Venray zijn bevrijd herdacht ing Het koningschap Midden-Peelweg nieuw begin? Huidgenezing Oud-deken Berden 80 jaar Uit Peel en Maas Overpeinzingen e paardenfokkerij in Venray Zaterdag 24 October 1959 No 43 TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS W DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WFPKRT AH VOOf? VPNRAY PW OMRTPPÏTP1M ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per m.m ABONNEMENTS- GROTESRAAT 28 VENRAY TELEF. 1512 GIRO 150652 LLfRDLnU VUUA V LfllIXn 1 L* UlVlkJ 1 I\£rIVUll PRIJS PER KWARTAAL 1.40 BUITEN VENRAY 1.60 Terwijl achter de bossen van het ziekenhuis de dieptetrommen van Harmonie Euterpe dof bonkten, ten teken, dat een lange stoet in aan tocht was, schalde voor het Engelse kerkhof de commando's. Mannen van het 21e Signal Regiment en van de Royal Air Force Germany traden aan voor de erewacht. Dan stroomde het kerkhof vol. Vol met kinderen, die bloemen dr-oegen en kransen, vol met groteren, die hun verenigingsvlaggen geschaard zagen achter het grote kerkhofkruis. En terwijl achter bij de poort de muziekgezelschappen zich opstelden, Harmonie Euterpe en de Engelse Band of the Royal Air Force Ger many, begroetten Burgemeester Janssen en Deken Loonen Wing- commander Grant, die met zijn men sen van het vliegveld Laarbruch, naar hier waren gekomen om deze dodenherdenking militaire luister bij tezetten. En terwijl langs de hoofd weg erewachten stonden aangetre den begon Burgemeester Janssen zijn herdenkingsrede. Hij riep terug in de herinnering van de rampzalige dagen van sep tember en oktober 1944 toen zovele Venrayse burgers het leven moesten laten bij een vinnige strijd rond onze plaats. Hij herdacht de gevallenen, die met hun leven moesten betalen voor onze vrijheid. Hij herdacht de geallieerde mili tairen, die ver van huis en land hier de dood moesten vinden, om ons te kunnen bevrijden. Hij herdacht de Duitsers, die een verkeerd ideaal volgend ook hun hoogste offer gegeven hebben en nu op een ander kerkhof in onze ge meente de dag van hun opstanding wachten. Hij herdacht hen, die gestorven zijn in ballingschap in evacuatietijd. De strijders, die gevallen zijn voor het vuurpeleton, gevallen zijn als koerier tussen de vijandelijke linies,, gevallen in concentratiekampen en op hun werk in Duitsland. Hij herdacht allen, die door hun offer onze bevrijding mogelijk maak ten en vroeg alle aanwezigen dit of fer toch nooit en te nimmer te wil len vergeten. Laat ons, aldus besloot Burge meester Janssen, hun gedachtenis steeds in hoge ere houden en laten we de jongeren, die dit allemaal niet zo begrijpen kunnen, een voorbeeld daarin zijn. En zich vervolgens richtende tot Wing-commander Grant, Engelse of ficieren en manschappen verzekerde hij hen, dat de nagedachtenis van de geallieerde soldaten, die vielen in de strijd rond Nederlands bevrijding, steeds in ere gehouden zou worden en hij dankte hen hartelijk, dat zij met Venrays bevolking de bevrij ding op zulk een voortreffelijke wij ze samen wilden herdenken. Hij sprak de hoop uit, dat offers in de laatste wereldoorlog gebracht een innige band zou smeden tussen het Nederlandse en Engelse volk, dat in deze bevrijdingsherdenking samen beider doden herdacht. Dan werd het stil over het kerk hof en riepen de trompetten van de Army band op voor The Last Post. Dan gingen door de rijen erewacht de kransen naar voren. De krans van het Britse Leger, de krans van het Gemeentebestuur van Venray, van het Oorlogsgravencomité Ne derland, van verschillende vereni gingen. En terwijl de Army band de marche Funèbre ten gehore bracht, werd de voet van het herinnerings monument een zee van bloemen. Wing-commander Grant legde de krans voor het leger, Burgemeester Janssen van de Gemeente. Terwijl de verenigingsafvaardiging hun kransen bij deze voegden, legden de kinderen hun bloembouquetjes op de ruim 670 graven. Dan herdachten allen in hun ge bed de slachtoffers van de laatste oorlog, toen Deken Loonen ook hier voorging. De plechtigheid werd besloten door het spelen van de volksliede ren. De Army band speelde het En gelse, Harmonie Euterpe het Neder landse, terwijl de erewacht het ge weer presenteerde. Met de afmars der band en de ere wacht was deze plechtigheid afge lopen. De dodenherdenking werd begon nen aan het Venrayse monument, waar Venrays Mannenkoor Am Grabe ten gehore bi-acht. Burgemeester Janssen legde in aanwezigheid van vele familieleden der Venrayse oorlogsslachtoffers 'n krans aan 't oorlogsmonument, ter wijl Deken Loonen de slachtoffers in een kort gebed herdacht. In 'n daar opvolgend plechtig lof, waarin o.m. de heren geestelijkheid aanwezig was van bijna al onze kerkdorpen, Pater Gardiaan, Pater Rector Lyceum en Pater Provinciaal uit de Smakt, het gemeentebestuur en de gemeenteraad, vertegenwoor digers van het Nederlandse Leger en het Oorlogsgravencomité en vele be langstellenden, werd Deken Loonen geassisteerd door de kapelaans Gee- rets en v. Leipzig, terwijl Venrays Mannenkoor op uitstekende wijze de lof-gezangen ten gehore bracht. Na dit plechtig lof volgde dan de stille tocht naar het Engelse kerkhof, waarvoor zoals gemeld, 'n zeer grote belangstelling bestond. In de avonduren bood de band of the Air Force Venrays bevolking een concert aan op de Grote Markt, een concert, dat grote belangstelling trok en waarvan velen hebben genoten. Deze band toonde n.l. een zeer op merkelijke techniek terwijl de keuze van haar stukken uit film en operet te muziek het talrijke publiek aan sprak. Met de beide volksliederen werd dit uitgebreide en vlot gebrachte concert besloten. der tecnniek beheerst ons Het koningschap van het Huis van Oranje, zoals wij dat tegenwoordig kennen, heeft een rustige glans. Ter wijl Koningin Juliana door haar menselijke inmenging in het open bare leven zich de sympathie van het volk heeft veroverd, blijft haar koningschap zelf als een romanti sche instelling, onder ons bewaard, zij het dan ietwat verbleekt bij vo rige eeuwen. Daar is evenwel de moderne tech niek, als een ander koningschap, dat in onze tijd veel feller heerst, veel meer invloed heeft. Aan dat ko ningschap wil ieder zoveel mogelijk deelnemen. In tegenstelling tot de macht der vorsten, die door de grondwetten aan banden -gelegd is, geniet de macht der techniek over ongekende mogelijkheden. Wie techniek bezit beheerst de wereld: de petroleumbronnen te exploiteren, kernenergie te beheer sen, raketten te kunnen lanceren het zijn moderne vormen van een koningschap, die de oude macht der alleenheersende vorsten in de scha duw stellen. Zij heersen met een ge strengheid, die Machiavelli hun zou benijden, over beurzen, oogsten en vloten. Van deze macht zegt de wereld, dat zij goddelijke macht is, dat zij wijsheid bij uitstek betekent en kracht vertegenwoordigt. Wie deze macht der techniek beheerst, geniet de eer der wereld, verschijnt op de film, wordt geïnterviewd. Hij maakt zegenrijke intochten in de steden met confetti en muziek. Kortom: „hem is de heerlijkheid en de heer schappij der wereld". Het is ons christenen een bittere noodzaak wel te beseffen, dat wij leven in deze wereld van macht, in deze aanbidding van het koning schap der techniek. Maar het is voor ons evenzeer zaak te weten, dat het Koningschap van Onze Heer, dat Hem voor alle eeuwen door de Va der en Schepper geschonken is, de vijand is van het koninschap dei- techniek. Niet dat wij haar zullen verach ten, geenszins. Maar wij hebben de plicht met alle beschikbare middelen ons te verzetten tegen de slavernij aan de tyran, die de techniek ge worden is en waarvan wij, in dom me aanbidding reeds slaven gewor den zijn. Voor ons geldt wat de Introitus van de Mis van zondag zegt: „Het Lam dat gedood is, is waardig te ontvangen goddelijke macht en wijs heid, sterkte en eer". Zo zij het voor ons, die leven in de verwachting, dat het Lam zijn heer schappij ten volle onder ons zal ont plooien. De vliegtuigen, de wasma chines, de kernreactors en radars belemmeren ons de opgang naar het Lam. De liefde voor deze tastbare zaken, die men ons het liefst nog in de re- clame-TV, dag in dag uit te grijpen zou willen voorstellen, sleept ons weg van de Heer, die waarlijk alleen Heer is en alleen recht heeft op heerlijkheid en heerschappij. Voor ons geldt als heel concrete vermaning: Mijn Rijk is niet van deze wereld. Het is en blijft de moeilijkste opdracht van ons katho lieken, dat woord als een realiteit in ons te doen leven. Huidzuiverheid - Huidgezondheid Houdt de winter uit handen en voeten. Het plechtstatig begin wat door de Gouverneur gisteren gemaakt is aan de aanleg van dat gedeelte van de Midden-Peelweg, wat loopt van de Vredepeel naar Ysselsteyn, geeft de burger weer eens moed. Het is als de regenbui na al die zomer van de af gelopen maanden. Eindelijk Over dit feestelijk begin zult U waarschijnlijk nog wel meer horen en U zult daar ongetwijfeld de no dige prijzende woorden lezen over de voortvarendheid, waarmede Ven ray haar deel uit de prijzenpot, die beschikbaar is voor het te ontwik kelen gebied, te pakken heeft gekre gen en dienstbaar heeft gemaakt om haar aandeel in deze belangrijke verkeersader te verwezenlijken. Maar ondanks die feestvreugde om dit werkelijk belangrijk evene ment, wordt het dezelfde burger toch wel eens een tikkeltje benauwd om het hart. Want die titelatuur van „te ontwikkelen gebied" mag dan fi nanciële voordelen hebben, van de andere kant benadrukt ze ook wel zeer, dat we leven in een gemeente, die aan alle kanten nog vooruit moet. Vooruit op 't gebied van de land bouw, vooruit op het gebied van de industrie, vooruit op het gebied van woningbouw en woonklimaat. Voor de landbouw zijn plannen opgesteld en worden nog dagelijks nieuwe ontworpen in een van de grootste ruilverkavelingsprojecten, dat men onder handen wil nemen, nl. het Lollebeekplan. Een project, dat van het aller grootste belang is voor de toekomst van Venray en Horst, maar dat slechts een gebrek heeft: het duurt zo lang. Het duurt te lang voordat b.v. het wegen-probleem kan worden aange pakt en al was het ook maar voor 'n deel, kan worden opgelost. Dit „proces" duurt intussen al en kele jaren en het is begrijpelijk, dat onze boeren een tikkeltje jaloers kij ken naar een gemeente als Deurne, die intussen reeds lang en breed be zig is, haar zandwegen-probleem op te lossen. Met deze droge zomer is het ge lukkig nog al los gelopen op onze zandwegen, maar we gaan de winter weer in en voor de zoveelste maal zal 't weer één grote moeilijk door waadbare massa gaan worden. Zijdelings houdt hiermede ver band de electrificatie, die gelukkige voortgang maakt en de waterleiding, waar nog vele onvervulde liggen. De industrialisatie brengt een complex problemen met zich, waar van industrievestiging niet het moei lijke is. De industrie-commissie zal zich hiermede bezig houden, maar het blijft angstwekkend stil rond deze commissie. En het doet bepaald vreemd aan dat de gemeente Venray bij een lezing van di-s. F. v. Os van het directoraat Industrialisatie van het ministerie van Economische Za ken, vorige week in Helden gehou den, over de industrialisatie van deze streek, ondanks dat ze daartoe was uitgenodigd, er niet bij was. Terwijl wel het provinciaal be stuur en andere gemeentebesturen blijk van belangstelling gaven. Is het wonder dat toen gevraagd werd aan de enkele Venrayse par ticulieren die er wel waren of Ven ray het niet meer nodig had? Terwijl men in ander te ontwik kelen kernen rapporten ziet ver schijnen, reclame wordt gemaakt, contacten worden gelegd met ver schillende ministeries blijft het hier stil. Angstwekkend stil.. Van de kant der industrieën, men gelukig in samenwerking met ETIL bezig in eigen kring cijfers op te vragen over de toekomstige per soneelsbezetting. En hierdoor een eerste rapport over het gewenste vakonderwijs mogelijk te maken, maar dat is naar buiten uit ook het enigste lichtpuntje De sombere uiteenzetting van de plan-commissie laat zien, dat op an dere terreinen rond de industrie vestiging nog vele wensen leven. We denken daarbij aan sport en spel, waarvoor in Venray nog steeds te weinig mogelijkheden liggen. Weliswaar is men tot de opzet van een sportpark gekomen, door gron den aan te kopen, maar de gemeen teraad ging op de eerste plaats al niet accoord met de stedenbouwkun dige omlijsting van het geheel. Daarnaast hoort men allerwege fluisteren dat gelden beschikbaar zouden zijn om tenminste een ge deelte van dit sportpark, waarvan de plannen zeer geheim gehouden worden ondanks een bijna 3-jarige voorbereiding, uit te voeren. Men hoort en ziet daar echter niets van. De betrokken ministeries geven op een desbetreffende vraag te ho ren, dat men wacht op de gegevens van Venray. Wie nu hiervoor moet zorgen, is een andere vraag, maar tot heden is er niets Een recreatie-oord is een tweede punt op het verlanglijstje. Terwijl we een folder van Etten- Leur, met ternauwernood 14.000 in woners kunnen lezen hoe men daar een recreatie-oord met overdekt zwembad reeds jaren heeft liggen, is het enigste wat Venray bieden kan het raadsbesluit van 8 jaren ge leden, dat de 4 Uutersten recreatie letje papier, waarop een tekening van „ons" park staat gekriebeld. Intussen is de Grontmy ook al een viertal jaren bezig hiervoor plannen op te stellen We mogen goddank vaststellen, dat de bouw van een schouwburg annex gemeenschapshuis vordert. In die zin, dat het daarvoor bestemde terrein bouwrijp wordt gemaakt en men van particuliere zijde bij de verschillende ministeries aan het on derhandelen is over de financi61e opzet: We mogen vertrouwen dat dit nog in 1959 een goed besluit mag krijgen. Over het woningprobleem mogen we kort zijn. We hebben reeds eerder geschreven, dat een particuliere bouwer in Venray geen gemakke lijke weg te bewandelen heeft. In tegendeel zelfs. Maar we mogen vah de andere kant vertrouwen, dat de plan-com missie in deze baanbrekend werk zal verrichten. Waarbij we dan tevens de hoop uitspreken dat voor parti culieren ook nog andere bouwter reinen beschikbaar komen dan in plan-Zuid. En we mogen vertrou wen, dat de plannen van de commis sie voor samenwerking om te komen tot een gemakkelijker financiering van particuliere bouw verwezenlijkt zullen worden. Wat de uitbreidingsplannen be treft, ook hierover heeft de plan commissie het hare gezegd. Bepaald opwekkend was het niet, want uit alles bleek, dat de nog steeds onbekende stedenbouwkundi ge andere zienswijze heeft dan de commissie en nu is de bange vraag maar, of die geen machtsstrijd gaat worden die weinig oplevert, of dat er inderdaad andere en betere plan nen zullen komen, die Venrays woon klimaat gunstig zullen beïnvloeden. We spreken dan niet over vacan- tiehuisjes, die in Overloon, Wans- sum, Arcen, Gennep en vele andere plaatsen uit de grond rijzen, maar waarvoor in Venray nog immer geen plaats schijnt, over bungalowbouw, waartoe nu het eerste stukje grond is gereserveerd. We willen alleen maar benadruk ken, dat we de midden-peelweg niet als het einde van ons werken en streven moeten zien, maar als een nieuw begin. Als een aanvalsweg naar de te ontwikkelen kern, waar voor we allen onze beste krachten in dienen te spannen, willen we niet wensen I achter raken Dat men van particuliere zijde daartoe alle medewerking wil geven, moge reeds blijken uit het boven staande. Op donderdag a.s. zal de H.E. Heer W. Berden in Leunen zijn 80ste ver jaardag vieren. Hij zal het ons waar schijnlijk zeer kwalijk nemen dat wij dit zo maar in de krant zetten, maar dat nemen we dit maal op de koop toe. Want Deken Berden mag zich zelf dan misschien de kluizenaar van de Leunse kerk noemen, omdat hij daar dan zijn emeritaat doorbrengt, zeker is dat Venray hem nog lang niet vergeten is. Trouwens dat kluizenaar zijn valt ook best mee, want op ge regelde tijden ziet men hem op zijn fiets of te voet toch nog al eens op „dienstreis" en met menigeen wordt nog een praatje gemaakt, om nog maar te zwijgen van degenen, die zijn woning in Leunen met een be zoek vereren. Als 70 de leeftijd der sterken is, dan is 80 jaren ongetwijfeld de leef tijd der zeer sterken. Wat ditmaal dan ook zeer goed uitkomt, want oud-Deken Berden zal in de Venray se historie vermeld worden als „de sterke Deken". Sterk in geestelijke zin, want al mag hij dan misschien door de last der jaren ietwat gebukt gaan, wij herinneren ons zijn on buigzame figuur o.m. uit de bezet ting. Hij was 't immers die,? ondanks bedreigingen en intimidaties, de be zetter wees op de fouten en feilen, op het verkeerde van hun handel wijze, op het ongeoorloofde in hun systeem. De man die ons voorging door zelf joden als onderduikers op te nemen en die onverschrokken de klokkenrovers wees op de schande van hun diefstal. Hij zal ingaan in de geschiedenis als de bouwer en hersteller van de St. Petrus Banden, waarvoor niets hem te veel was. Hij zal er vermeld staan als de verdediger van het ka potgeschoten en leeggeplunderde Venray, als de verdediger der jeugd, der arbeiders, ja, van geheel de be volking. In een zeer moeilijke tijd was hij ons als herder toegewezen. Men zal misschien kritiek kunnen hebben op enkele handelingen van onderge schikt belang, maar niemand zal hem ooit kunnen verwijten de ver antwoordelijkheid van zijn herder schap niet ten volle op zich geno men en gedragen te hebben, zelfs in tijden toen die verantwoordelijk heid amper te dragen was! Integen deel, allerwege erkent men dank baar zijn leiderschap, zijn integriteit. Venrays bevolking heeft slechts node zijn besluit vernomen zijn taak aan een jongere kracht over te wil len dragen. Zo is dan deze kerken- en scho lenbouwer, de priester waaraan Venray zoveel te danken heeft, in de stilte terug getreden. Maar in aller harte leeft nog altijd de herinnering aan deze veelzijdige man. Zo zal zijn oude kudde ongetwij feld ook deze mijlpaal in een men senleven aangrijpen om iets van de dankbaarheid te tonen, en men zal de 80-jarige op de gedenkwaardige 29ste zeker niet vergeten! Oud-Deken Berden zij nog muitos annos toegewenst. van 23 oktober 1909 Het bouwen van een woonhuis voor H. Peeters werd aanbesteed. De hoogste inschrijver was Chr. Wijnhoven met 1.377. De laagste was G. Publiekhuizen met 1.202, Benoemd werd tot vaandrig bij het lie Reg. Infanterie te Nijmegen, de heer A. Schilleman. Tot oprichting van een mannen koor hebben zich 20 liefhebbers aan gemeld. Het herhalings-onderwijs be gint wederom met 1 nov. a.s. Enige personen werden ge vraagd om bij de volkstelling te hel pen, die einde dit jaar gehouden zal worden. van 24 oktober 1914 •Bij de alhier aanwezige Belgi sche vluchtelingen bestaat nog wei nig animo om naar hun land terug te keren. Slechts een 20-tal zijn naar Antwerpen vertrokken. Van de 113 deelnemers aan de wedstrijd, uitgeschreven door de A.N.W.B. voor stations versiering, behaalde het Station-Venray, even als vorig jaar de eerste prijs in de eerste ardeling, zijnde een gouden medaille. Van de familie Baron de Weichs de Wenne te Geijsteren, zijn twee zoons en twee neven, dienende als officieren in het Duitse leger ge sneuveld, nl. twee op het Oostelijk en twee op het Westelijk gevechts terrein, aldus meldt De Telegraaf. van 27 oktober 1934 Besloten werd in 1935 de grote landbouwtentoonstelling te Venray te houden. De nieuwe winkelpanden van Fr. van Opbergen in de Hofstraat en Wed. H. Arts, Marktstraat, werden oord zullen worden en een folio-vel- heden heropend. VOLKSLIEDEREN Het gebeurt niet vaak, dat ons of andere volksliederen hier officieel weerklinken. Maar j.l. zaterdag bracht o.m. de Engelse Band na afloop van het con cert staande beide volksliederen. Het Engelse en Nederlandse. Nu ergert zich ieder weldenkend mens als men bij een dergelijk ge beuren toeschouwers ziet staan, die rustig hun pijpje verder roken, die hun hoed of pet ophouden en door gaan met kletsen. En zich van het hele volkslied niets, maar dan ook niets aantrekken. Dat men zoveel fatsoen niet weet op te brengen om zijn hoed af te zetten, het geklets te staken, en de pijp uit de mond te halen, als onze en andere nationale hymnen weerklinken, geeft wel een beeld van de onbeschaafdheid, die sommige mensen nog hebben. En de Venrayse militair, die met zijn handen in zijn zakken, tijdens dat gebeuren het met zijn meisje te druk had, om fatsoenlijk te salueren, mag dan in zijn eigen ogen een hele flinke vent zijn, in dat van anderen is hij alleen maar een grote kaffer, waaraan jammer genoeg de militaire opleiding ook dat niet heeft kunnen bij schaven, wat hem thuis niet is bijgebracht. BESCHAVING Trouwens, zo nu en dan vraagt men zich af, hoe het wel is met die beschaving. Misschien mogen we dat even illustreren, met een simpel geval, dat we zaterdagavond opte kenden. Na sluitingstijd komen een drietal opgeschoten jongelui de Grotestraat in zwieren. Een midden over straat, de anderen op beide trottoirs. De zak friet stuntelig in hun vingers maar lallen. Tegen die etalage werd wat friet uitgewreven, tegen een an der wat gespuugd. Alles begeleid door een gebrul en wartaal, dat het klonk door de straat. Dan zocht er een onder grote hila riteit een winkelportiek uit om een kleine boodschap af te leveren, on derwijl de anderen luidkeels hun commentaar hier op gaven, friet- spuwend en lallend Na genoemde operatie schiet men verder de straat in en men heeft een kabaal en een ruimte nodig of men wel al het bier van Venray verzwol gen heeft. Totdat ver in de straat twee politie-agenten aan komen fiet sen. Ze zijn op sluitingsronde waar schijnlijk. Nu voltrekt zich een klein wonder. De onbeschaafd lallende en vallende jongelui schijnen opeens ontnuchterd. Het wordt opeens stil en men kan zelfs recht lopen, zonder van de ene ka:: naar *de andere te zwieren. In een minimum van tijd lopen ze net jes bij elkaar, voeren een kalm ge sprek, kortom ze zijn een voorbeeld voor iedereen. Maar de politie-agen ten zijn de straat nog niet uit of het lieve leven (en wat voor een leven) begint weer Ze hebben bevrijdingsdag gevierd. Hun sporen hebben ze daarbij wel achtergelaten DRAADOMROEP We hebben ons op deze plaats wel eens opgewonden over het feit. dat Radio-Zuid, zo weinig bracht over Noord-Limburg, betrekkelijk slecht de uitzendingen kon volgen. Intus sen is er veel veranderd. De uitzendingen van Zuid kwa men over de draadomroep en werden dus meer beluisterd, terwijl ook de intrede van de F.M.-band vele nieu we luisteraars naar Radio-Zuid op leverde. Radio-Zuid heeft haar houding dientengevolge ook gewijzigd en het moet al heel gek wezen als Venray niet eens of meerdere malen per week genoemd wordt, al is het dan ook maar in de nieuwsuitzending. Nu men echter hier het draad omroep-net gaat verkleinen zegt men al in Maastricht, dat daardoor het aantal luisteraars terug zal lo pen en dat men dus Afgezien van het feit, dat deze omroep welke pretenteert de Lim burgse omroep te zijn toch Venrays nieuws dient te geven onafhankelijk van het feit of men dat hier kan ho ren ja, of neen, is het van de andere kant misschien eens de moeite waard voor deze omroep om eens te bekijken of op de een of andere wij ze, onafhankelijk van draadomroep of F.M.-band, ook voor bezitters van oudere toestellen geen mogelijkheid geschapen kan worden om deze om roep te horen. We zijn niet technisch ingesteld, maar we hebben horen fluisteren, dat via Mierlo nog iets te bereiken is. Waarom die kans dan niet aan gegrepen? Op de Trekpaardenfokdag te St. Anthonis, behaalden uit onze ge meente de navolgende paarden be kroningen: Merrie veulens geboren in 1959, Kleine Maat: la Tini van Halfweg van Gebr. Bouten, Oostrum. Mid denmaat: lb Germa van Smakt van J. v.d. Winkel, Smakt. Merries geboren in 1957. Grote maat: lb Carla van Aldengoor van P. Rambags te Castenray. Kleine maat: lb Ria van Thewshof van W. Claes Heide. Grote maat: la Nico- rain van Smakt, van J. v.d. Wnikel Smakt; lb Honnie v.d. Vossemolen, van W. v. Dijk Oostrum; 1c Elly van Molenzicht van J. Derks Heide. Merries geboren in 1954 en 1955. Grote maat: lb van v.d. Vredehoeve van L: v. Osch, Heide. BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders der gemeente Venray brengen ter open bare kennis, dat bij besluit van de raad dier gemeente van heden, no. 796 en no. 797, aan 't r.k. parochiaal kerkbestuur van St. Petrus-Banden alhier medewerking is verleend als bedoeld in de artikelen 72 en vol gende der Lageonderwijswet 1920, voor de aanschaffing van leermidde len t.b.v. de onder dat bestuur staande Dr. Poelsschool en de ULO- school voor jongens en meisjes. Venray, 29 september 1959. Burgemeester en wethouders der gemeente Venray brengen ter open bare kennis, dat zij bij hun besluit van heden, no. 859, aan de N.V. Esso te 's-Gravenhage Benoordenhoutse- weg 7 vergunning ingevolge de Hin derwet hebben verleend tot het op richten, in werking brengen en in werking houden van een onder grondse Esso diesel- en benzinebe waarplaats met aftapinrichting in 't perceel, plaatselijk gemerkt Sta tionsweg 120, kadastraal bekend ge meente Venray, sectie E no. 2930. Venray, 7 oktober 1959. A.H.M. JANSSEN, burgemeester H. VORST, secretaris.

Peel en Maas | 1959 | | pagina 1