bouwen van een woonhuis
aan de Boschhuizen.
Zondag zal de R-K. kapperspa
troonsbond Venray-Horst definitief
worden opgericht.
De Tuinbouwvereniging Leu
nen en omstreken had in 1934 aan
ontvangsten 11.367,34, aan uitga
ven f 11.364,86.
Het circus van Bever komt a.s.
week voorstellingen geven in Ven
ray.
Er wordt gratis gelegenheid ge
geven tot het volgen van een korte
kookcursus voor vrouwen, bestaan
de uit 6 lessen, elk van 2Vt ur.
De gemeente-boerderij „De Ha-
zenhut" onder Merselo wordt voor
jaren publiek verpacht, ter geza
menlijke grootte van 7.65.20 ha.
Een aantal personen in Lull
trokken met een tiende lot de
100.000 gulden, wat elk ruim 1000
gulden opleverde I
De Emmabloem-collecte heeft
in onze gemeente opgebracht 172,99
Met de som van 32.980 werd
H. Oudenhoven Lzn alhier de laag
ste inschrijver voor het bouwen van
middenstands-woningen en een
winkelhuis te Eindhoven.
Voor rekening van M. Voesten al
hier werd 't bouwen van een woon
huis met smederij te Stevensbeek
aanbesteed. Er waren 11 inschrij
vers. Laagste was R. Geurts, Vier
lingsbeek, voor 3.175. Architect H.
Oudenhoven Lzn Venray.
De staking bij de steenfabriek
van Daal te Tienray, die al vanaf
vorig jaar juni duurde is thans op
geheven.
Enkele prijzen van levensmid
delen: verse roomboter p. pond 77
cent; witte suiker p. pond 22 cent;
bak en braadvet p. pondspak 26 ct;
volvette Goudse kaas p. pond 19 tot
23 ct; de geurigste koffie per ponds-
blik 75 cent. En voor 10 hele centen
of één dubbeltje koopt men élk van
de volgende artikelen: 1 pond ver
micelli, 2 pak maizena, 1 pak zelfr.
bakmeel, 2 pak le kw. pudding, 2
pak aardappelmeel, Va fl. bessensap,
4 zakjes blauw, 2 pak zeeppoeder, 3
pak gloor, 1 doos huishoudzeep, 4
grote stukken, Va 1. piccalilie, 1
flinke ontbijtkoek, Va pond chocol.
hagelslag, Va pond biscuits, 1 staaf
scheerzeep in bakeliet koker, 2 pond
hennepzaad, 6 pond soda, 40 was-
pennen, Va pond toffees, 2 stukken
toiletzeep.
TEL. 1070
politie. Daar mag u wel zestig gul
den boete voor betalen".
„Ja, maar die fietsen hebben me
ook al zoveel gekost", klaagde de
man, ,ik had gedacht, dat ik er zon
der boete af kwam".
„U dacht zeker geld toe te krij
gen?" vroeg de officier hardvochtig.
Genadig maakte de politierechter er
veertig gulden van.
„Mag ik meteen betalen?' vroeg
de verdachte. Dat mocht. De rechter
gaf de parketwacht de stukken mee,
om de contante verdachte even de
weg te wiizen naar de griffie.
„Ik zou er graag twee kwitanties
voor hebben", vertelde de verdachte,
,één van dertig en één van tien gul
den".
„Waar is dat goed voor?" vroeg
de rechter.
„Ziet u", vertelde de man, „ik heb
zo'n lastige vrouw. Dan laat ik thuis
die kwitantie van een tientje zien,
en dan zeg ik dat ik maar tien gul
den boete heb gekregen. Als ze
weet dat ik veertig gulden moet be
talen heb ik de eerste tijd geen le
ven".
,,'t Zal wel gaan", meende de rech
ter, „informeer maar eens bij de
ambtenaar".
Na de verjaardag van zijn zoon
werd de man door de politie mege-
nomen onder het uiten van dekreet:
„Ik ben staatsvijand nummer één!"
Vervolgens wendde hij zich tot de
dienstdoende wachtmeester en zei:
„Nu zal ik je eens een goede mop
vertellen makker". Daarna begon hij
te huilen. Bij aankomst op het po
litiebureau bleek hij snikkend in
slaap te zijn gevallen.
„Ik mankeerde niets die dag", zei
dezelfde man toen hij voor de poli
tierechter verscheen omdat hij op
zijn fiets had gereden onder zodani
ge invloed van sterke drank, dat hij
niet meer in staat zou zijn geweest
behoorlijk te fietsen. „Ik had wel 'n
paar borrels op, maar dat maakt me
niks. Ik kon nog best fietsen. Ik was
helemaal normaal".
„Dan vraag ik me af", zei de
rechter, „wat u allemaal zegt als u
eens echt abnormaal gaat doen.
Want wat u er uit hebt geflapt is
meer dan zot".
de 2e prijs in de derde afdeling fan- TUdeI? het verhoor op het politie-
farecorpsen, benevens de 2e prijs in bureau had de verdachte een onder-
- - houdende doch met altijd even lo
gische causerie weggegeven over no
zems in het algemeen en de plaat
selijke nozems in het bizonder.
De aanleiding daartoe was gelegen
in de botsing die hij had gehad. Hij
zwalkte zo raar met zijn fiets over
de weg, dat hij tegen een troepje
jongelui botste. Allen vielen een-
hington, zal 7 juni te New-York drachtig ter aarde en enkele fietsen
van 21 mei 1910
De fanfare „St. Cecilia" alhier
behaalde op het groot internatio
naal muziek-concours te Rotterdam
de marswedstrijden. Directeur
heer Joh. Broeder te Mook.
Maandag had de feestelijke
opening plaats van de nieuwe con
cert- en feestzaal in Huize „St.
Anna" alhier.
Dr. Poels, hoogleraar te Was-
scheep gaan naar zijn vaderland.
Op de Boschhuizen werden 4
jonge vossen gevangen.
Op de veemarkt alhier werden
de biggen verkocht van 8 tot 12 gul
den per stuk.
Deze week werden door de po
litie te Amsterdam in Huize St. Ser
iiepen beschadiging op.
„En ze hebben er maar nieuwe
pedalen aan laten zetten, en nieuwe
achterlichtjes en weet ik wat nog
meer. Het heeft me handen vol geld
gekost" aldus vertrouwde de onfor
tuinlijke verjaardagsvierder de rech
ter toe.
Deze echter nam het ambtsedig
proces-verbaal ter hand. Hij citeer-
vatius alhier binnengebracht de laat- de daaruit dat de man enkele tien-
ste drie patiënten, die sinds 8 mei, tallen malen had gezegd: „Pardon,
na de aanslag op een broeder en een excuseer mijn lompheid". Tot de po-
HOE RED IK ME UIT DE WISSEL
VALLIGHEDEN VAN HET LEVEN?
Over de wisselvalligheid van het
leven zijn we het allen wel eens,
lijkt mij. Of men arm of rijk is, be
roemd of onbekend, gehuwd of on
gehuwd, het doet er allemaal weinig
toe. Want wij ervaren allen dat we
nu eens ruzie hebben met deze dan
weer belasterd worden door gene.
Voor somimgen is het de baas in
het werk, die de steen des aanstoots
vormt, voor anderen zijn het hin
derlijke buren, voor weer anderen
een onmogelijke ambtenaar of de
papierwinkel.
Er zijn mensen, die als het ware
door ziekte achtervolgd worden, er
zijn er ook, die in alles pech heb
ben. Een volkse uitdrukking zegt:
„het is altijd wat".
In deze ellende, groot of klein,
acuut of pas echter de rug, in het
verschiet of buiten ieder vermoeden,
komt de Kerk ons in de naam van
Christus tegemoet en laat ons op
zondag „Cantate", de Vierde zondag
na Pasen bidden, dat wij te midden
van de wisselvalligheden van het
leven, onze harten daér verankerd
mogen hebben, waar ook de ware
vreugde is.
Dit is nu juist de typisch christe
lijke visie op het leven, waarvoor
we de laatste tientallen jaren zo
hard moeten vechten. In deze we
reld van technisering en van laicis-
me kan men de wisselvalligheden
niet in dat perspectief van het latere
zien.
Alles draait om de vraag: hoe kan
ik zo gauw mogelijk, liefst vandaag
nog, deze narigheid beëindigen.
Injecties, kunstgrepen, klachten
bij de justitie, tegenzetten, een grote
mond of scheldpartij, dat zijn de
middelen, waarmee wij de wissel
valligheden ons van het lijf probe
ren te schudden.
De Kerk zegt ons vandaag, dat we
het heel anders hebben aan te pak
ken. We moeten onze vreugde naar
de toekomst verleggen en dewis
selvalligheden over ons hen laten
spoelen, ze om Christus dragen.
Doch in de Introïtus komt nog een
veel verhevener visie naar voren te
genover de wisselvalligheden. Wij
moeten ze ondergaan als een lof
zang voor den Heer. Is dat te hoog
dravend? Naar mijn mening niet.
Doch we zijn te veel nuttigheids
mensen geworden, te stoffelijk en te
materialistisch om zo de wisselval
ligheden te aanvaarden.
En toch, dit is eigenlijk pas Chris
ten zijn.
In de Psychiatrische Inrichting
St. Servatius te Venray, werden op
5 en 6 mei 1960 de overgansexamens
afgenomen, voor opleiding van di
ploma ziekenverpleging B.
Voor het eerste overgangsexamen
slaagden de volgende candidaten:
H.A.M. Arts te Oploo; E.Fr. Briek-
veld Paramaribo;; J.G.Fr. Cup Ven
ray; H.A. Fiers Bladel; A.J. Engelen
Belfeld; L. Festjens Membruggen
(België); J.M. v. Goch Venray; B.A.
Goverde Nijmegen; Fr.M. Hendriks
Westerbeek; A.M.H, Houben Asten;
A.J.A.M. Huet Venray; M.A.L. Lins-
sen Arcen; G.J.M. Paulussen Roo
sendaal; E.J.M. v. Rossem Oss; W.
M. v. Schie Amsterdam; C.M. Schip
pers Grave; J.M. Sommers St. An-
thonis; J.H. Steeghs America (L.); L.
A.M.G. Truijen Venray; W.A.J.Ver-
berne Someren; J.H. Vermeulen
Stiphout; P.A. de Waart Vlissingen;
A.H.C. Wismans Venray. Twee
candidaten moesten worden afge
wezen.
Voor het tweede overgangsexamen
slaagden de volgende candidaten:
Eerw. Br. Gabriël; Eerw. Br. Euge-
nius; Eerw. Br. Athanaslus; Eerw.
Br. Lambertus; Eerw. Br. Bonaven-
tura; Eerw. Br. Maximilianus; Eerw.
Br. Livinus; Eerw. Br. Xaverius;
Eerw. Br. Remigius; Eerw. Br. Hen-
ricus; Eerw. Br. Valentio; Eerw. Br.
Daniël en de heren J. Th.J. Come-
lissen Eindhoven; M.J. Devent Ensi-
val(België); P.J.M. van der Doelen
Mierlohout; Th. B.J.M. Lamers Ven
ray; A.P.J. Millen Venray; H. Smits
Bakel; J.A.M. Versieyen Oostrum;
W. Vogt Drachten; R.G.M. Leenders
Maastricht. Vier candidaten moesten
worden afgewezen.
1061 (M780)
verpleger steeds voortvluchtig zijn
geweest.
Prima eetaardappelen werden
te koop aangeboden 1,40 per 100
pond en voor 50 cent per vat.
litie hem het zwijgen oplegde.
„En ze hebben me meegesleept
naar het bureau!" riep de verdachte
vol afschuw.
„Nou", vond de officier, „dat is
dan een geweldige service van de
OPENBARE BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat zij bij hun besluit
van heden, no. 336, aan J.J.H. Gou-
mans, wonende te Boxmeer, van
Coothstraat 9, een voorwaardelijke
vergunning ingevolge de Hinderwet
hebben verleend tot het oprichten,
in werking brengen en in werking
houden van een smederij met diver
se electro-motoren tot een geza
menlijk vermogen van 5 pk op het
perceel, gelegen te Venray Leunse
weg 14.
Venray, 4 mei 1960.
Burgemeester en wethouders vnd.,
A.H.M. JANSSEN, burgemeester
H. VORST, secretaris
LAND- EN TUINBOUW
De strijd tegen de roest
Het is nauwelijks voorstelbaar
welke grote bedragen ook in de
land- en tuinbouw verloren gaan,
als gevolg van het roesten van me
talen voorwerpen.
Vooral op de boerderij is het wel
opvallend hoe weinig aandacht ge
schonken wordt aan die voorwer
pen welke onderhevig zijn aan roest.
Roest ofwel cox-rosie doet onopval
lend zijn vernietigend werk en de
gevolgen daarvan zijn dikwijls kost
baar.
Ingegraven stalen pijpen (weide-
afrastering) verteren langzaam in de
vochtige gi'ond, motoren slijten door
corrosieve aantasting, nikkel, alumi
nium en koperen onderdelen gaan
tot ontbinding over. Het is alles een
kwestie van inwerking van water
en zuurstof of, nog erger, van zuren
i op het metaal oppervlak.
J De corrosie-bestrijding is dan ook
niet zonder reden een gebied van de
moderne techniek geworden, dat een
I steeds belangrijker rol gaat spelen.
I De metaalbescherming is daarbij
tot een wetenschap uitgegroeid. De
pogingen om diverse vormen van
corrosie onder de knie te krijgen,
zijn dan ook niet zonder succes ge
bleven.
I Men heeft de bescherming in
principe op twee grondslagen ge
vonden, n.l. door coating en door
chemische bewerking van het op
pervlak. Coating is een oud begrip,
ook de schilder die een verflaag
I aanbrengt past deze methode toe.
De moeilijkheid is echter, dat in
I de techniek niet alle metalen delen
in de menie of verf gezet kunnen
worden. Ze moeten dikwijls nog
verdei'e bewerkingen ondergaan of
door de aard van hun funktie on
bedekt blijven.
Het zou ons te ver voeren om uit
voerig hierop in te gaan, vast staat,
dat in de strijd tegen de corrosie 'n
opmerkelijke serie preparaten onder
de naam „Tectyl" ontwikkeld door
de Valvoline Oil Company, doeltref
fend kunnen worden aangewend.
De werking hiervan als roestwe-
rend middel berust op de sterke
hechting van de anti-corrosieve op
I het metaaloppervlak. Vooral in de
land- en tuinbouw waar vele werk
tuigen aan roestvorming blootstaan,
kan een behandeling een grote be-
I sparing opleveren.