Södate ueïandetingen
Geef ze de kans....
op het platte land
JULIANA5IN6EL41 'têlêf. 1061 (M780)
Onze oorlogswinst:
een bouwend volk.
Landbouw hier rooskleurig....?
Ingezonden.
R.K. INSTUIF
Zaterdag 23 april 1960 No. 17
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS m
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPFKRT AH VOOR VPNRAY PN OM^TRPKT P1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct per m.m. - ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 ^IwlVJJLAU V VWllXÜI UIVIO 1 l\ErI\Cti> PRIJS PER KWARTAAL 1.40 (buiten Venray 1.60)
ui
Als factor van het ontstaan van de
in het vorige artikel aangeduide
„verbruikersmentaliteit" kan wor
den genoemd het feit, dat de voor
de economie noodzakelijke bespa
ringen gewoonlijk niet meer door 't
individu en vrijwillig worden ge
daan, maar in belangrijke mate door
de collectiviteit en gedwongen.
Denken wij in dit verband aan de
vorming van pensioenfondsen door
min of meer verplichte premie be
taling, besparingen ten behoeve van
overheidsinvesteringen door middel
van de belastingen, het ontstaan
van ziekenfondsen waarin alle wer
kers in loondienst met een inkomen
van minder dan 7.450 verplicht
premie moeten betalen, aan de wet
telijke ouderdoms-, weduwen en we
zen ver zekering en mischien straks
kinderbij slagverzekering enz.
Deze verbruikersmentaliteit, die
kenmerkend is voor de stedelijke in
dustriële levenssfeer zal in vele ge
vallen in botsing komen met opvat
ting die met betrekking tot inko
men en bezit onder boeren en mid
denstanders leven.
Men kan gevoegelijk stellen, dat
boeren over het algemeen een grote
waarde hechten aan bezit en eigen
dom en sparen als een hoog goed
waarderen. Er wordt wél gezegd,
dat sparen een bij uitstek boeren-
deugd is!
Ook onder de boerenbevolking is
dienaangaande een verschuiving
merkbaar. De geringe animo van de
boeren in de N.O.P. om de boerde
rijen van de staat te kopen is er een
bewijs van
Afgezien van de meer moderne
boeren zal het bezitsdenken van veel
boeren en andere plattelands bewo
ners een sterke weerstand vormen
bij 't invoeren van moderne finan
ciële verhoudingen in het gezin.
Er is nog een andere ontwikke
lingstendentie in onze samenleving
aan te geven, waardoor men tegen
woordig spreekt van financiële pro
blemen in veel gezinnen.
Op allerlei gebied wordt van de
hedendaagse mens veel meer dan
vroeger een eigen houding en een
persoonlijke keuze verwacht. Men
wenst niet langer een oordeel te
vormen vanuit traditie. Men wil niet
langer handelen vanuit collectiviteit.
We zijn voorstanders van indivi
dueel onderwijs en geven onze kin
deren liever namen die wij mooi
vinden, dan die welke in de familie
voorkomen.
Wij kiezen onze kennissen en mij
den bet contact met het familielid
of buurman,, die ons niet bevalt.
Hiermede is evenwel niet gezegd,
dat het handelen van de tegenwoor
dige mens en zijn opvattingen uit
sluitend individueel zijn. Integen
deel. Maar wel, dat in het heersen
de levenspatroon aan het individuele
handelèn en de individuele houding
een veel hogere waarde wordt ge
hecht.
Elementen van het gecollectivi
seerde levenspatroon zijn in het bij
zonder in de boerengezinnen op de
zandgronden nog aan te treffen.
De burenhulp bij ziekte is daar 'n
mooi voorbeeld van. De invloed, die
de ouders hebben bij de keuze van
een levenspartner, is een tweede
voorbeeld.
Het jonge kind, dat zakgeld wil
krijgen, de dochter die voortaan
haar verdiende loon niet langer in
de gezinspot wil deponeren, maar
over de besteding ervan zelf wil be
slissen en de zoon die zijn arbeid in
het ouderlijk bedrijf volledig be
loond wenst te zien blijken door de
individualisering in onze moderne
samenleving te zijn „aangeraakt".
Zij zullen hiermede niet zelden in
conflict komen met ouders en an
dere gezinsleden die in belangrijke
mate nog vanuit een gecollectivi
seerde geestesgesteldheid leven.
De individualisering hangt samen
met een andere ontwikkeling die
vooral in onze westerse samenleving
kan worden geconstateerd.
Op verscheidene levensgebieden
zien wij patriarchiaal getinte vor
men veranderen in de richting van
meer egalitaire verhoudingen. Wij
zien deze karakterwijzigingen optre
den tussen onderwijzer en leerling,
dokter en patiënt, werkgever en
werknemer» priester en gelovige
Deze ontwikkeling kan zonder
meer niet aan het boerengezin voor
bijgaan. Vooral ten aanzien van de
gezinsleden, die intensief in aanra
king komen met de buitenwereld en
die in deze tijd opgroeien, waardoor
zij voor veranderingen meer ontvan
kelijk zijn dan de oudere generatie.
Jongens en meisjes met een ega
litaire instelling verwachten van hun
ouders, dat zij voor „vol" worden
aangezien en dat deze volheid ook in
verschillende dingen tot uiting komt.
We denken aan zakgeld, zelf spa
ren, zelf geld leren besteden enz.
Hieruit kunnen moeilijkheden voort
vloeien, waarover in het slotartikel.
„Zestienjarige jongen gooit bom
naar synagoge". „Zware straffen ge-
eist tegen jonge bendeleden".
„Zweedse verzekeringsmaatschap
pijen betalen jaarlijks miljoenen
voor autodiefstallen door jeugdi
gen". „Amsterdamse onderwereld
treedt tegen nozems op". „In New
York opereren 150 jeugdbenden".
Dergelijke krantenkoppen hebben
maandenlang dagelijks onze aan
dacht getrokken. Het leek of de
jeugd ploteling in alle landen mis
dadig, roekeloos was geworden.
Maar daarnaast verschenen er ook
andere krantenberichten. „Kajot-
ters vertrekken voor enkele jaren
naar Afrika om missionarissen te
helpen bij de bouw van een semi
narie". „25.000 jonge mensen uit 30
landen gaven enkele weken van hun
vacantie aan de bouworde". „Stu
dentenbedevaart naar Chartres;
30.000 deelnemers". Er blijkt dus ook
een groot idealisme bij veel jongeren
te leven. Toch is dit niet zonder
meer in tegenspraak met de boven
beschreven levensmoeheid.
Vroeger hadden kinderen en jonge
mensen een duidelijk ideaal voor
ogen. Ze vonden dat ideaal in hun
ouders, in de volwassenen, in de we
reld om hen heen.
Na de eerste wereldoorlog werd
dit anders. De jeugd kreeg haar
eigen idealen: ze kon die verwerke
lijken in allerlei vormen van jeugd
beweging. Maar de laatste jaren
heeft de jeugdbeweging haar greep
op het grootste deel van de jeugd
verloren.
De jonge mensen na de tweede
wereldoorlog hebben al deze zeker
heden niet meer.
Als ze in de toekomst zien, kijken
ze tegen een blinde muur. Het le
ven lijkt vaak volkomen zinloos. Er
is geen geborgenheid meer: een bom
kan alle leven op aarde vernietigen!
Ze zien geen ideaal meer in de
volwassenen, in de moderne samen
leving. Daarom proberen ze te
vluchten in een droomwereld: de
film. Maar nooit schijnen ze verza
digd te raken. Vele jeugdige misda
digers gaven als reden van hun han
delen: „We verveelden ons".
In onze moderne wereld waar al
les geregeld is, waar godsdienst
vaak aan hen werd voorgesteld als
een systeem van voorschriften en
verboden, ontbreekt elke mogelijk
heid tot eigen verantwoordelijkheid.
Bovendien ziet de jeugd heel scherp
de leegheid, de holheid van onze
samenleving.
Daarom verzetten zij zich ertegen:
ze vertikken het zich aan te passen,
ze willen een eigen manier van le
ven, ze verlangen een nieuwe an
dere wereld op te bouwen.
Daarom laten zij zich grijpen door
nieuwe frisse idealen, zoals „De
Bouworde" abbé, Pierre enz. Ze
houden van Christus en van de
Kerk, maar niet van afgesleten vor
men. Zo ontstaat er een „Jonge
Kerk". De Kerk zal voor deze eer
lijke verlangens moeten openstaan.
Anders bestaat het grote gevaar, dat
de jeugd van de Kerk vervreemdt,
zoals in de vorige eeuw de arbeiders
massa van de Kerk vervreemd is.
De opvoeders die de moderne
jeugd begrijpen dringen zich niet op.
Ze zijn geen leiders, die voorschrij
ven en verbieden, maar begeleiders,
die de jonge mensen helpen om zich
zelf te worden, om volwassen te
worden. Ze staan de jeugd bij de op
bouw van hun nieuwe wereld niet
in de weg, waar moedigen hen
aan.
„Dat de jongeren hun jeugd mo
gen waarderen en heilig beleven"
d.w.z. dat ze de kansen mogen grij
pen, die er voor hen liggen; dat ze
niet door onbegrip van ouderen of
door de uitzichtloosheid van de we
reld zoals ze nu is, bij de pakken
neerzitten.
„De Kerk moet zich verjongen",
zegt Paus Joannes. Hier ligt een taak
voor deze jonge generatie. Laten de
ouderen dit begrijpen en de jeugd
hierbij stimuleren.
i o)U vmsJefinMu
A KM AvPotlKfem (-4
ÜMUmt L_ fuianc«fi«s»vS~
Er is tussen Nederland en Duits
land een accoord gesloten, dat noch
in ons land noch bij de oosterburen
met veel gejuich of een gevoel van
opluchting is ontvangen.
Wij hebben de na de oorlog in be
zit genomen grenscorrectie-gebieden
weer teruggegeven op een klein
stukje na, wij ontvangen zo'n 275
miljoen gulden om wat schadepos
ten ongedaan te maken en om een
kleinigheid te vergoadèn aan ex-
gevangenen uit de concentratiekam
pen.
Er zijn nog enkele kwesties bij dit
accoord geregeld, maar over het al
gemeen blijft er vooral bij de Neder
landers een gevoel van onbevredigd
heid bestaan.
Over de grenskwestie in de Dol-
lart en de daarbij hoog nodig te tref
fen voorzieningen is men niet tot
overeenstemming gekomen en deze
taak blijft voorlopig maar weer zo
als ze was en dat betekent een voor
al voor Nederland onvoldoende re
geling.
Wij hebben dus noch van de over
wonnen vijand noch van de bevrien
de nabuur een compensatie voor de
ons aangedane oorlog en de daaruit
voortgekomen schade kunnen ver
krijgen.
Het eerste niet omdat onze geal
lieerden daartoe niet wilden mee
werken, het tweede niet omdat het
weer sterk geworden W.-Duitsland
geen eigen belangen wilde prijsge
ven, alle economische samenwerking
ten spijt. En nu mopperen de Duitse
socialisten nog over het bereikte ac
coord, omdat er in een deel van het
plaatsje Wyler bij Nijmegen, dat Ne^
derlands blijft, nog 23 Duitsers wo
nen, aan wie dus het zelfbeschik
kingsrecht is onthouden.
Of de 9000 anderen, in Elten en
Tuddeeren enz. wel allemaal zo
graag terug „in 's Reich" willen, wat
hen ook niet is gevraagd, daar zwijgt
de Duitse parlementsfractie maar
over. En dat te betalen geld vinden
vele Duiters eigenlijk ook onnodig.
Zij weten dan ook niet, dat de hier
door Duitsland aangerichte oorlogs
schade zo ongeveer 25 miljard gulden
heeft bedragen.
Financieel zijn we dus eigenlijk
met een fooi afgescheept. Als de
125 miljoen, die bedoeld is voor de
slachtoffers van de concentratie
kampen, wordt verdeeld, zullen deze
ex-slaven van het nazi-rijk het hen
toegedachte bedrag nog meer als een
fooi zien dan het gehele bedrag wel
lijkt.
Natuurlijk is het leed en de schade
die velen door hun gevangenneming
hebben geleden, nimmer geheel in
geld te vergoeden, doch wat nu kan
worden uitgekeerd vormt eigenlijk
een extra discriminatie van de men
selijke waardigheid.
Men kan zeggen, dat het meevalt,
dat er althans nog iets voor de ge
leden schade wordt uitgekeerd,
maar het is in ieder geval geen be
wijs, dat Duitsland zich erg be
schaamd voelt over het gebeurde in
de oorlog en dat het de verhouding
tegenover zijn huidige economische
bondgenoot nu eens zo goed moge
lijk heeft willen zuiveren.
Er blijkt na jarenlange onderhan
delingen niet beters voor ons be
reikt te kunnen worden. Wij kunnen
daar onze onderhandelaars geen ver
wijt van maken. Zij hebben onge
twijfeld het mogelijke gedaan, dat
bewijst wel de lange duur der ge
houden besprekingen. We zullen nu
echter ruiterlijk moeten erkennen,
dat wij als mede-overwinnnars van
de laatste oorlog tot de grote ver
liezers ervan behoren.
Ons land werd ernstig beschadigd
en leeggeplunderd, we hebben er
bovendien grotendeels het verlies en
de onaangename verwikkelingen
met Indië aan te wijten. Zowel door
vriend als vijand zijn we in berooide
staat achtergelaten.
0—
Het is de Nederlandse wilskracht,
energie en ijver, die ons nochtans er
weer bovenop gaan helpen. Dit is
feitelijk een prestatie, die hoger is
aan te slaan dan alle heldhaftig
feiten die tot nu toe in ons geschie
denisboekje voorkomen.
Als we nagaan hoeveel investering
dit al heeft vereist en hoeveel het
nog eisen zal en hoe welvarend we
dan toch reeds kunnen leven, dan
getuigt dit van een wonderlijke vita
liteit en wilskracht. Daarop hebben
zowel onze vijanden als onze bond
genoten, en vooral de Indonesiërs,
zich verkeken.
Dat is dan misschien onze winst
uit de oorlog. Een winst, die meer
betekent dan 'n drie honderd mil
joen Duitse marken, enkele grens
correcties en 'n mede uit eigen be
lang verschafte Marshall-hulp. Wij
vormen weer een volk, dat feller
leeft dan ooit en voortbouwt aan
zijn toekomt. En zelf beseffen we
dat maar nauwelijks.
De boeren uit het land van Cuyk
hebben in hun laatste vergadering
een opmerkelijk geluid doen horen.
Een geluid namelijk van protest.
Ze hebben dit protest vastgelegd
in een motie aan het hoofdbestuur
van de NCB met de volgende in
houd:
,De kring Guyk, in vergadering
bijeen op 8 april, gehoord de be
sprekingen, van oordeel dat door de
prijsval van het niet gegarandeerde
varkensvlees en kippeëieren de be
staansmogelijkheid van talloze boe
rengezinnen op de gemengde bedrij
ven bedreigd worden, verzoekt het
hoofdbestuur onverwijld met de
kracht van gewettigde middelen bij
de regering aan te dringen op zoda
nige garantie en andere maatregelen
dat een goed beheerd bedrijf met
naar nederlandse begrippen - van
redelijke omvang, een behoorlijk in
komen kan worden verkregen; acht
de ontstane toestand des te meer on
redelijk en onaanvaardbaar, omdat
in andere takken van volksbestaan
het inkomen van practisch iedereen
telkens aan de zgn. algemene wel
vaart wordt opgetrokken, terwijl
terzelfder tijd de regering niets doet
om te voorkomen, dat de boerenin-
komens afzakken naar 't peil waar
door liquidatie voor de deur staat."
Aan deze motie is nog al een ta
melijk lange en soms „harde" ver
gadering voorafgegaan, waarin het
landbouwbeleid van deze tijd uit
voerig besproken werd.
In het kort samengevat, waren de
conclusies van deze vergadering als
volgt:
Zoals de zaken er momenteel voor
staan, na de geleden droogteschade
en de verliesgevende productie van
varkens en kippen op dit moment,
moet'men spreken van een catastro
fale ontwikkeling voor het in Oost-
Brabant en deze streken sterk ver
breide gemengde bedrijf. De vrijheid
en het bestaan van de boerenstand
in dit gebied staan op het spel.
Alleen krachtige maatregelen van
de regering, de organisaties en de
boeren zelf, zullen in staat zijn om
deze ontwikkeling tot staan te bren
gen. Wanneer de regering haar prin
cipe van een redelijk bestaan voor
een sociaal-economisch goed geleid
bedrijf niet garandeert, zoals duide
lijk uit de ontwikkeling valt op te
merken, dan wordt hier een laffe
politiek van de sterkste bedreven
Men twijfelt in landbouwerskrin
gen aan de loyaliteit van de rege
ringsfunctionarissen. De itendens
wijst nu zeer zeker naar het elimi
neren van het gemengde bedrijf
klein in omvang, maar gespreid in
risico - en een wegduwen naar de
industrie.
Het wezenlijke doel van het land
bouwbeleid mag allerminst gericht
zijn op een afval van de minder
sterke, en een drijven naar speciali
satie. De taak van de regering be
hoort te zijn: de zwakkere te steu
nen evenals dit in andere volksgroe
peringen gebeurt.
Het is absurd en tevens weerzin
wekkend dat in een tijd dat grote
groepen van de bevolking van de
voordelen van de hoogconjunctuur
via loonsverhogingen en of andere
maatregelen profiteren, bepaalde
groepen van de bevolking, en zeker
niet de slechtste in het nationale
verband, als het ware moedwillig
naar de ondergang worden gejaagd.
Daarbij komt dat de kleine boeren
in het grote concert van de prijsont
wikkelingen in internationaal ver
band door allerlei afspraken niet
meer in tel komen, en haar welge
meend streven naar kwaliteitsverbe
tering en productieverhoging op ad
vies van de regering zelf, slechts lei
den kan tot prijsverlaging.
Als ieder land zijn maatregelen
treft, dan is het noodzakelijk dat de
Nederlandse regering dit ook doet
voor haar onderdanen. Het opval
lende verschil met de crisis in de
dertiger jaren is, dat men toen over
de gehele linie malaise kende, maar
dat deze nu hangt over de boeren
bevolking alleen. Waarbij door steun
van het Rijk financieel krachtiger
soortgenoten vaak in verhouding
meer worden gesteund dan de klei
nere. We kunnen ook in nederland
aldus van een „apartheidspolitiek"
spreken. Blijkens het Kamerverslag
heeft de Tweede Kamer in deze toe
stand geen verandering kunnen
brengen.
Uit boventaande blijkt wel, dat
men in Cuyk geen blad voor de
mond genomen heeft, maar zijn gal
eens heeft uitgespugd.
Wie geen vreemdeling in Jerusa
lem is, weet dat ook in onze ge
meente verschillende gemengde
kleine bedrijven op het ogenblik in
nood verkeren. Dat mag dan mis
schien wat hard klinken, maar ver
schillende boerenbondsbesturen kij
ken met zorg naar de steeds hoger
wordende crediet-posten, die som
mige van haar leden hebben op
moeten nemen en de schulden, die
gemaakt zijn voor voer. De lage var-
kensprijzen en zeker de lage eier-
prijzen dragen niet bij tot gerust
stelling
Doch uitgesproken wordt het hier
niet. Een gemeente als Deurne heeft
echter voor haar volgende raadsver
gadering op het programma staan
een ruime subsidie toewijzing voor
diegenen van haar boeren, die een
cursus willen gaan volgen in de as
pergeteelt. Een teelt, die aldus B.
en W. van Deurne uitermate ge
schikt is, de steeds maar dalende in
komsten van het gemengd bedrijf
weer enigszins op peil te brengen.
En hiermede wordt dan een actie in
geluid om het areaal aspergesgron-
den in genoemde gemeente met
meer dan 100 ha uit te breiden.
Uit een en ander blijkt dus wel,
dat onze Brabantse landbouwers
zich niet alleen grote zorgen maken
voor de toekomst, maar ook daad
werkelijk van plan zijn tegenmaat
regelen te nemen.
Het verwonderlijk, dat hier in
Venray b.v. op dit terrein niet al
leen zo weinig te horen is, maar. ook
gedaan wordt. En dat terwijl in de
jongste kringvergadering van de
LLTB kring Venray, de heer Mer-
ten reeds zeide, dat de toekomst
waarschijnlijk niet die bedrijfs-eco-
nomische resultaten zal brengen, die
het jongste verleden wel heeft ge
bracht, ondanks hard en lang wer
ken en sober leven.
Giften voor de nieuwe kerk
van pastoor Geerits
Evenals de eerste maal mogen wij
U weer een overzicht geven van het
resultaat der beide plaatselijke ak-
ties. Vanaf 1 mgart t/m 31 maart
bedraagt de opbrengst van de pa
rochiële aktie 389,25
De V I-aktie waaronder
weer verschillende giften van:
N.N. 1.000
N.N. 35
N.N. 50
N.N. 12
N.N. 25
N.N. 100
f 2.133,55
2.522,1
6.465,64
Totaal
Vorig saldo
Algemeen totaal 8.988,24
Ons gironummer is 4690 t.n.v. het
•R.K. Kerkbestuur Christus Koning
Arkstraat 8 te Venray. Aan alle ge
vers hartelijk dank.
Geachte Redactie.
Onder de titel: „treft belasting op
vermaak onrechtvaardig" in Uw
blad van 16 april jl. hebt U weer
een het veel omstreden en beruchte
belastingvraagstuk naar voren ge
bracht.
Op de titel van een stuk welke als
vraag naar voren gebracht is, kan
ik, als een der zwaarst getroffene,
onomwonden met één woord ant
woordenJA....
Immers, is het redelijk, dat een
bedrijf, naast alle mogelijke nor
male belastingen, nog eens extra 'n
aanzienlijk bedrag moet neertellen
in de vorm van vermakelijksheids-
belasting?
Dit is even onredelijk als dat men
b.v. op een flesje bier, een pakje
boter of een truitje, boven de nor
male prijs nog eens een aanzienlijk
percentage toeslag zou moeten be
talen.
De vermakelijkheids-belasting zo
als wij die nu kennen, heeft de be
tekenis gekregen van een anachro
nisme, die steunt op een wetgeving,
welke stamt uit een tijd, toen men
de huidige situatie op het gebied
van het amusement nog niet kon
voorzien.
De last der vermakelijkheids-be
lasting drukt nu des te zwaarder,
daar de economische mogelijkheden
geringer worden.
In vele andere landen heeft men
deze onbillijkheid ingezien en is men
tot drastische verlaging overgegaan.
In Amerika en onlangs ook in En
geland is deze druk totaal afge
schaft. Dat men in bijna alle lan
den tot herziening overgaat, wijst er
wel duidelijk op dat men met ver
ouderde en onredelijke verplichtin
gen te maken heeft, die zo spoedig
mogelijk moeten verdwijnen.
Ook in Nederland toont men wel
begrip en ik ben ervan overtuigd,
dat ook in Nederland dit onrecht
ter zijner tijd zal verdwijnen.
Enige haast is evenwel geboden,
daar men anders de put gaat dem
pen als het kalf (de exploitant) ver
dronken is.
Naast de hoge vermakelijkheids
belasting, wordt het bioscoopbedrijf
ook nog eens getroffen door een
hoge omzetbelasting, een druk, die
noch televisie, 'noch tijdschriften,
nog dagbladen treft. Ook hiervoor
toont men begrip. Maar voor begrip
koopt men zo weinig
Deze twee onredelijke belastingen
maken het exploiteren van een zaak
als het bioscoopbedrijf niet gemak
kelijk. Het bioscoopbedrijf vergt
door zijn nieuwe uitvindingen enor
me kapitalen. De filmhuren vliegen
omhoog, terwijl de theaters regel
matig gemoderniseerd dienen te
worden.
In Venray werd de biocoop bij de
overname drie jaar geleden opge
knapt terwijl thans verdere moder
nisering voorzien wordt. Alle be
langrijke films zonder één uitzon
dering werden ondanks de hoge
filmhuren ter plaatse gebracht. De
apparatuur kan meten met die van
een stadstheater. Van dit particu
liere initiatief gepaard gaande met
enorme investeringen, profiteren iro
nisch genoeg niet wij, doch de be
lastingen.
Het bovenbeschrevene mede in
aanmerking genomen, durven wij
daarom bevestigend antwoorden op
Uw vraag „treft belasting op ver
maak onrechtvaardig".
DIRECTIE LUXOR-THEATER
Meer (ielsen in 'I land
Sieeds meer dokiers aan de kant.
P0ELS Rijwielhandel
VENRAY
Na een lange rustpauze gaat de
Instuif zaterdagavond, 23 april weer
dansen. Voor deze keer is er weer
een prima orkest uitgenodigd, na
melijk de „Globetrotters" uit Venlo.
Dit orkest dat waarschijnlijk al
enige bekendheid geniet, via Radio-
Zuid is het geregeld te beluisteren,
zal zeker in de smaak vallen. We
dansen deze keer weer in za«l Prin-
enhof en de entrée is zoals gebrui
kelijk weer 50 cent.
Verder wil ik er de aandacht op
vestigen, dat het bestuur van plan
is de Instuifreis te maken naar de
Tegelse Passiespelen. Hieraan vast
gekoppeld zal worden een bezoek
aan de Venlose Instuif. We verzoe
ken dan ook iedere instuiver ernstig
te overwegen om, als hij van plan is
de Passiespelen te bezoeken, dit in
Instuifverband te doen, omdat dit
zeker een heel gezellige zondag be
loofd te worden. De kosten voor deze
dag zijn zo laag mogelijk gehouden
en zullen maximaal 5.50 bedragen.
Nadere gegevens zullen over onge
veer veertien dagen per circulaire
aan iedere instuiver bekend worden
gemaakt.
KONINGINNEDAG
In verband met postbestellingen
op Koninginnedag, zaterdag 30 april,
zal ons blad reeds vrijdag 29 april
verschijnen. Wij mogen kopie-inzen
ders en adverteerders vriendelijk
doch dringend verzoeken hiermede
rekening te willen houden en hun
opdrachten tijdig liefst voor woens
dag aan ons te doen toekomen.
NIEUWS UIT
VENRAY EN OMGEVING
Zondagsdienst huisartsen
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
practijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VAN DEN HOMBERGH
Oostsingel 6 Telefoon 1393
Uitsluitend voor spoedgevallen.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de kerk
dorpen.
Zondagsdienst Groene Kruis:
Zr. Janssen, Kard. van Rossum-
straat 4, tel. 1504.
TAPTOE
Op vrijdag 6 mei zullen de Lim
burgse Jagers hier in Venray enkele
'concerten geven in het kader van 'n
collecte-avond voor de nagelaten be
trekkingen van gevallen Ned. sol
daten.
Men wil alsnog pogingen in het
werk stellen om de Limburgse Ja
gers in gala-uniform hier te krij
gen, omdat ook Venray het hare
heeft bijgedragen voor deze unifor
men. Een en ander schijnt echter
moeilijk te zijn, i.v.m. de dienst
ZUSTER VERONGELUKT
Zaterdagavond om 9 uur is in het
klooster Jerusalem een ongeluk ge
beurd met dodelijke afloop.
De 61-jarige zuster Josefa is
door onverklaarbare oorzaak be-
•kneld geraakt tussen een dienst
wagen en de liftkooi. Toen men na
geruime tijd werken het slachtoffer
had bevrijd, bleek de zuster reeds
te zijn overleden. De verslagenheid
de kloostergemeenschap was
groot.
De eerwaarde zuster was Venray se
van geboorte (M. Verschuuren) en
ruim 40 jaren bij de zusters Ursuli-
nen. Maandag jl. is haar stoffelijk
overschot bijgezet op de klooster
begraafplaats.