WAT HAHGT U VOOR UW VENSTER P. VAN OPBERGEN 15 jaren geleden. R.K. INSTUIF WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN "O™" Overpeinzingen Actie voor de nieuwe kerk SVV-veteranen Gevonden: R.K. Lees bibliotheek Textiel en Modes Grotestraat 24 JIHIANASINGE141 -tikf. 1061 (KI/80) Zaterdag 9 april 1960 No. 15 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 PRIJS PER KWARTAAL 1.40 (buiten Venray 1.60) DEURNE-VENRAY Een van de stokpaardjes, die we op gezette tijden plegen te berijden is een betere uitwisseling tussen de ge meenten Deurne en Venray. Deurne, dat aan gene zijde van de Peel altijd schijnbaar onbereikbaar ver voor Venray heeft gelegen sinds de tram, die men indertijd voor stond, niet is gaan rijden. Een ge meente die met velerlei dezelfde problemen tobt als Venray en met de oplossing van een deel daarvan al een heel stuk verder is. Men mag met respect kijken naar de oplossing van hun zandwegen probleem, naar hun industrie-terrein en naar vele andere dingen, die zij, zo ongemerkt voor ons in de achter ons liggende jaren, netjes en dege lijk hebben opgeknapt. We hebben hierop geregeld gewezen. En we hebben gepoogd aan te tonen, dat men veel van elkaar kan leren. Dat tussen beide plaatsen feite lijk een goede samenleving moest bestaan, die vanzelf zal leiden tot een gezonde rivaliteit, die voor beide alleen maar. een aansporing moge zijn verschillende problemen aan te batten en op te lossen. Het contact is er gelukkig geko men, al was dat dan bij een afscheid van een burgemeester, maar nu is er dan een officiële uitnodiging om eens met de burgemeesters van Horst Sevenum en Venray naar Deurne te komen praten en eens met elkander te gaan overleggen hoe men het beste kan komen tot samenwerking. Moge dit eerste overleg niet alleen slagen maar een beginpunt zijn. INDUSTRIE Nu we het toch over Burgemees ters hebben, verschillende van deze heren zagen we vorige week staan in een pagina-grote advertentie over industrie-vestiging in de Volkskrant. Ook uit deze streken, b.v. Deurne, Boxmeer, Cuyck e.a., maar Venray ontbrak op het appèl. Zijn we het van de ene kant mis schien eens met degenen, die vertel len, dat een dergelijke advertentie van nul en generlei waarde is voor het aantrekken van industrie (al moet toch het steeds maar hameren op hetzelfde aambeeld, op het laatst toch wel sporen achterlaten) van de andere kant moet men de psychor logische gevolgen ook niet min aan slaan. In onze gemeente hebben we aar dig wat abonnees van de Volkskrant. Abonnees, die uit andere hoofde verhalen horen over de noodzake lijkheid van industrie-vestiging in deze streken, over het werk van in dustrialisatie-commissie, industriële clubs en wat dies meer zij. Maar ze slaan hun ochtendblad op en vinden wel reclames van alle mogelijke buurtgemeenten, maar Venray heeft dat schijnbaar niet nodig Nogmaals over de waarde van deze advertentie wensen we niet te twisten, maar de doodgewone bur ger zou er mede omdat hij van b.v. een industrie-commissie nooit of te nimmer iets hoort, hiervan geen folders ziet als Etten-Leur, hiervan geen advertenties ziet e.d. meer de indruk kunnen krijgen, dat men het wel gelooft. En toch moet ook de doodgewone burger beslist het idee hebben, dat overheid en andere instanties alles op alles zetten om hier tot een be tere toekomst te geraken. Dat zulk een idee hier leeft, ge loven we beslist niet en we vrezen, dat dit zijn weerslag hebben zal op onze industrialisatie-politiek. HORST We zijn chauvenist genoeg om diep in ons hart er van overtuigd te zijn, dat we Horst ver en ver over vleugeld hebben. Mochten we vroeger met Horst nog wel eens kiften, tegenwoordig vinden we dat die buurt-gemeente feitelijk geen partij meer voor ons is. We hebben immers heel wat meer inwoners gekregen, we hebben gro tere fabrieken, onze uitbreidingen en parochies zijn talrijker enz. enz. Tot men op een gegeven ogenblik zo eens even op zijn vingers wordt getikt. Dat gebeurt dan als je leest, dat ze van plan zijn, daar in Horst, een grote pluimvee-tentoonstelling te houden, nog wel in juni, een maand, waarin de Venrayse boeren onmo gelijk tijd kunnen vinden voor de eigen Venrayse tentoonstelling. Als je dan elders leest, dat ze er maar liefst een 80 bungalows gaan zetten voor de ronde som van 7 ton. Van zo'n tik wordt je dan even stil en realiseer je je, dat men hier in Venray zij het dan in uiterste geheimzinnigheid al jaren bezig is met de meest uitgestrekte en mo dernste bungalowkampen te bouwen, maar dat er tot heden ten dage nog altijd dezelfde heuveltjes liggen met wat jeneverbesen-struiken, terwijl Overloon al lang deze zomerhuisjes heeft en men ze nu in Horst gaat bouwen. Dan realiseer je je, dat Venray dit jaar een grote tentoonstelling zou houden in het kader van de land bouwtentoonstellingen, die in onder linge afspraak met Horst, om de zo veel jaren dan in Venray gehouden zouden „mogen" worden, maar dat Horst je nu weer te vlug af is, met zijn pluimvee-tentoonstelling. Je denkt dan wat bitter aan de landbouwwinterschool en andere proefbedrijven en je zegt stiekum niets. We voelen ons ver boven Horst, maar dat heeft een bejaarden-cen trum en krijgt zomerhuisjes, dat heeft een zwembad enlioudt in juni een tentoonstelling, dat heeft in een jeugdnota de op te lossen problemen voor de eerste vijf jaren vastgelegd èn is met de oplossing van de wo ningnood een heel stuk verder dan wij. Maar wij trekken onze neus hoog op, want Horst is geen partij voor ons. Wellicht, dat we er toch eens wat van leren kunnen VENRAY Zoals reeds de vorige week in de krant werd vermeld zal vanavond, 9 april om half 8 de laatste Jeugd- Lijdensmeditatie worden gehouden. Gezien de belangstelling van de af gelopen keer hopen we weer op een volle kerk. De meditatie van deze avond zal heten: „.Wij zijn niet bang voor U". Omdat deze avond vlak voor de Goede Week valt heeft het bestuur besloten, na afloop niets te organi seren, zodat na half negen alles af gelopen is. Maar de eerste zaterdag na Pasen wordt er weer volop ge danst. Na deze verplichte rustperiode, al thans wat dansen betreft, zal iedere instuiver zeker weer trouw aanwe zig zijn. We hopen dus, dat we iedereen zaterdag terugzien in de kerk en verder op zaterdag 23 april voor onze dansavond. De actie op 2 april ten bate van de nieuwe kerk is een geweldig succes geworden. Jammer, dat wij niet iedereen hebben kunnen bezoeken, maar daar was de bereidwilligheid, waarmee iedereen gaf, debet aan. Het comité had dit niet verwacht en 't heeft haar enigszins verwon derd. 7 Wagens zijn 5 uur lang in de weer geweest om alles te verzamelen en nog kwamen we niet klaar. De overgeblevenen zijn echter deze week nog door de dagelijkse op haaldienst van de heer Vermeulen bezocht. Globaal geschat heeft de actie 600 opgebracht. 7 Mei organiseert het comité weer eeh grote actie. Begint nu reeds te sparen en te vergaren. Wij hopen dan over een 12-tal wagens te kun nen beschikken. Namens Pastoor Geerits aan alle medewerkers en schenkers onze hartelijke dank en tot.7 mei dan. Ten overvloede zij men er op ge wezen, dat alleen de heer Vermeu len uit Merselo, voor de Pastoor rond gaat en niemand anders. Heden zaterdagavond om half 8 is op het Servatiusterrein de oude garde nog eens te bewonderen in een wedstrijd tegen veteranen van Kevelaer. Het wordt dus een internationale ontmoeting, waaraan voor de Ven rayse kant meespelen: Doel: J. Wijnhoven; backs: M. Creemers en Th. Claessens; spil: J. Gommans; middenlinie: P. v.d. Laar en A. Janssen; voorhoede H. de Bruin, P. Thielen, W. Arts, H. Ei bers en J. v. Daal. De reserves: P. Betrams, H. Cle- phas en Th. vd. Laar zullen klaar staan om eventuele uitvallers bij te springen. Wie deze oude garde nog eens aan het werk wil zien, heeft vanavond goede kansen. vogelpiek, L. Janssen Stationsweg 137; wollen sokken, Janssen Schut- terspad; grijze herdershond, vd. Veer Gussenstraat 14; las inh. landbouw - papieren, Jeurissen Heidsepeelweg 1 Ysselsteyn; damesportemonnaie m. inh., v. Goch Overloonseweg 45; gor dijnroede, Timmermans Hensenius- plein 1; blauw-wit gestx*eepte sjaal, heren glacé handschoen en rood zwart gebreide linker want, Politie bureau; kinder-fietsje (driewieler) Seuren Hofstraat; gouden ring met initialen E.R.E.H., Voesten St. Jozef park 17; blauwe kinderstep, Voes ten Wilhelminastraat 1; blauwe step, Thijssen Langeweg 18; stepfietsje (rood en wit), Cornelissen Overloon seweg 3; rode sjaal, Lucassen Leu nen K 14. Paterslaan 1, Venray Nieuwe aanwinsten ROMANS: Bemanos G., De laatste strijd. Verhalen. Boudier-Bakker I., De eeuwige an dere. Boek over de liefde tussen de eigenaar van een buiten en een van de bewoonsters van dit huis. Breedveld W., De witte zwaluw. Psychologische roman. Gheorghia V., Bedel niet om won deren. Roman over het rassen vraagstuk. Hemeldonck E. van, Hier zijn mijn handen. Roman over het leven van een vrouw. Ka'Tssetnik 135633, Daniella. Ro man over het leven in de Joodse concentratiekampen tijdens de tweede wereldoorlog. Koolhaas A., Vergeet niet de leeu wen te aaien. Dierenvex'h. Mairois A. Rozen van September. Huwelijksroman. Saint-Exupery A. de, Nachtvlucht. Roman, die speelt in de vlie gers wereld. Smith I., Ik wou zo graag. Opge wekt geschreven verhaal van 'n t.b.c.-patiënte. Vuyk B., Duizend eilanden. Roman, spelend in Indië. Wöss F., Honden wilt ge eeuwig le ven? Oorlogsboek over de tocht naar Stalingrad. STUDIEBOEKEN: Aafjes B., Italiaans schetsboek. Asselberghs M.A., Het ijzeren paard. Boek over de stoomtrein uit de vorige eeuw. Carcopino J., Het dageljjks leven in het oude Rome. De Heilige Schrift. Kempis Th. a, De navolging van Christus. Hühn H. Leven en kunst in de Ystijd Lodeizen H. Gedichten. Trimbos G.J.B.J., De geestelijke ge zondheidszorg in Nederland. Venray, het tweede centrum van Noord-Limburg. Verheul A., Het Paasmysterie. Vinkenoog S., Atonaal. Weet je nog wel de jaren dex*tig Het terugvinden van het oude per soonsbewijs bij het overhoop halen van het huis (wat men dan schoon maak noemt) deed de gedachten te ruggaan naar 15 jaren geleden Het is als 's middags bij de radio, wanneer na de nieuwsberichten dat irriterende bom-bom-bom weer klinkt, dat 20 jaren geleden grootse daden van het Duitse leger triom fantelijk den volke kond deed En dat men nu gebruikt om oude oorlogsherinneringen op te halen. Als je die herinneringen dan hoort, dan denk je bij jezelf: ja, dat is waar ook, dat is toen allemaal ge beurd De genadige tijd heeft veel van 't verdriet en het leed van die dagen doen vergeten en zo is er 'n schoon maak nodig en een oud persoonsbe wijs, om je er aan te herinneren, dat je 15 jaren geleden terug mocht naar het geschonden en vernielde Venray. Dat je eindelijk permissie kreeg om officieel weer naar je oude woonstede of wat daar van over was terug te keren. De politie-commandant heeft dat verlof tot terugkeer nl. met ,n grote stempel op dat persoonsbewijs ken baar gemaakt en zo ving dan der Weg zurück aan Toen je in October 44 het bevel kreeg tot evacuatie, had je geen benul van wat dit feitelijk beduidde. Weken fronttij d haden de mensen murw ge maakt. Het kon je eigenlijk geen steek meer schelen wat er gebeuren ging. Met je deken en je pungeltje op de nek werd de stille tocht naar het ziekenhuis gemaakt. Er waren maar weinig mensen die nog omke ken. Omkeken naar het huis, waar van in het gunstigste geval de pan nen half af waren en geen ruit in de ramen stonden. Omkeken naar die talloze lege plekken, naar al dat puin, die rommel, naar dat dode vee lang de weg. En je stapte in de wa gens, terwiil in Merselo de kanon nen bulderden en je liet je wegrij den de onzekerheid in. In het kamp op de Zeilbei'g, werd je volgespoten met een wit-poeder voor het ongedierte en ook dat liet je langs je koude klex-en af gaan. Zo denderde je in de hoge Engel se vrachtwagens verder het bevrijde Zuiden in om dan tegen de avond, in de regen te arriveren in de een of andere plaats. In ons geval was dat Lieshout, dat er toen in die avond ellendig mis troostig uitzag, hoe vriendelijk het nu ook is. De tocht over de lange dijk naar het evacuatie-adres zal men nooit meer vergeten. Het was als een spooktocht, die men beschreven vindt in oude Engelse verhalen, si nister, koud. doods. Laat in de avond kwam je binnen op je evacuatie-adres, bij mensen, die geen notie hadden van oorlog en verwoesting, die je aankeken als een soort voorwereldlijk monster en je binnenlieten in ,n kamer, waar niets stond of hing, dan een groot inge lijst oog, waarnaast God ziet ons te lezen stond. Ze hadden verwacht, dat je je bed meebr-acht en niet, dat er iemand zou komen, die er uitzag als de oude vagebond uit Herman de Mans's boeken. Enfin het is allemaal in orde ge komen, later, toen je de nacht had doorgebracht op ,n bos stro en met iedere noest in de vloer kennis had gemaakt. Er kwam een evacuatie-comité, dat zorgde voor een centrale keuken en voor extra peperkoek, voor te wijde jasjes van het Rode Kruis en dat met gemeentelijke autoriteiten aan het bakkeleien sloeg over de z.g. evacuatiegelden. Er kwamen stiekume reisjes naar Venray, waar ondanks O.D. en der gelijke meer, toch kans gezien werd beddegoed, kleding, vlees en weck te halen. Je ging meetellen in een dorp, dat geen tijd had voor oorlogshistories, te druk als men het had om met de Engelse aan- en afvoertroepen te sjacheren en je sjacherde mee van pure ellende. Je burgerde je in en je blafte te rug als de boer wat te dikwijls vroeg: „Doedde gaj nog nie weg?" En zo dikwijls als je een fiets kon charteren ging het Venray waarts, op volbanden, over een kapot-gere- den Deurneseweg. En je sloop je eigen huis binnen als een misdadiger, want de O.D. loerde op je en werd je gesnapt dan ging het naar Huize Servatius, waar tientallen boosdoeners 's nachts op gesloten werden om de volgende morgen vroeg Venray weer uitge stuurd te worden. Je ging aan het timmeren om de ramen dicht te krijgen, maar er was geen hamer, geen spijker, geen plank. Je moest zien te organiseren; een kunst, die je ieder uur van de dag meer onder de knie kreeg. Je moest je eten organiseren, je avondverlichting een jampotje met benzine en een [pitje, waarbij je een pet op moest zetten, want an ders kon je de volgende dag met geen kam meer door je haren, die waren dan hard van het roet Je leerde was drogen, je leerde timmeren en zagen en je zag met twintig dertig ogen, overal waar maar gevaar loerde. Je hing pannen recht en je sliep met vijf, zes man bij elkaar. Ook allemaal zondaars, die feite lijk niet in Venx-ay mochten zijn, maar die zich elders ondanks 'n misschien goed leven zaten op te vreten omdat hun spullen verregen de en er toch eenmaal met de we deropbouw begonnen moest worden. Je gapte pannen weg en hout en je had handen als kolenschoppen. Je handelde met de Engelsen over tinnetjes sigaretten en tinnetjes bul ly beaf, over wittebrood en een px*ak uit hun veldkeuken. En als je zaterdags terugkeei'de naar je evacuatie-adx*es kon je hui len om wat je nu feitelijk de hele week had uitgevoerd. Zo weinig was en leek het ook Maar daar kon je tenminste weer eens fatsoenlijk wassen en.laten we eerlijk wezen ook een paar dub beltjes evacuatie-geld opstrijken. Zo heeft iedereen zijn persoon lijke belevenissen gehad in die tijd. Dikwijls heel droeve, maar ook dikwijls heel prettige, waar men nu na jaren nog om lachen kan. Er is zwaar gedebatteerd over een nieuw Venray, maar de grondslag voor dat nieuwe Venray werd gelegd door de werkers van het eerste uur, onze bouwvakkers, die zich tevre den stelden met gaarkeuken en veel ongemak en de talrijke anderen, niet vaklui, die ondanks strenge verbods bepalingen begonnen om huis en haard weer een beetje op orde te krijgen. Er zijn doden achtei'gelaten in de De keuze in vitrages en overgordijnen is dermate groot dat U zich vakkundig moet laten voorlichten, welke taak wij graag op ons nemen. U vindt bij ons een magnifieke collectie vitrages in alle prijsklassen, ook terlenka. Ook brengen wij een enorme sortering overgordijn- stoffen, o.a. de nieuwste Ploegdessins, waaruit U voor elk intererieur keus kunt maken. Alle gordijnen worden door ons desgewenst gemaakt en gehangen evacuatie-plaatsen, maar er is ook nieuw en jong leven weer opge bloeid. De eeuwige kringloop liet zich ook door evacuatie niet storen. Er is een Hark geweest, er waren steun-acties en men keek zich scheel door het gul geschonken tuinders glas. Maar langzaam maar zeker kwam in het uitgeleefde, verwoestte dorp het leven terug en geen trot ser mens als hij, die eindelijk dan zijn stempeltje kreeg om definitief terug te mogen. Dan begon dikwijls een nieuwe ellende van voren af aan, de ellende van de opbouw, van de huisraad- schade, de oorlogsuitkeringen de En gelse-schade, de hulpacties, maar uiteindelijk is dat nu allemaal ver leden tijd. Geen mens, die er nog aan denkt, want het is gelukkig allemaal al weer lang geleden. Maar zo'n schoonmaak doet toch iweer even terugblikken naar die dagen toen de vlucht naar Egypte hier bittere werkelijkheid werd en toen Venray de beker te drinken kreeg tot het bittere laatste beetje toe Maar we leven nu 15 jaren later... fi o))« «rriüsrin^in JAKM •ftvwiMun f-i Iwjiiait i•fiooiKitMjdvS" Fietsen een centenkwestie Fiets aankopen meer besparen dan met lopen. POELS Rijwielhandel

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1