is alleen
als er
op staat
Twintig jaren geleden...
Het drama van Rotterdam maakte
een einde aan de ongelijke strijd
de politierechter
P.M00REN
De asperge-teelt
Korte wenken
Moderne mesterij
Zaterdag 7 mei 1960 No. 19
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WKFïtKT AH VOO P VPNPAY KM OM^TRPïf F1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per m.nj. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 LLHULrtU v ww,x VL«i*i\M I l,i^i U1WJ I PRIJS PER KWARTAAL 1.40 (buiten Venray 1.60)
m.
Rotterdam. De naam van onze be
langrijkste havenstad heeft in de
tweede wereldoorlog tot ver buiten
ons land bekendheid gekregen. En
op wat voor manier.... De naam
kreeg een plaats op de lugubere lijst
van gebombardeerde steden: War
schauBelgradoCoventry..
Leningrad
Rotterdam, schrikwoord der over
weldigde volken, aanklacht tegen de
agressor werd later het wraakwoord
der geallieerde piloten. En de namen
van vele Duitse steden maakten de
lijst ontstellend lang: Hamburg
BremenLeipzigHanno
verBerlijnnoem maar op,
want de naam van Rotterdam kwam
voor op de rekening, die de Royal
Air Force het „Duizendjarig Rijk"
presenteerde.
De totaallijst van tot puinhopen
veranderde steden toont wel de
ware aard van de oorlog en typeert
goed de waanzin ervan.
VROEGTIJDIG DOEL
Reeds vanaf de eerste uren van de
vijfdaagse oorlog hadden de Duit
sers het oog op Rotterdam geves
tigd. Voornamelijk als routepunt
van de pantser-divisie, die via Gen
nep, Moerdijk en Rotterdam tot in
't westen van ons land moest door
dringen.
De brug bij Gennep werd over
vallen. Bij de Moerdijkbruggen daal
den de parachutisten. Waalhaven
werd bezet en ook de Maasbruggen
want telkens ging het om brug
gen in ons waterland. Ook de
Maasbruggen worden het vroegtijdig
doel van een vijandelijke aanval.
Reeds in de morgen van de eerste
oorlogsdag daalden ettelijke Duitse
watervliegtuigen op de Nieuwe
Maas aan beide zijden van de brug
gen. De vijandelijke soldaten zagen
kans ongehinderd met rubberbootjes
aan wal te komen. Zij nestelden zich
aan de uiteinden van de bruggen.
Later landden parachutisten in
de buurt van het Feyenoord-stadion.
Zij voegden zich bij hun kamera
den aan de Nieuwe Maas.
Na de verovering van het vlieg
veld Waalhaven rukten ook van
daar sterke Duitse afdelingen op in
de richting van de Maas.
Spoedig was dan ook het Noorder
eiland bezet en van hieruit werd ge
tracht verder in de havenstad
door te dringen.
TEGENAANVAL
Wat kon hier van Nederlandse
zijde tegen worden gedaan?
Zo op het oog niet veel. Rotter
dam had binnen haar muren wel
heel wat troepen, wel 6.000 man.
Maar meest depöttroepen, d.w.z. of
soldaten die slechts kort in dienst
waren sommigen hadden nog
nooit met een geweer geschoten of
oudere lichtingen, zoals het 39ste
Regiment Infanterie.
Al met al kon slechts 1/10 deel tot
de „vechf'-soldaten worden gere
kend, o.a. de zeer goed getrainde
mariniers.
De comandant van Rotterdam be
schikte niet over een voor de oor
logsvoering, geschikte staf. Improvi
seren was dan ook een vereiste.
Nu, dat is dan ook gedaan. In het
begin namen de commandanten der
afzonderlijke afdelingen op eigen
initiatief doeltreffende maatrege
len.
Op de eerste plaats werden aan
vallen gedaan op de vijand rond de
Maasbruggen. Dit ging vrij vlot, zo
vlot zelfs, dat men nog kans zag
vijandelijke, bemande rubberboot
jes, afkomstig van de watervlieg
tuigen in de grond te boren.
Genie-soldaten en mariniers
aanvankelijk slechts tien man
zuiverden een aantal huizen van de
vijand en toen zij krachtige steun
ontvingen van een compagnie zware
mitralleurs van het 39ste R.I., ble
ven slechts enkele gebouwen in
handen van de parachutisten.
Inmiddels werden elders in de
stad belangrijke punten door het
Rotterdamse garnizoen bezet, spoor
wegstations, politiebureau, stadhuis
en postkantoor..
Op de veemarkt concentreerde
zich de bevelvoering en zo werd de
verdediging gecoördineerd.
Het oppercommando Generaal
Winkelman dirigeerde aanvul
lingstroepen naar Rotterdam en
mede daardoor werd de vijand meer
en meer in de verdediging gedron
gen. Maar de vijand had nog geen
enkele reden tot wanhopen, integen
deel.
De aanvoer vanaf Waalhaven,
waar ondanks artillerievuur nog
steeds Duitse vliegtuigen landden,
duurde voort.
Bovendien sprak de Duitse lucht
macht een geducht woordje mee.
Tenslotte naderden met rasse
schreden de vijandelijke pantser
troepen. Moerdijk-Willemsdorp-
Zwijndrecht, steeds dichter bij
kwam de gemotoriseerde colonne.
Het was daarom noodzakelijk zo
spoedig mogelijk de Maasbruggen te
veroveren en te laten springen. Er
werd bevel gegeven om in de nacht
van 12 or 13 mei de aanval in te
zetten.
HET VERHAAL VAN DE
MARINIERS
Voor hetgeen de Nederlandse mi
litairen in Rotterdam hebben ge
presteerd in die bewogen meidagen,
kan men slechts grote bewondering
hebben. Hier immers vochten het
is reeds gezegd ongetrainde of
oudere soldaten tegen elite-troepen.
Want de Duitse parachutisten waren
speciaal opgeleid voor het uitvoeren
van het plan tot verovering van de
Maasbruggen.
Reeds vanaf november 1939 waren
deze Duitse afdelingen in training
voor dit doel. Nimmer verlieten zij
hun kampen, steeds weer oefenden
zij voor deze ene opdracht.
De enige afdelingen, die zich
wat trainnig en geoefendheid be
treft gelijkwaardig aan de vijand
konden noemen, waren de mariniers
en matrozen. De torpedoboot jager
Hr. Ms. Jan van Galen heeft, samen
met nog wat kleinere marine-vaar
tuigen, een belangrijke rol gespeeld
in de strijd om het behoud van de
Maasstad.
Zelfs toen Stuka's het schip tot
zinken hadden gebracht, zette dc
bemanning de strijd voort aan de
wal. En ook bij de aanval op de
Maasbruggen later dan het plan
was ondernomen in de ochtend
van de 13e mei, waren het mari
niers, die er in slaagden de brug te
bereiken, want een vijftal hunner
zag kans, zich onder de bruggen
schuil te houden. Van hieruit vuur
den ze dag en nacht op de vijand.
Dit sluipschuttersvuur maakte
grote indruk op de Duitsers. Steeds
weer vielen er slachtoffers. Men wis'
niet waar de tegenstander zat. Ner
gens was men veilig.
Het waren deze vijf mariniers, die
voor hun befaamde onderdeel ge
schiedenis maakten. Hun moedig
standhouden toonde weer eens het
hoge moreel en de opofferingsge
zindheid van dit keurkorps. Ze zijn
er zowaar nog heelhuids van af ge
komen ook
Door dit neer te schrijven wordt
niets tekort gedaan aan ,de waar
dering die er moet zijn voor de hou
ding der andere verdedigers. Het
zijn niet alleen de mariniers geweest
die het uiterste gaven.
De hopeloze situatie, waarin ons
land kwam te verkeren na de val
van de Grebbeberg en door het op
rukken der Duitsers in Noord-Bra
bant noopte echter tot het openen
van onderhandelingen met de Duit
sers.
Toen er reeds met de vijand werd ge
sproken, kwam het bombardement.
Ongehinderd, als gold het een
oefening, lieten de talloze vliegtui
gen hun bommen vallen. Rotterdam
ging in vlammen op.
Deze misdaad deed de capitulatie
versnellen, maakte een definitief
einde aan een ongelijke strijd van
vijf dagen.nog vijf jaren van leed
zouden volgen.
Landbouwtelling 1960
Schema der zitdagen van
Bureau 2 te VEN KAY
Van 2 tot 18 mei zal wederom de
jaarlijkse landbouwtelling plaats
vinden.
Wij vertrouwen er wel op, dat
elke landbouwer, tuinder of vee
houder die een oproep ontvangt per
soonlijk op de zitdag kan komen
met het thuis reeds ingevulde op-
roepformulier dan kan alles vlot
afgewerkt worden.
De zitdagen zijn als volgt:
Merselo op 9 mei café Arts van
8.30 tot 17 uur, op 10 mei café Arts
van 8.30 tot 11.30;
Vredepeel op 10 mei Zaaltje van 13
tot 16.30 uur;
Heide op 10 mei café Nellen van
8.30 tot 17 uur;
Wanssum op 11 mei café Poels v.
8.30 tot 18 uur;
Geijsteren op 11 mei café Baltus-
sen van 8.30 tot 16 uur;
Veulen op 12 mei café van Gassel
van 8 30 tot 16 uur;
Leunen op 13 mei café Martens van
8.30 tot 18 uur;
Smakt op 14 mei café Nellen van
8.30 tot 12.30 uur;
Blitterswijck op 16 mei Boeren
bond van 8.30 tot 17 uur;
Venray op 17 mei café „den En
gel" van 8.30 tot 17 uur, op 18 mei
café „den Engel" van 8.30 tot 17 u.;
„Meneer de rechter, as u nou toch
mos vertellen wat ik met dat mens
al heb meegemaakt! As ik u dat nou
is allemaal mos zeggen, nou, dan
sting ik hier morgenvroeg nog!" zei
de gewezen aanstaande schoonzoon
in het verdachtenbankje.
„Vertelt u het dan maar niet" ad
viseerde de rechter, terwijl de deur
waarder de getuige binnenhaalde.
Er was even wat geharrewar met
de eed, want de gewezen aanstaande
schoonmoeder wist het verschil niet
tussen links en rechts.
,,'t Mooie handje maar" wees de
officier. En toen rolde het „Zo waar
lijker vlot uit.
„Deze persoon is een valserik" be
gon de getuige.
„Zo", zei de rechter.
„Deze persoon, meneer de edel-
waardige, heeft gevreje met mijn
dochter Sjaan, hé. En die Sjaan,
meneer de edelwaardige, is een beste
meid, daar valt niks van te zeggen.
Niet dat op an te merken. Maar hoe
zal ik zeggen, veels te goeiig hé.
Veels te goed voor zo'n niksnut. En
nou zou d'r nog niks gebeurd wezen,
as ze maar geen ruzie hadden ge
kregen vanwege dat pakje shag.
„Shag?" vroeg de rechter ver
baasd. Want omtrent deze aanlei
ding stond niets in het proces-ver
baal.
„Jazeker shag!" herhaalde ze met
nadruk. „En hier heb ik nou om zo
ce zeggen de onweerlegbare bewij
zen!" En meteen haalde ze een
kunstgebit uit haar tasje en legde
dat op de groene tafel. En laat-ie
nou maar is zeggen dat 't nie waar
is".
„Bergt u dat gebit maar zo lang
op" verzocht de rechter. Maar de
getuige vond het stilleven van wet
boek, glaasje water en gebit blijk
baar wel aardig.
Ze ging onverdroten voort en de
rechter begreep er zichtbaar hoe
langer hoe minder van. „Ach, ,dat
was maar een gijntje" riep de ver
dachte, die al zo veel met dat mens
had meegemaakt.
„Wat gijntjes! Niks gijntjes!" re
pliceerde de getuige. „Meneer de
edelwaardige, nou zal ik je de ma
nieren van die persoon is precies uit
de doeken doen.
Mijn dochter had een pakje shag
in d'r handtasje hé. Dat was zoveel
bestemd as 'n verjaardagscadeautje
voor mijn man. Want 't is zo'n aan
hankelijke meid hé. En deze persoon
wist dat. „Sjaantje, zegt-ie, geef mij
dat pakje shag, want ik hou zo veuls
van je". „Nee, zegt Sjaan, da ken ik
nie doen, da's voor me vader z,n
verjaardag. Hij nergens meer over
smoezen hé. En toen zegt-ie ineens,
„Sjaan, zegt-ie, meid, jij hebt 'n
kunstgebit hé".
„Ja, zegt Sjaan, lk zal 't maar
eerlijk zeggen, ik heb 'n kunstgebit,
maar dat vind je toch niet erg. Erg?
zegt-ie, niks erg, al had je duizend
vals kunstgebitten, as we toch maar
van mekaar houwen, dan is toch
alles goed!"
„Ja, zegt Sjaan, da's de hoofd
zaak." Want ze hieuw eerlijk van
'm. En toen zegt die valserik:
„Sjaan, zegt-ie, 't is misschien een
rare vraag, maar la me nou is proe
ven hoe een zoen smaakt zonder
tanden". „Ga weg, malle jongen",
zegt Sjaan. „Toe nou,
zegt-ie, la me nou is proberen, één
keertje maar, want dat heb ik nog
nooit gehad".
„Nou vooruit, zegt Sjaan, een
keertje dan." Want 't is zo'n beste
meid, edelwaardige, maar veels te
goeiig hé. Nou, en toen haalt ze d'r
kunstgebit uit de mond en toen geeft
ze 'm een zoen. Ben je nou tevrejen,
zegt ze. Nee, zegt-ie la me toch dat
gebit eens goed bekijken. En met
dat Sjaan d'r tanden geeft, stopt hij
ze in z'n zak. Zo zegt-ie, die krijg je
niet weer, of ik moet dat pakje shag
van je hebben. Zo'n afperser is 't,
meneer de edelwaardige.
Later heb Sjaan 't me allemaal
terugverteld. Ik zeg kind, zeg ik,
blijf jij maar gerust een dag thuis
hoor, want ik neem dat gebit mee
naar de rechtbank. Neem d'r maar
een dag vrij voor uit je diens, zeg
ik, want ik zal die heren rechters 't
bewijs eens goed laten bekijken. Dan
weten ze meteen wat ze an 'm heb
ben, an die Kloris van jou".
„Juist", prees de rechter ernstig,
„en hoe staat 't nu met die beledi
ging?"
„Nou, meneer de edelwaardige, ik
denk, ik zal 'm dat kunstgebit is
even goed ondey z'n neus wrijven.
En toen zegt-ie tegen me, bemoei
je eigen d'r nie mee, ouwe bok, zegt-
ie. En ik ben niet jong meer, meneer
de edelwaardige, de sjeu is d'r wel
een beete vanaf, maar ouwe bok
hoef ik me toch nie te laten zeg
gen!"
Dat vond de rechter ook.
De verdachte kreeg dertig gulden
boete.
Met het „valse kunstgebit" in haar
tasje ging moe tevreden naar huis
om Sjaan uit haar huisarrest te ver
lossen.
VOOR EEN MODERN
TELEVISIETOESTEL
IJ EN VRKKUNDIGE
PLRRTSING ZORGT:
VEEL BELANGSTELLING
VOOR DE ASPERGETEELT
Een stammenproefveld in Zeilberg
Er is in de afgelopen winter in
de gemeente Deurne niet voor
niets geijverd voor de teelt van
asperges en klein fruit. Een aan
tal boeren en tuinders bereidt zich
ernstig voor op de beoefening van
die winstgevende teelten in de
naaste toekomst, vooral op die van
asperges, een gewild artikel.
In alle kerkdorpen is er in het
voorbije winterseizoen door deskun
digen met nadruk gewezen op de
teelt van asperges en klein fruit als
een waardevolle aanvulling van het
land- en tuinbouwbedrijf en een
verbreding van de grondslag voor 'n
welvarend bestaan.
Menigeen spitste de oren bij het
vernemen van de hoge opbrengst-
cijfers. Het gevolg was dan ook, dat
er inderdaad belangstelling werd
gewekt en dat het daarbij niet bleef.
In de laatste raadsvergadering
kon wbrden medegedeeld, dat reeds
een tachtigtal boeren en tuinders de
cursus voor aspergeteelt volgde, die
door de Rijkstuinbouwconsulent
voor Limburg en Deurne in deze ge
meente werd georganiseerd.
EERSTE ASPERGES
De omstandigheden zijn voor de
gemeente Deurne ongetwijfeld ook
gunstig. Er is hier wel geschikte
grond voor asperges. Dit gewas past
trouwens goed op onze bedrijven.
Het teeltareaal in het aangrenzen
de Noord-Limburg heeft waar
schijnlijk, in verband met bodem-
ziekten, zijn maximum bereikt.
Vooral belangrijk is, dat er voor
dit produkt een goede markt bestaat
en wel dicht bij onze Peelstreek:
geen betere afzetgelegenheid dan de
veiling van het vlak bij Duitsland
gelegen Venlo!
Door de Rijkstuinbouwvoorlich-
tingsdienst werd er dus een asper
gecursus gegeven. Deze bestond,
voor wat de theorie betreft, uit drie
lessen: de heer Keunen, de assistent
van de Rijkstuinbouwconsulent, be
handelde de praktijk, de heer Na
gel de bemesting en ziektebestrij
ding en de heer Stappers de econo
mische kant.
De algehele leiding berustte bij de
heer Keunen. Deze blijft het prak
tische gedeelte van dit voorlich-
tingswerk verzorgen.
Er is inmiddels ook al plantmate-
riaal uitgezaaid in totaal een opper
vlakte van vier hektaren.
In de lente van 1961 kan dat wor
den betrokken; het is voldoende voor
een aspergesareaal van ongeveer 60
hektaren. Daarnaast is er aan de
Groeneweg in de Zeilberg een stam
menproefveld aangelegd.
Dit is van groot belang voor de
verdere ontwikkeling van de asper
geteelt in deze gemeente: onze be
drijven moeten kunnen beschikken
over uitstekende planten. Dit proef
veld staat onder leiding van ir.
Franken,, de directeur van de proef
tuin van de Venlose veiling.
Begonnen is dus met de stimu
lering van de teelt van asperges. In
de komende jaren zal op een gelijk
soortige manier de teelt van klein
fruit worden bevorderd. Ook daar
voor bestaat hier belangstelling.
Een keurgroep van aardbeien
telers heeft vorige week donderdag
zelfs al een excursie gemaakt naar
de moderne aardbelencultures bij
Venlo, Baarlo en Helden.
SUBSIDIES
Als de teelt van asperges en klein
fruit in de gemeente Deurne eerlang
op gang komt is dat wel op de eerste
plaats te danken aan het initiatief
en de inspanningen van de Rijks
tuinbouwconsulent en zijn staf.
Zijn voorlichting kost echter vrij
veel geld, een f 10.000. De helft van
dit bedrag zal door de directie Tuin
bouw van het ministerie van Land
bouw worden betaald. Aan de NCB
te Tilburg is een subsidie van 2.000
en aan de Venlose Veiling een van
1.000 gevraagd.
De gemeenteraad van Deurne be
sloot in zijn laatste openbare ver
gadering het resterende bedrag van
2.000 beschikbaar te stellen, even
eens in de vorm van een subsidie.
Verwacht mag worden, dat vooral
het aspergeareaal zich in de komen
de jaren rond Deurne snel zal uit
breiden. Menige boer en tuinder zal
de gelegenheid, die de teelt van as
perges en klein fruit hem biedt
om een beter bestaan op te bouwen,
aangrijpen. Hij kan dat te gemak
kelijker omdat het hem aan deskun
dige bijstand niet zal ontbreken.
niet dagelijks bij zijn want er moe
ten ook andere werkzaamheden ge
beuren. Werk daarom doelmatig, doe
het aldus:
Schoffel een keer zodra de rijen
zichtbaar zijn.
sla de rijen overdwars vóór het
opeenzetten
zet de planten vroeg op één
wees niet te royaal met stik
stof; 600 kg kas per ha is meestal
wel voldoende om een goed gewas
te verkrijgen.
Geef de stikstof niet later dan bij
het afdunnen.
Laat de koeien zelf pompen
Nauwelijks zijn de koeien in de
wei of de drinkwatervoorziening
vraagt onze aandacht. Als straks de
warme dagen komen en de dieren
hebben 70 80 liter water per dag
nodig, is het voor de boer een hele
zorg. Hier kan het weidepompje uit
komst geven; de dieren kunnen zelf
pompen. Wie het eenmaal gebruikt
wil het voor geen geld meer missen,
want het spaart veel tijd.
Bovendien hebben de dieren steeds
fris en zuiver water beschikbaar
want het weidepompje kan in elk
perceel geplaatst worden. U kunt
het gebruiken bij bestaande putten
en sloten.
Op percelen waar deze ontbreken
kun U 2 a 3 betonbuizen met een
doorsnede van 25 Ó30 cm in de grond
plaatsen. Met behulp van een boor
kunnen deze gemakkelijk en snel
worden geplaatst.
Bedenk U niet langer, maak een
einde aan het tijdrovende putten en
pompen.
Laat de dieren dit zelf doen.
BIETENTEELT
Zowel voor suiker- als voor voe
derbieten geldt dat de opbrengst
wordt bepaald door de zorg die U
aan het gewas besteedt. U kunt er
NAAR SPEKLOZE VARKENS?
Al bezitten alle varkensrassen van
nature een duidelijke aanleg voor
spekvormmg, van een wild zwijn
snijdt men geen spek.
Het tamme varken is door de
eeuwenlange cultuurzorgen van de
mens een dier geworden, dai m af
wijking van zijn natuurlijke groei
een dikke spekbekleding ontwikkelt.
Vet is de eeuwen door een bijzonder
gezocht artikel geweest en daarom
kwam het de mensen zo goed te pas,
dat het varken gemakkelijk vet aan
zet. Dat vet had men niet alleen no
dig voor de voeding maar ook voor
de zeepziederij en vetkaarsen.
Op het ogenblik echter is varkens-
vet- geen produkt meer, dat hoog
wordt gewaardeerd en voor spek
trekt men eenvoudig de neus op.
Zelfs de Engelsen, die vroeger hun
werkdag niet konden beginnen zon
der een stevig ontbijt met gebakken
eieren en spek, worden matig in dit
opzicht. Vandaar dat de baconmes-
terij zo in diskrediet is geraakt.
De slagers weten dus niet meer
wat zij met vet of spek moeten be
ginnen, want elke klant, die de win
kel binnenkomt, zegt nadrukkelijk:
slager, mager als 't U belieft!
Dit zal er wel op uitlopen dat de
varkensfokkers zich moeten gaan
toeleggen op het fokken van rassen,
die veel vlees, maar daarentegen zo
weinig mogelijk spek vormen. Het
succes van het piétrainvarken be
wijst duidelijk, dat het die richting
uitgaat.
Behalve door de fokrichting kan
men dit doel ook bereiken via de
voeding en door het regelen van de
spijs-vertering en de stofwisseling.
Op dit terrein worden overal in
de wereld omvangrijke onderzoekin
gen gedaan en regelmatig nieuwe
feiten ontdekt.
Het ingrijpen door het toedienen
van hormoonstoffen, dat enige tijd
een grote omvang scheen aan te ne
men, maakt inmiddels alweer plaats
voor het gebruik van enzymen,
waardoor men niet zo spoedig in
strijd komt met de natuurlijke ge
steldheid van de dieren.
De bedoeling hiervan is het groei
proces onder zo gunstig mogelijke
omstandigheden te laten verlopen en
daarbij de groei in de gewenste
richting te leiden.
Dit is niet zo vreemd, want eigen
lijk zijn varkens met een dikke
speklaag tegennatuurlijk ontwikkel
de dieren en betekent een lichaams
bouw met meer spieren en minder
vet een terugkeer naar de natuur.
De voedings- en groeispecialisten,
die steeds dieper doordringen in de
geheimen van het spijsverterings
proces vinden telkens weer nieuwe
stoffen die op de groei van invloed
zijn.
Hiertoe behoren ook de antibio
tica, waarvan men langzamerhand
de voor- en nadelen steeds duide
lijker kan onderscheiden. Dit brengt
met zich mee, dat van de voordelen
gebruik gemaakt worden, onder ver
mijding van de nadelige effekten.
Met verstand toegepast zijn de
voordelen inderdaad veel groter dan
de nadelen.
Al te vaak wordt over het hoofd
gezien dat onze huisdieren aan veel
meer infektiegevaren bloot staan
dan dieren, die in een natuurlijke
staat leven. Zij zijn immers veel
