viXYt Een rondgang door de gemeente Yenray.... de politierechter deTfL£M\S(E specialist Geslaagd: Uii Peel en Haas Geestelijk artikel Zaterdag 14 mei 1960 No. 20 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS ssrssrr:/™ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN omstreken sa»SfSB^/gmtrgys Hebben wij vorige week een be zoek gebracht aan Castenray, Oirlo en Oostrum, deze week waren we o.m. in LEUNEN Leunen biedt ongeveer hetzelfde beeld als Oostrum. Ook hier is het aantal percentage niet-agrariërs na de oorlog beduidend gestegen, mede door de nieuwbouw, die o.m. in de Gussenstraat tot stand kwam. En bedriegen de voortekenen niet dan zal deze ontwikkeling geleidelijk blijven doorgaan. Ja, waar tobt Leunen nu feitelijk mee. Als we beginnen bij de jeugd, dan is er op de eerste plaats de dwingende noodzaak om te komen tot de bouw van een kleuterschool. Want de ukkepukken van Leunen groeien in last en tal en het wordt hoogtijd, dat men hiervoor een op lossing zoekt. Die is dan uiteindelijk ook in het verschiet en o.m. bij de komst van de nieuwe parochie-herder aangekon digd. Dus binnen afzienbare tijd wordt dit probleem opgelost. Een ander probleem is jeugdterreinen. Nu komen we daarmede, als in zo vele andere kerkdorpen weer op een uitermate moeilijk chapiter terecht. Want jeugdterreinen vragen nu een maal boerengrond en daar is men niet bepaald scheutig mee. Integen deel. Wellicht dat in ruilverkavelings- verband in de meeste kerkdorpen hiervoor een oplossing gevonden kan worden. Al is men er heus niet mee, om dan een bepaald terrein aan te wijzen en een bordje neer te han gen: dit wordt speelterrein. De inrichting van dergelijke speel terreinen verslindt ook schatten, dat kan men U b.v. wel vertellen in Ys- selsteyn, waar met man macht aan een dergelijke verwezenlijking is ge werkt. Reeds eerder hebben we gezegd en geschreven, dat het sportvel den-probleem op al onze kerkdor pen nijpende is. Heeft de ene plaats zelfs geen grond daarvoor beschikbaar, op een andere wel de meeste plaatsen kost de inrichting dermate grote bedra gen, dat aan een verwezenlijking niet te denken is. En zo blijft men hummelen en knoeien zon der een doordachte oplossing te vinden. We hebben al eens verslag mo gen doen van een bijeenkomst van de plaatselijke voetbalclubs uit onze gemeente en alleen al de wensen en verlangens van deze groep z\jn uitermate groot en kos ten énorm geld. Maar toch zal men hier tot een oplossing moeten ko men, waar ook het probleem der vrije-tüds-besteding op de kerk dorpen een rol gaat spelen. Nauw met de jeugd hangt ook sa men het gemeenschapshuis. Wie geen vreemdeling in Jerusalem is, weet, dat in Leunen het z.g. boeren bondsgebouw feitelijk niet denaam van zaal mag hebben. Vele boerenschuren zijn voor dat doel geschikter dan dit gebouw, dat vroeger heel goedkoop daar is neer gezet, maar dat nu zo hopeloos uit de tijd is, dat men werkelijk niet weet hoe hier nog iets fatsoenlijks en dienstbaar van te maken is. Tenslotte is er dan nog de riole ring, maar die zal aldus de jong ste nota van B. en W. met de ver betering van de Leunseweg worden aangelegd. Naar aanleiding van dit laatste de verbetering van de weg naar Horst valt het op dat in Leunen verschillende mensen zich afvragen wat feitelijk de toekomst brengen gaat. Men hoort fluisteren, dat de planologische dienst en de provin ciale waterstaat met plannen lopen voor een omlegging van deze weg in die zin dat hij van Venray uit, ter hoogte van Servatius, rechtstreeks naar Castenray zal gaan lopen, en dus Leunen in de toekomst links laat liggen. Voeg daarbij, dat men feitelijk ook niet weet waar de uitbreiding in Leunen zelf tot stand moet ko men, omdat men het uitbreidings plan te plaatse niet kent, dan is het verklaarbaar dat men zich ietwat onzeker voelt. En onzekerheid is al een hele slechte basis om op verder te bouwen. Uitbouwen wil men daar namelijk. Er lopen middenstanders met plannen maar ook verschillende par ticulieren, terwijl daarnaast de „ge wone" woningbouw ook nog vraagt om de bouw van woningwet-wonin gen. Maai' nogmaals, dat houdt alle maal weer nauw verband met toe komst-plannen, die allemaal nog on zeker zijn, in die zin, dat men niet weet waar men aan toe is. VEULEN Als men in dit jonge kerkdorp komt, dat daar ligt in de zon en moe is van de Boerenkermis, dan valt het telkens op hoe deze mensen, die toch ook allemaal met hard werken de kost moeten verdienen, zoveel beschikbaar stellen voor hun kerk Men heeft inderdaad A gezegd, toen men aandrong op een kerk bouw in dit kerkdorp, ondanks dat men wist dat alles niet zo heel een voudig zou zijn. En men zegt nu B al is het de B van boerenkermis om ieder jaar opnieuw de formida bele som op tafel te kunnen leggen, die nodig zijn voor kerk en recto raat. Geen eenvoudige zaak, maar die met onverdroten ijver aangevat is en waarvoor men blijft werken. Of deze taak van de Veulenaren uitgekookte cijferaars heeft ge maakt, Is een vraag waar we geen antwoord op weten, maar als men dacht dat er op het Veulen wel geen andere problemen meer zijn, dan heeft men het toch danig mis. Want prompt weten ze achter een borreltje bij van Gassel te wijzen op de kleuterschool, die er zo no dig komen moet, op het jeugdhuis, dat dringend noodzakelijk is. En men hoort ook hier, dat deze pro blemen zelfs een onzer kleinste dorpsgemeenschappen niet met rust laten, integendeel, dat men zelfs de plannen al weer klaar heeft tot op de cent nauwkeu rig uitgeteld wat het kosten gaat en hoe het „versierd" moet wor den. En dat men wacht op de „heren van hogerhand", die hun fiat moeten geven Brengt men woningbouw ter sprake, dan veert men op en eist voor het Veulen enkele woningwet woningen, want daar schijnt ook nood te zijn. Spreekt men over wegen dan wordt men zo achteloos langs de neus weg gevraagd of we dan al goede wegen op het Veulen hebben gezien, zonder dat men dit sarcas tisch bedoelt. Practische mensen daar op het Veulen, want toen het verkavelings plan daar ter sprake kwam, legde men de heren van „hogerhand" al een nette tekening voor de neus, waar het nieuwe jeugdhuis moest komen, waar de nieuwe kleuter school en waar de sportvelden En men had de moed om de slin gerweg naar deze plaats wat recht te maken, al zal het zo eenvoudig niet zijn. En als tussen-oplossing zou men graag een betere wegmar kering hebben, o.a. witte reflecto ren-paaltjes in de talrijke bochten, zodat er niet zoveel ongelukken ge beuren. De verka\jtelings-plannen-makers zijn een tikkeltje beduusd terug ge gaan, want iets dergelijks had men niet verwacht. Maar er is wel be loofd rekening mee te zullen hou den Intussen is men financieringsplan nen aan het uitdokteren en wordt zelfs onder de Boerenkermis over deze problemen nog wel eens ge sproken YSSELSTEYN Van Veulen naar Ysselsteyn, met ials tussenstation Peelplan Zuid. Droog en stoffig. We hebben dezelfde weg eens gereden met de mensen van het Duitse Fernsehen, die Waren ko men ktfken naar de peelbranden In Helenaveen. We zien nog de verbaasde gezichten toen we hen vertelden, dat dit dezelfde Peel was, maar ontgonnen. Met man kracht en buldozers. In de beroer de tyd van de werkloosheid, in de beroerde tyd van de na-oorlogse wederopbouw. En de mannen van het Duitse Wirschaft-wunder heb ben elkander niet begrijpend aan gekeken, toen we vertelden, dat dit ook een manier is om land te veroveren Het was er droog en stoffig bij ons laatste bezoek. En menig boer loerde naar de strakke hemel, waar het water toch bleef Het water-probleemEen van de grote problemen waarmede onze jongste kerkdorpen tobben. Water voor het land dat wegstuift, water voor de woningen, waar de pompen in plaats van water een vieze sme rige drab naar boven brengen, dat voor mens en dier ongenietbaar is en waarin de was van verkleurd en nooit helder wit wordt, zoals de ad vertenties van alle mogelijke was middelen vertellen Ysselsteyn, een dorp, dat ternau wernood 40 jaren bestaat en waarin die 40 jaren zo ontzaggelijk veel is gebeurd, dat het soms onbegrijpelijk is, heeft zorgen Mocht men menen, dat juist in deze jonge nederzettingen alles pri ma geregeld is, de harde praktijk leert anders We praten niet over de toenma lige planning, die er oorzaak van is, dat tientallen kinderen nu dagelijks kilometers ver moeten gaan om naar school te kunnen. We praten niet over de slechte verbinding met Griendtsveen, waar door onderling contact door een karweg onmogelijk is. We praten niet over de vijf kengetallen, die men hier draaien moet om per tele foon Ysselsteynse mensen te berei ken, dat alles neemt men op de koop toe We praten wel over de onder hand vervelende sportvelden kwestie. Want het mag dan waar zijn, dat de Ysselsteynse gemeen schap gezorgd heeft voor een voet balveld, dat er zijn mag, vraag niet wat dit- gekost heeft. En nog kost. Maar daarmede is alleen de voetbal club geholpen. Ook andere jeugd- en sportverenigingen hebben echter ruimte nodig en wie zorgt daar voor? Het is overal hetzelfde liedje met hetzelfde uitzichtloze refrein. We praten over woningbouw, waarin ook hier weer ouderen zich terug willen trekken opdat hun kin deren het bedrijf voort kunnen zet ten. Men wil niet naar de kom van Venray, wel in de plaats zelf. Ook al weer een bekend liedje, alhoewel juist ta.v. dit punt zo weinig met zekerheid vaststaat. Want men kan zich als buitenstaander niet aan de indruk onttrekken, dat dit argument ook wel eens gebruikt wordt als een smoesje Als een smoesje om grote kin deren nog wat zoet te houden en de leiding op het bedrijf in eigen han den te houden. Juist ten aanzien van deze kwes tie zou een nader onderzoek in kom, maar ook en vooral op de kerkdorpen van groot belang zijn. Het zal alleen moeilijk zijn om hiervoor een goede methode te ontdekken. Maar met een steeds ouder wordende bevolking krijgen ook de kerkdorpen langzaam maar zeker te maken. Een oudere be volking, die wellicht sneller plaats zal maken voor een jongere, in dien de bejaarden woningen be schikbaar krijgen in eigen plaats en eigen omgeving. Maar nog maals, een en ander is waarschijn lijk moeilijk uit >»te vissen", maar zeker de moeite waard, nu men in gesprekken met kerkdorp-be woners telkens opnieuw met dit argument komt aandragen. Ook in Ysselsteyn wreekt zich, wat wij ook in Leunen reeds aan stipten. Het feit n.l., dat de mensen niet weten hoe en wat. Zal de Midden-Peel weg door Ys selsteyn lopen ja dan nee. Wordt het een omlegging achter Ysselsteyn om, of wat gebeurt er feitelijk. Dit heeft b.v. al 'n rol gespeeld bij de aanleg van het sportveld, waar de mensen de schrik in de benen sloeg toen op eens 't verhaal kwam, dat de Midden-Peelweg een stuk voetbalveld nodig zou hebben. Men weet in Ysselsteyn net zo goed als in de kom, dat over deze kwestie het laatste woord nog niet gevallen is. Maar de gerechtvaar digde vraag, die gesteld wordt luidt, of men hierover niet veel eerder had moeten praten En of het niet hoog tijd wordt dat men t.a.v. de voornaamste kerkdor pen nu eens wat meer hoort over de toekomstige ontwikkeling. Want het heeft toch maar weinig nut om al les maar af te schuiven op het ruil verkavelingsplan. Dit zal ongetwijfeld veel goeds kunnen doen voor de ontwikkeling van onze kerkdorpen, maar voordat een en ander in uitvoering komt, zijn we wel een paar dagjes ouder. Om intussen nu maar alles op te schorten tot het zover is, lijkt ons wel een tikkeltje overdreven. Maar laten we wachten met alge mene conclusies tot ook de rest van de kerkdorpen bezocht is, voordat we enkele algemene conclusies gaan trekken. van zaterdag 25 mei 1935 De verkiezing voor de leden van de Gemeenteraad zal plaats hebben maandag 27 mei. Bouwvergunning werd ver leend aan J.M. Smeets te Ysselsteyn voor het bouwen van een boerderij aldaar; aan A. Vissers te Leunen voor het bouwen van een woonhuis aldaar; aan P.F.M. Janssen voor het bouwen van een woonhuis aan de Landweerdweg; aan J.L. Renkens voor het bouwen van een woonhuis aan de Boschhuizen. Zondag zal de R-K. kapperspa troonsbond Venray-Horst definitief worden opgericht. De Tuinbouwvereniging Leu nen en omstreken had in 1934 aan ontvangsten 11.367,34, aan uitga ven f 11.364,86. Het circus van Bever komt a.s. week voorstellingen geven in Ven ray. Er wordt gratis gelegenheid ge geven tot het volgen van een korte kookcursus voor vrouwen, bestaan de uit 6 lessen, elk van 2Vt ur. De gemeente-boerderij „De Ha- zenhut" onder Merselo wordt voor jaren publiek verpacht, ter geza menlijke grootte van 7.65.20 ha. Een aantal personen in Lull trokken met een tiende lot de 100.000 gulden, wat elk ruim 1000 gulden opleverde I De Emmabloem-collecte heeft in onze gemeente opgebracht 172,99 Met de som van 32.980 werd H. Oudenhoven Lzn alhier de laag ste inschrijver voor het bouwen van middenstands-woningen en een winkelhuis te Eindhoven. Voor rekening van M. Voesten al hier werd 't bouwen van een woon huis met smederij te Stevensbeek aanbesteed. Er waren 11 inschrij vers. Laagste was R. Geurts, Vier lingsbeek, voor 3.175. Architect H. Oudenhoven Lzn Venray. De staking bij de steenfabriek van Daal te Tienray, die al vanaf vorig jaar juni duurde is thans op geheven. Enkele prijzen van levensmid delen: verse roomboter p. pond 77 cent; witte suiker p. pond 22 cent; bak en braadvet p. pondspak 26 ct; volvette Goudse kaas p. pond 19 tot 23 ct; de geurigste koffie per ponds- blik 75 cent. En voor 10 hele centen of één dubbeltje koopt men élk van de volgende artikelen: 1 pond ver micelli, 2 pak maizena, 1 pak zelfr. bakmeel, 2 pak le kw. pudding, 2 pak aardappelmeel, Va fl. bessensap, 4 zakjes blauw, 2 pak zeeppoeder, 3 pak gloor, 1 doos huishoudzeep, 4 grote stukken, Va 1. piccalilie, 1 flinke ontbijtkoek, Va pond chocol. hagelslag, Va pond biscuits, 1 staaf scheerzeep in bakeliet koker, 2 pond hennepzaad, 6 pond soda, 40 was- pennen, Va pond toffees, 2 stukken toiletzeep. TEL. 1070 politie. Daar mag u wel zestig gul den boete voor betalen". „Ja, maar die fietsen hebben me ook al zoveel gekost", klaagde de man, ,ik had gedacht, dat ik er zon der boete af kwam". „U dacht zeker geld toe te krij gen?" vroeg de officier hardvochtig. Genadig maakte de politierechter er veertig gulden van. „Mag ik meteen betalen?' vroeg de verdachte. Dat mocht. De rechter gaf de parketwacht de stukken mee, om de contante verdachte even de weg te wiizen naar de griffie. „Ik zou er graag twee kwitanties voor hebben", vertelde de verdachte, ,één van dertig en één van tien gul den". „Waar is dat goed voor?" vroeg de rechter. „Ziet u", vertelde de man, „ik heb zo'n lastige vrouw. Dan laat ik thuis die kwitantie van een tientje zien, en dan zeg ik dat ik maar tien gul den boete heb gekregen. Als ze weet dat ik veertig gulden moet be talen heb ik de eerste tijd geen le ven". ,,'t Zal wel gaan", meende de rech ter, „informeer maar eens bij de ambtenaar". Na de verjaardag van zijn zoon werd de man door de politie mege- nomen onder het uiten van dekreet: „Ik ben staatsvijand nummer één!" Vervolgens wendde hij zich tot de dienstdoende wachtmeester en zei: „Nu zal ik je eens een goede mop vertellen makker". Daarna begon hij te huilen. Bij aankomst op het po litiebureau bleek hij snikkend in slaap te zijn gevallen. „Ik mankeerde niets die dag", zei dezelfde man toen hij voor de poli tierechter verscheen omdat hij op zijn fiets had gereden onder zodani ge invloed van sterke drank, dat hij niet meer in staat zou zijn geweest behoorlijk te fietsen. „Ik had wel 'n paar borrels op, maar dat maakt me niks. Ik kon nog best fietsen. Ik was helemaal normaal". „Dan vraag ik me af", zei de rechter, „wat u allemaal zegt als u eens echt abnormaal gaat doen. Want wat u er uit hebt geflapt is meer dan zot". de 2e prijs in de derde afdeling fan- TUdeI? het verhoor op het politie- farecorpsen, benevens de 2e prijs in bureau had de verdachte een onder- - - houdende doch met altijd even lo gische causerie weggegeven over no zems in het algemeen en de plaat selijke nozems in het bizonder. De aanleiding daartoe was gelegen in de botsing die hij had gehad. Hij zwalkte zo raar met zijn fiets over de weg, dat hij tegen een troepje jongelui botste. Allen vielen een- hington, zal 7 juni te New-York drachtig ter aarde en enkele fietsen van 21 mei 1910 De fanfare „St. Cecilia" alhier behaalde op het groot internatio naal muziek-concours te Rotterdam de marswedstrijden. Directeur heer Joh. Broeder te Mook. Maandag had de feestelijke opening plaats van de nieuwe con cert- en feestzaal in Huize „St. Anna" alhier. Dr. Poels, hoogleraar te Was- scheep gaan naar zijn vaderland. Op de Boschhuizen werden 4 jonge vossen gevangen. Op de veemarkt alhier werden de biggen verkocht van 8 tot 12 gul den per stuk. Deze week werden door de po litie te Amsterdam in Huize St. Ser iiepen beschadiging op. „En ze hebben er maar nieuwe pedalen aan laten zetten, en nieuwe achterlichtjes en weet ik wat nog meer. Het heeft me handen vol geld gekost" aldus vertrouwde de onfor tuinlijke verjaardagsvierder de rech ter toe. Deze echter nam het ambtsedig proces-verbaal ter hand. Hij citeer- vatius alhier binnengebracht de laat- de daaruit dat de man enkele tien- ste drie patiënten, die sinds 8 mei, tallen malen had gezegd: „Pardon, na de aanslag op een broeder en een excuseer mijn lompheid". Tot de po- HOE RED IK ME UIT DE WISSEL VALLIGHEDEN VAN HET LEVEN? Over de wisselvalligheid van het leven zijn we het allen wel eens, lijkt mij. Of men arm of rijk is, be roemd of onbekend, gehuwd of on gehuwd, het doet er allemaal weinig toe. Want wij ervaren allen dat we nu eens ruzie hebben met deze dan weer belasterd worden door gene. Voor somimgen is het de baas in het werk, die de steen des aanstoots vormt, voor anderen zijn het hin derlijke buren, voor weer anderen een onmogelijke ambtenaar of de papierwinkel. Er zijn mensen, die als het ware door ziekte achtervolgd worden, er zijn er ook, die in alles pech heb ben. Een volkse uitdrukking zegt: „het is altijd wat". In deze ellende, groot of klein, acuut of pas echter de rug, in het verschiet of buiten ieder vermoeden, komt de Kerk ons in de naam van Christus tegemoet en laat ons op zondag „Cantate", de Vierde zondag na Pasen bidden, dat wij te midden van de wisselvalligheden van het leven, onze harten daér verankerd mogen hebben, waar ook de ware vreugde is. Dit is nu juist de typisch christe lijke visie op het leven, waarvoor we de laatste tientallen jaren zo hard moeten vechten. In deze we reld van technisering en van laicis- me kan men de wisselvalligheden niet in dat perspectief van het latere zien. Alles draait om de vraag: hoe kan ik zo gauw mogelijk, liefst vandaag nog, deze narigheid beëindigen. Injecties, kunstgrepen, klachten bij de justitie, tegenzetten, een grote mond of scheldpartij, dat zijn de middelen, waarmee wij de wissel valligheden ons van het lijf probe ren te schudden. De Kerk zegt ons vandaag, dat we het heel anders hebben aan te pak ken. We moeten onze vreugde naar de toekomst verleggen en dewis selvalligheden over ons hen laten spoelen, ze om Christus dragen. Doch in de Introïtus komt nog een veel verhevener visie naar voren te genover de wisselvalligheden. Wij moeten ze ondergaan als een lof zang voor den Heer. Is dat te hoog dravend? Naar mijn mening niet. Doch we zijn te veel nuttigheids mensen geworden, te stoffelijk en te materialistisch om zo de wisselval ligheden te aanvaarden. En toch, dit is eigenlijk pas Chris ten zijn. In de Psychiatrische Inrichting St. Servatius te Venray, werden op 5 en 6 mei 1960 de overgansexamens afgenomen, voor opleiding van di ploma ziekenverpleging B. Voor het eerste overgangsexamen slaagden de volgende candidaten: H.A.M. Arts te Oploo; E.Fr. Briek- veld Paramaribo;; J.G.Fr. Cup Ven ray; H.A. Fiers Bladel; A.J. Engelen Belfeld; L. Festjens Membruggen (België); J.M. v. Goch Venray; B.A. Goverde Nijmegen; Fr.M. Hendriks Westerbeek; A.M.H, Houben Asten; A.J.A.M. Huet Venray; M.A.L. Lins- sen Arcen; G.J.M. Paulussen Roo sendaal; E.J.M. v. Rossem Oss; W. M. v. Schie Amsterdam; C.M. Schip pers Grave; J.M. Sommers St. An- thonis; J.H. Steeghs America (L.); L. A.M.G. Truijen Venray; W.A.J.Ver- berne Someren; J.H. Vermeulen Stiphout; P.A. de Waart Vlissingen; A.H.C. Wismans Venray. Twee candidaten moesten worden afge wezen. Voor het tweede overgangsexamen slaagden de volgende candidaten: Eerw. Br. Gabriël; Eerw. Br. Euge- nius; Eerw. Br. Athanaslus; Eerw. Br. Lambertus; Eerw. Br. Bonaven- tura; Eerw. Br. Maximilianus; Eerw. Br. Livinus; Eerw. Br. Xaverius; Eerw. Br. Remigius; Eerw. Br. Hen- ricus; Eerw. Br. Valentio; Eerw. Br. Daniël en de heren J. Th.J. Come- lissen Eindhoven; M.J. Devent Ensi- val(België); P.J.M. van der Doelen Mierlohout; Th. B.J.M. Lamers Ven ray; A.P.J. Millen Venray; H. Smits Bakel; J.A.M. Versieyen Oostrum; W. Vogt Drachten; R.G.M. Leenders Maastricht. Vier candidaten moesten worden afgewezen. 1061 (M780) verpleger steeds voortvluchtig zijn geweest. Prima eetaardappelen werden te koop aangeboden 1,40 per 100 pond en voor 50 cent per vat. litie hem het zwijgen oplegde. „En ze hebben me meegesleept naar het bureau!" riep de verdachte vol afschuw. „Nou", vond de officier, „dat is dan een geweldige service van de OPENBARE BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders der gemeente Venray brengen ter open bare kennis, dat zij bij hun besluit van heden, no. 336, aan J.J.H. Gou- mans, wonende te Boxmeer, van Coothstraat 9, een voorwaardelijke vergunning ingevolge de Hinderwet hebben verleend tot het oprichten, in werking brengen en in werking houden van een smederij met diver se electro-motoren tot een geza menlijk vermogen van 5 pk op het perceel, gelegen te Venray Leunse weg 14. Venray, 4 mei 1960. Burgemeester en wethouders vnd., A.H.M. JANSSEN, burgemeester H. VORST, secretaris LAND- EN TUINBOUW De strijd tegen de roest Het is nauwelijks voorstelbaar welke grote bedragen ook in de land- en tuinbouw verloren gaan, als gevolg van het roesten van me talen voorwerpen. Vooral op de boerderij is het wel opvallend hoe weinig aandacht ge schonken wordt aan die voorwer pen welke onderhevig zijn aan roest. Roest ofwel cox-rosie doet onopval lend zijn vernietigend werk en de gevolgen daarvan zijn dikwijls kost baar. Ingegraven stalen pijpen (weide- afrastering) verteren langzaam in de vochtige gi'ond, motoren slijten door corrosieve aantasting, nikkel, alumi nium en koperen onderdelen gaan tot ontbinding over. Het is alles een kwestie van inwerking van water en zuurstof of, nog erger, van zuren i op het metaal oppervlak. J De corrosie-bestrijding is dan ook niet zonder reden een gebied van de moderne techniek geworden, dat een I steeds belangrijker rol gaat spelen. I De metaalbescherming is daarbij tot een wetenschap uitgegroeid. De pogingen om diverse vormen van corrosie onder de knie te krijgen, zijn dan ook niet zonder succes ge bleven. I Men heeft de bescherming in principe op twee grondslagen ge vonden, n.l. door coating en door chemische bewerking van het op pervlak. Coating is een oud begrip, ook de schilder die een verflaag I aanbrengt past deze methode toe. De moeilijkheid is echter, dat in I de techniek niet alle metalen delen in de menie of verf gezet kunnen worden. Ze moeten dikwijls nog verdei'e bewerkingen ondergaan of door de aard van hun funktie on bedekt blijven. Het zou ons te ver voeren om uit voerig hierop in te gaan, vast staat, dat in de strijd tegen de corrosie 'n opmerkelijke serie preparaten onder de naam „Tectyl" ontwikkeld door de Valvoline Oil Company, doeltref fend kunnen worden aangewend. De werking hiervan als roestwe- rend middel berust op de sterke hechting van de anti-corrosieve op I het metaaloppervlak. Vooral in de land- en tuinbouw waar vele werk tuigen aan roestvorming blootstaan, kan een behandeling een grote be- I sparing opleveren.

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1