Södate ueïandetingen Geef ze de kans.... op het platte land JULIANA5IN6EL41 'têlêf. 1061 (M780) Onze oorlogswinst: een bouwend volk. Landbouw hier rooskleurig....? Ingezonden. R.K. INSTUIF Zaterdag 23 april 1960 No. 17 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS m DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY WPFKRT AH VOOR VPNRAY PN OM^TRPKT P1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct per m.m. - ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 ^IwlVJJLAU V VWllXÜI UIVIO 1 l\ErI\Cti> PRIJS PER KWARTAAL 1.40 (buiten Venray 1.60) ui Als factor van het ontstaan van de in het vorige artikel aangeduide „verbruikersmentaliteit" kan wor den genoemd het feit, dat de voor de economie noodzakelijke bespa ringen gewoonlijk niet meer door 't individu en vrijwillig worden ge daan, maar in belangrijke mate door de collectiviteit en gedwongen. Denken wij in dit verband aan de vorming van pensioenfondsen door min of meer verplichte premie be taling, besparingen ten behoeve van overheidsinvesteringen door middel van de belastingen, het ontstaan van ziekenfondsen waarin alle wer kers in loondienst met een inkomen van minder dan 7.450 verplicht premie moeten betalen, aan de wet telijke ouderdoms-, weduwen en we zen ver zekering en mischien straks kinderbij slagverzekering enz. Deze verbruikersmentaliteit, die kenmerkend is voor de stedelijke in dustriële levenssfeer zal in vele ge vallen in botsing komen met opvat ting die met betrekking tot inko men en bezit onder boeren en mid denstanders leven. Men kan gevoegelijk stellen, dat boeren over het algemeen een grote waarde hechten aan bezit en eigen dom en sparen als een hoog goed waarderen. Er wordt wél gezegd, dat sparen een bij uitstek boeren- deugd is! Ook onder de boerenbevolking is dienaangaande een verschuiving merkbaar. De geringe animo van de boeren in de N.O.P. om de boerde rijen van de staat te kopen is er een bewijs van Afgezien van de meer moderne boeren zal het bezitsdenken van veel boeren en andere plattelands bewo ners een sterke weerstand vormen bij 't invoeren van moderne finan ciële verhoudingen in het gezin. Er is nog een andere ontwikke lingstendentie in onze samenleving aan te geven, waardoor men tegen woordig spreekt van financiële pro blemen in veel gezinnen. Op allerlei gebied wordt van de hedendaagse mens veel meer dan vroeger een eigen houding en een persoonlijke keuze verwacht. Men wenst niet langer een oordeel te vormen vanuit traditie. Men wil niet langer handelen vanuit collectiviteit. We zijn voorstanders van indivi dueel onderwijs en geven onze kin deren liever namen die wij mooi vinden, dan die welke in de familie voorkomen. Wij kiezen onze kennissen en mij den bet contact met het familielid of buurman,, die ons niet bevalt. Hiermede is evenwel niet gezegd, dat het handelen van de tegenwoor dige mens en zijn opvattingen uit sluitend individueel zijn. Integen deel. Maar wel, dat in het heersen de levenspatroon aan het individuele handelèn en de individuele houding een veel hogere waarde wordt ge hecht. Elementen van het gecollectivi seerde levenspatroon zijn in het bij zonder in de boerengezinnen op de zandgronden nog aan te treffen. De burenhulp bij ziekte is daar 'n mooi voorbeeld van. De invloed, die de ouders hebben bij de keuze van een levenspartner, is een tweede voorbeeld. Het jonge kind, dat zakgeld wil krijgen, de dochter die voortaan haar verdiende loon niet langer in de gezinspot wil deponeren, maar over de besteding ervan zelf wil be slissen en de zoon die zijn arbeid in het ouderlijk bedrijf volledig be loond wenst te zien blijken door de individualisering in onze moderne samenleving te zijn „aangeraakt". Zij zullen hiermede niet zelden in conflict komen met ouders en an dere gezinsleden die in belangrijke mate nog vanuit een gecollectivi seerde geestesgesteldheid leven. De individualisering hangt samen met een andere ontwikkeling die vooral in onze westerse samenleving kan worden geconstateerd. Op verscheidene levensgebieden zien wij patriarchiaal getinte vor men veranderen in de richting van meer egalitaire verhoudingen. Wij zien deze karakterwijzigingen optre den tussen onderwijzer en leerling, dokter en patiënt, werkgever en werknemer» priester en gelovige Deze ontwikkeling kan zonder meer niet aan het boerengezin voor bijgaan. Vooral ten aanzien van de gezinsleden, die intensief in aanra king komen met de buitenwereld en die in deze tijd opgroeien, waardoor zij voor veranderingen meer ontvan kelijk zijn dan de oudere generatie. Jongens en meisjes met een ega litaire instelling verwachten van hun ouders, dat zij voor „vol" worden aangezien en dat deze volheid ook in verschillende dingen tot uiting komt. We denken aan zakgeld, zelf spa ren, zelf geld leren besteden enz. Hieruit kunnen moeilijkheden voort vloeien, waarover in het slotartikel. „Zestienjarige jongen gooit bom naar synagoge". „Zware straffen ge- eist tegen jonge bendeleden". „Zweedse verzekeringsmaatschap pijen betalen jaarlijks miljoenen voor autodiefstallen door jeugdi gen". „Amsterdamse onderwereld treedt tegen nozems op". „In New York opereren 150 jeugdbenden". Dergelijke krantenkoppen hebben maandenlang dagelijks onze aan dacht getrokken. Het leek of de jeugd ploteling in alle landen mis dadig, roekeloos was geworden. Maar daarnaast verschenen er ook andere krantenberichten. „Kajot- ters vertrekken voor enkele jaren naar Afrika om missionarissen te helpen bij de bouw van een semi narie". „25.000 jonge mensen uit 30 landen gaven enkele weken van hun vacantie aan de bouworde". „Stu dentenbedevaart naar Chartres; 30.000 deelnemers". Er blijkt dus ook een groot idealisme bij veel jongeren te leven. Toch is dit niet zonder meer in tegenspraak met de boven beschreven levensmoeheid. Vroeger hadden kinderen en jonge mensen een duidelijk ideaal voor ogen. Ze vonden dat ideaal in hun ouders, in de volwassenen, in de we reld om hen heen. Na de eerste wereldoorlog werd dit anders. De jeugd kreeg haar eigen idealen: ze kon die verwerke lijken in allerlei vormen van jeugd beweging. Maar de laatste jaren heeft de jeugdbeweging haar greep op het grootste deel van de jeugd verloren. De jonge mensen na de tweede wereldoorlog hebben al deze zeker heden niet meer. Als ze in de toekomst zien, kijken ze tegen een blinde muur. Het le ven lijkt vaak volkomen zinloos. Er is geen geborgenheid meer: een bom kan alle leven op aarde vernietigen! Ze zien geen ideaal meer in de volwassenen, in de moderne samen leving. Daarom proberen ze te vluchten in een droomwereld: de film. Maar nooit schijnen ze verza digd te raken. Vele jeugdige misda digers gaven als reden van hun han delen: „We verveelden ons". In onze moderne wereld waar al les geregeld is, waar godsdienst vaak aan hen werd voorgesteld als een systeem van voorschriften en verboden, ontbreekt elke mogelijk heid tot eigen verantwoordelijkheid. Bovendien ziet de jeugd heel scherp de leegheid, de holheid van onze samenleving. Daarom verzetten zij zich ertegen: ze vertikken het zich aan te passen, ze willen een eigen manier van le ven, ze verlangen een nieuwe an dere wereld op te bouwen. Daarom laten zij zich grijpen door nieuwe frisse idealen, zoals „De Bouworde" abbé, Pierre enz. Ze houden van Christus en van de Kerk, maar niet van afgesleten vor men. Zo ontstaat er een „Jonge Kerk". De Kerk zal voor deze eer lijke verlangens moeten openstaan. Anders bestaat het grote gevaar, dat de jeugd van de Kerk vervreemdt, zoals in de vorige eeuw de arbeiders massa van de Kerk vervreemd is. De opvoeders die de moderne jeugd begrijpen dringen zich niet op. Ze zijn geen leiders, die voorschrij ven en verbieden, maar begeleiders, die de jonge mensen helpen om zich zelf te worden, om volwassen te worden. Ze staan de jeugd bij de op bouw van hun nieuwe wereld niet in de weg, waar moedigen hen aan. „Dat de jongeren hun jeugd mo gen waarderen en heilig beleven" d.w.z. dat ze de kansen mogen grij pen, die er voor hen liggen; dat ze niet door onbegrip van ouderen of door de uitzichtloosheid van de we reld zoals ze nu is, bij de pakken neerzitten. „De Kerk moet zich verjongen", zegt Paus Joannes. Hier ligt een taak voor deze jonge generatie. Laten de ouderen dit begrijpen en de jeugd hierbij stimuleren. i o)U vmsJefinMu A KM AvPotlKfem (-4 ÜMUmt L_ fuianc«fi«s»vS~ Er is tussen Nederland en Duits land een accoord gesloten, dat noch in ons land noch bij de oosterburen met veel gejuich of een gevoel van opluchting is ontvangen. Wij hebben de na de oorlog in be zit genomen grenscorrectie-gebieden weer teruggegeven op een klein stukje na, wij ontvangen zo'n 275 miljoen gulden om wat schadepos ten ongedaan te maken en om een kleinigheid te vergoadèn aan ex- gevangenen uit de concentratiekam pen. Er zijn nog enkele kwesties bij dit accoord geregeld, maar over het al gemeen blijft er vooral bij de Neder landers een gevoel van onbevredigd heid bestaan. Over de grenskwestie in de Dol- lart en de daarbij hoog nodig te tref fen voorzieningen is men niet tot overeenstemming gekomen en deze taak blijft voorlopig maar weer zo als ze was en dat betekent een voor al voor Nederland onvoldoende re geling. Wij hebben dus noch van de over wonnen vijand noch van de bevrien de nabuur een compensatie voor de ons aangedane oorlog en de daaruit voortgekomen schade kunnen ver krijgen. Het eerste niet omdat onze geal lieerden daartoe niet wilden mee werken, het tweede niet omdat het weer sterk geworden W.-Duitsland geen eigen belangen wilde prijsge ven, alle economische samenwerking ten spijt. En nu mopperen de Duitse socialisten nog over het bereikte ac coord, omdat er in een deel van het plaatsje Wyler bij Nijmegen, dat Ne^ derlands blijft, nog 23 Duitsers wo nen, aan wie dus het zelfbeschik kingsrecht is onthouden. Of de 9000 anderen, in Elten en Tuddeeren enz. wel allemaal zo graag terug „in 's Reich" willen, wat hen ook niet is gevraagd, daar zwijgt de Duitse parlementsfractie maar over. En dat te betalen geld vinden vele Duiters eigenlijk ook onnodig. Zij weten dan ook niet, dat de hier door Duitsland aangerichte oorlogs schade zo ongeveer 25 miljard gulden heeft bedragen. Financieel zijn we dus eigenlijk met een fooi afgescheept. Als de 125 miljoen, die bedoeld is voor de slachtoffers van de concentratie kampen, wordt verdeeld, zullen deze ex-slaven van het nazi-rijk het hen toegedachte bedrag nog meer als een fooi zien dan het gehele bedrag wel lijkt. Natuurlijk is het leed en de schade die velen door hun gevangenneming hebben geleden, nimmer geheel in geld te vergoeden, doch wat nu kan worden uitgekeerd vormt eigenlijk een extra discriminatie van de men selijke waardigheid. Men kan zeggen, dat het meevalt, dat er althans nog iets voor de ge leden schade wordt uitgekeerd, maar het is in ieder geval geen be wijs, dat Duitsland zich erg be schaamd voelt over het gebeurde in de oorlog en dat het de verhouding tegenover zijn huidige economische bondgenoot nu eens zo goed moge lijk heeft willen zuiveren. Er blijkt na jarenlange onderhan delingen niet beters voor ons be reikt te kunnen worden. Wij kunnen daar onze onderhandelaars geen ver wijt van maken. Zij hebben onge twijfeld het mogelijke gedaan, dat bewijst wel de lange duur der ge houden besprekingen. We zullen nu echter ruiterlijk moeten erkennen, dat wij als mede-overwinnnars van de laatste oorlog tot de grote ver liezers ervan behoren. Ons land werd ernstig beschadigd en leeggeplunderd, we hebben er bovendien grotendeels het verlies en de onaangename verwikkelingen met Indië aan te wijten. Zowel door vriend als vijand zijn we in berooide staat achtergelaten. 0— Het is de Nederlandse wilskracht, energie en ijver, die ons nochtans er weer bovenop gaan helpen. Dit is feitelijk een prestatie, die hoger is aan te slaan dan alle heldhaftig feiten die tot nu toe in ons geschie denisboekje voorkomen. Als we nagaan hoeveel investering dit al heeft vereist en hoeveel het nog eisen zal en hoe welvarend we dan toch reeds kunnen leven, dan getuigt dit van een wonderlijke vita liteit en wilskracht. Daarop hebben zowel onze vijanden als onze bond genoten, en vooral de Indonesiërs, zich verkeken. Dat is dan misschien onze winst uit de oorlog. Een winst, die meer betekent dan 'n drie honderd mil joen Duitse marken, enkele grens correcties en 'n mede uit eigen be lang verschafte Marshall-hulp. Wij vormen weer een volk, dat feller leeft dan ooit en voortbouwt aan zijn toekomt. En zelf beseffen we dat maar nauwelijks. De boeren uit het land van Cuyk hebben in hun laatste vergadering een opmerkelijk geluid doen horen. Een geluid namelijk van protest. Ze hebben dit protest vastgelegd in een motie aan het hoofdbestuur van de NCB met de volgende in houd: ,De kring Guyk, in vergadering bijeen op 8 april, gehoord de be sprekingen, van oordeel dat door de prijsval van het niet gegarandeerde varkensvlees en kippeëieren de be staansmogelijkheid van talloze boe rengezinnen op de gemengde bedrij ven bedreigd worden, verzoekt het hoofdbestuur onverwijld met de kracht van gewettigde middelen bij de regering aan te dringen op zoda nige garantie en andere maatregelen dat een goed beheerd bedrijf met naar nederlandse begrippen - van redelijke omvang, een behoorlijk in komen kan worden verkregen; acht de ontstane toestand des te meer on redelijk en onaanvaardbaar, omdat in andere takken van volksbestaan het inkomen van practisch iedereen telkens aan de zgn. algemene wel vaart wordt opgetrokken, terwijl terzelfder tijd de regering niets doet om te voorkomen, dat de boerenin- komens afzakken naar 't peil waar door liquidatie voor de deur staat." Aan deze motie is nog al een ta melijk lange en soms „harde" ver gadering voorafgegaan, waarin het landbouwbeleid van deze tijd uit voerig besproken werd. In het kort samengevat, waren de conclusies van deze vergadering als volgt: Zoals de zaken er momenteel voor staan, na de geleden droogteschade en de verliesgevende productie van varkens en kippen op dit moment, moet'men spreken van een catastro fale ontwikkeling voor het in Oost- Brabant en deze streken sterk ver breide gemengde bedrijf. De vrijheid en het bestaan van de boerenstand in dit gebied staan op het spel. Alleen krachtige maatregelen van de regering, de organisaties en de boeren zelf, zullen in staat zijn om deze ontwikkeling tot staan te bren gen. Wanneer de regering haar prin cipe van een redelijk bestaan voor een sociaal-economisch goed geleid bedrijf niet garandeert, zoals duide lijk uit de ontwikkeling valt op te merken, dan wordt hier een laffe politiek van de sterkste bedreven Men twijfelt in landbouwerskrin gen aan de loyaliteit van de rege ringsfunctionarissen. De itendens wijst nu zeer zeker naar het elimi neren van het gemengde bedrijf klein in omvang, maar gespreid in risico - en een wegduwen naar de industrie. Het wezenlijke doel van het land bouwbeleid mag allerminst gericht zijn op een afval van de minder sterke, en een drijven naar speciali satie. De taak van de regering be hoort te zijn: de zwakkere te steu nen evenals dit in andere volksgroe peringen gebeurt. Het is absurd en tevens weerzin wekkend dat in een tijd dat grote groepen van de bevolking van de voordelen van de hoogconjunctuur via loonsverhogingen en of andere maatregelen profiteren, bepaalde groepen van de bevolking, en zeker niet de slechtste in het nationale verband, als het ware moedwillig naar de ondergang worden gejaagd. Daarbij komt dat de kleine boeren in het grote concert van de prijsont wikkelingen in internationaal ver band door allerlei afspraken niet meer in tel komen, en haar welge meend streven naar kwaliteitsverbe tering en productieverhoging op ad vies van de regering zelf, slechts lei den kan tot prijsverlaging. Als ieder land zijn maatregelen treft, dan is het noodzakelijk dat de Nederlandse regering dit ook doet voor haar onderdanen. Het opval lende verschil met de crisis in de dertiger jaren is, dat men toen over de gehele linie malaise kende, maar dat deze nu hangt over de boeren bevolking alleen. Waarbij door steun van het Rijk financieel krachtiger soortgenoten vaak in verhouding meer worden gesteund dan de klei nere. We kunnen ook in nederland aldus van een „apartheidspolitiek" spreken. Blijkens het Kamerverslag heeft de Tweede Kamer in deze toe stand geen verandering kunnen brengen. Uit boventaande blijkt wel, dat men in Cuyk geen blad voor de mond genomen heeft, maar zijn gal eens heeft uitgespugd. Wie geen vreemdeling in Jerusa lem is, weet dat ook in onze ge meente verschillende gemengde kleine bedrijven op het ogenblik in nood verkeren. Dat mag dan mis schien wat hard klinken, maar ver schillende boerenbondsbesturen kij ken met zorg naar de steeds hoger wordende crediet-posten, die som mige van haar leden hebben op moeten nemen en de schulden, die gemaakt zijn voor voer. De lage var- kensprijzen en zeker de lage eier- prijzen dragen niet bij tot gerust stelling Doch uitgesproken wordt het hier niet. Een gemeente als Deurne heeft echter voor haar volgende raadsver gadering op het programma staan een ruime subsidie toewijzing voor diegenen van haar boeren, die een cursus willen gaan volgen in de as pergeteelt. Een teelt, die aldus B. en W. van Deurne uitermate ge schikt is, de steeds maar dalende in komsten van het gemengd bedrijf weer enigszins op peil te brengen. En hiermede wordt dan een actie in geluid om het areaal aspergesgron- den in genoemde gemeente met meer dan 100 ha uit te breiden. Uit een en ander blijkt dus wel, dat onze Brabantse landbouwers zich niet alleen grote zorgen maken voor de toekomst, maar ook daad werkelijk van plan zijn tegenmaat regelen te nemen. Het verwonderlijk, dat hier in Venray b.v. op dit terrein niet al leen zo weinig te horen is, maar. ook gedaan wordt. En dat terwijl in de jongste kringvergadering van de LLTB kring Venray, de heer Mer- ten reeds zeide, dat de toekomst waarschijnlijk niet die bedrijfs-eco- nomische resultaten zal brengen, die het jongste verleden wel heeft ge bracht, ondanks hard en lang wer ken en sober leven. Giften voor de nieuwe kerk van pastoor Geerits Evenals de eerste maal mogen wij U weer een overzicht geven van het resultaat der beide plaatselijke ak- ties. Vanaf 1 mgart t/m 31 maart bedraagt de opbrengst van de pa rochiële aktie 389,25 De V I-aktie waaronder weer verschillende giften van: N.N. 1.000 N.N. 35 N.N. 50 N.N. 12 N.N. 25 N.N. 100 f 2.133,55 2.522,1 6.465,64 Totaal Vorig saldo Algemeen totaal 8.988,24 Ons gironummer is 4690 t.n.v. het •R.K. Kerkbestuur Christus Koning Arkstraat 8 te Venray. Aan alle ge vers hartelijk dank. Geachte Redactie. Onder de titel: „treft belasting op vermaak onrechtvaardig" in Uw blad van 16 april jl. hebt U weer een het veel omstreden en beruchte belastingvraagstuk naar voren ge bracht. Op de titel van een stuk welke als vraag naar voren gebracht is, kan ik, als een der zwaarst getroffene, onomwonden met één woord ant woordenJA.... Immers, is het redelijk, dat een bedrijf, naast alle mogelijke nor male belastingen, nog eens extra 'n aanzienlijk bedrag moet neertellen in de vorm van vermakelijksheids- belasting? Dit is even onredelijk als dat men b.v. op een flesje bier, een pakje boter of een truitje, boven de nor male prijs nog eens een aanzienlijk percentage toeslag zou moeten be talen. De vermakelijkheids-belasting zo als wij die nu kennen, heeft de be tekenis gekregen van een anachro nisme, die steunt op een wetgeving, welke stamt uit een tijd, toen men de huidige situatie op het gebied van het amusement nog niet kon voorzien. De last der vermakelijkheids-be lasting drukt nu des te zwaarder, daar de economische mogelijkheden geringer worden. In vele andere landen heeft men deze onbillijkheid ingezien en is men tot drastische verlaging overgegaan. In Amerika en onlangs ook in En geland is deze druk totaal afge schaft. Dat men in bijna alle lan den tot herziening overgaat, wijst er wel duidelijk op dat men met ver ouderde en onredelijke verplichtin gen te maken heeft, die zo spoedig mogelijk moeten verdwijnen. Ook in Nederland toont men wel begrip en ik ben ervan overtuigd, dat ook in Nederland dit onrecht ter zijner tijd zal verdwijnen. Enige haast is evenwel geboden, daar men anders de put gaat dem pen als het kalf (de exploitant) ver dronken is. Naast de hoge vermakelijkheids belasting, wordt het bioscoopbedrijf ook nog eens getroffen door een hoge omzetbelasting, een druk, die noch televisie, 'noch tijdschriften, nog dagbladen treft. Ook hiervoor toont men begrip. Maar voor begrip koopt men zo weinig Deze twee onredelijke belastingen maken het exploiteren van een zaak als het bioscoopbedrijf niet gemak kelijk. Het bioscoopbedrijf vergt door zijn nieuwe uitvindingen enor me kapitalen. De filmhuren vliegen omhoog, terwijl de theaters regel matig gemoderniseerd dienen te worden. In Venray werd de biocoop bij de overname drie jaar geleden opge knapt terwijl thans verdere moder nisering voorzien wordt. Alle be langrijke films zonder één uitzon dering werden ondanks de hoge filmhuren ter plaatse gebracht. De apparatuur kan meten met die van een stadstheater. Van dit particu liere initiatief gepaard gaande met enorme investeringen, profiteren iro nisch genoeg niet wij, doch de be lastingen. Het bovenbeschrevene mede in aanmerking genomen, durven wij daarom bevestigend antwoorden op Uw vraag „treft belasting op ver maak onrechtvaardig". DIRECTIE LUXOR-THEATER Meer (ielsen in 'I land Sieeds meer dokiers aan de kant. P0ELS Rijwielhandel VENRAY Na een lange rustpauze gaat de Instuif zaterdagavond, 23 april weer dansen. Voor deze keer is er weer een prima orkest uitgenodigd, na melijk de „Globetrotters" uit Venlo. Dit orkest dat waarschijnlijk al enige bekendheid geniet, via Radio- Zuid is het geregeld te beluisteren, zal zeker in de smaak vallen. We dansen deze keer weer in za«l Prin- enhof en de entrée is zoals gebrui kelijk weer 50 cent. Verder wil ik er de aandacht op vestigen, dat het bestuur van plan is de Instuifreis te maken naar de Tegelse Passiespelen. Hieraan vast gekoppeld zal worden een bezoek aan de Venlose Instuif. We verzoe ken dan ook iedere instuiver ernstig te overwegen om, als hij van plan is de Passiespelen te bezoeken, dit in Instuifverband te doen, omdat dit zeker een heel gezellige zondag be loofd te worden. De kosten voor deze dag zijn zo laag mogelijk gehouden en zullen maximaal 5.50 bedragen. Nadere gegevens zullen over onge veer veertien dagen per circulaire aan iedere instuiver bekend worden gemaakt. KONINGINNEDAG In verband met postbestellingen op Koninginnedag, zaterdag 30 april, zal ons blad reeds vrijdag 29 april verschijnen. Wij mogen kopie-inzen ders en adverteerders vriendelijk doch dringend verzoeken hiermede rekening te willen houden en hun opdrachten tijdig liefst voor woens dag aan ons te doen toekomen. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de practijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. VAN DEN HOMBERGH Oostsingel 6 Telefoon 1393 Uitsluitend voor spoedgevallen. GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de kerk dorpen. Zondagsdienst Groene Kruis: Zr. Janssen, Kard. van Rossum- straat 4, tel. 1504. TAPTOE Op vrijdag 6 mei zullen de Lim burgse Jagers hier in Venray enkele 'concerten geven in het kader van 'n collecte-avond voor de nagelaten be trekkingen van gevallen Ned. sol daten. Men wil alsnog pogingen in het werk stellen om de Limburgse Ja gers in gala-uniform hier te krij gen, omdat ook Venray het hare heeft bijgedragen voor deze unifor men. Een en ander schijnt echter moeilijk te zijn, i.v.m. de dienst ZUSTER VERONGELUKT Zaterdagavond om 9 uur is in het klooster Jerusalem een ongeluk ge beurd met dodelijke afloop. De 61-jarige zuster Josefa is door onverklaarbare oorzaak be- •kneld geraakt tussen een dienst wagen en de liftkooi. Toen men na geruime tijd werken het slachtoffer had bevrijd, bleek de zuster reeds te zijn overleden. De verslagenheid de kloostergemeenschap was groot. De eerwaarde zuster was Venray se van geboorte (M. Verschuuren) en ruim 40 jaren bij de zusters Ursuli- nen. Maandag jl. is haar stoffelijk overschot bijgezet op de klooster begraafplaats.

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1